text
stringlengths
111
202
source
stringclasses
12 values
nb_tokens
int64
46
100
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อย่ากำสรดอตส่าห์เข้าไปเฝ้าแหน <bot>:ยึดให้แน่นเหมือนอย่างยึดหางเสือ แม้นละเมินเหินห่างจะร้างเรื้อ เหมือนเสียเกลือเนื้อเน่าไม่เข้ายา
สิงหไกรภพ
73
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เกิดไพฑูรย์อย่างดีสีประหลาด <bot>:ใสสะอาดน้ำมณีสีสัณฐาน เหลืองเหมือนทองผ่องศรีมีสังวาล ที่เขียวพานน้ำกลอกขาวหมอกมูล
พระอภัยมณี
64
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เราก็เป็นหน่อเนื้อในเชื้อแถว <bot>:ลังกาแก้วเคยบำรุงซึ่งกรุงศรี มาต้องไหว้แขกชวาเจ้าธานี มิรู้ที่จะดำริจะตริตรอง
พระอภัยมณี
61
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:ชำเลืองผันพักตร์พิศขนิษฐา เห็นโฉมยงทรงสะอื้นกลืนนํ้าตา กิริยายังกังวลถึงชนนี
สิงหไกรภพ
64
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พราหมณ์ว่าทั้งข้าเจ้ายังเยาว์นัก <bot>:จะหาญหักรบรอนต้องผ่อนผัน นี่ทำด้วยมุทะลุเดือดดุดัน ไม่เป็นอันจะได้องค์พระทรงยศ
พระอภัยมณี
69
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันตัวงามยามนี้ก็ตรอมอก <bot>:แสนวิตกมาตามแควกระแสสาย ถึงคลองสระประทุมานาวาราย น่าใจหายเห็นศรีอยุธยา
นิราศพระบาท
57
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระลูกน้อยค่อยอยู่อย่ารู้โรค <bot>:จงดับโศกเศร้าหมองให้ผ่องใส รำลึกถึงจึงทูลลาบิดาไป หาแม่ได้เล่นกับน้องทั้งสองรา
พระอภัยมณี
64
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่จำใจจำจนเหมือนคนโง่ <bot>:ทนโทโสคราวจนเช่นคนผอม นึกในจิตเหมือนแต่ก่อนไม่หย่อนยอม จะอดออมแนมเหน็บให้เจ็บใจ
พระอภัยมณี
64
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สมเด็จท้าวเจ้าพาราการะเวก <bot>:กับองค์เอกอัคเรศเกศกษัตริย์ ทั้งห้ามแหนแสนสุรางค์อยู่ปรางค์รัตน์ เมื่อลมพัดเพลิงไหม้มาใกล้วัง
พระอภัยมณี
66
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บ้างเลือกผ้าสารพัดแล้วจัดจีบ <bot>:เอาใส่หีบใบใหญ่ไม้ชำฉา บ้างนั่งปรุงหุงขี้ผึ้งถึงตำรา เร่งจัดหาเผื่อไปในทะเล
พระอภัยมณี
65
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มิเสียทีมีแม่ช่วยแก้แค้น <bot>:ก็เหมือนแม้นแม่พยุงให้สูงศักดิ์ ได้เช่นนั้นฉันนี้ยินดีนัก เคยรู้จักเจ้าเมืองได้เลื่องลือ
พระอภัยมณี
60
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ที่หลบลี้หนีปลอดรอดได้มั่ง <bot>:มันแต่งตั้งกันเป็นโจรคอยปล้นเขา ทั้งมั่งมีดีกว่าค้าสำเภา มันเก็บเอามิได้เหลือไว้เจือจาน ฯ
พระอภัยมณี
68
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกหนุ่มสาวชาวเมืองมาเนืองแน่น <bot>:ดูแห่แหนเห็นองค์พระทรงโฉม ขึ้นทรงยานุมาศเหมือนเลื่อนโพยม แลประโลมลืมตนทุกคนไป
พระอภัยมณี
66
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ซึ่งสุริย์ฉายบ่ายแสงตกแหล่งหล้า <bot>:คือองค์ท้าวเจ้าพาราจะอาสัญ เจ้ากับพี่ที่ได้ชูสุริยัน จะได้ขัณฑเสมาครองธานี
พระอภัยมณี
64
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันเหล็กเราเข้าไปกรายก็พ่ายแพ้ <bot>:เปรียบเหมือนแม่เหล็กล่อแต่พอเห็น เข้ารบรับกับเหล็กเพชรเด็ดกระเด็น อ่อนเหมือนเช่นชิ้นตะกั่วมันกลัวกัน
พระอภัยมณี
65
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วปรึกษาวาโหมเราโจมทัพ <bot>:ให้แตกยับแยกย้ายพลัดพรายหนี เจ้าคุมคนพลไพร่ไล่ไพรี ทำท่วงทีทัพใหญ่ซุ่มไพร่พล
พระอภัยมณี
66
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บาทหลวงนั่งตั้งเสกพยนต์หญ้า <bot>:แล้วสูบยาขึ้นสองชั้นควันโขมง ร่ายพระเวทคาถานัยน์ตาโพลง เอาเชือกโยงหุ่นหญ้าผ้าพยนต์
พระอภัยมณี
71
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พัดกระพือฮือหวนป่วนระลอก <bot>:กระฉ่อนกระฉอกเรือปัดสะบัดหัน ต้นหนให้ลดใบลงฉับพลัน ฟ้าก็ลั่นเปรี้ยงเปรี้ยงเสียงคำรน
พระอภัยมณี
78
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:กุณฑลปักบุษยรัตน์จรัสไข เคยเห็นทรงองค์นางเก็บวางไว้ คิดสงสัยทรงอ่านสารสุดา
สิงหไกรภพ
52
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งแผ่นภพรบได้พี่ไม่แพ้ <bot>:กลัวก็แต่แม่วัณฬามารศรี จะโกรธกริ้วนิ่วหน้าไม่พาที มิรู้ที่ที่จะปลอบให้ชอบใจ
พระอภัยมณี
64
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกหมื่นขุนมุลนายรับไปบอก <bot>:ขุนนางออกมากำกับรับเลขา รีบเอาไปถวายพระมังคลา เธอออกมารับหนังสือถือเข้าไป ฯ
พระอภัยมณี
60
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกคนธรรพ์นั้นว่าลมระดมพัด <bot>:คลื่นก็ซัดลมแดงแรงใจหาย ทั้งเรือรับเรือหนุนเกิดวุ่นวาย แตกกระจายเสียทีรบไม่พบกัน
พระอภัยมณี
66
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงคิดทำคำตอบประกอบแก้ <bot>:ให้เป็นแต่ไฟสุขุมเหมือนสุมขอน แล้วแอบองค์ทรงฤทธิ์คิดชะอ้อน ทรงอักษรตอบประทานหม่อมฉานชม ฯ
พระอภัยมณี
67
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขอพระองค์จงแต่งพระราชสาร <bot>:ไปว่าขานสู่ขอต่อมหา กษัตริย์เจ้าจอมวงศ์องค์บิดา แม้นเนิ่นช้านางนั้นจะบรรลัย
พระอภัยมณี
58
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นจะมีเงินทองของทั้งหลาย <bot>:คงฉิบหายมั่นคงอย่าสงสัย จะเกิดโจรราวีอัคคีภัย เพราะว่าใจหยาบช้าคิดทารุณ
สุภาษิตสอนหญิง
59
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายเสนาเหลือมาสักร้อยเศษ <bot>:ออกจากเขตเหมราค่อยฝ่าฝืน พาท้าวไทเดินทางมากลางคืน ไม่มีชื่นเศร้าใจมาในดง
พระอภัยมณี
58
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้ไปเชิญเสาวคนธ์วิมลโฉม <bot>:เจ้าวาโหมมาประณตบทศรี กับทั้งพระราชบุตรอย่าช้าที มาเดี๋ยวนี้เร็วราเธอมาคอย
พระอภัยมณี
63
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้นรุ่งเช้าใช้ให้นางน้อยน้อย <bot>:ไปลอบคอยดูธิดามารศรี นางสาวใช้ได้สั่งพลางจรลี ต่างหลบลี้ลอบแลดูแต่ไกล
สิงหไกรภพ
61
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระหน่อบพิตรอดิสร <bot>:ยามสมรมีโรคโศกสงสาร คอยเรียกเหล่าสาวสรรค์พนักงาน ถามอาการกัลยาทุกนารี
พระอภัยมณี
61
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระเทวสินธุ์จินดาทั้งราเมศ <bot>:ครองประเทศไอศวรรย์ให้หรรษา พ่อกับท่านสังฆราชจะคลาดคลา ไปพาราดับร้อนให้ผ่อนเย็น
พระอภัยมณี
67
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไม่ว่าขานหลานสาวนั่งท้าวแขน <bot>:จะหวงแหนเอาไว้หรือจะซื้อขาย นิ่งดูเล่นเป็นผู้ใหญ่ช่างไม่อาย เหตุเพราะยายสั่งสอนแต่ก่อนกาล
พระอภัยมณี
63
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วเสกยาทาแขนที่ขาดนั้น <bot>:ให้ชุ่มมันเหมือนเก่าไม่เน่าหนอน แล้วว่าทางต่างทวีปจะรีบจร ไปราญรอนรบพุ่งชาวกรุงไกร
สิงหไกรภพ
65
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เข้าป่าสูงฝูงมฤคถึกเถลิง <bot>:ตื่นกระเจิงกระจัดกระจายพลัดพรายหนี สะเทื้อนสะท้านดานดงเป็นผงคลี เดินโยธีตามทางหว่างบรรพต
พระอภัยมณี
76
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เดชะฤทธิ์สิทธารักษาไม้ <bot>:ครั้นหญิงใกล้กลับเป็นงูไล่ผู้หญิง ดูยาวเฟื้อยเลื้อยมาน่ากลัวจริง นางหวีดวิ่งวุ่นวายกลับหายวับ
พระอภัยมณี
68
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:ลูกปัตตัดให้สี่ <bot>:สิบใบ เกรี่ยงชอบยอบยิ้มลไม ใส่ข้อ หมากพลูสู่สมใจ จันอับพลับเอย ถามกวั่งนั่งพูดจ้อ จวบแจ้งแสงสูร
นิราศสุพรรณ
76
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ด้วยชราว่าการมักลืมหลง <bot>:ขอทูลองค์บพิตรอดิศร จึงยกให้เขยขวัญผ่านนคร ราษฎรเต็มใจขอให้เป็น
พระอภัยมณี
60
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่ตัวนายที่ประสงค์ทำกรงใส่ <bot>:จะเอาไปรีบรัดจัดพหล ท้าวโกสัยเร่งให้เดินดำเนินพล รีบไปจนรุ่งสางสว่างตา
พระอภัยมณี
62
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อุศเรนเห็นลำกำปั่นใหญ่ <bot>:มีต้นไม้หมากมะพร้าวราวกับสวน จะจาบจ้วงล่วงไปก็ไม่ควร ฉวยการจวนรบรับจะอับจน
พระอภัยมณี
67
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จนชีเปลือยเหนื่อยแรงแกว่งไม้เท้า <bot>:ความกลัวราวกับจะดิ้นสิ้นสังขาร์ ต้องตามใจมิได้ขัดหัทยา ชีชราควบลองดูว่องไว
พระอภัยมณี
68
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วก็มาอ่าองค์สรงน้ำกลั่น <bot>:เจิมน้ำมันจันทน์ทาให้อ่าโถง มุ่นกระหมวดกวดเกล้าเป็นเงาโง้ง ปักปิ่นโปร่งกระจ่างจับประดับพลอย
พระอภัยมณี
70
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นจะเป็นข้าศึกมาฮึกหาญ <bot>:เข้าตีด่านชานชลาหน้ากรุงศรี ครั้นจะยกโยธาเข้าราวี จะเสียทียังไม่แจ้งแสดงความ
พระอภัยมณี
61
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เจ้าสานนโมราก็ล่าหนี <bot>:มันตามตีกลอกกลับอยู่สับสน ต้องสู้พลางหนีพลางมากลางพล พวกพหลพัลวันสนั่นอึง ฯ
พระอภัยมณี
64
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เธอเห็นม้ามาในไอศวรรย์ <bot>:พระทรงธรรม์ชื่นชมสมถวิล พลางลูบหลังอาชาพระยานิล แสนถวิลถึงมารดาให้อาวรณ์
พระอภัยมณี
65
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ปะผู้หญิงเดินตามไล่ถามไต่ <bot>:เข้าคว้าไขว่รวบรุมนางกุมถุง พวกที่ตามนางดำเนินเชิญกระบุง เดินออกยุ่งเกี้ยวพานสำราญใจ ฯ
พระอภัยมณี
65
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะละให้อ้ายลูกดูถูกพ่อ <bot>:ก็เป็นข้อครหาจะว่าขาน มันกักขังรั้งราไว้ช้านาน แสนสงสารสร้อยสุวรรณจันทร์สุดา
พระอภัยมณี
63
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กษัตริย์สุดสาครบวรนาถ <bot>:เสด็จลีลาศไปทูลแจ้งแห่งนุสนธิ์ แต่พระจอมมุนินทร์ปิ่นสกล ทั้งพระชนนีสองฉลองการ
พระอภัยมณี
63
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางฟังพระอนุญาตประภาษถาม <bot>:จึงเล่าความจริงแจ้งแถลงไข แล้วหยิบธงลงอักษรที่ซ่อนไว้ กับดอกไม้ยื่นให้ดูอยากรู้ความ ฯ
พระอภัยมณี
63
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไม่นึกร้ายหมายรบพอพบพักตร์ <bot>:จะประจักษ์แจ้งความทรามสงวน ให้เห็นรักหนักในใจรัญจวน อย่าคิดควรขาดเด็ดได้เมตตา
พระอภัยมณี
61
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วสั่งให้ไปรูดวิสูตรพลาง <bot>:อยู่ห่างห่างเห็นพระองค์ดำรงนั่ง ต่างนบนอบหมอบชม้อยจะคอยฟัง ด้วยคลุ้มคลั่งเคลิ้มเฟือนอยู่เหมือนกัน ฯ
พระอภัยมณี
67
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วเสาวคนธ์บ่นว่าแม้ข้าศึก <bot>:พอจะตรึกตรองกำจัดไม่ขัดขวาง นี่เหล่ากอหน่อเนื้อเป็นเยื่อยาง จะรบล้างลูกหลานรำคาญใจ
พระอภัยมณี
67
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บาทหลวงเฒ่าเจ้ามารยาจึ่งว่าขาน <bot>:เขามีการเรื่องทุกข์ไม่สุขี ต้องพลัดพรากจากลังกาเสียธานี แม้นใครตีคืนได้จะให้นาง
พระอภัยมณี
64
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่หนุ่มเยาว์เฉาโฉดยกโทษไว้ <bot>:จะทำให้สมรับสั่งสิ้นทั้งหลาย แม้นขัดอีกฉีกปากให้ครากตาย ตามกฎหมายข้อขัดกระษัตรา ฯ
สิงหไกรภพ
64
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:๏ ข้างนงคราญมารดากรุงกษัตริย์ <bot>:ท่านหมอจัดแจงโอสถบดถวาย ที่โรคร้อนผ่อนเบาบรรเทาคลาย ค่อยสบายพ่วงพีมีกำลัง
พระอภัยมณี
64
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอจบสารอ่านซ้ำไปตามเรื่อง <bot>:บาทหลวงเคืองระคายหูกูไม่หลง จึ่งว่ากับมังคลาอย่าทะนง ถ้าแม้นหลงกลมันคงบรรลัย
พระอภัยมณี
67
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สินสมุทรสุดสวาทของแม่เอ๋ย <bot>:ไฉนเลยลูกยาไม่ฝ่าฝืน แม่ปลุกเจ้าเท่าไรก็ไม่ฟื้น พลางสะอื้นอ่อนองค์ทรงโศกี
พระอภัยมณี
65
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มีเครื่องทรงมงกุฎอาวุธทิ้ง <bot>:ประจักษ์จริงให้เปลื้องเอาเครื่องของ แล้วกลับมาหน้าที่ขึ้นตีกลอง พวกนายกองนายทัพยังหลับกรน
พระอภัยมณี
61
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระมังคลาว่าพ่อก็จนจิต <bot>:เหลือจะคิดสารพัดจะขัดสน แกไม่ฟังเสียงมนุษย์เห็นสุดจน ต้องสู้ทนลำบากต้องยากเย็น
พระอภัยมณี
60
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วท้าวเธอเสด็จไปใกล้สังฆราช <bot>:พลางประภาษพจนาอัชฌาสัย ทั้งไทท้าวปตาหวีก็ดีใจ บังคมไทเจ้านิเวศน์เกศนคร ฯ
พระอภัยมณี
73
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นประสงค์ตรงสตรีที่สาวสาว <bot>:ที่รุ่นราวรูประหงจะส่งถวาย อันนารีมีผัวเสียตัวชาย จะทำลายผัวเสียเอาเมียไป
พระอภัยมณี
61
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอสุริยงลงลับพยับโพยม <bot>:เขาจุดโคมสายระยางสว่างไสว ฆ้องระฆังหง่างเหง่งวังเวงใจ พระอภัยเผยแกลแลดูดาว
พระอภัยมณี
70
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันไพร่ฟ้าข้าเฝ้าเหล่าทหาร <bot>:ต่างคิดการแต่จะอพยพหนี เดชะบุญทูลกระหม่อมจอมโมลี ได้กลับมาธานีข้าดีใจ ฯ
พระอภัยมณี
62
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นดวงแก้วแววสว่างอยู่กลางเกาะ <bot>:นางก็เหาะลอยลิบไปหยิบได้ สะดุ้งตื่นฟื้นกายสิหายไป เสียน้ำใจจาบัลย์ทุกวันคืน
พระอภัยมณี
65
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ได้อาศัยในแผ่นดินทำกินสบาย <bot>:ทั้งหญิงชายฉลองคุณอย่าสูญใจ แต่เรานี้มิให้พบจะหลบหน้า ผู้ใดอย่าบอกแจ้งแถลงไข
พระอภัยมณี
60
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วจัดแจงแต่งนุ่งหนังเสือให้ <bot>:ครบเครื่องไตรครองประทานพระหลานขวัญ ผูกชฎาหนังรัดสะพัดพัน ฝนแก่นจันทน์เจิมมหาอุณาโลม
พระอภัยมณี
73
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:นอนค้างกลางหาดตื้น <bot>:ตลิ่งสูง นิ่งนั่งฟั่งฟานฝูง มฤคฆร้อง เงาไม้ใหญ่ยางยูง เยนเยียบเงียบเอย เผาะเผาะเราะป่าต้อง ตวาดซ้ำร่ำไป
นิราศสุพรรณ
84
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งเหมหงส์ส่งเสียงสำเนียงแจ้ว <bot>:ดุเหว่าแว่วร่ำร้องก้องเวหา ภุมรินบินเคล้าเฝ้าผกา พระสุริยาไขสีรวีวรรณ
พระอภัยมณี
66
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ยังอ่อนแอแม่พ่อก็ต่อสู้ <bot>:ตีเมืองกูรวบริบเอาฉิบหาย หือรือโหดโทษมึงจะถึงตาย แต่กูอายแก่ใจจึงไว้มือ
พระอภัยมณี
62
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอจบเรื่องศุภสารอ่านถวาย <bot>:คำภิปรายศุภลักษณ์ในอักษร สองพระองค์ทรงปรึกษาที่ว่าวอน เป็นการร้อนจะไม่ไปก็ใช่ที
พระอภัยมณี
63
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ศิโรราบกราบกรานนางดาบส <bot>:น้อมประณตสองพระองค์ทรงสิกขา ฝ่ายสองนางพลางเห็นโอรสมา ทรงโศกาแล้วแจ้งแสดงความ
พระอภัยมณี
65
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อยู่เรือนใครไพบูลย์พูนสวัสดิ์ <bot>:คุ้มอุบัทว์ไภยันทั้งกันผี ทั้งโรคันอันตรายไม่ยายี ผู้ใดมีเก็บไว้ในตระกูล
พระอภัยมณี
63
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ด้วยรู้เห็นเป็นพยานพระผ่านเกล้า <bot>:มิได้เข้าด้วยฝรั่งอย่ากังขา คงแก้แค้นแทนพระอนุชา ได้วุ่นทั้งลังกาไม่ช้าที ฯ
พระอภัยมณี
63
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขึ้นรักษาหน้าที่ไม่หนีหลบ <bot>:ถือทวนรบแต่ละเล่มล้วนเข้มแข็ง ชาวเมืองบุกรุกขึ้นปีนกำแพง ฝรั่งแทงถูกอกพลัดตกตาย ฯ
พระอภัยมณี
62
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มาปะของเมืองชวาโอชารส <bot>:แต่ล้วนสดสารพันทั้งมันหวาน ดังเครื่องทิพย์หยิบใส่มาในจาน แสนสำราญนุ่มนิ่มชิมไม่วาย
พระอภัยมณี
66
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:เสวยราชราไชมไหศวรรย์ เป็นปิ่นปักรักษาเมืองมารัน พร้อมกำนัลนักสนมกรมใน
สิงหไกรภพ
53
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ตามเรื่องต้นหนหลังอย่างที่กล่าว <bot>:นำเอาข่าวทรงเดชพระเชษฐา ด้วยพระจอมจัตุรงค์องค์พระอา ให้เชิญฝ่าพระบาทไปปราบไพริน
พระอภัยมณี
63
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้นสรรพเสร็จเสด็จออกมานอกห้อง <bot>:สอดฉลองบาทอย่างงอนหางหงส์ นางเชิญเครื่องเยื้องย่องจ้องประจง ตามพระองค์ออกอำมาตย์นั่งอาสน์ทอง ฯ
พระอภัยมณี
72
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งเดินทางกลางชลาเป็นพาณิช <bot>:สมสนิทเสน่หาตำราห้าม ถ้าถึงฝั่งยั้งหยุดสุดแต่งาม จะผ่อนตามสารพัดไม่ตัดรอน
พระอภัยมณี
62
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:เอนหลังฟังดอกสร้อย <bot>:สักระวา ร้องรับขับเสภา เพื่อนพร้อม ลำนำคร่ำครวนหา หวนเอกวิเวกเอย ผอยหลับรับเสียงซ้อม เสนาะน้ำคำครวน
นิราศสุพรรณ
76
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หน่อกษัตริย์ตรัสว่าอย่าปรารภ <bot>:ทั้งแผ่นภพพี่มิให้ใครข่มเหง แม้ศึกมีพี่ยาจะมาเอง ไม่กลัวเกรงฤทธิ์ท้าวทุกด้าวแดน
พระอภัยมณี
65
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:เมฆทะมึนมืดมิดทุกทิศา เป็นเปลวปลาบวาบพรายพร่างสายตา พอฟ้าผ่าเปรี้ยงลงถูกกงรถ
สิงหไกรภพ
59
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายผีเสื้อเมื่อจะจากพรากลูกผัว <bot>:แต่พลิกตัวกลิ้งกลับไม่หลับใหล ให้หมกมุ่นขุ่นคล้ำในน้ำใจ จนเสียงไก่แก้วขันสนั่นเนิน
พระอภัยมณี
70
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระทรงทราบนามวงศ์พงศ์กษัตริย์ <bot>:สารพัดพูดจาน่าสงสาร จึงตรัสว่าน่าแค้นอ้ายคนพาล มันคิดอ่านเอาชีวาไม่ปรานี
พระอภัยมณี
62
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ลำที่นั่งดั้งกันสักพันร้อย <bot>:มาจอดคอยทอดไว้ทั้งใต้เหนือ ขนเสบียงดิบสุกบรรทุกเรือ ทั้งข้าวเกลืออย่าให้ขาดราชการ ฯ
พระอภัยมณี
62
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอขาดข้าวเครื่องเสบียงเลี้ยงทหาร <bot>:เห็นถิ่นฐานสมจิตคิดถวิล จำจะเข้ารบราเอาธานินทร์ ตีแต่ถิ่นปากน้ำทำเสบียง
พระอภัยมณี
62
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หรือเคืองแค้นว่าเขาไม่ให้ผู้หญิง <bot>:จะมาชิงอวดฝีมือหรือไฉน ดูก็น่าเกลียดจ้านรำคาญใจ เป็นผู้ใหญ่ด้วยกันหมดเที่ยวจดรอย
พระอภัยมณี
63
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระมิ่งมังคลานราราช <bot>:ฟังพระบาทหลวงขู่ดูแกหลง เอาแต่ใจของตนพูดวนวง เหมือนคนทรงผีสิงวิ่งกระเซอ
พระอภัยมณี
60
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้สิทธิ์ขาดราชการทั้งขอบเขต <bot>:ทั่วประเทศเกรงหมดสยดสยอง เมื่อวันนั้นสมจิตที่คิดปอง จึงสนองทูลท้าวเจ้าบุรินทร์
พระอภัยมณี
59
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นมะม่วงพวงผลพึ่งสุกห่าม <bot>:ทำไม้ง่ามน้อยน้อยสอยเสวย อร่อยหวานปานเปรียบรสนมเนย อิ่มแล้วเลยล่วงทางมากลางดง
พระอภัยมณี
70
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางทูลว่าข้าพเจ้าจะเล่าถวาย <bot>:จะแพร่งพรายพระปัญญาอัชฌาสัย จึงหยิบสารการลับกับสไบ ถวายในพระหัตถ์กษัตรา ฯ
พระอภัยมณี
68
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สุดสาครกรน้าวไม้ท้าวหวด <bot>:ดูเร็วรวดแรงดังว่ากังหัน พลนิกายนายทัพรับไม่ทัน บ้างหักลันล้มตายลงก่ายกอง
พระอภัยมณี
66
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ที่นั่งหงส์ทรงปลิวลิ่วลิ่วลิบ <bot>:ลับทวีปหว่างสุเมรุไม่เห็นแสง ถึงเนินทรายฝ่ายอสูรกองกูณฑ์จำแลง บังเกิดแสงรัศมีเหมือนสีรุ้ง
สิงหไกรภพ
72
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มเหสีตีตบต่างรบสู้ <bot>:น่าอดสูอยู่ก็อายหญิงชายไพร่ ออกไปสั่งทั้งข้างหน้าเสนาใน เราจะไปเมืองลังกาอย่าช้าการ
พระอภัยมณี
60
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่งพหลพลไพร่ให้ครบถ้วน <bot>:ทั้งง้าวทวนผู้คนให้ล้นเหลือ เอาปืนใหญ่ใส่ประจำทุกลำเรือ ข้าวกับเกลือเครื่องเสบียงไปเลี้ยงพล
พระอภัยมณี
66
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อย่าพักให้เสนาไปว่ากล่าว <bot>:ฉวยรานร้าวเรื่องรักเสียศักดิ์ศรี พ่อจะไปงอนง้อต่อภูมี จึ่งจะงามตามที่เธอเมตตา
พระอภัยมณี
61
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:อยู่เมืองโรมวิสัยบูรีศรี ชำนาญในไตรเพททางพิทธี ถือจารีตโยคีเที่ยวเขจร
สิงหไกรภพ
55
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:มาเตรียมการเกณฑ์กันเสียงหวั่นไหว พวกขุนช้างผูกช้างระวางใน ล้วนสูงใหญ่ยืนสล้างอยู่กลางแปลง
สิงหไกรภพ
54
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:คิดเป็นครู่รู้ว่าหนีข้าศึก <bot>:แล้วนิ่งนึกนางนี้เยาว์อุ้มเราไหว ช่วยชีวิตชิดชอบคิดขอบใจ จึงปราศรัยไต่ถามดูตามแคลง
พระอภัยมณี
64
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระตรัสพลางทางว่านัดดาเอ๋ย <bot>:ได้คุ้นเคยขาดเหลือจะเกื้อหนุน พ่อรีบไปเถิดนะเดชะบุญ อย่าเคืองขุ่นภิญโญเดโชชัย
พระอภัยมณี
72
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ท่านเศรษฐีพาอาจารย์คลานเข้าเฝ้า <bot>:แล้วก้มเกล้าอภิวันท์สรรเสริญ พระปราศรัยไต่ถามความเจริญ แล้วชวนเชิญให้นั่งตั้งพระทัย
พระอภัยมณี
64
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระโฉมยงองค์สิงหไกรภพ <bot>:จึงเร้ารบให้พี่ขึ้นใบพฤกษา[๓] เจ้าพราหมณ์ไปเก็บใบขาวนั้นมา[๔] แล้วเคี้ยวกินตรงหน้าพระน้องชาย
สิงหไกรภพ
71