text
stringlengths 702
148k
|
|---|
اهمیت ورزش منظم برای سلامتی بدن بقدری آشکار است که ورزش منظم را یکی از بهترین کارهایی می دانند که که می توان برای حفظ سلامت خود انجام داد. با این حال، پرداختن به ورزش روزانه اراده زیادی می خواهد و پایبندی به ورزش، در طولانی مدت به نظم و انضباط شما نیاز دارد. ورزش می تواند عملکرد ذهنی را بهبود بخشد، خطر ابتلا به بیماری مزمن را کاهش دهد و به کاهش وزن کمک کند. بررسی ها نشان می دهد که ورزش منظم باعث بهبود قابل توجه سلامت شما می شود. از بزرگترین مزایای ورزش می توان به حفظ وزن مناسب بدن، حفظ توده عضلانی و کاهش خطر ابتلا به بیماری های مزمن اشاره کرد. علاوه بر این ورزش سطح انرژی شما را بالا می برد. سلامت روان شما را تقویت می کند. به شما کمک کند بهتر بخوابید و حتی زندگی جنسی خود را تقویت کنید. ورزش همچنین می تواند خلق و خوی شما را بهبود ببخشد. به طور خلاصه ورزش می تواند زندگی شما را تغییر دهد. انواع مختلفی از ورزش وجود دارد، از جمله: هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید تمرینات ایروبیک مناسب ترین ورزش برای چربی سوزی است. معمولا هسته اصلی هر برنامه تناسب اندام را دوره های ایروبیک تشکیل می دهد. به طور کلی به ورزش هایی که نیاز بدن به اکسیژن را افزایش می دهد ایروبیک گفته می شود. انجام تمرینات قدرتی به افزایش قدرت عضلات کمک می کند. به عنوان مثال می توان به تمرینات پلایومتریک، وزنه برداری و دوی سرعت اشاره کرد. به تمرینات کالیستنیک ورزش خیابانی هم گفته می شود. در ورزش های خیابانی حرکات اساسی بدن، بدون تجهیزات بدنسازی و با سرعت هوازی متوسط انجام می شود. از خصوصیات ورزش کالیستنیک این است که تمرینات را می توان در همه جا و با کمترین امکانات انجام داد. تمرینات تناوبی HIIT به ورزش هایی گفته می شود که در آن شدت تمرین به طور تناوبی از زیاد به کم و سپس از کم به زیاد تغییر می کند. انجام این تمرینات به شما کمک می کنند که در مدت زمان کوتاه کالری زیادی را بسوزانید. از ترکیب تمرینات هوازی و مقاومت تشکیل می شوند. تمرینات ترکیبی برای افرادی مناسب است که سابقه ورزشی طولانی دارند. انجام تمرینات ترکیبی به شما کمک می کند که در کوتاه ترین زمان به حداکثر قدرت برسید. این ورزش برای کودکان و سالمندان مناسب نیست. عضلات را تقویت می کنند و هماهنگی بدن را بهبود می بخشند. به عنوان مثال می توان به پیلاتس، حالت های تای چی و تمرینات تقویت هسته بدن اشاره کرد. انجام تمرینات تعادلی با درگیر کردن عضلات پا، کمر و هسته مرکزی بدن باعث افزایش تعادل شما می شود. انجام این تمرینات به ریکاوری عضلات کمک می کند. دامنه حرکت را افزایش می دهد. از آسیب دیدگی پیشگیری می کند. سرعت عکس العمل بدن را افزایش می دهد. به عنوان مثال می توان به یوگا یا حرکات کششی اشاره کرد. فعالیت های فوق را می توان به صورت جداگانه یا ترکیبی انجام داد. نکته مهم این است که ورزش ها را متناسب با سطح سلامت و میزان تناسب اندام خود انجام دهید. قبل از شروع یک تمرین ورزشی باید به چند نکته مهم توجه داشته باشید: قبل از شروع یک تمرین ورزشی با پزشک خود مشورت کرده و معاینه پزشکی برای تعیین سطح سلامت خود انجام دهید. این امر به ویژه برای افرادی که به فعالیتهای بدنی سنگین عادت ندارند و همچنین افراد ساله و بالاتر از اهمیت ویژه ای برخوردار است. معاینه زودهنگام به شما کمک می کند که هرگونه مشکل سلامتی را تشخیص دهید. در نتیجه امکان آسیب دیدگی شما در اثر انجام تمرینات ورزشی کاهش می یابد. علاوه بر آن مراجعه به پزشک باعث می شود که از محدودیت های حرکتی خود اطلاع پیدا کنید. بنابراین مربی می تواند یک برنامه ورزشی متناسب با محدودیت های حرکتی شما طراحی کند. هنگامی که تصمیم گرفتید ورزش منظم را شروع کنید، سعی کنید برنامه شما شامل مراحل و اهداف قابل دستیابی باشد. یکی از راه های انجام این کار این است که تمرینات خود را با یک ورزش ساده شروع کنید. سپس با بهبود سطح آمادگی جسمانی می توانید به تدریج سطح و شدت تمرینات خود را افزایش دهید. به عنوان مثال، اگر هدف پایانی شما دو کیلومتر دویدن است، می توانید با دویدن در مسافت های کوتاه تر تمرینات خود را شروع کنید. پس از آنکه دویدن در مسافت های کوتاه برای شما آسان شد، به تدریج مقدار مسافت را افزایش دهید تا به مقدار مورد نظر شما یعنی دو کیلومتر برسد. شروع تمرینات ورزشی با اهداف کوچک نه تنها شانس موفقیت شما را افزایش می دهد، بلکه انگیزه شما را در هر مرحله حفظ می کند. یکی دیگر از مولفه های اصلی موفقیت در ورزش این است که با پشتکار به روال خود ادامه دهید. اگر ورزش را به صورت عادت درآورده و مرتبا آن را انجام دهید، در دراز مدت حفظ یک روال ورزشی برای شما آسان تر خواهد شد. بررسی ها نشان می دهد که جایگزینی یک رفتار ناسالم با یک عادت سالم جدید رویکردی عالی برای حفظ آن در طولانی مدت است. با انجام دادن منظم تمرینات ورزشی این کار به تدریج برای شما به یک عادت تبدیل خواهد شد. نیازی نیست که شما یک ورزشکار حرفه ای باشید و یا اینکه برای شروع ورزش ساعت ها تمرین کنید. بررسی ها نشان می دهد که فعالیت بدنی شامل حداقل دقیقه ورزش هوازی متوسط در هفته است. این دقیقه به روش های مختلف قابل انجام است. به عنوان مثال، شما می توانید یک تمرین دقیقه ای را پنج بار در هفته یا یک تمرین دقیقه ای یک روز در میان انجام دهید. نکته مهم این است که ورزش را متناسب با سطح آمادگی جسمانی خود، آهسته شروع کرده و به تدریج شدت آن را افزایش دهید. به همین ترتیب که ورزش برای سلامت بدن ضروری است، استراحت کافی در حین تمرینات هم اهمیت زیادی دارد. تمرین زیاد و شدید بدون استراحت کافی می تواند منجر به سندرم تمرین زدگی ( OTS ) شود. ورزش زیاد سیستم ایمنی بدن را ضعیف کرده و خطر ابتلا به عفونت، عدم تعادل هورمونی، افسردگی و خستگی مزمن را افزایش می دهد. نوشیدن آب و مایعات کافی در طول روز برای حفظ سطح هیدراتاسیون بدن ضروری است. با نوشیدن آب کافی در حین تمرینات ورزشی مایعات از دست رفته بدن را جبرام کنید. این کار به خصوص در هنگام گرما دارای اهمیت زیادی است. نوشیدن مایعات بدن شما را برای جلسات بعدی تمرین آماده می کند. برای جایگزینی مایعات از دست رفته بدن نوشیدنی های کم کالری مانند آب، چای سبز یا شربت آبلیمو بدون شکر را انتخاب کنید. برای حمایت از برنامه تناسب اندام خود حتما یک رژیم متعادل مصرف کنید. همه گروه های غذایی از جمله کربوهیدرات، چربی و پروتیین ها برای حفظ سطح انرژی در طول تمرینات ورزشی لازم هستند. کربوهیدرات ها اهمیت ویژه ای دارند، زیرا می توانند عضلات شما را قبل از ورزش تغذیه کنند. همچنین مصرف کربوهیدرات ها بعد از ورزش، برای جبران ذخایر گلیکوژن و کمک به جذب اسیدهای آمینه در عضلات در حین ریکاوری مهم است. پروتیین قدرت عضلات را پس از ورزش بهبود می بخشد. آسیب بافت ها را ترمیم می کند. همچنین مصرف پروتیین باعث شکل گیری توده عضلانی بدن می شود. سرانجام بررسی ها نشان می دهد که مصرف منظم چربی های سالم به سوزاندن چربی اضافه بدن و حفظ سوخت عضلات در طول تمرین کمک می کند. همچنین مصرف چربی باعث افزایش انرژی شما می شود. به طور کلی رعایت یک رژیم غذایی مناسب علاوه بر حفظ تناسب اندام باعث افزایش سلامت قلب، کنترل چربی و فشار خون شما می شود. گرم کردن بدن قبل از تمرین می تواند به پیشگیری از آسیب و بهبود عملکرد ورزشی کمک کند. همچنین می تواند انعطاف پذیری شما را بهبود بخشیده و به کاهش درد بعد از تمرین کمک کند. حرکات ساده ورزشی مانند تمرینات کششی و آهسته دویدن می توانند بدن شما را گرم کنند. در نتیجه دمای بدن بالا رفته و آمادگی لازم برای انجام تمرینات را پیدا می کنید. خنک شدن بعد از تمرینات ورزشی به بدن کمک می کند تا به حالت طبیعی خود برگردد. صرف چند دقیقه وقت برای خنک شدن می تواند به گردش خون طبیعی و الگوی تنفس کمک کند و حتی احتمال درد عضلانی را کاهش دهد. برخی از ورزش های مناسب برای خنک کردن بدن شامل پیاده روی سبک پس از ورزش هوازی یا کشش پس از تمرین مقاومتی است. اگر به ورزش کردن عادت ندارید، مراقب محدودیت های حرکتی خود باشید. داشتن محدودیت های حرکتی به این معنا نیست که نمی توانید هیچ ورزشی انجام دهید. بلکه به این معنا است که تمرینات باید با محدودیت حرکتی شما متناسب باشد. به عنوان مثال اگر هنگام ورزش احساس درد یا ناراحتی می کنید، باید قبل از ادامه کار دست نگه دارید و استراحت کنید. ادامه دادن ورزش در حین درد ایده خوبی نیست، زیرا می تواند باعث آسیب به عضلات بدن شود. همچنین به یاد داشته باشید که سخت تر و سریعتر ورزش کردن لزوما برای سلامت شما بهتر نیست. تمرینات ورزشی برای تاثیر بهتر باید با آرامش و تمرکز کافی انجام شوند. نکته مهم در ایجاد انگیزه و عادت در ورزش، سرگرمی در حین انجام ورزش است. ترکیب برخی تمرینات ورزشی باعث سرگرم کننده شدن تمرینات برای شما می شود. عضویت در باشگاه بدنسازی یا کلاس تناسب اندام گروهی مانند یوگا یا پیلاتس می تواند انگیزه شما را برای ورزش افزایش دهد. یکی دیگر از راههای افزایش انگیزه، انجام تمرینات ورزشی زیر نظر یک مربی شخصی است. همچنین ورزش کردن به صورت گروهی یا با یک دوست می تواند به شما انگیزه دهد که ورزش خود را ادامه دهید. علاوه بر این، پیگیری پیشرفت شما، مانند ثبت وزنه برداری یا یادداشت کردن زمان دویدن، می تواند انگیزه شما را برای بهبود سوابق شخصی شما حفظ کند. به طور کلی شروع یک ورزش جدید در زندگی می تواند چالش برانگیز باشد. با این حال، داشتن اهداف واقعی می تواند به شما در حفظ یک برنامه تناسب اندام در طولانی مدت کمک کند. انواع مختلفی از فعالیت های بدنی برای انتخاب وجود دارد. چند مورد مناسب برای خود پیدا کرده و حتما چند وقت یکبار تمرینات خود را تغییر دهید. هدف این است که تمرینات ورزشی به آرامی شروع کنید. سطح آمادگی جسمانی خود را بالا ببرید و برای پیشگیری از آسیب دیدگی، در حین تمرینات به بدن استراحت دهید. پیگیری پیشرفت یا عضویت در یک گروه تناسب اندام می تواند به شما کمک کند تا انگیزه خود را حفظ کرده و به اهداف خود برسید. همچنین داشتن رژیم غذایی سالم و هیدراتاسیون منظم نیز مهم است. منبع: |
شایع ترین علایم خونریزی داخلی شامل سبکی سر، درد، تنگی نفس، ضربان قلب سریع و موارد دیگر است. این علایم ممکن است بدون توجه به محل خونریزی بروز کند، اما تعدادی از علایم دیگری مانند کبودی در اطراف ناف یا پهلو با خونریزی شکمی وجود دارد که می تواند بر اساس مکان خاص خونریزی بروز کنند. خونریزی داخلی به ویژه در کودکان و زنان باردار می تواند چالش برانگیز باشد. خونریزی داخلی می تواند بین موارد بسیار متفاوت باشد. ممکن است کند و پیش رونده، یا در عوض، زیاد باشد. حتی می تواند با علایم کمی یا بدون علایم رخ دهد، یا با شوک و از دست دادن هوشیاری همراه باشد. ممکن است هیچ علت یا منبع مشخصی وجود نداشته باشد، یا، مثلا با ضربه، علت و احتمال خونریزی داخلی می تواند واضح باشد. مت سفانه، حتی در صورت ضربه، خونریزی داخلی ممکن است بلافاصله تشخیص داده نشود و هنوز هم به سطح بالایی از بررسی نیاز باشد. در خونریزی داخلی، میزان خونریزی لزوما شدت بیماری را نشان نمی دهد. مقادیر زیادی خون ممکن است در بعضی از مناطق بدن جمع شود. در مقابل، حتی مقدار کمی خونریزی در مناطقی مانند مغز می تواند باعث علایم شدید یا حتی مرگ شود. آگاهی از برخی شرایطی که می تواند باعث خونریزی داخلی شود، ممکن است در تشخیص علایم به شما کمک کند. برخی از دلایل احتمالی خونریزی داخلی، عبارتند از: هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید وقتی جسمی وارد بدن می شود، ممکن است به اندام های موجود در مسیر صدمه بزند و همچنین باعث فشرده سازی ساختارهای اطراف شود. ترومای بلانت می تواند موذی تر باشد و ممکن است در ابتدا علایمی ایجاد نکند. با این حال، این یک علت شایع خونریزی داخلی است. برخی از شکستگی ها بیش از بقیه دچار خونریزی می شوند. شکستگی استخوان های بلند بازو، پا، لگن اغلب با از دست دادن خون قابل توجهی همراه است. شکستگی قطعات استخوان همچنین می تواند رگ های خونی و سایر بافت ها را پاره کند. نازک و بزرگ شدن رگ های خونی می تواند منجر به پارگی شود. گاهی اوقات، پارگی با فعالیت شدید مواجه می شود، در حالی که در زمان های دیگر پارگی ممکن است در هنگام استراحت یا حتی در هنگام خواب رخ دهد. آنوریسم ممکن است تقریبا در هر رگ خونی رخ دهد. اختلالات خونریزی هنگامی که با سایر علل شناخته شده آن ترکیب شود ممکن است باعث خونریزی خود به خودی شود یا احتمال خونریزی داخلی را افزایش دهد. برخی از این اختلالات مانند هموفیلی، معمولا از بدو تولد آشکار می شوند، در حالی که برخی از اختلالات جزیی خونریزی ممکن است تا بزرگسالی داروهایی مانند داروهای ضد انعقاد خون و مهارکننده های پلاکت نیز می توانند خطر خونریزی داخلی را افزایش دهند. با افزایش استفاده از این داروها، تشخیص علایم خونریزی داخلی بیش از هر زمان دیگری مهم است. داروهایی مانند آسپرین و داروهای ضد التهاب غیراستروییدی مانند Advil (ایبوپروفن) نیز خطر خونریزی داخلی را افزایش می دهند. برخی از ویتامین ها و مکمل های غذایی ممکن است خطر خونریزی را افزایش دهند. . علایم که ممکن است نشان دهنده خونریزی داخلی باشند، عبارتند از: با از دست دادن خون سریع، یا از دست دادن مقدار قابل توجهی از خون، سبکی سر و ضعف معمول است. درد یکی از علایم رایج خونریزی داخلی است، زیرا خون برای بافتها بسیار تحریک کننده است. علایمی مانند درد شدید شکم یا سردرد شدید همیشه باید توسط یک متخصص پزشکی ارزیابی شود. در بعضی از مناطق بدن، درد ممکن است در ناحیه خونریزی رخ دهد. با وجود مناطقی مانند شکم، ممکن است محل درد لزوما ناحیه خونریزی را نشان ندهد. در حقیقت، وقتی خون در شکم باعث تحریک دیافراگم می شود، درد ممکن است در درجه اول در شانه احساس شود. تنگی نفس، یا احساس عدم توانایی در نفس کشیدن عمیق، ممکن است نشانه خونریزی داخلی در هر نقطه باشد. با از دست دادن خون، سلول های قرمز خون و هموگلوبین کمتری برای انتقال اکسیژن به بافت ها در گردش خون وجود دارد و کمبود اکسیژن رسانی به بافت ها ممکن است به عنوان تنگی نفس تجربه شود. قطعا تنگی نفس با خونریزی در حفره قفسه سینه یا هنگامی که تجمع خون در شکم بر روی دیافراگم فشار می آورد، جریان هوا را به داخل ریه محدود می کند. خونریزی در قفسه سینه ممکن است باعث درد قفسه سینه شود، و خونریزی در سینه یا شکم (با تحریک دیافراگم) می تواند باعث درد شانه شود. درد قفسه سینه همچنین ممکن است با خونریزی داخلی در هر مکانی به دلیل عدم اکسیژن کافی به عروق کرونر که قلب را تغذیه می کنند، رخ دهد. احساس سوزن سوزن شدن در دست ها و پاها با خونریزی داخلی شایع است و چندین توضیح دارد. با از دست دادن خون، بدن معمولا "گردش خون" را به اندام ها و جریان خون را به سمت ساختارهای حیاتی مانند قلب و مغز هدایت می کند. خونریزی داخلی هم به دلیل درد و هم به دلیل تلاش برای افزایش اکسیژن رسانی به بقیه بدن می تواند باعث تهویه بیش از حد شود. همچنین ممکن است منجر به گزگز شدن دست و پا شود. تغییرات بینایی مرتبط با سبکی سر ممکن است با خونریزی داخلی همراه باشد. تغییرات بصری خاص مانند دوبینی، ضعف یا بی حسی یک طرف بدن، سردرد شدید یا از دست دادن هماهنگی ممکن است نشانه خونریزی در مغز باشد. حالت تهوع و استفراغ نیز با خونریزی داخلی زیاد دیده می شود و ممکن است فقط به دلیل از دست دادن خون و یا درد به تنهایی یا به طور خاص هنگام خونریزی در دستگاه گوارش یا مغز رخ دهد. با از دست دادن خون، تغییرات مختلفی مانند ضربان قلب سریع، ضربان قلب سریع، فشار خون پایین ممکن است دیده شود، غالبا ، علایم شوک زمانی اتفاق میفتد که فرد بین تا درصد از حجم خون خود را از دست داده باشد. پوسته پوسته شدن، یا تعریق شدید، که ناشی از گرما یا فشار نیست، در خونریزی داخلی و همچنین سایر موارد اضطراری پزشکی عادی است. کبودی در برخی مناطق بدن گاهی نشانه خاصی از خونریزی داخلی است. کبودی در اطراف ناف (دکمه شکم) به عنوان علامت کالن شناخته می شود و نشان دهنده خونریزی داخلی در شکم است. کبودی در پهلوها (بین قفسه دنده و پهلوها در کنار شکم) به عنوان علامت گری ترنر شناخته می شود. همچنین نشان دهنده خونریزی در شکم یا صفاقی است. کبودی در مناطق دیگر (اکیموز) مانند کبودی گسترده در اندام های مربوط به شکستگی زمینه ای همچنین خونریزی داخلی را نشان می دهد. تغییر در وضعیت روانی یا از دست دادن هوشیاری غالبا به معنای از دست رفتن مقدار قابل توجهی خون است (به استثنای آسیب دیدگی سر یا خونریزی در مغز) ، و باید به عنوان یک وضعیت اضطراری در نظر گرفته شود. خونریزی داخلی در مناطق خاص بدن ممکن است به علایم دیگری منجر شود، از جمله: خونریزی در مغز اغلب باعث سردرد شدید، حالت تهوع و استفراغ می شود. ضعف در یک طرف بدن یا تغییر در بینایی ممکن است رخ دهد. با پیشرفت خونریزی، ممکن است تغییراتی در وضعیت ذهنی مانند گیجی و گمراهی و به دنبال آن از دست دادن هوشیاری ایجاد شود. تشنج نیز می تواند رخ دهد. خونریزی در قفسه سینه بسته به محل خاص ممکن است علایم مختلفی ایجاد کند. خونریزی در مجاری هوایی می تواند باعث سرفه نفس گیر شود. سرفه کردن خون یا هموپتیز حتی فقط یک قاشق چای خوری، یک فوریت پزشکی است، و هموپتیز گسترده (سرفه یک چهارم فنجان خون یا بیشتر) میزان مرگ و میر بالایی دارد. تنگی نفس ممکن است با خونریزی در هر نقطه از قفسه سینه رخ دهد. خونریزی بین غشاهای اطراف قلب (پریارد قلب) می تواند حرکت قلب را محدود کرده و باعث ایجاد تامپوناد قلب شود. هنگامی که یک ریه سوراخ شده و فرو می ریزد (پنوموتوراکس) ، ممکن است کبودی به صورت پهن در قفسه سینه و گردن مشاهده شود. پوست بالای گردن و بالای شکم نیز ممکن است مانند بسته بندی حباب، به دلیل وجود هوا در بافت های زیرپوستی احساس شود. با وجود خون در قفسه سینه، هنگامی که افراد موقعیت خودش را تغییر می دهد، درد به طور قابل توجهی تغییر می کند. خونریزی در شکم ممکن است منجر به تورم شکم و درد شود. وقتی پزشک یک استتوسکوپ را روی شکم قرار می دهد، ممکن است صداهای روده وجود نداشته باشد. مطمینا ، خونریزی در مری یا معده ممکن است باعث استفراغ خونی شود، در حالی که خونریزی در دستگاه گوارش پایین ممکن است باعث خونریزی مقعدی شود. خونریزی از کلیه ها و سایر بافت ها در ناحیه خلفی صفاق ممکن است باعث ظاهر شدن خون در ادرار شود. علایم شوک ممکن است قبل از مشخص شدن علایم خاصی رخ دهد. خونریزی همراه با استخوان ها، مفاصل و بافت های نرم ممکن است باعث کبودی زیاد شود. با این وجود، ممکن است منجر به پوستی گردد. درد بسیار شایع است و همچنین در حین پر شدن فضای مفصل یا نواحی اطراف آن، تحرک مفاصل کاهش می یابد. خونریزی می تواند علایم و عوارض مختلفی را ایجاد کند. علاوه بر علت اصلی خونریزی، از دست دادن خون ممکن است منجر به عوارض بعدی شود. برخلاف بزرگسالان، کودکان ممکن است نتوانند برخی از علایم خونریزی داخلی که در بالا ذکر شد را بیان کنند. به جای شکایت از درد، آنها ممکن است آشفته شوند، به طور مداوم گریه کنند یا تسکین آنها دشوار شود. ممکن است اشتهای کمی داشته باشند، یا از خوردن غذا به طور کامل خودداری کنند. توجه به تغییرات در وضعیت روانی می تواند بسیار مهم باشد. کودکی که به طور معمول عاشق بازی است ممکن است بی حال شود. تمام بافت های بدن به دریافت اکسیژن و مواد مغذی کافی وابسته هستند، اما برخی از اندامها نسبت به از دست دادن خون و شوک حساسیت بیشتری دارند. هنگامی که کلیه ها آسیب می بینند، نه تنها مرگ بافتی آغاز می شود، بلکه کلیه ها نمی توانند نقش خود را درست ایفاء کنند. هنگامی که خون اکسیژنه قادر به تغذیه کافی عروق کرونر نیست، عضله قلب شروع به مردن می کند. به نوبه خود قلب کمتر قادر به نقش خود در حفظ جریان خون به بقیه بدن است. خوشبختانه، اقدامات اضطراری برای بازگرداندن فشار خون و حجم خون اغلب می تواند از اندام های حیاتی قبل از این مسیله محافظت کند. خونریزی در دوران بارداری هرگز طبیعی نیست و هرگونه درد قابل توجه در لگن باید بلافاصله بررسی شود. در اوایل بارداری، شایعترین علت سقط جنین است، اگرچه حاملگی خارج رحمی یک علت جدی است. عوارضی از این قبیل اغلب با خونریزی خارجی از واژن همراه است، اما همیشه اینطور نیست. به عنوان مثال، اگر کودک به گونه ای قرار گرفته باشد که از عبور خون از دهانه رحم جلوگیری کند، ممکن است خونریزی قابل توجهی با پارگی رحم بدون علایم خارجی رخ دهد. خونریزی داخلی می تواند زندگی فرد را تهدید کند و اغلب اوقات درمان های ناگهانی می توانند نجات دهنده زندگی باشند. در صورت داشتن درد شدید شکم یا قفسه سینه، احساس تنگی نفس شدید، احساس سبکی سر (به نظر می رسد ممکن است غش کنید) به پزشک مراجعه کنید. منبع: |
کرونا و نقص ایمنی بدن در افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، بسیار اهمیت دارد. سیستم ایمنی بدن فرد، شبکه پیچیده ای در بدن است که با عوامل بیماری زا (ویروس ها، باکتری ها و غیره) که به بدن وارد می شوند مبارزه می کند. اما در افراد مبتلا به نقص ایمنی بدن، این سیستم به درستی کار نمی کند. بر همین اساس ظرفیت بدن این افراد برای مقابله و بهبودی از عفونت ها، از جمله COVID - . سیستم ایمنی بدن مهمترین دفاع در برابر ویروس ها و سایر عوامل بیماری زا دیگر است. هنگامی که عوامل بیماری زا وارد بدن ما می شوند، سیستم ایمنی بدن برای شناسایی آنها و مقابله با آنها برنامه ریزی شده است. علایمی مانند تب، عطسه، سرفه و آبریزش بینی به دلیل تلاش سیستم ایمنی بدن برای از بین بردن میکروب ها است. سیستم ایمنی، سیستمی است که این افراد را در پاسخ به حمله تحریک می کند. در افراد با سیستم ایمنی قوی، بدن قادر است از انتشار بیشتر ویروس جلوگیری کرده و به طور موثری با ویروس مبارزه کند. اما گاهی اوقات، سیستم ایمنی بدن از کار میفتد. وقتی سیستم ایمنی بدن از کار میفتد، عامل بیماری در حمله به بدن ما و ایجاد عفونت منجر به بروزعلایم و عوارض می شود. به همین ترتیب، ویروس کرونا ( SARS - CoV - ) COVID - . هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید تا زمانی که واکسنی علیه ویروس کرونا تولید نشود، سیستم ایمنی بدن ماست که می تواند ما را از این بیماری همه گیر محافظت کند. افراد زیر به دلیل نقص در سیستم ایمنی در معرض خطر بیشتری برای آلوده شدن به ویروس هستند: با افزایش سن، ایمنی بدن کاهش می یابد و اعضای بدن مانند سابق کار نمی کنند. بیشتر افراد سالمند نیز دارای یک یا چند بیماری مشترک هستند. این باعث می شود افراد سال به بالا در معرض بیماری شدید COVID - . افراد مبتلا به اختلال پزشکی زمینه ای. افرادی که دارای بیماری های زیر هستند در معرض خطر بیشتری از ابتلا به بیماری قرار می گیرند: سرطان بارداری دیابت نوع فشار خون بالا بیماری مزمن کلیوی کم خونی سلول داسی شکل ویروس نقص ایمنی انسانی ( HIV ) شیمی درمانی. داروهایی برای درمان سرطان چاقی. افراد با توده بدنی بالاتر یا برابر با BMI بیماری ریه، مانند COPD بیماری های قلبی مانند بیماری عروق کرونر، نارسایی قلبی و غیره افرادی که داروهای خاصی مصرف می کنند. داروهای زیر بر سیستم ایمنی بدن ت ثیر می گذارند. سرکوب کننده سیستم ایمنی. این داروها معمولا برای بیمارانی تجویز می شوند که اخیرا پیوند عضو انجام داده اند. سرکوب سیستم ایمنی بدن از رد عضو جایگزین شده توسط بدن جلوگیری می کند. همچنین برای سرکوب سیستم ایمنی بدن از حمله به سلول های سالم بدن، برای برخی از بیماری های خود ایمنی (مولتیپل اسکلروزیس، دیابت نوع ، آرتریت روماتویید، لوپوس) تجویز می گردد. برخی از نمونه ها شامل سیرولیموس، سیکلوسپورین، ریتوکسیماب و تاکرولیموس است. ژنتیک بررسی ها نشان می دهد ژنتیک بر نحوه پاسخ سیستم ایمنی بدن ما ت ثیر می گذارد. برخی از افراد با نقسص سیستم ایمنی بدن، به عنوان مثال، کمبود IgA . بهترین راه برای ابتلا به COVID - : تا آنجا که ممکن است در خانه بمانید. اجازه ندهید کودکان زیر سال و افرادی که قادر به برداشتن ماسک نیستند ماسک بزنند. با حفظ حداقل فوت فاصله بین خود و دیگران، فاصله اجتماعی را تمرین کنید. به جاهای شلوغ نروید. تمام سطوح را که مرتبا لمس می شود مانند میزها، کلیدها، دستگیره ها، تلفن ها و سینک ظرفشویی ها را تمیز و ضد عفونی کنید. همیشه در یک دستمال یا آرنج خمیده خود سرفه یا عطسه کنید. فراموش نکنید که دستمال را بلافاصله در سطل آشغال انداخته و دستان خود را بشویید. از ضد عفونی کننده دست استفاده کنید که حداقل یا بیش از % الکل داشته باشد. مطمین شوید که ضد عفونی کننده را روی تمام سطوح دست خود مالیده و سپس آنها را بگذارید تا خشک شوند. حداقل ثانیه مرتبا تمام سطوح دستان خود را با آب گرم و صابون بشویید. خصوصا بعد از بازگشت به خانه، وقتی کاملا آلوده شده و بعد از سرفه یا دمیدن بینی یا عطسه کردن این کار را انجام دهید. اگر تب دارید و احساس خوبی ندارید، بلافاصله با پزشک مشورت کنید. بدون مشورت با پزشک خود، هرگز شیمی درمانی را متوقف نکنید. در صورت داشتن هر گونه سوال یا نگرانی در مورد شیمی درمانی خود، با پزشک به صورت آنلاین مشاوره بگیرید. سطح گلبول های سفید خون را به طور منظم بررسی کنید، زیرا تعداد کم شما را بسیار مستعد ابتلا به عفونت می کند. حتی اگر شیمی درمانی سیستم ایمنی بدن را ضعیف کند، انجام آن و رعایت دستورالعمل شیمی درمانی برای درمان سرطان بسیار مهم است. هم بیماران سرطانی و هم بازماندگان نباید طبق مصرف این داروها را متوقف کنند. برای بیمارانی که اخیرا پیوند مغز استخوان، پیوند اعضا یا سلول های بنیادی برای سرطان انجام داده اند، داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی تجویز می شود. به یاد داشته باشید که نباید مصرف این داروها را قطع یا تغییر دهید. متوقف کردن یا تغییر در دوز می تواند منجر به مشکلات جدی در سلامتی و حتی رد عضو شود. شرایط خود ایمنی معمولا با استروییدها درمان می شوند. استروییدهای خوراکی یا وریدی پاسخ سیستم ایمنی بدن را کاهش می دهند. مصرف داروهای کورتیکواسترویید را بدون مشورت با پزشک خود قطع نکنید، زیرا این امر می تواند منجر به علایم جدی ترک شود. اگر قبلا داروهایی برای وضعیت شما تجویز شده، پس از آن به مصرف آنها ادامه دهید. اگر نگران ت ثیر COVID - . شما در یک بیمارستان در معرض سایر بیماران مبتلا به بیماری های عفونی، از جمله COVID - . حتما داروی کافی داشته باشید و همیشه آن را به صورت عمده تهیه کنید تا اگر مجبور شدید چندین هفته در خانه بمانید، دارو شما تمام نشود. این امر همچنین مراجعه مکرر به داروخانه را کاهش می دهد. افرادی که با نقص سیستم ایمنی متولد شده اند مجبورند برای تقویت سیستم ایمنی بدن خود از داروها استفاده کنند. این داروها را به طور مرتب مصرف کرده و از آنها صرف نظر نکنید. بیماران HIV CD COVID - HIV . مواد مغذی برای پاسخ ایمنی به عوامل بیماری زا مهم هستند تا سلول های بدن بتوانند سیتوکین ها و آنتی بادی ها را تقسیم و تولید و آزاد کنند. وجود ریز مغذی ها برای بسیاری از آنزیم های موجود در سلول های ایمنی بدن مورد نیاز است. نقش مهمی برای روی، آهن، مس، سلنیوم و ویتامین A B C E . خواب برای سیستم ایمنی بدن بسیار مهم است. اگرچه طبق بنیاد ملی خواب ( NSF ) خواب از طریق عملکرد سایتوکاین های تولید شده مرکزی که در طول خواب کنترل می شوند، بر سیستم ایمنی بدن ت ثیر می گذارد. بنابراین توصیه می شود هر شب مقدار کافی بخوابید تا با بیماری های عفونی مقابله کنید. مدت زمان خواب مطلوب توصیه شده معمولا در بزرگسالان بین تا ساعت در شب است، اما به جنسیت، سن و فعالیت بدنی فرد نیز بستگی دارد. ت ثیر مثبت چرت زدن برای عملکرد بدنی و استرس اکسیداتیو در افراد اخیرا در ادبیات ذکر شده است. بنابراین افراد تشویق می شوند که عادت ها و الگوهای خواب خود را در اولویت قرار دهند و در صورت لزوم، خواب شبانه را هر وقت لازم باشد با چرت زدن تکمیل کنند. شواهد علمی موجود در حال حاضر حاکی از آن است که ورزش روزانه سیستم ایمنی بدن را تقویت می کند. حتی خطر ابتلا به انواع خاصی از عفونت مانند عفونت های دستگاه تنفسی فوقانی ( URTI ) برای کاهش اثرات منفی وضعیت عدم فعالیت و استرس انزوای اجتماعی بر سیستم ایمنی بدن، حفظ سطح توصیه شده تمرین از طریق این همه گیر COVID - قرنطینه یا در انزوا هستند. همه گیری ویروس کرونا ممکن است برای انسان استرس زا باشد. ترس و اضطراب نسبت به یک بیماری جدید و آنچه ممکن است در بزرگسالان و کودکان اتفاق بیفتد می تواند دلهره آور باشد و احساسات شدیدی را تحریک کند. مقابله سالم با استرس. در هنگام شیوع بیماری عفونی، استرس می تواند مسایلی مانند ترس از سلامتی خود و عزیزان، وضعیت مالی یا شغلی، تغییر در الگوی خواب یا غذا خوردن، مشکلات خواب یا تمرکز، بدتر شدن شرایط مزمن سلامتی، بدتر شدن شرایط بهداشت روانی و افزایش مصرف دخانیات و یا الکل و سایر مواد را بوجود آورد همیشه بهتر است قبل از شروع درمان خود برای COVID - . سلامت روان ب. منابع: |
میوکلونوس خواب یا میوکلونوس شبانه اسپاسم های غیرارادی و غیر ریتمیک عضلانی است که یا در هنگام خواب رفتن فرد ایا طول خواب اتفاق میفتد. میوکلونوس خواب یک بیماری نیست بلکه نشانه چندین بیماری مختلف است. میوکلونوس خواب نیز می تواند بدون علت مشخصی اتفاق بیفتد. فرد مبتلا به میوکلونوس خواب ممکن است در هنگام خواب دچار کشیدگی عضلات غیر ریتمی شود. اصطلاح میوکلونوس به اسپاسم های غیر ارادی گفته می شود که عضله یا گروهی از عضلات را درگیر می کند. سکسکه یک نوع از میوکلونوس موثر بر عضلات دیافراگم است. میوکلونوس خواب وضعیتی است که در آن یک حرکت تکان یا انقباض ناگهانی وجود دارد که بر روی یک عضله ت ثیر می گذارد و در هنگام خواب اتفاق میفتد. غیر ارادی است، یعنی تحت کنترل آگاهانه نیست و از روی عمد انجام نمی شود. شاید عضلات کوچکتر را تحت ت ثیر قرار دهد یا حتی باعث حرکات بازوها یا پاها شود. شاید مانند انقباض ناگهانی در نوزاد یا کودک ظاهر شود، و این ممکن است منجر به سردرگمی در مورد احتمال تشنج شود. میوکلونوس خواب در مراحل اولیه خواب به خصوص در لحظه خوابیدن رخ می دهد و ممکن است اتفاقی باشد یا توسط محرک های خارجی مانند سر و صدا، حرکت یا نور تحریک شود. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید میوکلونوس شبانه، که به آن اختلال حرکتی دوره ای اندام نیز گفته می شود، شامل حرکات تکراری پاها در هنگام خواب یا حتی بیداری است. احتمالا چندین بار در دقیقه رخ دهد. این می تواند به صورت متناوب روی اندام ها ت ثیر بگذارد. اختلال حرکتی دوره ای اندام معمولا هر دو طرف را به طور مساوی تحت ت ثیر قرار می دهد و باعث خم شدن مچ دست، آرنج و گاها پا می شود. شاید به طور مکرر رخ دهد اما برای مدت طولانی در طول شب نیز برطرف شود. علایم میوکلونوس خواب هنگامی که فرد به خواب می رود یا هنگام خواب رخ می دهدو باعث ایجاد لرزش یا اسپاسم عضلانی غیر قابل پیش بینی و غیر ارادی می شود که ممکن است بر روی یک عضله یا چند گروه عضلانی ت ثیر بگذارد. این حرکات ممکن است شامل موارد زیر باشد لرزش ناگهانی بازوها، پاها یا تنه اسپاسم عضلانی موضعی یا گسترده کشیدگی عضلانی شوک مانند که برای مدت کوتاهی ادامه دارد. اسپاسم عضلانی که در پاسخ به محرک های خارجی اتفاق میفتد. دو نوع از میوکلونوس مثبت و منفی وجود دارد. میوکلونوس مثبت شامل انقباضات عضلانی است، در حالی که میوکلونوس منفی شامل شل شدن عضلات و از بین رفتن تن عضله است. اشکال ساده میوکلونوس، مانند سکسکه یا شروع خواب، می تواند در افراد سالم رخ دهد بدون اینکه منجر به عوارض جدی شود. با این حال، میوکلونوس مکرر یا گسترده ممکن است یک بیماری عصبی زمینه ای را نشان دهد. افراد مبتلا به میوکلونوس خواب ممکن است در هنگام خواب رفتن مشکل داشته باشند یا کیفیت خواب نامناسبی را تجربه کنند که این امر منجر به خستگی مفرط در طول روز می شود. اگرچه علت میوکلونوس خواب مشخص نیست، اما میوکلونوس خواب ممکن است با یک انتقال دهنده عصبی به نام دوپامین همراه باشد. میوکلونوس همچنین ممکن است یک عارضه جانبی برخی از داروها، از جمله لوودوپا، ضد افسردگی های حلقوی و نمک های بیسموت باشد. با قطع دارو اغلب این شرایط بهبود می یابد. علت دقیق میوکلونوس ناشناخته مانده است. با این حال، در اکثر موارد، میوکلونوس با مشکلات مربوط به مغز یا نخاع همراه است. میوکلونوس خواب می تواند به خودی خود یا در کنار سایر علایم اختلالات سیستم عصبی رخ دهد. علل احتمالی میوکلونوس خواب بسته به سن فرد متفاوت است. دلایل خواب میوکلونوس در کودکان می تواند شامل موارد زیر باشد: اگرچه میوکلونوس خواب می تواند به تنهایی رخ دهد، اما همچنین می تواند به عنوان نشانه ای از اختلال خواب باشد. اختلال حرکتی دوره ای اندام در کودکان. اختلال حرکتی دوره ای اندام در کودکان یک وضعیت حرکت خواب است که کودکان را تحت ت ثیر قرار می دهد. اختلال حرکتی دوره ای اندام در کودکان باعث اسپاسم عضلانی مختصر در پاها یا بازوها در هنگام خواب می شود. اختلال حرکتی موزون. کودکان مبتلا به اختلال حرکتی موزون ممکن است هنگام خوابیدن یا انتقال به خواب عمیق، حرکات تکان دهنده یا تکان شدید سر از خود نشان دهند. اختلال حرکتی موزون غالبا در کنار اختلالات رشد، مانند اختلال بیش فعالی با کمبود توجه، اختلالات طیف اوتیسم و سندرم توره رخ می دهد. صرع. طبق موسسه ملی بهداشت، میوکلونوس اغلب در افراد مبتلا به صرع اتفاق میفتد. صرع میوکلونیک نوجوان نوعی صرع است که شامل حملات میوکلونیک است که - درصد را از تمام موارد صرع. شامل می شود. شروع علایم صرع میوکلونیک نوجوان معمولا در کودکان بین سنین تا سال اتفاق میفتد. میوکلونوس نوعی بیماری است که ممکن است هنگام بروز در کودکان باعث نگرانی شود زیرا به نظر می رسد تشنج یا اسپاسم نوزاد باشد. تفاوت مهم این است که میوکلونوس خواب فقط در خواب اتفاق میفتد. میوکلونوس خواب در هفته اول زندگی یک نوزاد تازه متولد شده رایج است و معمولا طی یک سال برطرف می شود. معمولا به عنوان میوکلونوس خواب خوش خیم نوزادان شناخته می شود، هیچ پیامد ذاتی برای این بیماری یا دلایل نگرانی وجود ندارد. در نوزادانی که میوکلونوس خواب را تجربه می کنند معاینه عصبی و الکتروانسفالوگرام طبیعی انجام می شود. اگر این حرکات در هنگام بیداری رخ دهد، ممکن است ارزیابی بیشتری توسط پزشک کودک برای رد تشنج و سایر علت های مورد نیاز باشد. دلایل میوکلونوس خواب که عمدتا بزرگسالان را درگیر می کند، عبارتند از سندرم پای بی قرار یا بیماری ویلیس - اکبوم نوعی اختلال است که خواب را تحت ت ثیر قرار می دهد. این امر معمولا به دلیل احساس ناخوشایندی که باعث حرکت موقت می شود، تمایل غیرقابل کنترلی برای حرکت دادن پاها ایجاد می کند. این معمولا در ساعات اولیه شب (عصر) یا شب هنگامی که فرد نشسته یا خوابیده است اتفاق میفتد. ماهیت علایم آن نشان می دهد که سندرم پای بی قرار یک بیماری عصبی است. با این حال، علت سندرم پای بی قرار ناشناخته مانده است. تحقیقات انجام شده از موسسه ملی بهداشت نشان می دهد که گانگلیونهای پایه ناکارآمد ممکن است منجر به سندرم پای بی قرار شوند. با این حال، ژنتیک ممکن است در سندرم پای بی قرار که در افراد قبل از سالگی ظاهر می شود، نقشی داشته باشد. طبق انجمن ملی ام اس، میوکلونوس کانونی و سگمنتال اختلالات حرکتی شایع مرتبط با ام اس هستند. مشخص نیست که آیا می تواند به طور مستقیم باعث ایجاد میوکلونوس در خواب شود یا خیر. با این حال، این بیماری با بسیاری از اختلالات خواب، از جمله اسپاسم شبانه پا و سندرم پای بی قرار ارتباط دارد. هانتینگتون افراد مبتلا به بیماری هانتینگتون ممکن است دچار تکان های عضلانی غیرارادی، معروف به کوریا و همچنین تغییر در شناخت و خواب شوند. با پیشرفت بیماری، ممکن است حرکات غیرارادی عضلات بر روی خواب فرد ت ثیر بگذارد. طبق یک بررسی در سال ، میوکلونوس، حرکات دوره ای اندام و سندرم پای بی قرار شرایط نسبتا شایع در میان افراد مبتلا به بیماری هانتینگتون است. افراد ساله یا بالاتر ممکن است دچار میوکلونوس خواب شوند به دلیل علاوه بر تغییرات شناختی، افراد مبتلا به آلزایمر ممکن است از دست دادن هماهنگی و کنترل حرکتی را تجربه کنند. طبق یک مطالعه در سال ، افراد مبتلا به آلزایمر خطر بیشتری برای تشنج و میوکلونوس دارند. نویسندگان این مطالعه دریافتند که افراد مبتلا به بیماری آلزایمر به طور متوسط حدود _ سال پس از شروع بیماری دچار میوکلونوس می شوند. بیماری پارکینسون نوعی اختلال تخریب عصبی است که به طور معمول افراد در سنین ساله یا بالاتر را درگیر می کند. علایم شامل لرزش غیرقابل کنترل سفتی یا سفتی عضلات از دست دادن هماهنگی تغییرات در وضعیت بدنی برادی کینزی، که به کند شدن حرکات خودکار عضلات اشاره دارد. افرادی که به بیماری پارکینسون مبتلا هستند نیز ممکن است دارای مشکلات ادراری و روده ای، تغییرات شناختی و مشکل خواب باشند. کروتزفلدجاکوب یا جنون گاوی یک اختلال پیشرونده مغز است که منجر به تغییرات شناختی و رفتاری و همچنین حرکتهای غیرعادی عضلانی و از دست دادن هماهنگی می شود. طبق موسسه ملی بهداشت، علایم کروتزفلد - جاکوب به طور معمول اولین بار در بزرگسالان ساله یا بالاتر ظاهر می شود. علت دقیق کروتزفلد - جاکوب هنوز ناشناخته مانده است. در بیشتر موارد، اگر خواب نسبتا طبیعی باشد، درمان لازم نیست. اعتقاد بر این است که این یک بیماری خوش خیم است، به این معنی که هیچ ت ثیری کوتاه مدت یا بلند مدت بر سلامت یا رفاه برای فرد مبتلا ندارد. درمان هر بیماری زمینه ای که به میوکلونوس کمک کند می تواند در کاهش اسپاسم عضلانی ناخواسته موثر باشد. اگر علت آن ناشناخته باشد، پزشک علایم را همانطور که ظاهر می شود درمان می کند. نمونه هایی از داروها که می توانند به درمان میوکلونوس خواب کمک کنند، عبارتند از بوتاکس سم بوتولینوم آرام بخش ها، مانند باربیتورات ها هیدروکسی تریپتوفان، یک اسید آمینه موجود در سروتونین داروهای ضد انعقاد و ضد تشنج مانند کلونازپام (کلونوپین) ، فنی تویین (دیلانتین) و لووتراستام تحقیقات در مورد روش های درمانی جایگزین برای میوکلونوس محدود است. با این حال، کشش و ماساژ دادن مناطق مشکل دار عضلانی ممکن است به جلوگیری از اسپاسم عضلانی خفیف کمک کند یا شدت اسپاسم های متوسط تا شدید را کاهش دهد. اگر افراد دوره های میوکلونیک مکرر را تجربه می کنند که توانایی سقوط یا خواب رفتن آنها را تحت ت ثیر قرار می دهد، باید با پزشک صحبت کنند. میوکلونوس خواب باعث کشیدگی عضلات غیرارادی در هنگام خواب یا موقع خوابیدن فرد می شود. در بعضی موارد، میوکلونوس خواب به خودی خود و بدون دلیل قابل تشخیص, رخ می دهد. میوکلونوس خواب همچنین می تواند در نتیجه یک اختلال خواب یا یک اختلال عصبی ایجاد شود. داروها و درمان های خانگی ممکن است به رفع اسپاسم میوکلونیک در شب کمک کنند. با این حال، تمام درمان ها با عوارض جانبی احتمالی همراه هستند. افراد باید قبل از شروع هر داروی یا مکمل جدید با پزشک مشورت کنند. در حالی که میوکلونوس به مرور زمان در نوزادان به طور خود به خود برطرف می شود، به هر علتی ممکن است به طور ناگهانی در بزرگسالان ایجاد شود. منابع |
سندرم گوش موزیکال نوعی بیماری که در آن بدون وجود منبع خارجی موسیقی یا آواز می شنوید. ممکن است نگران باشید که ممکن است نشانه اولیه زوال عقل باشد. اگرچه این حالت می تواند ناراحت کننده باشد، اما مطمین باشید که سندرم گوش موزیکال نشانه زوال عقل نیست بلکه به احتمال زیاد نتیجه کاهش شنوایی است. سندرم گوش موسیقی ( MES ) زمانی است که کسی موسیقی را می شنود که منبع خارجی ندارد. برخی از مردم سازواحدی را می شنوند که ملودی ساده ای می نوازند. دیگران چندین ساز را می شنوند که یک قطعه موسیقی پیچیده را می نوازند. در مورد، ملودی به نظر می رسد که از یک جهت مشخص می آید، بنابراین مشخص نیست که داخلی است. نوعی بیماری است که باعث توهم شنیدن موسیقی می شود و معمولا مربوط به اختلال شنوایی است. این حالت غیر معمول نیست، اما به ندرت تشخیص داده می شود. هنوز سازوکار دقیق ناشناخته است. مغز اطلاعات را از گیرنده های محیطی حواس جمع می کند تا به شما در درک دنیا کمک کند. هنگامی که حس شنوایی شما مختل می شود، مغز آماده نیست که به راحتی این حس را نادیده بگیردو لذا اختلال در درک صدا باعث توهم شنوایی می شود. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید در ازای دریافت کم یا هیچ چیز از گیرنده شنوایی مغز با استفاده از اطلاعات قبلی جای خالی را پر می کند و می تواند صداهای متنوعی تولید کند. در مورد، مغز انتخاب می کند که چه صدایی را بشنوید. شبیه وزوز گوش است که در آن صداهای زنگ دار، وزوز یا خش خش ایجاد و به کاهش شنوایی مربوط می شود. از گاهی اوقات به عنوان وزوز گوش موزیکال یاد می شود. مطالعات منتشر شده در مجلات نشان می دهد که تنها حدود از جمعیت عمومی است. اگرچه وزوز گوش در مردان شیوع بیشتری دارد، اما به نظر می رسد MES در زنان شیوع بیشتری دارد. وقتی چیزی را می شنوید، ترکیبی از ورودی صدا، تفسیرهای مغز و پیش بینی های مغز را تجربه می کنید. ورودی صدا قوی میزان پیش بینی مورد نیاز مغز شما را کاهش می دهد. اگر ورودی صوتی کافی دریافت نکنید، مغز شما مجبور است تلاش بیشتری انجام دهد تا ورودی صوتی را دریافت کند. هرچه کم شنوایی شدیدتر باشد، تلاش مغز بیشتر می شود و نیاز مغز به پرکردن خلا بیشتر می شود. به عبارت غیرعادی رایج ترین فرضیه در مورد علت ایجاد MES این است که مغز از طریق محرومیت حسی خسته شده و به تنهایی شروع به تولید صدا می کند. در حالی که مکانیسم به خوبی درک نشده است اما برخی از دلایل احتمالی وجود دارد. توهم شنوایی معمولا به دلیل کم شنوایی است. اما همیشه نمی توان علت آن را تعیین کرد. البته وجود در کنار بیماری دیگری مانند زوال عقل نیز ممکن است. بررسی ها نشان داده است که گاهی کاشت حلزون یا برداشتن آن باعث ایجاد می شود. ارتباط بین کاشت حلزون و بخوبی مطالعه نشده است، بنابراین اطلاعات محدود است. برخی از داروها می توانند باعث توهم شوند، از جمله توهم شنوایی و شامل شنیدن صدا یا موسیقی است. به ندرت پیش می آید که داروها باعث ایجاد شوند. اگر فکر می کنید داروی شما مسبب این حالت است، بلافاصله در مورد تنظیم دوز یا تغییر آن با پزشک خود صحبت کنید. اگر فکر می کنید ممکن است دچار شده باشید، مهم است که برای تشخیص صحیح با پزشک مشورت کنید. در حال حاضر هیچ درمانی استاندارد برای وجود ندارد. MES حتی کمتر از وزوز گوش قابل درک است. اما مانند وزوز گوش، روش هایی وجود دارد که می توانید اثرات آن را به حداقل برسانید. نشان داده شده استرس علایم را بدتر می کند، بنابراین یافتن راه هایی برای به حداقل رساندن استرس ممکن است شدت MES شما را به حداقل برساند. به عنوان مثال، تنفس عمیق می تواند بدن شما را آرام کند، اما همچنین توجه شما را از MES دور می کند و باعث می شود تا در پس زمینه محو شود. برخی از بیماران در زمینه درمان شناختی رفتاری نیز موفقیت کسب کرده اند. درمان اختلال شنوایی ممکن است علایم را کاهش دهد. گاهی می توان با استفاده از سمعک شنوایی را بهبود ببخشید. شناخت درمانی رفتاری موسیقی را متوقف نمی کند، اما می تواند به شما کمک کند تا با آن کنار بیایید. اساسا ، این روش شامل آموزش دادن به خود برای نادیده گرفتن موسیقی است. داروهای زیر برای درمان استفاده می شود عوامل کولینرژیک و هالوپریدول: نوعی از داروهای اعصاب ضد جنون نیز گفته می شود. مهارکننده های انتخابی جذب مجدد سروتونین یا مهارکننده های جذب مجدد سروتونین - نوراپی نفرین همه داروها عوارض جانبی احتمالی دارند، بنابراین قبل از تصمیم گیری در مورد استراتژی درمانی، همه جوانب مثبت و منفی را با پزشک در میان بگذارید. گزارش شده است که MES به عنوان عارضه جانبی تقریبا دارو، هم معمول و هم کم شناخته شده، گزارش شده است. اگرچه خود به خود تغییری ایجاد نکنید. درصورت مشکوک بودن MES به عوارض جانبی داروی فعلی، با پزشک خود مشورت کنید. فراتر از تغییر داروها و سمعک ها، اصلاحات کوچکی وجود دارد که می توانید در زندگی روزمره ایجاد کنید تا به کاهش علایم کمک کند. سایر مواردی که می توانند هنگام ایجاد گوش موزیکال به شما کمک کنند عبارتند از: یوگا رفتاردرمانی تمرینات تنفس عمیق برخی فعالیت ها همچنین می توانند به شما کمک کنند تا استرس کلی مربوط به MES را کاهش دهید، مانند: رایحه درمانی ماساژ درمانی یوگا و تای چی ورزش منظم، از جمله حرکات کششی اگر در کنار آمدن با مشکلی دارید، با پزشک خود صحبت کنید. گوش موزیکال در اثر اختلال در مرکز شنوایی مغز به دلیل درجه ای از کاهش شنوایی است، اما یک مشکل روانی یا علامت زوال عقل نیست و معمولا نمی توان علت آن را تعیین کرد. اگر را تجربه می کنید، با پزشک خود مشورت کنید تا کم شنوایی یا بیماری زمینه ای دیگری که علت این مشکل است شناسایی شود. رفتن به یک کنسرت و بیرون رفتن از خانه می تواند یک تجربه نشاط آور باشد. اما اگر پس از اتمام نمایش، صدای زنگ خفیفی در گوش خود شنیدید، پدیده ای است که به عنوان وزوز گوش شناخته می شود و علامت آسیب صوتی است. این حالت زمانی اتفاق می افتد که شدت بالای صوت به سلولهای ریز مویی که گوش شما را پوشانده اند آسیب برساند. قرار گرفتن طولانی در معرض صداهای بالاتر از دسی بل (دسی بل) می تواند باعث کاهش شنوایی شود. بسته به محل حضورشما کنسرت ها معمولا شدت صوت دسی بل یا بیشتر دارند. هرچه صدا بلندتر باشد، شدت آسیب بیشتر خواهد بود. صداهایی که در وزوز گوش می شنوید ممکن است مداوم یا گهگاهی باشد. همچنین ممکن است صداهای دیگری مانند سوت زدن، تیک تیک یا غرش بشنوید. در بیشتر موارد، وزوز گوش ایجاد شده بعد از آسیب صوتی ظرف چند روز برطرف می شود. در حالی که وزوز گوش نمی تواند بلافاصله درمان شود، مواردی وجود دارد که می توانید برای کاهش صدای گوش و همچنین استرس ناشی از آن انجام دهید: اگر می دانید در معرض صداهای بلند قرار دارید از محافظ گوش استفاده کنید. مواردی که ممکن است وزوز گوش را بدتر کند مانند صداهای بلند یا مواد محرک مانند کافیین مصرف نکنید. صدای سفید یا صداهای آرامش بخش گوش کنید: صداهای آرامی که در محیط وجود دارد می تواند به پوشاندن صدای وزوز گوش شما کمک کند. حواس خود را پرت کنید. به پادکست یا موسیقی آرام گوش دهید. پخش این صداها در حداقل میزان صدا باشد زیرا میزان صدای بالا می تواند به اندازه حضور در یک کنسرت برای گوش شما مضر و آسیب رسان باشد. یوگا و مدیتیشن روش های مفید آرام سازی هستند. یک برنامه مدیتیشن استفاده کنید تا خود را از استرس ناشی از وزوز گوش رها کنید. قرار گرفتن در معرض صدا ی بلند می تواند وزوز گوش موقت ایجاد کند. این علایم اغلب طی تا ساعت از بین می روند. در موارد شدید ممکن است یک یا دو هفته طول بکشد. قرار گرفتن طولانی مدت در معرض صداهای بسیار بلند نیز می تواند دوباره وزوز گوش را تحریک کند. گاهی اوقات کاهش شنوایی ممکن است به وزوز گوش تبدیل شود که بیش از شش ماه طول می کشد. این حالت یک بیماری شایع است وباعث مشکلات طولانی مدت می شود، اما به ندرت نشانه ناشنوایی یا بیماری است. بررسی ها نشان می دهد حتی اگروزوز گوش از بین برود، ممکن است آسیب طولانی مدت باقی بماند. هنگام شرکت در کنسرت ها از محافظ گوش استفاده کنید. اگر فکر می کنید دچار کم شنوایی شده اید، شنوایی خود را تست کنید. مشخص کنید که چه صداهایی باعث آسیب شنوایی می شوند و از آن ها پیشگیری کنید، از جمله کنسرت، موتور سیکلت و پخش موسیقی با بیشترین میزان صدا. هیچ درمانی برای وزوز گوش وجود ندارد، اما تحقیقات در مورد این بیماری همچنان ادامه دارد. متخصصان گوش آماده هستند تا به شما کمک کنند تا مشکلات استرس طولانی مدت را که در نتیجه وجود وزوز گوش ایجاد می شود، کنترل کنید. اگروزوز گوش بیش از یک هفته طول کشید با پزشک خود مشورت کنید. اگر صدای زنگ گوش شما با کم شنوایی یا سرگیجه همراه است، در اسرع وقت با پزشک مشورت کنید. منابع: |
تکرر ادرار اصطلاح پزشکی است که برای توصیف نیاز به بلند شدن مرتب در شب برای ادرار کردن استفاده می شود. این یک بیماری است که مردم معمولا آن را به سن بالاتر نسبت می دهند، اما می تواند علت های دیگری هم داشته باشد. برخی از علت های تکرر ادرار خوش خیم هستند و با تغییر در سبک زندگی به راحتی برطرف می شوند. اما برخی دیگر می تواند مداوم و یا علایم یک بیماری جدی باشد. تکرر ادرار مزمن می تواند به طور قابل توجهی بر روی رفاه و کیفیت زندگی فرد ت ثیر بگذارد و باعث کمبود خواب، خستگی روزانه، اختلال در تمرکز، افسردگی و کاهش بهره وری شود. شایع ترین علت های تکرر ادرار در شب، عبارتند از: علت تکرر ادرار از انتخاب سبک زندگی تا شرایط پزشکی متفاوت است. تکرر ادرار بیشتر در میان افراد مسن دیده می شود، اما ممکن است در هر سنی رخ دهد. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید سن بالا یکی از شایع ترین علت های تکرر ادرار در شب است که اکثر موارد افراد بالای سال را درگیر می کند. شاید علت های مختلفی برای این امر وجود داشته باشد، اما یکی از علت های اصلی آن بیماری است که به عنوان پلی اوریای شبانه ( NP ) شناخته می شود که مقدار زیادی ادرار در هنگام خواب تولید می شود. شیوع پلی اوریای شبانه با بالاتر رفتن سن افزایش می یابد، به طوری که از زنان باردار در دوره ای از بارداری خود دچار تکرر ادرار می شوند. تکرر ادرار شاید به علت داروهای مصرفی ایجاد شود. در برخی موارد، یک دارو ممکن است باعث آزاد شدن استیل کولین شود، ترکیبی که بر سیستم ت ثیر می گذارد و می تواند انقباضات مثانه را تحریک کند. در مواقع دیگر، ممکن است باعث آزاد شدن نوراپی نفرین شود، هورمونی که به هدایت شل شدن عضلات صاف، از جمله عضلات مثانه کمک می کند. سایر داروها به سادگی اثر ادرارآوری دارند. برخی از داروهایی که معمولا با تکرر ادرار همراه هستند، عبارتند از: لیتیوم دیلانتین (فنی تویین) لانوکسین (دیگوکسین) داروون (پروپوکسیفن) دکلومایسین (دمکلوسیکلین) پنتروکس (متوکسی فلوران) داروهای ادرار آور، مانند Lasix (فوروزمید) استفاده بیش از حد از ویتامین D همچنین می تواند باعث ادرار شبانه شود. تمایل به ادرار کردن اغلب با اوج غلظت دارو در جریان خون همزمان است. تنظیم زمان دوز شاید به رفع تکرر ادرار در برخی افراد کمک کند. در برخی دیگر، ممکن است به جایگزینی دارو نیاز باشد. انواع شرایط پزشکی می تواند باعث تکرر ادرار شود. علت های شایع تکرر ادرار عفونت ادراری ( UTI ) یا عفونت مثانه است. این عفونت ها باعث سوزش مکرر و ادرار فوری در طول شبانه روز می شوند. درمان نیاز به آنتی بیوتیک دارد. تکرر ادرار ممکن است همزمان با یک بیماری حاد که شامل دستگاه ادراری است، رخ دهد. این بیماری های اورولوژی عبارتند از: سنگ مثانه سنگ کلیه پیلونفریت (عفونت کلیه) عفونت دستگاه ادراری ( UTI ) سیستیت بینابینی (عفونت مثانه) در این شرایط، التهاب می تواند باعث فوریت ادرار شود (نیاز ناگهانی به ادرار به علت انقباضات دستگاه ادراری) تکرر ادرار غالبا ادرار در طول روز انتشار می یابد. هنگامی که علت التهاب درمان شد، تکرر ادرار تقریبا بطور کامل برطرف می شود. تکرر ادرار همچنین در افراد مبتلا به نارسایی عضو مانند نارسایی قلب یا کبد شایع است. تکرر ادرار همچنین احتمالا نتیجه یک بیماری مزمن باشد و در نتیجه، ممکن است ادامه داشته باشد و رفع آن سخت تر است. برخی از علت های آن از نظر اورولوژیک است و برخی دیگر نیز نیستند. شایع ترین آنها عبارتند از: دیابت فشار خون آپنه خواب سرطان مثانه مولتیپل اسکلروزیس (ام اس) مثانه بیش فعال ( OAB ) بیماری پارکینسون ( PD ) نارسایی مزمن قلب ( CHF ) هیپرپلازی خوش خیم پروستات ( BPH ) تکرر ادرار شاید با کاهش برون ده قلب و افزایش احتباس مایعات همراه باشد، مانند این که نارسایی مزمن قلب اتفاق میفتد. فشار خون بالا و آپنه خواب می توانند به قلب فشار وارد کنند و باعث ترشح ترکیبی به نام پپتید ناتریورتیک دهلیزی ( ANP ) شوند که باعث آزاد شدن سدیم و آب می شود. سایر شرایط با فشرده سازی مثانه ( BPH ) ، کاهش ظرفیت مثانه (سرطان مثانه) و یا تحریک بیش از حد مثانه باعث تکرر ادرار می شوند. افزایش سطح قند خون نیز باعث تولید ادرار در شب می شود. تشخیص علت تکرر ادرار می تواند دشوار باشد. پزشک باید سوالات مختلفی را بپرسد. نگه داشتن یک دفترچه یادداشت برای چند روز برای ثبت آنچه می نوشید و مقدار آن، همراه با تعداد دفعات نیاز به دفع ادرار می تواند مفید باشد. سوالاتی که ممکن است پزشک از فرد بپرسد عبارتند از: آیا علایم دیگری دارید؟ چه داروهایی مصرف می کنید؟ تکرر ادرار از چه زمانی آغاز شد؟ چه عواملی مشکل شما را بدتر می کند؟ چند بار در شب مجبور به ادرار کردن هستید؟ آیا نسبت به قبل ادرار کمتری تولید می کنید؟ آیا سابقه خانوادگی مشکلات مثانه یا دیابت دارید؟ همچنین ممکن است آزمایشاتی از قبیل موارد زیر را برای تشخیص بهتر تجویز کند: کشت ادرار آزمایش ادرار تست کمبود مایعات آزمایش قند خون برای بررسی دیابت آزمایشات اورولوژی، مانند سیستوسکوپی آزمایش خون دیگر برای شمارش خون و شیمی خون آزمایش های تصویربرداری، مانند سونوگرافی یا سی تی اسکن اگر تکرر ادرار به علت دارویی باشد، ممکن است مصرف دارو در روز از بروز تکرر ادرار جلوگیری کند. درمان تکرر ادرار گاهی می تواند شامل دارو باشد، مانند: داروهای آنتی کولینرژیک، که به کاهش علایم مثانه بیش فعال کمک می کند. دسموپرسین، که باعث می شود کلیه ها در شب ادرار کمتری تولید کنند. تکرر ادرار می تواند علامت یک بیماری جدی تر مانند دیابت یا عفونت ادراری باشد که در صورت عدم درمان شاید بدتر یا گسترش یابد. تکرر ادرار به علت یک بیماری زمینه ای معمولا هنگامی که بیماری با موفقیت درمان شود متوقف می شود. مراحلی وجود دارد که می توان برای کاهش ت ثیر تکرر ادرار در زندگی انجام دهید. کاهش مقدار نوشیدنی تا ساعت قبل از خواب می تواند مانع از ادرار شبانه شود. پرهیز از نوشیدنی هایی که حاوی الکل و کافیین هستند نیز ممکن است کمک کند، همچنین ادرار کردن قبل از خواب می تواند کمک کند. برخی از مواد غذایی احتمالا باعث تحریک کننده مثانه باشند، مانند شکلات، غذاهای پرادویه، غذاهای اسیدی و شیرین کننده های مصنوعی. تمرینات کگل یا تمرینات دیافراگم لگنی و فیزیوتراپی کف لگن می تواند به تقویت عضلات لگن و بهبود کنترل مثانه کمک کند. به عواملی که علایم شما را بدتر می کند توجه زیادی داشته باشید تا بتوانید بر اساس آن عادت های خود را اصلاح کنید. برخی از افراد یادداشت برداری از آنچه می نوشند و چه زمانی مفید می دانند. تکرر ادرار یا پلی اوریای شبانه اصطلاح پزشکی برای ادرار زیاد در شب است. در طول زمان خواب، بدن ادرار کمتری تولید می کند که غلظت بیشتری دارد. این بدان معناست که اکثر افراد برای ادرار در طول شب نیازی به بیدار شدن ندارند و می توانند تا ساعت بدون وقفه بخوابند. اگر فردی برای ادرار در شب باید دو بار یا بیشتر بیدار شود، ممکن است دچار تکرر ادرار شده باشد. تکرر ادرار علاوه بر اختلال در خواب، می تواند نشانه ای از یک بیماری زمینه ای باشد. از آنجا که تکرر ادرار بر چرخه خواب ت ثیر می گذارد، در صورت عدم درمان می تواند منجر به کمبود خواب، خستگی، خواب آلودگی و تغییرات خلقی شود. با پزشک صحبت کنید تا درباره تغییر سبک زندگی و گزینه های درمانی راهنمایی و کمک کند. منابع: |
خطر بروز عوارض کرونا بعد از ماه در برخی از مبتلایان به کرونا وجود دارد. اغلب بیماران یک ماه بعد از ابتلا دچار برخی عوارض بیماری می شوند. تحقیقات جدید نشان داد که درصد از افرادی که به دلیل COVID - در بیمارستان بستری شده بودند حداقل ماه پس از بهبودی یک علامت طولانی مدت را تجربه کرده اند. علایم طولانی مدت افراد در هر سنی را درگیر می کند. حتی در افرادی با COVID - خفیف، متوسط و شدید بروز کرده است. پزشکان گمان می کنند عوامل خطری که می تواند احتمال خطر بروز عوارض را افزایش دهد شامل ژنتیک، التهاب و پاسخهای ایمنی غیرطبیعی است. COVID - با برطرف شدن عفونت همیشه از بین نمی رود. در برخی موارد، عفونت در طولانی مدت می تواند اثرات جدی جسمی و عصبی بر سلامتی افراد مبتلا به این ویروس ایجاد می کند. بر همین اساس بررسی آنها نشان داده است که درصد از افرادی که برای COVID - در بیمارستان بستری شده بودند، حداقل ماه پس از بهبودی حداقل یک علامت داشتند. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید به طور کلی، هرچه بیماری در فرد مبتلا به COVID - شدید تر باشد، خطر ابتلا به علایم مداوم در طولانی مدت بیشتر می شود. موارد خفیف نیز با علایم دردناک پایدار همراه بوده است. بررسی های صورت گرفته بر روی نفر مبتلا به COVID - را در ووهان، روند بهبودی بیماران را از ژوین تا سپتامبر مورد بررسی قرار داده است. محققان دریافتند که درصد از هزار و شرکت کننده در مطالعه در پیگیری، هنوز ماه پس از بهبودی علایم را تجربه می کنند. این علایم معمولا خستگی و ضعف عضلانی بود که درصد از بیماران آن را گزارش داده اند. علاوه بر آن، اکثر بیماران دیگر اضطراب، افسردگی، درد و مشکلات خواب را تجربه کردند. کسانی که COVID - شدید داشتند، احتمالا مشکلات تنفسی طولانی مدت را تجربه می کنند. محققان احتمال می دهند به دلیل آسیب دیدگی ریه در طی ابتلا به عفونت باشد. برخی از شرکت کنندگان در ادامه علایمی از بیماری مشکلات کلیوی را بروز داده اند. دکتر ترزا موری آماتو COVID - بر سلامتی ت یید می کند. آماتو در این باره می گوید: ما تعدادی از بیماران را دیده ایم که در بهار سال به عفونت COVID مبتلا شده اند. اما علیرغم بهبودی، هنوز علایمی دارند. دکتر ژان پل هیگویرو - سویلا در مورد علایم طولانی مدت کرونا ویروس می گوید: "به طور معمول، ما بیمارانی را می بینیم که دچار تنگی نفس، خستگی، درد مزمن، مشکلات حافظه و افسردگی هستند. خطر بروز عوارض کرونا بعد از ماه در هر سنی وجود دارد. نه تنها در کسانی که COVID - شدید دارند، بلکه پس از موارد خفیف نیز دیده شده است. برخی از بیماران ما در طی موج اول شیوع بیماری COVID تشخیص داده شدند. حتی هنوز هم با عوارض طولانی مدت سلامتی مواجه هستند. بسیاری از این افراد مسایل عصبی را تجربه می کنند. این شامل علایم بسیار گسترده ای از موارد زیر است: سردردهای بی وقفه مشکلات حافظه و تمرکز احساسات غیر طبیعی روی پوست از دست دادن طولانی مدت بویایی و چشایی علایم دشوار اضطراب و افسردگی جدید یا بدتر شدن علایم علاوه بر، این بیماری در طولانی مدت می تواند ت ثیر مخربی بر توانایی ادامه زندگی روزمره افراد داشته باشد. اسپودیچ می گوید: ما شاهد بسیاری از بیماران مبتلا به مشکلات شناختی هستیم که بر توانایی آنها در اعتماد به نفس در محل کار یا بازگشت به تحصیل در مدرسه ت ثیر می گذارد. محققان گمان می کنند که ترکیبی از عوامل از جمله مسایل طولانی مدت از عفونت اولیه، پاسخ ایمنی بیش از حد فعال، کورتیکواسترویید درمانی، اقامت در بخش مراقبت های ویژه، انزوای اجتماعی و قرنطینه مرتبط با این بیماری می تواند باعث ایجاد این علایم طولانی شود. اسپودیچ گفت: "ما می دانیم که برخی از بیماران مبتلا به COVID - در بدن با عفونت حاد دچار التهاب می شوند. التهاب ممکن است پس از برطرف شدن عفونت ادامه یابد. برخی دانشمندان گمان می کنند که سیستم ایمنی بدن حتی پس از برطرف شدن عفونت و آسیب رساندن بیشتر به اندام ها، می تواند به مبارزه ادامه دهد. به گفته اسپودیچ، علت این که چرا برخی از افراد علایم طولانی مدت را نشان می دهند و برخی دیگر، تا حد زیادی علایم را تجربه می کنند، هنوز مشخص نیست. برخی از بیماران ما ساله هستند. در حالی که دیگران سال دارند. COVID - در بخش مراقبت های ویژه بسیار بیمار بودند، در حالی که دیگران هرگز در بیمارستان بستری نبودند و بیماری خود را در خانه تحمل کرده اند. عوامل خطری که منجر به بروز عوارض و علایم در طولانی مدت می شوند هنوز مشخص نیستند. اما اسپودیچ گمان می کند که ژنتیک و پاسخ های غیر ایمنی و التهابی غیر طبیعی بدن می توانند از عوامل خطر تعیین کننده باشند. آماتو در این مورد می گوید: برای درک بهتر علل، طول علایم و هرگونه مداخله ای که ممکن است کمک کند، تحقیقات بیشتری لازم است. محققان معتقدند که در حال حاضر، ما نمی توانیم به طور دقیق پیش بینی کنیم که چه کسی به عوارض طولانی مدت این بیماری مبتلا خواهد شد. COVID - قرار دارند هنوز علایم طولانی دارند و افرادی که به شدت بیمار بودند می توانند دو ماه بعد به حالت عادی برگردند. با این حال، علایم بیشتر در افراد بالای سال، افرادی که دارای دو یا سه بیماری مزمن هستند و افرادی که با COVID - بسیار بیمار شده اند، ممکن است بروز کند. علایم طولانی شامل دو گروه از افراد مبتلا به ویروس است: کسانی که به ریه ها، قلب، کلیه ها یا مغز آنها آسیب دایمی دیده که ممکن است بر توانایی عملکرد آنها ت ثیر بگذارد. کسانی که علیرغم عدم صدمه قابل مشاهده به این اندام ها، علایم ناتوان کننده ای را تجربه می کنند. دکتر آنتونی فاوسی، مدیر انستیتوی ملی آلرژی و بیماری های عفونی در انستیتو ملی بهداشت، حدس زده است که بسیاری از افراد در گروه دوم به بیماری موسوم به انسفالومیلیت مایالژیک/سندرم خستگی مزمن ( ME / CFS ) مبتلا می شوند. ME / CFS می تواند توسط سایر بیماری های عفونی مانند مونونوکلیوز، بیماری لایم و سندرم حاد تنفسی حاد ( SARS ) ، یک بیماری ویروس کرونا، ایجاد شود. آکادمی ملی پزشکی تخمین می زند که یک میلیون تا دو میلیون نفر در ایالات متحده با ME / CFS زندگی می کنند. دکتر تدروس گبریزوس، مدیر سازمان بهداشت جهانی، همچنین در مورد بیماری های مزمن ممکن است در پی COVID - ، از جمله ME / CFS ، ابراز نگرانی زیادی کرده است. تحقیقات جدید نشان داده است که درصد از افرادی که به دلیل COVID - در بیمارستان بستری شده بودند حداقل ماه پس از بهبودی یک علامت طولانی مدت را تجربه کرده اند. COVID - خفیف، متوسط و شدید بروز کرده است. مشخص نیست که چه چیزی در پشت علایم طولانی مدت COVID - است. اما پزشکان گمان می کنند که عوامل خطر شامل ژنتیک، التهاب و واکنشهای ایمنی غیرطبیعی است. محققان کالج کینگ، با بررسی داده های خود از مطالعه علایم COVID ، الگوهایی را شناسایی کردند که نشان می داد کوویید طولانی مدت در زنان دو برابر مردان و سن متوسط سال بود. افراد مسن، زنان و کسانی که بیش از پنج علامت در هفته اول بیماری خود دارند، به احتمال زیاد به COVID طولانی مبتلا می شوند. درک پیشرفت علایم مبتلایان به COVID - بسیار مهم است و افراد با کسب آگاهی از علایم احتمالی کروناویروس و تشخیص به موقع بیماری و فرنطینه سریع می توانند از بروز عوارض جانبی بیماری جلوگیری کنند و سریعا به دنبال درمان باشند. متاسفانه این ویروس دو یا سه برابر بیشتر از آنفولانزا قابل انتقال است. حتی می تواند به راحتی شیوع پیدا کند. تشخیص زودهنگام علایم اولیه این بیماری نه تنها روند درمان را تسریع می کند بلکه فرد می تواند بعد از شروع اولین علایم نیز از نظر جسمی یا اجتماعی فاصله خود را از بقیه افراد رعایت کند. علاوه بر آن، بر اهمیت پوشیدن ماسک و بهداشت دست هنگام تشخیص علایم اولیه در بیماران بسیار موثر است. از بین رفتن ناگهانی بو و طعم و واکنش های التهابی پوستی ممکن است سرنخ های مهمی برای تشخیص COVID - از آنفولانزای فصلی باشد. منابع: |
ویاگرا (سیلدنافیل) عضلات موجود در دیواره رگ های خونی را شل می کند و جریان خون را در مناطق خاصی از بدن افزایش می دهد. ویاگرا برای درمان اختلال نعوظ (ناتوانی جنسی) در مردان استفاده می شود. مارک دیگر سیلدنافیل Revatio Revatio . در حین مصرف Revatio ، ویاگرا نیز مصرف نکنید، مگر اینکه پزشک به شما گفته باشد. برخی از داروها هنگام استفاده با ویاگرا می توانند اثرات ناخواسته یا خطرناکی ایجاد کنند. در مورد تمام داروهای فعلی، به ویژه ریوسیگوات ( Adempas ) و نیترات ها، به پزشک خود بگویید. اگر از داروی نیترات برای درد قفسه سینه یا مشکلات قلبی، از جمله نیتروگلیسیرین، ایزوسوربید دی نیترات، ایزوسوربید مونونیترات و برخی داروهای تفریحی مانند پوپر استفاده می کنید، ویاگرا مصرف نکنید. مصرف سیلدنافیل با داروی نیترات می تواند باعث کاهش ناگهانی و جدی فشار خون شود. اگر نعوظ دردناک است یا بیش از ساعت طول می کشد با پزشک خود مشورت کنید. یا به فوریت های پزشکی مراجعه کنید. نعوظ طولانی مدت (پریاپیسم) می تواند به آلت تناسلی آسیب برساند. استفاده از ویاگرا را متوقف کنید و در صورت کاهش ناگهانی بینایی، از کمک پزشکی فوری استفاده کنید. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید اگر از داروی نیترات برای درد قفسه سینه یا مشکلات قلبی نیز استفاده می کنید، ویاگرا مصرف نکنید. این شامل نیتروگلیسیرین، ایزوسوربید دی نیترات و ایزوسوربید مونونیترات است. نیترات همچنین در برخی از داروهای تفریحی مانند آمیل نیترات یا نیتریت (پوپر) یافت می شود. مصرف سیلدنافیل با داروی نیترات می تواند باعث کاهش ناگهانی و جدی فشار خون شود. برای اطمینان از بی خطر بودن ویاگرا، در موارد زیر حتما با پزشک خود مشورت کنید: زخم معده بیماری کبد یا کلیه فشار خون بالا یا پایین یک اختلال خونریزی مانند هموفیلی رتینیت پیگمنتوزا (یک بیماری ارثی چشم) حمله قلبی، سکته مغزی، یا نارسایی احتقانی قلب. بیماری قلبی یا مشکلات ریتم قلب، بیماری عروق کرونر. تغییر شکل فیزیکی آلت تناسلی مرد (مانند بیماری Peyronie ) اگر به شما گفته شده است که به دلایل بهداشتی نباید رابطه جنسی داشته باشید. یک اختلال سلول خونی مانند کم خونی سلول داسی شکل، میلوم چندگانه، یا لوسمی. ویاگرا می تواند جریان خون به عصب بینایی چشم را کاهش دهد و باعث از بین رفتن ناگهانی بینایی شود. این در تعداد کمی از افراد مصرف کننده سیلدنافیل رخ داده است که بیشتر آنها نیز به بیماری قلبی، دیابت، فشار خون، کلسترول بالا یا برخی مشکلات چشم از قبل موجود مبتلا بودند و در کسانی که سیگار می کشیدند یا بیش از سال داشتند. مشخص نیست که آیا سیلدنافیل علت واقعی کاهش بینایی است یا خیر. انتظار نمی رود ویاگرا به نوزادی که متولد نشده است آسیب برساند. اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید، به پزشک خود اطلاع دهید. مشخص نیست که آیا سیلدنافیل به شیر مادر منتقل می شود یا اینکه می تواند به نوزاد شیرخوار آسیب برساند. اگر کودک با شیر مادر تغذیه می کند به پزشک خود اطلاع دهید. این دارو را بدون مشاوره پزشکی به افراد زیر سال ندهید. ویاگرا را دقیقا همانطور که برای شما تجویز شده مصرف کنید. تمام دستورالعمل های روی برچسب نسخه خود را دنبال کنید. این دارو را در مقادیر بیشتر یا کمتر یا بیش از مدت توصیه شده مصرف نکنید. ویاگرا معمولا فقط در صورت نیاز، دقیقه تا ساعت قبل از فعالیت جنسی مصرف می شود. ممکن است ساعت قبل از فعالیت جنسی این کار را انجام دهید. بیش از یک بار در روز ویاگرا مصرف نکنید. در صورت تحریک جنسی، ویاگرا می تواند به شما در نعوظ کمک کند. نعوظ فقط با مصرف قرص اتفاق نخواهد افتاد. دستورالعمل های پزشک خود را دنبال کنید. در حین فعالیت جنسی، اگر سرگیجه یا حالت تهوع پیدا کردید، یا درد، بی حسی یا سوزن سوزن شدن در قفسه سینه، بازوها، گردن یا فک خود داشتید، سریعا بایستید و با پزشک خود تماس بگیرید. ممکن است عارضه جانبی جدی سیلدنافیل داشته باشید. و همچنین در دمای اتاقی به دور از گرما و رطوبت، نگهداری شود. از آنجا که در صورت لزوم از ویاگرا استفاده می شود، به احتمال زیاد با از دست دادن یک دوز دارو اتفاقی نخواهد افتاد. در صورت مشاهده علایم آلرژیک زیر به ویاگرا، از کمک فوری پزشکی استفاده کنید: کهیر مشکل تنفس تورم صورت، لب ها، زبان یا گلو همچنین در صورت اتفاق علایم زیر به دنبال درمان باشید: تشنج تنگی نفس ناراحتی معده سردرد، سرگیجه ضربان قلب نامنظم تورم در دست، مچ پا درد عضلانی، کمر درد مشکلات خواب (بی خوابی) آبریزش یا گرفتگی بینی، خون دماغ تغییرات بینایی یا افت ناگهانی بینایی گرگرفتگی (گرما، قرمزی یا احساس گزگز) دید غیرطبیعی (تاری دید، تغییر در دید رنگ) زنگ زدن در گوش های شما، یا کاهش شنوایی ناگهانی احساس سبکی، مانند این که ممکن است از دست رفته باشید. علایم حمله قلبی درد یا فشار قفسه سینه، درد گسترش یافته به فک یا شانه، حالت تهوع، تعریق. نعوظ دردناک است یا بیش از ساعت طول می کشد. (نعوظ طولانی مدت می تواند به آلت تناسلی آسیب برساند) این لیست کاملی از عوارض جانبی نیست و ممکن است موارد دیگری نیز رخ دهد. برای مشاوره پزشکی در مورد عوارض جانبی با پزشک خود تماس بگیرید. اگرچه آزمایش گسترده روی حیوانات هیچ اثری منفی بر روی جنین نشان نداده است، ویاگرا در زنان باردار مورد مطالعه قرار نگرفته است. همچنین هیچ تاثیری در تعداد اسپرم یا تحرک اسپرم در مردان وجود ندارد. ویاگرا را با داروهای مشابه مانند آوانافیل (استندرا) ، تادالافیل (سیالیس) یا واردنافیل (لویترا) مصرف نکنید. در مورد سایر داروهایی که برای اختلال در نعوظ استفاده می کنید به پزشک خود بگویید. در مورد تمام داروهای فعلی و سایر مواردی که شروع یا متوقف می کنید، به پزشک خود بگویید: نیترات داروی ضد قارچ کتوکونازول یا ایتراکونازول داروهایی برای درمان فشار خون بالا یا اختلال پروستات. یک آنتی بیوتیک کلاریترومایسین، اریترومایسین یا تلیترومایسین داروهایی که برای درمان فشار خون شریان ریوی استفاده می شوند. دارویی برای درمان اچ آی وی/ایدز آتازاناویر، ایندیناویر، ریتوناویر یا ساکویناویر. این لیست کامل نیست. سایر داروها ممکن است با سیلدنافیل تداخل داشته باشند، از جمله داروهای بدون نسخه، ویتامین ها و محصولات گیاهی. همه تداخلات احتمالی در این راهنمای دارو ذکر نشده است. برای اکثر بیماران، مقدار توصیه شده میلی گرم است، در صورت لزوم، مصرف آن تقریبا ساعت قبل از فعالیت جنسی توصیه می شود. با این حال، VIAGRA ممکن است از دقیقه تا ساعت قبل از فعالیت جنسی مصرف شود. حداکثر دوز توصیه شده یک بار در روز است. بر اساس اثربخشی و تحمل، دوز مصرفی ممکن است به حداکثر دوز توصیه شده میلی گرم افزایش یابد یا به میلی گرم کاهش یابد. ویاگرا را می توان همراه یا بدون غذا مصرف کرد. نشان داده شده است که VIAGRA اثرات فشار خون نیترات را تقویت می کند و تجویز آن در بیمارانی که از اهدا کنندگان اکسید نیتریک مانند نیترات های آلی یا نیتریت های آلی به هر شکل استفاده می کنند، منع مصرف دارد. دوز توصیه شده برای بیماران تحت درمان با ریتوناویر میلی گرم قبل از فعالیت جنسی و حداکثر دوز توصیه شده میلی گرم در مدت ساعت است زیرا با تجویز همزمان، سطح سیلدنافیل در خون برابر افزایش می یابد. در بیماران تحت درمان با مهارکننده های قوی CYPA (به عنوان مثال، کتوکونازول، ایتراکونازول یا ساکویناویر) یا اریترومایسین، دوز شروع میلی گرم در نظر گرفته می شود. داده های بالینی نشان داده است که مصرف همزمان با ساکویناویر یا اریترومایسین میزان پلاسما سیلدنافیل را حدود برابر افزایش می دهد. یک دوز شروع میلی گرم در بیماران بالای سال، بیماران با اختلال کبدی (مانند سیروز) و بیماران با اختلال کلیوی شدید در نظر گرفته می شود. زیرا تجویز VIAGRA در این بیماران منجر به افزایش سطح پلاسما می شود. تستوسترون و ویاگرا هنگامی که با هم مصرف شوند هیچ واکنش شناخته شده یا عارضه جدی ایجاد نمی کنند. مصرف تستوسترون می تواند به درمان مردان مبتلا به تستوسترون پایین برای بهبود انگیزه جنسی کمک کند، اما نمی تواند اختلال نعوظ را درمان کند. مصرف ویاگرا می تواند به درمان اختلال نعوظ کمک کند اما میل جنسی را بهبود نمی بخشد. هم تستوسترون و هم ویاگرا می توانند مصرف شوند، اما هر دو مشکلات مختلف را درمان می کنند. از هر دو نمی توان برای درمان کمبود انگیزه جنسی و اختلال نعوظ استفاده کرد. اگر شخصی فقط با میل جنسی طبیعی دچار اختلال نعوظ باشد، ترکیب ویاگرا و تستوسترون هیچ مزیت دیگری ندارد، فقط ویاگرا کافی است. برخی مطالعات نشان داده اند که ویاگرا ممکن است سطح تستوسترون را به میزان ناچیزی افزایش دهد اما برای درمان سطح پایین تستوسترون قابل توجه نیست. تستوسترون یک هورمون جنسی مردانه است. این ماده مسیول تولید اندام های تولید مثل در مردان، خصوصیات جنسی ثانویه، افزایش حجم استخوان/عضله و میل جنسی است. از درمان جایگزین تستوسترون برای درمان مردان با سطح تستوسترون پایین استفاده می شود زیرا عملکرد تستوسترون به درستی اتفاق نمی افتد. تستوسترون ممکن است به صورت قرص، تزریق تجویز شود. این به بهبود علایمی که به دلیل کمبود تستوسترون در بدن اتفاق می افتد کمک می کند. منبع: |
آنورگاسمیا در مردان ناتوانی مداوم مرد در ارگاسم حتی پس از تحریک جنسی کافی محسوب می شود. آنورگاسمیا یا سندرم کوگلان هر دو جنس را تحت ت ثیر قرار می دهد. اما شیوع آن در زنان بیشتر است. شیوع ارگاسم تاخیر یا غایب در مردان حدود % تخمین زده می شود. بعلاوه، این وضعیت در مردان جوان کمتر است. بررسی ها نشان داده شده است که احتمال بروز آن با افزایش سن بیشتر می شود. آنورگازمی مرد می تواند برای کسانی که آن را تجربه می کنند ناراحت کننده باشد. خصوصا اینکه اغلب همراه با تاخیر در انزال اتفاق میفتد. این شرایط را نباید با اختلال نعوظ (ناتوانی در رسیدن به نعوظ) یا میل جنسی کم (عدم تمایل جنسی) اشتباه گرفت. اگرچه این شرایط ممکن است وجود داشته باشد. دلایل بی شماری برای آنورگاسمیا در مردان وجود دارد. از مشکلات فیزیولوژیکی موجود در بدو تولد تا عوارض جانبی از جراحی یا داروها گرفته تا مسایل روانشناختی می توانند در بروز این شرایط تاثیر داشته باشند. هنگامی که علت آنورگاسمیا مشخص شد، می توان یک روش درمانی برای کمک به یک مرد در بازیابی عملکرد طبیعی و رضایت بخش جنسی ایجاد کرد. ارگاسم مردانه یک روند پیچیده است. این سومین مرحله از چهار مرحله مشخص است که شامل انزال، برانگیختگی، فلات، ارگاسم و وضوح انکسار می باشد. اگرچه همه مردان در طی ارگاسم انزال ندارند. ارگاسم ناشی از فعالیت جنسی (احساس جسمی) و برانگیختگی (آگاهی شناختی) و شامل عملکرد چندین هورمون، اندام و مسیر عصبی است. تستوسترون، هورمونی که در بیضه تولید و با افزایش میل جنسی که منجر به برانگیختگی، نعوظ و در نهایت ارگاسم می شود، نقش اصلی را در این فرآیند ایفاء می کند. همچنین در انقباضات عضلات آلت تناسلی، مقعد و پرینه نقش موثری دارد. در نهایت منی را از بدن خارج می کند. علاوه بر این، در طول ارگاسم، مرکز پاداش مغز با مواد شیمیایی عصبی پر می شود. حتی پاسخ عاطفی شدید مرتبط با ارگاسم را تحریک می کند. وقتی هر یک از این جنبه ها تحت ت ثیر مسایل جسمی یا عاطفی قرار گیرد، یک مرد ممکن است نتواند به ارگاسم طبیعی دست یابد. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید آنورگاسمیا در مردان به دو نوع تقسیم بندی می شود: ارگاسم هرگز حاصل نشده است. آ در این وضعیت فقط در شرایط خاص مانند رابطه جنسی دهانی یا خودارضایی می توان به ارگاسم دست یافت. دلایل بالقوه آنورگاسمازی مردان را می توان به دو دسته تقسیم کرد: فیزیولوژیک و روانشناختی. سوءمصرف مواد (به ویژه استفاده از هرویین) عوارض ناشی از جراحی پروستات (پروستاتکتومی) یا پرتودرمانی برای درمان سرطان پروستات سندرم Cauda equina ، یک بیماری نادر که در آن رشته های عصبی در معرض ته نخاع تحریک می شوند. عدم وجود مادرزادی رفلکس bulbocavernosus ، که باعث انقباض اسفنکتر مقعدی در هنگام انزال می شود. هیپوگنادیسم (سطح تستوسترون پایین) و اختلالات غدد درون ریز که تعادل هورمونی را تحت ت ثیر قرار می دهد. شرایطی مانند مولتیپل اسکلروزیس، نوروپاتی (آسیب عصبی) ناشی از دیابت، و فشار خون بالا کنترل نشده (فشار خون بالا) تجویز عوارض جانبی از جمله داروهای مرتبط با آنورگاسمیا (و انواع دیگر اختلالات جنسی) می توان به داروهای ضد روان پریشی، مواد افیونی و ضد افسردگی اشاره کرد به ویژه مهارکننده های انتخابی جذب مجدد سروتونین ( SSRI ) مانند پروزاک (فلوکستین) در بررسی صورت گرفته روی تقریبا مرد که از نظر اثرات جنسی ضد افسردگی مورد ارزیابی قرار گرفتند، ناتوانی در رسیدن به ارگاسم در کسانی که SSRI مصرف کردند هفت برابر بیشتر بوده است. سوء استفاده جنسی زودرس و آسیب غم و اندوه، از جمله از دست دادن یک شریک زندگی هراس های خاصی مانند هافوفوبیا (ترس از لمس شدن) و ژنوفوبیا (ترس عمومی از رابطه جنسی) مسایل عمومی بهداشت روان مانند اضطراب، استرس، افسردگی، مشکلات رابطه و خصومت نگرش های منفی در مورد جنسیت به تربیت مذهبی سرکوبگرانه یا مسایل خانوادگی/والدین معمولا در اوایل کودکی ایجاد می شود. اضطراب عملکرد جنسی به عنوان شایعترین علت روانشناختی آنورگاسمیا ذکر شده است. اگرچه می تواند مردان را در هر سنی تحت ت ثیر قرار دهد، اما می تواند با اختلال نعوظ که بیشتر در مردان مسن دیده می شود، تشدید شود. تشخیص دقیق علت زمینه ای آنورگاسمی در مردان برای درمان ضروری است. اگر با این مشکل روبرو هستید، مراجعه به پزشک مراقبت های اولیه می تواند این روند را شروع کند. پزشک یک معاینه بدنی کامل انجام می دهد و سابقه پزشکی شما را بررسی می کند. این ممکن است شامل ارزیابی تمام داروهایی باشد که در گذشته یا مصرف کرده اید. بسته به ارزیابی اولیه پزشک ممکن است آزمایشات بیشتری را سفارش داده و یا شما را به متخصص ارجاع دهند. : آزمایش خون برای ارزیابی عملکرد غدد درون ریز و اندازه گیری سطح هورمون هایی مانند تستوسترون، هورمون تحریک کننده تیرویید ( TSH ) و پرولاکتین، هورمونی که بر سطح تستوسترون ت ثیر می گذارد. سنجش سنجی، که حساسیت آلت تناسلی مرد را اندازه گیری می کند مانند کاهش یا از دست دادن احساس در آلت تناسلی مرد گاهی از عوارض جانبی دیابت است. آزمایش قوس رفلکس ساکروم برای بررسی شاخه های حرکتی و حسی عصب پودندال (که حسی از دستگاه تناسلی خارجی و پوست اطراف مقعد و پرینه را به همراه دارد) و ریشه های عصب. مسایل روانشناختی که ممکن است مورد توجه قرار گیرند شامل وضعیت رابطه و رضایت و دلایل احتمالی استرس است که می تواند در عملکرد جنسی تداخل ایجاد کند. هیچ درمانی کامل برای آنورگاسمازی در مردان وجود ندارد. روش خاص برای درمان این مشکل به علت و همچنین یافته های تشخیصی خاص بستگی دارد. با این حال، پروتکل های درمانی خاصی وجود دارد. آنها اغلب در شرایط خاص استفاده می شوند: وقتی مشخص شد که دارویی در بروز آنورگاسمیای نقش اساسی دارد، تغییر دوز یا تغییر نسخه دیگر ممکن است راهکاری برای عملکرد طبیعی فرد باشد. در مورد مسایل هورمونی، درمان جایگزینی تستوسترون یا داروی تقویت کننده دوپامین مانند دوستینکس (کابرگولین) اغلب می تواند توانایی ارگاسم را در انسان بازیابی کند. افسردگی، اضطراب یا سایر اختلالات خلقی که به آنورگاسمیای مردان کمک می کند با درمان و یا دارو درمان می شود. اگر داروهایی تجویز می شوند، توجه به این نکته ضروری است که داروهای خاص ممکن است عملکرد جنسی را تشدید کنند. روان درمانی همچنین می تواند برای غلبه بر اضطراب عملکرد جنسی یا پرداختن به آسیب های جنسی و غیر جنسی گذشته که ممکن است در آنورگاسمیا نقش داشته باشد، مفید باشد. به همین ترتیب، مشاوره زوجین می تواند به حل مشکلات روابط کمک کند. مسایل خاص جنسی ممکن است با راهنمایی یک درمانگر رابطه جنسی حل شود. ماساژ دستی پروستات، روشی است که در آن انگشت قبل و یا در حین رابطه جنسی برای تحریک دستی غده پروستات به راست روده وارد می شود، برخی این قسمت را نقطه G مردانه می دانند. داروهایی مانند ویاگرا (سیلدنافیل) و سیالیس (تادالافیل) جریان خون در آلت تناسلی را افزایش می دهند. این برای درمان اختلال نعوظ مفید است. اما میل جنسی را افزایش نمی دهد و دستیابی به ارگاسم را برای مرد آسان نخواهد کرد. آنورگاسمیا مردانه، مانند هر نوع اختلال عملکرد جنسی، می تواند زندگی جسمی، روانی و عاطفی یک مرد و همچنین همسر او را تحت ت ثیر قرار دهد. مهمترین گام برای رفع این بیماری، تشخیص علت اصلی آن است. اگر پروستاتکتومی رادیکال، ضربه شدید لگنی یا مولتیپل اسکلروزیس پیشرفته داشته باشید، ممکن است درمان موثری وجود نداشته باشد. در این موارد، بهترین راه حل ممکن است تمرکز بر افزایش لذت جنسی و صمیمیت جنسی باشد. یک روانشناس یا یک سکس تراپ می تواند به شما کمک کند شرایط خود را بپذیرید و با وجود آنورگاسمیا از یک سبک زندگی جنسی سالم استقبال کنید. آنورگاسمیا مردانه می تواند برای یک مرد در هر سن و مرحله از زندگی و همچنین همسر یا شریک جنسی او ناامید کننده، شرم آور و ناراحت کننده باشد. از آنجا که دلایل زیادی برای عدم توانایی در رسیدن به ارگاسم وجود دارد، این شرایط گاهی اوقات می تواند چالش هایی را در رابطه با تشخیص علت ایجاد کند. هنگامی که علت آن مشخص شد، با این وجود، معمولا گزینه های درمانی واضح و موثرتری برای بازگرداندن عملکرد جنسی به حالت طبیعی وجود دارد. وقتی مردان در روابط پایدار مشکلات جنسی خود را در نظر می گیرند، اختلال نعوظ ( ED ) معمولا در بالای لیست قرار می گیرد. این قابل درک است، از آنجا که تا میلیون مرد آمریکایی از بیماری ED رنج می برند، و تبلیغات داروهایی مانند ویاگرا، لویترا و سیالیس باعث آگاهی ما در رسانه ها می شود. اما یک مشکل دیگر در اتاق خواب وجود دارد که مردان گاهی اوقات تمایلی به گفتگو ندارند. حتی بعید است پزشکان در مورد آن سوال کنند. این مشکل آنورگاسمیا نامیده می شود و ناتوانی در رسیدن به اوج در طی فعالیت جنسی معمول است. برای مردان مبتلا به ED ، پزشکان می توانند هر یک از چندین داروی موثر را تجویز کنند. اما برای کسانی که ارگاسم تاخیری دارند یا وجود ندارند، چنین نیست. منابع: |
تست بینایی نوعی معاینه چشمی است که نحوه دیدن و تشخیص و جزییات یک حرف یا نماد را از فاصله مشخص را بررسی می کند. قدرت بینایی به توانایی شما در تشخیص اشکال و جزییات چیزهایی که می بینید اشاره دارد. قدرت بینایی فقط یک عامل در دید کلی شماست. سایر موارد شامل دید رنگی، دید محیطی و درک عمق است. چند تست مختلف بینایی وجود دارد که بیشتر آنها بسیار ساده هستند. بسته به نوع آزمون و محل انجام آن، آزمون را می توان با موارد زیر انجام داد: یک اپتیک یک تکنسین یک پرستار یک بینایی سنج یک چشم پزشک آزمایش قدرت بینایی منجر به هیچ گونه خطر و عوارضی نمی شود و شما نیازی به آمادگی خاصی ندارید. اگر احساس می کنید با مشکل بینایی روبرو هستید یا بینایی شما تغییر کرده است، ممکن است به معاینه چشم نیاز داشته باشید. آزمون بینایی بخشی از یک آزمایش جامع چشم است. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید دو آزمون معمولا مورد استفاده Snellen و آزمون E . آزمون اسنلن از نمودار حروف یا نمادها استفاده می کند. این نمودار را احتمالا در مطب پرستار مدرسه یا مطب پزشک چشم دیده اید. حروف اندازه های مختلف دارند و به صورت ردیف و ستون چیده شده اند. این نمودار که از فاصله تا فوت مشاهده شده است، به شما کمک می کند تا حروف و اشکال را به خوبی ببینید. در طول آزمون، در فاصله مشخصی از نمودار می نشینید یا می ایستید و یک چشم خود را می پوشانید. نام هایی را که با چشم بدون پوشش می بینید با صدای بلند خواهید خواند. این روند را با چشم دیگر خود تکرار خواهید کرد. به طور معمول، پزشک از شما می خواهد حروف کوچکتر و کوچکتر را بخوانید تا زمانی که دیگر نتوانید حروف را به طور دقیق تشخیص دهید. E در آزمون E تصادفی، جهتی را که حرف " E " رو به رو است را باید تشخیص دهید. با مشاهده نامه روی نمودار یا فرافکنی، جهتی را که حرف E . این آزمایشات بیشتر در کلینیک چشم پزشکی انجام شود. در مطب پزشک چشم، نمودار ممکن است به عنوان بازتاب آینه نمایش داده شود. شما از طریق لنزهای مختلف به نمودار نگاه خواهید کرد. پزشک شما لنزها را خاموش می کند تا زمانی که بتوانید نمودار را به وضوح ببینید. در صورت نیاز به اصلاح بینایی، این امر به شما در تعیین عینک مناسب شما یا نسخه لنزهای تماسی کمک می کند. نتایج آزمون بینایی بصورت کسری مانند / بیان می شود. داشتن بینایی / به معنای طبیعی بودن بینایی شما در فاصله فوت از یک جسم است. به عنوان مثال اگر / دید دارید، این بدان معناست که شما باید فوت فاصله داشته باشید تا شییی را ببینید که افراد به طور معمول از فاصله فوت آن را می بینند. اگر قدرت بینایی شما / نیست، ممکن است به عینک اصلاحی، لنزهای تماسی یا جراحی نیاز داشته باشید. همچنین ممکن است یک بیماری چشمی مانند عفونت چشم یا آسیب دیدگی داشته باشید که باید درمان شود. شما می توانید با پزشک در مورد نتایج آزمایش خود و همچنین در مورد هرگونه درمان یا اصلاح که ممکن است لازم باشد، مشورت کنید. آزمایش انکسار به عنوان بخشی از معاینه معمول چشم، انجام می شود. ممکن است به آزمایش انکسار، آزمایش بینایی نیز گفته شود. این آزمایش دقیقا به چشم پزشک در تعیین نوع عینک یا لنزهای تماسی کمک می کند. به طور معمول، مقدار / به عنوان دید مطلوب یا مطلوب در نظر گرفته می شود. افرادی که بینایی / دارند، قادر به خواندن حروفی هستند که / اینچ از فوت فاصله دارند. اگر بینایی / نداشته باشند، آن چیزی را که عیب انکسار نامیده می شود، دارید. عیب انکساری به این معنی است که وقتی نور از لنز چشم شما عبور می کند به درستی خم نمی شود. آزمایش انکسار به پزشک شما می گوید که برای داشتن دید / باید چه لنزهای را برایتان تجویز کند. این آزمایش اطلاعاتی در مورد نوع لنزهای تجویزی به شما می دهد. نتایج آزمایش برای تشخیص شرایط زیر استفاده می شود: نزدیک بینی پیرچشمی آستیگماتیسم دوربینی که یکی از مشکلات شایع مربوط به بینایی است که فرد مبتلا قادر به دیدن واضح اشیاء دور بوده ولی اشیاء با فاصله نزدیک را تار می بیند. علاوه بر آن، نتایج آزمایش می تواند به تشخیص شرایط زیر کمک کند: جدا شدن شبکیه رتینیت پیگمنتوزا، یک بیماری ژنتیکی نادر است که به شبکیه آسیب می رساند. دژنراسیون ماکولا انسداد عروق شبکیه بزرگسالان سالم زیر سال که مشکل بینایی را تجربه نمی کنند باید هر دو سال یکبار آزمایش انکسار انجام دهند. کودکان باید هر یک تا دو سال یکبار تست انکسار انجام دهند، این کار باید از حداکثر سالگی شروع شود. اگر در حال حاضر از عینک طبی یا لنز استفاده می کنید، باید هر یک تا دو سال یکبار آزمایش شکستگی انجام دهید. این به شما این امکان را می دهد که پزشک شما نوع نسخه عینک و لنز شما را تشخیص دهد. اگر بین امتحانات از نظر بینایی مشکل دارید، باید برای انجام یک آزمایش انکسار دیگر به چشم پزشک خود مراجعه کنید. اگر مبتلا به دیابت هستید، هر ساله باید معاینه چشم انجام دهید. تعدادی از بیماری های چشمی مانند رتینوپاتی دیابتی و گلوکوم با دیابت مرتبط هستند. طبق انجمن دیابت آمریکا، افراد دیابتی بیشتر از سایر آمریکایی ها در معرض خطر نابینایی قرار دارند. اگر شما بیش از سال دارید و یا سابقه خانوادگی گلوکوم دارید، باید هر ساله آزمایش انکسار انجام دهید. گلوکوم هنگامی رخ می دهد که فشار در چشم جمع شده و به شبکیه و عصب بینایی آسیب برساند. معاینات منظم به شما کمک می کند تا پزشک چشم شما را از نظر گلوکوم و سایر بیماری های چشم مرتبط با افزایش سن بررسی کند و در صورت امکان، آنها را به موقع معالجه کنید. پزشک ابتدا ارزیابی می کند که چرا نور هنگام حرکت از طریق قرنیه و عدسی چشم شما خم می شود. این آزمایش به چشم پزشک شما کمک می کند تا تشخیص دهد آیا به لنزهای اصلاحی احتیاج دارید و در این صورت، به چه نوع نسخه ای نیاز دارید. ممکن است پزشک از یک رفرکتور رایانه ای برای این قسمت از آزمایش استفاده کند، یا ممکن است به راحتی نور را به چشم شما بتاباند. در آزمایش رایانه ای، شما به دستگاهی نگاه می کنید که میزان نور منعکس شده توسط شبکیه شما را اندازه گیری می کند. پزشک همچنین ممکن است این آزمایش را بدون کمک دستگاه انجام دهد. در این حالت، آنها به هر چشم شما نوری می تابانند و به میزان نوری که از شبکیه چشم شما برای اندازه گیری شکست انکساری باز می گردد، نگاه می کنند. پس از آن، پزشک دقیقا مشخص می کند که شما به چه نسخه ای از عینک نیاز دارید. برای این قسمت از آزمون، شما در مقابل یک قطعه از تجهیزات به نام Phoroptor قرار خواهید گرفت. به نظر می رسد این یک ماسک بزرگ است که سوراخ هایی برای چشم شما ایجاد می کند. روی دیواری حدود فوت جلوتر از شما نمودار حروف قرار دارد. برای کودکانی که هنوز نمی توانند حروف را بخوانند، چشم پزشک از یک نمودار با تصاویر کوچک از موارد مشترک استفاده می کند. با آزمایش یک چشم، پزشک از شما می خواهد کوچکترین سطر از حروفی را که می بینید بخوانید. وقتی چشم پزشک آزمایش یک چشم را به پایان رساند، آنها روش چشم دیگر را تکرار می کنند. سرانجام، آنها ترکیبی را پیدا می کنند که نزدیک به دید / باشد. معاینات منظم چشم برای حفظ سلامت بینایی شما بسیار مهم است. آنها بخشی معمول از مراجعه به چشم پزشک هستند و از طرفی به هیچ گونه آمادگی لازم ندارند. آنها می توانند به پزشک در تشخیص و درمان بیماری هایی مانند گلوکوم و تعیین نیاز به لنزهای اصلاحی، از جمله موارد دیگر، کمک کنند. بزرگسالان سالم باید هر دو سال یکبار آزمایش انکسار داشته باشند، در حالی که کودکان از سالگی هر یک یا دو سال یکبار به آنها نیاز دارند. منبع: |
کمر دردی که در طول شب شدیدتر می شود، یا کمر درد شبانه و خطر سرطان در برخی موارد و شرایط با همدیگر ارتباط دارند. به نحوی که کمر درد شبانه می تواند یکی از علایم اصلی و بارز ابتلا به تومور نخاعی باشد. تومور نخاعی، از رشد سلول های سرطانی در داخل کانال نخاع یا استخوان های ستون فقرات ناشی می شود. تومور نخاع، تومور داخل نخاعی نیز نامیده می شود، تومور نخاعی است که از نخاع یا پوشش نخاع (دورا) شروع می شود. توموری که روی استخوان های ستون فقرات (مهره ها) ت ثیر بگذارد، تومور مهره ای نامیده می شود. در سلول های داخل نخاع مانند گلیوم، آستروسیتوما یا اپاندیموم شروع می شوند. یا در غشای اطراف نخاع یا ریشه های عصبی که از نخاع به بیرون، رشد می کنند. آنها از درون نخاع شروع نمی شوند. اما این نوع تومورها ممکن است با ایجاد فشرده سازی نخاع و سایر مشکلات بر عملکرد نخاع ت ثیر بگذارند. نمونه هایی از تومورهای خارج از حفره خارجی که می توانند بر نخاع ت ثیر بگذارند شامل مننژیوما، نوروفیبروما، شوانومو و تومورهای غلاف عصب است. تومورهای سایر قسمت های بدن می توانند به مهره ها، شبکه پشتیبانی کننده اطراف نخاع یا در موارد نادر، به خود نخاع انتشار پیدا کنند. تومورهای ستون فقرات یا هر نوع رشد می تواند منجر به درد، مشکلات عصبی و گاهی فلج شود. تومور نخاعی می تواند خطرناک و باعث ناتوانی دایمی شود. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید درمان تومور نخاعی ممکن است شامل جراحی، پرتودرمانی، شیمی درمانی یا سایر داروها باشد. تومورهای نخاع می توانند علایم و نشانه های مختلفی ایجاد کنند. تومورها ممکن است نخاع یا ریشه های عصبی، رگ های خونی یا استخوان های ستون فقرات شما را تحت ت ثیر قرار دهند. علایم و نشانه ها ممکن است شامل موارد زیر باشد: از بین رفتن عملکرد روده یا مثانه کمر دردی که در شب بیشتر است. درد در محل تومور به دلیل رشد تومور کمر درد، که اغلب به قسمت های دیگر بدن تابش می کند. احساس حساسیت کمتری نسبت به درد، گرما و سرما دارد. مشکل راه رفتن، گاهی اوقات منجر به زمین خوردن می شود. از دست دادن احساس یا ضعف عضلانی، به ویژه در دست ها یا پاها ضعف عضلانی، که ممکن است خفیف یا شدید، یا در قسمت های مختلف بدن وجود داشته باشد. کمر درد یکی از علایم متداول اولیه تومورهای ستون فقرات است. درد همچنین ممکن است از پشت به پهلوها، پاها، یا بازوها انتشار یابد و با گذشت زمان حتی با درمان نیز تشدید شود. تومورهای ستون فقرات بسته به نوع تومور با سرعت های مختلف پیشرفت می کنند. کمر درد دلایل زیادی دارد و بیشتر کمر درد ناشی از تومور نیست. اما از آنجا که تشخیص و درمان به موقع برای تومورهای ستون فقرات مهم است، در مورد کمردرد خود با شرایط زیر به پزشک مراجعه کنید: مداوم و پیش رونده شب بدتر می شود. مربوط به فعالیت نیست. تغییر در عملکرد روده یا مثانه ضعف یا بی حسی عضلانی پیشرونده در پاها یا بازوها سابقه سرطان دارید و به کمردرد جدیدی مبتلا شده اید. علایم دیگری از سرطان مانند حالت تهوع، استفراغ یا سرگیجه دارید. علت بیشتر تومورهای اصلی ستون فقرات ناشناخته است. برخی از آنها ممکن است به علت قرار گرفتن در معرض عوامل ایجاد کننده سرطان باشد. لنفوم نخاع، سرطان هایی است که لنفوسیت ها (نوعی سلول ایمنی) را تحت ت ثیر قرار می دهد، بیشتر در افراد با نقص سیستم ایمنی دیده می شود. به نظر می رسد در خانواده های خاص شیوع بیشتری در تومورهای ستون فقرات وجود دارد، بنابراین به احتمال زیاد یک جزء ژنتیکی وجود دارد. علت اصلی بروز این نوع از تومور ها مشخص نیست. متخصصان گمان می کنند که ژن های معیوب در این امر نقش دارند. اما معمولا مشخص نیست که چنین نقایص ژنتیکی ارثی هستند یا به مرور در طول زمان بروز می کنند. ممکن است به دلیل وجود چیزی در محیط مانند تماس با برخی مواد شیمیایی ایجاد شود. در برخی موارد، تومورهای نخاع با سندرم های ارثی شناخته شده مانند نوروفیبروماتوز و بیماری فون هیپل - لیندو مرتبط هستند. تومور نخاع بیشتر در افراد با سابقه شرایط زیر مشاهده می شود: در این اختلال ارثی، تومورهای خوش خیم در اعصاب یا نزدیک به اعصاب مربوط به شنوایی ایجاد می شوند. این ممکن است منجر به کاهش شنوایی پیشرونده در یک یا هر دو گوش شود. برخی از افراد مبتلا به نوروفیبروماتوز به تومورهای کانال نخاعی نیز مبتلا می شوند. این اختلال نادر و چند سیستمی با تومورهای رگ های خونی (همانژیوبلاستوما) در مغز، شبکیه و نخاع و با انواع دیگر تومورها در کلیه ها یا غدد فوق کلیوی در ارتباط است. تومورهای نخاعی می توانند اعصاب نخاعی را فشرده کنند و منجر به از دست دادن حرکت یا احساس در زیر محل تومور شود. این امر گاهی می تواند باعث تغییراتی در عملکرد روده و مثانه شود. آسیب اعصاب ممکن است دایمی باشد. با این وجود، اگر تومور زود تشخیص داده شود و بیمار ت تحت درمان تهاجمی قرار بگیرد، می توان از افت بیشتر عملکرد جلوگیری و عملکرد عصب را بازیابی کرد. بسته به موقعیت آن، توموری که به نخاع فشار وارد می کند ممکن است خطرناک باشد. معاینه پزشکی کامل با ت کید بر کمر درد و نقص عصبی اولین قدم برای تشخیص تومور ستون فقرات است. برای تشخیص دقیق و مثبت آزمایشات رادیولوژی لازم است. استفاده از اشعه برای تولید فیلم یا تصویر بخشی از بدن می تواند ساختار مهره ها را نشان دهد. اشعه ایکس ستون فقرات برای جستجوی سایر دلایل احتمالی درد، یعنی تومورها، عفونت ها، شکستگی ها و غیره صورت می گیرد. اشعه ایکس در تشخیص تومورها چندان قابل اعتماد نیست. یک تصویر تشخیصی که پس از اشعه ایکس توسط رایانه ایجاد می شود، یک اسکن CT / CAT می تواند شکل و اندازه کانال نخاع، محتویات آن و ساختارهای اطراف آن را نشان دهد. همچنین در تجسم ساختارهای استخوانی بسیار خوب است. یک آزمایش تشخیصی است که تصاویر سه بعدی از ساختارهای بدن را با استفاده از آهن ربا های قدرتمند و فناوری رایانه تولید می کند. MRI می تواند نخاع، ریشه های عصبی و نواحی اطراف آن و همچنین بزرگ شدن، تحلیل رفتن و تومورها را نشان دهد: یک آزمایش تشخیصی با استفاده از Technectium - . به عنوان یک مکمل برای شناسایی تومورهای استخوان (مانند تومورهای اولیه استخوان ستون فقرات) ، عفونت و بیماری های متابولیسم غیر طبیعی استخوان مفید است. مطالعات رادیولوژی که در بالا ذکر شد یافته های تصویربرداری را ارایه می دهد که احتمالا نوع تومور را مشخص می کند. در برخی موارد، در صورت مشخص نبودن تشخیص و یا نگرانی از بدخیمی در مقابل نوع تومور خوش خیم، ممکن است به نمونه برداری نیاز باشد. اگر تومور بدخیم باشد، نمونه برداری همچنین به تعیین نوع سرطان کمک می کند که متعاقبا گزینه های درمانی را تعیین می کند. یک پزشک ممکن است اسکن کل بدن را با استفاده از فناوری هسته ای و همچنین سی تی اسکن از ریه ها و شکم را برای اهداف مرحله ای تجویز کند. برای ت یید تشخیص، پزشک نتایج آزمایشگاه و یافته های اسکن های فوق را با علایم بیمار مقایسه می کند. گزینه های درمانی اغلب چند رشته ای است و شامل تخصص جراحان ستون فقرات، انکولوژیست های پزشکی، انکولوژیست های پرتوی و سایر متخصصان پزشکی است. انتخاب روش های درمانی از جمله جراحی و غیر جراحی با توجه به جنبه های مختلف سلامت کلی بیمار و اهداف مراقبت وی انجام می شود. گزینه های درمانی غیر جراحی شامل مشاهده، شیمی درمانی و پرتودرمانی است. تومورهایی که بدون علامت یا علایم خفیف هستند و به نظر نمی رسد در حال تغییر یا پیشرفت باشند، ممکن است با MRI منظم مشاهده و کنترل شوند. برخی از تومورها به خوبی به شیمی درمانی و برخی دیگر به پرتودرمانی پاسخ می دهند. با این حال، انواع خاصی از تومورهای متاستاتیک وجود دارد که ذاتا مقاوم به رادیو رادیکال هستند علایم جراحی بسته به نوع تومور متفاوت است. تومورهای نخاعی اولیه (غیر متاستاتیک) ممکن است از طریق برداشتن کامل بلوک برای بهبودی احتمالی برداشته شوند. در بیماران مبتلا به تومورهای متاستاتیک، درمان در درجه اول تسکین دهنده است. درمان با هدف بازیابی یا حفظ عملکرد عصبی، تثبیت ستون فقرات و تسکین درد صورت می گیرد. به طور کلی، جراحی فقط به عنوان گزینه ای برای بیماران مبتلا به متاستاز در نظر گرفته می شود که انتظار می رود تا ماه یا بیشتر زندگی کنند و تومور در برابر اشعه یا شیمی درمانی مقاوم است. برای مواردی که برداشتن جراحی امکان پذیر است، ممکن است از آمبولیزاسیون قبل از عمل استفاده شود تا برداشت راحت تری انجام شود. این روش شامل قرار دادن کاتتر یا لوله از طریق شریان در کشاله ران است. کاتتر است تا از طریق رگ های خونی به محل تومور، هدایت می شود. هنگامی که رگ های خونی که تومور را تغذیه می کنند مسدود شوند، اغلب می توان خونریزی را در حین جراحی بهتر کنترل کرد و خطرات جراحی را کاهش داد. اگر جراحی در نظر گرفته شود، نوع آن به تومور با توجه به موقعیت تومور در داخل کانال نخاعی تعیین می شود. روش خلفی (پشت) امکان شناسایی دورا و قرار گرفتن در معرض ریشه های عصبی را فراهم می کند. این روش معمولا برای تومورها در جنبه خلفی ستون فقرات یا در معرض تومورهای داخل دورا استفاده می شود. روش قدامی (جلو) برای تومورهای جلوی ستون فقرات عالی است. این روش همچنین امکان بازسازی نقص ناشی از برداشتن اجسام مهره ای را فراهم می کند. این روش همچنین اجازه می دهد تا دستگاه های ثابت قطعه کوتاه قرار گیرد. تومورهای نخاعی قفسه سینه و کمر که هر دو ستون مهره های قدامی و خلفی را تحت ت ثیر قرار می دهند، می توانند یک چالش برای برداشتن کامل باشند. به ندرت، برای درمان این ضایعات پیچیده، از یک روش خلفی (عقب) و به دنبال آن یک رویه قدامی (جلو) به صورت مراحل جداگانه استفاده شده است. نتیجه تومور نخاعی بسیار به سن و سلامت کلی بیمار و به خوش خیم یا بدخیم بودن تومور نخاع، اولیه یا متاستاز آن بستگی دارد. در مورد تومورهای اولیه، هدف حذف کامل تومور است که منجر به بهبود بهینه بالقوه بدخیمی می شود. در برخی از انواع تومورهای اولیه برداشتن کامل بدون آسیب عصبی قابل توجه امکان پذیر نیست. در مورد تومورهای متاستاتیک، هدف تقریبا همیشه تسکین علایم بیمار است. جراحی در بزرگسالان برای انواع مختلف تومور نخاع با خطر ابتلا به عوارض اساسی همراه است شایعترین عوارض عفونت محل جراحی، عفونت های سیستمیک و ترومبوز وریدی عمقی است. لطفا توجه داشته باشید که عوارض بعد از عمل در بیمارانی که بیماری های همزمان قابل توجهی دارند (مانند استفاده از استرویید) بیشتر دیده می شود. منابع: |
، می تواند به التهاب غدد لنفاوی و کیست های چربی مربوط شود. اما به طور طبیعی یافتن هر برامدگی جدید در هر نقطه از بدن می تواند نگران کننده باشد. در حالی که برخی از توده ها می توانند باعث نگرانی شوند، اما برآمدگی در پشت گردن یا در امتداد خط مو معمولا چیز جدی نیست. اما شایع ترین علت توده های پشت گردن، عبارتند از: کیست سباسه نوع متداولی از کیست است که در غدد سباسه مسدود یا آسیب دیده تشکیل می شود. این غدد، سبوم ترشح می کنند که ماده ای روغنی است و پوست و موها را چرب می کند. کیست سباسه مانند برجستگی های کوچک و نرم احساس می شود. آنها معمولا در صورت، گردن یا تنه دیده می شوند. در بیشتر موارد، پزشک می تواند کیست سباسه، را فقط با مشاهده آن تشخیص دهد. اگرچه، در صورت برجستگی ممکن است آزمایشات جانبی مانند نمونه برداری از پوست را انجام دهند: قطری بزرگتر از سانتی متر دارد. پس از برداشته شدن سریع رشد می کند. علایم عفونت مانند قرمزی، درد یا چرک را نشان می دهد. در حالی که کیست چربی، بی ضرر است، برخی از افراد ترجیح می دهند آن را به علت های زیبایی از بین ببرند. اگر می خواهید کیست سباسه خود را بردارید، با پزشک حتما مشورت کنید. آنها می توانند آن را با یک عمل جراحی جزیی بردارند. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید موی فرورفته یک رشته از مو است که دوباره رشد کرده و به خودی خود و مجددا وارد پوست و یا در زیر پوست رشد می کند. این وضعیت منجر به ایجاد جوش در اطراف مو می شود. این موارد بیشتر در نواحی دیده می شوند که با اپیلاسیون، اصلاح یا روش های دیگر به طور مرتب موها برداشته می شود. بیشتر موهای فرورفته بدون هیچ گونه درمانی برطرف می شوند. برای پیشگیری از ایجاد عفونت، سعی کنید موهای درون را فشار ندهید. جوش ها فورونکل نامیده می شوند که برجستگی های چرکی هستند که به علت وجود باکتری در فولیکول های مو در زیر پوست ایجاد می شوند. آنها اگرچه می تواند در هر جایی از بدن جوش بزند، اما در نواحی مویی که در معرض عرق و اصطکاک زیادی هستند، بیشتر دیده می شود. این باعث می شود که پشت گردن در برابر جوش آسیب پذیر باشد. علایم جوش، عبارتند از: قرمزی و تورم افزایش اندازه در طی چند روز یک توده قرمز دردناک و به اندازه نخود نوک سفید یا زرد که ممکن است چرک ترشح شود. برای جوش های کوچک می توان از کمپرس گرم استفاده شود تا به تخلیه جوش کمک کند. جوش های بزرگتر که می توانند به اندازه یک توپ گلف بزرگ شوند، معمولا باید توسط پزشک تخلیه شوند. در بعضی موارد، ممکن است پزشک برای عفونت های شدیدتر آنتی بیوتیک نیز تجویز کند. لیپوم یک توده چرب غیر سرطانی که معمولا بین پوست و عضله به آرامی رشد می کند. لیپوماها بیشتر در افراد میانسال دیده می شود و معمولا هیچ مشکلی در سلامتی ایجاد نمی کند. در حالی که لیپوماها می توانند در هر جایی از بدن رشد کنند، اما بیشتر بر روی گردن، شانه ها، بازوها، پشت، شکم یا ران ها ظاهر می شوند. لیپوماها معمولا عبارتند از: نرم و خمیری به راحتی در زیر پوست قابل حرکت است. قطر آنها کوچکتر از سانتی متر است، هرچند که می توانند بزرگتر شوند. اگر حاوی رگ های خونی یا به اندازه کافی بزرگ باشد تا بتواند به عصب اطراف فشار وارد کند، دردناک است. لیپوماها نیازی به درمان ندارند مگر اینکه شروع به درد کنند. تحریک پوست می تواند باعث ایجاد توده هایی شود. بسیاری از مواد می توانند پشت گردن را تحریک کنند. شامپو، محصولات مو، مواد شوینده لباس، عرق و ضد آفتاب می تواند باعث تحریک پوست یا واکنش های آلرژیک در برخی از افراد شود. اصطکاک ناشی از لباس گاهی باعث تحریک گردن و ایجاد بثورات می شود. اگر توده کوچک، قرمز و خارش دار باشد یا لکه هایی از پوست خشک روی گردن وجود داشته باشد، ممکن است نشانه تحریک پوست یا واکنش آلرژیک باشد. برای کاهش یا پیشگیری از واکنش های پوستی، سعی شود: گردن خود را تمیز و خشک نگه دارید. تغییر یا استفاده کمتر از محصولات پوست و مو یک شوینده متفاوت برای شستن لباس ها امتحان کنید. مرطوب کننده ها و کرم ها و قرص های ضد هیستامین بدون نسخه OTC نیز ممکن است به تسکین علایم کمک کنند. اگر واکنش های پوستی یا بثورات پوستی شدید یا مداوم باشد، مراجعه به پزشک ضروری است. عضلات آسیب دیده یا متشنج می توانند گره ها یا نقاط تحریک کننده میوفاشیال را ایجاد کنند که فرد ممکن است آنها را درست زیر پوست احساس کند. اندازه این نوارهای متشنج بافت عضلانی می تواند به میزان قابل توجهی متفاوت باشد اما معمولا باعث ایجاد توده یا برجستگی بر سطح پوست نمی شود. گردن یک مکان معمول برای درد و تنش عضلانی است. روزهای طولانی که فرد پشت کامپیوتر یا میز کار می نشیند می توانند عضلات را خسته کرده و عصب های اطراف خط مو را تحریک کند. گره های عضلانی می توانند دردناک، زخم یا تنش داشته باشند، اما معمولا یک مشکل جدی برای سلامتی نیستند. با این حال، آنها می توانند بر تحرک و خواب فرد ت ثیر بگذارند و گاهی اوقات منجر به مسایل دیگری مانند سردرد می شوند. روش های کمک به تسکین یا پیشگیری از گره های عضلانی در گردن عبارتند از: ماساژ کشش ملایم حفظ حالت خوب در هنگام نشستن استراحت زود به زود استفاده از کامپیوتر و میز آکنه می تواند باعث ایجاد توده و تورم در پشت گردن شود. آکنه یک بیماری شایع پوستی است که می تواند هنگامی رخ دهد که روغن، باکتری یا سلول های مرده پوست منافذ یا فولیکول های مو را مسدود کنند. در هر قسمت از بدن که موها رشد می کنند ایجاد می شود، اما مکان های شایع شامل صورت، گردن و شانه ها است. شیوع آکنه در دوران بلوغ و به علت تغییرات هورمونی شایع است. با این وجود افراد در هر سنی ممکن است دچار آکنه شوند. یک فرد اغلب می تواند جوش های پشت گردن را در خانه با ( OTC ) درمان کند. نکات دیگر شامل تعویض شامپوها، تمیز نگه داشتن گردن و خشک نگه داشتن موها از روی گردن است. اگر آکنه شدید، بسیار دردناک است یا به درمان های خانگی پاسخ نمی دهد، یک متخصص پوست ممکن است داروی قوی تری تجویز کند. آکنه keloidalis nuchae التهاب پیاز مو است که باعث برجستگی هایی در پشت گردن، در امتداد خط مو می شود. این وضعیت با برجستگی های کوچک و خارش دار شروع و در نهایت منجر به زخم شدن و ریزش مو می شود. با گذشت زمان، آنها به کلویید تبدیل می شوند که نوارهای زخمی بزرگ و برجسته ای هستند. این بیماری بیشتر در مردان تیره پوست، به ویژه در مردان دارای موهای ضخیم و فرفری شایع است. کارشناسان علت آن را تشخیص نداده اند، اما ممکن است مربوط به موارد زیر باشد: اصلاح داروهای خاص عفونت های مزمن جهش های ژنتیکی تحریک مداوم از تجهیزات ورزشی یا یقه های پیراهن درمان آکنه keloidalis nuchae دشوار است. اگر تمیز نگه داشتن آن هیچ کمکی در درمان این وضعیت نکرد، با پزشک صحبت کنید. آنها ممکن است آنتی بیوتیک یا کورتیکواسترویید تجویز کنند. علاوه بر این، لیزر موهای زاید یا جراحی می تواند گاهی اوقات موثر باشد. گره های لنفاوی گردنی پشت گردن در نزدیکی پشت گردن قرار دارند. موارد مختلفی می توانند باعث تورم غدد لنفاوی گردنی خلفی گردن شوند. اما شایع ترین علت آن عفونت ویروسی مانند سرماخوردگی یا آنفولانزا است. برخی دیگر از علت های شایع تورم غدد لنفاوی، عبارتند از: گلودرد عفونت گوش دندان آبسه زخم های پوستی یا عفونت ها علل کمتر شایع متورم غدد لنفاوی، عبارتند از: سرطان اچ آی وی یا ایدز اگر غدد لنفاوی متورم به علت عفونت زمینه ای باشد، پس از برطرف شدن عفونت باید به اندازه معمول خود بازگردند. نوعی سرطان است که از لنفوسیت ها که سلول های سفید خون هستند شروع می شود. غدد لنفاوی متورم اغلب اولین نشانه لنفوم هستند. علایم دیگر لنفوم عبارتند از: تب راش خستگی عرق شبانه خارش پوست درد استخوان کاهش وزن بدون علت درد هنگام نوشیدن الکل عفونت می تواند باعث تورم غدد لنفاوی شود. سیستم لنفاوی بخشی از سیستم ایمنی بدن است و شبکه ای از عروق لنفاوی و غدد لنفاوی را تشکیل می دهد. غدد لنفاوی به بدن کمک می کند تا میکروب ها را از بین ببرد و مواد مضر مایعی را که در امتداد عروق لنفاوی حرکت می کند را فیلتر می سازد. وقتی غدد لنفاوی متورم می شوند، می تواند نشانه ای باشد که بدن در حال مبارزه با عفونت مانند سرماخوردگی یا آنفولانزا است. چندین غدد لنفاوی در امتداد پشت گردن، در دو طرف ستون فقرات قرار دارند. در پشت هر گوش نیز گره های لنفاوی وجود دارد. گاهی اوقات گره های لنفاوی در صورت وجود عفونت در اطراف، تورم می کنند. به عنوان مثال، تورم غدد لنفاوی گردن می تواند نشانه عفونت گوش یا گلو باشد. با برطرف شدن عفونت، تورم کاهش می یابد. به ندرت، غدد لنفاوی متورم می توانند وضعیت غیر عفونی مانند یا سرطان را نشان دهند. گره های لنفاوی نیز می توانند بدون هیچ علت مشخصی متورم شوند. برای فردی که غدد لنفاوی متورم دارد توصیه می شود در صورت تشدید تورم یا از بین رفتن بعد از چند هفته به پزشک مراجعه کند. بیشتر اوقات، یک توده در پشت گردن بی ضرر است. با این حال، مهم است که در صورت مشاهده موارد زیر، فورا به پزشک مراجعه شود. علایم عفونت شدید، مانند تب مداوم توده ای سخت و قابل جابجایی نیست. توده ای که به سرعت رشد یا تغییر می کند. برامدگی که بعد از دو تا چهار هفته از بین نمی رود. توده ای که همراه با تعریق شبانه یا کاهش وزن ناخواسته همراه باشد. برآمدگی در پشت گردن معمولا جدی نیست و بیشتر آنها بدون هیچ درمانی از بین می روند. اگر نگران هستید یا علایم دیگری دارید، با پزشک صحبت کنید. برآمدگی و برجستگی در امتداد خط موی پشت گردن معمولا شایع است. برخی از علت های احتمالی می تواند شامل تحریک پوستی، آکنه، کیست، جوش و گره های عضلانی باشد. پوست روی خط موی گردن به طور مکرر با مواد محرک احتمالی مانند شامپو، شوینده لباس، عرق و محصولات مراقبت از مو تماس می گیرد. این ناحیه از پوست نیز تحت اصطکاک مو و لباس فرد قرار دارد. تحریک و اصطکاک گاهی اوقات منجر به ایجاد توده، برجستگی و سایر مشکلات پوستی می شود. برآمدگی یا برجستگی های نزدیک خط مو در پشت گردن معمولا جای نگرانی ندارد. شایع ترین علت توده های پشت گردن می تواند شامل آکنه، گره های عضلانی، جوش و تحریک پوست باشد. برای وجود توده هایی که دردناک هستند، اگر بعد از چند روز از بین نروند یا سایر علایم مربوطه را با پزشک در میان بگذارید. همچنین برای دیدن خال های جدید یا موجود که تغییر رنگ، شکل یا اندازه دارند به پزشک مراجعه شود. منابع: |
انواع زوال عقل وجود دارد که آنها در بیشتر موارد ناشی از بیماری هستند و متاسفانه قابل برگشت نمی باشند. زوال عقل اصطلاحی است که برای توصیف تغییرات شدید در مغز که باعث از دست دادن حافظه می شود، کاربرد دارد. این تغییرات همچنین انجام کارهای اساسی روزمره را برای افراد دشوار می کند. در بیشتر افراد، زوال عقل باعث تغییر رفتار و شخصیت می شود. زوال عقل سه ناحیه مغز را درگیر می کند: زبان حافظه تصمیم گیری بیشتر موارد زوال عقل ناشی از بیماری است و قابل برگشت نیست. سو مصرف الکل و مواد مخدر گاهی اوقات باعث زوال عقل می شود. در این موارد، می توان آسیب مغزی را معکوس کرد. برگشت در کمتر از درصد افراد مبتلا به زوال عقل اتفاق میفتد. زوال عقل فراموشی پیشانی گیجگاهی نامی است که برای توصیف انواع مختلفی از زوال عقل استفاده می شود، همه با یک چیز مشترک هستند. آنها قسمتهای جلویی و کناری مغز را تحت ت ثیر قرار می دهند، که مناطقی هستند که زبان و رفتار را کنترل می کنند. این بیماری به عنوان بیماری پیک نیز شناخته می شود. زوال عقل فراموشی پیشانی گیجگاهی ( Frontotemporal ) افراد در سنین سال را تحت ت ثیر قرار می دهد. به گفته انجمن آلزایمر، اگرچه دانشمندان نمی دانند که چه چیزی باعث بروز آن می شود، اما در خانواده ها دیده می شود و افراد مبتلا به آن جهش هایی در ژن های خاص دارند. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید زوال عقل فراموشی پیشانی گیجگاهی باعث از بین رفتن مهارها و انگیزه ها و رفتار اجباری می شود. همچنین باعث ایجاد مشکل در گفتار، از جمله فراموش کردن معنی کلمات رایج در افراد می باشد. بیماری آلزایمر رایج ترین نوع زوال عقل است. طبق گزارش انجمن آلزایمر، بین تا درصد موارد زوال عقل ناشی از این بیماری است. علایم اولیه بیماری آلزایمر شامل افسردگی، فراموش کردن نام ها و حوادث اخیر و روحیه افسرده است. با این حال، افسردگی بخشی از بیماری آلزایمر نیست. این یک اختلال جداگانه است که باید به طور خاص درمان شود. گاهی اوقات، افسردگی افراد سالمند با بیماری آلزایمر اشتباه تشخیص داده می شوند. بیماری آلزایمر با مرگ سلول مغزی مشخص می شود. با پیشرفت بیماری، افراد دچار سردرگمی و تغییرات خلقی شده و در گفتار و راه رفتن نیز مشکل پیدا می کنند. افراد مسن بیشتر به آلزایمر مبتلا می شوند. حدود درصد موارد آلزایمر زودرس آلزایمری است که در افراد تا ساله رخ می دهد. دومین نوع شایع زوال عقل، زوال عقل عروقی است. علت آن کمبود جریان خون در مغز است. دمانس عروقی ممکن است با افزایش سن اتفاق بیفتد و می تواند مربوط به بیماری آترواسکلروتیک یا سکته مغزی باشد. علایم زوال عقل عروقی بسته به علت ایجاد آن، می تواند به آرامی یا ناگهانی ظاهر شود. گیجی و گمراهی از علایم اولیه متداول است. بعدا افراد در اتمام کارها یا تمرکز طولانی مدت نیز دچار مشکل می شوند. زوال عقل عروقی می تواند باعث مشکلات بینایی و گاهی توهم نیز شود. زوال عقل با اجسام لویی که به آن زوال عقل بدن لویی نیز گفته می شود، ناشی از رسوب پروتیین در سلول های عصبی است. این پیام های شیمیایی را در مغز قطع می کند و باعث از دست دادن حافظه و از بین بردن ذهن می شود. افراد مبتلا به این نوع زوال عقل نیز توهم بینایی را تجربه می کنند و شب ها مشکل خوابیدن دارند و یا در روز به طور غیر منتظره ای به خواب می روند. همچنین ممکن است غش کنند یا گم شوند یا حالت سردرگمی داشته باشند. زوال عقل با بدن لویی علایم زیادی با بیماری های پارکینسون و آلزایمر دارد. به عنوان مثال، بسیاری از افراد در دست خود احساس لرزش و در راه رفتن مشکل دارند و احساس ضعف می کنند. بسیاری از افراد مبتلا به بیماری پارکینسون پیشرفته به زوال عقل مبتلا می شوند. علایم اولیه این نوع زوال عقل، مشکلات استدلال و قضاوت است. به عنوان مثال، یک فرد مبتلا به زوال عقل پارکینسون شاید در درک اطلاعات بینایی یا به خاطر سپردن نحوه انجام کارهای ساده روزانه مشکل داشته باشد. حتی ممکن است توهماتی گیج کننده یا ترسناک داشته باشند. این نوع زوال عقل می تواند باعث تحریک پذیری فرد نیز شود. بسیاری از افراد با پیشرفت بیماری افسرده یا پارانویید می شوند. بعضی افراد در صحبت کردن مشکل دارند و ممکن است در حین مکالمه کلمات را فراموش کنند یا گم شوند. بیماری کروتزفلویاکوب یا جنون گاوی یکی از نادرترین اشکال زوال عقل است. طبق اطلاعات انجمن آلزایمر سالانه فقط یک نفر از میلیون نفر مبتلا به این بیماری می شود. بیماری کروتزفلویاکوب خیلی سریع پیشرفت می کند و افراد اغلب در طی یک سال از تشخیص می میرند. علایم بیماری کروتزفلویاکوب مشابه سایر اشکال زوال عقل است. بعضی از افراد تحریک را تجربه می کنند، در حالی که افراد دیگر از افسردگی رنج می برند. گیجی و از دست دادن حافظه نیز شایع است. بیماری کروتزفلویاکوب بر بدن نیز ت ثیر می گذارد، باعث ایجاد کشیدگی و سفتی عضلات می شود. بیماری ورنیکه یا انسفالوپاتی ورنیک نوعی اختلال مغزی است که به علت کمبود ویتامین B - ایجاد شده و منجر به خونریزی در قسمت های تحتانی مغز می شود. بیماری ورنیکه می تواند علایم جسمی مانند دو دید و از بین رفتن هماهنگی عضلات را ایجاد کند. در یک مرحله خاص، علایم جسمی بیماری ورنیکه درمان نشده کاهش می یابد و علایم سندرم کورساکف شروع به نشان دادن می کند. سندرم کورساکوف یک اختلال حافظه است که در اثر بیماری پیشرفته ورنیکه ایجاد می شود. افراد مبتلا به سندرم کورساکوف ممکن است دچار مشکل شوند: یادآوری چیزها پردازش اطلاعات یادگیری مهارت های جدید این دو بیماری بهم پیوسته اند و معمولا به عنوان یک بیماری با هم دسته بندی می شوند، که به سندرم ورنیکه - کورساکف معروف است. از نظر فنی نوعی زوال عقل نیست. با این حال، علایم مشابه زوال عقل است، و اغلب با زوال عقل طبقه بندی می شود. سندرم ورنیکه - کورساکف می تواند نتیجه سو تغذیه یا عفونت های مزمن باشد. با این حال، بیشترین علت کمبود این ویتامین، اعتیاد به الکل است. بعضی اوقات افراد مبتلا به سندرم ورنیکه - کورساکف اطلاعاتی را برای پر کردن خلا خاطرات خود می سازند بدون اینکه بفهمند چه کاری انجام می دهند. زوال عقل مختلط به شرایطی گفته می شود که فرد بیش از یک نوع زوال عقل داشته باشد. زوال عقل مخلوط بسیار شایع است و رایج ترین ترکیب آن زوال عقل عروقی و آلزایمر است. براساس انجمن آلزایمر جرسی، تا درصد از افراد مبتلا به زوال عقل به زوال عقل مختلفی مبتلا هستند اما آن را نمی دانند. زوال عقل مخلوط می تواند علایم مختلفی را در افراد مختلف ایجاد کند. برخی از افراد ابتدا از دست دادن حافظه و گمراهی را تجربه می کنند، در حالی که افراد دیگر تغییر رفتار و خلق دارند. بیشتر افراد مبتلا به زوال عقل مختلط با پیشرفت بیماری در گفتار و راه رفتن مشکل دارند. هیدروسفالی با فشار طبیعی ( NPH ) بیماری است که باعث می شود فرد مایعات اضافی را در بطن های مغز جمع کند. بطن ها فضاهای پر از مایعی هستند که برای بالشتک سازی مغز و نخاع فرد طراحی شده اند. آنها برای کارکرد درست به مقدار کافی مایعات اعتماد می کنند. وقتی مایعات بیش از حد جمع می شوند، فشار بیشتری را به مغز وارد می کنند. این می تواند صدمه ای ایجاد کند که منجر به علایم زوال عقل شود. طبق پزشکی جانز هاپکینز، تخمین زده می شود که درصد موارد زوال عقل به هیدروسفالی با فشار طبیعی مربوط باشد. برخی از علت های احتمالی هیدروسفالی با فشار طبیعی ( NPH ) عبارتند از: جراحت خون ریزی عفونت تومور مغزی جراحی های قبلی مغز با این حال، گاهی اوقات پزشکان علت هیدروسفالی با فشار طبیعی را نمی دانند. علایم شامل: تعادل ضعیف فراموشی تغییر روحیه افسردگی سقوط مکرر از دست دادن کنترل روده یا مثانه جستجوی درمان در اسرع وقت می تواند به پزشک در مداخله قبل از آسیب مغزی اضافی کمک کند. هیدروسفالی با فشار طبیعی یکی از انواع زوال عقل است که گاهی با جراحی قابل درمان است. بیماری هانتینگتون یک بیماری ژنتیکی است که باعث زوال عقل می شود. دو نوع وجود دارد: شروع نوجوانان و بزرگسالان. فرم نوجوانان نادرتر است و علایم آن در کودکی یا نوجوانی مشاهده می شود. فرم بزرگسالان معمولا در سنین یا سالگی علایم را در فرد ایجاد می کند. این وضعیت باعث خرابی زودرس سلولهای عصبی مغز شده و می تواند منجر به زوال عقل و همچنین اختلال در حرکت شود. علایم مرتبط با بیماری هانتینگتون شامل اختلال در حرکات مانند حرکت تند، اشکال در راه رفتن و بلع است. علایم زوال عقل عبارتند از: مشکل در تمرکز بر وظایف مشکلات کنترل تکانه برای واضح صحبت کردن مشکل دارد یادگیری چیزهای جدید دشوار است بسیاری از بیماری ها می توانند در مراحل بعدی باعث زوال عقل شوند. به عنوان مثال، افراد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس می توانند به زوال عقل مبتلا شوند. برای مبتلایان به ایدز HIV نیز ممکن است دچار نقص شناختی و زوال عقل شوند، به خصوص افراد مبتلایی که از داروهای ضد ویروس استفاده نمی کنند. منبع: |
ویروس پاپیلومای انسانی ( HPV ) یکی از علل شایع عفونت های مقاربتی است که بیشتر افراد فعال جنسی در برخی موارد در معرض آن قرار می گیرند. در آمریکا، حدود میلیون نفر به HPV مبتلا هستند و پزشکان هر ساله حدود میلیون مورد جدید را تشخیص می دهند. HPV انواع مختلفی دارد و برخی از آنها می توانند خطر سرطان را افزایش دهند. هر ساله، حدود ، زن و ، مرد در ایالات متحده به سرطان هایی مبتلا می شوند که از HPV ناشی می شود. علایم HPV ممکن است سال ها پس از عفونت اولیه ظاهر شود. برخی از انواع ویروس باعث ایجاد زگیل می شود، در حالی که برخی دیگر می توانند خطر سرطان را افزایش دهند. به طور خاص، HPV می تواند باعث بروز شرایط زیر شود: زگیل های تناسلی یکی از رایج ترین انواع عفونت های مقاربتی است. تقریبا همه افراد فعال جنسی در برخی از مراحل زندگی خود حداقل به یک نوع ویروس پاپیلومای انسانی ( HPV ) ، ویروسی که باعث زگیل های تناسلی می شود، آلوده می شوند. زگیل های تناسلی بر بافت های مرطوب ناحیه تناسلی ت ثیر می گذارد. آنها می توانند مانند برجستگی های کوچک و گوشتی به نظر برسند و یا ظاهری شبیه گل کلم دارند. در بسیاری از موارد، زگیل ها برای دیده شدن بسیار کوچک هستند. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید ممکن است یک فرد یک برجستگی کوچک پوستی، یک دسته از برجستگی یا برجستگی هایی مانند ساقه را بر روی دستگاه تناسلی خود مشاهده کند. اندازه و شکل ظاهری این زگیل ها می تواند به صورت موارد زیر باشد: بزرگ یا کوچک تخت یا گل کلم شکل سفید، صورتی، قرمز، قهوه ای مایل به ارغوانی یا به رنگ پوست آنها می توانند در قسمت های مختلف بدن به خصوص مناطق زیر تشکیل شوند: ولو مقعد دهانه رحم ناحیه کشاله ران آلت تناسلی مرد یا کیسه بیضه این زگیل ها می توانند باعث خارش، سوزش و ناراحتی های دیگر شوند. HPV همچنین می تواند باعث ایجاد زگیل های مشترک، زگیل کف پا و زگیل های تخت شود. زگیل کف پا رشد سخت و دانه ای است که غالبا روی پاها، معمولا روی پاشنه ایجاد می شود. زگیل های معمولی برجستگی های خشن و برجسته ای هستند که تمایل دارند روی دست ها، انگشتان و آرنج شکل بگیرند. در همین حال، زگیل های تخت ضایعاتی با سطح صاف و کمی برجسته هستند که تیره تر از پوست اطراف آن و اغلب در صورت یا گردن دیده می شوند. بیشتر افراد مبتلا به HPV به سرطان مبتلا نمی شوند، اما عفونت می تواند خطر بروز آن را به خصوص در افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، افزایش دهد. انواع پرخطر HPV می تواند نحوه ارتباط سلول ها با یکدیگر را تغییر دهد و این باعث رشد غیرمستقیم آنها شود. در بسیاری از افراد، سیستم ایمنی بدن سلولهای ناخواسته را شکست می دهد. با این حال، اگر سیستم ایمنی بدن قادر به انجام این کار نباشد، سلول ها می توانند در بدن بمانند و به رشد خود ادامه دهند. با گذشت زمان، این وضیت ممکن است منجر به سرطان شود. براساس انستیتوی ملی سرطان ( NCI ) احتمال دارد - سال طول بکشد تا تومور ایجاد شود. در ایالات متحده، حدود از همه سرطان ها در مردان از HPV ناشی می شود. عفونت می تواند خطر ابتلا به سرطان موارد زیر را افزایش دهد: ولو مقعد واژن دهانه رحم آلت تناسلی مرد اوروفارنکس و از جمله پایه زبان و لوزه ها غربالگری معمول می تواند به تشخیص زودهنگام منجر شود و دریافت درمان سریع می تواند از انتشار سرطان پیشگیری کند. بهترین دوره درمان به نوع سرطان، مرحله آن و سن و سلامت کلی فرد بستگی دارد. HPV ویروسی است که از طریق تماس پوستی و اغلب تماس جنسی منتقل می شود. این عفونت می تواند در هر کسی که از نظر جنسی فعال است ایجاد شود. ممکن است هیچ علامتی وجود نداشته باشد، یا علایم به طور موقت ظاهر شده و از بین بروند. HPV فارغ از اینکه علایم وجود دارد می تواند از فردی به فرد دیگر منتقل شود. انواع HPV که باعث ایجاد زگیل می شوند با آنهایی که خطر سرطان را افزایش می دهند، متفاوت هستند. HPV می تواند هنگام تولد به نوزاد انتقال پیدا کند. با این حال، تحقیقات نشان می دهد که این خطر نسبتا کم است، زیرا سیستم ایمنی بدن معمولا از عفونت در این شرایط مراقبت می کند. علایم عفونت HPV در نوزاد شامل زگیل های تناسلی یا ضایعات در دهان است. اگر کودک خردسال علایم HPV داشته باشد، این وضعیت می تواند نشان دهنده سوءاستفاده جنسی کودک باشد. عواملی که خطر ابتلا به HPV را افزایش می دهند، عبارتند از: داشتن چندین شریک جنسی عدم دریافت واکسیناسیون HPV دارای مناطق شکسته یا آسیب دیده پوست. داشتن رابطه با کسی که چندین شریک جنسی داشته است. تماس با زگیل یا سطوحی که در معرض HPV قرار گرفته است. داشتن رابطه جنسی بدون استفاده از محافظت از مانع، مانند کاندوم یا سد دندان در صورت ابتلا به HPV و بروز شرایط زیر، احتمال ابتلا به سرطان بیشتر است: بارداری های زیاد سیستم ایمنی سرکوب شده سابقه اولین بارداری در سن کم مصرف محصولات دخانیات و سیگار سابقه عفونت های مقاربتی دیگر مانند کلامیدیا اگر زگیل یا ضایعات قابل مشاهده باشد، پزشک معمولا می تواند HPV را با معاینه بینایی تشخیص دهد. همچنین، آزمایشات می تواند وجود ویروس را ت یید کند. آزمایشات HPV یا تغییرات مربوط به سلول های دهانه رحم، عبارتند از: تست پاپ اسمیر آزمایش DNA یک نمونه برداری آزمایش پاپ اسمیر که به آن اسمیر دهانه رحم نیز گفته می شود، شامل جمع آوری و بررسی سلول ها از سطح دهانه رحم یا واژن است. این آزمایش می تواند هر گونه ناهنجاری سلولی را که منجر به سرطان می شود، نشان دهد. آزمایش DNA می تواند انواع پر خطر HPV را ارزیابی کند و ممکن است پزشک از آن در کنار تست پاپ اسمیر استفاده کند. در صورت آشکار شدن تغییرات غیر معمول سلول، آزمایش بیوپسی که شامل گرفتن نمونه ای از پوست آسیب دیده است، ممکن است لازم باشد. در حال حاضر هیچ غربالگری معمول برای HPV در مردان وجود ندارد و دامنه گزینه های آزمایش محدود است. برخی از متخصصان خواستار آزمایش بیشتر به ویژه برای مردانی هستند که با مردان رابطه جنسی دارند. اگر فردی رابطه جنسی مقعدی داشته باشد، پزشک ممکن است تست پاپ اسمیر را انجام دهد. همچنین فرد می تواند در خانه آزمایش HPV را انجام دهد اما مراجعه به پزشک برای ت یید تشخیص مهم است. آزمایش خانگی نمی تواند سرطان را تشخیص دهد. هیچ راهی برای درمان HPV ، برای حذف ویروس از بدن وجود ندارد با این حال، فرد می تواند اقدامات مختلفی را برای از بین بردن زگیل هایی که HPV می تواند انجام دهد، همچنین لازم به ذکر است که این زگیل ها اغلب بدون درمان از بین می روند. محصولات اسید سالیسیلیک بدون نسخه می توانند زگیل های معمولی را درمان کنند. از این محصولات در زگیل در ناحیه تناسلی استفاده نکنید. همچنین، مداخله جراحی ممکن است لازم باشد. از محصولات بدون نسخه در زگیل های تناسلی استفاده نکنید. یک پزشک ممکن است روش های زیر را توصیه کند: این شامل استفاده از نیتروژن مایع برای یخ زدگی زگیل است. این روش شامل استفاده از جریان الکتریکی برای سوزاندن زگیل ها است. لیزر یا نوردرمانی استفاده از پرتو پرقدرت و هدفمند برای از بین بردن بافت ناخواسته است. یک جراح می تواند در یک روش سرپایی که شامل بیهوشی موضعی است، زگیل ها را برش دهد. بهترین گزینه به نوع و محل زگیل بستگی دارد. درمان ها می توانند زگیل ها را از بین ببرند، اما ویروس در بدن باقی می ماند و قابل انتقال است. برای کاهش خطر ابتلا به HPV ، فرد می تواند راهکارهای زیر را رعایت کند: دریافت واکسن HPV محدود کردن تعداد شرکای جنسی استفاده از سد های محافطتی در هر زمان رابطه جنسی عدم برقراری رابطه جنسی در حین وجود زگیل های تناسلی علاوه بر آن، برای پیشگیری از بروز سرطان باید: از تراشیدن زگیل خودداری کنید. از لمس بی مورد زگیل خودداری شود. دست ها را پس از لمس زگیل بشویید. یک زگیل را درمان کرده و بپوشانید تا از بین برود. از به اشتراک گذاشتن حوله و سایر وسایل شخصی خودداری شود. در صورت وجود زگیل روی پاها از کفش در مکان های عمومی مانند استخرها و رختکن استفاده کنید. مراکز کنترل و پیشگیری بیماری ( CDC ) واکسیناسیون در سن - سال را برای کاهش خطر ابتلا به گردن رحم و سایر انواع سرطان توصیه می کند. این نوع واکسن در دو مرحله و با فاصله - ماه وجود دارد. در حال حاضر، سه واکسن HPV در دسترس هستند که عبارتند از: گارداسیل دهانه رحم گارداسیل افرادی که تا سال سن دارند و واکسن دریافت نکرده اند باید از پزشکان خود در این باره سوال کنند. |
عوارض فیبریلاسیون دهلیزی بر روی بدن بسیار زیاد است و می تواند قسمت های مختلف بدن را تحت تاثیر قرار دهد. فیبریلاسیون دهلیزی که به آن AFib AF نیز گفته می شود، نوعی اختلال الکتریکی در حفره فوقانی قلب است. اگرچه لزوما به خودی خود مضر نیست، اما داشتن AFib خطر ابتلا به سایر مشکلات مرتبط با قلب و همچنین سکته را افزایش می دهد. برای آگاهی از عوارض فیبریلاسیون دهلیزی بر روی بدن ادامه مطلب را بخوانید. AFib فیبریلاسیون دهلیزی ضربان قلب نامنظم و اغلب سریع است که می تواند خطر سکته مغزی، نارسایی قلبی و سایر عوارض مربوط به قلب را افزایش دهد. در حین فیبریلاسیون دهلیزی، دو محفظه فوقانی قلب (دهلیز) دچار ضربان نامنظم می شوند. علایم اغلب شامل تپش قلب، تنگی نفس و ضعف است. یک نگرانی عمده در مورد فیبریلاسیون دهلیزی، احتمال ایجاد لخته های خون در دهلیز های فوقانی قلب است که این لخته ها می تواند به اندام های دیگر منتقل شده و منجر به انسداد جریان خون (ایسکمی) شوند. AFib دلایل مختلفی دارد. طبق انجمن قلب آمریکا، این شایع ترین عارضه پس از جراحی قلب است. AFib همچنین ممکن است در اثر شرایط درمان نشده مانند ایجاد شود. در برخی موارد، AFib ممکن است هیچ دلیل مشخصی نداشته باشد. در حالی که می توان آن را با روش های درمانی مدیریت کرد، اما در نهایت AFib می تواند منجر به عوارض جدی شود. این عوارض می تواند در اثر کاهش عملکرد پمپاژ و جریان منفعل خون ایجاد شود. خون حتی می تواند درون قلب جمع شود. برخی از افراد مبتلا به AFib هیچ علایمی ندارند، در حالی که دیگران طیف وسیعی از علایم را تجربه می کنند. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید AFib خطر ابتلا به اختلالات مرتبط با قلب و سکته را افزایش می دهد. داشتن AFib همچنین در معرض خطر بیشتری برای اختلالات جانبی است که بر ریتم قلب شما ت ثیر می گذارد. AFib گاهی اوقات ممکن است اتفاق بیفتد، و احتمال دارد به خودی خود برطرف شود. با این حال، AFib می تواند طولانی مدت و حتی دایمی باشد. داشتن AFib خطر سکته مغزی را افزایش می دهد. وقتی قلب نتواند به درستی منقبض شود، خون تمایل به جمع شدن در دهلیزها دارد. اگر لخته ایجاد شود، می تواند به مغز منتقل شود و در آنجا خون رسانی را مسدود کرده و باعث و آمبولی می شود. علایم هشدار دهنده اولیه سکته مغزی شامل سردرد شدید و اختلال گفتار است. اگر AFib دارید، با افزایش، سن خطر سکته مغزی افزایش می یابد. سایر عوامل خطر اضافی برای سکته مغزی، عبارتند از: فشار خون بالا سابقه مشکلات قلبی سابقه خانوادگی داروهای رقیق کننده خون و سایر داروها می توانند این عوامل خطر را کاهش دهند. اقدامات سبک زندگی نیز می تواند به ایجاد تغییر کمک کند، از جمله: ورزش منظم حفظ وزن سالم رژیم کم نمک در صورت داشتن فشار خون بالا وقتی سیستم الکتریکی قلب به درستی عمل نکند، حفره های قلب ریتم خودشان را از دست می دهند. یکی از علایم رایج AFib این است که قلب در اطراف قفسه سینه به طور نامنظم می زند و باعث می شود. حتی ممکن است از ضربان قلب خود بسیار آگاه شوید. با گذشت زمان، AFib می تواند باعث ضعیف شدن قلب و عملکرد نامناسب آن شود. انقباضات بی اثر قلب باعث جمع شدن خون در دهلیزها می شود. این می تواند خطر لخته شدن خون را افزایش دهد. در این شرایط، ممکن است موارد زیر را تجربه کنید: تنگی نفس فشار خون پایین در طول یک دوره AFib ، ممکن است نبض شما احساس کندی، ضربان آهسته یا بی نظمی کند. ریه های شما برای عملکرد صحیح به خون دایمی نیاز دارند. پمپاژ نامنظم قلب همچنین می تواند مایعات را در ریه ها جمع کند و منجر به بروز علایم زیر شود: خستگی مشکل در انجام فعالیت های بدنی ابتلا و سابقه AFib ممکن است منجر به تجمع لخته ها در پاها و مچ پا شود. همچنین تجربه تحریک پذیری و ضعف عضلانی در طی فعالیت های معمول طبیعی نیست. به دلیل اثرات AFib ، ممکن است به طور کلی توانایی ورزش کردن در شما کاهش پیدا کند. علایم دیگر شامل افزایش وزن، سبکی سر و احساس عمومی ناراحتی و خستگی است. همچنین ممکن است متوجه افزایش و تکرر ادرار شوید. بسیاری از افراد مبتلا به AFib ، دوره های گذرا را که توسط یک محکر خاص ایجاد می شوند را تجربه می کنند. شناختن عوامل محرک و اجتناب از آنها می تواند به شما در مدیریت موثر AFib کمک کند. برخی از متداول ترین عوامل محرک شامل هورمون ها، داروها و کافیین هستند. کمبود خواب، بیماری جسمی و جراحی اخیر نیز از علل اصلی ایجاد AFib است. هر زمان که بدن شما با سرعت درصد کار نمی کند، مطمین باشید که از استرس جسمی رنج می برید. استرس می تواند منجر به فعالیت الکتریکی غیر طبیعی در قلب شود. خوردن وعده های غذایی متعادل و خواب کافی هر شب، به ویژه هنگام مسافرت، برای افرادی که AFib دارند بسیار مهم است. احساسات در بسیاری از عملکردهای بدن نقش دارند. وقتی ناراحت یا غمگین هستید، ممکن است اشتهای خود را از دست بدهید. استرس می تواند منجر به گرفتگی عضلات و احساس درد شود. ترس، اضطراب یا خوشحالی شدید می تواند قلب شما را بهم بزند یا احساس کنید قلب شما تند می زند. دامنه احساسات شدیدی که در موقعیت های خاص تجربه می کنید نیز می تواند باعث بروز قسمت های AFib شود. نوسان طبیعی هورمون ها ممکن است AFib را در زنان تحریک کند. بر اساس مطالعه اخیر، در سنین پایین ممکن است خطر ابتلا به AFib را کاهش دهد. در موارد نادر، افزایش اعمال جسمی می تواند نشانه هایی از یک رویداد AFib را ایجاد کند. با این وجود، ورزش یک عادت سالم است که تقریبا همه باید آن را بپذیرند. در سال ، ورزش به عنوان یک تنظیم سبک زندگی مثبت که به افراد کمک می کند با فیبریلاسیون دهلیزی کنار بیایند، لیست شده است. قبل از شروع یک برنامه ورزشی جدید با پزشک خود مشورت کنید. اگر AFib دارید، قبل از مصرف هرگونه داروی بدون نسخه یا مکمل های غذایی با پزشک خود مشورت کنید. داروهای سرماخوردگی و ضد احتقان اسپری بینی علت اصلی برخی از افراد مبتلا به آریتمی قلبی است. پزشک می تواند به شما بگوید که آیا مصرف داروهای خاص برای شما بی خطر است یا گزینه های مناسب را پیشنهاد می کند. ایده کافیین به عنوان محرک AFib با بحث و جدل در دنیای پزشکی احاطه شده است. کافیین یک ماده محرک محسوب می شود که می تواند سیستم عصبی مرکزی شما را تقویت کرده و ضربان قلب را افزایش دهد. برای برخی از افراد، این وضعیت می تواند یک رویداد AFib ایجاد کند. با این حال، تاثیر آن در هر شخص متفاوت است. اگر احساس می کنید که کافیین شما را بدتر می کند، از مصرف قهوه، چای و نوشابه های کافیین دار پرهیز کنید. الکل، از جمله آبجو، شراب، و نوشیدنی های غیر الکلی، همچنین یک محرک AFib شناخته شده است. برخی از افراد فقط با نوشیدن یک یا دو نوشیدنی علایم را تجربه می کنند، در حالی که دیگران عوارض جانبی از نظر قلبی احساس نمی کنند مگر اینکه نوشیدن زیاد در آن نقش داشته باشد. افرادی که محرکهای الکلی AFib دارند نیز بیشتر دچار افزایش فعالیت واگ می شوند که منجر به دوره های فیبریلاسیون دهلیزی گذرا می شود. در صورت ممکن است بروز AFib همچنین الکل و نوشیدنی های کافیین دار ممکن است بدن شما را خشک کرده و خطر را حتی بیشتر افزایش دهد. عادات خوب آبرسانی شامل نوشیدن مقدار زیادی آب در طول روز، به ویژه در هوای گرم یا هنگام ورزش است. رعایت میزان مصرف نمک نیز می تواند به شما در جلوگیری از کمبود آب کمک کند. نمک بیش از حد در رژیم غذایی شما همچنین می تواند منجر به فشار خون شود، که یک عامل اصلی خطر برای فیبریلاسیون دهلیزی است. هر روز بیش از میلی گرم مصرف نداشته باشید. اگرچه بسیاری از عوامل محرک AFib طبیعی هستند، اما تجربه هر فرد با فرد دیگر می تواند متفاوت باشد. ممکن است یک دوره آزمایش و خطا طول بکشد تا عوامل محرک شخصی شما تشخیص داده شود. آگاهی از وضعیت شما و موقعیت هایی که به طور بالقوه می توانند یک دوره را تحریک کنند، همراه با مصرف دارو ها، نقش مهمی در کمک به شما در کنترل علایم و زندگی سالم دارند. منابع: |
رعایت رژیم غذایی برای تقویت مغز، یک راهکار ساده برای بهبود عملکرد و سلامت مغز است که با آگاهی از آن به راحتی می توانید از بروز برخی اسیب ها در بافت مغزی پیشگیری کنید. مغز یک قسمت پیچیده و قدرتمند از بدن انسان است که از بدو تولد تا زمان مرگ به طور مداوم کار می کند. این ارگان شگفت انگیز تمام افکار، خلاقیت، احساسات، حرکات، احساسات و خاطرات ما را ثبت می کند. برای اینکه مغز به طور مداوم کار و از اعضای دیگر بدن پشتیبانی کند، باید یک منبع ثابت از مواد مغذی ضروری از رژیم غذایی، قند خون و اکسیژن ما داشته باشد. محروم شدن از مواد مغذی ضروری می تواند منجر به آسیب اکسیداتیو، و آسیب به بافت های مغزی شود. این می تواند عملکرد مغز، از جمله حافظه، خلق و خو، شناخت و تمرکز را به خطر بیندازد. از طریق یک رژیم غذایی مناسب و متعادل از فلاونوییدها، ویتامین ها، فولات و مواد معدنی مانند، آهن و کلسیم، می توانید حافظه خود را بهبود و از بروز بیماری های نورودژنراتیو مانند بیماری آلزایمر، پارکینسون و زوال عقل پیشگیری کنید. برای ارتقاء سلامتی و ت مین مواد مغذی ضروری برای انسان، باید غذاهای هوشمندانه ای را در رژیم روزانه خود انتخاب کنید. این می تواند به تقویت مغز و تقویت عملکرد ذهنی شما کمک کند. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید کلم بروکلی حاوی ترکیبی است که به عنوان کولین شناخته می شود و پیش ماده انتقال دهنده عصبی استیل کولین است. کولین این توانایی را دارد که رشد سلولهای مغزی جدید و اتصالات عصبی را که برای حافظه تیز و قوی ضروری هستند تحریک کند. کولین نقش محوری در رشد جنین دارد. کمبود کولین می تواند ساختار مغز و نخاع را تغییر داده و منجر به نقص لوله عصبی شود. همچنین، کلم بروکلی به عنوان یک منبع عالی از ویتامین و گلوکوزینولات ها، عملکرد شناختی را افزایش می دهد و قدرت مغز را بهبود می بخشد. هفته ای یک فنجان کلم بروکلی قدرت مغز شما را تقویت می کند. قدرت تقویت حافظه گوجه فرنگی به وجود آنتی اکسیدان لیکوپن نسبت داده می شود. لیکوپن با مهار رادیکال های آزاد که می تواند باعث و شود از سلول ها محافظت می کند. چربی خون می تواند با آسیب رساندن به بافت مغز، بیماری های تخریب عصبی مانند آلزایمر و پارکینسون را القا کند. لیکوپن اثرات محافظتی بر آسیب ناشی از چربی خون دارد. مصرف منظم گوجه فرنگی می تواند حافظه را بهبود ببخشد و از مغز در برابر سکته مغزی محافظت می کند. گردو پر از اسیدهای چرب امگا است و قدرت تفکر را تقویت می کند. اسیدهای چرب امگا با افزایش عملکرد انتقال دهنده های عصبی، باعث محافظت از مغز می شوند، که به نوبه خود حافظه و مهارت های شناختی را بهبود می بخشد. وجود پلی فنول در گردو با کار با سلول های مغز برای مقابله با اکسیدان ها به التهاب کمک می کند. گردو همچنین حاوی ویتامین و منیزیم محافظ حافظه است. اگر به دنبال یک میان وعده سالم هستید، یک مشت گردو میل کنید. حتما گردو را در رژیم غذایی برای تقویت مغز جای دهید. کدوی سبز بلوط که به آن کدو زمستانی نیز گفته می شود، منبع غنی از فولات است. فولات برای رشد سیستم عصبی در تمام سنین از اهمیت اولیه برخوردار است. کمبود اسید فولیک در سالمندان می تواند بر خلق و خو و عملکرد شناختی ت ثیر بگذارد و با افزایش خطر ابتلا به بیماری آلزایمر و زوال عقل عروقی به آسیب مغزی مربوط به سن کمک کند. کمبود شدید می تواند باعث زوال عقل برگشت پذیر شود. اسید فولیک به همراه ویتامین موجود در کدو سبز بلوط نیز برای جلوگیری از آسیب عصبی و جمع شدن مغز گزارش شده است. کمبود می تواند باعث نقایص مادرزادی شود. کدو سبز بلوط را بپزید یا تفت دهید تا از مزایای تقویت مغز آن بهره مند شود. زردچوبه حاوی ترکیب آنتی اکسیدانی و ضد التهابی قوی کورکومین است. حتی می تواند به تخریب آسیب اکسیداتیو، التهاب، اضطراب، آرتروز، چربی خون و کمک کند. زردچوبه همچنین می تواند به محافظت از مغز شما در برابر التهاب و کاهش سطح کلسترول مسدود شده در شریان ها منجر شود. حتی می تواند جریان خون در مغز شما را کاهش دهد. کورکومین به تسکین علایم بیماری آلزایمر ناشی از التهاب و آسیب اکسیداتیو کمک می کند. به یک لیوان شیر گرم، کمی پودر زردچوبه بپاشید و هر روز آن را بنوشید. همچنین، زردچوبه را در آشپزی خود اضافه کنید. در صورت استفاده از داروهای رقیق کننده خون مانند وارفارین (کومادین) ، کلوپیدوگرل ( و آسپرین، توصیه های پزشک خود را در نظر بگیرید، زیرا زردچوبه می تواند عملکرد داروهای رقیق کننده خون را تشدید کند و منجر به خونریزی ناخواسته شود. با مقادیر زیادی چربی اشباع نشده غیر اشباع، ویتامین، فولات و ویتامین های و پر شده است. این ویتامین ها برای تقویت عملکرد شناختی با تقویت تمرکز و حافظه شناخته شده اند. آووکادو مملو از چربی های خوب، پتاسیم، چربی های اشباع نشده غیر سالم و ویتامین و به حفظ فشار خون کمک می کند. وجود ویتامین به جلوگیری از تشکیل لخته های خون در مغز کمک کرده و شما را در برابر بیماری های قلبی عروقی محافظت می کند. گنجاندن آووکادو در رژیم غذایی می تواند به افزایش نشانگر لوتیین مغز، تراکم رنگدانه ماکولا کمک کند. افزایش سطح با عملکرد شناختی بهتر ارتباط دارد. برهمین اساس حتما آووکادو را در رژیم غذایی برای تقویت مغز قرار دهید. از دیرباز تا کنون، چای سبز به دلیل خاصیت آنتی اکسیدانی مثال زدنی خود در معرض دید دانشمندان قرار گرفته است. محققان دانشگاه بازل به این نتیجه رسیدند که عصاره چای سبز باعث افزایش اتصال الکتریکی مغز می شود، که به نوبه خود عملکردهای شناختی را افزایش می دهد و به درمان زوال عقل کمک می کند. همچنین، افراد مسن با مصرف روزانه چای سبز به دلیل افزایش عملکرد شناختی، شانس کمتری برای ابتلا به بیماری پارکینسون دارند. برای تقویت قدرت مغز، - فنجان چای سبز تازه دم کرده گرم یا سرد بنوشید. در صورت بارداری یا شیردهی هنگام نوشیدن احتیاط کنید. نوشیدن مقادیر زیادی چای سبز با معده خالی یا به صورت غلیظ مانند پودر یا مکمل بدون مشورت با پزشک می تواند منجر به ناراحتی معده و سمیت کبدی شود. توصیه می شود قبل از قرار دادن چای سبز در رژیم غذایی خود با پزشک مشورت کنید. غنی بودن فلاونوییدها در شکلات تلخ ممکن است عملکرد شناختی را افزایش دهد در حالی که فشار خون را کاهش و مقاومت به انسولین را کاهش می دهد. فلاونوییدها، یک آنتی اکسیدان هستند، می توانند به کاهش فشار خون، کنترل وزن و جلوگیری از بیماری های قلبی عروقی کمک کنند. استفاده طولانی مدت از فلاونوییدها می تواند با ت ثیرگذاری بر سیگنالینگ نورون، عملکرد شناختی را تحت ت ثیر قرار دهد. گذشته از حمایت از عملکرد شناختی، مصرف فلاوانول های کاکایو می تواند به بهبود غلظت، سرعت و حافظه کمک کند. مصرف شکلات در شرایط استرس زا می تواند به بهبود روحیه شما کمک کند. برای تقویت قدرت مغز، به یک تکه شکلات تلخ میل کنید. شکلات های حاوی حداقل درصد یا بیشتر کاکایو را انتخاب کنید. با توجه به این واقعیت که کاکایو حاوی کافیین است و باعث بی نظمی در ضربان قلب می شود، افراد مبتلا به بیماری های قلبی باید در مصرف شکلات ها احتیاط کنند. بادام یک ماده غذایی عالی برای میان وعده است. جدا از اینکه حاوی چند چربی سالم است، آنها همچنین غنی از پروتیین، ویتامین ها، فیبر، کلسیم، منیزیم و غیره هستند. فراوانی مواد مغذی، در درجه اول آنتی اکسیدان ها، در بادام می تواند به دستیابی به عقل تیزتر و کاهش حافظه مربوط به پیری کمک کند. تخم مرغ علاوه بر اینکه به عنوان یک منبع غنی از کلسترول معروف است، حاوی چندین ماده مغذی دیگر لازم برای ارتقا ء سلامت مغز از جمله ویتامین های و، فولات و کولین است. کولین پیش ساز سنتز انتقال دهنده عصبی شیمیایی استیل کولین است. استیل کولین، خلق و خو و حافظه را تنظیم می کند. علاوه بر این، فولات و ویتامین چندین نقش در سلامت مغز دارند. تخم مرغ را به عنوان بخشی از رژیم خود بگنجانید. برای اینکه حافظه خود را حتی با افزایش سن سالم نگه دارید، بلوبری بخورید. فلاونوییدها، آنتوسیانین، کافیین اسید، کاتچین، کویرستین، کامفرول و تانن های موجود در زغال اخته دارای اثر محافظت عصبی هستند. آنها نقشی اساسی در بهبود حافظه، یادگیری و سایر عملکردهای شناختی دارند. فلاونوییدها با جلوگیری از آسیب رادیکال های آزاد، که می توانند به بافت سالم آسیب برساند به محافظت از مغز در برابر اختلالات مربوط به سن کمک می کند. برای تقویت مغز، روزانه نصف فنجان بلوبری بخورید. اسفناج حاوی مواد مغذی ضروری مانند پروتیین ها، مواد معدنی و ویتامین ها است. اسفناج که سرشار از پتاسیم است، برای مغز بسیار مفید محسوب می شود. پتاسیم به حفظ هدایت الکتریکی مغز و تولید سیگنال ها بین نورون ها کمک می کند. محتوای آنتی اکسیدان موجود در اسفناج از سلول های مغز در برابر آسیب اکسیداتیو محافظت می کند. این سبزی برگ سبز همچنین دارای مواد مغذی از جمله فولات، منیزیم و ویتامین و است که به پیشگیری از زوال عقل در بیماری هایی مانند آلزایمر کمک می کند. اسفناج می تواند باعث کاهش سطح قند خون شود. اگر دیابتی هستید، هنگام مصرف اسفناج همراه با داروها، سطح قند خون خود را از نزدیک کنترل کنید. درصد مغز از چربی تشکیل شده است. بدن نیاز به چرب ضروری مانند امگا از رژیم غذایی برای حفظ سلامت مغز می شود. ماهی قزل آلا منبع خوبی از اسیدهای چرب امگا است. مصرف ماهی قزل آلا یک روش عالی برای تقویت قدرت مغز است. به طور خاص، ماهی قزل آلا سرشار از است که می تواند از شروع بیماری آلزایمر پیشگیری کند. به علاوه، اسیدهای چرب امگا به کاهش التهاب کمک می کند و از افزایش جریان خون به مغز پشتیبانی می کند. رعایت رژیم غذایی برای تقویت مغز، یک راهکار ساده برای بهبود عملکرد و سلامت مغز است. با آگاهی از آن به راحتی می توانید از بروز برخی اسیب ها در بافت مغزی پیشگیری کنید. منبع: |
اختلال نعوظ در نوجوانان ممکن است به دلایل روانشناختی رخ دهد. همچنین یکی دیگر از دلایل ابتلا به اختلال نعوظ در نوجوانان اختلال در عملکرد عروق خونی است. اختلال نعوظ در مردان به ناتوانی در رسیدن یا حفظ نعوظ آلت تناسلی برای برقراری یک رابطه جنسی رضایت بخش گفته می شود. اختلال نعوظ، نوعی ناتوانی جنسی در مردان است. اغلب افراد تصور می کنند که اختلال نعوظ فقط مربوط به سالمندان است. در حالیکه برخلاف تصور معمول، اختلال عملکرد جنسی در میان پسران نوجوان نیز دیده می شود. برای رسیدن به نعوظ مغز، اعصاب، هورمون ها، عضلات و سیستم گردش خون نقش دارند. این اعضای مختلف بدن با کمک هم آلت تناسلی مردان را برای رسیدن به نعوظ خونرسانی می کنند. نعوظ هنگامی رخ می دهد که مغز باعث افزایش جریان خونرسانی به آلت تناسلی می شود. خون در داخل آلت محصور شده و باعث سفت و بلند شدن آلت می شود. عدم توانایی در حفظ نعوظ در هنگام برقراری رابطه جنسی اختلال نعوظ نام دارد. یک ناتوانی جنسی وابسته به سن است، و در بیشتر موارد در مردان سالمند رخ می دهد. با این حال، ED اختلال نعوظ در نوجوانان ممکن است به دلایل روانشناختی رخ دهد. همچنین یکی دیگر از دلایل ابتلا به اختلال نعوظ در نوجوانان واسکولوژنیک یا اختلال در عملکرد عروق خونی است. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید مسایل روانی مانند، اضطراب، و افسردگی می توانند بر توانایی رسیدن به نعوظ تاثیر بگذارند. حتی سایر مسایل مانند مشکلات رابطه، تجربیات آسیب زای گذشته، فشارهای خانوادگی یا اجتماعی یا وقایع تلخ زندگی می توانند ت ثیر مهمی در ابتلا به اختلال نعوظ داشته باشند: واسکولوژنیک نوعی اختلال عروق خونی است. وقتی شریان هایی که خون را به آلت تناسلی می رسانند باریک می شوند، اختلال نعوظ رخ می دهد. باریک شدن عروق خونی ناشی از اختلالات خونرسانی است. برخی از اختلالات عصبی مانند، صرع لوب گیجگاهی ( TLE ) ، سکته مغزی، اسپینا بیفیدا و آسیب نخاعی می توانند باعث اختلال در نعوظ شوند: ابتلا به بیماری هایی مانند دیابت شیرین، هیپوگنادیسم (کمبود تستوسترون) و هایپرپرولاکتینمیا (سطح بالای هورمون پرولاکتین) با اختلال نعوظ همراه است. هیپرپرولاکتینمیا به دلیل کم بودن سطح تستوسترون می تواند منجر به شود. : بیماری پیرونی می تواند منجر به اختلال عملکرد جنسی در بزرگسالان شود. پیرونی در اثر تشکیل بافت اسکار فیبری در داخل آلت تناسلی رخ می دهد. پیرونی معمولا با همراه است. ابتلا به این وضعیت به تدریج باعث کج شدن آلت تناسلی و در نتیجه ناتوانی جنسی در مردان می شود: بررسی ها نشان می دهد که بین مصرف سیگار و اختلال نعوظ ارتباط قوی وجود دارد. سیگار کشیدن و استفاده از مواد مخدر مانند، تریاک، کوکایین، نیکوتین و الکل نیز با اختلال نعوظ همراه است. جدا از این علل، استفاده از برخی از داروهای تجویز شده برای، داروهای ضد افسردگی، آنتی آندروژن و غیره نیز می توانند باعث ED شوند. از دیگر دلایل اختلال نعوظ می توان به چاقی، دیابت، رژیم غذایی نامناسب، عدم ورزش و استرس در روابط اشاره کرد. اختلال نعوظ سه علامت اصلی دارد که شناسایی آنها نسبتا آسان است. این علایم عبارتند از: ناتوانی در رسیدن به نعوظ سفت نبودن نعوظ و مشکل شدن عمل دخول ناتوانی در حفظ نعوظ برای رسیدن به عملکرد جنسی رضایت بخش این علایم ممکن است منجر به عدم تمایل جنسی یا از بین رفتن علاقه به برقراری رابطه جنسی شود. عوامل خطرسازی که باعث اختلال نعوظ در نوجوانان می شوند عبارتند از: استرس اعتیاد به الکل ورزش نکردن مشکلات خواب مصرف برخی داروها ضربه یا صدمه به آلت ابتلا به مشکلات روانی سیگار کشیدن و سوء مصرف مواد ابتلا به برخی بیماری های زمینه ای مانند دیابت ابتلا به اختلال نعوظ باعث ایجاد عوارض زیر در نوجوانان می شود: خجالت از دست دادن عزت نفس عدم رضایت از رابطه جنسی ناتوانی در بارداری شریک زندگی مشکلات رابطه ناشی از استرس یا خجالت استرس یا اضطراب ناشی از اختلال نعوظ شایع ترین دلایل ابتلا به اختلال نعوظ در سالمندان فشار خون بالا، تصلب شرایین، عمل جراحی در ناحیه لگن و افزایش چربی خون است. اما به نظر نمی رسد که هیچ یک از این عوامل در ایجاد اختلال نعوظ در نواجوانان نقش داشته باشد. زیرا ابتلا به این بیماری ها سالها یا حتی دهه ها طول می کشد تا آسیب عروقی ایجاد کند. همچنین، مطالعات کمی در مورد تاثیر این عوامل خطر در ابتلا نوجوانان به اختلال نعوظ انجام شده است. درمان ED در افراد مختلف متفاوت است. در برخی از نوجوانان، رعایت سبک زندگی سالم ممکن است مشکل را حل کند در حالی که برخی دیگر ممکن است به درمان های طولانی نیاز داشته باشند. بسته به علت اختلال نعوظ، پزشکان روش های درمانی زیر را توصیه می کنند: عوامل مختلفی مانند چاقی، سیگار کشیدن، عدم فعالیت بدنی و مصرف بیش از حد الکل می تواند خطر اختلال نعوظ را افزایش دهد. مصرف برخی غذاها می تواند به درمان ناتوانی های جنسی در مردان کمک کند. مصرف مواد غذایی مختلفی مانند ماهی، گردو و روغن زیتون باعث افزایش سلامت قلب و عروق می شود. در نتیجه اختلال نعوظ ناشی از عدم خونرسانی به آلت تناسلی کاهش پیدا می کند. بنابراین، رعایت سبک زندگی سالم و تغییر در رژیم غذایی می تواند در درمان اختلال نعوظ به نوجوانان کمک کند. جلسات درمانی برای شناسایی و درمان مشکلات روانشناختی می تواند به طور موثری به نوجوانان مبتلا به اختلال نعوظ کمک کند. تکنیک هایی مانند آموزش جنسی و درمان بین فردی نیز ممکن است توسط پزشک توصیه شود. برخی درمان های طبیعی بدون نسخه نیز در دسترس است که زیاد نمی توان به کارایی آنها اعتماد کرد. در مورد موثر بودن درمان های طبیعی رفع اختلال نعوظ مطالعات کمی انجام شده است. بنابراین بدون مشورت با پزشک هیچ یک از این روش های درمانی را امتحان نکنید. استفاده از این روش ها ممکن است باعث آسیب به سلامت کلی بدن شود. مصرف برخی از داروها می تواند به درمان ED مهار کننده های آنزیم فسفودی استر از نوع PDE می توانند به درمان اختلال نعوظ کمک کنند. این داروها باعث باز شدن رگ های خونی در آلت می شوند. افزایش جریان خون در آلت تناسلی نعوظ ایجاد می کند. در حال حاضر چهار بازدارنده PDE سیلدنافیل ( تادالافیل ( Cialis ) avanafil (استندرا) vardenafil (استاکسین، لویترا) عوارض جانبی این دارو ها شامل سردرد، گرگرفتگی، تغییرات بینایی و ناراحتی معده است. پایین بودن سطح تستوسترون خون در مردان باعث کاهش میل جنسی، کاهش حجم عضلات، افسردگی و ریزش مو می شود. پسران نوجوانی که ED با این حال بدخلقی، آکنه و خارش و قرمز شدن پوست از شایع ترین عوارض جانبی تستوسترون درمانی هستند. در صورتی که دارودرمانی موثر واقع نشود پزشک از سایر گزینه های درمانی استفاده می کند. یکی از این روش ها استفاده از پمپ نعوظ خلاء است. استفاده از این روش خطرات و عوارض جانبی کمی دارد. در این روش یک لوله استوانه ای شکل بر روی آلت قرار می گیرد. با کمک پمپ دستی یا باتری در داخل استوانه خلاء ایجاد می شود. این تغییر فشار هوا و خلاء به ایجاد نعوظ کمک می کند. برای حفظ نعوظ یک حلقه در اطراف قاعده آلت تناسلی قرار داده شده و استوانه برداشته می شود. ED درمان ED آخرین چاره برای درمان نوجوانان مبتلا به ED مدلهای ساده پروتز باعث می شوند که آلت تناسلی برای ادرار به سمت پایین و برای مقاربت به سمت بالا خم شود. ایمپلنت های پیشرفته تر نیز وجود دارند که با پر کردن آلت از مایعات باعث ایجاد نعوظ می شوند. این عمل جراحی نیز مانند هر عمل جراحی دیگری با خطرات و عوارضی همراه است. به همین علت عمل جراحی فقط در مرحله آخر و پس از شکست سایر درمان ها باید مورد بررسی قرار گیرد. همچنین جراحی عروق یکی دیگر از روش های درمان اختلال نعوظ است. هدف از جراحی عروق افزایش خونرسانی به آلت تناسلی مردانه است. جدول زمانی ممکن است در پسران نوجوان متفاوت باشد. کودک شما ممکن است در حین بلوغ تغییراتی مانند تغییر شکل بدن، افزایش اندازه کیسه بیضه، رشد موهای شرمگاهی، تغییر صدا و رشد آلت تناسلی را تجربه کند. آلت تناسلی مردان در ابتدا از نظر طولی و سپس از نظر عرضی شروع به رشد می کند. آلت تناسلی پسران نوجوان ممکن است در سنین تا مانند آلت یک مرد در سنین بزرگسالی باشد. نوجوانان معمولا نمی دانند که اندازه آلت تناسلی مرد بر فعالیت جنسی ت ثیر نمی گذارد. آنها ممکن است به دلیل کوچک بودن آلت تصویر ذهنی خوبی از خود نداشته باشند. پسران در سنین نوجوانی معمولا در مورد اندازه آلت تناسلی و توانایی نعوظ خود نگرانی های زیادی دارند. بنابراین شما به عنوان یک پدر و مادر، باید با فرزند خود صحبت کرده و در مورد درک تغییرات فیزیولوژیکی بدن به او کمک کنید. علاوه بر این، نعوظ غیر قابل پیش بینی یا غیر ارادی مانند انزال در هنگام خواب ممکن است در هر زمان از دوران بلوغ اتفاق بیفتد. بنابراین باید به فرزند نوجوان خود بیاموزید که این مساله کاملا طبیعی است. انزال در هنگام خواب نباید باعث شرمنگی فرزند شما شود. نعوظ های شبانه با گذشت زمان کمتر اتفاق می افتند. به طور کلی نگرانی در رابطه با سلامت جنسی یا اختلال عملکرد جنسی درمیان پسران نوجوان شایع است. والدین باید برای رفع این نگرانی ها با فرزند خود صحبت کنند. در برخی موارد اختلال نعوظ می تواند در اثر ابتلا به بیماری های زمینه ای باشد. درمان بیماری های زمینه ای مانند دیابت و مشکلات قلبی - عروقی می تواند تا حد زیادی به رفع اختلال نعوظ کمک کند. تاخیر در درمان همراه با افزایش سن باعث طولانی تر شدن روند بهبود می شود. راهنمایی گرفتن از پزشک، همراه با حمایت والدین، می تواند به طور قابل توجهی سلامت جسمی و روانی نوجوان را بهبود ببخشد. منابع: |
نشانه های بزرگ شدن رحم بر اساس شرایط ایجاد کننده بزرگی رحم، متفاوت خواهد بود. یکی از علایم رایج بزرگ شدن رحم، خونریزی است. این شامل دوره های عادت ماهیانه شدید، دردناک و طولانی، از جمله دفع لخته های خون است. به طور طبیعی، رحم به اندازه یک مشت گره خورده است. رحم در بارداری رشد می کند و می تواند به اندازه یک هندوانه بزرگ شود. اما تنها دلیل افزایش اندازه رحم نیست و بزرگ شدن رحم در هر سنی ممکن است اتفاق بیفتد. دلایل زیادی برای بزرگ شدن رحم معمولا خوش خیم (بی ضرر) است و نیاز به نظارت دارد اما هیچ درمانی برای آن وجود ندارد. با این حال، بزرگ شدن رحم نیز ممکن است نشانه ای از یک بیماری بالقوه جدی مانند سرطان آندومتر، نوعی باشد. با این حال، برخی از افراد ممکن است هیچ علایمی نداشته باشند و بزرگ شدن رحم فقط در طی معاینه زنان تشخیص داده می شود. محققان علایم مختلفی را شناسایی کرده اند که گاهی اوقات توسط افرادی که رحم بزرگ شده دارند تجربه می شود. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید فشار مثانه از رحم متورم می تواند باعث یا تکرر ادرار شود. بزرگ شدن رحم ممکن است به روده ها فشار آورده و باعث زیاد می شود. فشار وارد شده از رحم بر روده از نشانه های بزرگ شدن رحم بوده و ممکن است باعث در برخی از زنان شود. بزرگ شدن رحم در زنان ممکن است باعث افزایش وزن شود. نیز شاید باعث افزایش وزن شود. درد در قسمت تحتانی شکم ممکن است، نشانه های بزرگ شدن رحم باشد، اما احتمال دارد به یک بیماری دیگر نیز مربوط باشد. در این وضعیت زنان احتمالا درد در پاها، شکم، کمر و نواحی لگن خود را تجربه کند. نیز ممکن است دردناک باشد. بزرگ شدن رحم می تواند باعث خونریزی شدید و لخته شدن آن در طی دوره ها شود. همچنین می تواند باعث پریود نامنظم و لکه بینی شدید بین پریود شود. خونریزی شدید ممکن است باعث (کاهش گلبول های قرمز خون) شود که باعث علایم، سرگیجه و ضربان قلب سریع می شود. بزرگ شدن رحم می تواند بارداری را دشوارتر کند. همچنین ممکن است منجر به و سقط در افراد باردار شود. یبوست نفخ شکم افزایش وزن نیاز مکرر به دفع ادرار احساس فشار در لگن درد در هنگام رابطه جنسی درد پا، شکم، کمر و یا لگن مشکلات بارداری و شیردهی بزرگ شدن رحم دلایل مختلفی دارد از جمله: رشد غیر سرطانی هستند که ممکن است باعث تورم یا بزرگ شدن رحم شوند. اندازه این رشد ممکن است از چند سانتی متر تا وزن چند پوند باشد. فیبروم معمولا در زنانی اتفاق می افتد که در سن باروری قرار دارند. برآوردهای اخیر نشان می دهد که فیبروم تا از زنان در سراسر جهان را تحت ت ثیر قرار می دهد. کیسه های پر از مایعی است که در داخل تخمدان ها یافت می شود. گاهی اوقات، کیست ها به خودی خود حل می شوند، اما اگر خیلی بزرگ شوند، می توانند باعث بزرگ شدن رحم، کمر درد، خونریزی شدید قاعدگی، التهاب رحم و مشکل در ادرار شوند. عوارض بزرگ شدن رحم معمولا به شرایطی منجر می شود که رحم بزرگ شود. تا زمانی که تومورهای بدخیم وجود نداشته باشد یا کسی به سرطان رحم مبتلا باشد، عوارض به ندرت خطرناک و جدی هستند. بزرگ شدن رحم همچنین می تواند کیفیت زندگی زنان را تحت ت ثیر قرار دهد. ناباروری می تواند ناشی از بزرگ شدن رحم باشد. بزرگ شدن رحم در دوران بارداری ممکن است منجر به یا زایمان زودرس شود. با این وجود، زنان ممکن است بارداری سالمی داشته باشند و کودک را با وجود بزرگ شدن رحم، بدون عارضه به دنیا بیاورند. بزرگ شدن رحم به مثانه و روده فشار وارد می کند. حتی باعث درد، یبوست، بی اختیاری، تکرر ادرار، نفخ و گرفتگی می شود. خونریزی شدید، دردناک و مکرر می تواند زندگی روزمره را تحت ت ثیر قرار دهد و باعث اختلال در محل کار و زندگی اجتماعی افراد شود. حتی خونریزی بیش از حد ممکن است باعث خجالت شود. خونریزی شدید همچنین می تواند منجر به کم خونی و در نهایت خستگی مفرط و احساس کلی بیماری می شود. رحم با فیبروم بزرگ ممکن است دچار افتادگی شود. این بدان معنی است که به داخل واژن میفتد یا خارج می شود. این شرایط خطرناک نیست، اما بیمار برای ترمیم بیماری نیاز به جراحی دارد. زنانی که علایمی مانند نفخ شکم، افزایش وزن یا درد در ناحیه لگن را تجربه می کنند، بهتر است به پزشک مراجعه کنند. بزرگ شدن رحم ممکن است شرایطی جدی نباشد، اما می تواند نیاز به مداخلات پزشکی داشته باشد. پزشک برای تعیین علت بزرگ شدن رحم، آزمایش جانبی را تجویز و یک برنامه درمانی را پیشنهاد می کند که به علت بزرگ شدن رحم بستگی دارد. اکثر زنان بزرگ شدن خفیف رحم چشم را نادیده می گیرد. این حالت معمولا در طی یک معاینه معمول زنان و زایمان تشخیص داده می شود. علایم بزرگ شدن رحم و شرایط مربوط به آن برای هر زن متفاوت خواهد بود. فیبروم ها، بسته به اندازه، فقط ممکن است برای درمان به نظارت و داروی ضد درد نیاز داشته باشند. درد آدنومیوز را می توان با استفاده از داروهای ضد درد و برای کاهش خونریزی نیز کنترل کرد. موارد شدید فیبروم رحم و آدنومیوز ممکن است نیاز به گزینه جراحی داشته باشد. دقیقا مانند فیبروم ها، کیست های تخمدان معمولا نیازی به درمان ندارند. پیشگیری از بارداری هورمونی ممکن است مانع بازگشت آنها شود و جراحی فقط در موارد کیست های بزرگ که نادر است، استفاده می شود. کیست تخمدان بندرت باعث سرطان می شود. اما اگر یک توده کیستیک سرطانی باشد، جراحی ممکن است شامل برداشتن کامل رحم (برداشتن رحم، تخمدان ها و لوله های رحمی) و احتمالا پرتودرمانی و یا باشد در صورت ایجاد کیست تخمدان بعد از یایسگی، معمولا جراحی توصیه می شود. در صورت عدم تمایل به بارداری، قرص های ضد بارداری رایج ترین روش درمانی برای PCOS هستند. همچنین می توانند به تنظیم دوره ها و حتی درمان آکنه و رشد ناخواسته مو کمک کنند. درمان سرطان آندومتر به میزان پیشرفت بیماری، سلامت کلی فرد و ترجیحات وی بستگی دارد. به طور کلی، درمان می تواند شامل هیسترکتومی کامل، پرتودرمانی، شیمی درمانی و یا هورمون درمانی باشد. پیش آگهی اکثر افراد مبتلا به سرطان آندومتر می تواند خوب باشد. طبق انجمن انکولوژی بالینی آمریکا، میزان بقای پنج ساله در افراد مبتلا به سرطان رحم درصد است. توجه به این نکته مهم است که نرخ بقا تخمین زده می شود. آنها از داده های هر پنج سال اندازه گیری می شوند، بنابراین نتایج تشخیص ها و درمان های بهتر در سال های اخیر را نشان نمی دهند. اگر زنان در مورد اطلاعات آماری سوالی دارند، باید با پزشکان خود مشورت کنند. بزرگ شدن رحم بیشتر اوقات، در طی معاینه زنان یا آزمایشات تصویربرداری تشخیص داده می شود. خبر خوب بیشتر شرایطی است که باعث بزرگ شدن رحم می شوند، خوش خیم هستند و تا زمانی که شدید نشوند نیازی به درمان ندارند. بهتر است زنانی که قاعدگی های نامنظم یا شدید، دردناک، درد در حین رابطه جنسی یا فشار در لگن را دارند به پزشک خود مراجعه کند. منبع: |
از عوارض ویلیسی در زنان می توان به واکنش محل تزریق، گرگرفتگی، سردرد، استفراغ، سرفه، خستگی و سرگیجه اشاره کرد. ویلیسی (تزریق برملانوتید) یک داروی تزریقی است که قبل از برای کمک به زنانی که تمایل جنسی کمی دارند، استفاده می شود. ویلیسی حداقل دقیقه قبل از اینکه زنی قصد انجام رابطه جنسی را داشته باشد، زیر پوست شکم یا ران تزریق می شود. این تزریق، گیرنده های ملانوکورتین را فعال می کند، اما دانشمندان نمی دانند که این امر چگونه منجر به بهبود میل جنسی می شود. در آزمایشات بالینی نشان داده شد که ویلیسی موثرتر از تزریق دارونما در بهبود میل جنسی و کاهش پریشانی مرتبط با رابطه جنسی است. این دارو تعداد دفعات رابطه جنسی موثر را افزایش نمی دهد یا بر عملکرد جنسی ت ثیر نمی گذارد. ویلیسی در ابتدا در ژوین توسط سازمان غذا و داروی آمریکا ( FDA ) ت یید شد. Vyleesi برای درمان اختلال میل جنسی بیش فعالی اکتسابی، عمومی ( HSDD ) در زنانی که هنوز به یایسگی نرسیده اند، ت یید شده است. این بدان معناست که این مربوط به زنانی است که قبلا در گذشته میزان رضایت بخشی از میل جنسی داشته اند اما اکنون میل جنسی پایینی دارند. عدم تمایل جنسی نباید به شرایط، فعالیت یا شریک جنسی مرتبط باشد. در عوض، این یک درمان برای زنانی است که به طور کلی، توانایی شان در احساس میل جنسی کاهش یافته اند و آنها را ناراحت کننده می دانند. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید ویلسی برای زنانی که کاهش میل جنسی انها ناشی از شرایط زیر باشد کاربردی ندارد: یا سایر مواد مشکلات رابطه با یک شریک صمیمی سابقه بیماری پزشکی، مانند یک بیماری روانی، مانند یا اضطراب این دارو نباید توسط زنانی که یایسه شده اند استفاده شود. همچنین در مردان هیچ کاربردی ندارد. ویلیسی یک داروی تقویت کننده عملکرد جنسی نیست و نباید به همین منظور مصرف شود. مورد کاربرد آن برای افزایش میل و یا کاهش پریشانی همراه با کم میل است. اگر فکر می کنید Vyleesi ممکن است برای شما مفید باشد، بهتر است برای نحوه مصرف آن که با یک مشورت کنید. قبل از تجویز Vyleesi ، پزشک باید شما را از نظر HSDD ارزیابی کند. او همچنین باید تعیین کند که آیا میل جنسی کم شما می تواند ناشی از اتفاق دیگری در زندگی شما باشد. به عنوان مثال، ممکن است دارویی برای شما تجویز شده باشد که بر میل جنسی ت ثیر بگذارد، یا اینکه در خانه یا محل کار استرس قابل توجهی داشته باشید که همچنین می تواند بر میل شما برای رابطه جنسی ت ثیر بگذارد. سرانجام، پزشک باید سلامت کلی و سابقه جنسی شما را ارزیابی کند. اولین مورد این است که تعیین کنید آیا منع مصرف داروی ویلیسی دارید. دوم این است که مطمین شوید که در گذشته میل جنسی را تجربه کرده اید. گرفتن سابقه جنسی می تواند ناراحت کننده باشد. بسیاری از افراد برای به حداکثر رساندن حریم خصوصی خود و احساس امنیت در گفتگو در مورد زندگی صمیمی خود، ترجیح می دهند برای انجام این مکالمه با پزشک خود تنها باشند. ویلیسی نباید برای کسی که دارای فشار خون بالا کنترل نشده یا شناخته شده است تجویز شود. زیرا بعد از تزریق ویلزی، فشار خون افزایش یافته و ضربان قلب تا چند ساعت بعد از دوز کاهش می یابد. فشار خون و ضربان قلب معمولا طی ساعت به مقدار معمول خود برمی گردند. با این حال، این یکی از دلایل عدم استفاده از دارو در هر ساعت بیش از یک بار است. ویلزی برای استفاده در زنان باردار توصیه نمی شود. اگرچه در آزمایشات بالینی چند زن هنگام استفاده از ویلیسی باردار شدند، اما اطلاعات کافی برای تعیین بی خطر بودن مصرف دارو در وجود ندارد. بنابراین، احتمال دارد فعالیت جنسی آنها را در معرض خطر حاملگی قرار دهد، خانم هایی که از ویلیسی استفاده می کنند باید برنامه استفاده از روش پیشگیری از بارداری را رعایت کنند. سرانجام، افراد با بیماری کلیه شدید و یا بیماری کبدی باید قبل از استفاده از Vyleesi با دقت مشاوره شوند. هر دو گروه از افراد در معرض خطر عوارض جانبی مانند و استفراغ قرار دارند. این عوارض ممکن است شدیدتر هم باشند. داروهای دیگر مشابه این رده بسیار کم است. هیچ کدام توسط FDA ت یید نشده اند. در اروپا، یک آگونیست گیرنده ملانوکورتین که با نام Scenesse (ملانوتان) به بازار عرضه می شود برای جلوگیری از آسیب پوستی در افراد مبتلا به انواع خاصی از بیماری پوستی (پروتوپورفیریای اریتروپویتیک) استفاده می شود که خطر در آنها را افزایش می دهد. طبق گفته سازنده، ویلیسی به عنوان سرنگ (سوزن) از قبل پرشده با انژکتور خودکار تجویز می شود. هر سرنگ حاوی یک دوز واحد . میلی گرم برملانوتید در . میلی لیتر محلول است. تزریق، زیر پوست ران یا شکم انجام می شود و هر سرنگ فقط باید یک بار استفاده شود. زمان ایده آل برای تزریق ویلیسی ممکن است متفاوت باشد. توصیه می شود تزریق حداقل دقیقه قبل از زمانی که انتظار انجام فعالیت جنسی دارید صورت بگیرد. زنان مختلف دریافته اند که این دارو در زمان های مختلف پس از تزریق بیشترین میل را ایجاد می کند. همچنین ممکن است لازم باشد زمان تزریق درست و دقیق صورت بگیرد تا از بروز عوارض جانبی مانند حالت تهوع در هنگام فعالیت جنسی جلوگیری شود. نباید ویلیسی را بیش از ساعت یک بار تزریق کنید. علاوه بر این، شما نباید بیش از هشت دوز در ماه مصرف کنید. اگر بعد از هشت هفته استفاده گاه به گاه علایم شما بهبود نیافته است، باید از Vyleesi استفاده کنید. تمام دوزهای ذکر شده طبق دستورالعمل تولید کننده دارو است. نسخه خود را بررسی و با پزشک خود مشورت کرده تا مطمین شوید دوز مناسب خود را مصرف می کنید. در صورت وجود ابری، تغییر رنگ یا ریزگردها در سرنگ، از ویلیسی استفاده نشود. ویلیسی باید زیر درجه فارنهایت نگهداری شود و از نور محافظت گردد. همچنین این سرنگ نباید یخ زد. Vyleesi احتمال ایجاد برخی عوارض جانبی را با استفاده مکرر دارد. تقریبا از هر پنج خانمی که ویلیسی مصرف می کند، دو نفر احساس تهوع می کنند. معمولا زنان هنگام مصرف Vyleesi به داروی ضد استفراغ نیاز دارند. با این حال، حالت تهوع بعد از دوز دوم بسیار کمتر بود. سایر عوارض جانبی شایع این دارو، عبارتند از: گرگرفتگی سردرد استفراغ سرفه خستگی سرگیجه واکنش محل تزریق یکی دیگر از عوارض جانبی ویلیسی افزایش فشار خون و کاهش ضربان قلب است. این می تواند تا دوازده ساعت طول بکشد. به همین دلیل، افراد مبتلا به فشار خون یا بیماری های قلبی عروقی نباید از ویلیسی استفاده کنند. سرانجام، یک بیماری شناخته شده به عنوان hyperpigmentation کانونی می تواند رخ دهد. این شامل تیره شدن صورت، لثه ها و پستانها است. هایپرپیگمنتیشن بیشتر در افرادی که قبلا پوست تیره دارند، شایع است. ممکن است دایمی باشد. بنابراین، اگر دچار هایپرپیگمانتاسیون هستید، باید درمان Vyleesi را متوقف کنید. هایپرپیگمنتیشن نیز بیشتر در زنانی مشاهده می شود که بیش از هشت دوز در ماه استفاده می کنند، به همین دلیل حداکثر هشت دوز ماهیانه توصیه می شود. ویلزی بر میزان تخلیه معده ت ثیر می گذارد. این به نوبه خود می تواند بر چگونگی جذب داروهای خوراکی به بدن ت ثیر بگذارد. اگر دارویی مصرف می کنید که لازم است حداقل میزان جذب دارو برای آن موثر باشد مانند آنتی بیوتیک، باید از مصرف Vyleesi خودداری کنید. در صورت دریافت نالترکسون خوراکی ویلزی نباید مصرف شود. نالترکسون درمانی، برای الکل و وابستگی به مواد افیونی است. با این حال، مصرف ویلیسی هنگام استفاده از نالترکسون می تواند اثر نالترکسون را کاهش دهد. این ممکن است خطر عود را افزایش دهد. بسیاری از افراد از انجام آمپول عصبی هستند، چه برسد به اینکه خودشان تزریق کنند. اگر آنها عوارض جانبی ناشی از تزریق را تجربه کنند، این عصبی شدن ممکن است بدتر شود. با استفاده از Vyleesi ، مهم است که بدانید شایع ترین عارضه جانبی یعنی حالت تهوع با گذشت زمان بهتر می شود. بنابراین، آن جنبه تزریق به خود نیز باید با گذشت زمان آسان شود. در مورد برخورد با این وضعیت، بهتر است که آرام باشید و به خودتان فرصت بدهید تا این کار را درست انجام دهید. برای برخی از افراد این بدان معناست که باید وقت بگذارید و دستورالعمل ها را قبل از هر بار تزریق به دقت بخوانید. برای دیگران به معنای تصمیم گیری برای تزریق، تمیز کردن پوست و تزریق به محض خشک شدن پوست است. موارد دیگری که تزریق Vyleesi را در خود آسان می کنند، عبارتند از: برای کمک به آرامش، تمرینات تنفسی را تمرین کنید. اطمینان حاصل کنید که به پوست سالم، زخم، کبود یا تحریک کننده تزریق می کنید. پس از انجام تزریق، دستگاه تزریق خودکار را مستقیما از روی پوست خود برداشته و سعی کنید آن را نچرخانید و کج نکنید. هر بار که آمپول را به خود تزریق می کنید طرفین را تغییر دهید. به این ترتیب به مکانی که از قبل آسیب می زند تزریق بعدی صورت نگیرد. به یاد داشته باشید که پس از پاک کردن آن با الکل، همیشه منتظر خشک شدن پوست در اثر تماس با باشید. این می تواند باعث کاهش احساس سوزش شود. فقط به یاد داشته باشید، تزریق به خود فقط با گذشت زمان آسانتر می شود. نکته خوب در مورد ویلیسی این است که به یک خودکار تزریق می شود. با استفاده از دستگاه تزریق خودکار، تا زمانی که دستورالعمل ها را دنبال کنید، باید بتوانید دارو را به درستی به خودتان تزریق کنید. دیگر نیازی به نگرانی در مورد نیشگون گرفتن پوست برای تزریق در محل صحیح نیست. اگر انژکتور به درستی روی ران یا شکم شما قرار گرفته باشد، دارو به همان مکانی که قرار است برود، انتقال پیدا می کند. منبع: |
جمع شدن آلت تناسلی مرد در واقع کاهش اندازه آلت تناسلی مرد است. جمع شدن آلت تناسلی در برخی شرایط، به علت انقباض دایمی و موقتی، نتیجه یک بیماری قابل درمان یا به دلیل عادت های زندگی است اندازه آلت تناسلی مرد در بعضی موارد به طور قابل توجهی متفاوت است. یک بررسی نشان می دهد که نه نژاد و نه قومیت، هیچ ارتباطی با اندازه آلت تناسلی مرد ندارند در حالی که بسیاری از مردان احتمال دارد فکر کنند که دارای آلت تناسلی بزرگتر از حد متوسط هستند. ولی بیشتر آنها در محدوده ای قرار می گیرند که اندازه طبیعی را در نظردارد. مردانی که از اندازه آلت تناسلی خود راضی نیستند احتمال دارد به دنبال راه هایی برای افزایش اندازه آن باشند اما در حقیقت، با افزایش سن، آلت تناسلی و بیضه های آنها دچار انقباض می شود بسیاری از مردان متوجه می شوند که با افزایش وزن آلت تناسلی آنها کوچکتر به نظر می رسد جمع شدن آلت تناسلی مرد اغلب به دلیل سبک زندگی یا یک بیماری قابل درمان است بررسی ها نشان می دهد که اندازه آلت تناسلی مرد در محدوده های زیر است هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید . سانتی متر (حدود . اینچ) . سانتی متر (حدود . اینچ) . سانتی متر (حدود . اینچ) / سانتی متر (حدود . اینچ) . سانتی متر (حدود . اینچ) جمع شدن آلت تناسلی مرد با افزایش سن در مردان زیاد دیده می شود. اما دلایل زیادی وجود دارد که باعث می شود آلت تناسلی مرد کوچک شود مواد شیمیایی ناشی از می تواند به رگ های خونی آلت تناسلی آسیب برساند و از پر شدن آلت تناسلی مرد و کشش آن جلوگیری کند. صرف نظر از محرک ها و ت ثیر آن بر روی مغز، اگر رگ های خونی آسیب ببیند، در آلت تناسلی نعوظ حاصل نمی شود بررسی که در سال توسط دانشگاه پزشکی بوستون انجام شد، آلت تناسلی مردانی که به حالت ایستاده قرار دارد را مورد آزمایش قرار داد. بر اساس یک گزارش، نتایج این بررسی نشان داد که در مقایسه با مردانی که سیگار نمی کشند، آلت تناسلی در افراد سیگاری کوتاه تر و ناقص است. محققان معتقدند به این دلیل است که سیگار کشیدن مانع جریان خون می شود، از کشش آلت تناسلی جلوگیری می کند، که احتمال دارد طول آلت تناسلی را کاهش دهد سیگار کشیدن همچنین با همراه است. بر توانایی مرد در حفظ نعوظ ت ثیر می گذارد و سیگار کشیدن احتمال دارد از نعوظ جلوگیری کند به خصوص در ناحیه تحتانی شکم منجر به افزایش وزن شده و ممکن است آلت تناسلی شما کوتاهتر به نظر برسد. زیرا نوار چربی ضخیم شروع به پوشاندن آلت تناسلی می کند. وقتی به آن نگاه می کنید، به نظر می رسد آلت تناسلی شما کوچک شده است. در مردان بسیار چاق، چربی می تواند قسمت اعظم آلت تناسلی مرد را در بر بگیرد بررسی ها نشان می دهد مردانی که تحت عمل قرار گرفته اند (پروستاتکتومی رادیکال) احتمال دارد تا حدودی جمع شدن آلت تناسلی را تجربه کنند. یک گزارش در مجله بین المللی تحقیقات ناتوانی جنسی نشان داد که درصد از مردانی که تحت عمل پروستاتکتومی رادیکال قرار گرفتند، دچار کوچک شدن آلت تناسلی شده اند اما محققان کاملا نمی دانند که چرا جمع شدگی بعد از پروستاتکتومی رادیکال اتفاق میفتد. برخی از آنها فکر می کنند احتمال دارد مربوط به لوله مجرای ادرار باشد که به مثانه متصل و در حین پروستاتکتومی کوتاه می شود در بیماری، بافت اسکار فیبری در داخل آلت تناسلی مرد ایجاد و باعث انحنا در هنگام نعوظ می شود. در بیشتر اوقات، نعوظ منحنی دلیل برای نگرانی نیست. اما برای برخی از مردان، خم شدن احتمال دارد قابل توجه یا دردناک باشد براساس موسسه ملی دیابت و بیماری های گوارشی و کلیوی، بیماری پیرونی تا درصد مردان تا ساله را تحت ت ثیر قرار می دهد. این احتمال وجود دارد که مردان بیشتری این وضعیت را داشته باشند. اما به دلیل خجالت این موضوع را به پزشکان خود گزارش نکرده اند. بیماری پیرونی با افزایش سن پیشرفت می کند. اما در مردان ساله نیز دیده شده است می تواند باعث کاهش طول و دور آلت تناسلی مرد شود. بعضی اوقات، به خودی خود از بین می رود. با این حال، در بیشتر اوقات، یا همان ثابت خواهد ماند یا بدتر خواهد شد. بیماران فقط در صورتی که خم شدن دردناک باشد و یا برقراری رابطه جنسی را مختل سازد باید برای درمان اقدام کنند. برای از بین بردن بافت اسکار که باعث جمع شدن آلت تناسلی، خم شدن یا درد می شود می توان جراحی انجام داد برخی از داروها می توانند باعث جمع شدن آلت تناسلی مرد شوند. این داروها شامل تجویز شده برای کمبود توجه یا بیش فعالی، برخی از و ضد روان پریشی و برخی داروها برای درمان بزرگ شدن پروستات تجویز می شوند یک بررسی در سال در مجله پزشکی جنسی گزارش داد که برخی از مردان مورد بررسی که از برای درمان بزرگ شدن پروستات استفاده می کنند، اندازه آلت تناسلی مرد و احساس آنها را کاهش می دهند یک بررسی در سال در مجله گزارش داد که درصد از مردانی که برای درمان پروستات بزرگ شده از دوتاستراید استفاده می کنند، نوعی اختلال عملکرد جنسی را تجربه کرده اند با افزایش سن مردان، رسوبات چربی در رگها جمع شده و باعث کاهش جریان خون در آلت تناسلی مرد می شود. این وضعیت منجر به ضعیف شدن سلول های عضلانی در لوله های نعوظ داخل آلت تناسلی مرد می شود. لوله های نعوظ وقتی حاوی خون هستند، نعوظ ایجاد می کنند. بنابراین کاهش جریان خون به معنای نعوظ های سفت و یا کمتر است یکی دیگر از دلایل احتمالی کوچک شدن آلت تناسلی، تجمع بافت زخم ناشی از جراحات کوچک از رابطه جنسی و ورزشی است. این تجمع بافت اسکار بر بافت های نعوظ آلت تناسلی مرد ت ثیر می گذارد. حتی باعث جمع شدن آلت تناسلی می شود و اندازه نعوظ را محدود می کند ت ثیر افزایش وزن، به ویژه در اطراف شکم، نگرانی واقعی بسیاری از مردان با افزایش سن است آلت تناسلی مرد با افزایش وزن احتمال دارد کوچکتر به نظر برسد، اما در واقع کوچک نشده است. به این دلیل کوچکتر به نظر می رسد که آلت تناسلی مرد به دیواره شکم متصل است. در این شرایط وقتی شکم منبسط می شود، آلت تناسلی مرد را به سمت داخل می کشد. در شرایطی که مرد بتواند وزن خود را کاهش دهد آلت تناسلی او شکل و اندازه طبیعی خود را به دست می آورد. سیگار کشیدن احتمال دارد باعث جمع شدن آلت تناسلی مرد شود به دلیل مواد شیمیایی که بر رگ های خونی آلت تناسلی موثر است با ایجاد تغییر در سبک زندگی می توان اکثر علل کوچک شدن آلت تناسلی مرد، مانند سیگار کشیدن و افزایش وزن را برطرف کرد. اگر داروها باعث کوچک شدن آلت تناسلی مرد می شوند، یک تنظیم در دارو می تواند جمع شدن را معکوس کند برای برخی از مردان که پس از برداشتن پروستات، جمع شدن آلت تناسلی را تجربه می کنند، احتمال دارد طی چند ماه تا یک سال وضعیت به خودی خود بهبود یابد. توانبخشی آلت تناسلی مرد (نوعی درمان بدنی) بعد از جراحی می تواند به مردان کمک کند عملکرد نعوظ را بازیابند. داروهایی مانند ویاگرا و سیالیس می توانند جریان خون در آلت تناسلی را افزایش دهند درمان بیماری بر روی برداشتن اسکار از داخل آلت تناسلی مرد، چه با استفاده از دارو، جراحی یا متمرکز است. جمع شدن آلت تناسلی مرد غیرقابل برگشت است. اما ترمیم انحنا می تواند به بهبود عملکرد جنسی و کاهش درد کمک کند بیشتر اوقات، جمع شدن آلت تناسلی مرد به سن، دارو یا عادت های زندگی مانند سیگار کشیدن یا افزایش وزن مربوط است. در این شرایط بندرت به درمان نیاز دارد. استفاده از عادات سبک زندگی سالم یا تغییر دارو اغلب می تواند جمع شدن را متوقف کرده و سایر مشکلات جنسی را کاهش دهد هر مردی که دچار انقباض آلت تناسلی، درد یا سایر مشکلات جنسی شده یا نگران سرطان است، باید با پزشک خود مشورت کند. پزشک یا می تواند به سوالات پاسخ دهد، و به آنها اطمینان دهد که بیماری قابل درمان است و در صورت لزوم آزمایش و درمان را تجویز می کند. اگر بعد از جراحی پروستات کوتاه شدن آلت تناسلی مرد را تجربه کردید، بدانید که ممکن است به موقع معکوس شود. برای اکثر مردان، جمع شدن آلت تناسلی مردانه بر توانایی آنها در داشتن تجارب جنسی لذت بخش ت ثیر نمی گذارد. اگر انقباض ناشی از بیماری است، برای تهیه یک برنامه درمانی با پزشک خود همکاری کنید. |
بریدگی های واژن، که به آن پارگی های واژن نیز گفته می شود، صدمه ای به بافت واژن، از جمله واژن یا ولو (اندام های تناسلی خارجی) را توصیف می کند. پارگی شدید واژن (پارگی کامل) اغلب ناشی از زایمان است. اما بریدگی های کوچکتر از واژن (میکرو برش) بسیار شایع است. برش واژن می تواند از طیف وسیعی از دلایل اساسی ایجاد شود. اما شایعترین علت بریدگی واژن، رابطه جنسی است. علایم بریدگی واژن ممکن است شامل موارد زیر باشد: درد خفیف خونریزی یا لکه بینی خارش، سوزش یا احساس پارگی برش، شکاف یا آسیب به بافت واژن برش یا شکاف به ولو (دستگاه تناسلی خارجی) ناراحتی هنگام قرار دادن تامپون یا هنگام رابطه جنسی یا بعد از تماس با آب یا مایع منی برشی که غالبا به علت ناشناخته ای ایجاد می شود (مانند رابطه جنسی، خراش یا سایر دلایل) وقتی علایم برای اولین بار مورد توجه قرار گرفت، انجام خودآزمایی در ناحیه آسیب دیده و مراقبت از ناحیه برای اطمینان از آلوده نشدن یا بدتر شدن آن از اهمیت بیشتری برخوردار است. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید تحت اکثر شرایط، بریدگی های واژن باید پس از چند روز به خودی خود بهبود یابند. بریدگی شدید واژن ممکن است به مراقبت پزشکی نیاز داشته باشد. به خصوص اگر خونریزی بیش از حد وجود داشته باشد، اگر بریدگی بسیار عمیق یا زیاد باشد یا در صورت بروز عفونت. هنگامی که علایم به خودی خود یا در شرایط دیگر برطرف نمی شوند، مهم است که با ارایه دهنده خدمات بهداشتی خود مشورت کنید. این شرایط شامل موارد زیر است: تب یا لرز بدتر شدن علایم بریدگی های مکرر واژن، ضعف، یا غش کردن بی حسی یا علایمی که باعث نگرانی می شوند. هرگونه تخلیه رنگی یا ترشح بوی بد خونریزی بیش از حد که متوقف نمی شود. بریدگی های بزرگ، عمیق یا متعدد در واژن علایمی که برای چند روز ادامه داشته اند (هرچه بریدگی عمیق تر باشد، مدت زمان بیشتری بهبود می یابد، بریدگی های عمیق تر ممکن است از چند روز بیشتر طول بکشد) هرکسی که مورد آزار جنسی، تجاوز جنسی یا قرار گرفته باشد، باید فورا تحت مراقبت های پزشکی اورژانس قرار گیرد. هر زمان پارگی یا بریدگی واژن غیرقابل توجیه در کودک یا نوزاد مشاهده شود، مراقبان بزرگسال باید فورا با یک ارایه دهنده مراقبت های بهداشتی مشورت کنند. دلایل زیادی برای پارگی واژن وجود دارد که ممکن است شامل موارد زیر باشد: عفونت های مخمری قرار دادن یک جسم خارجی در واژن قرار دادن و برداشتن نامناسب تامپون ها نازک شدن بافت واژن به دلیل افزایش سن مقاربت یا رابطه جنسی (خصوصا در رابطه جنسی خشن) (پوست را در معرض پارگی های واژن قرار می دهد) مصرف استروییدها (که بافت پوست را مستعد پاره شدن می کند) از بین بردن (اصلاح، اپیلاسیون یا سایر روش های حذف مو) نوعی اختلال التهابی است که روی پوست ت ثیر می گذارد. عفونت ناشی از Candida albicans که معمولا به آن برفک گفته می شود. یک بیماری پوستی شامل لکه های قرمز است که ملتهب، ترک خورده و خارش می یابد. بیماری پوستی شامل لکه های خشک خارش دار، پوسته پوسته، اما در ناحیه ولو که پوست خیلی مرطوب است تا خشک و پوسته پوسته شود، بنابراین پسوریازیس معمولا به صورت لکه های صورتی با لبه های مشخص شده ظاهر می شود. یک بیماری التهابی پوستی مزمن (طولانی مدت) است که معمولا بر روی پوست دستگاه تناسلی (ولو) و پوست اطراف مقعد، ملتهب، پوست در برابر اشک و شکاف آسیب پذیرتر می شود. وضعیتی که باعث خشک شدن، نازک شدن و کشش بافت واژن و همچنین مستعد پارگی های واژن می شود. مانند زخم هایی که در اثر جراحی یا پرتودرمانی در ناحیه لگن ایجاد می شود. مانند واژینیت آتروفیک، در نتیجه نازک شدن بافت واژن به دلیل عدم استروژن کافی. عفونت هرپس سیمپلکس می تواند مجموعه ای از تاول ها را ایجاد کند که ممکن است مایع ترشح، سپس پاره شود، تبخال می تواند به صورت یک برش خطی کوچک در ناحیه واژن ظاهر شود. از بین بردن موهای شرمگاهی (با اصلاح یا اپیلاسیون) دلیل بسیار شایع بریدگی واژن است. در حقیقت، یک مطالعه در سال نشان داد که . % از همه آرایشگران موی عمومی از آسیب دیدگی گزارش می کنند و شایعترین نوع آسیب، پارگی (بریدگی واژن) در زنان است. تشخیص بریدگی های واژن معمولا از طریق معاینه فیزیکی انجام می شود. این همچنین شامل یک سابقه و یک بیمار برای جمع آوری اطلاعات در مورد علایم، و همچنین جمع آوری حقایق در مورد هر یک از عوامل مستعد کننده است که می تواند علت بالقوه این بیماری باشد. پزشک همچنین از جدید یا علایم تکرار شدن علایم سوال می کند تا سابقه بریدگی در واژن را تشخیص دهد. با معاینه فیزیکی، وی ممکن است موارد زیر را شناسایی کند: تورم قرمزی بافت خونریزی خفیف لطافت قابل توجه پارگی کوچکی در بافت واژن علایم عفونت (مانند تخلیه یا چرک) یک شکاف کوچک واقع در اندام تناسلی خارجی (ولو) علایم و نشانه های بیماری های زمینه ای مانند lichen sclerosus هنگامی که بریدگی های واژن کوچک است، ممکن است پزشک برای بزرگنمایی ناحیه آسیب دیده در طول معاینه، از یک ابزار جراحی با نور شدید (کولپوسکوپ) استفاده کند. معمولا در مواردی که فرد سابقه معمولی داشته و از نظر ظاهری بریدگی ها مشخص باشد، به آزمایشات برای تشخیص و درمان بریدگی های واژن نیازی نیست. با این حال، استثنایاتی وجود دارد، به عنوان مثال: ترشحات واژن با سواب نمونه گیری شده و به آزمایشگاه ارسال می شود. عفونت های واژن مانند واژینوز باکتریایی یا Candida albicans (عفونت مخمر) را می توان شناسایی و سپس داروی مناسب را تجویز کرد. سواب های دیگر می توانند عفونت های منتقله از راه مقاربتی را آزمایش کنند (مانند تبخال) نمونه ای از بافت گرفته می شود و به آزمایشگاه فرستاده می شود تا علل اصلی پارگی های واژن (مانند لیکن اسکلروز) را تشخیص دهد. درمان بریدگی های واژن شامل مراقبت از خود است اما همچنین نیاز به درمان پزشکی دارد. برای بریدگی های جزیی واژن که هیچ گونه عارضه ای ایجاد نمی کند، برخی نکات مربوط به خود مراقبتی وجود دارد که باید تا زمان بهبودی ناحیه رعایت کنید. این شامل: منطقه را تمیز و خشک نگه دارید. روزانه استحمام کنید یا دوش بگیرید. از رابطه جنسی و هر نوع پیش نوازی اجتناب کنید. تا حد امکان از لمس ناحیه آسیب دیده خودداری شود. از پاک کننده های ملایم و بدون مواد شیمیایی سخت استفاده کنید. قبل از لباس پوشیدن مطمین شوید که ناحیه واژن کاملا خشک شده است. از تامپون استفاده نکنید (استفاده از پد را تا زمان بهبودی محل در نظر بگیرید) فقط لباس زیر پنبه ای راحت بپوشید (یا در صورت امکان از هیچ کدام استفاده نکنید) از هر نوع صابون معطر، اسپرم کش یا روان کننده که ممکن است تحریک کننده باشد خودداری کنید. در حمام با چند اینچ آب گرم، حداقل به مدت تا دقیقه، چند بار در روز، حمام های گرم بگیرید. برای کاهش (و احساس سوزش هنگام ادرار) ، هنگام دفع ادرار، آب گرم را روی دهانه واژن بریزید و مقدار آب را بنوشید تا اسید ادرار کم شود. در بسیاری از موارد، بریدگی های واژن به خودی خود بهبود می یابند، به شرطی که علایم و نشانه هایی از عفونت وجود نداشته باشد. اما ممکن است دارو برای درمان بریدگی های واژن که به راحتی بهبود نمی یابند، عفونی می شوند یا به دلیل شرایط زمینه ای ایجاد می شوند، دارو یا درمان تجویز می شود. نمونه هایی از روش های درمانی برای بریدگی های واژن می تواند شامل موارد زیر باشد: داروهای ضد درد (برای درد شدید) کرم یا ژل آنتی بیوتیک برای درمان عفونت کرم استروژن واژن (برای واژینیت آتروفیک) کرم ضد قارچ (در صورت وجود عفونت مخمر) داروهای ضد ویروسی (برای کسانی که شیوع تبخال دارند) کرم استروییدی (برای درماتیت، پسوریازیس یا سایر مواردی که باعث التهاب موضعی می شود) بریدگی های واژن معمولا بدون ایجاد زخم و فقط با خونریزی جزیی به سرعت بهبود می یابند. اگر خونریزی یا درد ظرف چند روز پس از بروز آسیب برطرف نشد، توصیه می شود با پزشک مشورت کنید. برش های واژن می تواند منجر به عفونت شود. اگر عفونت شدید باشد، ممکن است به مداخله جراحی مانند برش و تخلیه آبسه یا بسته شدن بخیه محل پارگی (بریدگی) نیاز باشد. بریدگی های مکرر واژن که باعث ایجاد زخم یا پارگی عمیق می شود که باعث خونریزی و درد شدید می شود ممکن است نیاز به جراحی داشته باشد. اقدامات پیشگیری برای عود بریدگی های واژن به عوامل مختلفی بستگی دارد: پیشگیری شامل اجتناب از علت اصلی (مانند اصلاح یا اصلاح موهای ناحیه تناسلی) یا استفاده از احتیاط است در صورتی که فرد قصد دارد عملی را که باعث بریدگی های واژن می شود ادامه دهد (مانند فعالیت جنسی یا استفاده از تامپون) با علایم خفیف، اقدامات پیشگیری ممکن است متفاوت از مواردی باشد که فرد دچار بریدگی های عمیق واژن یا موارد عود کننده می شود. پیشگیری شامل تشخیص و درمان شرایط زمینه ای است که فرد را مستعد ابتلا به بریدگی های واژن می کند. اگر بریدگی های واژن به دلیل خشن بودن رابطه جنسی، استفاده از تامپون یا سایر شرایط قابل شناسایی ایجاد شده باشد، معمولا بین سه تا هفت روز بهبود می یابند، گاهی اوقات تا روز برای افرادی که شدیدتر هستند بهبود می یابند. هرچه برش واژن عمیق تر باشد، مدت زمان بهبودی آن بیشتر خواهد بود. نکات پیشگیری برای بریدگی های ساده واژن شامل موارد زیر است: از استفاده اسباب بازی های جنسی خودداری کنید. قبل از مقاربت جنسی حمام کنید تا عضلات واژن شل شوند. وقت بگذارید تا روغن کاری حاصل از تحریک جنسی قبل از مقاربت فراهم شود. موقعیت های مختلف جنسی را امتحان کنید (مانند فردی که از بالا واژن دارد یا فردی که دارای آلت تناسلی مرد است) در طی فعالیت های جنسی از روغن کاری زیادی استفاده کنید. از روان کننده های پایه آب استفاده کنید. روان کننده های مبتنی بر روغن می توانند به کاندوم آسیب برسانند، در نتیجه در جلوگیری از بارداری بی اثر و یا در برابر بیماری های مقاربتی محافظت ناکارآمد ایجاد می شود. همچنین، پایه روغن بیشتر تحریک کننده پوست هستند. فعالیت جنسی به طور معمول نباید دردناک باشد و نباید منجر به آسیب یا خونریزی شود. حتما یاد بگیرید که اگر رابطه جنسی باعث ایجاد هر نوع ناراحتی می شود، حتی اگر صحبت در مورد آن ناجور باشد، چگونه با شریک زندگی خود ارتباط برقرار کنید. بهترین راه جلوگیری از تراشیدن یا اپیلاسیون بریدگی های واژن، جلوگیری از نظافت موهای شرمگاهی است. اما اگر مصمم به اصلاح موم هستید، در اینجا چند نکته برای جلوگیری از بریدگی واژن آورده شده است: موها را در جهت رشد مو اصلاح کنید. هنگام اصلاح، پس از هر بار ضربه تیغ را بشویید. از استفاده از تیغ های کسل کننده و کثیف خودداری کنید. هنگام مالیدن و از بین بردن موم، پوست را محکم نگه دارید. قبل از اپیلاسیون از تمیز و خشک بودن پوست اطمینان حاصل کنید. پوست را مرطوب کرده و قبل از اصلاح از ژل یا کرم اصلاح استفاده کنید. موم را در همان جهتی که مو رشد می کند بمالید و آن را در جهت مخالف رشد مو بردارید. اجازه ندهید که دیگران اصلاح کنند (برشها به احتمال زیاد وقتی که شخص دیگری اصلاح کند) احتیاط ویژه داشته باشید، هنگام اصلاح در اطراف هرگونه برجستگی (مانند آکنه) بسیار ملایم اصلاح کنید. از حالت تراشیده در حالت خوابیده خودداری کنید (حالت ایستاده برای اصلاح یا اصلاح بهترین حالت است) در صورت تحریک پوست یا بریدگی (یا انواع دیگر زخم ها) از اپیلاسیون یا تراشیدن خودداری کنید. هنگام بیرون آوردن تامپون ملایم باشید و مطمین شوید که مدت زمان کافی برای جذب رطوبت مانده است (معمولا دو ساعت) اگر تامپونی را که به اندازه کافی مرطوب نشده است بردارید، بلافاصله تامپونی دیگر را داخل آن قرار دهید. در صورت برداشتن تامپون خشک، استفاده از پد را در نظر بگیرید. بریدگی واژن طبیعی است. آنها در نتیجه اقدامات مختلف یا علل اساسی رخ می دهند. شناسایی علت و سپس اجرای اقدامات پیشگیرانه حالت اصلی دفاع است. برای بریدگی های ساده واژن که طی چند روز خودبه خود بهبود می یابند، درمان تسکینی (درمانی که راحتی را افزایش می دهد) توصیه می شود. هنگامی که بریدگی واژن ناشی از فعالیت جنسی است، می توانید به طور آزاد با شریک جنسی خود ارتباط برقرار کنید بسیار مهم است. با پزشک خود در صورت شدید بودن، خونریزی را متوقف نمی کنند، در درد یا علایم دیگر بدتر نمی شوند، آلوده نمی شوند یا عود می کنند تماس بگیرید. منبع: |
دمانس با اجسام لویی ( DLB ) نوعی زوال عقل است که علایم آن با بیماری آلزایمر و پارکینسون مشترک است. زوال عقل با اجسام لوی ( DLB ) ممکن است - درصد از کل موارد زوال عقل را تشکیل دهد. DLB می تواند به اشتباه تشخیص داده شود. اغلب با بیماری آلزایمر اشتباه گرفته می شود. نام اجساد لویی به نام پزشک آلمانی است که برای اولین بار آنها را شناسایی کرد. اجسادلویی رسوبات کمی از پروتیین (آلفا - سینوکلیین) هستند که در سلولهای عصبی مغز ظاهر می شوند. محققان درک کاملی از دلیل ظهور اجساد لویی یا چگونگی کمک به زوال عقل ندارند. با این حال، این وضعیت به دو عامل مرتبط است: سطح کم مواد شیمیایی مهم (عمدتا استیل کولین و دوپامین) که پیام هایی را بین سلول های عصبی حمل می کنند. از دست دادن اتصالات بین سلولهای عصبی، که سپس می میرند. اجسام لویی علت DLB و بیماری پارکینسون می باشند. آنها دو مورد از چندین بیماری هستند که توسط اجسام لویی ایجاد می شوند و بر مغز و ت ثیر می گذارند و با گذشت زمان بدتر می شوند. این موارد را گاهی اوقات اختلالات اجسام لویی می نامند. نحوه ت ثیرگذاری این اجسام بر بیماران مبتلا به و علایم ناشی از آن تا حدی به محل قرارگیری اجسام لویی در مغز بستگی دارد: هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید اجسام لویی که در پایه مغز ارتباط نزدیکی با مشکلات حرکتی (علایم حرکتی) داشته باشند منجر به بروز علایم بیماری پارکینسون می شوند. اجسام لویی در لایه های بیرونی مغز با مشکلات توانایی ذهنی (علایم شناختی) مرتبط است، که از ویژگی های DLB است. افراد مبتلا به اختلال اجسام لویی می توانند به طور همزمان در حرکت و تغییر در توانایی های ذهنی دچار مشکل شوند. فرد مبتلا به با پیشرفت شرایط خود در معرض خطر ابتلا به زوال عقل (زوال عقل بیماری پارکینسون) قرار می گیرد. بر همین اساس، احتمال ابتلا به زوال عقل در فردی که بعدا در پارکینسون مبتلا شده است یا چندین سال است که با آن زندگی می کند، بیشتر است. زوال عقل با اجساد لویی ( DLB ) حدود درصد از کل زوال عقل ثبت شده را تشکیل می دهد. اما شواهد خوبی وجود دارد که نشان می دهد این بیماری همیشه به درستی تشخیص داده نمی شود. براساس بررسی انجام شده بر روی بافت مغز پس از مرگ، دانشمندان فکر می کنند که DLB ممکن است حدود - درصد از کل زوال عقل را تشکیل دهد. به نظر می رسد DLB به طور مساوی بر زنان و مردان ت ثیر می گذارد. همانند بیماری آلزایمر و زوال عقل عروقی، DLB در سنین بالای سال شیوع بیشتری پیدا می کند. با این حال، می تواند افراد زیر سال را نیز تحت ت ثیر قرار دهد. به غیر از سن، عوامل خطر کمی وجود دارد (مانند شرایط پزشکی یا انتخاب شیوه زندگی) که باعث افزایش احتمال ابتلا به DLB در فرد می شود. اکثر افرادی که دچار DLB می شوند هیچ سابقه خانوادگی مشخصی در مورد این بیماری ندارند. به نظر می رسد چند خانواده دارای جهش های ژنتیکی هستند که با بیماری ارثی اجسام لویی مرتبط هستند، اما این موارد بسیار نادر است. تشخیص زوال عقل و نوع آن همیشه بسیار مهم است. در صورت وجود مشکوک به DLB ، تشخیص درست بسیار مهم است. چون برخی افراد مبتلا به DLB می توانند دارو های زیادی را مصرف کنند، اما در مقابل برخی از بیماران نیز واکنش بسیار بدی را نشان می دهند. با این حال، تشخیص درست DLB دشوار است و در صورت ایده آل تشخیص باید توسط یک متخصص با تجربه بیماری انجام شود. افراد مبتلا به DLB اغلب به اشتباه مبتلا به بیماری آلزایمر یا، زوال عقل عروقی تشخیص داده می شوند. موارد دیگری که می توانند علایم مشابهی ایجاد کنند، از جمله عفونت یا، نیز باید رد و یا تایید شوند. پزشک برای تشخیص نوع دمانس در مورد سابقه پزشکی فرد، زمان شروع علایم و چگونگی ت ثیر این موارد بر زندگی بیمار سوالاتی را می پرسد. پزشک آزمایشات توانایی ذهنی را انجام می دهد، اما ممکن است این آزمایشات همیشه نتیجه مشخصی را نشان ندهند. زیرا علایم DLB ممکن است در طول زمان تغییر کنند یک معاینه عصبی (برای مثال در رفلکس ها، سفتی و تعادل) نیز باید انجام شود. ویژگی های معمول کسی که مبتلا به DLB تشخیص داده می شود، عبارتند از: توهم بصری مداوم سطوح مختلف توجه یا هوشیاری مشکلات حرکتی مشابه مشکلات پارکینسون اگر فرد علایم DLB را نشان دهد، از اسکن مغز برای کمک به روشن شدن تشخیص استفاده می شود. توموگرافی رایانه ای ( CT ) یا تصویربرداری با تشدید مغناطیسی ( ممکن است شرایط مغزی را رد کند (به عنوان مثال تومور مغزی یا خونریزی) که می تواند علایم مشابه داشته باشد. اگر هنوز تردید وجود داشته باشد، ممکن است اسکن مغزی تخصصی تری انجام شود. اگر از بین رفتن نوع خاصی از سلولها (سلولهای عصبی دوپامین) در پایه مغز دیده شود، می تواند تشخیص DLB را ت یید کند. در حال حاضر، هیچ درمانی برای وجود ندارد. اگر فرد بتواند علایم خود را کنترل کند، می تواند زندگی خوبی داشته باشد. با توجه به دامنه انواع مختلف علایم، آنها احتمالا در زمانهای مختلف به حمایت از متخصصان مختلف نیاز دارند. با تشخیص صحیح و پشتیبانی از یک تیم متخصص، می توان با به خوبی زندگی کرد هنگام مراقبت از فرد مبتلا به، مهم است که تا حد امکان انعطاف پذیر باشید چون علایم بیماری با مرور زمان تغییر پیدا می کند. درمان با داروها اغلب مشکل ساز است. زیرا بیماران مختلف به دارو ها واکنش های متفاوتی نشان می دهند. همچنین، داروهای داده شده برای بهبود توهم می توانند مشکلات حرکتی را بدتر کنند همچنین موارد جدی برای فرد مبتلا به در استفاده از گروه خاصی از داروها به نام داروهای ضد روان پریشی وجود دارد. مدیریت علایم با تمرکز بر روی علایمی که بیشترین ت ثیر را روی فرد دارند شروع می شود. در صورت امکان، قبل از درمان های دارویی، باید به آنها کمک شود تا این علایم را به روشهایی که از دارو استفاده نمی کنند (رویکردهای غیر دارویی) مدیریت کنند علایم مربوط به توانایی های ذهنی همانند انواع دیگر زوال عقل، به فرد مبتلا به باید روش های غیر دارویی ارایه شود تا به او در حفظ توانایی های ذهنی خود کمک کند. از جمله این موارد می توان به تعامل اجتماعی، فعال ماندن ذهنی (تحریک شناختی) ، ایجاد روال متداول و استفاده از راهکارهای عملی برای زندگی خوب با از دست دادن حافظه اشاره کرد روشهای مختلفی وجود دارد که می تواند به افراد مبتلا به زوال عقل کمک کند تا با از دست دادن حافظه و احساساتی که ایجاد می کند کنار بیایند اگر کسی دچار توهم یا هذیان شده باشد، در اکثر موارد تلاش برای متقاعد کردن او، فایده ای ندارد. آنچه فرد تجربه می کند در آن زمان برای او واقعی است. در عوض، مراقبان می توانند اطمینان دهند که برای حمایت از فرد در آنجا حضور دارند و شاید سعی کنند حواس او را پرت کنند بررسی هرگونه عینک یا سمعک مهم است. هر مشکلی با این مشکلات می تواند باعث بدتر شدن درک مسایل شود. اگر توهم ناراحت کننده باشد و یا منجر به آسیب جسمی شود، ممکن است درمان های دارویی ارایه شود. با این حال، برخی داروها ممکن است کمکی نکنند و حتی ممکن است به شخص آسیب برسانند. به طور خاص، تجویز داروهای ضد روان پریشی برای توهم یا هذیان در بسیار مشکل ساز است. این داروها در همه افراد موثر نیستند و خطر سکته و مرگ را در افراد مبتلا به زوال عقل افزایش می دهند تا نیمی از افرادی که این داروها را مصرف می کنند، واکنش های شدیدی بروز می دهند، به سختی حرکت می کنند (از جمله سفتی) ، گیج می شوند و قادر به انجام وظایف یا برقراری ارتباط نیستند. این داروها حتی ممکن است باعث مرگ ناگهانی شوند. دارو باید با حداکثر دقت، تحت نظارت مداوم و تجویز شود منبع: |
کرونا و برونشیت، هر دو می توانند دستگاه تنفسی شما را تحت ت ثیر قرار دهند. اما آیا در صورت ابتلا به برونشیت احتمال ابتلا به COVID - بیشتر است؟ آیا ابتلا به کرونا، خطر بروز عوارض ناشی از برونشیت افزایش پیدا می کند؟ به طور کلی در تشخیص علایم کرونا از برونشیت باید به این نکته اشاره کرد که برونشیت دو نوع دارد. برونشیت حاد یک عفونت کوتاه مدت است که به طور معمول توسط ویروس ایجاد می شود. اما برونشیت مزمن یک بیماری جدی تر و طولانی مدت است. به تدریج ایجاد می شود. یک بیماری است که در آن مجاری تنفسی ریه ها معروف به برونش است که به عبور هوا از دستگاه تنفسی فوقانی، به ویژه نای به دستگاه تنفسی تحتانی کمک می کند. معمولا با سرفه عمیق بروز می کند. سرفه در ابتدا یک سرفه خشک می باشد اما به سرعت به یک سرفه تولید کننده مخاط تبدیل می شود. علایم دیگر ممکن است تنگی نفس، خستگی، تب خفیف و لرز، ناراحتی قفسه سینه، خس خس سینه، سرما و سردرد باشد. برونشیت بر اساس شروع و مدت زمان بیماری به دو نوع تقسیم می شود. برونشیت می تواند در شروع حاد یا مزمن باشد. همچنین به عنوان سرماخوردگی قفسه سینه شناخته می شود، برونشیت حاد می تواند ناشی از عفونت ویروسی یا باکتریایی یا عوامل محیطی باشد. ویروس ها مانند آنهایی که باعث یا آنفولانزا می شوند باعث تا درصد موارد برونشیت حاد در بزرگسالان می شوند. علامت مشخصه برونشیت حاد سرفه مداوم است. نسخه حاد این بیماری ریوی در طی یکی دو هفته بدون هیچگونه ت ثیر پایدار بهبود می یابد. با این حال، سرفه ممکن است هفته یا بیشتر ادامه داشته باشد. درصد بزرگسالان هر ساله یک دوره از برونشیت حاد را گزارش می کنند. این تعداد سالانه بیش از میلیون ویزیت بالینی را شامل می شود که بیشتر آنها در فصل آنفولانزا بروز پیدا می کند. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید برونشیت مزمن همراه با آمفیزم، یکی از بیماری های ریوی است که تحت عنوان بیماری ( COPD ) قرار می گیرد. دوره های مکرر برونشیت حاد ممکن است به برونشیت مزمن تبدیل شوند. با این حال، سیگار کشیدن معمولا باعث برونشیت مزمن خواهد شد. در حقیقت، بیش از درصد افراد مبتلا به برونشیت مزمن سابقه سیگار کشیدن دارند. برونشیت مزمن با سرفه مرطوب مشخص می شود که به طور معمول مخاط ضخیم و بی رنگ ایجاد می کند. علایم دیگر آن می تواند شامل موارد زیر باشد: علایم برونشیت مزمن ممکن است ماهها یا سالها ادامه داشته باشد. با توجه به جدیدترین پژوهش، حدود تا درصد بزرگسالان مبتلا به برونشیت مزمن هستند. با این حال، در کسانی که تشخیص COPD نیز دارند، می تواند تا درصد باشد. هدف اصلی کرونا ویروس ها سیستم تنفسی است. این بیماری با التهاب مجاری تنفسی دستگاه تنفسی تحتانی همراه است. دستگاه تنفسی تحتانی شامل برونش انتهایی، برونشیول و آلویول است. عارضه معمول ویروس کرونا، است. برونشیت مزمن تمایل دارد که یکی از پیش سازهای آسان ذات الریه باشد. هیچ مطالعه خوبی در مورد برونشیت و ویروس کرونا وجود ندارد زیرا این یک بیماری جدید است و فقط اطلاعات و گزارشات محدودی از آن در دسترس است. برونشیت معمولا به دلیل عادت سیگار کشیدن مزمن یا عفونت های ریوی ناشی از ویروس، باکتری یا حتی قارچ ایجاد می شود. توانایی تنفس طبیعی فرد را برای مدتی محدود می کند. این ممکن است الگوی تنفس را برای چندین ماه قطع کند. یک باور غلط وجود دارد که برونشیت باعث COVID - می شود، که درست نیست. برونشیت، به ویژه هنگامی که مزمن باشد، خطر پیشرفت فرد در اشکال شدید COVID - را افزایش می دهد. این می تواند چالش برانگیز باشد و بهبودی بیمار را بسیار دشوار کند. علایم COVID - در فرد مبتلا به بیماری های ریوی از قبل مانند برونشیت با علایم برونشیت معمول گیج کننده خواهد بود. این یکی از دلایلی است که ممکن است بیمار برونشیت مزمن از علایم COVID - غافل شود. اگر بیمار برونشیت هستید، باید مراقب سلامتی خود باشید. از طرف دیگر، افراد با که اغلب توسط ویروس ها و باکتری ها به عفونت های ریه فرصت طلب مبتلا می شوند، علایم برونشیت را نیز تجربه می کنند. بنابراین، افرادی که تحت ت ثیر COVID - قرار می گیرند، ممکن است آن را به عنوان علایم عادی عفونت های اشتباه بگیرند. این ممکن است در مراحل اولیه منجر به سهل انگاری بیماری شود. با توجه به شرایط همه گیر کنونی در سراسر جهان، بیمارستان ها به مکان های پر خطر تبدیل شده اند. زیرا در مقایسه با ماندن در خانه در خانه خطر ابتلا به ویروس کرونا از بیمارستانها زیاد است. بنابراین، به دلیل این ترس، مردم هنگام بروز علایمی مانند گلودرد، تب، سرماخوردگی، سردرد، خستگی و سایر علایم شایع مربوط به آنفولانزا، مراجعه به بیمارستان را برای جستجوی مراقبت های پزشکی مناسب اجتناب می کنند. در عوض، این افراد ترجیح می دهند خودشان را با داروهای بدون نسخه مانند پاراستامول، شربت های سرفه و آنتی هیستامین ها بدون تجویز مناسب پزشکان، درمان کنند. این روش خوددرمانی ممکن است در ابتدا علایم را تسکین دهد، اما می تواند بیماری را به اشکال شدیدتر منتقل کند. در چنین مواردی، تنفس در بیمار بسیار محدود است. هنگامی که بیمار مبتلا به برونشیت حاد یا مزمن باشد، خطر دوچندان می شود. زیرا فرد ممکن است داروهای معمول خود را که برای برونشیت تجویز شده است ادامه دهد، فکر کند که این علایم، علایم معمول برونشیت است. وقتی بیمار در مراحل آخر بیماری به دنبال مراقبت پزشکی است، ممکن است پیش آگهی را بدتر کند. ابتلا به برونشیت، شما را در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به ویروس کرونا قرار نمی دهد. اما، به دلیل التهاب ریه که ناشی از برونشیت است، در صورت ابتلا به COVID - ، داشتن این بیماری (به ویژه برونشیت مزمن) ممکن است خطر ابتلا به عوارض جدی تری را افزایش دهد. برونشیت، پوشش اپیتلیال لوله های برونشیت را ملتهب می کند. این لوله ها هوا را به ریه های شما منتقل می کنند. التهاب و آسیب به این پوشش می تواند سد سلولی را که به محافظت از ریه های شما کمک می کند، ضعیف سازد. این امر باعث می شود که میکروب ها مانند ویروس کرونا جدید که باعث COVID - می شود به ریه های شما حمله کنند. و در نتیجه، اگر به COVID - مبتلا شوید، ممکن است آسیب بیشتری به ریه های شما وارد شده و نفس کشیدن را برای شما سخت تر کند. COVID - می تواند علایم حادی را ایجاد کند که شبیه به علایم برونشیت و یا بدتر از آن هستند. شامل موارد زیر است: تب سرفه خستگی تنگی نفس درد قفسه سینه یا ناراحتی در صورت داشتن برونشیت مزمن، این علایم و سایر علایم می توانند بارزتر شوند. اگر فکر می کنید علایم COVID - دارید، با پزشک خود تماس بگیرید. پزشک علایم شما را چه به صورت حضوری و چه از طریق مشاوره ویدیویی ارزیابی کرده و در مورد اقدامات لازم به شما مشاوره می دهد. آنها همچنین به شما اطلاع می دهند که آیا و در چه زمانی باید آزمایش کرونا را انجام دهید. اگر علایم خفیف COVID - دارید، پزشک احتمالا مراقبت در منزل را به شما پیشنهاد می کند. این شامل قرنطیه شدن از خود به مدت حداقل روز و نظارت دقیق بر علایم جدید یا بدتر شدن آن خواهد بود. علایم COVID - که نیاز به ارزیابی فوری پزشکی توسط پزشک شما یا کلینیک مراقبت های فوری محلی دارند شامل موارد زیر است: سرفه مداوم تنگی نفس خفیف و متناوب درد خفیف، متناوب قفسه سینه یا شکم تب . درجه فارنهایت ( درجه سانتیگراد) تا درجه فارنهایت ( . درجه سانتیگراد) که بیش از روز طول بکشد و با مراقبت در منزل بهبود نیابد. علایمی که به مراقبت های پزشکی فوری در بخش اورژانس محلی شما احتیاج دارند شامل موارد زیر هستند: نبض سریع یا ضعیف تنگی نفس مداوم یا شدید گیجی یا مشکل در تفکر واضح درد مداوم یا شدید قفسه سینه یا شکم لب های مایل به آبی یا کبودی تخت های ناخن تب درجه فارنهایت ( . درجه سانتیگراد) یا بالاتر در حالی که بیشتر افراد از COVID - بهبود می یابند، ممکن است بهبود عملکرد و جای زخم ریه ها ماه ها طول بکشد. برای افراد مبتلا به برونشیت مزمن، بهبود ممکن است حتی طولانی تر هم شود، زیرا علایم COVID - ممکن است شدیدتر باشد. محققان و متخصصان بهداشت در حال بررسی گزینه های درمانی و واکسن COVID - هستند. در حال حاضر، مداخلات بر کاهش علایم و کاهش خطر عوارض متمرکز هستند. در صورت داشتن برونشیت و ابتلا به COVID - ، مراقبت به موقع و مناسب بسیار حیاتی است. اگر به برونشیت مبتلا هستید، حتما برنامه مراقبت خود را که توسط پزشک شرح داده شده، به دقت دنبال کنید. این شامل مصرف داروهای طبق دستورالعمل است. هیدراته ماندن نیز مهم است. این می تواند به حفظ حجم مناسب خون و غشای مخاطی سالم در دستگاه تنفسی کمک کند، که به نوبه خود، می تواند باعث جلوگیری از عفونت و آسیب بافتی شود. اگر به برونشیت، به خصوص برونشیت مزمن مبتلا هستید، ممکن است در معرض خطر بیشتری برای علایم و عوارض COVID - پیچیده و شدید باشید. برای کاهش خطر ابتلا به ویروس کرونا، بهتر است که حداقل فوت از افراد دیگر فاصله داشته باشید و از ازدحام جمعیت، اجتماعات و مکان های شلوغ که افراد تمایل به تجمع دارند، خودداری کنید. همچنین حتما مرتبا دستان خود را بشویید. تا زمانی که نمی توانید دست های خود را بشویید، از لمس صورت، دهان، چشم و بینی خودداری کنید. در صورت داشتن برونشیت مزمن و ابتلا به COVID - ، مراقبت به موقع و مناسب بسیار حیاتی است. اگر مشکوک به ابتلا به عفونت شدید، سریعا با پزشک خود تماس بگیرید تا بفهمید چه کاری انجام دهید و به چه نوع مراقبت نیاز دارید. بیش از همه، بیماران برونشیت باید داروهای معمول خود را بدون هیچ مشکلی دنبال کنند. آنها باید از تمام عوامل محرک احتمالی مانند مواد حساسیت زا جلوگیری کنند. ممکن است باعث شعله ور شدن حاد برونشیت شود. هر زمان علایم غیرمعمولی را تجربه کرد، یا اگر فرد احساس می کند وضعیت برونشیت رو به وخامت است، فرد باید از پزشکان مشورت بگیرد. پیشگیری از ابتلای بیمار برونشیت به COVID - نیز نیاز به حمایت و مراقبت از اعضای خانواده دارد. منابع: |
سندرم ورنیکه و سندرم کورساکوف اختلالات مرتبط هستند که اغلب به دلیل کمبود تیامین ویتامین رخ می دهند. سندرم ورنیکه، همچنین به عنوان انسفالوپاتی ورنیک شناخته می شود، یک بیماری عصبی است که با سه گانه بالینی سردرگمی، ناتوانی در هماهنگی حرکت ارادی (آتاکسی) و ناهنجاری های چشم (چشمی) مشخص می شود. سندرم کورساکوف نوعی اختلال روانی است که با کاهش نامتناسب حافظه در ارتباط با سایر جنبه های ذهنی مشخص می شود. هنگامی که این دو اختلال با هم اتفاق می افتد، اصطلاح سندرم ورنیکه - کورساکف استفاده می شود. در ایالات متحده، بیشتر موارد در افراد الکلی رخ می دهد. برخی از محققان بر این باورند که سندرم های ورنیکه و کورساکف اختلالات جداگانه و در عین حال مرتبط هستند. دیگران معتقدند که آنها مراحل مختلف یک اختلال یا طیف بیماری یکسان هستند. سندرم ورنیکه مرحله حاد با مدت زمان کوتاهتر و علایم جدی تر در نظر گرفته می شود. سندرم کورساکوف فاز مزمن در نظر گرفته می شود و یک بیماری مزمن است. اعتیاد به الکل، یا، یکی از علل شایع از است. همچنین می تواند با کمبود رژیم غذایی یا سایر شرایط پزشکی مرتبط باشد که جذب ویتامین را مختل می کند. عوامل خطر برای به رژیم غذایی و سبک زندگی شما مربوط می شود. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید مهمترین عوامل خطر ابتلا به سو ءتغذیه و سوء استفاده مزمن از الکل است. سایر عوامل خطر برای عبارتند از عدم توانایی در مراقبت های پزشکی و غذای مناسب، که باعث کاهش جذب ویتامین می شود. ایدز، که احتمال ابتلای شما به شرایطی را که منجر به کمبود می شود، را افزایش می دهد. علت اصلی اعتیاد به الکل است. دلایل کمتر شایع شرایطی است که جذب غذایی را محدود می کند. غذا خوردن و جذب مواد مغذی ممکن است تحت شرایط زیر محدود شود اختلالات اشتها، که ممکن است جذب مواد مغذی ضروری را محدود کند. که به دلیل محدود بودن بخشهای غذایی، ت مین نیازهای غذایی را دشوار می کند. که می تواند منجر به دردی شود که باعث می شود شما غذا خوردن را به تعویق بیندازید. افراد مبتلا به این بیماری معمولا رژیم غذایی نامناسبی دارند. الکل همچنین از جذب و ذخیره ویتامین جلوگیری می کند. تیامین به سلول های مغزی کمک می کند تا از قند انرژی مورد نیاز بدن را تامین کند. در صورت کاهش سطح این ویتامین، سلول های مغزی نمی توانند انرژی کافی برای عملکرد صحیح تولید کنند. گیجی یا گمراهی مرتبط با سندرم ورنیکه در طی چند روز یا چند هفته ایجاد می شود و اصلی ترین مشکل روحی مرتبط با این اختلال است. افراد مبتلا ممکن است بی حالی، کم توجهی، خواب آلودگی و بی تفاوتی را تجربه کنند. در موارد شدید، ممکن است رخ دهد. در صورت عدم درمان، افراد مبتلا ممکن است دچار بی حسی یا از دست دادن هوشیاری (کما) شوند. آتاکسی اغلب بر نحوه راه رفتن (راه رفتن) فرد ت ثیر می گذارد. در برخی موارد، افراد مبتلا ممکن است یک راه رفتن آهسته و ناپایدار داشته باشند. در مرحله حاد بیماری، آتاکسی ممکن است مانع از ایستادن یا راه رفتن فرد مبتلا بدون کمک شود. ناهنجاری های چشمی مرتبط با سندرم ورنیکه شامل دوبینی، حرکات سریع و غیرارادی چشم ( ، فلج عضلات خاص چشم (چشم) و در موارد نادر افتادگی پلک های فوقانی (پتوز) است. علایم اضافی مرتبط با سندرم شامل بیماری است که بسیاری از اعصاب را تحت ت ثیر قرار می دهد (پلی نوروپاتی) ، به ویژه موارد خارج از سیستم عصبی مرکزی (نوروپاتی محیطی) نوروپاتی محیطی ممکن است باعث ضعف بازوها و پاها شود و به سختی راه رفتن کمک کند. انواع ناهنجاری های قلبی عروقی نیز ممکن است در افراد مبتلا به سندرم ورنیکه - کورساکف از جمله ضربان قلب سریع (تاکی کاردی) ، فشار خون پایین هنگام ایستادن (افت فشار خون در وضعیت) و از دست دادن هوشیاری ( رخ دهد. تقریبا - درصد افراد مبتلا به سندرم ورنیکه به سندرم کورساکوف مبتلا می شوند. علایم سندرم کورساکوف اغلب با شروع کاهش علایم ذهنی سندرم ورنیکه بروز می کند. سندرم با اختلال حافظه، به ویژه از دست دادن حافظه کوتاه مدت (به عنوان مثال، عدم توانایی در ایجاد حافظه های جدید) مشخص می شود. در برخی موارد، افراد مبتلا ممکن است از دست دادن تصادفی حافظه طولانی مدت را نیز داشته باشند. در موارد نادر، افراد ممکن است رویدادهای خیالی ایجاد کنند تا خلاءحافظه خود را پر کنند. سندرم کورساکوف و کمبود تیامین مرتبط با آن تنها مکانیسم نیست که نوشیدن زیاد ممکن است به تغییرات مزمن تفکر و کاهش شناخت کمک کند. سوءمصرف الکل همچنین ممکن است منجر به آسیب مغزی از طریق موارد زیر شود بیماری مغزی عروقی مرتبط با الکل اثرات مستقیم سمی الکل بر سلول های مغزی استرس بیولوژیکی ناشی از مستی و ترک مکرر جراحات ناشی از سر در هنگام بی حسی ایجاد می شود. تشخیص همیشه آسان نیست. فردی با اغلب از نظر ذهنی گیج می شود. این می تواند ارتباط با پزشک را دشوار کند. در صورت سردرگمی پزشک ممکن است از احتمال وجود اختلال جسمی چشم پوشی کند. احتمال دارد پزشک ابتدا علایم اعتیاد به الکل و سطح الکل خون بیمار را بررسی کنند. بعضی اوقات، آنها برای بررسی آسیب کبدی آزمایش عملکرد کبد را انجام می دهند. آسیب کبدی علامت رایج اعتیاد به الکل است. آسیب کبدی ناشی از اعتیاد به الکل می تواند باعث افزایش آنزیم های کبدی شود. تشخیص اعتیاد به الکل شامل معاینه فیزیکی برای ارزیابی موارد زیر است رفلکس فشار خون دمای بدن ضربان قلب حرکات چشم پزشک شما به دنبال علایم بالینی است که به کمبود ویتامین اشاره دارد. این می تواند شامل آزمایش خون باشد که سطح تیامین و سلامت عمومی تغذیه ای بیمار را اندازه گیری می کند. پزشک ممکن است برای اطمینان از عدم سوءتغذیه آزمایش های تغذیه ای را انجام دهد این آزمایش میزان آلبومین، یک پروتیین در خون را اندازه گیری می کند. سطح کم آلبومین ممکن است کمبودهای تغذیه ای و همچنین مشکلات کلیوی یا کبدی را نشان دهد. این آزمایش میزان ویتامین در خون را بررسی می کند. فعالیت آنزیم در گلبول های قرمز خون قابل آزمایش است. فعالیت آنزیمی کم در نشان دهنده کمبود ویتامین است. همچنین ممکن است شما نیاز به آزمایشات تصویربرداری داشته باشید، که می تواند به پزشک کمک کند تا آسیب های ناشی از این بیماری را تشخیص دهد. تست های تصویربرداری تشخیصی برای عبارتند از نوار قلب قبل و بعد از مصرف ویتامین سی تی اسکن برای ضایعات مغزی مربوط به اسکن برای بررسی تغییرات مغز مربوط به پزشک همچنین ممکن است از آزمایش عصب روانشناختی برای تعیین شدت اختلالات ذهنی استفاده کند. درمان باید بلافاصله شروع شود. درمان سریع ممکن است پیشرفت بیماری را به تعویق بیندازد یا متوقف کند. درمان ها همچنین می توانند ناهنجاری های غیر دایمی مغز را معکوس کنند. درمان ممکن با بستری شدن بیمار در بیمارستان شروع شود تا پزشک مطمین شود که سیستم هضم غذا و گوارشی بیمار به درستی غذا را جذب می کند. درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد درمان اعتیاد به الکل ویتامین که از طریق دهان داده می شود. یک رژیم متعادل برای بالا بردن سطح ویتامین ویتامین از طریق خط داخل وریدی در بازو یا دست تجویز فوری تیامین (درمان جایگزین) برای درمان افراد مبتلا به سندرم ورنیکه - کورساکف استفاده می شود. تیامین مستقیما به صورت وریدی تزریق می شود زیرا جذب شکمی تیامین در افراد مبتلا مختل می شود. تغییرات وضعیت روانی، ناهنجاری های بینایی و آتاکسی معمولا با تجویز تیامین بهبود می یابد. تجویز تیامین ممکن است به مدت چند ماه روزانه ادامه یابد. پرهیز از مصرف الکل و تغییرات مناسب در رژیم غذایی توصیه می شود. برخی از افراد مبتلا ممکن است از روش های روانشناختی طراحی شده برای درمان اختلالات روانی و عاطفی ( بهره مند شوند. در صورت ابتلا به این اختلال و درمان سریع، بهبود قابل توجهی حاصل می شود. در بعضی موارد رفع سردرگمی و مشکلات روحی ممکن است یک سال طول بکشد. در موارد شدید، آسیب مغزی ممکن است باعث مشکلات دایمی حافظه و راه رفتن شود. پس از تشخیص، به احتمال زیاد پزشک ویتامین را به بیمار از طریق وریدی تجویز می کند. درمان سریع ممکن است بسیاری از علایم عصبی را معکوس کند. در برخی موارد، درمان کمبود ویتامین واکنش منفی ایجاد می کند. این مورد بیشتر در افراد مبتلا به اعتیاد به الکل دیده می شود. واکنش های منفی نسبت به دریافت ویتامین ممکن است متفاوت باشد و می تواند شامل علایم ترک الکل مانند بی خوابی، تعریق یا تغییرات خلقی شود. همچنین ممکن است فرد دچار توهم، گیجی یا تحریک شود. میزان موفقیت درمان برای به میزان پیشرفت بیماری بستگی دارد. دریافت معالجه زودهنگام قبل از بروز عوارض جبران ناپذیر، پیش آگهی فرد را به طرز چشمگیری بهبود می بخشد. اگر درمان نشود، احتمال مرگ فرد زیاد است. بیشتر مرگ ها در نتیجه عفونت ریه، مسمومیت با خون یا آسیب غیرقابل برگشت مغز است. کسانی که تحت درمان سریع قرار می گیرند می توانند پیشرفت را در موارد زیر مشاهده کنند گیجی مشکلات چشمی هماهنگی عضلات پرهیز از الکل باعث بهبود مداوم حافظه و عملکرد ذهنی می شود. با اجتناب از الکل و رعایت رژیم غذایی متعادل و سرشار از ویتامین می توانید از جلوگیری کنید. غذاهای غنی از ویتامین عبارتند از شیر برنج اسفناج پرتقال ها نخود فرنگی نان گندم کامل منابع: |
رعایت رژیم غذایی تقویت نعوظ همراه با ورزش به مردان کمک می کند که سلامت کلی خود را بویژه دستگاه تناسلی خود را تقویت کرده و استرس خود را مدیریت کنید، که به نوبه خود می تواند به داشتن یک زندگی جنسی سالم کمک کند. رژیم غذایی برای تقویت نعوظ، امکان پذیر است. بزرگ و سفت شدن آلت مردانه نعوظ نامیده می شود. اختلال نعوظ ( ED ) نوعی ناتوانی جنسی است و به وضعیتی گفته می شود که در آیک مرد نمی تواند برای برقراری رابطه جنسی به نعوظ رسیده و یا آن را حفظ کند. اختلال نعوظ معمولا مشکل نگران کننده ای نیست، اما می تواند کیفیت زندگی مردان را تحت ت ثیر قرار داده و منجر به مشکلات زیر شود: اضطراب استرس در روابط از دست دادن عزت نفس بررسی ها نشان می دهد که علت ابتلا به ED می تواند جسمی یا روانی باشد. خونرسانی ضعیف عدم تعادل هورمونی مشکلات سیستم عصبی افراد مبتلا به دیابت، چاقی، بیماری های قلبی عروقی و سایر بیماری ها ممکن است در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به بیماری ED باشند. استرس، اضطراب و افسردگی نیز می توانند در بروز اختلال نعوظ موثر باشند. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید بسته به علت، گزینه های درمانی مختلفی برای درمان ED وجود دارد. یک پزشک ممکن است درمان های زیر را تجویز کند: مشاوره درمان جایگزین تستوسترون داروهایی مانند ویاگرا، سیالیس و لویترا جراحی برای قرار دادن ایمپلنت یا رفع انسداد رگ های خونی با این حال، تغییر در سبک زندگی و رژیم غذایی نیز ممکن است به تنهایی و یا در کنار درمان پزشکی موثر باشد. تغییر در رژیم غذایی و ورزش می توانند خطر ابتلا به چاقی و بیماری های قلبی عروقی که منجر به ED می شوند، را کاهش دهد. علاوه بر آن رعایت رژیم غذایی سالم همراه با ورزش به مردان کمک می کند که سلامت کلی خود را تقویت کرده و استرس خود را مدیریت کنید، که به نوبه خود می تواند به داشتن یک زندگی جنسی سالم کمک کند. عادات سبک زندگی سالم که می توانند در مدیریت اختلال نعوظ به مردان کمک کنند عبارتند از: ورزش منظم حفظ وزن سالم رعایت یک رژیم غذایی متنوع و مغذی عدم مصرف الکل و پرهیز از مصرف دخانیات بررسی ها نشان می دهند که بین اختلال نعوظ و رژیم غذایی ارتباط وجود دارد: اختلال نعوظ در بین مردانی که رژیم مدیترانه ای را دنبال می کنند کمتر دیده می شود. کاهش وزن باعث بهبود اختلال نعوظ در مردان چاق یا دارای اضافه وزن می شود. کیفیت مایع منی در مردانی که رژیم غذایی غربی را دنبال می کنند کمتر است. رژیم غذایی مدیترانه ای به عنوان یکی از سالم ترین رژیم های غذایی دنیا شناخته می شود. این رژیم غذایی شامل مصرف مقدار زیادی میوه ها و سبزیجات، روغن زیتون، ماهی، غلات کامل و حبوبات است. بررسی ها نشان می دهد خطر ابتلا به بیماری های قلبی درافرادی که دارای رژیم غذایی مدیترانه ای هستند، بسیار کمتر است. رژیم غذایی غربی در نقطه مقابل رژیم غذایی مدیترانه ای قرار داشته و شامل مصرف مقدار زیادی غذاهای چرب و پرکالری مانند فست فودها، آرد سفید، غلات تسویه شده و انواع غذاهای فرآوری شده است. رژیم غذایی غربی مضرات زیادی برای سلامت افراد دارد. بررسی ها نشان می دهد افرادی که دارای رژیم غذایی غربی هستند در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به چاقی و بیماری های قلبی قرار دارند. هیچ ماده غذایی معجزه آسایی برای پیشگیری از اختلال نعوظ وجود ندارد. با این حال، برخی شواهد نشان می دهد که مصرف برخی از غذاها می توانند به درمان اختلال نعوظ کمک کنند. در واقع اغلب ناتوانی های جنسی در مردان به دلیل عدم خونرسانی کافی به آلت تناسلی مرد است، به همین علت مصرف غذاهایی که برای سیستم قلبی - عروقی مفید هستند، می توانند در پیشگیری از اختلال نعوظ به مردان کمک کنند. مواد غذایی که می توانند به درمان اختلال نعوظ در مردان کمک کنند عبارتند از: کاکایو دارای مقدار زیادی ترکیبات فلاونویید است. فلاونوییدها که به طور عمده در گیاهان وجود دارند دارای خواص آنتی اکسیدان هستند. مصرف مواد غذایی حاوی فلاونوییدها، می تواند به کاهش خطر ابتلا به ED کمک کند. اغلب ناتوانی های جنسی مردان از جمله اختلال نعوظ ناشی از گردش خون ضعیف است، و مصرف فلاونوییدهای موجود در شکلات تلخ گردش خون را بهبود می بخشد. علاوه بر آن فلاونوییدها و سایر آنتی اکسیدان های موجود در شکلات تلخ می توانند به کاهش فشار خون و کاهش کلسترول کمک کنند که هر دو از عوامل موثر در اختلال نعوظ هستند. بررسی ها نشان می دهد مردانی که روزانه میلی گرم فلاونویید مصرف می کنند مردان پس از سالگی تا حدودی به مشکل اختلال نعوظ مبتلا می شوند، اما میزان این خطر در افراد سیگاری بیشتر است. زیرا سیگار کشیدن باعث آسیب رسیدن به سیستم عروقی و در نتیجه ضعیف شدن خونرسانی به آلت تناسلی می شود. علاوه بر آن مصرف الکل نیز می تواند باعث ابتلا مردان به ED مردان چاق بیشتر از مردان لاغر در معرض ابتلا به اختلال نعوظ قرار دارند. کاهش وزن می تواند در مبارزه با بسیاری از ناتوانی های جنسی مانند اختلال نعوظ به مردان کمک کند. بنابراین رسیدن به یک وزن سالم راهکار خوب دیگری برای پیشگیری یا رفع ED مصرف مکمل های زیر می توانند به درمان اختلال نعوظ کمک کنند. جینسینگ پروپیونیل - ال - کارنیتین دهیدرواپیآندروسترون ( DHEA ) همچنین برای درمان اختلال نعوظ مکمل هایی در بازار وجود دارند که ویاگرا گیاهی نامیده می شود. مصرف این مکمل ها به خصوص در دوزهای بالا و در مدت طولانی ممکن است برای مردان دارای عوارض جانبی زیادی باشد. برچسب روی این مکمل ها معمولا همه مواد تشکیل دهنده محصول را فاش نمی کند، و به همین علت این مکمل ها ممکن است حاوی ترکیبات مضری باشند. به همین علت مردانی که قصد دارند برای درمان اختلال نعوظ از مکمل های گیاهی استفاده کنند باید قبل از انجام این کار حتما با پزشک متخصص مشورت کنند. منابع: |
تراکم سنجی استخوان، که به آن جاذب سنجی اشعه ایکس با انرژی دوگانه، DEXA یا DXA نیز گفته می شود، از دوز بسیار کمی تشعشع یونیزان برای تولید تصاویر داخل بدن (معمولا ستون فقرات تحتانی (کمر و باسن) برای اندازه گیری میزان ضعف استخوان استفاده می کند. این روش معمولا برای تشخیص پوکی استخوان و ارزیابی خطر فرد در ایجاد شکستگی های پوکی استخوان استفاده می شود. DXA ساده، سریع و غیرتهاجمی است. این روش همچنین معمولترین و استاندارد ترین روش برای تشخیص پوکی استخوان است. این آزمون به آمادگی خاصی نیاز ندارد. اگر احتمال بارداری وجود دارد یا اخیرا معاینه باریم انجام داده اید یا تزریق ماده حاجب برای سی تی یا رادیوایزوتوپ تزریق شده، حتما باید به پزشک اطلاع داده شود. جواهرات را از بدن جدا کرده و لباس های گشاد و راحت بپوشید. ممکن است از شما خواسته شود که لباس بیمارستانی بپوشید. حداقل ساعت قبل از معاینه نباید از مکمل های کلسیم استفاده شود. اسکن تراکم استخوان که به آن جاذب سنجی اشعه ایکس با انرژی دوگانه ( DXA ) یا تراکم سنجی استخوان نیز گفته می شود، نوعی تقویت شده از فناوری اشعه ایکس است که برای اندازه گیری ضعف استخوان استفاده می شود. امروزه DXA روش استاندارد برای اندازه گیری تراکم مواد معدنی استخوان BMD اشعه ایکس (رادیوگرافی) یک آزمایش پزشکی غیرتهاجمی است که به پزشکان کمک می کند تا شرایط پزشکی را تشخیص داده و درمان کنند. تصویربرداری با اشعه ایکس شامل قرار گرفتن بخشی از بدن در معرض دوز کمی از اشعه یونیزه برای تولید تصاویر داخل بدن است. اشعه ایکس، قدیمی ترین و بیشترین استفاده از تصویربرداری پزشکی است. DXA اغلب در قسمت پایین ستون فقرات و باسن انجام می شود. در کودکان و برخی از بزرگسالان، گاهی اوقات کل بدن اسکن می شود. از دستگاه های جانبی که از اشعه ایکس یا سونوگرافی استفاده می کنند، گاهی اوقات برای غربالگری توده استخوان در بازو استفاده می شود. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید در بعضی از جوامع، از CT اسکن با نرم افزار ویژه می توان برای تشخیص یا نظارت بر توده استخوانی ( QCT ) نیز استفاده کرد. این دقیق است اما کمتر از اسکن DXA . DXA اغلب برای تشخیص پوکی استخوان استفاده می شود، بیماری که اغلب زنان را بعد از یایسگی تحت ت ثیر قرار می دهد. اما ممکن است در مردان و به ندرت در کودکان نیز مشاهده شود. پوکی استخوان شامل ضعف تدریجی استخوان و همچنین تغییرات ساختاری است که باعث لاغری، شکنندگی و شکستگی استخوان می شود. DXA همچنین در ردیابی اثرات درمان پوکی استخوان و سایر بیماری هایی که باعث ضعف استخوان می شود، موثر است. آزمایش DXA همچنین می تواند خطر ابتلا به شکستگی در فرد را ارزیابی کند. خطر شکستگی توسط سن، وزن بدن، سابقه شکستگی قبلی، سابقه خانوادگی شکستگی پوکی استخوان و مسایل مربوط به سبک زندگی مانند سیگار کشیدن و مصرف بیش از حد الکل تحت ت ثیر قرار می گیرد. کمردرد غیر قابل توضیح زنان با سابقه شکستگی ران یا سیگار کشیدن ابتلا به بیماری تیرویید مانند پرکاری تیرویید دارای بیماری پاراتیرویید، مانند هایپرپاراتیروییدیسم پس از یایسگی زنانی که از استروژن مصرف نمی کنند. اشعه ایکس نشانگر شکستگی مهره یا سایر علایم پوکی استخوان بوده است. تصاویر DXA از ستون فقرات نشان دهنده تغییر شکل یا شکستگی مهره است. یک زن بعد از یایسگی هستند که قد بلندی یا لاغری (کمتر از پوند) دارد. مردان با شرایط بالینی مرتبط با ضعف استخوان، مانند آرتریت روماتویید، بیماری مزمن کلیه یا کبد است. از داروهایی استفاده کنید که به عنوان ضعیف کننده استخوان شناخته می شوند، از جمله کورتیکواستروییدها مانند پردنیزون، داروهای ضد تشنج مختلف مانند دیلانتین و برخی از باربیتورات ها یا داروهای جایگزین تیرویید با دوز بالا. افراد مبتلا به دیابت نوع (قبلا نوجوان یا وابسته به انسولین نامیده می شد) ، بیماری کبدی، بیماری کلیوی یا سابقه خانوادگی پوکی استخوان. ( VFA ) ، معاینه با اشعه ایکس با دوز کم از ستون فقرات برای بررسی شکستگی مهره ها که در دستگاه DXA انجام می شود، ممکن است برای بیماران مسن توصیه شود، به خصوص اگر. باید از لباس های گشاد و راحت استفاده کنید، از پوشیدن لباس هایی که دارای زیپ، کمربند یا دکمه های فلزی هستند، خودداری کنید. اشیایی مانند کلیدها یا کیف پول هایی که در منطقه اسکن شده هستند باید برداشته شوند. از شما خواسته می شود که در هنگام امتحان برخی از لباس های خود را بردارید و لباس بیمارستانی بپوشید. همچنین ممکن است از شما خواسته شود جواهرات، وسایل دندانپزشکی متحرک، عینک چشم و هر نوع شی فلزی یا لباسی را که ممکن است در تصاویر اشعه ایکس تداخل ایجاد کند، را از بدن دور کنید. اگر اخیرا معاینه باریم انجام داده اید یا مواد کنتراست برای اسکن توموگرافی کامپیوتری ( CT ) یا رادیوایزوتوپ به شما تزریق شده است، پزشک خود را مطلع کنید. قبل از انجام آزمایش DXA ممکن است تا روز صبر کنید. تجهیزات DXA دو نوع و شامل یک دستگاه مرکزی و یک دستگاه جانبی است. بیشتر دستگاه هایی که برای DXA استفاده می شوند، دستگاه های مرکزی هستند که برای اندازه گیری تراکم استخوان در مفصل ران و ستون فقرات کاربرد دارند. آنها معمولا در بیمارستان ها و مطب های پزشکی قرار دارند. دستگاه های مرکزی دارای یک میز مسطح بزرگ و یک "بازو" هستند که بالای سر آن معلق است. دستگاه های جانبی، تراکم استخوان در مچ دست، پاشنه یا انگشت را اندازه گیری می کنند. اغلب در داروخانه ها و وانت های سیار بهداشتی موجود است. دستگاه های pDXA کوچکتر از دستگاه های مرکزی DXA هستند و فقط حدود پوند وزن دارند. ممکن است ساختاری شبیه جعبه قابل حمل داشته باشند و فضایی برای قرار دادن پا یا بازو برای تصویربرداری داشته باشد. از سایر فناوری های قابل حمل مانند دستگاه های سونوگرافی با طراحی خاص نیز گاهی اوقات برای غربالگری استفاده می شود. با این حال، DXA . این معاینه معمولا به صورت سرپایی انجام می شود. آزمایش تراکم استخوان DXA بسته به تجهیزات استفاده شده و قسمت های بدن که معمولا انجام می شود، طی تا دقیقه انجام می شود. دستگاه DXA یک پرتوی نازک و نامریی از اشعه ایکس با دوز کم با دو قله انرژی مشخص را از طریق استخوان های مورد بررسی ارسال می کند. یک قله عمدتا توسط بافت نرم و دیگری اوج توسط استخوان جذب می شود. مقدار بافت نرم را می توان از کل کم کرد و آنچه باقی می ماند تراکم مواد معدنی استخوان بیمار است. دستگاه های DXA دارای نرم افزار ویژه ای هستند که اندازه گیری تراکم استخوان را بر روی مانیتور کامپیوتر محاسبه و نمایش می دهد. در معاینه مرکزی DXA ، که تراکم استخوان ران و ستون فقرات را اندازه گیری می کند، بیمار روی یک میز دراز می کشد. یک مولد اشعه ایکس در زیر بیمار قرار دارد و یک دستگاه تصویربرداری یا آشکارساز در بالا قرار دارد. برای ارزیابی ستون فقرات، پاهای بیمار روی یک جعبه تکیه داده می شود تا لگن و ستون فقرات پایین (کمر) صاف شود. برای ارزیابی مفصل ران، پای بیمار را در یک بریس قرار می دهند که باسن را به سمت داخل می چرخاند. در هر دو مورد، آشکارساز به آرامی از منطقه عبور می کند و بر روی مانیتور کامپیوتر تصاویر ایجاد خواهد کرد. در حین عکسبرداری با اشعه ایکس، باید برای مدت چند ثانیه نفس خود را حبس کنید تا احتمال تار شدن تصویر کاهش یابد. تست های محیطی ساده تر هستند. انگشت، دست، بازو یا پا در دستگاه کوچکی قرار می گیرد که ظرف چند دقیقه میزان تراکم استخوان را بدست می آورد. یک روش جانبی به نام ارزیابی شکستگی مهره ای ( VFA ) اکنون در بسیاری از مراکز انجام می شود. VFA یک معاینه با اشعه ایکس با دوز کم از ستون فقرات برای غربالگری شکستگی مهره ها است که بر روی دستگاه DXA انجام می شود. آزمون VFA فقط چند دقیقه به روش DXA اضافه می کند. آزمایشات تراکم استخوان یک روش سریع و بدون درد است. برای دیدن تغییر قابل توجهی در تراکم، کاهش یا افزایش استخوان، ارزیابی های معمول هر دو سال ممکن است لازم باشد. تعداد کمی از بیماران، مانند بیمارانی که داروهای استروییدی با دوز بالا دارند، ممکن است در شش ماهگی به پیگیری نیاز داشته باشند. اسکن DXA توسط پزشکان دیگری مانند روماتولوژیست و غدد درون ریز نیز تفسیر می شود. یک پزشک بالینی باید اسکن DXA شما را هنگام ارزیابی وجود عوامل خطر بالینی مانند موارد زیر بررسی کند: روماتیسم مفصلی بیماری مزمن کلیه و کبد بیماری تنفسی بیماری التهابی روده نمره T . این عدد میزان استخوانی را که در مقایسه با یک بزرگسال جوان از همان جنس با اوج توده استخوان مقایسه کرده اید، نشان می دهد. نمره به بالا طبیعی تلقی می شود. نمره ای بین . - و . - به عنوان استیوپنی (توده استخوانی کم) طبقه بندی می شود. نمره / به پایین به عنوان پوکی استخوان تعریف می شود. نمره T برای تخمین خطر ابتلا به شکستگی و همچنین تعیین نیاز به درمان استفاده می شود. نمره Z . این عدد نشان دهنده میزان استخوان شما در مقایسه با سایر افراد گروه سنی شما و از همان اندازه و جنسیت است. اگر این نمره به طور غیرمعمول زیاد یا پایین باشد، ممکن است نیاز به آزمایش های پزشکی بیشتر را نشان دهد. به دلیل تفاوت در موقعیت یابی، معمولا تغییرات کمی بین اسکن ها مشاهده می شود و معمولا قابل توجه نیستند. نیازی به بیهوشی ندارد. پس از معاینه با اشعه ایکس، هیچ اشعه ای در بدن بیمار باقی نمی ماند. دانسیتومتری استخوان DXA یک روش ساده، سریع و غیرتهاجمی است. اشعه ایکس معمولا هیچ عارضه جانبی در محدوده تشخیصی معمول این آزمایش ندارد. از DXA برای تصمیم گیری در مورد نیاز به درمان استفاده می شود یا می توان از آن برای نظارت بر اثرات درمان استفاده کرد. تجهیزات DXA به طور گسترده ای در دسترس است و آزمایش تراکم سنجی استخوان DXA را برای بیماران و پزشکان راحت می کند. میزان تابش مورد استفاده بسیار ناچیز و کمتر از یک دهم دوز استاندارد رادیوگرافی قفسه سینه و کمتر از قرار گرفتن در معرض تابش طبیعی روزانه است. آزمایش تراکم استخوان DXA در حال حاضر بهترین روش استاندارد موجود برای تشخیص پوکی استخوان است. همچنین یک برآوردگر دقیق شکستگی در نظر گرفته می شود. همیشه در اثر قرار گرفتن بیش از حد در برابر اشعه، احتمال کمی برای سرطان وجود دارد. با این حال، مزیت تشخیص دقیق بسیار بیشتر از خطر است. در صورت وجود احتمال بارداری، زنان باید همیشه به پزشک یا تکنسین اشعه ایکس خود اطلاع دهند. دوز تابش موثر برای این روش متفاوت است. یک آزمایش DXA نمی تواند شکستگی احتمالی را پیش بینی کند. اما ممکن است خطر نسبی آن را تخمین بزند و برای تعیین نیاز به درمان استفاده می شود. علیرغم اثربخشی آن به عنوان روشی برای اندازه گیری تراکم استخوان، DXA در افرادی که دچار ناهنجاری ستون فقرات هستند یا افرادی که قبلا جراحی ستون فقرات داشته اند کاربرد محدودی دارد. وجود شکستگی های فشاری مهره ای یا آرتروز ممکن است در دقت آزمایش اختلال ایجاد کند. در چنین مواردی، سی تی اسکن ممکن است مفیدتر باشد. دستگاه های DXA مرکزی حساس تر و استانداردتر از دستگاه های pDXA هستند. اما همچنین تا حدودی گران ترند. آزمایشی که در یک مکان محیطی مانند پاشنه یا مچ دست انجام می شود، می تواند به پیش بینی خطر شکستگی در ستون فقرات یا مفصل ران کمک کند. این آزمایشات در پیروی از پاسخ به درمان چندان مفید نیستند. اگر نشان دهند که دارو درمانی لازم است، باید یک اسکن مرکزی DXA انجام شود. امتحانات بعدی DXA باید در همان موسسه و در حالت ایده آل با همان دستگاه انجام شود. اندازه گیری های تراکم استخوان به دست آمده با تجهیزات مختلف DXA را نمی توان مستقیما مقایسه کرد. منبع: |
داروی سقط جنین به سقط درمانی نیز معروف است. به طور کلی سقط جنین به دو شکل عمده سقط جنین پزشکی و سقط جنین جراحی صورت می گیرد. سقط درمانی که معمولا "داروی سقط جنین" نامیده شود شامل مصرف دو نوع داروی سقط جنین است. این داروی ها به حاملگی پایان می دهند و همان چیزی هستند که به عنوان "داروی بعد از صبح" یا Plan B شناخته می شود، که برای جلوگیری از بارداری طراحی شده است. اولین دارویی که می خورید، میفپریستون است. مورد دوم میزوپروستول است (که به آن سیتوتک نیز گفته می شود) استفاده از این دو دارو با هم باعث افزایش اثر سقط می شود و می تواند مدت زمان عوارض جانبی ناشی از آن را کاهش دهد. این داروها را می توان از طریق پزشکان و کلینیک هایی که خدمات سقط جنین را انجام می دهند تهیه کرد. هرگز نباید آنها را به صورت آنلاین یا در بازار سیاه خریداری کنید. هزینه دارو به محل و آزمایشات جانبی یا پیگیری های احتمالی بستگی دارد. سقط جنین تا دلار هزینه دارد. با این حال، این هزینه بسته به منطقه ای که در آن زندگی می کنید، متغیر است. زنانی که کمتر از هفته از بارداری آنها گذشته است واجد شرایط مصرف داروی سقط جنین هستند. پس از هفته، زنانی که می خواهند بارداری خود را خاتمه دهند احتمال دارد سقط جراحی را انتخاب کنند. زنانی که از قبل شرایط پزشکی دارند احتمال دارد واجد شرایط مصرف داروی سقط جنین نباشند. زنان با شرایط زیر نمی توانند داروی سقط جنین دریافت کنند: هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید زنان با مشکلات شدید غده فوق کلیه زنانی که بیماری های ژنتیکی خاصی دارند. زنان با حاملگی خارج رحمی یا توده روی تخمدان زنانی که دارای مشکلات قلبی، کلیوی یا کبدی هستند. زنانی که از کورتیکواستروییدهای طولانی مدت استفاده می کنند. زنانی که حاضر به آسپیراسیون یا سقط جراحی نیستند. زنانی که قادر به درک روش یا چگونگی پیروی از دستورالعمل ها نیستند. زنانی که به درمان و امکانات درمانی فوری دسترسی نخواهند داشت. زنانی که حاملگی مولار دارند و در آن جفت به طور غیر طبیعی رشد می کند. زنانی که در حال حاضر آی یو دی دارند. (اگرچه با از بین بردن داروی می توانید آن را مصرف کنید) زنان مبتلا به اختلالات خونریزی یا کسانی که از داروهای ضد انعقاد خون استفاده می کنند. داروی سقط جنین بسیار موثر است. هنگامی که میزوپروستول و میفپریستون با هم استفاده می شوند، تقریبا دارای اثر بخشی زیادی هستند. میزان اثربخشی به سن حاملگی، دوزهای مصرف دارو و تجویز آن و اینکه آیا خانمی قبلا باردار بوده است یا خیر، بستگی دارد. میزان اثربخشی برای هر هفته اضافی در بارداری کاهش می یابد. در حالی که این میزان اثربخشی زیاد است، اما در بعضی موارد احتمال دارد سقط جنین پزشکی نتواند به بارداری خاتمه دهد. در این موارد، یک زن باید سقط جراحی را انجام دهد. هنگامی که هر دو دارو را در سقط جنین پزشکی استفاده شوند، آنها با هم اثر می کنند تا بارداری را پایان دهند. Mifepristone اولین دارویی است که زنانی که قصد سقط را دارند، می خورند. این عمل با جلوگیری ازترشح پروژسترون و از بین رفتن پوشش رحم، به پایان حاملگی کمک می کند. حدود تا ساعت پس از مصرف اولین داروی، میزوپروستول مصرف می شود که باعث انقباض رحم و خارج شدن جنین و پوشش رحم می گردد. داروی های میزوپروستول در واژن یا بین گونه و لثه قرار می گیرند میزوپروستول (داروی دوم) باعث گرفتگی شدید، دردناک و خونریزی شدید می شود. خونریزی و گرفتگی عضلات معمولا تا ساعت پس از استفاده از داروی ها شروع می شود اما ممکن است زودتر اتفاق بیفتد. هنگام دفع بارداری، خونریزی و درد اغلب بیشتر است. اکثر خانمها در عرض ساعت حاملگی را پشت سر می گذارند. زمان آن متفاوت است. میزان و نوع خونریزی می تواند برای هر فرد و هر سقط جنین متفاوت باشد. در هنگام سقط جنین پزشکی تجربه خونریزی سبک، متوسط یا شدید امری طبیعی است. میزان خونریزی بعد از سقط باید به طور محسوسی کاهش یابد. بیشتر خانم ها حدود دو هفته خونریزی خفیف دارند اما ممکن است تا پریود بعدی لکه بینی داشته باشید. ممکن است چندین هفته پس از سقط جنین دچار یک قسمت کوتاه درد همراه با یک خونریزی شوند. وقتی زنان تصمیم می گیرند که سقط کنند، احتمال دارد بین سقط درمانی یا داروی سقط جنین و سقط جراحی یکی را انتخاب کنند. موارد مثبت سقط جنین پزشکی که با استفاده از داروی صورت می گیرد، عبارتند از: نیازی به بیهوشی ندارد. نسبت به سقط جراحی کم تهاجمی تر است. سقط های پزشکی خطرات سوراخ شدن رحم را ندارند. بعضی از خانم ها احساس می کنند که این روش طبیعی تر است. سقط جنین پزشکی می تواند به محض اطلاع زن از بارداری صورت بگیرد. داروی های سقط جنین اغلب هزینه کمتری نسبت به سقط جراحی دارند. آنها نمی توانند بارداری لوله ای یا خارج رحمی را پایان دهند. خونریزی و گرفتگی عضلات در این روش احتمال دارد بیشتر از سقط جراحی باشد. سقط جنین پزشکی شاید نیاز به بیش از یکبار مراجعه به مطب پزشک داشته باشد. سقط جنین پزشکی درصد موثر نیست. گاهی سقط جنین پزشکی، زنان را مجبور به سقط جراحی می کند و می تواند منجر به عفونت شود. پزشک گزینه ها را با فرد در میان می گذارد و به احتمال زیاد برخی از جوانب مثبت و منفی را برطرف می کند. زنانی که سقط جنین می کنند، اغلب دچار خونریزی و گرفتگی و لخته شدن خون می شوند که احتمال دارد تا دو هفته بعد از عمل ادامه یابد. سایر عوارض جانبی شایع مصرف داروی سقط جنین، عبارتند از: اسهال تهوع و استفراغ گرگرفتگی کوتاه مدت احساس سرگیجه یا سردرد بیشتر خانم ها از چند ساعت تا یک یا دو روز پس از مصرف داروی دوم، سقط را تجربه می کنند. با این حال، تا چهار هفته پس از سقط پزشکی، خونریزی خفیف، لکه بینی و برخی از گرفتگی ها طبیعی است. توجه داشته باشید که تقریبا بلافاصله پس از سقط جنین احتمال بارداری وجود دارد. اگرچه سقط جنین پزشکی بی خطر تلقی می شود، اما احتمال بروز عوارض ناشی از داروها وجود دارد. خطرات و عوارض احتمالی سقط جنین پزشکی شامل موارد زیر است: خونریزی شدید باقی ماندن لخته های خون در رحم سقط جنین ناقص یا ناموفق، جایی که جنین زنده است یا در رحم باقی می ماند. حاملگی خارج رحمی شناسایی نشده، که می تواند خطرناک باشد و نیاز به یک فوریت پزشکی است. علایم اضطراری عوارض جدی عبارتند از: تب درد شدید ترشحات واژن با بوی قوی دفع لخته ها به مدت دو روز یا بیشتر و به اندازه یک لیمو خونریزی بیش از حد شدید (به معنای استفاده از دو یا چند پد در یک ساعت) در بسیاری از موارد، در اولین قرار ملاقات، اولین داروی را در مقابل پزشک مصرف می کنید. سپس می توانید برای دریافت داروی دوم بین یک تا سه روز بعد به مطب برگردید. احتمال دارد علایمی مانند خونریزی و گرفتگی عضلات را به مدت دو تا چهار هفته تجربه کنید. پزشک برای اطمینان از موفقیت آمیز بودن این روش، قرار ملاقات بعدی را برای آزمایش بارداری در نظر می گیرد. پس از مصرف داروی سقط جنین، باید حداقل یک هفته برای برقراری رابطه جنسی صبر کنید، اگر پزشک آنتی بیوتیک تجویز کرده باشد این خطر ابتلا به عفونت را کاهش می دهد. هنگامی که رابطه جنسی برقرار می کنید، بلافاصله از روش پیشگیری از بارداری استفاده شود، زیرا پس از سقط جنین احتمال دارد خیلی زود باردار شوید. شما می توانید بلافاصله پس از استفاده از داروی سقط جنین باردار شوید، بنابراین مطمین شوید که از روش پیشگیری از بارداری استفاده می کنید. بروز مقداری خونریزی یا لکه بینی تا چهار هفته پس از استفاده از داروی سقط جنین طبیعی است. هفته اول پس ازمصرف آن، فقط در صورت خونریزی باید از پد استفاده کنید. توصیه می شود حداقل هفت روز پس از استفاده از داروی سقط جنین چیزی به واژن وارد نکنید و یا رابطه جنسی نداشته باشید. خونریزی بعد ازاستفاده داروی سقط جنین، آغاز یک چرخه قاعدگی جدید است. به این معنی است که دوره عادی قاعدگی باید بعد از تا هفته برگردد. بخاطر داشته باشید که احتمال دارد بعد از سقط جنین پزشکی انواع احساسات را داشته باشید. به دلیل تغییر ناگهانی سطح هورمون ها، شاید احساساتی تر شوید. پزشک در این مورد به شما کمک می کند. می توانید بیمه خصوصی خود را بررسی کنید و ببینید که آیا آنها سقط جنین پزشکی را پوشش می دهند یا خیر. همانطور که گفته شد، احتمال دارد داروی سقط جنین تا دلار هزینه داشته باشد. اما هزینه آن معمولا کمتر است. هزینه نهایی بستگی دارد به آزمایش های جانبی، ویزیت پزشک و یا معاینات دیگری که نیاز داشته باشید. میفپریستون و میزوپروستول به شیر مادر منتقل می شوند اما مقادیر آنها اندک است و نباید باعث عوارض جانبی در نوزادان شیرخوار شود. شیردهی می تواند به دنبال مصرف مایفپریستون و میزوپروستول بدون وقفه ادامه یابد. در صورت مصرف کدیین بهتر است، شیردهی متوقف شود. منابع: |
با سونوگرافی و ام آر آی با استفاده از راهنمایی تصویربرداری و سوزن برای برداشتن بافت از پروستات به منظور بررسی بیماری صورت می گیرد. پروب سونوگرافی که در نمونه برداری از پروستات استفاده می شود تقریبا به اندازه انگشت است. هنگامی که پروب در رکتوم قرار گرفت، نمونه برداری با دستگاه بیوپسی هسته سوزن محرک فنر یا تفنگ بیوپسی انجام می شود. بیوپسی با راهنمای می تواند با رویکرد اندورکتال از بین رکتوم انجام شود. برای بیوپسی اندورکتال، بیمار معمولا روی شکم دراز کشیده است. دستگاه بیوپسی دارای یک سیم پیچ داخلی و مقعدی برای کمک به تصویربرداری و یک شکاف راهنما برای قرار دادن سوزن بیوپسی است. برای نمونه برداری بیمار معمولا به پشت دراز کشیده و نمونه برداری به طور کلی با یک شبکه راهنمایی قرار گرفته در برابر پرینه (درست در زیر بیضه) انجام می شود. در حال حاضر بیوپسی تنها راه تشخیص قطعی سرطان پروستات است. این روش همچنین برای تمایز بین سرطان و، استفاده می شود. نمونه برداری از پروستات با سونوگرافی و MRI با هدف جمع آوری نمونه های بافتی از غده پروستات برای بررسی توسط آسیب شناس انجام می شود. بیوپسی اغلب تحت هدایت سونوگرافی انجام می شود. در طی این روش، یک سوزن بیوپسی مخصوص از طریق دیواره رکتوم به غده پروستات وارد می شود. چندین نمونه کوچک از بافت برای تجزیه و تحلیل پاتولوژیک برداشته شود. این روش به بیوپسی هدایت شده سونوگرافی ترانس رکتال ( TRUS ) معروف است. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید پروستات همچنین ممکن است از طریق پرینه (ناحیه پوست بین قاعده آلت تناسلی و رکتوم) قابل دسترسی باشد. این روش به عنوان روش transperineal شناخته شده است. در حال حاضر نمونه برداری از پروستات تنها راه تشخیص قطعی سرطان پروستات است. همچنین به تمایز سرطان از هیپرپلازی خوش خیم پروستات یا بزرگ شدن گره ای پروستات کمک می کند. اگر پزشک در طول معاینه دیجیتال رکتوم ( DRE ) ، یک آزمایش معمول غربالگری سرطان پروستات، یک گره یا سایر ناهنجاری های پروستات را تشخیص دهد، می توان بیوپسی پروستات را تجویز کند. هنگامی که آزمایش خون میزان آنتی ژن اختصاصی پروستات را بالا نشان دهد، ممکن است نمونه برداری نیز انجام شود. اگرچه دلایل مختلفی برای افزایش سطح PSA وجود دارد، اما سطح PSA بالاتر گاهی اوقات با سرطان همراه است. روند PSA با گذشت زمان ممکن است پزشک را برای سفارش نمونه برداری تحریک کند. بیوپسی پروستات با هدایت MRI ممکن است در بیمارانی که دارای افزایش سطح PSA هستند و در عین حال نمونه برداری منفی با هدایت سونوگرافی منفی است، استفاده شود. همچنین ممکن است در شرایطی که MRI تشخیصی پروستات به دلیل افزایش PSA انجام می شود، یک ناهنجاری بسیار کوچک را نشان می دهد که به راحتی توسط سونوگرافی قابل هدف نیست. ام آر آی در بیمارانی که قبلا تحت بیوپسی قرار گرفته اند و می خواهند حساسیت عمل و دقت نمونه برداری را بهبود ببخشند نیز مفید است. نمونه برداری نه تنها سرطان را تشخیص می دهد. همچنین اطلاعات مربوط به میزان انتشار سرطان را فراهم می کند. بیمار باید قبل از نمونه برداری، لیستی از تمام داروهای مصرفی از جمله مکمل های گیاهی را به پزشک ارایه دهد. در صورت داشتن هرگونه حساسیت، مخصوصا به، به پزشک خود اطلاع دهد. همچنین، در مورد بیماری های اخیر یا سایر شرایط پزشکی به پزشک خود اطلاع داده شود. برای جلوگیری از خونریزی بیش از حد در حین و پس از بیوپسی، ممکن است از بیمار خواسته شود که به مدت هفت تا روز استفاده از داروهای رقیق کننده خون را متوقف یا محدود کند. برای بررسی لخته شدن خون در روز عمل، ممکن است آزمایش خون لازم باشد. به بیمار توصیه می شود که برای جلوگیری از عفونت، یک یا دو روز قبل از بیوپسی و صبح روز عمل قرص های آنتی بیوتیک مصرف کند. برای روش هدایت MRI ، شما ماده حاجب داخل وریدی به نام گادولینیوم دریافت خواهید کرد. از آنجا که گادولینیوم فاقد ید است، می توان از آن در بیماران مبتلا به آلرژی کنتراست با خیال راحت استفاده کرد. معاینه تصویربرداری MR شما ممکن است شامل استفاده از سیم پیچ اندورکتال، سیم نازکی باشد که با یک بالون لاتکس پوشانده شده و در انتهای راست روده قرار گرفته است. اگر به لاتکس حساسیت دارید، باید به تکنسین MR اطلاع دهید تا بتواند سیم پیچ را با یک بالون بدون لاتکس بپوشاند. شما باید روز قبل و یا روز امتحان خود وعده های غذایی سبک بخورید. این به شما کمک می کند تا کاوشگر یا سیم پیچ اندورکتال راحت تر شود. همچنین ممکن است از شما خواسته شود قبل از امتحان از داروی انما استفاده کنید. پزشک همچنین باید بداند که آیا شما از نظر سلامتی مشکل جدی دارید یا اخیرا جراحی کرده اید. برخی شرایط، از جمله بیماری شدید کلیه، ممکن است از دادن ماده حاجب برای آزمایش MR جلوگیری کند. نمونه برداری از پروستات همچنین می تواند با استفاده از اطلاعات حاصل از تصویربرداری MR انجام شود. این شرایط تصاویر با جزییات بیشتری از پروستات را از حد امکان با سونوگرافی فراهم می کند. قبل از نمونه برداری، تصاویر MR پروستات مورد بررسی قرار می گیرند، گاهی اوقات نیز با کمک نرم افزار ردیابی رایانه ای ( CAD ) برای مشخص کردن مناطق خاصی که ممکن است نیاز به ارزیابی بیشتری داشته باشند، انجام می شود. بیوپسی داخل حفره با هدایت می تواند با استفاده از روش transperineal یا translectal انجام شود. هر دو روش به طور معمول از نرم افزار برای هدایت مسیر سوزن به موقعیت مطلوب درون پروستات استفاده می کنند. سرانجام، می توان از یک روش تصویربرداری ترکیبی استفاده کرد که در آن تصاویر MR با تصاویر سونوگرافی در زمان واقعی ترکیب می شوند. این روش که به عنوان بیوپسی فیوژن MRI / TRUS شناخته می شود. این روش از مزیت استفاده از تصویربرداری برتر MRI همراه با هدایت سونوگرافی با کاربرد آسانتر برخوردار است. حتی می تواند در مطب انجام شود. بیوپسی پروستات با هدایت سونوگرافی توسط رادیولوژیست یا متخصص اورولوژی انجام می شود. ممکن است نیم ساعت یا حدودا قبل از انجام این عمل، یک تنقیه کوچک در رکتوم بیمار قرار داده شود تا روده ها و مقعد از روده راست پاکسازی شود تا پروستات با سونوگرافی با وضوح بیشتری دیده شود و خطر عفونت را کاهش دهد. همچنین ممکن است به عنوان یک محافظ اضافی در برابر عفونت، تجویز شود. گاهی تزریق بی حسی موضعی یا آرام بخشی در ناحیه راست روده انجام می شود تا در طول عمل ناراحتی به حداقل برسد. در طی این روش، از بیمار خواسته می شود که دراز بکشد و پاهای خود را خم کند. پزشک ابتدا یک DRE را با انگشت دستکش انجام می دهد. سپس یک پروب سونوگرافی به راست روده بیمار وارد می کند. این پروب استریل می شود، برای اطمینان از محافظت در برابر هرگونه عفونت یا آلودگی، با کاندوم پوشانده و روانکاری می شود تا به راحتی به داخل راست روده شما سر بخورد. پس از معاینه پروستات با سونوگرافی، پزشک نمونه برداری را انجام می دهد. تصاویر یا تصاویری که پزشک می تواند در صفحه سونوگرافی ببیند برای هدایت یک سوزن بسیار ریز، از دیواره رکتوم شما به داخل پروستات و گرفتن نمونه ای از بافت استفاده می شود. با تصویربرداری مداوم با سونوگرافی، پزشک قادر است سوزن بیوپسی را در زمان پیشرفت به پروستات در زمان واقعی مشاهده کند. معمولا طی مراحل هدایت سونوگرافی بین شش تا نمونه منفرد گرفته می شود و توسط پاتولوژیست برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه ارسال می شود. پس از نمونه برداری از نمونه، پروب برداشته می شود. سپس به شما یک بالشتک کوچک داده می شود تا در صورت خونریزی از آن استفاده کنید. تا زمانی که پزشک یا پرستار از وضعیت شما راضی نباشند تحت مراقبت می مانید. کل روش بیوپسی با هدایت سونوگرافی معمولا طی دقیقه یا کمتر انجام می شود. یک رادیولوژیست با کمک پرستار و یک تکنسین تصویربرداری MR روش هدایت MRI را انجام می دهد. همانند روش سونوگرافی، ممکن است آنتی بیوتیک، آرامبخش و داروهای ضد درد قبل از نمونه برداری دریافت کنید. روش هدایت شده با MRI ممکن است از مواد حاجب برای کمک بیشتر در تشخیص یا تشخیص ناهنجاری های احتمالی استفاده کند. یک پرستار یا یک تکنسین یک کاتتر داخل وریدی ( IV ) را به داخل رگ دست یا بازو وارد می کند. برای انجام بیوپسی ترانس رکتال با هدایت MRI ، رو به روی یک میز بالشتی دراز خواهید کشید. بعد از اینکه راهنمای بیوپسی به آرامی در راست روده قرار گرفت، سوزن بیوپسی با کمک تصاویر MR به موقعیت خود هدایت می شود و نمونه بیوپسی بدست می آید. برای بیوپسی transperineal با هدایت MRI ، به پشت دراز خواهید کشید و یک شبکه هدایت بین پاها قرار می گیرد. تحت هدایت تصویربرداری، سوزن بیوپسی از طریق شبکه هدایت به داخل بافت پروستات هدف قرار می گیرد. به بیوپسی های هدایت شده با MRI ممکن است به دو تا نمونه بیوپسی نیاز داشته باشد، این بستگی به این دارد که یک منطقه کانونی هدف قرار گرفته باشد یا نمونه برداری نقشه برداری انجام شود. از پروستات با سونوگرافی و ام آر آی با کمک دقیق به تشخیص ناهنجاری در پروستات و سرعت بخشیدن به درمان مناسب کمک می کند. نمونه برداری در تشخیص سرطان و BPH موثر است. سونوگرافی به طور گسترده ای در دسترس است، استفاده از آن آسان است. حتی هزینه کمتری نسبت به سایر روش های تصویربرداری دارد. تصویربرداری سونوگرافی و MR متکی به اشعه یونیزه کننده نیست. استفاده از این اشعه با افزایش خطر ابتلا به سرطان در ارتباط است. زمان بهبودی برای هر دو روش کوتاه است. بیماران می توانند به زودی فعالیت های معمول خود را از سر بگیرند. تصاویر MR از پروستات واضح تر و دقیق تر از سایر روش های تصویربرداری است. حتی آن را به ابزاری ارزشمند در تشخیص زود هنگام و ارزیابی میزان تومورها تبدیل می کند. خون در اسپرم و ادرار در روزهای بعد از عمل معمول است. اما معمولا طی یک یا دو هفته از بین می رود. خون در مدفوع در روزهای بعد از عمل کاملا رایج است. عفونت بسیار نادر است، اما در صورت عدم درمان می تواند شدید شود. اگر در طی چند روز پس از عمل علایم عفونت مانند تب و لرز را تجربه کردید، سریعا به پزشک خود اطلاع دهید یا به نزدیکترین بخش اورژانس بیمارستان بروید. در حالی که خونریزی داخلی بسیار نادر است، اگر شدید باشد ممکن است به جراحی یا روش کاتتر نیاز داشته باشد. به ندرت، احتباس ادرار یا ناتوانی موقتی در دفع ادرار، می تواند به دلیل انسداد مجرای ادرار رخ دهد. با قرار دادن یک لوله لاستیکی استریل معروف به کاتتر در مجرای ادرار برای رفع انسداد، این مسیله برطرف می شود. دستگاه های پزشکی کاشته شده که حاوی فلز هستند ممکن است در حین معاینه تصویربرداری MR از کار بیفتند و یا باعث مشکل شوند. در صورت تزریق ماده حاجب، احتمال بروز واکنش آلرژیک بسیار ناچیز است. چنین واکنش هایی معمولا خفیف بوده و به راحتی توسط دارو کنترل می شوند. اگر علایم آلرژیک را تجربه کردید، یک رادیولوژیست یا پزشک دیگر برای کمک فوری در دسترس خواهد بود. فیبروز سیستمیک نفروژنیک در حال حاضر عارضه تصویربرداری MR شناخته شده است. اما بسیار نادر بوده و گمان می رود ناشی از تزریق دوز بالای ماده حاجب گادولینیوم در بیمارانی باشد که عملکرد کلیه آنها بسیار ضعیف است. برای نمونه برداری های هدایت شده با MRI ، تصاویر با کیفیت بالا تنها درصورتی که بتوانید هنگام ضبط تصاویر کاملا بی حرکت بمانید، حاصل می شود. اگر مضطرب و گیج هستید و یا درد شدیدی دارید، ممکن است هنگام تصویربرداری دراز کشیدن برای شما دشوار باشد. حتی تصاویر حاصل از کیفیت کافی برای مفید بودن به عنوان یک ابزار تشخیصی برخوردار نباشند. به همین ترتیب، وجود کاشت یا جسم فلزی دیگر نیز دستیابی به تصاویر واضح MR را دشوار می کند. بیماری که زیاد چاق باشد ممکن است در دهانه انواع خاصی از دستگاه های MRI جای نگیرد. تصویربرداری MR همیشه نمی تواند بین بافت سرطانی و التهاب یا وجود فرآورده های خونی در پروستات، را از همدیگر تشخیص دهد. MRI معمولا هزینه بیشتری دارد و انجام آن ممکن است بیشتر از سایر روش های تصویربرداری باشد. منبع: |
روشهای درمانی برای آرتروز، آرتروز ارز جمله بیماری های مزمنی است که بهتر است چندین روش را برای کاهش ناراحتی و کند کردن پیشرفت آن پیدا کنید. اگرچه تحقیقات در مورد داروها برای درمان آرتریت روماتویید ( RA ) در حال انجام است، اما در حال حاضر هیچ درمان قطعی برای این بیماری وجود ندارد. این یک بیماری مزمن است و بهتر است چندین روش برای کاهش ناراحتی و کند کردن پیشرفت آن پیدا کنید. هنوز هم، یک رژیم غذایی سالم، مدیریت استرس، ورزش منظم و سایر روش های درمانی می تواند به بهبود کیفیت زندگی شما کمک کند. داروهای بدون نسخه ( OTC ) و درمان های مکمل نیز می توانند به تسکین درد و کاهش التهاب کمک کنند. و داروهای اصلاح کننده بیماری می توانند علایم را کاهش دهند، از آسیب مفصل پیشگیری کنند. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد این روشها و روشهای دیگر برای تسکین درد RA خود به مطالعه ای این مقاله ادامه دهید. خواب کافی برای همه مهم است، اما به ویژه برای مبتلایان به بیماری آرتریت روماتویید مهم است. یک مطالعه در سال نشان داد که کیفیت پایین خواب بر میزان درد و توانایی شما در حرکت ت ثیر می گذارد. سعی کنید هر شب حداقل ساعت بخوابید. اگر شب به اندازه کافی نمی خوابید، چرت زدن در بعد از ظهر نیز می تواند کمک کند. اگر دچار بی خوابی هستید یا فکر می کنید ممکن است دچار آپنه خواب شوید، برای تشخیص و یک برنامه درمانی با پزشک خود صحبت کنید. ورزش منظم راهی عالی برای تقویت عضلات و افزایش دامنه حرکتی مفصل است. تحقیقات سال نشان داد که ورزش همچنین ممکن است کیفیت خواب و خستگی را در افراد مبتلا به RA پیاده روی سریع، شنا و ایروبیک در آب معمولا گزینه های راحتی هستند. تمرینات مقاومتی مانند استفاده از باندهای مقاومت نیز به تقویت عضلات کمک می کند. از ورزش های پرتحرک بپرهیزید و وقتی مفاصل شما حساس یا ملتهب شد، آن را راحت کنید. یک فیزیوتراپیست همچنین می تواند به شما نشان دهد که چگونه تمرینات کم ت ثیر را به تنهایی انجام دهید. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید یوگا تمرینات اختصاصی همراه با مزایای بالقوه تنفس و مدیتیشن را ارایه می دهد. یک مطالعه منبع معتبر نشان داد که تمرین یوگای ایانگار به مدت هفته باعث بهبود خلق و خو، خستگی و پذیرش درد مزمن در زنان جوان مبتلا به RA یوگا همچنین ممکن است باعث کاهش درد و التهاب RA همانند سایر تمرینات، برای به حداقل رساندن استرس مفصل و پیشگیری از درد، هرگونه تغییراتی را که لازم دارید ایجاد کنید. اگر در برخی ژست ها به کمک نیاز دارید می توانید از وسایل جانبی استفاده کنید. تای چی یک هنر رزمی چینی است که حرکات آرام آرام را با آگاهی و تنفس عمیق ترکیب می کند. یک مطالعه در سال نشان داد که شرکت در کلاسهای گروهی تای چی ممکن است باعث کاهش اضطراب و بهبود حمایت اجتماعی در افراد مبتلا به RA طبق بررسی انجام شده در سال ، تای چی همچنین ممکن است علایم و عملکرد بدنی را در افراد مبتلا به آرتروز بهبود بخشد. با این حال، تحقیقات بیشتری به طور خاص برای تای چی و RA اطمینان حاصل کنید که از یک مربی آگاه درس می گیرید و حرکاتی را انجام نمی دهید که درد شما را بدتر می کند. ماساژ می تواند توسط یک درمانگر آموزش دیده، یکی از اعضای خانواده یا توسط خود شما انجام شود و ممکن است علایم RA یک مطالعه منبع معتبر نشان داد که پس از یک ماه، افراد مبتلا به RA اگر هنگام ماساژ درد یا ناراحتی دارید، به درمانگر خود بگویید تا بتواند تنظیماتی انجام دهد. طب سوزنی یک روش درمانی رایج در طب سنتی چین برای کمک به تسکین درد است. از سوزن های نازک برای تحریک نقاط خاصی از بدن استفاده می کند. چندین مطالعه فواید طب سوزنی را برای RA RA مطالعه دیگری از سال نشان داد که طب سوزنی لیزری، که از لیزر به جای سوزن در نقاط طب سوزنی استفاده می کند، التهاب RA طب سوزنی معمولا عوارض کمی دارد یا هیچگونه عارضه ای ندارد. قبل از شروع درمان بررسی کنید که متخصص طب سوزنی مجوز یا گواهی معتبری داشته باشد. تمرین ذهن آگاهی ممکن است به افراد مبتلا به RA یک بررسی پژوهشی از سال نشان داد که افراد مبتلا به RA RA نشستن در یک موقعیت برای تمرین مراقبه ذهن آگاهی ممکن است برای مبتلایان به RA مطالعات نشان می دهد حمایت خانواده، دوستان و سایر افراد مبتلا به RA یک مطالعه در سال نشان داد که حضور در یک گروه پشتیبانی همسالان ماهانه کیفیت زندگی افراد مبتلا به RA گروه های آنلاین نیز ممکن است موثر باشند. طبق مطالعه ای که از سال انجام شد، اعضای یک گروه پشتیبانی در فیس بوک اطلاعات را با یکدیگر به اشتراک گذاشتند و از حمایت اجتماعی آنلاین ابراز قدردانی کردند. غذایی که می خورید بر سلامت کلی شما ت ثیر می گذارد. در یک مطالعه در سال ، درصد از مردم گفتند که رژیم غذایی بر علایم RA یک بررسی پژوهشی از سال نشان داد که رژیم غذایی ممکن است پیشرفت RA میوه ماست سبزیجات خام یا کمی پخته شده ادویه جات، از جمله زردچوبه و زنجبیل در این بررسی همچنین پیشنهاد شده است که از غذاهای فرآوری شده، شکر و فرآورده های دامی خودداری کرده یا محدود شوند. پروبیوتیک ها باکتری هایی هستند که برای سلامتی شما مفید هستند. می توانید آنها را در غذاهایی مانند ماست، کلم ترش، و کیمچی پیدا کنید. مکمل های پروبیوتیک نیز ممکن است برای درمان RA RA RA چند مطالعه نشان می دهد که مکمل های روغن ماهی ممکن است به علایم RA RA برخی از روغن های گیاهی ممکن است درد و سفتی مرتبط با RA تاک در چین و تایوان رشد می کند. در طب سنتی چین مورد استفاده قرار می گیرد. تحقیقات نشان داده است که ممکن است برای درمان علایم RA RA برای کمک به کاهش تورم، کیسه یخ را روی مفاصل ملتهب قرار دهید. سرماخوردگی همچنین می تواند به بی حس شدن درد و آرام شدن اسپاسم عضلات کمک کند. یک بررسی تحقیقاتی در سال نشان داد که سرما درمانی ممکن است درد را در افراد مبتلا به RA RA RA دستگاه های کمکی زیادی وجود دارند که می توانند به شما کمک کنند. آتل، بریس و یقه های گردن می توانند مفاصل ملتهب را تثبیت و آرام کنند. طبق یک بررسی تحقیقاتی در سال ، آتل مچ دست ممکن است درد و تورم را در افراد مبتلا به RA RA کرم ها، ژل ها و لوسیون های موضعی می توانند مستقیما بر روی پوست مالیده شوند تا به تسکین مفاصل دردناک کمک کنند. از آنجا که پوست مواد را جذب می کند، ممکن است تسکین موقتی دردهای جزیی مفصلی را تجربه کنید. پمادهای موضعی همچنین می توانند به صورت اسپری باشند. محصولاتی که حاوی کپسایسین، سالیسیلات، کافور یا منتول هستند برای درمان آرتروز استاندارد هستند. تحقیقات محدودی در مورد استفاده از این روشهای درمانی برای RA RA بسیاری از روغنهای اساسی دارای خواص ضد التهابی و مفید هستند. روغن بادرنجبویه ممکن است به طور خاص به RA RA داروهای ضد التهاب غیر استروییدی بدون نسخه ( OTC ) می توانند تسکین موقتی درد و التهاب را ایجاد کنند. NSAID جراحی ممکن است بتواند ناهنجاری مفصل را اصلاح کند، ناتوانی را کاهش دهد و به کاهش درد در افراد مبتلا به RA RA سینوکتومی، جایی که جراح مفاصل التهابی مفصل را از بین می برد. همجوشی مفصلی (یا آرتروز) ، که در آن استخوانها برای افزایش پایداری بهم می پیوندند. تعویض کامل مفصل، که در آن جراح قسمت آسیب دیده مفصل را برداشته و جایگزینی فلز یا پلاستیک را وارد می کند. تعویض مفصل ران و زانو شایعترین عمل مفاصل بزرگ برای RA RA RA RA روش های زیادی برای بهبود کیفیت زندگی و کاهش پیشرفت بیماری آرتریت روماتویید وجود دارد. با پزشک خود درمورد اینکه کدام روش های درمانی می تواند برای شرایط شما بهتر باشد، صحبت کنید. منبع: |
بستن لوله های رحمی در زنان نوعی جراحی است، که لوله های رحم خانم ها را می بندد. لوله رحمی فالوپ به حمل تخمک آزاد شده از تخمدان ها به رحم کمک می کنند که تخمک در آنجا توسط اسپرم بارور می شود. با بسته شدن لوله رحمی، اسپرم قادر به رسیدن به تخمک نخواهد بود، بنابراین بارداری نمی تواند اتفاق بیفتد. بستن لوله رحمی، یک انتخاب برای زنانی است که دیگر نمی خواهند بچه دار شوند. این روش جراحی سرپایی شامل انسداد یا برش لوله رحمی است. از ورود تخمک آزاد شده از تخمدان به رحم، جایی که تخمک بارور می شود، جلوگیری می کند. بستن لوله رحمی می تواند خطر بارداری خارج رحمی را افزایش دهد. در بارداری خارج رحمی تخمک بارور شده به جای انتقال به رحم، در لوله رحمی رحمی کاشته می شود. حاملگی خارج رحمی می تواند به شرایط اضطراری تبدیل شود. آگاهی از علایم بسیار مهم است. سایر نام ها مربوط به بستن لوله رحمی نیز احتمال دارد به این شرح باشد: عقیم سازی لوله رحمی ناباروری دایمی عقیم سازی زنان بسته بودن لوله رحمی جراحی عقیم سازی (زن) گزینه های مختلفی برای جراحی بستن لوله رحمی وجود دارد. بستن لوله رحمی کنترل دایمی تولد است. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید عمل بستن لوله رحمی منجر به عقیم سازی یک خانم برای همیشه می شود (قادر به باردار شدن نیست) این روش معمولا برای خانم هایی که مطمین هستند نمی خواهند در آینده باردار شوند توصیه می شود. بستن لوله رحمی به عنوان یک روش دایمی کنترل بارداری در نظر گرفته می شود. این یک انتخاب خوب است زیرا زنان می توانند از این روش برای کنترل بارداری در سال های تولید مثل خود استفاده کنند. راحت بودن این روش و اینکه عوارض جانبی خاصی را به همراه ندارد، بسیاری از خانواده ها را مجذوب خود کرده است. معکوس کردن بستن لوله رحمی برخی از خانم هایی که تصمیم به انجام این روش می گیرند، بعدا از تصمیم خودشان پشیمان می شوند: وقتی زن خیلی جوان است. اگر او فرزندان کمی دارد یا هیچ فرزندی ندارد. اگر او این روش را به این دلیل انتخاب کرده که شریک زندگی اش از او خواسته است. زمانی که او تصمیم به بستن لوله رحمی رحمی گرفته، معتقد بود با این کار مسایل مالی حل می شود یا این گزینه بستن لوله رحمی می تواند مشکلات روابط را برطرف کند. این تصمیم باید در حالی گرفته شود که دیگر تصمیم به بارداری در آینده نداشته باشد. اگر خانمی بعدا تصمیم بگیرد که می خواهد باردار شود، گاهی اوقات می توان جراحی تغییر در لوله رحمی را انجام داد. با این حال، برگشت لوله رحمی یک روش جراحی بزرگ است که همیشه منجر به بارداری نمی شود. تقریبا تا درصد زنانی که بستن لوله رحمیشان معکوس شده است احتمال دارد باردار شوند. بستن لوله رحمی در بیمارستان یا کلینیک سرپایی رخ می دهد. نوع بیهوشی استفاده شده به روش جراحی انتخابی بستگی دارد. بستن لوله رحمی احتمال دارد با آرام بخشی هوشیارانه (نوعی بیهوشی که در آن بیمار بیدار است، اما آرام و خواب آلود است) یا آرام بخشی عمیق (بیمار در خواب است) انجام شود. بیهوشی می تواند موضعی، منطقه ای (بدن از ناف به پایین بی حس شده است) یا عمومی (شامل کل بدن) صورت بگیرد. در طول عمل، لوله رحمی رحمی بسته می شوند. برخی شاید نیاز به چند برش کوچک در شکم داشته باشند. در این روش ها، لوله رحمی بریده می شوند یا بسته می شوند. وضعیت سلامتی یک خانم می تواند نشان دهنده مناسب ترین گزینه برای بستن لوله رحمی باشد. دو عامل مهم برای تصمیم گیری شامل وزن بدن خانم و اینکه آیا او قبلا جراحی شده است یا نه، می باشد. بیش از نیمی از جراحی بستن لوله رحمی بلافاصله پس از زایمان واژن از طریق یک برش کوچک در نزدیکی دکمه شکم یا هنگام سزارین یا سقط انجام می شود. برای انجام بستن لوله رحمی در این زمان از قبل با پزشک خود مشورت کنید. به طور کلی، سه نوع خطر در ارتباط با بستن لوله رحمی وجود دارد. این خطرات می تواند شامل بسته نشدن کامل لوله رحمی باشد، که منجر به بارداری یک زن در آینده شود (این تقریبا از هر زن نفر را تحت ت ثیر قرار می دهد) ، آسیب به اندام ها یا ساختارهای مجاور ناشی از ابزارهای جراحی و بارداری خارج از لوله رحمی رحمی پس از بستن لوله رحمی شود. که در این شرایط احتمال افزایش بارداری خارج رحمی وجود دارد. اینها می تواند شامل واکنش به دارو و مشکلات تنفسی باشد. به طور کلی این موارد شامل عفونت و خونریزی است. هنگامی که یک جراح بستن لوله رحمی را انجام می دهد، لوله رحمی فالوپ، برش، مهر و موم یا بسته می شوند. اگر لوله رحمی فالوپ پس از این روند دوباره با هم رشد کنند، بستن لوله رحمی می تواند منجر به بارداری شود: درصد در زنان زیر سال درصد در زنان تا ساله درصد در زنان بالای سال پس از عمل بستن لوله رحمی رحم، یک خانم احتمال دارد متوجه شود که از قبل باردار بوده است. دلیل این امر آن است که تخمک بارور شده می تواند قبل از عمل در رحم او کاشته شده باشد. به همین دلیل، بسیاری از خانم ها درست بعد از زایمان یا بعد از یک دوره قاعدگی، زمانی که خطر بارداری کمتر است، بستن لوله رحمی را انتخاب می کنند. نتایج جراحی بستن لوله رحمی چیست؟ اکثر خانم ها می توانند در عرض چند روز پس از بستن لوله رحمی، به کار خود برگردند. داروهای ضد درد می توانند به رفع هرگونه ناراحتی کمک کنند. توصیه می شود که زنان به مدت چند روز از ورزش شدید خودداری کنند. به طور کلی، بیشتر خانم ها در عرض یک هفته احساس آمادگی می کنند که دوباره رابطه جنسی داشته باشند. اکثر زنان بدون هیچ مشکلی از این روش بهبود می یابند. بر خلاف عقیم سازی مردان (وازکتومی) هیچ آزمایشی برای بررسی عقیم سازی در خانم ها لازم نیست. بستن لوله رحمی لذت جنسی زن را کاهش نمی دهد و بر زنانگی او ت ثیر نمی گذارد. از آنجا که هیچ غده یا اندامی برداشته یا تغییر نمی کند و همه هورمون ها هنوز تولید می شوند، بستن لوله رحمی نباید تغییر جنسی دهد یا در عملکرد اندام های جنسی زن اختلال ایجاد کند. هزینه بستن لوله رحمی می تواند بین تا دلار باشد. خانم باید با بیمه نامه خود مشورت کند، زیرا پوشش بیمه ای برای جلوگیری از بارداری متفاوت است. بیمه های خصوصی احتمال دارد هزینه های بستن لوله رحمی را ت مین کنند. در حالی که بستن لوله رحمی از روش های موثر جلوگیری از بارداری است، اما هیچ محافظتی در برابر عفونت های مقاربتی ایجاد نمی کند. بستن لوله رحمی بیش از است. با این حال، میزان کلی حاملگی خارج رحمی پس از بستن لوله رحمی بسیار کم است. در صورتی که در وهله اول عمل بستن لوله رحمی رحم انجام نشده باشد، کمتر از آن است. اگر بعد از بستن لوله رحمی رحم، لوله رحمی رحمی دوباره روی هم قرار بگیرد، احتمال دارد بارداری اتفاق بیفتد. برخی از خانم ها نیز تصمیم به تغییر معکوس شدن لوله رحمی دارند. در این روش پزشک لوله رحمی رحمی را دوباره کنار هم قرار می دهد. این وضعیت برای خانم هایی که می خواهند باردار شوند همیشه موثر نیست، اما احتمال دارد نتیجه داشته باشد. علایم مرتبط با بارداری در طی لوله رحمی بسته شده، عبارتند از: تکرر ادرار هوس های غذایی حساسیت به پستان خستگی غیر قابل توضیح از دست دادن یک دوره قاعدگی حالت تهوع، به خصوص در صبح اگر فکر می کنید باردار هستید، می توانید در خانه تست بارداری انجام دهید. این آزمایش ها به خصوص در اوایل بارداری درصد درست نیستند. پزشک همچنین می تواند آزمایش خون یا سونوگرافی را برای ت یید بارداری انجام دهد. انجام جراحی قبلی لگن یا بستن لوله رحمی می تواند خطر بارداری خارج رحمی را افزایش دهد. این امر در صورت استفاده از دستگاه داخل رحمی ( IUD ) به عنوان روش پیشگیری از بارداری نیز وجود دارد. علایم مربوط با بارداری خارج رحمی در ابتدا می تواند مانند یک بارداری سنتی به نظر برسد. به عنوان مثال، اگر تست بارداری بدهید، مثبت خواهد بود. اما تخمک بارور شده در مکانی که می تواند رشد کند کاشته نمی شود. در نتیجه، بارداری نمی تواند ادامه یابد: درد لگن درد شکم خونریزی واژن فشار لگن، به ویژه در حین دفع مدفوع این علایم را نباید نادیده گرفت. حاملگی خارج رحمی می تواند باعث پارگی لوله رحمی فالوپ شود، که منجر به خونریزی داخلی شده و خانم دچار غش و شوک می شود. در صورت مشاهده علایم زیر با حاملگی خارج رحمی، فورا به دنبال درمان پزشکی باشید. اگر پزشک تشخیص دهد که بارداری در مراحل اولیه خارج رحمی است، احتمال دارد دارو تجویز کند. این دارو می تواند رشد بیشتر تخمک یا خونریزی را متوقف کند. پزشک سطح گنادوتروپین جفتی انسانی ( hCG ) ، یا هورمون مرتبط با بارداری را کنترل می کند. در حالی که بستن لوله رحمی یک روش پیشگیری از بارداری بسیار موثر است، اما درصد از بارداری محافظت نمی کند. همچنین لازم به یادآوری است که این روش از عفونتهای مقاربتی محافظت نمی کند. اگر رابطه جنسی با فرد دیگری غیر از همسر خود دارید، استفاده از کاندوم در هر بار رابطه جنسی مهم است. اگر در سنین جوانی عمل خود را انجام داده باشید یا بیش از یک دهه از جراحی گذشته باشد، احتمال دارد در معرض خطر افزایش بارداری باشید. شما و همسرتان می توانید از گزینه های دیگر جلوگیری از بارداری برای کاهش خطرات استفاده کنید. این گزینه ها می تواند شامل وازکتومی (عقیم سازی مرد) یا استفاده از کاندوم باشد. منابع: |
بسیار زیاد هستند. کسب آگاهی و شناخت آنها می تواند تاثیر زیادی در سلامت و روند کیفیت زندگی ما داشته باشد. بسیاری از مردم تصور می کنند که امید به زندگی تا حد زیادی توسط ژنتیک تعیین می شود. با این حال، ژن ها نقشی بسیار کمتر از آنچه در ابتدا تصور می شد بازی می کنند. به نظر می رسد که عوامل محیطی مانند رژیم غذایی و سبک زندگی تاثیر بسیار زیادی در میزان طول عمر افراد دارند واز عوامل بسیار کلیدی هستند. بر همین اساس ما سعی کرده ایم در این مقاله عامل مهم و کلیدی برای افزایش طول عمر را مورد بررسی قرار دهیم. سیگار کشیدن به شدت با بیماری و مرگ زودرس مرتبط است. به طور کلی، افرادی که سیگار می کشند ممکن است سال از عمر خود را از دست بدهند. احتمال مرگ زودرس آنها برابر بیشتر از کسانی است که هرگز سیگار نمی کشند. به خاطر داشته باشید که هرگز برای ترک دیر نیست. افرادی که تا سالگی سیگار را ترک می کنند ممکن است عمر آنها تا تا سال افزایش یابد. علاوه بر این، ترک سیگار در سالگی ممکن است تا سال به زندگی شما اضافه کند. در واقع، ترک سیگار در سالگی ممکن است هنوز مزایایی را به همراه داشته باشد. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید بررسی ها در مورد جمعیت انسانی که به دلیل طول عمر مشهور هستند، ارتباط بین دریافت کالری کم، طول عمر بیشتر و احتمال ابتلا به بیماری را نشان می دهد. علاوه بر این، محدودیت کالری ممکن است به کاهش وزن اضافی بدن و چربی شکم کمک کند، که هر دو با طول عمر کوتاهتر مرتبط هستند. بررسی ها نشان داده است، محدودیت طولانی مدت کالری اغلب پایدار نیست و می تواند شامل عوارض جانبی منفی مانند افزایش گرسنگی، دمای بدن و باشد. اینکه محدودیت کالری، روند پیری را کاهش یا طول عمر شما را افزایش می دهد هنوز کاملا مشخص نیست و به اثبات نرسیده است. غنی از پروتیین، فیبر، آنتی اکسیدان و ترکیبات گیاهی مفید هستند. علاوه بر این، آنها منبع خوبی از چندین ویتامین و مواد معدنی مانند مس، منیزیم، پتاسیم، فولات، نیاسین و ویتامین های B E . چندین مطالعه نشان می دهد که آجیل بر روی، فشار خون، التهاب، دیابت، سطح چربی شکم و حتی برخی از انواع سرطان تاثیرات مفیدی دارد. یک مطالعه نشان داد که خطر مرگ زودرس در افرادی که حداقل وعده آجیل در هفته مصرف می کنند، کاهش دهد. خواب کم نیز ممکن است باعث شود خطر ابتلا به دیابت، بیماری های قلبی و چاقی را افزایش دهد. همه اینها به یک عمر کوتاه مرتبط هستند. از طرف دیگر، خواب بیش از حد می تواند با افسردگی، فعالیت بدنی کم و شرایط سلامتی شما مرتبط باشد. همه اینها ممکن است بر طول عمر شما ت ثیر منفی بگذارد. طول عمر ممکن است خارج از کنترل شما به نظر برسد. اما بسیاری از عادات سالم ممکن است طول عمر شما را افزایش دهند. نوشیدن قهوه یا چای، ورزش، خواب کافی و پرهیز از مصرف الکل از جمله این موارد است. در کنار هم، این عادت ها می توانند سلامتی شما را تقویت کنند. حتی شما را در مسیر زندگی طولانی قرار دهند. منبع: |
برخی افرادی که تن و لحن صدای خودشان را دوست ندارند به دنبال جواب این سوال هستند که چگونه از روش های تغییر صدا استفاده نمایند. صدای انسان ها توانایی فرماندهی، تسکین و سرگرمی را دارد. اما اگر نوع صدایتان را دوست ندارید، احتمال دارد اعتماد به نفس شما برای صحبت کردن با دیگران را تحت ت ثیر قرار دهد. نحوه تاثیر صدا و نوع آن، به کلماتی که به کار می برید نیز بستگی دارد. کسی که می خواهد صدای خود را تغییر دهد مراحلی وجود دارد که می تواند آنها را برای بهبود صدا، لحن، بافت و کیفیت صدای خود را در نظر بگیرد. برای کسب آگاهی بیشتر از اینکه چگونه صدای خود را تغییر دهید بهتر است ادامه مقاله را تا انتها بخوانید. صدا و بافت و لحن آن توسط عوامل مختلفی تعیین می شود، از جمله: وراثت یک عامل ایجاد کننده نوع صدا است. شاید متوجه شده باشید که افراد در یک خانواده اغلب صداهایی شبیه به هم دارند. دلیل این امر آن است حنجره، که شامل تارهای صوتی است، دقیقا مانند هر قسمت دیگر آناتومی بدن تغییرات جسمی بی شماری دارد. جنسیت نیز در صدا و بافت آن نقش دارد. از بدو تولد، پسران تارهای صوتی بزرگتری نسبت به دختران دارند. در بلوغ، تستوسترون در بزرگ شدن حنجره تاثیر دارد. تارهای صوتی نیز با افزایش سن بلندتر و ضخیم می شوند و طنین و ارتعاش عمیق تری ایجاد می کنند. به همین دلیل صدای مردان در بلوغ کلفت و عمیق می شود، در حالی که صدای زنان نسبتا نازک تر است. هورمون ها و ت ثیر آنها بر وزن همچنین می توانند بر نحوه صداگذاری ت ثیر بگذارند. مردان چاق چربی زیادی تولید می کنند. همین موضوع باعث افزایش تن صدا می شود. از طرف دیگر، زنان مبتلا به چاقی مقدار زیادی تستوسترون تولید می کنند که احتمال دارد صدای آنها را عمیق تر کند. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید اضافه وزن می تواند بر کنترل نفس نیز ت ثیر بگذارد و باعث می شود صدا تند یا نفس گیر شود. کمبود وزن، برعکس، احتمال دارد با کاهش استقامت تارهای صوتی، آنها را بیشتر در معرض آسیب قرار می دهد، و بر صدا ت ثیر می گذارد. قد نیز بر روی نوع صدا ت ثیر می گذارد. افراد بلند قد، مجاری تنفسی بلند تر و ریه های بزرگتری دارند و باعث می شود صدای عمیق تری نسبت به افراد کوتاه قد داشته باشند. ناهنجاری های ساختاری، مانند انحراف تیغه بینی یا شکاف کام، می تواند بر روی نحوه صداگذاری ت ثیر بگذارد، همچنین ممکن است زبان، اصطلاحات و لهجه را نیز تغییر دهد. سن، وضعیت عاطفی، سلامت کلی و تمیزی هوای تنفسی همچنین می تواند نوع صدا، و بافت آن را تغییر دهد. برخی از بیماری ها می توانند منجر به شوند. بسیاری از این مشکلات به راحتی از طریق آسیب شناسی گفتار، درمان یا حتی مواردی مانند تمرینات تنفسی برطرف می شوند برخی از مشکلات رایج گفتاری پزشکی که معمولا از این طریق برطرف می شوند، عبارتند از: ، التهاب تارهای صوتی، واقعا بسیار شایع است. وقتی کسی می گوید، "من صدایم درنمی آید"، این احتمال وجود دارد که لارنژیت حاد را تجربه کند. لارنژیت به طور معمول با یک عفونت ویروسی یا باکتریایی شروع می شود که باعث تورم تارهای صوتی خواه شد. به طور معمول با استراحت تارهای صوتی و حفظ رطوبت خوب رفع می شود. بیماری نیز یک مسیله شایع زمینه ای است. وقتی اسید معده به سمت پشت از مری راه پیدا می کند، می تواند احساس سوزش ناخوشایندی رخ دهد. این قطعا چیز جدیدی نیست، اما آیا می دانید اسید معده می تواند بر روی چین های صوتی یا تارها ت ثیر بگذارد. اگر نگران این هستید که صدای شما تند یا خشن است، اما علت آن را تشخیص نمی دهید، می تواند علت تغییر صدا شما همان ریفلاکس مری باشد. روش های مختلفی برای تغییر صدای شما وجود دارد و تنها تجهیزات مورد نیاز شما یک برنامه ضبط صدا در تلفن یا رایانه و خودتان است. تغییر صدا یک شبه اتفاق نمیفتد. این کار به تمرین و پشتکار نیاز دارد و اگر بتوانید به آن پایبند باشید، پاداش های آن بسیار خوشایند خواهد بود. اولین قدم برای تغییر صدا این است که در مورد صدایتان که دوست ندارید تصمیم بگیرید. آیا بیش از حد انحراف بینی دارید؟ آیا لهجه ای دارید که دوست ندارید؟ در نظر بگیرید که چه چیزی را در مورد صدایتان دوست ندارید. با شناخت علت اصلی اینکه صدای خودتان را دوست ندارید، می توانید گزینه های درمانی بهتری را انتخاب کنید. برخی از راهکارها برای بهبود صدا و تغییر آن، عبارتند از. اگر اختلال گفتاری دارید، برای پیدا کردن روش های تغییر صدا مشورت با یک گفتار درمانگر به شما کمک می کند. اختلالات گفتاری می تواند شامل اشکال در بیان، مانند لیس زدن، یا مشکلات در روان، مانند باشد. اگر می خواهید صدای خود را قدرتمندتر کنید، لهجه را از بین ببرید یا کیفیت کلی صدای خود را بهبود ببخشید، کار با یک مربی آواز می تواند در رفع این مشکلات موثر باشد. یک مربی صدا کمک می کند یاد بگیرید که چگونه مصوت ها و صامت ها را به شکل صحیح بیان کنید و عناصر مختلف گفتاری را تشخیص دهید. آنها همچنین کمک می کنند تا بر موارد زیر تمرکز کنید: نوع بیان موقعیت زبان از بین بردن تنش فک کنترل وضعیت و نفس فرافکنی صدای دیافراگم نحوه حرکت لب و زبان هنگام صحبت کردن برخی از روش های جراحی وجود دارد که می تواند سرعت صدا را کاهش یا افزایش دهد. آنها عبارتند از: صدا می تواند از طریق جراحی تغییر کند. به این عمل، جراحی زنانه سازی صدا یا لارنگوپلاستی زنانه می گویند. در طی جراحی زنانه سازی صدا، حنجره کوچکتر شده و تارهای صوتی کوتاه می شوند. زنان ترنس گاهی اوقات تحت این روش قرار می گیرند. در این روش از لیزر برای سفت شدن تارهای صوتی استفاده می شود که به بالا بردن تن صدا کمک می کند. همچنین این روش ممکن است برای کوچک کردن افراد سیگاری استفاده شود که باعث افزایش سطح صدا نیز می شود. در این روش با شل شدن تارهای صوتی یا با مرتب سازی مجدد بافت نرم، برای افزودن وزن به تارهای صوتی، صدا را تغییر می دهد. اگر می خواهید مربی صدای خود باشید، تمرینات صوتی وجود دارد که می توانید در خانه انجام دهید. اول، اینکه باید بدانید که در واقع صدایتان چگونه به نظر می رسد. صدای شما احتمال دارد از نظر دیگران متفاوت و حتی مناسب به نظر برسد. به این دلیل است که هنگام صحبت، صدا همزمان از طریق هوا و جمجمه حرکت می کند. صدایی که می شنوید از طریق هوا به لاله های گوش منتقل می شود، جایی که سه استخوان ریز گوش ها را می لرزاند. سپس به حلزون گوش و در نهایت به مغز می رسد. در حالی که وقتی صحبت می کنید، ارتعاشات تارهای صوتی مستقیما به حلزون گوش می رسد. به همین دلیل احتمال دارد وقتی صدای ضبط شده خود را می شنوید، نحوه صدا را تشخیص ندهید. برای همین، منطقی است که ابتدا صدای خود را ضبط کنید. برای شناسایی تفاوت در الگوهای گفتاری، کارشناسان توصیه می کنند صدای خود را در چندین سناریو ضبط کنید، مانند: صحبت با یک دوست سخنرانی برای یک تجارت خواندن کتاب برای کودک شواهد نشان می دهد که می توانید صدای خود را کنترل کنید تا صدای بهتری داشته باشید. برخی از تمرین های صوتی که می توانید برای آرام کردن صدای خود استفاده کنید شامل موارد زیر است: خمیازه وزوز لب تنفس عمیق ماساژ گلو زمزمه کردن آزمایشات زبان تقلید از صدا ممکن است به شما کمک کند تا صدایی را که دوست دارید پیدا کنید. برای انجام این کار، باید با دقت به صدای اطرافیان خود گوش دهید. با افزایش سن تارهای صوتی دقیقا مانند بقیه اعضای بدن فرسوده می شوند. به همین دلیل صدای افراد با گذشت زمان تغییر می کنند. برای سالم و بهینه نگه داشتن تارهای صوتی خود بهتر است این نکات را امتحان کنید: مصرف الکل خود را کاهش دهید. هیدراته بمانید و نوشیدنی های گرم زیادی مانند چای بنوشید. سیگار نکشید، و از مصرف هر ماده ای استنشاقی بپرهیزید. از نجوا کردن، که باعث ضعیف شدن تارهای صوتی می شود، نیز خودداری کنید. در صورت لزوم با مصرف دارو برای آلرژی یا شرایط تنفسی، سینوس های خود را پاک نگه دارید. وقتی صحبت می کنید یا آواز می خوانید، فرایندی که صدا را ایجاد می کند از ریه ها شروع می شود. اگر ظرفیت ریه کاهش یابد، احتمال دارد صدایتان ضعیف به نظر برسد. دنده ها، دیافراگم و عضلات شکم قدرت جسمی را فراهم می کنند تا هوا را به خارج از ریه ها هدایت و وارد نای و حنجره شود، که تارهای صوتی را نگه می دارد. هوا بین تارهای صوتی جریان دارد و باعث لرزش آنها می شود. صدا، انرژی است که توسط لرزش ذرات هوا ایجاد می شود. میزان بلندی صدا با توجه به تعداد ارتعاشاتی که تارهای صوتی ایجاد می کنند، تعیین می شود. از این ارتعاشات به عنوان فرکانس یاد می شود. ارتعاشات کمتر زمین را ایجاد می کنند و ارتعاشات بیشتر یک گام بالاتر ایجاد می کنند. ارتعاشات، ذرات هوا را برای ادامه حرکت به سمت دهان و سینوس ها هدایت می کند، جایی که صدا طنین و لحن منحصر به فرد خاص خود را به دست می آورد. اگر سینوس های مسدود شده باشد، احتمال دارد در این مرحله صدا از داخل بینی به نظر برسد. اگر نوع صدای خود را دوست ندارید، روش های مختلفی برای تغییر آن وجود دارد. اینها شامل تمرینات صوتی در خانه، تقلید از صدایی که دوست دارید، کار با مربی صدا و جراحی است. |
روشی است که برای برداشتن تمام پالپ دندان از تاج و ریشه دندان انجام می شود. پالپ ماده داخلی نرم است که شامل بافت همبند، رگهای خونی و اعصاب دندان را شامل می شود. پوسیدگی دندان، ناشی از اسید تولید شده در دهان توسط باکتری ها، می تواند مینای دندان، عاج را تحت ت ثیر قرار داده و به پالپ برسد. وقتی پالپ دندان اولیه یا شیری آلوده می شود، پالپکتومی بهترین گزینه درمانی برای نجات دندان است. در بزرگسالان، اگر پالپ آلوده باشد، دندان کشیده می شود یا برای نجات دندان انجام می شود. در پالپکتومی برای کاهش درد و جلوگیری از کشیدن دندان، کل پالپ از دندان اصلی آلوده خارج می شود. سپس کانال ریشه با یک ماده قابل جذب مناسب پر می شود. از آنجا که شبیه درمان ریشه است، به آن کانال ریشه کودک نیز گفته می شود. پالپ دندان قسمت زنده دندان می باشد. این شامل انتهای عصب و رگ های خونی است که دندان شما را زنده یا حیاتی نگه می دارد. دندانهای شما با کمک پالپ دمای گرم و سرد را درک می کنند. همچنین خون غنی از مواد مغذی را به کل دندان می رساند. مهمترین عملکرد پالپ تولید بافت کلسیفیه شده (عاج) است که دندان را نگهداری و تقویت می کند. قبل از اینکه بفهمیم پالپکتومی چیست بهتر است اطلاعاتی در مورد خود دندان داشته باشیم. به طور کلی یک دندان از قسمت های مختلفی تشکیل شده، از جمله. به بخشی از دندان که در داخل دهان قابل مشاهده است، تاج گفته می شود. شکل تاج بسته به عملکرد دندان متفاوت است. به عنوان مثال، دندان های قدامی برای برش به صورت اسکنه ای شکل هستند، در حالی که دندان های آسیاب برای خرد کردن غذا صاف دیده می شود. دو سوم دندانی که در استخوان فک جاسازی شده است، ریشه نامیده می شود. ریشه، دندان را در جای خود نگه می دارد. به ناحیه ای که تاج و ریشه به هم می رسند گردن گفته می شود. خارجی ترین لایه دندان و سخت ترین بافت بدن است. لایه میانی دندان است. عاج میلیون ها لوله کوچک دارد که انتهای عصب از لایه داخلی وجود دارد. مرکز و هسته نرم دندان است. پالپ جایی است که اعصاب و عروق خونی وجود دارد. لایه سخت را پوشش می دهد و به طور کلی ریشه دندان نامیده می شود. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید پالپکتومی، برداشتن کامل پالپ از تاج و ریشه است. سپس دندان با ماده ای قابل جذب توسط بدن پر می شود. معمولا روی دندان های شیری صورت می گیرد. عصب کشی با ریشه درمانی شروع می شود، اما دندان یا تاج ممکن است به صورت دایمی پر شود. عصب کشی معمولا روی دندانهای دایمی صورت می گیرد. پالپکتومی را می توان در یک جلسه با استفاده از مراحل اساسی زیر انجام داد: از بی حسی موضعی برای بی حس کردن ناحیه استفاده خواهد شد. در ادامه روزنه ای در دندان ایجاد می شود. از ابزارهای کوچک دندانپزشکی برای از بین بردن تمام پالپ استفاده می شود. دندان تمیز، ضد عفونی و آماده پر شدن خواهد شد. دندان با مواد قابل جذب پر می شود. کانال ریشه یا عصب کشی معمولا به بیش از یکبار مراجعه به مطب دندانپزشکی نیاز دارد. پس از برداشتن پالپ، مانند عمل پالپکتومی، کل سیستم کانال ریشه تمیز، شکل داده و پر و پانسمان می شود. به احتمال زیاد با یک تاج موقت به خانه می رود. بیمار باید برای پر کردن دایم و تاج دایمی به جلسه دیگر به دندانپزشک خود مراجعه کند. پالپکتومی برای نجات دندان شیری استفاده می شود که در اثر پوسیدگی یا ضربه به شدت آسیب دیده است. دندان شیری در حال رزرو مکان و موقعیتی برای دندان دایمی است. از دست دادن زودرس دندان شیری می تواند منجر به بروز مشکلات زیادی شود از جمله: مشکل جویدن مسایل مربوط به گفتار کج شدن دندان های که تمیز کردن آنها دشوار است. اما موادی که بعد از پالپکتومی برای پر کردن دندان از آنها استفاده می شود می توانند این فضا را نگه داشته و از بروز عوارض جانبی دندان های شیری پیشگیری کنند. پالپکتومی، برداشتن تمام پالپ از محفظه فوقانی دندان و ریشه است. پالپکتومی جزیی هنگامی است که دندانپزشک بدون دست زدن به ریشه ها، فقط قسمت آسیب دیده پالپ یا تمام پالپ در محفظه فوقانی دندان را برمی دارد. پس از برداشتن پالپ آسیب دیده، دندان تمیز، ضد عفونی و پر می شود. پالپکتومی جزیی را پالپوتومی یا پالپ درمانی نیز می نامند. هنگامی که آسیب به دندان کمتر شود، این روش ممکن است یک گزینه مناسب تری باشد. عمل پالپکتومی هنگامی انجام می شود که مینای دندان در اثر پوسیدگی آسیب دیده باشد. با انجام مراقبت های خوب دهان و دندان می توانید از و احتمال نیاز به پالپکتومی جلوگیری کنید: مصرف نوشیدنی های شیرین را با آب یا شیر جایگزین کنید. در وعده های غذایی از میان وعده های مکرر خودداری کنید. مطمن شوید که آنها برای جلوگیری از، آب کافی بنوشند. با پوشیدن محافظ دهان هنگام ورزش می توان آسیب دندان را کاهش داد. دندان های خود یا دندان های کودک خود را حداقل دو بار در روز مسواک بزنید. از کودک خود بخواهید بعد از هر وعده غذایی دهان خود را با آب گرم بشویند. همراه با وعده های غذایی آب بنوشید تا قند و اسیدها از سطح دندان ها پاک شوند. جلسات درمانی منظمی داشته باشید. تشخیص زودهنگام هر گونه پوسیدگی دندان می تواند از لزوم انجام پالپکتومی جلوگیری کند. آسیب و یا ضربه به دندان همچنین می تواند منجر به پوسیدگی شود. با استفاده از محافظ دهان می توانید به کاهش خطر آسیب در طی فعالیت های ورزشی کمک کنید. به دنبال آسیب دیدگی دهان حتما به دندانپزشک مراجعه کنید. اگر دندان یا ریشه های آن زیاد آسیب دیده باشد ممکن است به عمل پالپکتومی نیاز داشته باشید اگر دندان کودک از قبل شل شده باشد، کشیدن آن احتمالا انتخاب بهتری نسبت به پالپکتومی است. اما از دست دادن زودهنگام دندان های شیری می تواند بر گفتار کودک و توانایی او در جویدن غذا ت ثیر بگذارد. بر همین اساس در پالپکتومی کودکی می تواند جایگزین بهتری برای کشیدن دندان باشد. عمل پالپکتومی در موارد زیر توصیه نمی شود: آسیب دیدگی بیش از حد دندان ها بیش از / ریشه برداشته می شود. دندان به شدت متحرک است. پالپکتومی نیز برای موارد زیر منع مصرف دارد: غیرقابل کنترل بودن بیمار کودکان با سابقه مشکلات قلبی کودکان دارای نقص سیستم ایمنی بدن یک عامل بی حسی موضعی برای بی حس شدن دندان تزریق می شود. سپس دندانپزشک با سوراخ کردن مینای دندان و عاج به کانال ریشه دسترسی پیدا می کند. سپس پالپ دندان آلوده یا کل آن برداشته می شود. از وسایل دندانپزشکی برای شکل دهی و تمیز کردن کانال ریشه استفاده می شود. از هیپوکلریت سدیم برای تمیز کردن کانال استفاده می شود تا همه بقایا باقی مانده از بین برود. سپس کانال خشک شده و با ماده قابل جذب قابل جذب، مانند اکسید روی، اوژنول یا یدوفورم پر می شود. در این روش، به جای پر کردن کانال با مواد مبهم در جلسه اول، دندانپزشک ریشه را با هیدروکسید کلسیم پر می کند و پس از تمیز کردن، شکل دادن و تمیز کردن کانال، یک مواد پر کردنی موقت را قرار می دهد. بعد از یک هفته، دندانپزشک وضعیت دندان و احتمال عفونی شدن آن را بررسی کند. اگر دندان بدون علامت باشد، پر کردن موقت برداشته و کلسیم هیدروکسید شسته می شود. کانال با ماده جذب کننده قابل جذب پر شده است. شما یا فرزندتان بعد از پالپکتومی سریعا باید بتوانید به فعالیت های عادی خود برگردید. تا زمانی که اثرات بی حسی از بین برود، از خوردن غذاهای جامد خودداری کنید. اگر دندان به شدت آلوده و یا عفونی شده باشد، دندانپزشک ممکن است تجویز کند. حتما دوره درمانی خود را تا آخر تکمیل کنید. اطراف دندان ممکن است برای چند روز کمی متورم و حساس شود، بنابراین می توانید مسکن های بدون نسخه را مصرف کنید. در صورت مشاهده هر یک از این علایم با دندانپزشک تماس بگیرید: افزایش درد ناتوانی در جویدن افزایش حساسیت به گرما و سرما درد بیش از چند روز طول می کشد. التهاب جدید یا علایم عفونت در اطراف دندان عمل جراحی پالپکتومی در دندان شیری باید برای نگه داشتن آن تا زمان رویش دندان دایمی کافی باشد. در یک دندان دایمی، معاینات منظم دندانپزشکی می تواند هرگونه مشکلی را در اوایل بیماری تشخیص دهد. پالپکتومی می تواند از تا دلار یا بیشتر هزینه داشته باشد. هزینه این روش درمانی به عوامل زیر بستگی دارد: نوع دندان آسیب دیده نوع بیمه دندانپزشکی که بیمار تحت پوشش آن قرار دارد. اگر از یک کانال ریشه با تاج دایمی استفاده می کنید، هزینه آن به مراتب بیشتر خواهد شد. پالپکتومی روشی برای نجات دندان آسیب دیده و معمولا دندان شیری است. نجات دندان شیری همیشه ضروری و ممکن نیست. اما در برخی شرایط پالپکتومی می تواند از مشکلات جویدن، گفتار و نامرتب شدن دندان ها در اثر افتادن دندان های شیری جلوگیری کند. منابع: |
قبل از بیان باید بدانید که اصطلاح بیماری مقاربتی ( STD ) برای بیان وضعیتی است که از طریق تماس جنسی از یک شخص به شخص دیگر منتقل می شود. محافظت نشده از واژن، مقعد یا دهان و دندان با فردی که بیماری STD یک STD STI )یا بیماری وریدی ( VD ) نیز نامیده شود. این بدان معنا نیست که رابطه جنسی تنها راه انتقال بیماری های مقاربتی است. بسته به STD افراد حتی ممکن است بدون بروز علایم بیماری را انتقال دهند. اما برخی از STD بیضه های دردناک یا متورم درد یا ناراحتی در هنگام رابطه جنسی یا ادرار ترشح یا خونریزی غیرمعمول از آلت تناسلی مرد زخم، برجستگی یا بثورات در آلت تناسلی مرد، بیضه ها، مقعد، باسن، ران ها یا دهان در بسیاری از موارد، STD STD خارش در واژن یا اطراف آن ترشح یا خونریزی غیرطبیعی از واژن درد یا ناراحتی در هنگام رابطه جنسی یا ادرار زخم، برجستگی یا بثورات در واژن، مقعد، باسن، رانها یا دهان انواع مختلفی از عفونت ها می توانند از راه جنسی منتقل شوند. شایع ترین STD هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید نوع خاصی از باکتری ها باعث کلامیدیا می شوند. بسیاری از افراد مبتلا به کلامیدیا علایم قابل توجهی ندارند. وقتی علایم ایجاد می شود، اغلب شامل موارد زیر است: درد در زیر شکم درد یا ناراحتی در هنگام رابطه جنسی یا ادرار ترشحات سبز یا زرد از آلت تناسلی مرد یا واژن در صورت عدم درمان، کلامیدیا می تواند منجر به موارد زیر شود: عفونت های مجرای ادرار، غده پروستات یا بیضه ها اگر زن باردار مبتلا به کلامیدیا درمان نشده باشد، می تواند آن را در زمان تولد به کودک خود منتقل کند. کودک ممکن است با علایم زیر رشد کند: نابینایی التهاب ریه عفونت چشم ویروس پاپیلومای انسانی ( HPV ) ویروسی است که می تواند از طریق تماس صمیمانه پوست به پوست یا رابطه جنسی از یک فرد به فرد دیگر منتقل شود. سویه های مختلف ویروس وجود دارد. برخی خطرناک تر از سایرین هستند. شایعترین علامت HPV برخی از سویه های عفونت HPV سرطان ولور سرطان رکتوم سرطان دهانه رحم در حالی که بیشتر موارد HPV سرطانی نمی شوند، برخی از سویه های ویروس بیش از سایرین ویروس ایجاد می کنند. هیچ درمانی برای HPV HPV HPV HPV در صورت ابتلا به HPV ، آزمایش و غربالگری مناسب می تواند به پزشک کمک کند تا خطر ابتلا به عوارض را ارزیابی و کنترل کند. مراحلی را که می توانید برای محافظت از خود در برابر HPV سفلیس عفونت باکتریایی دیگری است. در مراحل اولیه اغلب مورد توجه قرار نمی گیرد. اولین علامتی که ظاهر می شود یک زخم گرد کوچک است که به عنوان ترشح شناخته می شود. این می تواند در دستگاه تناسلی، مقعد، یا دهان شما رخ دهد. این بدون درد اما بسیار عفونی است. علایم بعدی سفلیس می تواند شامل موارد زیر باشد: تب راش سردرد خستگی درد مفصل کاهش وزن در صورت عدم درمان، سفلیس در مراحل آخر می تواند منجر به موارد زیر شود: مرگ بیماری روانی از دست دادن حافظه از دست دادن بینایی از دست دادن شنوایی عفونت های مغز یا نخاع خوشبختانه، در صورت گرفتگی زودرس، سفلیس به راحتی با آنتی بیوتیک درمان می شود. با این حال، عفونت سفلیس در یک نوزاد تازه متولد شده می تواند کشنده باشد. به همین دلیل غربالگری سیفلیس برای همه زنان باردار بسیار مهم است. اچ آی وی می تواند به سیستم ایمنی بدن آسیب برساند و خطر ابتلا به ویروس ها یا باکتری های دیگر و برخی سرطان ها را افزایش دهد. این وضعیت در صورت عدم درمان، می تواند منجر به مرحله HIV HIV علایم تب لرز درد سردرد گلو درد بثورات حالت تهوع تورم غدد لنفاوی این علایم اولیه معمولا طی یک ماه یا همین حدود برطرف می شوند. از آن زمان به بعد، فرد می تواند بدون داشتن علایم جدی یا مداوم برای سالها، اچ آی وی داشته باشد. سایر افراد ممکن است علایم غیر اختصاصی مانند: تب سردرد خستگی مکرر مشکلات معده هنوز هیچ درمانی برای HIV درمان مناسب همچنین می تواند شانس انتقال HIV به یک شریک جنسی را کاهش دهد. در حقیقت، درمان می تواند به طور بالقوه میزان HIV را در بدن کاهش داده و به سطوح غیرقابل شناسایی برساند. درمان مناسب همچنین می تواند شانس انتقال HIV به یک شریک جنسی را کاهش دهد. در حقیقت، درمان می تواند به طور بالقوه میزان HIV را در بدن کاهش داده و به سطوح غیرقابل شناسایی برساند. بدون آزمایش روتین، بسیاری از افراد مبتلا به HIV تشخیص و درمان به موقع، توصیه می شود که افراد بین تا سال حداقل یک بار آزمایش شوند. افرادی که در معرض خطر بالای HIV با پیشرفت های اخیر در زمینه آزمایش و درمان، زندگی طولانی و سالم با HIV . سوزاک یکی دیگر از بیماریهای مقاربتی باکتریایی است. بسیاری از افراد مبتلا به سوزاک هیچ علامتی ندارند. اما در صورت وجود بیماری، علایم ممکن است شامل موارد زیر باشد: تکرر ادرار بیش از حد معمول خارش در اطراف دستگاه تناسلی درد یا ناراحتی در هنگام رابطه جنسی یا ادرار ترشحات سفید، زرد، بژ یا سبز از آلت تناسلی یا واژن در صورت عدم درمان، سوزاک می تواند منجر به موارد زیر شود: ناباروری بیماری التهابی لگن عفونت های مجرای ادرار، غده پروستات یا بیضه ها ممکن است زنان بارداری که دچار این بیماری هستند آنرا به نوزاد خود نیز انتقال دهند. وقتی این اتفاق می افتد، سوزاک می تواند مشکلات جدی سلامتی در کودک ایجاد کند. به همین دلیل بسیاری از متخصصان زنان و زایمان، زنان باردار را تشویق می کنند تا آزمایش های احتمالی و مقابله ای با بیماریهای مقاربتی را انجام دهند. آنها حشرات ریزی هستند که می توانند روی موهای شرمگاهی ساکن شوند. آنها مانند شپش سر و شپش بدن از خون انسان تغذیه می کنند. علایم رایج شپش عانه شامل موارد زیر است: کج خلقی درجه تب پایین خارش در اطراف دستگاه تناسلی یا مقعد برجستگی های کوچک صورتی یا قرمز در اطراف دستگاه تناسلی یا مقعد همچنین ممکن است شپش یا تخم های ریز سفید آنها را در اطراف ریشه موهای شرمگاهی ببینید. ذره بین می تواند به شما کمک کند تا آنها را تشخیص دهید. در صورت عدم درمان، شپش عانه از طریق تماس پوست به پوست یا لباس مشترک، ملافه یا حوله به افراد دیگر سرایت می کند. نیش های خراشیده نیز می توانند آلوده شوند. بهتر است بلافاصله آلودگی به شپش عانه را درمان کنید. تریکومونیازیس با نام تریچ نیز شناخته می شود. علت آن ارگانیسم کوچک تک یاخته ای است که می تواند از طریق تماس دستگاه تناسلی از یک شخص به فرد دیگر منتقل شود. علایم رایج تریچ شامل موارد زیر است: ترشح از واژن یا آلت تناسلی مرد درد یا ناراحتی در هنگام ادرار یا رابطه جنسی سوزش یا خارش در اطراف واژن یا آلت تناسلی مرد در زنان، ترشحات مربوط به تریچ اغلب بوی نامطبوع یا بوی ماهی دارد. در صورت عدم درمان، تریچ می تواند منجر به موارد زیر شود: ناباروری بیماری التهابی لگن عفونت های مجرای ادرار تبخال نام کوتاه شده ویروس هرپس سیمپلکس ( HSV ) است. دو سویه اصلی ویروس وجود دارد، HSV - و HSV - . هر دو از طریق جنسی منتقل می شوند. HSV - HSV - HSV - HSV - شایع ترین علامت تبخال، زخم های تاول زده است. در مورد تبخال دستگاه تناسلی، این زخم ها در دستگاه تناسلی یا اطراف آن ایجاد می شوند. در تبخال دهانی، آنها روی دهان یا اطراف آن ایجاد می شوند. زخم های تبخال معمولا طی چند هفته پوسته پوسته شده و بهبود می یابند. اولین شیوع معمولا دردناک ترین است. شیوع به طور معمول با گذشت زمان کمتر دردناک و مکرر می شود. اگر یک زن باردار مبتلا به تبخال باشد، می تواند آن را به جنین خود در رحم یا نوزاد تازه متولد شده خود در حین زایمان منتقل کند. این به اصطلاح تبخال مادرزادی می تواند برای نوزادان بسیار خطرناک باشد. به همین دلیل آگاهی از وضعیت HSV هنوز هیچ درمانی برای تبخال وجود ندارد. اما داروهایی برای کنترل شیوع و تسکین درد زخم های تبخال در دسترس هستند. همین داروها همچنین می توانند احتمال انتقال تبخال به شریک جنسی را کاهش دهند. رابطه جنسی واژن و مقعد تنها راه انتقال بیماری های مقاربتی نیست. همچنین ممکن است از طریق رابطه جنسی دهانی، بیماری STD بسیاری از بیماری های مقاربتی قابل درمان هستند. به عنوان مثال، بیماری های زیر با استفاده از آنتی بیوتیک یا سایر روش های درمانی قابل درمان هستند: سیفلیس سوزاک کلامیدیا شپش عانه تریکومونیازیس بعضی از بیماری های مقاربتی در حال حاضر غیر قابل درمان هستند. مانند بیماری های زیر: تبخال اچ آی وی اگرچه بعضی از بیماری های مقاربتی قابل درمان نیستند، با این وجود می توان آن را مدیریت کرد. هنوز هم تشخیص زودهنگام مهم است. گزینه های درمانی اغلب برای کاهش علایم و کاهش احتمال انتقال بیماری به شخص دیگر در دسترس هستند. برای زنان باردار امکان انتقال بیماری مقاربتی به جنین وجود دارد. در نوزادان تازه متولد شده، STD برای کمک به پیشگیری از ابتلا به بیماریهای مقاربتی در نوزادان تازه متولد شده، متخصصان زنان وزایمان اغلب زنان باردار را تشویق می کنند تا آزمایش های احتمالی مقاربتی را انجام دهند. در صورت مثبت بودن آزمایش یک یا چند مورد STD متخصصان زنان و زایمان بسته به سابقه جنسی، ممکن است آزمایش STD را توصیه می کند حتی اگر علایمی ندارید. چون که بیماری های مقاربتی در بسیاری از موارد علایم قابل توجهی ایجاد نمی کنند. اما حتی بیماریهای مقاربتی عاری از علایم نیز می توانند باعث آسیب شوند یا به افراد دیگر منتقل شوند. با استفاده از آزمایش ادرار یا خون می توان این بیماری را تشخیص داد. مهم است که بدانید آزمایش آزمایش STD HPV STD روش درمانی توصیه شده برای بیماری های مقاربتی بسته به نوع STD STD معمولا آنتی بیوتیک ها به راحتی می توانند عفونت های باکتریایی را درمان کنند. مهم است که تمام آنتی بیوتیک های خود را طبق تجویز مصرف کنید. مصرف آنها را ادامه دهید حتی اگر قبل از اتمام مصرف همه آنها احساس بهبودی داشته باشید. پس از مصرف تمام داروهای تجویز شده، در صورت برطرف نشدن یا بازگشت علایم، موضوع را با متخصص زنان و زایمان در جریان بگذارید. آنتی بیوتیک ها نمی توانند بیماری های مقاربتی ویروسی را درمان کنند. در حالی که اکثر عفونت های ویروسی هیچ درمانی ندارند، برخی از آنها می توانند برطرف شوند. و در بسیاری از موارد، گزینه های درمانی برای تسکین علایم و کاهش خطر انتقال در دسترس است. به عنوان مثال، داروهایی برای کاهش شدت شیوع تبخال در دسترس هستند. به همین ترتیب، درمان می تواند به جلوگیری از پیشرفت HIV اجتناب از تماس جنسی تنها راه بی خطر برای جلوگیری از بیماری های مقاربتی است. اما اگر رابطه جنسی واژینال، مقعد یا دهان دارید، روش هایی برای ایمن سازی آن وجود دارد. قبل از رابطه جنسی با یک شریک جدید، مهم است که در مورد سابقه جنسی خود صحبت کنید. هر دوی شما همچنین باید توسط یک متخصص مراقبت های بهداشتی از نظر STD منبع: |
، هر دو جزء بیماری های تنفسی محسوب می شوند که به گونه ای به ریه ها حمله کرده و منجر به تنگی نفس و سایر علایم مشابه می شوند. COVID - ترسناک ترین چیز در کل سال بوده است. ثابت شده است که. از طریق ترشحات ناحیه حلقی افراد مبتلا منتقل شده است و این یک بیماری اصلی سیستم تنفسی در انسان است. با این حال، سیستم گوارشی و عصبی را نیز تحت ت ثیر قرار می دهد، اگرچه هنوز فیزیولوژی دقیق آن مشخص نشده است. همچنین، ثابت شده است که هدف اصلی COVID - افرادی با سیستم ایمنی ضعیف هستند. آنها به عنوان گروهی از افراد با نقص ایمنی شناخته می شوند. کودکان کمتر از سال که هنوز سیستم دفاعی خوبی ندارند. سالمندان ، ساله و بالاتر که دارای سیستم ایمنی رو به ضعیف شدن هستند. اما، افراد خاصی که در این گروه های سنی نیستند، به دلیل وجود بیماری های شدید مانند HIV ، سرطان و غیره، سیستم ایمنی کمی دارند. آسم یک بیماری خطرناک و جدی نیست، اما یک وضعیت آسانی است به راحتی به عونت تبدیل می شود. این بیماری همه گیر باعث شده است که حتی افراد سالم از سلامتی خود بترسند. اما، ابتلا به کرونا در افراد با سایر بیماری های زمینه ای، به ویژه آسم، حتی می تواند کشنده باشد. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید یکی از شایع ترین است که باعث تنگی نفس در فرد مبتلا می شود. آسم معمولا به چندین دلیل ایجاد می شود. ممکن است از طریق خانواده هایی که تحت علت ژنتیکی بیماری قرار دارند منتقل شود. این بیماری معمولا به دلیل عوامل آلرژیک اتفاق میفتد. عوامل آلرژیک ممکن است گرد و غبار، دانه های گرده، تغییرات فصلی، کنه ها، حیوانات خانگی و مواد شیمیایی باشد. این موارد منجر به علایمی مانند سرفه، جمع شدن قفسه سینه و غیره می شود. از قسمت های آسم به عنوان حملات آسم یاد می شود. حملات آسم در هر فرد بسته به نوع وقوع ممکن است حاد یا حتی مزمن باشد. اغلب مراقبت و مراقبت های پزشکی فوری مورد نیاز است. از نبولایزرها و تیوفیلین وریدی نیز می توان استفاده کرد. در مورد عفونت های همزمان، می توان آنتی بیوتیک های داخل وریدی و خوراکی تجویز کرد. هرگونه بیماری همراه، خطر ابتلا به ویروس کرونا را افزایش می دهد. هیچ مطالعه یا تحقیق اثبات شده ای وجود ندارد که ثابت کند آسم خطر ابتلا به عفونت را افزایش می دهد. با این حال، پزشکان متخصص در این بحران COVID - نشان می دهند که سابقه آسم در بیماران، خطر ابتلا به فرم شدید عفونت را افزایش می دهد. آسم در حال حاضر بیماری است که تنفس را محدود می کند و همچنین می تواند به انتشار عفونت های مشترک کمک کند. بنابراین، یک بیمار مبتلا به آسم که به هر دلیلی در اثر تماس با ویروس کرونا دچار حمله حاد یا مزمن آسم شود، ممکن است به یک عفونت مشترک با ویروس مبتلا شود. در مرحله عفونی، اگر بیمار دچار حمله آسم شود حمله آسم به شدت بیماری می افزاید. بنابراین، فرد، مبتلا در اختلالات شدید تنفسی خواهد شد که ممکن است بیماری را تشدید کند. واکنش حساسیت ایجاد شده توسط همچنین ممکن است در پاسخ های واسطه ایمنی در طی عفونت ویروس کرونا تداخل ایجاد کند. تمام عوامل فوق ممکن است یک عامل خطرناک شدید در یک بیمار آسم در هنگام عفونت ویروس کرونا باشد. از آنجا که همه چیز در مورد آسم و عفونت COVID - هنوز نامشخص است و در هیچ مطالعه ای ثابت نشده است، تنها فعالیت آسان و حیاتی که فرد مبتلا به آسم می تواند انجام دهد پیشگیری از بروز حملات آسم است. با اجتناب از عوامل آسم، کاهش میزان گرد و غبار در منطقه زندگی، محدود کردن سفر به محیط های دارای گرد و غبار، می توان از حملات آسم پیشگیری کرد. در صورت لزوم یک فرد باید به طور اجباری از ماسک استفاده کند. مصرف منظم داروهای پیشگیری کننده آسم مانند استنشاقی ها و مهمترین داروها باید به راحتی انجام شود تا از حملات حاد آسم جلوگیری شود. عدم مصرف کنترل کننده یا داروهای پیشگیری کننده، منجر به وضعیتی به نام تشدید آسم می شود. تشدید آسم به مراقبت های پزشکی فوری در بیمارستان نیاز دارد، جایی که خطر قرار گرفتن در معرض ویروس کرونا بسیار زیاد است. شستن دست ها با صابون به طور مرتب انجام می شود و بسیار اساسی است. افراد مبتلا به آسم، که در محیط های اداری کار می کنند و در آنها شستن دست ها اغلب امکان پذیر نیست، باید یک ضد عفونی کننده دست جیبی داشته باشند و در فواصل منظم دست های خود را ضد عفونی کنند. سطوح تماس در خانه بیماران مبتلا به آسم نیز باید به طور مرتب تمیز شود. مهمتر از همه، سیگار کشیدن یک عامل خطر برای آسم و همچنین COVID - است. بنابراین ترک سیگار در طی این همه گیری، به ویژه بیماران مبتلا به آسم ضروری است. چند علامت شایع در COVID و آسم وجود دارد. علایم رایج، اختلال در تنفس و تب است. با این حال، بیماری که دچار حملات مکرر آسم است، می تواند تفاوت بین حمله آسم و سایر علایم شایع آنفولانزا را به راحتی تشخیص دهد. علامت اصلی که آسم را از COVID - متمایز می کند، خس خس سینه است. خس خس در عفونت ویروس کرونا به طور معمول رخ نمی دهد. از آنجا که COVID - معمولا با علایم آنفولانزا مانند گلو درد، سرفه، تب، هنگامی که یک بیمار مبتلا به آسم علایمی مانند COVID - را تجربه می کند، اولین مرحله ای که بیمار باید انجام دهد این است که خود را از بقیه اعضای خانواده جدا کند. در مرحله بعد، اگر فرد باید مرتبا با یک پزشک مشورت کند، یا اگر یک پزشک خانوادگی دارد که سابقه بیمار را کاملا می داند، بیمار می تواند با پزشک تماس گرفته و علایم تجربه شده توسط بیمار را توضیح دهد و به دنبال مشاوره پزشکی باشد و طبق آن عمل کند. اگر علایم بیشتر شبیه حمله آسم باشد، می توان از گشادکننده های برونش کوتاه مدت مانند استنشاق استفاده کرد. در صورت توصیه پزشک را نیز می توان آزمایش کرد. اگر تشدید حاد آسم مانند علایم همراه با علایم شبیه آنفلوانزا وجود داشته باشد، ممکن است به درمان سریع یا مدیریت در بیمارستان نیاز باشد. چیزی که حتی از آن مهمتر است این است که بیمار یا اعضای خانواده که بیمار را در بیمارستان همراهی می کنند وظیفه تهیه شرح حال کافی از شرایط همراه فرد، به ویژه سابقه آسم را دارند و باید تاریخچه درمان به بیمارستان اطلاع داده شود. بنابراین، بیماران با سابقه آسم حاد یا مزمن با رعایت این راهکارها می توانند از این بیماری همه گیر ویروس کرونا پیشگیری، محافظت و مدیریت کنند. اما مبتلایان به آسم که در خطر ابتلا به بیماری کرونا قرار دارند و یا علایمی از شدید تر شدن حملات آسم را تجربه می کنند می توانند برای پیشگیری از ابتلا به کرونا و بروز عوارض جانبی، از متخصصین و پزشکان با تجربه در زمینه های بیماری های تنفسی به صورت بگیرند. مهم این است که شما علایم آسم را به طور معمول درمان کنید. اگر علایم آسم شما رو به وخامت است، می تواند نشانه آن باشد که حمله آسم در راه است. صورت بروز عوارض جانبی بعد از COVID مانند خستگی مفرط، تنگی نفس یا سرفه که به نظر می رسد برطرف نمی شود، با پزشک خود تماس بگیرید. در صورت داشتن ویروس کرونا و داشتن بخشی اساسی در مراقبت های بهداشتی، مصرف این داروها بی خطر است در صورت تجویز استروییدهای خوراکی مانند پردنیزولون برای علایم آسم، باید آنها را طبق تجویز دارو مصرف کنید. کارشناسان معتقدند که در صورت ویروس کرونا مصرف آنها برای شما بی خطر است. به خاطر داشته باشید که استنشاق کننده تسکین دهنده شما به علایمی مانند تنگی نفس، سرفه یا گرفتگی قفسه سینه کمک می کند که ناشی از آسم است. اگر این علایم توسط ایجاد شده باشند، ممکن است به آنها کمک نکنند. اما آسم و می توانند علایم مشابهی ایجاد کنند. استنشاق کننده شما فقط در برابر علایم ناشی از آسم کار می کند منابع: |
اگر از سمعک استفاده نکنم شنوایی من بدتر می شود؟ آیا مصرف دارو می تواند جایگزین سمعک شود؟ این سوالات و بسیاری از سوالات دیگر ممکن است ذهن افراد بیماری که برای آنها تجویز می شود را درگیر کند. گوش شما به سه قسمت مختلف گوش بیرونی، گوش میانی و داخلی تشکیل شده است. اگر هرگونه تغییر شکل یا مشکلی در گوش خارجی یا گوش میانی وجود داشته باشد، بیشتر آنها را می توان با داروها یا روش های خاصی کنترل کرد. در موارد معدودی مانند خارجی یا میانی، رسوب موم گوش، جسم خارجی در مجرای گوش، خارجی یا میانی و قطع سه استخوان موجود در گوش میانی، ممکن است نیاز به جراحی باشد به دلیل وجود هرگونه عارضه، در صورتی که جراحی انجام نشود و بیمار ترشح گوش نداشته باشد، پزشک توصیه می کند از سمعک برای جبران کمبود شنوایی استفاده کند. اگر مشکل در گوش داخلی یا عصب شنوایی باشد. در این صورت شنوایی سنجی شما نوع حسی - عصبی را نشان می دهد. پزشک ممکن است سمعک را به شما پیشنهاد کند. زیرا هیچ گزینه درمانی قابل توجهی وجود ندارد. علاوه بر این، اگر سمعک ها موثر واقع نشوند، پزشک ممکن است کاشت حلزون گوش را توصیه کند. کاشت حلزون در صورت کم شنوایی در کودکان از بدو تولد بسیار رایج است ممکن است متوجه تعدادی از علایم هشدار دهنده اولیه و تغییراتی در رفتار خود شوید که می تواند مربوط به کاهش شنوایی باشد، از جمله: هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید در درک تلفن با مشکل روبرو می شوید. فکر می کنید که مردم خیلی آرام صحبت می کنند. همه گفتگوهای فیلم ها یا هنگام تیاتر زنده را درک نکنید. تلویزیون یا رادیو را با صدای بلندتر از سایر افراد ترجیح دهید. وقتی نمی توانید چهره افراد را ببینید، در درک آنها مشکل دارید. خود را بیش از گذشته بی تاب، تحریک پذیر، ناامید یا گوشه گیر کنید. به طور مکرر از مردم بخواهید که گفته های خود را تکرار کنند، مخصوصا در موقعیت های پر سر و صدا برای شنیدن مکالمه ها، به ویژه هنگامی که در یک محیط گروهی هستید، به خودتان فشار می کنید. اگر می خواهید مدت زمانی را صبر کنید و بعد از سمعک استفاده کنید باید به این نکته توجه داشته باشید که منظقه شنوایی مغزممکن است مدت زمان زیادی تحریک نشود. بنابراین به تدریج، آن منطقه محروم می شود، که به آن محرومیت شنوایی می گویند. در این شرایط وقتی از سمعک استفاده کنید، شاید تاثیر زیاد موثری نداشته باشد. درست این شرایط شبیه این است که شما مدت طولانی از دستان خود استفاده نمی کنید. دستان در حالت استراحت هستند، بنابراین دفعه دیگر که می خواهید چیزی را با دستان خود بلند کنید، احساس خواهید کرد انجام چنین کاری برای شما بسیار دشوار شده است داروها و درمان جراحی فقط برای مشکلات گوش خارجی و میانی در دسترس است. بیشتر کاهش شنوایی به دلیل مشکلات گوش داخلی است که قابل برگشت نیست. اگر مشکل و یا آسیبی در ناحیه عصب شنوایی فراتر از گوش داخلی رخ دهد، بیمار مجبور است تحت عمل جراحی قرار بگیرد. اما اگر کاهش شنوایی به دلیل آسیب سلول های موی حلزون (بخشی مهم از گوش داخلی) رخ دهد، بنابراین هیچ درمانی برای آن وجود ندارد. گاهی اوقات، اگر درمان بین ساعت انجام شود، استفاده از استروییدهای بین اتانامپانی می تواند تا حدودی موثر باشد. اما حتی پس از استفاده از استروییدها، درجاتی از کاهش شنوایی وجود دارد. اگر نتیجه آزمایش شنوایی سنجی با صدای خالص، کاهش شنوایی در هر دو گوش را نشان می دهد، باید از سمعک در هر دو گوش استفاده کرد. استفاده از یک سمعک به تنهایی تعادل شنوایی را برهم می زند. در این شرایط حتی ممکن است گفتار فرد غیر طبیعی به نظر برسد زیرا فقط یک گوش او عملکرد مناسبی دارد محرومیت شنوایی حتی اگر از یک استفاده می کنید، می تواند هر دو گوش را تحت تاثیر قرار دهد. سمعک های دیجیتال گران هستند، اما سمعک های مدل جیبی سیمی منسوخ شده اند و با توجه به تقویت خاص فرکانس به درستی کار نمی کنند. سمعک های جیبی صداها را با هم تقویت می کند. کاهش شنوایی طولانی مدت ممکن است بر توجه، تمرکز، جامعه پذیری و غیره ت ثیر بگذارد. اگر نتوانید حرف های اطرافیان خود را به درستی بشنوید ممکن است دچار انزوا و گوشه گیری و افسردگی شوید. در صورت کم شنوایی مربوط به سن یا فردی که مدت زیادی دچار کم شنوایی است، همیشه این باور نادرست وجود دارد که شاید فرد مقابل آرام صحبت می کند و ما با دیدن دهان طرف مقابل شروع به خواندن لب می کنیم. اما این شرایط می تواند به تدریج منجر به کم شنوایی طرف مقابل شود. چون در این وضعیت فرد تمایل دارد بلندتر از حد معمول صحبت کند و یا صدای تلویزیون را زیاد کند. درخواست تکرار و پاسخ نادرست به اطرافیان برخی از علایم کم شنوایی است. بنابراین بهتر است در صورت بروز علایم کم شنوایی و نیاز به خرید سمعک، تصمیم خود را به تاخیر نیاندازیم. برخی تحقیقات برای بازگرداندن کم شنوایی در اثر آسیب در حلزون گوش در حال انجام است، اما هنوز تکمیل نشده است. استفاده از استروییدهای بین اتانپانکی ممکن است برخی از نتایج را نشان دهد، اما آنقدرها هم موثر نیستند و درمان فقط برای (طی ساعت پس از کاهش شنوایی) انجام می شود. با توجه به عوارض جانبی استفاده از استرویید، از آن به طور گسترده ای استفاده نمی شود ممکن است میزان کم شنوایی در افراد مختلف، متفاوت باشد، یا دیگران شاید از سمعک مناسب استفاده نکرده باشد، یا برنامه نویسی سمعک به درستی انجام نشده باشد. بررسی و تنظیمات سمعک باید قبل از نصب آن به صورت اختصاصی بر روی افراد انجام شود در طی اتوسکوپی، پزشک می تواند موم را تشخیص دهد، و شما می توانید کانال گوش خود را بر روی صفحه مانیتور مشاهده کنید. در صورت وجود موم، به راحتی توسط پزشک برداشته می شود. اما تصور اینکه همه کاهش شنوایی به دلیل رسوب موم است اشتباه است امروزه سمعک های قابل برنامه ریزی دیجیتالی را می توان با توجه به میزان کم شنوایی برنامه ریزی و خریداری کرد. علاوه بر این، سر و صدای ناگهانی توسط سمعک های قابل برنامه ریزی به طور خودکار مسدود می شود. بنابراین، استفاده از سمعک های قابل برنامه ریزی دیجیتال هیچ ضرری ندارد. سمعک های غیر دیجیتال یا مدل جیبی ممکن است در بعضی موارد به شنوایی و گوش آسیب برساند. هرگز سراغ تقویت کننده های صدا نروید، زیرا قطعا به شنوایی و گوش شما آسیب می رساند اگر کم شنوایی در هر دو گوش وجود داشته باشد، استفاده از دستگاه در هر گوش بیشتر سود می برد، شبیه به استفاده از عینک با دو لنز. همیشه استثنایاتی در مورد قاعده کلی وجود دارد. از مزایای سمعک در هر گوش می توان به موارد زیر اشاره کرد: توانایی بهبود یافته برای درک گفتار در نویز پس زمینه تقویت کمتر در هر سمعک احتمال بازخورد را کاهش می دهد (سوت سمعک) تلاش شنیداری کمتری دارید بنابراین در پایان روز کمتر خسته می شوید اگر احساس می کنید قدرت شنوایی تان کم شده و دیگر مثل قبل خوب نمی شنوید. بهتر است در مورد استفاده از سمعک با پزشک مشورت کنید. احتمالا پزشک نیز پس از معاینه در صورت وجود مشکل یا برای تشخیص دقیق تر شما را به یک پزشک گوش، حلق و بینی یا شنوایی سنجی ارجاع دهد. پزشکی است که در تشخیص اختلالات گلو، بینی و گوش تخصص داشته و می تواند شدت و علت کم شنوایی تان را به دقت مورد بررسی و درمان قرار دهد. پزشک شنوایی سنج نیز یک فرد متخصص است که میزان از دست رفتن شنوایی تان را مورد ارزیابی قرار داده و نوع و درجه کم شنوایی را به دقت اندازه گیری می کند. به هیچ وجه معالجه و نیاز به سمعک خود را به ت خیر نیندازید. هیچ چیزی را پیش بینی نکنید و فقط با یک متخصص گوش و حلق و بینی مشورت کنید. منزوی نگه داشتن بیمار مبتلا به کم شنوایی وضعیت را بدتر می کند. سمعک ها فقط باید توسط شنوایی شناس با تجربه برنامه ریزی شوند. توجه داشته باشید که برخلاف عینک، سمعک شنوایی شما را به حالت عادی اصلاح نمی کند. در عوض، سمعک ها برای تقویت اصوات در یک طیف خاص از صدا محدوده ای که شنوایی وجود دارد، عمل می کنند. در این اصوات می توان صداهای گفتاری یا محیطی مانند زنگ زدن، آواز پرندگان، مکالمه از میزهای اطراف در یک رستوران یا سر و صدای زیاد ترافیک را مشاهده کرد. در حالی که امروزه فناوری سمعک بسیار عالی است، دستگاه ها هنوز هم "کمکی" هستند و نمی توانند سیگنال گفتاری مورد نظر را از صدای پس زمینه و همچنین مغز و دو گوش عملکرد طبیعی ما جدا کنند. بنابراین، استفاده از استراتژی های ارتباطی هنگام استفاده از سمعک در محیط های گوش دادن دشوار بسیار مهم است. منابع: |
بیشتر به از دست دادن حافظه کوتاه مدت در بیماران اشاره دارد. زوال عقل یک بیماری نیست، بلکه مجموعه ای از بسیاری از علایم است که می تواند نشان دهنده اختلال مغزی در فرد باشد. این اصطلاح اغلب برای اشاره به کاهش توانایی شناختی و مشکلات حافظه به کار می رود. زوال عقل زمانی رخ می دهد که سلول های عصبی سالم از کار میفتند یا سلول های مغزی آسیب می بینند و می میرند. بسیاری از عوامل مانند پیری و سابقه خانوادگی ممکن است فرد را در معرض خطر ابتلا به زوال عقل قرار دهد. سایر عوامل خطر شامل مصرف زیاد الکل، سیگار کشیدن بیش از حد، تصلب شرایین، و همچنین فشار خون پایین، سطح بالای کلسترول لیپوپروتیین با چگالی کم ( LDL ) ، افسردگی، دیابت، سطح استروژن بالا، افزایش سطح خون هوموسیستیین (اسید آمینه) است. انواع مختلفی از زوال عقل مانند بیماری، زوال عقل عروقی، ( DLB ) ، بیماری پارکینسون، زوال عقل مخلوط وجود دارد. هر نوع زوال عقل علایم و نشانه های خاص خود را دارد. با این حال، در مرحله اولیه، آنها برخی از علایم رایج را نشان می دهند. شایع ترین علایم زوال عقل، عبارتند از: هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید یکی از اولین علایمی که نشان دهنده وجود یک مشکل شناختی، از دست دادن حافظه است. در مورد زوال عقل به ویژه در مراحل اولیه، افراد از حافظه کوتاه مدت رنج می برند. حتی ممکن است افراد مبتلا به این وضعیت سوالات خود را بارها تکرار کنند. این اتفاق به دلیل آسیب مغزی ناشی از التهاب و سایر تغییرات بیولوژیکی است که ارتباط بین سلول های مغز را مختل می کند. مطالعه ای که در سال در آکادمی مغز و اعصاب آمریکا ( AAN ) منتشر شد، بیان می کند افرادی که به زوال عقل مبتلا هستند ممکن است چند سال قبل از شروع واقعی بیماری، اطلاعات حافظه خود را از دست بدهند. یکی دیگر از شاخص های ابتدایی زوال عقل، مشکل در برقراری ارتباط ایده ها و افکار است. به زبان ساده، این بدان معناست که فرد در توضیح مسایل به دیگران مشکل دارد. شاید هر چند وقت یک بار وسایل خود را مانند کلیدهای ماشین یا تلفن همراه خود را کنید. اما وقتی فرد در اکثر اوقات، وسایل خود را گم کرده و نتواند محل آنها را تشخیص دهد، این وضعیت نشان دهنده نوعی مشکل شناختی از جمله زوال عقل است. در مرحله اولیه، مردم نه تنها چیزها را در مکان های نامناسب می گذارند بلکه حتی وسایل خود را در مکان های غیرمعمول نگهداری می کنند. وقتی آنها نتوانند چیزهایی پیدا کنند، بعضی اوقات دیگران را به برداشتن آنها متهم می کنند. تغییر روحیه و افسردگی، شک کردن، ترس یا اضطراب به طور فزاینده ای نیز می تواند نشان دهنده زوال عقل باشد. افسردگی خفیف در میان افراد مبتلا به زوال عقل شایع است. شخصیت فرد ممکن است به دلیل تغییرات خلقی مکرر، دچار تغیراتی شود. این علایم اولیه تغییرات خلقی در خود شخص آسان نیست، اما دیگران آنها را به راحتی تشخیص می دهند. یکی دیگر از علایم اولیه زوال عقل عدم توانایی در تشخیص طعنه است. هر نوع بیماری نورودژنراتیو ممکن است توانایی فرد را در درک و شناخت زبان غیرمستقیم مانند کنایه و حتی فریب از بین ببرد. در حقیقت، شوخ طبعی می تواند به عنوان شاخص جذاب و آموزنده عملکرد اجتماعی در بیماری های تخریب کننده عصب استفاده شود. افراد مبتلا به آلزایمر حتی ممکن است در تصمیم گیری و قضاوت درست با مشکل روبرو شوند. ممکن است شخص در قضاوت در مورد مسافت، شکل یک شی مشکل داشته باشد و با پول و غیره اشتباه کند. در مرحله اولیه از زوال عقل، فرد ممکن است اغلب علایم گیجی و همچنین را نشان دهد. گیجی در این شرایطبه دلیل از دست دادن حافظه و مشکل در برقراری ارتباط، ایجاد می شود. سردرگمی می تواند از نظر زمان و مکان رخ دهد. به عنوان مثال، بیماران زوال عقل ممکن است در مورد حال، گذشته و آینده گیج شوند. آنها حتی فراموش می کنند کجا هستند یا چگونه به آنجا رفته اند. بیماران همراه با گیجی، ممکن است در تمرکز مشکل داشته باشند و برای انجام کارها نیاز به زمان زیادی داشته باشند. به تدریج، مرحله سردرگمی ممکن است به هذیان تبدیل شود. افراد مبتلا به اختلال شناختی معمولا زیاد دو پای خود را می چرخانند، و این وضعیت گاهی اوقات منجر به سقوط می شود. بروز این مشکل همراه با اختلال در درک بینایی و مکانی خطر سقوط مکرر را افزایش می دهد. در حقیقت، مشکلات تعادل و راه رفتن اغلب حتی اگر کسی از اختلال شناختی خفیف رنج ببرد وجود دارد. اگر شما یا کسی که می دانید مرتبا در حال سقوط است، در مورد آن با پزشک مشورت کنید. زیرا این ممکن است یکی از شاخص های اولیه یک مشکل شناختی باشد. یکی دیگر از علایم زودرس زوال عقل عدم ابتکار عمل یا بی علاقگی است. فرد ممکن است به تدریج علاقه خود را به سرگرمی ها یا فعالیت هایی که قبلا از آنها لذت می برد از دست بدهد. حتی احتمال دارد فرد علاقه کمتری به بیرون رفتن با اعضای خانواده یا دوستانش داشته باشد. در عوض، ممکن است فرد ترجیح دهد ساعت ها جلوی تلویزیون بنشیند و هیچ علاقه ای به آنچه پخش می شود نشان ندهد یا ترجیح دهد ساعت ها بخوابد. از آنجا که زوال عقل بر روی مغز ت ثیر می گذارد، افراد اغلب فراموش می کنند که مسواک بزنند، روزانه حمام کرده، موهای خود را شانه کنند، ناخن های خود را کوتاه و یا لباس های خود را عوض کنند و حتی استفاده از توالت را فراموش خواهند کرد. این علایم در شخصی که زمانی به نظافت و بهداشت شخصی اهمیت زیادی می داد، بیشتر دیده می شود، اما اکنون دیگر مراقبت از نظافت یا تمیز نگه داشتن خود را متوقف کرده است. سایر علایم و نشانه های احتمالی زوال عقل عبارتند از: مشکل در درک تصاویر بصری و روابط فضایی کناره گیری از کار یا فعالیت های اجتماعی از دست دادن مهارت های حرکتی، حس لامسه و بویایی مشکلات محاسبه ارقام، جابجایی پول یا معامله با اعداد مشکل در یافتن کلمات مناسب یا مشکلات دیگر کلامی دشواری در برنامه ریزی و اجرای فعالیتهایی که به نظم خاصی نیاز دارد. زوال عقل یک اصطلاح چتر برای انواع شرایط عصبی است که می تواند ظرفیت فکری فرد را از بین ببرد. اشکال زوال عقل به تدریج پیشرفت می کند. بر همین اساس بیمار مبتلا به زوال عقل باید توسط یک متخصص مغز و اعصاب فورا ارزیابی شود. برخی از اشکال زوال عقل ممکن است به دلیل یک بیماری پزشکی تشخیص داده نشده مانند افسردگی، مشکلات تیرویید یا ناهنجاری های مغزی باشد. ارزیابی صحیح توسط متخصص مغز و اعصاب بسیار مهم است، زیرا برخی از مشکلات پزشکی قابل درمان است. اشکال ارثی زوال عقل مانند بیماری آلزایمر و وجود دارد. با این حال، بیشتر زوال عقل غیر ارثی است. زوال عقل ممکن است به خودی خود عمر فرد را کوتاه نکند، اما مشکلات ناشی از زوال عقل ممکن است منجر به مشکلات سلامتی شود که طول عمر را کوتاه می کند. بیماران مبتلا به زوال عقل ممکن است نتوانند از خود مراقبت کنند، علایم شرایط خطرناک را تشخیص ندهند، مصرف داروها را فراموش کنند و مستعد حوادث و زمین خوردن باشند. انتظار می رود شیوع زوال عقل در دهه های آینده به طرز چشمگیری افزایش یابد زیرا فناوری پزشکی طول عمر ما را با موفقیت افزایش می دهد. برخی انواع زوال عقل مانند زوال عقل عروقی را می توان با مراقبت مناسب از مشکلات پزشکی زمینه ای در سالهای جوان فرد پیشگیری کرد، اما برخی از اشکال اجتناب ناپذیر است. تحقیقات نورولوژیک در حال پیشرفت است، امید به درمان های آینده وجود دارد. منبع: |
می تواند ناشی از عفونت های باکتریایی و یا قارچی پوست سر باشد. غدد لنفاوی غدد کوچک گرد یا بیضی شکل در هستند که نقش مهمی در پاسخ ایمنی بدن دارند. آنها قبل از حمله عوامل بیماری زا به جریان خون، باکتری ها و سایر مهاجمان را فیلتر می کنند. گره های لنفاوی در سراسر بدن وجود دارند، از جمله در ناحیه پشت جمجمه، که به آن ناحیه پس سری گفته می شود. پزشکان از گره های این ناحیه به عنوان گره های لنفاوی پس سری یاد می کنند. در بیشتر اوقات، افراد ممکن است متوجه گره های لنفاوی پس سری خود نشوند. وقتی اندازه آنها نرمال باشد، تشخیص آنها دشوار است. با این حال، اگر غدد لنفاوی پس سری در حال مقابله با بیماری یا عفونت باشند، ممکن است بزرگتر شوند. احتمال دارد فرد بتواند آنها را ببیند و لمس کند. حتی در هنگام لمس دردناک یا حساس باشد. معمولا اگر فقط غدد لنفاوی پس سری متورم شود، به این معنی است که فرد به نوعی عفونت یا التهاب روی سر یا پوست سر خود دارد. در این مقاله، ما به علت التهاب غدد لنفاوی پس سری، زمان مراجعه به پزشک و گزینه های درمان می پردازیم. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید عفونت های باکتریایی، بیماری پوستی پسوریازیس و کرم حلقوی می توانند باعث تورم غدد لنفاوی پس سری شوند. انواع عفونت های پوستی می توانند روی پوست سر ت ثیر بگذارند، که ممکن است باعث تورم غدد لنفاوی پس سری شود. در موارد نادر، تورم این غدد لنفاوی می تواند نشانه ای از سرطان باشد. شایعترین دلایل تورم غدد لنفاوی پس سری شامل موارد زیر است اگر فردی برش یا زخمی روی پوست سر خود داشته باشد، ممکن است باکتری وارد پوست شده و باعث ایجاد عفونت شود. به عنوان مثال، اگر فردی پوست را خراشیده و شکسته یا سرش را به چیزی بخورد و پوست سرش را برش دهد ممکن است محلی برای ورود باکتری به بدن باشد. باکتری های استافیلوکوکوس اوریوس یا استرپتوکوکوس پیوژنس باعث ایجاد اکثر عفونت های پوستی می شوند. گره های لنفاوی پس سری ممکن است با جمع آوری باکتری ها ملتهب شوند. علایم دیگر عفونت پوستی عبارتند از تورم، درد یا گرما زخم های تاول مانند قرمزی در اطراف آسیب رگه های قرمز در پوست ترشح چرک یا پوسته زرد برخی از عفونت های پوستی جزیی ممکن است با مراقبت در خانه درمان شوند، که ممکن است شامل تمیز کردن منظم محل عفونت و استفاده از پماد آنتی بیوتیک پوست باشد. با این حال، برخی از عفونت های پوستی می توانند جدی شوند. در صورت داشتن علایم و نشانه های عفونت در طی - روز، فرد باید به پزشک مراجعه کند. پسوریازیس یک بیماری خود ایمنی است که باعث می شود پوست خیلی سریع خود را تجدید کند. این روند تسریع شده، منجر به تجمع سلولهای پوستی می شود که می تواند باعث ایجاد پوسته های قرمز و خارش دار و دردناک گردد. پسوریازیس معمولا پوست سر را تحت ت ثیر قرار می دهد، اما در سایر مناطق بدن از جمله صورت، پاها و چین های پوستی نیز وجود دارد. عفونت باکتریایی یا مخمری در پوست سر می تواند باعث تورم غدد لنفاوی شود. هیچ درمانی برای پسوریازیس وجود ندارد، اما داروهای مختلفی برای درمان آن در دسترس است. فرد باید با پزشک خود همکاری کند تا بهترین روش درمانی را برای کمک به کنترل علایم خود را شناسایی کند. اگر فردی متوجه تورم غدد لنفاوی شد، باید برای بررسی عفونت به پزشک مراجعه کند. این عفونت مسری علایمی ایجاد می کند که ممکن است چند هفته ادامه داشته باشد. بیشتر اوقات توسط ویروس Epstein - Barr ایجاد می شود. درمان در درجه اول شامل استراحت و مایعات فراوان است، زیرا مونو در نهایت خود به خود از بین می رود. یکی از رایج ترین علایم تورم غدد لنفاوی، به ویژه در گردن، زیر بازوها یا کشاله ران است. همچنین می تواند باعث تورم در گره های پس سری شود. علایم دیگر مونو، عبارتند از: تب راش خستگی کاهش اشتها درد سر و عضله و لوزه های متورم به طور کلی، مونو جدی نیست. اما گاهی اوقات می تواند عوارضی از جمله مشکلات کبدی یا بزرگ شدن طحال ایجاد کند، بنابراین بهتر است با ارایه دهنده خدمات بهداشتی خود این موضوع را پیگیری کنید. این سرطان پوست می تواند هر ناحیه ای از بدن، از جمله پوست سر را تحت ت ثیر قرار دهد. اگر روی پوست سر ت ثیر بگذارد، ممکن است غدد لنفاوی پس سری در اثر فیلتر کردن سلولهای سرطانی متورم شوند. علایم ملانوم شامل لکه یا خال روی پوست است که به صورت زیر نمایش داده می شوند خال های رنگی ناهموار با مرزهای نامنظم قطر بزرگ (بزرگتر از پاک کن مداد) رنگ تیره تر از خال های دیگر است. نامتقارن (دو نیمه با هم مطابقت ندارند) با گذشت زمان در حال تکامل یا تغییر است. ملانوما می تواند خطرناک باشد. علاوه بر این، تشخیص لکه های پوست سر ممکن است دشوارتر باشد. هر کسی که نگران خطر خود باشد می تواند از پزشک در مورد بررسی های منظم پوستی برای تشخیص زودهنگام ملانوم مشورت کند. اگر فردی لکه های غیرمعمول یا تغییرناپذیری روی پوست خود دارد، باید به پزشک مراجعه شود. حشرات ریزی است که به موی انسان می چسبد و به پوست سر آسیب می رسانند. آنها به راحتی انتشار می یابند، معمولا از طریق تماس مستقیم با موی شخصی که شپش دارد. اگر فردی دچار شپش شود، ممکن است متوجه خارش شدید پوست سر گردد. خراش بیش از حد ممکن است باعث ایجاد زخم های باز و عفونت باکتریایی و منجر به تورم غدد لنفاوی می شود. برای تعیین وجود شپش، فرد باید به دنبال حشرات ریز یا تخم های آنها (مو) در مو و پوست سر باشد. آنها اغلب در پشت گوش و در گردن ظاهر می شوند. رنگ شپش ها می تواند از برنزه روشن تا سیاه متغییر باشد. بیشتر موارد شپش به خوبی به داروهای بدون نسخه درمان می شوند. یک پزشک می تواند اطلاعاتی در مورد گزینه های درمانی مطمین و موثر ارایه دهد. کرم قارچی یک عفونت قارچی بسیار مسری است. وقتی روی پوست سر ت ثیر بگذارد، آن را کچلی می نامند. کچلی می تواند باعث تورم غدد لنفاوی پس سری شود. سایر علایم کرم حلقوی در پوست سر عبارتند از خارش بثورات حلقه مانند یک یا چند لکه طاس روی پوست سر با توجه به گفته مراکز کنترل و پیشگیری بیماری، عفونت قارچی در پوست سر معمولا نیاز به نسخه پزشک درمان ضد قارچی خوراکی برای - ماه، دارد. سرخچه یک بیماری مسری است که به دلیل ویروس رخ می دهد. بر اساس، واکسن سرخچه به طور چشمگیری تعداد موارد در ایالات متحده را به کمتر از نفر در سال کاهش داده است. با این حال، این بیماری در سایر مناطق جهان بیشتر دیده می شود. سرخچه می تواند باعث تورم غدد لنفاوی سر و گردن، از جمله گره های پس سری شود. علایم دیگر سرخچه عبارتند از سرفه سردرد تب پایین گلو درد آبریزش بینی بثورات شبیه سرخک که در صورت ظاهر می شود و انتشار می یابد. بیشتر افرادی که به سرخچه مبتلا می شوند علایم خفیفی دارند. با این حال، این بیماری می تواند به نوزاد متولد شده آسیب جدی برساند. به همین دلیل، زنان باید در طول دوران بارداری واکسن سرخچه بزنند و اگر فکر می کنند ممکن است با فرد مبتلا به سرخچه تماس گرفته باشند بهتر است با پزشک مشورت کنند. در التهاب غدد لنفاوی پس سری، پزشک سعی می کند علت را تشخیص دهد. آنها ممکن است پوست سر را از نظر عفونت یا سرطان بررسی کنند. در بعضی موارد، معاینه جسمی ممکن است کافی باشد. اگر پزشک بخواهد سرطان را بررسی کند، ممکن است نمونه برداری انجام دهد که شامل گرفتن نمونه کوچکی از پوست و ارسال آن برای آزمایشگاه است. نوع درمان غدد لنفاوی پس سری ملتهب به علت آن بستگی دارد. عفونت های پوستی جزیی ممکن است فقط به مراقبت در منزل نیاز داشته باشند، در حالی که عفونت های پیچیده تری مانند کرم حلقوی ممکن است به نسخه تجویز شوند. غدد لنفاوی پس سری معمولا پس از درمان فرد به علت اصلی، به حالت عادی برمی گردند. تورم غدد لنفاوی پس سری معمولا نشانه عفونت یا التهاب در پوست سر است. اگر بعد از گذشت چندین روز از بین نرفت یا در کنار علایم دیگر مانند تب رخ داد، فرد باید به پزشک مراجعه کند. هر کسی که متوجه شده است غدد لنفاوی دیگری مانند گردن یا کشاله ران متورم شده اند نیز باید به پزشک مراجعه کند. وقتی همه غدد لنفاوی متورم می شوند، این ممکن است نشانه ای از یک بیماری مانند مونونوکلیوز (مونو) ، یا یک بیماری سیستم ایمنی بدن، مانند در سراسر بدن باشد. تورم غدد لنفاوی پس سری معمولا دلیلی برای نگرانی نیست. آنها نشان دهنده این هستند که با یک مهاجم مبارزه می کند. با این حال، اگر غدد لنفاوی ظرف چند روز به حالت عادی برنگردند، افراد باید به پزشک مراجعه کنند. پزشک می تواند در رد هرگونه بیماری جدی کمک کرده و در صورت لزوم درمان را تجویز کند. منابع |
می توانند راهکار عالی در کنار سایر روندهای درمانی کاهش وزن باشند. آیا فکر می کنید یک نوع تمرین ورزشی تمام نیازهای فرد را برطرف می کند؟ این نکات می تواند به شما کمک کند تا یک برنامه تناسب اندام کامل برای بهبود سلامت خودتان ایجاد کنید برای بسیاری از ما، حتی وقتی می فهمیم که چقدر ورزش منظم می تواند سلامت روانی و جسمی ما را بهبود بخشد، مشکل اصلی در ایجاد برنامه ورزشی است که باید به آن پایبند باشیم. برای بدست آوردن نتیجه بهتر ورزش کردن و حرکت، تمرینات ورزشی باید هر روز انجام شوند تا واقعا نتایجی را که می خواهید بدست آورید. که این امر باعث کاهش خط کمر، بهبود خواب، روحیه و انرژی یا کاهش علایم، اضطراب یا افسردگی می شود تمرینات ورزشی شما باید شامل گروهی از انواع مختلف فعالیتهای بدنی باشد. موثرترین برنامه های ورزشی باید ترکیبی از سه عنصر تمرینات قلبی (یا هوازی) ، تمرینات قدرتی، و تمرینات انعطاف پذیری و تعادل باشد. این برنامه نه تنها مزایای سلامتی را افزایش می دهد، بلکه تمرینات را متنوع و جالب نگه می دارد البته می توانید در جلسات تمرینی شخصی در باشگاه ثبت نام کنید، برنامه های تمرینی را به صورت آنلاین پیدا کرده یا یک برنامه تناسب اندام را ذخیره کنید، تهیه یک برنامه ورزشی مناسب لزوما آنقدر پیچیده یا گران نیست. این دستورالعمل های ساده می تواند کمک کند تا از وقت خود نهایت استفاده را ببرید و از سلامتی و کاهش وزن منظم بهره مند شوید هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید نکته مهمی که باید در مورد ورزش به خاطر بسپارید این است که ورزش و سلامتی حتی به میزان کم همیشه از هیچ آن بهتر است. با سادگی نشستن و حرکت بیشتر در طول روز، می توانید فواید سلامتی را تجربه کنید. با این حال، برای مزایای بیشتر سلامتی، دستورالعمل های دولت در ایالات متحده، انگلستان و سایر کشورها توصیه می کنند که عبارتند از: حداقل دقیقه ( . ساعت) فعالیت با شدت متوسط در هفته داشته باشید. این یعنی دقیقه در روز و در صورت آسان تر شدن به دقیقه در ساعت های مختلف تقسیم می شود یا حداقل دقیقه ورزش در هفته می تواند مزایای مشابه داشته باشد. به این معنی که مثلا به جای اینکه دقیقه سریع راه بروید، دقیقه بدوید. حتی می توانید هر دو تمرین با شدت متوسط و شدید را با هم انجام دهید. فراموش نکنید فعالیت تقویت کننده عضلات را حداقل دو بار در هفته به عنوان بخشی از برنامه هفتگی خود انجام کنید اگر قبلا هرگز ورزش نکرده اید و یا مدت طولانی است که بی تحرک بوده اید، توصیه می شود (پس از مشاوره با پزشک خود) به آرامی ورزش شروع کرده و به تدریج به میزان فعالیت مورد نظر برسید. به عنوان مثال به جای دقیقه پیاده روی، روز در هفته، با یا دقیقه در روز شروع کنید و بعد آن را افزایش دهید. بررسی که اخیرا در انگلیس انجام شده نشان می دهد افرادی که آخر هفته تمام ورزش خود را در یک یا دو جلسه انجام می دهند تقریبا به همان اندازه مزایای سلامتی آنهایی که بیشتر تمرین می کنند را دارند. با این حال، داشتن جلسات ورزشی در سه روز یا بیشتر در هفته می تواند موثر باشد و سطح انرژی خود را در طول هفته بالا نگه دارید. اینکه فعالیتی کم، متوسط یا شدید باشد، به میزان آمادگی جسمانی شخصی فرد بستگی دارد. به عنوان مثال، یک دویدن آهسته، احتمال دارد برای یک ورزشکار فصلی شدت آن کم باشد اما برای شخصی که قبلا هرگز ورزش نکرده، شدت زیاد محسوب می شود. در ورزش با شدت کم به راحتی نفس می کشید، گرم می شوید اما هنوز عرق نمی کنید. به راحتی می توانید کامل صحبت کنید. یا حتی آواز بخوانید. فعالیت هایی مانند کشش، تایچی و پیاده روی گاه به گاه جزء تمرینات با شدت کم محسوب می شوند. در ورزش با شدت متوسط، در حال کار هستید، سریعتر نفس می کشید و بیشتر عرق می کنید. در این مرحله هنوز قادر به صحبت کامل هستید، اما قادر به آواز خواندن نیستید فعالیت هایی زیر جزء ورزش با شدت متوسط شناخته می شوند: والیبال پیاده روی تنیس دو نفره تمرین با وزنه اسکیت سواری پیاده روی سریع ایروبیک در آب ورزش اسکیت بورد هل دادن ماشین چمن زنی دوچرخه سواری در زمین هم سطح در ورزش با شدت شدید، تنفس شدید، شدید تر می شود. این فعالیت ها، عبارتند از: فوتبال ایروبیک شنا سریع طناب زدن ژیمناستیک آموزش مدار آهسته دویدن یا دویدن دوچرخه سواری سریع یا روی تپه ها به راحتی می توان گفت که هدف نهایی برای افرادی که ورزش می کنند، تقویت تناسب اندام است. در حالی که وقت کمتری را به تمرین می گذرانند اکثر ورزش های توصیه شده برای تناسب اندام خیلی خوب هستند. تمرینات متناوب در واقع می توانند نتیجه بهتری داشته باشند به عنوان مثال، وقتی بدن گرم شد، به جای اینکه دقیقه با سرعت متوسط راه بروید، به مدت دقیقه تمرین اینتروال را امتحان کنید. یک دقیقه با سرعت متوسط پیاده روی و به یک دقیقه با سرعت شدید دویدن و سپس پیاده روی سریع برای یک دقیقه و غیره ادامه دهید. یا، می توانید پیاده روی سریع را با پریدن از طناب یا انجام فشارهای متناوب انجام دهید شدت متناوب از این طریق نه تنها برای قلب و عروق مفید است، بلکه می تواند کمک کند تا تمرین بهتر را در مدت زمان کوتاهتری انجام دهید. شدت متناوب تمرین های ورزشی همچنین می تواند در کاهش فشار خون، کاهش وزن (به ویژه در وسط) و حفظ توده عضلانی کمک کند. تمرین با فاصله زمانی نیز می تواند یک روش عالی برای تغییر تمرینات و به چالش کشیدن عضلات به روش های جدید باشد ورزش های قلبی عروقی یا هوازی، فعالیت های استقامتی هستند که از گروه های بزرگ عضلانی در یک حرکت ریتمیک برای مدت زمان طولانی استفاده می کنند. تمرینات کاردیو، قلب را پمپاژ می کند ودر این حالت سخت تر از حد طبیعی نفس می کشید و حتی احتمال دارد کمی نفس نفس بزنید. فعالیت های قلبی یا کاردیو عبارتند از تنیس فوتبال بسکتبال قایقرانی رقصیدن در حال دویدن بالا رفتن از پله پیاده روی سریع دوچرخه سواری کلاسهای ایروبیک درد و سفتی مفصل را کاهش می دهد خطر سقوط در بزرگسالان مسن را کاهش می دهد فشار خون را پایین آورده و قند خون را کنترل می کند تنش را کم کرده، روحیه را بهبود می بخشد و کمک می کند تا شب بهتر بخوابید. حتی می تواند از افت روانی جلوگیری کرده و علایم را مدیریت کند فقط دقیقه در روز پیاده روی سریع کمک می کند تا به حداقل هدف هفتگی خود یعنی . ساعت ورزش با شدت متوسط برسید. همین این، خطر و را کاهش می دهد. پیاده روی به مهارت و آموزش خاصی احتیاج ندارد. جدا از یک جفت کفش راحت، به تجهیزات خاصی نیاز ندارید. تقریبا در همه جا قابل انجام است. فقط باید تصمیم بگیرید که بلند شوید و راه بروید به دنبال راه های خلاقانه برای قرار دادن یک پیاده روی سریع در برنامه روزانه خود باشید. ماشین را پارک کنید و مثلا به سمت فروشگاه مواد غذایی بروید، یا در ساعت ناهار خود قدم بزنید، یا در حالی که با تلفن حرف می زنید، پیاده روی کنید برای مدیریت ذهن خود از پیاده روی استفاده کنید. از زمان استفاده کنید و از عوامل استرس زا در زندگی روزمره جلوگیری کنید. به خودتان یک وقت تنهایی ارزشمند بدهید. هوای تازه و کمی وقت برای فکر کردن می تواند برای روحیه معجزه کند پیاده روی در پارک ها، سواحل یا مسیرهای پیاده روی یا ساحل رودخانه می تواند به تقویت روحیه در هنگام ورزش کمک کند. گذراندن اوقات در طبیعت می تواند باعث آزاد شدن اندورفین، مواد شیمیایی خوب مغز شود که باعث بهبود خلق و خو و تسکین استرس می شود در یک مرکز خرید یا روی تردمیل قدم بزنید. وقتی هوا نامساعد است، می توانید نزدیک پنجره در منزل و یا در یک مرکز خرید قدم بزنید یا از یک تردمیل در سالن بدن سازی یا کلوپ سلامتی استفاده کنید. پیاده روی آگاهانه را امتحان کنید. افزودن عنصر ذهن به پیاده روی می تواند باعث شکسته شدن جریان نگرانی ها و افکار منفی شود، که بسیاری از ما در هنگام استرس، اضطراب یا افسردگی تجربه می کنیم. به جای تمرکز بر افکار خود، بر احساس بدن در هنگام حرکت تمرکز کنید. احساس برخورد پاها به زمین یا احساس باد یا نور خورشید روی پوست یا ریتم تنفس را ببینید تمرینات قدرتی، که گاهی اوقات مقاومت یا تمرین قدرتی نامیده می شوند، با استفاده از مقاومت در برابر وزنه های آزاد، دستگاه های وزنه برداری، نوارهای الاستیک یا وزن بدن خود، عضلات را با حرکت تکراری تشکیل می دهند. تمرینات قدرت اغلب تمرینی است که برای افزایش قدرت و زمان واکنش، با سرعت بیشتری انجام می شود نمونه هایی از فعالیت های آموزش قدرت، عبارتند از دلیفت یا پرس نیمکت با استفاده از میله وزنه فشار و کشش با استفاده از وزن بدن خود به عنوان مقاومت ورزش با دستگاه های وزنه برداری در سالن بدن سازی یا مرکز تناسب اندام فشار شانه با استفاده از دمبل، نوارهای مقاومت یا لوله یا حتی قوطی های غذا یا سایر اشیا سنگین خانگی کمک می کند تا با افزایش سن، فعال و مستقل بمانید انعطاف پذیری، تعادل و تحرک خود را بهبود ببخشید با بهبود سرعت و زمان واکنش، در جلوگیری از حوادث و سقوط کمک می کند با سوزاندن کالری و کاهش چربی بدن، به ویژه در وسط بدن، به مدیریت وزن خود کمک کنید اطمینان حاصل کنید که قدرت انجام کارهای روزمره مانند حمل مواد غذایی، بلند کردن بچه ها یا افراد سالمند، باز کردن شیشه، بالا رفتن از پله ها یا عجله برای قطار یا اتوبوس را دارید برای بهره مندی از مزایای تمرینات قدرتی نیازی نیست هر روز ساعت ها به بالا بردن وزنه بپردازید. ورزش در گروه های اصلی عضلانی (پاها، باسن، کمر، شکم، قفسه سینه، شانه ها و بازوها) در جلسات تا دقیقه ای دو بار در هفته برای ارایه نتایج کافی است و کمک می کند تا بدن خود را تقویت کنید همچنین نیازی به سرمایه گذاری در عضویت در باشگاه یا خرید تجهیزات گران قیمت برای استفاده در خانه نیست. از نوارهای مقاومت کم می توان برای تمرین هر عضله در بدن استفاده کرد. همچنین می تواند به راحتی در کیسه یا چمدان قرار گیرد، بنابراین در هنگام مسافرت یا تعطیلات نیازی نیست که رژیم تناسب اندام خود را تعطیل کنید. حتی تمرینات زیادی وجود دارد که می توانید با استفاده از وزن بدن خود به عنوان مقاومت انجام دهید همیشه قبل از تمرینات قدرتی خود را گرم کنید و بعد از آن خنک شوید تا خطر آسیب دیدگی کاهش یابد اگر در این نوع تمرینات تازه وارد هستید، بهتر است که روشهای صحیح را بیاموزید. می توانید کلاس های تناسب اندام رایگان را با بسیاری از امکانات پیدا کنید. برنامه ها و آموزش های ویدیویی آنلاین مانند ورزش در مقابل آینه همچنین می تواند برای اطمینان از حفظ فرم مناسب هنگام تمرین کمک کنند وقتی نوبت به انتخاب وزن یا سطح مقاومت مناسب می رسد، اکثر افراد پس از تا تکرار تمرین با خستگی عضلات روبرو می شوند. هرچه پیشرفت می کنید و قدرت می گیرید، می توانید با افزودن وزنه یا استفاده از باند با مقاومت بیشتر، عضلات خود را دوباره به چالش بکشید سعی کنید ساعت بین ورزش همان گروه عضلانی فاصله باشد تا به عضلات خود فرصت بازیابی دهید. می توانید در بین جلسات تمرین قدرتی تمام بدن، تمرینات قلبی انجام دهید یا در یک روز عضلات بالا تنه خود را و در روز دیگر عضلات پایین بدن تمرین دهید. همیشه به بدن خود گوش دهید. تمرینات قدرتی هرگز نباید درد ایجاد کند بسیاری از ما ورزش هسته ای خود را مساوی با نشستن های طولانی می دانیم. اما ورزش هسته ای چیزی فراتر از عضلات شکم است. هسته از زیر استخوان سینه تا ران کشیده شده و شامل کمر، پهلوها، باسن و همچنین شکم است یک هسته قوی می تواند به شما کمک کند تا وضعیت خوبی داشته باشید و حرکات مختلف روزانه را انجام دهید که شامل پیچ خوردن، خم شدن یا چرخاندن بدن است. وقتی هسته ای محکم داشته باشید، همه چیز از بلند شدن از روی صندلی گرفته تا حمل مواد غذایی سنگین یا دستیابی به کتاب در قفسه بالای صفحه، همه آسانتر می شود همچنین با تقویت هسته می توانید استقامت را بهبود ببخشید خطر آسیب دیدگی خود را کاهش دهید با بزرگتر شدن از ریزش جلوگیری کنید عملکرد را در بسیاری از ورزش های مختلف، از تنیس و گلف گرفته تا دویدن، شنا و دوچرخه سواری بهبود دهید علاوه بر فشارهای شکمی، فعالیت هایی که به ویژه در هدف قرار دادن هسته بسیار مناسب هستند شامل یوگا، پیلاتس، شنا، والیبال ساحلی، کایاک سواری یا قایق رانی، موج سواری یا سوار شدن به پارو ایستاده، استفاده از حلقه حلقوی شاید بهترین تمرینات اصلی هستند. تمرینات انعطاف پذیری مفیذ عبارتند از پیلاتس کشش ثابت که شامل حرکت است. تمرینات انعطاف پذیری که باعث طولانی شدن و کشش عضلات می شوند همچنین می توانید به موارد زیر کمک می کنید از جلوگیری کنید. گردش خون را افزایش دهید از مشکلات تعادل جلوگیری کنید. عملکرد ورزشی خود را بهبود ببخشید را برطرف کنید. آرامش را ارتقا دهید عضلات و مفاصل خود را نرم نگه دارید و کمتر در معرض آسیب قرار بگیرید تمرینات تعادل می تواند به بهبود وضعیت بدن کمک کرده و با بالا رفتن سن خطر سقوط را کاهش دهد |
سرطان چشم می تواند در چندین ساختار مختلف در ناحیه چشم ایجاد شود. بیش از دوازده نوع مختلف سرطان از جمله ملانوم، سارکوم، و. وجود دارد که می تواند در این ساختارها ایجاد شود. سرطان چشم زیاد رایج نیست و هیچ آزمایش غربالگری توصیه شده ای برای این سرطان در افراد با متوسط خطر وجود ندارد. اما با این حال، هنوز هم برخی سرطان های چشم را می توان در همان اوایل بیماری تشخیص داد. بعضی از پزشکان احتمال دارد معاینه سالیانه چشم را برای افرادی که در معرض خطر بالاتری از ملانوم چشم هستند، مانند افراد مبتلا به سندرم nevus دیسپلاستیک یا سندرم سرطان BAP ، توصیه کنند. بیشتر ملانومای چشم در طی معاینه معمول چشم تشخیص داده می شود. وقتی پزشک از طریق مردمک به پشت چشم نگاه می کند، احتمال دارد یک لکه تاریک ببیند که می تواند نشانه ای ازملانوم اولیه باشد. بسیاری از پزشکان احساس می کنند که بیشتر ملانوماها از یک نیوس (خال) شروع می شوند که یک تومور خوش خیم (غیر سرطانی) سلول های رنگدانه ای است. در صورت وجود نیوس، چشم باید به طور مرتب توسط چشم پزشک بررسی شود. افرادی که متوجه لکه تیره در قسمت رنگی چشم خود (عنبیه) می شوند، باید با پزشک تماس بگیرند، به خصوص اگر به مرور زمان بزرگتر شود. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید عامل خطر، هر چیزی است که احتمال ابتلا به بیماری مانند سرطان را افزایش دهد. سرطانهای مختلف عوامل خطر متفاوتی دارند که برخی از آنها مانند سیگار کشیدن قابل تغییراست. موارد دیگر، مانند سن یا سابقه خانوادگی فرد، قابل تغییر نیستند. اما داشتن یک عامل شناخته شده یا حتی چندین عامل خطر به معنای ابتلا به این بیماری نیست. بسیاری از افرادی که به این بیماری مبتلا می شوند احتمال دارد فاکتورهای خطر شناخته شده کمی داشته و یا اصلا فاکتوری نداشته باشند. خطر ابتلا به ملانوم چشم در سفیدپوستان بسیار بیشتر از آفریقایی آمریکایی ها، اسپانیایی تبارها یا آسیایی آمریکایی ها است. افراد با رنگ چشم های روشن تا حدودی بیشتر از افراد با رنگ چشم و پوستی تیره دچار ملانوم یووال چشم می شوند. ملانومای چشم می تواند در هر سنی رخ دهد، اما با بالا رفتن سن خطر ابتلا به آن افزایش می یابد. ملانومای چشم در مردان کمی بیشتر از زنان است. افراد مبتلا به سندرم nevus دیسپلاستیک که خال های غیرطبیعی زیادی روی پوست دارند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به ملانومای پوستی هستند. همچنین به نظر می رسد خطر ابتلا به ملانومای چشم هم در آنها بیشتر است. در افرادی که لکه های قهوه ای غیرطبیعی معروف به ملانوسیتوز روی uvea دارند، نیز خطر ابتلا به ملانوم چشم uveal افزایش می یابد. BAP ایجاد شده و تمایل به ایجاد سرطان های تهاجمی دارد که در سنین پایین ظاهر می شوند. انواع مختلف در چشم یا روی پوست با افزایش خطر ملانوم چشم یوول همراه است. در چشم، این شامل خالهای کوروییدال، کوروییدال غول پیکر و عنبیه است. وروی پوست، شامل خالهای غیرمعمول، خالهای مشترک پوست و کک و مک است. یک بیماری چشم، معروف به ملانوز اکتسابی اولیه ( PAM ) ، جایی که ملانوسیت های چشم بیش از حد رشد می کنند، یک عامل خطر برای ملانوم ملتحمه است. ملانومای چشم Uveal احتمال دارد در بعضی از خانواده ها ایجاد شود، اما این بسیار نادر است و دلایل ژنتیکی آن هنوز در حال بررسی است. قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور خورشید، یک عامل خطر شناخته شده برای ملانوم پوست و نیز یک عامل خطر احتمالی برای ملانوم یوول یا ملتحمه چشم مطرح شده است، اما بررسی های انجام شده تاکنون نتایج مختلفی را نشان داده است. برای پاسخ به این سوال بررسی بیشتری لازم است. برخی بررسی ها نشان داده اند که احتمال دارد جوشکارها بیشتر در معرض خطر ابتلا به ملانوم چشم یوویال (بدن کورویید و مژگانی) باشند، اما بررسی بیشتری در حال انجام است. برخی از بیماران مبتلا به ملانوم چشم یووال سابقه ملانومای پوستی دارند اما هنوز مشخص نیست که آیا ملانومای پوستی خطر ابتلا به ملانومای چشم را افزایش می دهد یا خیر. در بسیاری از مواقع، سرطان چشم در مراحل اولیه علایمی ندارد. حتی علایم آن از فردی به فرد دیگر متفاوت است. علایم شایع سرطان چشم می تواند شامل موارد زیر باشد: زخم پلک دو بینی برجستگی چشم از دست دادن بینایی از بین رفتن مژه ها درد مداری یا چشمی اشک بیش از حد، اشک خونین ناحیه رنگی (تاریک) روی ملتحمه ضایعه قهوه ای یا رنگی روی پلک لکه تاریک در حال رشد روی عنبیه تغییر در شکل یا اندازه مردمک چشم چشمک زن و شناور (جسمی در میدان دید) تغییر موقعیت کره چشم یا نحوه حرکت چشم توده ای کوچک، محکم و برجسته با ضایعه ای در مرکز پلک این علایم همیشه به این معنی نیست که سرطان چشم دارید. با این حال، مهم است که در مورد علایم سرطان چشم با پزشک خود مشورت کنید، زیرا این علایم احتمال دارد سایر مشکلات سلامتی را نشان دهد. متخصصان از پیشرفته ترین و دقیق ترین فن آوری و تکنیک ها برای تعیین میزان و نوع سرطان چشم استفاده می کنند. این می تواند در موفقیت برای درمان ودر بهبودی یک تغییر اساسی ایجاد کند. ابزار و روش های تشخیصی پیشرفته شامل موارد زیر است: بیومکروسکوپی کانفوکال نمونه برداری از غدد لنفاوی سنتینل برای تشخیص متاستاز میکروسکوپی زودرس سونوگرافی بیومیکروسکوپی برای تشخیص تومورهای داخل چشمی توموگرافی انسجام نوری ( OCT ) برای تشخیص دقیق تر سرطان های ملتحمه هنگامی که مرحله بندی سرطان چشم مشخص شد، حتی اگر درمان موفقیت آمیز نباشد، سرطان انتشار نمی یابد ودر همان مرحله باقی می ماند. رایج ترین سیستم مرحله بندی مورد استفاده در سرطان های چشمی، سیستمی است که توسط کمیته مشترک سرطان آمریکا ( AJCC ) ت سیس و ت یید شده است. سیستم TNM AJCC بر اساس سه اطلاعات کلیدی است: T اندازه تومور اولیه و یا اینکه آیا به ساختارهای مجاور حمله کرده است را توصیف می کند. N M اعداد یا حروفی که بعد از T ، N و M ظاهر می شوند جزییات بیشتری در مورد هر یک از این عوامل ارایه می دهند: اعداد تا نشان دهنده افزایش شدت سرطان است. حرف X به معنای "ارزیابی نمی شود" است. زیرا اطلاعات در دسترس نیست. درمان سرطان های چشم کاملا تخصصی است. در صورت تشخیص سرطان چشم، پزشک در مورد بهترین گزینه ها برای درمان آن صحبت خواهد کرد. گزینه های درمانی به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله: نوع سرطان سن و سلامتی محل و اندازه سرطان در صورت گسترش سرطان (متاستاز) یکی از جراحی های زیر می تواند برای درمان سرطان چشم استفاده شود. عنبیه (قسمت رنگی چشم) برداشته می شود. عنبیه و قسمت کوچکی از بخش خارجی کره چشم برداشته می شود. جراحان پلاستیک چشم، اغلب می توانند عملکرد را بازیابی کرده، بینایی را حفظ کنند و ظاهر زیبایی را پس از جراحی سرطان پلک، ملتحمه یا مدار بهبود دهند. برای درمان برخی از انواع سرطان چشم، باید کل چشم برداشته شود. این کار فقط در موارد پیشرفته و در مواردی برای تومورهای داخل چشمی مانند ملانوم یویال یا رتینوبلاستوما انجام می شود. این جراحی نیازبه برداشتن چشم، پلک ها، پوست اطراف آن، عضلات مداری، چربی و اعصاب است. گاهی اوقات برای سرطانهای تهاجمی مدار یا سینوسها، یا سرطانهای پیشرفته یا عودکننده پلک یا ملتحمه مورد نیاز است. این کار اغلب در مورد سرطان های پلک، سرطان ملتحمه و سرطان های مداری امکان پذیر است. جراحان متخصص چشم در حالی که تمام تلاش خود را برای حفظ عملکرد و زیبایی ظاهری چشم، پلک و ناحیه صورت انجام می دهند، از جدیدترین تکنیک های جراحی برای از بین بردن سرطان استفاده می کنند. از پرتوی شدید و متمرکز نور برای از بین بردن بافت سرطانی چشم استفاده می کند. این مورد گاهی برای درمان ملانوم یویال استفاده می شود. بذرهای رادیواکتیو ریز در بدن نزدیک به تومور قرار می گیرند. این روش معمولا برای درمان ملانوم uveal استفاده می شود. چندین پرتوی تابشی به شکل دقیق تومور داده می شود. از این روش می توان برای انواع خاصی از تومورهای مداری استفاده کرد. درمان متناسب با شکل خاص تومور انجام می شود. این روش برای درمان سرطان های مداری و پلک استفاده می شود. پرتوهای دقیق از صدها زاویه داده می شوند. این روش برای انواع خاصی از تومورهای قاعده و جمجمه استفاده می شود. پروتون تراپی برای تومورهای مداری مانند رابدمیوسارکوم مداری، مننژیوم عصب بینایی و مداری و انواع خاصی از سرطان های کیسه اشکی/مجرای مورد استفاده قرار می گیرد. از سرمای شدید برای از بین بردن سلولهای سرطانی استفاده می شود. این روش درمانی با جراحی در برخی از سرطان های ملتحمه مانند سرطان سلول سنگفرشی ملتحمه و ملانوم ملتحمه مورد استفاده قرار می گیرد. این آنتی بادی های ویژه برای کمک و مبارزه با سرطان چشم همراه سیستم ایمنی بدن کار می کنند. نرخ زنده ماندن می تواند نشان بدهد که چند درصد از افراد مبتلا، به همان نوع و مرحله سرطان با گذشت زمان مشخصی (معمولا سال) پس از تشخیص، هنوز زنده هستند. آنها نمی توانند بگویند که چه مدت زندگی می کنید، اما احتمال دارد کمک کند درک بهتری از موفقیت در درمان داشته باشید. به خاطر داشته باشید که میزان بقا تخمین زده شده اغلب بر اساس نتایج قبلی، تعداد زیادی از افراد مبتلا به سرطان خاص است، اما آنها نمی توانند پیش بینی کنند که در مورد هر شخص خاصی چه اتفاقی خواهد افتاد. این آمار می تواند گیج کننده باشد و احتمال دارد سوالات بیشتری را در ذهن ایجاد کند. با پزشک خود در مورد چگونگی اعمال این اعداد در مورد خود صحبت کنید، زیرا وی با شرایط شما آشنا است. میزان بقای مردم مقایسه سرطان با همان نوع و مرحله در کل جمعیت است. به عنوان مثال، اگر میزان زنده ماندن نسبی ساله برای یک مرحله خاص از سرطان چشم احتمال زنده ماندن آنها وجود دارد. و پس از تشخیص حداقل سال زندگی می کنند. پایگاه داده SEER میزان بقای نسبی ساله سرطان چشم (ملانوم) در ایالات متحده را براساس میزان انتشارر سرطان ارزیابی می کند. با این حال، پایگاه داده SEER سرطان ها را براساس مراحل AJCC TNM (مرحله ، مرحله ، مرحله و غیره) گروه بندی نمی کند. در عوض، سرطان ها را به مراحل موضعی، منطقه ای و دور گروه بندی می کند: هیچ نشانه ای از انتشار سرطان در خارج از چشم وجود ندارد. سرطان در خارج از چشم به ساختارهای مجاور یا غدد لنفاوی انتشار یافته است. سرطان به قسمت های دوردست بدن مانند کبد انتشار یافته است. این اعداد براساس افرادی است که بین سال های تا با ملانومای چشم تشخیص داده شده اند. این اعداد فقط در مرحله ای که سرطان برای اولین بار تشخیص داده می شوند، درست است و بعدا در صورت رشد، گسترش و یا بازگشت سرطان پس از درمان اعمال نمی شوند. این اعداد همه چیز را در نظر نمی گیرند. میزان ماندگاری بر اساس میزان گسترش سرطان گروه بندی می شود. اما عوامل دیگری مانند سن و سلامت کلی بدن، جایی که سرطان در چشم شروع می شود و اینکه سرطان چگونه به درمان پاسخ می دهد، می تواند بهبودی را نیز تحت ت ثیر قرار دهد. افرادی که اکنون مبتلا به سرطان چشم هستند احتمال دارد پیش آگهی بهتری نسبت به این اعداد داشته باشند. درمان ها به مرورباعث بهبودی می شوند و این تعداد بیشتردر افرادی است که حداقل سال زودتر تشخیص داده شده و درمان شده اند. |
انقباض دوپویترن یا بیماری کف دست، حالتی است که در آن فاشیای کف دست و انگشتان سفت و ضخیم می شوند این تغییر شکل در دست به طور تدریجی با گذشت زمان ایجاد می شود. با شروع پیشرفت انقباض دوپویترن، قسمت های بیشتری از فاشیا به دلیل تشکیل گره های بافتی در زیر پوست بسیار ضخیم می شوند. این منجر به کوتاه شدن فاشیا می شود. این وضعیت به طور عمده انگشتانی را که از شست فاصله دارند را تحت ت ثیر قرار می دهد. این وضعیت ممکن است شامل انگشتان چهارم و پنجم باشد. بررسی ها نشان داده است که این وضعیت در بین مردان بیشتر از زنان دیده شده است. علاوه بر آن، انقباض دوپویترن بیشتر در بیماران دیابتی مشهور است. در بین مبتلایان به بیماری صرع و سوء مصرف کنندگان الکل این وضعیت بیشتر دیده می شود. شناخته شده است که در بیمارانی که بیش از سال سن دارند رخ می دهد این وضعیت از ضخیم شدن کف دست شروع می شود. با پیشرفت بیماری، پوست کف دست شما ممکن است منقبض یا فرورفته باشد. یک توده بافتی محکم در کف دست شروع به شکل گیری می کند. این توده بافت ممکن است به لمس بسیار حساس باشد، اما معمولا دردناک نیست. در مراحل بعدی انقباض دوپویترن، تارهای بافت در زیر پوست شروع به تشکیل می کنند. این منجر به تشکیل گره های کف دست شما می شود. حتی می تواند تا انگشتان شما انتشار یابد. انقباض دوپویترن می تواند انجام برخی فعالیت ها را با استفاده از دست برای فرد دشوار کند. ممکن است فرد در انجام فعالیت های روزمره مشکلات زیادی داشته باشد. از آنجا که انگشت شست و اشاره معمولا تحت ت ثیر قرار نمی گیرند، اکثر افراد با عملکردهای حرکتی خوب مانند نوشتن و نگه داشتن اشیاء سبک، ناراحتی یا ناتوانی ندارند انگشتان ممکن است بیشتر به سمت کف دست شما کشیده شوند. دو انگشت آخر دورترین فاصله از انگشت شست معمولا تحت ت ثیر قرار می گیرند. گاهی اوقات، انگشت میانی نیز ممکن است درگیر شود. این وضعیت بندرت انگشت شست و انگشت را تحت ت ثیر قرار می دهد. انقباض دوپویترن می تواند در هر دو دست اتفاق بیفتد. اما در اکثر مواقع بیشتر یک دست معمولا تحت ت ثیر قرار می گیرد هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید انگشتان به جلو کشیده می شوند. دست شما نیز قادر به کارکردن نیست. نمی توانید دست خود را صاف روی یک میز و کف دست بگذارید (به آن آزمایش میز) یک یا چند توده کوچک (گره) در کف دست. با گذشت زمان، حساسیت معمولا از بین می رود. گره ها ممکن است ضخیم شده و منقبض یا سفت شوند. این می تواند باعث ایجاد نوارهای ضخیم بافتی در زیر پوست کف دست شود. گودالها یا شیارهای موجود در پوست توسط انگشت منقبض شده فشرده می شوند. این مناطق اگر خوب ترمیم نشوند می توانند بسیار زخم شده و منجر به از بین رفتن پوست شوند. علایم انقباض دوپویترن ممکن است مانند سایر مشکلات سلامتی باشد. همیشه برای تشخیص به ارایه دهنده خدمات بهداشتی خود مراجعه کنید. علت دقیق انقباض دوپویترن مشخص نیست در چند مورد، انقباض دوپویترن می تواند از اعضای خانواده به ارث برسد، و از این رو، این یک مشکل ژنتیکی نیز محسوب می شود علت دقیق انقباض دوپویترن به روشنی درک نشده است. به نظر می رسد خطر ابتلا به این بیماری توسط بیماری های کبدی مانند، دیابت، و مشکلات تیرویید افزایش می یابد این بیماری توسط پزشک تشخیص داده می شود. اگر نمی توانید انگشتان و کف دست خود را کاملا صاف کنید، این نشان می دهد که شما دچار انقباض دوپویترن هستید. می توان آن را با اختلالات عصبی اندکی اشتباه گرفت، اما ارزیابی دقیق و معاینه، تشخیص را روشن می کند گزینه های درمانی این وضعیت به شدت و پیشرفت بیماری بستگی دارد. اگر وضعیت پیشرفت بیماری به صورت کند و تدریجی است، پس لازم نیست زیاد نگران باشید در موارد شدید، ممکن است به این روش نیاز داشته باشید. در این روش، استفاده از سوزن درمانی می تواند موثر باشد. سوزن ها از طریق پوست شما وارد می شوند و بر روی طناب بافتی تاثیر می گذارند. اما در این شرایط، احتمال عود و بازگشت انقباضات وجود دارد. در چنین مواردی، روش باید تکرار شود یکی از اصلی ترین مزایای روش سوزن زدن، این است که نیازی به برش ندارد. به همین دلیل می توان سوزن زدن را همزمان روی چند انگشت انجام داد. اما نمی توان از آن در بعضی از نقاط انگشت که خطر آسیب به عصب وجود دارد استفاده کرد تزریق نوع خاصی از آنزیم به کف دست شما می تواند تاندون ها را نرم کند. احتمال ضعیف شدن اعصاب و تاندون های کف دست در حین تزریق آنزیم ها وجود دارد. آنزیم کلاژناز کلستریدیال برای درمان این وضعیت موثرتر شناخته شده است این روش کاملا غیر تهاجمی است. می تواند برای بیماران با شدت کم تجویز شود. بررسی ها در مورد استفاده از اشعه برای این شرایط ادامه دارد. با این حال، نتایج کاملا مثبتی نشان نداده است در بیشتر موارد شدید، گزینه دیگر برای بیمار برداشتن بافت کف دست شما با جراحی است. اگر یک توده دردناک باشد، تزریق استرویید ممکن است به کاهش درد کمک کند. در بعضی موارد، ممکن است از بدتر شدن وضعیت شما جلوگیری کند. ممکن است به تزریق مکرر نیاز داشته باشید: در این روش بی حسی موضعی به دست ها داده می شود و کل بدن تحت بیهوشی قرار نمی گیرد. جراحی در ناحیه آسیب دیده انجام می شود. بعد از جراحی از بیمار خواسته می شود که برای بهبودی آتل بزنید. خطرات مختلفی در ارتباط با جراحی برای انقباض دوپویترن وجود دارد. قبل از انتخاب گزینه های درمانی بهتر است جوانب مثبت و منفی روش های درمانی مختلف را بسنجید. شدت انقباض تعداد انقباض هرگونه سابقه بیماری های دیگر خطرات احتمالی مختلف پس از جراحی عبارتند از درد شدید عفونت زخم سفتی مفاصل زخم بعد از جراحی ضربه جراحی به اعصاب و عروق خونی پیش آگهی در بیشتر مواقع قابل پیش بینی نیست. اما شناخته شده است که این شرایط دارای میزان عود بالا است و احتمال بازگشت بیماری بسیار زیاد است. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد انقباض دوپویترن، با پزشک مشورت کنید انقباض دوپویترن به طور دایم قابل درمان نیست. این شرایط خیلی خطرناک نیست. هنوز هم بسیاری از افراد پروتکل درمانی موثری دریافت نمی کنند. برای درمان انقباض دوپویترن با پزشک خود مشورت کنید. درمان مناسب می تواند بیماری را کند کند بیماری دوپویترن در چند بیمار می تواند بسیار دردناک باشد. در بیشتر بیماران ممکن است هیچ دردی وجود نداشته باشد. با این حال، ظاهر یک توده اولین نشانه است. این توده ممکن است با حساسیت و درد همراه باشد به طور کلی، ماساژ می تواند جریان خون در ناحیه ماساژ یافته را افزایش دهد. ماساژ دادن کل بازو و دست به جریان خون از دست به قلب و بالعکس بسیار موثر است می کند. این به شما کمک می کند احساس بهتری داشته باشید در انقباض دوپویترن، سیستم ایمنی بدن ضعیف می شود. اما دقیقا یک نیست. این بر روی بافت های همبند بدن ت ثیر می گذارد. انگشتان خود را به آرامی از کف خود به سمت عقب خم کنید انگشتان خود را کاملا صاف روی لبه میز قرار دهید و سعی کنید آن را به سمت بالا بلند کنید مچ دست را به پهلو بچرخانید سیگار کشیدن و نوشیدن الکل از عوامل مهم انقباض دوپویترن است. این عادت های ناسالم برای بدتر شدن شرایط شناخته شده است. سیگار کشیدن در برخی از بیماران وضعیت انقباض دوپویترن را به میزان زیادی افزایش می دهد عمده ترین علل انقباض عدم تحرک دست ها و ایجاد زخم به دلیل آسیب دیدگی یا سوختگی است. افرادی که بیماری های دیگری مانند آرتروز شدید یا دارند، در معرض خطر انقباض قرار دارند انقباض دوپویترن (بیماری دوپویترن نیز نامیده می شود) ضخیم شدن غیرطبیعی پوست کف دست در پایه انگشتان است. این ناحیه ضخیم شده ممکن است به صورت یک توده سخت یا نوار ضخیم در آید. با گذشت زمان، می تواند باعث خم شدن (انقباض) یک انگشت یا چند انگشت، یا کشیدن به پهلو یا به سمت کف شما شود. در انقباض دوپویترن، ضخیم شدن فاشیای کف دست وجود دارد. این امر باعث خم شدن انگشت به سمت کف دست می شود. انگشت ماشه ای وضعیتی است که فقط در هنگام خم شدن انگشتان درد ایجاد می کند. خم شدن به نظر یک نقطه محرک برای انگشت است منابع: |
از شایع ترین بیماری های فصل زمستان می توان به مواردی همچون سرماخوردگی، آنفلولانزا، درد مفاصل و اشاره کرد. اما بیماری های شایع فصل زمستان زیاد هستند. بر همین اساس ما سعی کردیم در دو مقاله این بیماری ها و راه های پیشگیر ی از آنها را مورد بررسی قرار دهیم. اطلاع و آگاهی از بیماری ها و راه های پیشگیری از آنها می تواند تاثیر بسیاری زیادی در روند شیوع بیماری ها داشته باشد. به طور کلی، بررسی ها نشان می دهد که تقریبا % از کل قطعات DNA که رفتارها و صفات مختلف در بدن ما را کد می کنند و به عنوان ژن شناخته می شوند، به طور قابل توجهی با تغییر فصول تغییر پیدا خواهند کرد. بهترین کاری که میتوانید انجام دهید این است که برای برخی از بیماری‌هایی که شما و خانواده تان ممکن است در طول ماه‌های سرد با آن روبرو شوید، آماده باشید. انجمن اطفال آمریکا به والدین توصیه می کند، در شرایطی که گلو درد کودک با خوردن اولین نوشیدنی در صبح از بین نرفت، به پزشک مراجعه شود. علاوه بر آن در شرایطی که علایم کودک با اختلال در تنفس و بلع همراه باشد نیاز به مراجعه به پزشک دارد. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید گلو درد ناشی از عفونت ویروسی معمولا پنج تا هفت روز طول می کشد و نیازی به درمان پزشکی ندارد. بسیاری از افراد برای کاهش درد و تب، به داروهای تسکین دهنده خفیف مثل استامینوفن روی می آورند. برای تسکین علایم در کودکان می توانید با مشورت پزشک از داروهای بدون نسخه ضد درد مانند استامینوفن و ایبوپروفن استفاده کنید اما باید توجه داشته باشید هرگز به کودکان یا نوجوانان ندهید زیرا مصرف آسپرین در ریه در آن ها می تواند منجر به التهاب کبد و مغز و بروز سندرم ریه شود. می توانید با تمیز نگه داشتن دستان و قرنطینه اعضای خانواده که به این بیماری واگیر مبتلا هستند، از ابتلا به استرپتوکوک پیشگیری کنید. اگر فکر می کنید گلودرد دارید، فورا به پزشک مراجعه کنید. شما باید یک دور آنتی بیوتیک برای کاهش علایم، جلوگیری از انتشار باکتری به دیگران و در نهایت درمان بیماری کاملا مصرف کنید. بیشتر موارد خشکی پوست به خوبی به شیوه های عادی و داروهای خانگی پاسخ می دهد. اگر علی رغم بهترین تلاش ها، پوست شما بهبود نیافت یا خشکی پوست با قرمزی همراه بود و یا خشکی و خارش در خواب اختلال ایجاد کرد، شما از خاراندن زخم، دست بردارید. اگر شما دارای نواحی بزرگی از پوسته پوسته شدن و لایه برداری پوست هستید، به پزشک مراجعه نمایید. منبع: |
در هفته بارداری، مادران باردار رسما در ماهگی به سر می برند. اگرچه گفته می شود که مدت بارداری ماه است اما در واقع، بارداری کامل نزدیک به ماه و حتی گاهی اوقات کمی بیشتر طول می کشد. در هفته بارداری جنین از بالای سر تا پایین باسن تقریبا . سانتی متر دارد. قد جنین در حدود . سانتی متر است. در این هفته، وزن جنبن به ، گرم می رسد. در هفته های آخر بارداری تعداد تکان های جنین بسیار کم می شود. زیرا جنین به دلیل بزرگ شدن فضای بیشتری از رحم را اشغال کرده و در نتیجه فضای کافی برای چرخیدن و لگد زدن ندارد. به احتمال زیاد جنین اکنون در وضعیت سر به پایین قرار داشته و برای روز تولد خود آماده می شود. در هفته بارداری، در حدود از زنان باردار مثبت هستند. گرچه عفونت GBS برای نوزادان خطرناک است، اما به ندرت اتفاق می افتد که این عفونت به نوزاد منتقل شود. منبع: |
زانو درد در بارداری، به علت که مفاصل را تحت تاثیر قرار می دهد، زیاد شایع است. زنان در دوران بارداری ممکن است به تدریج شروع به درک و تجربه تغییرات مختلفی در بدن خود کنند، که برخی از آنها می تواند همه آنها را خسته و ناتوان سازد. از و استفراغ گرفته تا درد و خستگی در بدن، علایم زیادی وجود دارند که زنان در دوران بارداری ممکن است تجربه کنند. زنان در دوران بارداری در کنار انتظار تغییرات فیزیکی خاص در بدن، باید برای کمر درد و درد مفاصل نیز آماده باشند. بیشتر زنان در دوران بارداری درد کمر و مفاصل را تجربه می کنند، اما برخی از خانم های باردار نیز از درد زانو شکایت دارند. درد زانو معمولا پس از بارداری برطرف می شود، اما ممکن است بلافاصله اتفاق نیفتد. بیشتر خانم ها در دوران بارداری به دلیل اضافه وزن که مفاصل را تحت فشار قرار می دهد، دچار درد زانو می شوند. برای اطلاع از راهکارهای درمانی و تسکین علایم به شما پیشنهاد می کنیم مقاله زانو درد در بارداری را تا انتها بخوانید. با افزایش وزن یک زن در دوران بارداری، معمولا در طول نه ماه، این فشار به رحم، مفاصل و رباط های وی منجر به درد زانو در اوایل بارداری و سه ماهه اول بارداری می شود. تغییرات هورمونی نیز در ایجاد درد زانو در اوایل بارداری نقش اساسی دارد. آنها عبارتند از: هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید زنان در دوران بارداری ممکن است درد مات و مستمری در زانوی خود احساس کنند که می تواند به دلیل آسیب دیدگی در رباط ها و بافت های نرم باشد. درد می تواند شدیدتر هم شود، به گونه ای که انگار زانوی توسط چیزی تیز ضربه خورده است. ممکن است دردی در زانوان خود احساس کنید که در صورت ایستادن یا راه رفتن بیش از حد و در نتیجه درد مفاصل ایجاد می شود. دلایل مختلفی می تواند باعث درد زانو در دوران بارداری شود. برای آگاهی از دلایل مختلف درد زانو در دوران بارداری ادامه مطلب را بخوانید: در طی سه ماهه سوم، هورمون ها آزاد می شوند تا رباط های لگن و تاندون ها را برای آماده سازی برای زایمان شل کنند. هورمون ها نه تنها رباط های ناحیه لگن را شل می کنند، بلکه باعث شل شدن سایر رباط ها و تاندون ها از جمله مفصل های اطراف زانو می شوند بارداری ممکن است رگ های زانو و پاها را تحت فشار قرار دهد و باعث این درد شود. شایعترین علت این درد در دوران بارداری افزایش تدریجی وزن است. این می تواند زانوها را تحت فشار قرار دهد، به خصوص اگر اولین بارداری شما باشد، زیرا بدن شما برای تحمل وزن اضافی عادت ندارد. اگر در دوران بارداری بیش از حد ورزش کنید، ممکن است درد زانو داشته باشید. ورزش هایی مانند اسکات در دوران بارداری مفید هستند، اما همچنین می توانند زانوها را ضعیف کنند. بعد از انجام اسکات حتما تمرینات تقویت زانو را انجام دهید. در بعضی موارد، درد زانوی شما می تواند در نتیجه یک آسیب باشد، مانند کشیدگی یا افتادن، و نه به دلیل تغییر بدن شما. اگر دچار درد شدید زانو هستید، بلافاصله با پزشک مشورت کنید، زیرا ممکن است آسیب جدی باشد. گاهی اوقات، این درد می تواند به دلیل راه رفتن بیش از حد یا ایستادن در طول روز ایجاد شود. زانوهای شما مجبور می شوند وزن را برای مدت طولانی تری تحمل کرده و آنها شروع به ضربان یا درد می کنند. در استخوان های شما همچنین می تواند علت این درد در دوران بارداری باشد. اگر در دوران بارداری بیش از حد حرکت یا ورزش کنید، بدن مرکز ثقل خود را تغییر داده و به زانوها فشار وارد می کند، بنابراین باعث درد زانو می شود. در صورت عدم بررسی، معاینه یا کنترل، درد زانو در دوران بارداری می تواند در آینده باعث بروز عوارض شود. اگر در دوران بارداری از این بیماری رنج می برید، بعدا در معرض خطر قرار می گیرید، که یک بیماری مفصل پیشرونده است و به دلیل فرسودگی غضروف در اطراف زانو رخ می دهد. این بیماری باعث سفتی مفصل، قفل شدن مفاصل زانو و درد شدید خواهد شد. وزن اضافی به زانوها فشار وارد می کند و به غضروف محافظ و رباط اطراف مفاصل آسیب می رساند. این می تواند در طولانی مدت مشکلاتی در راه رفتن، خم شدن و دویدن ایجاد کند. درد زانو شما ممکن است (معمولا ) به یکی از دو دلیل (آسیب دیدگی یا ت ثیرات بارداری) باشد. مورد اول نیاز به مداخله پزشکی دارد، اما روش دوم را می توان به روش های طبیعی زیر درمان کرد: سعی کنید وزن بدن تان متعادل باشد. تمرینات تقویت کننده زانو می تواند در درمان درد کمک کند. بیشتر اوقات پاها را بالا نگه دارید و استراحت کافی داشته باشید. برای کمی تسکین، یک گرمکن یا یک بسته یخ روی زانوها قرار دهید. غذاهای غنی از کلسیم بخورید تا مقدار کلسیم در بدن شما حفظ و متعادل شود. همراه با وعده های غذایی روزانه غذاهای غنی از امگا و مکمل های گیاهی بیشتر مصرف کنید. اما، قبل از افزودن هر چیزی به رژیم غذایی خود، با پزشک خود مشورت کنید. درد زانوی شما موقتی است و پس از زایمان فروکش می کند. اما، تا زمانی که این اتفاق نیفتد، در اینجا چند راه حل خانگی برای کاهش و تسکین علایم شما وجود دارد که می توانید آنها را رعایت کنید: می تواند به درد و سفتی مفصل کمک کند. ممکن است از آتل به خصوص در دست و پا برای تسکین استفاده شود. کفش های بالشتی بپوشید. کفش های مناسب، آسیب را جذب و از زانوها نیز محافظت می کنند. وزن خود را کنترل کنید و از رژیم عادات خود آگاه باشید. افزایش کیلوگرم در دوران بارداری طبیعی تلقی می شود. به دنبال زانوبند باشید. آنها می توانند از رباط ها و تاندون های شما حمایت کنند، به خصوص اگر در دوران بارداری زانو متورم شده باشند. برای تقویت عضلات زانو، تمرینات کم ضربه را امتحان کنید. قبل از انجام هرگونه تمرین در دوران بارداری با پزشک خود مشورت کنید. از پزشک خود بپرسید که آیا می توانید دوزهای کمی از پاراستامول را در دوران بارداری مصرف کنید. شما می توانید فقط طبق تجویز پزشک آن را مصرف کنید. پاهای خود را بالا نگه دارید. هر زمان که امکان دارد پای خود را به سمت بالا قرار داده و وزن را از روی زانو بردارید. این وضعیت نه تنها درد زانو را تسکین می دهد، بلکه ممکن است از بروز درد جلوگیری کند. یک رژیم خوب و متعادل داشته باشید و سعی کنید زیاد غذا نخورید. برای کنترل وزن خود به یک رژیم غذایی سالم پایبند باشید. این بهترین روش برای جلوگیری از درد زانو در دوران بارداری است. از افزایش وزن زیاد خودداری کنید. کالج متخصص زنان و زایمان آمریکا توصیه می کند که زنانی که قبل از بارداری وزن طبیعی داشتند، باید تا پوند در دوران بارداری اضافه کنند (زنان دارای اضافه وزن فقط باید تا پوند اضافه وزن داشته باشند) اگر به این دستورالعمل ها پایبند باشید، تسکین درد زانو با بازگشت سریع به وزن قبل از بارداری آسان تر خواهد بود. برای جلوگیری از درد زانو می توانید راهکارهای زیر را رعایت کنید: برای تسکین درد در مفاصل درد از بسته های گرم یا سرد استفاده کنید. استراحت کافی داشته باشید تا به زانوها و مفاصل خود استراحت دهید. برای جلوگیری از درد مفاصل، غذاهای غنی از را در رژیم غذایی خود بگنجانید. برخی از مکمل های گیاهی را می توان برای جلوگیری از درد مفاصل استفاده کرد. مجددا ، قبل از مصرف هرگونه مکمل با پزشک خود مشورت کنید. را امتحان کنید. اما، ابتدا با پزشک خود مشورت کنید. پزشکان معمولا پاراستامول را برای مسکن در دوران بارداری مجاز می دانند، مگر اینکه موارد منع مصرف داشته باشید. اگر در دوران بارداری وزن زیادی اضافه کرده باشید، بیشتر منجر به درد زانو می شود. همانطور که قبلا اشاره کردیم، درد ممکن است به دلایل دیگری نیز ایجاد شود. تحت هر یک از شرایط زیر می توانید به پزشک مراجعه کنید: اگر درد زانوی شما به دلیل آسیب نباشد، می توانید از یک پزشک مشاوره بگیرید. اگر در اطراف کسی بوده اید که به ویروس اریتروس آلوده شده باشد (بیماری پنجم نیز نامیده می شود) ، باید فورا به پزشک مراجعه کنید. زیرا خطر نقص مادرزادی با آن ارتباط دارد. این یک پدیده نادر است بنابراین نیازی به نگرانی نیست. این بیماری فقط یکی از تغییراتی است که بدن زن در دوران بارداری خود تجربه خواهد کرد. با این حال، معمولا بی ضرر است و جای نگرانی نیست. این روش با روش های ساده قابل رفع است و شما در دوران بارداری خود با کمترین درد آن را برطرف خواهید کرد. |
پیشگیری از شایع ترین بیماری های فصل زمستان، تا حدود زیادی به وضعیت حفاظت و مراقبت خودمان از سرما و هم چنین به هوای خشک محیط ما بستگی دارد. اما از آنجایی که بیماری های شایع فصل زمستان بسیار زیاد هستند باید شناخت کافی از آنها داشته باشیم. در مقاله قبلی ( ) سعی کردیم برخی از این بیماری ها را مورد بررسی قرار دهیم. اما سایر بیماری های شایع فصل زمستان، عبارتند از: برای جلوگیری از علایم و، اوقات خود را در خارج از منزل و فعالیت های شدید در فضای باز محدود کنید. وقتی سرما می خورید سر خود را بپوشانید. در مورد تغییرات فصلی شرایط خود با پزشک مشورت کنید پیشگیری و کنترل طولانی مدت در متوقف کردن حملات آسم قبل از شروع، مهم است. درمان معمولا شامل یادگیری و شناسایی محرک ها، انجام اقدامات برای جلوگیری از آنها و کنترل روند تنفس بیمار است. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید دود سیگار و مواد شیمیایی موجود در سیگار، برونشیت را بدتر می کند و خطر ابتلا به برونشیت مزمن و بیماری انسداد مزمن ریوی را افزایش می دهد. با این حال، اگر شما دوره های مکرر برونشیت را تجربه کرده اید، ممکن است دچار برونشیت مزمن شوید و نیاز به مراقبت پزشکی داشته باشید. برونشیت حاد می تواند مسری و قابل انتشار به دیگران باشد زیرا معمولا در اثر عفونت ویروس یا باکتری ایجاد می شود. برونشیت مزمن به احتمال زیاد مسری نیست زیرا این بیماری در اثر تحریک طولانی مدت در مجاری تنفسی ایجاد می شود. اما این اختلال بسیار جدی تر از یک کلمه ساده از بلوز است. اختلال عاطفی فصلی با تغییر فصول همراه است. اغلب، با فرا رسیدن فصل پاییز شروع می شود و در ماه های زمستان، علایم آن وخیم تر می شوند. با این حال، حتی ممکن است در طی تغییرات فصلی از بهار به تابستان هم رخ دهد. SAD باعث افت سطح سروتونین و ملاتونین در بدن می شود. این وضعیت علایم مختلفی را ایجاد می کند. |
انتخاب ماسک مناسب معلمان در شیوع کرونا یکی از چالش های پیش روز است. این در حالی است که محققان در حال بررسی ماسک مناسب برای معلمان می باشنند. این سوال مهمی است که در هنگام بازگشایی مدارس و بازگشت دانش آموزان به کلاس های درس مطرح می شود. طبق گزارش مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها اما آموزش و ارتقا روابط مثبت و حمایتی بین معلمان، دانش آموزان و کارکنان باید همچنان مورد توجه اصلی مدیران مدارس، معلمان و کارکنان باشد. اما برای مربیان و معلمان، استفاده از ماسک ممکن است در عملکرد آنها تداخل ایجاد کند. حتی دانش آموزان نتوانند به درستی متوجه حرف های معلم خود شوند. بر همین اساس تحقیقات جدید، برای تشخیص بهترین نوع ماسک ها برای شنیدن صدای مخاطب در حال انجام و بررسی است. این در حالی است که بسیاری امیدوار بودند که استفاده از ماسک کوتاه مدت باشد. اما وقتی به پایان سال می رسیم، ماسک ها به چیزی تبدیل شده اند که هر روز از آن استفاده می کنیم آموزش و یادگیری بستگی زیادی به توانایی دانش آموز در درک سخنان یک مربی دارد اما وجود فیزیکی ماسک می تواند توانایی شنیدن صدای معلم را مختل و شنیدن سخنان معلم خود را برای دانش آموزان دشوار کند از آنجا که برخی از مدارس در آخرین موج در برخی نقاط جهان باز مانده اند، محققان در حال بررسی این هستند که کدام ماسک ها برای معلمان بهتر است؟ هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید، استادیار گروه علوم گفتاری و شنوایی در دانشگاه ایلینوی در، در حال بررسی ت ثیرات ماسک بر ارتباطات است وی یافته های خود را اوایل این ماه در کنفرانس انجمن صوتی آمریکا ارایه داد استفاده مناسب و مداوم از ماسک ممکن است برای برخی از دانش آموزان، معلمان و کارمندان چالش برانگیز باشد، از جمله دانش آموزان کوچک تر، مانند دانش آموزان در اوایل دوره ابتدایی دانش آموزان، معلمان و کارکنان مبتلا به آسم شدید یا سایر مشکلات تنفسی دانش آموزان، معلمان و کارکنان با نیازهای ویژه آموزشی یا مراقبت های بهداشتی، از جمله ناتوانی های ذهنی و رشدی، شرایط بهداشت روان و نگرانی های حسی یا حساسیت لمسی استفاده از ماسک برای شیوع توصیه می شود. اما توصیه می کند موارد خاصی وجود دارد که فرد نمی تواند از ماسک استفاده کند. در این موارد، والدین، سرپرستان، سرپرستان، معلمان و مدیران مدارس باید در هر زمان ممکن سازگاری ها و گزینه های جایگزین را در نظر بگیرند. ممکن است لازم باشد برای مشاوره در مورد ماسک زدن با ارایه دهندگان خدمات بهداشتی مشورت کنند کارشناسان در تحقیقات خود دریافتند که ماسک های پارچه ای و پارچه ای قابل استفاده مجدد، صدا را جذب می کنند. حتی شنیدن صحبت های معلمان را برای دانش آموزان دشوار می سازند دلیل این امر چگونگی ت ثیر پارچه بر امواج صوتی است بوتالیکو در بیانیه مطبوعاتی اعلام کرده است که: پارچه ها اغلب به دلیل ساختار متخلخل برای جذب صدا استفاده می شوند. یک ماده متخلخل انرژی صدا را جذب می کند. زیرا نوسانات ذرات هوا را از طریق اصطکاک کاهش می دهد. هنگام مقایسه محبوب ترین ماسک هایی که امروزه مورد استفاده قرار می گیرند. ماسک های جراحی و ماسک های ) مطلوب ترین ماسک بوده است. با این حال، تهیه ماسک های همچنان دشوار است. زیرا کارکنان مراقبت های بهداشتی که افراد مبتلا به را درمان می کنند، به آنها نیاز دارند. بوتالیکو معتقد است که ماسک های شبیه به عمل می کنند. اما یک مطالعه در ماه اکتبر نتیجه گرفت که ماسک های به اندازه ماسک های موثر نیستند. اگرچه محققان گفتند که این ماسک ها می توانند برای افرادی که خطر بالایی ندارند، مفید باشند اگرچه ماسک های و نام های مشابهی دارند، علی رغم شباهت های زیاد، یکسان نیستند ماسک های در محافظت در برابر عوامل بیماری زا عامل بیماری، استاندارد طلایی محسوب می شوند این ماسک ها می توانند تا درصد از ذرات ریز مانند موارد مرتبط با یک بیماری باکتریایی یا ویروسی را فیلتر کنند. با این حال، در دسترس بودن و کاربردی بودن این ماسک ممکن است بهترین انتخاب برای هر روز و کاربران مراقبت های بهداشتی مانند مربیان نباشد دکتر دیوید آرونوف، مدیر گروه بیماری های عفونی در مرکز پزشکی دانشگاه وندربیلت در این باره می گوید: ماسک های ممکن است جایگزین خوبی برای باشد. می گوید: مردم ماسک را برای استفاده شخصی خریداری نمی کنند. در حالی که آنها موثرترین از سایر ماسک ها هستند. اما برای کارکنان مراقبت های بهداشتی که در خط مقدم قرار دارند و به مبارزه با کمک می کنند، در نظر گرفته می شوند. ماسک های مناسب هستند اما کیفیت آنها به تولید کننده بستگی دارد. ماسک های واقعی همراه با محافظ صورت فقط برای کارکنان بهداشت و درمان توصیه می شود برای اطمینان از محافظت و استفاده مناسب، ماسک های باید درست استفاده شوند تا بیشترین ایمنی را داشته باشند. هر گونه پارگی یا سوراخ در ماسک می تواند تاثیر آن را مختل کند. اگرچه ماسک های دقیقا مانند ماسک های تنفسی نیستند، اما از بسیاری جهات شبیه به یکدیگر هستند هر دو ماسک به آزمایش و احراز هویت توسط سازمان های نظارتی احتیاج دارند، دارای چندین لایه محافظ برای استفاده کنندگان هستند و می توانند به محافظت از قطرات کوچک در برابر عوامل بیماری زای باکتریایی و ویروسی کمک کنند بر همین اساس، خرید ماسک هایی که از ت مین کنندگان معتبر تهیه می شوند بسیار مهم است و اگر مصرف کنندگان به اطلاعات اساسی در مورد کارایی دسترسی داشته باشند، بهتر است از کیفیت و محافظت آن مطمین شوند. معلمان باید از ماسک هایی استفاده کنند که به درستی بر روی صورت قرار می گیرند و در تنفس آنها اختلالی ایجاد نمی کند. حتی اجازه شنیدن صدای معلم را به دانش آموزان می دهد. با این حال، ماسک ها تنها بخشی از یک رویکرد چند ساله هستند استفاده مداوم و درست از ماسک ها، حداقل درصد کاهش در انتقال آیروسل را نشان داده است استفاده از ماسک باید به اندازه پوشیدن لباس برای کار و بستن کمربند ایمنی هنگام رانندگی طبیعی باشد استفاده مداوم و صحیح ماسک، همراه با سایر استراتژی های مهم، آنها ممکن است به کاهش سرعت انتشار کمک می کنند. از دیگر استراتژیهای مهم تخفیف می توان به فاصله گرفتن از اجتماع، شستن دستها، تمیز کردن منظم و ضد عفونی سطوح مرتبا لمس شده در مدارس و اتوبوس ها اشاره کرد. ملاحظاتی را برای استفاده از ماسک ارایه می دهد و به افراد توصیه می کند که در محیط های عمومی و هنگام حضور در کنار سایرین، ماسک بزنند. استفاده از ماسک به ویژه در فاصله اجتماعی بسیار مهم است. ماسک را در لیست لوازم مدرسه قرار دهید و در صورت لزوم برای دانش آموزان معلمان، کارمندان یا بازدیدکنندگانی که ماسک در دسترس ندارند، ماسک تهیه کنید. برای جلوگیری از سردرگمی یا تعویض، ماسک های دانش آموزان، باید ماسک ها با نام یا حروف اول اسم دانش آموزان به وضوح مشخص شود. همچنین ممکن است بر روی ماسک های دانش آموزان برچسب گذاری شده باشد که نشان دهنده بالا/پایین و جلو/پشت قسمت ماسک است ماسک ها باید در فضایی که برای هر دانش آموز جدا از سایرین پوشیده شده است (مثلا در ظروف یا کیسه های برچسب خورده، قفسه های شخصی) نگهداری شوند ماسک ها باید بعد از هر روز استفاده و یا قبل از استفاده مجدد یا در صورت آلودگی قابل شستشو، شسته شوند دانش آموزان و مدارس باید در صورت خیس شدن یا خراب شدن ماسک به دلیل آب و هوای نامناسب یا نیاز به ماسک دیگر، ماسک اضافی برای دانش آموزان، معلمان و کارمندان در نظر بگیرند آرونوف توصیه می کند که: در حالی که شیوع زیاد است، ما باید تمام تلاش خود را برای محدود کردن خطر انتقال انجام دهیم. اکنون زمان مناسبی است که معلمان می توانند راهکارهای مناسب را به دانش آموزان و والدین آموزش دهند منابع: |
، ناشی از استرسی است که بدن در طی یک عمل جراحی تحمل می کند. این وضعیت می تواند منجر به ناتوانی در دفع مدفوع به دلیل خشک یا سفت شدن آن شود. توجه به یبوست بعد از عمل جراحی می تواند موثرباشد. هیچ قانون سخت و سریعی برای تکرار دفع مدفوع وجود ندارد. پس از یک تجربه استرس زا مانند جراحی، هیچ وقت نباید از یبوست چشم پوشی کرد. اما اگر به یبوست مبتلا شدید، نگران نباشید. با مشورت از پزشک و احتمالا مصرف مقداری دارو می توانید با این وضعیت مقابله کنید. جراحی می تواند استرس زا باشد و آسیب زیادی به بدن وارد کند. یکی از عوارض جانبی رایج جراحی است که مردم اغلب انتظار ندارند. یبوست بعد از عمل جراحی ممکن است دوره بهبودی را طولانی تر کند، اما روش هایی برای مدیریت آن وجود دارد. اگر به طور معمول دو یا سه بار اجابت مزاج در روز دارید عادی است، ولی سه بار در هفته نشان دهنده یبوست است. از طرف دیگر، برای برخی از افراد سه بار اجابت مزاج در هفته "طبیعی" است. بعلاوه، دفع مدفوع یا روده "طبیعی" نرم و دردناک نیستند. مت سفانه، با افزایش مدت زمان دفع، مدفوع سخت و سفت می شود. به این دلیل که آب بیشتری به جریان خون جذب می شود و باعث خشک شدن مدفوع در روده بزرگ خواهد شد. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید بیماران بعد از جراحی به دلایل مختلف مستعد یبوست هستند، علت اصلی آن داروهای تجویز شده برای تسکین درد است. برخی ازشایع ترین علت های یبوست بعد از عمل جراحی، عبارتند از: اوپیوییدها نوعی قوی از داروهای ضد درد هستند و اغلب پس از جراحی برای کنترل درد تجویز می شوند. مت سفانه، همه مواد افیونی یک عارضه جانبی شناخته شده در ایجاد یبوست دارند. یکی از علت های که مواد افیونی باعث یبوست می شوند این است که حرکت غذا را از طریق دستگاه روده کاهش می دهند، این امر باعث می شود بدن زمان بیشتری برای حذف آب داشته باشد. این می تواند باعث خشک شدن مدفوع معمولی شود. همچنین اعتقاد بر این است که مواد افیونی احتمال دارد مقدار آب جذب شده از را افزایش دهند. سرانجام، اوپیوییدها می توانند میل به دفع مدفوع را کاهش دهند. به عنوان بخشی ازمراقبت قبل از جراحی وایجاد آمادگی بدن برای جراحی، احتمال دارد به شما دستور داده شود که چند ساعت قبل از جراحی غذا نخورید و ناشتا بمانید. شاید بعد از جراحی گفته شود که مقدار کمی آب بنوشید و شاید یکی دو روز اصلا غذا نخورید. ترکیبی از مایعات بسیار کم و عدم مصرف غذا می تواند بر خلاف روال طبیعی بدن باشد. مایعات کم در بدن به معنای مایع کمتری در مدفوع و در نتیجه دفع مدفوع ای سخت و خشک است. با نخوردن هیچ غذایی، مکانیسم گوارشی در تجزیه غذا نیز به خوبی کار نمی کند. بی تحرکی یکی از عوامل تحریک مدفوع است. بنابراین بعد از جراحی به طور ناگهانی بیشتر وقت خود را در استراحت و در رختخواب می گذرانید و این در واقع به ایجاد یبوست کمک می کند. مردم فکر می کنند بیهوشی چیزی است که باعث خوابیدن ما می شود. در واقع بیهوشی عضلات را نیز فلج می کند اما باعث می شود غذا در طول دستگاه روده منتقل نشود. به عبارت دیگر، تا زمانی که روده ها "فعال نشوند"، هیچ مدفوعی از سیستم گوارشی حرکت نمی کند. علایم یبوست بعد از عمل جراحی، عبارتند از: داشتن مدفوع سفت نفخ یا افزایش گاز داشتن درد شکم یا رکتوم نیاز به فشار در حین اجابت مزاج احساس تخلیه ناقص پس از اجابت مزاج داشتن کمتر از سه بار اجابت مزاج در هفته تجربه یک کاهش ناگهانی در اجابت مزاج اگر این موارد را پس از جراحی تجربه کردید، از پزشک خود در مورد نحوه کنترل یبوست راهنمایی بخواهید. فراتر از احساس راحتی بیشتر، دلایل مهم دیگری نیز برای رفع یبوست پس از جراحی وجود دارد. یبوست می تواند به حالت پیشرفته تبدیل شود، این زمانی است که مدفوع آنقدر سفت و خشک می شود که دیگر نمی توانید دفع مدفوع داشته باشید. مدفوع سفت شده باید توسط تخلیه دیجیتال (در جایی که پزشک یا پرستار از انگشتان آنها برای کمک به خارج شدن مدفوع سفت شده) یا جراحی در موارد پیشرفته برداشته شود. یبوست در موارد شدید و طولانی مدت می تواند باعث آسیب زیاد شود که باید بخشهایی از روده تحت جراحی قرار بگیرند، و اغلب بدان معنی است که بیمار به کولوستومی نیاز دارد. یبوست و عدم تحرک، همراه با فشارهایی که بیماران برای اجبار به اجابت مزاج دارند، همچنین می تواند باعث ریتم غیرطبیعی قلب، بواسیر و تنگی نفس شود. در بیماران بعد از جراحی، این فشار می تواند باعث تاثیر در برش های داخلی و خارجی شود و در موارد شدید باعث باز شدن برش ها می گردد. علاوه بر این، بیمارانی که تحت جراحی قلب باز قرار گرفته اند ممکن است در معرض خطر خاصی از تغییرات ریتم قلب در هنگام فشار برای انجام دفع مدفوع قرار گیرند. بدیهی است که پیشگیری از یبوست پس از جراحی، بهترین گزینه به جای درمان آن بهتر است. در اینجا چند نکته برای بهینه سازی سلامت روده آورده شده است، بنابراین می توانید با استفاده از این راهکارها تا حدودی از بروز یبوست بعد از عمل جراحی پیشگیری کنید. جراح احتمال دارد یک نرم کننده مدفوع برای بیمار تجویز کند تا همراه با داروی ضد درد، از یبوست پیشگیری شود. در این صورت، حتی اگر قبلا یبوست را تجربه نکرده اید باز هم به توصیه های جراح خود عمل کنید. پیشگیری از یبوست بسیار آسان تر و راحت تر از مقابله با آن است. راهکار دیگر، استفاده از، و بدون مشورت با پزشک است. تعداد زیادی از داروهای بدون نسخه برای یبوست وجود دارد و برخی از آنها احتمال دارد برای شما مناسب نباشد. به عنوان مثال، یک محرک روده می تواند برای بدن بسیار تحریک کننده باشد و منجر به بروز برخی عوارض شود. افزایش مصرف مایعات، پرهیز از نوشیدنی های کافیین دار و تمرکز روی نوشیدنی هایی مانند آب و آب میوه می تواند در حفظ رطوبت بدن کمک کرده و خطر یبوست را کاهش دهد. مایعات همچنین به بدن کمک می کنند تا پس از بروز یبوست سریعتر بهبود یابد. به یاد داشته باشید که داروی ضد درد خود را با آب زیاد بخورید. و در طول روز به نوشیدن آب ادامه دهید. میزان توصیه شده مصرف روزانه آب معمولا حدود اونس است که احتمال دارد هنگام مصرف مواد افیونی کافی نباشد. نوع رژیم غذایی مناسب می تواند خطر یبوست را کاهش دهد. با خوردن میوه و سبزیجات، ترجیحا تا حد امکان نزدیک به حالت طبیعی، میزان دریافت فیبر خود را افزایش دهید. یک پرتقال کامل بهتر از آب پرتقال گرفته شده، ت مین فیبر برای رژیم انجام می دهد. علاوه بر این، از مصرف غذاهایی که باعث یبوست می شوند خودداری کنید. برای بسیاری از افراد، مصرف پنیر می تواند به یبوست منجر شود، همچنین یک رژیم غذایی پر از گوشت با حداقل میوه و سبزیجات می تواند یبوست را افزایش دهد. بدن به گونه ای طراحی شده است که به محض دریافت غذا میل به دفع مدفوع پیدا می کند. بر همین اساس اکثر افراد بعد از خوردن صبحانه، میل به اجابت مزاج دارند. به همین دلیل، وعده های غذایی کوچک و مکرر می توانند حرکات منظم روده را تشویق کنند. از مصرف غذاهایی که احتمال دارد خطر یبوست را افزایش دهند خودداری کنید. این شامل محصولات لبنی نان یا برنج سفید غذاهای فراوری شده بررسی ها نشان داده شده است که فعالیت بدنی، مانند پیاده روی، خطر یبوست را کاهش می دهد. البته حتما دستورالعمل های جراح خود را در مورد محدودیت های ورزش دنبال کنید. اگر به یبوست مبتلا شده اید، توصیه های پیشگیری از یبوست هنوز می تواند برای شما موثر باشد. افزایش مصرف آب و همچنین تغییرات در رژیم غذایی برای افزودن فیبر به وعده های غذایی ضروری است. علاوه بر این، بسیاری از درمان های بدون نسخه و نسخه ای برای یبوست وجود دارد. اما اگر اخیرا جراحی انجام داده اید، باید قبل از استفاده از آنها با پزشک خود مشورت کنید. عوامل تسکین دهنده یبوست از نظر میزان، آرام یا تهاجمی بودن آنها، یبوست را تغییر می دهند و می توانند باعث ناراحتی قابل توجه شکم شوند. مصرف بیش از حد دارو یا درمان های تحریک کننده می تواند باعث گرفتگی، درد و شود. اینها می تواند شامل موارد زیر باشد بواسیر شکاف مقعدی عدم تخلیه مدفوع افتادگی راست روده یبوست معمولا به درمان پاسخ می دهد یا به موقع از بین می رود. اگر ادامه پیدا کرد، باید با پزشک تماس بگیرید. اگر موارد زیر را تجربه کردید به دنبال کمک پزشکی باشید درد مقعدی خونریزی از رکتوم درد شکم همراه با و استفراغ درد شکمی که ارتباط مستقیمی با برش جراحی مدت زمان لازم برای بهبودی از یبوست می تواند به عوامل مختلفی بستگی داشته باشد، از جمله: سطح فعالیت سلامتی کلی بدن رژیم غذایی که معمولا دنبال می کنید. زمانی را که تحت یا استفاده از مسکن گذرانده اید. نرم کننده های مدفوع و ملین های فیبر معمولا ظرف چند روزیبوست را تسکین می دهند. اگر اینها موثر نبود، در مورد گزینه های دیگر با پزشک خود مشورت کنید. اگر پزشک داروهای ملین و شیاف تحریک کننده را تجویز کرده است، اما این داروها در طی ساعت موثر نیستند، از مشاوره کمک بیشتر بخواهید. |
، زیرگروه، یک اختلال نادر در لخته شدن خون است. خون در بیماران هموفیلی توانایی لخته شدن طبیعی را از دست می دهد. این امر منجر به خونریزی زیاد یا طولانی مدت، چه در زخم خارجی و چه در داخل بدن می شود. در هموفیلی، کمبود عاملی به نام فاکتور وجود دارد. این فاکتور برای ایجاد لخته و توقف خونریزی لازم است. این اختلال بسته به میزان فاکتور در خون می تواند خفیف، متوسط یا شدید باشد. بیش از بیماران مبتلا به هموفیلی شکل شدید دارند. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید بیماران هموفیلی بسته به شدت بروز کمبود فاکتور علایم را تجربه می کنند. علایم و نشانه ها هموفیلی خفیف شامل خونریزی طولانی مدت فقط پس از موارد زیر است قاعدگی کشیدن دندان هر روش جراحی ضربه یا آسیب دیدگی یا زایمان واژینال افراد مبتلا به هموفیلی خفیف معمولا فقط در صورتی که در بزرگسالی با هر یک از شرایط فوق روبرو شوند، تشخیص داده می شوند. مبتلایان به هموفیلی متوسط کبودی آسان خونریزی شدید بعد از آسیب دیدگی خونریزی زیاد حتی پس از تزریق و واکسیناسیون خونریزی خود به خودی (خونریزی حتی بدون آسیب دیدگی) در هموفیلی شدید جدا از علایمی که در هموفیلی خفیف و متوسط دیده می شود، بیماران نیز به طور مکرر دچار خونریزی خود به خودی به عضلات، مفاصل و دستگاه گوارش شده و باعث آسیب دایمی می شوند. علایم خونریزی خود به خودی عبارتند از خون در ادرار و خونریزی پس از ختنه. بی حالی، افزایش ضربان قلب و تنفس کم عمق. خون در استفراغ، و درد معده. درد مفصل، ترک خوردگی، سوزن سوزن شدن، سفتی و غیره. خونریزی مکرر از لثه یا لثه و خونریزی با روشهای معمول دندانپزشکی. گاهی اوقات، حتی ممکن است خونریزی در مغز رخ دهد، که می تواند منجر به علایم زیر شود تشنج بی حالی کلافگی استفراغ سفتی گردن استفراغ مکرر خواب آلودگی فاکتور لخته شدن در کروموزوم وجود دارد. جهش این امر علت اصلی هموفیلی است و کروموزوم های کروموزومهای جنسی هستند. هموفیلی یک بیماری مغلوب وابسته به است. ماده ها دو کروموزوم، یکی از مادر و پدر هر کدام و مردان یک کروموزوم از مادر و یک کروموزوم از پدر دریافت می کنند. بنابراین، اگر پسر کروموزوم جهش یافته را از مادر خود به ارث ببرد، به هموفیلی مبتلا می شود. یعنی پدران هموفیلی را به پسران خود منتقل نمی کنند. از آنجا که دختران دارای دو کروموزوم هستند، حتی اگر کروموزوم جهش یافته را از مادر خود به ارث ببرند، به احتمال زیاد کروموزوم سالم را از پدر خودشان هم به ارث ببرند. آنها معمولا علایم هموفیلی را نشان نمی دهند، اما ناقل می شوند. چنین دخترانی می توانند ژن را به فرزندان او منتقل کنند اما علایمی از خود نشان نمی دهند. به همین دلیل هموفیلی در زنان نادر است. یک مادر ناقل بیماری می تواند دختری داشته باشد که ناقل نباشد. تشخیص هموفیلی از طریق علایم بالینی و آزمایش های آزمایشگاهی انجام می شود. ممکن است مجبور شوید آزمایشات زیر را انجام دهید نشان می دهد که لخته های خون به خوبی شکل گرفته اند. جهش در ژن فاکتور را می توان با آزمایش ژنتیکی تعیین کرد. به شناسایی خطر هموفیلی در یک خانواده کمک می کند. این آزمایشات مدت زمان لخته شدن خون را نشان می دهد. شمارش کامل خون تعداد انواع مختلف سلول در خون و سطح هموگلوبین را نشان می دهد. (سطح پایین تر نشان دهنده است) سطح فاکتورهای لخته شدن خون را اندازه گیری می کند. کم یا عدم وجود فاکتور هموفیلی را نشان می دهد، در حالی که سطح پایین فاکتور نشان دهنده هموفیلی است. درمان به شدت هموفیلی، سن بیمار و عوامل مختلف دیگر بستگی دارد. بیماران هموفیلی ممکن است برای پیشگیری از خونریزی به درمان منظم یا پیشگیری نیاز داشته باشند، یا اینکه درمان در زمان خونریزی انجام می شود. درمان اولیه را درمان جایگزین می نامند. در این روند درمانی فاکتور لخته شدن کمبود یا عدم وجود جایگزین می شود. این روش درمانی در اکثر بیماران موثر است، اما در بعضی از افراد، بدن آن را رد می کند. در چنین مواردی، منابع مختلفی برای فاکتور یا مقادیر مختلف ممکن است امتحان شود. این فاکتور از طریق (به صورت داخل وریدی) در جریان خون وارد می شود. سایر گزینه های درمانی عبارتند از این دارو از وقوع خونریزی جلوگیری یا کاهش می یابد. داروهایی مانند اسید آمینوکاپروییک و اسید ترانکسامیک از تجزیه لخته ها جلوگیری کرده و خونریزی را متوقف می کنند. هورمونی است که بدن را تحریک می کند تا فاکتورهای لخته شدن بیشتری آزاد کند. این هورمون از طریق ورید یا به عنوان اسپری بینی تجویز می شود. پانسمان های فیبرین به طور مستقیم بر روی زخم هایی که خونریزی زیادی دارند، اعمال می شود تا لخته شدن و ترمیم را تقویت کند. برای درمان خونریزی زیر پوست از کمپرس یخ استفاده کنید. از مصرف وارفارین، هپارین یا سایر داروهای رقیق کننده خون خودداری کنید. از پاراستامول برای درد و از مصرف و ایبوپروفن خودداری کنید. اگر حل آسیب دیده زخم به شدت خونریزی کرد، فشار وارد کنید و سپس یک باند را بپیچید. کودکان مبتلا به هموفیلی در حین انجام فعالیت های بدنی باید از بالشتک زانو و آرنج و کلاه ایمنی استفاده کنند. رعایت بهداشت دهان و دندان از بروز عوارضی که در حین استخراج و سایر اقدامات دندانپزشکی رخ می دهد، جلوگیری می کند. عبارتند از: خونریزی داخلی در مفاصل باعث آسیب دایمی و در نتیجه آرتروز می شود. به دلیل نیاز به تزریق مکرر خون، افراد مبتلا به هموفیلی بیشتر در معرض خطر عفونت قرار دارند. در برخی از بیماران، جایگزینی فاکتور لخته شدن می تواند سیستم ایمنی بدن را تحریک کند، که به نوبه خود این عوامل لخته کننده را مهار یا از بین می برد. خونریزی در عضلات عمیق تر می تواند منجر به تورم دست و پا شود. این تورم می تواند اعصاب اطراف را فشرده کرده و منجر به بی حسی و درد شود. منبع: |
شناخت و آگاهی از باید ها و نباید های دوران بارداری می تواند نقش بسیار مهمی در روند یک زایمان موفق و بی دردسر داشته باشد. بر همین اساس ما سعی کردیم در این مقاله این باید ها و نباید های دوران بارداری را مورد بررسی قرار دهیم. بارداری یا حاملگی، یک دوره حدودا ماهه است که یک نوزاد متولد نشده در رحم رشد می کند. اولین علامت بارداری معمولا از دست دادن و یا حذف یک دوره قاعدگی است، اما علایم دیگری نیز وجود دارد. بارداری شامل تغییراتی است که به طور قابل توجهی بر بدن زن ت ثیر می گذارد. بیشتر بارداری ها حدود روز طول می کشند، اما ممکن است از اولین روز آخرین قاعدگی از تا حدود هفته ادامه داشته باشند. علایم اولیه بارداری غیر از از دست دادن یک دوره، شامل موارد زیر است: خستگی تکرر ادرار، با یا بدون استفراغ تغییرات پستان، مانند حساسیت به لمس حالت تهوع در طی - ماه اول بارداری شایع است، در حالی که بسیاری از زنان در سه ماهه اول و آخر خستگی را تجربه می کنند. برای ت یید بارداری، یک زن می تواند موارد زیر را در نظر بگیرد: هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید به دکتر مراجعه کند. یک تست بارداری در خانه انجام دهد. آزمایش بارداری هورمون گنادوتروپین جفتی انسانی ( HCG ) را در خون یا ادرار تشخیص می دهد. HCG سطح هورمون در ابتدای بارداری کم است و به تدریج افزایش می یابد. داشتن سطح بالای HCG اگر آزمایش بارداری در خانه مثبت است، برای ت یید به یک متخصص مراجعه کنید. آنها می توانند با انجام اسکن اولتراسوند شکم یا واژینال، این موارد زیر را تایید کنند: سن حاملگی تعداد جنین وضعیت جنین در رحم لقاح زمانی اتفاق میفتد که اسپرم از یک مرد به تخمک ماده منتقل شده و آن را بارور کند. این معمولا پس از تخمک گذاری در لوله رحمی خانم اتفاق میفتد. نتیجه، یک زایگوت است یک اسپرم و سلول تخمک یکپارچه. زایگوت بلافاصله شروع به تقسیم می کند و مجموعه ای از سلول ها را به نام جنین تشکیل می دهد. بعد از - روز تقسیم و رشد، جنین به دیواره رحم یا رحم متصل می شود و رگهای ریشه مانند به نام پرزها را خارج می کند. به این فرآیند کاشت گفته می شود. آنها در نهایت به جفت تبدیل می شوند. سه ماهه اول همان هفته اول محسوب می شود. جنین در این مرحله به سرعت رشد می کند. یک زن در این سه ماه علایم زیر را تجربه خواهد کرد: خستگی حالت تهوع حساسیت به پستان افزایش ادرار، به دلیل تغییرات هورمونی و افزایش جریان خون از طریق کلیه ها در این مدت، استخوان های جنین، عضلات، خون، سیستم عصبی و بیشتر اندام های داخلی شروع به تشکیل می کنند. وقتی اینها کامل شد، جنین به عنوان جنین شناخته می شود. در این مرحله، جنین حدود اینچ طول دارد، گوش ها و ویژگی های صورت مشخص است و انگشتان دست و پا شروع به ظاهر شدن می کنند. جنین در داخل رحم تکامل یافته و توسط مایع آمنیوتیک احاطه شده است. این "کیسه آبی" است که درست قبل از زایمان "به اصطلاح پاره می شود. "در اواخر سه ماهه اول، پزشک برخی آزمایشات از جمله اسکن های سونوگرافی پیگیری را برای بررسی سلامت و رشد کودک توصیه می کند. سه ماهه دوم بارداری سه ماهه دوم از هفته به طول می انجامد. زنان در این وضعیت اضافه وزن پیدا می کنند. او قادر خواهد بود حرکات جنین را احساس کند و دیگران اغلب با قرار دادن دست بر روی شکم زن می توانند این حرکات را احساس کنند. حرکت جنین نیز ممکن است قابل مشاهده باشد. بسیاری از خانم ها در سه ماهه دوم احساس راحتی بیشتری می کنند. حالت تهوع معمولا متوقف می شود و سطح انرژی اغلب بالاتر است. سه ماهه سوم بارداری در سه ماهه سوم، کلاس های قبل از زایمان مادر را برای آنچه در حین زایمان و بعد از زایمان انتظار دارید آماده می کند. سه ماهه سوم از هفته تا تولد ادامه دارد. کودک چربی ذخیره می کند و ریه ها و حس شنوایی، چشایی و بینایی بیشتر رشد پیدا خواهند کرد. زن ممکن است کمر درد را تجربه کرده و راحت تر استراحت کند. همچنین به دلیل فشار روی مثانه، او بیشتر اوقات ادرار خواهد کرد. علاوه بر این، سو هاضمه می تواند هنگامی که جنین به معده فشار می آورد، ایجاد شود. انقباضات اولیه می تواند روزها یا هفته ها قبل از تولد رخ دهد و پزشکان این موارد را انقباضات Braxton - Hicks در بسیاری از بیمارستان ها کلاسهای قبل از زایمان برگزار می شود که در آن اطلاعاتی در مورد زایمان و نحوه مراقبت از نوزاد، از جمله نکاتی در مورد شیردهی ارایه می شود. مراقبت های بهداشتی حاملگی در تماس بودن با ارایه دهندگان خدمات بهداشتی در طول بارداری بسیار مهم است. اولین بازدید قرار ملاقات اولیه معمولا در هفته اول بارداری اتفاق میفتد. پزشک، به سلامت عمومی زن و هر مسیله ای را که ممکن است به مراقبت یا درمان نیاز داشته باشد توجه می کند. آنها همچنین در مورد زندگی سالم در دوران بارداری راهنمایی خواهند کرد. یک ارایه دهنده خدمات بهداشتی خدمات محلی مراقبت از بارداری و هرگونه کمک مالی موجود را توصیف می کند. همچنین ممکن است معاینه بدنی و تست را انجام دهند. همچنین، پزشک معمولا اسکن اولتراسوند را توصیه می کند. در این اسکن از امواج صوتی برای تولید تصویری از جنین و پیش بینی تاریخ تولد استفاده می شود. همچنین می تواند وجود چند بارداری را نشان دهد. پیگیری جلسات درمانی و جانبی اسکن سونوگرافی دوم ممکن است بین هفته های تا برای ت یید رشد صحیح کودک انجام شود. برخی آزمایشات می تواند نشان دهد که آیا زن بیماری خاصی دارد که ممکن است بر سلامت وی یا جنین ت ثیر بگذارد. این شرایط عبارتند از: ممکن است یک زن در طول بارداری برای تولید هموگلوبین به آهن بیشتری نیاز داشته باشد. وجود، کمبود گلبول قرمز، می تواند این روند را پیچیده کند: خطر بروز این سندرم با افزایش سن مادر افزایش می یابد. آزمایشات ساده خون می تواند از نظر سن بارداری در هفتگی این شرایط را بررسی کند. آزمایش همچنین می تواند ناهنجاری های کروموزومی را ارزیابی کند: هپاتیت B C خطر انتقال بسیار ناچیز است، اما می تواند منجر به سقط جنین، ناهنجاری های ژنتیکی یا مشکلات رشد مشابه شود: داروها می توانند از انتقال ویروس به کودک در دوران بارداری، زایمان، زایمان و شیردهی جلوگیری کنند: اگر خانمی تحت درمان قرار نگیرد، این عفونت می تواند به خود و نوزاد آسیب جدی برساند: ، در دوران بارداری شده و اغلب پس از زایمان برطرف می شود. علایم کمی دارد. در ابتدای بارداری، مهم است که با یک متخصص در مورد هر گونه بیماری یا علایم موجود، از جمله سردرد، مشکلات فشار خون، دیابت و بیماری های تیرویید صحبت کنید. همچنین بهتر است سابقه جراحی های قبلی را مطرح کنید. بواسیر فراموشی سوزش سردل نوسانات خلقی تهوع و استفراغ فشار خون بالا یا پایین عفونت دستگاه تناسلی و دستگاه ادراری کم خونی نیز یک مسیله شایع است و بسیاری از خانم ها برای پیشگیری از آن از مکمل های آهن استفاده می کنند. برخی از عوارض بارداری نیاز به مداخله پزشکی دارد. به از دست دادن بارداری اشاره دارد. این معمولا در سه ماهه اول اتفاق میفتد. اولین علامت خونریزی واژینال است که می تواند همراه با درد شکم یا کمر باشد. زمانی اتفاق می افتد که جنین در جایی غیر از پوشش رحم کاشته شود. این وضعیت می تواند منجر به خونریزی قابل توجه داخلی شود و به طور بالقوه برای زن کشنده است. علایم ممکن است شامل موارد زیر باشد: خونریزی واژن درد در نوک شانه درد در یک طرف شکم درد هنگام دفع ادرار یا دفع مدفوع پزشک معمولا حاملگی خارج رحمی را در ترم اول تشخیص می دهد. شامل فشار خون بالا، چه در دوران بارداری و چه درست بعد از زایمان است. هم برای زن و هم کودک می تواند خطرناک باشد. علایم شامل: سردرد درد شکم مشکلات بینایی افزایش سریع وزن تورم در صورت، دستها، پاها و مچ پا در صورت بروز هر یک از علایم بالا، از جمله افزایش فشار خون، زن باید تحت مراقبت های پزشکی فوری قرار گیرد. هنگامی اتفاق میفتد که جفت بخشی یا کل دهانه رحم را که محل عبور کودک از رحم است، بپوشاند. این مسیله معمولا خود به خود حل می شود. اگر اینگونه نباشد، ممکن است زایمان به روش سزارین لازم باشد. هنگامی رخ می دهد که صفرا در خون جمع شود. این می تواند منجر به تولد زودرس یا مرده زایی شود و معمولا باعث خارش شدید در دست ها و پاهای زن می شود. زمانی اتفاق میفتد که اسپرم تخمک را بارور کند، اما یک مشکل ژنتیکی از رشد جنین جلوگیری می کند. نتیجه آن معمولا از دست دادن بارداری است. در بعضی موارد، این می تواند برای زن خطرناک باشد. زمانی است که کودک خیلی زود متولد می شود. هر چه زودتر از زایمان، خطر عوارض بیشتر باشد، زیرا ممکن است سیستم های نوزاد به اندازه کافی برای زنده ماندن در خارج از رحم رشد نکرده باشند. با این حال، پیشرفت های پزشکی می تواند مراقبت از این نوزادان را پشتیبانی کند، بسیاری از آنها برای زندگی سالم و کامل رشد می کنند. همیشه نمی توان از عوارض بارداری پیشگیری کرد، اما راهکارهای زیر می توانند به کاهش خطر کمک کنند: حداقل لیتر در روز، مصرف کنید. زیرا می تواند باعث سندرم الکل جنین شود. یک را همراه با مقدار زیادی میوه، سبزیجات و غلات کامل دنبال کنید. طبق توصیه کالج متخصص زنان و زایمان، کافیین را به کمتر از میلی گرم در روز کاهش دهید. زیرا اثرات مضر روی جنین داشته باشد. از ماهی هایی که ممکن است حاوی مقادیر بالای جیوه باشند، به خصوص کوسه، مارلین، شمشیر ماهی و باراکودا خودداری کنید. زیرا قرار گرفتن در معرض خطر بیماری در زندگی بعدی را افزایش می دهد. همچنین تا حد امکان از قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا خودداری کنید. از نظر جسمی فعال باشید. پیاده روی و شنا غالبا فعالیت های مناسبی هستند و پزشکان نسبت به انجام ورزش های تماسی هشدار می دهند. به عنوان مثال خانمی که دچار چاقی است، نباید در دوران بارداری مقادیر زیادی وزن اضافه کند. خاک و برخی از مدفوع حیوانات می توانند عفونت را منتقل کنند. به عنوان مثال توکسوپلاسموز ناشی از مدفوع گربه می تواند به جنین آسیب جدی برساند. برخی از عفونت های باکتریایی ناشی از غذا، به ویژه سالمونلا و لیستریوز، می توانند به جنین آسیب برسانند. این غذاها می توانند از غذاهای پخته شده، نپخته یا کم پخته و پنیرهای رسیده با کپک، مانند کاممبرت حاصل شوند. را طبق دستور پزشک مصرف کنید. آنها معمولا اسید فولیک را توصیه می کنند که می تواند برای جنین مفید باشد. از مصرف مکمل های ویتامین A در هفته بارداری یا پس از آن، رشد کودک معمولا کامل است. اگر حاملگی هفته طول بکشد، پزشک احتمالا سزارین را توصیه می کند. برخی از زنان در خانه زایمان می کنند. با این وجود دسترسی به کمک پزشکی ممکن است بیشتر طول بکشد. هرکسی که قصد زایمان در خانه را دارد باید در مورد آن با یک متخصص بهداشت و درمان صحبت کند، که توصیه های فردی را ارایه می دهد. همچنین، برخی از بیمارستان ها استفاده از استخر زایمان را ارایه می دهند که در آن زایمان در آب انجام می شود. در غیر این صورت، پزشک برای کمک به تسکین درد استفاده از حمام گرم را توصیه می کند. منبع: |
خبر انتشار همه را نگران کرده است. این در حالی است که رمان، ویروسی که تنها در طی یک سال جان میلیون ها نفر را در سراسر جهان گرفته است، از زمان ظهور تاکنون دچار جهش های زیادی شده است. از چند هفته گذشته، انگلستان با افزایش سریع موارد، به ویژه در جنوب شرقی انگلیس مواجه است. این باعث شد دانشمندان آنالیزهای گسترده اپیدمیولوژیکی و ویروسی انجام دهند. این بررسی ها و مطالعات انجام شده روی ژنوم ویروسی مشخص کرد که بیشتر موارد به دلیل سویه جدید ویروس کشنده کرونا بوده است. این نوع جدید (اولین "نوع تحت بررسی" در دسامبر سال ) نامگذاری شد. نوع متعلق به، تبار است. این سویه جدید مشخص شد که جهش های متعددی در پروتیین سنبله و سایر مناطق ژنومی خودش دارد. ما می دانیم که ویروس ها دایما جهش و تغییر می کنند و منجر به ظهور انواع جدید می شوند. اما داده های اولیه انجام شده در انگلستان نشان می دهد که این سویه جدید نسبت به انواع موجود احتمالا قابل انتقال است. تخمین زده می شود که تا درصد بیشتر قابل انتقال می باشد. در حالی که گفته می شود این سویه جدید قابل انتقال است، اما هنوز شواهدی وجود ندارد که نشان دهد می تواند منجر به افزایش شدت عفونت شود. برخی موارد به دلیل نوع جدید در دانمارک، هلند و بلژیک نیز گزارش شده است. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید با ت یید واکسن های و نشان دادن نتایج مثبت، اخبار مربوط به این سویه جدید باعث وحشت و سوالات زیادی شده است، از جمله: آیا خطر سلامتی افزایش یافته است؟ آیا واکسن روی این سویه جدید کار می کند؟ آیا درمان، انزوا و پروتکل های قرنطینه تغییر خواهد کرد؟ ما سعی کرده ایم به بیشتر سوالات مربوط به ت ثیر این نوع جدید پاسخ دهیم که باعث شده انگلیس قوانین جدیدی را اعمال کند و مرزهای خود را دوباره ببندد. تغییر در ماده ژنتیکی میکروارگانیسم را، جهش می نامند. یک ویروس، وقتی وارد بدن ما می شود، میلیون ها نسخه از خودش ایجاد و دیگران را آلوده می کند. اما همه نسخه هایی که ویروس از خودش می سازد، یکسان نیستند. این خطاهای کوچک با انتشار ویروس و تکرار آن دوباره و دوباره جمع می شوند. همه ویروس ها جهش می یابند. جهش های موجود در ممکن است به دلیل خطاهای تصادفی هنگام تکثیر ویروس در بدن رخ دهد. این خطا می تواند به دلیل ضد ویروس یا ترکیب مجدد (تغییر ژنتیکی) باشد. علایم تغییر ژنتیکی در این ویروس شناسایی نشده است. اکثر جهش هایی که در ویروس رخ می دهد، تاثیری بر ماهیت ویروس ندارند. از زمان بروز همه گیری، هزاران جهش مشاهده شد، اما هیچ یک از آنها توانایی بقا و تولید مثل ویروس را تغییر نداد. اما گاهی اوقات، مانند مورد، ترکیبی خاص از جهش ها ممکن است به نفع ویروس عمل کرده و برخی از خصوصیات اصلی آن را تغییر دهد. در صورت مطلوب بودن جهش، ویروس های دارای جهش خاص فرکانس افزایش می یابند. از آنجا که الگوی های مشابه جهش در بیماران مزمن با سیستم ایمنی ضعیف مشاهده شد، دانشمندان معتقدند که عفونت مزمن در یک بیمار ممکن است دلیل این جهش باشد. به این معنی که پاسخ ایمنی برای از بین بردن ویروس به اندازه کافی قوی نبوده و اجازه تکامل آن را می دهد. اما هنوز هیچ مدرکی در این مورد وجود ندارد. احتمال دیگر جهش ویروس در یک حیوان و سپس آلوده شدن انسان با ویروس جهش یافته است. این دلیل ظهور یک نوع جدید در دانمارک در هنگام انتقال در میان راسو بود که باعث جهش های پروتیین سنبله های متعدد شد. همچنین ممکن است این نوع در کشوری با توالی ویروسی تقریبا صفر یا بسیار کم ظاهر شده باشد. شانس این امر کمتر است زیرا جهش های تصادفی ناشی از گردش ویروس، نسبت بالای جهش ها در پروتیین سنبله را توضیح نمی دهد. جهش هایی که برای مدت طولانی گردش می کنند و قابل شناسایی نیستند به دلیل الگوهای سفر جهانی بسیار بعید است. مشخص شد که سویه جدید دارای جهش (تغییر) ، از جمله هشت جهش در پروتیین سنبله خارجی است. این نوع جدید، به نام، با جهش های متعدد پروتیین سنبله جهش در ژنومی دیگر تعریف شده است. مناطق یکی از جهش ها در محدوده اتصال گیرنده ها واقع شده است. از آنجا که پروتیین سنبله نقش حیاتی در ورود ویروس به سلول های ما و تکثیر آن دارد، این تغییرات در پروتیین سنبله از نظر تیوری ممکن است ویروس را بیشتر آلوده کرده و باعث شود ویروس به راحتی در بین افراد انتشار یابد. جهش های مشاهده شده در این سویه جدید در مقایسه با سایر انواع موجود در سراسر جهان، نسبتا زیاد است. مشخصات ژنتیکی این نوع نیز در انگلیس، دانمارک، استرالیا و هلند توالی داده شده است. کشف سویه جدید در چند کشور منعکس کننده توزیع واقعی این ویروس نیست. این نوع ممکن است در جاهای دیگر شناسایی نشده باشد و فقط تعیین توالی ژنتیکی بیشتر به تعیین میزان شیوع آن کمک می کند. در انگلستان، این نوع بر نسخه های موجود غالب است. حتی ممکن است مسیول افزایش سریع موارد در برخی از مناطق کشور باشد. گزارش های مشابهی از آفریقای جنوبی در مورد ویروس جهش یافته که ویروس بیشتر است، منتشر شد. در آفریقای جنوبی، به نظر می رسد که سویه جدید، مشابه نژادی که در انگلیس یافت شده، سریعتر انتشار یافته و منجر به ایجاد موج دوم عفونت های شده است. گفته می شود که تقریبا % از عفونت ها در آفریقای جنوبی اکنون به دلیل این نوع است. این نوع همچنین دارای جهش است، اما فقط یک جهش همان نوع انگلستان است. ویروس ها دایما جهش می یابند. ظهور انواع جدید مورد انتظار است و معمولا جای نگرانی نیست. هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد ویروس جدید کرونا باعث افزایش شدت بیماری و میزان مرگ و میر می شود. یک جهش در نوع جدید یکی از سه هدف ژنومی را تحت ت ثیر قرار می دهد که در برخی آزمایشات (واکنش زنجیره ای پلیمراز) استفاده می شود. به این معنی که آزمایشاتی که آن منطقه خاص را هدف قرار می دهند نتیجه منفی کاذب را نشان می دهد. این بر توانایی برخی آزمایشات ت ثیر می گذارد. اما، آزمایشات معمولا بیش از یک هدف از ژنوم را تشخیص می دهد. بنابراین اگر یک جهش وجود داشته، فقط تا حدی بر روی آزمایش ت ثیر می گذارد و خطر نتایج منفی کاذب را کاهش می دهد. هنوز هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد عفونت با احتمال عفونت مجدد را افزایش می دهد. دانشمندان در حال انجام آزمایشاتی هستند تا ببینند که واکسن های تایید شده چقدر در برابر این سویه جدید موثر هستند. ما هنوز اطلاعات زیادی در مورد آن نداریم. نکته ای که در اینجا باید به آن اشاره شود این است که واکسن های پاسخ آنتی بادی گسترده ای را به کل پروتیین سنبله موجود در ویروس تحریک می کنند. بنابراین برخی از جهش ها در پروتیین سنبله نباید بر اثر بخشی آنها ت ثیر بگذارد. اما ممکن است به مرحله ای برسیم که مجبور شویم واکسن خود را مشابه واکسن های آنفلوانزا به روز کنیم تا بتوانیم در آن زمان با ویروس های جدید مقابله کنیم. این بیش از حد فرضی است و فقط تعیین توالی ژنوم و اشتراک داده ها در ماه های آینده تصویر بزرگتری را برای ما ایجاد می کند. با وجود چنین شواهد اندکی برای نشان دادن میزان انتشار این سویه جدید، باید تلاش شود تا از انتشار آن در اسرع وقت جلوگیری و کنترل شود. برخی راهکارها برای پیشگیری از ابتلا احتمالی به ویروس کرونا جدید، عبارتند از: آزمایشگاه ها باید آزمایشاتی را برای شناسایی نوع جدید انجام دهند. همه سفرهای غیر ضروری و اجتماعات اجتماعی باید کنسل شوند. از تماس نزدیک با مبتلایان به عفونت حاد تنفسی خودداری شود. دستان خود را به ویژه پس از تماس با افراد بیمار و سطوح معمولا لمس شده به طور مرتب بشویید. کسانی که واکسینه شده اند باید از نزدیک تحت نظر قرار گیرند تا شکست احتمالی واکسیناسیون شناسایی شود. همه افراد، از جمله افرادی که قبلا واکسینه شده اند، باید فاصله های اجتماعی، بهداشت تنفسی (آداب سرفه) را رعایت کنند و در مکان های شلوغ ماسک بزنند. افرادی که دارای سابقه سفر در مکانهایی هستند که این نوع جدید شیوع دارد، باید بلافاصله شناسایی، آزمایش و قرنطینه شوند. تاکنون تقریبا مورد جهش در پروتیین سنبله داشته است. سویه دیگر، در اروپا در تابستان انتشار یافت. بنابراین دشوار است که بگوییم جهش خاصی به محض ظهور مهم است یا خیر. برای درک ت ثیرات این جهش ها آزمایشات زیادی باید صورت بگیرد. منبع: |
وضعیتی است که منجر به و انحنای آلت تناسلی می شود. علت آن ایجاد زخم بافت فیبری در آلت تناسلی مرد است. شکل و اندازه آلت تناسلی می تواند متفاوت باشد و انحنای جزیی بدون درد و ناراحتی جای نگرانی ندارد. اگر نعوظ زیاد و باعث درد شد باید با پزشک مشورت کنید. بیماری پیرونی در بیشتر مردان منجر به اختلال در حفظ نعوظ می شود و ممکن است آنها نتوانند رابطه جنسی برقرار کنند. همچنین به دلیل عدم توانایی در حفظ نعوظ، درد و کوتاه شدن آلت تناسلی منجر به استرس و اضطراب می شود. بیماری Peyronie بندرت به خودی خود از بین می رود. اما در صورت عدم درمان، وضعیت یا به همان شکل باقی می ماند یا بدتر می شود. تشخیص و درمان به موقع این بیماری ممکن است به پیشرفت آن کمک کند و درمان آن به زودی پس از ایجاد بیماری به بهبود علایم کمک می کند و ممکن است از بدتر شدن آن جلوگیری کند. بیماری Peyronie نوعی نادر از علایم یا نشانه های این بیماری می تواند به تدریج یا به طور ناگهانی ظاهر شود. موارد زیر علایم و نشانه های رایج Peyronie است: درد با نعوظ یا بدون آن آلت تناسلی مرد ممکن است باریک یا دارای تورفتگی شود. ایجاد بافت اسکار، در زیر پوست آلت تناسلی مرد که به صورت توده های صاف یا نوارهای بافت سخت احساس می شود. در برخی موارد، بافت اسکار در اطراف کل محیط آلت تناسلی مرد تشکیل و در نتیجه تغییر شکل رخ می دهد. آلت تناسلی مرد به طور قابل توجهی به سمت بالا یا پایین یا به سمت یک طرف خم شده است. اکثر مردان حتی قبل از شروع علایم دیگر بیماری Peyronie نیز نعوظ دارند. انحنای آلت تناسلی و کوتاه شدن آن به تدریج بدتر می شود، اما معمولا پس از ماه تا یک سال ثابت می مانند. بدون درمان، درد طی چند سال کاهش می یابد، اما انحنای، بافت اسکار و کوتاه شدن طول آلت تناسلی بدون تغییر ثابت خواهد ماند. در موارد بسیار نادر، انحنای و درد به خودی خود بهبود می یابد. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید علت دقیق بیماری Peyronie به طور کامل مشخص نیست، اما به نظر می رسد توسط عوامل مختلفی تحت ت ثیر قرار گرفته است. برخی معتقدند این وضعیت نتیجه صدمات مکرر آلت تناسلی مرد است. بررسی ها نشان داده این وضعیت به دلیل آسیب به آلت تناسلی مرد هنگام بازی و مقاربت جنسی رخ می دهد. این آسیب منجر به تشکیل بافت اسکار خواهد شد که ممکن است باعث بیماری Peyronie شود. دلایل احتمالی Peyronie آسیب در هنگام رابطه جنسی، ورزش یا تصادفات است. پس از آسیب، بافت اسکار به صورت غیر سازمان یافته و منجر به تشکیل پلاک می شود. در یک مرد سالم آلت تناسلی مرد حاوی لوله ای به نام corpus cavernosum در هر طرف است که حاوی رگ های خونی است. هر یک از این اجساد غارنوسوم توسط یک بافت الاستیک به نام tunica albuginea احاطه شده است. این بافت وقتی مرد نعوظ دارد، کش می آید. در هنگام تحریک جنسی، جریان خون از طریق این لوله ها و آلت تناسلی منبسط و سفت می شود. محققان در تلاشند تا دلایل دیگر این بیماری را شناسایی کنند، زیرا در بیشتر موارد، هیچ سابقه ای از آسیب وجود ندارد. به نظر می رسد عوامل مختلف خطر ابتلا به بیماری پیرونی در یک مرد را افزایش می دهد. عوامل خطر مشترک شامل موارد زیر است: ژنتیک سیگار کشیدن برخی از جراحی های پروستات. مردان مبتلا به اختلالات بافت همبند بیشتر در معرض خطر هستند. این وضعیت می تواند مردان را در هر سنی تحت ت ثیر قرار دهد، اما بروز و خطر آن برای مردان در سنین و سال زیاد است. به محض مشاهده علایم یا نشانه های بیماری Peyronie ، با یک پزشک مشورت کنید. بهترین فرصت برای بهبود این شرایط، درمان هر چه سریعتر است. پزشک با کمک معاینه فیزیکی قادر به تشخیص این وضعیت خواهد بود. آنها به دنبال وجود بافت اسکار در آلت تناسلی مرد هستند. گاهی اوقات برای رد سایر شرایطی که می توانند علایم مشابه ایجاد کنند و برای تشخیص علت، پزشک ممکن است آزمایش های زیر را انجام دهد: پزشک آلت تناسلی را معاینه کرده و مقدار بافت اسکار را شناسایی کند. در صورت نیاز، پزشک اندازه آلت تناسلی را نیز اندازه گیری می کند تا بتواند کوتاه شدن آلت تناسلی مرد را تشخیص دهد. برای آگاهی از درجه انحنای آلت تناسلی، پزشک عکسی از آلت تناسلی را تهیه می کند. بافت اسکار، جریان خون به آلت تناسلی مرد و وجود سایر ناهنجاری های آلت تناسلی را نشان می دهد. درمان برای کنترل علایم انجام می شود و ممکن است وضعیت به خودی خود بهتر شود. اکثر پزشکان بلافاصله دارو تجویز نمی کنند، بلکه منتظر می مانند و می بینند که علایم بیمار چگونه تغییر پیدا می کند. درمان شامل داروهایی مانند کلاژناز کلستریدیوم هیستولیتیکوم و وراپامیل است. تزریق اینترفرون نیز مفید شناخته شده است. تمرینات آلت تناسلی برای بیمارانی که از داروهای کلاژناز کلستریدیوم هیستولیتیکوم استفاده می کنند توصیه می شود. در شرایط شدید، روش های جراحی اجرا می شود. گزینه های درمان احتمالی این وضعیت، عبارتند از. این دارو به تجمع کلاژن کمک می کند. در این روش، از جریان الکتریکی ضعیفی برای انتقال دارو از طریق پوست استفاده می شود. شوک موج درمانی. می توان از آن برای تجزیه بافت اسکار استفاده کرد. کشش درمانی آلت تناسلی. برای کشش آلت تناسلی مرد دستگاه های خلاء. وقتی نعوظ خود به خودی را تجربه کردید، سعی کنید آن را به مدت ثانیه صاف نگه دارید. جراحی همچنین می تواند گزینه ای برای بیمارانی باشد که بیش از ماه با اقدامات غیر جراحی بهبود پیدا نکنند. برخی از تغییر شیوه زندگی ممکن است علایم بیماری Peyronie را بهبود بخشد. درمان های خانگی یا تغییر سبک زندگی شامل موارد زیر است: سیگار را ترک کنید. مصرف الکل را محدود کنید. حداقل دقیقه هر روز ورزش کنید. از مصرف داروهای تفریحی خودداری کنید. در صورت عدم درمان، بیماری پیرونی می تواند منجر به بروز عوارض زیر شود: مشکلات رابطه اختلال در نعوظ اضطراب و استرس درد در آلت تناسلی مرد ناتوانی در رابطه جنسی کاهش طول آلت تناسلی مرد اگر علایمی شبیه به بیماری Peyronie را تجربه می کنید، پس می توانید با کمک سیستم عامل های آنلاین مراقبت های بهداشتی از خانه خود با پزشکان باتجربه مشورت کنید. بیماری Peyronie تنها در موارد نادر به خودی خود بهبود می یابد. در برخی موارد، یک طرح درمانی مناسب برای مرتب سازی شرایط لازم است. در بیشتر موارد، درمان مفید شناخته شده است. برای بهبود سریعتر باید با پزشک خود مشورت کنید. ماساژ برای تسکین بیماری Peyronie ، که همراه با شکل دیگری از درمان انجام شود مفید شناخته شده است. چندین روش ماساژ وجود دارد که برای مشکلات آلت تناسلی مرد موثر است. علاوه بر آن، کشش در بیماری Peyronie کمک می کند. بسیاری از گزارش های پزشکی حاکی از این است که کشش آلت تناسلی مرد از کوتاه شدن طول آلت تناسلی جلوگیری می کند. مدیریت بیماری Peyronie ، همراه با سایر روشها، توصیه می شود. ویتامین E به بیماری Peyronie کمک می کند زیرا اسکار با استفاده از به طور موثری قابل درمان است. این یک روش رایج برای بسیاری از پزشکان است. دوز مصرفی معمولا در حدود - میلی گرم در دسی لیتر تنظیم می شود، زیرا دوزهای بالاتر می توانند مضر باشند. بیماری Peyronie می تواند برای فرد ناراحت کننده باشد زیرا ماهیت بیماری باعث ایجاد یک عقده حقارت در یک مرد می شود. او خود را برای انجام فعالیت های جنسی نالایق می داند. درد ناشی از آلت تناسلی مرد ممکن است دلگیر باشد و شناخته شده است که باعث افزایش سطح اضطراب در مردان می شود. شما می توانید با بیماری Peyronie زندگی کنید. این یک بیماری جدی نیست. همچنین امکان درمان کامل بیماری Peyronie نیز وجود دارد. مشکلات در رابطه جنسی فقط یک حالت موقتی است و شما می توانید کاملا بهبود پیدا کنید. اما به یاد داشته باشید که بیماری Peyronie یک بیماری پیشرونده است. در ابتدا به شکل ملایم تری شروع می شود و شدت آن افزایش می یابد. در بعضی از بیماران، طی شش تا پانزده ماه به خودی خود بهبود می یابد. اگر این شرایط برای مدت طولانی شما را ناراحت می کند، باید فورا با پزشک مشورت کنید. با پیروی از روش های زیر می توان از بیماری Peyronie پیشگیر کرد. باید از موقعیت قرار گرفتن زنان در حالت بالا جلوگیری کرد. زیرا احتمال خم شدن آلت تناسلی را افزایش می دهد. در این موقعیت نیز احتمال آسیب دیدگی بیشتر است. با گزینه های درمانی مناسب، می توان بیماری پیرونی را درمان کرد. اگر ورزش همراه با داروها همراه باشد، می توانید بهبودی سریع داشته باشید. این یک بیماری دایمی نیست، اما بهبودی کامل فقط در تعداد کمی از بیماران مشاهده می شود. بیماری Peyronie کامل ایجاد نمی کند، اما اختلال نعوظ ناشی از بیماری Peyronie می تواند شانس پدر شدن یک مرد را به ت خیر بیندازد. مشکلات عملکردی در بیماران با افزایش شدت بیماری Peyronie مشاهده می شود. |
التهاب لوزه در هر سنی ممکن است رخ دهد و یک بیماری شایع در دوران کودکی است. این بیماری اغلب در کودکان از سن پیش دبستانی تا اواسط نوجوانی تشخیص داده می شود. علایم شامل گلو درد، تورم لوزه ها و تب است. لوزه ها دو غدد لنفاوی هستند که در هر طرف پشت گلو قرار دارند. آنها به عنوان یک مکانیسم دفاعی عمل می کنند و به جلوگیری از عفونت بدن کمک می کنند. هنگامی که لوزه ها آلوده می شوند، به این بیماری لوزه گفته می شود. این بیماری مسری است و می تواند توسط انواع ویروس ها و باکتری های متداول ایجاد شود. التهاب لوزه ناشی از استرپتوکوک گلو در صورت عدم درمان می تواند منجر به عوارض جدی شود. این بیماری به راحتی قابل تشخیص هست. علایم معمولا طی تا روز از بین می روند. نوع لوزه وجود دارد: حاد، مزمن و عود کننده علایم احتمالی این بیماری شامل موارد زیر است: هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید دل درد سردرد سفتی گردن صدای خارش دشواری یا درد هنگام بلعیدن حساسیت فک و گردن از غدد لنفاوی متورم لوزه هایی که قرمز و متورم به نظر می رسند. لوزه هایی که لکه های سفید یا زرد دارند. در کودکان بسیار کوچک نیز ممکن است افزایش تحریک پذیری، اشتهای کم یا جاری شدن اب دهان هم بروز پیدا کند. این بیماری در کودکان بسیار شایع است. در حقیقت، تقریبا هر کودک حداقل یک بار دچار التهاب لوزه می شود. اگر علایم حدود روز یا کمتر طول بکشد، التهاب لوزه حاد محسوب می شود. اگر علایم بیشتر طول بکشد، یا اگر این بیماری در طول سال چندین بار برگردد، ممکن است التهاب لوزه مزمن یا مکرر باشد. این بیماری اگر به شکل حاد باشد، به احتمال زیاد با درمان های خانگی بهبود می یابد، اما در برخی موارد ممکن است به درمان های دیگر مانند آنتی بیو تیک ها نیاز داشته باشد. علایم ورم لوزه مزمن طولانی تر از حاد ادامه دارد. ممکن است طولانی مدت تجربه کنید: بوی بد دهان (هالیتوز) گره های لنفاوی حساس در گردن این بیماری اگر مزمن باشد همچنین باعث ایجاد سنگ لوزه می شود، جایی که موادی مانند سلول های مرده، بزاق و غذا در شکاف لوزه ها جمع می شود. در نهایت، باقی مانده غذا ممکن است به سنگ های کوچک تبدیل گردند. سنگ های لوزه شاید خود به خود برطرف شوند. اگر فرد مبتلا به این بیماری مزمن باشد، ممکن است پزشک عمل جراحی لوزه را برای برداشتن لوزه ها توصیه کند. همانند التهاب لوزه های مزمن، عمل لوزه، یک درمان استاندارد برای لوزه های مکرر است. التهاب لوزه مکرر اغلب به این صورت تعریف می شود: گلودرد یا التهاب لوزه حداقل تا بار در طی سال حداقل بار در سال گذشته رخ داده باشد. در سال گذشته حداقل بار اتفاق افتاده باشد. تحقیقات از سال نشان می دهد که التهاب لوزه های مزمن و عودکننده ممکن است به علت بیوفیلم ها در چین های لوزه ها ایجاد شود. بیوفیلم ها میکروارگانیسم هایی هستند که مقاومت آنتی بیوتیکی آنها افزایش یافته و باعث عفونت های مکرر می شوند. ژنتیک نیز ممکن است علتی برای التهاب این بیماری به شکل مکرر باشد. A شود، که باعث ایجاد گلودرد و التهاب لوزه می شود. در صورت بروز علایم زیر باید به پزشک مراجعه کرد: ضعف عضلانی سفتی گردن گلودرد که بعد از روز برطرف نشود. تب بالاتر از درجه فارنهایت ( . درجه سانتیگراد) در موارد نادر، این بیماری ممکن است تورم گلو را به حدی زیاد کند که باعث مشکل تنفسی شود. اگر این اتفاق افتاد، فورا به پزشک مراجعه کنید. در حالی که برخی از قسمت های این بیماری به خودی خود از بین می روند، برخی ممکن است به درمان های دیگر نیاز داشته باشند. اگر به این بیماری مبتلا باشید، ممکن است تا ساعت قبل از بروز علایم مسری باشد. هنوز ممکن است بتوان بیماری را انتشار داد تا زمانی که دیگر بیمار نشوید. اگر آنتی بیوتیک برای التهاب لوزه باکتریایی استفاده می شود، باید بعد از ساعت دیگر مسری نشوید. اگر فرد مبتلا به عفونت در نزدیکی شخص دیگر سرفه یا عطسه کند و ان شخص در ان فضا نفس بکشد، می تواند به التهاب لوزه مبتلا شود. اگر یک شی آلوده را مانند دستگیره در لمس شود و سپس همان دست الوده به بینی یا دهان تماس پیدا کند، ممکن است به التهاب لوزه نیز مبتلا شوید. تماس با بسیاری از افراد خطر قرار گرفتن در معرض این بیماری را افزایش می دهد. به همین علت کودکان در سنین مدرسه اغلب به این بیماری مبتلا می شوند. اگر علایمی مشاهده شد، بهتر است در خانه بمانید تا از انتشار این بیماری پیشگیری کنید. به طور معمول تا روز طول می کشد تا علایم پس از قرار گرفتن در معرض کسی که دچار این بیماری شده، مشاهده شود. لوزه ها اولین خط دفاعی در برابر بیماری هستند. آنها گلبولهای سفید تولید می کنند که به بدن کمک می شود تا با عفونت مقابله کند. لوزه ها با باکتری ها و ویروس هایی که از طریق دهان و بینی وارد بدن می شوند مبارزه می کنند. با این حال، لوزه ها نیز در برابر عفونت این مهاجمان آسیب پذیر هستند. این بیماری می تواند توسط ویروسی مانند سرماخوردگی یا عفونت باکتریایی مانند گلودرد ایجاد شود. ویروس ها شایع ترین علت این بیماری هستند. ویروس هایی که باعث سرماخوردگی می شوند اغلب منبع این بیماری هستند، اما ویروس های دیگر نیز می توانند باعث ایجاد آن شوند. این شامل: ویروس رینو ویروس اپشتین بار اچ آی وی یا ایدز از آنجا که ویروس Epstein - Barr می تواند باعث ایجاد مونونوکلیوز و لوزه شود، گاهی اوقات افراد مبتلا به مونو به عنوان یک عفونت ثانویه دچار ااین بیماری می شوند. اگر فردی به التهاب لوزه ویروسی مبتلا است، علایم ممکن است شامل سرفه یا گرفتگی بینی باشد. آنتی بیوتیک ها در مورد ویروس ها موثر نیستند، اما می توان با حفظ آب بدن، مصرف داروهای ضد درد بدون نسخه و استراحت علایم استاندارد را برای بهبودی بدن درمان کنید. حدود تا درصد موارد لوزه ها ناشی از باکتری است. غالبا این باکتریهای استرپتوکوکی است که باعث گلودرد است، اما سایر باکتریها نیز می توانند باعث التهاب لوزه شوند. التهاب لوزه باکتریایی بیشتر در کودکان بین تا سال دیده می شود. پزشک می تواند آنتی بیوتیک برای درمان التهاب لوزه باکتری تجویز کند، اگرچه ممکن است لازم نباشد. علاوه بر آنتی بیوتیک ها، درمان در اکثر موارد التهاب لوزه های ویروسی و باکتریایی یکسان است. تشخیص بر اساس معاینه فیزیکی گلو است. پزشک همچنین ممکن است با ماساژ آرام پشت گلو، کشت گلو را انجام دهد. این عمل برای شناسایی علت عفونت گلو به آزمایشگاه ارسال می شود. همچنین ممکن است پزشک از خون فرد برای شمارش کامل خون نمونه برداری کند. این آزمایش می تواند ویروسی یا باکتریایی بودن عفونت را نشان دهد که ممکن است گزینه های درمانی را تحت ت ثیر قرار دهد. مورد کمی از التهاب لوزه لزوما به درمان نیاز ندارد، به خصوص اگر ویروسی مانند سرماخوردگی باعث آن شود. درمان موارد شدیدتر التهاب لوزه ممکن است شامل آنتی بیوتیک یا عمل لوزه باشد. اگر فردی به علت التهاب لوزه دچار کم آبی شود، ممکن است به مایعات داخل وریدی نیاز داشته باشد. داروهای ضد درد برای تسکین گلو درد نیز می توانند در زمان بهبود گلو کمک کنند. به جراحی برای برداشتن لوزه ها عمل لوزه گفته می شود. به طور کلی فقط برای افرادی که لوزه های مزمن یا مکرر را تجربه می کنند، یا در مواردی که التهاب لوزه باعث ایجاد عوارض یا بهبودی علایم نمی شود، توصیه می شود. اگر فرد در سال حداقل تا بار دچار التهاب لوزه یا استرپتوکوک شده باشد، عمل لوزه می تواند کمک کند. این جراحی همچنین می تواند مشکلات تنفسی یا بلع را که ممکن است ناشی از التهاب لوزه باشد برطرف کند. عمل جراحی لوزه ممکن است تعداد عفونت های گلو در کودکان را در سال اول پس از جراحی کاهش دهد. با این حال، تحقیقاتی در سال دریافت که بزرگسالانی که در کودکی لوزه هایشان برداشته شده است، در دراز مدت خطر بیماری های تنفسی و عفونی را افزایش می دهد. انجام عمل لوزه ممکن است خطر کلی در ایجاد گلودرد را کاهش دهد. اگرچه بعد از برداشتن لوزه ها هنوز می توان دچار استرپتوکوک گلو و سایر عفونت های گلو شد. همچنین ممکن است لوزه های پس از جراحی دوباره رشد کنند، اما این غیر معمول است. فرد باید بتواند همان روز جراحی به خانه برود اما بهبودی کامل تا هفته طول می کشد. باید اطلاعاتی درباره اینکه قبل و بعد از عمل جراحی لوزه چه کاری هایی انجام داد به بهبودی فرد کمک زیادی می کند. اگر عفونت باکتریایی باعث التهاب لوزه شود، پزشک می تواند آنتی بیوتیک برای مقابله با عفونت تجویز کند. آنتی بیوتیک ها ممکن است کمک کنند علایم کمی سریعتر برطرف شوند. با این حال، آنها خطر مقاومت آنتی بیوتیکی را افزایش می دهند و ممکن است عوارض جانبی دیگری مانند ناراحتی معده داشته باشند. آنتی بیوتیک ها برای افرادی که در معرض خطر عوارض ناشی از التهاب لوزه هستند بیشتر ضروری است. اگر پزشک برای فرد آنتی بیوتیک تجویز کند، احتمالا پنی سیلین برای التهاب لوزه ناشی از استرپتوکوک گروه A است. در صورت حساسیت به پنی سیلین، آنتی بیوتیک های دیگری نیز در دسترس هستند. مهم است که فرد دوره مصرف آنتی بیوتیک خود را کامل کند. حتی اگر علایم به طور کامل از بین بروند، اگر تمام داروهای تجویز شده را مصرف نشود، عفونت می تواند بدتر شود. ممکن است پزشک از فرد بخواهد که برای اطمینان از موثر بودن دارو، یک ویزیت پیگیری پیشنهاد دهد. چندین روش درمانی وجود دارد که می توان برای تسکین درد گلو در اثر التهاب لوزه در خانه امتحان کرد: خیلی زیاد استراحت کنید. غذاهای فریزری یخ بخورید. از قرص های سرفه استفاده کنید. به مقدار زیاد مایعات نوشیده شود. باید از دود سیگار و غیره دوری کرد. چند بار در روز باید با آب نمک گرم غرغره کرد. از مرطوب کننده برای مرطوب کردن هوای خانه استفاده شود. برای کاهش درد و التهاب از استامینوفن یا ایبوپروفن استفاده شود. برای کودکان کم سن و سال از اسپری های گلو به جای قرص های مکیدنی و سرفه استفاده کنید، و همیشه قبل از دادن دارو به کودکان با پزشک مشورت شود. راه های بیشتری برای مراقبت از التهاب لوزه در خانه پیدا کنید. این بیماری در کودکان شایع است. زیرا کودکان هر روز در مدرسه و بازی تماس بیشتری با دیگران می گیرند و آنها را در معرض انواع ویروس ها و باکتری ها قرار می دهند. با این حال، بزرگسالان نیز می توانند به التهاب لوزه مبتلا شوند. تماس مکرر افراد با فردی را که به این عفونت مبتلا است خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می دهد. در نتیجه، استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی یا انجام فعالیت های دیگر در کنار بسیاری از افراد ممکن است احتمال ابتلا به لوزه را افزایش دهد. علایم این بیماری و روش های درمانی برای بزرگسالان و کودکان مشابه است. اگر در بزرگسالی جراحی لوزه انجام داد، احتمالا بهبودی فرد بزرگسال نسبت به کودک طولانی تر خواهد بود. این بیماری و استرپتوکوک گلو ممکن است در بعضی موارد توسط همان باکتری ایجاد شود، اما همان چیز نیست. تعدادی از باکتریها یا ویروس های مختلف می توانند باعث این بیماری شوند، از جمله باکتریهای استرپتوکوک گروه A همین باکتری ها تنها عامل استرپتوکوک گلو هستند. هر دو شرایط مسری هستند، بنابراین اگر فردی فکر می کند یکی از این دو بیماری را دارد باید سعی کند از افراد دیگر دوری کند. علاوه بر علایم این بیماری، افراد مبتلا به استرپتوکوک گلو ممکن است علایم زیر را داشته باشد: بثورات استفراغ چرک سفید در اطراف لوزه ها درد در سایر قسمت های بدن لکه های قرمز کوچک در پشت دهان پزشک می تواند از آزمایش های مشابه برای تشخیص هر دو بیماری استفاده کند. درمان های التهاب لوزه باکتریایی و گلودرد استرپتوکوک نیز مشابه است. افرادی که این بیماری را به شکل مزمن را تجربه می کنند ممکن است دچار آپنه انسدادی در خواب شوند. این اتفاق زمانی رخ می دهد که مجاری هوایی متورم شده و مانع از خواب خوب فرد می شود که در صورت عدم درمان می تواند منجر به سایر موارد پزشکی گردد. همچنین ممکن است عفونت بدتر شده و به مناطق دیگر بدن گسترش یابد. این به عنوان سلولیت لوزه شناخته می شود. عفونت همچنین می تواند باعث تجمع چرک در پشت لوزه ها شده که به آن آبسه صفاقی گفته می شود. این وضعیت ممکن است به تخلیه و جراحی نیاز داشته باشد. اگر یک دوره کامل آنتی بیوتیک مصرف نکنید یا آنتی بیوتیک ها باکتری ها را از بین نبرند، ممکن است عوارض ناشی از التهاب لوزه ایجاد شود. این موارد شامل و گلومرولونفریت پس از استرپتوکوک است. برای کاهش خطر ابتلا به این بیماری، از افرادی که دارای عفونت فعال هستند، دوری شود. اگر فردی به این بیماری مبتلا است، سعی کند با دیگران کمتر ارتباط داشته باشد تا زمانی که بهیود یابد. عادات بهداشتی خوب را رعایت کنید. دستان خود را مرتبا بشویید، به خصوص پس از تماس با فردی که گلودرد دارد، یا سرفه یا عطسه می کند. منبع: |
خستگی به صورت ضعف مفرط و بی حالی آشکار می شود که باعث می شود نتوانید در بهترین حالت کار کنید. با درمان خستگی ضعف مفرط تا حدودی کاهش میابد. هر کس ممکن است هر از چندگاهی از سطح پراکنده انرژی رنج ببرد، اما احساس خستگی مداوم و بدون هیچ دلیل مشخصی یک سطح کاملا ناتوان کننده است. بسیاری از افراد خطوط بین این دو را محو می کنند و خستگی و خواب آلودگی ناشی از یک روز طولانی در محل کار یا یک شب بی خوابی را با خستگی عمومی برابر می دانند. در حالی که احساس خستگی و خواب آلودگی از علایم خستگی است، این مشکل پیامدهای گسترده اجتماعی، جسمی و روانی دیگری نیز دارد. خستگی معمولا شامل احساس طولانی مدت بی علاقگی و بی انگیزگی همراه با نشانگرهای معمول خستگی جسمی، روانی و عاطفی است. این حالت به عنوان یک بیماری برای خود طبقه بندی نمی شود، بلکه به عنوان نشانه برخی از مسایل اساسی است. این می تواند به عنوان یک واکنش در برابر فشارهای جسمی شدید ایجاد شود یا ماهیتا روانی باشد. اما بیشتر موارد خستگی جسمی و روانی به طور همزمان اتفاق میفتد. در حالی که خستگی جسمی با سطح کم تحرک و ضعف عضلانی همراه است، اما خستگی ذهنی تمرکز روی ساده ترین کارها را غیرممکن می کند و شما را کاملا بی تفاوت می کند. بیشتر افراد تمایل دارند در عرض چند ساعت یا یک روز پس از استراحت مورد نیاز بدن، خستگی برطرف شود. به همین منظور، ممکن است از شدت فعالیت خود بکاهند و یا مقداری به خواب بپردازند. با این وجود، اگر با وجود خواب کافی، کنترل استرس، تغذیه مناسب و فعالیت بدنی، میزان خستگی شما بی وقفه باشد، ممکن است از خستگی مزمن رنج ببرید، که می تواند توانایی شما را در مدیریت امور روزمره تا حد قابل توجهی مختل کند. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید چندین عامل سبک زندگی، شرایط پزشکی و مشکلات روانی می توانند باعث خستگی شوند. برخی از عوامل سبک زندگی که منجر به ایجاد این مشکل می شوند، عبارتند از: خواب ضعیف عادات غذایی ناسالم فعالیت بدنی بیش از حد مصرف بیش از حد الکل کمبود وزن یا اضافه وزن مصرف بیش از حد کافیین عدم تحرک عمومی، از جمله عدم ورزش منظم فرد می تواند به دلیل مشکلات بهداشت روان، مانند: افسردگی اضطراب غم و اندوه حتی برخی از شرایط پزشکی می تواند فرد را خسته کند، مانند: دیابت سرطان آپنه خواب نارسایی کبدی اختلالات تیرویید بیماری های کلیه کمبودهای تغذیه ای عدم تعادل هورمونی ( CFS ) عفونتهای مزمن ویروسی یا سایر مشکلات ایمنی برخی از علایم خستگی، عبارتند از: مه آلودگی یا تاری دید از دست دادن اشتها سردرد و سبکی سر نشانه های افسردگی احساس بی حالی دایمی عضلات دردناک یا ضعیف شده نداشتن انگیزه و ارزش فردی دایما احساس خواب آلودگی می کنید رفلکس ها یا واکنش های کند و ت خیری احساس بدخلقی، تحریک پذیری و سردی مزاج خستگی، خصوصا بعد از یک فعالیت بدنی یا ذهنی احساس خواب آلودگی شدید حتی بعد از یک شب خوابیدن ناتوانی در انجام کارهای ساده ای که قبلا برایش خیلی راحت و ساده بود. منش این حالت خستگی عمومی می تواند کاملا مبهم باشد و علت دقیق این مشکل اغلب تشخیص داده نمی شود. پزشک احتمالا علاوه بر سوالات زیر سابقه پزشکی، سوالات زیر را خواهد پرسید: آیا شروع خستگی تدریجی بود یا ناگهانی؟ به گفته شما علت احتمالی چه می تواند باشد؟ آیا اخیرا احساس ضعف و افسردگی کرده اید؟ آیا اخیرا تغییرات چشمگیری در زندگی داشته اید؟ آیا با خواب آلودگی یا ضعف غیرمعمول روبرو هستید؟ آیا شما خستگی دوره ای را تجربه می کنید یا این حالت به حالت ثابت وجود داشته است؟ آیا می گویید بین تمام جنبه های مهم زندگی خود تعادل برقرار کرده اید: شغل، روابط، جسمی، عاطفی، اجتماعی، احساس ارزشمندی و تفریح؟ شما بدون تشخیص علت اصلی خستگی، نمی توانید با آن مقابله کنید. چنین دوره های مزمن خستگی ممکن است با وجود تلاش شما برای حفظ یک سبک زندگی سالم و یک رژیم غذایی سالم، فروکش نکنند. با توجه به اینکه خستگی می تواند ریشه در طیف وسیعی از بیماری های پزشکی قابل درمان داشته باشد، محصول جانبی داروهای مختلف باشد یا در نتیجه عدم تحرک باشد، باید با پزشک خود همکاری کنید تا ابتدا به یک ارزیابی جامع تشخیصی برسید. پس از آن، می توان برای درمان عوامل زمینه ساز ایجاد خستگی و مدیریت علایم مختلف همراه با آن، یک روش درمانی سفارشی ایجاد کرد. کاردرمانی برای ساده سازی کارها در محل کار و خانه به شما کمک می کند. استراتژی های روانشناختی، مانند آموزش آرام سازی، مدیریت استرس، ثبت نام در یک گروه پشتیبانی یا. تنظیم خواب، که مستلزم استفاده کوتاه مدت از داروهای آرامبخش و جبران سایر عوامل برهم زننده خواب مانند اسپاستیک و مشکلات ادراری است. برای ایجاد یک تمرین منظم ورزشی و انتخاب روشهای صرفه جویی در مصرف انرژی برای انجام کارهای روزمره، با یا بدون استفاده از وسایل کمکی آنتی بیوتیک برای درمان عفونت داروهایی برای تنظیم سطح قند خون داروهای لازم برای تنظیم عملکرد تیرویید مکمل ویتامین های که فرد کمبود آن ها را دارد. دارو ها و دستگاه های لازم برای درمان آپنه خواب مکمل های آهن، به ویژه برای خستگی ناشی به کم خونی خواه خستگی شما به دلیل فعالیت های جسمی، ذهنی یا عاطفی باشد، ممکن است بتوانید با تغییر رژیم غذایی با آن مقابله کنید. غذاهای اصلی کلیه مواد مغذی ضروری مانند پروتیین، چربی ها و کربوهیدرات های پیچیده و همچنین و مواد معدنی را برای عملکرد مناسب بدن و مقابله با علایم خستگی در اختیار بدن شما قرار می دهند. موز حاوی مقدار زیادی پتاسیم است که بدن برای تبدیل قند به انرژی به بدن نیاز دارد. همچنین، موز سرشار از بسیاری از مواد مغذی مهم مانند ویتامین های گروه B ، ویتامین C ، اسیدهای چرب امگا ، اسیدهای چرب امگا ، فیبر و کربوهیدرات ها است که به خستگی، و سایر علایم خستگی کمک می کند. به علاوه، قندهای طبیعی، یعنی ساکارز، فروکتوز و گلوکز، در موز برای تقویت سریع انرژی ضروری هستند. روزانه تا موز بخورید. همچنین می توانید از یک موز در یک لرزش یا اسموتی لذت ببرید تا بدن خود را مرطوب و پر انرژی نگه دارید. نوشیدن یک فنجان چای سبز تازه نیز ممکن است با خستگی، به ویژه خستگی مربوط به ورزش مقابله کند. عصاره چای سبز باعث بهبود خستگی مرتبط با آسیب عضلانی و استرس اکسیداتیو در ورزشکاران می شود. بررسی ها نشان داده که یک پلی فنول موجود در چای سبز، اپی گالوکاتکین - - گالات ( EGCG ) ، قادر به طولانی شدن زمان شنا در موش ها در مقایسه با گروه دارونما است. این نشان می دهد که چای سبز ممکن است خاصیت ضد خستگی داشته باشد. برای تهیه یک فنجان چای سبز قاشق چایخوری برگ چای سبز را به مدت دقیقه در یک فنجان آب داغ خیس کرده و عسل را اضافه کنید. این چای را دو یا سه بار در روز بنوشید. به جای برگ چای سبز می توانید از کیسه های چای نیز استفاده کنید. دانه کدو تنبل یک میان وعده ایده آل برای مقابله با خستگی ایجاد می کند. آنها دارای پروتیین با کیفیت بالا، اسیدهای چرب امگا سالم و ویتامین B ، B ، B B یکی از اسیدهای آمینه موجود در دانه کدو تنبل، تریپتوفان، ممکن است به مبارزه با خستگی عاطفی کمک کرده و خواب بهتر را تقویت کند. می توانید یک مشت کوچک دانه کدو تنبل در طول روز می تواند مواد مغذی مفید در برابر خستگی را برای بدن فراهم کند. حتی می توانید به کره دانه کدو تنبل به عنوان روش دیگری برای دریافت مواد مغذی بیشتر دانه کدو تنبل در رژیم خود روی بیاورید. بخشی از غذای مناسب برای مبارزه با خستگی، بلغور جو دوسر است. این ماده حاوی کربوهیدرات های با کیفیت است که به عنوان گلیکوژن در بدن ذخیره می شود و سوخت مغز و عضلات شما را در طول روز ت مین می کند. فیبر موجود در جو دوسر با کاهش سرعت انتشار انرژی در جریان خون شما، از جهش و سقوط قند خون جلوگیری می کند. بعلاوه، این دارای بسیاری از مواد مغذی مهم مانند پروتیین، منیزیم، فسفر و ویتامین B بلغور جو دوسر نیز به دلیل داشتن فیبر زیاد به عنوان یک غذای فوق العاده برای سلامت دستگاه گوارش در نظر گرفته می شود. جو دوسر همچنین حاوی یک ترکیب، بتا گلوکان است که نشان داده شده است به کاهش خطر ابتلا به برخی سرطان ها کمک می کند. یک کاسه بلغور جو دوسر یک صبحانه عالی است. می توانید بلغور جو دوسر خود را با میوه ها و آجیل های تازه پر کنید تا مزایای سلامتی آن بیشتر شود. مقدار زیاد پروتیین، و پروبیوتیک های مفید برای روده در ماست می تواند کمک بزرگی به مبارزه با علایم خستگی کند. ماست در افراد سالم دیگر خستگی گرمای تابستان را بهبود می بخشد. اگر ماست ساده دوست ندارید، مقداری توت یخ زده یا سایر میوه ها و مغزها را به آن اضافه یا به سادگی یک اسموتی درست کنید. از انتخاب ماست هایی که شیرین شده اند خودداری کنید زیرا این مواد قند زیادی دارند. در عوض ماست ساده بخرید و میوه، عسل یا مربا به آن اضافه کنید تا خود به خود شیرین شود. در هر زمان از روز می توانید ماست بخورید. می توان آن را همراه با میوه در وعده صبحانه، به عنوان میان وعده یا به عنوان جایگزینی برای خامه ترش در وعده نهار یا شام میل کرد. اگر در یک روز گرم یا بعد از تمرین به دلیل کم آبی بدن احساس خستگی کرده اید، می توانید انرژی خود را با یک تکه هندوانه تامین کنید. هندوانه سرشار از آب و الکترولیت است که کمبود آب بدن را از بین می برد و به شما در داشتن فعالیت و عاری از علایم خستگی کمک می کند. در یک مطالعه، آب هندوانه غنی شده با سیترولین درک درد عضلانی را از ساعت به ساعت بعد از مسابقه کاهش داد و پس از یک ورزش طاقت فرسا، غلظت های پایین لاکتات پلاسما را حفظ کرد. ال سیترولین یک آمینو اسید غیر ضروری طبیعی در هندوانه است. هندوانه سرشار از مواد مغذی ضد خستگی از جمله پتاسیم، آنتی اکسیدان های لیکوپن و بتاکاروتن و آهن است. همچنین می توانید با ترکیب مقداری هندوانه، کمی عسل و آبلیمو و آب، یک نوشیدنی سالم درست کنید. برای جلوگیری از علایم خستگی بعد از تمرین آب آن را بنوشید. یکی دیگر از غذاهای محبوب خستگی، گردو است. آنها سرشار از اسیدهای چرب امگا هستند که می توانند به راحتی علایم خستگی را خنثی کنند. آنها همچنین می توانند به تسکین علایم افسردگی خفیف کمک کنند. همچنین گردو حاوی پروتیین و فیبر است که به ت مین انرژی پایدار کمک می کند. این مغزها همچنین مقدار مناسبی از مواد معدنی منگنز، منیزیم، فسفر، آهن، مس و ویتامین ها دارند. با هدف قرار دادن / فنجان گردو بدون پوسته در رژیم غذایی روزانه خود قرار دهید. شما می توانید گردوی بو داده را به عنوان یک میان وعده سالم صبح یا اواسط بعد از ظهر میل کنید. حتی می توانید یک لقمه ترد به غلات معمولی، میلک شیک، اسموتی ها، سوپ ها و سالادها اضافه کنید که روی آن گردو گرد پاشیده اید. لوبیا را به دلایل بسیار خوبی غذای معجزه گر می نامند. آنها فواید بی شماری برای سلامتی دارند و می توانند به مبارزه با خستگی کمک کنند. آنها فیبر زیادی دارند و حاوی نسبت خوبی از کربوهیدراتهای پیچیده و پروتیین و مجموعه ای از مواد معدنی از جمله پتاسیم، منیزیم، فسفر، مس و آهن هستند. این ترکیب تغذیه ای منحصر به فرد به شما انرژی طولانی مدت را می رساند و از احساس خستگی شما جلوگیری می کند. از آنجا که شاخص گلیسمی اکثر حبوبات کم است، می توانید آنها را بخورید بدون اینکه نگران جهش ناگهانی قند خون و متعاقب آن فرو رفتن انرژی باشید. می توانید برخی از وعده های غذایی یک قابلمه را با حبوبات دلخواه خود امتحان کنید. انواع مختلف لوبیا را برای وعده های غذایی مختلف در طول روز امتحان کنید. می توانید برای صبحانه لوبیای سویا جوشانده و ناهار یا شام سالاد لوبیای سیاه یا سوپ میل کنید. فلفل دلمه ای قرمز یکی از بهترین منابع ویتامین C A ، B C روزانه فقط فنجان فلفل دلمه ای قرمز برای بالا نگه داشتن انرژی و متابولیسم کافی است. شما می توانید فلفل دلمه ای قرمز را به صورت خام، پخته، بو داده، کبابی، پخته یا شکم پر در رژیم غذایی خود بگنجانید. اسفناج یکی دیگر از غذاهای عالی مبارزه با خستگی است که به راحتی می توانید آن را در فروشگاه های مواد غذایی یا بازار محلی پیدا کنید. اسفناج منبع گیاهی خوبی از آهن است که برای سلولهای خون برای رساندن اکسیژن به سلولهای بدن مورد نیاز است. این به نوبه خود به تولید انرژی و مقابله با خستگی و سایر علایم خستگی کمک می کند. همچنین، اسفناج مملو از منیزیم، پتاسیم و ویتامین C B یک لیوان آب اسفناج یکی دیگر از گزینه های آسان برای مبارزه با خستگی است. می توانید مقداری برگ اسفناج به ساندویچ ها، سوپ ها یا سایر میان وعده های سالم اضافه کنید. آن را به خورش ها، مخازن و اسموتی ها اضافه کنید بدون اینکه طعم آن تغییر کند. اسفناج همراه با غذاهای غنی از ویتامین C کلم پیچ به دلیل ترکیب متراکم از نظر غذایی، مورد علاقه علاقه مندان به سلامتی و تناسب اندام است. گنجاندن کلم پیچ در رژیم غذایی همچنین می تواند دوز سنگینی آهن، کلسیم و C دانه های چیا به عنوان یک پروتیین کامل شکل می گیرد که حاوی مقداری زیادی از پتاسیم، فیبر، کلسیم، فسفر، آهن و منگنز برخوردار است. با توجه به اینکه فقط یک قاشق غذاخوری دانه چیا حاوی گرم فیبر است، بخور دادن بر روی این دانه های پر انرژی راهی عالی برای افزایش فیبر مصرفی روزانه است. دانه های چیا به خوبی با انواع مختلف غذاها مطابقت دارند و می توانند علاوه بر ارزش غلات صبحانه، اسموتی ها، آب میوه ها، سالادها. مزایای سلامتی تخم مرغ، که همراه با یک منبع غنی از مواد مغذی ضروری مانند آهن، روی و پروتیین است، برای سلامتی پایان ندارد. غنی سازی بیشتر توسط یک اسید آمینه حیاتی به نام لوسین، تخمها همچنین به رشد و ترمیم عضلات کمک می کنند. یکی دیگر از اجزای اصلی این غذای شگفت انگیز همه کاره، سطح بالای ویتامین های گروه B اثر تحریک کننده مرتبط با کافیین اغلب کوتاه مدت است و حتی می تواند در طولانی مدت ضد محصول باشد. با وجود موج اولیه، سرانجام سطح انرژی شما نسبت به قبل کاهش می یابد. اگر بدون دوز کافیین خود قادر به انجام این کار نیستید، سعی کنید با انتخاب گزینه های سالم تری مانند چای بامبو یا قهوه، آسیب را به حداقل برسانید. این مواد حاوی قندها و مواد شیمیایی موجود در نوشیدنی های گازدار نیستند و منبع آنتی اکسیدان هستند. مصرف غذاهای فرآوری شده را به حداقل برسانید. زیرا آنها حاوی مقادیر زیادی سدیم و چربی اشباع هستند که هر دو در صورت مصرف بیش از حد می توانند اثرات منفی بر سلامتی داشته باشند. سدیم می تواند بر روی بدن اثر کم آبی داشته باشد، در حالی که مقدار ناسالم چربی های اشباع و ترانس ممکن است احساس کندی کند. این دسته از مواد غذایی شامل: غذای کنسرو شده غلات صبحانه قندی وعده های غذایی آماده کربوهیدرات های ساده به شکل شکر و نشاسته با سرعت بیشتری نسبت به نمونه های پیچیده خود تجزیه می شوند. مصرف متوسط چنین کربوهیدرات های ساده می تواند انرژی فوری شما را ت مین کند اما در نتیجه خراب خواهد شد. یک رژیم غذایی بیش از حد قند می تواند سطح انرژی شما را بسیار نامنظم و ناپایدار کند. بنابراین، ضروری است که در مصرف آنها زیاده روی نکنید اما یک مصرف متعادل متعادل را حفظ کنید. غذاهای شیرین رایج که باید تحت کنترل قرار گیرند شامل شکلات و شیرینی هستند. به همین ترتیب، ممکن است از کاهش مصرف آرد سفید، نان سفید و بسیاری از میان وعده های بسته بندی شده پر از نشاسته ساده بهره مند شوید. منبع: |
سرطان هایی که از سلول های عصبی و غدد درون ریز سرچشمه می گیرند، سرطان های مغز و اعصاب و غدد درون ریز نامیده می شوند. این سلول ها هنگامی که از سیستم عصبی سیگنال دریافت می کنند، هورمون ها را تولید کرده و آنها را آزاد خواهند کرد. این تومورها نادر هستند و معمولا ریه ها، روده کوچک، لوزالمعده، آپاندیس و راست روده را تحت ت ثیر قرار می دهند. آنها می توانند سریع یا به تدریج رشد کنند و برخی از این تومورها هورمون های اضافی تولید کرده و در نتیجه منجر به بروز علایم خاصی می شود. در حالی که های دیگر هورمون ترشح نمی کنند و حتی اگر آزاد شوند، احتمال تشخیص و بروز علایم آن بسیار کم خواهد بود. می تواند خوش خیم (غیر سرطانی) باشد، در حالی که در برخی تومورها، سلول ها بدخیم می شوند و به سایر اعضای بدن انتشار می یابند. علایم به نوع تومور بستگی دارد. پزشک بسته به نوع، محل و شیوع تومور نورو اندوکرین، بهترین گزینه درمانی را برای شما تشخیص می دهد. به طور کلی، پزشک می تواند تومور را با کمک روش های درمانی از بین ببرد یا کوچک کند، که باعث بهبود علایم می شود. سازمان بهداشت جهانی تومورهایی با رفتار خوش خیم تومورهایی با رفتار نامشخص کارسینوم های عصبی و غدد درون ریز ضعیف (با درجه بالا) کارسینوم های عصبی و غدد درون ریز با تمایز خوب (درجه پایین) این تومورها رفتار بدخیم کم درجه ای را نشان می دهند. کارسینومای عصبی اندوکرین سلول کوچک این تومورهای بدخیم بسیار نادر هستند که معمولا بر ریه ها ت ثیر می گذارند. تومورهای عصبی غدد درون ریز با تمایز خوب، این تومورها معمولا از دستگاه گوارش یا ریه ها و به ندرت از دستگاه ادراری تناسلی منشا می گیرند. سرطان سلولهای عصبی و غدد درون ریز سلولهای بزرگ این تومورهای بدخیم تهاجمی هستند که حاوی سلولهای بدخیم بزرگی بوده که ویژگی های اعصاب و غدد داخلی را نشان می دهند. این تومورها معمولا از، آپاندیس، ریه ها یا غده تیموس منش می گیرند، اما همچنین می توانند در مغز، غدد جنسی یا پوست رشد کنند. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید هایی هستند که در اصل از پانکراس منشا می گیرند. انواع آن عبارتند از: این تومورها انسولین ایجاد می کنند و متداول ترین نوع آن است. آنها معمولا سرطانی نیستند. این تومورها، سوماتواستاتین را تولید می کنند که ماده ای شیمیایی است که بر تولید سایر هورمون ها ت ثیر می گذارد. این تومورها ماده شیمیایی لازم برای ترشح پپتیدهای روده ای واسواکتیو را ایجاد می کنند. برای عملکرد صحیح دستگاه گوارش ضروری است. اکثر بدخیم هستند. این تومورها گلوکاگون ایجاد می کنند، هورمونی که سطح قند خون را افزایش می دهد. حدود از این تومورها سرطانی هستند و به راحتی گسترش می یابند. این توموری است که در سلولهای آزاد کننده هورمون کلسی تونین در غده تیرویید رشد می کند. این هورمون سطح کلسیم را در بدن تنظیم می کند. نوع نادری از که در اصل از غده فوق کلیوی تشکیل می شود، یعنی غده موجود در بالای هر کلیه. این تومورها با ترشح هورمون های آدرنالین و نورآدرنالین می توانند ضربان قلب و فشار خون را افزایش دهند. این تومورها به طور کلی خوش خیم هستند. این یک کارسینومای عصبی غدد درون ریز پوست است که رشد می کند و به سرعت به سایر اعضای بدن گسترش می یابد. نادر است و مانند گره ای به رنگ قرمز مایل به آبی یا گوشتی به نظر می رسد که معمولا گردن، صورت یا سر را درگیر می کند. همچنین یک تومور نادر است که از سلولهای عصبی خاصی که در سراسر بدن وجود دارند نش ت می گیرد. این تومورها نوراپی نفرین ترشح می کنند. آنها معمولا رشد کند و خوش خیم دارند. سرطان غده فوق کلیوی نامیده می شود، نوعی سرطان است که از غدد فوق کلیوی منشا می گیرد. این تومورها هورمون هایی ترشح می کنند که عملا روی هر اندام بدن ت ثیر می گذارد. همیشه در مراحل اولیه علایم ایجاد نمی کند. علایم و نشانه ها معمولا به دلیل هورمون های ترشح شده توسط این تومورها و محل آنها ایجاد می شود. علایم رایجی که بیماران تجربه می کنند، عبارتند از درد ناشی از رشد تومور خستگی و بی حالی کاهش وزن بدون دلیل یک توده زیر پوست این تومورها همچنین می توانند منجر به موارد زیر شوند عرق شبانه خون ریزی صدای خشن از دست دادن اشتها یا استفراغ تغییر رنگ و زرد شدن پوست یا چشم ها گیجی اسهال لرزش سردرد تاری دید تعریق زیاد افزایش ادرار افزایش تشنگی پوست افزایش ضربان قلب گرسنگی غیرمعمول سرفه معده درد مشکل تنفس درد قفسه سینه قرمز و خارش پوست صورت و گردن پزشکان علت دقیق را نمی دانند اما با برخی بیماری های خاص در خانواده ها ارتباط دارد. وقتی در سلولهای عصبی و غدد درون ریز جهش می یابد، تقسیم و به طور غیر طبیعی تکثیر و در نتیجه تومور ایجاد می شود. شرایط ارثی که خطر را افزایش می دهد عبارتند از نیوپلازی غدد درون ریز چندگانه نوع نوروفیبروماتوز نوع نوروفیبروماتوز اسکلروز سل سندرم فون هیپل - لینداو پزشک ممکن است آزمایشات و معاینات زیر را برای تشخیص انجام دهد پزشک غدد لنفاوی متورم یا هرگونه تورم در زیر پوست را لمس می کند. برای بررسی هورمون های اضافی. برای گرفتن تصاویر از تومور، مجبور به انجام، سی تی اسکن یا می شوید. گاهی اوقات، از برای به دست آوردن تصاویر دقیق استفاده می شود. در اینجا پزشک چند سلول از تومور را با قرار دادن ابزارهای ویژه در بدن جمع می کند. نمونه ای که در طی نمونه برداری جمع آوری شده است، از نظر ژن ها یا پروتیین های خاصی بررسی می شود، که به پزشک در تصمیم گیری در مورد درمان کمک می کند. نحوه درمان تومور نورو اندوکرین به شرایط فردی بیما بستگی دارد، از جمله محل تومور سلامتی کلی بیمار وضعیت پیشرفت سرطان مت سفانه، بسیاری از افراد تنها پس از انتشار تومور به سایر قسمت های بدن تشخیص داده می شوند. با این حال، هنوز هم شاید بتوان از جراحی برای برداشتن تومور استفاده کرد. اگر جراحی نتواند شرایط شما را به طور کامل درمان کند، ممکن است از این روش برای کاهش و کنترل علایم استفاده شود. دارویی به نام آنالوگ سوماتواستاتین مانند اکتروتید یا لانروتید ممکن است توصیه شود. آنها بدن شما را از تولید بیش از حد هورمون متوقف می کنند و می توانند از شدت علایم شما بکاهند و روند پیشرفت را کند کنند. شما معمولا هر روز یک بار تزریق خواهید کرد. کوچک کردن تومور یا توقف رشد آن با استفاده از روش های درمانی که مانع از خون رسانی آن می شوند (آمبولیزاسیون) یا استفاده از شیمی درمانی، رادیوتراپی یا فرسایش رادیو فرکانس (جایی که از گرما برای از بین بردن سلول ها استفاده می شود) نیز ممکن است وجود داشته باشد. سایر روش های درمانی نیز وجود دارد که می تواند برای درمان برخی تومورهای عصبی و غدد درون ریز در بزرگسالان مورد استفاده قرار گیرد با استفاده از جراحی نمی توان آنها را به طور کامل از بین برد. آنها انتشار یافته اند. این متداول ترین گزینه درمانی است. تومورهای خوش خیم کاملا برداشته می شوند. اگر این امکان وجود نداشته باشد، جراح می تواند بخشی یا کل عضوی را که تحت ت ثیر قرار گرفته است، خارج کند. در این شرایط پزشک یک پروب را به تومور وارد می کند. این کاوشگر امواج رادیویی پر انرژی تولید می کند که سلول های سرطانی را از بین می برد. استفاده از داروها برای جلوگیری از گسترش سلول های سرطانی یا از بین بردن سلول های سرطانی. در این شرایط، یک لوله توخالی نازک و توخالی وارد می شود. این لوله سرمای زیادی را برای از بین بردن سلولهای سرطانی ارسال می کند. این روش معمولا برای های کارسینویید استفاده می شود. در اینجا، از هورمون سوماتواستاتین مصنوعی برای جلوگیری از تولید هورمون در تومور و ایجاد علایم استفاده می شود. استفاده از اشعه ایکس با انرژی بالا برای از بین بردن سلول های سرطانی. این روش درمانی برای درمان در کبد شما استفاده می شود، که با جراحی برطرف نمی شود. در اینجا، پزشک برای انسداد آن، شریانی را که خون کبد را ت مین می کند، تزریق می کند. با این کار خونرسانی به تومور قطع می شود و سلول ها شروع به مردن می کنند. منبع: |
پیشگیری از کرونا در محیط های تفریحی یکی از اصول مهم و ضروری در کاهش میزان شیوع این بیماری است و ما برای تفریح و سرگرمی با کودکانمان از شهربازی ها، کارناوال ها و مکان های مشابه بازدید می کنیم. با همه گیری مداوم، چنین مکان های عمومی بسیار شلوغ می تواند منجر به انتشار سریع عفونت ویروس COVID - شود. برای جلوگیری از این انتشار، باید فاصله فیزیکی و سایر اقدامات پیشگیرانه COVID - را در این مکان ها دنبال کنید. این مقاله در مورد اقدامات پیشگیرانه مختلفی است که باید هنگام بازدید از پارک های تفریحی و مکان های مشابه اتخاذ شود تا از انتشار COVID - رعایت شوند. SARS - CoV - ، ویروسی که باعث COVID - می شود، می تواند به سرعت بین افراد در تماس نزدیک انتشار یابد. هنگامی که فرد آلوده عطسه، صحبت یا سرفه می کند، قطرات تنفسی آزاد می شوند. این قطرات حاوی ویروس هستند، که در بینی و دهان افراد اطراف فرود می آیند و آنها را آلوده می کنند و یا می توانند قطرات را استنشاق کنند. افراد آلوده که هیچ علایمی از خود نشان نمی دهند نیز می توانند ویروس را انتشار دهند. عفونت همچنین می تواند با لمس یک سطح یا برخی از اشیاء با ویروس SARS - CoV - بر روی سطح آن و سپس مالش بینی، دهان یا چشم ها انتشار یابد. قبل از افتتاحیه پارک تفریحی برای عموم مردم، مطمین شوید که با استفاده از محلول ظرفیت صندلی ها باید مجاز باشد. پیشخدمت های فودکورت باید ماسک و دستکش داشته باشند. از بازدید کنندگان بخواهید قبل و بعد از سواری دست های خود را تمیز کنند. صندلی ها و نیمکت هایی قرار داده می شوند تا حداقل فوت بین آنها فاصله رعایت شود. راه های راهنمای بازدید کنندگان را بین سواری های مختلف به درستی علامت گذاری کنید. در هنگام دوچرخه سواری، سطوح معمولا لمس شده را قبل از هر گروه از افراد ضد عفونی کنید. فراموش نکنید که پس از رسیدن به خانه، دستان خود را بشویید و تمام وسایل را ضد عفونی کنید. برای کسب اطلاعات بیشتر، هم اکنون با پزشک آنلاین مشورت کنید. |
تشخیص تفاوت بین دیابت نوع و می تواند در مدیریت علایم و درمان آنها موثر باشد. دیابت نوع و هر دو زمانی رخ می دهند که بدن نتواند گلوکز را که برای تولید انرژی در سلول ها ضروری است به درستی ذخیره و استفاده کند. در نتیجه قند یا گلوکز در خون جمع شده و نمی تواند وارد سلول ها شود. این وضعیت می تواند منجر به عوارض جدی شود. دیابت نوع معمولا در کودکان و نوجوانان ظاهر می شود، اما با این حال ممکن است گروه های سنی دیگر مانند سالمندان را نیز درگیر کند. در دیابت نوع یک سیستم ایمنی بدن به سلولهای بتا لوزالمعده حمله می کند تا آنها دیگر نتوانند انسولین تولید کنند. اغلب ارثی بوده و هیچ راهی برای پیشگیری از آن وجود ندارد. بررسی ها نشان می دهد که حدود درصد از جمعیت جهان به دیابت نوع مبتلا هستند. دیابت نوع معمولا با افزایش سن ظاهر می شود، اما با این حال ممکن است کودکان نیز به دیابت نوع مبتلا شوند. در، پانکراس انسولین تولید می کند، اما بدن نمی تواند از آن به طور موثر استفاده کند. به نظر می رسد عواملی مانند سبک زندگی در بروز آن نقش دارند. بررسی ها نشان می دهد که در حدود تا درصد افراد دیابتی مبتلا به دیابت نوع هستند. هر دو نوع دیابت می توانند منجر به عوارضی مانند، نارسایی های کلیوی، از دست دادن بینایی، اختلالات عصبی و آسیب به رگ ها و اندام ها شوند. بررسی ها نشان می دهد که که بیش از میلیون نفر از جمعیت جهان به دیابت مبتلا هستند، اما درصد آنها از بیمار بودن خود اطلاعی ندارند. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید نوع دیگری از دیابت به نام دیابت بارداری وجود دارد. این نوع دیابت فقط در زنان و در دوران بارداری رخ می دهد. معمولا پس از زایمان برطرف می شود، اما با یا این حال ممکن است باعث ابتلا برخی از زنان به دیابت نوع شود. ابتلا به دیابت نوع و نوع دلایل مختلفی دارد، اما هر دو بیماری انسولین را درگیر می کنند. انسولین نوعی هورمون است که پانکراس آن را برای تنظیم قند خون تولید می کند. دیابت نوع اغلب جوانان را درگیر می کند. در دیابت نوع یک، به سلولهای بتا لوزالمعده، که انسولین تولید می کنند، به اشتباه حمله می کند. هنوز مشخص نیست که چه عواملی باعث این اتفاق می شود، اما ممکن است عفونت های دوران کودکی در این امر نقش داشته باشند. سیستم ایمنی بدن این سلول ها را از بین می برد، به این معنی که بدن دیگر نمی تواند انسولین کافی برای تنظیم سطح گلوکز خون تولید کند. فرد مبتلا به دیابت نوع از زمان تشخیص و تا پایان عمر خود نیاز به تزریق انسولین دارند. دیابت نوع اغلب کودکان و بزرگسالان را تحت ت ثیر قرار می دهد، اما ممکن است در سالمندان نیز درگیر کند. دیابت نوع معمولا به طور ناگهانی شروع شده و به سرعت وخیم تر می شود. داشتن سابقه خانوادگی دیابت ابتلا به برخی از بیماری ها از جمله، فیبروز کیستیک یا داشتن ویژگی های خاص ژنتیکی که بر نحوه تولید یا استفاده از انسولین در بدن ت ثیر می گذارد. قرار گرفتن در معرض برخی از عفونت ها یا ویروس ها مانند یا ویروس سیتومگالو سرخچه در دیابت نوع ، سلولهای بدن شروع به مقاومت در برابر اثرات انسولین می کنند. با گذشت زمان، بدن تولید انسولین کافی را متوقف کرده و دیگر نمی تواند به طور موثر از گلوکز استفاده کند. بنابراین گلوکز در خون جمع شده و نمی تواند برای تولید انرژی وارد سلول ها شود. این وضعیت مقاومت به انسولین نامیده می شود. این وضعیت معمولا زمانی اتفاق میفتد که گلوکز خون فرد بسیار بالا باشد. وقتی سلول های بدن بیش از حد در معرض انسولین قرار بگیرند، کمتر به آن واکنش نشان می دهند یا شاید دیگر هیچ پاسخی ندهند. بروز علایم ممکن است سالها طول بکشد. افراد مبتلا به دیابت نوع در مراحل اولیه بیماری می توانند با مصرف دارو، رعایت رژیم غذایی مناسب و ورزش کردن سیر پیشرفت بیماری را کند کرده و یا عوارض آن را کاهش دهند. در مراحل اولیه، فرد مبتلا به دیابت نوع نیازی به تزریق انسولین ندارد. با این حال، پس از گذشت یا سال ابتلا به دیابت نوع ، ممکن است بیماری پیشرفت کرده و فرد مبتلا به دیابت نوع برای کنترل سطح گلوکز خون نیاز به تزریق انسولین داشته باشند. چاقی سیگار کشیدن یک رژیم غذایی ناسالم عدم ورزش و تحرک کافی سابقه ابتلا به دیابت نوع در اعضای خانواده مصرف برخی داروها، از جمله برخی گروه های قومی مانند آسیایی ها و ساهپوستان بیشتر از افراد دیگر به دیابت نوع مبتلا می شوند. عوامل ژنتیکی و محیطی مختلف ممکن است دیابت نوع و دیابت نوع را تحریک کنند، اما بسیاری از افراد با انتخاب شیوه زندگی سالم می توانند از دیابت نوع پیشگیری کنند. برخی عوامل محیطی که در ابتلا به دیابت نوع نقش دارند عبارتند از: مصرف کافی ویتامین D می تواند از ابتلا به دیابت نوع و پیشگیری کند. بررسی ها نشان می دهد که کمبود D ، قرار گرفتن در معرض نور خورشید است. اما با این حال ویتامین D بررسی ها نشان می دهد مادرانی که پس از زایمان به نوزاد خود شیردهی می کنند در معرض خطر کمتری برای ابتلا به دیابت قرار دارند. شیردهی به نوزاد، حتی برای مدت کوتاهی، می تواند در پیشگیری از ابتلا به دیابت نوع به زنان کمک کند. یک فرد دیابتی ممکن است علایم و عوارض ناشی از سطح ناکافی قند خون را تجربه کند. جنبه های دیگر از جمله چاقی، فشار خون بالا و بیماری های قلبی عروقی نیز در کنار دیابت نوع رخ می دهد. به نظر می رسد که التهاب نیز در ابتلا به دیابت نوع نقش دارد. خستگی تاری دید افزایش احساس گرسنگی سوزن سوزن شدن دست و پا افزایش احساس تشنگی و دفع ادرار زخم های دست و پا که برای بهبود به مدت طولانی نیاز دارند. خستگی تاری دید افزایش احساس گرسنگی سوزن سوزن شدن دست و پا افزایش احساس تشنگی و دفع ادرار زخم های دست و پا که برای بهبود به مدت طولانی نیاز دارند. آسیب های عصبی از دست دادن بینایی کانگرن یا مرگ بافت های بدن بیماری های قلبی عروقی، از جمله خطر حمله قلبی و سکته مغزی نارسایی کلیه آسیب های عصبی از دست دادن بینایی بیماری های قلبی عروقی، از جمله خطر حمله قلبی و سکته مغزی بالا بودن بیش از حد قند خون یا هایپرگلایسمی در افراد مبتلا به دیابت بسیار شایع بوده و با علایمی مانند تکرر ادرار و تشنگی بیش از حد همراه است. این وضعیت می تواند منجر به کتواسیدوز شود. کتواسیدوز یک وضعیت تهدید کننده زندگی که نیاز به مراقبت های پزشکی فوری دارد. این وضعیت زمانی رخ می دهد که بدن قادر به تولید انرژی از کلوگز نبوده و در نتیجه به ناچار از چربی ها به عنوان سوخت استفاده می کند. علایم کتواسیدوز عبارتند از: کما تنگی نفس خشکی دهان افت قند خون تهوع و استفراغ افراد دیابتی باید مرتبا سطح قند خون خود را آزمایش کنند. هیپوگلایسمی زمانی رخ می دهد که سطح قند خون خیلی پایین باشد. اگر فرد از انسولین یا داروهایی که باعث تولید انسولین در بدن می شود بیش از میزان مورد نیاز خود استفاده کند، دچار افت فشار خون می شود. علایم افت فشار خون، عبارتند از: سردرد تعریق سرگیجه احساس لرز افزایش ضربان قلب صورت احساس ضعف و خستگی مور مور شدن دست ها و پاها برای تسکین علایم و پیشگیری از وخیم تر شدن عوارض، فرد باید قرص گلوکز، آب نبات یا نوشیدنی شیرین بخورد. افت فشار خون در صورت عدم درمان به موقع منجر به تشنج و کما خواهد شد. شروع دیابت نوع ناگهانی است. در صورت وجود علایم، فرد باید در اسرع وقت به پزشک مراجعه کند. فرد مبتلا به پیش دیابت که اولین مرحله دیابت نوع است معمولا در مراحل اولیه بیماری هیچ علایمی ندارد، اما با این حال یک آزمایش ساده خون نشان می دهد که سطح قند خون فرد بالا است. آزمایش های زیر می توانند به تشخیص دیابت نوع یا نوع کمک کنند: آزمایش گلوکز پلاسما ناشتا ( FPG ) تست تحمل گلوکز خوراکی ( OGTT ) آزمایش تصادفی گلوکز پلاسما ( RPG ) آزمایش هموگلوبین گلیکوزیله ( HbAC ) بای پس معده در افراد چاق علایم دیابت را کاهش می دهد. ورزش منظم، کنترل مرتب قند خون و ترک سیگار و دخانیات می تواند روند بیماری را آهسته کند. برای کاهش خطر ابتلا به بیماری های قلبی ورزش کرده و رژیم غذایی سالم را رعایت کنید. برای پیشگیری از عفونت بدن را از نظر وجود زخم ها بررسی کرده و به دنبال درمان زودهنگام خود باشید. آزمایشات منظم چشم را انجام دهید. یک رژیم غذایی سالم را رعایت کرده و برای کنترل سطح کلسترول و فشار خون بالا و کاهش خطر بیماری های قلبی عروقی به طور مرتب ورزش کنید. آزمایشات چشمی را به طور منظم انجام دهید. زخم ها را بررسی کرده و به دنبال درمان زودهنگام خود باشید. منبع: |
به نوع آن بستگی دارد. انواع سرفه بسته به مدت زمان بروز آن به سه دسته تقسیم می شود. سرفه صرفا یک دفع ناگهانی هوا است که به معنای پاک کردن یک ماده تحریک کننده، انسداد، میکروارگانیسم یا مایعات از مجاری تنفسی است. سرفه می تواند انعکاسی (خودکار) یا القا شود (کاری که عمدا انجام می دهید) در حالی که سرفه رایج ترین دلیل مراجعه افراد به پزشک مراقبت های اولیه است، علت سرفه می تواند از یا آنفولانزا گرفته تا آلرژی، بیماری ریوی یا حتی ریفلاکس اسید بسیار متفاوت باشد. اگرچه سرفه می تواند نشانه ای از یک بیماری جدی باشد، اما بیشتر اوقات، بدون نیاز به مراقبت پزشکی خود به خود برطرف می شود. مجموعه علل متنوعی برای ایجاد سرفه وجود دارد. برخی از انواع سرفه ها، فقط در شب اتفاق میفتد. درمان های خانگی می توانند اکثر سرفه ها را تسکین دهند. برخی میکروب ها می توانند از طریق سرفه از فردی به فرد دیگر منتقل شوند. اگر تشخیص دلیل ایجاد سرفه دشوار باشد، انجام رادیوگرافی از قفسه سینه ممکن است لازم باشد. استنشاق (نفس کشیدن) افزایش فشار در گلو و ریه ها با بسته شدن تارهای صوتی. با باز شدن تارهای صوتی، خروج سریع هوا باعث می شود صدای سرفه ایجاد شود. اگر کسی زیاد و به صورت مزمن سرفه کند، می تواند نشانه یک بیماری باشد. بسیاری از سرفه ها به دلیل بیماری های عفونی مانند سرماخوردگی ایجاد می شوند، اما دلایل غیر عفونی نیز وجود دارد. ما در بخش بعدی به برخی از دلایل بالقوه ایجاد سرفه می پردازیم. بیشتر سرفه ها به دلیل تاثیرات ویروس ها بر بدن، ایجاد می شوند و بدون انجام درمان خاصی، برطرف خواهند شد. اگرچه بروز سرفه های زیر حاد، حاد و مزمن علت های یکسانی دارد اما مدت زمانی که سرفه می کنید اغلب نشان دهنده علت اصلی سرفه است. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید به طور کلی، سرفه حاد، علامت عفونت در حال رشد سریع یا تشدید حاد یک بیماری مزمن است. آنفلوانزا حاد سیاه سرفه سرماخوردگی بیماری ریفلاکس معده ( GERD ) همراه با احتقان تشدید بیماری انسدادی مزمن ریوی ( COPD ) عفونت دستگاه تنفسی فوقانی شامل، فارنژیت و اپی گلوتیت سندرم سرفه در راه هوایی فوقا نی، اغلب مربوط به رینیت آلرژیک یا رینیت غیر آلرژیک سایر نشانه های علت سرفه شامل سن فرد، مرطوب یا خشک بودن سرفه، زمان سرفه (روز/شب) و علایم همراه است. به عنوان مثال سیاه سرفه تمایل به ت ثیر بر روی نوزادان دارد و سرفه خشک و مشخصی است. در مقابل، COPD عمدتا بزرگسالان را مبتلا می کند و دارای سرفه مثبتی با ضخامت زیاد مخاط است. وجود تب، لرز و دردهای عضلانی می تواند به تشخیص علل عفونی از موارد غیر عفونی کمک کند. این سرنخ ها می توانند در تشخیص علت اصلی سرفه موثر باشند. سابقه پزشکی دقیق (شامل سابقه استعمال دخانیات، سابقه خانوادگی، مصرف دارو و عفونت های تنفسی قبلی) نیز حیاتی است. سرفه تحت حاد طبقه بندی "حد وسط" است که به جدا کردن دلایل سرفه حاد از دلایل سرفه مزمن کمک می کند. غالبا ، سرفه زیر حاد نتیجه عفونت دستگاه تنفسی فوقانی است که به راحتی انتشار پیدا کرده است. برای سرفه ای که بین سه تا هشت هفته طول می کشد، شایع ترین دلایل این موارد عبارتند از: سینوزیت باکتریایی سرفه بعد از عفونت (معمولا ویروسی) تشخیص سرفه زیر حاد مشابه سرفه حاد است و شامل معاینه فیزیکی و بررسی سابقه پزشکی شما می باشد. اگر مشکوک به آسم باشید، ممکن است آزمایش برونکوپرووکشن تجویز شود. سرفه های پس از عفونت و سینوزیت خفیف باکتریایی اغلب بدون درمان خود به خود برطرف می شوند. به دلیل عدم وجود علایم شدید، برخی از پزشکان یک ترکیب بدون آنتی هیستامین و ضد احتقان بدون نسخه کلاریتین - دی را برای یک هفته تجویز می کنند و در صورت عدم موفقیت، یک دوره آنتی بیوتیک خوراکی را امتحان کنید. سرفه ای است که بیش از هشت هفته طول بکشد اما گاهی ممکن است سالها ادامه یابد. هفت علت شایع علت مزمن، عبارتند از: آسم برونشیت مزمن ناشی از سیگار کشیدن ایوزینوفیلی غیرآسم ( NAEB ) GERD (خصوصا شکلی که به آن ریفلاکس معده گفته می شود) سندرم سرفه در راه هوایی فوقانی (به ویژه در افرادی که دارای سیستم ایمنی به خطر افتاده) برونشکتازی (گسترش مجاری تنفسی ناشی از شرایط بیشماری از جمله COPD ، سیاه سرفه، اچ آی وی، و بیماری های خودایمنی) استفاده از مهارکننده های آنزیم تبدیل کننده آنژیوتانسین ( ACE ) مانند لیزینوپریل و داروهای مشابه با " - پریل علل کمتر رایج سرفه مزمن عبارتند از: سل متاستاز سرطان (انتشار سرطان) به ریه ها سرفه روان زا (سرفه ای عادی از ریشه روانشناختی) سرطان برونکوژنیک (سرطان در درجه اول بر مجاری تنفسی ریه ت ثیر می گذارد) سارکوییدوز (یک بیماری التهابی است که باعث ایجاد توده های گرانولی در ریه ها و سایر اندام ها می شود) اختلال در حلق، که در آن عبور از دهان و لوله خراب عملکرد نادرست، اجازه می دهد مواد غذایی و سایر مواد وارد ریه ها از آنجا که علل سرفه مزمن بسیار متنوع است، معمولا انجام آزمایشات آزمایشگاهی و تصویربرداری مورد نیاز است. در بعضی موارد، پزشک ممکن است به شما توصیه کند از مصرف برخی داروها یا مواد تحریک کننده خودداری کنید تا ببینید آیا سرفه برطرف می شود یا خیر. با مهارکننده های ACE داروهایی که بیشتر برای کنترل استفاده می شوند ممکن است چهار هفته طول بکشد تا سرفه کاملا برطرف شود. موارد شدید یا مقاوم در برابر درمان ممکن است لازم باشد برای تحقیقات بیشتر به متخصص ریه یا آلرژی ارجاع شود. اگرچه معمولا ژنتیک در بررسی سرفه در نظر گرفته نمی شود، اما اختلالات ژنتیکی خاصی وجود دارد که با سرفه مشخص می شوند. اینها به جای نقص جسمی منجر به نقص عصبی می شوند که منجر به اختلال عملکرد حلق و دیسفاژی (مشکل در بلع) می شود. یکی از این شرایط به نام دیستروفی عضلانی حلق و حلق ( OPMD ) شناخته می شود که به طور معمول با علایم پس از سالگی بروز می کند. علاوه بر افتادگی چشم، OPMD می تواند باعث ضعف عضلات گلو شود و منجر به سرفه مزمن و خفگی شود. این یک اختلال پیشرونده نادر است که در نهایت بر راه رفتن و عملکرد شناختی ت ثیر می گذارد. نوروپاتی حسی ارثی اتوزومی غالب ( ADHSN ) یکی دیگر از اختلالات ارثی نادر است که با سرفه مزمن و ریفلاکس مشخص می شود. صدای گرفتگی صدا، پاکسازی مداوم گلو و از دست دادن شنوایی (ناشی از فشار مداوم در مجرای گوش خارجی) از ویژگی های مشترک است. اعتقاد بر این است که ADHSN با جهش ژنی در کروموزوم p - p مرتبط است. هر ماده استنشاقی که باعث تحریک یا انسداد مجاری تنفسی شود، می تواند رفلکس سرفه را تحریک کند. قرار گرفتن مداوم در معرض این مواد می تواند منجر به وضعیتی شود که تحت عنوان حساسیت به سرفه شناخته می شود و در آن به طور غیر طبیعی به مواد استنشاق شده حساس می شوید. این مربوط به تغییراتی در ساقه مغز است که سیگنالهای عصبی القا کننده سرفه را تقویت می کند. در حالی که سیگار کشیدن یکی از علل شایع است و یک عامل سبک زندگی است که می توانید به راحتی تغییر دهید اما تحریک کننده های دیگری نیز وجود دارند که به همان اندازه ت ثیرگذار هستند. مطالعات انجام شده بر روی پستانداران نشان داده است که دود سیگار تحریک پذیری سلولهای عصبی در ساقه مغز را افزایش می دهد و باعث ایجاد انعکاس ناگهانی سرفه می شود. قرار گرفتن در معرض مداوم فقط این اثر را افزایش می دهد. عوامل خطر خاصی وجود دارد که می تواند خطر ابتلا به حساسیت به سرفه و همراه با آن طول مدت یا شدت سرفه را افزایش دهد. آنها عبارتند از: آلودگی هوا آسم کنترل نشده آلرژی (به ویژه آلرژی فصلی) سیگار کشیدن (از جمله دود سیگار) بخارات صنعتی، دود، گرد و غبار و مواد شیمیایی موجود در هوا اجتناب می تواند کمک زیادی به کاهش بروز، دفعات و در بعضی موارد از شدت سرفه کند. سرفه های مزمن در کودکان اغلب به دلیل آسم ایجاد می شوند، اما ممکن است در مواردی مانند استفاده از قطره های بینی یا GERD نیز باشند. همچنین به ندرت، سرفه مزمن در بزرگسالان می تواند ناشی از سل، عفونت های قارچی ریه و یا باشد. اگر سرفه شما شدید و مزمن باشد، باید با پزشک تماس بگیرید. همچنین اگر سرفه به مدت هفته، بدون بهبودی ادامه داشته باشد، باید مشورت با پزشک انجام گیرد. در اکثر موارد، هیچ دلیل یا بیماری جدی زمینه ای در مورد سرفه وجود ندارد، اما در موارد نادر، سرفه طولانی مدت می تواند نشانه ای از مواردی باشد که به درمان نیاز دارند، مانند سرطان ریه یا نارسایی قلبی. دلایل دیگر مراجعه به پزشک عبارتند از: سرفه شدید کاهش وزن مشکلات تنفسی مشکل در بلعیدن تب طولانی مدت تغییرات در صدا سرفه با خلط خونی بدتر شدن وضعیت سرفهظظ ایجاد تورم یا توده هایی در ناحیه گردن اگر پزشک تشخیص دهد که سرفه شما ناشی از سرماخوردگی یا آنفولانزا است، توصیه عمومی این خواهد بود که، استراحت کنید، مایعات زیادی بنوشید و اجازه دهید روند بهبودی تان به شکل طبیعی ادامه پیدا کند. در اکثر موارد، چنین سرفه هایی پس از - هفته برطرف می شوند. اما سرفه های ناشی از عفونت ویروسی که بیش از دو هفته ادامه داشته باشند احتمالا نیاز به مراقبت پزشکی دارد. پزشک معالجتان ممکن است برخی آزمایش های تشخیصی، مانند عکس برداری از قفسه سینه را انجام دهد. نمونه برداری از خلط که برای تجزیه و تحلیل و بررسی به آزمایشگاه ارسال می شود تا مشخص شود که چه چیزی باعث ایجاد عفونت و سرفه شده است. احتمال دارد اسپیرومتری برای بررسی ابتلا به آسم و سایر بیماری های تنفسی انجام شود. در صورت تشخیص آسم، ممکن است داروی ضد آسم برای بیمار تجویز شود. گاهی اوقات، پزشک عمومی می تواند بیمار را برای ادامه روند تشخیص و درمان به متخصص ریه یا ارجاع دهد. عسل در برخی موارد می تواند سرفه را تسکین دهد. اگر دارو های مهارکننده ACE مصرف می کنید، با توجه به اینکه سرفه مزمن از عوارض ان است احتمالا پزشکتان از شما بخواهد مصرف آن را قطع کنید و داروی بی عارضه تری را جایگزین کند. کدیین، دکسترومتورفان و سایر داروهای سرکوب کننده سرفه اغلب توسط افراد مبتلا، برای رفع سرفه، استفاده می شود. با این حال بررسی های دقیقی در مورد داروهای رفع کننده سرفه و میزان واقعی تاثیر آنها برای کاهش علایم انجام نشده است. گاهی اوقات استفاده از چای لیمو و عسل، به همان اندازه داروهای بدون نسخه ای که می توان از داروخانه ها تهیه کرد، می تواند تاثیر خوبی بر روند بهبودی افراد بگذارد. عسل باعث کاهش تحریک گلو شده و در نتیجه باعث کاهش تعداد سرفه ها می شود. برای خردسالان، بهتر است قبل از مصرف داروی ضد سرفه از داروخانه ها با پزشک معالجتان مشورت کنید. برخی از مواد موجود در داروهای ضد سرفه، مانند کدیین می تواند برای خردسالان خطرناک باشد. هیچ بررسی دقیقی مبنی بر اینکه داروهای ضد سرفه به درمان خردسالان کمک می کنند وجود ندارد و در مواردی به دلیل عوارض جانبی می توانند خطرناک هم باشند. همچنین می توان از داروهای سرکوب کننده سرفه، مانند کلکودین، دکسترومتورفان و آنتی هیستامین ها استفاده کرد. این داروها، باعث ترشح خلط و سایر مواد خارجی از نای، برونش ها و ریه ها می شوند. از این داروها به عنوان مثال، می توان به گایافنسین اشاره کرد. مواد خلط آور و محرک سرفه را می توان بدون نسخه ی پزشک از داروخانه ها تهیه نمود. منابع: |
آیا برای رابطه جنسی آمادگی دارم؟ این سوال را اکثر افرادی که برای آن ها شرایط برقراری جنسی فراهم می شود، از خود می پرسند. اما به طور کلی، افراد به دلایل مختلف مثل احساسی (به عنوان مثال، برای ابراز عشق و علاقه) ، به دلایل جسمی (برای لذت جنسی) ، برای رسیدن به اهداف خاص (داشتن فرزند) و به دلیل اجتماعی (برای افزایش عزت نفس آنها یا تحت فشار قرار گرفتن آنها) رابطه جنسی برقرار می کنند. می تواند برای افراد مختلف معنای متفاوتی داشته باشد. همه رابطه جنسی را با توجه به احساسی که برای آنها دارد تعریف خواهند کرد. رابطه جنسی می تواند شامل بوسیدن، در آغوش کشیدن، لمس کردن، انگشت زدن، واژینال، مقعدی و غیره باشد. یک رابطه جنسی می تواند لذت بخش باشد ابراز احساسات عاشقانه رابطه جنسی بخشی از ارزشهای شخصی شماست برای انجام این مرحله در رابطه خود احساس آمادگی می کنید. می خواهید بچه دار شوید و برای این مسیولیت آماده هستید. رابطه جنسی باید نهایتا یک تجربه مثبت باشد. گاهی اوقات افراد قبل از آماده شدن تحت فشار قرار می گیرند و یا مجبور می شوند برخلاف میل خود رابطه برقرار کنند. رابطه جنسی بدون رضایت، این خلاف قانون است. بنابراین، علاوه بر اینکه باید به این فکر کنید که آیا شخصی آماده رابطه جنسی است، باید با شریک زندگی خود صحبت کنید و مطمین شوید که او نیز احساس آمادگی را دارد. افراد در روابط جنسی هر بار باید رضایت خود را اعلام کنند گام های اصلی برای کمک به فرد در تصمیم گیری برای آمادگی در رابطه جنسی این است که از خود سوال بپرسند و با شخصی که به او نزدیک است صحبت کنند. مشورت با دوستان معتمد یا اعضای خانواده نیز می تواند به فرد کمک کند تا تصمیم بگیرد که چه چیزی برای او مناسب است تصمیم در مورد آمادگی برای انجام رابطه جنسی تصمیمی است که هر دو رابطه باید بگیرند. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید آنها هرگز نباید برای برقراری رابطه جنسی تحت فشار باشند و یا شخص دیگری را تحت فشار قرار دهند تا با آنها رابطه برقرار کند ماهیت رابطه ما چیست؟ چه حسی نسبت به شریک زندگی ام دارم؟ آیا از ایده داشتن رابطه جنسی لذت می برم؟ آیا ما در مورد رابطه جنسی در یک سطح هستیم؟ اگر هر یک از ما نظر خود را تغییر دهیم چه اتفاقی میفتد؟ آیا شریک زندگی من نیز این سوالات را از خود پرسیده است؟ تصمیم گیری در رابطه جنسی چگونه با ارزش ها یا ایمان من مطابقت دارد؟ آیا من راحت هستم که بدنم را به شریک زندگی خود نشان دهم و تحت ت ثیر آن قرار بگیرم؟ چگونه رضایت خود را به شریک زندگی خود اعلام می کنم؟ چگونه رضایت او را را جلب کنم؟ آیا با شریک زندگی ام درمورد اینکه تا کجا مایل به رفتن هستم و چقدر فاصله دارند صحبت کرده ام؟ آیا راحت می توانم احساسات، انتظارات، و نگرانی های خود در مورد رابطه جنسی با شریک جنسی ام در میان بگذارم؟ آیا من به ترجیحات، مرزها، نگرانی ها و انتظارات شریک زندگی خود احترام می گذارم و آیا او به من احترام می گذارد؟ آیا من آماده مقابله با عواقب ناخواسته رابطه جنسی مانند بارداری، بی نظمی، ناامیدی یا ناراحتی از همسرم هستم؟ آیا من به این فکر می کنم که رابطه جنسی برقرار کنم چون احساس آمادگی آن را دارم، یا احساس فشار می کنم، یا مجبور به این کار شده ام؟ آیا در مورد بحث کرده ایم؟ یا به تفاهم رسیده اید؟ آیا می دانم چگونه از (داخلی و خارجی) یا سد دندانی به درستی استفاده کنم؟ آیا من می دانم چگونه به مراقبت های بهداشتی جنسی و باروری (مثلا برای آزمایش و درمان، گزینه های پیشگیری از بارداری) دسترسی پیدا کنم؟ آیا برای اطمینان از داشتن رابطه جنسی محافظت شده اقداماتی انجام داده ایم؟ اطمینان از اینکه از خود در برابر عفونتهای مقاربتی و بارداری نا خواسته محافظت می کنید. فرد نباید در مورد احساس شریک زندگی، و رابطه جنسی آن سوالاتی در ذهن داشته باشد. باید از او بپرسید چه احساسی و چه انتظاری از رابطه دارد؟ آیا آنها احساس آمادگی برای رابطه جنسی دارند؟ آیا آنها می خواهند با شما رابطه جنسی برقرار کنند و اگر چنین است، رابطه جنسی برای آنها چه معنایی دارد؟ در مورد سوالاتی که از خود پرسیده اید با آنها صحبت کنید به یاد داشته باشید، هر دو شریک باید رضایت خود را برای انجام رابطه جنسی اعلام کنند و در تمام مدت تماس جنسی رضایت خود را ادامه دهند. از طرفی هم هر زمان که فرد بخواهد می تواند نظر خود را تغییر داده و رضایت خود را پس بگیرد حضور در یک رابطه می تواند یک زمان هیجان انگیز و ویژه باشد. گذراندن وقت با همسرتان، شناختن آن و تجربه احساسات جدید می تواند لذت بخش باشد. با این حال همیشه، داشتن یک رابطه خوب به معنای داشتن رابطه جنسی نیست. راه های زیاد دیگری برای گذران اوقات خوب وجود دارد، به شریک زندگی خود نشان دهید که به آنها نیز اهمیت می دهید هر کاری که انتخاب می کنید با هم انجام دهید، از بوسیدن، لمس کردن یا رابطه جنسی، همیشه باید کاری باشد که هر دو طرف می خواهید انجام دهید. هیچ کس نباید شما را مجبور به تماس جنسی کند از طرفی هم، هر دو باید از نظر احساسی و جسمی آمادگی و اطمینان لازم برای داشتن رابطه جنسی داشته باشید داشتن رابطه جنسی برای اولین بار (یا با یک شریک جدید) یک تصمیم بزرگ است واحتمال دارد شما را عصبی، مضطرب، هیجان زده یا گیج کند رابطه جنسی همچنین می تواند برای افراد مختلف معنای مختلفی داشته باشد. برای برخی از افراد می تواند یک تجربه کاملا شخصی و صمیمی باشد و برای برخی دیگر احتمال دارد فقط یک تجربه فیزیکی باشد. دیدگاه‌ها در مورد رابطه جنسی همچنین می تواند تحت ت ثیر ارزشهای شخصی، و یا خانوادگی، اعتقادی یا مذهبی باشد آیا می دانید چگونه از بارداری ناخواسته (بدون برنامه) جلوگیری کنید؟ آیا از نظر احساسی آماده رابطه هستید و بعد از آن چه احساسی خواهید داشت؟ آیا می دانید چگونه از خود در برابر محافظت کنید؟ آیا با شخصی که می خواهید رابطه جنسی برقرارکنید، احساس امنیت می کنید؟ آیا این کاری است که خود می خواهید انجام دهید؟ آیا از این موضوع احساس هیجان یا اضطراب بیشتری می کنید؟ آیا رابطه جنسی چیزی است که با همسرتان در مورد آن بحث کرده اید و هر دو احساس راحتی و آمادگی برای آن دارید؟ آیا هر دو در سن قانونی وموافقت با فعالیت جنسی هستید؟ نظرسنجی مدارس ملی نشان داد که از آنها رابطه جنسی ندارند. بنابراین در واقع همه افراد این کار را انجام نمی دهند. اگر تصمیم گرفتید و برای برقراری رابطه جنسی خود آمادگی لازم را دارید، بهتر است که در مورد رابطه جنسی محافظت شده با شریک زندگی خود مشورت کنید. احتمال دارد این مکالمه ناخوشایند باشد اما در بیشتر موارد، شریک زندگی تان هم احتمالا از خودش می پرسد که چگونه این موضوع را با شما مطرح کند! در ابتدا شاید احساس عجیب یا ناخوشایندی داشته باشید، اما صحبت کردن درباره این موضوع برای شما به تدریج راحت تر خواهد شد. در یک رابطه سالم شریک زندگیتان، برای مراقبت از سلامتی خود به نظرات شما احترام می گذارد. شاید تعجب کنید که رابطه هم از نظر عاطفی و هم از نظر جسمی بسیار مهم است. در مورد اینکه از چه راه پیشگیری برای جلوگیری از بارداری ناخواسته استفاده کنید با هم حرف بزنید. سپس، در مورد چگونگی جلوگیری از بیماری های مقاربتی با استفاده از کاندوم و یا سدهای دندانی و آزمایش صحبت کنید. اول از همه در مورد رابطه جنسی صحبت کنید و رضایت طرف مقابل را بگیرید. مطمین شوید که هر دو در مورد کاری که قرار است انجام دهید توافق کرده و احساس راحتی می کنید هر چقدر در مورد روش های رابطه جنسی محافظت شده و مزایای رابطه جنسی بی خطر آمادگی و راحتی بیشتری داشته باشید، بحث در مورد آن با همسرتان راحت تر خواهد بود. مواردی مانند داشتن کاندوم و دانستن چگونگی استفاده از آنها، می توانند نسبت به داشتن رابطه جنسی محافظت شده و صحبت در مورد آن با شریک زندگی خود اطمینان بیشتری داشته باشند سوالاتی را که می توانید بپرسید، عبارتند از: احساس شما در مورد استفاده ما از کاندوم یا سد چیست؟ من می خواهم بدون نگرانی از باردار شدن از رابطه جنسی لذت ببرم. برای جلوگیری از ابتلا به عفونت همیشه از کاندوم استفاده می کنم یا دوست دارم همیشه از کاندوم استفاده کنیم. اگر قصد داریم رابطه جنسی برقرار کنیم، باید در مورد پیشگیری از بارداری و رابطه جنسی ایمن صحبت کنیم |
آیا تاکنون شده است وقتی روز بیدار می شوید احساس طعم شور در دهان دارید؟ یا حتی وقتی چیزی نمکی نخورده اید؟ علت های احساس طعم شور در دهان چیست؟ این احساس عجیب در واقع کاملا رایج است. اگرچه معمولا جای نگرانی نیست، اما اگر علایم دیگری را تجربه کردید، باید به پزشک مراجعه کنید. در اینجا آنچه بایدبدانید وجود دارد. در کنار طعم شور، شاید احساس کنید که در دهان شما گلوله های پنبه ای دارید. این به معروف است. این می تواند ناشی از هرچیزی از مصرف دخانیات یا پیری یا عوارض جانبی دارو باشد. همچنین احتمال دارد تجربه کنید: گلو درد بوی بد دهان زبان شیاردار بزاق غلیظ یا رشته ای چسبندگی در دهان شما خشکی دهان به راحتی و به تنهایی پاک می شود. حتما مقدار زیادی آب بنوشید و از غذاهای پر ادویه و نمک تا زمانی که علایم شما فروکش نکند، خودداری کنید. همچنین میتوانید برای کمک به تحریک تولید بزاق، آدامس های بدون قند یا استفاده از شستشوها مانند دهانشویه ( OTC ) خوراکی بدون نسخه خشک را امتحان کنید. یکی دیگر از دلایل شایع دهان نمکی و خشکی است و می تواند به طور ناگهانی یا با گذشت زمان ایجاد شود. برخی از افراد احتمال دارد پس از یک دوره اسهال یا ستفراغ دچار کم آبی شوند. برخی افراد نیز پس از ورزش شدید در گرما دچار کم ابی شوند. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید همچنین ممکن است علایم زیر را تجربه کنید: گیجی سرگیجه ادرار تیره تکرر ادرار تشنگی شدید پزشکان نوشیدن روزانه بین شش تا هشت لیوان مایعات را توصیه می کنند. در صورت مریضی، گرم بودن هوا یا ورزش شدید ممکن است به موارد بیشتری نیاز داشته یاشید. بدون درمان، کمبود آب بدن می تواند منجر به عوارض جدی شود. شاید دچار تشنج، خستگی، مشکلات کلیوی یا حتی یک وضعیت تهدید کننده زندگی به نام شوک هیپوولمیک شوید. بیشتر بزرگسالان می توانند با نوشیدن مایعات بیشتر بهتر شوند. در موارد شدید، احتمال دارد برای دریافت مایعات و الکترولیت های داخل وریدی در بیمارستان بستری شوید. طعم نمکی یا فلزی دهان ممکن است نشانه خونریزی دهانی باشد. این می تواند به یک دلیل اتفاق بیفتد، مانند خوردن غذاهای تند، چیپس، یا مسواک زدن بیش از حد لثه ها. اگر بعد از نخ دندان یا مسواک زدن، لثه های شما مرتب خونریزی میکنند، ممکن است دچار (التهاب لثه) شوید. این یک بیماری شایع است که می تواند باعث شود لثه های شما به مرور زمان زخم و متورم شوند. بدون درمان، بیماری لثه می تواند منجر به عفونت شود. اگر دچار خونریزی یا حساسیت نامطبوع هستید به دندانپزشک مراجعه کنید. بدون درمان، التهاب لثه می تواند منجر به عفونت به نام پریودنتیت شود. اگر زود گرفتار شود، پریودنتیت معمولا هیچ اثر ماندگاری نخواهد داشت. اما در موارد شدید می تواند به استخوان ها و دندان های شما آسیب برساند. اگر التهاب لثه شما به پریودنتیت پیشرفت کرده است، ممکن است تجربه کنید: دندانهای شل آبسه های لثه چرک زیر دندانها خونریزی همچنین می تواند عفونت های دیگر مانند برفک دهان را نشان دهد. این یک عفونت مخمری است که در دهان ایجاد می شود. شاید لکه های سفید در دهان خود مشاهده کنید یا احساس سوزش دردناکی داشته باشید. در حالی که برخی طعم نمکی دارند، دیگران ممکن است دریابند که نمی توانند چیزی را بچشند. ویروس پاپیلومای انسانی خوراکی ( HPV ) نیز ممکن است. اگرچه به طور معمول در مراحل اولیه علایمی ایجاد نمی کند، اما ممکن است با پیشرفت عفونت، یا سرفه خون را تجربه کنید. خلط در گلو در اثر عفونت سینوسی یا آلرژی نیز می تواند مقصر باشد. در صورت بیماری خلط بینی شما می تواند در پشت گلو جمع شود. اگر با بزاق دهان شما مخلوط شود، می تواند طعم نمکی ایجاد کند. همچنین ممکن است احساس کنید که بینی شما گرفتگی یا آبریزش دارد یا نفس کشیدن سخت است. بسیاری از سرماخوردگی ها و آلرژی ها به خودی خود برطرف می شوند. اقدامات مراقبت از خود شامل استراحت و مایعات کافی، دمیدن بینی یا مصرف داروی ضد سرماخوردگی یا آنتی هیستامین است. اسپری ها یا شستشو همچنین ممکن است مجاری بینی شما را پاک کند. در صورت بروز شرایط زیر باید به پزشک مراجعه کنید: تب شدید درد سینوس ترشحات خونین بینی ترشحات بینی زرد یا سبز علایمی که بیش از روز طول می کشد. ترشحات بینی واضح، به ویژه پس از آسیب به سر طعم ترش یا شور در دهان شما ممکن است نشانه ای از ریفلاکس اسید یا صفرا باشد. این شرایط می توانند با هم یا جداگانه رخ دهند. اگرچه علایم آنها مشابه است، ریفلاکس اسید در اثر جریان یافتن اسیدهای معده به مری و ریفلاکس صفرا ناشی از جریان مایعات صفراوی از روده کوچک به معده و مری است. همچنین ممکن است تجربه کنید: استفراغ صفرا سوزش معده مکرر سرفه یا گرفتگی صدا کاهش وزن بدون دلیل درد شدید در بالای شکم شما اگر ریفلاکس درمان نشود، می تواند به بیماری ریفلاکس معده ( GERD ) منجر شود، یک بیماری پیش سرطانی به نام اگر بدن شما فاقد برخی مواد مغذی باشد، ممکن است طعم نمکی یا فلزی در دهان ایجاد کنید. کمبود آن می تواند به سرعت یا طی چند سال ایجاد شود. همچنین ممکن است در این وضعیت علایم احتمالی زیر را تجربه کنید: گیجی خستگی رنگ پریدگی تغییر شخصیت ضربان قلب نامنظم بی حسی دست و پا درمان کمبودهای تغذیه ای مخصوص ویتامین بدن شما است. مثلا: کمبود فولات با خوردن یک رژیم غذایی متعادل و مصرف مکمل های فولات تجویز می شود. کمبود ویتامین B - B - کمبود ویتامین C C هنگامی رخ می دهد که سیستم ایمنی بدن شما به همه غدد رطوبت ساز بدن از جمله غدد بزاقی و مجاری اشک حمله کند. این می تواند باعث ایجاد طعم شور یا خشکی دهان و خشکی چشم شود. همچنین ممکن است در این وضعیت علایم احتمالی زیر را تجربه کنید: خستگی درد مفصل سرفه خشک خشکی واژن بثورات پوستی این وضعیت ممکن است همراه با سایر اختلالات خود ایمنی مانند لوپوس یا آرتریت روماتویید باشد. بسیاری از افراد می توانند علایم دهانی خود را با استفاده از درمان های OTC طعم شور نیز ممکن است به دلیل موارد زیر ایجاد شود: در صورت وجود پارگی یا سوراخ در غشای اطراف مغز، ممکن است نشت مایع مغزی نخاعی رخ دهد. این سوراخ باعث می شود مایعی که مغز را احاطه کرده است، خارج شود و به داخل بینی و دهان شما چکه کند. در صورت بروز نشت و همچنین حالت تهوع، استفراغ، سفتی گردن یا تغییرات شناختی به پزشک مراجعه کنید. ممکن است لثه در دوران بارداری خونریزی کند یا حساسیت بیشتری پیدا کند. در نتیجه، طعم فلزی رایج است، اما تغییرات آن برای هر زن منفرد است. یایسگی زمان دیگری است که زنان شاید تغییرات چشایی را تجربه کنند. بیش از دارو وجود دارد که ممکن است طعم نمکی در دهان شما ایجاد کند. داروها همچنین ممکن است باعث خشکی دهان و مجموعه ای از عوارض جانبی دیگر شوند. اگر مشکوک هستید که داروی شما در پی تغییر طعم است، با پزشک خود صحبت کنید. افرادی که تحت برای درمان سرطان قرار دارند، اغلب تغییرات چشایی را به دلیل آسیب دیدن جوانه های چشایی و غدد بزاقی گزارش می کنند. خشکی دهان نیز به خصوص در افرادی که تحت تابش سرطان های سر و گردن قرار دارند، شایع است. بسیاری از شرایطی که باعث ایجاد طعم نمکی در دهان می شود به راحتی قابل کشف است. هر تغییری را با پزشک خود درمیان بگذارید. اگر این تغییر ناگهانی باشد و با علایم یا نشانه های دیگری از عفونت همراه باشد، می توانید از پزشک خود مشورت بگیرید. حس خوب چشایی نشانه سلامت و بالعکس است. در بعضی موارد، ممکن است عطر و طعم غیر طبیعی در دهان شما یک اشکال موقتی باشد که در اثر خوردن بیش از حد غذاهای با مزه ایجاد می شود، اما اگر به یک اتفاق طولانی مدت یا مکرر تبدیل شود، می تواند نگران کننده باشد. با خوردن آب کافی و محدود کردن مصرف سدیم می توانید بر طعم شور دهان خود غلبه کنید. منابع: |
سوختگی درجه یک، اتفاقی دردناک در خانه، به ویژه برای کودکان و سالمندان است. سوختگی درجه یک اغلب هنگامی اتفاق میفتد که کسی به چیزی داغ مانند اجاق گاز، اتو یا صاف کننده مو ویا با آب داغ و امثال این ها دست بزند. قرار گرفتن در معرض آفتاب بیش از حد بدون استفاده از ضد آفتاب یا انواع دیگر محافظ پوست نیز دلیل سوختگی های درجه یک است. با این حال محققان گزارش دادند که سوختگی های کودکان به دلیل سوختن تصادفی با مایعات داغ یا لوازم داغ است. به طور کلی، سوختگی های درجه یک جزیی هستند و فقط روی لایه خارجی پوست تاثیر می گذارند و باعث تخریب پوست و ایجاد تاول نمی شوند. سوختگی های درجه یک، خیلی شدید نیستند و معمولا به صورت یک ناحیه قرمز و خشک روی پوست دیده می شوند. رایج ترین علامت سوختگی درجه یک، قرمز شدن پوست است. سایر علایم سوختگی درجه یک، عبارتند از: درد تورم خارش لایه برداری پوست تغییر موقتی رنگ پوست ناشی از لایه برداری پوستی که ممکن است در اثر لمس گرم باشد. درد در ناحیه سوخته که به مدت - روز طول می کشد. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید پزشکان سوختگی های درجه یک را سوختگی های سطحی می دانند زیرا فقط روی لایه بالایی پوست ت ثیر می گذارد. سوختگی های درجه یک از نظر سوختگی به عمق پوست و سایر بافت ها نفوذ نمی کند. سوختگی های دیگر دارای مشخصات زیر است: این سوختگی ها از طریق اپیدرم عبور کرده و به بالای لایه دوم پوست می رسند که به درم معروف است. این سوختگی ها تاول بیشتری دارند و به طور کلی دردناک تر و متورم تر هستند: این نوع سوختگی به لایه های اول و دوم پوست تا سطح سوم و پایین ترین سطح پوست نفوذ می کند، که به عنوان زیرپوست شناخته می شود. با این سوختگی های عمیق تر، ممکن است ناحیه آسیب دیده مانند سطح یک تکه زغال سوخته سفید به نظر برسد: این نوع سوختگی از هر سه لایه پوست عبور می کند و به عضله، استخوان، اعصاب و چربی های زیر آن آسیب می رسد. در سوختگی درجه چهار هیچ دردی وجود ندارد زیرا آسیب به اعصاب از بروز هرگونه احساس دردی جلوگیری می کند. درمان در منزل رایج ترین روش برای درمان سوختگی درجه یک است. حتی اگر بیشتر سوختگی های درجه یک نیازی به درمان توسط یک متخصص پزشکی ندارند، اما هنوز هم درمان دقیق این آسیب ها بسیار مهم است. مطمین شوید که زخم ها تمیز، محافظت شده و عاری از عفونت هستند. با یک باند نچسب از محل سوخته شده محافظت کنید. مراحل درمان سوختگی درجه یک در خانه، عبارتند از: مقدار زیاد مایعات بنوشید. ناحیه سوخته را با آب و صابون ملایم به آرامی تمیز کنید. تاول هایی که ممکن است ایجاد شود را از بین نبرید. زیرا این امر می تواند خطر عفونت را افزایش دهد. برای کاهش درد، تورم و التهاب از (استامینوفن یا ایبوپروفن) استفاده کنید. لباس ها، ساعت ها، انگشترها و سایر جواهرات را از نزدیکی منطقه سوخته خود بردارید. محل سوخته را با باند نچسب بپوشانید. پانسمان را سه بار در هفته عوض کنید، به شرطی که عفونی نباشد. اگر سوختگی آلوده به نظر می رسد، هر روز باند را عوض کنید. آکادمی درماتولوژی آمریکا توصیه استفاده از وازلین هر تا ساعت را توصیه می کند. در سوختگی درجه یک از کره یا خمیر دندان استفاده نکنید. زیرا این امر می تواند خطر عفونت را افزایش داده و از بهبود آن جلوگیری کند. ناحیه سوخته را بلافاصله در آب خنک (نه آب یخ زده) فرو برده و حدود دقیقه در آنجا نگه دارید، سپس کمپرس های سرد و مرطوب را بر روی محل قرار دهید تا زمانی که درد فروکش کند. هرگز یخ را مستقیما روی محل سوختگی قرار ندهید. اگر سوختگی در طی ساعت علایم بهبودی را نشان نداد، یا اگر به نظر می رسد بدتر شده است، سریعا به دنبال مراقبت های پزشکی باشید. در بیشتر مواقع، این نیاز به مراجعه پزشکی ندارند. با این حال، در شرایط زیر بهتر است به پزشک مراجعه کنید: قسمت سوخته از کف دست فرد بزرگتر است. سوختگی به بیش از لایه بالایی پوست ت ثیر بگذارد. فرد مبتلا به سوختگی یک کودک خردسال یا یک فرد سالمند است. سوختگی همراه با تب یا درد و قرمزی که به مسکن های OTC پاسخ نمی دهد. سوختگی کاملا مچ پا، مچ دست، انگشت، انگشت پا یا قسمت دیگری از بدن را در بر گرفته باشد. هر زمان پوست آسیب دیده باشد، حتی اگر آسیب ناشی از خراشیدگی کوچک یا آفتاب سوختگی خفیف باشد، بدن نمی تواند مانند حالت معمول در برابر عفونت از خود دفاع کند. همیشه به این سوختگی ها توجه زیادی داشته باشید و علایم احتمالی عفونت مانند موارد زیر را بررسی کنید: افزایش تورم و حساسیت یک رگه قرمز در منطقه سوخته شده سوختگی باعث تخلیه مایع زرد یا سبز می شود. تغییر در رنگ و ظاهر عمومی منطقه سوخته اگرچه این سوختگی ها به اندازه سوختگی های درجه بالاتر جدی نیستند، اما می توانند کاملا صدمه ببینند و در صورت عدم درمان صحیح، جای زخم بر جای بماند. برای درمان سوختگی درجه یک در خانه، این نکات را از متخصصان پوست دنبال کنید. این سوختگی ها بسیار شایع است و اغلب پس از لمس تصادفی اجاق گاز، اتو مو اتفاق میفتد. آفتاب سوختگی نیز می تواند سوختگی درجه یک باشد. برخلاف سوختگی های درجه دو یا سوم که شدیدتر هستند، این سوختگی ها فقط لایه بالایی پوست را درگیر می کنند. در صورت این سوختگی ها، پوست شما ممکن است قرمز و دردناک باشد و تورم خفیفی را تجربه کنید. بیشتر این سوختگی ها در خانه قابل درمان است. با این حال، مهم است که بدانید چه کاری باید انجام دهید. اگرچه سوختگی های درجه یک به اندازه سوختگی های درجه بالاتر جدی نیستند، اما ممکن است کمی صدمه ببینند و در صورت عدم درمان صحیح، جای زخم را بر جای می گذارند. سوختگی را بلافاصله در آب سرد شیر قرار دهید یا از کمپرسهای سرد و مرطوب استفاده کنید. این کار را برای حدود دقیقه یا تا زمانی که درد فروکش کند، انجام دهید. از پماد، خمیر دندان یا کره روی محل سوختگی استفاده نکنید، زیرا ممکن است باعث ایجاد عفونت شود همچنین از آنتی بیوتیک های موضعی استفاده نکنید. در صورت ایجاد تاول، بگذارید در حالی که ناحیه را تحت پوشش قرار داده اید، به خودی خود بهبود یابد. استامینوفن یا ایبوپروفن می تواند به تسکین درد و کاهش التهاب کمک کند. پس از بهبود سوختگی، با جستجوی سایه، پوشیدن لباس محافظ یا استفاده از کرم ضد آفتاب با طیف وسیع و مقاوم در برابر آب با SPF یا بالاتر، منطقه را در برابر آفتاب محافظت کنید که در به حداقل رساندن جای زخم کمک می کند، زیرا قرمزی ناشی از سوختگی گاهی اوقات برای هفته ها ادامه می یابد، به ویژه در افرادی که رنگ پوست آن ها تیره است. این سوختگی ها معمولا خود به خود و بدون معالجه پزشک بهبود می یابند. با این حال، اگر سوختگی درجه یک شما بسیار زیاد است، اگر فرد نوزاد یا مسن است، یا اگر فکر می کنید سوختگی شما شدیدتر است، سریعا به اورژانس مراجعه کنید. موسسه ملی علوم پزشکی عمومی می گویند که این سوختگی ها برای درمان حدود یک هفته طول می کشد. سایر متخصصان می گویند که بهبودی فرد در اثر این سوختگی هامعمولا تا روز طول می کشد. ایجاد زخم معمولا در این سوختگی ها مشکلی ایجاد نمی کند. زخم ها فقط در صورت آسیب رسیدن به لایه زیرین پوست ایجاد می شوند و این سوختگی ها معمولا تا آن حد به داخل پوست نفوذ نمی کنند. همچنین آنها در کمتر از روز بهبودی می یابند و طبق گفته انجمن ققنوس برای نجات یافتگان از سوختگی، سوختگی هایی که به سرعت بهبود می یابند معمولا جای زخم ندارند. با این حال، همیشه از پوست حساس و آسیب دیده بیشتر مراقبت کنید. اگر پوست در ناحیه آسیب دیده شروع به لایه برداری کرد، بگذارید تا به طور طبیعی لایه برداری شود، زیرا کشیدن آن ممکن است دردناک باشد و باعث ایجاد زخم شود. بیشتر این سوختگی ها یک طی روز کاملا بهبود می یابند. برخی از افراد ممکن است دریابند که پوست بهبود یافته نسبت به پوست مناطق دیگر تیره تر یا روشن تر است. گاهی اوقات، منطقه سوخته می تواند در طول بهبودی خارش ایجاد کند. اگرچه ممکن است خارش ناخوشایند باشد، اما بخشی از بهبود است. مرطوب کننده های پوست و آنتی هیستامین های OTC ، مانند بنادریل، می توانند به کاهش ناراحتی کمک کنند. به حداقل رساندن قرار گرفتن در معرض نور مستقیم آفتاب و رعایت موارد استاندارد ایمنی در برابر آفتاب می تواند از آسیب بیشتر پوست جلوگیری کند. سوختگی ها بر اساس میزان آسیب هایی که به بدن وارد می کنند طبقه بندی می شوند. |
از شایع ترین علایم کمبود ید در بدن می توان به افزایش وزن و بزرگ شدن گردن اشاره کرد. ید یک ماده معدنی ضروری است که معمولا در غذاهای دریایی یافت می شود. غده تیرویید شما از آن برای ساختن هورمون های تیرویید استفاده می کند، که در کنترل رشد، ترمیم سلول های آسیب دیده و پشتیبانی از متابولیسم سالم موثر است. مت سفانه، تا یک سوم افراد در سراسر جهان در معرض کمبود ید هستند. کسانی که بیشترین خطر کمبود ید را دارند شامل موارد زیر هستند: زنان باردار افرادی که از نمک ید دار استفاده نمی کنند. افرادی که رژیم گیاهخواری یا وگان را دنبال می کنند. افرادی که در کشورهایی زندگی می کنند که ید در خاک بسیار کمی است. این شامل آسیای جنوبی، آسیای جنوب شرقی، نیوزیلند و کشورهای اروپایی است. کمبود ید می تواند علایم ناراحت کننده و حتی شدید ایجاد کند. آنها شامل تورم در گردن، مسایل مربوط به بارداری، افزایش وزن و اختلال در یادگیری هستند. کم کاری تیرویید یا هورمون های کم تیرویید است. از آنجا که از ید برای تولید هورمونهای تیرویید استفاده می شود، کمبود ید به این معنی است که بدن شما نمی تواند به اندازه کافی از آنها استفاده کند و منجر به کم کاری تیرویید شود. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید تورم در جلوی گردن شایعترین علامت کمبود ید است. به این حالت گواتر گفته می شود و وقتی بزرگ می شود که غده تیرویید بزرگ شده باشد. غده تیرویید یک غده کوچک و پروانه ای در جلوی گردن شما است. با دریافت سیگنال از هورمون تحریک کننده تیرویید ( TSH ) باعث تولید هورمون های تیرویید می شود. وقتی سطح TSH در خون افزایش می یابد، غده تیرویید از ید برای تولید هورمون های تیرویید استفاده می کند. با این حال، هنگامی که بدن شما ید کمی دارد، نمی تواند به اندازه کافی از آنها استفاده کند. برای جبران، غده تیرویید بیشتر تلاش می کند تا هورمون بیشتری تولید کند. این باعث رشد و تکثیر سلول ها و در نهایت منجر به گواتر می شود. افزایش وزن غیرمنتظره نشانه دیگری از کمبود ید است. وقتی سطح هورمون تیرویید پایین باشد، بدن شما در حالت استراحت کالری کمتری می سوزاند. مت سفانه، این بدان معنی است که کالری بیشتری از غذاهایی که می خورید به عنوان چربی ذخیره می شود. خستگی و ضعف نیز از علایم رایج کمبود ید است. در حقیقت، برخی بررسی ها نشان داده است که تقریبا از RDI جلبک دریایی معمولا منبع عالی ید است، اما این بستگی به محل تولید آن دارد. جلبک دریایی برخی کشورها مانند ژاپن سرشار از ید است. مقادیر کمتری از این ماده معدنی در انواع مواد غذایی مانند ماهی، صدف، گوشت گاو، مرغ و لوبیا چیتی، شیر و سایر محصولات لبنی نیز یافت می شود. بهترین راه برای دریافت ید کافی افزودن نمک ید دار به وعده های غذایی است. نیمی از قاشق چای خوری ( گرم) در طول روز برای جلوگیری از کمبود کافی است. اگر فکر می کنید کمبود ید دارید، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید. آنها علایم تورم (گواتر) را بررسی می کنند یا برای بررسی سطح ید شما نمونه ادرار می گیرند. ید در غذاهای بسیار کمی یافت می شود، این یکی از دلایل شایع بودن کمبود است. بیشتر بزرگسالان سالم به میکروگرم در روز نیاز دارند، اما زنان در دوران بارداری و شیردهی برای ت مین نیازهای نوزادان در حال رشد به مقدار بیشتری نیاز دارند. کمبود ید، به ویژه در اروپا و کشورهای جهان سوم، که خاک و مواد غذایی از نظر ید کم است، بسیار شایع است. بدن شما از ید برای تولید هورمون های تیرویید استفاده می کند. به همین دلیل کمبود ید می تواند باعث کم کاری تیرویید شود، بیماری که بدن نمی تواند به اندازه کافی هورمون تیرویید ایجاد کند. خوشبختانه پیشگیری از کمبود آن آسان است. افزودن نمک ید دار به وعده های اصلی غذایی باید به شما در رفع نیازهایتان کمک کند. اگر فکر می کنید کمبود ید دارید، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید. آنها علایم قابل مشاهده کمبود ید را مانند گواتر بررسی می کنند یا نمونه ادرار می گیرند. منبع: |
تشخیص ممکن است دشوار باشد. زیرا این ناحیه از بدن شامل بسیاری از ماهیچه ها، تاندون ها و رباط ها است. این نوع درد اغلب ممکن است به دلیل آسیب های جزیی عضلانی باشد که در خانه قابل درمان است. اگر درد شدید باشد یا برطرف نشود، ممکن است مشکل جدی تری را نشان دهد. درد ران فوقانی می تواند به دلیل آسیب های عضلانی، مشکلات عصبی و چند بیماری دیگر ایجاد شود، از جمله: آسیب های عضلانی، مانند پیچ خوردگی و کشیدگی، علت شایع درد در قسمت فوقانی ران است. به دلیل وجود تعداد زیادی عضله در قسمت فوقانی ران، درد در این ناحیه اغلب به دلیل آسیب دیدگی عضله است. برخی از آسیب های شایع عضلانی در این ناحیه عبارتند از کشیدگی عضلات پیچ خوردگی و کشیدگی می تواند بر روی بسیاری از ماهیچه ها، رباط ها و تاندون های ران ت ثیر بگذارد. پیچ خوردگی رباط پاره یا کشیده است. رباط ها استخوان ها را به استخوان های دیگر متصل می کنند. کشیدگی عضله یا تاندون پاره یا کشیده است. تاندون ها عضلات را به استخوان متصل می کنند. علایم کشیدگی یا پیچ خوردگی، عبارتند از تورم در اطراف ناحیه دردناک دشواری در کشش یا حرکت دادن ران دردی که به سمت بالا یا پایین پخش می شود. درد ناگهانی به دنبال زمین خوردن، یک تمرین شدید، یا یک مفصل بیش از حد کشیده شده هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید آسیب بیش از حد ممکن است هنگامی رخ دهد که عضله ای در اطراف یا ران بیش از حد طولانی کار کند، یا وقتی فرد قبل از ورزش گرم نمی شود. درد با گذشت زمان بیشتر می شود. در نهایت، درد ممکن است حتی زمانی که فرد به ناحیه آسیب دیده استراحت می دهد، ایجاد شود. علامت اصلی آسیب بیش از حد، درد بدنبال ورزش یا فعالیت بدنی شدید است. درد ممکن است هر دو ران را درگیر کند. ورزش نکردن کافی یا صرف نشستن زیاد روزانه می تواند به عضلات آسیب برساند و باعث درد مزمن شود. نشستن به مدت طولانی می تواند به مفاصل و عضلات، به ویژه باسن و پاها فشار وارد کند. کمبود فعالیت ممکن است باعث ضعف عضلات شود و باعث درد گسترده عضلانی شود. افرادی که به دلیل کم تحرکی دچار درد ران فوقانی می شوند نیز ممکن است در سراسر بدن خود احساس درد کنند. درد می تواند با گذشت زمان حرکت کرده یا شدت آن تغییر کند و برخی از افراد مبتلا به این نوع درد ممکن است درد مزمن گسترده ای را تجربه کنند. صدمات در نواحی دیگر بدن می تواند باعث گسترش درد به قسمت فوقانی ران شود. به عنوان مثال، آسیب ران ممکن است تا پاها تابیده شود. برخی از آسیب ها نحوه راه رفتن فرد را تغییر می دهند و باعث می شوند عضلات سفت شوند بدون اینکه متوجه شوند. این می تواند باعث درد در ران و پاها شود. اگر فردی در نواحی مجاور مانند لگن یا زانو احساس درد می کند، این نیز می تواند دلیل آسیب دیدگی ران های او باشد. همچنین ممکن است افراد از ناحیه اعصاب بالای ران احساس درد کنند. درد عصبی زمانی رخ می دهد که به اعصاب آسیب برسد. این احساس حتی درصورتی که از ناحیه ران آسیب فیزیکی نبیند احساس درد ایجاد می کند. برخی از انواع متداول درد عصبی، عبارتند از نوروپاتی محیطی آسیب عصبی است که باعث درد عصب می شود. این اغلب به دلیل شرایط دیگری مانند دیابت است. افراد مبتلا به این درد ممکن است احساسات غیرمعمولی در ران و جاهای دیگر از جمله سوزش، بی حسی، احساس خارش و درد تیراندازی داشته باشند. مرالژیا پارستتیکا، سندرم برنهارد - روت نیز نامیده می شود. آسیب یا فشار بر روی عصب پوستی استخوان ران جانبی، عصبی که بر احساس در قسمت خارج ران ت ثیر می گذارد، می تواند باعث ایجاد این احساس دردناک شود. ممکن است فردی این درد را به دلیل سوزش یا تیراندازی تجربه کند و این وضعیت می تواند باعث بی حسی دوره ای در قسمت فوقانی ران و لگن شود. معاینه منطقه معمولا برای تشخیص علت انجام می شود. کبودی، حتی آن که قابل رویت نیست، می تواند به شدت دردناک باشد. این درد اغلب ضربان دار است و در یک ناحیه منفرد بروز می کند. درد ناشی از آسیب جزیی مانند کبودی به طور معمول در جاهای دیگر تابش نمی یابد. بیماری های مزمن متعدد می توانند باعث درد در قسمت فوقانی ران شوند. افراد مبتلا به فیبرومیالژیا درد مزمن گسترده ای را در نقاط فشار خاص تجربه می کنند. اغلب دقیقا بالای زانوها و پشت ران های فوقانی رخ می دهد. انواع مختلف آرتروز می تواند باعث درد در بدن، از جمله در ران شود. درد غالبا در مفصل ران و زانو متمرکز است اما ممکن است به سمت پایین یا بالا تابیده شود. بندرت، درد در قسمت فوقانی ران می تواند به دلیل لخته شدن خون در رگ باشد. این ترومبوز ورید عمقی نیز نامیده می شود، اگر لخته از بین برود و به ریه ها، قلب یا مغز برسد، می تواند خطرناک باشد. افرادی که پروازهای طولانی انجام می دهند، برای مدت طولانی بی تحرک هستند، گردش خون ضعیفی دارند، سیگار می کشند، بیماری قلبی عروقی دارند یا باردار یا دارای اضافه وزن هستند در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به قرار دارند. علایم درد در این شرایط شامل موارد زیر است: درد هنگام راه رفتن تورم، قرمزی یا گرما در امتداد رگ پا حساسیت به لمس در یک نقطه خاص روی پا درد بدون دلیل در پا که بعد از چند روز بهتر نمی شود. تنگی نفس هنگام حرکت لخته به قلب و سپس به ریه ها ( لخته خون یک فوریت پزشکی است که نیاز به درمان فوری پزشکی دارد. گاهی اوقات، درد می تواند به جلو، پهلوها و پشت ران تابیده شود، و هر یک ممکن است به دلایل مختلف ایجاد شود. آسیب یا پیچ خوردگی همسترینگ می تواند باعث ایجاد درد در پشت ران شود. عصب محبوس شده در مهره های سوم کمر که به آن سیاتیک نیز گفته می شود، ممکن است باعث درد به سمت بیرون ران شود. سیاتیک در همچنین ممکن است درد را به قسمت جلوی ران نشان دهد. کشیدگی یا کبودی عضلات چهار سر ران نیز می تواند باعث درد در این ناحیه شود. از آنجا که درد در قسمت فوقانی ران دلایل زیادی دارد، عوامل خطر آن هم متفاوت است. برخی از عوامل خطر درد در قسمت فوقانی ران، عبارتند از گردش ضعیف شرکت در ورزش سبک زندگی بی تحرک سابقه آسیب دیدگی در پاها یا باسن بیماری های مزمن پزشکی، مانند دیابت و هیچ آزمایش واحدی نمی تواند علت درد بالای ران را تشخیص دهد. این فرآیند معمولا با معاینه منطقه شروع می شود. همچنین پزشک شرح حال پزشکی کاملی را ثبت کرده و از آسیب های اخیر سوال می کند. اگر پزشک دلیل واضحی پیدا نکرد، آزمایشات تشخیصی ممکن است شامل موارد زیر باشد اشعه ایکس برای بررسی استخوان ها آزمایش خون برای ارزیابی شرایط پزشکی مانند آرتروز تصویربرداری از برای بررسی وجود لخته خون آزمایشات عصبی، مانند مطالعات هدایت عصب و الکترومیوگرافی عکسبرداری با تشدید مغناطیسی و توموگرافی کامپیوتری برای مشاهده عضلات اسکن می کند. آسپیراسیون مفصل، روشی است که شامل برداشتن مایعات از مفصل برای بررسی برخی مشکلات مفصلی است. فیزیوتراپی و ورزش ملایم ممکن است به درمان درد بالای ران کمک کند. درمان درد بالای ران به علت آن بستگی دارد. جراحات جزیی غالبا با درمان در منزل، از جمله استراحت، گرما، یخ، فشرده سازی، ارتفاع و ماساژ ملایم بهبود می یابند. سایر گزینه های درمانی این وضعیت ممکن است شامل موارد زیر باشد فیزیوتراپی و ورزش درمانی داروی تسکین درد برای درد مزمن بدون دلیل جراحی برای ترمیم اعصاب آسیب دیده یا به دام افتاده داروهای دیابت برای جلوگیری از آسیب بیشتر عصب دارو برای بیماری های مزمن، مانند فیبرومیالژیا و آرتروز در صورت وجود لخته خون در پا، داروهای رقیق کننده خون جراحی برای ترمیم عضلات، تاندون ها یا رباط های آسیب دیده درمان های جایگزین مانند، عمل جراحی و درد در قسمت فوقانی ران بدون درمان، ممکن است بدتر شود. همچنین می تواند به سایر نواحی بدن تابیده شده و حرکت را سخت کند و باعث درد مزمن شود. مهمترین عارضه وجود لخته خون در پا است. این لخته های خون می توانند از بین بروند و باعث آمبولی شوند، این زمانی است که یک شریان مسدود می شود. می تواند در عرض چند دقیقه کشنده باشد. اگر درد پا شدید است، از هیچ کجا ظاهر می شود یا ظرف چند روز بهبود نمی یابد، فرد باید به پزشک مراجعه کند. برخی از مراحل ممکن است به جلوگیری از درد بالای ران کمک کند فعالیت بدنی کشش قبل و بعد از ورزش مدیریت و درمان بیماریها مانند دیابت و آرتروز در طول مدت طولانی نشستن، استراحت های کششی مکرر داشته باشید. کار با یک مربی شخصی برای تعیین سطح سالم فعالیتی که منجر به صدمات بیش از حد نمی شود بیشتر دردهای فوقانی ران قابل درمان و درمان هستند. مهمترین چالش درد در این ناحیه از بدن تشخیص است. برای بررسی علت درد می تواند به بازدید از چندین متخصص نیاز داشته باشد. با این حال، همه درد به راحتی قابل درمان نیست. افراد مبتلا به درد مزمن غیرقابل توجیه ممکن است لازم باشد چندین روش درمانی را قبل از اثربخشی امتحان کنند. با این حال، با درمان مداوم، اکثر افراد می توانند از درد قسمت فوقانی ران بهبود یابند. منبع: |
انواع مواد غذایی غیرمجاز برای بیماران دیابتی وجود دارد که مصرف آنها می تواند منجر به بروز برخی عوارض در مبتلایان به شود. دیابت یکی از بیماری های شایع است، بیشتر از هر زمان دیگری بر جامعه ت ثیر می گذارد. طبق نظر انجمن دیابت آمریکا ( ADA ) : دیابت در سال هفتمین علت مرگ و میر در ایالات متحده بود. تقریبا . میلیون کودک و بزرگسال آمریکایی در سال به دیابت نوع مبتلا شدند. در سال ، . میلیون آمریکایی، یا . درصد از جمعیت، به دیابت مبتلا بودند. از این تعداد . میلیون نفر تشخیص داده شده و . میلیون نفر تشخیص داده نشده اند. این آمار ممکن است ترسناک باشد و می تواند در سالهای آینده این تعداد، بدتر هم بشود. دیابت نوعی اختلال متابولیکی است که در آن فرد از سطح بالایی از گلوکز در خون رنج می برد. سطح بالای قند خون یا به دلیل کمبود تولید انسولین ( یا مقاومت به انسولین در بدن ( ایجاد می شود. در هنگام ابتلا به دیابت، مهم است که سطح قند خون را کنترل کنید. در غیر این صورت می تواند بر قسمت های مختلف بدن و اعضای بدن از چشم تا انگشتان پا ت ثیر بگذارد. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید رژیم غذایی نقش مهمی در مدیریت بیماری دارد. برخی از مواد غذایی وجود دارند که می توانند به کاهش خطر دیابت و به مدیریت قند خون کمک کنند. از طرف دیگر، برخی غذاها می توانند علایم و عوارض پزشکی دیابت را تشدید کنند. انواع مواد غذایی غیر مجاز برای بیماران دیابتی و همچنین افرادی که در معرض خطر ابتلا به دیابت هستند، عبارتند از: نان سفید ماده اصلی بسیاری از منوهای صبحانه است. تهیه یک تکه یا دو قطعه نان سفید با مقداری مربا یا کره ممکن است قبل از اینکه از خانه خارج شوید سریع و راحت باشد. اما برای بیماران دیابتی، نان سفید گزینه مناسبی نیست. نان سفید از آرد تصفیه شده ساخته شده است که فاقد فیبر و مواد مغذی است. در حقیقت، نان سفید به عنوان یک ماده غذایی غیر مجاز کربوهیدرات در نظر گرفته می شود، به این معنی که کالری خالی دارد و به سرعت توسط بدن جذب می شود. هر غذایی که به سرعت جذب شود باعث ترشح انسولین می شود که بر قند خون ت ثیر می گذارد. ADA . با این حال، در وعده های غذایی فقط به برش نان غلات کامل بسنده کنید. مقداری سبزیجات، حبوبات یا لوبیا همراه با نان خود داشته باشید. وقتی صبح دیرتان شده، ممکن است وقت نداشته باشید که سریعا چیزی غیر از یک کاسه غلات بخورید. اما بسیاری از انواع غلات صبحانه مملو از و قند هضم سریع هستند. این امر باعث می شود که آنها از نظر شاخص گلیسمی ( GI ) بالا باشند. هنگامی که چنین غلاتی می خورید، بدن به سرعت آن را تجزیه می کند، که به سرعت سطح قند خون شما را افزایش می دهد. همچنین، چنین غلات دارای مواد مغذی کمی و مقدار زیادی کالری خالی هستند. خوشبختانه همه غلات با همان مواد غیرمجاز تولید نمی شوند. غلات با ضریب GI از بلغور جو دوسر، سبوس جو دوسر، گندم سیاه، سبوس گندم، جو و سایر غلات سالم برای صبحاته استفاده کنید برش های چربی یا گوشت برای افراد دیابتی یا در معرض خطر بیماری خوب نیست. علاوه بر این، گوشت های چرب مقدار زیادی چربی اشباع دارند که باعث التهاب در بدن و عوارض مختلف می شود. چربی اشباع سطح کلسترول خون را افزایش می دهد، که به نوبه خود خطر ابتلا به را افزایش می دهد. افراد دیابتی در حال حاضر در معرض خطر بیماری قلبی هستند. خوردن ترکیبات گوشت های پرچرب خطراتی را برای شما ایجاد می کنند. از این رو، به جای خوردن بیکن چرب، همبرگر، بولونیا، هات داگ یا دنده های اضافی، انتخاب پروتیین بدون چربی مانند مرغ و بوقلمون بدون پوست، ماهی و صدف بدون چربی را انتخاب کنید. کنسرو آب میوه ممکن است یک روش مناسب برای اطمینان از مصرف منظم میوه باشد، اما برای بیماران دیابتی یا افراد در معرض بیماری خوب نیست. به گفته کارشناسان تغذیه و بهداشت، آب میوه های کنسرو شده فاقد ارزش غذایی هستند. علاوه بر این، بسیاری از آنها دارای شکر و شیرین کننده های مصنوعی هستند که می توانند باعث افزایش چشمگیر سطح قند خون و همچنین افزایش وزن شوند. هر دو عامل می تواند عوارض دیابت را بدتر کند. مطالعه ای که در سال در Diabetes Care مطالعه دیگری که در PLOS ONE به جای میوه های کنسرو شده میتوانید، پانچ میوه، نوشیدنی های میوه ای و آب میوه ها، میوه های کامل با نمره GI برنج سفید، ماده اصلی در رژیم های غذایی در کشورهای آسیایی است و در سایر نقاط جهان بسیار محبوب است. اما برنج سفید به دلیل فرآوری زیاد، می تواند باعث افزایش قند خون شود. ایندکس گلایسمی GI مطالعه دیگری که در سال در BMJ به جای برنج سفید، برنج قهوه ای یا برنج وحشی را که میتواند محتوای فیبر بالایی داشته باشد، انتخاب کنید، تا باعث کند شدن هجوم گلوکز به جریان خون شود. نوشابه های گازدار شیرین در سراسر آمریکا بسیار محبوب هستند، اما به دلیل داشتن مقدار زیادی قند و کالری، برای بیماران دیابتی نوشیدنی بدی است. نوشیدنی های قندی همچنین در افزایش خطر دیابت نوع ، بیماری های قلبی و سایر بیماری های مزمن نقش دارند. یک مطالعه که در Diabetes Care افرادی که به طور منظم فقط یک یا دو وعده از این نوشیدنی های شیرین را در روز مصرف می کنند، در مقایسه با افرادی که بندرت چنین نوشیدنی هایی مصرف می کنند، خطر ابتلا به دیابت نوع ، درصد بیشتر است. بررسی دیگر اگر در تلاش هستید قند خون خود را کنترل کرده یا وزن خود را کنترل کنید، باید از نوشابه و سایر نوشیدنی های شیرین خودداری کنید. در عوض، نوشیدنی های سالم مانند چای سبز را حتما انتخاب کنید. مصرف سیب زمینی، چه به صورت پخته، آب پز، له شده و یا به صورت سیب زمینی سرخ کرده به طور منظم برای افرادی که دیابت دارند مضر است. زیرا نشاسته سیب زمینی از رشته های طولانی گلوکز ساخته شده است که به سرعت در روده تجزیه می شود. که با جذب نشاسته در جریان خون، منجر به جهش ناگهانی سطح گلوکز خون می شود. سرخ کردن سیب زمینی خوشمزه به راحتی به بار چربی، کالری، کربوهیدرات و سدیم اضافه می کند. بسیاری از غذاهای سرخ شده نیز مملو از چربی اشباع هستند که باعث انسداد سرخرگ ها می شوند. BMI ) و سایر عوامل خطر همراه است. جایگزینی سیب زمینی با غلات کامل با خطر کمتری همراه خواهد بود. به جای سیب زمینی، سبزیجات غیر نشاسته ای یا سیب زمینی شیرین کوره ای که نمره GI تهیه پنکیک آسان و خوشمزه است. اما افراد دیابتی یا در معرض خطر بیشتری برای مصرف آن باید از آن خودداری کنند. پنکیک و وافل نه تنها معمولا با آرد سفید تصفیه شده درست می شوند، بلکه غالبا کره و کل شربت شیرین که معمولا فقط شربت ذرت با فروکتوز بالا است، قرار می گیرند. کره و شربت شیرین هم می توانند منجر به افزایش سطح قند خون شوند. از آنجایی که پنکیک ها دارای فیبر کمی هستند، میزان سیری آنها کمتر می شود. حتی می تواند شما را با سرعت بیشتری گرسنه کند. همچنین هیچ پروتیینی ندارند که احساس سیری را در شما ایجاد کند. پنکیک همچنین شما را در برابر مشکلات قلبی آسیب پذیرتر می کند. در مورد شیرینی های نانوایی مانند دونات، شیرینی، کاپ کیک و کیک خامه ای نیز همین مورد وجود دارد. اگر می خواهید پنکیک بخورید، آنها را در خانه با استفاده از مواد سالم درست کنید. می توانید خمیر را با غلات کامل درست کنید و آجیل له شده، رنده شده یا خرد شده و همچنین میوه ها یا سبزیجات را اضافه کنید تا کمی به طعم و مزه و همچنین ارزش غذایی اضافه کنید. به طور کلی میوه ها گزینه سالمی برای همه ی افراد است. بیشتر میوه ها برای بیماران دیابتی نیز مفید هستند اما میوه هایی که دارای محتوای قند زیادی هستند مفید نیستند. میوه هایی مانند موز کاملا رسیده، خربزه، انبه و ساپودیلا (چیکو) حاوی قند بیشتری نسبت به میوه های دیگر هستند. خوردن آنها می تواند سطح قند خون شما را در خون افزایش دهد به همین دلیل انتخاب خطرناکی برای شما محسوب می شود. با این حال، نیازی به قطع کامل آنها نیست. هنوز می توانید از این میوه ها لذت ببرید اما در اندازه های کوچک مانند موز یا یک موز کوچک (به طول اینچ) ، فنجان انبه مکعبی، فنجان هندوانه و / فنجان چیکو مکعبی در روز. یک فنجان قهوه سیاه عادی و بدون قند برای یک بیماری پیش دیابت کاملا مناسب است. مشکل زمانی بوجود می آید که شما به کافی شاپ محلی خود مراجعه کرده و آن کاپوچینوی بزرگ یا موکا شکلات سفید یا هر نوع نوشیدنی دیگر را سفارش دهید. این نوشیدنی های قهوه مملو از شکر، شربت های شیرین و خامه هستند و تقریبا به اندازه دسرها حاوی کالری و قند هستند. اگر شما نمی خواهید نوشیدنی های قهوه را که دوست دارید را از دست بدهید می توانید نوشیدنی های کم کالری را انتخاب کنید یا به جای آن چای بخورید. با این حال، قهوه برای افرادی که از دیابت رنج می برند خوب نیست. منابع: |
گزگز گلو، احساسی در گلو، چیزی بین قلقلک و خارش است که اغلب با سرفه خشک همراه بوده و همه افراد در بعضی از مواقع آن را تجربه کرده اند. هدف از این سرفه، خلاص شدن از شر مخاط، ماده استنشاق شده یا تحریک کننده دیگری است که باعث قلقلک یا گزگز گلو می شود. اما مسیله این است که سرفه همیشه باعث از بین رفتن قلقلک در گلو نخواهد شد. نکته کلیدی در خلاص شدن از شر قلقلک در گلو، درک علت آن و تدوین راهکارهای درمانی مناسب است. گزگز در گلو غالبا یک واکنش آلرژیک است. گزگز در گلو نسبت به سایر اشکال گلو درد ناخوشایند است. اگرچه نادر است، اما گزگز در گلو و سرفه مزمن می تواند نشانه سرطان گلو باشد. بر اساس یک نظرسنجی، سرفه رایج ترین علامتی است که به پزشکان مراقبت های اولیه گزارش شده است. گزگز در گلو ممکن است به دلیل التهاب حنجره، یا باشد. سرفه واکنش طبیعی به ماده خارجی یا تحریک گلو است. با این حال، سرفه ناشی از گلودرد می تواند مزمن و طولانی شود. سپس یک پزشک این وضعیت را به عنوان گزگز گلو طبقه بندی می کند. در بیشتر موارد، این شرایط تحریک کننده است و می تواند به دلیل موارد زیر باشد: گلو درد بلغم در گلو التهاب حنجره محرک های محیطی همچنین، بیماری ریفلاکس معده، که در غیر این صورت GERD تقریبا از هر آمریکایی نفر ممکن است علایم GERD GERD گزگز یا قلقلک در گلو می تواند مانند گرفتگی و لکه خارش یا خشن در پشت دهان احساس شود. ممکن است افراد گرفتار صدا باشند و در گفتار مشکل داشته باشند. اگر بلغم در گلو باشد، گلو می تواند احساس تحریک و درد کند. همچنین ممکن است افراد احساس کنند گویی در گلوی خود توده ای دارند که اغلب به دلیل تورم لوزه ها است. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید درمان گزگز گلو بیشتر به علت اصلی آن بستگی دارد. راهکارهای درمانی بسته به علت آن، عبارتند از: بهترین راه برای درمان گز گلو در بلغم گلو، پرداختن به علت اصلی این افزایش تولید مخاط است. علل شایع آلرژی، GERD گلودرد می تواند در اثر عفونت باکتریایی یا ویروسی ایجاد شود. بین تا درصد موارد در کودکان و تا درصد موارد بزرگسالان، گلودرد استرپتوکوکی است. این ها توسط باکتری استرپتوکوک ایجاد می شوند و نیاز به درمان با آنتی بیوتیک دارند. با این حال، اکثر موارد گلودرد ویروسی است و با داروهای ضد التهاب بدون نسخه، استراحت و داروهای خانگی قابل درمان است. برای خلاص شدن از شر قلقلک یا گزگز در گلو که به دلیل آلرژی است، فرد باید علت ایجاد آلرژی را شناسایی کرده و از آن اجتناب کند. شناسایی یک ماده آلرژیک می تواند با کمک متخصص آلرژی انجام شود. هنگامی که جلوگیری از مواد حساسیت زا، مانند گرده در هوا امکان پذیر نیست، داروهایی که شامل آنتی هیستامین هستند می توانند به کاهش تحریک کمک کنند. عفونت سینوس، که در اصطلاح دیگر به آن سینوزیت گفته می شود، یکی دیگر از دلایل عمده گزگز گلو است. اگر سرماخوردگی بیش از روز طول بکشد، یا شروع به بهتر شدن کند اما دوباره بدتر شود، ممکن است به این معنی باشد که سینوس ها آلوده شده اند. عفونت های ناشی از باکتری ممکن است با آنتی بیوتیک درمان شوند در حالی که عفونت های ویروسی با مسکن های بدون نسخه و درمان های بینی برطرف می شوند. افزایش تولید بزاق می تواند به کاهش علایم کم آبی بدن و از بین بردن گزگز ناشی از گلو کمک کند. Popsicles محرک های محیطی، مانند گرد و غبار، آلودگی هوا و دود سیگار، همگی می توانند باعث گزگز گلو شوند. یکی از بهترین راههای حل این مسیله ترک سیگار و محدود شدن در معرض دود است. رفلاکس را می توان با مخلوطی از داروها و تغییر سبک زندگی، مانند خوابیدن با سر بالا و اصلاح عادات غذایی و آشامیدنی، درمان کرد. این مراحل به افراد کمک می کند تا گزگز گلو را که ناشی از ریفلاکس اسید است، کنترل کنند. آسم نوعی بیماری مزمن ریوی است که مجاری تنفسی ملتهب و باریک می شود و تنفس را دشوار می کند. برای برخی افراد، گزگز در گلو و سرفه مزمن از علایم اصلی آسم در آنها است. افراد مبتلا به آسم برای تهیه و دنبال کردن یک برنامه درمانی که بتواند علایم آنها را کنترل کند، نیاز به همکاری نزدیک با پزشک خود دارند. داروهای خانگی، از جمله لیمو گرم و چای عسل، ممکن است برای تسکین گز گلو توصیه شود. از آنجا که گزگز در گلو یک علامت شایع است و معمولا با شرایط جدی سلامتی ارتباط ندارد، بسیاری از مبتلایان برای تسکین به درمان های خانگی روی می آورند. تنوع گسترده ای از این موارد برای انتخاب وجود دارد، از جمله: سوپ داغ چای زنجبیلی استراحت فراوان نوشیدن آب بیشتر اجتناب از کافیین چای داغ با لیمو یا عسل مریم گلی برای رفع ناراحتی گلی راههای هوایی را با بخار گرم، دوش یا حمام گرم کنید. استفاده از یک مرطوب کننده برای جلوگیری از خشک شدن بیش از حد هوا با آب نمک غرغره کنید. توجه داشته باشید بیش از / قاشق چای خوری نمک به اونس آب اضافه نکنید و آن را در دهان خود غرغره کنید. بعد از مدت کوتاهی غرغره کردن، آن را تف کنید گرچه معمولا یک فوریت پزشکی نیست، اما می تواند یک علامت ناراحت کننده باشد. اگر خارش گلو شما بدتر شد و با خس خس سینه، دشواری در تنفس یا بلع دردناک همراه بود، فورا تحت مراقبت پزشکی قرار بگیرید. همچنین اگر علایم شما با گذشت زمان یا درمان های خانگی بهبود نیافت، به دنبال مراقبت های پزشکی باشید. یک پزشک با سوال در مورد سابقه پزشکی شما، شرایط ایجاد کننده خارش گلو را تشخیص می دهد. آنها همچنین از شما سوال خواهند کرد که در صورت احساس خارش گلو چه اتفاقی می افتد. به عنوان مثال، اگر خارش گلو شما پس از بیرون رفتن رخ دهد، می تواند نشان دهنده حساسیت به گرد و غبار یا گرده در فضای باز باشد. اگر پزشک شما به آلرژی غذایی مشکوک است، ممکن است از شما بخواهد یک ژورنال غذا تهیه کنید. در ژورنال، غذاهایی را که می خورید و علایمی که بعد از خوردن آنها احساس می کنید ردیابی می کنید. پزشک شما همچنین ممکن است آزمایش آلرژی را توصیه کند. این می تواند شامل قرار گرفتن پوست در معرض مقادیر کمی از تحریک کننده های شناخته شده باشد. اگر پوست به یک ماده تحریک کننده خاص واکنش نشان دهد، این نشان دهنده آلرژی است. برخی از آزمایش های آلرژی را می توان از طریق آزمایش خون نیز انجام داد. اگر خارش گلو شما به آلرژی مربوط باشد، یک آنتی هیستامین می تواند به جلوگیری از پاسخ التهابی بدن کمک کند. آنتی هیستامین های بدون نسخه ( OTC ) موجود است. اگر آنها علایم شما را تسکین ندهند، ممکن است پزشک دارویی قوی تر یا دارویی که به روشی متفاوت عمل کند را برای شما تجویز کند. آلرژن ها، از جمله شوره حیوانات، ممکن است از عوامل خطر محسوب شوند. قرار گرفتن در معرض مواد حساسیت زا و غذاهایی که بسیاری از افراد به آنها حساسیت دارند می تواند از جمله عوامل خطر محسوب شود. کالج آلرژی، آسم و ایمونولوژی آمریکا موارد زیر را به عنوان آلرژن های رایج شناسایی می کند: غبار کپک قارچی نیش حشرات شوره حیوانات گرده، معمولا از علفها و علفهای هرز است آجیل صدف دانه ها تخم مرغ محصولات لبنی افرادی که از گز گلو در رنج هستند ممکن است تصمیم بگیرند که با یک متخصص آلرژی کار کنند تا مشخص شود آیا آلرژی باعث تحریک گلو آنها شده است یا خیر. به همین ترتیب، آنها ممکن است بخواهند یاد بگیرند که از ایجاد واکنش آلرژیک جلوگیری کنند. منابع: |
کریپتوسپوریدیوز بیماری است که توسط انگلی به نام کریپتوسپوریدیوم ایجاد می شود. این انگلی در آب، خاک و غذا زندگی می کند. در سطوحی که به مدفوع آلوده شده دیده می شود. کریپتوسپوریدیوم انگلی در سراسر جهان است و در مناطق بهداشتی ضعیف بیشتر دیده می شود. علایم کریپتوسپوریدیوز می تواند طی تا روز پس از آلوده شدن به انگل کریپتوسپوریدیوم شروع شود. مشخصه ترین علامت کریپتوسپوریدیوز، اسهال آبکی است. علایم احتمالی دیگر آن، عبارتند از: استفراغ کاهش وزن گرفتگی شکم اگر اسهال آبکی دارید و بیش از دو روز طول می کشد، باید سریعا با پزشک خود تماس بگیرید. علایم معمولا روز ادامه پیدا خواهد کرد. برخی از بیماران عود می کنند. برخی از افراد مبتلا به کریپتوسپوریدیوز هیچ علایمی نخواهند داشت. علایم عفونت کریپتوسپوریدیوم، در صورت وجود، می تواند حدودا دو هفته و ممکن است گاهی طولانی تر باشد. اما حتی اگر علایمی هم نداشته باشید، انگلی می تواند حدود ماه در مدفوع شما دفع شود، که خطر انتقال عفونت به دیگران را دارد. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید عوامل خطر کریپتوسپوریدیوز عبارتند از: بیماران HIV مثبت سیستم ایمنی ضعیف هرگونه اختلال ژنتیکی بیمارانی که تحت هستند. کریپتوسپوریدیوز می تواند به دلیل انگلی به نام کریپتوسپوریدیوم ایجاد شود. این کریپتوسپوریدیوم می تواند در غذا، آب، خاک یا روی سطح یا دست ها آلوده به مدفوع حیوانات یا انسان های آلوده به انگلی باشد. بررسی ها نشان داده است که گونه های کریپتوسپوریدیوم در روده فرد آلوده قرار دارند. همچنین می تواند در روده حیوانات زندگی کند. یک حیوان یا انسان آلوده، انگلی را در مدفوع به شکل تخمک دفع می کند. در این مدفوع، بسیاری از تخمدان ها منتشر می شوند. انتقال با بلعیدن غذا یا آب آلوده به اووسیت صورت می گیرد. اووسیست های کریپتوسپوریدیم در برابر کلر مقاوم هستند و منجر به شیوع های مختلفی در آب می شود. حتی در حد تا اووسیست می تواند منجر به عفونت شود. بلعیدن غذای آلوده و آب آشامیدنی غیر بهداشتی می تواند دلیل انتقال آن باشد. مصرف نوشیدنی های هوادهی و آب آلوده به کریپتوسپوریدیوم. عمل جنسی همچنین می تواند باعث انتقال مدفوع شود. کریپتوسپوریدیوز از طریق خون قابل انتقال نیست. مسافرت به مناطق روستایی که سرویس بهداشتی بسیار ضعیف است می تواند مستعد این عفونت شود. در مناطق روستایی، انتقال از حیوانات مزرعه گزارش شده است. نوشیدن تصادفی آب تفریحی یکی از دلایل احتمالی این بیماری است. آب تفریحی آبی است که در استخرها، دریاچه ها، وان های آبگرم، رودخانه ها و چشمه ها یافت می شود. از آنجا که این آبهای تفریحی منبع ت مین عمومی هستند و می توانند به مدفوع انسان و حیوان آلوده شوند. آلودگی آب تفریحی می تواند با سیستم های فاضلاب اتفاق بیفتد. میوه ها و سبزیجات خریداری شده از مغازه ها خطر آلودگی زیادی دارند. اما ما نمی توانیم اینها را نادیده بگیریم زیرا بسیار سالم هستند. اما می توانیم آن را قبل از مصرف با شستشوی کامل تمیز کنیم. قبل از خوردن پوست، پوست آنها را جدا کنید. پزشک باید علایم را پس از یک دوره انکوباسیون از تا روز بررسی کند. پزشک از شما می خواهد که از مدفوع نمونه بگیرید. پس از جمع آوری نمونه، به آزمایشگاه ارسال می شود. نتایج بررسی مدفوع با رنگ آمیزی AFB اصلاح شده می تواند وجود انگل را نشان دهد یا نه. سایر آزمایشاتی که برای تشخیص مفید هستند: این آزمایش آنتی ژن ها، آنتی بادی ها، گلیکوپروتیین ها و پروتیین ها را شناسایی می کند. این روش در شاخه های دیگر علوم مانند بیوتکنولوژی و فناوری گیاه بیشتر مورد اعتماد است. از این روش می توان به عنوان یک ابزار تشخیصی برای بیماری دنگی، مالاریا، اچ آی وی استفاده کرد. این روش به طور کارآمد حضور یک آنالیز را تشخیص می دهد. آنالیت ماده ای است که هم با تجزیه و تحلیل کمی و هم با روش کیفی تجزیه و تحلیل می شود. به این روش تست جریان جانبی نیز گفته می شود. از مقدار کمی مایع برای شناسایی یک عامل خاص استفاده می کند. با کمک کاغذ کروماتوگرافی انجام می شود. این آزمایش توانایی آزمایش تعداد زیادی از نمونه ها مانند ادرار، عرق، بزاق و سرم را دارد. روش ایمونوکروماتوگرافی معجزات گسترده ای در علوم دامپزشکی، بخش های ایمنی غذا انجام داده است. از این روش برای شناسایی و تجسم رشته های انگل استفاده می شود. از میکروسکوپ نوری با میکروسکوپ فلورسانس استفاده می کند. این ماده عمدتا در نمونه های میکروبیولوژیکی استفاده می شود. اسکن اولتراسوند از روده می تواند شرایط التهابی روده را نشان دهد. ممکن است هرگونه گشادی در کیسه صفرا یا هرگونه بی نظمی در مجاری صفراوی وجود داشته باشد. علاوه بر روش های گفته شده، و نمونه برداری می تواند کریپتوسپوریدیوم را در سلول های مخاط روده نشان دهد. درمان کریپتوسپوریدیوز نیاز به داروها و اصلاحات خاصی در سبک زندگی دارد. نیتازوکسانید تنها داروی اثبات شده در درمان کریپتوسپوریدیوز است. با حمله به انگلی ها اسهال را برطرف می کند. بیماران ممکن است به دلیل این دارو تغییر رنگ ادرار و چشم را تجربه کنند، اما تغییر رنگ آن بی ضرر است. این داروها به حرکت کند غذا کمک می کنند. غذا برای مدت طولانی در روده باقی می ماند. مایعات بیشتری با کمک این داروها جذب شده و مدفوع سفت می شود. لوپرامید یک داروی ضد تحرک بسیار موثر است. هنگام مصرف این داروها باید دستورالعمل های پزشک خود را دنبال کنید. بدن در طی اسهال مداوم می تواند مایعات زیادی را از دست بدهد و بدن شما را بی آب کند. مکمل خوراکی یا وریدی مایعات و الکترولیت ها مانند پتاسیم، و کلسیم. ترمیم این مایعات به حفظ تعادل بدن و سلامت شما کمک می کند. هیچ واکسینی برای جلوگیری از کریپتوسپوریدیوز یافت نشده است. روش های پیشگیری از این موارد زیر است: دستان خود را قبل و بعد از غذا بشویید. افرادی که مشغول آشپزی هستند باید قبل از بریدن سبزیجات و پختن دست های خود را بشویند. تمام میوه ها و سبزیجات خام را قبل از مصرف بشویید. پوست یا پوست میوه ها و سبزیجات باید برداشته شود زیرا مکان هایی هستند که انگلی می تواند وجود داشته باشد. پس از استفاده از دستشویی و تعویض پوشک برای کودک، دستان خود را کاملا با آب و صابون بشویید. دفع پوشک باید به روش بهداشتی انجام شود زیرا مدفوع منبع عفونت است. والدین باید از کودک مراقبت کنند. اگر به جای پوشک از لباس های نخی استفاده می کنید، مطمین شوید که آنها را با آب گرم و صابون خوب شسته اید. از چشمه ها، دریاچه ها، رودخانه ها و برکه ها آب ننوشید. این منابع آب مستعد آلودگی هستند. همیشه آب جوشانده و تصفیه شده بنوشید. بسیاری از فیلترهای آب در خانه می توانند کریپتوسپوریدیوم را از بین ببرند. از غذاهای بی ارزش و غذاهای کنار جاده خودداری کنید. ما نمی دانیم که آیا آنها هنگام دست زدن به مواد غذایی از تکنیک های مناسب شستن دست پیروی کرده اند یا خیر. بنابراین برای ماندن در منطقه امن، با مهربانی از غذا خوردن در مکان های غذای باز خودداری کنید. هنگام مسافرت یا رفتن به پیک نیک، مقدار کافی آب حمل کنید. آبی که از خانه حمل می کنیم تصفیه شده و برای نوشیدن مناسب است. از شیرهای آب به طور تصادفی آب ننوشید. کریپتوسپوریدیوم حتی در انسانهای سالم نیز می تواند باعث اسهال آبکی شود. عفونت کریپتوسپوریدیوم معمولا طی یک یا دو هفته برطرف می شود. اما در بیمارانی که بدنشان به خطر افتاده است، این عفونت در صورت عدم درمان مناسب می تواند عوارض جدی ایجاد کند. کریپتوسپوریدیوم در سبزیجات، آب آشامیدنی آلوده، آب آبیاری، آب میوه، گوشت خام، استخرها و شیر غیرپاستوریزه دیده می شود. کریپتوسپوریدیوز همچنین در آب تفریحی آلوده به مدفوع انسان و حیوانات و غذای پخته نشده آلوده به کریپتوسپوریدیم دیده می شود. افراد آلوده می توانند در طی دو هفته بدون هیچ درمانی از عفونت کریپتوسپوریدیوم بهبود یابند. اما در مورد بیماران مبتلا به نقص سیستم ایمنی، می تواند بیش از آن باقی بماند و عوارض تهدید کننده زندگی را ایجاد کند. در صورتی که با نوشیدن مقدار زیادی آب و جلوگیری از کمبود آب بدن، سطح مایعات مناسبی را در بدن حفظ کنند، افراد مبتلا به سیستم ایمنی سالم می توانند طی دو هفته بدون درمان از کریپتوسپوریدیوز بهبود یابند. اگر سطح مایعات مناسب حفظ نشود، می تواند منجر به عوارض شدید سلامتی شود. افرادی که دارای سیستم ایمنی ضعیف هستند نیز باید در بازگرداندن ایمنی خود تمرکز کنند. میزان عود کریپتوسپوریدیوز در بیماران با سیستم ایمنی ضعیف، زیاد و در افراد با سیستم ایمنی طبیعی کم است. کریپتوسپوریدیوز می تواند به دلیل عفونت مجدد با انگل عود کند. کریپتوسپوریدیم می تواند مانند دریاچه ها و رودخانه های حیوانات یا مدفوع انسان به منابع آب سطحی وارد شده و آن را آلوده کند. سیستم آب عمومی که از این منابع آب می گیرد، می تواند آلوده و حاوی اووسیست (نوعی تخم مانند انگل) باشد. همچنین آب می تواند در اثر سرریز فاضلاب یا فاضلابی که به درستی کار نمی کند، آلوده شود. کریپتوسپوریدیوز به طور مستقیم از طریق خون از یک فرد آلوده منقبض نمی شود. با لمس سطوح آلوده به کریپتوسپوریدیوم یا بلعیدن تصادفی آب آلوده، می تواند منقبض شود. همچنین می توان آنها را در آب، خاک و مواد غذایی آلوده به کریپتوسپوریدیوم مشاهده کرد. منبع: |
پیاده روی با پای برهنه روی چمن، مدتی است که مورد توجه افراد بسیار زیادی قرار گرفته است. مردم در سرتاسر کره زمین از انجام این کار صبح زود قبل از شلوغی و ساعات اوج کاری لذت می برند. در این ساعت از روز، هوا در بهترین حالت خود قرار دارد. نور خورشید بی نظیر است. محیط اطراف همچنان آرام و ساکت است، که یک محیط ایده آل برای قدم زدن را فراهم می کند. قرار گرفتن در زیر نور آفتاب، به ویژه در زمستان ها، به شما کمک می کند تا گرم شوید. بدن تان لازم را تامین می کند. علاوه بر این، از آنجا که هوا در این ساعات پایین هوا تا حد زیادی فاقد آلودگی خودرو است، می توانید اکسیژن تازه تنفس کنید که عملکرد کلی بدن شما را بهبود می بخشد. بنابراین، روش ایده آل برای شروع روز این است که زود بلند شوید. به یک پیاده روی با پای برهنه در پارک، در چمن، یا در هر قسمت تمیز از چمن پوشیده است، بروید. اگر دوست ندارید که در صبح پیاده روی کنید، بهترین گزینه بعدی پیاده روی آرام در اواخر بعد از ظهر است. در این ساعات آلودگی هوا و صدا نسبتا کم است. ما در دوره ای کاملا دیجیتالی زندگی می کنیم که ما را ناامیدانه به فناوری، به ویژه دستگاه های الکترومغناطیسی وابسته کرده است. ابزارهایی برای انجام ساده ترین کارها وجود دارد. ما به طور منظم استفاده بیش از حد از آنها راحتی را به جای سلامتی انتخاب می کنیم. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید بهتر است سعی کنید زیاد در معرض تابش مداوم تابش الکترومغناطیسی ناشی از دستگاه هایی مانند تلفنهای هوشمند، رایانه لوحی، رایانه، بخاری برقی، اجاق مایکروویو، کنترل از راه دور و دستگاههای بی سیم قرار نگیرید. با جذب این اشعه های مضر، بدن ما به دلیل تجمع تدریجی الکترون های مثبت که رادیکال های آزاد تشکیل می دهند، در معرض التهاب صدمه می بیند. رادیکال های آزاد وظیفه دارند بدن ما را تحت درجات مختلف استرس اکسیداتیو، که در بنیاد بیماری های مختلف و است، قرار می دهد. هنگامی که با پای برهنه روی زمین ارتباط مستقیم برقرار می کنید، کانالی را برای بار منفی زمین ایجاد خواهد شد تا الکترون های مثبت که بدن را سمی می کنند را بدن دفع شود. با توجه به اینکه زمین خود پر از انرژی است، اتصال به فرکانسهای آن به شما امکان می دهد استرس منفی خود را به زمین تخلیه کنید. این فرایند تقریبا در امتداد تنظیم مجدد بدن به حالت هموستاز است که با تعادل درونی بین تمام عناصر فیزیولوژیکی و روانشناختی مشخص می شود. همچنین باعث ایجاد بهبود علامتی در درد مزمن عضلات و مفاصل، کاهش سطح استرس و تنش های کلی، افزایش خلق و خوی مثبت، بهبود تنوع ضربان قلب و بهبود پاسخ ایمنی می شود. علاوه بر آن، هر کسی می تواند از این نوع ورزش نرم، بدون تعریق لذت ببرند. راه رفتن روی چمن مرطوب بر چمن های خشک ترجیح داده می شود. زیرا آب به هدایت الکترونهای ناپایدار از بدن به داخل زمین با مثرتر کمک می کند. کف پای شما به سرعت انرژی زمین را جذب می کند. سموم از زمین نیز می توانند از طریق همان کانال وارد سیستم شما شوند. به همین دلیل، از راه رفتن روی چمن یا خاکی که مملو از خاک، مدفوع سگ، فضله پرندگان و غیره باشد، خودداری کنید. در عوض، برای پیاده روی لکه های تمیز از شاخ و برگ، چمن جنگل یا خاک ساحل شروع کنید. در صورت وجود زخم باز در کف پا، بدون کفش راه رفتن توصیه نمی شود. زیرا انگلی و قارچی که پاهای شما در طول راه می گیرند می توانند از طریق پارگی پوست به طور آزاد وارد شوند. پس از بازگشت از قدم زدن، پاها را کاملا با آب و صابون بشویید. این کار باعث خواهد شد از خاک، ریزه ها، مواد زاید و مواد دیگر پاک شود. این فرم تمرینات زمینی بخصوص اگر اخیرا در پرواز بوده اید توصیه می شود. هوابرد بودن باعث ایجاد اختلال در ریتم بیوالکتریک طبیعی بدن می شود. در این شرایط زمین کمک می کند تا تعادل الکتریکی برقرار شود. با این وجود، قبل از اینکه با پای برهنه در چمن بیرون بروید، به یاد داشته باشید که همان اقدامات احتیاطی را که در مورد باغبانی یا فعالیت در فضای باز انجام می دهید، در این شرایط مورد نیازاست. خود را از عوارض جانبی جانبی مانند، آفات و آسیب ها در امان نگه دارید. کفش های خود را در بیاورید. مدتی را با پاهای برهنه پیاده روی کنید. این شکل از روستیک تراپی به شما کمک می کند تا عملکرد بدن و مغز به بهترین شکل ممکن برگردد. ارتینگ برای تمام وجود شما قطعا ارزش امتحان کردن را دارد. برخی از شایع ترین فواید پیاده روی روزانه با پای برهنه روی چمن، عبارتند از: پیاده روی یک روش آسان و کاملا طبیعی برای کاهش تورم و التهاب ناشی از جراحات است. ما اغلب به دلیل فشار وارد شده بر بافت عصبی احساس درد می کنیم. پیاده روی با پای برهنه بر روی چمن و خاک تقریبا یک عمل فوری کاتارسیس را تحریک می کند تا با کاهش التهاب، سطح کلی درد را کاهش دهد و در نتیجه خون اکسیژنه را آزادانه و کارآمدتر در بدن جریان دهد. با بهبود گردش خون، خون مواد مغذی ترمیم کننده سلامتی را به دورترین و کوچکترین قسمت بدن منتقل می کند و باعث بهبود سریعتر می شود. به گفته دانشمندان، این اثر بهبودی را می توان مستقیما به الکترونهای زمین نسبت داد که از طریق فرایند زمین با بدن تماس مستقیم دارند و به سلامت بدن کمک می کنند. بررسی های اخیر ت ثیر مثبت راه رفتن برهنه بر روی چمن را بر روی خواب نشان داده است. پیاده روی می تواند با ایجاد یکنواختی در ریتم شبانه روزی، به ثبات ساعت بدن کمک کند، که اساسا به این معنی است که به همگام سازی چرخه خواب و بیداری با چرخه شبانه روز کمک می کند. علاوه بر این، این فعالیت همچنین باعث ایجاد یک خواب عمیق و آرام است. تماس فیزیکی با سطح زمین به کاهش سطح هورمون استرس کورتیزول در بدن کمک می کند، که این امر اثر زمین را برای تقویت خواب سالم توضیح می دهد. پاهای شما دارای مناطق مختلف رفلکسولوژی است که با اندام های مختلف بدن از جمله چشم ها مطابقت دارد. هنگامی که پابرهنه راه می روید، حداکثر فشار را بر انگشتان اول، دوم و سوم که نقاط فشار اصلی رفلکسولوژی برای چشم ها هستند، وارد می کنید. تحریک این نقاط به بهبود بینایی و به سلامتی کل بدن کمک می کند. علاوه بر این، نگاه به رنگ سبز چمن چشم ها را آرام می سازد. علاوه بر آن، شبنم صبحگاهی روی چمن برای سلامت چشم نیز مفید است. پابرهنه راه رفتن یک تمرین عالی برای پاهایتان است. باعث تقویت و کشش عضلات، تاندون ها و رباط های پا، مچ پا و ساق پا می شود. این به جلوگیری از آسیب دیدگی، کشیدگی زانو و مشکلات کمر کمک می کند. همچنین قدرت خمشی را بهبود می بخشد. برای افرادی که کف صاف پا دارند مفید است. علاوه بر این، پیاده روی به حالت ایستاده نگه داشتن بدن کمک می کند. حتی خطر ایجاد پینه، کشیدگی و سفتی کف پا را کاهش می دهد. پابرهنه راه رفتن روی چمن، به خصوص صبح، به جوان شدن حواس و آرامش ذهن کمک می کند. ترکیب هوای تازه، نور آفتاب گرم، محیط سبز و فضای آرام صبحگاهی از بسیاری جهات به شما کمک می کند. اکسیژن تازه برای اندام های بدن شما مفید است. نور خورشید سنتز را فعال می کند. فضای آرام در آرامش کل بدن و ذهن شما موثر است. اینها به نوبه خود استرس را برطرف می کند. علاوه بر این، شروع روزه راه رفتن با پای برهنه روی چمن به شما کمک می کند تا کارهای روزمره خود را به راحتی و به صورت آرام انجام دهید. دقیقه پیاده روی با پای برهنه در عصر، به شما کمک خواهد کرد تا ذهن خود را باز کنید. وقتی با پای برهنه روی چمن قدم می زنید، اشعه های خورشید با فعال سازی تولید ویتامین که به آن ویتامین آفتاب نیز می گویند، به تغذیه بدن کمک می کنند. ویتامین استخوان های شما را سالم نگه می دارد و از آرتروز و سایر بیماری های مرتبط با استخوان و مفصل جلوگیری می کند. سطح پایین ویتامین با افزایش خطر فشار خون بالا، بیماری های قلبی عروقی، دیابت نوع ، مولتیپل اسکلروزیس، و برخی سرطان ها در ارتباط است. ویتامین برای زنان باردار نیز بسیار مهم است. علاوه بر این، نور خورشید پر از انرژی های درمانی است که نشاط را فراهم می کند. برای حداکثر کردن مزایای آن، از پیاده روی در اوایل صبح یا اواخر بعد از ظهر که آفتاب شدید نیست لذت ببرید. استرس رادیکال آزاد در اثر قرار گرفتن در معرض اشعه، چربی های ترانس، سیگار، حشره کش ها، سموم دفع آفات و سایر عناصر مضر بدن شما را به طور مداوم از الکترون خالی می کند و زمین منبع خوبی از الکترون های متلاشی کننده رادیکال های آزاد است. این الکترون ها دارای اثرات آنتی اکسیدانی هستند که به مبارزه با استرس اکسیداتیو، که با التهاب و بیماری ها مرتبط است، کمک می کند. رفتن به طبیعت راهی عالی برای شروع صبح و همچنین پایان شب است. بنابراین، کفش های خود را دربیاور و با طبیعت همراه باشید. راه رفتن روی سطح زمین با پای برهنه نیز می تواند به نفع خودمختار و ریتم شبانه روزی ما باشد. ریتم شبانه روزی به هر فرآیند بیولوژیکی داخلی از جمله دمای بدن، ترشح هورمون، هضم و فشار خون، از جمله موارد دیگر که یک چرخه ساعته را دنبال می کند، گفته می شود. اتصال به زمین می تواند به طور موثری ریتم شبانه روزی ما را با چرخه شبانه روز هماهنگ کند. در نتیجه از تعدادی از مشکلات سلامتی مرتبط با اختلال در ساعت های داخلی بدن شما جلوگیری می کند. مکانیسم اصلی ت ثیر مثبت زمین بر روی بزرگترین عصب سیستم عصبی خودمختار، عصب واگ است. از مغز تا روده بزرگ انتشار می یابد و نقشی حیاتی در عملکردهای قلب، ریه و هضم غذا دارد. منبع: |
برای روش های متعددی وجود دارد که می تواند به شما کمک کند تا بدون رعایت رژیم سخت غذایی بتوانید به وزن مورد نظر و متناسب خود برسید. ما در اینجا سعی کرده ایم روش های گوناگونی را برای کاهش وزن بدون رژیم غذایی بیان کنیم. این روش ها عبارتند از: سعی کنید انواع سبزیجات را همراه با وعده های غذایی مصرف کنید. مصرف سبزیجات بیشتر برای کاهش وزن بسیار موثر است. سبزیجات حاوی آب و فیبر هستند که با کالری کمتری شما را سیر می کنند. فقط مطمین شوید که سبزیجات را بدون چربی اضافه شده مانند سس های کره ای یا سس های پرچرب تهیه و سرو کنید. سوپ هم به عنوان پیش غذا و هم به عنوان وعده غذایی اصلی یک انتخاب عالی است. یک سوپ یا آبگوشت (از سوپ خامه ای خودداری کنید! می تواند سرعت غذا خوردن شما را کاهش دهد و زودتر سیر شوید. با افزودن سبزیجات و پروتیین ها به سوپ می توانید تاثیر آن را چند برابر کنید. خوردن غلات کامل در هر زمان، یکی دیگر از راهکارهای کاهش وزن است. غلات کامل شامل برنج قهوه ای، جو دوسر، جو، گندم سیاه و. است. جایگزین کردن غلات کامل در هر زمان ممکن به شما کمک می کند تا سریعتر سیر شوید. این کربوهیدرات های سالم را می توان در بسیاری از محصولات آماده مانند کلوچه و ماکارونی یافت. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید پیتزا یک فاجعه غذایی نیست. جایگزینی مواد افزودنی گوشت با سبزیجات می تواند در هر وعده غذایی کالری از انرژی یا کالری بدن را کاهش دهد. همچنین می توانید از یک تکه پنیر سبک تر یا پنیر کم چرب استفاده کنید. ممنوعیت نوشیدنی های قندی را اجرا کنید. می توانید مرکبات یا نعناع را به آبمیوه تبدیل کرده یا آب خوردن را جایگزین کنید. محققان نشان داده اند که قند موجود در نوشابه های گازدار فرد را از سیر شدن خودش آگاه نمی کند و در طی مصرف آنها فرد از زمان سیر شدن خودش مطلع نمی شود. روغن نارگیل دارای چربی هایی به نام تری گلیسیرید با زنجیره متوسط است که متفاوت از سایر چربی ها متابولیزه می شوند. بررسی ها نشان می دهد که روغن نارگیل می توانند سوخت ساز بدن را کمی تقویت کنند، در حالی که در کاهش کالری مصرفی تاثیر زیادی دارند. روغن نارگیل ممکن است به ویژه در کاهش چربی های مضر شکم مفید باشد. توجه داشته باشید که این بدان معنا نیست که شما باید این چربی را به رژیم غذایی خود اضافه کنید، بلکه کافی است برخی دیگر از منابع چربی خود را با روغن نارگیل جایگزین کنید. از مصرف الکل خودداری کنید. به جای یک نوشیدنی الکلی، یک گزینه مفید و کم کالری مانند آب گازدار را جایگزین کنید. الکل در هر گرم کالری دارد که بیشتر از کربوهیدرات ( کالری در گرم) یا پروتیین ( کالری در گرم) است. الکل همچنین می تواند اراده شما را تضعیف کرده و منجر به غذا خوردن حتی در هنگام سیری شود. بررسی ها نشان می دهد زنانی که تمرینات یوگا را انجام می دهند، وزن کمتری دارند. محققان معتقدند این به دلیل سطح خودآگاهی و هوشیاری در تمرین کنندگان یوگا است. کسانی که تمرینات یوگا را انجام می دهند ممکن است به علایم بدن خود مانند غذا خوردن فقط به اندازه ای که احساس سیری کنند، توجه بیشتری داشته باشند. افرادی که در کاهش وزن موفق هستند، اغلب غذای خانگی می خورند. سعی کنید حداقل پنج بار در هفته وعده های غذایی خانگی تهیه کنید. ماهی قزل آلا یا کباب ماهی، انواع سبزیجات، سالاد و کنسرو لوبیا از جمله موارد خوبی هستند که می توانید برای غذای خانگی از آنها استفاده کنید. پختن شام، شرکت در یک مهمانی، تماشای تلویزیون یا گشت و گذار در اینترنت زمان خطرناکی برای میان وعده ها است. جویدن آدامس بدون شکر با عطر و طعم قوی می تواند بر طعم سایر غذاها غلبه کند. این می تواند یک راهکار مفید برای پیشگیری از غذا خوردن بدون احساس گرسنگی باشد. یک بشقاب کوچکتر انتخاب کنید. بررسی ها نشان می دهد که افراد هنگام استفاده از ظروف بزرگتر، غذای بیشتری مصرف می کنند. سعی کنید با بشقاب سالادخوری، غذا بخورید تا - کالری در روز صرفه جویی کنید. انتخاب ظروف کوچکتر می تواند - پوند در سال وزن شما را کاهش دهد. چای سبز بنوشید. برخی بررسی ها نشان داده اند که چای سبز می تواند متابولیسم بدن را تقویت کند. چای سبز نوشیدنی مفید و گوارایی است که کالری کمی دارد. انجام کاردیو مانند دویدن، دوچرخه سواری، پیاده روی تند راهی عالی برای سوزاندن کالری و بهبود سلامت روانی و جسمی است. بررسی ها نشان داده که کاردیو بسیاری از عوامل خطرساز بیماری های قلبی را بهبود می بخشد. حتی می تواند به کاهش وزن بدن کمک کند. به نظر می رسد کاردیو در کاهش چربی شکمی خطرناک که در اطراف اندام شما ایجاد و باعث بیماری متابولیک می شود، موثر است. حتی اگر رژیم غذایی شما تغییر نکند، سوزاندن کالری اضافی در روز می تواند به کیلو کاهش وزن در طول یک سال منجر شود. در حالی که تعداد کالری سوزانده شده به وزن شما بستگی دارد، برخی از فعالیت های خوب که حدود کالری می سوزانند عبارتند از: دقیقه آهسته دویدن دقیقه نظافت منزل دقیقه پیاده روی یا چمن کاری افراد لاغر در کنترل وعده های غذایی بسیار خوب عمل می کنند. اگر شروع به اندازه گیری وعده غذایی کنید، به سرعت می توانید تغییراتی را در وزن خود کنترل کنید. این بدان معناست زمانی که از وزن بدن خود را از دست داده باشید. یادداشت برداری از آنچه که می خورید، باعث می شود که شما از رژیم غذایی خود آگاه شوید. نتیجه آن معمولا کاهش کالری دریافتی به دلیل افزایش آگاهی است. بررسی ها همچنین نشان می دهد که نگه داشتن منظم دفترچه یادداشت غذایی می تواند منجر به کاهش وزن بیشتر افراد شود. خانواده و عزیزانتان می توانند برای کمک به کاهش وزن شما را تشویق کنند. به خصوص می توانند هنگام دلسردی شما را تشویق کرده و از کنار کشیدن با شما صحبت کنند. |
سرطان گوش بسیار نادر است. اما برخی از انواع سرطان گوش تهاجمی و بالقوه خطرناک هستند. سرطان گوش معمولا به عنوان سرطان پوست در گوش خارجی یا در مجرای گوش شروع می شود، همچنین می تواند در ساختارهای دیگر گوش مانند لاله گوش، استخوان گیجگاهی (استخوان بالای گوش شما) ، استخوان (استخوان شنوایی) ، ماستویید (استخوان پشت گوش) ، عصب حرکتی صورت و اندام های گوش داخلی شنوایی و تعادل انتشار پیدا کنند. سرطان گوش انواع مختلفی از سرطان ها را شامل می شود، از جمله: ملانوم آدنوکارسینوم کارسینوم سلول بازال سرطان سلول سنگفرشی کارسینومای سیستیک آدنویید هشتاد درصد سرطان های مجرای گوش، سرطان سلول سنگفرشی است. هر ساله فقط حدود مورد در ایالات متحده تشخیص داده می شود، سرطان گوش بسیار نادر است. علایم سرطان گوش می تواند شبیه باشد. عفونت های مزمن گوش همچنین می توانند خطر ابتلا به سرطان گوش را افزایش دهند. به همین دلیل، باید این علایم را جدی بگیرید و برای ت یید عفونت گوش و رد سرطان، به یک پزشک مراجعه کنید. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید درصد از سرطان های مجرای گوش در صورت تشخیص زودهنگام بهبود می یابند. سرطان گوش معمولا با عفونت گوش اشتباه گرفته می شود. اگر عفونت گوش تشخیص داده شده اما ترشح مداوم گوش دارید یا به سرطان مشکوک هستید، منتظر نمانید نظر سایر متخصصین را بپرسید. سرطان سلول سنگفرشی دومین سرطان شایع پوست است که هر ساله بیش از یک میلیون مورد در ایالات متحده تشخیص داده می شود. این سرطان با رشد غیرطبیعی و تسریع شده سلولهای سنگفرشی (سلولهای مسطح نازک که خارجی ترین لایه پوست به نام اپیدرم را تشکیل می دهند) مشخص می شود. این امر با تغییر DNA در سلولهای حاصل از عوامل آسیب رسان مانند اشعه ماوراء بنفش ایجاد می شود. علایم سرطان سلول سنگفرشی می تواند شامل موارد زیر باشد: زخم باز تکه های قرمز پوسته پوسته شده پوستی خشن، ضخیم یا زگیل مانند کارسینومای سلول سنگفرشی ممکن است پوسته پوسته شود، خارش یا خونریزی پیدا کند. بیشتر سرطان های سلول سنگفرشی در صورت ابتلا به بیماری با موفقیت قابل درمان هستند، اما این نوع سرطان تهاجمی است. اگر بدون درمان باقی می تواند در پوست عمیق تر شود و یا در مناطق دیگر بدن انتشار یابد. اگر کارسینومای سلول سنگفرشی روی پوست گوش شروع شود، می تواند به گوش میانی یا داخلی، استخوان هایی که گوش را احاطه کرده اند و ساختارهای مجاور دیگر حرکت کند. در صورت عدم درمان، سرطان سلول سنگفرشی می تواند خطرناک یا کشنده باشد. سرطان سلول سنگفرشی تمایل دارد در مناطقی که در معرض آفتاب هستند ظاهر شود. استفاده از ضد آفتاب با طیف گسترده و جلوگیری از تخت های برنزه، بهترین راه برای کاهش خطر است. کارسینوم سلول پایه کارسینوم سلول بازال شایع ترین نوع سرطان پوست است که هر ساله بیش از چهار میلیون مورد در ایالات متحده تشخیص داده می شود. مانند کارسینوم سلول سنگفرشی، کارسینوم سلول بازال نیز در اثر تغییر در DNA پوست از عوامل آسیب رسان مانند خورشید ایجاد می شود اما سلول های پایه (بیرونی ترین لایه پوست) را درگیر می کند. سرطان سلول بازال کمتر به سایر نواحی بدن انتشار می یابد و رشد آن کندتر از سایر سرطان های پوست است، اما با این وجود باید برای جلوگیری از بدشکل شدن یا انتشار یافتن به سایر نقاط گوش، این مشکل را باید درمان کرد. سرطان سلول پایه معمولا قابل درمان است، خصوصا در مواردی که زود تشخیص داده شود. علایم کارسینوم سلول بازال بسیار متفاوت است و می تواند به صورت زیر باشد: زخم باز تکه های قرمز رشد صورتی برجستگی های براق همچنین می تواند مانند جای زخم یا زخم با لبه های کمی برجسته و یا تورفتگی مرکزی به نظر برسد. ممکن است به صورت برجستگی سفید یا پوسته پوسته شروع شود که با مرطوب کننده بهبود نمی یابد. ترشح، پوسته، خارش یا خونریزی کارسینوم سلول باز امکان پذیر است. تقریبا در نیمی از زمان، کارسینوم سلول بازال که در افرادی که پوست تیره تری دارند ایجاد می شود. کارسینوم سلول بازال می تواند علایم داشته باشد که در اینجا ذکر نشده است، بنابراین مهم است که بدن خود را از جمله گوش ها به طور منظم بررسی کنید و به دنبال هر چیز جدید یا تغییر دهید. این می تواند شامل بریدگی یا زخم هایی باشد که بهبود نمی یابد. بیشتر کارسینوم سلول بازال در نواحی در معرض آفتاب مانند گوش شما ظاهر می شود. با محافظت از پوست در برابر آفتاب و کنار گذاشتن تخت های برنزه، حتما خطر ابتلا به سرطان سلول پایه را کاهش دهید. ملانوم نوعی سرطان پوست است که سلول های ملانوسیت پوست را تحت ت ثیر قرار می دهد. در ملانوم کمتر از کارسینوم سلول سنگفرشی یا کارسینوم سلول بازال ایجاد می شود، اما ملانوم خطرناک تر است زیرا تهاجمی تر بوده و احتمال شیوع آن بیشتر است. در سال ، حدود ملانومای جدید در ایالات متحده تشخیص داده می شود و انتظار می رود حدود نفر به علت ملانوم جان خود را از دست دهند. میزان ملانوم در حال افزایش است. این اعداد مربوط به همه موارد ملانوم است اختصاصی گوش نخواهد بود. ملانوما معمولا از نظر ظاهری مانند خال شروع می شود اما با گذشت زمان تغییر می کند. بدن خود را برای خال هایی که با خال های اطراف مطابقت ندارند بررسی کنید مانند سایر انواع، ملانوم ممکن است علایمی متفاوت از موارد ذکر شده داشته باشد، بنابراین اطمینان حاصل کنید که هر چیزی که غیر معمول است را روی پوست خود گزارش دهید. به خاطر داشته باشید که ملانوم می تواند در مناطقی که در معرض آفتاب نیستند ایجاد شود. سرطان سیستیک آدنویید سرطان کیستیک آدنویید حدود تومورهای بزاقی از اینجا شروع می شود. بیشتر آنها خوش خیم محسوب می شوند و سرطانی نیستند، اما بیشتر تومورهای بزاقی سرطانی از غدد پاروتید شروع می شوند. در صورت عدم درمان، سرطان غدد پاروتید می تواند به گوش انتشار یابد. سرطان گوش همچنین می تواند به غدد پاروتید منتشر شود. علایم سرطان گوش به نوع سرطان و محل سرطان بستگی دارد. علایم همچنین می توانند مبهم باشند. اگر علایم مشکلی در گوش یا اطراف گوش خود دارید که در این لیست نیست، به ارایه دهنده خدمات بهداشتی خود مراجعه کنید. علایم سرطان گوش بر اساس مکان بروز آن، عبارتند از: درد ضعف در صورت یک توده در مجرای گوش از دست دادن شنوایی عدم توانایی حرکت صورت در کنار گوش آسیب دیده ترشح از گوش که ممکن است آغشته به خون باشد. سردرد سرگیجه از دست دادن شنوایی (صداهایی مانند چنین زنگی که در گوش شنیده می شود) التهاب غدد لنفاوی گردن نیز می تواند از علایم سرطان گوش باشد. برای تشخیص بهتر سرطان گوش احتمالی پزشک از شما می خواهد علایم خود را توضیح دهید. آنها معاینه فیزیکی گوش خارجی را انجام می دهند و با ابزاری به نام اتوسکوپ به داخل گوش نگاه می کنند. برای تعیین سرطانی بودن تومور یا بافت، نمونه برداری انجام می شود و نمونه ای از بافت خارج شده از ناحیه آسیب دیده زیر میکروسکوپ بررسی خواهد شد. آزمایشات تصویربرداری، مانند CT (توموگرافی کامپیوتری) یا MRI (تصویربرداری رزونانس مغناطیسی) ممکن است برای بررسی میزان بزرگ بودن سرطان، محل آن و بررسی کند که آیا به غده پاروتید یا غدد لنفاوی گردن انتشار یافته است تجویز شود. جراحی، درمان سرطانی گوش است. بسته به شدت و محل سرطان، از چندین نوع جراحی برای درمان آن استفاده می شود. پینا قسمت خارجی گوش است. اگر تومور یا ضایعه کوچک باشد، گاهی با استفاده از بی حسی موضعی می توان آن را در مطب پزشک درمان کرد. اگر تومور بزرگ باشد، بخشی از گوش باید برداشته شود و گوش نیاز به بازسازی دارد. پس از بازسازی، pinna معمولا کاملا طبیعی به نظر می رسد. با جراحی برداشتن لاله، مجرای گوش، پوست، استخوان و لاله گوش جدا شده و گوش بازسازی می شود. شنوایی تحت ت ثیر قرار نمی گیرد. در طی عمل جراحی برداشتن استخوان موقتی، ناحیه آستین گوش خارجی و همچنین گوش میانی برداشته می شود. این معمولا منجر به کاهش شنوایی کامل می شود، اما برخی از افراد پس از جراحی قادر به استفاده از سمعک هستند. برداشتن رادیکال استخوان گیجگاهی شامل برداشتن کل استخوان گیجگاهی (آستین، گوش میانی و گوش داخلی) و قرار گرفتن در معرض مغز است. بازسازی استخوان گیجگاهی لازم است. در صورت گسترش تومور به مغز، یک تیم جراحی سر و گردن و یک تیم جراحی مغز و اعصاب مورد نیاز است. پس از جراحی، پرتودرمانی معمولا به مدت حدود شش هفته انجام می شود. پیگیری های جلسات درمانی بعدی بسیار مهم است. این ویزیت ها به اطمینان از بهبودی، بررسی عوارض جانبی و مراقبت از عود سرطان کمک می کنند. در حالی که همیشه نمی توان از سرطان گوش جلوگیری کرد، اما اغلب با سرطان پوست شروع می شود. محافظت در برابر آفتاب سوزان، از جمله استفاده از ضد آفتاب، ماندن در سایه و جلوگیری از برنزه کردن، می تواند خطر ابتلا به سرطان پوست را که می تواند به سرطان گوش تبدیل شود کاهش دهد. پیش آگهی (نتیجه مورد انتظار) و میزان موفقیت در درمان سرطان گوش بسیار به نوع سرطان، محل و شدت سرطان بستگی دارد. تشخیص به موقع کلید اصلی درمان موفقیت آمیز است. بیشتر سرطان گوش در صورت ابتلا به سرطان گوش قبل از انتشار از کانال مخروطی و مجاری گوش، با موفقیت قابل درمان است. تشخیص زودرس نیز به معنای درمان کم تهاجمی تر است. سرطان گوش نادر است، اما می تواند جدی باشد. خوشبختانه اگر زود تشخیص داده شود، می توان آن را با موفقیت درمان کرد. از آنجا که علایم سرطان گوش به نظر می رسد کمتر جدی است، در صورت مشاهده علایم سرطان گوش یا سرطان پوست، مراجعه به پزشک ضروری است. منبع: |
اختلالات گلبول های سفید در صورت افزایش و یا کاهش بیش از حد گلبول های سفید خون ( WBC یا لکوسیت ها بروز پیدا می کنند. این سلول ها در مغز استخوان تولید می شوند، در پاسخ های التهابی نقش موثری ایفاء می کنند و در توانایی سیستم ایمنی بدن در مبارزه با عفونت ها نقش دارند. برخی از اختلالات گلبول های سفید خون (مانند نوتروپنی خود ایمنی) خوش خیم هستند، در حالی که برخی دیگر (مانند) بدخیم محسوب می شوند. این شرایط می تواند بزرگسالان و کودکان را تحت ت ثیر قرار دهد. گرچه تعداد WBC زیاد نگران کننده است، اما وقتی بیماری، عفونت یا التهاب در بدن وجود داشته باشد این وضعیت، می تواند در بدن رخ دهد. در صورت بروز هرگونه اختلالات مربوط به افزایش و یا کاهش گلبول های سفید خون، پزشک شما به احتمال زیاد آزمایشات دیگری را برای تعیین علت سطح غیر طبیعی WBC انجام می دهد. انواع عمده سلول های سفید خون در انسان عبارتند از: در واکنش های التهابی نقش دارند. عمدتا با عفونت های باکتریایی مبارزه می کنند. عمدتا با عفونت های انگلی مبارزه می کنند و در واکنش های آلرژیک نقش دارند. در پاک سازی سلول های مرده و کار با لنفوسیت ها برای شناسایی مهاجمان نقش موثری دارند. سلول های سیستم ایمنی بدن که عملکرد آنها شامل تولید آنتی بادی و مبارزه با مهاجمان از جمله باکتری ها، ویروس ها و سلول های سرطانی است. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید علایم اختلالات گلبول سفید بر اساس نوع بیماری متفاوت است، اگرچه برخی از افراد هیچ علایمی ندارند. علایم عمدتا با عفونت مربوط بوده و عبارتند از: تب خستگی زخم های دهان آبسه های پوستی کاهش وزن بدون دلیل عفونت های مکرر یا طولانی مدت اختلالات WBC به دو دسته عمده تقسیم می شوند: اختلالات پرولیفراتیو، به معنی افزایش WBC ها و لکوپنی ها که شامل کاهش WBC ها می شود. این موارد می توانند در صورت تغییر در تولید گلبول های سفید خون، نقص در عملکرد سلول ها یا مسیله دیگری در مورد نوع خاصی از گلبول های سفید رخ دهند. دلیل اصلی این حوادث بسته به نوع اختلال می تواند متفاوت باشد. اختلالات شایع گلبول های سفید و دلایل آن، عبارتند از: در این وضعیت تعداد سلولهای سفید خون افزایش یافته است. علل احتمالی آن شامل عفونت های باکتریایی یا ویروسی، داروهای خاص، آلرژی، استعمال دخانیات، بیماری های التهابی، اختلالات خود ایمنی، بیماری ژنتیکی و سرطان است. سرطان سلول هایی است که سلولهای سفید خون را در مغز استخوان تولید می کنند. علل احتمالی شامل استعداد ژنتیکی، استعمال دخانیات و قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی یا تابش است. علایم لوسمی بسته به نوع آن، متفاوت است. علایم سرطان خون مشترک شامل موارد زیر است: لوسمی باعث کبودی یا خون ریزی می شود و روی پوست بدن لکه های کوچک قرمز و بنفش رنگی ایجاد می کند. این علایم نشان می دهد که خون به درستی لخته نمی شود. گلبول های سفید خون برای مقابله با عفونت بسیار مهم هستند. اگر گلبول های سفید به درستی کار نکنند، ممکن است فرد به عفونت های مکرر مبتلا شود. می تواند به سلول های بدن خود حمله کند. اگر در بدن فرد تعداد گلبول های قرمز کاهش یابند، فرد ممکن است مبتلا به کم خونی شود. این افراد هموگلوبین کافی در خون خود ندارند. هموگلوبین آهن را به بدن منتقل می کند. کمبود آهن می تواند منجر به تنفس دشوار و کمرنگ شدن پوست شود. علایم دیگری که ممکن است نشان دهنده لوسمی باشند، عبارتند از: تب یا لرز درد استخوان خون دماغ های مکرر خستگی مداوم، ضعف گره های لنفاوی متورم یا طحال کاهش وزن بدون علت مشخص تعریق بیش از حد، به خصوص در شب لکه های قرمز ریز در پوست ( petechiae ) در صورت بروز علایم مداوم که باعث نگرانی شما می شوند، به پزشک خود مراجعه کنید. علایم لوسمی اغلب مبهم و خاص نیستند. ممکن است علایم ابتلا به سرطان خون در مراحل اولیه نادیده گرفته شوند زیرا شبیه علایم آنفولانزا و سایر بیماری های شایع می باشد. به ندرت لوسمی در طی آزمایش خون تشخیص داده می شود. این وضعیت هنگامی مشاهده می شود که بدن آنتی بادی تولید می کند که به نوتروفیل ها حمله کرده و آنها را از بین می برد. این بیماری با بیماری های مختلفی از جمله بیماری کرون و آرتریت روماتویید همراه است. نوتروپنی خودایمن اطفال را ممکن است نوتروپنی خوش خیم مزمن کودکی نیز بنامند. این وضعیت شبیه ترومبوسیتوپنی ایمنی و کم خونی همولیتیک خودایمن است. علیرغم این واقعیت که مغز استخوان نوتروفیل ها را به طور طبیعی تولید می کند، بدن به طور نادرستی آنتی بادی هایی را برای نوتروفیل ها درست می کند که آنها را برای تخریب مشخص می کند و منجر به نوتروپنی می شود. نوتروپنی خود ایمنی کودکان به طور معمول در نوزادان تا ماهه ظاهر می شود اما می تواند در هر سنی، حتی در بزرگسالی رخ دهد. نوتروپنی خود ایمنی در ترکیب با یا سندرم ایوانز نامیده می شود. اکثر کودکان مبتلا به نوتروپنی خود ایمنی هیچ علایمی ندارند. این بدان دلیل است که، با وجود تعداد بسیار کم نوتروفیل ها، عفونت های جدی نادر است. نوتروپنی ممکن است بعد از گوش یا عفونت تنفسی کشف شود. برخی از کودکان ممکن است دچار زخم های دهان یا عفونت های پوستی شوند. این حالت ثانویه بعد از جهش ژنتیکی اتفاق میفتد. افراد مبتلا به نوتروپنی مادرزادی شدید، عفونت های باکتریایی دارند. نوتروپنی مادرزادی شدید وضعیتی را توصیف می کند که در آن فردی با نوتروپنی شدید متولد می شود (به عنوان تعداد نوتروفیل < سلول در میکرولیتر، اغلب < ) یک فرم خاص سندرم کوستمن نام دارد. این یک بیماری نادر است که به ازای هر یک میلیون نفر - نفر را درگیر می کند. علایم به طور کلی اندکی پس از تولد شروع می شود. نوتروفیل نوعی گلبول سفید است که با عفونت های باکتریایی مقابله می کند. تعداد نوتروفیل به شدت کم خطر ابتلا به عفونت های باکتریایی را افزایش می دهد. تب نیز یک علامت شایع است، اما این به دلیل عفونت است نه نوتروپنی. نقص هنگام تولد به طور کلی دیده نمی شود. علایم ممکن است شامل موارد زیر باشد: التهاب لثه زخم های دهان سلولیت (عفونت پوستی) اوتیت میانی ( نوتروپتی حلقوی نیز به دلیل جهش ژنتیکی است. نوتروپنی در چرخه های حدود روزه اتفاق میفتد. نوتروپنی حلقوی یک حالت ارثی است که در هر چرخه تقریبا هر روز، تعداد نوتروفیل ها (گلبول های سفید خون که با عفونت های باکتریایی مبارزه می کند) به شدت کم می شود (معمولا کمتر از سلول در میلی لیتر) این معمولا در اولین سال زندگی خود را نشان می دهد. این چرخه ها با افزایش سن کاهش می یابد و می تواند در برخی از بیماران بزرگسال ناپدید شود. بیماری گرانولوماتوز مزمن نوعی اختلال است که در آن چندین نوع WBC (نوتروفیل، مونوسیت، ماکروفاژ) قادر به عملکرد صحیح نیستند. این یک بیماری ارثی است و منجر به عفونت های متعدد، به ویژه ذات الریه و آبسه می شود. بی نظمی های مربوط به بیش از حد یک نوع WBC با پسوند philia نشان داده می شود، در حالی که موارد مربوط به تعداد بسیار کمی WBC به پنیا ختم می شود. مانند سایر اختلالات خونی، اولین آزمایش معمولا شمارش کامل خون ( CBC ) است. این آزمایش ممکن است به طور خاص تجویز شود زیرا شما به عفونت های مکرر یا غیرمعمول مبتلا هستید و پزشک مشکوک به اختلال گلبول سفید است. اما از آنجا که CBC به عنوان بخشی از یک آزمایش سالانه نیز انجام می شود، ممکن است چنین شرایطی به طور اتفاقی تشخیص داده شود. در بررسی نتایج، پزشک به دنبال تغییر در تعداد کل WBC یا تعداد نوع خاصی از WBC خواهد بود. نتایج شما با محدوده مرجع مناسب برای شمارش WBC مقایسه می شود. این موارد از آزمایشگاه به آزمایشگاه دیگر متفاوت است، اما به طور متوسط به شرح زیر است: مردان: تا WBC در هر میکرولیتر خون زنان: تا WBC در هر میکرولیتر خون کودکان (از نوزادی تا نوجوانی) : تا WBC در هر میکرولیتر خون نوزادان تازه متولد شده (زیر هفته) : تا WBC در هر میکرولیتر خون WBC در سیاه پوستان به سفیدپوستان کمتر است. CBC را تکرار می کند تا مطمین شود که اوضاع به حالت عادی برگشته است. پزشک همچنین ممکن است اسمیر خون را تحویز کند. در این آزمایش مقدار کمی خون روی لام شیشه ای قرار می گیرد تا متخصصین آزمایشگاه بتوانند سلول های خونی شما را در زیر میکروسکوپ بررسی کنند و ناهنجاری های اصلی را تشخیص دهند. در شرایطی که نیاز به ارزیابی بیشتری داشته باشید، ممکن است به یک متخصص ارجاع داده شوید. درمان اختلالات WBC معمولا توسط هماتولوژیست که در اختلالات خون ایمنولوژیست که در تخصص دارد، صورت می گیرد. از آنجا که سلولهای سفید خون در مغز استخوان تولید می شوند، ممکن است برای تکمیل آزمایش، بیوپسی مغز استخوان لازم باشد. درمان اختلالات WBC بستگی زیادی به نوع اختلال و علل اصلی دارد. افراد مبتلا به اختلالات WBC باید به طور منظم تحت نظر قرار گیرند تا مطمین شوند که رژیم درمانی آنها موثر است. درمان های احتمالی برای اختلالات گلبول های سفید خون، عبارتند از: آنتی بیوتیک، برای درمان و پیشگیری از عفونت های مربوطه استفاده می شود. این عوامل داروهایی هستند که می توانند تولید گلبول های سفید خون را در مغز استخوان تحریک کنند. پیوند سلول های بنیادی در برخی موارد می تواند برای درمان درمانی استفاده شود. از تزریق و انتقال سلول های سفید خون به ندرت استفاده می شود زیرا تحقیقات نشان نمی دهد که خطر مرگ یا عفونت را در افراد مبتلا به اختلالات WBC کاهش می دهد. طیف وسیعی از اختلالات WBC وجود دارد. بسیاری از این اختلالات مربوط به بیماری های مزمن است و مدیرین آنها به همکاری بیمار و پزشک بستگی دارد. خستگی می تواند یکی از نگرانی های معمول افراد مبتلا به اختلالات WBC باشد، بنابراین در صورت لزوم به بدن خود گوش فرا دهید و استراحت کنید. همچنین راهکارهای پیشگیری برای جلوگیری از ابتلا به بیماری های واگیر مانند آنفلوانزا و سایر سرماخوردگی ها و ویروس ها نیز برای مبتلایان به این بیماری مفید است. |
درد کبد را می توان در قسمت بالای شکم، در سمت راست احساس کرد. علت درد کبد، می تواند نشانه ای از یک بیماری جدی باشد، بنابراین ممکن است نیاز به مراقبت های پزشکی داشته باشد. کبد سالم در مقابله با عفونت به به بدن کمک می کند، خون را تمیز کرده و در سوخت و ساز بدن نقش دارد. همچنین در صورت آسیب دیدن می تواند خود را ترمیم کند. اگر کبد نتواند وظیفه خود را به درستی انجام دهد، می تواند منجر به بروز یک وضعیت جدی و خطرناک شود. درد کبد می تواند انواع مختلفی داشته باشد. بیشتر افراد آن را به صورت احساس کسل کننده و ضربان دار در قسمت فوقانی شکم احساس می کنند. درد کبد همچنین می تواند مانند احساس چاقویی باشد که نفس شما را می گیرد. گاهی این درد با تورم همراه است و گاهی افراد احساس درد کبدی را در پشت یا تیغه راست شانه خود احساس می کنند. درد کبد می تواند به دلایل مختلف بوجود آید. درد کبد همچنین می تواند نشان دهنده، و باشد. گاهی اوقات دردی که در همان ناحیه عمومی کبد احساس می شود در واقع به دلیل وجود مشکلاتی در کیسه صفرا، لوزالمعده یا کلیه ایجاد می شود. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید تشخیص زودهنگام علت اصلی درد و درمان به موقع آن بسیار مهم است. طبق مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری، میلیون بزرگسال در ایالات متحده تشخیص بیماری کبد یا . % از جمعیت را دارند. اگر صبح بعد از یک وعده غذایی سنگین یا یک شب نوشیدن الکل دچار درد کبد می شوید، مقدار زیادی آب بنوشید. سعی کنید از خوردن غذاهای چرب یا سنگین برای چند روز خودداری کنید و صاف بنشینید تا کبد تحت فشار قرار نگیرد. اگر درد بیش از چند ساعت ادامه داشت، باید با پزشک خود مراجعه کنید. اگر تهوع، سرگیجه یا همراه با درد کبدی دارید، ممکن است به مراقبت های اضطراری نیاز داشته باشید. درد کبد می تواند کسل کننده و غیر اختصاصی باشد، اما ممکن است شدیدتر شود. این درد می تواند منجر به هم گردد. درد کبد گاهی با درد شانه راست، شکم یا کلیه اشتباه گرفته می شود. بسیاری از بیماری های کبدی و سایر بیماری های ارگان می تواند باعث درد کبد شود. برخی از این موارد می توانند منجر به آسیب کبدی شوند. درد کبد بدون درمان، در نهایت ممکن است منجر به توقف عملکرد کبد شود. بیماری کبدی به هر بیماری که باعث التهاب یا آسیب کبدی شود، گفته می شود و ممکن است بر عملکرد کبد ت ثیر بگذارد. درد کبد اغلب نشانه ای از بیماری کبد است. علایم بیماری کبد اغلب تا زمان پیشرفت بیماری ظاهر نمی شوند، بنابراین بهتر است که از درد کبد و علایم دیگری که می تواند نشانه ای از اختلال کبدی باشد آگاه باشید. در صورت مشاهده هر یک از موارد زیر، بیماران باید فورا تحت درمان پزشکی قرار گیرند تب ادرار تیره کاهش وزن خارش پوست خستگی مزمن تهوع و استفراغ از دست دادن اشتها پوست مایل به زرد درد شدید، به خصوص در شکم حساسیت شدید هنگام لمس شکم تورم در شکم یا در پاها و مچ پا مدفوع کم رنگ، خونی یا به رنگ قیر بیش از نوع مختلف بیماری کبدی می تواند باعث درد کبد شود. موارد زیر چند نمونه است کولانژیت یا التهاب سیستم مجاری صفراوی است که معمولا به دلیل عفونت باکتریایی رخ می دهد. مجرای صفراوی صفرا را از کبد و کیسه صفرا تخلیه کرده و آن را به روده کوچک منتقل می کند. عفونت کولانژیت باعث ایجاد فشار در این سیستم تخلیه می شود. به طور معمول عفونت نشان دهنده وجود انسداد یا انسداد در سیستم است. این ممکن است به دلیل سنگ، تومور، لخته شدن خون یا برگشت باکتری باشد. هپاتیت به معنی التهاب کبد است. شایعترین علت آن ویروس می باشد، اما سایر علل شامل مصرف زیاد الکل، سموم، برخی داروها و برخی شرایط پزشکی است. ویروس هپاتیت انواع مختلفی دارد. طبق، متداول ترین انواع هپاتیت ویروسی در ایالات متحده، و هپاتیت است. هپاتیت، و باعث هپاتیت مزمن می شود که در نهایت می تواند منجر به سیروز، نارسایی کبد و سرطان کبد شود. هپاتیت در مدفوع فرد آلوده دیده می شود و از طریق مصرف آب یا غذای آلوده منتقل می شود. هپاتیت از طریق قرار گرفتن در معرض مایعات بدن مانند خون و منی منتقل می شود. از طریق خون آلوده یا گاهی انتقال جنسی منتقل می شود. هپاتیت یک عفونت ثانویه است که فقط کسانی را مبتلا می کند که به هپاتیت مبتلا هستند. هپاتیت از طریق مصرف آب یا مواد غذایی آلوده منتقل می شود. هپاتیت خود ایمنی، یعنی زمانی که سیستم ایمنی بدن به سلولهای کبدی حمله می کند. هپاتیت می تواند حاد به معنی ناگهانی و کوتاه مدت و یا مزمن، به معنی طولانی مدت و مداوم باشد. آبسه کبد، کیسه مایع آلوده یا چرک است که در کبد تشکیل می شود. عفونت از برخی میکروب ها مانند باکتری ها، انگلی ها یا قارچ ها می تواند باعث ایجاد آبسه شود. آبسه می تواند به بافت اطراف آسیب برساند و منجر به خونریزی، عفونت های اضافی و حتی مرگ شود. درمان ممکن است شامل یک داروی آنتی بیوتیک یا ضد قارچ باشد و آبسه تخلیه شود. آزمایش های پیگیری تصویربرداری از کبد به طور معمول برای اطمینان از از بین رفتن آبسه و آسیب دایمی انجام نمی شود. جای زخم جبران ناپذیر کبد است. کبد به دلیل آسیب طولانی مدت به آرامی بدتر می شود و قادر به کار صحیح نمی شود. با گذشت زمان، بافت اسکار جایگزین بافت سالم کبد می شود و این می تواند مانع جریان خون از طریق کبد شود. کبد سالم می تواند سلول های آسیب دیده خود را بازسازی کند. اگر آسیب خیلی شدید یا طولانی مدت باشد، کبد نمی تواند به طور کامل خود را ترمیم کند و در عوض بافت اسکار ایجاد می کند. سیروز به تدریج اتفاق میفتد، اما با بدتر شدن، کبد شروع به از کار افتادن می کند. این می تواند منجر به نارسایی مزمن کبدی یا بیماری کبدی مرحله نهایی شود که در آن کبد دیگر نمی تواند عملکردهای حیاتی را انجام دهد. این یک بیماری نادر کبدی است که در آن لخته های خون جریان خون خارج از کبد را مسدود می کنند. خون در کبد تجمع یافته و باعث بزرگ شدن آن می شود. در بعضی موارد، طحال نیز ممکن است بزرگ شود. تجمع خون باعث افزایش فشار خون در ورید درگاه می شود. این رگ مسیول انتقال خون به روده به کبد است. این افزایش فشار به عنوان فشار خون بالا درگاه شناخته می شود. پرفشاری خون پورتال باعث جمع شدن مایعات در شکم می شود. رگ های مسدود شده باعث کند شدن یا متوقف شدن جریان خون از کبد به قلب خواهند شد. ایجاد زخم در کبد یا سیروز نیز ممکن است. افرادی که به احتمال زیاد لخته خون دارند نیز بیشتر در معرض سندرم قرار می گیرند. این شامل زنان باردار و کسانی که تومور، بیماری التهابی مزمن، اختلال لخته شدن یا عفونت دارند. با توجه به بنیاد کبد آمریکا، مزمن سوء مصرف الکل است علت اصلی سیروز در ایالات متحده است. به طور معمول، کبد الکل را تجزیه کرده و آن را از بدن خارج می کند. اگر فردی بیش از حد الکل مصرف کند، ممکن است سلول های کبدی آسیب ببینند یا از بین بروند. مصرف زیاد الکل می تواند منجر به تجمع چربی و التهاب در کبد و سیروز الکلی شود. سیروز ناشی از الکل حتی پس از قطع نوشیدن قابل برگشت نیست، اما قطع الکل می تواند از آسیب بیشتر جلوگیری و ممکن است به بهبود علایم کمک کند. بیماری کبد دلایل مختلفی دارد از جمله عفونت سرطان عوامل ژنتیکی اثر سمی داروها تجمع چربی در کبد مشکلات سیستم ایمنی بدن سو ء مصرف مزمن الکل عواملی که خطر ابتلا به بیماری کبد یا عارضه مرتبط را افزایش می دهند، عبارتند از دیابت چاقی تشخیص استفاده زیاد از الکل رابطه جنسی محافظت نشده تزریق دارو یا سوزن مشترک قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی خاص یا سموم بسیاری از شرایط می توانند باعث درد کبد شوند، بنابراین مهم است که علت اصلی آن را تشخیص دهید. برای تشخیص علت اصلی درد کبد یک پزشک معاینه بدنی انجام داده و سابقه سلامتی فرد را بررسی می کند. سایر گزینه های آزمایش ممکن است شامل موارد زیر باشد آزمایش خون برای ارزیابی عملکرد کبد یا شناسایی مشکلات خاص کبدی یا شرایط ژنتیکی آزمایشات تصویربرداری، مانند اسکن، و سونوگرافی برای ارزیابی آسیب کبدی تجزیه و تحلیل بافت، که شامل گرفتن نمونه بافت از کبد برای آزمایش آزمایشگاهی است گاهی اوقات، با ایجاد برخی از تغییر در سبک زندگی، مانند پرهیز از مصرف الکل، کاهش وزن یا پیروی از یک رژیم غذایی سالم، درد کبد از بین می رود. سایر مشکلات ممکن است نیاز به دارو یا جراحی داشته باشند. اگر نارسایی کبدی وجود داشته باشد، احتمال دارد بیمار به نیاز داشته باشد. حتی اگر درد کبد رخ دهد، با درمان مناسب و تغییر شیوه زندگی، افراد می توانند زندگی عادی داشته باشند. منابع: |
درد عضلانی از علایم کرونا توسط مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری های ایالات متحده در حالی علایم جدید را به لیست رسمی خود اضافه کرده که علاوه بر سرفه خشک استاندارد، تنگی نفس و تب، همچنین لرز، تکان های مکرر با لرز، سردرد، گلودرد، از دست دادن بویایی یا چشایی و به این لیست اضافه شده اند. واضح است که، بسیاری از این علایم کشف جدیدی نیستند: در ماه مارس، متخصصان گوش، حلق و بینی در انگلستان هشدار دادند که از دست دادن حس بویایی و چشایی ممکن است از علایم باشد. از طرفی هم برخی از بیماران نیز، و را گزارش کرده اند. با این حال، در حالی که بدن درد و درد می تواند تقریبا علامتی برای بیماری های مختلف باشد، اما به نظر می رسد درد عضلانی مربوط به ویروس کرونا کمی متفاوت تر است این اطلاعات را در لیست علایم خود ارایه نمی دهد، اما طبق سازمان بهداشت جهانی، درد عضلانی (یا همان مالاژی) کمی کمتر از سایر علایم ویروس کرونا شناخته شده است بررسی ها نشان داده است که . % از بیماران گزارش شده است (درد مفاصل) درد عضلانی و یا درد مفاصل را تجربه می کند. این به طور قابل توجهی کمتر از میزان بیمارانی است که تب ( / درصد) و سرفه خشک ( / درصد) را تجربه کرده اند و هنوز هم کمتر از سایر علایم مانند خستگی ( / درصد) و تنگی نفس ( / درصد) کمتر است. با این حال، دردعضلانی ناشی از بیماری کرونا کمی شایع تر از گلودرد . ، سردرد ( . ) و لرز ( . ) است درد عضلانی (غالبا ناشی از التهاب عضلانی (میوزیت) ) علامت غیرمعمولی برای عفونت ویروسی نیست. به طور کلی، کروناویروس، مانند دیگر ویروس ها، می تواند باعث التهاب بافت ماهیچه می شود، درد عضلانی ناشی از عفونت ویروسی در اثر آسیب به رشته های عضلانی ناشی از خود ویروس است. این ویروس همچنین باعث پاسخ التهابی در بدن شما می شود. حتی می تواند باعث تجزیه غیر طبیعی بافت گردد هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید به گفته دکتر بارزین، درد عضلانی مرتبط با معمولا مانند "حساسیت به لمس عضله یا درد با حرکات عضله" است. در حالی که درد عضلانی ناشی از یک تمرین می تواند شبیه درد عضلانی ناشی از ویروسی مانند باشد، درد ویروس تمایل به انتشار در کل بدن دارد، در حالی که درد مربوط به ورزش یا آسیب دیدگی بیشتر در یک عضله خاص قرار دارد حتی گاهی اوقات پزشکان به سختی می توانند درد عضلانی ناشی از ویروس را از درد عضلانی ناشی از ورزش تشخیص دهند. دکتر بارزین اذعان می کند: تشخیص درد عضلانی ناشی از ویروس کرونا از سایر علت های احتمالی بسیار دشوار است. پزشکان برای تشخیص علت اصلی درد این سوال را مطرح می کنند که آیا بیمار اخیرا علایم عفونی مانند تب، لرز، یا سرفه را تجربه کرده است یا خیرد درد عضلانی مربوط به ویروس و درد عضلانی ناشی از ورزش نیز در مدت زمان رفع آنها متفاوت است. دکتر بارزین می گوید: میوپاتی های ویروسی یا همان مشکلات عضلانی، طی هفته ها تا ماه ها پس از برطرف شدن عفونت برطرف می شوند به گفته دکتر بارزین، تمرینات کششی قبل از شروع تمرینات سخت ورزشی می تواند از درد عضلانی پیشگیری کند. اما وقتی صحبت از درد عضلانی می شود که ممکن است نتیجه یا عفونت ویروسی دیگری باشد، درمان کمی متفاوت به نظر می رسد. چارلز اودونکور، پزشک، متخصص طب و متخصص طب درد، استراحت در رختخواب، هیدراتاسیون مایعات و مدیریت علایم عمومی را با مسکن هایی مانند استامینوفن یا (داروهای ضد التهاب غیر استروییدی) مانند و ایبوپروفن توصیه می کند. دکتر اودنکور خاطرنشان می کند که اگر فردی با رعایت مشکلات زیر هنوز هم درد عضلانی را احساس می کند، باید به دنبال مراقبت های پزشکی باشد. میلیون ها نفر هر زمستان به ورم معده و روده مبتلا می شوند. در اینجا برخی از حقایق ذکر شده است: گاستروانتریت ویروسی بسیار مسری است و علایم آن معمولا طی - روز پس از قرار گرفتن در معرض فرد مبتلا ایجاد می شود. علایم معمول شامل درد شکم، حالت تهوع، استفراغ و است. تب در حدود نیمی از بیماران ایجاد می شود. افراد معمولا تقریبا - روز بیمار هستند. عفونت های خفیف در افراد سالم اغلب در خانه قابل کنترل است، اما افرادی که علایم شدیدتری دارند باید به دنبال مراقبت های پزشکی باشند. گرچه گاهی از آن به عنوان "آنفلوانزای معده" یاد می شود، اما گاستروآنتریت ویروسی مربوط به ویروس آنفلوانزا نیست که باعث آنفلوانزا می شود، اما ویروس های دیگری مانند نورو ویروس یا روتاویروس ایجاد می کنند. گاستروآنتریت ویروسی از طریق غذا یا آب آلوده و تماس با فرد آلوده پخش می شود. حتی در برخی شرایط منجر به بروز علایم زیر می شود: تب لرز سردرد اسهال استفراغ درد شکم خوشبختانه این وضعیت در اکثر افراد بدون هیچ درمانی برطرف می شود. کمبود آب بدن یکی از عوارض جانبی شایع التهاب معده است، زیرا اغلب اوقات باعث می شود مایعات زیادی از طریق اسهال و استفراغ در بدن بیماران دفع شود. برای جلوگیری از کم آبی بدن، ممکن است مجبور باشید مایعات بیشتری از مقدار معمول مایعات بنوشید. بسته به علت، علایم گاستروانتریت ویروسی پس از آلوده شدن ممکن است طی یک یا سه روز ظاهر شود و از خفیف تا شدید متغیر می باشد. علایم معمولا فقط یک یا دو روز طول می کشد، اما بعضی اوقات ممکن است تا روز ادامه یابد. از آنجا که علایم مشابه هستند، به راحتی اسهال ویروسی را با اسهال ناشی از باکتری ها، اشتباه گرفته می شود. از طرف دیگر، COVID - یک بیماری عفونی است که توسط ویروس کرونا ایجاد می شود و به SARS - CoV - معروف است. در بیشتر موارد، طبق سازمان بهداشت جهانی ( WHO ) ، کسانی که به COVID - مبتلا می شوند، یک بیماری تنفسی خفیف تا متوسط را تجربه می کنند و اغلب بدون درمان پزشکی بهبود می یابند. اما برخی دیگر مانند افراد بالای سال یا افرادی که سایر بیماری های زمینه ای دارند بیشتر در معرض بیماری جدی ویروس قرار دارند. این بیماری معمولا از طریق قطرات تنفسی آلوده (مانند آنهایی که از عطسه یا سرفه به وجود می آیند) پخش می شود، به همین دلیل استفاده از ماسک در حال حاضر ضروری است. مت سفانه، جواب کاملا مشخص نیست، کوری فیشر، DO ، متخصص پزشکی خانوادگی می گوید: از جمله مواردی که باید مراقب آنها بود، علایم تنفسی فوقانی و از بین رفتن چشایی و بویایی است. علایم کرونا و آنفولانزاری معده همپوشانی زیادی وجود دارد، اگرچه COVID تمایل به علایم تنفسی فوقانی، سرفه و مشخصه بارز از دست دادن چشایی یا بویایی دارد. اگر نگران ابتلا به COVID - هستید، باید میزان عفونت در شهر یا جامعه خود را نیز بخاطر داشته باشید. اگر میزان عفونت زیاد است یا با فردی که مبتلا به COVID - است تماس پیدا کرده اید، بهتر است در صورت بروزهر گونه علایم، در درجه اول به بیماری کرونا شک کنید. اگر بیمار در معرض COVID - قرار داشته باشد، این علایم بسیار نگران کننده است و بهترین راه برای تشخیص علت اصلی بروز علایم شما، انجام آزمایش ویروس کرونا است. تحقیقات به طور مداوم نشان می دهد که تقریبا - از بزرگسالان مبتلا به COVID - علایم گوارشی مانند حالت تهوع، استفراغ یا اسهال را تجربه می کنند. به طور معمول، بیمارانی که دارای علایم گوارشی COVID - هستند، علایم تنفسی فوقانی، مانند سرفه خشک یا مشکل تنفس را هم بروز می دهد. با این حال، گاهی اوقات علایم GI در ابتدا ظاهر می شوند و علایم تنفسی یک روز یا دیرتر ظاهر می شوند. اگر علایم GI جدیدی مانند، استفراغ یا اسهال دارید، طی چند روز آینده مراقب تب، سرفه یا باشید. در صورت بروز این علایم تنفسی، با پزشک خود تماس بگیرید. بهترین راه برای جلوگیری از شیوع عفونت های روده، رعایت موارد بهداشتی است. برخی از راهکارهای پیشگیری از آن، عبارتند از: در صورت امکان از تماس نزدیک با هرکسی که ویروس دارد جلوگیری کنید. اگر شخصی در خانه شما مبتلا به گاستروانتریت ویروسی است، سطوح سخت مانند پیشخوان، شیر آب را ضد عفونی کنید. از به اشتراک گذاشتن ظروف غذاخوری، نوشیدن لیوان و بشقاب خودداری کنید. در حمام از حوله های جداگانه استفاده کنید. بهتر است دستانتان را حداقل ثانیه با آب گرم و صابون بشورید و دست ها را به شدت محکم مالش دهید، به یاد داشته باشید که اطراف کوتیکول ها، زیر ناخن ها و بین انگشت ها را بشویید. برای مواقعی که صابون و آب در دسترس نیست، دستمال مرطوب کننده و ضد عفونی کننده دستی را همراه خود داشته باشید. برای مقایسه علایم مرتبط با گاستروانتریت، COVID - ، آنفولانزا و بیماری های جدی GI به این نمودار مراجعه کنید. همیشه بهتر است با پزشک خود تماس بگیرید تا در مورد علایم خود با او مشورت کنید. منابع: |
با کسب اطلاع و شناخت علایم اولیه آسیب کبدی، می توانید در صورت بروز هرگونه علایم اولیه آسیب های کبدی، سریعا به دنبال درمان و پیشگیری از بروز عوارض جانبی آن باشید. همیشه به یاد داشته باشید که اگر مراقب کبد خود باشید، مطمینا از سلامتی خود مراقبت خواهید کرد. کبد بزرگترین اندام غده ای بدن است و صدها عملکرد مهم دارد. سه عملکرد اساسی تولید صفرا برای کمک به هضم غذا، پاکسازی سموم مضر از خون و ذخیره گلوکز برای ت مین انرژی مورد نیاز بدن است. با توجه به نقشی حیاتی که کبد در بدن شما بازی می کند، توجه به سلامتی آن بسیار مهم است. رژیم غذایی، ورزش و خواب کافی سه کلید برای داشتن کبد سالم است با اجتناب از مصرف بیش از حد مواد غذایی و نوشیدنی های سمی، مانند الکل، قهوه و غلات تصفیه شده، می توانید از هر گونه آسیب به کبد خود جلوگیری کنید هرگاه مشکلی در کبد رخ دهد، اثرات آن در عملکردها و قسمت های مختلف بدن قابل مشاهده است. انواع مختلفی از مشکلات کبدی وجود دارد. شایعترین آنها، بیماری کیستیک، سنگ صفرا و هپاتیت است برخی از شایع ترین علایم اولیه آسیب های کبدی، عبارتند از هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید بسیاری از افراد حالت تهوع و استفراغ را نادیده می گیرند زیرا معمولا یک مشکل جدی پزشکی محسوب نمی شود. اگر حالت تهوع و استفراغ به طور جداگانه یا بدون هیچ دلیل مشخصی مانند بیماری حرکت، میگرن، مسمومیت غذایی، بارداری زودرس، اضطراب و افسردگی رخ دهد، می تواند به دلیل مشکل کلیه یا کبد باشد افرادی که از آسیب کبدی رنج می برند اغلب احساس تهوع مداوم دارند. این امر به دلیل کاهش توانایی کبد در پردازش و دفع سموم بوجود می آید. تغییر در متابولیسم و هضم غذا نیز باعث حالت تهوع و استفراغ می شود احساس مداوم حالت تهوع یا استفراغ می تواند سلامتی شما را مختل کند و باید توسط پزشک به طور کامل بررسی شود کبد از طریق تولید صفرا در پروسه هضم غذا نقش فعالی دارد. صفرا به پردازش مواد مغذی جذب شده از روده کوچک کمک می کند و نقش مهمی در هضم چربی دارد بنابراین، اگر کبد شروع به سوء عملکرد کند، می تواند منجر به مشکلات گوارشی مانند اسهال و سوء هاضمه شود ناهنجاری در تولید صفرا همچنین می تواند منجر به، نفخ شکم، یبوست، و عدم تحمل غذاهای چرب و الکل شود. وقتی آسیب شدید باشد، می تواند باعث درد شدید شکم شود که اغلب افراد را وادار به مراجعه به پزشک می کند یکی دیگر از علایم اولیه مشکل آسیب کبدی، دردهای ناحیه شکم است. تغییر در ناحیه شکم یکی دیگر از علایم احتمالی سوء عملکرد کبد است. در این شرایط احتمال دارد درد یا گرفتگی در ناحیه تحتانی شکم و همچنین التهاب را تجربه کنید. این وضعیت می تواند به سرعت منجر به احساس نفخ شود. از نظر پزشکی، این علایم مربوط به مشکلی است که به عنوان آسیت شناخته می شود آسیت تجمع مایعات در حفره شکم است که به دلیل بیماری پیشرفته کبدی یا سیروز رخ می دهد. این علایم معمولا با علایم دیگری مانند فشارخون پورتال (افزایش فشار خون در سیستم ورید پورتال کبد) همراه است آسیت همچنین می تواند ناشی از اختلالات غیر کبدی باشد. از این رو، بهتر است برای تشخیص صحیح با پزشک مشورت کنید آسیب زودرس کبدی همچنین می تواند منجر به احتباس مایعات شود که باعث تورم پا و مچ پا می شود. این امر همچنین به آسیت و فشار خون بالا مربوط می شود. همچنین، آسیب کبدی بر عملکرد کبد ت ثیر می گذارد و باعث تغییر در ترشح مواد شیمیایی تنظیم کننده مایعات می شود سایر دلایل احتمالی احتباس مایعات عدم تعادل هورمونی در بدن، مشکلات مربوط به کلیه، بیماری قلبی و مشکل در است. از این رو، مهم است که برای تشخیص صحیح با پزشک مشورت کنید اگر به اندازه کافی مایعات می نوشید و رنگ ادرار شما همچنان تیره تر است، این وضعیت می تواند نشانه وجود مشکل کبدی باشد. ادرار تیره رنگ می تواند نارنجی، کهربا یا قهوه ای به نظر برسد تغییر در به دلیل افزایش سطح بیلی روبین در جریان خون اتفاق میفتد. این شرایط باعث می شود که کبد نتواند بیلی روبین را از طریق دفع از طریق کلیه از بین ببرد ادرار تیره همچنین می تواند در اثر کم آبی بدن، مصرف مکمل های ویتامین، عوارض جانبی آنتی بیوتیک ها، کمبود آنزیم ها، و مشکلات کلیوی ایجاد شود اگر ادرار شما به طور مداوم تیره است، باید برای تشخیص به پزشک خود مراجعه کنید احساس مداوم خستگی و ضعف همچنین می تواند نشانه ای از عملکرد نادرست کبد باشد. کبد غذا را تجزیه می کند تا انرژی مورد نیاز برای انجام کارهای روزمره را آزاد کند. هنگامی که کبد در شرایط خوبی نیست، بدن برای زنده ماندن باید بیشتر کار کند و بنابراین به استراحت بیشتری نیاز دارد به علاوه، خستگی و ضعف به دلیل افزایش محصولات سمی در خون، که کبد آسیب دیده قادر به از بین بردن آنها به درستی نیست، بدتر می شود اگر احساس ضعف و خستگی همراه با علایم دیگر ذکر شده دارید، بهتر است برای تشخیص با پزشک خود مشورت کنید از دست دادن اشتها نیز یکی از علایم اولیه است که نشان می دهد کبد شما به درستی کار نمی کند. اگر از دست دادن اشتها را همراه با علایم دیگری که در اینجا ذکر شده احساس می کنید، بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید زیرا می تواند نشانه ای از بیماری مزمن کبد، یا نارسایی کلیه باشد صفرا به تجزیه چربی ها کمک می کند تا هضم شوند. وقتی غذا به درستی هضم نشود، غالبا منجر به کاهش اشتها و حتی کاهش شدید وزن می شود. تغییرات قابل توجه اشتها همچنین می تواند فرد را ضعیف و خسته کند که این امر می تواند مانع بهبودی بیشتر شود یکی از علایم اولیه آسیب کبدی، زردی است که در آن زردی پوست، چشم، زبان و ناخن انگشتان یا نوک انگشتان دیده می شود. زردی در اثر تجمع بیلی روبین در خون و بافت بدن رخ می دهد که کبد به همراه سلول های قرمز خون از شر آن خلاص می شود. بیلی روبین یک رنگدانه زرد است که در اثر تجزیه سلول های قرمز خون مرده در کبد اتفاق میفتد. وقتی بیلی روبین در جریان خون و سپس روی پوست تجمع پیدا کرده و رنگ مایل به زرد پیدا می کند از آنجا که نیز ممکن است نشان دهنده وجود یک مشکل جدی در کیسه صفرا یا لوزالمعده شما باشد، آن را نادیده نگیرید و به توصیه های پزشک خود عمل کنید تغییر در نیز ممکن است نشان دهنده ناراحتی کبدی باشد. کبد با عملکرد خوب صفرا را در مدفوع آزاد می کند و به آن رنگ قهوه ای طبیعی می بخشد التهاب یا زخم در کبد بر تولید صفرا ت ثیر می گذارد، که باعث می شود مدفوع خاکستری، رنگ پریده، زرد یا به رنگ خاک رس خواهد شد داشتن مدفوع کم رنگ یا به رنگ خاک رس به طور موقت طبیعی است. در صورت بروز مکرر، با پزشک مشورت کنید تا احتمال آسیب کبدی یا هر بیماری دیگر را رد کند یکی دیگر از علایم اولیه مشکل آسیب کبدی، افزایش حساسیت به پوست است. در این وضعیت پوست شما ممکن است دچار خارش، پوسته پوسته شدن یا حساسیت بیش از حد به لمس شود. حتی احتمال دار به راحتی کبود شود. در برخی موارد، مردم همچنین به ظاهر رگها از طریق پوست پی می برند. این مشکلات پوستی به دلیل تحریک کننده هایی روی پوست رخ می دهد که کبد به طور معمول از آنها مراقبت می کند مرطوب نگه داشتن پوست تا حدودی به تسکین علایم کمک می کند، اما حساسیت پوست احتمالا بدتر می شود تا زمانی که مشکل اصلی کبد شناسایی و رفع شود برای تقویت کبد خود می توانید راهکارهای زیر را در نظر بگیرید در اسرع وقت سیگار را ترک کنید مصرف الکل را به طور کامل متوقف کنید اگر دیابت دارید، سطح قند خون خود را کنترل کنید مصرف پروتیین حیوانی و نمک خود را محدود کنید نوشیدن چای سبز را روزانه تا فنجان شروع کنید سعی کنید کلسترول و تری گلیسیرید را در سطح سالم نگه دارید اگر اضافه وزن دارید، به دنبال کاهش تدریجی و مداوم وزن باشید ورزش روزانه مانند پیاده روی، یوگا، شنا، دویدن یا دویدن ضروری است برای کمک به دفع سموم از بدن، پروبیوتیک های با کیفیت بالا را در رژیم غذایی خود بگنجانید غذاهای غنی از بخورید، که دارای اثرات محافظتی در برابر آسیب اکسیداتیو کبد است تمام اقدامات ممکن را برای جلوگیری از یبوست انجام دهید، زیرا ممکن است وضعیت را بدتر کند از غذاهای پاک کننده کبد مانند سیر، زردچوبه، گردو، گریپ فروت، ریشه چغندر، سیب، کلم بروکلی، آووکادو و لیمو استفاده کنید از مصرف غذاهای فرآوری شده و بی ارزش خودداری کنید، زیرا برای سلامت کبد مفید نیستند. همچنین از مصرف لبنیات و محصولات تصفیه شده شکر خودداری کنید منبع |
درد مجرای ادرار (لوله ای که از مثانه به خارج از بدن می رسد) می تواند بسیار ناخوشایند باشد. حتی بعضی مواقع ممکن است با سوزش همراه باشد (بسته به علت آن) ، گاهی اوقات درد می تواند تا حدی شدید باشد که فکر ادرار کردن هم برای فرد آزار دهنده باشد. در مردان و زنان، دلایل عمده درد مجاری ادراری شامل بیماریهای مقاربتی مانند کلامیدیا، تحریک موضعی ناشی از صابونها یا اسپرم کشها و عفونتهای دستگاه ادراری است. در مردان، دلیل اصلی درد است. در حالی که در زنان، به دلیل یایسگی می تواند دلیل اصلی ایجاد مشکل باشد. آزمایش های تشخیصی احتمال دارد شامل آزمایشات های متداول، آنالیز ادرار و آزمایشات بعدی خون و تصویربرداری باشد. درمان به علت اصلی آن بستگی خواهد داشت. مجرای ادرار، لوله ای است که از مثانه به خارج بدن از طریق اسفنکتر مجرای ادرار عبور می کند. در ساختار و عملکرد مجرای ادرار در مردان و زنان تفاوت هایی وجود دارد. این تفاوت ها می تواند در شرایط مختلفی که منجر به درد مجرای ادرار می شود، نقش داشته باشد. در آناتومی مربوط به ارولوژیک زنان، مجرای ادرار که برای انتقال ادرار از مثانه به اسفنکتر خارجی عمل می کند بسیار کوتاه است و کاملا در داخل لگن قرار دارد. در مردان، مجرای ادرار نه تنها برای ادرار، بلکه برای خروج منی عمل می کند. حتی طول آن بسیار بیشتر است و در خارج از لگن در آلت تناسلی قرار دارد. مجرای ادرار نسبتا کوتاه در زنان باعث می شود راه باکتری ها از پوست به مثانه بسیار راحت تر باشد و منجر به بروز عفونت های بیشتر مثانه ( در زنان می شود. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید بسیاری از دلایل درد مجرای ادرار بین دو جنس یکسان است. اما برخی از علل آن مختص مردان و زنان است. التهاب مجرای ادرار التهاب مجرای ادرار احتمال دارد به دلیل مسایل جزیی یا درماتیت تماسی ناشی از اسپرم کش ها، صابون ها، مایع منی و لوسیون ها ایجاد شود. اما معمولا مربوط به عفونت ها، به خصوص عفونت های منتقله از راه مقاربتی است. سوزاک توسط باکتری ایجاد می شود. حتی در یک زمان، شایع ترین علت مجرای ادراری بود. این علایم می تواند باعث درد در مجرای ادرار، ترشح آلت تناسلی در مردان و ترشحات واژن در زنان (اغلب به رنگ زرد مایل به سبز) و لگن شود. کلامیدیا و برخی دیگر از بیماری های ذکر شده، اغلب به عنوان "اورتریت نونونوکوکیک" شناخته می شوند. همراه با سوزاک، شایعترین دلایل درد مجاری ادراری هستند. علاوه بر درد مجرای ادرار، می تواند باعث ترشح آلت تناسلی در مردان و ترشحات واژن در زنان شود، اگرچه احتمال دارد عفونت بدون علامت نیز باشد اما در صورت عدم وجود علایم هنوز هم می تواند آسیب ایجاد کند. این وضعیت اکنون سومین بیماری در ایالات متحده است، این عفونت می تواند باعث ایجاد درد در مجرای ادرار شود اما اغلب بدون علامت است. در زنان، اغلب با واژینوز باکتریایی همراه است. تریکومونیازیس یک بیماری است که توسط انگل ایجاد می شود و می تواند باعث درد در مجرای ادرار مردان و زنان شود. در زنان باعث ایجاد ترشحات کف مانند با بوی شدید می شود. مردان اغلب ناراحتی عمومی از آلت تناسلی خود را نیز نشان می دهند. آدنو ویروس علت نسبتا نادر اورتریت است، اما احتمال دارد باعث درد در مجرای ادرار به خصوص در مردان شود. عفونت با تبخال، به ویژه عفونت اولیه، می تواند باعث درد شدید مجرای ادرار شود، که اغلب با زخم های قابل مشاهده و زخم های خارجی ترکیب می شود. ضایعات هرپسی نیز می توانند روی پوشش داخلی مجرای ادرار وجود داشته باشند مرحله اولیه سفلیس اغلب با یک زخم باز به نام چانکر مشخص می شود. برخلاف تبخال، زخم ها دردناک نیستند. یکی دیگر از علل بالقوه درد مجرای ادرار است، ومی تواند با تریاد کلاسیک بودن التهاب مفاصل، اورتریت، و التهاب ملتحمه (چشم صورتی) و یا یووییت التهاب چشم وهمچنین با عفونت های کلامیدیا، برخی از عفونت های گوارشی (مانند سالمونلا و شیگلا) و بیماری های بافت همبند مانند آرتریت پسوریازیس و اسپوندیلیت آنکیلوزان همراه باشد. اغلب باعث درد مجاری می شوند اما این موارد در زنان بسیار بیشتر است (به دلیل کوتاه بودن مجرای ادرار) و حدود درصد زنان در طول زندگی خود دچار عفونت ادراری می شوند. علاوه بر درد در مجرای ادرار، افراد احتمال دارد تکرر ادرار و همچنین ادرار خون آلود را مشاهده کنند. التهاب مثانه بینابینی یک بیماری است که تا حدودی کم دیده شده و با درد شدید مجرای ادرار مشخص می شود و باعث یک عفونت ادراری شدید می شود، اما کشت ادرار منفی است. برخی تصور می کنند که از یک وضعیت سیستمیک در کل بدن باشد، و اغلب با بیماری های دیگری مانند فیبرومیالژیا همراه است. هر چیزی که باعث انسداد در مجرای ادرار شود می تواند منجر به تجمع ادرار در کشش بافت ها شود. حتی باعث درد قابل توجهی در مجرای ادرار شود. دلایل زیادی وجود دارد که باعث درد در مجرای ادرار می شود. (باریک شدن) احتمال دارد در افرادی که به عفونت مزمن دستگاه ادراری مبتلا شده اند، یا برای مدت زمان قابل توجهی کاتتر داشته اند، یا تحت عمل جراحی یا پرتوی مجرای ادرار قرار گرفته اند، ایجاد شود. بزرگ شدن غده پروستات می تواند باعث تنگی مجرای ادرار از خارج شود. تومورهای موجود در سرطان تخمدان، رحم، مثانه یا سرطان پروستات نیز احتمال دارد بر مجرای ادرار فشار وارد کنند و باعث انسداد مجرای ادرار شوند. در موارد شدید، احتمالا تغییرات انسدادی (هیدرونفروز) هر دو کلیه نیز وجود دارد. تروما مانند، می تواند منجر به انسداد مجرا و درد شود. سنگ کلیه احتمال دارد در مجرای ادرار قرار بگیرد، گرچه این مورد بسیار کمتر از حالب است. با این وجود، هنگامی که سنگ در حالب قرار می گیرد، درد می تواند بسیار زیاد شود، به طوری که نمی توان احساس کرد که از مجرای ادرار یا بیضه ناشی می شود. برخی از داروها مانند پروکاردیا (نیفدیپین) می توانند مجرای ادرار را تحریک کنند و باعث درد شوند. پرتودرمانی همچنین می تواند منجر به درد مزمن در این منطقه شود (ورم مثانه) برخی غذاهای تحریک کننده مثانه نیز وجود دارد که احتمال دارد مجرا را تحریک کرده و درد ایجاد کند. غذاهای معمول شامل قهوه و چای، میوه های اسیدی و آب میوه هایی مانند آب پرتقال، محصولات گوجه فرنگی، شکلات و نوشیدنی های گازدار هستند. غذاهای پرادویه و الکل نیز می تواند باعث تحریک شوند. آسیب به مجرای ادرار یا مربوط به یک آسیب ترومایی، روشی مانند یا قرار دادن جسم خارجی در مجرای ادرار می تواند منجر به درد شود. برخی از بیماری های غیر عفونی پوستی، در صورت وجود نزدیک دهانه مجرای ادرار، احتمال دارد باعث درد شوند. تعدادی از این موارد شامل پسوریازیس و لیکناسکلروز است. هایپرپلازی خوش خیم پروستات در مردان می تواند منجر به باریک شدن مجرای ادرار و درد شود. سایر مواردی که می تواند منجر به درد مجرای ادرار در مردان شود شامل پروستاتیت (باکتریایی و غیر باکتریایی) ، اپیدیدیمیت و ارکیت است، اگرچه در این شرایط اغلب علایم دیگری نیز وجود دارند. ؟ و درد در خانم ها شایع است و احتمال دارد به دلیل اسپرم کش، دوش، صابون و لوسیون یا اصطکاک ناشی از مقاربت باشد. عفونت های مخمری یکی دیگر از دلایل شایع است و می تواند همراه با خارش ناراحتی قابل توجهی ایجاد کند. واژینوز باکتریایی دلیل دیگری است که فقط در زنان وجود دارد و علایم مربوط به آن از جمله ترشحات واژن و بوی ماهی مانند می باشد. در زنانی که یایسه هستند، می تواند منجر به درد مجرای ادرار همراه با خشکی واژن شود. در صورت شدید بودن، افتادگی مجرای ادرار احتمال دارد رخ دهد. آتروفی مجرای ادرار و واژن همچنین می تواند خطر عفونت ادراری را افزایش دهد. تشخیص درد مجرای ادراری با گرفتن شرح حال پزشکی دقیق آغاز می شود. پزشک در مورد عوامل خطر ابتلا به بیماری های مقاربتی مانند شریک جنسی جدید یا رابطه جنسی محافظت نشده سوال می کند. آنها همچنین در مورد هر گونه مشکل ارولوژی که در گذشته داشته اید سوال می کنند. سپس معاینه جسمی با توجه ویژه به وجود ترشحات مجرای ادرار، زخم، بزرگ شدن غدد لنفاوی اینگویینال انجام می شود در مردان، پزشک می تواند با کشیدن روی شافت به آرامی آلت تناسلی را "دوش" دهد تا ترشحات را بررسی کند. این آزمایش می تواند شامل معاینه سایر مناطق لگن (مانند کیسه بیضه در مردان و گردن رحم در زنان) و معاینه مقعد و گلو برای علایم التهاب باشد. بسته به نتایج، پزشک احتمال دارد آزمایشات بیشتری را تجویز کند یا فرد را به متخصص ارولوژی ارجاع دهد. تست های آزمایشگاهی برای ارزیابی درد مجرای ادرار اغلب شامل تجزیه و تحلیل ادرار برای جستجوی گلبول های سفید خون یا لکوسیت استراز به عنوان نشانه ای از عفونت، یا گلبول های قرمز و بلورها به عنوان سرنخی برای سنگ کلیه یا سایر مسایل اورولوژیک است. وجود سه یا چند گلبول قرمز در هر میدان پرقدرت زیر میکروسکوپ، نیاز به یک هماچوری جداگانه ( دارد. در زنان، یک سواب واژن و یا دهانه رحم برای و یک سواب مجرای ادرار برای مردان انجام می شود. همچنین آزمایش ادرار برای بیماریهای مقاربتی وجود دارد که می تواند همراه با سواب های ذکر شده یا به عنوان جایگزین برای آنها توصیه شود. دستورالعملهای غربالگری برای بیماریهای مقاربتی شامل آزمایشات اصلی بیماریهای مقاربتی مانند سوزاک و کلامیدیا است. در صورت مشکوک بودن به عفونت مخمر، آزمایش انجام می شود. برای تعیین وجود عفونت، کشت ادرار انجام می شود. این آزمایش نوع باکتری و حساسیت آن به آنتی بیوتیک ها را نشان می دهد. و به تعیین آنتی بیوتیک خاصی کمک می کند که در مبارزه با عفونت موثر باشد. در صورت داشتن تب یا سایر علایم عفونت سیستمیک (در کل بدن) ، آزمایشات عملکرد کلیه از جمله، کراتینین و الکترولیت ها و در صورت وجود نگرانی در کلیه ها، احتمال دارد شمارش کامل خون انجام شود. نرخ، پروتیین واکنش پذیر، و احتمالا در صورت مشکوک به آرتریت واکنشی توصیه می شود. از آزمایشات تصویربرداری معمولا برای ارزیابی مجرای ادراری استفاده نمی شود، اما در صورت وجود (پیلونفریت) ، وجود مقدار قابل توجهی خون در حالب یا وجود سنگ کلیه، شاید لازم باشد. بیشتر اوقات، برای یافتن عوارض بیماریهای مقاربتی، مانند آبسه توبو - تخمدان در زنان، به آزمایشات تصویربرداری نیاز است. سیستوسکوپی، آزمونی که شامل قرار دادن یک لوله نورانی باریک به مجرای ادرار و مثانه است و احتمال دارد برای تشخیص تنگی در مجرای خروجی مثانه استفاده شود. و همچنین مطالعه علت سلول های قرمز خون در ادرار، و یا ارزیابی افراد با ورم مثانه، مانند زخم و تنگی مجرای ادرار به کار می رود. که برای رفع علایم نیاز به گشاد شدن دارد. اگر تصور شود که توده ای مانند تومور باعث انسداد مجرای ادرار شده، احتمال دارد سی تی اسکن لگن لازم باشد. علاوه بر شرایط ذکر شده در بالا، تعدادی از شرایط پزشکی نیز وجود دارد که می تواند منجر به درد مجرای ادرار شود. بیماری دیسک کمر، تنگی نخاع یا کیست در نخاع احتمال دارد باعث فشرده سازی عصب شود. سایر بیماری هایی که می تواند باعث درد شوند شامل بیماری کرون و آندومتریوز است. تعدادی از عوارض وجود دارد که می تواند همراه با دلایل شایع درد مجرای ادرار رخ دهد و تشخیص صحیح را لازم و ضروری کند. بیماریهای مقاربتی درمان نشده مانند کلامیدیا می تواند منجر به بیماری التهابی لگن شود، که یکی از دلایل اصلی ناباروری است، و احتمال بارداری خارج رحمی را نیز افزایش می دهد و گاهی تهدید کننده زندگی است. علاوه بر این، برخی از این عفونت ها می توانند در دوران بارداری مشکلاتی ایجاد کنند مانند تولد زودرس و موارد دیگر. برای مردان و زنان، درد مزمن لگن احتمال دارد به دلیل التهاب و آسیب ناشی از این عفونت ها رخ دهد، و همچنین این التهاب منجر به انتقال بیشتر می شود. عوارض غیر باروری و مربوط به لگن احتمال داردشامل مواردی مانند آرتروز سپتیک و کوری ناشی از سوزاک باشد. انسداد مجرای ادرار می تواند منجر به ماندن ادرار در کلیه و در نتیجه باعث آسیب به کلیه (هیدروترونفروز) شود. عفونت های مزمن دستگاه ادراری، به ویژه پیلونفریت، نیز احتمال دارد منجر به بیماری کلیه شود. واژینیت آتروفیک (خشکی واژن مربوط به یایسگی) نیز می تواند به عوارضی منجر شود. زیرا خطر عفونت های دستگاه ادراری و ابتلا به بیماری های مقاربتی را افزایش می دهد. درمان درد مجرای ادرار به علت اصلی بستگی دارد. برای مدیریت علایم، ژل موضعی لیدوکایین یا داروی پیریدیم (فنازوپیراید) احتمال دارد درد را کاهش دهد (توجه داشته باشید که پیریدیم می تواند ادرار را قرمز کند) برای بیماریهای مقاربتی ناشی از باکتریها، درمان بستگی به باکتریهای خاص ایجاد کننده بیماری دارد. مت سفانه، مقاومت به آنتی بیوتیک در حال افزایش است و مهم این است که با پزشک خود مشورت کنید. عفونت های پروتوزویالی مانند تریکومونیازیس با داروهایی برای انگل درمان می شوند. همچنین تبخال با داروهای ضد ویروسی درمان شود. مهم است که شریک جنسی نیز درمان شود. خوشبختانه اقدامات ساده ای وجود دارد که می تواند برای جلوگیری از دلایل شایع درد مجرای ادرار انجام شود. اقدامات جنسی محافظت شده، مانند استفاده همیشه از کاندوم، محدود کردن تعداد شرکای جنسی و آزمایش منظم مهم است. نکاتی در مورد کاهش خطر عفونت ادراری شامل هیدراته ماندن بدن، شستشوی قبل و بعد از رابطه جنسی، ادرار کردن قبل و بعد از رابطه جنسی و نگه نداشتن ادرار است. برای زنان، پاک کردن از جلو به پشت، و انتخاب زمان دوش حمام می تواند کمک کند. پوشیدن لباس زیر نخی گشاد و پرهیز از لوسیون های خشن نیز مفید است. برای مردانی که ختنه نشده اند، تمیز کردن زیر پوست ختنه گاه احتمال دارد خطر را کاهش دهد. درد در مجرای ادرار هرگز طبیعی نیست. این علامت باید همیشه توسط پزشک ارزیابی شود مگر اینکه زودگذر باشد و دلیل واضحی نداشته باشد، مثلا بلافاصله بعد از استفاده از یک محصول مراقبت شخصی که باعث گزش می شود شروع شود. همان طور که گفته شد، برخی شرایط نیاز به ارزیابی فوری ترنسبت به شرایط دیگر دارند. اگر تب یا لرز، درد شدید، خون در ادرار دارید یا قادر به دفع ادرار نیستید، باید فورا با پزشک تماس بگیرید. اگر علایم خفیف یا متناوب است، مراقبت همچنان مهم است. عفونت های درمان نشده با کلامیدیا و سوزاک می توانند به اندام های تولید مثل آسیب برساند. حتی منجر به عوارض طولانی مدت شوند. از آنجا که برخی از دلایل درد مجرای ادرار بیماری های مقاربتی است، افراد گاهی اوقات در گفتگو با پزشک خود مردد هستند. دلایل احتمالی زیادی در درد مجرای ادرار وجود دارد. حتی اگر یک بیماری مقاربتی هم داشته باشید جای هیچگونه خجالتی نیست. به طور کلی درد، روشی است که بدن به ما می فهماند مشکلی وجود دارد. همراه با درد مجرای ادرار، توجه کردن به بدن نه تنها کمک می کند تا از درد راحت شوید بلکه می توانید از بروز عوارض جلوگیری کرده یا آن راکاهش دهید. |
اسمگما در مردان و زنان، یک ترشح طبیعی از غدد روغنی اطراف دستگاه تناسلی است. در زیر پوست ختنه آلت تناسلی مرد یا در زیر چین های واژن دیده می شود. قوام غلیظی دارد و ممکن است سفید رنگ به نظر برسد. همچنین با بوی نامطبوع همراه است اما. Smegma طبیعی است و نشانه ای از ( STD ) نیست. اسمگما یک روان کننده طبیعی است که پوست اطراف دستگاه تناسلی را مرطوب نگه می دارد. وقتی در اثر عدم رعایت بهداشت آلوده شود مشکل ساز خواهد شد. کلمه smegma از کلمه لاتین صابون یا شوینده گرفته شده است. اسمگما ترشح روغنی از غدد چربی (روغنی) اطراف دستگاه تناسلی است. مات و سفید رنگ است و از قوام ضخیم برخوردار می باشد. اکثر مردم قبل از بلوغ اسمگمای زیادی تولید نمی کنند. با افزایش سن و کاهش کلی روغن، اسمگما نیز کمتر شایع می شود. در مردان، اسمگما به راحتی در آلت تناسلی ختنه نشده جمع می شود. سر یک آلت تناسلی مرد ختنه نشده توسط لایه ای از پوست به نام پوست ختنه گاه پوشانده شده است، در زیر آن اسمگما ظاهر می شود و تجمع می یابد. در یک نوزاد، پوست ختنه گاه محکم به سر آلت تناسلی مرد متصل شده و آن را کاملا می پوشاند و از آن محافظت می کند. با طولانی شدن آلت تناسلی، پوست ختنه گاه به طور طبیعی شروع به جمع شدن می کند و فرصتی برای جمع شدن آوار، لکه ها و سلول های پوستی بین آن و سر آلت تناسلی ایجاد می کند. اسمگما در پسران جوان به صورت برجستگی هایی به رنگ سفید مروارید ظاهر می شود. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید در واژن، اسمگما تمایل دارد که در زیر درپوش کلیتوریس یا چین های لب قرار گیرد. در نوزادان نیز ممکن است در ولو دیده شود. عملکرد اصلی smegma این است که اطراف دستگاه تناسلی را مرطوب و روان نگه دارد. اسمگما به طور طبیعی توسط بدن تولید می شود. با این حال، اگر برای مدت طولانی شسته نشود، می تواند تجمع پیدا کند، چسبناک شود و به پوست اطراف آلت تناسلی و کلیتوریس بچسبد. شستشوی نامنظم ناحیه تناسلی نیز می تواند منجر به تجمع smegma شود. جلوگیری از تجمع smegma در مورد بهداشت شخصی مناسب است. به طور منظم دستگاه تناسلی را با آب گرم و صابون ملایم هنگام حمام یا دوش تمیز کنید. اگر smegma مشکل ساز باشد، پوشیدن لباس زیر ساخته شده از پنبه ممکن است موثر باشد. در مردان باید به آرامی تمام قسمت های اطراف سر آلت تناسلی، خصوصا در امتداد برجستگی که سر را از شافت جدا می کند، تمیز شود. آلت تناسلی مرد ختنه نشده نیاز به توجه بیشتری دارد. زیر پوست ختنه گاه باید روزی یک یا دو بار با آب گرم و صابون تمیز شود. پوست ختنه گاه را نباید خراش دهید. اگر آلت تناسلی مرد آلوده یا قرمز است باید با پزشک مشورت شود. خانم ها باید لبهای خارجی ولو را به عقب بکشند تا ناحیه زیر کلیتور کاملا تمیز شود. همچنین برای جلوگیری از تحریک، از استفاده از صابون های بسیار معطر پرهیز کنند. در صورت وجود برجستگی، خارش یا تغییر در، به پزشک مراجعه شود. عادت به بررسی منظم وجود اندام تناسلی در مورد وجود اسمگمای اضافی و علایم عفونت احتمالی یا سایر مشکلات می تواند از بدتر شدن آن جلوگیری کند. این امر به ویژه برای افرادی که تمایل به زیاد دارند بسیار مهم است، که می تواند به ایجاد اسمگما بیشتر کمک کرده و تجمع اسمگما را آسان تر کند. اسمگما نشانه عفونت مقاربتی نیست. با این حال، تجمع آن می تواند منجر به بوی شده و قوام شبیه پنیر کوکتی به خود بگیرد. اسمگما خطرناک نیست. تحقیقات قبلی حاکی از آن بود که ممکن است منجر به سرطان آلت تناسلی مرد یا سرطان دهانه رحم شود. نیز بندرت عوارض جدی ایجاد می کند. اگر تجمع از بین نرود یا درمان نشود، می تواند بسیار سخت شود. این ممکن است باعث شود پوست ختنه گاه به آلت تناسلی بچسبد، که می تواند دردناک شود. علاوه بر این، تجمع و سفت شدن اسمگما می تواند باعث تحریک، قرمزی، تورم و التهاب در آلت تناسلی شود. این می تواند منجر به بیماری به نام بالانیت شود. در زنان، تجمع ممکن است باعث چسبیدن هود کلیتورال به شافت کلیتور شود. این می تواند ناراحت کننده یا حتی دردناک باشد. فیموز بیماری است که در آن نمی توان پوست ختنه گاه را از اطراف نوک آلت تناسلی عقب کشید. ممکن است به صورت یک حلقه محکم یا نوار لاستیکی پوست ختنه گاه در اطراف نوک آلت تناسلی مرد ظاهر شود. فیموز بسته به شرایط می تواند فیزیولوژیکی یا پاتولوژیک باشد. فیموز فیزیولوژیک در بین نوزادان و کودکان امری عادی و طبیعی است. برخی از کودکان هنگام تولد با پوست ختنه گاه تنگ متولد می شوند. فیموز برای نوزاد یا کودک ختنه نشده طبیعی است و معمولا با گذشت زمان برطرف می شود. فیموز پاتولوژیک یک پوست ختنه گاه محکم است که در اثر زخم، عفونت یا التهاب پوست ختنه گاه ایجاد می شود. این غالبا با بالن زدن پوست ختنه گاه در حین ادرار، مشکل در ادرار کردن، یا عفونت همراه است. ممکن است در کودکان و بزرگسالان اتفاق بیفتد. از دیگر علایم فیموز می توان به قرمزی، ترشحات غیرمعمول و محکم بودن پوست ختنه گاه اشاره کرد. بسته به شدت آن، فیموز ممکن است با موارد زیر درمان شود: استروییدها کرم های موضعی (برداشتن پوست ختنه گاه) کشش تدریجی پوست ختنه گاه تغییر شکل جراحی پوست ختنه گاه یکی دیگر از شرایط است که می تواند از یک Smegma % مردان بالای سال را تحت ت ثیر قرار می دهد. بالانیت همچنین ممکن است به دلیل موارد زیر ایجاد شود: دیابت عفونت مخمر بیماری های منتقله از راه جنسی حساسیت یا آلرژی به صابون های خشن یا مواد شیمیایی شرایط پوستی که باعث خشکی، خارش، پوسته پوسته شدن پوست می شود (مانند پسوریازیس و اگزما) بالانیت نیاز به مراقبت پزشکی دارد. بسته به علت بالانیت، ممکن است درمان های مختلفی تجویز شود. درمان معمول یک آنتی بیوتیک موضعی یا خوراکی است. ارایه دهندگان به افراد مبتلا به بالانیت توصیه می کنند که زیر پوست ختنه گاه خود را بشویند و خشک کنند تا خطر بالانیت را کاهش دهند. اسمگمای جمع شده در اطراف کلیتورس می تواند منجر به چسبندگی کلیتور شود. اسمگمای جمع شده می تواند در زیر هود کلیتورال خشک شده و سفت شود و در نتیجه باعث تحریک و درد گردد. هنگامی که هود کلیتورس به طور کامل به کلیتوریس بچسبد، از محافظت صحیح هود جلوگیری می کند. چسبندگی کلیتور را معمولا می توان با تمیز کردن ناحیه ای که smegma در آن ساخته شده از بین برد. از داروهای خانگی مانند روغن کودک نیز می تواند برای شل شدن ترشحات جمع شده استفاده شود. صابون های زنانه خاص لازم نیست. در حقیقت، برخی از این محصولات ممکن است باعث تحریک بیشتر هم شوند. اگر بعد از چند روز تمیز کردن، میزان جمع شدن آن برطرف نشود، یا درد شده یا علایم دیگری رخ دهد، ممکن است اسمگما از علایم عفونت یا چیز دیگری باشد. در این شرایط باید با پزشک مشورت کنید. اسمگما به ندرت یک بیماری جدی است. اگر فکر می کنید بر روی آلت تناسلی مرد یا در چین های واژن خود اسمگما دارید، سعی کنید دستگاه تناسلی خود را به مدت چند روز کاملا بشویید. اگر بعد از یک هفته مواد باقی ماند، باید تصمیم بگیرید که با دکتر خود وقت بگیرید. علایمی که شما تجربه می کنید ممکن است نتیجه عفونت باشد و این احتمالا به درمان جانبی نیاز دارد. اسمگما تجمع سلولهای مرده پوست، روغن و مایعات دیگر در نوک آلت تناسلی مرد یا چین های واژن است. تجمع می تواند به مرور زمان رشد کند و در صورت عدم مراقبت، می تواند عوارض جانبی دردناکی را به همراه داشته باشد. به طور کلی جای نگرانی نیست مگر اینکه در ناحیه دستگاه تناسلی جمع شده و باعث ایجاد مشکل شود. ساده ترین راه برای جلوگیری از هرگونه مشکلی که در اسمگما وجود دارد، حمام منظم و تمیز نگه داشتن ناحیه تناسلی است. اگر تجمع حتی در صورت رعایت بهداشت شخصی نیز ادامه یابد، باید در مورد اینکه آیا این علامت از عفونت است یا مورد دیگر با پزشک مشورت شود. از صابون ملایم و آب گرم برای شستشوی زیر پوست ختنه گاه یا داخل و اطراف لابیا استفاده کنید. از استفاده از صابون های معطر یا بسیار معطر خودداری کنید. این محصولات ممکن است پوست حساس را تحریک کنند. اگر متوجه تحریک همراه با استفاده از صابون شدید، سعی کنید فقط از آب گرم استفاده کنید. منابع: |
تست ظرفیت اتصال آهن کامل نوعی آزمایش خون است که ظرفیت اتصال کل آهن موجود در جریان خون را اندازه گیری می کند. آهن در تمام سلولهای بدن یافت می شود. آهن مورد نیاز خود را از طریق رژیم غذایی ت مین می کنید. آهن در بسیاری از غذاها وجود دارد، از جمله لوبیا تخم مرغ غذای دریایی غلات کامل سبز تیره، سبزیجات برگ دار، مانند اسفناج آهن پس از ورود به بدن، توسط پروتیینی به نام ترانسفرین که توسط کبد تولید می شود، در سراسر جریان خون حمل می شود. آزمایش عملکرد ترانسفرین که چگونه آهن را از طریق خون حمل می کند، را ارزیابی خواهد کرد. به تشکیل هموگلوبین کمک می کند. هموگلوبین یک پروتیین مهم در گلبول های قرمز خون است که در حمل اکسیژن در بدن موثر اشت. بنابراین می تواند عملکرد طبیعی داشته باشد. آهن به عنوان ماده معدنی اساسی در نظر گرفته می شود. زیرا هموگلوبین بدون آن ساخته نمی شود. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید موسسه ملی بهداشت توصیه می کنند که افراد سالم مقادیر زیر از آهن از طریق رژیم غذایی خود ماه یا کمتر: . میلی گرم در روز (میلی گرم در روز) ماهه تا سالگی: میلی گرم در روز سنین تا سال: میلی گرم در روز سنین تا سال: میلی گرم در روز سنین تا سال: میلی گرم در روز سن سال: میلی گرم در روز سنین تا سال: میلی گرم در روز سنین سال یا بالاتر: میلی گرم در روز سن سال: میلی گرم در روز سنین تا سال: میلی گرم در روز سنین تا سال: میلی گرم در روز سنین سال یا بالاتر: میلی گرم در روز در دوران بارداری: میلی گرم در روز در سنین تا سال، در صورت شیردهی: میلی گرم در روز در سنین تا سالگی، در صورت شیردهی: میلی گرم در روز بعضی از افراد، مانند کسانی که دچار کمبود آهن هستند، ممکن است به مقادیر مختلف آهن نسبت به موارد توصیه شده در بالا نیاز داشته باشند. با پزشک خود مشورت کنید تا میزان نیاز روزانه شما را مشخص کند. پزشکان معمولا آزمایش را برای بررسی شرایط پزشکی که باعث سطح غیر طبیعی آهن می شود، تجویز می کنند. در صورت مشاهده علایم کم خونی، ممکن است پزشک آزمایش را انجام دهد. با تعداد کم یا هموگلوبین مشخص می شود. کمبود آهن، متداول ترین نوع کمبود تغذیه ای در جهان، معمولا علت کم خونی است. با این حال، کمبود آهن نیز ممکن است در اثر شرایطی مانند بارداری ایجاد شود. علایم سطوح آهن، عبارتند از رنگ پریدگی التهاب زبان افزایش عفونت ها احساس خستگی و ضعف همیشه احساس سرما می کنم. ت خیر در رشد ذهنی در کودکان در مدرسه یا محل کار در صورت مشکوک بودن بیش از حد آهن در خون، ممکن است آزمایش انجام شود. مقادیر بالای آهن معمولا نشان دهنده یک بیماری زمینه ای است. در موارد نادر، سطح بالای آهن ممکن است به دلیل مصرف بیش از حد یا مکمل های آهن باشد. علایم سطوح بالای آهن، عبارتند از درد شکم مفاصل دردناک ریتم قلب نامنظم کاهش ناگهانی وزن احساس خستگی و ضعف تغییر رنگ پوست به برنز یا خاکستری ناشتا بودن برای اطمینان از دقیق ترین نتایج لازم است. این بدان معنی است که حداقل ساعت قبل از آزمایش نباید چیزی بخورید یا بنوشید. برخی از داروها همچنین می توانند نتایج آزمایش را تحت ت ثیر قرار دهند، بنابراین مهم است که پزشک را درباره هر داروی تجویز شده یا بدون نسخه پزشک مصرف کنید. پزشک ممکن است به شما بگوید قبل از آزمایش مصرف برخی از داروها را قطع کنید. با این حال، بدون اینکه ابتدا با پزشک خود صحبت کنید، نباید مصرف هیچ دارویی را متوقف کنید. برخی از داروها که می توانند نتایج آزمایش را تحت ت ثیر قرار دهند، عبارتند از فلوراید کلرامفنیکل، آنتی بیوتیک قرص های جلوگیری از بارداری هورمون آدرنوکورتیکوتروپیک ممکن است آزمایش همراه با آزمایش سرم آهن که میزان آهن خون را اندازه گیری می کند، تجویز شود. این آزمایشات در کنار هم می تواند به پزشک شما کمک کند تا تشخیص دهد مقدار غیرطبیعی آهن در خون شما وجود دارد یا خیر. آزمایشات شامل گرفتن نمونه کوچکی از خون است. خون معمولا از یک ورید در دست و یا خم آرنج کشیده می شود. مراحل زیر انجام می شود یک ارایه دهنده خدمات بهداشتی ابتدا ناحیه را با داروی ضد عفونی کننده تمیز می کند و سپس یک نوار الاستیک را به دور بازو می بندد. این باعث می شود رگ های شما از خون متورم شود. وقتی رگ پیدا کردند، سوزن را فرو می کنند. شما می توانید هنگام ورود سوزن احساس خراشیدگی جزیی یا احساس گزگز کنید. با این حال، این آزمایش دردناک نیست. آنها فقط خون لازم برای انجام آزمایش و هر آزمایش خون دیگری را که پزشک شما تجویز کرده است، جمع می کنند. پس از خونگیری کافی، آنها سوزن را برداشته و یک باند را روی محل سوراخ قرار می دهند. آنها به شما می گویند برای چند دقیقه با دست به منطقه فشار بیاورید. سپس نمونه خون برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه ارسال می شود. خطرات کمی را به همراه دارد. بعضی از افراد در اطراف ناحیه وارد شده سوزن دچار کبودی یا احساس درد می شوند. با این حال، این معمولا ظرف چند روز از بین می رود. عوارض ناشی از آزمایش خون نادر است، اما در برخی موارد می تواند رخ دهد. عوارض احتمالی آن، عبارتند از غش یا سرگیجه خون ریزی بیش از حد عفونت در محل خونگیری، یا خون در زیر پوست جمع می شود. مقادیر طبیعی برای آزمایش می تواند در آزمایشگاه ها متفاوت باشد. با این حال، بیشتر آزمایشگاه ها محدوده طبیعی را برای بزرگسالان تا میکروگرم در دسی لیتر تعریف می کنند. مقدار بالاتر از میکروگرم در دسی لیتر معمولا به این معنی است که سطح کمی آهن در خون شما وجود دارد. علت این امر ممکن است به دلایل زیر باشد: بارداری کمبود آهن در رژیم غذایی افزایش از دست دادن خون در دوران قاعدگی مقدار زیر میکروگرم در دسی لیتر معمولا به این معنی است که سطح بالایی از آهن در خون شما وجود دارد. علت این امر ممکن آسیب کبدی یا ناشی از تزریق خون مکرر باشد. حتی این وضعیت می تواند نشان دهنده وضعیت های زیر باشد کم خونی همولیتیک، وضعیتی که ممکن است باعث مرگ زودرس شود. این گروه از آنمی ها هنگامی ایجاد می شوند که گلبول های قرمز خون سریع تر از اینکه تولید شوند، از بین می روند و مغز استخوان نمی تواند آنها را به طور مناسب جایگزین کند. برخی از بیماری های خونی باعث از بین رفتن گلبول های قرمز می شوند. کم خونی همولیتیک تا حدودی جنبه ژنتیکی دارد. یک بیماری ارثی است که باعث تغییر شکل می شود. کم خونی سلول سیکل (سلول های داسی شکل) نوعی اختلال در خون است که از یک هموگلوبین غیر طبیعی ارثی ناشی می شود. هموگلوبین، پروتیین حامل اکسیژن در سلول های قرمز خون است که در صورت غیر طبیعی شدن منجر به ایجاد سلول های قرمز خون داسی شکل شده می شود. در این صورت گلبول های قرمز خون، شکننده و مستعد پارگی خواهند شد. پارگی بیش از حد گلبول های قرمز منجر به کاهش تعداد آنها و کم خونی می شود. به این بیماری کم خونی سلول داسی گفته می شود. سلول های داسی شکل از نظر ظاهری نامنظم هستند و می توانند رگ های خونی را مسدود کنند. کم خونی سلول داسی، یکی از شایع ترین کم خونی های ارثی خون است. یک بیماری ژنتیکی است که باعث تجمع آهن در بدن می شود. هموکروماتوز یک بیماری ارثی است که به صورت جذب بیش از حد آهن از راه مواد غذایی توسط بدن تعریف می شود. در این شرایط جذب بیش از حد آهن از غذاهایی که مصرف می کنید منجر به غلظت بیش از حد آهن در خون شما می شود. هموکروماتوز می تواند باعث بیماری های جدی شود، زیرا بدن نمی تواند از شر آهن اضافی خلاص شود. آهن اضافی در اندام های بدن به خصوص کبد، قلب و لوزالمعده ذخیره شده و در صورت عدم درمان منجر به بیماری های خطرناکی مانند بیماری کبد، مشکلات قلبی و دیابت می شود. از آنجایی که بیشتر آهن بدن در گلبول های قرمز وجود دارد، درمان این بیماری شامل از بین بردن منظم خون از بدن است. هنگامی ایجاد می شود که سرب طی ماه ها یا سال ها در بدن ایجاد شود. حتی مقادیر کم سرب می تواند باعث ایجاد مشکلات سلامتی جدی شود. به خصوص کودکان کمتر از سال در معرض مسمومیت با سرب آسیب پذیر هستند. مسمومیت سرب در کودکان می تواند به شدت بر رشد ذهنی و جسمی آن ها ت ثیر بگذارد. در مقادیر بسیار بالا، مسمومیت با سرب می تواند کشنده باشد. اگر مشخص شد که شما یک بیماری زمینه ای دارید، برای شما بهتر است که به دنبال درمان باشید. عدم درمان بیماری زمینه ای شما را در معرض عوارض جدی زیر قرار می دهد: دیابت بیماری کبد نارسایی قلبی مشکلات استخوانی مسایل متابولیکی اختلالات هورمونی منبع: |
اگر قصد فرزند دار شدن را دارید، بدانید که باروری معامله - است: نیمی از تخمک، نیمی از اسپرم. بنابراین سلامت مردان درصد در باروری موثر است. اما در آزمایشات مربوط به باروری هر دو نفر هم زن و هم مرد باید مورد ارزیابی قرار بگیرند. عواملی که می توانند باروری مردان را تحت ت ثیر قرار دهند: آسیب عفونت ها آنتی بادی اسپرم پرتو درمانی گنادوتوکسیک بیماری های سیستمیک یا عصبی ناهنجاری های آناتومیک یا ژنتیکی کیت ها ارزان هستند و همچنین نتایج آنها سریع مشخص می شود و کاربرد آسانی دارند. یک کیت خانگی شما را از استرس تهیه نمونه اسپرم در مطب پزشک راحت می کند. یک کیت خوب می تواند تعداد اسپرم معمولی، کم یا بسیار کم مردان را تشخیص دهد. این ارزیابی به مردان کمک خواهد کرد تا برای مرحله بعدی خود بهتر برنامه ریزی کنند. اما در کنار مزایای استفاده این گیت ها، آنها برخی معایبی هم دارند که عبارتند از: تعداد اسپرم کم و مطلوب بین کیت ها مختلف متفاوت است. برخی از کیت ها تعداد اسپرم را زیر سطح خاصی اندازه گیری نمی کنند. کیت های خانگی تمام اطلاعات لازم را به فرد نمی دهند. آنها می توانند نشان دهند که تعداد اسپرم طبیعی است یا خیر، این اعداد تنها یک عامل در باروری مردان است. به همین دلایل، گرچه یک کیت خانگی می تواند در اولین قدم مفید باشد، ولی برای ارزیابی کامل تر باروری باید به پزشک مراجعه کنید. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید مردانی که برای بررسی علت مشکلات باروری خود به پزشک مراجعه می کنند در مرحله اول معاینه جسمی و بدنی می شود. پزشک آلت تناسلی و بیضه ها را معاینه می کند. و سوالاتی را از فرد بپرسد، از جمله: زندگی جنسی سبک زندگی سابقه پزشکی سوالات مربوط به سابقه پزشکی می تواند شامل موارد زیر باشد آیا قبلا جراحی کرده اید؟ کدام داروها را مصرف می کنید؟ آیا عفونت های آمیزشی داشته اید؟ سوالات در مورد سبک زندگی می تواند شامل موارد زیر است: چقدر ورزش می کنید؟ آیا سیگار می کشید یا داروهای تفریحی مصرف می کنید؟ وقتی صحبت از زندگی جنسی می شود، می توانید انتظار بحث و گفتگوی واضح داشته باشید که شامل هر مشکلی می شود، مانند تجزیه و تحلیل مایع منی نمونه های منی به دو روش مختلف گرفته می شوند. مردانی که برای آنالیز مایع منی مراجعه می کنند ممکن است در مطب پزشک در یک ظرف مخصوص انزال کند. اگر به دلیل اعتقادات مذهبی یا فرهنگی مایل به این کار نباشند، می توانند از مناسب در حین رابطه استفاده کند. احتمالا باید چندین نمونه تهیه شود، زیرا تعداد اسپرم از یک نمونه به نمونه دیگر تغییر می کند. پزشک در نمونه منی موارد زیر را مورد بررسی قرار می دهد: این یک اندازه گیری از مقدار منی موجود در نمونه است. این بررسی نشان می دهد که چند درصد اسپرم زنده است. وجود باکتری های خاص در منی می تواند نشان دهنده عفونت باشد. سازمان بهداشت جهانی تعداد اسپرم ها را در سطح بالا یا بالاتر طبقه بندی می کند. آیا اسپرم در حال حرکت است؟ تحرک نشان دهنده باروری است، در حالی که تنها کمتر از درصد از اسپرم ها دارای تحرک باشند، این از علایم است. اسپرم چگونه شکل می گیرد؟ اکثر اسپرم های نمونه کامل نخواهد بود. اما اگر بیش از درصد دارای اندازه و شکل طبیعی باشند، این نشان دهنده باروری است. نمونه، با مورفولوژی طبیعی کمتر از درصد می تواند به معنای ناباروری باشد. در حالی که این اعداد به تشخیص بین باروری، و ناباروری کمک می کند، اما هیچ یک از آنها به طور قطعی ناباروری را مشخص نمی کنند. در اینجا باید دو نکته را بخاطر بسپارید یک نمونه منی با غلظت اسپرم کاهش یافته، بیشتر ناهنجاری در تحرک و مورفولوژی اسپرم را نشان می دهد. درصد اسپرم ها با مورفولوژی طبیعی شاید بهترین نشانه منی سالم باشد. گاهی اوقات، سلول های اسپرم از نظر پزشکی سالم هستند، اما هنوز مرد در باروری مشکل دارند. این مشکل می تواند وضعیتی به نام ناباروری نورموزواسپرمی را نشان دهد، به این معنی که سلولهای اسپرم، خود نابارور هستند. در این شرایط پزشک ممکن است را تجویز کند. در مطب پزشک یا مرکز آزمایش، یک لیوان پلاستیکی به فرد داده می شود و می خواهند یک نمونه ادرار کوچک و تمیز تهیه کند. با استفاده از دستمال تمیز کننده ای که داده شده است، اطراف مجرای ادرار خود را پاک کرده تا از ورود باکتری های آلت تناسلی به لیوان جلوگیری کند. یک مطالعه در سال نشان می دهد که پزشکان می توانند با تعیین سطح پنج نشانگر زیستی (مولکول های کوچک) در ادرار، ناباروری نرموزواسپرمی را تشخیص دهند. با این که آزمایشات استاندارد باروری احتمال دارد درصد موارد را نشان دهد، محققان توانستند درصد از مردان نابارور و درصد از مردان بارور را به درستی شناسایی کنند. در حالی که هنوز بررسی های بیشتری در این زمینه مورد نیاز است، محققان پیشنهاد می کنند که علت تغییر این نشانگرهای زیستی می تواند مربوط به مشکلات فیزیولوژیکی به عنوان ریشه ناباروری نرموزواسپرمی باشد. ساخت اسپرم یک فرآیند انرژی زا است و هر مشکلی در روند تشکیل آن می تواند تولید مناسب اسپرم را با مشکل مواجه کند. هرچه اطلاعات بیشتری در مورد نشانگرهای زیستی داشته باشیم، رفع مشکلات فیزیولوژیکی آسان تر خواهد بود. غده هیپوفیز، هیپوتالاموس و بیضه ها در تولید اسپرم، با هم همکاری دارند. هورمون محرک فولیکول و هورمون جسم زرد LH همراه با تستوسترون در تولید اسپرم نقش دارند. یک آزمایش خون ساده میزان این سه هورمون مهم را نشان می دهد. این هورمون به تولید اسپرم کمک می کند. مقدار زیاد آن می تواند نشان دهد که بیضه به درستی کار نمی کند، که شاید در اثر بیماری، اشعه ایکس یا آسیب دیده است. سطح پایین آن نشان می دهد که اسپرم تولید نمی شود. این در غده هیپوفیز تولید می شود. در بیضه ها LH به گیرنده های سلول های لیدیگ متصل می شود و تستوسترون را که برای تولید اسپرم مورد نیاز است آزاد می کند. سطح همچنین می تواند پس از تزریق هورمون آزاد کننده گونادوتروپین. اندازه گیری شود. مزیت اندازه گیری این است که پزشک می تواند تشخیص دهد که مشکل از غده هیپوفیز یا قسمت دیگری از بدن است. سطح تستوسترون سالم برای مردان بین تا نانوگرم در دسی لیتر است. باید بدانید که بعد از سالگی، هر ساله سطح تستوسترون به طور متوسط حدود درصد کاهش می یابد. در برخی موارد، پزشک احتمال دارد برای بررسی مشکلات باروری مردان، آزمایشات تصویر برداری را انجام دهد تا مطمین شود که ساختار آناتومیک بدون مشکل است و هیچگونه انسدادی وجود ندارد. برخی از این آزمایشات، عبارتند از: در این معاینه، پزشک یک کاوشگر دستی را از روی بیضه عبور می دهد. در از امواج صوتی با فرکانس بالا برای بررسی موارد زیر استفاده می شود کیست تومورها عفونت ها مجموعه ای از مایعات داخل بیضه ها این تست همچنین و واریکوسل را بررسی می کند. در حالی که بسیاری از مردان مبتلا به واریکوسل هستند و هرگز متوجه آن نیستند، اما در مورد درمان ناباروری، پزشک احتمال دارد جراحی را توصیه کند. در این آزمایش تشخیصی یک قطعه کوچک و روغن کاری شده به راست روده وارد می شود. این تصویربرداری به پزشک اجازه می دهد تا پروستات را بررسی کند و مطمین شود که هیچ انسدادی در مجاری مایع وجود ندارد. انسداد را می توان با جراحی درمان کرد. معمولا اسپرم با بقیه بدن و سیستم ایمنی فرد ارتباط ندارد. با این حال، آسیب، جراحی یا عفونت غده پروستات می تواند در این سیستم تداخل ایجاد کند. اگر علت ناباروری هنوز مشخص نشده باشد، پزشک می تواند آزمایش آنتی بادی ضد اسپرم را درخواست کند. در این آزمایش نمونه ای از مایع منی مرد تهیه می شود. این آزمایش با استفاده از ماده ای که فقط به اسپرم آسیب دیده متصل می شود، مایع منی را از نظر وجود آنتی بادی ها، بررسی می کند. هر چه سطح اسپرم های تحت ت ثیر آنتی بادی ها بیشتر باشد، احتمال باروری تخمک توسط اسپرم کمتر است. (این آنتی بادی ها در خانم ها نیز وجود دارند، بنابراین شاید پزشک از همسر فرد نیز بخواهد آزمایش را انجام می دهد) پزشکان در مورد انجام این آزمایش اختلاف نظر دارند. برخی معتقدند این آزمایش به تنظیم یک برنامه درمانی برای ناباروری کمک نمی کند. بعضی دیگر توصیه می کنند برای کاهش پاسخ ایمنی بدن از دارو استفاده شود. اگر تست های دیگر قطعی نباشند احتمال دارد در انتهای کار انجام شود. در این آزمایش، یک نمونه از بیضه با سوزن یا از طریق برش کوچک تهیه خواهد شد. اگر نتایج نمونه برداری بیضه نشان دهد که تولید اسپرم طبیعی است، شاید مشکل ناشی از انسداد در انتقال اسپرم باشد. به دنبال رشد روش های لقاح آزمایشگاهی، مطالعات در مورد علل ژنتیکی ناباروری افزایش یافته است. آزمایش ژنتیکی انجام شده بر روی می تواند به حذف ناهنجاری های کروموزومی کمک کند، به ویژه در مردان دارای آزواسپرمی (اسپرم وجود ندارد) یا الیگواسپرمی (تعداد اسپرم کم) نتایج آزمایش ژنتیک می تواند موارد زیر را در پی داشته باشد: از درمان های غیرضروری جراحی یا پزشکی جلوگیری می کند. به فرد کمک می کند تا آگاهانه در مورد مراحل بعدی خود تصمیم بگیرد. اگر همه آزمایشات را انجام داده باشید و همه چیز به صورت طبیعی باشد، احتمال دارد پزشک تشخیص دهد که "ناباروری ایدیوپاتیک" دارید. این بدان معنی است که در حال حاضر، هیچ راهی برای فهمیدن علت ناباروری وجود ندارد. منبع: |
وزوز گوش و کاهش شنوایی در دوران بارداری در بیشتر مواقع عارضه ای بی ضرر است، اما با این حال می تواند نشان دهنده مشکل جدی تری در سلامت خانم های باردار باشد. بارداری یکی از مهمترین مراحل زندگی برای بسیاری از خانم ها است. این دوران به دلیل تغییرات زیاد هورمونی، عوارض جانبی شایعی مانند تهوع صبحگاهی و نوسانات خلقی را به همراه دارد. برخی از زنان باردار علاوه بر این عوارض شایع مشکلات دیگری مانند و به ندرت را هم در این دوران تجربه می کنند. وزوز گوش، به معنای شنیدن صدای زنگ یا وزوز مداوم در گوش است. این صدا منشاء خارجی نداشته و در محیط اطراف شنیده نمی شود. وزوز گوش برای بسیاری از افراد به صدای زنگ شباهت دارد، در حالی که برای برخی دیگر مانند صدای سوت، جیرجیر، زمزمه، یا حتی صدای باد است. صدای وزوز ممکن است فقط در یک گوش و یا هر دو گوش شنیده شود. به نظر می رسد که صدا از داخل سر یا از راه دور می آید. همچنین وزوز گوش ممکن است ثابت یا متناوب باشد. تقریبا از هر زن نفر در خود به وزوز گوش مبتلا می شود. وزوز گوش صدایی بدون منشاء خارجی است که به صورت متناوب یا مداوم، در یک گوش یا هر دو گوش شنیده می شود. این صدا در افراد به صورت های مختلفی مانند صدای زنگ، سوت، جیرجیر کردن، صدای هیس و یا وزش باد توصیف می شود. صدای وزوز گوش در شب یا در زمان سکوت بیشتر احساس شده و آزاردهنده تر است. در برخی موارد همراه با وزوز گوش نیز وجود دارد. وزوز گوش ذهنی است، به این معنی که فقط فرد مبتلا می تواند سر و صدا را بشنود. ابتلا به این وضعیت در برخی از زنان باردار ممکن است با ریتم نبض یا ضربان قلب مطابقت داشته باشد که به وزوز گوش ضربان دار معروف است. وزوز گوش ضربان دار معمولا در هنگام خواب بیشتر شنیده می شود زیرا در طول شب به علت سکوت محیط اطراف، صدای خارجی کمتری برای پوشاندن وزوز گوش وجود دارد. وزوز گوش در موارد نادر می تواند نشانه تومور یا آسیب به رگ های خونی باشد. از آنجایی که رگهای خونی زیادی در اطراف گوش وجود دارند می تواند به راحتی باعث ایجاد وزوز گوش شود. حتی اگر زنان باردار سابقه فشار خون بالا نداشته باشند، بارداری می تواند آن را در زنان سالم تحریک کند. در صورت ابتلا به فشار خون بالا نظارت و درمان صحیح توسط پزشک بسیار حیاتی است. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید یکی از شایع ترین علل وزوز گوش و کاهش شنوایی در دوران بارداری و افزایش گردش خون است. در برخی موارد نیز ممکن است وزوز گوش ناشی از علل دیگری مانند ابتلا به فشار خون بالا، میگرن، سردرد، عفونت گوش، سینوزیت، استرس، کم خوابی و بسته شدن مجرای گوش باشد. اگرچه وزوز گوش عارضه نگران کننده ای نیست اما با این حال بهتر است خانم های باردار در صورت ابتلا به پزشک مراجعه کنند زیرا وزوز گوش در برخی موارد نیاز به مراقبت سریع پزشکی دارد. برخی از علل وزوز گوش در بارداری، عبارتند از: فشار خون بالا می تواند منجر به کاهش شنوایی و وزوز گوش شود زیرا ساختار ظریف گوش های داخلی نسبت به هرگونه تغییر در جریان خون بسیار حساس هستند. فشار خون بالا به ویژه در دوران بارداری یک بیماری خطرناک است. فشار خون بالا در زنان باردار می تواند بیانگر یا ابتلا به سندرم HELLP باشد که هر دو می توانند به موارد اضطراری پزشکی برای مادر و کودک تبدیل شوند. پره اکلامپسی بین تا درصد از بارداری ها را تحت ت ثیر قرار می دهد. وزوز گوش و کاهش شنوایی در همه زنان باردار مبتلا به فشار خون بالا رخ نمی دهد اما با این حال ابتلا به آن یک وضعیت اضطراری محسوب می شود. زنان بارداری که مستعد ابتلا به سردرد هستند، در هنگام بارداری در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به وزوز گوش یا سایر مشکلات شنوایی مانند حساسیت به صدا یا به اصطلاح هایپراکوزیس قرار دارند. بیماری میگرن معمولا در دوران بارداری شدیدتر می شود. به همین علت زنان باردار مبتلا به میگرن ممکن است در این دوران کم شنوایی، وزوز گوش یا گرفتگی گوش ها را هم تجربه کنند. بارداری علاوه بر عوارض جانبی شایع، را نیز تضعیف می کند. سیستم ایمنی بدن در حین بارداری به طور موقت سرکوب می شود. در نتیجه زنان باردار در این دوران بیشتر مستعد ابتلا به سرماخوردگی و سایر بیماری های ویروسی می شوند. همچنین ممکن است علایم آلرژی نیز به دلیل ضعف سیستم ایمنی بدن در این دوران تشدید شود. ابتلا به سرماخوردگی می تواند باعث عفونت های سینوسی یا شود. این عفونت ها می توانند به طور موقت باعث ایجاد مشکلات شنوایی شوند. زنان باردار باید با مصرف مواد غذایی سالم، مصرف روزانه مکمل های بارداری، خواب کافی و دوری از افراد بیمار تا حد امکان از سرماخوردگی و سایر بیماری های ویروسی پیشگیری کنند. همیشه پیشگیری از بیماری بهتر از تلاش برای درمان آن است. صدای وزوز گوش در واقع حسی - عصبی است، به این معنی که به دلیل کاهش شنوایی در عصب حلزون رخ می دهد. اما وزوز گوش ممکن است به دلایل دیگر نیز ایجاد شود. بدن به طور معمول صداهایی تولید می کند که به آنها اصوات سوماتیک گفته می شوند. شما معمولا متوجه این صداها نمی شوید زیرا در حال گوش دادن به صداهای خارجی هستید. بنابراین هر عاملی که شنوایی طبیعی را مسدود کند می تواند باعث باعث جلب توجه شما به صداهای سوماتیک شود. به عنوان مثال، وقتی موم به مقدار زیاد ترشح شده و مسیر گوش خارجی را مسدود می کند، صدای وزوز ایجاد می شود. این موم چسبناک ترشح شده می تواند گوش را از وجود میکروارگانیسم ها و گرد و غبار در امان نگه دارد اما همچنین در برخی موارد نیز ممکن است نتیجه عکس بدهد. به این معنا که زیاد بودن جرم گوش می تواند منجر به کاهش شنوایی و وزوز گوش شود. باعث کاهش شنوایی می شود و در صورت از بین رفتن موم اضافی بهبود پیدا می کند. برای درمان می توان از قطره های استفاده کرد. همچنین پزشک با استفاده از ابزاری کوچک به نام کورت می تواند مقدار اضافه جرم را از بین ببرد. خوشبختانه، این معمولا این عارضه نگران کننده نبوده و درمان آن آسان است. زنان باردار در معرض خطر ابتلا به قرار دارند. آهن به سلول های قرمز خون کمک می کند تا اکسیژن را به همه اندام های بدن از جمله سیستم شنوایی منتقل کنند. زنان بارداری که در این دوران آهن کافی در رژیم غذایی خود دریافت نمی کنند، ممکن است با یک سری علایم از جمله مشکلات شنوایی مواجه شوند. بررسی ها نشان می دهد که کم خونی و اختلال شنوایی، از جمله وزوز گوش، با هم ارتباط دارند. زنان باردار باید مکمل های آهن کافی دریافت کنند زیرا در دوران بارداری نیاز بدن آنها به آهن بیشتر شده و به دو برابر قبل می رسد. غذاهایی مانند اسفناج، حبوبات، بوقلمون، گوشت قرمز، کلم بروکلی و شکلات تلخ دارای مقادیر زیادی آهن هستند که مصرف آنها می تواند به پیشیگری از کم خونی در این دوران کمک کند. بارداری معمولا برای بسیاری از زنان تجربه ای استرس زا است. بررسی ها نشان می دهند که استرس مزمن به ویژه زمانی که با عوارضی مانند فشار خون بالا همراه است، می تواند باعث از دست دادن شنوایی شود. دوری از استرس برای بسیاری از زنان باردار دشوار است. اما با این حال با استفاده از راهکارهای ساده ای مانند پیاده روی در فضای سبز، انجام تمرینات مراقبه، تنفس عمیق یا ماساژ می توان تا حد زیادی از استرس دوری کرد. مفصل فک رابطی است که استخوان فک را به استخوان جمجمه متصل می کند. بروز هر گونه آسیب یا التهاب در این مفصل باعث ایجاد اختلال در عملکرد فک می شود. این وضعیت در اصطلاح پزشکی اختلال مفصل گیجگاهی یا TMJ TMJ با علایمی مانند درد مفصل فک، صدای کلیک فک، قفل شدن فک و گوش درد همراه است. درد ناشی از اختلال مفصل گیجگاهی ممکن است علاوه بر فک سایر قسمت های صورت مانند چشم ها و گوش ها را هم درگیر کند. ابتلا به اختلال مفصل گیجگاهی به دلیل تغییرات هورمونی، استرس و سایر عوامل در زنان باردار بیشتر دیده می شود. مشکلات مربوط به مفصل فک می تواند باعث ایجاد وزوز گوش یا احساس گرفتگی گوش شود. زیرا عدم تعادل در مفصل فک منجر به فشار در گوش می شود. زنان باردار در صورت ابتلا به این وضعیت باید با یک دندانپزشک متخصص بیماری های فک و صورت مشورت کنند. وزوز گوش قابل پیش بینی نیست. بعضی اوقات علایم یکسان باقی مانده و گاهی اوقات ممکن است بدتر شوند. ابتلا به این وضعیت در ده درصد از موارد باعث ایجاد اختلال در زندگی روزمره می شود. کاهش موقت شنوایی و وزوز گوش می تواند یک چالش بزرگ در هنگام بارداری باشد. در بیشتر مواقع وزوز گوش بی ضرر است، اما در برخی موارد هم می تواند نشان دهنده یک مشکل جدی تری باشد. وضعیت عمومی بدن بر شدت وزوز گوش ت ثیر گذار است. بنابراین زنان باردار می توانند با رعایت رژیم غذایی مناسب، ورزش و فعالیت بدنی، خواب، استراحت و کاهش سطح استرس از ابتلا به وزوز گوش در این دوران پیشگیری کنند. همچنین درمان میگرن، افسردگی، اضطراب و بی خوابی تا حد زیادی خطر ابتلا به وزوز گوش را در زنان باردار کاهش می دهد. زنان باردار باید به طور منظم تحت مراقبت های دوران بارداری قرار گرفته و در صورت وجود هر گونه نگرانی با پزشک خود تماس بگیرند. هرگونه یا وزوز گوش باید به سرعت درمان شود. وزوز گوش می تواند در امور روزمره فرد تداخل ایجاد کند. عوارض وزوز گوش، عبارتند از: خستگی افسردگی اضطراب تحریک پذیری مدت زمان ابتلا به وزوز گوش به عامل ایجاد کننده آن بستگی دارد. وزوز گوش در دوران بارداری در اغلب موارد موقتی است. ابتلا زنان باردار به وزوز گوش ناشی از تغییرات هورمونی و افزایش استرس در این دوران بوده و مدتی پس از زایمان از میان می رود. در برخی دیگر از موارد وزوز گوش در بارداری ممکن است ناشی از پره اکلامپسی و یا ابتلا به فشار خون بالا باشد. ابتلا به این دو عارضه در بارداری بسیار خطرناک بوده و می توانند باعث به خطر افتادن زندگی مادر و جنین شود بنابراین مادران باردار باید در صورت مواجهه با این امر باید در اسرع وقت به پزشک متخصص زنان مراجعه کنند. با کنترل فشار خون، علایم پره اکلامپسی و وزوز گوش نیز برطرف می شوند. منابع: |
علت قاعدگی نامنظم بودن در دختران نوجوان در اغلب موارد به عنوان بخشی از تغییرات بدن در این دوران امری طبیعی بوده و با افزایش سن برطرف می شود. قاعدگی یک نقطه عطف در زندگی و رشد جسمی دختران نوجوان محسوب می شود. سن شروع قاعدگی به طور میانگین بین سال تا است. اما با این حال عوامل محیطی مختلف از جمله شرایط اقتصادی، تغذیه و دسترسی به مراقبت های بهداشتی و پیشگیرانه، می توانند بر سن بلوغ ت ثیر بگذارند. پریودهای نامنظم در دختران نوجوانی که به تازگی به سن بلوغ رسیده اند در اغلب موارد طبیعی بوده و معمولا پس از گذشت چند سال به تدریج منظم می شود. به طور کلی والدین باید در مورد انتظارات اولین قاعدگی و مدت زمان طبیعی چرخه قاعدگی به دختران نوجوان خود آموزش دهند. شناسایی الگوهای غیر عادی قاعدگی در به نوجوانان کمک می کند که در صورت وجود هر گونه مشکل در چرخه قاعدگی بتوانند هرچه سریع تر آن را شناسایی کرده و برای درمان آن با پزشک مشورت کنند. چرخه قاعدگی اگر طولانی تر یا کوتاهتر از حد متوسط باشد، نامنظم تلقی می شود. چرخه قاعدگی دختران نوجوان ممکن است به دلیل ت ثیرات هورمونی کمی نامنظم باشد. قاعدگی در دوران بلوغ به ویژه از چرخه اول تا چرخه دوم اغلب نامنظم است. اغلب دخترها در اولین قاعدگی خود به مدت تا روز خونریزی می کنند. عدم بلوغ محور هیپوتالاموس هیپوفیز تخمدان در طی سالهای اولیه قاعدگی اغلب منجر به عدم تخمک گذاری شده و در نتیجه چرخه ها ممکن است تا حدی طولانی باشند. با این حال، % از چرخه ها در محدوده - روز خواهد بود. اگرچه چرخه های کوتاه مدت کمتر از روز و چرخه های طولانی بیشتر از روز نیز ممکن است رخ دهد. تا سال سوم پس از قاعدگی طول چرخه ها مانند بزرگسالان به تدریج منظم می شود. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید پریودهای نامنظم با (فقدان قاعدگی) متفاوت است. با این حال، عوامل موثر در پریودهای نامنظم می توانند در بروز آمنوره هم نقش داشته باشند. آمنوره در دختران نوجوان دو نوع است: اولیه، زمانی که یک دختر در سن سالگی هنوز اولین قاعدگی خود را تجربه نکرده است. ثانویه، زمانی که یک دختر پس از شروع قاعدگی، بیش از سه ماه دچار فقدان قاعدگی شود. این وضعیت ممکن است ناشی از عوامل جسمی یا عاطفی باشد. نامنظم بودن عادت ماهیانه در دختران نوجوان در اغلب موارد به عنوان بخشی از تغییرات بدن در این دوران امری طبیعی بوده و با افزایش سن برطرف می شود. علل نامنظم بودن قاعدگی در دختران نوجوان، عبارت است از: استرس اختلالات اشتها ورزش های سنگین ترشح زیاد آندروژن استفاده از مواد مخدر مصرف برخی داروها مصرف زیاد کاهش وزن یا افزایش وزن شدید کاهش میزان کالری و سوء تغذیه بالا یا پایین بودن سطح هورمون تیرویید خونریزی شدید قاعدگی و خونریزی غیرطبیعی رحم در دختران نوجوان ممکن است به دلیل شرایطی مانند اختلالات انعقاد خون، مشکلات تخمدان و یا تغییرات هورمونی رخ دهد. به طور کلی هر یک از عوامل بالا می توانند باعث ایجاد آمنوره یا از بین رفتن عادت ماهیانه شوند. بنابراین اگر دختر شما در سن بلوغ دچار بی نظمی در قاعدگی و یا (آمنوره) قطع کامل قاعدگی شده است باید حتما با یک پزشک مشورت کنید. پریودهای نامنظم در یک دختر نوجوان ممکن است خطر ابتلا به مشکلات زیر را افزایش دهد: بررسی ها نشان می دهد که خانم ها به طور میانگین در هر قاعدگی میلی لیتر خون از دست می دهند. از دست دادن بیش از میلی لیتر خون باعث ابتلا به کم خونی می شود. اگر دختر شما در سن بلوغ قاعدگی سنگینی دارد، به دلیل از دست دادن مقدار زیادی خون خطر ابتلا او به وجود دارد. جریان قاعدگی که در هر یک الی ساعت نیاز به تغییر نوار بهداشتی داشته باشد خونریزی سنگین در نظر گرفته می شود. اغلب اوقات، قاعدگی های نامنظم یا از دست رفته با سطح پایین استروژن بدن مرتبط هستند. استروژن هورمونی است که باعث جذب کلسیم از روده ها شده و روند استخوان سازی را تقویت می کند. در نتیجه قاعدگی نامنظم به مرور زمان به (نازک شدن استخوان ها) منجر شده و آنها را در برابر شکستگی آسیب پذیر می کند. بررسی ها شنان می دهد که قاعدگی زودرس باعث افزایش تراکم استخوان شده و قاعدگی دیررس با کاهش تراکم استخوان ها همراه است. قاعدگی نقش بسیار مهمی در باروری زنان دارد. نامنظم بودن دوره های قاعدگی نشان دهنده آن است که تخمک گذاری به درستی انجام نمی شود. در برخی از دختران نوجوان ممکن است دوره های نامنظم قاعدگی تا سال های باروری ادامه پیدا می کند. در نتیجه باعث مشکلات باروری در آنها شوند. قاعدگی نامنظم در اغلب دختران نوجوان طبیعی بوده و پس از چند سال به تدریج منظم می شود. اما با این حال این وضعیت می تواند بر کیفیت زندگی ت ثیر بگذارد. به همین دلیل مشورت با پزشک برای پیشگیری از عوارض بعدی اهمیت بسیار زیادی دارد. در صورت مشاهده موارد زیر با یک متخصص زنان مشورت کنید: احتمال بارداری وجود لکه بینی بین دو قاعدگی رشد موهای زاید در صورت و بدن فاصله بیش از روز بین چرخه ها رخ دادن دوره ها در کمتر از روز طول کشیدن قاعدگی بیشتر از هفت روز سابقه شخصی یا خانوادگی اختلالات خونریزی همراه بودن قاعدگی با درد و گرفتگی شدید شکم نامنظم و غیر قابل پیش بینی شدن چرخه قاعدگی آمنوره یا قطع شدن قاعدگی به مدت روز یا سه ماه منوراژی یا خونریزی شدید طوری که در طی یک تا دو ساعت بیش از یک پد خیس شود. اگر یک دختر نوجوان به دلیل برخی شرایط زمینه ای دچار مشکلات قاعدگی شود، تشخیص به موقع می تواند به درمان سریع تر کمک کند. دختران جوان ممکن است به دلیل آشنا نبودن با روال طبیعی چرخه قاعدگی والدین خود را در مورد بی نظمی های قاعدگی و یا از دست رفتن قاعدگی خود مطلع نکنند. همچنین آنها در این سن معمولا تمایلی به صحبت در مورد قاعدگی با والدین خود ندارند. این مساله باعث می شود که دختران در سنین بلوغ از غیر طبیعی بودن الگوی خونریزی خود مطلع نباشند. در نهایت قاعدگی های نامنظم و عوارض ناشی از آن سلامت دوران بزرگسالی آنها را در معرض خطر قرار می دهد. در صورت نامنظم بودن قاعدگی پزشک با ارزیابی الگوی چرخه و سابقه سلامتی، نامنظم بودن چرخه های قاعدگی را تشخیص می دهد. اگر نمودار یا تقویم قاعدگی فرزندتان را داشته باشید، تشخیص این امر برای پزشک آسان تر خواهد بود. پزشک از طریق آزمایش خون می تواند سطح هورمون های بدن را ارزیابی کند. این آزمایش همچنین می تواند به تشخیص بارداری و عوارض خونریزی های شدید مانند کم خونی کمک کند: تصویربرداری از ناحیه لگن یکی دیگر از آزمایشات است که پزشک از طریق آن هرگونه ناهنجاری جسمی در اندام های تولید مثل را تشخیص می دهد. یادداشت کردن روزهای قاعدگی می تواند به تشخیص بی نظمی چرخه قاعدگی کمک کند. به همین علت بهتر است فرزند نوجوان خود را تشویق کنید که روزهای قاعدگی خود را در یک تقویم یادداشت کند. پریودهای نامنظم در دختران نوجوانی که به تازگی به سن بلوغ رسیده اند در اغلب موارد نیاز به درمان ندارد. پزشک معمولا برای رفع این مشکل راهکارهایی مانند تغییر سبک زندگی از جمله رعایت یک رژیم غذایی سالم، ورزش و غیره را توصیه می کند. با این حال، اگر بی نظمی های قاعدگی در کیفیت زندگی تداخل داشته و قابل کنترل نباشد، ممکن است درمان هورمونی، از جمله پروژسترون و داروهای ضد بارداری خوراکی تجویز شود. در برخی موارد بیماری های زمینه ای مانند اختلال در عملکرد غده‌تیرویید، دیابت، اختلالات تغذیه ای، کم خونی و آندومتریوز باعث نامنظم شدن چرخه قاعدگی می شوند. این موارد پزشک با تجویز داروهای لازم به تنظیم چرخه قاعدگی کمک می کند. در بی نظمی های قاعدگی ناشی از ناهنجاری های ساختاری معمولا مداخلات جراحی برای درمان توصیه می شود. منظم بودن چرخه های قاعدگی نشان دهنده تخمک گذاری در زمان های منظم و در نتیجه سلامت جسمی است. نامنظم بودن این الگو علاوه بر تاثیر بر سلامت جسمی می تواند باعث تداخل در زندگی روزمره شود. اگر نامنظم بودن قاعدگی دختر نوجوان شما ناشی از سبک نادرست زندگی است، او را تشویق کنید تا عادت های سالم جدیدی را در خود ایجاد کند. به عنوان مثال انجام استرس، ورزش های شدید و رژیم های غذایی ناسالم مانند فست فودها، شیرینی جات و چربی ها می توانند باعث عدم تعادل هورمونی بدن و در نتیجه ایجاد بی نظمی در چرخه قاعدگی شوند. تغییرات زیر می تواند به منظم شدن چرخه قاعدگی کمک کند: کنترل استرس حفظ وزن سالم مصرف کمتر غذاهای چرب انجام تمرینات با شدت متوسط مصرف کمتر قند و کربوهیدرات کاهش یا افزایش وزن ناگهانی یکی دیگر از عواملی است که می تواند باعث نامنظم شدن چرخه قاعدگی شود. به همین علت حفظ تناسب اندام با رعایت رژیم غذایی سالم و انجام ورزش های سبک مانند پیاده روی می تواند تا حد زیادی به منظم شدن چرخه قاعدگی در دختران نوجوان کمک کند. پیش از هر چیز دختران نوجوان باید درک درستی از الگوی قاعدگی خود داشته باشند تا بتوانند قاعدگی طبیعی و غیر طبیعی را از هم تشخیص بدهند. دختران نوجوانی که در مورد قاعدگی و الگوهای زودرس قاعدگی آموزش دیده اند، هنگام شروع قاعدگی اضطراب کمتری تجربه می کنند. والدین باید به دختران نوجوان خود آموزش دهند که یک دختر تقریبا الی سال پس از شروع رشد پستان اولین قاعدگی خود را تجربه می کند. دختران نوجوان باید به این درک برسند که قاعدگی یک قسمت طبیعی از رشد است و باید در مورد استفاده از محصولات زنانه و آنچه جریان عادی قاعدگی در نظر گرفته می شود، معلومات کافی داشته باشند. آموزش والدین نقش بسیار مهمی در مهار استرس دختران نوجوانان در هنگام مواجهه با اولین قاعدگی دارد. همچنین دختران نوجوان خود را به رعایت سبک زندگی سالم ترغیب کرده و اهمیت عادت های خوب را برای آنها توضیح دهید. حتی اگر دختر شما قاعدگی نامنظمی داشته باشد، برخی علایم و نشانه های زودرس به آنها کمک می کند که زمان تقریبی قاعدگی خود را تشخیص دهند. بنابراین از آنها بخواهید که به تغییرات بدنی خود مانند، آکنه، سردرد، نفخ شکم، نوسانات خلقی و غیره توجه کنند تا از این طریق بفهمند که به چرخه قاعدگی نزدیک می شوند. این کار باعث می شود دختران نوجوان بتوانند فعالیت های روزمره خود را بر اساس آن برنامه ریزی کنند. همچنین به دختران نوجوان خود توصیه کنید که همیشه چند عدد نوار بهداشتی در کیف دستی خود حمل کند تا بتوانند دوره های نامنظم و غیر منتظره قاعدگی خود را مدیریت کنند. منابع: |
درمان عفونت زخم بسیار مهم و حیاتی هست و درمان نامناسب موجب بروز خطرات و عوارض غیر قابل جبرانی برای بیمار می گردد. عفونت زخم، زمانی اتفاق میفتد که میکروب ها مانند باکتری ها در داخل پوست آسیب دیده و زخم رشد کنند. علایم می تواند شامل افزایش درد، تورم و قرمزی باشد. عفونت های شدیدتر ممکن است لرز یا تب ایجاد کند. ممکن است فردی بتواند عفونت های جزیی زخم را در خانه درمان کند. با این حال، افرادی که عفونت زخم شدید یا مداوم دارند باید به دنبال مراقبت های پزشکی باشند. افراد معمولا می توانند با خیال راحت زخم های کوچک مانند بریدگی و خراش های جزیی را در خانه درمان کنند. اکثر زخم های کوچک با مراقبت مناسب، به تدریج بهبود می یابند تا زمانی که کاملا بهبود پیدا کنند. اما زخم های عفونی ممکن است هرگونه درد، قرمزی و تورم به طور معمول وضعیت زخم را بدتر می کند. زخم همچنین می تواند علایم دیگری داشته باشد، از جمله: درد تب و لرز حالت تهوع زخم با بوی نامطبوع پوست گرم در اطراف زخم ترشحات زرد یا سبز ناشی از زخم رگه های قرمز روی پوست اطراف زخم برش ها، خراش ها و سایر شکستگی های پوست می توانند با ورود باکتری ها به زخم و شروع به تکثیر، آلوده شوند. بر همین اساس، تمیز کردن و محافظت صحیح از زخم برای کاهش خطر عفونت مهم است. برخی عوامل ممکن است خطر بروز عفونت ناشی از زخم ها را افزایش دهند، از جمله: هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید زخم بزرگ و عمیق خاک یا ذرات خارجی روی زخم علت زخم ناشی از نیش گرفتن از یک حیوان یا شخص دیگر علت زخم ناشی از آسیب دیدگی در اثر شی کثیف، زنگ زده یا آلوده برخی شرایط خاص بهداشتی و عوامل محیطی نیز می توانند خطر ابتلا به عفونت را افزایش دهند. این موارد عبارتند از: دیابت گردش خون ضعیف کمبود مواد مغذی و ویتامین ها افزایش سن. به عنوان مثال سالمندان بیشتر در معرض خطر عفونت زخم هستند. مانند افرادی که با HIV زندگی می کنند یا کسانی که استفاده می کنند. به ندرت، زخم های برش حاصل از اقدامات جراحی نیز می توانند آلوده شوند. طبق گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها ( CDC ) ، بین سال های و ، حدود / درصد از زخم های جراحی در افرادی که در ایالات متحده عمل می کنند، آلوده شده است. عدم درمان زخم های عفونی، می تواند به سایر نقاط بدن انتشار یابد، که ممکن است منجر به بروز برخی عوارض جدی شود، از جمله: سلولیت عفونت لایه های عمیق و بافت های پوست است و می تواند باعث تورم، قرمزی و درد در ناحیه آسیب دیده شود. علایم دیگر می تواند شامل تب، حالت تهوع و استفراغ باشد. این وضعیت یک عفونت باکتریایی استخوان است و علایم آن شامل درد، قرمزی و تورم در اطراف ناحیه آلوده می باشد. و تب از دیگر علایمی است که ممکن است مبتلایان به استیومیلیت را تحت ت ثیر قرار دهد. سپسیس یک واکنش ایمنی شدید است که گاهی ممکن است هنگام ورود عفونت به جریان خون اتفاق بیفتد. سپسیس می تواند منجر به نارسایی چند عضو شود و خطرناک باشد. طبق CDC ، هر ساله نزدیک به ، نفر در ایالات متحده به علت سپسیس می میرند. فاسییت نکروزان کننده یک بیماری نادر است و هنگامی اتفاق میفتد که یک عفونت باکتریایی به بافتی به نام پوشش فاسیال انتشار یابد که در عمق زیر پوست قرار دارد. فاسییت نکروزان کننده یک فوریت پزشکی است که باعث آسیب شدید پوست و درد می شود و می تواند در بدن منتشر شود. در صورت بروز هر گونه زخم با بروز علایم زیر بهتر است به پزشک مراجعه کنید: زخم بزرگ، عمیق یا دارای لبه های دندانه دار است. علایم عفونت مانند تب، افزایش درد یا قرمزی یا ترشح از زخم رخ می دهد. نمی توان زخم را به درستی تمیز کرد یا همه آلودگی ها مانند شیشه یا شن را از بین برد. علت زخم نیش یا آسیب دیدگی از یک شی کثیف، زنگ زده یا آلوده بوده است. در صورت نشت خون از زخم یا فشار آوردن بر روی زخم و خونریزی که متوقف نمی شود، سریعا به پزشک مراجعه کنید. پزشک ممکن است عفونت را با درمان کند. پزشکان می توانند عفونت باکتریایی را با آنتی بیوتیک درمان کنند. برای فرد مهم است که دوره آنتی بیوتیک ها را برای درمان کامل عفونت و جلوگیری از مقاومت باکتری ها در برابر دارو، به پایان برساند. علاوه بر تمیز کردن، برخی از زخم ها احتمال دارد نیاز به درمان بیشتر داشته باشند. به عنوان مثال اگر برش بزرگ یا عمیق باشد، پزشک یا پرستار مجبور می شود برای بستن آن از بخیه استفاده کند. آنها اغلب می توانند برش های کوچکتر را با چسب پزشکی ببندند. اگر زخم حاوی بافت مرده یا آلوده باشد، پزشک ممکن است این زخم را در روشی به نام دبریدمان خارج کند. دبریدمان باید باعث بهبودی شود و از شیوع عفونت جلوگیری کند. اگر علت زخم، گزش یا آسیب دیدگی از جسم کثیف یا زنگ زده باشد، ممکن است فرد به واکسن کزاز نیاز داشته باشد. CDC توصیه می کنند که بزرگسالان هر سال یکبار واکسن کزاز بزنند. با این حال، برای بعضی از انواع زخم ها، پزشک هنوز هم ممکن است برای افرادی که در سال گذشته جراحی نکرده اند، کزاز تجویز کند. افراد مبتلا به عفونت های خفیف و زخم های کوچک ممکن است بتوانند زخم را در خانه درمان کنند. با این حال، عفونت های شدیدتر نیاز به مراقبت سریع پزشکی دارند، خصوصا مواردی که همراه با علایم دیگر مانند تب، احساس ناخوشی، ترشح و رگه های قرمز ناشی از زخم ایجاد می شود. قبل از شروع، از تمیز بودن همه تجهیزات لازم مطمین شوید. به عنوان مثال، اگر از موچین استفاده می کنید، ابتدا بهتر است اول با الکل ضدعفونی شود. دست ها را کاملا با صابون و آب گرم بشویید و سپس خشک کنید. برای تمیز کردن پوست اطراف زخم از آب گرم و صابون استفاده کنید اما از قرار دادن صابون بر روی زخم خودداری کنید. مطمین شوید که هیچ زخم یا خاکی از قبیل شیشه یا شن در جای زخم وجود نداشته باشد. برای از بین بردن هر گونه آلودگی یا شی خارجی، از موچین استفاده کنید و یا با دقت و به آرامی یک پارچه ای مرطوب را روی زخم بمالید. در صورت تمایل، یک لایه نازک از پماد ضد عفونی کننده یا ژل نفتی را روی برش یا خراش قرار دهید. قبل از پوشاندن پوست با گاز یا باند، اجازه دهید تا محل زخم در هوا خشک شود. معمولا نیازی به پوشاندن بریدگی ها و خراش های جزیی نیست. هر روز زخم را به آرامی بشویید. اگر زخم طی - روز علایم بهبودی را نشان نداد، به پزشک مراجعه کنید. حداقل روزی یک بار پانسمان زخم را عوض کنید. در صورت مرطوب یا کثیف شدن بلافاصله آن را تعویض کنید. پوست روی زخم را دستکاری نکنید. زیرا این امر می تواند منجر به زخم شدن، کاهش سرعت بهبودی و افزایش خطر عفونت شود. از استفاده پراکسید هیدروژن یا ید روی زخم خودداری کنید. زیرا ممکن است باعث تحریک پوست در برخی افراد شود. در صورت تحریک پوستی، دیگر از پمادهای ضد عفونی کننده استفاده نکنید. برای پیشگیری از عفونی شدن زخم، فرد باید سریعا زخم را بشویید. تمیز کردن و محافظت از زخم می تواند خطر عفونت را کاهش دهد. پس از ایجاد یک برش یا خراش جزیی، فرد باید مراحل زیر را رعایت کند: زخم را بلافاصله با آب تمیز و چند دقیقه ای بشویید. سپس، پوست اطراف زخم را با آب گرم و صابون تمیز کنید. اگر امکان استفاده از آب تمیز وجود ندارد، زخم را با دستمال های الکلی درمان کنید. اجازه دهید پوست خشک شود. روی زخم پماد ضدعفونی کننده بزنید. با گاز یا پانسمان مناسب از زخم محافظت کنید. افرادی که زخم بزرگتر یا خونریزی بیش از حد دارند باید به پزشک مراجعه کنند. یک پزشک می تواند آسیب را درمان کند تا از عفونت و سایر عوارض جلوگیری شود. افرادی که گزش حیوانات یا زخم بر اثر اجسام کثیف یا زنگ زده دارند ممکن است در معرض خطر کزاز باشند. بر همین اساس، باید به دنبال مراقبت های پزشکی باشند. یک پزشک می تواند زخم را تمیز کند و در صورت لزوم واکسن را تجویز تا از عفونت کزاز محافظت کند. کزاز یک بیماری بالقوه کشنده است که وقتی باکتری های خاصی وارد بدن می شوند، سمومی را آزاد می کنند. این سموم بر روی اعصاب ت ثیر می گذارد. علایم کزاز می تواند شامل اسپاسم عضلانی دردناک و تب باشد. در صورت ورود و تکثیر باکتری ها در داخل زخم، عفونت زخم ایجاد می شود. تمیز کردن و پانسمان سریع برش ها، خراش ها و سایر زخم های کوچک، بهترین راه برای جلوگیری از عفونت است. با این حال، افرادی که زخم های بزرگتر، عمیق تر یا جدی تر دارند باید به پزشک مراجعه کنند. علایم و نشانه های عفونت زخم می تواند شامل افزایش درد، تورم و قرمزی در اطراف ناحیه آسیب دیده باشد. یک فرد ممکن است با بازیابی و اصلاح مجدد زخم، عفونت خفیف یک زخم کوچک را در خانه درمان کند. با این حال، عفونت های شدیدتر زخم نیاز به مراقبت سریع پزشکی دارند، به ویژه مواردی که همراه با تب، احساس ناخوشی، ترشح و رگه های قرمز ناشی از زخم ایجاد می شوند. |
تنگی مجرای ادرار، باریک شدن مجرای ادرار است. مجرا ادرار لوله ای است که ادرار توسط آن از مثانه و بدن خارج می شود. یک زخم در مجرای ادرار در اثر التهاب، آسیب یا عفونت ممکن است باعث ایجاد تنگی مجرای ادرار شده و جریان ادرار را مسدود یا کند کند. این وضعیت اغلب باعث مشکل در دفع ادرار و درد در مجرای ادرار می شود. این بیماری بیشتر در مردان مشاهده می شود، اما ممکن است در زنان نیز وجود داشته باشد. مردان بالای سال بیشتر در معرض فشارهای ادراری هستند. مجرای ادرار در مردان، به طور متوسط اینچ از انتهای مثانه تا نوک آلت تناسلی مرد است. - اینچ اول مجرای ادراری خلفی و بقیه مجرای ادرار مجرای ادرار قدامی نامیده می شود. تنگی و یا انسداد می توانند در مجرای خلفی و مجاری قدامی ایجاد شوند. راه های تشخیص تنگی مجرای در هر دو قسمت کاملا یکنواخت است اما درمان می تواند براساس محل قرارگیری تنگی متفاوت باشد. تنگی ادرار می تواند منجر به التهاب آلت تناسلی مرد شود. تمایل به ادرار ناگهانی ممکن است یکی از علایم تنگی مجرای ادراری باشد. التهاب یا عفونت غده پروستات می تواند در اثر فشار کمر ناشی از انقباض ایجاد شود. فرد ممکن است برای شروع و ادامه جریان ادرار مجبور به فشار بیش از حد معمول شود. خون موجود در ادرار هرگز طبیعی تلقی نمی شود و باید توسط یک پزشک متخصص بررسی شود. در این شرایط ممکن است مجبور شوید زیاد به دستشویی بروید، اما مقدار ادرار در هر بار رفتن به دستشویی کمتر باشد. در مردان غیر طبیعی است. عفونت ادراری می تواند نشانه تنگی مجرای ادرار باشد. ادرار به طور معمول دردناک نیست و شروع درد جدید در هنگام ادرار می تواند نشانه یکی از، از جمله تنگی ها باشد. وقتی ادرار نتواند به راحتی از طریق مجرای ادرار حرکت کند، ممکن است مقدار ادرار جاری در یک زمان مشخص کاهش یابد یا جریان ضعیفی داشته باشد. این وضعیت ناتوانی در تخلیه کامل مثانه است. همچنین می تواند منجر به حساسیت شکمی، التهاب و درد زیر دکمه شکم شود. مانند، نیز طبیعی تلقی نمی شود و می تواند نشانه بسیاری از مسایل مختلف از جمله تنگی باشد. در افرادی که احتباس ادرار دارند ممکن است در صورت پر شدن بیش از حد مثانه، شکم درد داشته باشند. این امر همچنین می تواند منجر به برجستگی در شکم پایین در زیر دکمه شکم شود. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید دلایل زیادی برای ایجاد این بیماری وجود دارد. برخی از بیماران ممکن است هرگز علت اصلی ایجاد این تنگی تشخیص داده نشود. چهار نوع تنگی مجرای ادرار وجود دارد: در این وضعیت علت تنگی ناشناخته است. عفونت یا مشکل دیگری باعث التهاب مجرای ادرار می شود. آسیب دیدگی مجرای ادرار باعث ایجاد انقباض مانند شکستگی لگن می شود. این نوع از تنگی در اثر درمان دارویی با یک بیماری متفاوت ایجاد می شوند. التهاب یا زخم می تواند از هر روش یا ابزاری روی مجرای ادرار ایجاد شود. سیستوسکوپی، روش های تشخیصی بر روی مثانه، و کلیه های آندوسکوپیک عوامل خطر تنگی مجرای ادرار شناخته می شوند. استفاده از کاتترهای ادراری، مانند کاتتر foley یا straight ، خصوصا در صورت استفاده طولانی مدت می تواند منجر به گرفتگی ادرار شود. آسیب ممکن است باعث آسیب به مجرای ادرار شود و علایم تنگی در حین یا بعد از آن شروع شود. و ترومای پرینه معمولا با این بیماری همراه است. در حالی که شکل گیری بسیاری از این بیماری ماهها یا سالها به طول می انجامد، ممکن است بیمار قبل از آسیب ادرار طبیعی داشته باشد و بعد از آن نیز به دلیل آسیب دیدگی یا تورم ناشی از آسیب، دچار فشار شدید مجرای ادرار شود. علل التهابی تنگی مجرای ادرار، عبارتند از: سرطان و می تواند منجر به ایجاد زخم و سایر انواع تنگی های مجرای ادراری شود. معمولا سوزاک و یا انواع دیگر بیماری های مقاربتی یا عفونت های دستگاه ادراری می توانند منجر به تنگی مجرای ادرار شوند. یک بیماری نادر پوستی است که به طور معمول در زنان رخ می دهد. در این شرایط لکه های سفید پوست اغلب در دستگاه تناسلی باعث درد، خارش و نازک شدن پوست می شود. دلایل زیادی برای التهاب وجود دارد که می تواند در مجرای ادرار اتفاق بیفتد و منجر به باریک شدن تنگی مجرا شود، که ممکن است موقتی یا دایمی باشد. بزرگ شدن پروستات، به دلیل، عفونت، تحریک یا سرطان می تواند جریان ادرار را از طریق مجرای ادرار کاهش دهد. در این حالت، این یک تنگی نیست که مانع جریان ادرار می شود، بلکه بزرگ شدن واقعی پروستات باعث ایجاد تنگی در اطراف مجرای ادرار می شود. در حالی که تنگی مجرای ادرار در مردان بسیار بیشتر دیده می شود، اما در زنان و کودکان نیز رخ می دهد. عوامل خطر مشترک در بین زنان و مردان برای این بیماری، عبارتند از: شکستگی یا ضربه لگن عفونت های دستگاه ادراری ( UTI ) عفونت های مقاربتی ( STI ) ، از جمله سوزاک روشهایی که در مجرای ادرار یا از طریق آن انجام می شوند. اکثر افراد قادر به پیشگیری از ایجاد تنگی مجرای ادرار نیستند. در اکثر مواقع این شرایط یک عارضه جانبی بالقوه شناخته شده از جراحی می باشد. افرادی که از کاتتر ادراری استفاده می کنند، می توانند با استفاده از کاتتر با اندازه مناسب، خطر تنگی را کاهش دهند. از انتقال مقاربتی و سایر انواع عفونت های خودداری کنید، اما مهمتر از همه این است که در صورت مشکوک شدن سریع به دنبال درمان آن باشید. تشخیص تنگی مجرای ادرار با معاینه فیزیکی توسط یک پزشک آغاز می شود. پزشک در این شرایط ممکن است آزمایشات تصویربرداری مانند یا اشعه ایکس را تجویز کند. درمان این بیماری ممکن است به سرعت و فوری صورت بگیرد. گزینه های درمان تنگی مجرای ادرار در درجه اول شامل جراحی است، از جمله: urethrotomy ، نیز به عنوان یک روش مستقیم تجسم داخلی Urethrotomy ) DVIU ) شناخته شده است، یک روش با حداقل تهاجم که در آن از یک سیستوسکوپ برای باز کردن تنگی استفاده می شود. برخی از این روش ها را می توان در مطب با استفاده از بی حسی موضعی در شرایط اضطراری انجام داد. در طی یک روش برنامه ریزی شده، پزشک ممکن است استفاده از یا بی حسی را انتخاب کند. پس از اتمام مراحل، شما احتمالا با یک کاتتر به خانه می روید تا به بهبودی کمک کند. کاتتر وظیفه تخلیه ادرار را انجام می دهد اما همچنین به باز نگه داشتن تنگی های تازه ترشح شده کمک می کند. کاتتر چند روز بعد برداشته می شود. در شرایط اضطراری، یا هنگامی که پزشک شما نمی تواند کاتتر را از تنگی عبور دهد، ممکن است از یک لوله برای تخلیه مثانه استفاده کنند. در این شرایط یک لوله مستقیما از پایین شکم شما به داخل مثانه قرار می گیرد. جراحی مجرای ادرار، که به آن "جراحی باز" نیز گفته می شود، برداشتن تنگی با بازسازی مجرای ادرار است. در حالی که این روش بسیار پیچیده تر از سایر روشهای درمانی است، اما تصور می شود که بهترین نتایج طولانی مدت و کمترین میزان تکرار را دارد. انواع مختلفی از جراحی مجاری ادرار وجود دارد که بسته به محل تنگی در مجرای ادرار، شدت و علت ایجاد آن صورت می گیرد. این روش ممکن است با قرار دادن کاتتر سوپراپوبیک، نوعی کاتتر که از طریق برش ایجاد شده در شکم در مثانه قرار می گیرد، آغاز شود. حتی می تواند شامل برداشتن بافت از داخل ران بیمار یا از آلت تناسلی مرد باشد. در صورت عدم نیاز به بافت، جراح می تواند پس از بی حس شدن دارو، ناحیه باریک شده در مجرای ادرار را آزاد کند. هنگامی که مجرای ادرار در معرض دید قرار گرفت، می توان ناحیه دارای باریک را باز کرد، از بافت برداشت شده برای ایجاد مجرای خروجی بزرگتر استفاده می شود. بیشتر بیماران در طی چند هفته پس از عمل جراحی قادر به بازگشت به فعالیت های عادی خود هستند. اکثر آنها توانایی ادرار کردن را بدون مشکل بدست می آورند، اما تعداد کمی از آنها در آینده خطر عود و بازگشت تنگی را دارند. بین تا بیماران جراحی وجود داشته باشد، عبارتند از: این وضعیت تجمع خون در ناحیه بین کیسه بیضه و مقعد است. هماتوم می تواند حساس یا حتی دردناک باشد و ممکن است هفته ها طول بکشد تا به طور کامل برطرف شود. این وضعیت می تواند پس از انجام اقدامات مجاری ادرار رخ دهد. این عارضه اغلب در درمان تنگی مجرای ادرار وجود دارد، اما از خونریزی جزیی تا خونریزی قابل توجه متغیر است، خونریزی جدی بسیار کمتر دیده می شود. سایر عوارض احتمالی شامل بی اختیاری ادرار یا احتباس ادرار، انزال عقب مانده، کاهش احساس در آلت تناسلی مرد، از دست دادن و عفونت است. درمان غیر جراحی بسیار محدود است، زیرا در حال حاضر هیچ دارویی برای درمان تنگی مجرای ادرار در دسترس نیست. تنها درمان بالقوه موثر بدون جراحی، اتساع مجرای ادرار با استفاده از میله های خاص است. در حالی که برخی از بیماران با این روش تا حدودی تسکین می یابند، بیشتر آنها در طولانی مدت و برای پیشگیری از بروز عوارض احتمالی نیاز به جراحی دارند. گرفتگی های مجرای ادرار می تواند مشکلات قابل توجهی در ادرار ایجاد کند. به طور کلی، در صورت بروز مشکلات، بهتر است فورا به پزشک مراجعه کنید. زیرا مشکلات زیادی وجود دارد که می تواند منجر به تنگی مجرای ادرار شود بنابراین تشخیص سریع همراه با درمان سریع مهم است. منبع: |
بارداری در سنین نوجوانی یا بارداری در نوجوانان، بارداری در زنان زیر سال است. تقریبا میلیون دختر نوجوان از تا سال هر ساله در کشورهای در حال توسعه باردار می شوند و حدود میلیون نفر زایمان می کنند. در این میان، حدود میلیون دختر نوجوان ممکن است بارداری ناخواسته داشته باشند. تقریبا بارداری در دختران زیر سال اتفاق میفتد. اگرچه درصد نوجوانان (زیر سال) که مقاربت می کنند کمتر از درصد جوانان است که رابطه جنسی دارند. اما خطرات پزشکی مربوط به بارداری بعدی برای نوجوانان بیشتر است. نوجوانانی که از نظر جنسی فعال هستند، احتمالا مورد آزار و اذیت قرار گرفته اند. احتمالا چندین شریک جنسی را گزارش می کنند و در حین بارداری بیشتر با خطرات زنان و زایمان روبرو می شوند. مت سفانه، شروع فعالیت جنسی برای بسیاری از این دختران اختیاری نیست، زیرا آنها اغلب قربانی سوءاستفاده جنسی یا اجبار می شوند. شانزده درصد از زنان جوانی که فعالیت جنسی آنها قبل از سالگی آغاز شده است، گزارش می کنند که به طور غیر ارادی وارد رابطه جنسی شده اند. بسیاری از نوجوانان جوان دارای شریکی هستند که به طور قابل توجهی از آنها بزرگتر هستند. از زنانی که قبل از سالگی به رابطه داوطلبانه جنسی پرداخته اند، مادران نوجوان قادر به اتمام تحصیلات تکمیلی قبل از سالگی بودند. در کل، مراقبت از کودک دیگر برای کودک آسان نیست. بسیاری از والدین نوجوان از آنجا که فاقد منابع و دانش هستند، ممکن است نتوانند از بهزیستی نوزاد متولد شوند. بهترین روش برای کاهش خطر بارداری در نوجوانان، آموزش کودکان در مورد بهداشت باروری از سنین پایین است. روش های زیادی برای جلوگیری از بارداری پس از مقاربت بدون محافظت وجود دارد. بنابراین برای نسخه های مناسب به دنبال مراقبت های پزشکی باشید. والدین می توانند روش های زیر را که ممکن است به کاهش بروز حاملگی های نوجوان و نوجوان کمک کند، در نظر بگیرند: آموزش باروری به کاهش میزان حاملگی های ناخواسته در دختران نوجوان کمک می کند. شما می توانید پیوند محکمی با فرزند خود ایجاد کنید تا او در به اشتراک گذاشتن هرگونه سوء استفاده جنسی یا رابطه جنسی بدون محافظت با شما راحت باشد. در مورد رابطه جنسی و بارداری نوجوان با فرزندتان گفتگوی دو طرفه داشته باشید. به تدریج نوجوان را در مورد عواقب جنسی محافظت نشده و بارداری در نوجوانان آشنا کنید. نوجوانی مرحله ای است که دوست داشتن شروع می کند. نوجوان را با راه های تعیین مرز در روابط او آشنا کنید. درست نیست که قوانینی در مورد دوست یابی تنظیم کنید اما با توجه به نظر نوجوان خود این کار را انجام دهید. برای رسیدن به اتفاق نظر با نوجوان بحث کنید. اگرمتوجه شده اید که دختر شما باردار شده است، سریع اقدام کنید. شما می توانید گزینه ها و منابع احتمالی را برای جلوگیری از ادامه بارداری طبق توصیه پزشکان مورد بحث قرار دهید. از مصرف الکل، مواد مخدر یا استعمال دخانیات خودداری کنید. از یک رژیم غذایی سالم پیروی کرده و مقدا آب زیادی بنوشید. ویتامین های دوران بارداری و مواد معدنی برای جلوگیری از ناهنجاری های مادرزادی و عوارض دیگر را تهیه کنید. برای کاهش خطرات و عوارض سلامتی بارداری و زایمان در نوجوانان، در اسرع وقت مراقبت منظم قبل از تولد را انجام دهید. این علایم در سایر موارد پزشکی نیز دیده می شود و علایم ممکن است در دختران متفاوت باشد. برای تشخیص دقیق بهتر است از ارایه دهندگان خدمات بهداشتی و درمانی کمک بگیرید. آکادمی اطفال اطفال پیشنهاد می کند که اگر نوجوان شما تمایل داشته باشد و قوانین و مقررات اجازه آن را بدهند، خاتمه پزشکی بارداری ( MTP یا) قابل بررسی است. بارداری نوجوانان وضعیت پیچیده ای است و وقوع آن می تواند، هم برای نوجوانان و هم برای خانواده های آنها طاقت فرسا باشد. دریغ نکنید که از یک دکتر و سایر سازمان های قانونی یا متخصصان متخصص در زمینه بارداری نوجوانان و نوجوانان مشاوره بگیرید. منبع: |
متخصص اورولوژی در زنان و مردان بیماری های دستگاه ادراری را تشخیص و درمان می کنند. آنها همچنین هر بیماری و شرایطی را که شامل دستگاه تولید مثل در مردان باشد را تشخیص و درمان می کنند. دستگاه ادراری، سیستمی است که ادرار را از بدن ایجاد، ذخیره و دفع می کند. اورولوژیست ها می توانند هر بخشی از این سیستم را درمان کنند. این شامل موارد زیر است: مثانه، که کیسه توخالی است که ادرار را ذخیره می کند. حالب، که لوله هایی است که ادرار از طریق آنها از کلیه ها به مثانه جریان می یابد. غدد فوق کلیوی، غددی هستند که در بالای هر کلیه قرار دارند و هورمون آزاد می کنند. کلیه ها، اندام هایی هستند که زباله های موجود در خون را برای تولید ادرار فیلتر می کنند. مجرای ادرار، لوله ای است که ادرار از طریق آن از مثانه به خارج از بدن منتقل می شود. اورولوژیست ها همچنین تمام قسمت های را درمان می کنند. این سیستم از موارد زیر تشکیل شده است: آلت تناسلی مرد، اندامی است که ادرار را آزاد و اسپرم را از بدن دفع می کند. پروستات، غده ای در زیر مثانه است که مایعات را به اسپرم اضافه کرده تا منی تولید کند. بیضه ها که دو اندام بیضی شکل داخل کیسه بیضه هستند و هورمون تستوسترون و اسپرم تولید می کنند. اورولوژی، رشته پزشکی است که بر بیماری های دستگاه ادراری و دستگاه تولید مثل مردان تمرکز دارد. برخی از متخصصان ارولوژی بیماری های عمومی دستگاه ادراری را درمان می کنند. دیگران در نوع خاصی از اورولوژی تخصص دارند، مانند: هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید اورولوژی کودکان، که بر مشکلات ادراری در کودکان تمرکز دارد. اورولوژی زن، که بیماری های دستگاه تناسلی و ادراری زن را درمان می کند. نورولوژی، که بر مشکلات ادراری ناشی از شرایط سیستم عصبی متمرکز است. ناباروری مردان، که بر روی مشکلاتی متمرکز است که منجر به می شود. انکولوژی اورولوژیک، که بر روی سرطان های، از جمله مثانه، کلیه ها، پروستات و بیضه ها کار می کند. متخصص اورولوژی باید یک مدرک دانشگاهی چهار ساله کسب کند و سپس چهار سال دانشکده پزشکی را به پایان برساند. پس از فارغ التحصیلی از دانشکده پزشکی، باید چهار یا پنج سال آموزش پزشکی را در بیمارستان بگذراند. در طول این برنامه، وی در کنار اورولوژیست های باتجربه کار می کند و مهارت های جراحی را یاد می گیرد. برخی از اورولوژیست ها تصمیم می گیرند یک یا دو سال آموزش اضافی را کسب کنند. در این مدت، فرد در یک منطقه خاص مهارت کسب می کند. این مرحله می تواند شامل انکولوژی اورولوژیک یا اورولوژی زن باشد. در پایان دوره آموزش، اورولوژیست ها باید در آزمون گواهی تخصص اورولوژیست ها قبول شوند. اورولوژیست ها طیف وسیعی از بیماری ها را تحت ت ثیر قرار می دهند که بر سیستم ادراری و سیستم تولید مثل مردان ت ثیر می گذارد. متخصصان اورولوژی در مردان در درمان موارد زیر تخصص دارند: ناباروری بیماری های کلیوی بزرگ شدن غده پروستات ( UTI ) واریکوسل یا بزرگ شدن رگ های بیضه پروستاتیت، که است. اختلال نعوظ یا مشکل در نعوظ یا حفظ آن که سندرم مثانه دردناک نیز نامیده می شود. سرطان های مثانه، کلیه ها، آلت تناسلی مرد، بیضه ها و غدد فوق کلیوی و پروستات متخصصان اورولوژی در زنان در درمان موارد زیر تخصص دارند: UTI ها سنگ کلیه مثانه بیش فعال سیستیت بینابینی افتادگی مثانه یا افتادن مثانه به داخل واژن سرطان های مثانه، کلیه ها و غدد فوق کلیوی در کودکان، متخصصان اورولوژی در درمان موارد زیر به بیمار کمک می کنند: بیضه نزول نکرده انسداد و سایر مشکلات ساختار ادراری وقتی به یک متخصص ارولوژی مراجعه می کنید، آنها با انجام یک یا چند مورد از این آزمایشات تشخیص را شروع می کنند تا بفهمند شما چه بیماری دارید: آنها می توانند سیستوگرام سفارش دهند، که شامل گرفتن عکس اشعه ایکس از مثانه شما است. آنها می توانند آزمایش urodynamic را برای اندازه گیری فشار و حجم داخل مثانه انجام دهند. آنها می توانند با استفاده از نمونه ادرار ادرار شما را از نظر وجود باکتری عامل عفونت بررسی کنند. آزمایشات تصویربرداری، مانند سی تی اسکن، ام آر آی یا سونوگرافی، به آنها امکان می دهد داخل دستگاه ادراری شما را ببینند. متخصص اورولوژی می تواند سیستوسکوپی انجام دهد. شامل استفاده از یک محدوده نازک به نام سیستوسکوپ برای دیدن داخل مجرای ادرار و مثانه است. آنها می توانند آزمایش ادرار را انجام دهند تا بفهمند ادرار در هنگام ادرار چقدر سریع از بدن شما خارج می شود. همچنین نشان می دهد که پس از ادرار کردن، مقدار ادرار در مثانه شما باقی مانده است. روشی برای باز کردن انسداد جبران خسارت ناشی از آسیب نمونه برداری از مثانه، کلیه ها یا پروستات ترمیم اندام های ادراری که به خوبی شکل نگرفته اند. پیوند کلیه، که شامل جایگزینی کلیه بیمار با یک سالم است. سیستکتومی، که شامل برداشتن مثانه، برای درمان سرطان است. برداشتن مجاری ادرار از پروستات، که شامل برداشتن بافت اضافی از پروستات بزرگ شده است. ureteroscopy ، که شامل استفاده از یک زمینه برای از بین بردن سنگ در کلیه ها و حالب است. که شامل برداشتن تمام یا بخشی از غده پروستات برای درمان سرطان پروستات است. لیتوتریپسی موج شوک خارج از بدن، که شامل شکستن سنگ کلیه است، بنابراین آنها می توانند آنها را راحت تر از بین ببرند. وازکتومی برای جلوگیری از بارداری، که شامل بریدن و بستن وازدفرنس است، یا اسپرم لوله ای برای تولید منی عبور می کند. یک روش اسلینگ، که شامل استفاده از نوارهای مش برای حمایت از مجرای ادرار و بسته نگه داشتن آن برای درمان بی اختیاری ادرار است. پزشک مراقبت های اولیه شما می تواند شما را برای مشکلات خفیف ادراری مانند UTI معالجه کند. در صورت عدم بهبود علایم یا در صورت داشتن بیماری که نیاز به درمان هایی دارد که نمی توانند ارایه دهند، پزشک مراقبت های اولیه ممکن است شما را به یک متخصص ارولوژی ارجاع دهد. برای برخی شرایط ممکن است نیاز به مراجعه به یک متخصص ارولوژی و متخصص دیگر داشته باشید. به عنوان مثال، مردی که سرطان پروستات دارد می تواند به یک متخصص سرطان به نام "یک آنکولوژیست" و یک متخصص اورولوژی مراجعه کند. در صورت بروز هر یک از علایم زیر بهتر است به یک متخصص اورولوژی مراجعه کنید: نشت ادرار خون در ادرار مشکل ادرار کردن درد در کمر، لگن یا پهلوها جریان ضعیف ادرار، دریبل زدن درد یا سوزش در هنگام ادرار کردن یک نیاز مکرر یا فوری به ادرار کردن علاوه برآن، مردان بهتر است در صورت بروز علایم زیر به متخصص ارولوژی مراجعه کنند: کاهش میل جنسی یک توده در بیضه مشکل در نعوظ یا حفظ آن اصطلاح "بیماری های ارولوژیک" طیف وسیعی از شرایط را توصیف می کند، همه مربوط به جداسازی و حمل ادرار از بدن است. این بیماری ها می توانند مردان، زنان و کودکان در سنین مختلف را تحت ت ثیر قرار دهند. بسیاری از اختلالات و بیماری های اورولوژیک وجود دارد. در زیر مجموعه ای از بیماری هایی است که توسط بنیاد انجمن اورولوژی آمریکا ( AUAF ) به عنوان شایع ترین آنها شناخته شده است. ( BPH ) بزرگ شدن پروستات است. این افزایش اندازه غده پروستات است. BPH در مردان مسن بسیار شایع است. ارتباط مستقیمی با سرطان پروستات ندارد. BPH در نتیجه فشاری است که پروستات بزرگتر می تواند به مجرای ادرار وارد کند. مجرای ادرار لوله باریکی است که ادرار را از مثانه و از بدن خارج می کند. مردان مبتلا به BPH ممکن است تمایل مکرر به دفع ادرار داشته باشند. همچنین ممکن است جریان ادرار آنها ضعیف باشد و بعد از ادرار احساس خالی بودن مثانه داشته باشند. پزشک ممکن است فقط این وضعیت را کنترل کند یا داروهایی مانند مسدود کننده های آلفا را برای درمان تجویز کند. موارد شدید را می توان با جراحی درمان کرد. بی اختیاری ادرار از دست دادن کنترل مثانه است. منجر به نشت ناخواسته ادرار می شود. این وضعیت می تواند ناخوشایند و شرم آور باشد، اما بسیار غیر معمول است. طبق اطلاعات AUAF ، بیش از میلیون نفر در ایالات متحده بی اختیاری دارند: دیابت آسیب به نخاع یبوست شدید مثانه بیش فعال بارداری یا زایمان پروستات بزرگشده عضلات مثانه ضعیف عفونت های دستگاه ادراری بیماری هایی از جمله پارکینسون و مولتیپل اسکلروزیس عضلات اسفنکتر ضعیف (عضلات حمایت کننده مجرای ادرار) در برخی موارد، تغییر سبک زندگی مانند کنترل مصرف مایعات می تواند برای رفع مشکل کافی باشد. اگر این رویکردها بی اثر باشند، پزشک ممکن است جراحی را برای اصلاح علت اصلی پیشنهاد کند. عفونت ادراری در نتیجه باکتری ها یا ویروس های بیماری زا است که به دستگاه ادراری حمله کرده و باعث عفونت می شوند. این موارد در زنان بسیار بیشتر است، اگرچه مردان نیز می توانند به آنها مبتلا شوند. طبق AUAF ، تقریبا درصد از زنان و درصد از مردان دچار UTI می شوند که در برخی از دوره های زندگی علایم قابل توجهی ایجاد می کند. احساس سوزش در هنگام ادرار کردن یکی از علایم عفونت ادراری است. برخی دیگر شامل تکرر ادرار و احساس خالی بودن مثانه پس از ادرار شدن است. آنتی بیوتیک ها معمولا ظرف پنج تا هفت روز می توانند اکثر موارد UTI را پاک کنند. هنگامی که بلورهایی در ادرار وجود داشته باشد، سنگ ها در کلیه ها ایجاد می شوند و ذرات ریز آن را احاطه کرده و روی این بلورها جمع می کنند. سنگ های مجاری ادراری، سنگهایی هستند که از کلیه به حالب (لوله هایی که ادرار را از کلیه ها به مثانه می رسانند) منتقل می شوند. این سنگها می توانند جریان ادرار را مسدود کرده و درد قابل توجهی ایجاد کنند. سرانجام بسیاری از افراد بدون کمک پزشکی سنگهای کوچک را از بدن خارج می کنند، اما سنگهای بزرگتر ممکن است منجر به انسداد شوند که مشکل ساز است. در برخی موارد، برای از بین بردن سنگهای بزرگ، ممکن است اقدامات پزشکی یا جراحی لازم باشد. سنگ شکنی موج شوک خارج از بدن ( ESWL ) یکی از تکنیک های رایج است. این روش شامل استفاده از امواج صوتی برای شکستن سنگها به قطعات کوچکتر است تا آنها بتوانند به راحتی از بدن خارج شوند. AUAF چندین نکته برای ارتقا سلامت ارولوژی در بزرگسالان و کودکان ارایه می دهد، از جمله: هیدراته بمانید. در محدوده وزن سالم بمانید. سبک زندگی بدون دود را انتخاب کنید. مصرف مایعات را در ساعات شب محدود کنید. با عضلات ناحیه لگن را تقویت کنید. میزان نمک و کافیین مصرفی خود را محدود کنید. کودکان را تشویق کنید بلافاصله قبل از خواب ادرار کنند. به دختران جوان دستور دهید که پس از رفتن به دستشویی باید از یک حرکت جلو به عقب برای پاک کردن ناحیه تناسلی استفاده کنند. منبع: |
علت باد شکم می تواند طبیعی باشد اما اگر این وضعیت همزمان با علایم دیگر باشد، می تواند نشان دهنده وجود یک مسیله گوارشی زمینه ای باشد. وجود باد شکم در سیستم گوارش بخشی طبیعی از روند هضم غذا است. بدن با آروغ زدن یا نفخ شکم از شر هرگونه باد شکم اضافی خلاص می شود. افزایش باد شکم یا درد می تواند در اثر خوردن برخی غذاهای محرک تولید کننده باد شکم بیشتر شود. در این حالت، ایجاد برخی تغییرات غذایی ممکن است باعث کاهش باد شکم شود. برخی از اختلالات گوارشی نیز می توانند باعث اضافی و ناراحتی شوند. عبور باد شکم طبیعی است. در واقع، بیشتر مردم روزانه حدود - میلی لیتر باد شکم دفع می کنند و هر روز حدود بار باد شکم را عبور می دهند. حتی اگر مردم فکر کنند که زیاد می زنند یا دارند، عبور زیاد باد شکم بیشتر اوقات در پزشکی غیر معمول است. برخی افراد ممکن است به علت غذا خوردن نزدیک به زمان خواب، باد شکم را تجربه کنند. به طور خاص، دراز کشیدن خیلی زود پس از غذا خوردن ممکن است باعث سوء هاضمه شود که می تواند منجر به باد شکم در شب شود. همچنین، خوردن یک وعده غذایی بزرگ می تواند باعث برخی شرایط مانند ( IBS ) شود. خوردن وعده غذایی بزرگ در آخرین ساعات شبانه روز، ممکن است منجر به بروز باد شکم در طول شب شود. برخی از افراد همچنین ممکن است بعد از انجام فعالیت های روزانه و شب هنگام خواب، بیشتر به بدن خود توجه داشته باشند. در این شرایط ممکن است فرد مشکل باد شکم در شب را تجربه کند اما افراد می توانند در طول شبانه روز با ایجاد برخی تغییرات در عادات غذایی خود باد شکم در شب را کاهش دهند. افرادی که باد شکم در شب زیادی را تجربه می کنند و علایم دیگری را به طور همزمان دارند، بهتر اس برای بررسی بیماری های زمینه ای و احتمالی به پزشک مراجعه کنند. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید علت های مختلفی برای ایجاد باد شکم در شب وجود دارند، از جمله: بسباری از غذاها و نوشیدنی ها می توانند باعث ایجاد باد شکم در شب شوند، مانند: میوه ها مانند سیب، هلو و گلابی مواد افزودنی فیبر، مانند اینولین و فروکتولیگوساکارید شیرین کننده های مصنوعی، مانند سوربیتول، مانیتول و زایلیتول غذاهای حاوی لاکتوز، مانند شیر، پنیر، بستنی و برخی غذاهای بسته بندی شده برخی از نوشیدنی ها مانند نوشیدنی های گازدار، نوشیدنی های میوه ای و نوشیدنی های حاوی شربت ذرت با فروکتوز بالا سبزیجات، مانند پیاز، قارچ، لوبیا چشم بلبلی، لوبیا چیتی، لوبیا سیاه و سبزیجات چلیپایی یا صلیبی، از جمله جوانه بروکسل یا کلم دکمه ای و کلم بروکلی برخی از افراد ممکن است از عدم تحمل فروکتوز رنج ببرد. در این شرایط ممکن است فرد پس از خوردن مواد حاوی فروکتوز دچار باد شکم، نفخ یا اسهال شود. مبتلایان با این بیماری می توانند برای تشخیص علت اصلی وضعیت خود یک لیست از غذاهایی که در طول روز مصرف می کنند را بنویسند. پرهیز از مصرف برخی غذاهای محرک و یا کاهش مصرف آن ها یا نوشیدنی ها ممکن است به کاهش باد شکم کمک کند. بلع هوا همچنین می تواند باعث ایجاد باد شکم شود. افراد ممکن است در شرایط زیر هوا را ببلعند: آدامس سیگار کشیدن سریع غذا خوردن یا آشامیدن داشتن دندان مصنوعی لق یا شل برخی اوقات، بدن بیشترین هوای بلعیده شده را از طریق آروغ آزاد می کند و باد شکم باقیمانده از روده ها عبور کرده و از راست روده خارج می شود. بیماری سلیاک نوعی بیماری خود ایمنی است که فرد در صورت خوردن گلوتن باعث آسیب به روده کوچک می شود. مسایل گوارشی در کودکان بیشتر از بزرگسالان است. علایم در کودکان ممکن است شامل موارد زیر باشد: یبوست دل درد باد شکم نفخ شکم علایم در بزرگسالان ممکن است شامل موارد زیر باشد: سردرد خستگی کم خونی افسردگی یا اضطراب در این شرایط پزشک ممکن است با استفاده از از روده های فرد نمونه برداری کند. در صورت کشف و تشخیص بیماری سلیاک، فرد باید رژیم بدون گلوتن را دنبال کند. برخی از افراد ممکن است به گلوتن، گوگرد یا سایر مواد موجود در غذاها و نوشیدنی ها حساس باشند و این می تواند باعث مشکلات گوارشی شود. این افراد برای پیروی از رژیم غذایی حذف نیاز به همکاری با یک متخصص بهداشت دارند. یک رژیم غذایی حذف مواد غذایی می تواند در شناسایی غذاهای خاص یا نوشیدنی هایی که علایم ناخوشایندی مانند باد شکم و نفخ ایجاد می کنند، موثر باشد. در این شرایط، افراد معمولا - هفته یک را دنبال می کنند. در این مدت، آنها ماده ای را که احتمال می دهند مشکلی ایجاد کرده است را از رژیم غذایی خود حذف خواهند کرد. سپس آنها می توانند به تدریج این ماده را مجددا وارد رژیم غذایی خود کنند. سندرم روده تحریک پذیر یک بیماری گوارشی است که روده بزرگ و کوچک را تحت ت ثیر قرار می دهد. اگرچه علت دقیقی برای سندرم روده تحریک پذیر وجود ندارد، اما برخی از عواملی که ممکن است در پیشرفت آن نقش داشته باشند، از جمله: آلرژی ژنتیک استرس رژیم غذایی شیوه زندگی سطح باکتری های روده سندرم روده تحریک پذیر می تواند علایم دیگری را در کنار باد شکم ایجاد کند، از جمله: گرفتگی نفخ شکم درد در شکم یبوست یا اسهال افراد معمولا می توانند با ایجاد برخی تغییرات در رژیم غذایی علایم سندرم روده تحریک پذیر را کنترل کنند. برخی از این راهکارها عبارتند از: نوشیدن مایعات فراوان برای کمک به هضم غذا شناسایی غذاهای محرک و اجتناب از آنها در صورت امکان جایگزینی وعده های غذایی بزرگ با وعده های کوچک تر و متعدد تر خوردن وعده های غذایی هر روز در یک زمان برای کمک به تنظیم روده نگه داشتن یک دفترچه یادداشت غذایی برای شناسایی هر نوع غذا یا نوشیدنی که باعث علایم می شود. محدود کردن الکل، کافیین، شیرین کننده های مصنوعی و نوشیدنی های گاز دار که ممکن است باعث اسهال و باد شکم شود. بدن افراد مبتلا به نمی تواند لاکتوز، قند طبیعی موجود در محصولات لبنی را تجزیه کند. افراد مبتلا به عدم تحمل لاکتوز ممکن است علایم زیر را بعد از خوردن یا نوشیدن محصولات شیر تجربه کنند: اسهال باد شکم معده درد نفخ شکم حالت تهوع متخصص مراقبت های بهداشتی ممکن است برای تشخیص عدم تحمل لاکتوز آزمایش تنفس را تجویز کنند. بدن در صورت عدم توانایی هضم لاکتوز، باد های شکم خاصی تولید می کند که آزمایش تنفس می تواند آنها را تشخیص دهد. اجتناب یا محدود کردن مصرف محصولات حاوی لاکتوز در کنترل علایم موثر هستند. محصولات حاوی لاکتوز شامل لبنیات مانند پنیر، ماست و کره و همچنین برخی کالاهای فرآوری و پخته شده است. برخی از داروها ممکن است حاوی لاکتوز نیز باشند. گاهی باد شکم می توانند ناشی از عوارض جانبی برخی از داروها باشند. برخی از این دارو ها عبارتند از: ضد قارچ استاتین ها ملین های خاص مانند ایبوپروفن اگر فردی فکر می کند که دارویی باعث باد شکم در شب می شود، می تواند با یک پزشک در مورد گزینه های جایگزین مشورت کند. برای کمک به پیشگیری از باد شکم، افراد می توانند از مصرف مواد غذایی و نوشیدنی های زیر اجتناب کرده یا آنها را محدود کنند: قند غذاهای پرچرب غذاهای سرخ شده نوشیدنی های گاز دار برخی راهکارهای دیگر برای پیشگیری از باد شکم شامل موارد زیر است: نوشیدن چای نعناع آهسته خوردن و آشامیدن ورزش برای کمک به هضم وعده های غذایی سبک تر را بیشتر بخورید. افزایش مصرف روزانه فیبر به طور تدریجی نوشیدن مایعات فراوان برای کمک به هضم غذا - ساعت پس از غذا خوردن منتظر بمانند بعد دراز بکشند. ترک آدامس، سیگار کشیدن و نوشیدن از طریق نی برای محدود کردن بلع هوا اگر فردی بیماری خاصی مانند سندرم روده تحریک پذیر یا حساسیت غذایی داشته باشد، اجتناب از غذاهای محرک و کمک گرفتن از یک متخصص تغذیه می تواند به کاهش یا پیشگیری از باد شکم در شب کمک کند. باد شکم در شب ممکن است بر کیفیت خواب فرد ت ثیر بگذارد. بیماری های دستگاه گوارش که منجر به باد شکم شده اند، می تواند بر سلامتی فرد ت ثیر بگذارد و علایم دستگاه گوارش را بدتر کند. فرد برای هر نوع بیماری که به آن شک دارد باید به دنبال درمان باشد زیرا باد شکم در شب بدون درمان، می تواند کیفیت زندگی فرد را کاهش دهد و منجر به عوارض شود. اگر هنگام بروز باد شکم در شب علایم زیر را تجربه می کنید، باید با پزشک تماس بگیرد: خون در مدفوع یبوست یا اسهال کاهش وزن ناخواسته نفخ معده یا درد معده تغییرات ناگهانی در علایم کاهش کیفیت خواب یا کیفیت زندگی اگر درمان های خانگی یا تغییرات رژیم غذایی در تسکین علایم موثر نباشند، باید از یک متخصص تغذیه نیز مشاوره بگیرید. باد شکم در شب ممکن است به علت های زیادی رخ دهد و می تواند بخشی طبیعی از روند هضم باشد. خوردن یک وعده غذایی بزرگ قبل از خواب یا مصرف برخی غذاها و نوشیدنی ها می تواند باعث باد شکم در شب شود. افراد می توانند با ایجاد برخی تغییرات غذایی، باد شکمهای اضافی را کاهش دهند. اگر فردی به بیماری زمینه ای خاصی مبتلا باشد که باعث ایجاد باد شکم شود، درمان این بیماری ممکن است علایم و ناراحتی را کاهش دهد. منبع: |
در مورد ساختار و عملکرد آلت تناسلی مردان باید بدانید که آلت تناسلی مردان عملکرد باروری و ادراری دارد. عملکرد ادراری آلت تناسلی مردان، شامل مجرای ادرار است که امکان دفع ادرار را فراهم می کند. همچنین دارای عملکردهای نعوظ و انزالی است که امکان رابطه جنسی برای مردان را فراهم می کند. آلت تناسلی مرد از تعدادی قسمت تشکیل شده است که از خارج بارزترین قسمت آن شافت، گلنس (سر) و پوست ختنه گاه است. برداشتن پوست ختنه گاه برای اهداف مذهبی یا پزشکی به ختنه معروف است. آلت تناسلی مردان در قسمت جلویی بدن و در پایه لگن قرار دارد. کیسه بیضه، حاوی بیضه ها، در زیر آلت تناسلی مرد واقع شده و یک ساختار جداگانه است. مجرای ادراری آلت تناسلی مرد از مرکز آلت تناسلی مرد و تا مثانه عبور می کند. ادرار از طریق این لوله آزاد می شود. انزال نیز از مجرای ادرار آزاد می شود. پیش خیز، یا پوست ختنه گاه، پوستی از پوست است که سر آلت تناسلی را می پوشاند. این پوست است که هنگام ختنه برداشته می شود. گلنس یا سر آلت تناسلی مرد، نوعی مخاط در مردان ختنه نشده است. در مردانی که ختنه می شوند، گلنس از پوست خشک و غیر مخاطی ساخته شده است. cavernosa spongiosum تمام ساختارهای آلت تناسلی مرد به خوبی توسط رگ های خونی ت مین می شود. این جریان خون در طول آلت تناسلی برقرار است و از آن خارج می شود که عملکرد نعوظ را فراهم می کند. وقتی خون تخلیه می شود، الت تناسلی به حالت شل برمی گردد. شافت آلت تناسلی مرد، متشکل از مجرای ادرار، و سه جسم نعوظ، در ناحیه فاشیا و پوست پیچیده شده است. در قاعده آلت تناسلی رباط های تعلیقی قرار دارند، که از موقعیت آن روی لگن پشتیبانی می کنند. یک بررسی سیستماتیک از اندازه آلت تناسلی مرد نشان داد که متوسط طول شل آلت تناسلی کشیده نشده سانتی متر یا . اینچ است. با این حال، تفاوت قابل توجهی در اندازه آلت تناسلی مرد وجود دارد و طول آلت تناسلی با قد کلی فرد رابطه دارد. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید عملکرد اصلی آلت تناسلی، عملکرد های جنسی و ادراری است. عملکرد ادراری آلت تناسلی مرد با عبور مجرای ادرار از مثانه از آلت تناسلی مرد به قسمت خارجی بدن حاصل می شود. انسداد جریان ادرار در مردان سالمند ممکن است به دلیل رشد فشار پروستات بر مجرای ادرار باشد. عملکرد جنسی آلت تناسلی مرد را می توان به دو مرحله نعوظ و انزالی تقسیم کرد. عملکرد نعوظ آلت تناسلی توسط جریان خون به داخل و خارج از سه جسم نعوظ دو جسم غارنوزا و جسم اسپونگیوزوم کنترل می شود. به همین ترتیب، عملکرد نعوظ به شدت با سلامت سیستم قلبی عروقی مرتبط است. انزال از طریق آلت تناسلی مرد رخ می دهد، اما فقط تابعی از آلت تناسلی مرد نیست. ابتدا، vas deferens منقبض می شود تا اسپرم را به سمت پایه آلت تناسلی حرکت دهد. در همان زمان، غده پروستات و وزیکول های منی ترشحاتی را که عمده حجم منی را ایجاد می کنند، آزاد خواهد کرد. سپس، در زمان انزال، انقباضات عضلانی در قاعده آلت تناسلی باعث تخلیه منی از نوک آلت تناسلی می شود. جریان منی یک طرفه است و با انقباضات عضلانی اطراف پایه مجرای ادرار تنظیم می شود. اگر آن انقباضات عضلانی ناقص باشد، ممکن است فرد دچار انزال عقب مانده شود، جایی که مایعات انزال به عقب به داخل حرکت می کنند. برخی از تغییرات ساختاری آلت تناسلی مردان، عبارتند از: هیپوسپادیاس، زمانی تشخیص داده می شود که دهانه مجرای ادرار بیش از نوک در قاعده آلت تناسلی مرد باشد. این وضعی یکی از رایج ترین ناهنجاری های مادرزادی در مردان است. تقریبا در یک سوم بیماران، هیپوسپادیاس در کنار سایر رخ می دهد. هیپوسپادیاس ممکن است نشان دهد که کودک دارای اختلال تمایز جنسی است. به طور کلی، اصلاح جراحی هیپوسپادیاس در دوران نوزادی یا اوایل کودکی توصیه می شود. با این حال، خطرات بروز عوارض طولانی مدت وجود دارد. Chordee فقدان مادرزادی آلت تناسلی مرد یا آفالیا یک بیماری بسیار نادر است. معمولا در زمینه سایر ناهنجاریهای مادرزادی رخ می دهد. عدم وجود مادرزادی پوست ختنه گاه یا نیز ممکن است اما به ندرت دیده می شود. میکروپنیس به عنوان یک کشیدگی آلت تناسلی مرد تعریف می شود که کمتر از . انحراف معیار متوسط است. تصور می شود که این بیماری در . از هر هزار کودک پسر در ایالات متحده رخ دهد. اندازه آلت تناسلی مرد نشان دهنده محیط هورمونی قبل از تولد است. تشخیص میکروپنیس در کودکان ممکن است با تفاوت های دیگر تمایز جنسی همراه باشد. همچنین معمولا با مشکلات عملکردی یا بیضه ای مرتبط است. آلت تناسلی نامشخص با میکروپنیس متفاوت است. این حالت وقتی اتفاق میفتد که آلت تناسلی مرد کوچکتر از حد واقعی باشد. آلت تناسلی مردی که به دام افتاده است ممکن است به دلیل مشکلات پوست ختنه گاه، یک تکه چربی غلیظ یا سایر شرایطی باشد که طول آلت تناسلی را مبهم نگه می دارد. تعدادی از شرایط پزشکی و بیماری ها وجود دارد که می تواند آلت تناسلی مرد را تحت ت ثیر قرار دهد. آنها را می توان به طور کلی به دسته های زیر تقسیم کرد: شرایط عفونی یا التهابی و بدخیمی ها شرایطی که بر عملکرد نعوظ ت ثیر می گذارد. شرایطی که پوست ختنه گاه را تحت ت ثیر قرار می دهد. مردان و پسرانی که پوست ختنه گاه دارند ممکن است در جمع کردن پوست ختنه گاه از ناحیه سر آلت تناسلی یا در جایی که پوست ختنه گاه در حالت جمع شده گیر می کند دچار مشکلات شوند. بیماری اول، فیموز، اضطراری نیست. بسیاری از مردان جوان تا قبل از بلوغ نمی توانند پوست ختنه گاه خود را به طور کامل جمع کنند. با این حال، پارافیموز، جایی که پوست ختنه گاه در حالت جمع شده گیر می کند، یک فوریت پزشکی است. چون در این وضعیت احتمال دارد پوست ختنه گاه جریان خون در سر آلت تناسلی را محدود کند. زمانی اتفاق میفتد که فرد نتواند نعوظ کافی برای مقاربت جنسی را بدست آورد یا آن را حفظ کند. اختلال نعوظ ممکن است به دلایل پزشکی از جمله داروها ایجاد شود. همچنین می تواند نتیجه استرس یا مشکلات رابطه ای باشد. انحنای آلت تناسلی مرد است که مادرزادی نیست، و از زمان تولد وجود ندارد. گاهی اوقات، بیماری پیرونی در نتیجه آسیب دیدگی در حین رابطه جنسی است. با این حال، سایر اوقات توسط فرآیندهای التهابی ایجاد می شود که به خوبی درک نشده اند. اگر علایم شدید باشد، می تواند بر عملکرد نعوظ ت ثیر بگذارد. به نعوظی گفته می شود که بیش از چهار ساعت طول بکشد. این همیشه نتیجه برانگیختگی جنسی نیست و می تواند بسیار دردناک باشد. پریاپیسم هنگامی اتفاق میفتد که خون در آلت تناسلی مرد به دام بیفتد و نتواند تخلیه شود. پریاپیسم به عنوان یک فوریت پزشکی در نظر گرفته می شود و برای جلوگیری از خطر اختلال نعوظ دایمی باید فورا درمان شود. این بیماری در افراد در هر سنی ممکن است رخ دهد و در افرادی که بیماری پزشکی خاصی دارند مانند بیماری سلول داسی شکل بیشتر دیده می شود. آلت تناسلی مرد محل احتمالی عفونت برای بسیاری از بیماری های مقاربتی است. پوست خارجی آلت تناسلی حساس به عفونت هایی مانند تبخال و ( HPV ) است. مجرای ادرار محل احتمالی عفونت در اثر سایر شرایط مانند سوزاک و کلامیدیا است. بالانیت به التهاب سر آلت تناسلی مرد (و گاهی پوست ختنه گاه) اشاره دارد. این بیماری می تواند توسط بیماریهای مقاربتی ایجاد شود. با این حال، ممکن است به دلیل شرایط خود ایمنی و سایر اشکال التهاب مزمن نیز رخ دهد. اورتریت به التهاب یا عفونت مجرای ادرار اشاره دارد. اغلب، اما نه همیشه، در اثر عفونت مقاربتی ایجاد می شود. هنگامی اتفاق میفتد که مجرای ادرار باریک می شود و در نتیجه ادرار مشکل می شود. این وضعیت ممکن است نتیجه عفونت، التهاب یا سایر فرایندها باشد. همه مسایل مربوط به ادرار ناشی از مشکلات مجرای ادرار یا آلت تناسلی مرد نیست. همچنین ممکن است توسط پروستات و یا مثانه ایجاد شود. سرطان آلت تناسلی مرد بسیار نادر است. با این حال، می تواند یک نوع تهاجمی از سرطان باشد. منشا آن سلول های آلت تناسلی مرد است. سرطان مجرای ادرار نیز به همین ترتیب نادر است. منش آن از انتهای پروگزیمال یا دیستال مجرای ادرار است. نوع آزمایشاتی که برای تشخیص شرایط آلت تناسلی استفاده می شود به علایمی که تشخیص داده می شود، بستگی دارد. آزمایش اختلال نعوظ و یا بیماری Peyronie اغلب شامل سابقه جنسی است. بعلاوه، ممکن است پزشک آزمایشات تشخیصی تجویز کند. این ممکن است شامل سونوگرافی یا تصویربرداری تشدید مغناطیسی ( MRI ) باشد. تصویربرداری از آلت تناسلی مرد اغلب در حالی که آلت تناسلی مرد قایم است انجام می شود. برای انجام نعوظ در مطب پزشک، پزشک معمولا از آمپول استفاده می کند که باعث جاری شدن خون به آلت تناسلی می شود. همچنین ممکن است از شما بخواهند برای تعیین اینکه آیا نعوظ شبانه دارید یا خیر، از یکی از روشهای دیگر استفاده کنید. از این آزمایش سنجش تومس شبانه یاد می شود. مشکلات مربوط به ترشح آلت تناسلی، درد یا التهاب ممکن است نیاز به آزمایش بیماری های مقاربتی یا سایر عفونت ها داشته باشد. این می تواند شامل آزمایش ادرار باشد. همچنین ممکن است شامل معاینه بینایی یا سواب های مجرای ادرار باشد. برای شناسایی هرگونه توده یا ضایعه ممکن است از نمونه برداری استفاده شود. همچنین از آزمایش خون برای یافتن علایم عفونت یا التهاب که بر سلامت آلت تناسلی مرد ت ثیر می گذارد، استفاده می شود. منبع: |
راز افرادی که هرگز مریض نمی شوند، می تواند برای همه افراد جالب و آموزنده باشد. سلامتی ثروت است اما بیشتر مردم لذت بردن از سلامتی را شانس می دانند. ولی در واقع این یک شانس نیست. تغییرات ساده در سبک زندگی می تواند معجزه هایی برای بدن ایجاد کند. روش های آسانی وجود دارد که می تواند به حفظ تعادل در بدن کمک کرده و بیماری ها را از شما دور نگه دارد. بر همین اساس ما در این مقاله سعی کرده ایم، راز افرادی که هرگز مریض نمی شوند و به راحتی با تغییر در سبک زندگی توانسته وضعیت سلامتی خود را خفظ کنند را مورد بررسی قرار دهیم. برخی از راز افرادی که هرگز مریض نمی شوند، عبارتند از: کسانی که هرگز بیمار نمی شوند معمولا به مکرر می روند. ماساژهای مکرر استرس و اضطراب را کاهش می دهند، سردردها را به حداقل می رسانند، آسیب های ورزشی را بهبود می بخشند، فشار خون و ضربان قلب را کاهش می دهند و به بدن کمک می کنند. ماساژهای سویدی به حفظ آرامش وتامین انرژی کمک می کنند. ماساژهای عمیق به آسیب های عضلانی کمک می کنند. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید تمیز نگه داشتن دست یکی از مهمترین کارهایی است که می توانید برای جلوگیری از بیماری انجام دهید. ما سطوح آلوده به باکتری را در تمام طول روز لمس و دایما میکروب را به دیگران منتقل می کنیم. بنابراین، یکی از ساده ترین راه ها برای کاهش احتمال عفونت، شستن دست ها است. ناخن ها و انگشتان را فراموش نکنید. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها شستشوی دستها را یکی از ساده ترین راه برای جلوگیری از انواع بیماریها می داند. سعی کنید حداقل ثانیه دستان خود را با صابون معمولی و آب گرم بشویید. این عادت ساده احتمال ابتلا به سرماخوردگی جدی و آنفولانزای مشترک را کاهش می دهد. روزانه استحمام کنید و تمام قسمت های بدن خود را به خوبی تمیز کنید. به طور منظم ناخن های خود را از نظر آلودگی بررسی کنید. همچنین خانه و محیط اطراف خود را تمیز و عاری از میکروب نگه دارید. افرادی که هرگز بیمار نمی شوند معمولا یک شبکه اجتماعی مثبت در اطراف خود دارند. داشتن دوستان خوب برای سلامتی بسیار مفید است. طبق بررسی ها، دوستان احساس تعلق و هدف را افزایش می دهند، حس خوشبختی را تقویت می کنند، را کاهش می دهند، اعتماد به نفس را بهبود می بخشند، کمک می کنند تا بهتر با آسیب ها کنار بیایید و شما را تشویق می کنند تا عادت های زندگی ناسالم را تغییر دهید یا از آنها دوری کنید. پس با این حال، دوستان خود را در اولویت قرار دهید و مطمین شوید که برای آنها نیز دوست خوبی هستید. بررسی ها نشان می دهد افرادی که از نظر اجتماعی فعال هستند، سیستم ایمنی قوی تری دارند و کمتر به بیماری های عفونی مبتلا می شوند. دانشگاه هاروارد در سال در بررسی انجام شده نشان داد که پیوندهای مثبت اجتماعی احتمال دارد از فرد دربرابر از دست دادن حافظه و سایر اختلالات شناختی محافظت می کند. همچنین، کسانی که دوستان کمی دارند بیشتر به، افسردگی و اضطراب مبتلا می شوند. بنابراین، برای سالم ماندن باید برای خود وقت بگذارید و اعضای خانواده یا دوستان خود را ببینید. اگر دوستانتان دور زندگی می کنند، می توانید با آنها تماس بگیرید یا با آنها چت آنلاین کنید. مصرف دوش آب سرد یکی از رازهای برتر افرادی است که هرگز بیمار نمی شوند. احتمال دارد آن را به عنوان یک فعالیت غیر ضروری ببینید، اما این مزایای بسیار زیادی برای سلامتی دارد. دوش آب سرد به کاهش، تقویت ریکاوری بعد از تمرین، افزایش خلق و خو، بهبود گردش خون، تقویت سیستم ایمنی بدن و کاهش درد کمک می کند. مصرف روزانه تمام مواد مغذی مورد نیاز بدن تقریبا غیرممکن است، به همین دلیل که باید روزانه از یک مکمل مولتی ویتامین استفاده کنید. اگر به طور اتفاقی مریض شدید، مصرف مکمل های ویتامین C و روی را در نظر بگیرید. بررسی ها نشان می دهد که می تواند مدت زمان سرماخوردگی را تا ساعت کاهش دهد. همچنین ثابت شده است که مصرف روی طول سرماخوردگی را کوتاه می کند. سیر سرشار از آنتی اکسیدان است که به تقویت سیستم ایمنی بدن کمک می کند. گفته می شود، سیر یک آنتی اکسیدان قوی با خواص ضد میکروبی، ضد ویروسی و آنتی بیوتیکی است. برای سرماخوردگی و آنفولانزا نیز اثرات ضد احتقان و خلط آور را ایجاد می کند. برای فواید سلامتی، فقط " " را پوست بگیرید، آن را له کرده و به صورت خام میل کنید. افرادی که هرگز بیمار نمی شوند مثبت فکر می کنند و خوش بین هستند. زندگی با نگرش مثبت کمک می کند تا از استرس های غیرضروری که به طور زیاد می تواند شما را بیمار کند جلوگیری کنید. نگاه مثبت به زندگی کمک می کند تا راحتتربا مشکلات کنار بیایید و نگران نباشید. افراد مثبت انگیزه بیشتری برای زندگی دارند. آنها نسبت به افراد منفی نگر تمایل بیشتری به سلامتی دارند و از زندگی بسیار بیشتر از کسانی که روی جنبه های منفی آن تمرکز می کنند لذت می برند. طبق بررسی ها، "تقریبا تا درصد از کل سیستم ایمنی بدن در روده واقع شده است. " پروبیوتیک ها باکتری های "مفیدی" هستند. آنها به سلامت معده و کمک می کنند. اگر از مشکلات هضم غذا رنج می برید، پزشکان معمولا مکمل های پروبیوتیک را برای کمک به تعادل باکتری های بدن پیشنهاد می کنند. آنها همچنین به بهبود آلرژی، بیماری های بهداشت روان، اختلالات عصبی، بهداشت دهان و دندان و بیماری ها کمک می کنند. کمبود خواب، سیستم ایمنی بدن را ضعیف می کند و ما را مستعد بیماری می کند. کمبود خواب باعث افزایش وزن شده و همچنین منجر به ضعف سیستم ایمنی بدن می شود و تولید کورتیزول، هورمونی را که باعث استرس می شود، افزایش می دهد. به همین دلیل افرادی که هرگز بیمار نمی شوند چرت می زنند. و همچنین خواب خوب شب به محافظت در برابر میکروب کمک می کند. بعد از چرت، احساس هوشیاری، بیداری، آرامش و احساس بهبود در حافظه خواهید کرد. استراحت و خواب مناسب می تواند معجزه هایی برای بدن ایجاد کند. وقتی هر شب حداقل هشت ساعت از خواب آرام لذت می برید، بدن به یک تعادل کاملا هماهنگ رسیده و احساس بهترین حالت را خواهد داشت. خواب و استراحت کافی یکی از اولین مراحل برای حفظ سلامتی است. کمبود خواب می تواند بر سلامت روانی و جسمی ت ثیر منفی بگذارد. یک خواب آرام شش تا هشت ساعته امکان می دهد استرس روزانه را راحتتر کنترل کنید، قدرت حافظه را تقویت می کند، و باعث حفظ فشار خون و سطح کلسترول در محدوده طبیعی می شود، به کاهش التهاب، جلوگیری از افسردگی، کمک به مدیریت وزن بدن و موارد دیگر کمک می کند. همچنین سیستم دفاعی بدن را برای دفع ویروس ها و باکتری هایی که باعث بیماری می شوند تقویت می کند. به کاهش و کنترل استرس کمک می کند، که شما را در معرض، دیابت، حمله قلبی و مشکلات گوارشی قرار می دهد. Scientific American توضیح می دهد: یک بررسی جدید از دانشگاه ویسکانسین - مدیسون نشان داد بزرگسالانی که به مدت هشت هفته مراقبه هوشیارانه یا ورزش شدید نسبتا طولانی داشتند، در زمستان بیشتر از بیماری های فصلی نسبت به کسانی که ورزش یا مراقبه نمی کردند، رنج می بردند. مشخص شده است که کسانی که حداقل نیم ساعت روزانه به انجام ورزش های بدنی می پردازند، غالبا بیمار نمی شوند. ورزش سیستم ایمنی بدن را تقویت می کند و بسیاری از مزایای دیگر سلامتی را فراهم می کند. اگر وقت و هزینه ای برای رفتن به باشگاه ندارید، روزانه حدود نیم ساعت پیاده روی، دویدن یا دوچرخه سواری را امتحان کنید. برای سلامتی بهتر، ورزش هوازی بهترین گزینه است. زیرا ضربان قلب را بالا می برد و خون غنی از مواد مغذی را دربدن به جریان می اندازد. همچنین به کاهش تعداد مولکول های بدن کمک کرده که این مولکول ها منجر به شرایط التهابی شده و سیستم ایمنی بدن را تضعیف می کنند. ورزش خطر مشکلات سلامتی مانند سرطان، بیماری های قلبی، سکته مغزی، زوال عقل و افسردگی را کاهش می دهد. ورزش همچنین روند پیری را کند می کند. از آنجا که بدن انسان از % آب تشکیل شده است، هیدراته ماندن بدن می تواند خطر بیماری مکرر را به میزان بسیار کاهش دهد. هیدراته ماندن به بدن کمک می کند تا هماهنگی مناسبی در عملکرد سلول ها که نقش اساسی در انتقال مواد مغذی به قسمت های مختلف بدن دارد داشته باشد. همچنین به دفع سموم اضافی که از طریق منافذ و جریان خون وارد سیستم ما می شوند، کمک می کند. ساده ترین راه برای هیدراته نگه داشتن بدن نوشیدن مقدار زیادی آب در طول روز است. سعی کنید روزانه تا لیوان آب بنوشید تا دچار کم آبی نشوید. همچنین میوه ها و سبزیجاتی که محتوای آب زیادی هستند بیشتر مصرف کنید. متخصصان همچنین توصیه می کنند مصرف الکل خود را محدود کنید زیرا الکل سیستم ایمنی بدن را ضعیف می کند و می تواند باعث شود. یکی از مهمترین جنبه های یک رژیم غذایی سالم، خوردن انواع میوه ها و سبزیجات در حالت طبیعی و خام است. میوه ها و سبزیجات با رنگ روشن منابع بسیار خوبی از ویتامین ها و مواد معدنی همراه با آنتی اکسیدان ها هستند که سیستم ایمنی بدن را برای مقابله با بیماری ها تقویت می کنند و بدن را متناسب نگه می دارند. سعی کنید هرچه بیشتر غذاها را در حالت فرآوری نشده بخورید. غذاهای ارگانیک، سنتی را که به صورت محلی تهیه شده اند و بنابراین در فصل خود قرار دارند انتخاب کنید. برخی از میوه ها و سبزیجاتی که می توانید آنها را به شکل طبیعی بخورید شامل کلم، سیب، فلفل زرد و قرمز، پاپایا، اسفناج، گوجه فرنگی و بسیاری دیگراز مواد غذایی است. بدن هنگامی سالم است که سیستم های آن در حالت متعادل اسیدی و قلیایی کار کنند. به زبان ساده، به معنای سطح متعادل pH است. هنگامی که سطح pH به زیر نقطه میانی می رسد، بدن از بیماری به نام اسیدوز رنج می برد. حتی می تواند باعث خستگی، تنفس سریع، مشکلات معده و گیجی شود. اسیدوز احتمال دارد زمانی اتفاق بیفتد که گوشت و شکر بیشتری مصرف می کنید. اما خوردن سبزیجات و میوه های بیشتر با خاصیت قلیایی می تواند عدم تعادل را برطرف کند. مقدار زیادی از سبزیجات برگ تیره، لوبیای سبز، مارچوبه، هویج، خیار، نارگیل و آووکادو را در رژیم غذایی خود بگنجانید. همچنین تا حد امکان از خوردن غذاهای فرآوری شده خودداری کنید. افراد خوشبختی که به راحتی می توانند استرس را کنترل کنند خیلی کم بیمار می شوند. یک بررسی از دانشگاه دوک نشان داد که استرس به سیستم ایمنی بدن و قلب آسیب می رساند. بررسی های دیگر نیز حاکی از آن است که استرس بیش از حد احتمال ابتلا به عفونت های باکتریایی مانند سل را افزایش می دهد. از این رو، یادگیری از اوایل کودکی و تلاش برای کنترل استرس تا حد ممکن ضروری است. هر زمان که تنش یا استرس داشتید، حدود نیم ساعت پیاده روی کنید. این امر کمک می کند تا آرامش بیشتری داشته باشید. رژیم غذایی سرشار از میوه و سبزیجات و خوابیدن هفت تا هشت ساعت در شب نیز به آرامش کمک می کند. خندیدن اغلب به آزاد شدن اندورفین در بدن کمک می کند. یک برنامه غذایی مناسب که به درستی طراحی شود می تواند خطر ابتلا به بیماری را کاهش دهد غذا موادی را فراهم می کند که بدن ما را قوی و سالم نگه می دارد. غذاهایی با مقدار زیادی مواد مغذی مانند ویتامین A و C ، پروتیین، کربوهیدرات، آهن، اسیدهای چرب ضروری و غیره بخورید. میوه ها و سبزیجات تازه و فصلی بخورید و از مواد غذایی فرآوری شده خودداری کنید. بررسی ها همچنین نشان می دهد که پیاز، سیر، زنجبیل و عسل دارای اثرات ضد میکروبی و ضد ویروسی هستند که می توانند به جلوگیری از بیماری کمک کنند. همچنین، کاهش کالری دریافتی روزانه می تواند به سلامت بدن کمک کند. حتی خطر ابتلا به بیماری های مربوط با پیری مانند، دیابت و احتمالا حتی بیماری آلزایمر را کاهش دهد. این نکات می تواند برای سالم ماندن بدن مفید باشد. پس برای لذت بردن از یک زندگی سالم و دور از بیماری بهتراست که آنها را در سبک زندگی خود بگنجانیم. |
درمان وزوز گوش با غلبه بر افکار منفی امکان پذیر است و فرد می تواند با استفاده از برخی راهکارها بر افکار منفی و وزوز گوش غلبه کند. افکار منفی یکی از سخت ترین و بزرگترین مشکلاتی است که مبتلایان به وزوز گوش به طور روزمره با آن روبرو هستند. این افکار منفی تقریب ذهن را علاوه بر درد جسمانی با یک رنج اضافی درگیر می کند. اما حتی هنگامی که فرد به طور واقعی اضطراب (هر نوع ناراحتی دیگری) را تجربه نمی کند، باز هم احتمال دارد افکار منفی بوجود آمده و باعث رنجش فرد شود. اما مبتلایان به وزوز گوش که درگیر افکار منفی شده اند می توانند با برخی راهکارهای ساده بر مشکل خود غلبه کنند. برخی از راهکارها برای درمان وزوز گوش با استفاده از غلبه بر افکارهای منفی، عبارتند از: هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید اولین چیزی که باید درک کنید این است که چرا اضطراب و وزوز گوش با هم ارتباط دارند. واقعیت اصلی این است حس شنوایی ما برای شناسایی و پاسخ به خطرات و تهدیدات در محیط تکامل پیدا کرده است. مغز و سیستم عصبی در تشخیص تفاوت بین خطر واقعی و غیر واقعی (اعم از اینکه صدا باشد یا غیر آن) خیلی خوب عمل نمی کند. بنابراین مبارزه یا فرار کاملا یکسان است. در مبتلایان به وزوز گوش چرخه معیوب جنگ و پرواز می توانند بر روی مغز تاثیر بگذارد. حتی باعث ایجاد چرخه جنگ یا پرواز در سیستم عصبی سمپاتیک می شود. سپس توجه فرد را به آنچه که مغز آن را دریافت کرده جلب می کند. اما از آنجا که وزوز گوش به طور طبیعی از بین نمی رود، اغلب فرد با یک طیف وسیعی از افکارمنفی روبرو می شود. حتی در یک حالت اضطرابی باقی می ماند. در این شرایط چارچوب ذهن می تواند همه چیز را تغییر دهد. به آخرین باری که یک تمرین ورزشی خیلی شدید داشته اید، فکر کنید. به طور کلی بروز هر گونه احساسات جسمی می تواند ناخوشایند باشد. اما بروز این احساسات در اثر ورزش های شدید ممکن است زیاد هم ناخوشایند نباشد. زیرا شما می دانید که برای یک هدف تلاش می کنید و از بروز این احساسات در هنگام ورزش های شدید زیاد احساس ناراحتی نمی کنید. مثلا تصور کنید که نیمه شب از خواب بیدار می شوید و احساساتی دقیقا مشابه احساس ورزش را دارید مثلا ماهیچه های شما می سوزند، تند تند نفس می کشید، زیاد عرق می کنید، قلب تان تندتند می زند. همه این احساسات در طول شب ممکن است ناراحت کننده باشند. حتی احتمال دارد که احساس کنید دچار حمله قلبی شده اید. تفاوت اساسی بین این دو تجربه، در واقع به ذهنیت شما بستگی دارد. در یک موقعیت خوشحال هستید و اصلا رنج نمی برید، در حالت دیگر وحشت زده و مضطرب می شوید. این امر مستقیما در مورد وزوز گوش هم صدق می کند. افکار، این قدرت را دارد که درد و رنج را بصورت تصاعدی افزایش یا آن را به طرز چشمگیری کاهش دهد. می توانید این افکار منفی را به روش های مختلفی کاهش دهید. یا حتی به طور کلی آنها را از بین ببرید. متاسفانه تمام افکار در مورد وزوز گوش، منفی هستند. افکار منفی تنها افکار آگاهانه ای هستند که به ذهن آدم خطور می کنند. این پدیده روانشناختی به عنوان جهت گیری حافظه منفی شناخته می شود و توضیح می دهد که مبتلایان به افکار منفی شدید بیشتر به وزوز گوش مبتلا می شوند. واقعیت این است که افکار منفی به بیمار اجازه نمی دهد که حواس خودش را از وزوز گوش پرت کند. اما وقتی آنها بدانند که افکار منفی وضعیت وزوز گوش آنها را بدتر می کند، ممکن است بتوانند برای تغییر افکار خود قدمی بردارند. وقتی وزوز گوش، توجه شما را به خود جلب می کند، رنج ناشی از آن می تواند به سرعت افزایش یابد. این مشکل در مورد واکنش های عاطفی شدید منفی هم وجود دارد. به عنوان مثال، عصبانیت و اضطراب در هنگام تحریک ممکن است به سرعت افزایش پیدا کند. اما بلافاصله به شدت % نمی رسند. همیشه یک دوره تشدید سریع وجود دارد. بهتر است در همان لحظات اولیه، حالت خود را کنترل کنید. می توانید از یک تکنیک ساده برای تغییر افکار خود استفاده کنید. با این کار می توانید با عوض کردن داستانی که برای خود تعریف می کنید و معنای آن، یک تغییر اساسی در دیدگاه خود ایجاد کنید که فورا باعث کاهش درد و رنج می شود. دفعه بعدی که دچار افکار منفی می شوید و به طریقی احساس وزوز گوش می کنید، تنها کاری که باید انجام دهید این است که از خود یک سوال ساده بپرسید: آخرین بار کی رنج من اینقدر شدید بود؟ حتی اگر جواب شما این است که: من تمام روز را با این مشکل درگیر هستم، باز هم ممکن است مشکل شما ناشی از افکار منفی در ذهنتان باشد. اما شاید یک ساعت از آخرین باری که این مشکل را تجربه کرده اید گذشته باشد یا چند ساعت یا چند روز یا فقط دقیقه گذشته باشد. مهم نیست که چه مدت طول کشیده است. فقط اکنون، در این لحظه جدید درد و رنج، می توانید به جای اینکه به خودتان بگویید "من تمام روز را از این مشکل رنج برده ام" جمله دیگری مانند "قبل از شروع این وضعیت، حالم خوب بود" را جایگزین می کنید. شاید این راهکار به نظرتان ساده باشد اما این گونه نیست. چون شما به زمان های که حواستان پرت شده است و وزوز گوش شما را آزار نمی دهد، حساس تر می شوید. وزوز گوش یک مشکل بزرگ سلامتی است که صدها میلیون نفر در سراسر جهان را تحت ت ثیر قرار می دهد. یکی دیگر از علت های اصلی بروز افکار منفی مربوط با وزوز گوش ممکن است مکانی باشد که شما اصلا انتظار آن را ندارید. مت سفانه، گوگل یا سایر صفحه های پیام رسان می تواند یک شمشیر دو لبه باشد. از یک طرف، آنها فرصتی مناسب برای برقراری ارتباط شما با افراد دیگر هستند اما همچنین اغلب اوقات می توانند باعث تقویت ترس و رنج شما شود. اما به عنوان یک قاعده کلی، اگر محتوای مربوط به وزوز گوش را بخوانید یا تماشا کنید و احساس شما را بدتر و یا ترس شما را بیشتر کند، در اصل به خودتان لطمه زده اید. بیدار شدن با صدای وزوز گوش بسیار رنج آور و عاملی برای شروع یک روز بد است. در این حالت معمولا طولی نمی کشد که افکار منفی با بالاترین سطح ظاهر می شوند. از طرفی هم وزوز گوش می تواند باعث کمبود خواب شود. این واقعیت وجود دارد که در وهله اول سخت است که با وزوز گوش بتوانید بخوابید. احتمال دارد زود از خواب بیدار شوید. در این شرایط ممکن است چرخه خواب و بیداری شما مختل شود و با ایجاد حس ناامیدی نمی توانند دوباره بخوابند. این یک عامل برای نشخوار فکری و تفکر منفی است. خوشبختانه می توانید با ایجاد چند تغییر در برنامه صبحگاهی، این افکار منفی را کاهش دهید. اولین قدم این است که سعی کنید در سکوت از خواب بیدار شوید. این به تنهایی مشکلی را حل نمی کند اما راهی بسیار بهتر برای شروع یک روزخوب است بعد از بیدار شدن در حالی که در یک اتاق خواب ساکت و با وزوز گوش در حجم کم از خواب بیدار شده اید. تغییر بعدی این است که خود را مجبور کنید بلافاصله از رختخواب بلند شوید، حتی زودتر از آنچه که قصد داشتید بیدار شوید. هرچه بیشتر در رختخواب بمانید، احتمال بروز افکار منفی بیشتر است. آخرین تغییر این است که دقیقه ابتدایی برنامه صبحانه خود را کاملا برنامه ریزی کنید شما فقط می توانید بلند شوید و از رخت خواب خود سریعا خارج شوید. صدا های مختلف مثل موسیقی را روشن کنید و سپس فقط کارهای روزمره خود را انجام دهید. درک این نکته مهم است که این راهکارها به عنوان یک راه حل کامل نیستند. هنوز کارهای زیادی وجود دارد که می توانید برای رفع مشکل افکار منفی انجام دهید. به عنوان مثال مشاوره، گزینه خوبی است. به همه کسانی که با وزوز گوش دست و پنجه نرم می کنند توصیه می شود که با یک مشاور خوب صحبت کنند. به ویژه در این زمینه بسیار خوب عمل می کند. اگر از وزوز گوش رنج می برید، سعی کنید برخی از این استراتژی ها را انجام دهید. با گذشت زمان و تکرار این روش ها، آنها می توانند ت ثیر زیادی بر کیفیت زندگی روزمره داشته باشند. |
پاسخ به سوالات رایج در مورد واکسن کرونا می تواند راهنمای مفید و موثری برای اطلاع رسانی در مورد دریافت این واکسن باشد. این در حالی است که در دسامبر، واکسن Pfizer - BioNTech اولین بار توسط سازمان غذا و دارو ( FDA ) برای استفاده در موارد اضطراری ( EUA ) مورد تایید قرار گرفته شد که به میلیون ها نفر امکان واکسیناسیون را می دهد. FDA مجوز استفاده اضطراری ( EUA ) را برای واکسن ویروس کرونا ویروس Pfizer - BioNTech برای استفاده در افراد سال به بالا را صادر کرده است. واکسن دوم، Moderna ، احتمالا طی چند روز آینده EUA را دریافت می کند. در حال حاضر، عارضه جانبی واکسن ها شامل علایم خفیف است. به طور معمول این علایم طی ساعت پس از تزریق از بین می روند. در صورت ت یید واکسن Moderna ، سیستم مراقبت های بهداشتی ایالات متحده در ابتدا به دوز واکسن کافی برای میلیون نفر دسترسی خواهد داشت. در بیشتر ایالت ها، کارکنان مراکز های درمانی و ساکنان مراکز مراقبت طولانی مدت مانند خانه های سالمندان اولین افرادی هستند که واکسن COVID - را دریافت می کنند. علی رغم این موفقیت، هنوز سوالاتی زیادی در مورد واکسن کرونا وجود دارد که ذهن برخی افراد را درگیر کرده است. برخی از رایج ترین سوالات واکسن کرونا، عبارتند از: اطلاعات روشن و واضحی در مورد تاثیر این واکسن و مدت زمان آن وجود ندارد. بر اساس آزمایشات بالینی Moderna و Pfizer که هر دو در اواخر ماه ژوییه آغاز شده است، متخصصان نشان دهند که این واکسن ها اثرات محافظتی طولانی مدت دارند. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید پس از دریافت واکسن محافظت شدیدی در برابر COVID - وجود دارد. اما با این وجود احتمال ابتلا فرد به ویروس کرونا پس از واکسیناسیون همچنان وجود دارد. هیچ واکسنی اثر محافظتی صددرصدی و کاملی را ندارد. واکسن برای محافظت به زمان نیاز دارد. بررسی ها نشان می دهد که واکسن Pfizer تا درصد موثر است. به نظر می رسد واکسن Moderna حدود درصد موثر خواهد بود. اما حتی پس از دریافت این واکسن ها، ممکن است چندین هفته طول بکشد تا بدن پس از واکسیناسیون، مصونیت ایجاد کند. یعنی افراد ممکن است دقیقا قبل یا حتی پس از واکسیناسیون به ویروس مبتلا شوند. به نظر می رسد در هنگام عرضه اولیه واکسن COVID - ، فقط گروه های خاصی از افراد پرخطر این واکسن را دریافت می کنند. بر اساس پیش بینی های فعلی، افراد سالم زیر سال و فاقد هرگونه بیماری زمینه ای که در گروه های پرخطر قرار ندارند احتمالا از اوایل بهار، اواخر مارس تا آوریل واکسن کرونا را دریافت می کنند. تولیدکنندگان واکسن به سرعت در حال تولید و ارسال سریع آن هستند. بسیاری از شرکت ها در تلاشند تا هر چه سریع تر این واکسن را به دست عموم مردم برسانند. رایج ترین عوارض جانبی واکسن های ویروس کرونا که تصویب شده اند، عبارتند از: لرز تب سردرد خستگی حالت تهوع درد مفصل درد عضلانی احساس ناخوشی درد در محل تزریق تورم یا قرمزی در محل تزریق تورم غدد لنفاوی (لنفادنوپاتی) این عوارض به طور متوسط تا روز ادامه دارد. بیشتر افراد علایم خفیف یا متوسط را تجربه می کنند، در حالی که علایم در بعضی از افراد شدیدتر است. تعداد کمی از افراد که خارج از آزمایشات بالینی واکسن Pfizer - BioNTech دریافت کرده اند، پس از واکسیناسیون واکنش های آلرژیک شدیدی داشته اند. FDA توصیه می کند افرادی که سابقه واکنش آلرژیک شدید نسبت به هر یک از اجزای واکسن کرونا ویروس دارند، واکسن کرونا را دریافت نمی کنند. علاوه بر این، آژانس می گوید افرادی که واکنش آلرژیک شدیدی نسبت به دوز اول واکسن دارند، نباید دوز دوم را دریافت کنند. متاسفانه آزمایش واکسن COVID - البته کارشناسان معتقدند که هیچ دلیلی برای نگرانی واکسن در زنان باردار وجود دارد. آنها می گویند ما خانم های باردار را تشویق می کنیم که در صورت داشتن هرگونه سوال یا نگرانی با متخصص زنان و زایمان خود مشورت کنند. آنها باید عوارض ناشی از عدم دریافت واکسن را بررسی کرده و در این مورد آگاهانه تصمیم بگیرند. بسیاری از کارشناسان هشدار می دهند که ابتلا به COVID - در دوران بارداری نسبت به عوارض واکسن mRNA ، ممکن است شرایط بدتری داشته باشد. در حال حاضر هیچ اطلاعاتی در مورد ایمنی واکسن در زنان باردار در دسترس نیست اما زنان باردار باید بدانند که واکسن mRNA یک واکسن زنده نیست و با یک روند سلولی طبیعی به سرعت تخریب می شود. در نتیجه، وارد هسته سلول نمی شود و DNA را تغییر نمی دهد. بسیاری از داده های جمع آوری شده هنوز جدید است. شرکت های دارویی افرادی را که قصد باردار شدن داشتند را به طور خاص در آزمایشات بالینی خود تحت حمایت خود قرار نداده اند. بنابراین، هیچ اطلاعات انسانی برای ایمنی واکسن در افرادی که قصد باردار شدن دارند، ثبت نشده است. در نتیجه، در ایالات متحده هیچ توصیه رسمی برای خانواده هایی که به دنبال باردار شدن هستند وجود ندارد. از طرف دیگر، کمیته مشترک واکسیناسیون و ایمن سازی انگلستان هشدار می دهد که در صورت بارداری یا برنامه ریزی بارداری در طی ماه از اولین دوز، به زنان توصیه شود برای واکسیناسیون اقدام نکنند. با آزمایشاتی که انجام شده است، داده های مربوط به خانم ها در دروان شیردهی و واکسن COVID - به طور رسمی مورد مطالعه قرار نگرفته است. به نظر می رسد که واکسن های Pfizer و Moderna از نوع mRNA خطری برای نوزادان شیرخوار ندارند. علاوه بر آن برخی از کارشناسان توصیه می کنند که خانم ها در دوران شیردهی خود می توانند واکسن بزنند. زیرا محتوای واکسن نباید در خون و از این رو در شیر یافت شود. اگرچه بسیاری معتقدند که بعد از واکسیناسیون زندگی به حالت عادی برمی گردد، اما این گفته به طور کامل صدق نمی کند. کارشناسان می گویند: تا زمانی که تا درصد افراد واکسینه نشوند، هنوز احتمال ابتلا افراد به بیماری و مرگ و میر ناشی از ویروس و شیوع این بیماری وجود دارد. کارشناسان توصیه می کند کسانی که قبلا COVID - داشته اند هم باید واکسن بزنند. اگر چه عفونت طبیعی با ویروس تا حدی مبتلایان به این بیماری را مصون نگه می دارد، اما از افراد به طور کامل محافظت نمی کند. همچنین مواردی گزارش شده است که افراد برای دومین بار به COVID - مبتلا شده اند. پس احتمال ابتلا مجدد به بیماری کرونا وجود دارد. اما تزریق واکسن در این افراد می تواند خطر عفونت مکرر COVID - را کاهش دهد. حتی در پیشگیری از عفونت در افرادی که آسیب پذیر هستند، موثر باشد. دوزهای واکسن ویروس کرونا در مراحل اولیه توزیع این واکسن محدود خواهد شد. بنابراین تزریق واکسن، بر اساس اولویت های مشخص شده صورت می گیرد. طبق توصیه های مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ( CDC ) کارمندان مراکز های درمانی و ساکنان در مراکز مراقبت طولانی مدت مانند خانه های سالمندان در اولویت دریافت واکسن کرونا قرار دارند. برخی از کشور ها برنامه دقیق تری برای اولویت بندی کارمندان مراکز های بهداشتی خود تدوین کرده اند تا افرادی که بیشترین خطر ابتلا به COVID - را دارند ابتدا واکسینه می شوند. حتی در برخی کشورها زندانیان و افراد ساکن در پناهگاه های بی خانمان در اولویت دریافت واکسن کرونا قرار می گیرند. احتمالا در مراحل بعدی افراد قشر کارگر، سالمندان و مبتلایان به بیماری های زمینه ای در اولویت قرار خواهند گرفت. به نظر می رسد که واکسن کرونا در مراحل اولیه در خانه های سالمندان و سایر مراکز مراقبت طولانی مدت، بیمارستان ها و پایگاه های نظامی در دسترس قرار می گیرد. با در دسترس بودن دوزهای بیشتر واکسن، واکسیناسیون نیز در داروخانه ها، کلینیک های عمومی، مطب پزشکان و کلینیک های سیار ارایه می شود. واکسن Pfizer - BioNTech باید تا زمان تزریق در دمای بسیار پایین ذخیره شود. بنابراین توزیع این واکسن به مکان هایی که امکانات لازم را ندارند صورت نمی گیرد. واکسن Moderna نیز باید تا زمان استفاده به صورت منجمد نگهداری شود. اما می تواند آن را در فریزر استاندارد هم نگهداری کرد. CDC می گوید افرادی که دارای نقص ایمنی هستند، اگر مشکل دیگری برای دریافت واکسن نداشته باشند می توانند واکسن کرونا را دریافت کنند. با این حال، از آنجا که دانشمندان هنوز نمی دانند که واکسن در افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف چقدر اثر می کند، آنها باید اقدامات لازم را برای محافظت از خود در برابر ویروس کرونا انجام دهند. واکسن Pfizer - BioNTech برای نوجوانان و ساله تایید شده است. به نظر می رسد Moderna برای افراد سال به بالا مجوز می گیرد. هر دو شرکت در حال برنامه ریزی برای مطالعه در کودکان خردسال هستند. تا زمان تکمیل این مقاله، کودکان زیر سال نمی توانند واکسینه شوند. |
باد شکم بد بو، می تواند یک مسیله شرم آور باشد اما خوشبختانه، درمان هایی برای خلاص شدن از باد شکم بد بو وجود دارد. در بیشتر موارد، طبیعی است که فرد دچار باد شکم شود. به طور متوسط روزانه باد های شکمی چندین بار از روده ها دفع می شوند. این امری کاملا عادی است که بادهای شکمی یا بودار هستند و یا اصلا بو نداشته باشند. هر دو نوعا امری طبیعی محسوب می شوند. در این مقاله ما سعی کرده ایم درباره علت های اصلی بوی بد باد های شکمی، همراه با علایمی که ممکن است در کنار آن وجود داشته باشد، همچنین گزینه های درمانی را که در صورت لزوم در دسترس هستند را مورد بررسی قرار دهیم. باد شکم، اغلب به عنوان گاز یا نفخ شناخته شده که از تجمع گازهای داخل روده کوچک از هضم و تنفس ناشی می شود. باد شکم یک قسمت طبیعی از عملکرد بدن است و اغلب نگران کننده نیست. در بعضی موارد، باد های شکمی بدون بو و صدا هستند و بدون توجه زیاد عبور می کنند. در موارد دیگر، می توانند با بو های بدی همراه باشند. ممکن است فرد قبل از انتشار گاز، کمی نفخ و فشار را تجربه کند. علت های نفخ شکم متفاوت است. غذاها، داروها و فاکتورهای زیادی وجود دارد که می تواند بر میزان و بوی بد گاز در دستگاه گوارش ت ثیر گذار باشند. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید باد شکم معمولی از چندین گاز مختلف تشکیل شده است. بیشتر اینها بو نیستند. به طور معمول، بو می تواند ناشی از انواع ترکیبات گوگرد باشد که در برخی از سبزیجات و تخم مرغ نیز یافت می شود. اینکه دقیقا در باد شکم چه گازهایی وجود دارد بستگی زیادی به موارد زیر دارد: شخص چه غذایی خورده است. در هنگام غذا خوردن چه مقدار گاز بلعیده می شود. واکنش های شیمیایی باکتری ها و میکروب ها در روده نفخ بد بو ممکن است به علت فیبر زیاد در غذا، یبوست و یا باکتری ها ایجاد شود. علت نفخ شکم می تواند از عوامل بی خطر تا شدید متغیر باشد اما چون بادهای شکمی بد بو علت های زیادی دارد، تشخیص علت اصلی آن، همیشه کار آسانی نیست. علت های زیادی برای نفخ شکم بد بو مانند نوع رژیم غذایی یا عوارض برخی داروها وجود دارد. با این حال، برخی از علت ها ممکن است نشان دهنده یک بیماری زمینه ای باشد. برخی از علت های شایع نفخ بد بو، عبارتند از: عدم تحمل غذا مصرف فیبر بالا در غذا عدم تحمل غذا در نفخ شکم باکتری یا عفونت های ناشی از باکتری ها عدم تحمل غذا یکی از علت های شایع در بوی بد است. شرایط معمولی که می تواند باعث بادهای شکمی بد بو شود شامل و گلوتن است. در هر دو این شرایط، عدم توانایی بدن در تجزیه لاکتوز یا گلوتن باعث تجمع گازهای بدبو و در نهایت آزاد شدن آن می شود. نوعی بیماری خود ایمنی است که باعث آسیب به دستگاه گوارش می شود. افراد مبتلا به سلیاک در هضم گلوتن که در محصولات گندم وجود دارد، مشکل دارند. فرد مبتلا به بیماری سلیاک نیز ممکن است علایم زیر را تجربه کند: اسهال خستگی نفخ شکم کاهش وزن اگر فردی به آلرژی غذایی یا عدم تحمل مشکوک است، باید برای بررسی این شرایط به پزشک مراجعه کند. غذاهای سرشار از فیبر، مانند کلم بروکلی، ممکن است باعث بدبو شدن باد شکم شود. در بعضی موارد، غذاهای حاوی فیبر بالاتر بوی مشخصی دارند. بوی طبیعی ترکیبات حاصل از این غذاها همچنین می تواند باعث بوی بد نفخ شود. برخی از غذاهایی که ممکن است باعث بوی بد باد شکم شوند، عبارتند از: کلم سیر مارچوبه کلم بروکلی غذاهای با فیبر بالا اغلب حاوی گوگرد بیشتری نسبت به انواع دیگر مواد های غذایی هستند. ترکیبات حاوی گوگرد که بوی مشخصی دارد ممکن است باعث تولید گاز بوی بد بو در فرد می شود. برخی از داروها باعث هضم گازهای بدبو می شوند. از بین بردن باکتری های خوب باعث عدم تعادل در دستگاه گوارش می شود. عدم تعادل می تواند باعث تولید گاز بدبو در فرد شود. این گاز اضافی همچنین می تواند منجر به نفخ شکم و یبوست ناخوشایند شود. یبوست زمانی اتفاق می افتد که مدفوع در روده بزرگ یا راست روده جمع شده و نمی تواند خارج شود. این وضعیت ممکن است به علت مصرف برخی داروها، رژیم غذایی نامناسب یا سایر علل بیولوژیکی باشد. تجمع مدفوع در روده بزرگ اغلب باعث تجمع گازهای بدبو می شود. این گاز اضافی ممکن است باعث نفخ و ناراحتی شود. در این وضعیت هنگامی که باد شکمی آزاد می شود، اغلب بد بو خواهد بود. دستگاه گوارش وظیفه تجزیه مواد غذایی به مواد مغذی قابل استفاده را دارد که جذب خون می شوند. همچنین سمومی تولید می کند که از روده بزرگ منتقل می شود. تب اسهال استفراغ خستگی درد در شکم گاز بدبو، بیش از حد وقتی فردی هر یک از این علایم را تجربه کرد، باید در اسرع وقت به پزشک مراجعه کند. هرچند که هنوز این مورد به اثبات نرسیده است که به نظر می رسد یکی از علت های باد شکم بد بو، ابتلا به سرطان روده بزرگ باشد. پولیپ های سرطانی یا تومورها می توانند انسداد ایجاد کنند که باعث تجمع گاز در روده می شود. افراد در معرض خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ و سابقه خانوادگی باید بعد از سالگی از نظر بروز احتمالی این بیماری غربالگری شوند. تغییر در رژیم غذایی ممکن است یک روش درمانی توصیه شده برای کاهش گازهای بدبو باشد. در بسیاری از موارد، فرد می تواند نفخ شکم را با روش خانگی درمان کند. غالبا ، تغییر در رژیم غذایی می تواند برای کاهش یا خلاص شدن از گاز بویایی کافی باشد. این تغییرات ممکن است مستلزم کم خوردن یا پرهیز از چندین ماده غذایی باشد. غذاهایی که برای درمان باد شکمی بد بو باید کاهش یا اجتناب شوند در افراد مختلف متفاوت خواهد بود. در موارد دیگر، ممکن است فردی متوجه شود که دارو باعث نفخ بوی بد شده است. برای داروهای بدون نسخه، فرد با قطع دارو به راحتی می تواند برای درمان باد های شکمی بد بود اقدام کند. اگر فکر می کنید مشکل باد شکم بد بو شما ناشی از عوارض جانبی داروهایی است که مصرف می کنید، بهتر است در این مورد از پزشک خود مشورت بخواهید. علاوه بر آن می توانید در موارد زیر با پزشک مشورت کنید: بروز سایر علایم تغییر در نوع دارو مشکل را حل نکرده است. تغییرات در رژیم غذایی باعث بهبودی نمی شود. در این موارد، گاز ممکن است به علت عفونت یا بیماری زمینه ای باشد که نیاز به درمان دارد. پزشک می تواند آزمایشاتی را انجام دهد تا بفهمد دقیقا چه چیزی باعث ایجاد گاز می شود و یک برنامه درمانی برای شما ارایه دهد. برای افرادی که گاز آنها ناشی از مواد غذایی می باشد، پیشگیری به طور معمول شامل تغییر رژیم غذایی آنها است. فرد می تواند مصرف غذا و زمان هایی را که دچار نفخ شکم بیش از حد و بدبو می شود را شناسایی کند. سپس می توانند مقدار مواد غذایی یا غذاهایی را که باعث گاز زیاد می شوند را از وعده غذایی حذف کند یا مصرف آنها کاهش دهند. برخی از نکات برای پیشگیری از گاز زیاد شامل موارد زیر است: آهسته غذا خوردن نوشیدن آب بیشتر پرهیز از غذاهایی با بوی طبیعی خوردن وعده های غذایی کوچکتر اجتناب از نوشیدنی های گازدار برخی از افراد شاید لازم باشد در مورد نفخ بیش از حد که تجربه می کنند با پزشک مشورت کنند. مواردی وجود دارد که علت اصلی آن ممکن است شدیدتر از واکنش بدن به برخی غذاها یا یبوست خفیف باشد. در این موارد، توقف گاز اغلب با درمان بیماری زمینه ای اتفاق میفتد. باد شکم همیشه باعث نگرانی نیست. اکثر افراد متوجه خواهند شد که با تغییر در رژیم غذایی، نفخ شکم بدون مراجعه به پزشک با روش های خانگی قابل کنترل و درمان است. اگر پس از اجتناب از مصرف برخی از غذاها یا داروها، نفخ معده برطرف نشد و اگر علایم دیگری نیز رخ داد، شاید نشانه عفونت باشد که ممکن است نیاز به درمان پزشکی داشته باشد. بسیاری از افراد پس از بررسی و درمان علت اصلی، تسکین علایم را تجربه می کنند. منبع: |
کاهش شنوایی و بیماری های قلبی و مغزی با یکدیگر ارتباط تنگاتنگی دارند. کاهش شنوایی درمان نشده می تواند بر روی سلامت مغز و قلب تاثیر منفی داشته باشد اغلب اوقات، مردم از کاهش شنوایی خود خبر ندارند، زیرا این مشکل در طی چند سال به تدریج رخ می دهد. علایم ممکن است خیلی ضعیف باشند. فرد مجبور است برای تماشای تلویزیون صدای آن را زیاد کند. حتی پس از تشخیص، افراد به طور متوسط سال برای دریافت سمعک مقاومت می کنند. در حالی که سمعک می تواند روند شنوایی فرد را بهبود ببخشد این کار اشتباه است، زیرا عدم درمان اختلال شنوایی می تواند منجر به محرومیت شنوایی شود. عدم درمان کم شنوایی و یا عدم استفاد از سمعک با گذشت زمان ممکن است منجر به کوچک و یا آتروفی قسمت هایی از مغز که مسیول شنوایی هستند، شود شنیدن، یکی از فعالیت های اصلی مغز است. گوش ها صدا را به عنوان تکانه های الکتریکی از طریق عصب شنوایی منتقل می کنند. اما در مغز این تکانه های الکتریکی به آنچه ما صدا می شناسیم ترجمه می شود وقتی صدای کمتری به مغز راه پیدا می کند، مغز با تغییر نحوه عملکرد خود به آن واکنش نشان می دهد اگر برای مدت طولانی درمان نشود، ممکن است قسمت های شنوایی مغز به سایر عملکردها اختصاص داده شوند. این وضعیت می تواند درمان کم شنوایی را با دشوار کند. شنوایی شناسان این پدیده را استفاده یا از دست دادن آن می نامند هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید پولیدو، یکی از اعضای آکادمی شنوایی شناسی آمریکا، می گوید: "هرچه درمان مشکلات شنوایی خودتان را به تاخیر بیاندازید، مغز در درک و پردازش اطلاعات دچار مشکل بیشتری می شود". برخی از افراد ممکن است احساس کنند که دچار افت شناختی هستند. در حالی که این فقط کاهش شنوایی است مشخص نیست که آیا آتروفی در قسمت هایی از مغز که صدا را پردازش می کنند دایمی است یا خیر؟ اما احتمالا این وضعیت از یک فردی به فرد دیگری متفاوت است. به طور کلی، مغز بسیار انعطاف پذیر است و می تواند تغییرات زیادی ایجاد کند. به محض تحریک، اتصالات جدیدی ایجاد می شود تا بتواند اطلاعات بیشتری را درک کند یک بررسی کوچک نشان داد که استفاده از سمعک ممکن است تغییرات جبرانی در تخصیص منابع قشر مغز را معکوس کند. به عبارت دیگر، تغییرات منفی در مغز ممکن است با استفاده مداوم از سمعک بهبود یابند یکی از روش های متداول در محرومیت شنوایی افراد اجتناب از درمان کم شنوایی است. به عنوان مثال، عدم استفاده از سمعک می تواند منجر به محرومیت شنوایی شود. این وضعیت بیشتر زمانی اتفاق میفتد که فرد کم شنوایی خودش را درمان نکند. عدم درمان کم شنوایی به مرور زمان ارتباط بین گوش و مغز را تضعیف می کند. در این شرایط عصب شنوایی شروع به تحلیل و ضعیف شدن می کند یکی دیگر از علت های محرومیت از شنوایی این است که افراد در هر دو گوش دچار کم شنوایی می شوند. اما فقط از یک گوش سمعک استفاده می کنند این در حالی است که استفاده از یک سمعک وقتی هر دو گوش کم شنوایی داشته باشند، ت ثیر منفی خواهد داشت. عدم استفاده از سمعک منجر به ضعیف شدن مغز و آتروفی آن می شود محرومیت شنوایی همچنین می تواند ناشی از استفاده نادرست از سمعک باشد. سمعک ها متناسب با کم شنوایی منحصر به فرد ساخته می شوند. برای درک نحوه استفاده صحیح از آنها، ممکن است مجبور باشید بیش از یکبار به مطب مراجعه. همچنین، به مرور زمان شنوایی تغییر خواهد کرد، بنابراین حتما باید هر چند وقت یک بار به پزشک مراجعه شود تنظیم سمعک ممکن است مدتی طول بکشد. بر همین اساس افراد باید صبر و حوصله داشته باشند. عادت به بازیابی صدا می تواند یک روند تدریجی باشد. همچنین این روند برای افراد مختلف، متفاوت است. بعضی از افراد بعد از روزها یا هفته ها عادت می کنند، در حالی که در برخی افراد شاید عادت به سمعک بیشتر هم طول بکشد استفاده از سمعک نیاز به برخی تنظیمات دارد. مهم این است که با گذشت زمان، فرد به سمعک عادت خواهد کرد استفاده مداوم از سمعک به مرور زمان باعث می شود مغز به صدا عادت می کند و سازگاری پیدا کند. بیماران باید پس از تنظیم سمعک، از "برداشتن آن" خودداری کنید. آنها بهتر است تمام روز حتی زمانی که در خانه تنها هستند را از سمعک استفاده کنند. این باعث می شود که شنوایی و مغز فرد فعال باشد مطمینا ، بهترین راه برای پیشگیری از محرومیت شنوایی این است که به شنوایی اهمیت داده شود و برای درمان حتما به پزشک مراجعه کنید انجمن شنیدن گفتار و گفتار آمریکایی به بزرگسالان توصیه می کند که هر سال تا سالگی و بعد از آن هر سه سال یک بار غربالگری شنوایی انجام دهند کارشناسان توصیه می کنند همه افراد بالای سال، را انجام دهند، خواه مشکلات شنوایی داشته باشند یا نداشته باشند. حتی کاهش شنوایی خفیف نیز بر درک و پردازش مغز ت ثیر می گذارد و با کاهش شناخت ارتباط دارد. بر همین اساس، انجام آزمایش شنوایی برای همه افراد بسیار مهم است علت اصلی مرگ و میر در زنان و مردان است اما آیا می دانید بیماری قلبی با کاهش شنوایی ارتباط دارد؟ محققان کشف کرده اند که یک سیستم قلب و عروق سالم برای سیستم شنوایی نیز سالم است. سلامت قلب در توانایی شنوایی فرد نقش دارد براساس مراکز کنترل بیماری، بیماری قلبی مهمترین علت مرگ و میر در مردان و زنان است که هر ساله در ایالات متحده ، نفر را به کام مرگ می کشاند بیشترین بیماری های قلبی با آسیب رگ های خونی ناشی از و یا عروق سفت و تنگ شده (تصلب شرایین) از کلسترول بالا در ارتباط است. این مشکلات می تواند باعث انسداد، اسپاسم یا پارگی هر دو رگ اصلی یا جزیی شده که منجر به، حمله قلبی یا سکته مغزی می شود. در موارد دیگر، اختلالات عضلات قلب، دریچه ها یا ریتم قلب منجر به انواع دیگر بیماری های قلبی مانند می شود سرگیی کوچکین، دکترای تحقیقات بازار صنعت شنوایی و مدیر اجرایی سابق موسسه شنوایی، می گوید: در هر دقیقه زندگی تقریبا جان یک آمریکایی را می گیرد و قاتل شماره یک زنان است با این حال، بسیاری از افراد نمی دانند که تهدید بیماری قلبی شخصا برای آنها چقدر جدی است، یا اینکه چقدر با سایر بیماری های بهداشتی، از جمله سلامت شنوایی ارتباط دارد بنابراین سلامت قلب چه ارتباطی با شنوایی دارد؟ ارتباط با شنوایی و سلامت قلب به جریان خون بستگی دارد. بررسی ها نشان داده است که گردش خون خوب در حفظ سلامت شنوایی نقش دارد. برعکس، جریان خون ناکافی و ضربه به رگ های خونی گوش داخلی می تواند در کاهش شنوایی نقش داشته باشد علت این امر آن است که عملکرد سلول های ظریف مو در حلزون به گردش خون مناسب بستگی دارد. گردش خون ضعیف، اکسیژن کافی این سلولهای مو را از بین می برد. حتی باعث آسیب یا تخریب آنها می شود. از آنجا که این سلولهای مو بازسازی نمی شوند، منجر به کاهش شنوایی دایمی خواهد شد. بررسی ها نشان داده که اختلال در سلامت قلب و عروق بر سیستم شنوایی محیطی و مرکزی به ویژه در سالمندان ت ثیر منفی می گذارد سکته مغزی زمانی اتفاق میفتد که خون رسانی به مغز مسدود شده و اکسیژن مورد نیاز از بدن به مغز نرسد. اگر در مناطقی از مغز که مسیول شنوایی و تعادل است، صورت بگیرد ممکن است باعث اختلال شنوایی، سرگیجه و سایر تغییرات دهلیزی یا تعادل شود. در برخی موارد، پزشک می تواند با استفاده از چندین آزمایش، از جمله آزمایش "مالش انگشت" به راحتی سکته را تشخیص دهد تا ببیند آیا شخص قادر به شنیدن صدا از فاصله نزدیک است یا نه. وقتی سکته مغزی روی لوب گیجگاهی مغز ت ثیر بگذارد، ممکن است فرد در مدت طولانی تغییرات منفی را در شنوایی خود تجربه کند. این موارد شامل دشواری در تشخیص کلمات یا اصوات گفتاری است. شاید فرد متوجه شود که صداهای عادی برای او غیر معمول یا عجیب هستند. به ندرت، یک فرد ممکن است " " داشته باشد. شواهدی وجود دارد که نشان می دهد افرادی که دچار در یک گوش می شوند (که به عنوان کاهش شنوایی حسی عصبی ناگهانی یا SSNHL شناخته می شود) ممکن است در طی چند سال آینده پس از از دست دادن شنوایی، در معرض خطر سکته مغزی قرار بگیرند. اینکه چرا کاهش شنوایی ناگهانی اتفاق میفتد، کاملا درک نشده است. اما تصور می شود که یک علت آن می تواند در اختلال در خون رسانی در بخشی از مغز مسیول شنوایی باشد. اگر کاهش شنوایی حسی عصبی ناگهانی را تجربه کرده اید، در مورد خطر بیماری قلبی یا سکته با پزشک مشورت کنید. کم شنوایی حسی عصبی دایمی است. اما ممکن است با رعایت یک برنامه تناسب اندام مورد ت یید پزشک که شامل ورزش های قلبی عروقی است، بتوان به شنوایی باقی مانده کمک کند. بررسی های صورت گرفته توسط محققان دانشگاه میامی یک رابطه مثبت بین میزان شنوایی و ورزش های قلبی عروقی را کشف کردند. این مطالعه داوطلب غیر سیگاری از ایندیانا و اوهایو را در سنین تا سال دنبال کرد که شنوایی آنها پس از دوچرخه ثابت بررسی شد. محققان نتیجه گرفتند که افرادی که سطح تناسب قلبی عروقی بالاتری دارند، به ویژه در سنین سال به بالا شنوایی بهتری دارند. بررسی دیگری نشان می دهد کسانی که از نظر جسمی فعالیت بیشتری داشتند، سطح تری گلیسیرید کمتری از خود نشان دادند. سطح بالای تری گلیسیرید با کاهش شنوایی ارتباط دارد. با این حال، ورزش سنگین و بلند کردن وزنه های بسیار سنگین می توانند شنوایی فرد را تحت فشار قرار دهند و منجر به کاهش شنوایی شوند. محققان معتقدند: کاهش شنوایی با فرکانس پایین می تواند نشان دهنده برخی از بیماری های قلبی عروقی باشد. برای بهبود وضعیت سلامتی خود بهتر است در صورت بروز هر گونه مشکلات شنوایی به مراکز شنوایی سنجی مراجعه شود. در صورت تشخیص کم شنوایی، دستورالعمل های درمانی را دنبال کنید. منابع: |
از نشانه های سه ماهه سوم بارداری می توان به بی خوابی و درد اشاره کرد. بر همین اساس خانم ها باید در دوران بارداری علایم طبیعی را از علایم غیرطبیعی وضعیت خود تشخیص دهند. شناخت این علایم به خصوص در سه ماهه سوم بارداری بسیار مهم و ضروری است. در این وضعت ممکن است درد در هر قسمتی از بدن به خصوص از کمر تا باسن و معده و حتی قسمتهای دیگر بدن بروز پیدا کند. اگر چه بروز بی خوابی و درد در ماه های پایانی خوشایند نیستند اما می توانند نشان دهنده پایان بارداری و نزدیک شدن به زمان زایمان باشند. سه ماهه سوم، به ماه آخر بارداری مربوط می شود که یک زمان چالش برانگیز اما هیجان انگیز برای مادران است طبق تعریف کالج آمریکایی متخصصان زنان و زایمان، سه ماهه سوم از هفته آغاز می شود و تا تولد جنین طول می کشد. در سه ماهه سوم بارداری کودک بزرگتر، مایع آمنیوتیک بیشتر، تجمع مایعات بیشتر (چیزی که پزشکان به آن فاصله سوم می گویند) ، افزایش وزن روی مادر و تغییرات فیزیولوژیک در اندام های مختلف از جمله رحم، پستان، پوست و سیستم عروقی همه آنها منجر به افزایش وزن مادر می شود. شایع ترین علایم سه ماهه سوم بارداری شامل تکرر ادرار، افتادن مکرر، خستگی، بی خوابی (بیشتر اوقات به دلیل افزایش حرکت جنین، اضطراب، دلیل غیر قابل توضیح) ، سوزش معده، تغییر رنگ پوست، ترشحات واژن، درد شکم و احساس کشش است. به راحتی می توان گفت که اکثر مادران، اگر نه همه، مادران در هفته های آخر، حتی ماه های حاملگی، علایم پیچیده و آزار دهنده دارند. برخی از علایم شایع سه ماهه سوم بارداری، عبارتند از: هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید درد معده در سه ماهه سوم بارداری می تواند، شامل گاز، یبوست و انقباضات Braxton - Hicks (زایمان کاذب) باشد. انقباضات Braxton Hicks حرکات خوش خیم و بی ضرر رحم است. برخی از عوامل مانند کمبود آب بدن و ورزش شدید ممکن است باعث انقباضات مکرر و دردناک شود. اگرچه اینها می توانند برخی از ناراحتی های شکمی را ایجاد کنند، اما نباید باعث درد بیش از حد شوند. درد شکمی که شدیدتر و نگران کننده است می تواند ناشی از عوامل زیر باشد: عفونت ادراری ( UTI ) پره اکلامپسی، وضعیتی که باعث بالا رفتن فشار خون در دوران بارداری می شود. قطع جفت، وصعیتی که هنگام جدا شدن جفت از رحم خیلی زود اتفاق میفتد. خانم ها در دوران بارداری باید در صورت بروز هر یک از علایم زیر حتما با پزشک تماس بگیرند: تب لرز سرگیجه استفراغ حالت تهوع خونریزی واژن همانطور که بدن شما در آماده سازی برای زایمان تغییرات زیادی را تجربه می کند، سطح هورمون ها در سه ماهه بارداری نیز افزایش می یابد تا بافت همبند برای تحویل نوزاد سست شود. شل شدن بافت همبند، قابلیت انعطاف پذیری لگن را افزایش می دهد بنابراین جنین می تواند راحت تر از کانال زایمان عبور کند. کمر درد در سه ماهه سوم به دلیل تغییر در مرکز ثقل شایع است. از عوامل موثر در درد می توان به افزایش وزن بیش از حد، بیماری های زمینه ای، حاملگی های متعدد، زایمان کاذب و شرایط قبلی اسکلتی اشاره کرد. با این حال، زنان به دلیل شل شدن و کشیدگی بافت همبند، مرتبا درد ران را تجربه می کنند. کمردرد همچنین می تواند همراه با درد لگن بروز پیدا کند، زیرا ممکن است تعییر وضعیت در بدن بیشتر یک طرفه باشد. خوابیدن به پهلو یا قرار دادن بالش بین پاها ممکن است به تسکین این درد کمک کند زیرا باعث باز شدن بیشتر ماهیچه های باسن می شود. خانم ها باید در سه ماهه بارداری خود در صورت شدید شدن درد یا احساس فشار از سمت ران، حتما با پزشک تماس بگیرند. چون این درد ها می تواند نشانه زایمان زودرس باشد. اگر درد با گرفتگی معده، انقباضاتی که تقریبا با فاصله دقیقه از یکدیگر اتفاق میافتد، یا ترشحات واژن کاملا شفاف، صورتی یا قهوه ای همراه است باید با پزشک تماس بگیرید. استفاده از بسته های یخ، بالش های مخصوص، لوسیون های موضعی برای تسکین درد، وسایل قبل از خواب و بهبود بهداشت وضعیت ثابت شده اند که همه به کنترل درد کمک می کنند. پرهیز از داروهای ضد التهاب و سایر داروهایی که ممکن است سلامت جنین را به خطر بیندازند بسیار مهم است. برای درمان و رویکرد تهاجمی تر، با پزشک خود مشورت کنید. عصب سیاتیک عصبی طولانی است که از زیر کمر تا پایین پاها امتداد دارد. وقتی درد در امتداد این عصب بروز پیدا می کند، این بیماری به عنوان سیاتیک شناخته می شود. بسیاری از زنان در دوران بارداری سیاتیک را تجربه می کنند زیرا رحم بزرگ شده و عصب سیاتیک را تحت فشار قرار می دهد. این افزایش فشار باعث درد، گزگز یا بی حسی در قسمت کمر، باسن و ران می شود. ممکن است یک طرف یا هر دو طرف بدن را درگیر کند. در حالی که درد سیاتیک ناخوشایند است، اما نباید به جنین در حال رشد اسیب برساند. شاید بتوان با کشش، استحمام آب گرم یا استفاده از بالش بین دو پا، درد را تسکین داد. درد واژن در سه ماهه سوم بارداری می تواند احساس اضطراب و استرس را در خانم ها ایجاد کند. ممکن است درد واژن با درد علایم زایمان اشتباه گرفته شود. این تشخیص بیشتر به شدت درد بستگی دارد. در برخی از خانم ها درد واضح و دردناکی در واژن را تجربه می کنند که نشان دهنده گشاد شدن دهانه رحم و آمادگی برای زایمان است. در این شرایط خانم ها باید در صورت بروز هر یک از عوامل زیر باید فورا با پزشک تماس بگیرند: درد شدید واژن خونریزی واژن درد شدید در زیر شکم حتی اگر معلوم شود که این علایم نگران کننده نیستند، بهتر است به پزشک مراجعه شود. بی خوابی یک نوع اختلال خواب است که بر روی خوابیدن یا بیدار شدن از خواب تاثیر زیادی می گذارد. حتی این احتمال وجود دارد که یکی یا هر دو این علایم همزمان با همدیگر در دوره سه ماهه سوم در فرد برزو پیدا کند. مت سفانه، بی خوابی در دوران بارداری، به ویژه در پایان سه ماهه سوم، کاملا رایج است. براساس بنیاد ملی خواب، بررسی ها نشان داده است که تقریبا درصد زنان در پایان دوران بارداری به طور متوسط سه بار در شب بیدار می شوند. از زنان مورد بررسی، درصد گزارش داده اند که هفته ای پنج بار یا بیشتر از خواب بیدار می شوند. رشد جنین فشار بیشتری بر دیافراگم یا عضلات تنفسی مادر وارد می کند. کمردرد در سه ماهه سوم دوران بارداری می تواند بر توانایی فرد برای داشتن یک خواب خوب در شب ت ثیر بگذارد. در سه ماهه آخر، جنین بسیار بزرگتر می شود که می تواند تنفس را هنگام خواب سخت تر کند و باعث بیدار شدن فرد از خواب شود. خواب خانم ها در دوران سه ماهه سوم بارداری نیز ممکن است تحت ت ثیر خروپف قرار گیرد. تخمین زده می شود که درصد از زنان در دوران بارداری به دلیل التهاب مجاری بینی خرخر می کنند. در حالی که برخی از مادران می توانند با وجود خروپف بخوابند، ولی برخی دیگر ممکن است با ایجاد خروپف از خواب بیدار شوند. در سه ماهه سوم بارداری ممکن است گرفتگی پا و یا سندرم پای بی قرار ( RLS ) ایجاد شود. گرفتگی می تواند در نتیجه مقدار زیادی فسفر و کلسیم در بدن رخ دهد. سندرم پای بی قرار یا نیاز شدید به حرکت مداوم پا، می تواند نشانه کمبود آهن یا اسید فولیک باشد. به همین دلیل، در صورت بروز علایم RLS ، بهتر است که به پزشک اطلاع دهید. علایم سندرم پای بی قرار در دوران سه ماهه سوم بارداری، عبارتند از: قطع شدن خواب گره خوردن پا در شب یک احساس ناراحت کننده در پاها تمایل شدید به حرکت دادن یک یا هر دو پا بی خوابی در سه ماهه سوم بارداری می تواند منجر به بروز یک وضعیت چالش برانگیز شود. با این وجود، مراحلی وجود دارد که خانم ها می توانند برای بهتر خوابیدن در سه ماهه سوم خود انجام دهند. عواملی که به خوابیدن بهتر در دوران سه ماهه سوم بارداری کمک می کنند، عبارتند از: برای کمک به کاهش گرفتگی، مقدار زیادی آب بنوشید. در صورت امکان از خوابیدن به پشت خودداری کنید، زیرا این امر جریان خون را محدود می کند. از غذاهایی که گرفتگی پا را تشدید می کنند به خصوص نوشیدنی های گازدار و کافیین دار خودداری کنید. اگر در حالت خوابیده احساس سوزش معده یا ریفلاکس اسید می کنید، بالشی را در زیر بدن خود قرار دهید. به سمت چپ بخوابید تا جریان خون درکودک افزایش یابد. برای حمایت از آن، بالش زیر شکم خود قرار دهید. پاهایتان را قبل از خواب دراز کرده و پاها را صاف و خم کنید تا در کاهش گرفتگی پا که باعث بیدار شدن در هنگام شب می شود، موثر باشد. اگر نمی توانید بخوابید، خود را مجبور به این کار نکنید بلکه، یک کتاب بخوانید، تمرینات مدیتیشن را انجام دهید یا یک فعالیت آرامش بخش دیگری انجام دهید. با مراجعه به پزشک و دادن آزمایش های خاص، مطمین شوید که تورم بینی که باعث خروپف می شود از علایم بیماری های نظیر، پره اکلامپسی یا فشار خون نباشد. بهتر است از مصرف داروها در دوران بارداری و به طور کلی برای بی خوابی خودداری کنید، اما اگر سایر داروهای درمانی کمک کننده نیستند، می توانید از یک مکمل خواب کوتاه مدت استفاده کنید. برای انتخاب بهترین دارو حتما با پزشک خود مشورت کنید. برخی از وسایل کمکی خواب مطمین برای استفاده در دوران بارداری وجود دارد، اما مصرف آنها حتی به صورت کوتاه مدت هم می توانند اعتیاد آور باشند. اگر چه احتمال بروز برخی اختلالات خواب در سه ماهه آخر بارداری شایع هستند اما در صورت بروز مداوم آنها و اختلال در زندگی روزمره باید به پزشک مراجعه شود. خواب مناسب هم برای شما و هم برای کودک در حال رشد مهم است. منابع: |
راهکارهای درمانی برای بالا بردن فشار خون پایین و درمان آن وجود دارد. فشار خون پایین یا زمانی رخ می دهد که فشار خون از حد طبیعی پایین باشد. فشار خون به طور طبیعی در طول روز تغییر می کند. بدن دایما فشار خون را تنظیم و متعادل می کند. فشار خون پایین زمانی می تواند طبیعی باشد که هیچ علایمی ایجاد نکند یا باعث نگرانی نشود. فشار خون حتی می تواند با وضعیت بدن تغییر کند. به عنوان مثال، اگر ناگهان بایستید، احتمال دارد برای یک لحظه افت کند. فشار خون هنگام استراحت یا خواب نیز کاهش می یابد. برخی بیماری ها می تواند باعث فشار خون پایین شود. حتی می تواند منجر به کمبود خون و اکسیژن در برخی از قسمت های بدن شود. درمان این بیماری به افزایش فشار خون کمک می کند. فشار خون یا BP ، نیروی خون در برابر دیواره رگ های خونی است. خون توسط قلب در سراسر بدن پمپ می شود. فشار خون با دو عدد متفاوت اندازه گیری می شود. به عدد اول یا بالا فشار سیستولیک گفته می شود. این فشار در حالی است که قلب می تپد. به عدد دوم یا پایین فشار دیاستولی گفته می شود. این فشار در حالی است که قلب بین ضربان ها استراحت می کند. فشار دیاستولیک معمولا کمتر از فشار سیستولیک است. هر دو در میلی متر جیوه اندازه گیری می شوند. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید فشار خون معمولی فرد سالم حدود / میلی متر جیوه است. حتی در افراد سالم نیز می تواند کمی تغییر کند. افت فشار خون زمانی است که فشار خون کمتر از / میلی متر جیوه باشد. علایم فشار خون پایین عبارتند از: گیجی تاری دید افسردگی سرگیجه غش کردن احساس سرما احساس تشنگی عدم توانایی تمرکز تنفس سریع و کم عمق دلایل مختلفی برای فشار خون پایین وجود دارد که برخی موقت و به راحتی قابل درمان هستند. فشار خون پایین می تواند نشانه ای از یک بیماری یا شرایط اضطراری باشد که به درمان نیاز دارد. چندین وضعیت سلامتی می تواند باعث فشار خون پایین شود، از جمله: بارداری کم خونی ضربه به سر کمبود آب بدن نارسایی کبدی ایستادن ناگهانی بیماری پاراتیرویید از دست دادن خون یک مشکل دریچه قلب دیابت یا قند خون پایین یا نارسایی قلب برادی کاردی (ضربان قلب پایین) شوک سپتیک (نتیجه یک عفونت جدی) آنافیلاکسی (یک واکنش آلرژیک جدی) (هورمون های فوق کلیوی) کم کاری تیرویید (کم بودن هورمون تیرویید) تشخیص و درمان این شرایط می تواند به تعادل فشار خون کمک کند. پزشک احتمال دارد آزمایش های ساده زیر را برای تشخیص این بیماری ها تجویز کند: برای بررسی سلامت قلب یک تست استرس ورزشی برای بررسی سلامت قلب نوار قلب ( ECG ) یا مانیتور هولتر به بررسی ریتم قلب و عملکرد آزمایش خون برای بررسی سطح هورمون ها، سطح قند خون و وجود عفونت ها یک تست جدول شیب برای بررسی فشار خون پایین به دلیل تغییر در وضعیت بدن مانور والسالوا، آزمایش تنفسی برای بررسی علل فشار خون در سیستم عصبی فشار خون پایین شاید ناشی از مصرف داروها، شوک یا سکته است. برخی از داروها می توانند باعث فشار خون پایین شوند. این داروها شامل داروهایی برای درمان فشار خون بالا و سایر بیماری ها هستند: نیترات مسدود کننده های آلفا مسدود کننده های بتا کننده های کانال کلسیم انسداد گیرنده های آنژیوتانسین II مهارکننده های آنزیم تبدیل کننده آنژیوتانسین ( ACE ) دیورتیک یا قرص ادرار آور Lasix ، Maxzide ، Microzide داروهای اختلال نعوظ ( Revatio ، Viagra ، Adcirca ) داروهای بیماری پارکینسون مانند میراپکس و لوودوپا نوشیدن الکل یا استفاده از داروهای تفریحی یا ترکیب برخی داروها نیز می تواند منجر به افت فشار خون شود. همیشه باید به پزشک خود مشورت کنید که چه چیزی مصرف می کنید و مطمین شوید که وی از هر گونه خطری مطلع است. شوک یک وضعیت خطرناک است که می تواند در پاسخ به تعدادی از شرایط اضطراری رخ دهد، از جمله: لخته خون عفونت شدید واکنش آلرژیک آسیب جدی یا سوختگی حمله قلبی و یا سکته مغزی شوک خود منجر به فشار خون پایین می شود، اما فشار خون پایین نیز می تواند بدن را دچار شوک کند. درمان احتمال دارد توسط مایعات IV یا تزریق خون باشد. درمان علت شوک، به افزایش فشار خون کمک می کند. به عنوان مثال، در شوک آنافیلاکتیک، تزریق اپی نفرین ( EpiPen ) به افزایش سریع فشار خون کمک می کند. این می تواند برای کسی که واکنش آلرژیک شدیدی به بادام زمینی، نیش زنبور یا سایر مواد حساسیت زا دارد، نجات دهنده زندگی باشد. در شرایط کمک های اولیه، گرم نگه داشتن فرد و حمایت از آنها تا زمان ارایه کمک های پزشکی مهم است. در این موقعیت آنها را روی زمین بخوابانید و فرد پای خود حداقل اینچ بالا نگه دارد تا زمانی که این کار باعث درد یا مشکلات بیشتر نشود. علت اصلی مرگ و همچنین علت اصلی ناتوانی جدی و طولانی مدت است. فشار خون بالا دلیل اصلی سکته مغزی است. کنترل فشار خون برای جلوگیری از سکته های مغزی و جلوگیری از بروز آنها مهم است. با این حال، برخی تحقیقات پزشکی نشان می دهد که بالا نگه داشتن فشار خون بلافاصله پس از سکته مغزی در واقع می تواند از آسیب مغزی جلوگیری کند. این به کاهش خطر مرگ و معلولیت هم کمک می کند. انجمن سکته آمریکا به حفظ فشار خون بالاتر از حد طبیعی تا ساعت پس از سکته مغزی توصیه می کند. این احتمال دارد به تزریق بهتر خون در مغز کمک کرده و در بهبودی آن موثر باشد. برخی راهکار ها برای درمان فشار خون پایین وجود دارند، از جمله: کمبود آب بدن گاهی اوقات منجر به فشار خون پایین می شود. برخی از افراد حتی در کمبود ناچیز آب بدن ممکن است دچار افت فشار خون باشند. همچنین از دست دادن سریع آب از طریق استفراغ، اسهال شدید، تب، ورزش شدید و تعریق زیاد بدن می تواند منجر به کم آبی بدن شود. داروهایی مانند داروهای ادرار آور نیز احتمال دارد کم آبی بدن را تشدید کند. یکی دیگر از راه های درمانی افزایش فشار خون، رعایت رژیم غذایی متعادل است. عدم دریافت مواد مغذی کافی، منجر به فشار خون پایین و سایر عوارض جانبی آن می شود. مقادیر کم ویتامین B - ، اسید فولیک و آهن می تواند باعث کم خونی گردد. این وضعیت زمانی اتفاق میفتد که بدن نتواند خون کافی تولید کند. کم خونی می تواند فشار خون را کاهش دهد. خوردن یک وعده غذایی بزرگ می تواند منجر به کاهش فشار خون شود، اگرچه این مورد در سالمندان بیشتر دیده می شود زیرا خون بعد از خوردن مواد غذایی به دستگاه گوارش جریان می یابد در این زمان به طور معمول، ضربان قلب افزایش می یابد تا به تعادل فشار خون کمک کند. با خوردن وعده های غذایی کمتر می توانید از فشار خون پایین جلوگیری کنید. همچنین، کاهش مصرف می تواند به حفظ فشار خون پس از خوردن غذا کمک کند. نوشیدن الکل می تواند منجر به کم آبی بدن شود. همچنین مصرف الکل ها می تواند با داروهای دیگر تداخل داشته و باعث کاهش فشار خون شود. سدیم به افزایش فشار خون کمک می کند و حتی می تواند فشار خون را بیش از حد افزایش دهد و منجر به بیماری قلبی شود. از پزشک خود سوال کنید که چقدرنمک برای شما مناسب است. نمک را به غذاهای کامل و فرآوری نشده اضافه کنید. ازمصرف غذاهای نمکی تصفیه شده و فرآوری شده پرهیز کنید. و سطح بالای قند خون احتمال دارد منجر به فشار خون پایین شود. با استفاده از مانیتور خانگی چندین بار در روز سطح قند خون خود را بررسی کنید. برای آگاهی از بهترین رژیم، ورزش و برنامه دارویی برای کمک به تعادل سطح قند خون، با پزشک تماس بگیرید. کم کاری تیرویید بسیار شایع است. کم کاری تیرویید زمانی اتفاق میفتد که بدن به اندازه کافی هورمون های تیرویید تولید نکند. این وضعیت می تواند منجر به فشار خون پایین شود. پزشک با یک آزمایش خون ساده می تواند بیماری را تشخیص دهد. شما احتمال دارد برای تقویت عملکرد تیرویید به دارو و تغییرات رژیم غذایی نیاز داشته باشید. جوراب الاستیک یا واریس می تواند از جمع شدن خون در پاها جلوگیری کند. حتی به کاهش فشار خون ارتواستاتیک یا موضعی کمک می کند. افرادی که در حالت استراحت به سر می برند احتمال دارد برای کمک به پمپاژ خون از پاها به این جوراب ها نیاز داشته باشند. افت فشار خون ارتواستاتیک بیشتر در سالمندان دیده می شود. این اتفاق برای درصد افراد میانسال و درصد افراد سالمند رخ می دهد. برخی از عفونت های جدی باکتریایی، ویروسی و قارچی می توانند باعث افت فشار خون شوند. پزشک با آزمایش خون می تواند عفونت را تشخیص دهد. درمان عفونت شامل آنتی بیوتیک IV و داروهای ضد ویروسی است. عبور دادن پاها هنگام نشستن می تواند منجر به افزایش فشار خون شود. علاوه بر آن، این طرز نشستن در افرادی که فشار خون بالا دارند، می تواند یک مشکل باشد. برای افرادی که علایم فشار خون پایین دارند، پاهای ضربدری می تواند با حداقل تلاش به افزایش فشار خون کمک کند. سریع نشستن یا ایستادن می تواند در افراد مبتلا به فشار خون پایین منجر به سبکی سر، سرگیجه یا غش احتمالی شود. در این شرایط، قلب به اندازه کافی خون از طریق بدن پمپ نمی شود تا بتواند تغییر ناگهانی موقعیت یا ارتفاع را تحمل کند. مقاله از پزشکت را بخوانید. بروز فشار خون پایین هر چند وقت یکبار احتمالا جای نگرانی نیست. برخی از افراد به طور مداوم فشار خون پایین دارند. اگر دچار افت فشار خون ارتواستاتیک هستید، از ایستادن زیاد خودداری کنید. همچنین از عوامل محرک دیگر مانند شرایط ناراحت کننده دوری کنید. عوامل محرک و علایم را بشناسید. در صورت سرگیجه یا سبکی سر، سر خود را پایین بگذارید یا دراز بکشید. این علایم معمولا به سرعت بروز می کنند. کودکان و نوجوانانی که به دلیل موقعیت بدن فشار خون پایین دارند، معمولا سریعا باید موقعیت خود را تغییر دهند. برای تعادل فشار خون پایین احتمال دارد به تغییرات ساده در رژیم روزانه خود نیاز داشته باشید. با استفاده از بطری آب قابل حمل آب بیشتری بنوشید. اگر فکر می کنید دارویی باعث فشار خون می شود، از پزشک بخواهید داروی دیگری را توصیه کند. بدون اینکه با پزشک خود مشورت کنید مصرف آن را قطع نکنید و یا دوز ها را تغییر ندهید. |
کولیت کلاژن غلب با درد شکم همراه است. اسهال مرتبط با تحرک به احتمال زیاد با گرفتگی درد شکم همراه است. اسهال اسمزی معمولا آبکی است، اما ویژگی اصلی آن این است که اگر مصرف مواد غذایی متوقف شود اسهال از بین می رود. اگر یک ماده ترشحی بزرگ در اسهال وجود داشته باشد یا حرکات مکرر و آبکی روده داشته باشید. درد و علایم التهابی وجود ندارد. اسهال التهابی اغلب با درد گرفتگی شکم و همچنین علایم التهاب، به عنوان مثال، تب و حساسیت شکمی همراه می باشد. همچنین احتمال دارد با خون ریزی روده، خون جزیی در مدفوع که فقط با آزمایش مدفوع تشخیص داده می شود، همراه باشد. لاکتوز موجود در شیر و سایر محصولات لبنی نرم، مانند پنیر خامه ای، بستنی و خامه، چیزی است که روده های شما در هنگام ابتلا به اسهال را تحریک خواهد کرد. وقتی بیش از حد لاکتوز مصرف می کنید، وضعیت شما ممکن است بدتر شود. با این حال، شما می توانید خود را با خوردن ماست و پنیرهای سفت و سخت تقویت کنید زیرا آنها لاکتوز کمی دارند و یا لاکتوز ندارند. اگر مبتلا به هستید، تقریبا مصرف و خوردن غذاهای حاوی لاکتوز در شما باعث اسهال می شود. سایر علایم عدم تحمل لاکتوز شامل گاز، گرفتگی عضلات، نفخ و بوی بد دهان است. برای جلوگیری از اسهال به دلیل عدم تحمل لاکتوز، از مصرف شیر و محصولات دارای شیر کاملا خودداری کنید. در لیست غذاهایی که هنگام اسهال باید از آنها اجتناب کنید، نمی توانید حبوبات را نادیده بگیرید. مصرف لوبیای سویا، لوبیای لیما یا نخود فرنگی در شرایط ابتلا به اسهال باعث می شود که این حبوبات به روده کوچک منتقل و به صورت هضم نشده وارد روده بزرگ شوند. حبوبات هضم نشده یکی از دلایل اصلی نفخ شکم و همچنین اسهال است. حبوبات همچنین سرشار از لکتین هستند، دسته ای از پروتیین ها که باعث افزایش التهاب در روده شما می شوند. برای جلوگیری از اسهال، حبوبات را همراه با فیبر محلول مصرف کرد. با این حال، اگر قبلا از اسهال رنج می برید، حبوبات را نخورید. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید یکی دیگر از بدترین غذاهای ایجاد کننده اسهال، شیرین کننده های مصنوعی مانند سوربیتول، مانیتول و زایلیتول هستند که معمولا در آدامس ها، آب نبات ها و داروهای بدون قند یافت می شوند. این شیرین کننده ها بسیار کندتر از قند جذب می شوند. آنها بدون اینکه در روده بزرگ جذب شوند، خود باعث اسهال خواهند شد. به علاوه، باکتری های موجود در معده قندها را جذب کرده و گاز بیشتری تولید می کنند. اگر مستعد ابتلا به مانند اسهال هستید، همیشه قبل از خرید برچسب های غذایی روی آن ها را بخوانید تا از خرید شیرین کننده های مصنوعی جلوگیری کنید. و میوه های خشک سرشار از فیبر نامحلول هستند که می توانند علایم اسهال شما را بدتر کنند. هضم مغزها سخت است و می تواند مخاط روده شما را تحریک کند، خصوصا وقتی از ناراحتی معده رنج می برید. چنین غذاهایی می توانند منجر به زیاد شوند. آجیل ها و را با سایر میان وعده های سالم مانند هویج پخته شده یا یک موز رسیده که می تواند برای معده شما مناسب باشد، جایگزین کنید. در حالی که گوشت قرمز منبع خوبی از بسیاری از مواد مغذی خوب است، اما هضم آن زمان بر است. همچنین مصرف گوشت قرمز باعث افزایش سطح پروتیین واکنش پذیر C و فریتین می شود که هر دو ماده شیمیایی التهابی هستند. التهاب، دستگاه گوارش می تواند اسهال شما را بدتر کند. علاوه بر این، گوشت قرمز با، سرطان و دیابت مرتبط است، شرایطی که التهاب در آنها نقش اساسی دارد. در موارد که از اسهال رنج می برید، از مصرف گوشت قرمز خودداری کنید و به دنبال منابع دیگر پروتیین مانند باشید. ماده غذایی دیگری که می تواند اسهال را تشدید کند فلفل تند است. شناخته شده است که ترکیب کپسایسین موجود در فلفل باعث ایجاد اسهال می شود. فلفل در حین هضم مخاط معده را تحریک می کند، که منجر به اسهال و همچنین گاز، نفخ و احساس سوزش در معده شما می شود. دانه ها و پوست فلفل تند می تواند بر سیستم هضم ضعیف تاثیر بگذارند. مطالعه ای که در سال در Neurogastroenterology & Motility منتشر شد، نشان داد که مصرف چیلی در بیماران مبتلا به نسبت به افراد سالم بیشتر منجر به اسهال، درد شکم و سوزش معده می شود. هنگام ابتلا به اسهال، باید قهوه معمولی خود را نوش جان نکنید. کافیین موجود در قهوه به شل شدن مدفوع کمک می کند. همچنین، کافیین دارای اثر ادرارآوری است که می تواند کمبود آب بدن ناشی از اسهال را بدتر کند. یک چای گیاهی بدون کافیین با زنجبیل یا نعناع فلفلی نوشیدنی جایگزین عالی است که در واقع حرکات روده شما را آرام می کند. نه فقط قهوه، بلکه باید هر چیزی که حاوی کافیین است مانند نوشابه را تا زمان برطرف شدن مشکلات شکمی خود متوقف کنید، در غیر این صورت دستگاه گوارش را تحریک کرده و از دست دادن مایعات و الکترولیت ها را تسریع می کند. هنگامی که از اسهال یا هر مشکل معده دیگری رنج می برید، هیچ نوشیدنی الکلی ننوشید. الکل برای مخاط معده سمی است و همچنین متابولیسم کبد را تغییر می دهد. نوشیدن بیش از حد می تواند باعث سوءهاضمه شود، که می تواند وضعیت شما را هنگام مبارزه با اسهال بدتر کند. همچنین، می تواند از آبرسانی مناسب جلوگیری کرده و باعث کم آبی بدن شود. حتی می تواند وضعیت شما را بدتر کند. میوه های مرکبات مانند توت های دانه دار، آناناس، گیلاس، توت و انگور نیز می توانند در هنگام مقابله با اسهال به مشکلات شما اضافه کنند. این به ویژه هنگامی اتفاق میفتد که سو ء جذب فروکتوز در میوه وجود داشته باشد که به شل شدن مدفوع کمک می کند. به جای آن می توانید میوه های دیگری مانند موز مصرف کنید. وقتی دچار اسهال می شوید، سبزیجات چلیپایی مانند کلم بروکلی، گل کلم، کلم، سالاد گل کلم و کلم ترش می توانند وضعیت شما را بدتر کنند. این سبزیجات حاوی کربوهیدرات پیچیده ای هستند که هضم آن دشوار است. همچنین، آنها فیبر نامحلول دارند که باعث بدتر شدن اسهال و گاز در دستگاه گوارش می شود. جدا از این سبزیجات چلیپایی، مصرف کنگر فرنگی، جوانه بروکسل، پیاز، موسیر، تره فرنگی و مارچوبه را نیز محدود کنید. اگرچه عدم مصرف غذاهای ذکر شده در بالا می تواند به بهبود علایم اسهال کمک کند، غذاهای خاصی نیز وجود دارد که می توانید برای تسریع در بهبودی و بازگشت دستگاه هضم به حالت طبیعی خود بخورید. غذاهایی که به کاهش التهاب و برقراری مجدد باکتری های سالم در دستگاه گوارش کمک می کنند شامل سیب زمینی، برنج سفید، ماکارونی، بلغور جو دوسر، شیر بادام، تخم مرغ، سوپ های سبزیجات خالص، ماهی قزل آلا، ماهی خال مخالی، موز، پاپایا، مرغ، آووکادو و کاهو هستند. وعده های غذایی کوچک را هر سه تا چهار ساعت بخورید و از وعده های غذایی بزرگ پرهیز کنید تا به تسکین علایم کمک کند. در طول روز حتما مقدار زیادی آب یا محلول آب رسانی خوراکی بنوشید. هنگام ابتلا به اسهال مزمن، خطر کمبود آب بدن وجود دارد. اسهال را باید از چهار بیماری دیگر تشخیص داد که عبارتند از: دفع مدفوع بلافاصله بعد از خوردن غذا، بی اختیاری مدفوع عدم توانایی کنترل دفع مدفوع می باشد که فرد نمی تواند به توالت برسد. تخلیه ناقص، که بعد از حرکت روده فرد احساس می کند دوباره نیاز دارد به توالت برود، اما بار دوم دفع مدفوع مشکل تر می شود. فوریت رکتال، که یک فوریت ناگهانی و شدید دفع مدفوع است که اگر توالت در دسترس نباشد، فرد نمی تواند آن را کنترل کند. غذاهایی که باعث اسهال می شوند، عبارتند از: برخی از غذاها ممکن است باعث ایجاد اسهال در برخی افراد شوند، برخی از این غذاها عبارتند از: فلفل فروکتوز مرکبات شکر مصنوعی فیبر خیلی زیاد چرب گوشت چرب غذاهای سرخ شده غذاهایی با سس زیاد اسهال افزایش تعداد و شدت حرکات دفع مدفوع و یا شل شدن بیش از حد مدفوع است. اگرچه تغییر در دفع مدفوع و شل بودن آن می توانند جدا از هم اتفاق بیفتند، اما در اسهال اغلب این تغییرات به هر دو رخ می دهند. منابع: |
در فواید پیاده روی در دیابتی ها، همین نکته کافی است که بدانیم، فعالیت بدنی جز مهمی در مدیریت و درمان و مراقبت این بیماری مزمن است. اگر تناسب اندام و تحرک داشته باشید، بهتر می توانید دیابت خود را کنترل کرده و سطح خود را در حد مناسبی نگه دارید. کنترل مناسب سطح گلوکز خون برای جلوگیری از عوارض طولانی مدت مانند درد عصب و بیماری کلیه ضروری است. وقتی صحبت از ورزش برای افراد دیابتی می شود، هیچ چیز بهتر از پیاده روی نیست. پیاده روی، یک ورزش هوازی است که به بدن شما کمک می کند تا انسولین را بهتر استفاده کند که یک عامل مهم در مدیریت دیابت است. پیاده روی همچنین باعث استحکام قلب و استخوان ها، کاهش استرس، بهبود گردش خون و کاهش خطر ابتلا به با تنظیم سطح گلوکز و فشار خون و بهبود سطح کلسترول می شود. همراه با بهبود سلامت جسمی، پیاده روی می تواند بهزیستی روانشناختی بیماران دیابتی را بهبود بخشد. حتی هزینه های پزشکی را کاهش دهد. علاوه بر این، پیاده روی رایگان، آسان است و شما از قبل می دانید چگونه این کار را انجام دهید. یک مطالعه که در منتشر شد، فرد مبتلا به دیابت نوع را مورد تجزیه و تحلیل قرار داد. نتایج بررسی ها نشان داده که هر ، مرحله پیاده روی اضافی در هر روز با کاهش همراه است. پیش از این، مطالعه ای در سال در منتشر شد که نشان می دهد پیاده روی روزانه سه مایل به کاهش درصدی هزینه های دارو و سایر هزینه های پزشکی در میان افراد مبتلا به دیابت نوع کمک می کند. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید در مطالعه ای که در سال در تحقیقات دیابتی و عمل بالینی منتشر شد، محققان اثرات عاطفی پیاده روی در افراد مبتلا به دیابت نوع را بررسی کردند. نتایج آنها نشان داد که پیاده روی دقیقه ای با ت ثیرات مثبت قابل توجهی بر بهزیستی روانشناختی همراه است. پیاده روی فقط برای مبتلایان به دیابت نوع مفید نیست. برای افراد مبتلا به دیابت نوع ، دیابت پیش دیابت و دیابت بارداری هم به همان اندازه مفید است. مطالعه ای که در سال در منتشر شد، بیمار مبتلا به دیابت نوع را طی ساعت مورد بررسی قرار داد. نتایج مشخص کرد که پیاده روی بعد از غذا به طور قابل توجهی روی گلوکز بعد از غذا ت ثیر می گذارد. پیش از این در تحلیلی که در سال در مجله انجمن پزشکی آمریکا منتشر شد، محققان نتیجه گرفتند که پیاده روی به شدت با خطر کمتری دیابت نوع ارتباط دارد. بزرگسالان برای سالم ماندن به دقیقه یا . ساعت در هفته فعالیت هوازی با شدت متوسط مانند پیاده روی سریع نیاز دارند. انجمن دیابت آمریکا دقیقه ورزش هوازی با شدت متوسط تا شدید حداقل روز در هفته (یا مجموعا دقیقه در هفته) را برای افراد دیابتی توصیه می کند. به همین ترتیب، انستیتوی ملی دیابت و بیماری های گوارشی و کلیوی می گوید که بیماران دیابتی باید دقیقه پیاده روی سریع در هفته را هدف قرار داد. برای رسیدن به هدف دقیقه در هفته به یاد داشته باشید که نیازی نیست هر بار دقیقه راه بروید. در عوض می توانید فعالیت خود را به سه پیاده روی دقیقه ای تقسیم کنید. اگر دیابتی هستید و می خواهید پیاده روی کنید، موارد خاصی وجود دارد که باید آنها را بخاطر بسپارید، از جمله: پیاده روی برای کنترل دیابت مفید است. اما به این معنی نیست که شما باید ساعت ها پیاده روی کنید. پیاده روی را بخشی از برنامه روزانه خود قرار دهید. در بیشتر روزهای هفته به آرامی به مدت دقیقه با سرعت بالا، راه بروید. می توانید با استفاده از یک گام شمار تعداد قدمی که هر روز بر می دارید محاسبه کنید. به تدریج قدم های بیشتری اضافه کنید. این کار به شما احساس رضایت می دهد و شما را به ادامه کار ترغیب می کند. بهترین زمان پیاده روی یک فرد دیابتی یک تا دو ساعت بعد از غذا و صبح بهتر از بعد از ظهر یا عصر است. حتما در ابتدا و در پایان هر جلسه پیاده روی یک دوره تمرینات ملایم داشته باشید. هنگام راه رفتن نیز باید به درستی حرکت کنید. هنگام گام برداشتن ابتدا باید پاشنه پای شما به زمین بخورد، در حالی که وزن خود را به جلو می چرخانید، بقیه پا باید با زمین تماس برقرار کند. هنگام راه رفتن باید چانه را بالا و شانه ها و کمر را صاف نگه دارید. با انجام تغییراتی ساده مانند موارد زیر می توانید پیاده روی اضافی را به برنامه روزانه خود اضافه کنید: همیشه سعی کنید به جای آسانسور از پله ها استفاده کنید. وقتی با تلفن یا در هنگام تبلیغات تلویزیونی صحبت می کنید، راه بروید. ماشین خود را در انتهای پارکینگ پارک کنید تا مجبور شوید بیشتر قدم بزنید تا به مقصد برسید. در هنگام انجام کارهای کوچک مانند کار در باغ، چنگ زدن به برگه، نظافت منزل یا شستن اتومبیل، پیاده روی کنید. با برنامه ریزی برای دوچرخه سواری یا پیاده روی در پارک، اوقات با کیفیت را با خانواده و دوستان خود سپری کنید. قبل از اینکه از در منزل خارج شوید، سطح قند خون خود را کنترل کنید. برای افراد مبتلا به دیابت نوع و افراد مبتلا به نوع که انسولین یا داروهای کاهنده قند خون مصرف می کنند، مهم است که قبل از ورزش سطح قند خون خود را کنترل کنند. این کار در کاهش قند خون موثر است. قبل از شروع جلسه راه رفتن باید حدود دقیقه قند خون خود را بررسی کنید. اگر قبل از تمرین قند خون زیر میلی گرم در دسی لیتر است، یک میان وعده کم چرب مانند یک قطعه میوه که حاوی حدود گرم کربوهیدرات است، بخورید. اگر قند خون بالا یا پایین دارید ورزش را متوقف کنید. درست مانند کفش مناسب، جوراب مناسب نیز برای افراد دیابتی مهم است تا از تاول پا جلوگیری کند. از پوشیدن جوراب های نخی خودداری کنید. زیرا عرق را در خود نگه می دارد و می تواند تاول ایجاد کند. در عوض، از جوراب های ورزشی یا جوراب های دیابتی ساخته شده از الیاف پلی استر عرق دهنده استفاده کنید. یک جفت جوراب تهیه کنید که متناسب با فرم پاهایتان باشد. در مورد راه رفتن، همیشه کفش مناسب بپوشید. کفش مناسب از پاهای شما محافظت کرده و از ایجاد تاول، زخم یا زخم جلوگیری می کند. کفش های ورزشی مناسب از بروز تاول و سایر آسیب ها مانند ورم کف پا جلوگیری می کند. کفش هایی با پاشنه محکم، ساپورت قوسی محکم و زیره های انعطاف پذیر ضخیم بخرید تا پاهای شما را محافظت کرده و هرگونه ضربه را خنثی کند. کفش باید متناسب با فرم پای شما باشد. همچنین می توانید در مورد نوع کفش مناسب با پزشک خود مشورت کنید. حتی اگر راه رفتن با پای برهنه فواید زیادی داشته باشد، افرادی که دیابت دارند باید از آن اجتناب کنند. اگر دیابت دارید توصیه می شود حدود یک ساعت قبل از زمان راه رفتن یک لیوان آب بنوشید. همچنین اگر مدتی راه می روید هر دقیقه چند جرعه آب بنوشید. وقتی پیاده روی تان را تمام شد، کمی استراحت کنید و یک لیوان آب دیگر بنوشید. قبل از بیرون رفتن برای پیاده روی، فراموش نکنید که یک میان وعده سالم را که می توانید با خود حمل کنید، همراه داشته باشید. یک سیب یا چند بیسکویت جو دوسر نمونه های خوبی است. در صورت افت قند خون هنگام راه رفتن، میان وعده ها مفید هستند. برای داشتن امنیت، از یک دستبند یا گردنبند شناسایی پزشکی استفاده کنید. وقتی پس از پیاده روی به خانه رسیدید، روزانه پاهای خود را از نزدیک بررسی کنید. باید قسمت های بالا، پهلوها، کف پا، پاشنه ها و ناحیه بین انگشتان را بررسی کنید. یک مطالعه که در پزشکی دیابتی منتشر شده است گزارش می دهد که شیوع بالای نوروپاتی و بیماری عروق محیطی، همراه با عدم پایبندی به اقدامات مراقبت از پا، افراد دیابتی را مستعد مشکلات پا می کند. در صورت مشاهده هرگونه زخم، قرمزی، بریدگی، تاول یا کوفتگی سریعا با پزشک خود مشورت کنید. بعد از اینکه از پیاده روی صبح یا عصر به خانه برگشتید، باید پاها را کاملا بشویید و تمیز کنید. این کار به شما کمک می کند تا پای شما از میکروب و سایر ناخالصی ها خلاص شود که در غیر این صورت منجر به عفونت می شود. پاهایتان را با استفاده از آب ولرم و صابون ملایم بشویید. هفته ای یک یا دو بار از سنگ پا برای از بین بردن پوست مرده یا هرگونه میخچه و پینه استفاده کنید. همیشه بعد از دوش گرفتن یا استحمام، وقتی پوستتان نرم است، پاها را بشویید. پس از پایان شستن پاها، آنها را به خصوص بین انگشتان پا کاملا خشک کنید. منبع: |
بوی سرکه در عرق می تواند علت های زیادی داشته باشد. به طور کلی، عرق خالص بدون بو است. باکتری های موجود در پوست، هورمون ها، ترکیبات موجود در برخی غذاها و سایر عوامل که اکثر آنها بی خطر هستند، می توانند منجر به بوی سرکه در عرق شوند. در برخی موارد، رایحه سرکه تند در عرق شما ممکن است به دلیل یک بیماری سلامتی زمینه ای مانند دیابت یا بیماری کلیوی باشد تعریق یا عرق کردن یکی از مکانیسم های خنک کننده بدن شماست عرق از طریق پوست از غدد عرق خارج می شود. شما دو نوع غده عرق دارید غده آندوکرین. این غدد در نواحی دارای مو، مانند زیر بغل و کشاله ران وجود دارد و یک نوع عرق شیری ترشح می کند غده اکرین. غده کرین در سایر قسمت های بدن واقع شده و عرق شفافی آزاد می کنند عرق تقریبا به طور کامل از آب تشکیل شده است اما می تواند شامل موارد زیر هم باشد نمک ها قندها اوره آمونیاک تغییر در محتوای عرق می تواند باعث تغییر بوی عرق شود هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید تجزیه سرکه، پیاز، سیر، کاری، زیره و سایر ادویه ها و ادویه ها در بدن می تواند منجر به بروز بوی بدن در عرق و حتی منجر به بوی سرکه و ترشی در عرق شود. غذاهای دیگر مانند گوشت قرمز نیز ممکن است بوی عرق شما را تغییر دهند. محصولات لبنی، از جمله شیر و پنیر هم می توانند همین کار را انجام دهند به طور کلی، غذاهای حاوی انواع مختلفی از ترکیبات فرار می توانند بوی تعریق را تغییر دهند نوسانات سطح هورمون های بدن به دلیل بلوغ و سن بالاتر، قاعدگی، بارداری و یایسگی می تواند باعث تغییر بو در عرق شود عفونت پوستی باکتریایی ناشی از کورین باکتریا می تواند باعث بوی عرق بوی سرکه یا سایر رایحه های قوی شود این عفونت ها به طور کلی قسمت های مختلف بدن را تخت ت ثیر قرار می دهد، از جمله: پا کشاله ران زیر بغل عفونت باکتریایی از فولیکول های موی زیر بغل، مسری یا خطرناک نیست. اما تریکومیکوز می تواند ناراحت کننده باشد و بر بوی عرق شما ت ثیر بگذارد. تریکومیکوز یکی از انواع مختلف عفونت های پوستی است که می تواند بر بوی عرق شما ت ثیر بگذارد در دیابت کنترل نشده بدن به جای گلوکز، چربی را برای انرژی می سوزاند و متابولیت هایی مانند استون را در عرق و نفس شما آزاد می کند. بوی استون اغلب به عنوان شیرین یا میوه ای شناخته می شود، اما همچنین می تواند بوی سرکه هم داشته باشد استرس منجر به فعال شدن غده آندوکرین می شود. عرق با بوی سرکه می تواند نشان دهنده این باشد که شما استرس بیش از حدی را تجربه می کنید و نیاز به راهکارهایی برای مدیریت استرس خود دارید. تغییر در بوی عرق و ادرار می تواند نشان دهنده نشانگرهای زیستی برای بیماری های کلیوی و همچنین سایر شرایط مانند فیبروز کیستیک و برخی از انواع سرطان را نشان دهد اگر بدن و به خصوص پاهایتان بیش از حد عرق می کند، خصوصا در شرایطی که نباید باعث تعریق زیادی مانند استراحت در هوای خنک شود، ممکن است به هایپرهیدروز مبتلا شده باشید هایپرهیدروز یک اختلال پزشکی قابل درمان است که گاهی اوقات با یایسگی و بیماری تیرویید همراه است اما ممکن است به تنهایی هم بروز کند. عرق بیش از حد می تواند منجر به بوی شدید سرکه در عرق شود تری متیل آمینوریا یک اختلال نادر و وضعیتی است که در آن بدن نمی تواند مواد شیمیایی تری متیل آمین را که در روده تولید می شود، را تجزیه کند در نتیجه، تری متیل آمین در بدن جمع شده و در عرق، ادرار و مایعات واژن آزاد می شود و به آن بوی سرکه قوی یا بوی ماهی می دهد در حالی که درمان بوی سرکه در عرق نیاز به درمان های پزشکی و مراجعه به پزشک دارد، اما با این حال می توانید با رعایت برخی راهکار ها این مشکل را از بین ببرید. برخی درمان های خانگی برای عرق با بوی سرکه عبارتند از: اما ساده ترین راه برای رفع عرق بوی اضافی، استحمام است. استحمام روزانه (در صورت لزوم بیشتر اوقات) با یک صابون ضد باکتری ممکن است به کاهش سطح باکتری های پوست شما که در برابر عرق واکنش نشان می دهند، کمک کند دیودورانت و ضد تعریق اغلب به جای یکدیگر استفاده می شوند، اما آنها دو محصول بسیار متفاوت هستند دیودورانت ها بوی بدن را با رایحه ای متفاوت و قوی تر جایگزین می کند. ضد تعریق ها در واقع از آزاد شدن عرق منافذ عرق جلوگیری می کنند ممکن است لازم باشد محصولات مختلفی را آزمایش کرده تا محصولی که با شیمی بدن شما سازگار است را پیدا کنید عرق و بوی همراه آن می تواند مدتها پس از قطع تعریق، روی لباس بماند. تا حد امکان، لباس خودتان، به خصوص پیراهن و تاپ خود را عوض کنید. بوی شدید بدن مربوط به عرق، معروف به برومیدروز، می تواند بر عزت نفس و زندگی اجتماعی شما ت ثیر بگذارد اگرچه ممکن است بعضی اوقات بوی عرق قابل توجهی با برخی از داروهای خانگی ساده درمان شود، مواردی وجود دارد که نیاز به درمان پزشکی دارد. اگر تغییر در روال بهداشت شخصی شما باعث کاهش بوی عرق در بدن نمی شود و مانند همیشه قوی و ثابت مانده و یا حتی بدتر شده است به پزشک مراجعه کنید. عرق همراه با بوی سرکه همراه با علایم زیر می تواند نشان دهنده یک بیماری پزشکی باشد، از جمله: تغییرات در بوی ادرار که می تواند نشان دهنده دیابت یا مشکلات کلیوی باشد. چرک، تاول یا سایر تغییرات روی پوست شما که می تواند عفونت پوستی را نشان دهد کاهش یا افزایش وزن ناگهانی که می تواند شرایط مختلفی از دیابت تا سرطان را نشان دهد برخی گزینه های درمانی برای عرق با بوی سرکه وجود دارند، از جمله: هنگامی که یک عفونت باکتریایی باعث تغییر در بوی عرق شما می شود، ممکن است آنتی بیوتیک برای مبارزه با عفونت و بازیابی شیمی معمول بدن کافی باشد اگر پزشک تشخیص دهد که شما مبتلا به هایپرهیدروز هستید، درمان های موضعی می توانند در کاهش علایم و درمان وضعیت شما موثر باشند. تزریق سم بوتولینوم (بوتاکس) در زیر بغل می تواند سیگنال های عصبی غدد عرق شما را مسدود کرده و تولید عرق آنها را محدود کند برای تعریق بیش از حد از زیر بغل، یک روش درمانی نسبتا جدید به نام ترمولیز مایکروویو در دسترس است تا غدد عرق زیر بازوها را با پرتوهای انرژی مستقیم از بین ببرد فقط قسمت کوچکی از غدد عرق بدن شما در زیر بغل قرار دارد، بنابراین از بین بردن آنها تاثیری بر سیستم خنک کننده طبیعی بدن شما نخواهد داشت گاهی اوقات، تغییر در رژیم غذایی یا سبک زندگی شما می تواند از بروز و بوی عرق بوی سرکه جلوگیری یا حداقل آن را کاهش دهد، از جمله: اگر متوجه شدید که غذاهای خاصی بوی نوع سرکه را در عرق شما تحریک می کنند، از مصرف آنها خودداری کنید و یا به مقدار کمتری آنها را بخورید نوشیدن آب زیاد، باعث رقیق تر شدن عرق شما می شود. حتی می تواند عوامل و علت های اصلی بوی سرکه در عرق را از بین ببرد. لباس مناسب را انتخاب کنید. علاوه بر آن، پارچه های طبیعی مانند پنبه به پوست شما اجازه می دهد نفس بکشد و می تواند به خنک شدن بدن کمک کند از آنجا که استرس از جمله عوامل محرک عرق است، روشهایی مانند مدیتیشن، یوگا و تنفس عمیق را برای مدیریت آنها یاد بگیرید کنترل استرس خود به معنای کنترل بیشتر تعریق است مهم است که به یاد داشته باشید که حس بویایی فردی ترین و ذهنی ترین حس پنج حس است احتمالا فکر می کنید بوی عرق شما نسبت به دیگران بدتر یا قابل توجه است اما بوی سرکه ای که در عرق خود احساس می کنید حتی ممکن است دیگران آن را حس نکنند. در حالی که هیچ کس بوی عرق شبیه به سرکه را خوشایند نمی داند، اما یکی ازعلت های بوی ناخوشایند عرق، احتمالا به دلیل انتخاب سبک زندگی نادرست است که با تغییر آن می توان این مشکل را درمان شود به خاطر داشته باشید که اگر درمان های خانگی بر بوی عرق شما ت ثیر نمی گذارد، قدم بعدی شما این است که برای علت اصلی و تشخیص راهکارهای درمانی با پزشک مشورت کنید. منبع: |
از شایع ترین علایم افت فشار خون می توان به سرگیجه و ضربان قلب سریع اشاره کرد اما افت فشار خون با علایم دیگری هم همراه است که در افراد مختلف، متفاوت خواهد بود. مردم مرتبا در مورد فشار خون بالا صحبت می کنند، زیرا می تواند منجر به حملات قلبی، و نارسایی کلیه شود اما افت فشار خون هم می تواند به بدن شما آسیب برساند و منجر به بروز برخی عوارض در افراد شود. در حالی که میزان فشار خون از / میلی متر جیوه یا بالاتر زیاد تلقی می شود، فشار کمتر از / میلی متر جیوه به عنوان افت فشار خون در نظر گرفته خواهد شد. افت فشار خون به طور مداوم خوب نیست. اگر فشار خون به شدت پایین بیاید، بدن شما اکسیژن کافی برای انجام عملکردهای طبیعی خود را دریافت نمی کند. کاهش سطح اکسیژن می تواند منجر به اختلال در عملکرد قلب و مغز و همچنین باعث تنفس شود. در موارد خاص، افرادی که افت فشار خون دارند ممکن است هوشیاری خود را از دست بدهند یا دچار شوک شوند. بر همین اساس، آگاهی از علایم و نشانه های افت فشار خون اهمیت بیشتری پیدا کند تا بتوان به موقع آن را تشخیص داد و برای درمان آن اقدام کرد. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید کاهش فشار خون با توجه به علت آن به چندین طبقه مختلف تقسیم می شود. افت فشار خون ارتواستاتیک، افت فشار خونی است که هنگام انتقال از حالت نشسته یا دراز کشیده به حالت ایستاده ایجاد می شود. این بیماری در افراد در هر سنی شایع است. در این شرایط همانطور که بدن با تغییر موقعیت سازگاری پیدا می کند، ممکن است در یک مدت کوتاه ایجاد شود. این همان چیزی است که برخی افراد هنگام بلند شدن با عنوان دیدن ستاره یاد می کنند. افت فشار خون بعد از غذا یعنی افت فشار خون که درست بعد از خوردن غذا اتفاق میفتد. این وضعیت، نوعی افت فشار خون ارتواستاتیک است. سالمندان، به ویژه افراد مبتلا به، بیشتر دچار افت فشار خون بعد از غذا می شوند. افت فشار خون با واسطه عصبی پس از مدت طولانی ایستادن اتفاق میفتد. کودکان این نوع افت فشار خون را بیشتر از بزرگسالان تجربه می کنند. حوادث ناراحت کننده هیجانی نیز می توانند باعث این نوع افت فشار خون شوند. افت فشار خون شدید مربوط به شوک است. وقتی اعضای بدن شما خون و اکسیژن لازم برای عملکرد صحیح بدن را دریافت نمی کنند، ایجاد می شود. اگر این وضعیت به موقع درمان نشود، افت فشار خون شدید می تواند خطرناک باشد. افت فشار خون نسبتا شایع است و انواع مختلف آن بیشتر در گروه های خاصی از افراد مشاهده می شود. افت فشار خون ارتواستاتیک در زنان باردار و سالمندان شایع است. افت فشار خون بعد از غذا در افراد مسن بیشتر دیده می شود. می تواند افراد در هر سنی را تحت ت ثیر قرار دهد، اگرچه این بیماری در سالمندان که ضعیف یا بی تحرک هستند بیشتر دیده می شود. زنان باردار و سالمند به احتمال زیاد دچار افت فشار خون ارتواستاتیک می شوند. کودکان و بزرگسالان به احتمال زیاد دچار افت فشار خون با واسطه عصبی می شوند. همه افراد ممکن است فشار خون پایین را تجربه کنند، ولی در همه افراد علایم قابل توجهی بروز نمی دهد. به عنوان مثال، انتقال از حالت نشسته یا خوابیده به حالت ایستاده می تواند باعث افت فشار خون شود. برخی از افراد ممکن است افت فشار خون را بلافاصله بعد از خوردن غذا یا از حالت ایستاده طولانی مدت تجربه کنند. با این حال، شرایط خاص می تواند باعث افت فشار خون در مدت طولانی شود که می تواند برای سلامتی شما مضر باشد. چنین شرایطی شامل بارداری، از دست دادن خون قابل توجه به دلیل آسیب دیدگی، گردش خون ضعیف ناشی از بیماری قلبی، ضعف همراه با، رژیم غذایی برای کاهش وزن، شوک آنافیلاکتیک، عفونت های جریان خون و اختلالات غدد درون ریز، مانند دیابت، نارسایی آدرنال و تیرویید است. داروهای خاصی مانند بتا بلاکرها، داروهای ادرار آور، سه حلقه ای و داروهای اختلال نعوظ نیز می توانند باعث افت فشار خون شوند. کمبود ویتامین های اساسی B و می تواند باعث کم خونی شود که به نوبه خود منجر به افت فشار خون می شود. برخی از شایع ترین علایم افت فشار خون، عبارتند از: افت فشار خون باعث جریان خون ضعیف در مغز می شود. با این کار اکسیژن رسانی به مغز کاهش یافته و احساس سرگیجه و سبکی سر ایجاد می کند. این امر اغلب با تغییر موقعیت ناگهانی مانند ایستادن خیلی سریع پس از بیدار شدن از صبح همراه است. اگر فشار خون شما به شدت پایین است، نیز می تواند باعث غش شود. افت فشار خون می تواند بر سطح انرژی شما ت ثیر بگذارد و باعث خستگی شود. جریان خون نقش اصلی را در تولید انرژی بازی می کند، زیرا اکسیژن و مواد مغذی مورد نیاز بدن را ت مین خواهد کرد. میتوکندری درون سلول ها برای تولید انرژی به مواد مغذی نیاز دارد. وقتی به دلیل افت فشار خون اختلالی در جریان خون ایجاد شود، روند ایجاد انرژی را مختل می کند که به نوبه خود باعث خستگی می شود. حتی اختلالات خواب ناشی از این تغییر حجم خون می تواند خستگی را تشدید کند. خستگی هرگز نشانه خوبی نیست، بنابراین به پزشک مراجعه کنید. اگر ضربان قلب سریع یا تپش قلب دارید، ممکن است به دلیل افت سطح فشار خون باشد. جریان خون ضعیف در قلب باعث انقباض نامنظم آن می شود. اگر قلب با مقدار مناسب خون پر نشده باشد، ضربان آن سریعتر می شود. همچنین می تواند نبض و تنفس شما را تسریع کند. در این وضعیت حتی ممکن است متوجه تغییرات مکرر در دمای بدن شوید. وقتی صحبت از قلب می شود، هرگونه تغییر غیرطبیعی باید توسط پزشک بررسی شود. تشنگی غیرطبیعی به معنای کمبود آب بدن است که در بعضی مواقع می تواند باعث افت فشار خون شود. با این حال، کم آبی یا تشنگی غیرمعمول به تنهایی نشان دهنده فشار خون پایین نیست. تب، استفراغ، اسهال شدید، استفاده بیش از حد از داروهای ادرار آور و ورزش های سنگین می تواند منجر به کم آبی بدن و افت فشار خون شود. نشانه افت فشار خون است. تاری دید به عدم وضوح دید و در نتیجه عدم توانایی دیدن واضح و با جزییات دقیق موارد اشاره دارد. کمبود اکسیژن و خون ناشی از افت فشار خون به طور چشمگیری بر حرکات چشم ت ثیر می گذارد. احساس ناگهانی تاری دید ترسناک است و اثرات آن می توانند طولانی مدت یا حتی دایمی باشند. از آنجا که تاری دید می تواند ناشی از گلوکوم باشد، جدا شدن شبکیه، نزدیک بینی و، این علامت را نادیده نگیرید. داشتن پوست سرد، نرم و رنگ پریده (به دلیل فعالیت بدنی شدید) می تواند نشانه دیگری از فشار خون باشد، به ویژه هنگامی که با ضربان قلب سریع و تنفس کم عمق همراه باشد. این وضعیت زمانی اتفاق میفتد که به دلیل افت فشار خون، خون کافی در بدن شما جریان نداشته باشد. نیز می تواند به افت فشار خون مربوط باشد. به دلیل افت فشار خون، خون با سرعت طبیعی به مغز منتقل نمی شود. این بدان معنی است که سلولهای مغز اکسیژن و تغذیه مورد نیاز برای عملکرد صحیح را دریافت نمی کنند. این امر در اکثر افرادی که افت فشار خونی دارند، باعث مشکل در تمرکز می شود. اگر به طور ناگهانی احساس سرگردانی کردید و علی رغم تلاش زیاد نتوانستید روی آنچه انجام می دهید تمرکز داشته باشید، فشار خون را کنترل کنید. افت فشار خون همچنین ممکن است علایمی مانند حالت تهوع، افسردگی، از دست دادن هوشیاری، سردرد و سفتی گردن، همراه با خلط، درد در قسمت فوقانی کمر و هضم ضعیف را ایجاد کند. عوامل محرک خود را شناسایی کرده و سعی کنید تا جایی که می توانید از آنها دوری شوید. اگر علت اصلی افت فشار خون مربوط به مشکلات سلامتی است، برای حل بیمار خود با پزشک مشورت و هر دارویی را که تجویز می شود را مصرف کنید. هنگام نشستن پاهای خود را روی هم نیندازید. از ایستادن سریع از حالت خوابیده یا نشسته خودداری کنید. به اندازه کافی بخوابید تا احساس شادابی و طراوت کنید. برای اطمینان از گردش خون مناسب در طول روز به طور منظم ورزش کنید. اگر افت فشار خون بیش از چند روز ادامه داشت، به پزشک مراجعه کنید. برای جلوگیری از افت فشار خون به دلیل کمبود آب، مقدار زیادی آب بنوشید. برای جلوگیری از کم خونی، غذاهای غنی از ویتامین های B و اسید فولیک بخورید. از استعمال دخانیات و آشامیدن زیاد خودداری کنید، زیرا هر دو می توانند باعث گردش خون ضعیف شوند. رژیم غذایی سالم داشته باشید که شامل غلات کامل، میوه ها، سبزیجات و مرغ و ماهی بدون چربی باشد. زنان باردار مبتلا به افت فشار خون باید در مورد کمی افزایش مصرف نمک بیش از مقدار طبیعی با پزشک خود مشورت کنند. از پزشک خود در مورد مقداری افزایش نمک دریافتی خود سوال کنید، زیرا بدن شما برای حفظ فشار خون طبیعی و پشتیبانی از سیستم غده فوق کلیه به نیاز دارد. منابع |
از گذشته بارها گفته شده است که یکی از عوارض خوابیدن با سوتین این است که رشد پستان را متوقف نموده، و حتی ممکن است باعث سرطان پستان شود. و یا برعکس از افتادگی پستان پیشگیری کند. شایعات مثبت و منفی زیادی راجع به پوشیدن سوتین در شب وجود دارد. اما حقیقت این است که هیچ یک از این شایعات پایه و اساس علمی ندارند. بر خلاف باور بسیاری از خانم ها خوابیدن با سوتین مانع از رشد سینه های دختران جوان نمی شود و از افتادگی پستان ها در خانم های جوان پیشگیری نمی کند. در واقع هیچ شواهد علمی وجود ندارد که نشان بدهد خوابیدن با سوتین برای خانم ها مضر است. بسیاری از خانم ها ترجیح می دهند در هنگام خواب از سوتین استفاده کنند. خوابیدن با سوتین می تواند حرکت پستان را محدود کند، به کاهش درد پستان کمک کرده و به خواب راحت تری منجر شود. در واقع زنانی که پستان بزرگتری دارند و در شب از تکان خوردن و سنگینی پستان دچار بی خوابی می شوند، می توانند از سوتین برای داشتن خواب راحت تر کمک بگیرند. دکتر رجینا همپتون، جراح پستان می گوید: "برخی از خانم ها پستان های بزرگی دارند و بستن سوتین نرم می تواند به محدود کردن حرکت پستان هنگام خواب کمک کند. سوتین باید نرم و راحت باشد تا باعث اختلال در گردش خون بدن نشود. " درست همانگونه که خوابیدن بدون سوتین هیچ مزیت عمده ای ندارد، به همین ترتیب خوابیدن با سوتین هم هیچ گونه عوارض نگران کننده ای ندارد. برخلاف گفته های عموم که خوابیدن با سوتین با مشکلاتی مانند ابتلا به سرطان سینه، اختلال در گردش خون و یا توقف رشد پستان ها همراه است در واقع هیچ شواهد پزشکی وجود ندارد که نشان بدهد خوابیدن با سوتین برای سلامت خانم ها مضر است. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید تنها نکته ای که خانم ها باید رعایت کنند این است که از سوتین هایی استفاده کنند که تا حد امکان راحت و نخی باشند. استفاده از سوتین های تنگ باعث باعث تحریک پوست و اختلال در خواب می شود. همچنین ابتلا به عفونت های قارچی یکی دیگر از مشکلات استفاده از سوتین های تنگ و نامناسب است. سوتین هم مانند هر لباس دیگری که از نزدیک با پوست شما تماس پیدا می کند، اغلب مقدار زیادی عرق و باکتری در خود جمع می کند. بنابراین برای پیشگیری از مانند تحریک پوست و، آنها را مرتبا بشویید. بررسی ها نشان می دهد پوشیدن سوتین یا هر لباس تنگ دیگر در شب می تواند بر چرخه خواب و بیداری فرد ت ثیر بگذارد. فشار ناشی از پوشیدن لباس های تنگ باعث افزایش دمای بدن و کاهش ملاتونین می شود. هورمونی است که به تنظیم چرخه خواب و بیداری کمک می کند. کاهش ملاتونین می تواند بر کیفیت خواب ت ثیر بگذارد. بنابراین اگر تصمیم دارید با سوتین بخوابید، بهتر است از سوتین های آزاد، نرم و انعطاف پذیرتر استفاده کنید. به عنوان مثال اگر در طول روز از سوتین های فنردار استفاده می کنید باید بدانید که آنها برای استفاده در شب مناسب نیستند. سوتین با پارچه نخی همیشه بهترین انتخاب است زیرا به پوست اجازه نفس کشیدن می دهد. خوابیدن با سوتین برای خانم هایی که دارای پستان های بزرگ بوده و ممکن است از حرکت پستان ها در طول شب اذیت شوند راه حل خوبی است. هیچ مدرک علمی وجود ندارد که نشان بدهد پوشیدن سوتین در طول روز ت ثیرات منفی بر سلامتی دارد. با این حال استفاده از سوتینی که متناسب با سایز پستان ها نباشد می تواند باعث ایجاد درد در گردن و عضلات سینه شود. محکم بودن بیش از حد بندهای سوتین نیز ممکن است روی شانه ها تاثیر بگذارد. بندهای سوتین یکی از اصلی ترین تکیه گاه های پستان ها است. همچنین یکی دیگر از مضرات استفاده از سوتین های تنگ ایجاد جوش های پوستی و در نتیجه ابتلا به است. بسیاری از خانم ها به اشتباه تصور می کنند که پوشیدن سوتین خطر ابتلا به را در آنها کاهش دهد. طبق این تصورات پوشیدن سوتین بر تخلیه غدد لنفاوی ت ثیر می گذارد، فرایندی که به دفع سموم و مواد زاید از بدن کمک می کند. اختلال در تخلیه غدد لنفاوی باعث تجمع سموم در جریان خون شده و به طور بالقوه خطر ابتلا به سرطان پستان را در خانم ها را افزایش می دهد. در حالیکه بررسی ها نشان می دهد هیچ ارتباطی میان پوشیدن سوتین و کاهش سرطان پستان وجود ندارد. در واقع علت یکی از علت های اصلی سرطان پستان در خانم ها چاقی یا اضافه وزن است. اگرچه استفاده از سوتین باعث حمایت از پستان ها می شود اما با این حال پستانها با گذشت زمان دچار افتادگی می شوند، و این کاملا طبیعی است. استفاده از سوتین در هنگام خواب در پیشگیری از این امر واقعا کمکی نمی کند. در داخل پستان رشته هایی از بافت همبند وجود دارد که به آنها رباط کوپر گفته می شود. این رابط ها باعث حفظ شکل ظاهری و استحکام پستان ها می شوند. رباط های کوپر با افزایش سن دچار کشیدگی شده و در نتیجه منجر به افتادگی پستان ها می شوند. یکی دیگر از دلایل کشیدگی رباط های کوپر کاهش و افزایش وزن های پیاپی است. رژیم های غذایی متوالی در خانم ها باعث می شود پوست شل شده و خاصیت ارتجاعی خود را از دست بدهد. به این ترتیب رباط های کوپر که پستان ها را بلند کرده و از آنها حمایت می کنند دچار کشیدگی زیاد شده و به دنبال آن پستان ها شکل و انسجام قبلی خود را از دست می دهند. بنابراین نپوشیدن سوتین در هنگام خواب به هیچ وجه نمی تواند عامل افتادگی پستان ها باشد. رباط های کوپر مسیول بالا نگه داشتن، حفظ شکل ظاهری و حمایت از پستان ها هستند. با گذشت زمان، این رباط ها کشیده شده و باعث آفتادگی پستانها می شوند. شل شدن پوست یا از بین رفتن خاصیت ارتجاعی آن نیز می تواند منجر به افتادگی پستان ها شود. عوامل مختلفی می توانند در زمان و همچنین شدت افتادگی پستان ها ت ثیر بگذارند. برخی از مهمترین دلایل افتادگی پستان ها عبارتند از: ژنتیک صفاتی مانند خاصیت ارتجاعی پوست، اندازه سینه و تراکم بافتی می توانند در شکل ظاهری سینه ها در طول زمان نقش داشته باشند. سن یک مساله اجتناب ناپذیر در افتادگی پستان ها است. با افزایش سن و پیر شدن، پوست بدن خاصیت ارتجاعی خود را از دست داده و ساختار و حجم بافت پستان ها نیز به نوبه خود دچار افتدگی می شوند. جاذبه زمین سینه های شما را به سمت پایین می کشد. در نتیجه راباط های کوپر به مرور زمان کشیده شده و بافت پستان ها آسیب می بیند. همچنین پستان های بزرگ بیشتر از پستان های کوچک در معرض آسیب ناشی از جاذبه زمین قرار می گیرند. افزایش و به خصوص در صورتی که همراه با ورزش نباشد باعث از بین رفتن قابلیت ارتجاعی پوست و در نتیجه افتادگی و تغییر شکل پستان ها می شود. یایسگی باعث می شود، کمبود این هورمون در بدن می تواند باعث از بین رفتن قابلیت ارتجاعی بافت پستان شود. در دوران بارداری سایز سینه ها افزایش پیدا می کند ولی پس از زایمان همزمان با شیردهی به نوزاد پستان ها دوباره کوچک شده و به اندازه سابق خود بازمی گردند. بزرگ و کوچک شدن سینه ها در دوران بارداری و پس از آن باعث شل شدن رباط های سینه شده و احتمال افتادگی سینه ها را افزایش می دهد. یکی از مهمترین مضرات سیگار از بین رفتن رشته های کلاژن موجود در پوست است. نیکوتین موجود در دود سیگار باعث تجزیه الاستین در بدن و در نتیجه افتادگی پوست بدن می شود. به همین علت زنان سیگاری معمولا دارای پستان های افتاده تری هستند. انجام دادن فعالیت های ورزشی شدید به خصوص ورزش هایی که حرکات مربوط به قفسه سینه در آنها بیشتر است در صورتی که بدون استفاده از سوتین های مناسب انجام شوند مضرات زیادی دارد. این کار باعث می شود رباط های کوپر به مرور زمان دچار کشیدگی شده و در نتیجه پستان ها افتاده شوند. هر چه شدت تمرینات بیشتر باشد پستان ها به محافظت و پشتیبانی بیشتری نیاز خواهند داشت. سوتین مورد استفاده در هنگام ورزش باید طوری باشد که پستان ها را کاملا به قفسه سینه چسبانده و مانع از تکان خوردن آنها در حین انجام تمرینات شود. افتادگی پستان ها در طول زمان یک مساله کاملا طبیعی و اجتناب ناپذیر است. با این وجود روش هایی وجود دارد که خانم ها با کمک آنها می توانند سرعت افتادگی پستان ها را تا حدودی کاهش دهند. وضعیت نامناسب بدنی به جاذبه زمین فرصت بیشتری می دهد تا پستان ها را به سمت پایین بکشند. اما ایستادن یا نشستن در وضعیت مناسب با پشت صاف و شانه های رو به عقب، می تواند به حمایت از پستانها کمک کرده و حتی مانند یک لیفت طبیعی عمل کند. یک رژیم غذایی متعادل نقش خیلی مهمی در پیشگیری از افتادگی زودرس پستان ها دارد. حفظ وزن در یک محدوده سالم باعث می شود خانم ها نیازی به کاهش وزن های متوالی نداشته باشند. در نتیجه سفتی بافت پستان ها همچنان حفظ شده و احتمال افتادگی پستان ها کاهش پیدا می کند. نوشیدن روزانه مقدار زیادی مایعات باعث آبرسانی به بدن می شود. سالم و مرطوب نگه داشتن پوست باعث می شود خاصیت ارتجاعی پوست تا مدت ها حفظ شود. سیگار کشیدن علاوه بر از میان بردن خاصیت ارتجاعی پوست باعث سرعت بخشیدن به فرایند پیری می شود. در نتیجه پستان ها زودتر از موعد دچار افتادگی می شوند. پستان دارای عضله نیست. در واقع قسمت بیشتر پستان از بافت چربی تشکیل شده که توسط رباط های اطراف بالا نگه داشته می شوند. بنابراین هیچ تمرینی وجود ندارد که بتواند پستان های افتاده را دوباره به حالت قبلی خود برگرداند. اما با این حال انجام ورزش های مربوط به بالا تنه با تقویت عضلات سینه و بالاتنه باعث می شود تا ظاهر پستان ها بهتر شود. افتادگی سینه علاوه بر خطراتی که در سلامتی خانم ها دارد باعث کاهش شدید اعتماد به نفس آنها می شود. زیبا بودن فرم پستان ها علاوه بر ایجاد اعتماد به نفس خطر ابتلا به مشکلات روحی را در خانم ها کاهش می دهد. تمرینات مربوط به تقویت عضلات سینه عبارتند از: پرس سینه شنا سویدی ورزش با دمبل حرکت تی پلنک انقباض قفسه سینه پرواز قفسه سینه با دمبل منابع: |
از شایع ترین عوارض واکسن کرونایش که ممکن است در برخی از دریافت کنندگان واکسن بروز پیدا کند، می توان به واکنش محل تزریق واکسن اشاره کرد. سایر عوارض جانبی گزارش شده واکسن شامل خستگی، سردرد و درد عضلانی است در بررسی هایی به عمل آمده اطلاعات در مورد واکسن از شرکت کننده ای که در یک آزمایش بالینی در حال انجام مرحله ثبت نام کرده اند، جمع آوری شده است نتایج این بررسی ها نشان داده که شایع ترین عارضه جانبی گزارش شده از واکسن، واکنش محل تزریق است در اوایل این ماه، سازمان غذا و دارومنبع مورد اعتماد اولین مجوز استفاده اضطراری خود را برای واکسن در افراد ساله و بالاتر صادر کرد تحت نظر، هم اکنون واکسن جدید می تواند در ایالات متحده توزیع شود این مجوز را پس از بررسی اطلاعات موجود در مورد کارایی و ایمنی در مورد واکسن جدید صادر کرد. بر اساس شواهد حاصل از آزمایشات بالینی، سازمان غذا و دارو مزایای شناخته شده واکسن را بیشتر از خطرات آن تشخیص داده است داده های موجود نشان می دهد که تزریق واکسن پس از دو دوز تا درصد در پیشگیری از بیماری ها موثر بوده است. تاکنون، تحقیقات همچنین نشان داده است که واکسن از مشخصات ایمنی خوبی برخوردار است هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید دکتر متیو هاینز، در این مورد می گوید: بر اساس تعداد زیادی از افرادی که در طول مطالعه از نزدیک تحت نظارت قرار گرفته اند، میزان ایمنی و اطمینان واکسن از نظر بروز عوارض جانبی بسیار عالی بوده است. البته، ما باید به بررسی های خود ادامه دهیم. واکسن در دو دوز و به فاصله هفته تجویز می شود تا به امروز، اطلاعات ایمنی در مورد واکسن از شرکت کننده ای که در یک آزمایش بالینی در حال انجام مرحله ثبت نام کرده اند، جمع آوری شده است در میان این شرکت کنندگان، افراد واکسن و ، دارونما دریافت کرده اند. وضعیت سلامتی آنها به مدت متوسط ماه پس از واکسیناسیون مورد بررسی قرار گرفت. معمولا عارضه جانبی گزارش شده از واکسن، واکنش محل تزریق واکسن بوده است. چنین واکنش هایی می تواند باعث ایجاد برخی از درد و علایم دیگر در اطراف ناحیه تزریق واکسن شود برخی افراد قرمزی، گرمی، کمی تورم یا سفتی در ناحیه محل تزریق را تجربه کرده اند که کاملا بروز این عوارض طبیعی بوده است. سایر عوارض جانبی گزارش شده واکسن شامل خستگی، سردرد و درد عضلانی است واکنشهای جانبی شدید در کمتر از . % از شرکت کنندگان در آزمایش رخ داده است و در سالمندان کمتر از شرکت کنندگان جوان دیده شده است. اما مشخص نیست که این واکسن تا چه اندازه برای سایر گروه ها مانند زنان باردار و کودکان زیر سال مطمین است. خستگی تقریبا در درصد از افراد گزارش شده ا در حالی که سردرد و درد عضلانی به ترتیب حدود و درصد از شرکت کنندگان را تحت ت ثیر قرار داده است. در بیشتر موارد، این علایم خفیف بوده و ظرف مدت یک روز برطرف شده اند تعداد کمتری از شرکت کنندگان پس از واکسیناسیون لرز، درد مفصل یا تب را تجربه کردند شرکت کنندگان احتمالا چنین علایمی را پس از دوز دوم واکسن بروز داده اند. بررسی ها نشان می دهد که احتمال بروز واکنش و عوارض واکسن در دوز دوم کمی بیشتر و شدید تر است، که با توجه به اینکه سیستم ایمنی بدن شما قبلا در معرض خطر قرار گرفته، کاملا طبیعی به نظر می رسد است. میزان عوارض جانبی بین افرادی که واکسن زده بودند در مقایسه با کسانی که دارونما دریافت کرده اند، تفاوت بسیار کمی دیده شد. این در حالی بود که بین افرادی که واکسن دریافت کرده بودند مورد ابتلا به فلج بل گزارش شد اما در بین افرادی که دارونما مصرف کردند موردی از ابتلا به فلج بل دیده نشده است. با این حال، این چهار مورد با میزان فلج بل در جمعیت عمومی شاید تا حدودی طبیعی باشد. به عبارت دیگر، هیچ دلیل مشخصی مبنی بر اینکه فلج بل توسط واکسن وجود ندارد احتمال بروز واکنش های شدید آلرژیک به واکسن های مختلف به ندرت دیده می شود اما احتمال بروز آن وجود دارد. بر همین اساس سازمان غذا و دارو توصیه می کند افرادی که واکنش آلرژیک شدیدی نسبت به دوز قبلی واکسن یا سایر مواد تشکیل دهنده آن تجربه کرده اند، نباید دوز دوم را دریافت کنند کارشناسان معتقدند که برخی افراد شاید بخواهند واکسن را در زمانی دریافت کنند که احتمال مدیریت عوارض جانبی احتمالی مانند خستگی یا سردرد آسان تر باشد بر همین اساس آنها توصیه می کنند، واکسن را در ساعات اولیه صبح روز کاری دریافت نکنند. بهتر است تزریق واکسن را به روز های غیرکاری یا ساعات پایان روز منتقل کنند. در صورت بروز عوارض جانبی آزار دهنده یا برطرف نشده، با ارایه دهنده خدمات بهداشتی خود تماس بگیرید. اگر فکر می کنید ممکن است واکنش آلرژیک شدید داشته باشید، به اورژانس مراجعه کنید معمول و طبیعی است اما بروز عوارض جانبی خفیف و متوسط نباید شما از دریافت دوز دوم منصرف کند. دریافت فقط یک نوبت واکسن، ممکن است موثر نباشد و مصونیت افراد به صورت ناقص باقی می ماند. اگر در مورد واکسن سوال یا نگرانی دارید، حتما با پزشک مشورت کنید بهتر است قبل از دریافت واکسن مزایا و خطرات احتمالی آن را در نظر بگیرید. بالتبع تحمل برخی عوارض احتمالی در محل تزریق مانند درد جزیی در برابر مرگ احتمالی ناشی از بیماری موثرتر و باارزش تر خواهد بود. به گفته متخصصان، به احتمال زیاد حتی پس از تزریق واکسن COVID - باید از ماسک استفاده کرده و فاصله فیزیکی خود را با دیگران در جمع حفظ کنید. آنها معتقدند حتی بعد از تزریق واکسن با یک راه طولانی برای مقابله با ویروس روبرو هستیم. این در حالی است که اثربخشی واکسن برای مقابله با این بیماری به مدت زمان زیادی نیاز دارد. آنها می گویند که اثر بخشی واکسن تا زمانی که بیماری همه گیر ادامه دارد مدت زمان زیادی طول می کشد. دکتر تیموتی بروور، استاد پزشکی در بخش بیماری های عفونی در مورد مدت زمان اثربخشی واکسن کرونا می گوید: اولویت واکسیناسیون به کارمندان مراکز های بهداشتی در خط مقدم و افراد مسن پرخطر داده می شود. اما به عنوان مثال در ایالت کالیفرنیا تامین کافی واکسن برای ت مین این افراد وجود ندارد. این در حالی است که حدود . میلیون کالیفرنیایی در اولویت قرار دارند و در حال حاضر، حدود یک ششم مقدار دوزهای مورد نیاز وجود دارد. با توجه به اینکه تعداد افرادی که در اولویت دریافت واکسن قرار دارند زیاد هستند، نباید توقع داشته باشیم که تزریق واکسن تغییر فوری و زیادی را در مقابله با این بیماری داشته باشد. تاثیر گذاری دقیق واکسن و مدت زمان آن کاملا غیرپیش بینی است. متخصصان معتقدند که به احتمال زیاد مدت زمان تاثیر گذاری واکسن کرونا ممکن است تا سه ماهه دوم سال طول بکشد. آنها معتقدند جدا از اینکه باید موضوع توزیع دوزهای واکسن بیشتر را مورد بررسی قرار دهیم که افراد بیشتری بتوانند واکسینه شوند، باید به فشار روانی که کادر درمان را درگیر می کند هم توجه ویژه ای داشته باشیم. با توجه به شیوع بیماری باید همزمان با توزیع تدریجی واکسن در بین کادر درمان باید با این عفونت کشنده هم مقابله کنیم. بر همین اساس هر مرکزی باید برنامه توزیع واکسن خود را تهیه کرده و نحوه و زمان اختصاص آن را تعیین کند. چون به نظر می رسد ذخیره سازی واکسن Pfizer - BioNTech به امکانات فوق العاده سرد در درجه سانتیگراد نیاز دارد. همه مراکز های درمانی باید امکانات لازم را برای ذخیره سازی واکسن داشته باشند. واکسن COVID - مانند اکثر واکسن های دیگر به دو دوز نیاز دارد که در حدود تا هفته از یکدیگر تزریق می شوند. این روش تزریق برای اکثر واکسن ها در نظر گرفته می شود. بر همین اساس مردم بهتر است اطلاعات کافی رابرای اینکه چه زمانی، چگونه و از کجا باید دوز دوم را تامین کنند را از مراکز های درمانی بپرسند. به طور کلی واکسن ها به میزان قابل توجهی ایمن و بی خطر هستند. حتی اگر کسی عوارض یک بیماری را در نظر بگیرد در برابر عوارض واکسن آن خیلی بیشتر است. همین مورد در مورد واکسن های ویروس کرونا در حال تولید هم صدق می کند. واکسن های ویروس کرونا از روش های مختلفی استفاده می کنند، اما هیچ یک شامل ویروس های بیماری زا نیستند و خود واکسن منجر به بیماری نمی شود. از طرفی هم قانون ملی آسیب واکسن ایجاب می کند که واکسن ها باید ایمن و موثر باشند و تا زمانی که بی خطر تلقی نشوند در دسترس عموم قرار نمی گیرند. منابع: |
شایع ترین علت سرفه خشک به عفونت های دستگاه تنفسی و آسم مربوط می شود. سرفه یک عکس العمل طبیعی برای پاکسازی گلو و ریه ها از عوامل محرک و خارجی است. سرفه خشک که به طور گاه به گاه بروز پیدا می کنند به ندرت می تواند باعث نگرانی شود، اما سرفه مداوم می تواند نشان دهنده یک بیماری مهم و حتی خطرناک باشد. سرفه خشک، سرفه ای است که هیچ خلط وترشحاتی با آن از گلو خارج نمی شود. سرفه های خشک ممکن است باعث احساس خارش در گلو شوند که اغلب به دلیل تحریک آن است. پزشکان اغلب از سرفه های خشک به عنوان سرفه های غیرخلط دار یاد می کنند. در مقابل سرفه های خشک، سرفه خلط دار، بلغم و مخاطی ایجاد می کند که در پاکسازی مجاری تنفسی از مواد تحریک کننده موثر هستند. پزشکان انجمن ریه آمریکا، سرفه ای را که بیش از هفته طول بکشد، مزمن می دانند. بسیاری از موارد، از آلرژی گرفته تا ریفلاکس اسید می تواند باعث سرفه خشک شود. در برخی موارد، هیچ دلیل مشخصی وجود ندارد. صرف نظر از علت، سرفه خشک مداوم می تواند زندگی روزمره شما را تحت ت ثیر جدی قرار دهد، به خصوص اگر در شب بدتر باشد. برخی از شایع ترین علت سرفه خشک، عبارتند از: هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید یک بیماری تنفسی است که توسط ویروس کرونا ایجاد می شود. شایعترین علایم آن تب، خستگی و سرفه خشک است. همچنین ممکن است افراد علایم زیر را تجربه کنند: بدن درد گلو درد گرفتگی بینی، آبریزش بینی یا هر دو با گذشت زمان، ممکن است فرد دچار درد قفسه سینه و اختلال در تنفس شود. در حال حاضر هیچ درمانی برای وجود ندارد، اما پاراستامول ممکن است به تسکین علایم مبتلایان، کمک کند. افراد مبتلا، باید در خانه استراحت کنند و تا آنجا که ممکن است از افراد دیگر دور باشند و فاصله اجتماعی را رعایت کنند. اگر شخصی دچار یک فوریت پزشکی مانند مشکلات تنفسی شود، نیاز به مراقبت های پزشکی اورژانسی دارد. باید با پزشک معالج تماس گرفته و از او راهنمایی بگیرند. ممکن است فرد نیاز به بستری شدن در بیمارستان داشته باشد. عوامل زیادی در هوا وجود دارد از جمله دود، آلودگی، گرد و غبار، کپک و گرده که می تواند مجاری تنفسی شما را تحریک کند. ذرات شیمیایی مانند دی اکسید گوگرد یا اکسید نیتریک نیز می توانند منجر به بروز برخی مشکلات تنفسی شوند. حتی هوای تمیز که خیلی خشک یا خیلی سرد باشد می تواند باعث سرفه خشک در برخی افراد شود. آسم، وضعیتی است که در آن مجاری تنفسی شما متورم و باریک می شود. سرفه های مربوط به آسم می توانند هم خلط دار باشند و هم خشک، اما غالبا خشک هستند. یک بیماری طولانی مدت ریوی است که منجر به التهاب و باریک شدن و انسداد مجاری تنفسی در ریه ها می شود. یکی از رایج ترین علایم آسم، سرفه می باشد که معمولا هنگام شب یا صبح زود، هنگام بیدار شدن فرد، شدت می یابد. علایم دیگر آسم می تواند شامل موارد زیر باشد: تنگی نفس خس خس سینه تنگی قفسه سینه یا درد در حال حاضر هیچ درمانی برای آسم وجود ندارد، بنابراین، درمان بر اساس کاهش علایم و پیشگیری از تماس با مواد محرک برای کاهش حملات آسم متمرکز است. یا IPF شرایطی است که در آن بافت زخم، در داخل ریه های فرد ایجاد می شود. با ضخیم شدن بافت اسکار، تنفس فرد به طور فزاینده ای دشوار می شود چون خاصیت ارتجاعی ریه ها کاهش می یابد. اصطلاح ایدیوپاتیک به این معنی است که پزشکان دقیقا نمی دانند چه چیزی باعث بروز این بیماری می شود. یکی از رایج ترین علایم سرفه مداوم و خشک است. علایم دیگر می تواند شامل موارد زیر باشد: خستگی تنگی نفس کاهش اشتها و کاهش تدریجی وزن در حال حاضر هیچ درمان قطعی برای وجود ندارد، بنابراین هدف از درمان فقط تسکین علایم و کند کردن یا توقف پیشرفت بیماری است. درمان هایی که برای IPF به منظور تسکین این بیماری وجود دارند، عبارتند از: اکسیژن درمانی داروهایی مانند پیرفنیدون و نینتدانیب توانبخشی ریوی که یک برنامه تمرینی، آموزشی و پشتیبانی از افرادی است که به مدت طولانی دچار بیماری های ریوی هستند. ریفلاکس اسید معده یا، وضعیتی است که در آن اسید از معده به داخل مری برمی گردد. طبق یک بررسی در سال ، در % افراد مبتلا به سرفه مزمن و خشک مشاهده می شود. معمولا باعث ایجاد تعدادی از علایم گوارشی می شود که ممکن است شامل موارد زیر باشد: استفراغ حالت تهوع بوی بد دهان سوزش سردل درد یا دشواری هنگام بلعیدن با این حال، بررسی ها نشان می دهد که درصد از افراد مبتلا به سرفه ناشی از ممکن است این علایم گوارشی را تجربه نکنند. این موضوع می تواند تشخیص را در افرادی که سرفه مزمن و خشک دارند، برای پزشکان دشوار کند. افراد می توانند با استفاده از روش های زیر از ایجاد ریفلاکس معده پیشگیری کنند: ترک سیگار حفظ وزن در محدوده ی سالم اجتناب از غذاهای چرب یا ادویه دار افزایش تعداد وعده های غذایی و کاهش مقدار غذا در هر وعده عفونت های دستگاه تنفس فوقانی، مانند و آنفولانزا، می توانند باعث ایجادسرفه حاد شوند. علایم دیگر عفونت های تنفسی فوقانی ممکن است شامل موارد زیر باشد: تب گلو درد آبریزش بینی دردهای عضلانی فرد معمولا می تواند عفونت های ویروسی دستگاه تنفسی فوقانی را در خانه و با استراحت فراوان، هیدراته نگهداشتن بدن و مصرف، برای تسکین درد و تب درمان کند. پزشک ممکن است داروی ضد ویروسی را برای مبتلایان به آنفولانزا تجویز کند. سرفه مزمن و خشک گاهی اوقات می تواند یکی از علایم باشد. با این حال، سایر علل سرفه خشک بسیار شایع تر از بدخیمی است. علایم سرطان ریه می تواند شامل موارد زیر باشد: خستگی تنگی نفس کاهش وزن احساس ضعف سرفه خونی یا خلط دار که حاوی خون است. که ممکن است با تنفس یا سرفه بیشتر شود. درمان این بیماری، به نوع و مرحله سرطان ریه بستگی دارد. تشخیص و درمان به موقع می تواند تا حد زیادی، از ادامه بیماری جلوگیری کرده و آن را درمان کند. گزینه های درمانی می تواند شامل جراحی، شیمی درمانی و پرتودرمانی باشد. بیماری عروق کرونر و فشار خون بالا دیده می شود که می تواند توانایی قلب در پمپاژ خون را کاهش دهد. سرفه مداوم و خشک یکی از علایم نارسایی قلبی است. با این حال، همچنین می تواند باعث سرفه ای شود که مخاطی سفید یا کف رنگ صورتی ایجاد می کند: تورم شکم احتباس مایع مشکل در تمرکز خستگی و ضعف ضربان قلب سریع یا نامنظم تورم در پاها، مچ پا و پاها کمبود اشتها یا حالت تهوع تنگی نفس که ممکن است ناگهانی یا شدید باشد. سایر دلایل سرفه خشک می تواند شامل موارد زیر باشد: آلرژی سیگار کشیدن برخی از داروها مانند داروهای مهار کننده برای فشار خون بالا قرار گرفتن طولانی مدت در معرض آلودگی، گرد و غبار و مواد شیمیایی تحریک کننده برای تشخیص علت سرفه خشک، پزشک معمولا درمورد علایم و بیماری های زمینه ای بیمار سوالاتی می پرسد. سپس معاینه فیزیکی و گوش دادن به ریه ها را انجام می شود. همچنین ممکن است که پزشک برای کمک به تشخیص علل ایجاد سرفه، لازم باشد برخی بررسی ها را انجام دهد که شامل موارد زیر است: آزمایشات تصویربرداری با اشعه ایکس یا سی تی اسکن که تصویری از قسمت داخلی قفسه سینه تهیه می کند و به پزشکان امکان می دهد مشکلات و موارد غیر طبیعی را بررسی کنند. که روشی است که در آن فرد در داخل یک دستگاه پلاستیکی تنفس مس کند تا عملکرد ریه فرد مشخص شود. پزشکان از اسپیرومتری برای تشخیص بیماری هایی مانند آسم یا استفاده می کنند. آندوسکوپی دستگاه گوارشی، آندوسکوپ یک لوله باریک و بلند و دارای یک دوربین است. برای آندوسکوپی دستگاه گوارش فوقانی، پزشکان آندوسکوپ را از طریق دهان و گلو وارد بدن می کنند تا مشکلات داخل مری، معده ویا روده کوچک را بررسی کنند. درمان علت زمینه ای و اصلی ایجاد بیماری، معمولا بهترین راه برای کاهش شدت و دفعات آن است. با این حال، درمان های خانگی که ممکن است علایم فرد را بهبود بخشد می تواند شامل موارد زیر باشد: آب گرم و بخار حاصل از آن ممکن است خشکی گلو و تحریک آن را کاهش دهد. این دارو ها اغلب حاوی دکسترومتورفان هستند و ممکن است رفلکس سرفه را در فرد کاهش دهند. پیشگیری از سرفه خشک همیشه امکان پذیر نیست. با این حال، نکاتی که می توانند در تسکین علایم به شما کمک کنند، عبارتند از: عدم استعمال دخانیات نوشیدن آب به مقدار کافی استفاده از یک مرطوب کننده هوا برا حفظ رطوبت هوای خانه و محیط زندگی افرادی که سرفه های خونی دارند و یا سرفه های آنها در طولانی مدت ادامه پیدا کرده باید به پزشک مراجعه کنند. همچنین در صورت بروز سرفه خشک همراه با هر یک از علایم زیر، توصیه می شود فرد با پزشک مشورت کند: مشکل در بلعیدن احساس شی خارجی در گلو تنگی نفس یا دشواری در تنفس سرفه خشک، سرفه ای است که بلغم یا خلط تولید نکند. سرفه های خشک اغلب موقتی هستند و بندرت باعث نگرانی می شوند. با این حال، یک سرفه مزمن و خشک ممکن است نشانه ای از یک بیماری زمینه ای مانند آسم یا باشد. درمان علت زمینه ای بهترین راه برای کاهش شدت و دفعات سرفه های مزمن است، اما داروهای نیز ممکن است به تسکین علایم کمک کنند. در صورت عدم بهبود سرفه یا بروز سرفه های خونی باید با پزشک تماس بگیرید. |
چرا همیشه گرسنه هستم؟ این سوال مشترک خیلی از کسانی است که از خود رنج می برند و بدنبال راه کار هایی برای حل مشکل خود هستند. احساس گرسنگی همیشگی یا مداوم، بدترین دشمن هر رژیم غذایی یا است. گرسنگی مداوم نشانه این است که بدن شما برای عملکرد مناسب به نوعی سوخت نیاز دارد. در اینجا، سوخت به معنای غذا است. اگر یک وعده غذایی را از دست داده اید، گرسنگی امری طبیعی است. اما اگر یک وعده غذایی خورده اید و قبل از وعده بعدی خود احساس گرسنگی بیش از حد دارید، این مسیله را نادیده نگیرید. احساس گرسنگی مداوم نشانه خوبی نیست. گرسنگی مداوم می تواند علت های زیادی داشته باشد. بهتر است برای پیشگیری از بروز عوارض احتمالی این وضعیت به پزشک مراجعه کنید. دارو های خواب آور قوی و کسانی که در خوابیدن تا ساعته روزانه مشکل دارند، می توانند منجر به احساس گرسنگی مداوم کنند. بی خوابی می تواند بر دو هورمون مرتبط با اشتها ت ثیر بگذارد و باعث افزایش سطح گرلین، هورمونی که اشتها را تحریک می کند و همچنین کاهش سطح لپتین، هورمونی که باعث احساس سیری می شود، شود. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید یک مطالعه در سال در منتشر شده است که خواب ناکافی ممکن است منجر به انتخاب غذاهایی شود که توانایی افزایش وزن را دارند. همراه با احساس گرسنگی، از دیگر علایم کمبود خواب می توان به تغییر روحیه، هوشیار ماندن، افزایش تصادفات، بیدار ماندن در طول روز و افزایش وزن اشاره کرد. سعی کنید در طول شب تا ساعت بخوابید. با انجام این کار، سطح انرژی و هورمون های گرسنگی خود را دوباره به حالت اولیه برمی گردانید. در هنگام جنگ یا حالت پرواز، هورمون استرس بدن یا همان کورتیزول افزایش می یابد. این هورمون بدن را به خوردن غذا ترغیب می کند. در واقع، کورتیزول شما را به خوردن قند و غذاهای پرچرب تشویق خواهد کرد. خوردن بیشتر در هنگام استرس، احساسات منفی یا اضطراب را کاهش نمی دهد، بلکه نیاز به خوردن بیشتر را ایجاد می کند و منجر به افزایش وزن و مشکلات بیشتر سلامتی می شود. بررسی ها نشان می دهد که یک واکنش روانی - فیزیولوژیکی به استرس ممکن است بر رفتار غذایی ت ثیر بگذارد. با گذشت زمان، این تغییرات می تواند بر وزن و سلامتی ت ثیر بگذارد. مطالعه ای که توسط مرکز پزشکی در سال انجام شد، گزارش می دهد که برخی از افراد مبتلا به استرس یا افسردگی، هنگام بالا رفتن هورمون گرسنگی گرلین در بدن، پرخوری می کنند. سایر علایم مربوط به استرس شامل خشم، خستگی، سردرد، مشکلات خواب، ناراحتی معده و موارد دیگر است. برای مقابله با استرس، ورزش و مراقبه کنید. حتی گوش دادن به موسیقی می تواند به کنترل سطح استرس شما کمک کند. گرسنگی بیش از حد نیز با پرکاری تیرویید همراه است، یک بیماری شایع که بر تیرویید ت ثیر می گذارد. اگر تیرویید شما بیش از حد فعال باشد، به این معنی است که از پرکاری تیرویید رنج می برید. هنگامی که سطح هورمون تیرویید بیش از حد بالا باشد، عملکردهای حیاتی بدن تسریع می شود و شما انرژی را سریعتر از آنچه که نیاز دارید می سوزانید. همانطور که بدن شما از نظر متابولیکی سرعت می گیرد، در نتیجه گرسنگی افزایش می دهد. هنگامی که از پرکاری تیرویید رنج می برید، حتی پس از خوردن بیش از حد زیاد، وزن اضافه نمی کنید. در عوض، از آنجا که کالری ها بیشتری را از دست می دهید، وزن کم می کنید. علاوه بر تغییر اشتها و بزرگ شدن غده تیرویید، از دیگر علایم پرکاری تیرویید می توان به ضربان قلب سریع، برآمدگی چشم، احساس عصبی، تعریق زیاد، ضعف عضلانی و احساس تشنگی حتی پس از نوشیدن آب اشاره کرد. کاهش قند خون یا افت قند خون به این معنی است که گلوکز در بدن شما به سطح بسیار پایینی کاهش یافته است. افت قند خون می تواند شما را گرسنه کند. مغز برای عملکرد به انرژی نیاز دارد و گلوکز توسط مغز به عنوان سوخت پذیرفته می شود. بنابراین وقتی قند در جریان خون شما کاهش می یابد، قدرت مغزی شما نیز کمتر می شود. در این شرایط مغز سپس شروع به دادن سیگنال هایی می کند که بدن شما به سوخت نیاز دارد، از این رو احساس گرسنگی می کنید. برای افرادی که از قند خون پایین رنج می برند، از اصطلاح جدید استفاده می شود که به معنی گرسنگی عصبی است. در مطالعه ای که در سال در مجله منتشر شد، محققان دریافتند که زوج های متاهل وقتی سطح قند خون آنها پایین است عصبانی می شوند و نسبت به یکدیگر معترض هستند. به غیر از گرسنگی، سایر علایم کاهش قند خون شامل اضطراب، رنگ پریدگی پوست، تعریق، احساس گزگز در اطراف دهان و احساس عمومی ناخوشایند بودن است. پایین بودن قند خون یکی از نگرانی های رایج در افراد دیابتی است، اما افرادی که سایر مشکلات بهداشتی مانند هپاتیت، اختلالات کلیوی و مشکلات غده فوق کلیوی یا هیپوفیز را دارند نیز می توانند این مشکل را تجربه کنند. دیابت نوع و دیابت نوع می توانند باعث گرسنگی مکرر گرسنگی شوند. در شرایط عادی، بدن قند موجود در غذا را به سوختی به نام گلوکز تبدیل می کند. اما اگر مبتلا به دیابت هستید، ممکن است قند غذایی که می خورید برای ت مین انرژی وارد بافت های شما نشود. این وضعیت می تواند باعث شود که عضلات و سایر بافت های شما اشتیاق بیشتری به غذا داشته باشند. علایم دیگر دیابت علاوه بر افزایش اشتها، تشنگی شدید، تکرر ادرار، کاهش وزن بدون دلیل، تاری دید، بریدگی ها و کوفتگی، احساس سوزن سوزن شدن دست و پا و خستگی مداوم است. چه شما به دیابت نوع و چه به نوع مبتلا باشید، مهم است که سطح قند خون خود را کنترل کنید. وگرنه بر اندام های مختلف بدن ت ثیر منفی می گذارد. در بعضی مواقع، گرسنگی بیش از حد حتی بعد از خوردن به موقع یک وعده غذایی می تواند نشانه ای از ابتلا به کرم در روده باشد. کرم ها، به خصوص آنهایی که شبیه به کرم های نواری یا کرم های سوزنی هستند، می توانند برای مدت طولانی زندگی کنند بدون اینکه علایمی را بروز دهند. کرم ها از بدن همه مواد مغذی ضروری را جذب خواهند کرد، بنابراین شما را بیشتر از حد معمول گرسنه می کند. عفونت های انگلی، ممکن است فرد را دچار گرسنگی شدید بخصوص در اوایل صبح کندو همچنین احتمال دارد فرد بعد از خوردن غذا هرگز احساس سیری نکند. اگر احساس گرسنگی شمابا کاهش وزن همراه است، حتما به پزشک خود مراجعه کنید. تغییرات هورمونی مداوم در بدن که در نیمه دوم چرخه قاعدگی رخ می دهد و طی تا روز پس از شروع قاعدگی از بین می رود، می تواند احساس گرسنگی مداوم را ایجاد کند. همچنین، در این مدت دمای پایه بدن افزایش می یابد که بیشتر بر اشتهای زنان ت ثیر می گذارد. علاوه بر احساس گرسنگی، زنان مبتلا به سندرم قبل از قاعدگی تمایل به احساس خستگی و کم آبی نیز دارند. علایم دیگر این وضعیت شامل نفخ، سردرد، حساسیت پستان، تغییرات خلقی، خستگی و مشکلات خواب است. برای کنترل ولع مصرف مواد غذایی قبل از پریود، با هر وعده غذایی خود غذاهای غنی از پروتیین بخورید. حتی مصرف کربوهیدرات ها و قندهای فرآوری شده و تصفیه شده را به حداقل برسانید. بسیاری از خانم های باردار افزایش اشتها را تجربه می کنند. در حقیقت، افزایش اشتها به کودک اطمینان می دهد که مواد مغذی کافی برای رشد را دریافت کند. طبیعی است که در طی سه ماهه اول حدود تا پوند وزن و سپس در سه ماهه دوم و سوم هفته ای پوند وزن اضافه کنید. با این حال، افزایش اشتها در دوران بارداری نباید باعث این شود که هر چیزی را بخورید. از غذاهای فرآوری شده و تصفیه شده و بسیاری از غذاهای شیرین پرهیز کنید. خوردن غذاهای کامل غنی از مواد مغذی باعث سلامتی شما و کودک در حال رشد می شود. همچنین باعث می شود کمتر دچار پرخوری شوید. وقتی بدن به طور مزمن دچار کم آبی می شود، می توانید احساس گرسنگی نیز کنید. در حقیقت، بسیاری از مردم گرسنگی را به خاطر تشنگی اشتباه می گیرند. تشنگی زمانی اتفاق میفتد که بدن شما به آب احتیاج داشته باشد. با این حال، ممکن است سیگنال تشنگی را با گرسنگی اشتباه بگیرید. زیرا همان قسمت مغز (هیپوتالاموس) سیگنال هایی را برای هر دو ارسال می کند. در صورت کمبود آب بدن، مغز سیگنالی را برای شما ارسال می کند که در واقع نیاز به مصرف مایعات دارید. همچنین آب برای سلول ها لازم است تا از مواد مغذی موجود در غذایی که می خورید استفاده کنند. عدم دسترسی به مواد مغذی باعث می شود گرسنگی بیشتری را تجربه کنید. هنگام کمبود آب بدن، جدا از احساس گرسنگی، علایمی مانند یبوست، خشکی پوست، کمبود انرژی، سرگیجه، خشکی چشم و کاهش ادرار را نیز تجربه خواهید کرد. دفعه بعدی که احساس گرسنگی کردید، یک یا دو لیوان آب بنوشید تا مشکل گرسنگی شما برطرف شود. مصرف روزانه یک لیوان شراب یا آبجو همراه با شام نیز می تواند دلیل گرسنگی شما در تمام مدت باشد. نوشیدن الکل می تواند منجر به افزایش هورمون گرلین شود که احساس گرسنگی را تحریک می کند. حتی اگر معده شما سیر باشد. همچنین، مشخص شده است که افراد هنگام نوشیدن الکل تمایل به خوردن بیشتر دارند. همچنین، مصرف الکل باعث کم آبی بدن شما می شود که به نوبه خود می تواند شما را فریب دهد و فکر کنید که بدن شما واقعا به آب احتیاج دارد. بررسی ها نشان می دهد که الکل، وضعیت مغز را به حالت گرسنگی تغییر می دهد، و منجر به بروز گرسنگی می شود. جوش شیرین ت ثیر منفی بر اشتها دارد و می تواند گرسنگی را تحریک کند. آدامس، حتی آدامس بدون قند، می تواند احساس گرسنگی را افزایش دهد. مصرف کربوهیدرات های نشاسته ای باعث می شود غذای بیشتری میل کنید. اختلالات خوردن مانند پرخوری عصبی می تواند باعث گرسنگی بیش از حد شود. شرایط بهداشت روانی مانند اختلال دو قطبی و افسردگی شیدایی می تواند میل شما به غذا را به شدت افزایش دهد. پروتیین بدون چربی و چربی های سالم احساس گرسنگی را از بین می برد. اگر مرتبا آنها را نمی خورید، معده شما برای مدت طولانی سیر نمی شود. خوردن غذاهای فرآوری شده بیشتر مانند نان سفید، کلوچه و حتی سس سالاد می تواند قند خون شما را افزایش دهد. حتی احساس گرسنگی بیشتری نسبت به قبل ایجاد کند. غذا خوردن با سرعت سریع می تواند باعث پرخوری یا احساس گرسنگی شما بعد از اتمام غذا شود. غذای خود را به آرامی بخورید، هر لقمه را میل کنید و از غذا لذت ببرید. اختلالات ژنتیکی مانند سندرم پرادر - ویلی نیز گاهی اوقات مسیول گرسنگی بیش از حد است. به همین ترتیب، یک ناهنجاری کروموزومی می تواند باعث گرسنگی بیش از حد شود. برخی از داروهای خاص می توانند اشتهای شما را افزایش دهند. به طور خاص، داروهای ضد افسردگی و کورتیکواستروییدها حتی پس از یک وعده غذایی در اندازه طبیعی می توانند احساس گرسنگی در شما ایجاد کنند. منبع |
رابطه جنسی محافظت شده یا ایمن به رابطه و تماس جنسی گفته می شود که شما و شریک جنسی تان را در برابر عفونت های منتقل شده و بارداری بدون برنامه محافظت می کند. تماس جنسی که شامل تبادل مایع منی، مایعات واژن یا خون بین دو طرف نباشد یک رابطه جنسی محافظت شده محسوب می شود. رابطه جنسی محافظت نشده یا غیر ایمن احتمال دارد شما یا همسرتان را در معرض خطر ابتلا به بیماری های مقاربتی مانند کلامیدیا، سوزاک، سیفلیس، دستگاه تناسلی مایکوپلاسما، اچ آی وی یا ، حتی ممکن است منجر به یک بارداری بدون برنامه شود. با ایجاد یک مانع فیزیکی برای جلوگیری از تبادل، مایعات واژن یا خون و هر نوع میکروارگانیسم، بهترین محافظت را در برابر STI ایجاد می کند. اما کاندوم و سایر به طور % در جلوگیری از بیماری های مقاربتی موثر نیستند. با این حال، کاندوم ها در صورت استفاده صحیح، بهترین محافظت کننده نسبت به بقیه راههای پیشگیری برخوردار هستند. برای مفید بودن کاندوم ها، از ابتدای رابطه جنسی تا پایان باید از آنها استفاده شود زیرا انتقال از طریق انزال هم صورت می گیرد. در صورت نیاز به روان سازی بیشتر، فقط از روان کننده های پایه آب استفاده کنید. روان کننده های دیگر می توانند به کاندوم آسیب برسانند و حتی آن را پاره کنند. کاندوم مردانه یک غلاف خوب، محکم، لاستیکی و لاتکس است که در اندازه ها و سبک های مختلف موجود است. کاندوم های ساخته شده از پلی اورتان برای افراد حساس به لاتکس وجود دارد. به یاد داشته باشید که دیافراگم (کلاهی که در واژن برای پوشاندن دهانه رحم ایجاد شده است) محافظت خوبی در برابر بارداری است، اما از شما در برابر STI یا بیماری های مقاربتی محافظت نمی کند. شبیه کاندوم معمولی، ساخته شده از پلی اورتان است، اما برای داخل واژن طراحی شده است. کاندوم زنانه از قبل روغن کاری شده و در یک اندازه متناسب برای موارد مختلف ساخته شده است. همیشه و در هر رابطه جنسی از یک کاندوم روان و جدید استفاده کنید. تاریخ مصرف کاندوم ها را بررسی کنید و بسته را باز کنید، مراقب باشید که کاندوم را با ناخن، جواهرات یا دندان پاره نکنید. در هنگام استفاده از کاندوم باید از روش های دیگر پیشگیری هم استفاده کنید. به عنوان مثال، همراه با کاندوم باید از ویبراتورها و سایر وسیله های جنسی نفوذی، یک دستکش لاتکس برای نفوذ دیجیتال واژن یا مقعد و یک سد دندانی در هنگام (یک ورق لاتکس که روی را می پوشاند) استفاده شود. کاندوم، حتی اگر به درستی هم استفاده شود، به طور درصد از شما در برابر STI یا بارداری بدون برنامه محافظت نمی کند. مواردی که باید هنگام استفاده از آنها در نظر گرفته شوند، عبارتند از: اگر کاندوم ناحیه آلوده را به طور کامل پوشش ندهد، رابطه جنسی با استفاده از کاندوم هم احتمال دارد باعث ایجاد عفونت شود. به عنوان مثال، برخی از عفونت ها مانند شپش عانه، گال، و تبخال در اثر تماس نزدیک پوست با پوست منتشر می شوند. کاندوم تا حدودی از شما در برابر بروز بیماری مقاربتی STI محافظت می کند اما زیاد قابل اطمینان نیست زیرا تمام ناحیه دستگاه تناسلی را پوشش نمی دهد. کاندوم احتمال دارد پاره شود، به ویژه اگر درست از آن استفاده نکنید یا از مناسب استفاده نشود. به همین دلیل همیشه باید از روان کننده های پایه آب استفاده کنید. بیشتر روان کننده های پایه روغن باعث پاره شدن کاندوم می شوند و نباید از آنها استفاده کرد. کاندوم را در معرض گرمای طولانی مدت قرار ندهید. از کاندومی که تاریخ مصرف آن گذشته یا دست دوم را استفاده نکنید. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید رابطه جنسی ایمن در زمان آمادگی هر دو طرف، رابطه ای لذت بخش، محترمانه و محافظت شده است. روش هایی که می توانید رابطه جنسی ایمن تری را تضمین کند، عبارتند از: در مورد آنچه می خواهید با شریک جنسی خود ارتباط برقرار کنید و از جنسیت لذت ببرید با هم صحبت کنید. برای پیشگیری از بارداری بدون برنامه، علاوه بر کاندوم از انواع دیگر راه های پیشگیری از بارداری نیز استفاده کنید. داشتن رابطه جنسی با تنها یک شریک زندگی، در حالی که هیچ یک ازطرفین به بیماری های مقاربتی مبتلا نباشند، ایمن ترین راه برای برقراری رابطه جنسی است. توجه داشته باشید که مواد مخدر و الکل می تواند بر توانایی در تصمیم گیری درست ت ثیر بگذارد. از داشتن رابطه جنسی که احتمال دارد پشیمان شوید، خودداری کنید. با آزمایش برای عفونت های شایع و درمان هر گونه بیماری احتمالی، خصوصا اگر شریک جدیدی دارید برای رابطه ایمن تلاش کنید. نوازش کردن مقاربت جنسی با استفاده از راههای پیشگیری از بارداری مانند کاندوم اگرچه مطالعات اخیر نشان داده است که بوسیدن گلو (بوسیدن فرانسوی) احتمال دارد با انتشار سوزاک همراه باشد. نمونه هایی از فعالیت های جنسی محافظت نشده رابطه جنسی محافظت نشده با بیش از یک همسر، خطر ابتلا به STI را افزایش می دهد. نمونه هایی از فعالیت های جنسی محافظت نشده عبارتند از: داشتن رابطه جنسی بدون کاندوم زن و مرد استفاده نادرست از کاندوم یا ادامه رابطه جنسی پس از پاره شدن کاندوم تلاش برای استفاده مجدد از کاندوم یا استفاده از کاندومی که تاریخ مصرف آن گذشته است. ریختن مایعات بدن مانند خون قاعدگی، منی یا مایعات واژن در داخل بدن فرد دیگری (به عنوان مثال دهان، واژن یا مقعد) برداشتن آلت تناسلی مرد قبل از انزال به جای استفاده از کاندوم (مایع قبل از انزال احتمال دارد عفونی باشد و همچنین می تواند حاوی اسپرم باشد که منجر به بارداری می شود) برخی از عواملی که می توانند احتمال رابطه جنسی ناامن را افزایش دهند، عبارتند از: استفاده از داروهای تفریحی مست بودن که باعث کاهش تمرکز و دقت فرد می شود. فکرکردن به این که اشکالی ندارد "فقط این یک بار" است. احساس استرس و تحت فشار بودن برای داشتن رابطه جنسی برخی از مردم افسانه ها و باور های غلط مختلفی راجع به رابطه جنسی محافظت شده را قبول دارند، یا ممکن است بخواهند با این باور های خودشان فرد مقال را راضی و متقاعد کنند. برخی از باورهای غلط در مورد رابطه جنسی، عبارتند از: خرید کاندوم شرم آور است. کاندوم احساس رابطه جنسی را از بین می برد. لزبین ها به بیماری های مقاربتی مبتلا نمی شوند. مصرف قرص به معنای رابطه محافظت شده است. برنامه ریزی قبلی برای رابطه جنسی روحیه را خراب می کند. از طریق نگاه کردن به کسی می توانید تشخیص دهید که STI دارد یا ندارد. استفاده از رابطه جنسی محافظت شده یعنی این که یکی از طرفین به بیماری مقاربتی مبتلا است. تمرین رابطه جنسی ایمن به این معنی است که یکی از ما مصرف کننده مواد مخدر تزریقی هستیم. برای مقابله با موانع و مشکلات ناشی از رابطه جنسی محافظت شده می توانید راهکارهای زیر را رعایت کنید: سلامت جنسی خود را در اولویت قرار دهید این بسیارمهم است. نحوه استفاده درست از کاندوم را آموزش ببینید. احتمال دارد کمی خجالت بکشید، اما بهترین را برای پیشگیری از ابتلا به بیماری مقاربتی است. فکر نکنید فقط با نگاه کردن به کسی می توانید بیماری STI را تشخیص دهید. اکثر بیماری های مقاربتی علایم مشخصی ندارند. اگر متوجه شدید استفاده از کاندوم لذت جنسی در شما را کاهش می دهد، برای داشتن احساس بیشتر و حساسیت، از کمی روان کننده بر پایه آب در نوک کاندوم استفاده کنید. استفاده از راههای دیگر پیشگیری از بارداری به جز کاندوم، مانند قرص های ضد بارداری خوراکی، فقط در برابر بارداری غیر برنامه ریزی شده محافظت می کنند. آنها هیچ محافظتی در برابر بیماری های مقاربتی ایجاد نمی کنند. سعی کنید برای یک رابطه جنسی ایمن و مطمین آمادگی لازم را داشته باشید. کاندوم ها را در کیف پول یا کیف همراه خود حمل کنید و آنها را در دسترس نگه دارید تا مجبور نشوید به علت عدم دسترسی به کاندوم، رابطه جنسی را قطع کنید و بدنبال آن باشید. درمورد STI آموزش های لازم را کسب کنید. هرکسی که رابطه جنسی برقرار کند در معرض خطر ابتلا به بیماری های مقاربتی است. STI قضاوت اخلاقی در مورد شخصیت نیست، بلکه عفونت مانند سایر موارد است. داشتن STI به معنای کثیف بودن نیست. اگر قصد دارید بدون کاندوم رابطه برقرار کنید آزمایش STI انجام دهید. هر دو شریک باید آزمایش شوند. آزمایش STI را به عنوان احترام به یکدیگر در نظر بگیرید. اگر رابطه جنسی ناامن و محافظت نشده داشته اید، بعد از راهکارهای زیر را رعایت کنید: سریعا به پزشک مراجعه کنید تا از نظر STI آزمایش شوید. برای جلوگیری از اچ آی وی، پیشگیری بعد از مواجهه ( PEP ) را در نظر بگیرید. از "دوش گرفتن" واژن یا رکتوم (شستن این مناطق با آب یا مایعات دیگر) جلوگیری کنید زیرا تحریک بافت های ظریف می تواند خطر عفونت را افزایش دهد. مطمین شوید که در معرض خطر بارداری نیستید. مصرف قرص پیشگیری از بارداری اضطراری را در نظر بگیرید. (بهترین زمان مصرف این قرص ها ساعت بعد از رابطه جنسی است، اما در صورت عدم استفاده از روش پیشگیری دیگر می توان آن را تا ساعت بعد از رابطه جنسی محافظت نشده یا کاندوم پاره شده مصرف کرد) |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.