text
stringlengths
2
143
A maioría son do Bloque Nacionalista Galego, do Partido Socialista ou de En Marea.
A maioría son traballadoras fixas descontinuas.
A mala política ten consecuencias malas.
A malicia da manipulación informativa.
A manipulación mediática é a peza central do seu goberno.
A marca do Camiño de Santiago está consolidada, señor conselleiro.
A marcha destas dúas radiólogas era coñecida desde hai meses.
A marcha destas empresas pode chegar a converterse nun problema importante.
A marxe abusiva que ten a compañía.
A marxe do déficit, da que falamos hoxe, é un bo exemplo tamén.
A masificación esa que nos din aquí, de aulas.
A masificación é un problema, e iso pode xerar turismofobia.
A media estatal está na metade exactamente na metade.
A media está en amarelo.
A media mañá un vento quente batía nos rostros e anunciaba unha posible traxedia.
A mediación nós entendemos que ten que ser do Consello Galego de Relacións Laborais.
A mediación é entre dous.
A mediación é un proceso no que todos gañan.
A medicina ten que ser unha medicina personalizada.
A medida que imos subindo escalas de poder, o papel vai quedando relegado.
A medida que nós propomos é moi orixinal: cumprir a lei.
A medida ten tamén -como dicimos- unha clara compoñente educativa.
A medio prazo é preciso aumentar o persoal, como mínimo, cun equipo máis.
A meirande parte das fincas non precisaban de abono.
A meirande parte do que alí foi aprobado permanece sen desenvolver.
A mellor forma de inclusión é o emprego.
A mellor forma de non criminalizar a cidadanía é non deixala saír da casa.
A mellor noticia foi que non houbo noticia practicamente.
A mellor política de igualdade será a creación de emprego feminino e de calidade.
A mellor vacina posible é a vacina posta.
A mellora da renda por persoa no agro tamén incrementou.
A mellora da sanidade pública en Galicia, pese á crise, é unha evidencia.
A mellora de renda por persoa ocupada.
A mellora do tren Ferrol-Ribadeo, que é unha vergoña como está este tren.
A mellora dos servizos e, sobre todo, a creación do tren de cercanías.
A mellora non queda aquí.
A mellora retributiva ofrecida complétase con outras melloras e compromisos.
A melloría é visible, pero aínda cómpre seguir mellorando.
A memoria falla mais a hemeroteca de verdade que sempre atina.
A memoria histórica.
A memoria tolleita, sen liberdade.
A memoria é selectiva.
A menor salario mínimo, maior pobreza.
A menos que sexa unha viaxe turística, non creo que sexa o máis interesante.
A mensaxe en Galicia é de cambio.
A mensaxe que deu o presidente da Xunta foi clara e nítida.
A mensaxe que manda a Consellería é unha escusa sen fundamento, por dúas razóns.
A mensaxe é clara: as consecuencias deste modelo económico son nefastas.
A mesa do castiñeiro, a avespa do castiñeiro.
A mesma cantidade que o regulamento establece para as materias de licenciaturas a extinguir.
A mesma empresa, o mesmo proxecto, diferentes resolucións da Consellería de Medio Ambiente.
A mesma empresa.
A mesma leria co tema rural.
A mesma lóxica pode aplicarse á cuestión das axudas para o inicio de curso.
A mesma miseria que supón entorpecer a valoración para evitar atender as persoas dependentes.
A mesma prepotencia coa que non queren escoitar, non queren escoitar a ninguén.
A mesma promesa electoral campaña tras campaña.
A mesma riqueza pero moito menos emprego, e ademais, de peor calidade.
A mesma riqueza, pero peor repartida.
A mesma semana e o mesmo día.
A mesma situación temos coa intervención do señor Braxe.
A mesma trampa fai co tema dos contratos.
A mesma transparencia que houbo tamén cando se decidiu aprazar a presentación da candidatura.
A mesma xogada, pero distinta, nun chanzo superior, cun relato diferente.
A mesma.
A mestra e a nena foron, e son nesta iniciativa, os primeiros cidadáns.
A metade da clase traballadora xa é precaria.
A metade da humanidade –repito– pode ser obxecto de violencia por cuestión de xénero.
A metade da poboación asalariada é precaria.
A metade das baixas dos autónomos son do comercio.
A metade das depuradoras funcionan mal, teñen deficiencias e, polo tanto, hai que actuar.
A metade de vostedes xa non vai estar aquí, por certo.
A metade do plástico da historia fabricouse nos últimos quince anos.
A metade do que vostedes anunciaron, a metade.
A metade, no paro.
A metade.
A mi non.
A migración forzosa non é cousa do pasado.
A min a tradición oral gústame.
A min a xente é o único que me importa.
A min acórdame moito a aqueles cheques que cando eu era pequena se repartían.
A min acúsaseme de vir comparecer tarde.
A min aféctame, señora Samar.
A min alégrame que se fagan referencias literarias nesta Cámara.
A min alégrame tamén que vostede compareza hoxe.
A min antóllaseme unha cifra moi limitada, eu temo que vai ser superior.
A min asómbrame, ¡como se a sanidade fose súa!
A min avisáronme.
A min case me dá a risa aínda que o asunto é serio.
A min case me parecería máis adecuado ese modelo.
A min chámame moito a atención.
A min chámanme tamén Martiño.
A min comunicáraseme que era o señor Raxó.
A min correspóndeme controlar o debate.
A min daríame vergonza, de verdade.
A min dinme os periodistas: ¿non pedides a dimisión do conselleiro?
A min dinme que non.
A min dáme a ocasión que están preocupados polos seus empregos.
A min dáme exactamente igual.
A min dáme igual, que acerten vostedes.