text
stringlengths 702
148k
|
|---|
می تواند باعث روان شدن و تسهیل در خارج شدن آن شود. جرم گوش، در داخل مجاری گوش ترشح می شود و یک پوشش محافظ چسبناک روی لایه داخلی و ظریف مجرای گوش ایجاد می کند. وقتی جرم گوش بیش از حد ترشح می شود، گوش قادر به پاک کردن سریع آن نیست. این وضعیت باعث بسته شدن مجرای گوش خارجی می شود. تجمع جرم گوش می تواند منجر به کاهش موقتی شنوایی، خارش، بوی بد و ترشح از گوش شود. روش های درمانی خانگی می تواند باعث روان شدن جرم گوش شود تا خارج کردن راحت آن را فراهم کند. قبل از شروع داروهای خانگی باید با پزشک خود مشورت کنید. پزشک قبل از تجویز هر راهکاری، میزان تجمع جرم گوش و سایر موارد مربوط مانند وضعیت لاله گوش، هرگونه عفونت یا آلرژی فعال، قطره گوش که استفاده می کنید را ارزیابی می کند. از روغن های خاصی می توان با خیال راحت به عنوان قطره گوش استفاده کرد تا جرم تحت ت ثیر آن نرم شود. برخی از آنها همچنین خواص ضد عفونی کنندگی دارند که می تواند به مبارزه با باکتری ها، قارچ ها و سایر میکروب های عامل عفونت کمک کند. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید روغن بچه بادام نارگیل معدنی زیتون سیر روغن مورد نظر خود را کمی گرم کنید. اما قبل از قرار دادن آن در گوش خود مطمین شوید که خیلی گرم نباشد. سر خود را به یک طرف بچرخانید و با قطره چکان - قطره از روغن گرم را در گوش بچکانید. اجازه دهید روغن به مدت - دقیقه در حفره گوش بماند تا کاملا جذب شده و جرم گوش روان شود. پس از زمان انتظار، سر خود را به پهلو کج کرده و اجازه دهید که جرم به سمت دهانه گوش خارج شود. برای پاک کردن جرم نرم شده از لبه مجرای گوش از پنبه یا دستمال استفاده کنید. از روغنی که به آن حساسیت دارید استفاده نکنید. در صورت داشتن عفونت گوش فعال یا، کاملا از این درمان خودداری کنید. همیشه قبل از استفاده از هر داروی پاک کننده گوش با پزشک خود مشورت کنید. پراکسید هیدروژن مایعی جوشان است که می تواند برای از بین بردن انسداد گوش ناشی از ضربه یا تولید بیش از حد جرم گوش مورد استفاده قرار گیرد. قسمت های مساوی پراکسید هیدروژن و آب را خوب مخلوط کنید تا محلول تولید شود. محلول را به قطره چکان گوش منتقل کرده و در حالی که سر خود را به یک طرف متمایل می کنید چند قطره در گوش آسیب دیده بچکانید. - دقیقه صبر کنید تا محلول موم سفت شده را رقیق کند. سپس با استفاده از یک سواب پنبه به آرامی دهانه مجرای گوش را تمیز کنید. این دارو را بدون ت یید پزشک امتحان نکنید و هرگز از پراکسید هیدروژن رقیق نشده استفاده نشود. زیرا می تواند به گوش داخلی آسیب جدی برساند. گلیسیرین یک ماده روان کننده ملایم است که با استفاده از آن می توان با خیال راحت جرم گوش را خارج کرد. قطره چکان گوش را با گلیسیرین پر کنید. گوش آسیب دیده را به یک سمت متمایل کنید و - قطره گلیسیرین در گوش بچکانید. دهانه گوش خود را با یک پنبه بسته و سپس سر خود را به موقعیت طبیعی خود برگردانید. پنبه را حداقل برای چند ساعت جدا نکنید. پس از آن می توانید آب گرم را به آرامی در گوش بچکانید تا موم نرم شده خارج شود. جوش شیرین یا بی کربنات سدیم، احتمال دارد به عنوان یک عامل رقیق کننده برای از بین بردن جرم قرار گرفته و دفع طبیعی آن را آسان کند. قسمت جوش شیرین و قسمت آب معمولی یا شور را مخلوط کنید. سر خود را به یک طرف چرخانده و چندین قطره از این محلول را با استفاده از قطره چکان در گوش آسیب دیده بچکانید. اجازه دهید محلول به مدت - دقیقه بماند و سپس با استفاده از یک سرنگ آب گرم را به آرامی داخل گوش بچکانید. جریان آب جرم را به سمت دهانه گوش حرکت می دهد و پس از آن می توانید با دستمال یا پارچه نرم آن را پاک کنید. اگر جوش شیرین در دست ندارید می توانید از آب گرم یا نمک نیز برای این منظور استفاده کنید. قبل از استفاده از این دارو با پزشک خود مشورت کنید تا بعدا از عوارض آن جلوگیری شود. همیشه جوش شیرین را در آب کافی رقیق کنید تا از آسیب دیدن گوش داخلی خود جلوگیری شود و اگر یا لاله گوش سوراخ دارید این درمان برای شما مناسب نیست. علاوه بر این، افرادی که از هر قطره گوش دیگری استفاده می کنند یا به هر قطره گوش حساسیت دارند، باید هنگام استفاده از این دارو بیشتر مواظب باشند. مخلوطی از سرکه و الکل برای رفع موم گوش در سنین مختلف استفاده می شود. الکل یک ماده خشک کننده است که در دمای پایین تبخیر می شود. در حالی که سرکه کمک می کند تا تعادل اسیدی طبیعی را در مجرای گوش برقرار شود. هر دو این مایعات خاصیت ضد میکروبی دارند که می تواند به کاهش خطر عفونت گوش کمک کند. قسمت های مساوی سرکه سفید و الکل را در یک کاسه مخلوط کنید تا محلول ایجاد شود. سر خود را به طرفین بچرخانید تا گوش آسیبی به سمت بالا باشد. با استفاده از قطره چکان گوش یا پنبه - قطره از این محلول را درون گوش قرار دهید. اجازه دهید مایع به مدت - دقیقه در مجرای گوش بماند. گوش را به سمت پایین برگردانید تا مایعات اضافی خارج شود. برای رفع جرم گوش از دهانه مجرای گوش احتمال دارد از یک سواب پنبه استفاده کنید. در مورد اینکه این دارو بی خطر است با پزشک خود مشورت کنید. شستشو گوش به طور معمول توسط پزشک انجام می شود، اما می توانید آن را در خانه نیز امتحان کنید، به شرط آنکه مهارت کافی داشته باشید. فشار آب به هدایت جرم نرم شده به سمت دهانه گوش کمک می کند و بعد با یک پنبه یا پارچه نرم دهانه گوش را تمیز کنید. گوش خارجی را به سمت بالا بچرخانید. با کشیدن قسمت خارجی گوش، به سمت بالا و پشت، کانال گوش خود را صاف کنید. با استفاده از سرنگ آب گرم را به آرامی در گوش آسیب دیده خود بچکانید. گوش را به سمت پایین بچرخانید تا آب آن خارج شود. افراد مبتلا به یا نقض سیستم ایمنی باید از این روش اجتناب کنند زیرا پس از آن به احتمال زیاد به عفونت گوش خارجی مبتلا می شوند. ماساژ پشت گوش با روغن گرم می تواند باعث شل شدن جرم داخل کانال گوش شود و حرکت آن را به سمت دهانه راحت کند. گرمای ملایم روغن می تواند جرم را رقیق کند، در حالی که حرکت انگشتان ممکن است آن را به سمت خارج از مجرای گوش روان کند. انگشتان خود را به مقداری روغن گرم آغشته و از آنها برای ماساژ قسمت پشت لاله گوش استفاده کنید و فقط فشار آرامی وارد کنید. چند دقیقه ماساژ به نرم شدن و جدا شدن موم کمک می کند تا دفع آن راحت تر شود. در حالی که دهان خود را باز و بسته می کنید، لاله گوش خود را بکشید تا جرم را به سمت دهانه گوش بکشید. با استفاده از یک پارچه نرم جرمی را که به گوش خارجی رسیده است پاک کنید. قبل ازاستفاده از این روش باید گوش خود را با روش مناسب ماساژ دهید. حرکت اشتباه می تواند با فشار موم به داخل، وضعیت را بدتر کند. می توانید به مدت چند روز از هر یک از نرم کننده ها استفاده کنید تا جرم گوش را به خوبی روان و از جای خود خارج شود و سپس با استفاده از شستشو گوش آن را به آرامی از مجرای گوش خارج کنید. احتمال دارد نرم شدن موم و شستشوی گوش طول بکشد تا جرم اضافی آن از بین برود تا گرفتگی کاملا برطرف شود. اگر پس از چند بار استفاده جرم گوش بهتر نشد، با پزشک خود تماس بگیرید. از روش های تهاجمی برای تمیز کردن جرم گوش گوش دوری کنید. این روش ها مانند شمعدان گوش و قرار گیری سواب های پنبه ای تهاجمی می تواند به گوش داخلی و لاله گوش آسیب برساند و جرم را به سمت داخل فشار دهد. تمیز کردن گوش با ابزارهای تیز می تواند: احتمال دارد لاله گوش را پاره کند. به پوست ظریف مجرای گوش آسیب برساند. موم را بیشتر به سمت لاله گوش فشار دهد. عفونت های باکتریایی را در حفره ایجاد کند. استفاده از یک شمع مخروطی شکل توخالی و نگهداری شعله آن بر روی گوش، یک روش برای ذوب جرم گوش است. با این حال، شمع داغ می تواند در داخل گوش چکه کند و باعث آسیب دیدگی و سوختگی شود. شما نمی توانید به طور کامل از تجمع جرم گوش خود جلوگیری کنید یا شکل کانال گوش خود را تغییر دهید اما در اینجا مواردی وجود دارد که می توانید برای کاهش میزان تجمع جرم گوش در نظر بگیرید: هرگز آب سرد را در گوش خود قرار ندهید، زیرا باعث سرگیجه می شود. اگر سابقه تجمع جرم گوش دارید، برای جلوگیری از انسداد گوش در آینده باید با متخصص گوش و حلق بینی خود مشورت کنید. برای تسکین خشکی پوست، پوسته پوسته شدن مقدار کمی لوسیون مرطوب کننده را کاملا بر روی قسمت قابل مشاهده خارجی گوش بمالید. از آنجا که گوش داخلی می تواند خود را تمیز کند، تنها کاری که باید انجام دهید این است که هر از گاهی گوش خارجی را به آرامی پاک کنید تا جرم و پوست خشک آن برطرف شود. آب یا هر مایع دیگری را با زور داخل گوش خود اسپری نکنید زیرا می تواند به گوش داخلی و لاله گوش آسیب برساند و فشار آب می تواند جرم گوش را به عمق بیشتری از مجرای گوش وارد کند. بیماری های التهابی پوستی مانند اگزما نیز می توانند پوست را خشک و پوسته پوسته کنند. بقایای پوست می تواند به گوش بریزد و باعث انسداد شود. مدیریت این شرایط زمینه ای به جلوگیری از گرفتگی گوش کمک می کند. قبل از قرارگیری محلول تمیز در گوش، بهتر است که درجه حرارت آن را بررسی کنید. استفاده از مایعات داغ برای شل شدن جرم گوش می تواند باعث سوختگی پوست داخل گوش یا سوراخ شدن لاله گوش شود و خطر عفونت گوش را افزایش دهد. عدم دریافت کافی، روی و از طریق رژیم غذایی احتمال دارد منجر به تولید بیش از حد، تجمع و ت ثیرگذاری جرم گوش شود. جرم گوش به سلامت گوش کمک می کند. اما اگر به مرور زمان جمع شود می تواند آزار دهنده باشد. ضروری است که همیشه قبل از اقدام به استفاده از داروهای OTC یا خود درمانی برای برداشتن موم گوش، با پزشک خود مشورت کنید. داخل گوش بسیار شکننده است و اگر درمان به درستی انجام نشود می تواند آسیب جبران ناپذیر ببینید. در صورت بروز علایم شدید پس از برداشتن جرم گوش، مانند درد گوش، ترشح، خونریزی یا مشکل شنوایی، سریعا با پزشک تماس بگیرید. |
هر عامل آلرژی زا در بدن، منجر به بروز علایم حساسیت می شوند. آلرژی به واکنش شدید سیستم ایمنی بدن در برابر برخی از اجسام خارجی اشاره دارد که به طور معمول بی ضرر هستند. این عوامل که به عنوان آلرژن شناخته می شوند. آنها می توانند شامل گرد و غبار، گرده گل، دارو، گروه های غذایی، شوره حیوانات خانگی و . باشند. شایعترین عوامل آلرژی و راه های پیشگیری از آنها، عبارتند زا: گرده ماده ای بسیار ریز مانند، مانند گرد و غبار است. آنها توسط درختان، علف ها و علف های هرز در اطراف منتشر می شود. در ایالات متحده، گرده گل از مهمترین عوامل محرک آلرژی است. این واکنش آلرژیک معمولا با سرفه، گرفتگی در مجاری بینی، قرمزی و آبریزش چشم و آبریزش بینی مشخص می شود. علاوه بر این، برخی از آلاینده های شیمیایی که همراه با گرده استنشاق می شوند، می توانند با ایجاد آسیب به دیواره سلولی گرده، واکنش آلرژیک را تشدید کرده و در نتیجه باعث آزاد شدن مواد حساسیت زا شوند. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید برای پیشگیری از بروز واکنش آلرژیک این نکات را در نظر بگیرید: برای محدود کردن ورود گرده به داخل خانه، پنجره ها و درها را بسته نگه دارید. از کولر گازی مجهز به فیلترهای HEPA استفاده کنید تا از ورود گرده ها جلوگیری شود. اگر مجبور هستید از خانه شوید، از وسایل محافظتی مانند عینک آفتابی و ماسک استفاده کنید. سعی کنید وقتی تعداد گرده زیاد است در خانه بمانید. به خصوص اگر هوای بیرون گرم و باد شدید باشد. از آنجا که دانه های گرده می توانند روی لباس شما قرار بگیرند و در نهایت وارد خانه شما شوند، برای همین بهتر است به محض بازگشت به خانه لباس هایی را که بیرون می پوشید، عوض کنید. شوره حیوانات به عنوان یکی از مواد آلرژی زا در بدن، پوسته های ریزی از پوست مرده است که از پوست یا مو حیوانات خز مانند گربه، سگ، جوندگان و پرندگان و غیره ریخته می شود. بنابراین، حیوانات اهلی، مزرعه ای و آزمایشگاهی منابع اصلی آلرژن هستند که می توانند باعث ایجاد حساسیت و بیماری های آلرژیک شوند. اگر به شوره حیوان حساسیت دارید، بهتر است برای پیشگیری از حساسیت به شوره حیوانات، اقدامات زیر را انجام دهید: حیوانات خانگی خود را تمیز و مرتب نگه دارد تا باعث آلودگی فضای خانه شما نشوند. اجازه ورود حیوانات خانگی به اتاق خواب را ندهید. به طور مرتب ملافه های خود را عوض کرده و بشویید تا از شر هرگونه پوستی خلاص شوید. مرتبا کف و مبلمان را با جاروبرقی پاک کنید. کپک می تواند در هر جایی که رطوبت وجود دارد، رشد کند و غالبا با چشم غیر مسلح قابل مشاهده نیست. بنابراین افرادی که به این قارچ حساسیت دارند باید برای پیشگیری از بروز آن زیاد تلاش کنند. بروز آلرژی به کپک به ندرت گزارش داده شده است زیرا افراد آلرژیک به کپک اغلب نسبت به سایر مواد حساسیت زا حساس هستند که قبلا در معرض آن قرار گرفته اند و ممکن است از قبل آنتی بادی IgE علیه خود داشته باشند. وجود این آنتی بادی ها از بروز علایم حساسیت به کپک جلوگیری می کند. افرادی که به کپک حساسیت دارند باید اقدامات احتیاطی لازم را انجام دهند تا خانه خود را بدون کپک نگه دارند، از جمله: مناطقی را که تمایل به رطوبت دارند مانند تهویه، آشپزخانه و زیرزمین به طور مناسب تهویه و خشک کنید. همچنین، آنها را مرتبا تمیز کنید تا هر گونه اسپورهای کپک از بین بروند و از رشد گونه های جدید جلوگیری کند. هنگام دوش گرفتن فن خروجی را روشن کنید تا رطوبت دستشویی را از بین ببرد. اگر منطقه ای از خانه بوی خاک آلود و احساس رطوبت دارد، از پاک کننده رطوبت هوا استفاده کنید. مطمین شوید که فیلترها و سیم پیچ های آن به طور مرتب تمیز می شوند. محل های آلوده اطراف خانه باید به طور مرتب تمیز شود. هیزم مرطوب یا برگ های کپک زده را از حیاط خانه جمع کنید. اگر به وجود قالب در خانه یا محل کار خود مشکوک هستید، باید فضا را به طور حرفه ای بازرسی و تمیز کنید. گرد و غبار های خانگی به عنوان یکی از مواد آلرژی زا در بدن، می توانند تقریبا در هر آب و هوایی یا ارتفاعی به خصوصو در مناطق گرم و مرطوب خانه زنده بمانند. آنها می توانند به طور عمیقی در سطوح پارچه ای خانه شما مانند تختخواب، فرش، روکش مبلمان، پرده و تشک نفوذ کنند. تقریبا % از جمعیت جهان از آلرژی به گرد و غبار رنج می برند. از بین بردن تمام گرد و غبارهای موجود در خانه یا محل کار خود غیرممکن است، اما با انجام اقدامات پیشگیرانه زیر می توانید حضور آنها را به حداقل برسانید: از فرش به خصوص در اتاق خواب خودداری کنید، زیرا باعث جذب بیشتر ریزگردها می شود. خانه را مرتبا و کاملا تمیز کنید تا گرد و غبار ها از بین بروند. در هنگام نظافت منزل بینی و دهان خود را با ماسک N بپوشانید. تمیز کردن می تواند گرد و غبار را در هوا آزاد کند که حداقل ساعت طول می کشد تا ته نشین شود بنابراین، اتاق خواب خود را خیلی نزدیک به ساعت خواب تمیز نکنید. ملافه های تختخواب خود را مرتبا عوض کنید و وسایل دست دوم را در آب داغ بشویید تا گرد و غبار موجود در آن از بین برود. در اتاق خواب یک تمیز کننده هوا نصب کنید و آن را فعال نگه دارید تا کنه ها فیلتر شود. شما ممکن است نسبت به چیزی که می خورید واکنش آلرژیک داشته باشید که به عنوان آلرژی غذایی شناخته می شود. آلرژی غذایی با عدم تحمل غذایی متفاوت است اما می تواند خیلی شدیدتر و حتی کشنده باشد. برای پیشگیری از بروز حساسیت غذایی می توانید راهکارهای زیر را در نظر بگیرید: اولین قدم برای جلوگیری از آلرژی های غذایی پرهیز از مصرف غذایی است که باعث واکنش آلرژیک می شود. همیشه هنگام خرید غذا یا سفارش غذا، مواد تشکیل دهنده آن را بررسی کنید تا مطمین شوید که در آن ماده ای که به آن حساسیت دارید وجود نداشته باشد. اگر آلرژی غذایی شناخته شده دارید، همیشه اپی نفرین را برای موارد اضطراری به همراه داشته باشید. حشرات هم به عنوان یکی از مواد آلرژی زا در بدن، می توانند از راه نیش زدن، مواد آلرژی را مستقیما وارد بدن کنند و هم ممکن است سطوحی که باعث واکنش آلرژیک می شوند را آلوده کنند. علایم نیش حشرات می تواند التهاب، خارش و قرمزی باشد. واکنش های شدید می تواند در اثر نیش حشرات ایجاد شود. آنافیلاکسی ناشی از نیش زنبورهای زنبور یا زنبورهای عسل معمول است و برای جلوگیری از واکنش های شدید بعدی به ایمونوتراپی خاص نیاز دارد. تشخیص و درمان فوری واکنش های نیش برای کاهش خطر واکنش های بعدی بسیار مهم است. اقدامات زیر می تواند برای جلوگیری از اثر بالقوه کشنده واکنش نیش حشرات موثر باشند: به مناطقی که به عنوان حشرات آلوده شناخته شده اند، نزدیک شوید. حشرات مانند کت های زرد تمایل به تغذیه از مواد غذایی دور ریخته، پوسیده و زباله دارند بنابراین، محیط اطراف خود را تمیز نگه دارید و از چنین مکان های تغذیه ای دوری کنید. عطرها زنبورهای عسل را جذب می کند، بنابراین هنگام بیرون رفتن از منزل از عطرهایی با بوی شدید خودداری کنید. هنگام تفریح در فضای باز، پوشیدن لباس و کفش محافظ را در نظر بگیرید تا آنجا که ممکن است پوست خود را بپوشانید. اگر قبلا واکنش شدید آلرژیک به نیش حشره داشته اید، برای درمان آنافیلاکسی همیشه اپی نفرین داشته باشید. لاتکس مایعی شیری است که از انواع گیاهان بذر به ویژه از درختان لاستیک بدست می آید. لاتکس جزء اصلی لاستیک است و در طیف وسیعی از محصولات روزمره مانند دستکش لاستیکی، اسباب بازی، لاستیک، کاندوم، بادکنک، نوار لاستیکی، بانداژ و رنگ یافت می شود. برای جلوگیری از آلرژی به لاتکس، ابتدا باید بررسی کنید که به چه چیزی حساسیت دارید و علایم خود را شناسایی کنید. شما باید پزشک و دندانپزشک را در مورد وضعیت خود آگاه کنید تا در هنگام معاینه یا معالجه شما از استفاده از محصولات لاستیکی خودداری کنند. بهترین اقدام شما جستجوی گزینه های مطمین تر و بهتر برای محصولات لاتکس است تا خطر قرار گرفتن در معرض آن به حداقل برسد. برخی از مواد آرایشی معطر در اصل مواد شیمیایی مصنوعی هستند که می توانند علایم آلرژی مانند را در برخی افراد تحریک کنند. این علایم معمولا در نتیجه افزایش حساسیت و تحریک پوست پس از تماس طولانی مدت با ماده معطر است. چنین ت ثیری حتی می تواند منجر به بروز ( ACD ) شود. عطر یکی از رایج ترین عوامل واکنش های آلرژیک گزارش شده، به ویژه در افرادی است که از قبل بیماری پوستی التهابی مانند درماتیت تماسی دارند. برای پیشگیری از بروز آلرژی با عطر بهترین کاری که می توانید انجام دهید این است که با دور ماندن از محصولات معطر، خطر قرار گرفتن در معرض خود را به حداقل برسانید. هنگام استفاده از عطرهای جدید نیز باید احتیاط های ویژه ای داشته باشید. یک نمونه کوچک را آزمایش کنید تا ببینید آیا واکنشی ایجاد می کند یا خیر. برخی از داروها، به اشتباه توسط بدن به عنوان عوامل مضر شناخته می شوند. آلرژی به دارو یک شکایت بالینی رایج است که باید توسط متخصص آلرژی مورد بررسی قرار بگیرد. گزینه های مدیریت معمولا شامل پرهیز از داروی متخلف و جایگزینی آن با جایگزین مناسب تری است که ساختار شیمیایی متفاوتی دارد. در حالی که برای جلوگیری از حساسیت به دارویی کاری نمی توانید انجام دهید، اما مطمینا می توانید با اجتناب از دارویی که به آن حساسیت دارید و حتی با ترکیب شیمیایی مشابه، از واکنش های آلرژیک جلوگیری کنید. واکنش آلرژیک به زغال چوب یا دود چوب معمولا خود به خود برطرف می شود. اما برای بیماران آسم کاملا مضر است. زیرا می تواند حمله ای تمام عیار را ایجاد کند. افرادی که به آلرژی فصلی مبتلا هستند نیز باید در معرض دود تنباکو قرار نگیرند/زیرا می تواند علایم آنها را تحریک و تشدید کند. با انجام موارد زیر می توان از واکنش آلرژیک به سیگار جلوگیری کرد: سعی کنید از مناطق دودزا به بهترین وجه ممکن جلوگیری کنید، اما اگر مجبور هستید، مطمین شوید که برخلاف جهت وزش باد بنشینید تا دود به جای اینکه به سمت شما بیاید از شما دور شود. دود دست دوم می تواند کاملا مضر باشد، بنابراین از خود در برابر آن نیز محافظت کنید. برای محافظت از خود در برابر مواد حساسیت زای موجود در هوا از ماسک ضد آلودگی استفاده کنید. نیکل فلزی است که در طبیعت وجود دارد و غالبا با سایر فلزات ترکیب و آلیاژهایی تولید می شود. نیکل به عنوان یکی از مواد آلرژی زا در بدن و مهمترین عوامل ایجاد کننده درماتیت تماسی آلرژیک شناخته شده است. در صورت بروز این وضعیت، پوست شما ممکن است تحریک شود و یا در اثر تماس با این فلز علایمی را بروز دهد. ابتدا برای علت علایم خود با یک متخصص آلرژی مشورت کنید. هنگامی که مطمین شدید به نیکل حساسیت دارید، می توانید علایم خود را مدیریت کنید. بهتر است استفاده از محصولات حاوی نیکل در زندگی روزمره خود را به حداقل برسانید. قرار گرفتن در معرض مواد حساسیت زا می تواند واکنش های شدیدی را در فرد ایجاد کند. بنابراین، بهترین راه برای جلوگیری از آلرژی، پیشگیری از قرار گرفتن در معرض عوامل محرک است. علاوه بر این، برای مدیریت بیماری می توانید از داروهای پیشگیرانه کمک بگیرید. همچنین بهتر است در مورد ایمونوتراپی با آلرژن با متخصص آلرژی مشورت کنید. منبع: |
هنگامی رخ می دهد که اسید معده به طور مکرر به داخل لوله مری که دهان و معده را متصل می کند، وارد می شود. این رفت و برگشت ( می تواند باعث تحریک پوشش مری شود. بسیاری از افراد هر از گاهی رفلاکس اسید را تجربه می کنند رفلاکس اسید خفیف است که حداقل دو بار در هفته رخ می دهد، یا ریفلاکس اسید متوسط تا شدید که حداقل یک بار در هفته رخ می دهد. بیشتر افراد می توانند با تغییر در شیوه زندگی و داروهای بدون نسخه، ناراحتی را مدیریت کنند اما برخی از مبتلایان به ممکن است برای کاهش علایم به داروهای قوی تر یا جراحی نیاز داشته باشند علایم و نشانه های رایج عبارتند از حساس سوزش در سینه (سوزش سر دل) ، معمولا بعد از خوردن غذا که ممکن است در شب بدتر شود. درد قفسه سینه اخلال در بلع برگرداندن مواد غذایی یا مایع ترش احساس توده ای در گلو اگر رفلاکس اسید در شب دارید، ممکن است تجربه کنید هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید سرفه مزمن لارنژیت آسم جدید یا بدتر شدن علایم آسم اختلال در خواب در صورت وجود درد در قفسه سینه، به خصوص اگر دچار تنگی نفس، یا درد فک یا بازو دارید به پزشک مراجعه کنید. اینها ممکن است علایم و نشانه های حمله قلبی باشد اما برخی راهکارهای خانگی برای درمان فوری رفلاکس و یا سوزش سر دل وجود دارند سوزش سر دل هنگامی اتفاق میفتد که محتویات معده شما به داخل مری شما افزایش یابد، جایی که اسیدهای معده می توانند بافت را بسوزانند. در بعضی موارد، ممکن است علت این حالت به نوع لباس های شما مربوط شود. زیرا لباس های تنگ معده را فشرده می کند. اگر اینگونه باشد، اولین کاری که باید انجام دهید، کمربند خود را شل کنید یا شلوار، لباس یا هر چیز دیگری که معده را تحت فشار قرار می دهد را تعویض کنید و بهتر است لباس های راحت و گشاد بپوشید وضعیت بدن شما همچنین می تواند منجر به سوزش سر دل شود. اگر نشسته اید یا دراز کشیده اید، بلند شوید. اگر در حال حاضر ایستاده اید، مستقیما بایستید. حالت ایستاده قایم فشار کمتری به اسفنکتر مری تحتانی وارد می کند شما حلقه ای از ماهیچه است که به جلوگیری از افزایش اسید معده در مری شما کمک می کند. دراز کشیدن می تواند سوزش قلب را بدتر کند. هنگام خواب، سطح خواب خود را تنظیم کنید. اگر یک تخت قابل تنظیم دارید، آن را در یک زاویه مناسب تنظیم کنید تا علایم شما تسکین یابد. اگر تختخواب شما قابل تنظیم نیست، می توانید با استفاده از بالش، زاویه سطح خواب خود را تغییر دهید جوش شیرین می تواند برخی از قسمت های سوزش سر دل را با خنثی کردن اسید معده شما تسکین دهد. برای انجام این کار، یک قاشق چایخوری جوش شیرین را در یک لیوان آب حل کنید و آن را به آرامی بنوشید. در حقیقت، باید هر وقت باید سوزش قلب را بخورید، همه چیز را به آرامی بنوشید یکی دیگر از درمان های خانگی سوزش سردل، مصرف زنجبیل می باشد. زنجبیل قرن ها به عنوان داروی مردمی برای سوزش سر دل استفاده می شده است. ریشه زنجبیل رنده شده را به سوپ ها و سایر غذاها اضافه کنید. برای تهیه چای زنجبیل، ریشه زنجبیل خشک یا کیسه های چای زنجبیل را در آب جوش قرار دهید. ریشه شیرین بیان یکی دیگر از داروهای مردمی است که برای معالجه سوزش سر دل استفاده می شود. اعتقاد بر این است که ریشه شیرین بیان ممکن است به افزایش پوشش مخاطی پوشش مری شما کمک کند و مری شما را از آسیب های ناشی از اسید معده محافظت کند. شیرین بیان دگلیسیریزینه یک مکمل حاوی شیرین بیان است که برای از بین بردن بخش زیادی از گلیسیرریزین آن تهیه شده است، ترکیبی که می تواند عوارض جانبی جانبی داشته باشد. خوردن زیاد شیرین بیان یا فشار خون خود را بالا برده، سطح پتاسیم خود را کاهش می دهد. همیشه قبل از مصرف شیرین بیان یا مکمل های با پزشک خود صحبت کنید سرکه سیب یکی دیگر از داروهای خانگی است که برخی از افراد برای معالجه سوزش قلب از آن استفاده می کنند، با این عقیده که ممکن است اسید معده را خنثی کند. نوشیدن سرکه سرکه سیب رقیق شده بعد از غذا می تواند به کاهش سوزش سر دل برای برخی از افراد کمک کند. با این حال، این ت ثیرات به سطح اهمیت آماری نرسیدند، بنابراین تحقیقات بیشتری لازم است. اگر تصمیم دارید این راه حل را امتحان کنید، سرکه سیب را با آب رقیق کرده و بعد از غذا آن را بنوشید بررسی ها نشان می دهد جویدن آدامس به مدت نیم ساعت بعد از غذا نیز ممکن است به کاهش سوزش قلب کمک کند. آدامس، تولید بزاق و بلع را تحریک می کند. این ممکن است در رقیق شدن و پاک کردن اسید معده از مری موثر باشد احتمالا می دانید که استعمال سیگار برای سلامتی شما ضرر دارد اما آیا می دانید سیگار کشیدن می تواند به سوزش قلب منجر شود. اگر سیگاری هستید و سوزش سر دل شما را اذیت می کند بهتر است از مصرف سیگار منصرف شوید هنگامی که ناراحت هستید، کشیدن سیگار ممکن است یک راهبرد مقابله با ناراحتی باشد، اما به طور حتم نمی تواند سوزش سردل را درمان کند داروهای مسکن بدون نسخه زیادی برای استفاده در دسترس هستند. این داروها در سه نوع تجویز شوند آنتی اسیدها مسدود کننده مهار کننده های پمپ پروتون مسدود کننده های و میزان اسید معده شما را کاهش می دهد که می تواند به جلوگیری و کاهش علایم سوزش سر دل کمک کند. آنتی اسیدها اسید معده را خنثی می کنند اگر مرتبا در هنگام خوابیدن سوزش قلب را تجربه می کنید، بلوک های چوبی یا سیمانی را زیر پای تخت خود قرار دهید تا انتهای سر از تا اینچ بلند شود. اگر نمی توانید تختخواب خود را بالا ببرید، می توانید قطعاتی را بین تشک و جعبه فنر خود قرار دهید تا بدن از کمر به بالا بلند شود. بالا بردن سر خود را با بالش های اضافی موثر نیست برای خوابیدن حداقل سه ساعت بعد از غذا صبر کنید به آرامی غذا بخورید و غذای خود را کامل بجوید. از غذاها و نوشیدنی هایی که باعث ریفلاکس می شوند خودداری کنید. محرک های رایج شامل غذاهای چرب یا سرخ شده، سس گوجه فرنگی، الکل، شکلات، نعناع، سیر، پیاز و کافیین است هیچ روش درمانی جایگزینی برای درمان یا آسیب معکوس به مری ثابت نشده است. با پزشک خود در مورد اینکه کدام روش های درمانی جایگزین برای شما بی خطر است مشورت کنید. شیرین بیان و بابونه گاهی اوقات برای سهولت استفاده می شود. داروهای گیاهی می توانند عوارض جانبی جدی داشته و ممکن است با داروها تداخل داشته باشند. قبل از شروع هرگونه داروی گیاهی، از پزشک خود در مورد دوز بی خطر سوال کنید تکنیک هایی برای آرامش استرس و اضطراب ممکن است علایم و علایم را کاهش دهد. از پزشک خود در مورد تکنیک های آرامش، مانند آرامش عضلات پیشرونده یا تصاویر هدایت شده سوال کنید تنظیم عادات روزانه شما همچنین می تواند در وهله اول از بروز علایم سوزش سر دل جلوگیری کند. به عنوان مثال، سعی کنید از محرک های معمول سوزش قلب، مانند غذاهای چرب و تند، پرهیز کنید. حداقل سه ساعت قبل از خواب بخورید. بعد از غذا از دراز کشیدن خودداری کنید. وزن سالم داشته باشید. اگر بیشتر از دو یا سه بار در هفته دچار سوزش قلب شده اید، با پزشک خود مشورت کنید. در بعضی موارد، آنها ممکن است داروها یا سایر روش های درمانی را تجویز کنند رژیم غذایی کم کربوهیدرات را دنبال کنید شواهد در حال رشد نشان می دهد که رژیم های کم کربوهیدرات ممکن است علایم ریفلاکس اسید را تسکین دهند دانشمندان گمان می کنند که کربوهیدرات غیر قابل هضم ممکن است باعث رشد زیاد باکتری ها و فشار زیاد داخل شکم شود. برخی حتی حدس می زنند که این ممکن است یکی از شایع ترین علل رفلاکس اسید باشد مطالعات نشان می دهد که رشد باکتریایی در اثر اختلال در هضم و جذب کربوهیدرات ایجاد می شود علاوه بر این، یک درمان با آنتی بیوتیک ممکن است ریفلاکس اسید را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. منابع |
گردش خون مناسب برای سلامتی ضروری است. خون شما به انتقال مواد مغذی و اکسیژن به هر قسمت از بدن کمک می کند. هر مشکلی در سیستم گردش خون شما می تواند منجر به انواع سایر بیماری ها شود. گردش خون ضعیف، در صورت عدم درمان، می تواند صدمات جدی به مغز، قلب، کبد، کلیه ها و اندام شما وارد کند. شما به دلایل مختلف می توانید گردش خون ضعیف داشته باشید که شایع ترین آنها یا سخت شدن شریان ها و ( PAD ) است. همچنین برخی دیگر از علت های گردش خون ضعیف می تواند بیماری های دیگری مانند دیابت، بیماری قلبی، چاقی یا لخته شدن خون باشد. سیگار کشیدن، مصرف الکل، بارداری و اختلالات خوردن نیز می تواند شما را در مقابل این شرایط آسیب پذیرتر کند. با شناخت علایم گردش خون ضعیف می توانید علت اصلی را تشخیص داده و به موقع آن را درمان کنید. هنگام تجربه علایم مشکلات گردش خون مهم است که با پزشک مشورت کنید، زیرا می تواند منجر به حمله قلبی، سکته مغزی و حتی مرگ شود. فهرست محتوا موارد خفیف تورم در پای شما می تواند به دلیل نشستن یا ایستادن در یک موقعیت برای مدت طولانی، مصرف زیاد نمک، سوء تغذیه، پیری، شیوه زندگی کم تحرک، ( PMS ) و بارداری باشد. اما ورم یا تورم طولانی مدت در پا ها می تواند یکی از شایع ترین علایم گردش خون ضعیف باشد. در موارد شدید، گردش خون ضعیف همچنین می تواند باعث زخم پا شود. پس از بهبود گردش، التهاب فروکش می کند. اگر تورم مداوم یا شدید دارید با پزشک خود مشورت کنید. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید احساس بی حسی در قسمت های خاصی از بدن، به ویژه در اندام ها (دست و پا) نیز می تواند از شایع ترین علایم گردش خون ضعیف باشد. B یا منیزیم، می تواند منجر به بی حسی شود. جریان مناسب خون به حفظ دمای سالم بدن کمک می کند. هنگامی که جریان خون قطع می شود، بدن نمی تواند دمای عادی خود را حفظ کند، در نتیجه دست و پا سرد می شود. ماساژ منطقه آسیب دیده یک واکنش طبیعی برای تشویق سریعتر جریان خون به آن مناطق است. اگر بدون هیچ دلیل مشخصی این علایم را تجربه کردید، با پزشک خود مشورت کنید تا علت دقیق آن را دریابید. گردش خون ضعیف در مردان منجر به کاهش جریان خون در اندام های تولید مثلی و اختلال در نعوظ می شود. این مشکل با مشکلات مداوم در دستیابی یا حفظ نعوظ مشخص می شود. ED اغلب با آترواسکلروز همراه است. از این رو، پیشنهاد می شود که مردانی که از این مشکل رنج می برند، باید برای ارزیابی بیماری قلبی عروقی به پزشک مراجعه کنند. رنگ لب و پوست، به وضوح میزان کم اکسیژن خون یا گردش خون ضعیف را نشان می دهد. این مشکل به عنوان سیانوز نیز شناخته می شود. ممکن اس پوست اطراف چشم، لثه و لب ها به رنگ آبی به نظر برسند. حتی انگشتان پا و انگشتان پا نیز ظاهری کمی کبود دارند. خستگی یک عارضه جانبی متداول ورزش بدنی و بسیاری از داروها است. با این وجود، احساس مداوم خستگی و ضعف نیز ممکن است نشان دهنده خون ناکافی قسمت های مختلف بدن باشد. این وضعیت حتی روی عضلات نیز ت ثیر می گذارد، زیرا اکسیژن و مواد مغذی کافی دریافت نمی کنند. در کنار خستگی و ضعف، برخی از افراد حتی ممکن است علایمی مانند تنگی نفس، عدم استقامت و درد عضلانی داشته باشند. یک سیستم گردش خون ضعیف ت ثیر مستقیمی بر سیستم ایمنی بدن شما خواهد گذاشت. به دلیل گردش خون ضعیف، ویتامین ها و مواد معدنی مورد نیاز بدن شما به موقع و در مقادیر کافی توزیع نمی شوند. این وضعیت بر توانایی بدن شما در تشخیص و مقابله با عوامل بیماری زا ت ثیر می گذارد. حداقل دقیقه پیاده روی پنج روز در هفته می تواند جریان خون را در بدن شما بهبود بخشد. وریدهای واریسی که در پاها ظاهر می شوند می توانند علامت و همچنین دلیل گردش خون ضعیف باشند. به دلیل جریان نامناسب خون، فشار باعث می شود تا رگه هایی که دقیقا در زیر سطح پوست قرار دارند، متورم، پیچ خورده و مشهود شود. سایر عوامل متداول در ایجاد واریس، وراثت، چاقی، یبوست، تغییرات هورمونی در بدن، استفاده از قرص های ضد بارداری و حتی مشاغلی است که به ایستادن زیادی احتیاج دارند. اگر رگ های واریسی دارید، پوشیدن جوراب های واریس برای تقویت جریان خون مناسب ضروری است. همچنین برای تعیین علت دقیق و معالجه با پزشک خود مشورت کنید. ریزش مو بدون هیچ دلیل مشخصی، نشانه روشنی از توزیع خون در بدن به درستی نیست. هنگامی که پوست سر در مقادیر مناسب مواد مغذی لازم را دریافت نمی کند، موها نازک، خشک می شوند و با سرعتی سریع شروع به ریزش می کنند. به افزایش جریان خون به فولیکول های مو کمک می کند. مهم است که برای تشخیص اینکه آیا درمان اضافی برای گردش خون ضعیف نیز لازم است، با پزشک خود مشورت کنید. قلب شما وظیفه پمپاژ خون در بدن را دارد، اما قلب برای عملکرد صحیح به جریان خون کافی نیز نیاز دارد. گردش خون ضعیف در شریان ها به قلب باعث سفتی و سنگینی در سینه می شود. ز نظر پزشکی، این مشکل به عنوان آنژین صدری یا به سادگی آنژین شناخته می شود. درد قفسه سینه همچنین ممکن است نشانه آترواسکلروز در این شریان ها باشد اما درد قفسه سینه همچنین می تواند نشانه اسپاسم عضلات، سوزش سر دل، اسیدیته، عفونت تنفسی فوقانی، زخم معده و سوء هاضمه باشد. از مصرف الکل خودداری کنید. تمرین بدنی را بخشی از کارهای روزمره خود قرار دهید. سیگار را ترک کرده و از قرار گرفتن در معرض دود دست دوم خودداری کنید. برای رفاه عمومی از مصرف قهوه خودداری کنید و به جای آن چای سبز بخورید. استرس همچنین می تواند بر گردش خون ت ثیر بگذارد. بنابراین برای مقابله با استرس اقدامات لازم را انجام دهید. چند قطره روغن اسانس رزماری را به فنجان روغن زیتون گرم اضافه کنید. از آن برای ماساژ بدن، به ویژه اندام استفاده کنید. هیدروتراپی منگنه (جایگزین گرم و سرد) را امتحان کنید تا گردش خون مناسب صورت گیرد. وضعیت ضعیف می تواند به گردش خون ضعیف کمک کند. حتما هنگام نشستن یا راه رفتن ستون فقرات را مستقیم نگه دارید. آجیل، دانه، فلفل کاین یا فلفل سیاه، سیر، پیاز و زنجبیل را در رژیم غذایی خود اضافه کنید تا سیستم گردش خون شما تحریک شود. همیشه روی یک جفت کفش مناسب سرمایه گذاری کنید که از گردش خون ضعیف در پاها جلوگیری می کند منبع: |
جرم گوش از علایم تا عوارض، و همچنین پیشگیری و درمان آن، به علت شیوع و اهمیت آن، از جمله مباحثی هست که مورد توجه عموم مردم قرار دارد. جرم گوش، ماده ای مایل به زرد و مومی در داخل گوش است که از غده چربی مجرای گوش ترشح می شود. جرم گوش به سرموم گوش نیز معروف است. جرم گوش، پوشش کانال گوش را روان کاری، تمیز و محافظت می کند. این کار را با دفع آب، به دام انداختن آلودگی و اطمینان از اینکه حشرات، قارچ ها و باکتری ها از مجرای گوش عبور نمی کنند و به لاله آسیب نمی رساند، انجام می دهند. جرم گوش در درجه اول از لایه های پوست تشکیل شده است مواد تشکیل دهنده لایه های ریخته شده پوست، شامل: کراتین: درصد کلسترول - درصد اسکوالین و الکل ها - درصد اسیدهای چرب زنجیره بلند اشباع و اشباع نشده جرم گوش کمی اسیدی است و دارای خواص ضد باکتری می باشد. در صورت فقدان جرم، مجرای گوش خشک و مستعد عفونت می شود با این حال، هنگامی که جرم گوش جمع یا سفت شود، می تواند مشکلاتی، از جمله کم شنوایی ایجاد کند هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید جرم گوش در صورت تجمع آزار دهنده است و افزایش آن می تواند باعث بدتر شدن و آسیب رساندن به بافت های حساس گوش شود تجمع بیش از حد جرم گوش می تواند یک پلاتین ایجاد کرده و باعث انسداد آن شود. انسداد گوش ممکن است دردناک باشد و بر شنوایی ت ثیر بگذارد انسداد موم گوش می تواند منجر به بروز علایم زیادی شود، از جمله: خارش عفونت گوش احساس پری در گوش که صدای زنگ زدن در گوش است. سرفه، به دلیل فشار ناشی از انسداد، باعث تحریک عصب در گوش می شود. یا احساس عدم تعادل که می تواند منجر به سرگیجه شدید و حالت تهوع شود. هنگام تلاش برای پاک کردن جرم گوش، هرگز نیازی نیست چیزی را درون گوش خود قرار دهید قرار دادن گوش پاک کن و سایر اشیاء در گوش می تواند موم گوش را بیشتر به داخل کانال فشار دهد و مشکل را بدتر کند افرادی که موم گوش زیادی دارند، بیشتر دچار انسداد و ضربه موم گوش می شوند. در این شرایط ممکن است موم به عمق مجرای گوش نفوذ پیدا کند. علاوه بر آن، شنا می تواند در بعضی از افراد باعث تولید جرم گوش شود استفاده از وسایل نوک تیز برای از بین بردن موم گوش یا تسکین خارش می تواند تجمع را بدتر کند این وسایل، عبازتند از: کلیدها گوش پاک کن گوشه های دستمال استفاده از این وسایل می توانند موم را به عمق کانال گوش فشار دهند. آنها همچنین می توانند به بافت های حساس گوش صدمه برسانند و احتمالا منجر به آسیب دایمی می شوند افراد باید هرگونه نظافت یا برداشتن موم گوش را زیر نظر پزشک متخصص بهداشت انجام دهند برخی افراد با شرایط زیر بیشتر از سایرین دچار مشکل جرم گوش می شوند بنابراین، باید بیشتر به جمع آوری جرم گوش خود اهمیت بدهند تا دچار ابتلا به جرم گوش نشوند. افراد مبتلا به یا افرادی که مجاری گوش بسیار مویی دارند. افرادی که بیماری پوستی خاصی، مانند دارند. افراد مبتلا به عفونت های مکرر گوش که سابقه عفونت دارند. افرادی که مجاری گوش آنها باریک است یا کامل تشکیل نشده است. افرادی که دارای استیوماتا یا رشد استخوانی خوش خیم هستند که در قسمت خارجی کانال گوش قرار دارد. افراد سالمند، زیرا موم گوش با افزایش سن خشک و سخت می شود که خطر ابتلا به آن را افزایش می دهد. افرادی که مشکل یادگیری دارند اغلب با مشکلات جرم گوش روبرو هستند اما دلیل این امر مشخص نیست موم گوش نهفته اغلب پس از استفاده از قطره گوش بعد از حدود هفته خارج می شود. یکی از راه های پاک کردن قسمت اطراف گوش با دست است. روش دیگر، یک داروساز می تواند در مورد درمان های مناسب بدون نسخه ( OTC ) مشاوره دهد. افراد همچنین می توانند از محلول های زیر که معمولا در داروخانه نیز قابل دسترس هستند به عنوان قطره گوش استفاده کنند گلیسرین روغن بچه، روغن بادام، یا روغن زیتون پراکسید هیدروژن، یک ضد عفونی کننده ملایم است که برای تمیز کردن زخم ها مفید است. برای استفاده از قطره های گوش، افراد باید سر خود را کج کنند تا گوش آسیب دیده رو به بالا باشد، یک یا دو قطره از آن را در گوش بریزند و - دقیقه سر خود را به همان صورت نگه دارند. سپس باید سر خود را دوباره کج کنند تا گوش آسیب دیده به سمت پایین باشد و اجازه دهد هر مایعی تخلیه شود اگر افراد این کار را دو بار در روز انجام دهند، معمولا ظرف هفته جرم گوش خارج می شود. بهتر است این کار را در شب و هنگام خواب انجام داد. افراد هرگز نباید از پنبه یا چیز دیگری برای استخراج جرم گوش استفاده کنند. قرار دادن اشیا در مجرای گوش می تواند به بافت های حساس گوش آسیب برساند و اثر آن را بدتر کند اگر درمان های خانگی جواب نداد، باید به یک پزشک مراجعه کنید. پزشک برای معاینه گوش از ابزار پزشکی به نام اوریسکوپ یا اتوسکوپ استفاده می کند. آنها بر اساس تجمع موم گوش، آن را مورد بررسی قرار می دهند و سپس دارو تجویز می کنند جرم گوش معمولا به خودی خود برطرف می شود. تنها در صورت انسداد موم گوش، باعث درد یا کاهش شنوایی می شود. در این موارد درمان ضروری است و احتمالا پزشک جرم گوش را برمی دارد پزشک از قطره گوش برای نرم کردن موم و برداشتن آسان تر آن استفاده می کند. فرد مبتلا به لاله گوش سوراخ دار یا عفونت گوش فعال نباید از قطره گوش استفاده کند پزشک جریان آب را با فشار زیاد به مجرای گوش وارد می کند تا موم و پلاگین خارج شود در گذشته پزشکان برای شست و شوی گوش از سرنگ فلزی استفاده می کردند که خطر کمی آسیب دیدگی وجود داشت اما اکنون، دستگاه های شستشوی الکترونیکی گوش وجود دارد که با کنترل دقیق جریان آب به داخل کانال گوش در دمای بدن، گوش را شست و شو می دهند. کنترل فشار، فشار اولیه را تا حد ممکن پایین نگه می دارد. برای اطمینان از رسیدن مایعات به هر قسمت از مجرای گوش، ممکن است لازم باشد گوش را در زوایای مختلف نگه دارید. اگر فرد به شدت تحت ت ثیر موم گوش قرار گرفته باشد، ممکن است لازم باشد پزشک طی مراحل آبیاری چندین بار داخل گوش را با اوریسکوپ نگاه کند. آبیاری گوش دردناک نیست، اما ممکن است آب به داخل گوش سرازیر شود. گاهی اوقات ممکن است فرد علایم دیگری را گزارش کند، در این صورت پزشک ممکن است تحقیقات بیشتری را برای بررسی وجود عفونت انجام دهد در صورت عدم موفقیت، پزشک ممکن است بیمار را به متخصص گوش، حلق و بینی (گوش و حلق و بینی) ارجاع دهد. شست و شوی گوش در هر شرایطی برای همه مناسب نیست در صورت اعمال هر یک از عوامل زیر، این روش ممکن است نامناسب باشد خارج نمودن جرم گوش به روش دستی: اگر روش شست و شوی گوش گزینه مناسب و یا موفقیت آمیز نباشد، پزشک می تواند برای پاکسازی مجرای گوش، با میکروسکوپ و از طریقه خروج جرم دستی اقدام نماید میکروسکوپ با استفاده از ابزاری کوچک مکش، جرم را از گوش خارج می کند حذف دستی ممکن است شامل استفاده از یک ابزار نازک با یک حلقه کوچک در انتها برای تمیز کردن گوش و خراش دادن هرگونه جرم گوش باشد همچنین پزشک باید از میکروسکوپ مخصوص استفاده کند تا بتواند اتفاقات داخل گوش را ببیند اگر بعد از برداشتن موم گوش، فرد هنوز دچار مشکلات شنوایی یا وزوز گوش است، برای بررسی سایر موارد ممکن است به ازمایش کم شنوایی نیاز داشته باشد محققان در مورد یک روش درمانی جایگزین برای موم گوش که به آن شمعدان گوش، مخروطی شدن گوش یا درمان حرارتی شنوایی گفته می شود، ابراز نگرانی کرده اند. این روش شامل قرار دادن یک لوله پنبه ای یا پارچه ای توخالی در گوش، روشن کردن انتهای آن، سوزاندن آن برای حدود دقیقه و سپس بیرون کشیدن آن است. در روش استفاده از شمع، غالبا ماده ای وجود دارد که شبیه موم گوش است، اما محققان هیچ مدرکی مبنی بر پاک کردن موم از گوش پیدا نکرده اند. در حقیقت، بررسی های انجام شده در مورد این عمل نشان داده است که این روش به هیچ وجه جرم گوش را از بین نمی برد. افرادی که آن را امتحان کرده اند نیز عوارصی مانند سوختگی، پارگی لاله گوش و موم شمع یا انسداد دیگر گوش را گزارش داده اند. محققان معتقدند روش شمعدان سازی گوش، منطقی، ایمن یا موثر نیست و در واقع، هرگز نباید انجام شود. ایالات متحده اداره غذا و دارو انجام این روش را پشتیبانی نمی کند و آن را تایید نکرده است از گوش پاک کن فقط برای گوش خارجی استفاده کنید. ابتدا افراد باید از داروساز بخواهند که برخی از قطره های گوش را معرفی کنند. اگر انها جواب ندادند، باید به پزشک مراجعه کرد. اگر مشکل برطرف نشد، باید به پزشک مراجعه کنید منبع: |
کاهش وزن ناگهانی و یا کاهش وزن بدون دلیل یا از دست دادن ناگهانی وزن بدون هیچ گونه تلاشی معمولا نشان دهنده یک بیماری زمینه ای بوده و می تواند نگران کننده باشد. البته در برخی موارد هم کاهش وزن مشکل جدی نیست و ممکن است به دلیل یک شرایط استرس زا در زندگی شما رخ دهد. در واقع قایده کلی این است که اگر بیش از درصد از وزن خود را در مدت تا ماه از دست بدهید باید علایم خود را یادداشت کرده و در اولین فرصت با پزشک خود مشورت کنید. شایع ترین علل کاهش وزن ناگهانی عبارتند از: کاهش عضله یا از بین رفتن عضله می تواند منجر به کاهش وزن ناگهانی بدن شود. علامت اصلی آن ضعف عضلانی است. از بین رفتن قدرت عضلات ممکن است باعث شود که یکی از اندام های شما کوچکتر از اندام دیگر به نظر برسد. بدن شما از توده های چربی و توده های بدون چربی مانند عضله، استخوان و آب تشکیل شده است. اگر حجم عضله خود را از دست دهید، لاغر خواهید شد. تحلیل عضلانی در صورتی رخ می دهد که برای مدت طولانی از عضلات خود استفاده نکنید. این وضعیت بیشتر در افرادی شایع است که ورزش و تحرک کافی نداشته و دارای مشاغل اداری و پشت میز نشینی هستند. به طور کلی، ورزش هایی مانند پیاده روی و شنا، همراه با تغذیه مناسب می تواند از روند پیشرفت این بیماری پیشگیری کند. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید سایر علل احتمالی از دست دادن عضله عبارتند از: ا م ا س آرتروز سوختگی افزایش سن سکته مغزی پوکی استخوان روماتیسم مفصلی آسیب های عصبی شکستگی استخوان ها پرکاری تیرویید هنگامی رخ می دهد که غده تیرویید بیش از حد هورمون تیرویید تولید کند. این هورمون ها بسیاری از عملکردهای حیاتی بدن از جمله متابولیسم و سوخت و ساز بدن را تنظیم می کنند. اگر تیرویید شما بیش از حد فعال باشد، حتی اگر اشتهای خوبی داشته باشید به دلیل اینکه سوخت و ساز بدن شما زیاد است به سرعت کالری سوزانده و وزن خود را از دست می دهید. پرکاری تیرویید با بررسی علایم بالینی و انجام آزمایش خون تشخیص داده می شود. درمان این وضعیت معمولا به سن و شدت عوارض بستگی دارد. به طور کلی، این بیماری با داروهای ضد تیرویید، ید رادیواکتیو و جراحی درمان می شود. علایم دیگر عبارتند از: خستگی اضطراب لرزش دست عدم تحمل گرما اختلالات خواب کوتاه شدن دوره های قایدگی ضربان قلب سریع و نامنظم مهمترین علل پرکاری تیرویید عبارتند از: تیروییدیت بیماری گریوز مصرف بیش از حد نمک مصرف بیش از حد داروهای تیرویید آرتریت روماتویید ( RA ) یا رماتیسم مفصلی یک بیماری خود ایمنی است. در این بیماری سیستم ایمنی بدن به پوشش مفاصل حمله کرده و منجر به التهاب دردناک و حتی تغییر شکل مفاصل و در رفتگی آنها می شود. التهاب مزمن سرعت متابولیسم بدن را افزایش می دهد در نتیجه بدن کالری بیشتری سوزانده و کاهش وزن ناگهانی رخ می دهد. علایم RA شامل تورم و درد مفاصل است که معمولا مفاصل دو طرف بدن به صورت یکسان تحت تاثیر قرار می گیرند. در صورت ابتلا به RA اگر یک ساعت یا بیشتر مفاصل خود را حرکت ندهید مفاصل خشک شده و حرکت دادن آنها باعث ایجاد درد زیاد می شود. درمان RA معمولا با دارو انجام می شود. داروها شامل داروهای ضد روماتیسمی، کورتیکواستروییدها، داروهای بیولوژیک و مهارکننده های جانوس کیناز هستند. علت دقیق ابتلا به RA مشخص نیست. ولی موارد زیر در ایجاد این بیماری نقش دارند: سن چاقی ژنیک مصرف سیگار تغییرات هورمونی قرار گرفتن در معرض دود سیگار دیابت نوع یک بیماری مزمنی است که می تواند باعث کاهش وزن ناگهانی شود. در دیابت نوع سیستم ایمنی بدن به سلولهای بتا لوزالمعده که مسیول تولید انسولین هستند حمله کرده و آنها را از بین می برد. بدن برای تامین انرژی خود از گلوکوز استفاده می کند. بدون انسولین کلوگز نمی تواند به عنوان منبع انرژی وارد سلول ها شود. این امر باعث بالا رفتن قند خون می شود. کلیه ها گلوکز مازاد خون را از طریق ادرار دفع می کنند. خارج شدن قند از بدن باعث کاهش وزن ناخواسته می شود. درمان دیابت نوع شامل مصرف انسولین، کنترل قند خون، ورزش و تغییر رژیم غذایی است. سایر علایم دیابت نوع عبارتند از: خستگی تاری دید تکرر ادرار کاهش آب بدن تشنگی بیش از حد گرسنگی بیش از حد کاهش وزن می تواند یکی از عوارض جانبی افسردگی باشد. افسردگی به معنای احساس غم و اندوه، سردرگمی و پوچی است که حداقل به مدت دو هفته ادامه پیدا می کند. این احساسات ممکن است در فعالیتهای روزمره مانند رفتن به محل کار یا مدرسه تداخل ایجاد کنند. افسردگی با تاثیر بر سیستم عصبی باعث می شود که مغز در کنترل اشتها دچار مشکل شود. این مساله می تواند منجر به کم اشتهایی و در نتیجه کاهش وزن ناخواسته شود. در بعضی از افراد، افسردگی ممکن است تاثیر معکوس داشته و باعث افزایش اشتها شود. علایم افسردگی در افراد مختلف متفاوت است. برای درمان افسردگی از روش های مختلفی مانند رفتار درمانی، روان درمانی و داروهای ضد افسردگی استفاده می شود. علایم دیگر افسردگی عبارتند از: تحریک پذیری غم و اندوه مداوم خستگی و ناتوانی از دست دادن تمرکز افکار مرگ یا خودکشی کاهش علاقه به سرگرمی ها خیلی کم یا خیلی زیاد خوابیدن یکی دیگر از علت های کاهش وزن ناگهانی، بیماری التهابی روده ( IBD ) است. IBD برای توصیف بیماری هایی استفاده می شود که باعث التهاب دستگاه گوارش می شوند. کولیت اولسراتیو و کرون از شایع ترین بیماری های التهابی روده هستند. التهاب مزمن IBD وضعیت کاتابولیک را در بدن ایجاد می کند، به این معنی که میزان مصرف انرژی افزایش پیدا می کند. همچنین بیماری های التهابی روده در عملکرد گرلین (هورمون گرسنگی) و لپتین (هورمون سیری) اختلال ایجاد می کنند. این مساله در نهایت کم اشتهایی و کاهش وزن بدن را به دنبال دارد. مصرف برخی غذاها مانند میوه ها و سبزیجات خام می تواند باعث تشدید علایم شود. در صورت ابتلا به IBD باید در مصرف مواد غذایی احتیاط کنید. درمان IBD معمولا شامل تغییر در رژیم غذایی، مصرف دارو و در برخی موارد عمل جراحی است. سایر علایم این بیماری عبارتند از: نفخ اسهال دل درد خستگی مدفوع خونی انسداد مزمن ریوی ( COPD ) یک بیماری پیشرونده ریه است که باعث دشوار شدن تنفس می شود. برونشیت مزمن و آمفیزم از شایع ترین بیماری های COPD می باشند. علت اصلی انسداد ریوی مزمن مصرف سیگار است. قرار گرفتن طولانی مدت در معرض مواد تحریک کننده مانند آلودگی هوا و گرد و غبار نیز می تواند منجر به این بیماری شود. COPD در مراحل پیشرفته می تواند باعث کاهش وزن شود. تنفس سخت کالری زیادی می سوزاند. بررسی ها نشان می دهد که یک فرد مبتلا به COPD نسبت به یک فرد عادی برابر کالری بیشتر برای نفس کشیدن نیاز دارد. سایر علایم COPD عبارتند از: تنگی نفس خس خس سینه سرفه مزمن و خلط دار احساس فشار در قفسه سینه آندوکاردیت التهاب پوشش داخلی دریچه های قلب است که در اثر وارد شدن باکتری ها به جریان خون و تجمع آنها در قلب رخ می دهد. بیشتر افراد مبتلا به آندوکاردیت دارای تب و کاهش اشتها هستند. افزایش دمای بدن باعث بیشتر شدن سوخت و ساز و در نتیجه کاهش وزن بدن می شود. درمان اصلی آندورکاردیت مصرف آنتی بیوتیک ها است اما در بعضی موارد جراحی ضرورت می یابد. علایم دیگر آندوکاردیت عبارتند از: سردرد کمردرد درد شکم تنگی نفس عرق شبانه درد قفسه سینه صدای غیر طبیعی قلب سرفه با خون یا بدون خون لکه های قرمز یا بنفش بر روی پوست یکی دیگر از دلایل کاهش وزن ناگهانی بیماری مسری سل است که معمولا ریه ها را تحت ت ثیر قرار می دهد. کاهش وزن و کاهش اشتها از شایع ترین علایم سل هستند. باکتری سل از طریق سرفه و عطسه در هوا پخش می شود. درمان سل دشوار بوده و شامل مصرف طولانی مدت آنتی بیوتیک ها است. سایر علایم سل عبارتند از: لرز تب خستگی عرق شبانه درد قفسه سینه سرفه با خلط آغشته به خون سرفه ای که هفته یا بیشتر طول بکشد سرطان یک اصطلاح کلی برای توصیف بیماریهایی است که باعث رشد غیر طبیعی سلول ها می شوند. این سلول ها با تشکیل تومور به سایر قسمت های بدن پخش شده و به آن حمله می کنند. یکی از اولین علایم سرطان کاهش وزن بدون توجیه است که بیشتر در سرطان های لوزالمعده، ریه، معده و مری رخ می دهد. سرطان التهاب را افزایش داده و باعث تحلیل عضلات و اختلال در هورمون های تنظیم کننده اشتها می شود. یک تومور در حال رشد میزان انرژی بدن در حالت استراحت را افزایش می دهد. در برخی موارد سرطان هیچ علایمی ندارد. درمان به نوع سرطان بستگی دارد. روش های مختلف جراحی، پرتودرمانی، شیمی درمانی و ایمونوتراپی برای درمان سرطان وجود دارد. علایم اولیه سرطان عبارتند از: تب درد خستگی تغییرات پوستی بیماری آدیسون زمانی رخ می دهد که سیستم ایمنی بدن دچار اختلال شده و به غدد فوق کلیوی حمله کند. در نتیجه غده آدرنال آسیب دیده و نمی تواند به اندازه کافی هورمون کورتیزول و آلدوسترون تولید کند. کورتیزول بسیاری از عملکردهای حیاتی بدن مانند متابولیسم و اشتها را تنظیم می کند. سطح پایین کورتیزول باعث کاهش اشتها و در نتیجه کاهش وزن می شود. بیماری آدیسون نادر است. علایم این بیماری با مصرف داروهای کورتیکواسترویید کنترل می شود. علایم دیگر بیماری آدیسون عبارتند از: خستگی مزمن ضعف عضلانی کاهش فشار خون هوس مصرف نمک تیره شدن بخش هایی از پوست HIV به سلول های سیستم ایمنی بدن که سلولهای T نامیده می شوند، حمله می کند. این امر باعث ضعیف شدن سیستم ایمنی شده و در نتیجه مبارزه با عفونت ها را دشوار می کند. عفونت HIV در صورت عدم درمان می تواند منجر به سندرم نقص ایمنی اکتسابی ( AIDS ) شود. نوع پیشرفته این بیماری اغلب باعث کاهش وزن می شود. علایمی مانند گلودرد، زخم های دهان و خستگی مفرط غذا خوردن را مشکل می کنند. HIV همچنین خطر عفونت های ثانویه را افزایش می دهد. علایم دیگر HIV عبارتند از: تب لرز عرق شبانه تورم غدد لنفاوی دردهای عضلانی در این بیماری قلب نمی تواند خون را با نیروی کافی پمپ کرده و نیاز بدن به خون و اکسیژن را تامین کند. در صورت ابتلا به نارسایی احتقانی قلب، سیستم گوارش نمی تواند خون کافی دریافت کند. این می تواند منجر به حالت تهوع و سیری زودرس شود. همچنین نارسایی احتقانی قلب باعث دشواری تنفس در هنگام غذا خوردن می شود. التهاب در بافت آسیب دیده قلب سرعت متابولیسم را کاهش داده و باعث کاهش وزن ناخواسته می شود. از داروهای مهارکننده های آنزیم مبدل آنژیوتانسین، بتا بلاکرها و دیورتیک ها برای درمان این وضعیت استفاده می شود. در برخی موارد ممکن است جراحی لازم باشد. سایر علایم CHF عبارتند از: تورم خستگی تنگی نفس سرفه مداوم افزایش ضربان قلب منبع: |
را نباید نادیده گرفت. زنان گاهی از علایم پزشکی خود، بدون اینکه عواقب آنها را در نظر بگیریند، چشم پوشی می کنند. باید این را قبول کنیم بررسی علایم در مراحل اولیه بیماری می تواند از بروز عوارض جانبی و مشکلات پیچیده تر جلوگیری کند. گرچه معمولا هر از گاهی احساس ناراحتی مربوط به یک بیماری معمول است، اما در اینجا برخی از علایم پزشکی وجود دارد که زنان نباید آنها را نادیده بگیرند: خستگی تنگی نفس سردردهای تکراری کاهش وزن بدون دلیل توده های جدید و مداوم یا استفراغ بدون تغییر در رژیم غذایی خونریزی واژینال غیر قابل توضیح (هر نوع خونریزی واژینال در زنان یایسه) ت یید علایم روانپزشکی نیز مهم است، زیرا در مورد آنها به اندازه معمول صحبت نمی شود. علایم شامل: افکار مضر تکرار شونده بی خوابی یا تغییر در چرخه خواب از دست دادن علاقه یا ناتوانی در احساس لذت همه اینها ممکن است باعث مراجعه به پزشک برای غربالگری و درمان احتمالی شود. بنابراین چه زمانی باید قطعا با پزشک تماس بگیرید؟ در این مقاله سعی کردیم شایعترین علایم هشدار دهنده ای که زنان نباید آنها را نادیده بگیرند را بررسی کنیم. علایم قرمز و هشدار دهنده در زنان، عبارتند از: هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید فهرست محتوا در حقیقت، درد در قفسه سینه شما ممکن است یک حمله قلبی باشد که نیاز به درمان فوری دارد. پس زنان بهتر است این علامت را نادیده نگیرند. اگر درد از شدت کمتری برخوردار است اما مدام تکرار می شود. تصور نکنید که یک همیشه در سینه احساس می شود. علایمی مانند کمر درد، حالت تهوع، درد فک یا خستگی مفرط می تواند نشان دهنده ناراحتی قلبی باشد. اگر سردرد دارید که ناگهان بروز می کند و سریعا از بین می رود و فقط می تواند به عنوان بدترین دردی که در زندگی خود داشته اید توصیف شود، بهتر است این علامت را نادیده نگیرید. ممکن است دچار آنوریسم، ناحیه ای ضعیف در دیواره شریان خون رسانی به مغز شده باشید. این درد در نتیجه فشار آمدن شریان بزرگ به مغز رخ می دهد. این نوع سردرد با میگرن فرق دارد، اگرچه علایم مشابهی از جمله استفراغ، حساسیت به نور و غش می تواند رخ دهد. اگر نفخ غیر معمول قابل توجه، از دست دادن اشتها، خونریزی پس از یا تغییرات زیادی در نحوه اجابت مزاج را تجربه می کنید بهتر است به دنبال علت اصلی آن به پزشک مراجعه کنید. اگر احساس بی حسی، ضعف یا سوزن سوزن شدن در دست ها یا پاها دارید یا قدرت خود را از دست داده اید (به عنوان مثال در بالا رفتن از پله ها مشکل دارید) ، ممکن است در مهره های خود یک دیسک فتق یا برآمده داشته باشید که به عصب شما فشار می آورد. و این عصب ممکن است منجر به بروز برخی عوارض جانبی شود. برای بحث در مورد گزینه های درمان با ارتوپد یا متخصص مغز و اعصاب تماس بگیرید. معمولا پزشک منتظر می ماند تا ببیند این علایم به خودی خود برطرف می شوند یا خیر. اما در این بین، ممکن است شما به، گرما و یخ متناوب یا شاید تزریق کورتیزون نیاز داشته باشید. اگر این روش ها فایده ای نداشته باشند، ممکن است لازم باشد جراحی کنید. در هر صورت این علایم قرمز و هشدار دهنده را نادیده نگیرید. در صورت مشاهده تورم در ساق پا همراه با حساسیت دردناک در ناحیه، با پزشک خود تماس بگیرید. درد پا همراه با تورم می تواند نشان دهنده لخته شدن خون در پا باشد. این یک وضعیت خطرناک است زیرا اگر لخته آزاد شود و به ریه برسد، می تواند کشنده باشد. لخته می تواند اکسیژن رسانی در ریه را مسدود کند. اما اگر به سرعت درمان شود (معمولا با داروهای رقیق کننده خون و مراقب دقیق) ، میزان مرگ و میر کمتر از درصد خواهد بود. بیمارانی که سابقه لخته شدن خون دارند بیشترین حساسیت را خواهند داشت، اما هرکسی که مدت طولانی بی حرکت بوده ممکن است دچار لخته خون شود. علایم دیگر شامل تنگی نفس، تغییر رنگ در پاها، رگ های قابل مشاهده بیشتر روی پا است. تورم اندام تحتانی ممکن است نشانه ای از بیماری کلیوی، عروقی، ریوی یا قلبی باشد. سرفه ای که در طولانی مدت ادامه پیدا کند و از بین نرود می تواند معنای زیادی داشته باشد. تشخیص های احتمالی شامل موارد زیر است: عفونت نوعی سرطان ناراحتی قلبی مشکلات برونش یا ریه بیماری ریفلاکس روده معده ( GIRD ) به هر حال خانم ها نباید این علامت را نادیده بگیرند. سطح انرژی هر فرد متفاوت است، به خصوص با افزایش سن. سطح انرژی افراد تغییر پیدا می کند. اما اگر متوجه شدید که بیش از حد زندگی شما را مختل کرده است، باید به دنبال علت و درمان وضعیت خود باشید. پزشک می تواند شما را از نظر کم خونی آزمایش کند. در هر صورت، آن را نادیده نگیرید. به پزشک خود مراجعه کرده و اجازه دهید تا علت بی حالی شما را بررسی کند. خونریزی نامنظم در مورد زنان سالم شکایتی بسیار شایع و گاه خوش خیم است. خونریزی پس از یایسگی باید بررسی شود، زیرا می تواند نشانه اولیه بدخیمی در دستگاه زنان باشد. در چنین حالتی، اولین قدم تعیین منبع خونریزی است. خونریزی واژن پس از یایسگی پس از ت یید، نیاز به توجه فوری دارد. آتروفی واژن یا نازک شدن پوشش شایع ترین علت این وضعیت است و به دلیل تغییرات هورمونی اجتناب ناپذیر اتفاق میفتد. اختلالات جذبی، شرایط روانی مانند افسردگی و اختلالات خوردن، از جمله دیابت، بیماری های عفونی و سوء مصرف مواد از علل شایع کاهش وزن غیر منتظره هستند. تشکیل توده در پستانها اغلب نشان دهنده است. اگرچه خودآزمایی سینه به دلیل توانایی کم آن در ابتلا به بیماری زودرس، مورد بحث است، اما ایجاد احساس خودآگاهی مهم است. طبق گفته کالج زنان و متخصص زنان و زایمان، غربالگری سالانه پستان، از سالگی شروع می شود و به عنوان یک استراتژی غربالگری بسیار خوب برای سرطان پستان است. زنان می توانند برای پیشگیری از بروز انواع مشکلات مربوط به سلامتی خودشان راهکارهای زیادی را رعایت کنند، از جمله: روابط سالم آبرسانی مناسب فعالیت بدنی کافی عادات غذایی متعادل معاینات پزشکی منظم استفاده روزانه از ضد آفتاب حداقل ساعت خواب هر روز شکی نیست که رژیم روزانه شما نقشی اساسی در سلامتی شما دارد. جنبه مهم هر رژیم غذایی متعادل، کالری دریافتی شماست. با این حال، کالری مورد نیاز روزانه زنان نمی تواند یک عدد ثابت باشد. نیازهای دریافتی انرژی به عوامل زیادی از جمله سن، وزن فعلی، وضعیت باروری، فعالیت بدنی و اهداف تغذیه و عوامل بسیاری دیگر بستگی دارد. یک قانون خوب افزایش مصرف سبزیجات و میوه ها در عین کاهش مصرف چربی های جامد، قند اضافه شده، گوشت قرمز و سدیم است. یک زن با اندام متوسط ( BMI کمتر از ) ، بدون بیماری های همراه و با سبک زندگی فعال، باید به طور متوسط بین تا کالری در روز مصرف کند. طبق انجمن قلب آمریکا، انجام این تغییرات ظریف اما موثر می تواند خطر بیماری های قلبی عروقی را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. بدن و عملکرد آن با افزایش سن تغییر می کند. زنان در دوران بلوغ، سن باروری، بارداری و یایسگی تغییرات فاحشی را تجربه می کنند که نه تنها بر سلامت جسمی بلکه روانی آنها نیز ت ثیر می گذارد. با این حال، مصرف یک رژیم غذایی متعادل، استراحت مناسب، حفظ وزن و ایجاد روابط سالم می تواند به زنان در جلوگیری از فشارهای روانی و کمک کند. صرف نظر از این، مشورت منظم با پزشک و به ویژه در صورت بروز علایم نگران کننده ضروری است. منبع: |
تقویت عضلات سینه در مردان، نقش مهمی در داشتن یک اندام مناسب دارد. یکی از ویژگی های اندام مناسب و ورزشکار در مردان، سینه ای عضلانی است. برای داشتن اندام مناسب می توانید عضلات قفسه سینه خود را تقویت کنید. با انجام برخی تمرینات می توانید حجم قفسه سینه خود را افزایش، قدرت خود را تقویت و مانند یک ورزشکار تمرین کنید. تمرینات زیر ترکیبی از حرکات مشابه را برای تقویت عضلات سینه به شما آموزش می دهد. تمرینات قست اول در هر مجموعه به شما امکان می دهد تمرینات کلاسیک بر روی عضلات قفسه سینه خخود اعمال کنید. در مقابل، تمرینات قسمت دوم در هر یک باعث کاهش وزن می شود اما انقباض و گسترش کامل عضلات قفسه سینه را فراهم می کند. ترکیب دو نوع تمرین باعث ایجاد یک تمرین جامع و کلی تر می شود که موثرتر است. در حالی که چندین عضله در قفسه سینه وجود دارد، بزرگترین و قابل مشاهده ترین عضله، عضله سینه است. این عضله، در جلوی قفسه سینه قرار دارد و طبیعی ترین عضله ای است که باید هنگام تمرین روی آن تمرکز کرد. با این حال، درک کامل از ساختار قفسه سینه در رسیدن به حداکثر کارایی در تمرینات قفسه سینه اساسی است. شناخت ساختار عضلانی یکی از بهترین راه ها برای رسیدن به اوج عملکرد در تمرینات است. برنامه تمرینی Jeff Cavaliere ' s بهترین راه برای درک آناتومی مربوط به ورزش است. تمرینات وی با پشتوانه علمی انجام می شود و تمرکز آن بر روی کار عضلات با ظرفیت کامل و دامنه حرکتی آنها است. تمرینات زیر باید به صورت مجموعه ترکیبی انجام شود. آنها از یک حرکت استاندارد استفاده می کنند که می توانید با وزنه آن را انجام دهید. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید هالتر پرس سینه، یک تمرین اساسی در قفسه سینه است. این تمرین نه تنها بر روی سینه، کمر و عضلات سه سر نیز تمرکز دارد. بلکه انجام هالتر پرس سینه به شما امکان می دهد تا عضله را درگیر کنید تا سریعتر و به طور موثرتری پیشرفت ها کار خود را ببینید. وزنه هایی را انتخاب کنید که شما را به چالش بکشد. وزنه را با گرفتن دست کاملا باز، در حالی که دستانتان کاملا از هم باز شده اند، نگه دارید تا آرنج ها در درجه باشند. حالت نشستن بر روی نیمکت را حفظ کنید. چانه و گلوتان را درگیر کنید، پاها را روی زمین صاف نگه دارید و به سمت نیمکت خم شوید. میله را به حالت کامل، با بازوها درجه به سمت بدن خود بکشانید. میله را به سمت سینه بازگردانید. وقتی میله پایین آمد، باید در وسط جناغ شما قرار بگیرد. چهار ست شش، هشت، ده و در آخر دوارده تایی را کامل انجام دهید که با یک وزن سنگین تر شروع کنید و با افزایش تکرارها، تعداد وزنه ها را کاهش دهید. کابل افقی یا باند کراس اوور که با عضلات میانی شما کار می کند، تمرینات قفسه سینه شما را به سطح بعدی می رساند. در این تمرین عضلات باید کاملا درگیر شوند و به حداکثر انقباض مورد نظر برسند. پشت به دستگاه کابل بایستید. پاهایتان از عرض لگن باز کرده و تنه را راست نگه دارید. کابل ها باید تنظیم شوند، بنابراین آنها از کمی بالاتر از ارتفاع شانه کشیده می شوند. کابل ها را در هر دو دست نگه دارید، بازوهای خود را به بیرون بازکنید. کابل ها را به جلو و در سرتاسر بدن بکشید. دستان شما باید در اواسط قفسه سینه باشد دقیقا همان سطحی که در پرس هالتر کار می کرد. آنها همچنین باید از خط میانی بدن شما عبور کنند. اجازه دهید کابل ها با کنترل دستان شما به سمت عقب بروند، بازوها را به عقب بکشید، اما آرنج ها را کمی خم نگه دارید. به بازوهای خود اجازه دهید تا به اندازه کافی عقب بروند تا در سینه خود احساس کشش کنید. مطمین شوید عضلات شما کاملا کشیده شده اند. این عمل را بار در چهار ست تکرار کنید. با هر بار کشیدن کابل، یک بازو را از بالای صفحه عبور دهید. اگر دستگاه کابل ندارید، می توانید این کار را با باندهای مقاومتی انجام دهید که بسیار محکم به یک قفسه وزنه متصل شده اند. آنها را در همان ارتفاع وسط جناغ خود متصل کنید و حرکت را به صورت افقی انجام دهید. تمرینات پرس سینه دمبل سطح شیب دار، حرکت بازوی شما را جابجا می کند تا عضلات بالای سینه شما را در حین تمرینات درگیر شوند. در حین این تمرینات، برای اطمینان از اینکه سینه بیشترین فشار را متحمل می شود، باید روی وضعیت دست خود تمرکز کنید. روی نیمکت مایل خود دراز بکشید و دوباره مطمین شوید که از وضعیت بدنی خوبی برخوردار هستید. چانه و گلوتان را درگیر کنید، پاها را روی زمین صاف نگه دارید و به سمت نیمکت خم شوید. هنگامی که به سمت بالا حرکت می کنید، مچ دست و دست خود را کمی بچرخانید، به طوری که انگشتان شست شما مجبور به حرکت شود. این بهترین روش برای درگیر کردن عضلات قفسه سینه است، به جای اینکه پشت و یا عضلات سه سر را درگیر کنید. دست ها را پایین بیاورید تا خم شوند، در حالی که آرنج ها کمی در پشت بدن قرار دارند. باز هم باید آن کشیدگی عضلات را در پایین سینه و در امتداد سینه احساس کنید. در چهار ست شش، هشت، ده و در آخر دوازده تایی را کامل کنید که با یک وزن سنگین تر شروع می کنید و با افزایش تکرارها تعداد وزنه ها را کاهش دهید. پایین رفتن با وزنه نه تنها یک تمرین عالی عضلات سه سر و شانه است، بلکه برای سینه نیز عالی خواهد بود. تمرکز روی فرم شما در این حرکت بسیار مهم است. این تمرین با قرارگیری صحیح بدن کار می کند. برای انجام این تمرین به وزنه های مختلفی نیاز دارید. بسته به سطح تناسب اندام خود، می توانید وزنه متناسب با وزن خود را انتخاب کنید. وزنه های خود را به دور کمر آویزان کنید و یا آنها را بین ران های خود نگه دارید. خود را روی دسته ها قرار دهید، سپس بدن و سینه را به سمت جلو بلغزانید تا در مقابل شانه ها قرار بگیرد. همچنین باید تنه خود را کمی به سمت جلو خم کنید. قرار دادن سینه در مقابل شانه ها و خم شدن به این معناست که سینه وزن شما را تحمل می کند. تا آرنج در درجه به سمت پایین حرکت کنید. مطمین شوید که وضعیت بدن خود را محکم نگه داشته اید و تاب نمی خورید. هنگامی که در پایین رفتن فشار به شما وارد می شود، با استفاده از دو سر بازو و آرنج خود فشار دهید و آنها را به داخل جمع کنید. انجام این کار باعث افزایش درگیری قفسه سینه می شود. چهار مجموعه شش، هشت، ده و در آخر دوازده تایی را کامل کنید که با یک وزن سنگین تر شروع می کنید که با افزایش تکرارها تعداد وزنه ها کاهش می یابد. پس از پایان کار با وزنه ها، بلافاصله به سراغ تمرینات دستگاه کابل بروید تا کراس اوورهای بیشتری را تمرین کنید. پشت به دستگاه کابل بایستید. پاهایتان از عرض لگن بازتر و تنه راست و درگیر باشد. کابل ها را در هر دو دست نگه دارید. کابل ها را به سمت جلو و پایین در بدن بکشید. بازوها باید جلوی باسن شما قرار بگیرند. اجازه دهید کابل ها با کنترل جمع شوند، بازوها را به طرف سینه بکشید و آرنج ها را کمی خم کنید. شما باید کشش کامل را احساس کنید. این عمل را بار در چهار ست تکرار کنید. با هر بار کشیدن کابل، یک بازو را از بالای صفحه عبور دهید. اگر دستگاه کابل ندارید، می توانید این کار را با باندهای مقاومتی انجام دهید که بسیار محکم به یک قفسه وزنه متصل شده اند. آنها را دقیقا زیر ارتفاع شانه وصل کنید، بدون اینکه روی سرتان حرکت کند. برای تمرین نهایی قفسه سینه، با فشار دادن وزنه ها به اصول اولیه برگردید. انجام این تمرین کلاسیک به راحتی انجام می شود و شما می توانید برای رسیدن به سطح مناسب وزنه ها را روی پشت خود قرار دهید. ده ها تغییر فشار وجود دارد که عضلات مختلف را درگیر می کند. خود را بر روی زمین قرار دهید. پاهای شما باید از عرض لگن باز تر باشند. دستان شما باید در کف خارج از عرض شانه قرار گیرند. بدن خود را تا حد ممکن صاف و ثابت نگه دارید. فشارهای بالای انگشتان پا برای به حداکثر رساندن تلاش های شما بهترین حالت را دارد. با این حال، اگر هنوز کاملا تازه کار هستید، همیشه می توانید این فشارها را از زانو انجام دهید. وزنه مورد نظر خود را روی پشت قرار دهید، بدن خود را به سمت زمین بیاورید تا جایی که آرنج ها در درجه خم شوند. شما نمی خواهید بدن یا سینه شما با زمین برخورد کند. از طریق دستان خود حرکت دهید تا بازوهایتان صاف شود. سعی کنید هنگام بالا آمدن آرنج خود را به سمت بدن متمرکز کنید. انجام این کار منجر به تعامل بهتر قفسه سینه می شود. این کار را برای سه ست تکرار کنید. برای آخرین تمرین در آخرین ترکیب، شما یک کراس اوور دیگر را باید انجام دهید. باند مقاومت خود را به یک قفسه مخصوص وزنه یا تیر ثابت وصل کنید. خود را موازی با محلی که باندهایتان را تنظیم کرده اید قرار دهید. طرفی که در آن کار می کنید باید نزدیکتر باشد. مطابق تمرینات قبلی، وضعیت کلی بدن خود را روی زمین حفظ کنید. با این حال، می توانید پاهای شما برای پایداری بهتر هنگام حرکت، کمی بازتر قرار بگیرند. باند را در طرفی که کار می کنید در دست بگیرید. مطابق معمول به سمت پایین فشار دهید و با دو دست به سمت بالا حرکت کنید. همانطور که به بالای حرکت می کنید، دستی را که باند مقاومت را از روی بدن گرفته است بکشید. سپس، آن را روی زمین تا بالای دست ثابت خود قرار دهید. شما باید کشش را در مرکز قفسه سینه احساس کنید. دست خود را به حالت اولیه برگردانید و این کار را تکرار کنید. در هر طرف سه ست تایی را انجام دهید. به صورت مختصر بهترین تمرینات قفسه سینه، عضله را از طریق دامنه حرکتی کامل طی می کند. در این شرایطه، ماهیچه کاملا کشیده و منقبض می شود، بازوها را از عرض باز کرده و از خط مرکز بدن عبور می دهید. به همین ترتیب، تمرینات ترکیبی که به شما امکان می دهد ابتدا وزنه را اعمال کنید، بسیار عالی هستند. یک تمرین نیمکت هالتر و کراس اوور کابل/باند افقی، سپس یک فشار دمبل سطح شیب دار و کراس اوورهای کابل کم تا زیاد را امتحان کنید. پس از آن، یک کراس اوور کابل وزنی بالا و پایین و پس از آن فشارهای وزنی و فشارهای متقاطع باند را انجام دهید. منبع: |
علایم آسیب به ناحیه راست و چپ مغز به علت و تاثیر آن بر روی ارتباط های سلولی آن بستگی دارد. به طور کلی مغز انسان مادربورد بدن است که بدن بدون آن چیزی بیش از یک گیاه نیست به عبارت دیگر مغز مرکز فرماندهی است که تمام تجربیات ذهنی شما را تنظیم می کند. این افکار، حافظه، گفتار، درک، احساسات، بینایی، لمس، مهارت های حرکتی، شنوایی، تنفس، هضم، عملکرد فیزیولوژیکی، ضربان قلب و تقریبا هر فرآیند موثر بر زندگی را تنظیم خواهد کرد. آسیب به هر دو طرف مغز نیز منجر به انواع مختلف اختلالات عملکردی می شود. مغز انسان در وسط به دو نیمه متقارن یعنی نیمکره مغزی راست و نیمکره مغزی چپ تقسیم می شود. قسمت چپ مغز حرکت در سمت راست بدن را کنترل می کند، در حالی که نیمکره راست عملکرد حرکتی سمت چپ بدن را تحت اختیار دارد. در اکثریت قریب به اتفاق مردم، مغز چپ مسیول دریافت، سازماندهی و توزیع سیگنال های تحلیلی، منطقی و کلامی است. از طرف دیگر، سمت راست مغز مسیول هوش خلاق، احساسی و فضایی است. با این حال، مناطق عملکردی خاصی بین دو نیمکره مشترک است. به عنوان مثال، هر دو طرف برای پردازش زبان، درک، استدلال و سازماندهی کلمات و جملات با یکدیگر همکاری می کنند تا ارتباط برقرار شود. مغز انسان اندامی پیچیده است. تقریبا با پوند، حاوی حدود میلیارد نورون و تریلیون اتصال است. مغز شما در مرکز آنچه شما فکر می کنید، احساس می کنید و انجام می دهید اصلی است. مغز شما به دو نیمه یا نیم کره تقسیم شده است. در هر نیمه، مناطق خاص توابع خاصی را کنترل می کنند. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید دو طرف مغز شما بسیار شبیه به هم هستند، اما تفاوت زیادی در نحوه پردازش اطلاعات وجود دارد. با وجود سبک های متضاد آنها، دو نیمه مغز مستقل از یکدیگر کار نمی کنند. قسمتهای مختلف مغز شما توسط رشته های عصبی به هم متصل می شوند. اگر یک آسیب مغزی ارتباط بین دو طرف را قطع کند، شما هنوز هم می توانید فعالیت کنید اما عدم برقراری ارتباط بین دو طرف مغز باعث اختلال می شود. مغز انسان دایما در حال سازماندهی مجدد خود است. تیوری این است که افراد یا مغز چپ هستند یا مغز راست، به این معنی که یک طرف مغز آنها نسبت به سمت دیگر غالب است. اگر بیشتر در تفکر تحلیلی موفق هستید، گفته می شود چپ مغز شما غالب است. اگر تمایل به خلاقیت یا هنرپردازی بیشتری دارید، راست مغز محسوب می شوید. این نظریه مبتنی بر این واقعیت است که عملکرد دو نیمکره مغز متفاوت است. مغز چپ بیشتر از مغز راست کلامی، تحلیلی و منظم است. گاهی اوقات مغز دیجیتال نامیده می شود. در مواردی مانند خواندن، نوشتن و محاسبات بهتر عمل می کند. طبق تحقیقات تاریخ اسپری، مغز چپ نیز به موارد زیر متصل است منطق حقایق ریاضیات ترتیب دهی تفکر خطی با کلمات فکر کردن مغز راست بیشتر بصری و شهودی است. گاهی از آن به عنوان مغز آنالوگ یاد می شود. این یک تفکر خلاقانه تر و کمتر سازمان یافته است. تحقیقات تاریخ نشان می دهد که مغز راست نیز به موارد زیر مرتبط است بینش هنرها ریتم تفکر جامع خیال بافی خیال پردازی تجسم احساسات نشانه های غیرکلامی ما می دانیم که دو طرف مغز ما متفاوت است، اما ویژگی های کلی شخصیت، ترجیحات فردی یا سبک یادگیری به معنای چپ مغز یا راست مغز بودن نیست. هنوز هم این یک واقعیت است که دو طرف مغز شما متفاوت است و مناطق خاصی از مغز شما دارای تخصص هستند. پیش آگهی مشخصی برای وجود ندارد، زیرا بسته به علت، علایم آسیب به ناحیه راست و چپ مغز متغیر است. اثرات آسیب مغزی معمولا غیرقابل پیش بینی و پیچیده است. آسیب مغزی باعث ایجاد اشکال در ارتباط بین سلول های مغزی می شود. سلول های عصبی آسیب دیده قادر به پخش و دریافت اطلاعات از طریق روش دیگر به یکدیگر نیستند. در نتیجه، فرد قادر به پردازش اطلاعات و پاسخگویی متناسب با آن نیست. آسیب مغزی حتی می تواند نحوه تفکر، عمل و احساس بیمار را تغییر دهد. علاوه بر این، همانطور که مغز شما حرکت بدن و فرآیندهای حسی را کنترل می کند، آسیب می تواند عملکرد جسمی و عاطفی شما را نیز تحت تاثیر قرار دهد. آسیب های مغزی را می توان به اشکال زیر تقسیم نمود آسیب های مادرزادی مغزی که از بدو تولد وجود دارد. صدمات مغزی غیر مادرزادی یا اکتسابی توجه: تمایز بین این دو اغلب مبهم است. آسیب مادرزادی مغز به نقص یا اختلال مغزی گفته می شود که در حالی که کودک درون رحم است یا درست پس از تولد رخ می دهد. عوامل متعددی می توانند رشد مغز جنین را در دوران بارداری به ویژه در سه ماهه اول قطع کرده و منجر به ناهنجاری یا نقص مغزی شوند مانند همه آسیب های مغزی دیگر، کودک ممکن است از آسیب مادرزادی مغز رنج ببرد. فلج مغزی نمونه بارز آسیب مادرزادی مغز است. در گفتمان عمومی، آسیب های مغزی بیشتر به هر نوع آسیب مغزی مربوط می شود که در طول زندگی فرد به دلیل بیماری یا حادثه بدست آمده است. همانطور که از نامش پیداست، آسیب مغزی ضربه ای به هر نوع آسیب وارد شده به مغز توسط یک نیروی خارجی گفته می شود. نمونه هایی از شامل حوادث رانندگی جاده ای، حمله، سقوط و تصادفات در خانه یا محل کار است. این نوع آسیب ناشی از عوامل داخلی است که بر عملکرد مغز یا آسیب شناسی ت ثیر می گذارد. نمونه هایی از آسیب مغزی غیرترومایی شامل تومور، سکته، خونریزی مغزی و است. علایم آسیب به ناحیه راست و چپ مغز با هم متفاوت است چرا که سمت راست مغز، حرکت نیمه چپ بدن را کنترل می کند و مربوط به فرآیندهای شناختی یا توانایی های عصبی زیر است آگاهی بصری مهارت تخیل هوش هیجانی تشخیص چهره آگاهی از موسیقی توانایی های فضایی درک تصاویر بصری تصمیم گیری بصری برآورد فرم های سه بعدی تفسیر نشانه های اجتماعی ساختار، سازماندهی و بیان افکار و عقاید پردازش نشانه های غیرکلامی مانند حالات صورت تفسیر زبان، به معنای درک متن و لحن گوینده است. ریاضیات ابتدایی که شامل تخمین ها و مقایسه های تقریبی است. به طور طبیعی، هر گونه آسیب به نیمکره مغزی راست می تواند این عملکردها را به درجات مختلف به خطر بیاندازد. میزان آسیب نیمکره راست شدت و نوع مشکلات ناشی از آن را تعیین می کند. طبق انجمن شنیدن گفتار و گفتار آمریکایی، آسیب به مغز راست می تواند توانایی های تفکر و ارتباطات شما را مختل کند، بدون اینکه حتی خودتان متوجه آن باشید. شایع ترین مشکلاتی که پس از آسیب مغزی سمت راست رخ می دهد، عبارتند از اختلال حافظه در سمت چپ عدم توانایی در یا توجه مشکل در بیان و درک مناسب احساسات عدم آگاهی در مورد رفتار مناسب اجتماعی مسایلی با استدلال اساسی، حل مسیله و تصمیم گیری گمراهی عمومی، مانند مشکلات دانستن تاریخ، زمان یا مکان فعلی ضعف، بی حسی یا فلج در دست چپ، بازو، یا پا یا سمت چپ صورت فقدان بینش، به گونه ای که فرد ممکن است از این واقعیت که مشکلاتش در خانه، مدرسه یا محل کار باعث دردسر می شود غافل بماند. سمت چپ مغز حرکت را برای نیمه راست بدن تنظیم می کند و در حوزه های زیر تخصص دارد تحلیل منطقی مهارت های علمی مهارت های محاسبه ساختار، تفسیر و بیان زبان کلامی یا نوشتاری فردی که دچار آسیب مغزی جانبی شده است بسته به میزان آسیب ممکن است یک یا چند مورد از علایم زیر را نشان دهد اختلال در مهارت های تحلیلی چپ و راست را اشتباه گرفتن اختلال در سرعت مهارت و دقت ذهنی رفتارها ی غیرمعمول، مضطرب و گوشه گیر افزایش نوسانات خلقی و طغیان های احساسی مشکلات مربوط به زمان شناسی (به ترتیب زمان، علت و معلول) مشکلات در برخورد با اعداد و به طور گسترده ای، مسایل مربوط به پول است. آفازی که یک نقص زبان است و توانایی خواندن، صحبت کردن، نوشتن و گوش دادن را مختل می کند. آنومیا که به عدم توانایی در بازیابی ابتدایی ترین اطلاعات، مانند نام دوستان، خانواده یا اشیا روزمره اشاره دارد. آپراکسی حرکتی، یعنی عدم توانایی در انجام حرکات هدفمند حتی اگر عضلات و حواس به خوبی کار می کنند. آپراکسی کلامی، یک اختلال گفتاری حرکتی است که باعث ایجاد مشکل در هماهنگی حرکت دهان برای ایجاد کلمات یا صداها می شود. معالجه صدمات مغزی بیشتر به جای بازگرداندن آسیب، به توانبخشی مغز متمرکز است. در بعضی موارد، بیمار ممکن است به سرعت و به طور کامل بهبود یابد، در حالی که موارد دیگر احتمال دارد به یک مادام العمر برای درمان و توان بخشی نیاز داشته باشد. طول، موفقیت و میزان بهبودی بیشتر به میزان التهاب و آسیب ناشی از آسیب بستگی خواهد داشت. در موارد شدید، درمان به شرح زیر است به حداقل رساندن ت ثیر طولانی مدت آسیب مغزی کمک به بیمار و خانواده اش در کنار آمدن با سایر معلولیت ها از دست دادن هوشیاری یا خاموشی اپیزودیک، عملکرد حافظه به خطر افتاده، تغییرات شخصیتی و فلج جزیی یا کامل در پس از آسیب مغزی معمول است که ممکن است با گذشت زمان بهتر شود یا نشود. اگر آسیب خیلی زیاد نباشد، احتمال دارد بافت آسیب دیده مغز بهبود یابد. با این حال، اگر سلول های عصبی آسیب جدی ببینند، از بین بروند یا از بین بروند، بعید است سلول های جدیدی به جای آنها تشکیل شود. در بیشتر موارد، مغز با هدایت اطلاعات به قسمت های سالم مغز، خود را برای کار در اطراف بافت آسیب دیده تطبیق می دهد. در این شرایط امکان بهبود کامل را نمی توان تضمین کرد. به طور کلی، سمت چپ مغز بر کنترل زبان مسلط است، در حالی که سمت راست مسیول توانایی های هنری است. هرگونه آسیب به هر طرف مغز می تواند عملکرد مربوطه را تحت ت ثیر قرار دهد. بهبودی از آسیب مغزی به شدت آن بستگی دارد. درمان به طور کلی بر توان بخشی مغز برای یافتن مسیرهای جایگزین و از سرگیری عملکرد طبیعی متمرکز است. منابع: |
کاهش وزن در بارداری ممکن است نگران کننده به نظر برسد اما موضوعی شایع است. اگر کاهش وزن، کوتاه مدت و گذرا باشد جای نگرانی نیست و تنها افزایش وزن توصیه شود. با این حال، اگر کاهش وزن قابل توجه و طولانی مدت به خصوص بعد از سه ماهه اول نیاز به درمان دارد. کاهش وزن غیر طبیعی و زیاد می تواند مشکل ساز شود و نیاز به مراقبت پزشکی دارد. به همین دلیل پزشک در معاینه قبل از زایمان میزان افزایش یا کاهش وزن فرد را ارزیابی می کند. در این مقاله، ما در مورد علت کاهش وزن در زمان بارداری، کاهش وزن غیرطبیعی و آنچه در مورد آن انجام می شود، بحث خواهیم کرد. در اوایل بارداری، جنین هنوز کاملا کوچک است و حداقل به کالری و مواد مغذی نیاز دارد. بنابراین، کمی کاهش وزن ناخواسته در این دوره (معمولا مربوط به تهوع و استفراغ صبحگاهی) بر رشد جنین ت ثیر منفی نخواهد گذاشت. مقدار کاهش وزن در سه ماهه اول معمولا به علت و بی اشتهایی است و در سه ماهه دوم با بازگشت اشتها به سرعت جبران می شود. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید پس از سه ماهه اول، افزایش تدریجی وزن مادر برای سلامتی جنین و همچنین ایجاد ذخایر چربی ضروری جهت آماده سازی بدن زنان برای حمایت از جنین در حال رشد، زایمان و شیردهی حیاتی می شود. معمولا عاقلانه نیست که از یک رژیم غذایی بسیار سخت گیرانه پیروی کنید و یا کالری ها یا گروه های غذایی را به شدت کاهش دهید. رشد مطلوب جنین در حال رشد به مصرف کالری و مواد مغذی کافی و مورد نیاز متکی خواهد بود. با این حال در صورت نیاز، جنین می تواند از ذخایر چربی بدن مادر نیز استفاده کند. بارداری می تواند با تهوع صبحگاهی همراه باشد و زنان را ترغیب به استفاده از سبک تغذیه سالم کند. هر دو منجر به کاهش وزن در اوایل بارداری می شود. در برخی موارد، ممکن است مقدار کمی کاهش وزن تحت نظارت پزشک برای خانم های بارداری که شاخص توده بدنی ( BMI ) آنها یا بالاتر است نیز توصیه شود. شاخص توده بدن بر اساس قد و وزن محاسبه شده و تخمینی از توده چربی بدن است. در دوران بارداری برای تعیین BMI با پزشک خود مشورت کنید تا وزن ایده آل را برای شما مشخص شود. این حالت در دوران بارداری بسیار شایع است. در حدود وزن بدن قبل از بارداری و شواهد کتون در ادرار داشته باشد احتمالا HG دارد. تحقیقات نشان می دهد که هر ساله حدود زن در ایالات متحده با موارد HG در بیمارستان بستری می شوند. تعداد واقعی زنان مبتلا ممکن است بسیار بیشتر از این اعداد باشد زیرا گاهی زنان در خانه یا به صورت سرپایی در درمانگاه ها درمان می شوند. Hyperemesis gravidarum با حالت تهوع و استفراغ شدید مشخص می شود که می تواند منجر به کم آبی شدید بدن و ناتوانی در خوردن غذا شود. در نتیجه، اگر خانم باردار این شرایط را داشته باشد، احتمال کاهش وزن وجود دارد. HG معمولا در هفته های تا بارداری ظاهر می شود و می تواند در هفته تا به اوج خود برسد. بیشتر زنان در حدود هفته های تا بهبود می یابند، با این حال، برخی از زنان در تمام طول بارداری خود نیاز به مراقبت دارند. HG معمولا در منزل نیز قابل درمان است، اما در موارد شدید، ممکن است بستری در بیمارستان لازم باشد. هیچ راهی برای جلوگیری از هایپرمیسیس گراویداروم ( HG ) در موارد شدید، حمایت تغذیه ای ضروری است و ممکن است به یک روش جراحی نیاز داشته باشد. بعلاوه، ممکن است برخی از روشهای درمانی جایگزین نیز توصیه شود. برای بیمار استراحت در رختخواب، درمان های گیاهی و رژیم غذایی مغذی توصیه می شود. اگر بیماری صبحگاهی وجود ندارد پس کاهش ناخواسته وزن در دوران بارداری، به ویژه کاهش وزن ناگهانی، نگران کننده است و باید در اسرع وقت توسط پزشک بررسی شود. به همین ترتیب، کاهش وزن به دلیل تغییر در رژیم غذایی، اختلالات غذا خوردن، عدم دسترسی به مواد غذایی مناسب و رژیم های سخت گیرانه در دوران بارداری نخواهد بود و باید با پزشک در مورد آنها مشورت شود. برخی دیگر از دلایل احتمالی کاهش وزن در دوران بارداری عبارتند از: سرطان ها اختلالات روانی استفاده از مواد مخدر دیابت تشخیص داده نشده سایر بیماری های مزمن عدم تعادل غدد درون ریز تیرویید پرکار کنترل نشده ناهنجاری های نورولوژیک اختلالات اشتها یا دکتر هان می گوید: مهمترین مداخله برای زنی که در بارداری لاغر می شود، شناسایی و درمان علت اصلی کاهش وزن است. از دست دادن چند پوند معمولا در ابتدای بارداری امری طبیعی است. با این حال، به طور کلی، کاهش وزن در دوران بارداری با خطر کاهش وزن جنین درهنگام تولد و زایمان زودرس همراه است. طبق مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ( CDC ) ، به معنی تولد نوزاد زودتر از موعد مقرر و قبل از اتمام هفته بارداری است. نوزادانی که از بدو تولد وزن بدن کمی دارند و زودرس هستند ممکن است مستعد سایر بیماری ها یا ناهنجاری باشند زیرا بدن آنها توانایی رشد کامل را نداشته است. پزشک در هر بار ویزیت وزن شما را کنترل می کند تا از عوارضی که می تواند بر کودک ت ثیر بگذارد جلوگیری کند، از جمله: خطر چاقی در آینده تولد قبل از موعد (زودرس) اندازه کوچک و یا اندازه بزرگ و یا کاهش وزن عمدی در بارداری توصیه نمی شود مگر اینکه پزشک آن را توصیه کند. در برخی موارد، حداقل کاهش وزن برای برخی از خانم هایی که چاقی مفرط دارند توصیه می شود. با این حال، این موضوع تا حدودی بحث برانگیز است زیرا تحقیقات و کارشناسان در مورد مزایا و معایب این روش اختلاف نظر دارند. برخی مطالعات نشان داده است که برای زنان با شاخص توده بدنی بالاتراز ( BMI ) > ممکن است افزایش وزن توصیه شده قبل از بارداری فوایدی داشته باشد. اما این روش در زنان با BMI طبیعی یا پایین ممکن است خطر ابتلا به نوزادان کوچک و کم وزن را افزایش دهد. کاهش وزن متوسط برای زنانی که چاقی دارند خطر ابتلا به، دیابت بارداری، اورژانسی و داشتن یک نوزاد بزرگ و با وزن بالا را کاهش می دهد. با این حال، به جز زنان با BMI بالای این کاهش وزن ممکن است برای جنین عوارضی داشته باشد. در مواردی که یک زن در بالاترین طبقه بندی BMI و وزن بالا دارد، ممکن است چربی ذخیره شده برای رشد مناسب جنین کافی باشد. حتی دیگر نیازی به افزایش وزن نباشد. پزشک بهترین فرد برای ارزیابی نیاز به کاهش وزن یا ضرورت افزایش وزن خواهد بود. توصیه های فعلی آکادمی ملی پزشکی این است که افزایش وزن کلی را طبق شاخص توده بدن قبل از بارداری تعیین کنید. BMI کمتر از . (کم وزن) تا پوند . BMI (عادی) تا پوند . (اضافه وزن) تا پوند . (چاق) تا پوند بیشتر از (بسیار چاق) تا پوند (مگر در مواردی که پزشک توصیه دیگری کرده باشد) این مقادیر افزایش وزن برای بارداری های دو قلویی یا چند قلویی را افزایش می یابد. خوردن وعده های غذایی کوچک و مکرر با مقادیر کافی از مواد مغذی می تواند در ت مین کالری مورد نیاز (حتی در صورت تهوع) کمک کرده و از کاهش وزن جلوگیری کند. وقتی شرایط خوبی برای تهیه غذا ندارید از همسر خود بخواهید تا در تهیه وعده های غذایی به کمک کنند. اگر همچنان با وجود تغذیه مناسب قادر به افزایش وزن کافی نیستید یا وزن خود را کاهش می دهید، با یک متخصص تغذیه مشورت کنید. یک متخصص تغذیه می تواند برنامه های غذایی منحصر به فرد را بر اساس نیازها و تنظیمات غذایی و کالری ارایه دهد. علاوه بر این، می تواند برای درمان علایمی که باعث اختلال در خوردن غذا می شوند را راهنمایی کند. درمان ها بسته به علت ممکن است شامل مصرف داروهای ضد تهوع، ضد افسردگی یا ضد تیرویید باشند. دکتر هان همچنین پیشنهاد می کند از اندازه گیری وزن در خانه صرف نظر کنید. حتی ممکن است نادرست و استرس زا باشد. وی می گوید: نظارت بر مسیر افزایش وزن در ویزیت های معمول قبل از تولد توسط پزشک انجام می گیرد. به دلیل نوسانات روزمره طبیعی وزن اندازه گیری آن در منزل توصیه نمی شود. اکثر خانم ها برای افزایش وزن و تغذیه کافی نیاز به دریافت تا کالری در روز در سه ماهه دوم و سوم دارند. ترکیبی از پروتیین های بدون چربی (مانند گوشت، آجیل، دانه ها، حبوبات، تخم مرغ، لبنیات، پنیر و توفو) و (به شکل میوه های سالم، سبزیجات و غلات کامل) و مقدار کمی چربی بخورید. همچنین، نوشیدن مقدار زیادی آب، به ویژه برای کاهش حالت تهوع می تواند مفید باشد. درک نیازهای تغذیه ای می تواند پیچیده باشد. بسیاری از زنان، به ویژه آنهایی که بیماری های زمینه ای و مشکلات پزشکی دارند، ممکن است از تماس با یک متخصص تغذیه سود ببرند. دکتر هان می گوید: توصیه های تغذیه ای همیشه باید منحصر به فرد باشند. حتی فعالیت بدنی، سن، وزن و شرایط سلامتی در نظر گرفته شود. کاهش وزن در اوایل بارداری می تواند شایع باشد. اما به طور کلی توصیه نمی شود. جدا از کاهش وزن جزیی به دلیل حالت تهوع صبحگاهی، کاهش ناخواسته وزن و عدم توانایی در افزایش وزن نیاز به ارزیابی پزشکی دارد. اگر کاهش وزن به دلیل یک بیماری زمینه ای ایجاد شده باشد، پزشک می تواند آن را درمان کند. تا از کاهش وزن در آینده جلوگیری شود و از سلامتی و کودکتان محافظت کند. ارزیابی توسط یک متخصص تغذیه می تواند به راهنمایی های تغذیه ای و برنامه ریزی غذایی منحصر به فرد کمک کند. منبع: |
آزمایش تشخیص بیماری های پروستات یا PSA یک آزمایش خون است که می تواند به تشخیص مشکلات پروستات از جمله سرطان های پروستات نیز کمک کند. آزمایش PSA یک آزمایش خون است که میزان آنتی ژن اختصاصی پروستات ( PSA ) در خون شما را اندازه گیری می کند. PSA پروتیینی است که توسط سلولهای طبیعی وحتی سرطانی پروستات تولید می شود. داشتن مقدار کمی PSA در خون طبیعی است و با افزایش سن و بزرگتر شدن پروستات مقدار آن کمی افزایش می یابد. افزایش سطح PSA ممکن است نشان دهد شما در پروستات مشکلی دارید، اما نه لزوما این مشکل حتما سرطان نیست. شما می توانید در حین جراحی عمومی تست PSA انجام دهید. مردان بالای سال، باید این آزمایش را انجام دهند. افراد با بیش از سال چنانچه در معرض خطر سرطان پروستات باشند باید این تست را انجام دهند. بهتر است که قبل از تصمیم گیری درمورد اینکه آیا آزمون PSA برای شما مناسب است یا نه فکر کنید. افزایش سطح PSA نشان دهنده برخی مشکلات در پروستات است، از جمله: هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید بزرگ شدن پروستات سرطان پروستات موارد دیگر نیز می توانند باعث افزایش سطح PSA در مردان شوند. اگر سطح PSA شما افزایش یافته باشد، پزشک عمومی ممکن است آزمایشات دیگری را برای یافتن علت ایجاد آن انجام دهد، یا ممکن است شما را به یک متخصص در بیمارستان ارجاع دهد. افزایش سطح PSA می تواند نشانه ای از سرطان پروستات باشد اما بسیاری از مردان با افزایش سطح PSA به سرطان پروستات مبتلا نیستند و بعضی از مردان با سطح PSA طبیعی سرطان پروستات دارند. اگر تصمیم گرفتید که آزمایش PSA می خواهید، پزشک عمومی یا پرستار پزشک نمونه ای از خون را می گیرد و برای آزمایش به آزمایشگاه می فرستد. مقدار PSA در خون شما با نانوگرم (یک میلیاردم گرم) در هر میلی لیتر خون ( ng / ml ) اندازه گیری می شود. پزشک همچنین ممکن است معاینه رکتوم دیجیتال ( DRE ) را انجام دهد، همچنین به عنوان معاینه فیزیکی پروستات و آزمایش ادرار برای رد عفونت ادرار انجام می شود. آنتی ژن اختصاصی پروستات ( PSA ) توسط سلول های سالم در پروستات تولید می شود. بنابراین داشتن مقدار کمی PSA در خون طبیعی است. با افزایش سن و بزرگتر شدن پروستات این مقدار افزایش می یابد. مشکلات پروستات، مانند بزرگ شدن پروستات یا پروستاتیت، می تواند باعث افزایش سطح PSA شود. اما بسیاری از موارد دیگر نیز می توانند بر میزان PSA شما ت ثیر بگذارند. عفونت ادرار باعث افزایش سطح PSA می شود. اگر به عفونت مبتلا باشید، قبل از انجام آزمایش PSA باید حدود شش هفته صبر کنید تا عفونت از بین برود. ممکن است از شما خواسته شود در ساعت قبل از تست PSA هیچ ورزش شدیدی به ویژه دوچرخه سواری انجام ندهید. ممکن است پزشک از شما بخواهد در ساعت قبل از آزمایش PSA از انجام هرگونه فعالیت جنسی که منجر به انزال شود خودداری کنید. رابطه مقعدی می تواند سطح PSA شما را برای مدتی افزایش دهد. تحریک پروستات در حین رابطه جنسی نیز ممکن است سطح PSA را بالا ببرد. شاید ارزش داشته باشد که یک هفته قبل از آزمایش PSA از آن اجتناب کنید. داشتن یک DRE درست قبل از آزمایش PSA ممکن است سطح PSA شما را افزایش دهد. اگر تازه DRE داشته اید پزشک بهتر است به مدت یک هفته از آزمایش PSA شما جلوگیری کند. بیوپسی قبل از آزمایش PSA در شش هفته، می تواند سطح PSA را بالا می برد. در صورت استفاده از داروهای تجویز شده یا بدون نسخه پزشک، پزشک عمومی یا پرستار خود را مطلع کنید، زیرا برخی از آنها می توانند بر میزان PSA مردان ت ثیر بگذارند. به عنوان مثال، مهارکننده های - آلفا ردوکتاز مانند فیناستراید (دارو ) و یا دوتاستراید (آوودارت ) ، می تواند سطح PSA شما را کاهش دهد. این تست تشخیصی به شما کمک می کند تا سرطان پروستات را قبل از بروز هر گونه علایم تشخیص دهید. تشخیص سرطان در مراحل اولیه می تواند در پیشگیری از بروز عوارض جانبی موثر باشد. انجام آزمایشات منظم PSA می تواند برای مردانی که بیشتر در معرض خطر سرطان پروستات هستند مفید باشد. آزمایش PSA می تواند سرطان پروستات را درست تشخیص ندهد. از هر نفر نفر ( درصد) با سطح PSA طبیعی ممکن است مبتلا به سرطان پروستات باشند و از هر نفر نفر (دو درصد) با PSA طبیعی ممکن است به سرطان پروستات با رشد سریع مبتلا شوند. در صورت بالا بودن سطح PSA احتمال دارد شما به آزمایش های بیشتری از جمله نمونه برداری نیاز داشته باشید. نمونه برداری می تواند عوارضی مانند درد، عفونت و خون در ادرار و منی ایجاد کند. سرطان پروستات در مراحل اولیه مشکل خاصی را برای بیمار ایجاد نمی کند اما تشخیص سرطان ممکن است تا حدودی برای فرد نگران کننده باشد و حتی بیمار تصمیم بگیرد درمان را انجام دهد در حالی که نیازی به درمان ندارد. درمان های سرطان پروستات عوارضی مانند مشکلات ادرار، روده و نعوظ دارد که می تواند زندگی روزمره شما را تحت ت ثیر قرار دهد. تصمیم گیری در مورد انجام تست PSA یا عدم آن دشوار است. قبل از تصمیم گیری، سوالات زیر را از خود بپرسید، یا آنها را با پزشک عمومی یا پرستار خود در میان بگذارید. آیا بیشتر در معرض خطر سرطان پروستات هستم؟ اگر سطح PSA من طبیعی بود؟ اگر سطح PSA من افزایش یابد، چه کاری انجام می دهم؟ بعد از اینکه برخی از مردان اولین آزمایش PSA خود را انجام دادند، ممکن است بخواهند هر چند سال یکبار آزمایشات منظم انجام دهند، به خصوص اگر در معرض خطر بیشتری از سرطان پروستات باشند. این ممکن است یک روش خوب برای تشخیص هر گونه تغییر در سطح PSA باشد که ممکن است سرطان پروستات را نشان دهد. آزمایش پایه اختصاصی آنتی ژن پروستات ( PSA ) شامل آزمایش PSA در مواردی است (مثال در سن سالگی) که خطر ابتلا به سرطان پروستات هنوز کم. هدف از آزمایش پایه PSA کمک به تشخیص سرطان پروستات نیست، بلکه کمک به بررسی خطر ابتلا به سرطان پروستات در آینده است. برخی تحقیقات نشان می دهد که سطح PSA شما در سالگی می تواند برای پیش بینی احتمال ابتلا به سرطان پروستات یا سرطان پروستات رشد سریع (تهاجمی) در آینده استفاده شود. اگر سطح PSA یک مرد در سالگی کمی بیشتر از اکثر مردان همسن و سال باشد، احتمال خطر ابتلا به سرطان پروستات در آینده بیشتر است. اگر آزمایش نشان دهد که در معرض خطر بیشتری هستید، ممکن است شما و پزشک تصمیم بگیرید که مرتبا آزمایش PSA انجام دهید. این ممکن است یک روش خوب برای تشخیص هر گونه تغییر در سطح PSA شما باشد. هدف از برنامه های غربالگری، یافتن علایم اولیه سرطان در افرادی است که هنوز هیچ علایمی ندارند. با یافتن زودهنگام سرطان، می توان به موقع آن را درمان کرد تا از شر آن خلاص شد. در حال حاضر هیچ برنامه غربالگری برای سرطان پروستات وجود ندارد. یک دلیل برای این امر این است که آزمایش PSA به اندازه کافی در یافتن سرطان پروستات برای استفاده به عنوان بخشی از یک برنامه غربالگری مناسب نیست. یک برنامه غربالگری در صورتی انجام می شود که میزان مزایایی آن از معایبش بیشتر باشد اما در این تست به این گونه نیست. نتایج آزمایشات PSA به صورت نانوگرم PSA در هر میلی لیتر خون ( ng / mL ) گزارش می شود. هیچ نقطه مشخصی بین سطح PSA طبیعی و غیرطبیعی وجود ندارد. پزشک ممکن است بر اساس نتایج آزمایش PSA نمونه برداری از پروستات را توصیه کند. پزشک ممکن است قبل از تصمیم گیری در مورد سفارش بیوپسی برای آزمایش بافت سرطانی، از روش های دیگر تفسیر نتایج PSA استفاده کند. این روش های دیگر برای بهبود دقت تست PSA به عنوان یک ابزار غربالگری در نظر گرفته شده اند. سرعت PSA . سرعت PSA تغییر سطح PSA درطول زمان است. افزایش سریع PSA ممکن است وجود سرطان یا یک نوع تهاجمی سرطان را نشان دهد. با این حال، مطالعات اخیر ارزش سرعت PSA را در پیش بینی یافته سرطان پروستات از نمونه برداری مشکوک اعلام کرده است. PSA به دو شکل متصل به پروتیین های خاص خون متصل یا بهم چسبیده (آزاد) در جریان خون دیده می شود. اگر سطح PSA بالایی داشته باشید اما PSA آزاد در خون شما کم باشد، احتمال دارد که سرطان پروستات داشته باشید. تراکم PSA نسبت آن در حجم بافت می شود. در شرایط خوش خیم پروستات ممکن است این نسبت زیاد نشان داده شود. اندازه گیری تراکم PSA به طور کلی به MRI یا سونوگرافی ترانس رکتال نیاز دارد. منابع: |
چانه دوتایی یا گردن مضاعف همان تجمع چربی در گردن است که با علل مختلف ایجاد می شود، اما معمولا این مشکل مربوط به افزایش وزن بیش از حد است. این وضعیت غالبا با چربی شانه نیز همراه است. ناحیه گردن، که بیشتر در متن چاکراها دیده می شود، یک منطقه آسیب پذیر برای احساسات است. گاهی اوقات، غم و اندوه محبوس (انرژی راکد) در پشت سلول های چربی کردن پنهان شده است. تجمع چربی بیش از حد در گردن ممکن است توسط عوامل مختلفی از جمله سن، رژیم غذایی و ژنتیک ایجاد شود. درک این عوامل ممکن است به درک روش هایی برای خلاص شدن از شر چربی های اضافی گردن کمک کند. پوست با افزایش سن بدن می تواند خاصیت انعطاف پذیری خود را از دست بدهد و منجر به ایجاد پوست اضافی یا شلی شود. در حالی که افزایش وزن همیشه دلیل ایجاد تجمع چربی در گردن نیست، اما می تواند در بروز آن تاثیر داشته باشد. رژیم غذایی با کالری زیاد، غذاهای فرآوری شده و چربی های ناسالم ممکن است بر افزایش چربی های زیر گردن نیز ت ثیر بگذارد. ژن ها ممکن است در ایجاد این وضعیت در افراد نقش داشته باشند. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید وضعیت بد بدن می تواند عضلات گردن و چانه را ضعیف کند. وضعیت بد بدن به مرور می تواند منجر به تشکیل چربی های اضافی گردن شود. زیرا پوست اطراف در صورت عدم استفاده از عضلات، خاصیت ارتجاعی خود را از دست می دهد. علت اصلی افزایش وزن یا چاقی می تواند ژنتیک، بیماری، کم تحرکی و یا عادات غذایی نامناسب باشد. با این حال، شما ممکن است. "گواتر" را به عنوان چربی گردن اشتباه بگیرید. گواتر با بزرگ شدن غده تیرویید مشخص می شود و نشان دهنده اختلال ایمنی و غدد درون ریز است. اگر شما نگران بزرگ شدن گواتر، چاقی یا سایر بیماری های سلامتی هستید، باید هنگام تجویز آزمایش خون، از پزشک خود بخواهید که یک آزمایش هورمون تیرویید برای تان تجویز کند. ت ثیر آدامس برای کاهش چربی بیش از حد گردن به علت اصلی تجمع چربی بستگی دارد. برای برخی از افراد، جویدن آدامس می تواند تا حد زیادی موثر باشد. برای کسانی که با کاهش وزن، پرخوری یا رژیم غذایی نامناسب دست و پنجه نرم می کنند، مطالعات نشان می دهد که آدامس راه خوبی برای مهار اشتها است. حرکت خوردن آدامس که به عنوان جویدن جونده شناخته می شود به مغز هشدار می دهد که شما قصد جویدن، چشیدن و بلعیدن غذا را دارید. سپس به معده سیگنال می دهد تا برای هضم غذا آماده شود. به عبارت ساده، عمل جویدن آدامس باعث فرآیند القاء در ذهن می شود و معده را فریب می دهد که شما در حال خوردن غذا هستید. نمی توان به طو کلی گفت جویدن آدامس باعث از بین رفتن چربی گردن شما می شود، اما ثابت شده است که برای از بین بردن اختلالات دهان و به عنوان عوامل خطر چاقی موثر است. تصمیم گیری در مورد صحیح بودن عمل جراحی به بیمار بستگی دارد. شما باید شرایط خود را ارزیابی کنید. هم می توانید یک سبک زندگی سالم را به عنوان کاهش وزن رعایت کنید و یا جراحی را به عنوان یک راهکار درمانی انتخاب کنید. گردن عروقی ترین ناحیه بدن است، به این معنی که خونین ترین آن است. منطقه ای است که جعبه صدای یا همان حنجره در آن قسمت قرار می گیرد. از طرفی هم، بسیاری از احساسات مربوط به را در خود نگه می دارد. گردن مسیول اتصال مغز (ذهن) به بقیه بدن است. بر همین اساس جراحی گردن در شرایط پشنهاد می شود که شما از شرایط سلامتی مناسبی برخوردار باشید. پیاده روی در کل یک شکل عالی از ورزش است، اما می توان به طور خاص برای کاهش چربی گردن نیز موثر باشد. با این حال، بهتر است در شرایطی این تمرین را انجام دهید که گردن و عضلات آن زیاد تحت فشار قرار نگیرند. متاسفانه ما در دورانی زندگی می کنیم که تلفن ها و صفحه نمایش رایانه ما را مجبور کرده که همیشه رو به پایین نگاه کنیم. اما بهتر است با انجام برخی تمرینات ورزشی و حداقل پیاده روی سعی کنید که فقط به جلو نگاه کنید. نگاه به پایین فشار بیشتری را بر قسمت گردن وارد می کند و باعث ضعیف شدن آن می شود. تجمع چربی گردن در برخی افراد لاغر هم دیده می شود. که در برخی شرایط علت اصلی آن می تواند به بیماری های مانند گریوز مربوط باشد. بر همین اساس افراد با وزن کم که دچار تجمع چربی در بدن شده اند برای تشخیص علت اصلی وضعیت خود باید به پزشک مراجعه کنند. علاوه بر، سایر بیماری های شایع نیز می توانند باعث "چربی گردن" شوند. در بسیاری از موارد، مشکل اصلی ممکن است مسیله ای غیر از مسایل با وزن طبیعی باشد. با رعایت برخی راهکارهای طبیعی می توان از تجمع چربی در اطراف گردن پیشگیری کرد: همیشه سعی کنید به جلو نگاه کنید. زیاد سرتان را خم نکنید. سر شما هنگام نگاه کردن به تلویزیون و گوشی موبایل باید مستقیم باشد. تصور کنید تکه نخی از سقف به سر شما وصل شده که هنگام نگاه به پایین سر شما را به طرف بالا می کشاند. دستان خود را در قسمت بالای جناغ قرار داده و حدود دقیقه نفس بکشید. بر تنفس خود تمرکز کنید. گردن منطقه حساس برای صدا، زندگی واقعی شما و تجربه غم و اندوه است. به همین دلیل است که وقتی غمگین هستید احساس "خفگی" می کنید. سعی کنید در طول روز به سمت جلو نگاه کنید و نه به سمت پایین. استفاده از بالش های مخصوص را در نظر بگیرید تا از منحنی گردن شما محافظت کند. برای تقویت عضلات گردن در هنگام نوشیدن مایعات و تمرین عمل مکیدن از یک نی قابل استفاده مجدد استفاده کنید. زیرا به شما این امکان را می دهد تا قدرت عضلات خود را در "مکیدن" و "بلع" متمرکز کنید، که در نهایت به شما کمک می کند فرم مناسبی در ناحیه گردن داشته باشید. بسیاری از ماسک های صورت موجود است که می تواند به سفت شدن پوست کمک کرده و ظاهر چانه مضاعف را کاهش دهد. ماسک های گلیسیرین و ماسک های قهوه یا چای سبز ممکن است برای پیشگیری از این وضعیت موثر باشند. ماسک روزانه سفیده، عسل و آب لیمو باعث کاهش چربی اطراف چانه برای برخی از افراد می شود. برخی از افراد روش های تهاجمی را برای رفع چربی های دور گردن خود انتخاب می کنند. سه روش اصلی برای درمان این وضعیت عبارتند از. شامل تزریق ترکیباتی در چانه است که چربی را حل می کند. این فرآیند ممکن است تا ماه طول بکشد و در برخی از افراد به تزریق زیاد نیاز داشته باشد. اگر اشتباه انجام شود، ممکن است باعث آسیب عصبی گردد. لیپوسکلتپینگ با برداشتن چربی از طریق مکش یا، این وضعیت را درمان می کند. لیپوسکلتپینگ کشش بیشتری در پوست ایجاد نمی کند. فقط چربی را از بین می برد. این گزینه ها ممکن است عوارض جانبی مانند تورم، کبودی یا درد ایجاد کنند. تمرینات زیادی وجود دارد که چربی زیر چانه و گردن را هدف قرار می دهد. روش های درمانی دیگری نیز وجود دارد که می تواند برای حمایت از این فعالیت ها مورد استفاده قرار گیرد. در حالی که تحقیقات علمی کمی در مورد ت ثیر این تمرینات انجام شده است، آنها عضلات گردن و صورت را هدف قرار می دهند. کار با این عضلات می تواند باعث سوختن چربی در این نواحی شود. مانند هر تمرین ورزشی، گرم کردن عضلات برای پیشگیری از آسیب دیدگی آن بسیار مهم است. برای گرم شدن گردن، به آرامی با استفاده از حرکت دورانی در جهت عقربه های ساعت، سر را به جلو و پایین و سپس به عقب و بالا بچرخانید. پس از چند چرخش، جهت را معکوس کنید. از همین حرکت دورانی برای کشش فک استفاده می شود. فک را به آرامی به سمت چپ و سپس جلو و سپس راست و سپس عقب کشیده و هر موقعیت را برای یک یا دو ثانیه نگه دارید. اکنون عضلات گرم شده و آماده تمرین هستند. این ورزش برای تقویت عضلات و استراحت دادن به گردن در مدت زمانی که پشت میز کار هستید عالی است. با پشت صاف و شانه های آرام بنشینید. سر را به عقب متمایل کنید تا به سقف نگاه کنید. از این حالت، لب ها را در موقعیتی که هنگام سوت زدن استفاده می شود ببندید. لب ها باید آرام باشند اما به اندازه کافی محکم نگه داشته شوند تا انقباض در دو طرف گردن احساس شود. این وضعیت را به مدت تا ثانیه حفظ کنید و این به میزان راحتی فرد بستگی دارد. در این تمرین سعی کنید لبها را تا حد امکان از صورت دور کنید. این تمرین با چند تفاوت مشابه تمرین قبلی است. صاف و محکم بایستید و دست ها و شانه ها را شل و آرام بگذارید. سر را به عقب متمایل کنید تا به سقف نگاه کنید. لب ها را جمع کرده و سعی کنید آسمان را ببوسید، و آنها را تا حد ممکن از صورت دور کنید. عضلات گردن و چانه باید احساس انعطاف پذیری اما راحتی داشته باشند. این وضعیت را به مدت تا ثانیه حفظ کنید و سپس آرام باشید. تا بار در هر بار تمرین این کار را تکرار کنید. توپ را زیر چانه قرار دهید. با استفاده از چانه در یک حرکت ثابت و محکم به سمت پایین فشار دهید. این کار را می توان در هر جلسه تا بار تکرار کرد. فشار توپ از حالت نشسته با پشت صاف و شانه های آرام انجام می شود. اندازه توپ بر اساس راحتی شخصی می تواند از تا اینچ باشد. آدامس یک تمرین جزیی برای عضلات صورت، به خصوص فک است. جویدن منظم آدامس ممکن است به طور کلی در از بین رفتن چربی چانه نقش داشته باشد، هرچند که به خودی خود تاثیر زیادی ندارد. هدف از این تمرین این است که دهان را کاملا باز کنید در حالی که زبان را تا آنجا که ممکن است دقیقا مانند یک شیر خمیازه بیرون بکشید. این می تواند یک تمرین عالی برای تقویت بسیاری از عضلات چانه، گردن و صورت باشد. با یک حالت آرام بنشینید یا بایستید. دهان را تا جایی که امکان دارد باز کنید در حالی که زبان را تا جایی که باز است به بیرون بکشید. در حالی که این تمرین به درستی انجام شود، عضلات گردن، چانه و فک باید سفت می شوند. زبان را به مدت ثانیه به بیرون فشار دهید و آرام باشید. این روند را بار تکرار کنید و به سرغ تمرین دیگری بروید. منابع: |
شایع ترین علایم جسمی افسردگی شامل کاهش یا افزایش وزن، درد مفاصل، ناراحتی های گوارشی و اختلال خواب که به همراه سایر علایم افسردگی است. احساس غم و اندوه، بخشی طبیعی از زندگی است، اما افسردگی کاملا با احساس غم و اندوه فرق می کند. می تواند علایم مختلفی اعم از روانی و جسمی ایجاد کند که ادامه آن ممکن است زندگی روزمره فرد را تحت ت ثیر قرار دهد. افسردگی یک بیماری شایع است. براساس موسسه ملی بهداشت روان، حدود . درصد از بزرگسالان در ایالات متحده مبتلا به افسردگی هستند. طبق گزارش سازمان بهداشت جهانی، در سراسر جهان، حدود میلیون نفر در سنین مختلف از افسردگی رنج می برند. افرادی که دچار افسردگی می شوند احساس غم، ناامیدی، تنهایی و یا از دست دادن علاقه به چیزهایی را که زمانی لذت می بردند، تجربه می کنند. تمام این احساسات می تواند در توانایی عملکرد فرد اختلال ایجاد کند و ت ثیر چشمگیری بر کیفیت زندگی وی بگذارد. در حالی که اکثر مردم از این علایم عاطفی آگاه هستند، اما علایم جسمی مربوط به افسردگی اغلب نادیده گرفته می شوند. زیرا افراد فکر می کنند افسردگی تاثیری بر جسم آنها نمی گذارد. برای درک افسردگی، باید از علایم جسمی نیز آگاهی داشته باشید. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید افسردگی بر هورمون های تنظیم کننده اشتها ت ثیر می گذارد و باعث می شود شما بیشتر یا کمتر از حد معمول غذا بخورید. همچنین، مرتبط با افسردگی می تواند اوضاع را پیچیده کند. زیرا کمبود خواب می تواند در عملکرد و میزان هورمون های مربوط به سیری و گرسنگی تاثیر بگذارد. بنابراین، افسردگی می تواند منجر به کاهش وزن یا افزایش وزن شود. بررسی ها نشان می دهد که افراد افسرده در معرض خطر ابتلا به چاقی زیاد هستند. خطر ابتلا به چاقی بعدی در افسرده خصوصا برای زنان و دختران نوجوان زیاد است. اگر شما یا کسی در اطراف خود دچار تغییر نسبتا ناگهانی در وزن شده اید، برای بررسی علت، از جمله احتمال افسردگی، به پزشک مراجعه کنید. گاهی اوقات، درد عضلات یا مفصل می تواند به دلیل افسردگی باشد. بروز ندادن احساست و نگهداشتن آنها در نهایت می تواند، به صورت درد بدن از نظر جسمی مانند کمر درد و یا سردرد ظاهر شوند. یک مطالعه که در PLOS ONE منتشر شد، نشان داد که بیماران مبتلا به اختلال افسردگی و فعلی یا بهبودیافته و کسانی که علایم شدیدتری دارند، در مقایسه با افراد فاقد اختلال افسردگی یا اضطراب، درد عضلانی و اختلالات تنفسی بیشتری را تجربه می کنند. با این حال، این امر مستلزم تحقیقات بیشتر است. از طرفی هم، درد منجر به افسردگی می شود. به عنوان مثال، اگر هنگام راه رفتن یا انجام کارهای خانه درد زیادی داشته باشید، می تواند منجر به خستگی و احساس افسردگی شود. کمردرد در افرادی که اضطراب و اختلالات خلقی دارند نیز شایع است. زیرا افراد افسرده عادت به خم شدن دارند، که باعث می شود. همچنین بین مشکلات گوارشی مانند نفخ، روده تحریک پذیر و سایر موارد و افسردگی ارتباط قوی وجود دارد. دستگاه گوارش و به خصوص روده به حالات روحی شما عکس العمل نشان می دهد. همچنین، سلول های عصبی روده شما تا درصد از سروتونین بدن را تولید می کند. سروتونین، یک انتقال دهنده عصبی تقویت کننده روحیه است. علاوه بر این، افراد افسرده تمایل به خوردن غذاهای پر قند دارند که را تحریک می کنند و باعث عدم تعادل باکتری های مفید و مضر روده می شوند. بررسی ها نشان می دهد که برخی از شرایط روانی مانند افسردگی ممکن است منجر به بروز برخی اختلالات دستگاه گوارش مانند ( IBS ) شود. از طرفی هم به نظر می رسد اضطراب و اختلالات افسردگی با IBS و کولیت اولسراتیو ارتباط دارند. ارتباط غیر اختصاصی بین این اختلالات روانشناختی و گوارشی همچنین نشان می دهد که بیماری مزمن دستگاه گوارش ممکن است بر رفتار روانی اجتماعی بیماران ت ثیر بگذارد. در یک مطالعه جدیدتر در سال که در PLOS ONE منتشر شد، محققان داده های یک نمونه نماینده از نوجوان آمریکایی را تجزیه و تحلیل کردند و دریافتند که برخی بیماری های جسمی در کودکان و نوجوانانی که سابقه اختلالات روانی داشته اند، بیشتر اتفاق میفتد. همچنین افسردگی به طور مکرر با آرتروز و همراه بود. افسردگی ممکن است طیف وسیعی از علایم بی خوابی مانند مشکل خوابیدن (شروع خواب) ، مشکل خواب ماندن (بی خوابی حفظ کننده خواب) و خواب آلودگی روزانه را ایجاد کند. افسردگی اغلب با کمبود انرژی و احساس خستگی طاقت فرسا همراه است. خستگی زیاد می تواند از ناتوان کننده ترین علایم افسردگی باشد. افسردگی به همان اندازه که باعث احساس خستگی می شود می تواند بر کیفیت خواب شما ت ثیر بگذارد. حتی عدم خواب با کیفیت نیز می تواند به اضطراب منجر شود و به نوبه خود شرایط را بدتر است. بررسی ها نشان می دهد که اختلال خواب ذهنی و عینی در افسردگی شایع و ناراحت کننده است و اغلب با درمان حل نمی شود. اختلال خواب تغییرات قابل توجهی در عملکرد انتقال دهنده عصبی مغز و همچنین منجر به اختلالات زیادی در زندگی افراد می شود. تحقیقات نشان داده بروز مشکلات خواب در افراد مبتلا به افسردگی شایع تر است. در یم بررسی محققان دریافتند از بیمار مبتلا به افسردگی، درصد بی خوابی را تجربه کرده اند. از این تعداد، درصد گزارش کردند که کمبود خواب به شدت بر کیفیت زندگی آنها ت ثیر می گذارد. افسردگی همچنین می تواند به سلامت دهان و دندان شما آسیب برساند. این در درجه اول نتیجه عدم مراقبت از خود است که معمولا با افسردگی رخ می دهد. محققان دریافتند که افسردگی و اضطراب با از دست دادن دندان همراه است. به نظر می رسد افراد افسرده عمدتا به دلیل افسردگی در مراقبت کردن خود، سهل انگاری کنند. بررسی ها نشان داده است که افسردگی در بین شرکت کنندگان تا سال بیشتر منجر به بروز اختلالات دهان و دندان می شود. همچنین یک مطالعه اخیر در سال که در مجله اختلالات عاطفی منتشر شده است، خاطرنشان می کند که امروزه پزشکان بهداشت روان باید از عواقب دهانی رژیم غذایی نامناسب و داروهای روانگردان که افراد مبتلا به افسردگی با آن روبرو هستند آگاه باشند و باید اقدامات لازم را برای اطمینان از سلامت دهان و دندان را انجام دهند. دقیقا مانند درد مزمن، و نیز با افسردگی ارتباط دارند. در حالی که افسردگی می تواند به سردرد منجر شود، اما این یک علامت رایج در افراد مبتلا به سردرد میگرنی است. میگرن می تواند دلیل بروز اختلالات خلقی مانند افسردگی باشد، یا برعکس. این موضوع حتی در افرادی که میگرن را با هاله تجربه می کنند، شایع تر است، به این معنی که افراد در هنگام حمله میگرن، چراغ های چشمک زن یا ستاره چشمک می زنند. مطالعه ای که در سال در مجله روانپزشکی انگلیس منتشر شد، حاکی از آن است که ارتباط خاصی بین افسردگی و میگرن با هاله وجود دارد. میگرن و استرس عوامل خطر یکسانی دارند. بررسی ها نشان داده است که کسانی که به میگرن با هاله مبتلا می شوند بیشتر از افرادی که میگرن بدون هاله دارند دچار افسردگی می شوند. مطالعه دیگری نشان داد که زنان میانسال مبتلا به سردردهای میگرنی یا غیر میگرنی در معرض خطر ابتلا به افسردگی لحظه ای هستند. هورمون های استرس به پوست شما آسیب می رسانند. افسردگی با افزایش سطح هورمون استرس کورتیزول همراه است. بنابراین مشاهده مشکلات پوستی در افرادی که از افسردگی رنج می برند کاملا طبیعی است. استرس حتی می تواند شرایطی مانند اگزما، پسوریازیس و آکنه را بدتر کند. طبق گزارشی در سال توسط کلینیک های پوست، اختلالات روانپزشکی تقریبا در درصد بیماران پوستی گزارش شده است. علاوه بر این، بررسی ها نشان داده که افسردگی و اضطراب در بیماران مبتلا به پسوریازیس، اگزمای دست و زخم های پا شایع است. ارتباط بین افسردگی و مشکلات پوستی ممکن است به ضعف سیستم ایمنی بدن باشد، که یکی از عوارض جانبی شایع افسردگی است. یکی از علایم شناخته شده مشکلات قلبی است. اما بسیاری از مردم نمی دانند این است که درد قفسه سینه با افسردگی ارتباط دارد و بالعکس. افسردگی می تواند بر ریتم قلب ت ثیر بگذارد، فشار خون و سطح انسولین، کلسترول و هورمون استرس را افزایش دهد. بررسی ها نشان می دهد که احتمال ابتلا به برای چندین دهه پس از شروع افسردگی وجود دارد. بر همین اساس محققان معتقدند افرادی که از افسردگی رنج می برند بهتر است برای بررسی خطرا ابتلا به بیماری های قلبی با یک پزشک مشورت کنند. مطالعه ای که در سال در Circulation منتشر شد نشان داد که افراد مبتلا به نارسایی قلبی که به افسردگی های شدید و متوسط دچار هستند، چهار برابر بیشتر در معرض خطر مرگ زودرس قرار دارند و خطر بستری شدن آنها در بیمارستان دو برابر بیشتر از افراد معمولی است. اختلال افسردگی اغلب در دوران اولیه زندگی (در کودکی، سال های نوجوانی یا زندگی در بزرگسالان) آغاز می شود و در طولانی مدت ادامه پیدا می کند. به نظر می رسد برخی عوامل، خطر ابتلا یا ایجاد اختلال افسردگی را افزایش می دهد، از جمله: سابقه سایر اختلالات سلامت روان وقایع زندگی آسیب زا یا استرس زا داشتن یک خویشاوند درجه یک با اختلال افسردگی شدید یا سایر صفات شخصیتی که شامل منفی بودن، اعتماد به نفس پایین و وابستگی بیش از حد، خود انتقادی یا بدبین بودن اختلال افسردگی باعث بروز برخی عوارض در طولانی مدت شود، مانند: سوء مصرف مواد کاهش کیفیت زندگی افکار یا رفتارهای خودکشی مشکلات مدرسه و کار و کاهش توانایی درد مزمن و بیماری های پزشکی عمومی مشکلات روابط و درگیری های خانوادگی یا سایر اختلالات سلامت روان افسردگی شدید، اختلالات اضطرابی و سایر اختلالات خلقی منبع: |
پیچ خوردگی تخمدان، زمانی رخ می دهد که تخمدان به دور بافت های نگهدارنده خودش پیچ می خورد. این وضعیت می تواند جریان خون در تخمدان و لوله رحمی را قطع کند. پیچ خوردن تخمدان می تواند باعث درد شدید و علایم دیگری شود زیرا تخمدان خون کافی دریافت نمی کند. اگر محدودیت خون برای مدت طولانی ادامه یابد، می تواند منجر به مرگ بافتی شود. پیچش تخمدان معمولا فقط یک تخمدان را تحت ت ثیر قرار می دهد. پزشکان همچنین ممکن است این شرایط را پیچش اضافی بنامند. مشخص نیست که چند بار این وضعیت رخ می دهد، اما پزشکان معتقدند که این وضعیت، یک تشخیص غیر طبیعی است. پیچ خوردگی تخمدان می تواند باعث و خونریزی غیرطبیعی شود. علایم پیچ خوردگی تخمدان می تواند شامل موارد زیر باشد: درد شدید لگن خونریزی غیرطبیعی یک توده ضمیمه ای یا لگنی این علایم معمولا به طور ناگهانی و بدون هشدار ظاهر می شوند. در بعضی موارد، درد، گرفتگی و حساسیت به لمس در ناحیه تحتانی شکم ممکن است به مدت چند هفته وجود داشته باشد و از بین برود. وقتی تخمدان بخواهد به موقعیت صحیح خود برگردد، این وضعیت رخ می دهد که با درد همراه است. با این حال، تشخیص چرخش تخمدان می تواند مشکل باشد. چرا که علایم آن شبیه به علایم، اسهال و استفراغ و شرایط دیگر است. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید در صورت ناپایداری تخمدان پیچ خوردگی می تواند رخ دهد. به عنوان مثال، کیست یا توده تخمدان می تواند باعث انحراف تخمدان شود و آن را ناپایدار کند. زنان پس از ممکن است پیچ خوردگی تخمدان را تجربه کنند. از طرفی هم افراد بین تا سال به احتمال زیاد دچار پیچ خوردگی تخمدان می شوند. با این حال، زنان در هر سنی، از نوزادی تا بعد از یایسگی، می توانند پیچ خوردگی تخمدان را تجربه کنند. گاهی اوقات، وجود کیست یا توده بافتی دیگر در تخمدان می تواند آن را جابجا کند. وزن یا جرم اضافی موجود در تخمدان می تواند باعث چرخش و پیچ خوردگی آن در اطراف بافت های نگهدارنده شود. یکی دیگر از علل شایع این وضعیت، بافت تخمدان است که تخمدان را به رحم متصل می کند که در برخی شرایط ممکن است طولانی تر از حد طبیعی شود. بافت تخمدان طولانی تر، یک عامل خطر برای بروز این وضعیت است. روش هایی برای باروری شدن ( ART ) ، مانند ایجاد، یکی دیگر از عواملی است که می تواند خطر پیچ خوردگی تخمدان را افزایش دهد. زنان در طول دوران بارداری ممکن است به این وضعیت مبتلا شود. در سه ماهه اول زنان، احتمال تشکیل کیست های جسم زرد وجود دارد که باعث این وضعیت می شود. سطح بالاتر هورمون در دوران بارداری همچنین می تواند باعث تغییراتی در بافت های بدن از جمله، بافت هایی که تخمدان ها را در جای خود نگه می دارند، شوند. اگر بافت های بدن سفت نباشند، ممکن است خطر بروز این وضعیت را افزایش دهند. اگر علایم پیچش تخمدان را تجربه کردید، بلافاصله به دنبال مراقبت های پزشکی باشید. هر چه این شرایط دیرتر درمان شود، احتمال بروز عوارض بیشتر است. پس از ارزیابی علایم و بررسی سوابق پزشکی، پزشک معاینه لگن را برای تعیین مناطق درد و حساسیت انجام می دهد. آنها همچنین سونوگرافی از طریق واژن را برای مشاهده تخمدان، لوله رحمی و جریان خون انجام می دهند. برای تشخیص چرخش تخمدان، پزشک ممکن است از آزمایش های زیر استفاده کند: از طریق واژن که شامل قرار دادن یک پروب سونوگرافی کوچک در واژن است. سونوگرافی شکمی که از یک پروب سونوگرافی در خارج شکم استفاده می کند. آزمایشات تصویربرداری دیگر، مانند CT اسکن یا MRI . یک یا که می تواند تعداد گلبول های سفید بدن را اندازه گیری کند. اگرچه پزشک شما می تواند بر اساس این یافته ها تشخیص مقدماتی پیچ خوردگی تخمدان را تشخیص دهد، اما تشخیص قطعی به طور معمول در طی جراحی اصلاحی انجام می شود. جراحی تنها راه درمان پیچ خوردگی تخمدان است. همچنین ممکن است پزشک قبل از جراحی داروهایی را برای کاهش درد و حالت تهوع تجویز کند. یک پزشک اغلب انجام جراحی را در اولین فرصت توصیه می کند. اگر پیچ خوردن تخمدان جریان خون را برای مدت طولانی محدود کند، ممکن است بافت تخمدان از بین برود و یک جراح باید تخمدان را خارج کند. پزشک یکی از دو روش جراحی را برای از بین بردن تخمدان شما استفاده می کند: پزشک یک وسیله سبک و باریک را در یک برش کوچک از شکم پایین وارد می کند. با این کار پزشک می تواند اندام های داخلی شما را مشاهده کند. آنها یک برش دیگر ایجاد می کنند تا دسترسی به تخمدان فراهم شود. هنگامی که تخمدان قابل دسترسی است، دکتر از یک پروب بی پرده یا ابزار دیگری برای از بین بردن آن استفاده می کند. این روش به نیاز دارد و معمولا به صورت سرپایی انجام می شود. اگر باردار باشید ممکن است پزشک این جراحی را به شما پیشنهاد دهد. با این روش، پزشک شکاف بزرگتری در قسمت زیرین شکم ایجاد می کند تا به آنها اجازه دستیابی به تخمدان و پیچاندن آن را بدهد. این کار در حالی انجام می شود که تحت بیهوشی عمومی قرار دارید و شما مجبور خواهید بود یک شب در بیمارستان بمانید. اگر زمان زیادی گذشته باشد و از دست دادن طولانی مدت جریان خون باعث از بین رفتن بافت اطراف شده باشد پزشک روش های زیر را انتخاب می کند: اگر بافت تخمدان دچار نکروز یا مرگ بافتی شده باشد، پزشک از این روش لاپاراسکوپی برای برداشتن تخمدان استفاده می کند. اگر بافت تخمدان و رحم دچار نکروز یا مرگ بافتی شده باشند، پزشک از این روش برای برداشتن هر دو استفاده می کند. آنها همچنین ممکن است این روش را برای جلوگیری از عود در زنانی که یایسه هستند، توصیه کنند. مانند هر عمل جراحی، خطرات این روش ها ممکن است شامل لخته شدن خون، عفونت و عوارض ناشی از بیهوشی باشد. با این حال، پزشک برای اطمینان از داشتن جریان خون کافی برای زنده ماندن بعد از پیچ خوردن تخمدان، به بررسی تخمدان ادامه می دهد. اگر نشانه هایی از مرگ بافتی را نشان دهد، پزشک ممکن است مجبور شود تخمدان را در جراحی دیگری خارج کند. یک پزشک ممکن است در مورد مراقبت های بعدی، مانند پرهیز از بلند کردن جسم سنگین یا فعالیت بدنی شدید، برای چند هفته توصیه هایی ارایه دهد. فرد می تواند با استفاده از ( OTC ) مانند ایبوپروفن یا استامینوفن، درد و ناراحتی را تسکین دهد. افراد باید در اسرع وقت علایم عفونت یا عارضه دیگری را به پزشک گزارش دهند. علایم عفونت شامل موارد زیر است: تب افزایش درد لگن ترشحات با بوی بد زخمی که خوب نمی شود. قرمزی و التهاب در محل های برش روش های کمک به بارداری و یا ART خطر پیچ خوردگی تخمدان را افزایش می دهد. افرادی که تحت ART قرار می گیرند در مقایسه با افرادی که این کار را نمی کنند بیشتر در معرض پیچ خوردگی تخمدان قرار دارند. خطر بالا معمولا به دلیل هورمون های مورد نیاز برای لقاح آزمایشگاهی یا القای تخمک گذاری است. این هورمون ها ممکن است باعث بزرگ شدن تخمدان ها، ایجاد کیست های متعدد یا هر دو شوند. در حالی که کیست تخمدان معمولا بی ضرر است، اما می تواند خطر پیچ خوردگی تخمدان را افزایش دهد. در حالی که ART می تواند در صورت موفقیت در بارداری، یک درمان موفقیت آمیز باشد، افراد باید همیشه در مورد خطرات احتمالی با پزشک مشورت کنند و در صورت مشاهده علایم پیچ خوردگی تخمدان، به دنبال مراقبت های پزشکی باشند. یک عارضه احتمالی پیچ خوردگی تخمدان، نکروز است. نکروز تخمدان به مرگ بافت تخمدان به دلیل از دست دادن خون اشاره دارد. اگر این اتفاق بیفتد پزشک مجبور است تخمدان آسیب دیده را با جراحی خارج کند. جراحی برای نکروز تخمدان می تواند بر باروری ت ثیر بگذارد، زیرا تخمدان تخمک را برای لقاح تولید و آزاد می کند. با این وجود، اگر پزشک تخمدان را خارج نکند، فرد در معرض خطر عفونت تخمدان است که می تواند باعث آبسه یا پریتونیت شود. برای هر کسی که پیچ خوردگی تخمدان را تجربه کند ضروری است که برای ملاقات های بعدی برای اطمینان از بهبود تخمدان و دریافت خون کافی برنامه ریزی کند. طبق انجمن جراحی اطفال آمریکا، پیچ خوردگی تخمدان پنجمین فوریت پزشکی شایع در اندام های تولید مثل زنان است. گاهی ممکن است نیز پیچ خورده باشد. این وضعیت دردناک خون رسانی به این اندام ها را قطع می کند. اگر فردی به دنبال مراقبت های پزشکی فوری باشد و تحت عمل جراحی برای کاهش پیچش قرار گیرد، بعید است که عوارض دیگری داشته باشد. با این حال، اگر پیچ خوردگی تخمدان برای مدت طولانی جریان خون در تخمدان را محدود کرده باشد، یا فرد کیست یا تومور داشته باشد، ممکن است درمان کمی سخت تر شود اما به طور کلی، پیچ خوردن تخمدان یک فوریت پزشکی است. اگر به سرعت درمان نشود، می تواند منجر به از دست دادن تخمدان شود. منابع: |
متخصص گوش و حلق و بینی برای درمان و جراحی بیماری ها و، بینی، گلو و ساختارهای مرتبط با آنها آموزش دیده اند. طبق نظر آکادمی گوش و حلق و بینی و جراحی سر و گردن آمریکا ( AAO - HNS ) ، این رشته قدیمی ترین شاخه از تخصص پزشکی در این کشور است. بیماری ها و اختلالات گوش و حلق و بینی می تواند در افراد از هر سن و جنسیتی رخ دهد. بزرگسالان بین تا سال بیشترین مراجعه کنندگان به کلینیک های گوش و حلق و بینی بودند و درصد از افراد نیز زیر سال سن داشتند. از شایع ترین علل مراجعه به متخصصین گوش و حلق و بینی مشکلات شنوایی، درد یا و گرفتگی بینی است. بیشترمشکلات و بیماری های گوش و حلق و بینی از طریق معاینه توسط پزشک متخصص قابل تشخیص است. در این تخصص پزشکان روی مشکلات گوش، بینی و گلو و حنجره تمرکز دارند. رشته گوش و حلق و بینی در سال گذشته پیشرفت های چشمگیری داشته و در حال حاضر جراحی سر و گردن نیز زیرمجموعه ای از این تخصص قرار گرفته است. ENT کلمه مخفف گوش و حلق و بینی است. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید درمان اختلالات شنوایی و مشکلات ساختاری گوش مزمن و گرفتگی بینی یکی از شایع ترین شکایات بیماران مراجعه کننده به متخصص ENT است. آلرژی و مشکلات مربوط به حس بویایی نیز توسط این پزشکان ارزیابی و درمان می شود. تشخیص و درمان بیماری های حنجره و بخش فوقانی مری مانند مشکلات صدا و متخصصان گوش و حلق و بینی همچنین می توانند بیماری ها و سرطان های صورت و و سر و گردن را جراحی و درمان کنند. همچنین جا اندازی شکستگی استخوان های بینی و صورت نیز توسط این متخصصین انجام می شود. ممکن است متخصص گوش و حلق و بینی برای درمان موثرتر بیماران با بدخیمی های پوستی و شکستگی های صورت با سایر تخصص ها مانند پوست و جراحی فک و صورت همکاری داشته باشد. رشته گوش و حلق و بینی هفت حوزه فوق تخصص یا در اصطلاح فلوشیپ دارد که شامل موارد زیر است: مشکلات و بدخیمی های حنجره مدیریت اختلالات بینی و سینوس ها درمان آلرژی با استفاده از دارو، ایمونوتراپی جراحی تومورهای سر و گردن، مانند توده های بینی یا سرطان های حنجره بیماری های گوش و حلق و بینی در کودکان مانند ناهنجاری های مادرزادی انجام جراحی صورت، گردن یا گوش به منظور زیبایی، اصلاح عملکردی یا ترمیم عضو آسیب دیده درمان مشکلات گوش شامل عفونت، تومور و اختلالات عصب شنوایی که بر شنوایی و تعادل ت ثیر می گذارد. سال تحصیل جهت مدرک پزشکی عمومی و سپس گذراندن دوسال طرح پزشکی دوره عمومی سال تحصیل در رشته تخصصی گوش حلق بینی و جراحی سر و گردن و سپس انجام دوسال طرح پزشکی دوره تخصصی سال تحصیل و آموزش جهت مدرک فوق تخصصی یا فلوشیپ متخصصان گوش و حلق و بینی طیف متنوعی از بیماری ها را تشخیص می دهند. از مهارت های پزشکی و جراحی برای معالجه بیماران خود استفاده می کنند و اطلاعات کاملی از علوم پزشکی مرتبط با سر و گردن، دستگاه تنفسی فوقانی و سیستم گوارشی فوقانی دارند. مشکلات شایعی که نیاز به مراجعه به متخصص ENT دارند و شما باید برای درمان آنها به یک متخصص گوش و حلق و بینی مراجعه کنید، عبارتند از: مشکلات تنفسی می تواند مانند استریدور (تنفس صدادار) خفیف، یا مانند انسداد شدید راه های هوایی خطرناک باشند. انواع بیماری ها در فرد می تواند این مشکلات را ایجاد کند. سرطلن و توده های گردن، حنجره، سینوس یا داخل حفره بینی توسط این متخصص جراحی می شود. سینوزیت مزمن وضعیت التهابی مزمن درمخاط مجاری بینی و سینوس های صورت است. عفونت سینوس ها در طولانی مدت، پولیپ بینی یا انحراف تیغه بینی می تواند در سینوزیت مزمن نقش داشته باشد. وضعیتی که در آن لب، کام یا هر دو در طی دوره جنینی به طور کامل رشد نمی کنند. اندازه شکاف ها ممکن است متفاوت باشد و باعث مشکل در تغذیه، گفتار و تنفس فرد خواهد شد. تیغه بینی یا سپتوم دیواره ای استخوانی، غضروفی است که حفره بینی را به دو قسمت تقسیم می کند و انحراف آن منجر به مشکلات تنفسی و سینوزیت مزمن شود. می تواند بخشی از روند طبیعی افزایش سن باشد، اما بیماری های زمینه ای مختلف مانند، و تومورهایی با منشا اعصاب و عضلات صورت نیز می توانند این مشکل را ایجاد کنند. افتادگی پلک ممکن است گاهی باعث اختلال بینایی شود. ریفلاکس معده وضعیتی است که در آن اسید معده و سایر محتویات دستگاه گوارش به سمت مری حرکت می کند. یک عضله با ساختار حلقوی در انتهای مری با نام اسفنکتر وجود دارد که با انقباض خود از حرکت محتوای معده به سمت بالا جلوگیری می کند. در افراد مبتلا به ریفلاکس یا ( GERD ) ، این اسفنکتر ممکن است شل باشد و باعث سوزش معده، و مشکل در بلع شود. کاهش شنوایی می تواند در افراد در هر سنی رخ دهد و دلایل مختلفی دارد. کهولت سن، قرار گرفتن در معرض سر و صدای زیاد، ویروس ها، بیماری های قلبی، ضربه به جمجمه، سکته مغزی و تومورها ممکن است منجر به تدریجی شود. اختلال در حرکت غذا، مایعات و بزاق از دهان به معده دیسفاژی نامیده می شود و ممکن است باعث ناراحتی، اختلال در تغذیه و سرفه و خفگی شود. وزوز گوش حالتی است که فرد بدون منبع خارجی صدایی را در داخل گوش ها ی خود می شنود. تقریبا از هر نفر نفر مبتلا به این وضعیت است که می تواند باعث ت ثیر منفی بر کیفیت زندگی، شغل وعملکرد فرد شود. لوزه ها و آدنویید (لوزه سوم) بخشی از سیستم ایمنی بدن هستند. نقش آنها جذب باکتری ها و ویروس هایی است که از طریق بینی و دهان وارد بدن می شوند. در صورت التهاب لوزه ها فرد دچار عفونت های مکرر می شود و نیاز به جراحی دارد. سرگیجه اصطلاحی کلی برای توصیف احساس سبکی سر و عدم تعادل است. شرایطی که بر سیستم عصبی مرکزی و گوش داخلی ت ثیر می گذارد می تواند باعث سرگیجه شود. بسیاری از بیماری ها، از جمله آسیب به تارهای صوتی، ویروس ها، سرطان و ریفلاکس مزمن اسید معده، می توانند منجر به و گرفتگی، یا ضعیف شدن صدا، خستگی صوتی شوند. ترمیم افتادگی پلک به معنی حذف پوست، عضله یا چربی اضافی است که ممکن است بینایی را مختل کند. این روش اغلب با هدف زیبایی اتفاق میفتد و بندرت نیاز به بستری بیمارستانی دارد. متخصص گوش و حلق و بینی اغلب این جراحی را برای درمان بیماری های عفونی و التهابی سینوس مانند سینوزیت مزمن یا پولیپ انجام می دهد. با استفاده از ابزاری به نام آندوسکوپ از طریق حفره های بینی امکان بررسی و جراحی سینوس ها فراهم می شود. سپس با استفاده از سایر ابزار جراحی می توان علل انسداد سینوس ها را از بین برد. این روش جراحی می تواند تحت بی حسی موضعی یا بیهوشی عمومی انجام شود یک جراح برای شناسایی ضایعات مشکوک و تومورها معمولا ابتدا از آن نمونه برداری یا بیوپسی انجام می دهد. تومور یا ضایعه می توانند در هر نقطه از بدن ایجاد شوند و نمونه برداری برای تشخیص و درمان مناسب ضروری است. اغلب ضایعات کوچک و یا توده های مشکوک در سطح پوست با بی حسی موضعی در محیط درمانگاه یا کلینیک درمان می شود. این نوع جراحی می تواند با دوهدف ترمیمی یا زیبایی باشد. متخصصان گوش و حلق و بینی می توانند ناهنجاری های مادرزادی، مانند شکاف کام، یا آسیب های ناشی از تصادفات، جراحی قبلی یا سرطان پوست را، ترمیم کنند. همچنین می توانند چین و چروک صورت را با استفاده از جراحی یا تزریق داروهایی خاص مانند بوتاکس برطرف کنند. برای افرادی که عفونت های مکرر گوش میانی یا کاهش شنوایی ناشی از تجمع مایع در پشت گوش را تجربه می کنند، جراح می تواند لوله ی میرنگوتومی یا T - tube را داخل پرده گوش تا مایع از گوش میانی خارج شود. این لوله می تواند برای کوتاه مدت یا بلند مدت باشد در این روش جراحی متخصص گوش و حلق و بینی برای کاهش فشار ناشی از تجمع بیش از حد مایعات در پشت پرده گوش، برش کوچکی در آن ایجاد می کند و لوله مخصوص یا T - tube در داخل برش ایجاد شده قرار می گیرد. این جراحی برای برداشتن غدد لنفاوی یا توده های سرطانی از گردن با بیهوشی عمومی انجام می شود. شدت جراحی به نوع سرطان بستگی دارد. در روش جراحی رادیکال گردن تمام بافت محل درگیر با تومور همراه با عضلات، اعصاب، غدد بزاقی و عروق اصلی این ناحیه برداشته می شود. این عمل جراحی برای اصلاح انحراف سپتوم یا تیغه بینی و تحت بیهوشی عمومی انجام می شود. در این جراحی متخصص گوش و حلق و بینی پوشش مخاطی داخلی مجرای بینی و سپتوم را ازاستخوان و غضروف های زیرین جدا و انحراف تیغه بینی را صاف می کنند. متخصصان گوش و حلق و بینی چندین راه حل جراحی برای خروپف و OSA دارند. آنها می توانند بافت نرم کام را که بیش از اندازه نرمال بزرگ شده و راه هوایی را با مشکل انسدادی روبرو کرده است از بین ببرند تا راه هوایی باز شود و مشکل تا حد زیادی درمان شود. غده تیرویید در جلو و قسمت تختانی از حنجره قرار دارد. متخصصان گوش و حلق و بینی می توانند در سرطان تیرویید، گواتر، توده های مشکوک تیروید، کم کاری یا پرکاری مقاوم به درمان، انسداد مری در اثر فشار تیرویید بزرگ شده، تمام یا بخشی از غده تیرویید را با جراحی بردارند در این حالت با توجه به حذف تمام یا بخشی از تیرویید فرد نیاز دارد که تحت نظر یک فوق تخصص غدد نیز باشد. آدنوییدکتومی برداشتن آدنویید یا با جراحی است که معمولا برای درمان عفونت های مکرر گلو یا مشکلات تنفسی ضروری است. این روش به طور معمول تحت بیهوشی عمومی اتفاق می افتد و بیمار نیازبه یک روز بستری در بیمارستان بعد از جراحی دارد. یک روش جراحی برای ایجاد یک حفره تنفسی در قدام گردن برای تنفس است. متخصص گوش و حلق و بینی می تواند برای حفظ راه تنفسی بیمار یا کاهش ترشحات ریه ها از این روش استفاده کنند. تراکستومی ممکن است به صورت اورژانسی در مواردی مانند سرطان حنجره پیشرفته که با انسداد راه هوایی همراه است ضروری باشد. در تیمپانوپلاستی سوراخ پرده گوش با استفاده از غضروف یا لایه ای از عضله پشت گوش ترمیم می شود. در صورت عفونی بودن استخوان ماستویید در گوش میانی نیز استخوان دارای عفونت کاملا تراشیده و پاکسازی می شود که به این روش جراحی ماستوییدکتومی گفته می شود. هدف تیمپانوپلاستی ترمیم نقص پرده گوش، بهبود شنوایی و ریشه کن کردن بیماری از گوش میانی است. این روش جراحی به بیهوشی عمومی و یک روز بستری در بیمارستان بعد از جراحی نیاز دارد. گوش و حلق و بینی یک تخصص پزشکی پیشرفته است که درزمینه مشکلات بهداشتی در گوش، بینی، گلو، سر و گردن تمرکز دارد. یک متخصص گوش و حلق و بینی باید سال در دانشگاه علوک پزشکی جهت مدرک پزشکی عمومی، سال دیگر برای مدرک تخصصی و سپس سال برای مدرک فلوشیپ آموزش ببینند. آنان مشکلات مختلف پزشکی از جمله مشکلات مجاری تنفسی، سرطان های سر و گردن و سینوزیت مزمن را درمان می کنند. یک متخصص گوش و حلق و بینی همچنین در مورد سرگیجه و درمان آن و مشکلات ساختاری در بینی و بررسی کاهش شنوایی به شما کمک می کنند. رشته گوش حلق بینی و جراحی سرو گردن طیف وسیعی از جراحی ها را شامل می شود. منبع: |
درد لگن در مردان می تواند علت های زیادی داشته باشد، توجه به سایر علایم همراه با درد لگن می تواند، در تشخبص علت درد لکن و درمان آن موثر باشد. به طور کلی، لگن بین شکم و ران واقع شده و شامل قسمت تحتانی شکم، همراه با کشاله ران و اندام تناسلی است. درد این قسمت از بدن را درد لگن می گویند. در مردان، این نوع درد ممکن است به دلیل، و یا باشد. برخی از شایع ترین علت های درد لگن در مردان، عبارتند از: سیستم ادراری یا دستگاه ادراری، ادرار تولید کرده و آن را از بدن دفع می کند. دستگاه ادراری از کلیه ها، حالب ها، مثانه و مجرای ادرار تشکیل شده است. ( UTI ) زمانی اتفاق میفتد که باکتری ها در هر یک از این قسمت ها مشاهده شود. بیشتر موارد عفونت دستگاه ادراری مثانه را تحت ت ثیر قرار می دهند. عفونت ادراری در مثانه باعث ایجاد سیستیت یا التهاب مثانه می شود. تاثیر عفونت دستگاه ادراری بر روی لگن می تواند منجر به فشار لگن، تکرر ادرار و ادرار خونی شود. عفونت ادراری در زنان شایع تر است، اما مردان هم می توانند به این عفونت مبتلا شوند. التهاب مثانه معمولا در اثر عفونت ادراری ایجاد می شود اما می تواند توسط عوامل دیگری هم به وجود آید، از جمله: پرتو درمانی واکنش به دارو استفاده طولانی مدت از سوند واکنش به مواد شیمیایی موجود در محصولات درد سیستیت در ناحیه لگن ظاهر می شود. علایم دیگر آن عبارتند از: هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید تکرر ادرار ادرار خونی ادرار ابری، تاریک یا بدبو ادرار دردناک یا سوزش آور پروستات غده ای است که مایع منی را تولید می کند. هنگام التهاب پروستات اتفاق میفتد. این بیماری ممکن است در اثر عفونت باکتریایی یا آسیب عصبی در مجاری ادراری تحتانی ایجاد شود. گاهی اوقات هم دلیل مشخصی ندارد. علایم پروستاتیت به عنوان یکی دیگر از علت درد لگن در مردان، عبارت است از: ادرار ابری تکرر ادرار انزال دردناک درد شکم یا کمر درد بین بیضه و راست روده درد دستگاه تناسلی (آلت تناسلی و بیضه ها) علایم شبیه آنفولانزا (پروستاتیت باکتریایی) عفونت مقاربتی ( STI ) عفونی است و از طریق تماس جنسی منتقل می شود. عفونت مقاربتی می تواند علایم زیادی را ایجاد کند یا به هیچ وجه علایمی نداشته باشد. در مردان، درد لگن ممکن است نشان دهنده کلامیدیا یا سوزاک باشد. این عفونت ها توسط باکتری ایجاد شده و اغلب با هم ظاهر می شوند. علایم عفونت مقاربتی در مردان علاوه بر درد لگن و شکم شامل موارد زیر است درد بیضه ادرار دردناک ترشح از آلت تناسلی مرد فتق رایج ترین نوع، فتق مغبنی است و زمانی اتفاق میفتد که عضله شکم فشار زیادی به بافت روده وارد می کند. فتق اینگوینال اغلب در مردان رخ می دهد. فتق مغبنی در قسمت پایین شکم یا کشاله ران یک توده دردناک ایجاد می کند. فتق باعث درد لگن در مردان می شود. علایم دیگر آن عبارتند از: ضعف کشاله ران احساس سیری برآمدگی که به آرامی رشد می کند. بدتر شدن درد هنگام خندیدن، سرفه یا خم شدن سندرم روده تحریک پذیر ( IBS ) نوعی اختلال گوارشی است که بر عملکرد روده بزرگ تاثیر می گذارد. علت دقیق آن مشخص نیست اما ممکن است مربوط به مشکلات عضلات روده، باکتری های روده یا سیستم عصبی باشد. IBS باعث مشکلات گوارشی، از جمله درد لگن و شکم در مردان می شود. علایم آن، عبارتند از: گاز نفخ شکم گرفتگی شکم مخاط سفید در مدفوع اسهال، یبوست یا هر دو آپاندیسیت آپاندیس کیسه ای کوچک و انگشتی شکل است که به قسمت اول روده بزرگ متصل است. در سمت راست پایین شکم قرار دارد. التهاب آپاندیس است که می تواند باعث درد شدید لگن و اغلب از اطراف شکم شروع می شود و سپس به سمت پایین شکم حرکت می کند. درد معمولا هنگام سرفه یا عطسه کردن بدتر می شود. آپاندیسیت نیاز به درمان فوری دارد. آپاندیسیت با درد شدید لگن همراه است و علایم دیگر آن، عبارتند از: یبوست اسهال استفراغ تورم شکم تب پایین حالت تهوع کاهش اشتها ناتوانی در عبور گاز سنگ های ادراری سنگ های ادراری رسوبات معدنی هستند که در دستگاه ادراری رخ دهند. آنها می توانند در کلیه ها و مثانه منجر به تولید سنگ شوند. همچنین ممکن است سنگ های کوچک کلیه به مثانه منتقل شده و در انجا به سنگ مثانه تبدیل شوند. و مثانه همیشه علایمی ایجاد نمی کنند اما در صورت حرکت به اطراف می توانند باعث درد لگن شوند. علایم دیگر سنگ ادراری، عبارتند از ادرار دردناک تکرر ادرار ادرار خونی ادرار تاریک و ابری درد در پهلو و پشت، زیر دنده ها (سنگ کلیه) تنگی مجرای ادرار در مردان، مجرای ادرار یک لوله نازک است که مثانه را به آلت تناسلی متصل می کند. ادرار که همراه با مایع منی است از مجرای ادرار عبور کرده و از بدن خارج می شود. مجرای ادرار می تواند به علت التهاب، عفونت یا آسیب، جای زخم ایجاد کند. جای زخم باعث باریک شدن لوله شده و جریان ادرار را کاهش می دهد. به این حالت تنگی مجرای ادرار گفته می شود. علامت های شایع تنگی مجرای ادرار در مردان به عنوان یکی دیگر از علت درد لگن در مردان، عبارتند از: نشت ادرار ادرار دردناک خون در منی ادرار خونی یا تیره جریان آهسته ادرار التهاب آلت تناسلی عفونت دستگاه ادراری هیپرپلازی خوش خیم پروستات ( BPH ) هنگام بزرگ شدن غده پروستات اتفاق میفتد. این وضعیت یک بیماری سرطانی نیست. بزرگ شدن پروستات می تواند مجاری ادرار و مثانه را تحت فشار قرار دهد. این وضعیت باعث کاهش جریان ادرار و ایجاد درد در ناحیه تحتانی شکم و لگن می شود. سایر علایم هیپرپلازی خوش خیم پروستات، عبارتند از ادرار بدبو ادرار دردناک بی اختیاری ادرار درد پس از انزال جریان ادرار ضعیف اصرار مداوم برای دفع ادرار تکرر ادرار، به خصوص هنگام خواب گرفتگی پودندال عصب پودندال عصب اصلی لگن است. باعث ایجاد درد در ناحیه باسن و آلت تناسلی می شود. درگیر شدن عصب پودندال یا نورالژی پودندال هنگامی رخ می دهد که عصب پودندال تحریک یا آسیب دیده باشد. علامت اصلی آن، درد مداوم لگن است که احتمال دارد هنگام نشستن بدتر شود. موارد زیر علایم دیگر گرفتگی عصب پودندال است: سوزش بی حسی تکرر ادرار اختلال در نعوظ رابطه جنسی دردناک افزایش حساسیت به درد در لگن تمایل به ادرار کردن ناگهانی چسبندگی های شکمی نوارهای رشته ای از بافت زخم است که در شکم تشکیل می شود. نوارها می توانند بین سطوح اندام ها یا بین اندام های دیواره شکم ایجاد شوند. این چسبندگی ها می توانند سایر اندام ها را تحت فشار قرار دهند. معمولا چسبندگی شکمی، بر افرادی که جراحی شکم انجام داده اند، ت ثیر می گذارد. بیشتر چسبندگی ها علایمی ایجاد نمی کنند. در صورت بروز علایم، ممکن است درد شکمی داشته باشند که به لگن انتشار یابد. چسبندگی شکمی می تواند منجر به انسداد روده شود. علایم چسبندگی شکمی، عبارتند از: یبوست تورم شکم نفخ شکم حالت تهوع استفراغ عدم توانایی در دفع مدفوع سندرم درد مزمن لگن سندرم درد مزمن لگن ( CPPS ) یکی از دلایل عمده درد لگن در مردان است. این غالبا پروستاتیت غیر باکتریایی مزمن نامیده می شود زیرا پروستات را حساس می کند، اما باکتری ایجاد نمی شود. هنوز دانشمندان علت اصلی CPPS را نمی دانند. CPPS به طور معمول باعث درد لگن می شود. علایم آن، عبارتند از: درد در کمر تکرر ادرار اختلال در نعوظ ادرار دردناک یا اجابت مزاج دردناک بدتر شدن درد در هنگام رابطه جنسی درد در اندام تناسلی (آلت تناسلی، بیضه ها، راست روده) دردی که با نشستن طولانی مدت بدتر می شود. سندرم درد پس از وازکتومی یک نوع کنترل بارداری در مردان است. این یک روش جراحی در مجاری دستگاه تناسلی که لوله هایی اسپرم را حمل می کنند، قطع یا مسدود می شوند. حدود تا درصد از مردانی که جراحی وازکتومی انجام می دهند دچار درد مزمن می شود. به این درد، سندرم درد پس از وازکتومی ( PVPS ) گفته می شود. PVPS باعث درد در ناحیه تناسلی می شود که در لگن و شکم انتشار می یابد. علایم سندرم پس ازوازکتومی، عبارتند از مقاربت دردناک نعوظ دردناک انزال دردناک عملکرد نعوظ ضعیف در حین سندرم پس از وازکتومی، بعصی موارد، درد زیر شکم در مردان می تواند تا ناحیه لگن انتشار یابد، این نوع درد ممکن است ناشی از موارد زیر باشد: فتق آپاندیسیت چسبندگی شکمی سندرم روده تحریک پذیر کمر درد درد لگن در مردان همچنین می تواند با کمردرد ظاهر شود. دلایل احتمالی این موارد عبارتند از: سنگ کلیه پروستاتیت چگونه علت درد لگن در مردان تشخیص داده می شود؟ پزشک از آزمایش های مختلفی برای تشخیص علت درد لگن در مردان استفاده می کند، از جمله: پزشک با معاینه ی فیزیکی، هر گونه التهاب و حساسیت در ناحیه لگن و شکم را مورد بررسی قرار می دهد. پانل های خون به پزشکان این امکان را می دهد که علایم عفونت یا عملکرد ضعیف کلیه را بررسی کنند. پزشک با مشاهده علایم و نشانه های بیماری های مربوط به ناحیه دستگاه ادراری، آزمایش ادرار تجویز می کند. سونوگرافی، سی تی اسکن یا MRI می تواند تصاویر مشخصی از اندام و بافت های بدن را نشان دهد. چگونه درد لگن را در منزل کاهش دهیم؟ در حین مراجعه به پزشک و درمان پزشکی، می توان برای کنترل درد لگن در مردان از درمان های خانگی نیز استفاده کرد که برخی از انها، عبارتند از: پد گرمایشی یک پد گرم کننده می تواند به تسکین درد و فشار لگن کمک کند. گرما باعث کاهش علایم درد در این ناحیه می شود و درد را به صورت موقت تسکین می دهد. داروهای مسکن بدون نسخه درد خفیف لگن را می توان با داروهای بدون نسخه ( OTC ) تسکین داد. این روش درمانی اغلب در مواردی مانند سنگ های کوچک کلیه توصیه می شود. آنتی بیوتیک ها برخی از دلایل درد لگن مردان مثل پروستاتیت، عفونت دستگاه ادراری ( UTI ) و عفونت مقاربتی STI با آنتی بیوتیک درمان می شوند. درد لگن در مردان چه زمانی نیاز به جراحی دارد؟ برای شرایط جدی تر که منجر به درد لگن در مردان شده، ممکن است عمل جراحی لازم باشد. این بیماری ها، شامل موارد زیر هستند: فتق آپاندیسیت سنگ کلیه تنگی مجرای ادرار چسبندگی شکمی PVPS چه زمانی در درد لگن مردان باید به پزشک مراجعه کنیم؟ بعد از جراحی وازکتومی به محض مشاهده درد لگن به پزشک مراجعه کنید. در صورت داشتن علایم زیر بسیار مهم است که حتما به اورژانس مراجعه شود، مانند: تب استفراغ حالت تهوع قرمزی یا تورم درد که ناگهان بدتر می شود. حرف آخر علت درد لگن در مردان ممکن است از مشکلات سیستم تناسلی، ادراری یا گوارشی بروز پیدا کند. بسته به علت، می تواند از ناراحتی خفیف تا درد شدید متغیر باشد. اگر درد به طور ناگهانی ظاهر شد و یا همراه با تب باشد، حتما سریع به پزشک مراجعه شود. در صورت عدم مراجعه به پزشک، این علایم ممکن است وضعیت بدتری را به وجود بیاورد. منبع: |
وضعیت مدفوع نشان دهنده برخی از ناراحتی های دستگاه گوارش و وضعیت سلامتی آن است. بالتبع، هیچ کس دوست ندارد در مورد مدفوع یا اجابت مزاج خود صحبت کند، اما با توجه به نقشی که وضعیت مدفوع شما در سلامت ایفاء می کند، ارزش این را دارد که اطلاعاتی در مورد ویژگی های مدفوع طبیعی و غیر طبیعی کسب کنید. حرکات روده قسمت اساسی هضم غذا است. مدفوع ایجاد شده توسط روده بزرگ، روش طبیعی بدن برای دفع مواد زاید و سموم از داخل بدن است. بسیاری از ما به فکر چک کردن مدفوع در توالت نیستیم اما اگر می خواهید وضعیت سلامتی خود را چک کنید، باید مرتبا نگاهی بیندازید. رنگ، بافت و قوام مدفوع شما می تواند سرنخ هایی از سلامت دستگاه گوارش شما باشد. وقتی نوبت به مدفوع شما می رسد، به دنبال تغییرات مداوم باشید. تا ناهنجاری های موقتی که فقط یک یا دو روز طول می کشد، زیاد ملاک نیستند. تغییرات مداوم که یک هفته یا بیشتر طول می کشد می تواند نشان دهنده و یا علایمی از بیماری باشند. مدفوع طبیعی می تواند نشان دهنده سلامت دستگاه گوارش شما باشد اما این مدفوع به طور حتم ویژگی های خاص خودش را دارد. برخی از ویژگی های مدفوع طبیعی عبارتند از مدفوع طبیعی، به علت داشتن بیلی روبین، رنگ قهوه ای به خودش می گیرد. بیلی روبین، یک ترکیب رنگدانه ای است که از تجزیه سلول های قرمز خون در بدن ایجاد می شود. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید شکل مدفوع بر اساس مواد تشکیل دهنده آن از حالت شل تا سوسیس مانند می تواند متفاوت باشد مدفوع نباید با گلوله های کوچک از راست روده خارج شود. بلکه باید طول آن چند اینچ باشد و به راحتی دفع شود. علاوه بر آن، ثبات و قوام آن می تواند از شل تا سفت تغیر باشد که یک از این وضعیت می تواند نشان دهنده مشکلات هضم در دستگاه گوارش بدن باشد. طول زمان مدفوع به مدت زمان لازم برای دفع آن اشاره دارد که به طور طبیعی این مدت زمان باید فقط یک دقیقه طول بکشد. گفته می شود، بعضی از افراد کمی بیشتر وقت خود را صرف توالت می کنند، بنابراین به عنوان یک قاعده کلی، مدفوع نباید بیش از تا دقیقه طول بکشد. به طور متوسط، فردی با هضم سالم تا سه بار در روز می تواند دفع مدفوع داشته باشد. این مقیاس یک شاخص کلیدی در مورد چگونگی و چرایی مشاهده یا احساس انواع مختلف مدفوع است. بر اساس این مقیاس، وضعیت و شکل مدفوع به هفت دسته مختلف تقسیم بندی می شود در این وضعیت مدفوع به شکل توده های کوچک، سخت و جدا از هم شبیه آجیل هستند و به سختی از بدن دفع می شوند. این وضعیت می تواند نشان دهنده یبوست باشد. دفع مدفوع با این وضعیت زیاد طبیعی نیست. در این نوع، مدفوع چوبی شکل اما کلوخ مانند است که می تواند نشان دهنده یبوست باشد اگر وقت زیادی را روی صندلی توالت می گذرانید زیرا مدفوع شما به صورت گلوله های سخت و منفرد یا سوسیس شکل اما گلوله ای است که به سختی دفع می شود، این وضعیت می تواند به این معنی باشد که بدن شما کم آب شده یا یبوست دارید. حتی اگر روزانه به دستشویی می روید ممکن است یبوست داشته باشید، اما مدفوع شما به طور مداوم سفت است و پس از زور زدن برای دفع آن قطعه قطعه می شود. فشار آوردن یا فشار بیش از حد خوب نیست، زیرا می تواند منجر به بواسیر شود که امروزه بسیار رایج است. نوشیدن آب بیشتر و خوردن غذای زیاد هم فیبر محلول و هم فیبر نامحلول می تواند به شما کمک کند. همچنین، غذاهای غنی از منیزیم را به رژیم خود اضافه کنید. باعث دفع مدفوع نرمتر و راحت تر می شود. همچنین باعث شل شدن عضلات دیواره روده می شود که به کمک می کند. شکل ظاهری مدفوع در این وضعیت به شکل چوب با برخی از قسمت های مسطح است. این وضعیت، به خصوص در شرایطی که نرم باشد و به راحتی از بدن دفع شود، طبیعی ترین وضعیت مدفوع خواهد بود. شکل ظاهری صاف و مار مانند مدفوع در این نوع هم نوعی وضعیت طبیعی مدفوع است که باید هر یک تا سه روز اتفاق بیفتد. قطعات مدفوع در این نوع مانند نوع اول اما نرم و راحت قابل عبور هستند. مدفوع در این وضعیت ممکن است همراه با برخی حباب از بدن دفع شود. این نوع مدفوع به معنای کمبود فیبر است و باید راه هایی برای افزودن فیبر از رژیم های غذایی از طریق غلات یا سبزیجات پیدا کنید. وضعیت دیگری از مدفوع، حالت لجنی آن است که می تواند نشانه خفیف باشد. برای کمک به بهبود این وضعیت، آب و آب میوه بیشتری بنوشید. شکل ظاهری این وضعیت کاملا آبکی و بدون تکه های جامد است. این وضعیت نشان می دهد که مدفوع شما خیلی سریع در روده حرکت می کند و به صورت مدفوع سالم شکل نمی گیرد. همانند اندازه و قوام، رنگ مدفوع می تواند نشان دهنده وضعیت و سلامت دستگاه گوارش شما باشد. همانطور که قبلا اشاره کردیم، انواع رنگ های مختلف قهوه ای مدفوع، طبیعی بودن آن را نشان می دهد. حتی یک رنگ سبز نیز سالم محسوب می شود. مدفوع نوزادان تازه متولد شده طی چند روز اول پس از تولد به رنگ سیاه است اما به زودی رنگ آن به حالت طبیعی تغییر می کند اما اگر یک فرد بزرگسال مدفوع سیاه رنگ دفع کند، ممکن است به دلیل برخی مسایل جزیی مانند خوردن رنگ بسیار تیره (به عنوان مثال، شیرین بیان سیاه یا بلوبری) یا مصرف دارو یا مکمل باشد (به عنوان مثال، باعث ایجاد سیاه دانه می شود) اما اگر مدفوع سیاه رنگ به طور مداوم اتفاق میفتتد، می تواند نشانه یک مشکل جدی تر مانند به دلیل زخم، زخم های خونریزی دهنده در مری ناشی از ریفلاکس اسید، تومورهای غیرسرطانی و سرطان باشد. اگر مدفوع سیاه دارید و فکر نمی کنید دلیل آن چیزی باشد که خورده اید، باید با پزشک خود صحبت کنید. اگر مدفوع شما سایه روشن گچی است، احتمالا به معنی کاهش مایع صفرا است. صفرا مایعی گوارشی است که از کبد و کیسه صفرا ترشح می شود. مدفوع سفید می تواند نشان دهنده باشد. مدفوع کم رنگ نیز می تواند از عوارض جانبی برخی از داروها مانند داروی ضد اسهال باشد. در صورت ادامه، احتمالا باید با یک پزشک مشورت کنید. احتمالا از شنیدن این که مدفوع قرمز می تواند به معنی خونریزی باشد، چه به دلیل بواسیر یا به دلیل خونریزی در قسمت پایین روده، تعجب نخواهید کرد. اگرچه مدفوع شما قرمز است، نیازی به نگرانی نیست. دلایل کمتر جدی دیگری نیز برای تغییر رنگ قرمز مدفوع وجود دارد. غذاهایی مانند چغندر، قره قاط، ژلاتین قرمز یا آب گوجه فرنگی نیز می توانند مدفوع را قرمز کنند. درست مانند مدفوع سیاه، مدفوع قرمز یا مایل به قرمز نیز طبیعی نیست. این ممکن است خونریزی در قسمت پایین روده مانند روده بزرگ یا راست روده را نشان دهد. این می تواند به دلیل تومورهای غیر سرطانی، سرطان، التهاب روده بزرگ (کولیت) ، پولیپ در روده بزرگ، بیماری دیورتیکولار و حتی بواسیر باشد. با این حال، اگر فقط یک یا دو روز از مدفوع قرمز رنگ دفع کرده اید، دیگر جای نگرانی نیست. این می تواند به دلیل مصرف مواد غذایی قرمز رنگ، چغندر، قره قاط، آب یا گوجه فرنگی گوجه فرنگی، ژلاتین قرمز یا مخلوط های نوشیدنی باشد. مدفوع چرب، بدبو و زرد به طور معمول نشانه چربی بیش از حد است. این همچنین می تواند ارتباط مستقیمی با اختلال سوءجذب مانند داشته باشد. رنگ سبز مدفوع در واقع کاملا طبیعی است اما وقتی تقریبا از قهوه ای به سبز کامل تبدیل شود می توند نشان دهنده فیبر زیاد یا دفع زودهنگام دفوع باشد. در این شرایط افزایش میزان بیلی روبین و نمک های صفراوی منجر به این رنگ مدفوع می شود. دفع مدفوع به رنگ سبز احتمالا به این معنی است که بیش از حد از سبزیجات سبز برگ و یا مواد غذایی حاوی همان رنگ، مانند بستنی، مات سازی کیک، لوبیای ژله و غیره، استفاده کرده اید. همچنین می تواند به دلیل آهن یا سایر مکمل هایی باشد که ممکن است مصرف کنید. اگر اسهال سبز دارید، به این معنی است که وعده غذایی شما خیلی سریع از طریق روده شما حرکت می کند، بنابراین به صفرا هضم کننده چربی فرصت نمی دهید تا قهوه ای شود. با این حال، مدفوع انفجاری و جلبک دریایی به رنگ سبز ممکن است نشانگر ابتلا به عفونت کلستریدیوم دیفیسیل باشد. این وضعیت معمولا پس از یک دوره مصرف آنتی بیوتیک رخ می دهد که می تواند باکتری های خوبی را که به طور معمول باکتری های را کنترل نمی کنند، از بین ببرد. دیدن چیزی است که باید بسیار جدی بگیرید. وجود خون قابل مشاهده در مدفوع، نشانه اصلی خونریزی مقعدی است. خون در مدفوع می تواند به رنگ قرمز روشن، قهوه ای یا حتی سیاه باشد. از طرف دیگر، رگه های خون در قسمت خارجی مدفوع شما ممکن است نشان دهنده پاره شدن بواسیر باشد یا به دلیل یبوست دچار کشیدگی اسفنکتر شده باشید. دلایل دیگر خون در مدفوع شما خونریزی زخم معده، کولیت، رگهای خونی غیرطبیعی، التهاب غشای معده، شکاف های مقعدی، پولیپ، سرطان، بیماری التهابی روده یا عفونت روده است. هر زمان که خون را در مدفوع مشاهده کردید، باید به پزشک مراجعه کنید تا احتمال بروز هرگونه مشکل جدی در سلامتی را رد کند. اگر مشاهده کردید که مدفوع شما به جای غرق شدن در کاسه توالت شناور است، این می تواند به چندین دلیل باشد. معمولا مدفوع شناور به دلیل چیزی است که خورده اید. تغییر در رژیم غذایی شما ممکن است باعث افزایش گاز شود که می تواند باعث شناور شدن مدفوع شود. دلیل متداول دیگر، جذب ضعیف عناصر غذایی یا سوء (جذب) است. مدفوع شناور ممکن است نشان دهنده عفونت دستگاه گوارش باشد. با این حال، اگر مدفوع شناور به یک اتفاق معمول تبدیل شود، ممکن است به دلیل التهاب در لوزالمعده باشد که از تولید آنزیم های هضم بدن به اندازه کافی جلوگیری می کند. آلرژی غذایی یا عفونت که می تواند به پوشش روده آسیب برساند نیز می تواند دلیل این امر باشد. بیشتر دلایل مدفوع شناور بدون درمان رفع می شود، اما در صورت ادامه مشکل به پزشک مراجعه کنید. مدفوع بوی بد غیرمعمول می تواند نشان دهنده مشکلات سلامتی مانند اختلال سوء جذب، بیماری سلیاک، بیماری کرون، پانکراتیت مزمن یا فیبروز کیستیک باشد. اگر مدفوع شما بوی گوگرد یا تخم مرغ فاسد می دهد و علایم اسهال را دارید، می تواند نشانگر عفونت معده به دلیل باکتری، ویروس یا انگلی باشد. اگر مدفوع شما خیلی شل است، اما آنقدر شل نیست که دچار اسهال شوید، ممکن است به معنای عدم تحمل گلوتن یا بیماری سلیاک باشد. کسانی که از بیماری سلیاک رنج می برند قادر به تحمل گلوتن، پروتیین موجود در گندم، چاودار و جو نیستند. خوردن گلوتن باعث شل شدن مدفوع می شود که می توانید چندین بار در روز تجربه کنید. تغییر رژیم غذایی بدون گلوتن می تواند این مشکل را برطرف کند. گاهی اوقات، اگر مدفوع شما از قوام منظم به حالت شل تر تغییر کرده و تعداد آن افزایش یافته است، می تواند به دلیل پرکاری تیرویید (تیرویید بیش از حد فعال) باشد، وضعیتی که غده تیرویید بیش از حد هورمون های تیرویید تولید می کند. در صورت ادامه علایم، قطعا با پزشک خود تماس بگیرید. برای اطمینان از سلامت گوارشی روزانه ورزش کنید. به اندازه کافی آب بنوشید تا بدن به خوبی هیدراته شود. اقدامات لازم را برای به حداقل رساندن استرس مزمن انجام دهید. اگر از مشکلات مزمن اجابت مزاج رنج می برید، با پزشک خود مشورت کنید. غذاهای طبیعی و فرآوری نشده مانند سبزیجات غنی از فیبر را در رژیم غذایی خود بگنجانید. اگر دارو مصرف می کنید، از پزشک خود بپرسید که آیا ممکن است بر اجابت مزاج شما ت ثیر بگذارد. از شیرین کننده های مصنوعی، فروکتوز، مواد افزودنی شیمیایی، و کافیین زیاد خودداری کنید. با اضافه کردن غذاهای تخمیر شده یا پروبیوتیک مانند ماست در رژیم غذایی، فلور روده خود را تقویت کنید. پس از مشورت با پزشک خود می توانید مکمل پروبیوتیک مصرف کنید. منابع: |
زخم های دهان شایع، زخم های باز هستند که می توانند باعث ایجاد درد و ناراحتی زیادی در داخل دهان شوند. این زخم ها معمولا دارای یک مرکز سفید یا زرد هستند که با یک قسمت قرمز ملتهب پوشیده شده است. آنها اغلب در داخل گونه ها، روی لب ها، زیر زبان، کف دهان یا پایین لثه دیده می شوند. اگرچه این زخم ها بی خطر هستند، اما می توانند بسیارناراحت کننده باشند. این زخم ها به دو قسمت آسیب زا یا آفت دسته بندی می شوند: این زخم های دهانی در اثر ضربه ای که باعث از بین رفتن بخشی از غشای مخاطی می شود، بروز پیدا می کنند. معمولا به صورت زخم های منفرد و دردناک در کنار قسمت آسیب دیده، به وجود می آیند و اغلب با از بین رفتن علت اصلی تشکیل دهنده آنها، به خودی خود برطرف می شوند. بسیاری از عوامل می توانند باعث به وجود آمدن زخم های دهانی آسیب زا شوند، از جمله: حساسیت به برخی از مواد خمیردندان گاز گرفتن داخل گونه یا زبان به طورناگهانی سوزاندن دهان با مصرف غذای گرم یا نوشیدنی داغ دندان مصنوعی و بریس های ضعیف و یا پر کننده های خشن اصطکاک مداوم دهان یا زبان در برابر دندان های کج یا تیز تحریک مخاط دهان با استفاده از ضد عفونی کننده های قوی مسواک زدن نادرست یا تراشیدن ناگهانی بافت نرم دهان هنگام مسواک زدن خوردن غذاهای سفت، خشن یا ترد، مانند نان تست، چیپس، پیتزا و پوسته نان زخم های مکرر دهانی در افراد بیمار که بیماری زمینه ای دارند، دیده می شود هستند. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید زخم های آفتی حدود از کل جمعیت را تحت تاثیر قرار می دهند و در سه نوع مختلف، کوچک، ماژور و هرپتی فرم طبقه بندی می شوند. زخم های کوچک آفتی از نظرشکل دارای ابعادی کوچک و زرد کم رنگ با و قرمزی قابل مشاهده در اطراف آنها هستند. زخم های کوچک فراوان ترین انواع زخم های دهان است. آنها معمولا به صورت یک ضایعه منفرد ایجاد می شوند، اما گاهی اوقات می توانند به صورت همزمان در یک خوشه تا پنج مورد بروز پیدا می کنند. رفع و التهاب کامل زخم های کوچک احتمال دارد بین تا روز طول بکشد. زخم های کوچک آفتی با دردی نسبتا کم همراه هستند و تقریبا هیچ نشانه ای از زخم وجود ندارد. زخم هایی از این دست معمولا به عنوان زخم های شانکر نامیده می شود. با این حال، تصور اینکه همه زخم های دهان زخم های شانکر باشند اشتباه است. زخم های بزرگ آفتی، نسبتا شدید هستند و بهبود آن مدت زمان زیادی طول می کشد. بهبود هر زخم احتمالا بین هفته تا چند ماه طول می کشد. این زخم ها معمولا بزرگ هستند و در عرض میلی متر یا بزرگتر گسترش می یابند. شکل آنها به صورت نامنظم و کمی برجسته است. زخم های بزرگ به طور کلی در یک خوشه ظاهر نمی شوند و احتمال دارد همزمان فقط یک یا دو مورد ظاهر شوند. این زخم ها به عمق بافت نفوذ می کنند و باعث می شوند که جای زخم باقی بماند. زخم های بزرگ باعث ایجاد درد و ناراحتی زیادی می شوند که می تواند غذا خوردن را دشوار کند. گاهی اوقات، زخم احتمال دارد در نزدیکی لوزه ها ظاهر شود که می تواند منجر به بروز شود. زخم های هرپتی فرم به دلیل شباهت غیر معمول به زخم های دهانی، تبخال نامگذاری می شوند. به اندازه یک سر سوزن هستند و قطر آنها بیشتر از - میلی متر نیست. زخم های متعدد از این نوع معمولا به صورت خوشه ای در کنار هم به وجود می آیند و گاهی اوقات می توانند به هم متصل شوند و زخم هایی به شکل بزرگ و نامنظم ایجاد کنند. این زخم ها می توانند خیلی سریع انتشار پیدا کنند، بنابراین احتمال دارد مزمن به نظر برسند. بهبودی این نوع زخم بین هفته تا ماه طول می کشد. زخم های هرپتی فرم، در زنان بیشتر از مردان دیده می شود و شیوع بیشتری در سالمندان دارد. چیست؟ بیشتر زخم های دهان می توانند در هرجای مخاط دهان روی لب ها، کف دهان و داخل گونه ها، زیر زبان و به ندرت در سقف دهان ایجاد شوند. علایم و نشانه های زخم دهان بسته به علت اصلی آن متفاوت است، اما در بیشتر موارد زخم دهان با علایم زیر همراه است: درد یا ناراحتی در دهان ایجاد یک یا چند زخم باز در دهان زخم های معمولی دهان دارای برخی از ویژگی های قابل شناسایی هستند: زخم دهان معمولا به شکل گرد یا بیضی شکل هستند که می تواند به صورت یک ضایعه کوچک یا زخم های متعدد در لایه نرم و حساس دهان ظاهر شود و به رنگ سفید، زرد یا خاکستری در مرکز باشد و معمولا با لبه های قرمز و متورم احاطه شده است. پوشش نرم دهان در اطراف زخم بسیارنازک است که می تواند جویدن و مسواک زدن را بسیار دردناک کند. در موارد شدید، بیمار احتمال دارد علایم زیر را نیز مشاهده کند: بی حالی از دست دادن اشتها اگر زخم ناشی از عفونت باکتریایی باشد، پزشک احتمال دارد یک دوره آنتی بیوتیک برای درمان بیماری زمینه ای تجویز کند. اگر زخم ناشی از اصطکاک مداوم در برابر دندان نامرتب یا تیز باشد، دندانپزشک لبه های دندانه دار را درمان می کند. در صورتی که علت زخم دهان پروتز و بریس باشند، پزشک می تواند آنها را برطرف کند. پزشک احتمال دارد برخی از پماد ها، کرم ها یا سایر مواد را برای استفاده موضعی بر روی پوست زخم شده پیشنهاد دهد. این مواد شامل داروهای، و پوشش های محافظتی برای بهبود سریع و تسکین ناراحتی است. درمان موضعی همچنین احتمال دارد شامل سوزاندن زخم با لیزر یا مواد شیمیایی باشد که فقط تحت نظر پزشک انجام می شود. از آنجا که زخم های دهان کاملا خوش خیم هستند، موارد خفیف معمولا برای تشخیص صحیح نیازی به مراجعه به پزشک ندارند. با این حال، اگر زخم بیش از هفته ادامه داشته باشد و با گذشت زمان بدتر شود یا به مرورافزایش یابد، تشخیص زود هنگام و درمان بیماری ضروری است. پزشک یک معاینه دقیق از حفره دهان انجام می دهد و در صورت لزوم چند آزمایش تجویز می کند که احتمال دارد شامل موارد زیر باشد: تست های سواب تعداد آنتی بادی سلیاک آزمایشات آهن، فولات و B اگر جواب آزمایش اولیه بی نتیجه باشد، در صورت ادامه بیماری، پزشک مجبور است قسمت کوچکی از زخم و بافت پوست مجاور را نمونه برداری کند، سپس برای شناسایی آزمایش می شود. ؟ زخم های دهان به طور کلی طی هفته برطرف می شوند، اما در برخی موارد که زخم شدید و گسترده باشد، احتمال دارد زخم به عفونت باکتریایی تبدیل شود. بیشتر زخم های دهان به طور خود به خود و بدون هیچ گونه دارویی برطرف می شوند. با این حال، لازم است که در صورت موارد زیر با دندانپزشک، متخصص طب دهان یا متخصص گوش، حلق و بینی مشورت کنید. تب بالا زخم های دهان مدام که برمی گردند. لثه ها شروع به خونریزی می کنند. زخم دهان حتی پس از هفته خوب نمی شود. درد و قرمزی در زخم و اطراف آن بدتر می شود. با پیشرفت بیماری علایم جدید مشاهده می کنید. با وجود مراقبت، زخم نشانه ای ازخوب شدن ندارد. این وضعیت چنان دردناک می شود که زندگی روزمره را مختل کرده استو لکه های سفید روی زبان یا هرجای دیگر داخل حفره دهان ایجاد می شود. عفونت برفک دهان استرس یا اضطراب بهداشت ضعیف دهان سرطان در ناحیه دهان عفونت باکتریایی یا ویروسی یا التهاب روده اختلالات خونی مانند کم خونی بیماری های پوستی مانند لیکن پلان ایمنی کم یا رادیوتراپی یا شیمی درمانی شامل ناحیه دهان کمبودهای تغذیه ای (مانند ویتامین B یا آهن) نوسانات هورمونی در دوران بلوغ، بارداری یا یایسگی استنشاق هایی که حاوی استرویید هستند، مانند موارد آسم یا COPD ساییدگی مکرر به دلیل خرابی دندان مصنوعی یا دندان تیز یا پر شدن همه زخم های دهان به معنای سرطان نیستند. به طور معمول، زخم دهان در عرض هفته بهبود می یابد. اگر زخمی که در دهان وجود دارد از مناطق قرمز و سفید با لبه های ناهموار باشد و بیش از هفته طول بکشد باید توسط متخصص دندانپزشکی بررسی شود. استفاده از خمیر دندان برای استفاده بهبودی زخم دهان کار درستی نیست. گاهی اوقات عواملی مانند نعناع موجود در خمیر دندان می توانند زخم دهان را بیشتر تحریک کنند. نوجوانان و نوجوانان وبه ویژه زنان بیشتر در معرض زخم دهان هستند. کودکانی که سیستم ایمنی ضعیت و کمبود تغذیه دارند نیز در معرض خطر بیشتری هستند. زخم های دهان به طور کلی طی هفته برطرف می شوند، اما در برخی موارد نادر که زخم شدید و گسترده باشد، احتمال دارد زخم جای خود به یک عفونت باکتریایی تبدیل شود. زخم های دهان یکی از مشکلات شایع است. با این حال، آنها معمولا بی ضرر بوده و ظرف روز برطرف می شوند. همچنین می توانید از پمادهای موضعی برای کاهش درد و بهبودی استفاده کنید. در صورت طولانی شدن زخم، ایجاد ناراحتی یا ایجاد مشکل در برنامه روزمره، باید با دندانپزشک مشورت کنید. |
درمان های خانگی ورم پا در بارداری برای خانم ها مهم است چون بدن زنان در این دوران به سرعت در حال تغییر است که می تواند ناراحت کننده باشد. یکی از ناراحتی هایی که بسیاری از خانم ها آن را تجربه می کنند، ورم کردن پاها در بارداری است. ورم کردن پا در بارداری بیشتر در نیمه های اول دوران بارداری دیده می شود. ما در این مقاله سعی کردیم راهکارهای خانگی برای درمان ورم کردن پا در بارداری را مورد بررسی قرار دهیم. افزایش سریع هورمون پروژسترون در سرعت هضم در زنان باردار را کند می کند و حتی می تواند باعث نفخ شکم شود. زنان باردار ممکن است متوجه کمی پف در دست، پا یا صورت خود شوند اما این ورم زیاد نیست. در صورت ورم کردن زیاد همراه با علایم دیگری مانند سرگیجه، سردرد یا خونریزی وجود بهتر است با پزشک تماس بگیرند. سه ماهه دوم با هفته بارداری (تقریبا از شروع ماه چهارم) آغاز می شود. شروع ورم کردن پاها در حدود ماه پنجم بارداری امری طبیعی است، به خصوص اگر زن زیاد روی پای خود بایستد و یا هوا گرم باشد. این ورم کردن به دلیل افزایش حجم خون و مایعات در بدن رخ می دهد. چون در این دوره حجم خون تقریبا افزایش می یابد. حتی احتباس مایعات با تغییرات هورمونی زیادی همراه است. تمام این مایع اضافی به نرم شدن بدن و آماده کردن آن برای زایمان کمک می کند. مطمینا مایعات اضافی در روزها و هفته ها پس از تولد کودک به سرعت کاهش می یابد. با شروع هفته بارداری، سه ماهه سوم رایج ترین زمان برای بروز و تجربه ورم کردن پاها در زنان باردار خواهد بود. به خصوص با گذشت هفته ها و نزدیک شدن به هفته، انگشتان پا بیشتر از هر چیز دیگری ممکن است شبیه سوسیس های کوچک شوند. بدن در حال ساخت منابع خون و مایعات خود است که می تواند منجر به ورم شود. رحم با بزرگ شدن کودک بسیار سنگین تر می شود که این تغییرات رحم به نوبه خود می تواند جریان خون را از پاها به سمت قلب کاهش دهد. این علایم می توانند تا حدودی ناراحت کننده باشند اما جای نگرانی برای بروز آن ها نیست. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید عوامل دیگری که می توانند در بروز ورم پاها موثر باشند، عبارتند از: کم آبی بدن مصرف کافیین آب و هوای گرم عدم رعایت رژیم غذایی مناسب نشستن طولانی مدت بر روی پاها ورم کردن پاها یک امری طبیعی در دوران بارداری است. با این حال، ورم پاها گاهی اوقات می تواند نشانه مشکل جدی تر باشد. یکی از این مشکلات پره اکلامپسی نام دارد. پره اکلامپسی شرایطی است که می تواند در دوران بارداری ایجاد شود و فشار خون را به شدت خطرناک افزایش دهد. بر همین اساس زنان باردار باید در صورت مشاهده هر یک از علایم زیر با پزشک خود تماس بگیرند: گیجی سردرد شدید اختلال در تنفس سرگیجه یا تاری دید ورم کردن که به طرز چشمگیری بدتر می شود. ورم کردن ناگهانی دست ها، پاها، صورت و یا اطراف چشم اگر فقط در یک پا ورم را مشاهده کنید که همراه با درد، قرمزی یا التهاب است، این بدان معنی است که شما یک ترومبوز ورید عمقی یا DVT دارید. DVT یک لخته خون است که معمولا در پا ها ایجاد می شود. در صورت مشاهده این علایم بهتر است که با پزشک خود تماس بگیرید، زیرا زنان باردار بیشتر از افراد معمولی دچار لخته خون می شوند. اگر مطمین نیستید که ورم کردن شما طبیعی است یا نه و موجب نگرانی شما شده، بهتر است با پزشک یا ماما تماس بگیرید. خوشبختانه، چندین روش ساده برای تسکین این علایم در دوران بارداری وجود دارد. برخی از این راهکارها عبارتند از: عدم مصرف کافی پتاسیم همچنین می تواند ورم را بدتر کند، زیرا پتاسیم به بدن کمک می کند تا میزان مایعات موجود در آن را متعادل تر سازه. بر همین اساس خوردن منابع خوب پتاسیم در رژیم غذایی بسیار مهم است. بعضی از غذاهایی که به طور طبیعی پتاسیم زیاد دارند، عبارتند از: موز اسفناج عدس ماست چغندر ماهی سالمون سیب زمینی با پوست سیب زمینی شیرین با پوست لوبیا، برخی از آب میوه ها (به طور خاص انار، پرتقال و هویج) مصرف کافیین در دوران بارداری مضر نیست اما نوشیدن زیاد کافیین برای جنین می تواند مضر باشد. همچنین می تواند ورم در پاها را بدتر کند. کافیین یک داروی ادرارآور است. مصرف کافیین خود را با شیر یا یک چای گیاهی مانند نعناع جایگزین کنید تا در عوض انرژی بیشتری به شما بدهد. به نظر می رسد نوشیدن آب برای مقابله با ورم پاها در دوران بارداری موثر باشد. بنابراین سعی کنید روزانه حداقل لیوان آب بنوشید تا کلیه های شما مواد سمی را از بدن خارج کند و بدن شما با راحتی آبرسانی شود. همچنین می توانید آب خود را با لیمو، نعنا یا انواع توت ها معطر کنید تا از آن لذت بیشتری ببرید. حتی اگر یک میلیون کار دارید که می خواهید قبل از تولد کودک انجام دهید، سعی کنید در صورت امکان بنشینید و پاهایتان را بلند کنید. در حالی که نشستن تمام مدت برای گردش خون عالی نیست، ایستادن تمام مدت هم سخت است. بنشینید و پاهای خود را برای مدتی به خصوص در پایان روز بلند کنید. این روش تا حدودی می تواند به تخلیه مایعات که در طول روز در پاهای شما جمع شده اند کمک کند. پوشیدن لباس های تنگ، به خصوص در اطراف مچ دست، کمر و مچ پا، می تواند ورم کردن را بدتر کند. اگر در ماه های گرم تابستان باردار هستید، ماندن در منزل در طول گرمای روز و جلوگیری از ورزش شدید می تواند به شما در خنک نگه داشتن و کاهش ورم کمک کند. همچنین می توانید لباس خنک بپوشید، کمپرس سرد را روی پاهای خود قرار دهید یا یک فن را در نزدیکی خود روشن نگه دارید. پیاده روی حتی به مدت - یا دقیقه چند بار در روز می تواند به بهبود گردش خون و کاهش ورم در پاها کمک کرده و حتی می تواند یک استراحت خوب در طول روز باشد و یک راه عالی برای انجام ورزش های در دوران حاملگی است. پوشیدن کفش های راحت و مناسب، برای کاهش ورم پا و همچنین جلوگیری از مشکلات لگن و کمر که می تواند با تغییر مرکز ثقل و افزایش وزن ایجاد شود، بسیار مهم است. برخی از پاهای زنان بعد از زایمان به اندازه قبل از بارداری خود برمی گردد، اما بسیاری از خانم ها متوجه می شوند که پای آنها به طور دایم یک اندازه کوچک یا بزرگتر شده اند. بررسی ها هنوز اثبات نکرده اند که فشار آب باعث کاهش ورم کردن در دوران بارداری می شود، اما بسیاری از خانم ها گزارش دادند که استفاده از استخر منجر به کاهش ورم در آن ها در دوران بارداری می شود. حداقل شما احساس سبک تر، خنک تر کرده و کمی ورزش می کنید. یکی از راه های کاهش ورم در دوران بارداری محدود کردن میزان سدیم (نمک) است. نمک باعث می شود بدن آب اضافی را در خود نگه دارد. بر همین اساس سعی کنید از غذاهای کنسرو یا فرآوری شده خودداری کنید، زیرا این مواد به ویژه از نظر سدیم بسیار غنی هستند. همچنین سعی کنید نمک سفره اضافی را روی غذای خود نپاشید. استفاده از گیاهان معطر مانند رزماری، آویشن و پونه کوهی راهی آسان برای افزودن طعم به غذاهای شما بدون استفاده از نمک می باشد. شریک زندگی شما ممکن است به دنبال راه هایی برای درگیر شدن در روند بارداری باشد و این فرصت عالی است. ماساژ به گردش مایعات که تمایل به تجمع در پاهای شما دارند کمک می کند که به نوبه خود ورم کردن را کاهش می دهد افزودن مقداری روغن اسانس نعناع یا اسطوخودوس می تواند آرامش بیشتری را ایجاد کند. ماساژدرمانی برای رفع برخی از استرس هایی که می تواند همراه با بارداری باشند، بسیار مفید است. خوابیدن در سمت چپ در صورت امکان می تواند جریان خون را بهبود بخشد و باعث کاهش ورم پاها می شود. دراز کشیدن در سمت چپ باعث فشار رحم از ناحیه تحتانی واژن می شود. ورم کردن پاها یک عارضه جانبی بسیار شایع در بارداری است که به دلیل افزایش حجم مایعات در بدن و همچنین کاهش گردش خون ایجاد می شود. اگر ورم ناگهانی یا شدید دارید، بهتر است که با پزشک خود تماس بگیرید، زیرا ممکن است نشانه دهنده یک مشکل جدی باشد. اما ورم کم پاها در دوران بارداری قطعا طبیعی است. با ورزش منظم و ملایم، نوشیدن مقدار زیادی آب، استراحت و خوردن یک رژیم متعادل می توانید از ورم کردن پا در دوران بارداری جلوگیری کنید. منبع: |
اشتباهات رایج در پیشگیری کرونا، باعث می شود که با توجه به همه گیری این عفونت کشنده، در روند پیشگیری کرونا اختلال ایجاد نماید. باید به این نکته توجه کنیم که علت اصلی بیماری کرونا نوعی ویروس است که توسط قطره های تنفسی توسط یک شخص به شخص دیگر منتقل و انتشار می یابد. این بدان معناست که وقتی فرد آلوده سرفه یا عطسه می کند، این قطرات تنفسی در هوا منتشر می شوند. همزمان با انتشار این قطرات، ویروس می تواند در هوا منتشر شوند یابد و روی دهان یا بینی دیگران قرار بگیرند. به طور کلی ویروس ها تا فاصله تقریبا شش فوت ( . متر) را طی می کنند. در شرایطی که ویروس ها در بدن فرد جدید به عنوان میزبان قرار بگیرند، می تواند سلول های بدن فرد را آلوده کرده و باعث بیماری شود. نکته دیگری که باید به خاطر داشته باشید این است که در حالی که پزشکان هنوز در مورد نحوه رفتار این ویروس کرونا در بدن اطلاعات کاملی ندارند، بر اساس مواردی که تاکنون شرح داده شده است، پزشکان معتقدند که SARS - CoV - ممکن است بین دو تا روز طول بکشد تا منجر به بروز علایم شود اما در این میان برخی اشتباهات رایج در پیشگیری از کرونا وجود دارند ممکن است افراد را گمراه کنند و حتی منجر به بروز برخی عوارض جانبی دیگری شوند. برخی از اشتباهات رایج در پیشگیری از کرونا، عبارتند از: یکی از باورهای غلط و اشتباهات رایج پیشگیری از کرونا این است که دست دادن به یکدیگر با مشت های بسته می تواند از شیوع ویروس جلوگیری کند اما واقعیت این است که از آنجا که این بیماری از طریق قطرات تنفسی انتشار می یابد، هیچ یک از روش های دست دادن حتی با مشت های بسته، روش اصلی برای انتقال از ویروس کرونا نیست. فرد آلوده ممکن است عطسه و یا سرفه کرده و سپس دست شخص دیگری را لمس کند. در این شرایط فرد دوم در شرایطی به ویروس آلوده خواهد شد که دستش را در تماس نزدیک با بینی، دهان یا حتی چشم خود قرار دهد. پس در این میان هیچ دلیل واضحی وجود ندارد که نشان دهد روی سطح دست بنابراین هیچ دلیل منطقی وجود ندارد که نشان دهد دستبا مشت های بسته مطمین تر است دست دادن معمولی است. یکی دیگر از اشتباهات رایج در مورد بیماری کرونا این است که برخی از افراد فکر می کنند در صورت بروز علایم سریعا باید آزمایش بدهند. در حالی که محققان می گویند: صرفا منفی بودن آزمایش COVID - به این معنی نیست که فردی نباید از دستورالعمل های ایمنی پیروی کند. این فقط به معنای آن است که فرد در لحظه دقیق نمونه گیری، ویروس نداشته است. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید در حالی که ممکن است تمیز کردن سطوح یک راهکار برای پیشگیری باشد. اما اینکه مواد ضدعفونی کننده را روی سطوح بریزیم و سریعا آن را با دستمال پاک کنیم، روش مناسبی نیست. ناتاشا توزنیک، دستیار استاد کلینیک بیماری های عفونی UC Davis Health ، در این مورد می گوید: بسیاری از ما ضد عفونی کننده ها را سریعا اسپری می کنیم و دستمال می کشیم و فکر می کنیم آن را ضد عفونی کرده ایم در حالی که این روش صحیح نیست. حداقل تمیز کننده یک دقیقه باید بر روی سطوح بماند. حتی در برخی شرایط ممکن است اجازه دهیم تمیز کننده ده دقیقه روی برخی سطوح قرار بگیرد و بعد آن را دستمال بکشیم. واقعیت امر این است که همانند دست دادن، لمس سطوح آلوده منبع اصلی انتقال نیست. ویروس SARS - CoV - به طور مثر توسط قطرات تنفسی منتشر می شود. حتی اگر ویروس پس از سرفه یا عطسه فرد آلوده بر روی سطحی بنشیند و فرد دیگری پس از مدت کوتاهی آن را و سپس بینی، دهان یا چشم های او را لمس کند، احتمال انتقال ویروس بسیار کم است. متخصصان هنوز مطمین نیستند که ویروس تا چه مدت می تواند روی چنین اشیایی زنده بماند، اما به طور کلی برای ویروس ها، این مدت زمان زیادی نیست. دین بلومبرگ، رییس بیماری عفونی کودکان در بیمارستان کودکان UC دیویس، در این باره می گوید: مسیر اصلی عفونت COVID - با لمس سطح آلوده نیست بلکه از طریق سیستم تنفسی است. افراد باید بر استفاده از ماسک و فاصله اجتماعی و کمتر بر روی تمیز کردن سطوح تمرکز کنند. برخی افراد به اشتباه معتقدند که استفاده از وسایل نقلیه مانند اتوبوس، مترو و حتی هواپیما می تواند منجر به ابتلا کرونا شود. واقعیت این موضوع این است که همه چیز بستگی به رعایت فاصله بستگی دارد. از آنجا که COVID - توسط قطرات تنفسی منتشر می شود، فاکتور مهم و محدود کننده این است که این قطرات تا کجا می توانند هنگام عطسه یا سرفه فرد حرکت کنند. به طور معمول، متخصصان می گویند این حدود شش فوت یا کمی زیر دو متر است. این بدان معناست که افرادی که فاصله کمتری با فرد آلوده دارند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به کرونا قرار می گیرند. برخی افراد از ضد عفونی کننده دست استفاده می کنند و سپس دستان خود شان را تکان می دهند و سعی می کنند آنها را در هوا خشک کنند. در حالی که محققان معتقدند: برای اینکه مواد ضدعفونی کننده بیشترین ت ثیر را داشته باشد، دستان خود را به هم بمالید تا خشک شوند. ضد عفونی کننده دست باید حداقل یا بیشتر افراد مبتلا به COVID - بدون علامت هستند. اما هنوز هم می توانند ویروس را منتقل کنند. در صورت ابتلا به ویروس، اگر به مدت دو هفته خودتان را قرنطینه نکنید ممکن است دیگران را در معرض خطر بزرگی قرار دهید. منابع: |
آزمایش ضروری برای مردان بالای سال می تواند به بهبود کیفیت زندگی آنها کمک کرده و از بروز برخی از بیماری های خطرناک و جدی پیشگیری کند. با اختصاص وقت، برای برنامه ریزی منظم برای معاینات بهداشتی، شما و پزشک می توانید هرگونه مشکل اساسی را قبل از اینکه به یک مسیله جدی تبدیل شود، تشخیص دهید. این یک واقعیت است که انجام آزمایشات پزشکی پایه به طور منظم، برای پیشگیری از بیماری های جدی کاملا ضروری و مهم است. اما با افزایش سن نیازهای بدن ما تغییر می کند. به همین دلیل اهمیت آزمایشات منظم بیشتر هم می شود. بر همین اساس ما سعی کردیم در این مقاله آزمایش ضروری برای مردان بالای سال را مورد بررسی قرار دهیم. هر فرد بالغ باید مرتبا فشار خون خود را کنترل کند. برای بزرگسالان بالای سال، فشار خون بالا می تواند به خصوص خطرناک باشد. زیرا خطر ابتلا به بیماری عروق کرونر را افزایش می دهد. حتی می تواند منجر به و شود. رگ های خونی شما را از بین می برد، خطر حمله قلبی، سکته مغزی و برخی از انواع زوال عقل را افزایش می دهد. این وضعیت اغلب قاتل خاموش نامیده می شود. زیرا افرادی که از فشار خون بالا رنج می برند به ندرت علایمی از خود بروز می دهند. به همین دلیل تشخیص به موقع و آزمایش های تشخیصی منظم کلید کنترل فشار خون و عوارض ناشی از آن است. آزمایش فشار خون غیرتهاجمی است و با استفاده از فشار سنج اندازه گیری می شود. پزشک فشار خون را با استفاده از استتوسکوپ اندازه گیری می کند تا صدای جریان خون در عروق را بشنود. اولین صدای فشار خون به فشار خون سیستولیک اشاره دارد. شماره دوم فشار دیاستولیک، فشار خون قلب شما را در حالت استراحت نشان می دهد. فشار خون طبیعی ( / میلی متر جیوه) با عدد سیستولیک و سپس فشار دیاستولیک خوانده می شود. اگر BP شما طبیعی است، پزشک احتمالا در چک آپ سالانه بعدی آن را بررسی می کند. با این حال، اگر بیشترین میزان قند شما از یا تعداد پایین آن بیشتر از باشد، پزشک آزمایشات مکرر را توصیه می کند. اگر از دیابت، بیماری قلبی، مشکلات کلیوی یا برخی شرایط دیگر رنج می برید، ممکن است لازم باشد فشار خون خود را بیشتر بررسی کنید. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید نظارت بر BP به چنین روشی می تواند به شما کمک کند تا به موقع رژیم غذایی خود را تغییر دهید. استرس کاری و عدم تحرک بدنی مهمترین دلایل بالا بودن فشار خون است. بنابراین کنترل فشار خون یکی از آزمایش ضروری برای مردان بالای سال است. تست قند ناشتا در افرادی که دیابت ندارند، اما سابقه خانوادگی و یا زندگی غیر فعالی دارند، توصیه می شود آزمایش قند ناشتا را انجام بدهند. انجام آزمایش قند ناشتا به عنوان یکی دیگر از آزمایش ضروری برای مردان بالای سال توصیه می شود. این یک آزمایش پیش دیابت است که به تشخیص دیابت کمک می کند. اگر از قبل دیابت دارید، انجام آزمایش قند خون به طور منظم یک امر ضروری است. افراد بالای سال باید قند خون یا گلوکز خود را بررسی کنند. اگر علایمی از قند خون بالا مانند کاهش وزن ناخواسته یا تشنگی غیرمعمول دارید، پزشک از شما می خواهد این آزمایش را انجام دهید. سطح بالای قند خون می تواند نشانه ای از دیابت باشد. دیابت دو نوع دارد. دیابت نوع ، جایی که بدن شما انسولین تولید نمی کند و دیابت نوع که بدن در برابر انسولین مقاومت می کند. در هر دو مورد، دیابت می تواند به طور مزمن منجر به افزایش سطح قند خون و عوارض مربوط به دیابت شود، از جمله: افزایش خطر ابتلا به آزمایش قند خون ناشتا برای تشخیص سطح قند در خون شما انجام می شود. سطح قند خون سالم برای افراد بدون دیابت یا پیش دیابت باید بین تا میلی گرم اندازه گیری شود. اگر نتایج آزمایشات شما نشان دهنده سطح بالای قند خون باشد، پزشک از شما می خواهد آزمایش های دیگری را نیز برای تشخیص وضعیت خود انجام دهید. گر سطح قند خون شما طبیعی است، می توانید سال دیگر آزمایش بعدی قند خون خود را انجام دهید. اگر زیاد باشد، باید زودتر قند خون را بررسی کنید و احتمالا آزمایشات دیگری انجام دهید که به شما نشان می دهد دیابت دارید یا در معرض خطر هستید. این یک آزمایش معمول است که به تعیین میزان پروتیین چربی یا کلسترول در خون کمک می کند. هر فرد بالغ بالای سال باید هر سال یکبار بررسی کلسترول انجام دهد. یک آزمایش کلسترول کامل چهار نوع لیپید یا چربی را در خون اندازه گیری می کند. این آزمایش برای تعیین مقدار کل کلسترول در خون، کلسترول لیپوپروتیین با چگالی کم ( LDL ) ، کلسترول با چگالی بالا ( HDL ) و تری گلیسیرید استفاده می شود. از این موارد، LDL کلسترول بد در نظر گرفته می شود که مقدار زیادی از آن خطر حمله قلبی، سکته مغزی و تصلب شرایین را افزایش می دهد. HDL کلسترول خوبی است که برای کنترل سطح LDL لازم است. تری گلیسیرید دوباره مضر است و به عنوان چربی در سلولهای بدن ذخیره می شود. تعداد بالای LDL و تری گلیسیرید می تواند منجر به شود که ممکن است بر روی عضلات قلب نیز ت ثیر بگذارد. برای مردان بالای سال انجام آزمایش معمول پروفایل لیپید بسیار مهم است زیرا می تواند به پیش بینی خطر بیماری قلبی و سکته مغزی کمک کند. اگر سطح کلسترول شما در منطقه ایمن باشد، ممکن است به مدت سال دیگر نیازی به آزمایش دیگری نباشد. آزمون ABI است برای تعیین میزان خطر ابتلا به بیماری های محیطی عروق ( PAD ) استفاده می شود. PAD به حالتی گفته می شود که در وهله اول مردان بالای سال را درگیر می کند (اگرچه زنان و افراد جوان نیز اغلب به آن مبتلا می شوند) انجام آزمایش ABI برای افرادی که در حال حاضر یا قبلا سیگار کشیده اند، فشار خون بالا یا کلسترول دارند، چاق یا دیابتی هستند و سابقه بیماری عروقی دارند بسیار مهم است. مردان سالمند دو برابر بیشتر از زنان هم سن خود در معرض ابتلا به ملانوم قرار دارند. علاوه بر این، مردان نیز دو تا سه برابر بیشتر از زنان در معرض سرطان پوست پایه غیر ملانوم و سلول سنگفرشی هستند. بر همین اساس مردان باید از نظر بررسی شوند. اگر در معرض آفتاب گسترده و هستید یا خال های غیرطبیعی یا جدید، تغییر رنگ پوست یا سابقه خانوادگی بیماری پوستی دارید، باید تا حد امکان مرتبا معاینه شوید. در مراحل اولیه، سرطان پوست ممکن است قبل از رسیدن به مراحل شدیدتر، درمان شود. بیماری های کبدی و کلیوی به طور کلی علایم خود را تنها در مرحله بحرانی نشان می دهند. به همین دلیل لازم است که برای جلوگیری از نارسایی کبد و کلیه، آزمایشات مربوط به و کلیه خود را به طور منظم انجام دهید. تا هرگونه مسایل مانند هپاتیت، سیروز کبدی، بیماری های مزمن کلیوی و غیره را به موقع تشخیص دهید. PSA مخفف آنتی ژن اختصاصی پروستات است که توسط غده پروستات تولید می شود. انجام یک آزمایش PSA یک بار در سال می تواند به تشخیص سرطان در مراحل اولیه کمک کند. علاوه بر آن، از آزمایش PSA برای تشخیص پروستاتیت و بزرگ شدن پروستات استفاده می شود. همه مردان در معرض خطر ابتلا به سرطان پروستات هستند. اما با افزایش سن این خطر بسیار افزایش می یابد. مردانی که سال به بالا دارند بیشتر در معرض خطر ابتلا به قرار می گیرند. PSA پروتیینی است که هم توسط بافت بدخیم و هم از بافت خوش خیم پروستات تولید می شود. این آنتی ژن به مایع شدن منی کمک می کند. به همین دلیل مقدار کمی PSA به طور معمول وارد جریان خون می شود. سلولهای بدخیم پروستات PSA بیشتری نسبت به سلولهای خوش خیم تولید می کنند و باعث می شوند سطح PSA در خون افزایش یابد. افزایش سطح PSA ممکن است سرطان پروستات را نشان دهد که احتمالا به سایر قسمت های بدن سرایت می کند. آزمایش PSA یک آزمایش خون است که برای اندازه گیری میزان PSA در خون شما استفاده می شود. سطح بالای PSA ممکن است نشان دهنده سرطان پروستات یا بزرگ شدن یا ملتهب شدن پروستات باشد. بنابراین، تعیین بالای PSA گاهی اوقات پیچیده است. برای تعیین صحیح شرایط ممکن است فرد مجبور به انجام معاینه مقعدی شود. سطح PSA بر حسب نانوگرم در میلی لیتر اندازه گیری می شود. اگر سطح PSA شما نانوگرم در میلی لیتر باشد، ممکن است پزشک از شما بخواهد که نمونه برداری از پروستات را انجام دهید. اگر سطح شما کمتر از نانوگرم در میلی لیتر باشد، به احتمال زیاد پزشک از شما می خواهد PSA دیگری در سن سالگی انجام دهید. با کمک، پزشک می تواند عادات غذایی و ورزشی شما را ردیابی کند. حتی در صورت لزوم تغییراتی را در آنها پیشنهاد دهد. ثانیا از طریق ادرار، بسیاری از سموم بدن شناسایی می شوند. معاینه این سموم به تشخیص هرگونه عارضه پنهان در سلامتی خصوصا مربوط به کلیه ها قبل از رسیدن به مرحله حساس کمک می کند. اگر سال یا بیشتر دارید، پزشک قطعا از شما می خواهد را انجام دهید. اگر مشکل خاصی در دستگاه گوارش خود دارید ممکن است از شما بخواهد آزمایش را زودتر انجام دهید. کولونوسکوپی به پزشک اجازه می دهد تا سرطان یا رشد سرطانی را در ناحیه روده بزرگ و راست روده را تشخیص دهد. در صورت لزوم، ممکن است مقادیر کمی از بافت یا رشد تومور به نام پولیپ برداشته و برای نمونه برداری به آزمایشگاه ارسال شود. در بسیاری از موارد، کولونوسکوپی بدون نیاز به انجام یک عمل جراحی بزرگ، مشکلات دقیق روده بزرگ را تشخیص و درمان می کند. برای انجام کولونوسکوپی موفق، روده شما باید خالی باشد. تا پزشک بتواند روده بزرگ را به وضوح مشاهده کند. به همین دلیل رعایت تمام دستورالعمل هایی که پزشک حداقل هفته قبل از آزمایش به شما می دهد بسیار مهم است. در روز غربالگری، از طریق IV به شما یک آرام بخش یا مسکن داده می شود در طول آزمایش، باید دراز بکشید و زانوهای خود را به سمت سینه بکشید. کولونوسکوپ به داخل راست روده وارد شده و از طریق روده بزرگ پیش می رود. کل مراحل از دقیقه تا ساعت طول می کشد. اگر کولونوسکوپی شما هیچ آدنوم یا رشد بدخیمی نشان ندهد و عوامل خطرزا را نداشته باشید، آزمایش بعدی سال دیگر برنامه ریزی می شود. اگر یک یا دو آدنوم ریسک کوچک برداشته شود، آزمایش می تواند هر تا سال تکرار شود. بسته به نتایج آزمایش شما، پزشک ویزیت بعدی شما را تعیین می کند. معاینات منظم چشم با رسیدن به سالگی اهمیت بیشتری پیدا می کنند. اگر از عینک یا لنز استفاده می کنید، بهتر است با مراجعه به چشم پزشک، هرگونه افت کیفیت بینایی خود را آزمایش کنید. معاینات منظم چشمی همچنین می توانند سایر مشکلات بینایی را که در این سن شروع به رشد می کنند، بگیرند. بسیاری از مسایل مربوط به چشم مانند آب مروارید، و دژنراسیون ماکولا ممکن است علایم جسمی نداشته باشند تا زمانی که پیشرفت نکنند. شما باید سالانه چشم خود را بررسی کنید. در صورت داشتن فشار خون بالا، دیابت یا سابقه خانوادگی بیماری چشم، این معاینات از اهمیت بیشتری برخوردار می شوند. باید هر سال یا به دفعات توصیه پزشک، آزمایش چشم انجام دهید. اگر متوجه تغییراتی در بینایی خود شدید، در اسرع وقت به چشم پزشک مراجعه کنید. منابع: |
برخی از زنان و مردان استفاده از حلقه های داخلی و خارجی کاندوم را لذت بخش تر می دانند. کاندوم های زنانه (کاندوم داخلی یا فمیدون) از عفونت های مقاربتی ( STI ) از جمله HIV و بارداری در حین رابطه واژینال جلوگیری می کنند. همچنین می توان از آنها در داخل مقعد برای محافظت در برابرعفونت های مقاربتی استفاده کرد. کاندوم زنانه در داخل واژن یا مقعد قرار داده می شود تا مانعی برای جلوگیری از ورود مایعات بدن و مایع منی به بدن باشد. آنها از یک ماده پلاستیکی نرم به نام نیتریل ساخته شده اند. اگرچه این کاندوم ها زنانه نامیده می شوند، اما می توانند توسط افراد از هر جنسیتی برای محافظت در حین رابطه مقعدی استفاده شوند. اغلب می توانید کاندوم های زنانه را از کلینیک های بهداشت جنسی یا متخصصین مراقبت های بهداشتی تهیه کنید وهمچنین در برخی از مغازه ها و داروخانه ها به فروش می رسد. کاندوم زنانه انواع مختلفی دارد. در صورت استفاده صحیح، کاندوم محافظت بسیار خوبی در برابر، بارداری و اکثر STI ها هستند. در حقیقت، آنها تنها نوعی هستند که از ابتلا به بیماری های مقاربتی یا انتقال بیماری های مقاربتی (از جمله HIV ) جلوگیری می کنند. اگر از کاندوم استفاده می کنید، می توانید به راحتی از رابطه جنسی لذت ببرید و هیچ نگرانی بابت ابتلا خود و یا همسرتان به بیماری های مقاربتی نداشته باشید. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید کاندوم ها تنها در صورتی در برابر بیماری های مقاربتی، اچ آی وی و بارداری محافظت می کنند، که در هر بار رابطه جنسی تعویض شوند. دو کاندوم با همدیگر استفاده نشوند. استفاده از کاندوم داخلی همزمان با کاندوم خارجی رابطه جنسی را ایمن نمی کند. در عوض باعث اصطحکاک و پارگی کاندوم می شود. هر زمان که رابطه جنسی برقرار می کنید یا در حین رابطه جنسی از طریق واژن، مقعد یا دهان، از کاندوم جدید استفاده کنید. اگرچه احتمال دارد در ابتدا دلهره آور به نظر برسند، اما با کمی تمرین می توان از کاندوم های زنانه استفاده کرد. قبل از اینکه شروع استفاده از کاندوم، تاریخ روی بسته کاندوم ها را بررسی کنید. کاندوم ها را در جایی در دسترس نگه دارید (مانند کیف یا کنار تخت) اما آنها را در جیب یا جایی که بتواند گرم، مچاله یا آسیب ببیند، قرار ندهید. کاندوم را با احتیاط از بسته بیرون آورید تا پاره نشوند. برای باز کردن آنها از دندان یا قیچی خود استفاده نکنید و مراقب ناخن های تیز یا جواهرات باشید. دستورالعمل هایی در بسته وجود دارد و می توانید در مورد نحوه قرار دادن کاندوم از یک مشاور جنسی مشاوره بگیرید. این مراحل عبارتند از: چمباتمه بنشینید، دراز بکشید یا در وضعیت راحت مانند نحوه قرار دادن تامپون قرار بگیرید. حلقه کوچکتر را در انتهای بسته کاندوم فشرده و آن را تا جایی که ادامه دارد در واژن قرار دهید. حلقه بزرگ در انتهای باز کاندوم زنانه اطراف دهانه واژن را می پوشاند. این قسمت در خارج از بدن قرار می گیرد. هنگام رابطه جنسی، آلت تناسلی مرد باید به داخل کاندوم وارد شود. نباید بین کاندوم و کنار واژن قرار بگیرد. می توانید با راهنمایی به همسرتان کمک کنید تا مطمین شود آلت تناسلی او در مکان مناسبی قرار دارد. بعد از رابطه جنسی، حلقه بزرگ را بپیچانید تا از نشت منی جلوگیری شود و کاندوم زن را به آرامی بیرون بکشید. همیشه در هر بار رابطه جنسی از کاندوم جدید استفاده کنید. کاندوم های زنانه را می توان توسط هر جنسیتی برای محافظت در برابرعفونت ها STI ها، از جمله HIV ، در حین رابطه مقعدی استفاده کرد. اگر از کاندوم برای رابطه جنسی مقعدی استفاده می کنید آن را مانند استفاده کنید. قبل از قرار دادن تدریجی آلت تناسلی مرد، داخل کاندوم قرار داده و آن را روی آلت تناسلی مرد قرار دهید، مقدار زیادی روان کننده هم در قسمت خارجی کاندوم و اطراف مقعد قرار دهید. همچنین می توانید کاندوم را قبل از رابطه جنسی در مقعد قرار دهید، همان کاری که برای رابطه جنسی واژینال انجام می دهید. برای انجام این کار این موارد را دنبال کنید: ابتدا از لوب در اطراف مقعد استفاده کنید، سپس حلقه داخلی کاندوم را فشار دهید تا به شکل بیضی شکل درآید و آن را به داخل فشار دهید. انگشت خود را داخل کاندوم قرار داده و آن را تا جایی که می توانید به سمت بالا فشار دهید. حلقه خارجی باید در خارج از مقعد باقی بماند. سعی نکنید حلقه داخلی را بردارید، احتمال دارد کاندوم را پاره کنید. بعد از رابطه جنسی، وقتی آماده شدید، آلت تناسلی مرد را بیرون بیاورید. سپس حلقه خارجی را چند بار بپیچانید و کاندوم را به آرامی بیرون بکشید و مطمین شوید که هیچ منی ریخته نشده است. از هر زن حداکثر نفر در یک سال با استفاده معمول از کاندوم باردار می شوند، احتمالا به این دلیل که آنها هر بار در رابطه جنسی خود از کاندوم استفاده نمی کنند. احتمال پاره شدن کاندوم زنانه در مقایسه با کاندوم مردانه بیشتر است. پارگی کاندوم به معنای ابتلا به عفونت های مقاربتی یا باردار شدن است. آلت تناسلی بین واژن و سطح خارجی کاندوم می لغزد. در حین رابطه جنسی حلقه خارجی کاندوم به داخل واژن رانده می شود. کاندوم زنانه همچنین احتمال دارد در هنگام قرار دادن، احساس، خارش یا بثورات پوستی، ناراحتی ایجاد کند. قبل از استفاده از کاندوم زنانه، دستورالعمل ها را با دقت بخوانید. اگر کاندوم از تاریخ انقضا گذشته است یا علایمی از آسیب دیدید مانند پارگی یا سوراخ کوچک کاندوم را دور انداخته و کاندوم دیگری را انتخاب کنید. از کاندوم زنانه همزمان با کاندوم مردانه استفاده نکنید. آنها می توانند به هم بچسبند، که احتمال دارد باعث پاره شدن یک یا هر دو کاندوم شود. کاندوم زنانه در حال حاضر برای رابطه جنسی مقعدی مورد تایید FDA نیست. هر دو نوع کاندوم به شرط استفاده صحیح، به اندازه کافی موثر هستند. استفاده از هر دو گزینه برای پیشگیری از بیماری های مقاربتی مناسب است. می توانید با هر دو آزمایش کنید، احتمال دارد فکر کنید که کدام یک برای رابطه شما مناسب تر هستند. برای انتخاب اینکه در رابطه جنسی خود با شریک زندگی کدام یک از کاندوم استفاده کنید، می توانید موارد زیر را در نظر بگیرید: کاندوم های مردانه باید درست قبل از رابطه جنسی، وقتی آلت تناسلی مرد روی آن قرار دارد، پوشیده شوند، اما کاندوم زنانه را می توان زودتر وارد بدن کرد (حداکثر تا هشت ساعت قبل از رابطه جنسی) بنابراین، با استفاده از کاندوم های زنانه هیچگونه وقفه ای در برقراری رابطه جنسی بوجود نمی آید. بیشتر کاندوم های مردانه از لاتکس ساخته شده اند و برخی از افراد به این مسیله حساس هستند. کاندوم های زنانه از جنس نیتریل هستند که یک ماده ضد حساسیت است، بنابراین پوست حساس را تحریک نمی کند. اگر احساس می کنید که با کاندوم مردانه در حین رابطه جنسی راحت نیستید، پس کاندوم زنانه می تواند مناسب باشد. کاندوم های زن بزرگتر هستند و به راحتی در اطراف آلت تناسلی مرد قرار می گیرند. این بدان معنی است که آنها فضای مناسب تری به آلت تناسلی مرد می دهند. بعضی از مردان آنها را ترجیح می دهند. استفاده از کاندوم زنانه می تواند رابطه جنسی را برای مردان و زنان خوشایندتر کند. در حین رابطه جنسی واژینال، حلقه داخلی کاندوم زن احتمال دارد نوک آلت تناسلی را تحریک کند و حلقه خارجی می تواند با کلیتوریس در تماس باشد. این می تواند هم برای زن و هم خوشایند باشد. علاوه بر آن، بر خلاف کاندوم مردانه، کاندوم زنانه برای ثابت ماندن در محل نیاز به نعوظ ندارد. در صورت استفاده صحیح از کاندون به ندرت پیش میآید که کاندوم پاره شود اما در صورت پاره شدن و یا بروز مشکل دیگری مانند حرکت حلقه بیرونی در داخل واژن یا مقعد، کارهای ساده ای وجود دارد که می توانید انجام دهید: بلافاصله آلت تناسلی مرد را خارج کنید. تا آنجا که می توانید منی را خارج کنید. خارج اندام تناسلی خود را به آرامی بشویید. از شستن داخل واژن یا مقعد خودداری کنید (دوش گرفتن) زیرا این امر می تواند باعث انتشار بیشتر یا تحریک شود. اگر رابطه جنسی واژینال داشته اید، به دستشویی بروید و برای دفع منی از بدن تلاش کنید. اگربرای از پیشگیری از بارداری راه دیگری استفاده نکرده اید، احتمال دارد برای جلوگیری از بارداری نیاز به داشته باشید. این کار باید طی ساعت پس از رابطه جنسی انجام شود. به یک مرکز بهداشتی بروید. آنها احتمالا توصیه می کنند که آزمایش سلامت جنسی را حدود روز پس از مواجهه (اگر نگران علایمی هستید زودتر) و سپس حدود سه ماه بعد دوباره انجام دهید. چون بیماری های مقاربتی مختلف در زمان های مختلف پس از عفونت بروز پیدا می کنند. اگر شریک زندگی تان تحت معالجه منظم است و حداقل شش ماه گذشته میزان ویروس وی غیرقابل شناسایی است، هیچ خطر انتقال ویروس HIV وجود ندارد. اگر شریک زندگی شما تحت معالجه منظم نیست یا مطمین نیست که چقدر به درمان پاسخ می دهد، باید در اسرع وقت با یک متخصص تماس بگیرید. احتمال دارد پروفیلکسی پس از مواجهه ( PEP ) پیشنهاد شود. این شامل مصرف داروهای ضد ویروسی ( ARV ) به مدت یک ماه برای کاهش احتمال HIV مثبت است. PEP میزان موفقیت بالایی دارد، اما جایگزین کاندوم نیست، یک داروی قدرتمند با عوارض جانبی است و برای همه استفاده نمی شود. چه جراحی کمتری انجام داده باشید یا نه بهترین راه برای محافظت از خود و همسرتان در برابر بیماری های مقاربتی و اچ آی وی استفاده از کاندوم (اعم از زن یا مرد) همراه با روان کننده بر پایه آب است. همه زنان ترانس نمی توانند از کاندوم های زنانه استفاده کنند، این به عمق واژن آنها بستگی دارد. اگر اخیرا جراحی کرده اید، باید بیشتر مراقب باشید. احتمال دارد پوست التیام نیافته باشد و به راحتی خونریزی کند و بدین ترتیب احتمال ابتلا به اچ آی وی بیشتر خواهد بود. احتمال دارد از صحبت در مورد استفاده از کاندوم خصوصا در ابتدای رابطه خجالت بکشید، اما اجازه ندهید که این مسیله مانع محافظت از خود در برابر بیماری های مقاربتی، اچ آی وی و بارداری شود. صحبت با شریک زندگی در مورد کاندوم نشانه این نیست که به آنها اعتماد ندارید. این راهی برای نشان دادن مراقبت شماست و می تواند از هردو محافظت کند. اگر شریک زندگی از استفاده از کاندوم امتناع ورزید، برای داشتن رابطه جنسی محافظت نشده کسی شما را مجبور نمی کند. به یاد داشته باشید که همیشه حق تصمیم گیری در مورد رابطه جنسی یا عدم آن را دارید. سعی کنید قبل از برقراری رابطه جنسی با همسر خود در مورد استفاده از کاندوم و رابطه جنسی محافظت شده صحبت کنید. کاندوم زنانه که کاندوم داخلی نیز نامیده می شود، وسیله ای برای جلوگیری از بارداری (پیشگیری از بارداری) است که به عنوان سدی برای جلوگیری از ورود اسپرم به رحم عمل می کند. از بارداری و عفونت های مقاربتی ( STI ) محافظت می کند. کاندوم زنانه کیسه ای نرم و شل است که در انتهای آن یک حلقه وجود دارد. فقط دو کاندوم زنانه (کاندوم زنانه FC و جایگزین آن، کاندوم زنانه FC ) مورد تاییدیه اداره غذا و دارو در ایالات متحده هستند کاندوم زنانه FC که از پلاستیک (پلی اورتان) ساخته شده است، دیگر تولید نمی شود. کاندوم زنانه FC از لاتکس مصنوعی ساخته شده است و برای کسانی که به به لاتکس آلرژی دارند مطمین هستند و با روان کننده پایه سیلیکون از قبل روغن کاری می شود. کاندوم زنانه به جلوگیری از بارداری کمک می کند. همچنین می توانید از کاندوم زنانه برای محافظت در برابر عفونت های مقاربتی استفاده کنید. از جمله مزایای مختلف، کاندوم زنانه: بلافاصله موثر است. محافظت در برابر STI ها بدون نسخه و لوازم خاص در دسترس است. می توان حداکثر هشت ساعت قبل از رابطه جنسی آن را وارد کرد. به ندرت باعث واکنش های آلرژیک می شود و حداقل خطر عوارض جانبی را دارد مانند کاندوم مردانه به همکاری شریک زندگی یا آلت تناسلی نعوظ احتیاج ندارد. |
درمان های خانگی برای ویار حاملگی کدامند؟ بیشتر مردم با ویار و حالت تهوع حاملگی آشنا هستند. ویار، خوشایند نیست و می تواند در بارداری بوجود آید. داروهای ضد تهوع معمولا برای تسکین آن استفاده می شود. مت سفانه، چنین داروهایی می توانند عوارض جانبی منفی از جمله خواب آلودگی داشته باشند. تهوع و استفراغ بارداری ( NVP ) ، که به آن بیماری صبحگاهی گفته می شود، در بیش از علایم کمتری را گزارش دادند. خرد کردن یک لیمو یا به سادگی خراشیدن پوست آن ممکن است به همان اندازه تاثیر داشته باشد زیرا به آزاد شدن روغن های اساسی آن در هوا کمک می کند. یک اسانس لیمو ممکن است یک گزینه عملی برای استفاده آن در هنگام دور بودن از خانه باشد. هر وقت احساس حالت تهوع کردید، بهتر است مقداری روغن ضروری لیمو گرفته شده در دستمال را استنشاق کنید. یک مطالعه بالینی ت ثیر عطر و بوی لیمو را در کاهش تهوع و نشان داده است. نوشیدن آب لیمو نیز هم می تواند به عنوان یک راهکار برای استفراغ و تهوع در بارداری موثر باشد. شما می توانید مقداری عسل، شکر یا نمک را برای طعم دادن به آب لیمو اضافه کرده و آن را میل کنید. نفس نفس کشیدن آرام و عمیق نیز می تواند به کاهش حالت تهوع کمک کند. در یک مطالعه، محققان تلاش کردند تا مشخص کنند کدام رایحه در کاهش تهوع به دنبال جراحی موثر هستند. آنها به شرکت کنندگان دستور دادند در حالی که در معرض رایحه های مختلف هستند به آرامی از طریق بینی نفس بکشند و سه بار از دهان بازدم کنند. همه شرکت کنندگان کاهش حالت تهوع گزارش کردند. محققان معتقدند که رایحه درمانی و تنفس کنترل شده هر دو به طور مستقل حالت تهوع را تسکین می دهند. ماست پروبیوتیک ممکن است به تنظیم کمک کند. ویتامین B موجود در ماست احتمالا در دوران بارداری احساس تهوع را کاهش می دهد. برای تسکین حالت تهوع بهتر است میوه های تازه را به ماست اضافه کنید. کیوی به عنوان یکی از راه های درمانی برای کنترل تهوع و استفراغ در بارداری می تواند حالت تهوع را کاهش دهد. می توانید اسموتی تهیه کنید که با مخلوط کیوی، موز و زغال اخته با یک عسل درست شده باشد. عطر میخک باعث تسکین احساس تهوع در معده می شود. چای میخک نیز ممکن است به عنوان یکی از راه های درمانی برای کنترل تهوع و استفراغ در بارداری تاثیر زیادی داشته باشد. داشتن میان وعده قبل از خوابیدن می تواند به عنوان یکی از راه های درمانی برای کنترل تهوع و استفراغ در بارداری موثر باشد. میان وعده هایی با چربی کم، پروتیین و خشک مصرف کنید. به جای غذاهای تند، پرچرب و بیش از حد شیرین، می توانید کراکر، پرتقال، آجیل، غلات یا نان تست را میل کنید. اعتقاد بر این است که جویدن رازیانه یا دانه های آن باعث تسکین حالت تهوع می شوند. همچنین می توانید با خیساندن دانه‌های رازیانه در یک فنجان آب گرم، چای رازیانه درست کرده و برای طعم بهتر آن عسل را اضافه کنید و صبح آن را میل کنید. مقدار در بروکلی ممکن است به کاهش حالت تهوع کمک کند. سوپ بروکلی تهیه شده با زنجبیل، نعناع و یک فلفل قرمز می تواند تاثیر زیادی در پیشگیری از حالت تهوع در بارداری داشته باشد. آبگوشت با آب سبزیجات را فراموش نکنید زیرا این نوشیدنی گرم ممکن است حالت تهوع را کاهش دهد. برخی ها معتقدند که فیبر موجود در سیب در کاهش بیماری صبحگاهی تاثیر زیادی دارد. پروتیین و چربی موجود در آجیل به احتمال زیاد حالت تهوع و اسفراغ در بارداری را تسکین می دهد. آنها همچنین به راحتی هضم می شوند و به سرعت انرژی از دست رفته را دوباره برمی گردانند. چای گیاهی ساخته شده از برگ تمشک خشک ممکن است برای تسکین حالت تهوع موثر باشد. یک قاشق چایخوری برگ خشک شده را در یک فنجان آب گرم اضافه کنید. اجازه دهید ته نشین شود و بعد آن را صاف کنید. بهتر است صبح بعد از بیدار شدن از خواب آن را بنوشید. سبزیجات نشاسته ای احتمالا باعث کاهش حالت تهوع و تسکین بیماری صبحگاهی می شوند. بهتر است سیب زمینی آب پز، شلغم یا کدو تنبل زمستانی را به عنوان سوپ یا پخته شده مصرف کنید. دارچین خواص آنتی بیوتیکی دارد و مشخص شده است که باعث کاهش حالت تهوع و آرامش بخش معده می شود. بهتر است آن را به شکل چای دارچین یا آب دارچین میل کنید. پیاز حاوی گوگرد است و آب آن می تواند معده را تسکین دهد، در نتیجه حالت تهوع را کاهش می دهد. زنان باردار بهتر است در صورت بروز علایم زیر به پزشک مراجعه کنند: تپش قلب ادرار کم و یا تیره درد شکمی یا لگنی کاهش وزن ناگهانی حالت تهوع و استفراغ شدید سرگیجه در هنگام ایستادن نمی توانید بیش از ساعت مواد غذایی یا مایعات نگه دارید. بیماری صبحگاهی در دوران بارداری طبیعی است و ممکن است کودک شما را تحت ت ثیر قرار ندهد و در طولانی مدت تاثیر زیادی بر شما نداشته باشد. مصرف برخی از داروهای خانگی، مانند موارد ذکر شده می توانند به عنوان راهکارهای برای کنترل حالت تهوع و استفراغ در بارداری موثر باشند. با این وجود همیشه بهتر است که قبل از امتحان کردن هر یک از این داروهای گیاهی یا داروهای جایگزین برای تهوع و استفراغ با پزشک خود مشورت کنید. منابع: |
رابطه جنسی ایده آل واژینال که آلت تناسلی مرد در واژن زن فرو می رود. برای شروع رابطه جنسی ایده آل، پیش نوازی توسط مرد و زن بسیار مهم و لازم است. پیش نوازی هم زن را تحریک جنسی کرده و او را برای رابطه جنسی آماده می کند. هم رابطه جنسی را برای هر دو شریک لذت بخش تر خواهد کرد. شما و همسرتان را در معرض خطر بارداری و عفونت های مقاربتی ( از جمله بحث در مورد رابطه جنسی مطمین و محافظت شده، مهمترین قسمت رابطه جنسی است. احتمال دارد برای اولین بار در فکر رابطه جنسی باشید و مطمین نیستید که از کجا باید شروع کنید. یا شاید می خواهید اطلاعات بیشتری در مورد چگونگی لذت بخش و ایمن کردن آن کسب کنید؟ ما در این مقاله سعی کردیم جزییات و چگونگی برقراری رابطه جنسی واژینال را بررسی کنیم. اگر فیلم های مربوط به مسایل جننسی را تماشا می کنید، احتمال دارد تصور غیرواقعی از رابطه جنسی داشته باشید. هیچ روش صحیح برای داشتن رابطه جنسی از طریق واژن وجود ندارد. رابطه جنسی می تواند یک تجربه بسیار آرام، صمیمی یا یک تجربه پرشور، ماجراجویانه و بسیار موارد دیگر باشد. می توانید رابطه جنسی را هر طور که خودتان و همسرتان دوست دارید امتحان کنید. برای ایجاد رابطه جنسی ایده آل واژینال پیش نوازی، نقش مهمی را ایفا می کند، تا هر دو نفر تحریک و آماده برقراری رابطه جنسی از طریق واژن شوند. این می تواند شامل بوسیدن، نوازش، مالش، لمس یا رابطه جنسی دهانی باشد. پیش نوازی باید برای هر دو شریک زندگی لذت بخش باشد. برخی افراد ترجیح می دهند به پیش نوازی ادامه دهند و رابطه جنسی نفوذی نداشته باشند. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید اگر هر دو طرف آماده رابطه جنسی از طریق واژن هستید، تحریک بیشتر در هنگام پیش نوازی، ورود آلت تناسلی به واژن را راحت تر می کند. پیش نوازی باعث مرطوب شدن واژن، تحریک آلت تناسلی مرد و بزرگ تر و سفت تر شدن آن می شود. پس از تحریک و آمادگی برای انجام رابطه جنسی، می توانید از یک کاندوم خارجی (مردانه) استفاده کنید. هر کدام از زوجین می توانند از استفاده کنند. حتی می توانید از کاندوم مردان بر روی آلت تناسلی مرد استفاده کنید. این کار را باید قبل از لمس آلت تناسلی مرد یا وارد شدن به واژن انجام داد. اگر از کاندوم داخلی (زنانه) استفاده می کنید می توانید آن را حداکثر هشت ساعت قبل از رابطه جنسی قرار دهید. بعد از آمادگی زوجین، یکی از آنها می تواند با استفاده از دست خود آلت تناسلی مرد را به آرامی به داخل واژن وارد کند. برای این کار زمان بگذارید. نگران نباشید. احتمال دارد این مرحله طول بکشد تا به درستی وارد بدن شود. مخصوصا وقتی هنوز به بدن یکدیگر عادت نکرده باشید. هنگامی که آلت تناسلی مرد در واژن زن قرار گرفت، می توانید بدن خود را به گونه ای حرکت دهید که آلت تناسلی به واژن وارد شده و سپس دوباره بخشی از آن خارج شود. سعی کنید وضعیتی که برای شما طبیعی و خوشایند است، را انتخاب کنید. آرام آرام آن را انجام دهید، مطمین شوید که شریک شما در این موقعیت احساس راحتی می کند. اگر از کاری که انجام می دهید راضی نیستید با همسرتان صحبت کنید و رابطه جنسی را در همین جا به پایان برسانید. در هنگام برانگیختگی، تنشی در بدن ایجاد می شود، فشار جنسی بعد از آن با یک هجوم ناگهانی و لذت بخش به نام، اوج گرفتن آزاد می شود. برای خانم ها حساس ترین قسمت بدن آنها کلیتوریس است. کلینوریس، یک برجستگی کوچک درست بالای دهانه واژن که عصب زیادی دارد. این قسمت نسبت به لمس بسیار حساس است. بسیاری از خانم ها برای ارگاسم با کلیتوریس خود تحریک می شوند. شما می توانید موقعیت های مختلفی را برای رابطه جنسی واژینال امتحان کنید که امکان می دهد بدن خود را به گونه ای حرکت دهید که باعث لمس کلیتوریس شود. برخی از زنان برای تحریک آن از شریک زندگی خود می خواهند که در طول رابطه جنسی، کلیتوریس را لمس کنند. برای اکثر مردان عملی که باعث وارد شدن آلت تناسلی در واژن می شود، انتهای عصب آلت تناسلی را تحریک کرده و باعث ارگاسم آنها می شود. اگر بلافاصله یا حتی اصلا ارگاسم ندارید نگران نباشید. تشخیص اینکه چه عواملی باعث ارگاسم زوجین می شود و چه وقعیتی برای به ارگاسم رسیدن مناسب تر است، ممکن است به زمان زیادی نیاز داشته باشد. هر دو زن و مرد می توانند از رابطه جنسی واژینال لذت ببرند حتی اگر این کار باعث اوج گرفتن آنها نشود. افراد مختلف از موقعیت های متفاوتی لذت می برند. از طرفی هم موقعیت های زیادی برای برقراری رابطجه جنسی وجود دارد. یک موقعیت مشترک موقعیت مبلغین است. این موقعیت شامل دراز کشیدن زن می شود، در حالی که مرد دراز کشیده یا نشسته است. همچنین، زن می تواند روی مرد دراز بکشد و یا هر دو نفر به پهلو دراز بکشند یا می توانند از پشت رابطه جنسی واژینال داشته باشند. (جایی که پشت زن به سمت مرد چرخانده شده است) در اولین رابطه جنسی خود بهتر است، موقعیتی را انتخاب کنید که هر دو با آن راحت باشید. همانطور که بدن یکدیگر را بهتر می شناسید، می توانید موقعیت های مختلفی را آزمایش کنید و آنچه را که هر دو دوست دارید انجام دهید. بعد از مدتی احتمال دارد حرکات، موقعیت ها و روش های لمس خاصی پیدا کنید که منجر به ارگاسم یکی از دو نفرتان می شود. اگر این امر بلافاصله یا حتی به کلی اتفاق نیفتد خیلی نگران نباشید. اگر از کاندوم خارجی استفاده می کنید، باید هنگام برداشتن آلت تناسلی مرد، کاندوم را محکم نگه دارید. برای برداشتن کاندوم زیاد معطل نکنید. آلت تناسلی مرد هنوز باید به حالت ایستاده قرار گیرد تا خطر لغزش کاندوم یا بیرون آمدن نطفه وجود نداشته باشد. این قانون کلی نیست که هر زن باکره ای باید حتما در اولین رابطه جنسی خود خونریزی کند. برخی از زنان در اولین بار رابطه جنسی خونریزی می کنند. برخی دیگر ممکن است این وضعیت را نداشته باشند. هر دو حالت طبیعی است. هایمن یا یک پوست نازک است که تا حدی قسمت ورودی واژن را پوشانده است. اگر قبلا پاره نشده باشد، به طور معمول اولین باری که زن رابطه جنسی واژینال برقرار می کند، پاره خواهد شد. اما مواردی وجود دارد از جمله ورزش های سنگین و استفاده از تامپون که باعث می شوند پرده بکارت از بین برود. اگر در هر بار رابطه جنسی همچنان خونریزی ادامه دارد، بهتر است با یک متخصص زنان و زایمان مشورت کنید. اما نکته ای که وجود دارد این است که رابطه جنسی محافظت نشده اولین بار هم ممکن است به بارداری منجر شود. حتی اگر کسی رابطه جنسی نفوذی نداشته باشد احتمال دارد در پی یا از طریق تماس پوست به پوست به STI روش "خروج" یا "کشیدن" آلت تناسلی حتی قبل از همیشه از بارداری پیشگیری نمی کند. چون ممکن است مقداری مایع منی قبل از به داخل واژن وارد شود. از آنجایی که عادت کردن و تشخیص احساسات جنسی در زن و مرد توسط جنس مخالف کمی زمان می برد، احتمال دارد مقاربت برای برخی از زنان ناراحت کننده و حتی باشد اما درد نباید شدید باشد. اگر رابطه جنسی برایتان دردناک است، آن را متوقف کنید تحریک کامل و استفاده از روان کننده بر پایه آب می تواند از بروز درد جلوگیری کند. از، مانند روغن بچه یا وازلین استفاده نکنید زیرا باعث پارگی کاندوم می شود. درد در طول رابطه جنسی می تواند نشانه دهنده بیماری یا عفونت باشد بنابراین بهتر است که با پزشک تماس بگیرید. داشتن رابطه جنسی از طریق واژن بدون استفاده از کاندوم، شما و همسرتان را در معرض خطر بارداری ناخواسته و عفونت های مقاربتی ( STI ) از جمله انواع مختلفی از راه های پیشگیری از بارداری وجود دارد. اما فقط کاندوم از شما و همسرتان در برابر عفونت های مقاربتی ( STI ) و HIV STI اگر رابطه جنسی محافظت نشده داشته اید، در اسرع وقت به دنبال مشاوره بهداشتی باشید. می توانید برای جلوگیری از بارداری ناخواسته به اضطراری دسترسی پیدا کنید و اگر نگران هستید که در معرض HIV PEP ) برای جلوگیری از عفونت HIV STI اگر رابطه جنسی برقرار می کنید، بهتر است به طور منظم آزمایش HIV STI تصمیم گیری در مورد داشتن رابطه جنسی امری کاملا شخصی است. ممکن است فکر کنید که همه اطرافیان شما رابطه جنسی دارند اما این درست نیست. برخی ازافراد از رابطه جنسی لذت نمی برند، دیگران ترجیح می دهند که این کار را نکنند. مهم این است که هر دو نفر که رابطه جنسی را برقرار می کنند انگیزه و آمادگی لازم را داشته باشند و هیچ کس احساس فشار یا مجبور شدن برای انجام کاری که نمی خواهد را نداشته باشد. با شریک زندگی خود صحبت کنید و ارتباط خود را ادامه دهید تا از رضایت وی مطمین شوید. اگر شما و همسرتان مشتاق و آرام هستید، رابطه جنسی برای هر دو می تواند یک تجربه بسیار لذت بخش باشد. |
کیست تخمدان و کمر درد و ارتباط این دو، موضوعی است که توجه خانم ها را به خود جلب کرده و می پرسند که آیا کمر درد علامتی از کیست تخمدان است؟ آیا ارتباط مستقیی بین کیست های تخمدان و کمر درد وجود دارد؟ ، کیسه های پر از مایعی است که می تواند در تخمدان ها یا اطراف آن ایجاد شود. آنها در واقع بسیار شایع هستند و اغلب به طور طبیعی در زمان تشکیل می شوند. بیشتر کیست های ساده تخمدان، بدون درمان از بین می روند. در حالی که بسیاری از کیست های تخمدان علایمی ایجاد نمی کنند، زنان با کیست های بزرگتر احتمال دارد علایمی مانند درد شکم را تجربه کنند. در بعضی موارد، درد می تواند در ناحیه کمر نیز ایجاد شود. درد ناشی از کیست تخمدان اغلب در قسمت زیرین شکم احساس می شود. گرچه احتمال دارد این درد به تنهایی بروز کند، اما این درد به طور معمول با دردی خفیف و موقتی که گاه به گاه اتفاق میفتد، همراه است. برخی از خانم ها احتمال دارد به علت ابتلا به کیست تخمدان، دچار کمر درد شوند. در یک تجزیه و تحلیل در سال از تصاویر هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید زنانی که کمر درد آنها ناشی از کیست تخمدان است اغلب احساس کسل کننده و درد می کند. گاهی اوقات، کیست می تواند پاره شود. در این شرایط احتمال دارد منجر به یک درد شدیدتر شود. اگر کمر درد غیر قابل توضیح دارید و این درد با برخی علایم زیر همراه باشد، کمر درد شما می تواند ناشی از کیست تخمدان باشد: لکه بینی بین دوره ها یا تورم در زیر شکم پریودهای دردناک یا نامنظم احساس سیری یا فشار در ناحیه لگن احساس می کنید باید بیشتر ادرار کنید. یا هنگام ادرار کردن در واقع چندین نوع مختلف کیست تخمدان وجود دارد، از جمله: رایج ترین نوع کیست تخمدان، از جمله کیست های فولیکولار و جسم زرد، وقتی که فولیکول یا جسم زرد از الگوی معمول خود در طول چرخه قاعدگی پیروی نکنند، اتفاق میفتد. آنها اغلب به خودی خود ناپدید می شوند. کیست های درمویید در واقع تومورهایی هستند که رشد تدریجی دارند و اغلب خوش خیم (غیر سرطانی) هستند. آنها حاوی بافت های سایر قسمت های بدن مانند پوست و مو و اغلب مادرزادی هستند. سیستادنوم ها نیز تومورهای خوش خیم و حاوی مایعی آبکی یا مخاطی هستند. احتمال دارد شبیه کیست های عملکردی باشند، اما سیستادنوم ها با گذشت زمان رشد می کنند و می توانند بسیار بزرگ شوند. آندومتریوم کیست های پر از خون می باشند که به دلیل، تشکیل می شود. وقتی تخمدان ها تحت ت ثیر آندومتریوز قرار بگیرند، آندومتریوم می تواند در آنها ایجاد شود. کیست تخمدان وقتی بزرگتر شود به احتمال زیاد کمر درد ایجاد می کند. در این شرایط، آنها می توانند اندام ها و بافت های شکم را تحت فشار قرار دهند و منجر به درد یا ناراحتی در پشت کمر شوند. کیست های بزرگ به ندرت دیده می شوند. بیشتر کیست های تخمدان بعد از چند دوره قاعدگی از بین می روند و فقط حدود تا سانتی مترهستند. در موارد بسیار نادر، قطر کیست ممکن است تا سانتی متر باشد. اگر نکات بالا کمکی نکرده و در کنار سایر علایم کیست تخمدان کمر درد را تجربه کرده اید، باید به پزشک خود مشورت کنید. معاینه لگنی و برای تایید کیست تخمدان لازم است. برخی از علایم کیست تخمدان بسیار مهم هستند که در صورت بروز باید به دنبال درمان باشید، از جمله: تنفس سریع نبض سریع تهوع و استفراغ احساس ضعف یا درد ناگهانی و شدید در پایین شکم یا کمر علایم بالا می تواند عارضه ای مانند پارگی کیست یا تخمدان پیچ خورده (پیچ خوردگی تخمدان) را نشان دهد. همچنین در صورت بروز درد های زیر در قسمت کمر خود بهتر است به پزشک مراجعه کنید: دردی که شدید یا مداوم است. دردی که هیچ علت مشخصی ندارد. دردی که بعد از آسیب دیدگی اتفاق میفتد. دردی که به مناطق دیگر بدن کشیده می شود. توانایی ادرار یا دفع مدفوع را تحت ت ثیر قرار می دهد. همراه با ضعف یا بی حسی و مور مور شدن رخ می دهد. به طور قابل توجهی بر توانایی در انجام فعالیت های روزمره شما ت ثیر می گذارد. علاوه بر کیست تخمدان، شرایط دیگری نیز وجود دارد که می تواند باعث کمر درد شود، از جمله: صدمات بارداری آندومتریوز اسکولیوز تومورها فیبرومیالژیا شرایط دژنراتیو مانند آرتروز، بیماری دژنراتیو دیسک و اسپوندیلوز فشرده سازی عصب که می تواند توسط مواردی مانند سیاتیک، تنگی نخاع یا فتق دیسک ایجاد شود. بسیاری از کیست ها بدون درمان و خود به خود از بین می روند. به همین دلیل، پزشک احتمال دارد یک دوره مراقبت را توصیه کند. این شامل کنترل دوره ای کیست توسط سونوگرافی برای بررسی تغییرات در اندازه یا شکل ظاهری است. هنگامی که کیست علایمی از جمله کمر درد ایجاد می کند، احتمال دارد درمان های زیر توصیه شود: این داروها می توانند شامل داروهای این موارد می توانند به جلوگیری از تشکیل کیست های جدید کمک کنند، اما باعث کوچک شدن کیست های موجود نمی شوند. در برخی موارد احتمال دارد لازم باشد کیست با استفاده از جراحی برداشته شود. این کار معمولا با استفاده از (جراحی با حداقل تهاجم) یا لاپاراتومی (جراحی باز) انجام می شود. برداشتن کیست جراحی در شرایط زیر بیشتر توصیه شود: کیست بعد از چندین دوره قاعدگی از بین نرفته باشد. کیست باعث درد قابل توجه یا بروز سایر علایم می شود. در حال حاضر بزرگ است یا به رشد خود ادامه می دهد. با سونوگرافی به طور بالقوه بدخیم (سرطانی) نشان داده می شود. اگرچه عوارض کیست تخمدان به ندرت دیده می شود، اما برخی از عوارض جدی آن، عبارتند از: گاهی اوقات، کیست تخمدان می تواند پاره شود. در این شرایط، احتمال دارد درد ناگهانی و شدیدی در زیر شکم یا کمر خود تجربه کنید. پارگی کیست در حالی که دردناک است، معمولا نیازی به درمان ندارد. با این حال، کیست بزرگی که پاره شده احتمال دارد منجر به خونریزی شدید شود. در این وضعیت، ممکن است احساس ضعف، سرگیجه داشته باشید. پارگی کیست که باعث خونریزی شدید می شود را می توان از طریق جراحی درمان کرد. وقتی کیست تخمدان بسیار بزرگ شود، وزن آن می تواند باعث پیچ خوردن تخمدان در اطراف شود. این وضعیت پیچش تخمدان نامیده شده و می تواند منجر به علایم زیر شود: نبض سریع تهوع و استفراغ درد شدید ناگهانی، اغلب در یک طرف شکم تخمدان پیچ خورده می تواند جریان خونرسانی در تخمدان آسیب دیده را مختل کند. به همین دلیل، برای جلوگیری از مرگ بافتی، به جراحی فوری نیاز است. اگر کمر درد دارید که شدید نیست، برای تسکین آن می توانید کارهای زیر را در خانه انجام دهید. داروهای ضد درد استفاده از پد گرم کننده در ناحیه آسیب دیده احتمال دارد در کاهش درد و التهاب موثر باشد. تمرینات کششی احتمال دارد به کمر درد نیز کمک کند. از پزشک خود در مورد اینکه کدام نوع تمرینات برای شما مناسب هستند، سوال کنید. بهتر است از حرکات یا فعالیت هایی که باعث کمر درد می شود خودداری کنید. اگر کمر درد به دلیل کیست تخمدان باشد، روش های فوق می توانند به کاهش درد کمک کنند، اما باعث از بین رفتن کیست نمی شوند. اگر به داشتن کیست تخمدان مشکوک هستید، با پزشک خود تماس بگیرید. کیست تخمدان اغلب علایمی ایجاد نمی کند و خود به خود و بدون درمان از بین می رود. هنگامی که علایم وجود دارد، می تواند شامل درد در زیر شکم یا پشت کمر باشد. درد ناشی از کیست تخمدان اغلب هنگامی رخ می دهد که کیست بزرگ شده و شروع به فشار بر اندام ها و بافت های اطراف آن می کند. وقتی کیست باعث کمر درد می شود، اغلب احساس کسل شدن و درد می کنید. کمر درد ناشی از کیست تخمدان در خانه با استفاده از روش هایی مانند داروهای ضد درد، پد گرم کننده و کشش ملایم قابل درمان است. اگرچه این موارد می توانند درد را تسکین دهند، اما به از بین رفتن کیست کمک نمی کنند. انتظار هوشیارانه معمولا برای کیست های کوچکتر توصیه می شود. با این حال، جراحی اغلب برای کیستی که بزرگ باشد یا علایم قابل توجهی ایجاد کند لازم است. اگر و سایر علایم کیست تخمدان دارید، با پزشک خود تماس بگیرید. |
برفک واژن که از نظر پزشکی به نام کاندیدیازیس واژن شناخته می شود، از عفونت های مخمر واژینال بسیار شایع است که به دلیل رشد بیش از حد گونه های کاندیدا رخ می دهد. برفک واژن، مونولیازیس یا ولووواژینیت کاندیدا نیز نامیده می شود. برفک واژن ممکن است منجر به بروز علایمی مانند خارش، التهاب و شود. عفونت برفک به شرایطی گفته می شود که یک زن بیشتر از بار در سال در طول دوره های غیر متوالی به این عفونت مبتلا شود. ابتلا به برفک مکرر واژن باعث احساس سوزش، التهاب، قرمزی، درد و تحریک پذیری در دهانه واژن می شود. با انتشار عفونت پوست اطراف دهانه واژن زخم شده و ترک می خورد. این مساله معمولا با احساس درد و ناراحتی شدید در هنگام رابطه جنسی همراه است. علت اصلی برفک واژن رشد بیش از حد گونه های کاندیدا است که به سلول های سطحی واژن نفوذ می کنند. این مخمر، همراه با گونه های خاصی از باکتری ها، بخشی از میکرو فلورای طبیعی روده و واژن را تشکیل می دهد. به طور کلی، یک واژن سالم دارای محیط اسیدی است. عدم تعادل در باکتری های مفید می تواند منجر به بروز عفونت قارچی یا برفک شود. مصرف زیاد باعث از بین رفتن برخی باکتری های مفید می شود. استفاده از اسفنج های ضد بارداری و دستگاه های داخل رحمی ( در بیشتر موارد باعث ایجاد برفک واژن می شوند. زمانی که زنان فعالیت جنسی منظی دارند، بیشتر به عفونت های قارچی مبتلا می شوند. به دلیل ابتلا به بیماری HIV و یا مصرف داروها (استروییدها و شیمی درمانی) ، باعث می شود که بدن قادر به مقابله با عفونت ناشی ازرشد بیش از حد زنان در طی سنین باروری ( الی سالگی) ، به ویژه در، یا قاعدگی، در برابر شیوع برفک آسیب پذیر هستند. دوران بارداری و استروژن درمانی بعد از نیز به دلیل افزایش هوزمون استروژن از عوامل خطر ابتلا به عفونت های قارچی واژن می باشد. دیابت. باعث افزایش سطح قند خون می شود، بنابراین خطر عفونت های مخمری را افزایش می دهد. کمبود آهن نیز می تواند باعث ابتلا به برفک واژن شود. علایم برفک واژن در خانم ها بسیار متفاوت است. برخی از زنان هیچ علایمی را تجربه نمی کنند، در حالی که برخی دیگر از آنها ممکن است علایم زیر را تجربه کنند: هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید التهاب در واژن یا ولوو احساس سوزش هنگام ادرار کردن قرمزی و التهاب در پوست خارجی واژن درد و ناراحتی در هنگام رابطه جنسی ترشحات زرد یا سفید با ظاهری پنیری رنگ خارش یا تحریک در اطراف ناحیه واژن و دهانه واژن ابتلا طولانی مدت به عفونت برفکی واژن می تواند باعث ایجاد عوارض زیر در بدن شود: عفونت های ثانویه ایجاد مشکل در روند بارداری عفونت های دستگاه ادراری به دلیل گسترش عفونت درماتوز مزمن و سایر بیماری های پوستی به دلیل عفونت و خارش طولانی مدت پوست لباس زیر نخی و گشاد بپوشید. فقط در صورت لزوم از آنتی بیوتیک ها استفاده کنید. از مصرف زیاد قند و غذاهای فرآوری شده خودداری کنید. مدت زمان طولانی را با لباس های خیس یا لباس شنا سپری نکنید زیرا قارچ های بیماری زا در محیط های گرم و مرطوب رشد می کنند. از مصرف اسپری های خوشبو کننده و لوسیون های معطر واژن پرهیز کنید زیرا مصرف این محصولات باعث عدم تعادل در باکتری های مفید واژن می شود. زنان بهتر است در شرایط زیر برای درمان وضعیت خود حتما با پزشک تماس بگیرند: علایم برفک واژن را تجربه می کنید. درمان بدون نسخه پزشک ممکن نیست. عفونت بیش از دو بار در ماه عود می کند. ابتلا به برفک واژن در شیردهی و یا بارداری ابتلا به HIV ، دیابت یا شیمی درمانی، سیستم ایمنی بدن شما کاهش پیدا کرده است. برای درمان برفک واژن باید به پزشک مراجعه کنید. پزشک در موارد خفیف برفک واژن داروهای ضد قارچ را تجویز می کند. مصرف این داروها در طی الی هفته به کاهش علایم برفک کمک می کند. این داروها به اشکال مختلف از جمله کپسول های داخل واژینال کرم های داخل واژن و قرص های خوراکی در داروخانه ها وجود دارند. علاوه بر روش های بالا استفاده از برخی روش های خانگی نیز در درمان برفک واژن موثر هستند. اگر از گیاهان، مکمل ها یا روغن های اساسی استفاده می کنید، توجه داشته باشید که آنها را از یک منبع معتبر تهیه کنید. اثر بخشی درمان های خانگی معمولا به شدت عفونت بستگی دارد. از آنجایی که پوست واژن بسیار حساس است، استفاده از هر محصولی، طبیعی یا غیر ممکن است باعث تحریک پوست واژن شود. بنابراین در صورت بروز هرگونه التهاب یا ناراحتی، مصرف دارو را متوقف کرده و با پزشک خود تماس بگیرید. پروبیوتیک ها در درمان عفونت های قارچی بسیار موثرند. ماست یکی از مهمترین منابع باکتری های پروبیوتیک می باشد، زیرا حاوی مقدار زیادی باکتری های زنده مانند لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس است. این باکتری ها برای حفظ تعادل در میکروارگانیسم های طبیعی واژن بسیار ضروری هستند. همچنین مصرف روزانه و منظم ماست به افزایش میکروبیوم روده کمک می کند. این مساله علاوه بر بهبود گوارش می تواند از رشد بیش از حد قارچ ها در بدن پیشگیری کند. پروبیوتیک ها بهتر است همراه با غذا مصرف شوند. ماست ساده یونانی بهترین انواع ماست ها برای درمان عفونت قارچی است. پیش ازخرید دقت کنید که ماست حاوی قند اضافه نباشد زیرا باعث رشد قارچ کاندیدا می شود. اسید بوریک یک ضد عفونی کننده قوی است. مصرف آن برای درمان عفونت های مخمری مقاوم در برابر سایر داروهای درمانی مفید است. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری های آمریکا ( CDC ) شیاف اسید بوریک را به عنوان یکی از روش های درمانی در درمان عفونت های واژن معرفی کرده است. مصرف اسید بوریک در مقادیر زیاد سمی است. جذب شدن زیاد اسید بوریک در بدن می تواند منجر به آسیب کلیه، نارسایی سیستم گردش خون یا حتی مرگ شود. برای جلوگیری از این مشکل از اسید بوریک روی پوست دارای زخم استفاده نکرده و هرگز آن را به صورت خوراکی به کار نبرید. همچنین کسانی که پوست حساسی دارند بهتر است از اسید بوریک استفاده نکنند. در صورت احساس هرگونه ناراحتی بلافاصله مصرف اسید بوریک را قطع کنید. مصرف اسید بوریک در دوران بارداری باید حتما زیر نظر پزشک باشد. پونه کوهی یا مرزنجوش یک داروی گیاهی است که با نام علمی اوریگانوم ولگار شناخته می شود. روغنی که از این گیاه تهیه می شود دارای خواص آنتی بیوتیک است. به همین علت از این روغن برای درمان بسیاری از عفونت های بدن استفاده می شود. روغن پونه کوهی یک رقیق کننده خون طبیعی است، بنابراین در صورت استفاده از داروهای رقیق کننده خون نباید از این روغن استفاده شود. همچنین کسانی که به بیماری کمبود و عدم انعقاد خون مبتلا هستند باید از به کار بردن این روغن خودداری کنند. روغن های اساسی را نباید به صورت خوراکی مصرف کرد. این روغن ها معمولا به صورت رایحه درمانی استنشاق می شوند. همچنین بهتر است روغن پونه را قبل از استفاده با یک روغن دیگر مانند روغن زیتون یا بادام شیرین رقیق کنید. پروبیوتیک ها به تعادل باکتری های مفید و در نتیجه بهبود سلامت واژن کمک می کنند. مصرف این مکمل ها در درمان عفونت های واژن بسیار موثر است. باکتری های مفید موجود در این مکمل ها باعث حفظ اسیدیته واژن و کاهش قارچ های بیماری زا می شود. اثر مصرف مکمل های خوراکی پروبیوتیک تقریبا روز پس از مصرف در بدن ظاهر می شود بنابراین برخی از زنان برای رسیدن به نتایج سریع تر از پروبیوتیک هایی که به شکل شیاف وجود دارند برای درمان عفونت های واژن استفاده می کنند. روغن نارگیل یکی از روغن های اساسی است که از میوه نارگیل گرفته می شود. این روغن به دلیل داشتن خواص ضد قارچی و ضد باکتریایی فواید زیادی برای سلامتی بدن دارد. مصرف روغن نارگیل در درمان عفونت های قارچی موثر است. برای درمان عفونت واژن سعی کنید تا حد امکان از روغن نارگیل های خالص و ارگانیک استفاده کنید. این روغن را می توانید مستقیما به ناحیه آسیب دیده بمالید. روغن درخت چای یکی از روغن اساسی است که برای از بین بردن قارچ ها، باکتری ها و ویروس ها از آن استفاده می شود. این روغن دارای خاصیت ضد قارچی و ضد میکروبی است. استفاده از شیاف واژن حاوی روغن درخت چای می تواند به درمان عفونت های واژن کمک کند. در صورت استفاده مستقیم بر روی پوست روغن چای را با یک روغن دیگر مانند روغن جوجوبا یا نارگیل رقیق کنید. از زیاده روی در مصرف روغن درخت چای خودداری کنید و هرگز آن را به شکل خوراکی به کار نبرید. اگر پوست حساسی دارید از روغن درخت چای استفاده نکنید و در صورت بروز هرگونه ناراحتی بلافاصله مصرف آن را قطع کنید. به دلیل داشتن خواص ضد قارچی، ضد میکروبی و ضد ویروسی کاربردهای دارویی زیادی دارد. یکی از بهترین درمان ها برای رفع عفونت های قارچی واژن حمام سرکه سیب است. برای درمان برفک واژن نیم پیمانه سرکه سیب را به آب ولرم وان اضافه کنید. سپس به مدت دقیقه در این آب بنشینید. ترکیب اسیدی سرکه باعث از بین رفتن میکروارگانیسم های مضر از جمله قارچ های بیماری زا می شود. همچنین از دوش گرفتن با سرکه سیب رقیق شده خودداری کنید. دوش گرفتن با سرکه سیب باعث می شود که تمام باکتری ها (مفید و مضر) از واژن شما دفع شوند. در نتیجه با این کار بیشتر مستعد ابتلا به عفونت های قارچی می شوید. سرکه قبل از تماس با پوست باید حتما در آب رقیق شود. همچنین می توانید سرکه سیب را به رژیم غذایی خود اضافه کنید. سیر خواص ضد قارچی زیادی دارد. به همین علت مصرف آن یکی از بهترین درمان های برفک واژن است. از قرار دادن مستقیم سیر در واژن خودداری کنید. انجام این کار می تواند باعث سوختگی و درد قابل توجهی در این ناحیه شود. برای استفاده از خواص مفید سیر می توانید آن را به رژیم غذایی خود اضافه کنید. پراکسید هیدروژن یا آب اکسیژنه یک ضد عفونی کننده قوی است. قبل از استفاده از آب اکسیژنه آن را حتما با آب رقیق کنید. این درمان برای دوره کوتاه توصیه می شود بنابراین از به کار بردن آن برای مدت زمان طولانی خودداری کنید. که اسید اسکوربیک نیز نامیده می شود دارای خواص ضد میکروبی و تقویت کننده سیستم ایمنی بدن است. مصرف روزانه این ویتامین در مقابله با بیماری ها به بدن کمک می کند. به همین علت برخی از زنان برای درمان عفونت های قارچی آن را به رژیم غذایی خود اضافه می کنند. از ویتامین C به دلیل دارا بودن خواص اسیدی روی بافت حساس واژن استفاده نکنید. منابع: |
روش های فوری سم زدایی بدن شامل رعایت رژیم غذایی مناسبی است که جریان خون را بهبود می بخشد. خون وظیفه انتقال انواع مواد مختلف در بدن را دارد، از اکسیژن گرفته تا هورمون ها، فاکتورهای لخته شدن، قند، چربی ها و سلولهای را در کل بدن جابجا می کند. در واقع نیازی به سرمایه گذاری در یک رژیم تمیز کننده گران یا خریدن مکمل های سم زدایی نیست. کبد و کلیه های شما با پاک کردن و دفع سموم بدن نقش مهمی در تصفیه خون در بدن دارند. بنابراین بهترین شرط برای تصفیه خون به طور طبیعی پیدا کردن راه هایی است که به عملکرد مناسب این اندام ها کمک می کند. سم زدایی، استراحت دادن به بدن، پاکسازی و تغذیه بدن از داخل است. سم زدایی قرن هاست که توسط فرهنگ های مختلف دنیا از جمله سیستم های طب آیورودا و چینی انجام می شود. سم زدایی با از بین بردن سموم بدن، سپس تغذیه بدن از مواد مغذی سالم می تواند به شما در محافظت از بیماری کمک کرده و توانایی شما در حفظ سلامت مطلوب را از طریق طیف وسیعی از روش ها از جمله یوگا، مدیتیشن و موارد دیگر بهبود می خشد. یک برنامه سم زدایی می تواند از طریق زیر به روند پاک سازی طبیعی بدن کمک کند: استراحت دادن به اندام ها از طریق ناشتا بودن تحریک کبدبرای سموم بدن از بدن ترویج دفع سموم از طریق روده ها، کلیه ها و پوست بهبود گردش خون سوخت رسانی به بدن با مواد مغذی سالم خون سه نقش اساسی در بدن دارد: هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید خون به تنظیم pH بدن، تعادل آب و دمای بدن کمک می کند. خون حاوی گلبول های سفید خون است که میکروارگانیسم های بیماری زا را از بین می برد. خون گازهایی مانند اکسیژن و دی اکسید کربن را به ریه ها و بقیه بدن منتقل می کند. خون همچنین مواد مغذی را از دستگاه گوارش به بقیه بدن انتقال داده و مواد زاید، هورمون ها و سلول های دیگر را انتقال می دهد. خون شما مسیولیت های مهم و زیادی دارد، بنابراین جای تعجب نیست که مردم به دنبال راه های فوری برای سم زدایی بدن و خون خود هستند. خوشبختانه بدن دارای سیستمی برای مراقبت از روند سم زدایی و از بین بردن ضایعات از خون، یعنی کبد و کلیه ها می باشد. در قسمت سمت راست بالای شکم قرار دارد و در فرایند تبدیل غذا به انرژی نقش مهم و اساسی دارد. همچنین سموم مانند الکل، فلزات مضر و داروها را به مواد بی ضرر تبدیل و در دفع آن ها در بدن نقش دارد. کلیه ها دو عضو لوبیایی شکل هستند که وظیفه فیلتر خون و دفع سموم را بر عهده دارند. روند سم زدایی طبیعی بدن نیز روده، پوست، طحال و شما را درگیر می کند. ادعاهای بی اساس زیادی راجع به مکمل های سم زدایی وجود دارد که ظاهرا می توانند خون را پاکسازی و تصفیه کنند. اگرچه مواد موجود در این مکمل ها با بهبود عملکرد کلیه و کبد ممکن است به طور غیر مستقیم به خون کمک کنند اما هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد آنها ت ثیر مستقیمی در از بین بردن سموم از خون داشته باشند. هیچ معجزه ای برای سم زدایی بدن وجود ندارد اما رعایت یک رژیم غذایی کلی سالم شامل میوه ها و سبزیجات زیاد می تواند راهکار مناسبی برای سم زدایی بدن باشد. به طور خاص مشخص شده است که غذاهای زیر ت ثیر مثبتی بر توانایی کبد و در پاکسازی و تصفیه مواد زاید و سموم از خون دارند: بهترین راه برای افزایش عملکرد کلیه ها، نوشیدن آب کافی است. فعالیت و سلامت موثر کلیه ها به آب بستگی دارد تا به آنها در از بین بردن ضایعات بدن کمک کند. آب همچنین به عملکرد مناسب رگ های خونی کمک می کند تا خون آزادانه جریان یابد. کم آبی شدید می تواند منجر به آسیب کلیه ها شود. ادرار باید در طول روز زرد روشن یا بی رنگ باشد. طبق اعلام انجمن ملی کلیه، شما باید هر روز حدود فنجان ادرار داشته باشید. مصرف کافی آب برای همه متفاوت خواهد بود. یک قانون کلی روزانه هشت لیوان آب است، اما در صورت ورزش سخت یا وزن بیشتر ممکن است شما نیاز به مقدار اب مصرفی بیشتری داشته باشید. مردان به طور کلی نسبت به زنان به آب بیشتری نیاز دارند. سبزیجات صلیبی اغلب برای افراد مبتلا به بیماری کلیوی توصیه می شود. آنها سرشار از آنتی اکسیدان ها و بسیار مغذی هستند. آنها برای کاهش خطر ابتلا به بسیاری از انواع سرطان از جمله تاثیر زیادی داشته اند. به علاوه، این سبزیجات بسیار متنوع هستند. می توانید آنها را به صورت خام، بخارپز، پخته، کبابی یا به عنوان بخشی از سوپ یا سالاد میل کنید. گریپ فروت سرشار از آنتی اکسیدان است و ممکن است به کنترل التهاب در بدن کمک کند. بیشتر مطالعات انجام شده در مورد ت ثیر مولفه های گریپ فروت در حیوانات انجام شده، اما نتایج امیدوار کننده است. بررسی ها نشان می دهد که آنتی اکسیدان های موجود در گریپ فروت می توانند به محافظت از کبد در برابر آسیب و اثرات مضر الکل کمک کنند. سیب حاوی مقدار زیادی فیبر محلول به نام پکتین است. فیبر محلول به تنظیم سطح قند خون کمک می کند. از آنجا که قند خون بالا می تواند به کلیه های شما آسیب برساند، هر چیزی که به کنترل آن کمک کند، ت ثیر غیرمستقیم و مثبتی بر سلامت کلیه خواهد داشت. سیب ها به خصوص با کمی کره بادام زمینی یک میان وعده عالی می باشند. زغال اخته از نظر آنتی اکسیدان فوق العاده است که می تواند کبد را از آسیب محافظت کند. بررسی ها نشان می دهد که آب زغال اخته کامل می تواند به سلامت کبد کمک کند. می توانید زغال اخته تازه یا منجمد را به عنوان میان وعده بخورید، یا آنها را درون ماست، جو دوسر یا آب میوه مخلوط کنید. زغال اخته اغلب به دلیل بهبود عملکرد مورد توجه قرار می گیرد. نشان داده شده است که آنها از اتصال باکتری ها به مجاری ادراری جلوگیری می کنند که به نوبه خود کلیه های شما را از عفونت دور نگه می دارد. نوشیدن قهوه ممکن است اثرات محافظتی بر روی کبد داشته باشد. بررسی ها نشان می دهد که نوشیدن قهوه خطر ابتلا به سیروز را در مبتلایان به بیماری مزمن کبدی را کاهش می دهد. قهوه ابا خطر کمتری در مرگ در افراد مبتلا به بیماری مزمن کبدی و پاسخ بهتر به درمان ضد ویروسی در مبتلایان به هپاتیت C همراه است. این مزایا ممکن است به دلیل توانایی قهوه در جلوگیری از تجمع چربی و کلاژن در کبد باشد. سیر طعم فوق العاده ای به هر غذا اعم از خام یا به صورت پودر اضافه می کند. این ماده دارای خاصیت ضد التهابی است و می تواند به کاهش کلسترول و فشار خون کمک کند. می تواند به رگ های خونی کلیه آسیب برساند، بنابراین بهتراست که آن را کنترل کنید. انواع خاصی از ماهی ها مانند ماهی قزل آلا، ماهی تن یا ساردین از نظر اسیدهای چرب امگا بسیار سرشار هستند. نشان داده شده است که اسیدهای چرب امگا باعث کاهش سطح تری گلیسیرید خون و کاهش فشار خون می شوند که هر دو می توانند به کبد و کلیه های شما کمک کنند. به خاطر داشته باشید که ماهی ها از نظر پروتیین سرشار هستند. اگر شما در حال حاضر بیماری های کلیوی دارید باید مقدار از غذاهای با بالا که می خورید را محدود کنید. خوردن بیش از حد پروتیین ممکن است عملرد کلیه ها را سخت تر کند. بسیاری از گیاهان دارای مزایای مفیدی برای سلامتی شما هستند. با این حال، باید از مصرف زیاد عصاره های گیاهی خودداری کنید زیرا ممکن است برای کلیه های مضر باشد. در صورت ابتلا به بیماری کلیوی یا کبد، باید از مصرف تمام مکمل های گیاهی خودداری کنید. قبل از ایجاد هرگونه تغییر در رژیم غذایی یا برنامه مکمل خود، با پزشک خود مشورت کنید. زنجبیل ممکن است به بهبود کنترل قند خون بدن کمک کند. مطالعات همچنین نشان داده است که زنجبیل در درمان بیماری کبد چرب غیر الکلی ( NAFLD ) تاثیر زیادی دارد. زنجبیل تازه یا پودر شده می تواند طعم خاصی به غذاهای خاص اضافه کند یا می توانید آن را به عنوان یک چای بنوشید. مطالعات نشان می دهد که نوشیدن چای سبز ممکن است سلامت کبد را بهبود بخشد و باعث کاهش ذخایر چربی در کبد شود. بیشترین فواید در افرادی دیده می شود که حداقل چهار فنجان چای سبز در روز می نوشند. Roselle گونه ای از هیبیسکوس با عطر و طعم شبیه زغال اخته است. نشان داده شده است که اثرات ادرارآوری بر بدن دارد و ممکن است به تصفیه کلیه کمک کند. هیبیسکوس به عنوان چای موجود است. تحقیقات انجام شده در حیوانات نشان می دهد که جعفری همچنین می تواند به محافظت از کبد کمک کند. مطالعه دیگری نشان داد که جعفری به حجم ادرار کمک کرده و عملکرد کلیه ها برای دفع بیشتر را بهبود می بخشد. قاصدک به عنوان یک ادرار آور عمل می کند این به نوبه خود در فیلتر کردن ضایعات از خون تاثیر بسیار زیادی دارد. حداقل یک مطالعه اخیر همچنین نشان داده است که قاصدک می تواند برای عملکرد کبد مفید باشد. بهترین راه برای لذت بردن از قاصدک، دم کردن چای با استفاده از برگ های قاصدک، گل یا ریشه آن است. بعد از یک برنامه سم زدایی، می توانید روزانه بدن خود را با این مکمل های غذایی و شیوه های زندگی تمیز کنید: پوست خود را خشک کنید. را با ت کید بر احساسات مثبت تغییر دهید. مهمترین راه سم زدایی ورزش است. هر روز یک ساعت را امتحان کنید. از سونا استفاده کنید تا بدن شما از طریق تعریق بتواند سموم را از بین ببرد. نفس عمیق بکشید تا اکسیژن بتواند کاملتر از طریق سیستم شما گردش کند. با مصرف گیاهانی مانند ریشه قاصدک، باقلا و خار خار و نوشیدن چای سبز، کبد را تمیز و محافظت کنید. مصرف کنید که به بدن کمک می کند تا گلوتاتیون تولید کند. گلوتاتیون یک ترکیب کبدی که سموم بدن را دور می کند. مقدار زیادی فیبر از جمله برنج قهوه ای و میوه و سبزیجات تازه از نظر ارگانیک بخورید. چغندر، تربچه، کنگر فرنگی، کلم، کلم بروکلی غذاهای سم زدایی عالی هستند. هیدروتراپی رابا دوش گرفتن دوش بسیار گرم به مدت پنج دقیقه تمرین کنید و اجازه دهید آب روی پشت شما جاری شود. در ادامه به مدت ثانیه با آب سرد دوش بگیرید. این کار را سه بار انجام دهید و سپس به مدت دقیقه در رختخواب شوید. دیگر نیازی به خرید مکمل های سم زدایی و یا هزینه کردن بر روی پاک کننده های شدید سم زدایی برای تمیز کردن خون نیست. بدن به سیستم سم زدایی مخصوص به خود مجهز است. تمام آنچه شما واقعا به آن احتیاج دارید یک رژیم غذایی متعادل و سرشار از میوه و سبزیجات و آب کافی است. همچنین باید مصرف الکل را ترک کنید. ترک الکل باعث می شود که کبد و کلیه های شما به بهترین وجه عملکرد مناسبی را داشته باشند. مواد غذایی مانند کلم، انواع توت ها، قهوه و سیر از سلامت کبد و کلیه ها حمایت می کنند، اما آنها به هیچ وجه تاثیری بیشتر از فعالیت کلیه و کبد سالم شما ندارند. اگر به بیماری کبد یا کلیه مبتلا شده اید، در مورد هرگونه تغییر رژیم غذایی خاص، چای های گیاهی یا تغییر سبک زندگی که برای مدیریت وضعیت خود باید انجام دهید با پزشک خود مشورت کنید. منابع: |
یایسگی هنگامی اتفاق میفتد که تخمدان ها تولید تخمک را متوقف کرده و به طور قابل توجهی استروژن کمتری تولید می کنند. استروژن هورمونی است که چرخه تولید مثل را کنترل می کند. زنان وقتی بیش از ماه پریود نشوند، وارد مرحله یایسگی خواهند شد. متوسط سن شروع یایسگی در ایالات متحده ساله است. اما بسیاری از خانم ها یایسگی زودرس دارند که به شروع یایسگی قبل از سالگی اشاره دارد یایسگی زودرس برای سلامتی زنان مفید نیست. حتی می تواند منجر به در زنان شود علاوه بر آن، یایسگی زودرس با برخی مشکلات و بیماری های دیگر همراه است طبق بیانیه انجمن قلب آمریکا اظهار در هنگام یایسگی، تغییرات مختلفی در بدن رخ می دهد، که می تواند باعث افزایش فشار خون و افزایش لیپوپروتیین های با چگالی کم یا کلسترول بد شود. در این شرایط حتی ممکن است لیپوپروتیین های با چگالی بالا HDL یا خوب کلسترول کاهش می یابد. بررسی های منتشر شده در سال نشان داد که یایسگی زودرس با یک بیماری عروق کرونر قلب و سکته مغزی در یک گروه چند ملیتی، مستقل از عوامل خطرناک بیماری های قلبی عروقی سنتی ارتباط مستقیمی دارد. برخی دیگر از مشکلات سلامتی مرتبط با یایسگی زودرس، چاقی، افسردگی، زوال عقل و حتی مرگ زودرس است برخی عوامل می توانند خطر بروز یایسگی زودرس را افزایش دهند که زنان با اطلاع از شایعترین عوامل خطر یایسگی زودرس از بروز این مشکلات جلوگیری کنند. برخی از این عوامل عبارتند از: هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید چه یک زن خودش سیگار بکشد و چه در معرض دود دست دوم قرار بگیرد، در هر دو حالت دود سیگار یکی از دلایل اصلی یایسگی زودرس است. سیگار کشیدن به دلیل ت ثیر سموم دخانیات بر روی سیستم تولید مثل و سطح هورمون ها به یایسگی زودرس و همچنین مشکلات باروری منجر می شود. تجزیه و تحلیل در سال از چندین مطالعه نشان داد که افراد سیگاری در طولانی مدت احتمالا زودتر یایسگی را تجربه می کنند. سیگار کشیدن فعال و قرار گرفتن در معرض دود سیگار با افزایش خطر ناباروری و یایسگی طبیعی قبل از سالگی مرتبط است. با توجه به ارتباط بین سیگار کشیدن و یایسگی زودرس، توصیه می شود هرچه زودتر سیگار را ترک کنید. برای رسیدن به هدف خود از متخصصان، اعضای خانواده و دوستان خود کمک بگیرید زنانی که مشکل مشروبات الکلی دارند ممکن است یایسگی زودرس و همچنین سایر مشکلات تولید مثل را تجربه کنند وقتی فردی به الکل اعتیاد پیدا می کند، معمولا بدن وی ویتامین ها، فیبر و پروتیین های سالم خود را دریافت نمی کند. این کمبودهای تغذیه ای می تواند با هورمون های تولید مثل زن تداخل داشته باشد و باعث ایجاد اختلالات دیگری مانند بیماری کبد، بیماری لوزالمعده و شود. این وضعیت به نوبه خود می تواند منجر به قاعدگی نامنظم، توقف دوره های قاعدگی و یایسگی زودرس شود مطالعه ای که در سال در مجله زنان و زایمان منتشر شد نشان داد که در زنان کره ای، با سن کمتری در یایسگی ارتباط دارد. برای کاهش خطر یایسگی زودهنگام، اقدامات لازم را برای ترک الکل انجام دهید بی اشتهایی به عنوان یکی از شایعترین عوامل خطر یایسگی زودرس نیز می تواند باعث یایسگی زودرس شود. استروژن در بافت چربی ذخیره می شود، بنابراین کمبود وزن به این معنی است که استروژن کمتری در بدن شما وجود دارد که به نوبه خود منجر به شروع زودتر یایسگی می شود بررسی ها نشان می دهد که زنان کم وزن در معرض خطر بیشتری برای یایسگی زودرس قرار دارند. بر اساس اعلام مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری، سالم بین . تا . است. زیر . کمبود وزن در نظر گرفته می شود. این شرایط می تواند به طور جدی خطر بروز یایسگی زودرس را به همراه داشته باشد. بنابراین، اگر شما زیر حد نرمال است، اقدامات لازم را برای افزایش وزن بدن انجام دهید. با یک رژیم غذایی مناسب و ورزشی، می توانید خود را تا حد سالم افزایش دهید زنانی که استرس مزمن دارند یا تحمل فشار روانی برای آنها دشوار است، ممکن است به یایسگی زودرس مبتلا شوند استرس به تنهایی نمی تواند بر روی دستگاه تناسلی و تخمدان زنان تاثیری بگذارد. اما اثرات جسمی استرس می تواند بر دوره های قاعدگی آنها ت ثیر بگذارد. استرس روانی می تواند چرخه های قاعدگی طبیعی زنان را مختل کند. استرس می تواند منجر به چاقی، دیابت و مشکلات خواب شود. این مجموعه مسایل می تواند بر بدن از جمله تخمدان ها و تغییرات هورمونی در بدن آسیب بزنند که به نوبه خود می تواند به شروع زودرس یایسگی منجر شود از طرف دیگر، برای بسیاری از زنان، یایسگی زودرس می تواند باعث استرس، غم، ترس و اضطراب بیشتری شود اما زنان به راحتی می توانند استرس را کنترل کند. با استفاده از تکنیک های آرام سازی مانند تنفس عمیق، یوگا، ورزش منظم و تغییر رژیم غذایی سالم، می توانید خود را بهتر کنترل کرد زنانی که تحت جراحی تخمدان قرار گرفته اند، به طور معمول یایسگی زودرس را تجربه خواهند کرد. از طرفی هم جراحی برای برداشتن تخمدان می تواند منجر به یایسگی زودرس شود. زنان در برخی شرایط مانند شدید، کیست سرطانی یا مشکلاتی مانند بیماری التهابی لگن، ممکن است به جراحی برای نیاز داشته باشند. حتی آنها بسته به علت اصلی، ممکن است مجبور شوند هر دو تخمدان را و یا فقط یک تخمدان را جراحی کنند. با این حال، حتی برداشتن یک تخمدان می تواند منجر به کاهش تولید کل هورمون های استروژن و پروژسترون شود یکی دیگر از دلایل یایسگی زودرس است در یک بیماری خود ایمنی، سیستم ایمنی بدن به قسمت هایی از بدن شما حمله می کند، زیرا آن را به عنوان یک مهاجم اشتباه می گیرد. این وضعیت می تواند ت ثیر زیادی بر روی سیستم تولید مثل در زنان داشته باشد. بیماری های خود ایمنی مانند بیماری تیرویید و آرتریت روماتویید اغلب با یایسگی زودرس در ارتباط هستند یک بررسی صورت گرفته نشان می دهد که بیماری خود ایمنی تیرویید شایع ترین بیماری خود ایمنی مرتبط با نارسایی زودرس تخمدان است. صرع، یک اختلال تشنج ناشی از مغز، نیز می تواند دلیل یایسگی زودرس باشد در هنگام تشنج، هورمون های زنانه، استروژن و پروژسترون نیز تحت ت ثیر قرار می گیرند. مغز هورمون های تولید مثل را تنظیم می کند و هنگامی که در اثر تشنج مختل شود، بروز مواردی مانند تخمک گذاری نامنظم و یایسگی زودرس طبیعی است. بررسی ها همچنین نشان می دهد که زنان مبتلا به صرع احتمال ابتلا به نارسایی اولیه تخمدان را افزایش می دهند. این شرایط حتی می تواند به یایسگی زودرس منجر شود در حقیقت، زنانی که از صرع رنج می برند، ممکن است متوجه شوند که قبل از پریود یا در دوران شروع یایسگی، تشنج بیشتری دارند زنانی که برای از بین بردن سلول های سرطانی تحت شیمی درمانی یا پرتودرمانی قرار می گیرند، احتمال اینکه یایسگی زودرس را تجربه کنید بسیار زیاد است شیمی درمانی و پرتودرمانی می تواند به تخمدان آنها آسیب برساند یا تولید استروژن را متوقف کند که می تواند باعث یایسگی زودرس شود بررسی ها نشان داده است که شیمی درمانی و پرتودرمانی با دوز بالا بقای طولانی مدت بیماران سرطانی را به طور بنیادی افزایش داده است. اما عوارض جانبی عمده این درمان ها نارسایی تخمدان و ناباروری است پس از شیمی درمانی حتی در صورت قاعدگی منظم یا از سرگیری منظم، بیماران در معرض خطر بالاتری از یایسگی زودرس هستند که به دلیل صدمه به درمان سیتوتوکسیک به ذخیره تخمدان خواهد بود. یایسگی زودرس می تواند به محض شروع دوره های نامنظم عادت ماهانه یا دوره هایی که به طور قابل توجهی طولانی تر یا کوتاهتر هستند، شروع شود. علایم دیگر یایسگی زودرس شامل موارد زیر است: لکه بینی خونریزی شدید افزایش مدت زمان طولانی تر بین دوره های عادت ماهانه دوره های عادت ماهانه طولانی مدت که بیش از یک هفته طول می کشد. گرگرفتگی (احساس ناگهانی گرما که در قسمت فوقانی بدن پخش می شود) در صورت مشاهده این موارد، بهتر است برای بررسی علت بوجودآورنده آن با یک متخصص زنان و زایمان مشورت کنید تا سایر مشکلات مشابه را بررسی کند. سایر علایم شایع یایسگی، عبارتند از بی خوابی کاهش میل جنسی خشکی پوست، چشم ها یا دهان تغییرات عاطفی (تحریک پذیری، نوسانات خلقی، افسردگی خفیف) خشکی واژن (مهبل ممکن است حساس تر و انعطاف ناپذیر تر شود. تحریک پذیری مثانه و از دست دادن کنترل اسفنکتر های مثانه (بی اختیاری) علاوه بر علایم ذکر شده در بالا، اگر زیر سال سن دارید و هر یک از شرایط زیر را تجربه کرده اید، باید به پزشک خود مراجعه کنید تا تشخیص دهد که آیا یایسگی زودرس دارید یا ندارید: مادر یا خواهر شما یایسگی زودرس را داشته اند. شما بیش از یک سال تلاش کرده اید که باردار شوید. شما تحت شیمی درمانی یا پرتونگاری قرار گرفته اید. شما یا یکی از اعضای خانواده یک اختلال خود ایمنی مانند، بیماری گریوز یا دارید. منابع |
افزایش وزن جنین در بارداری با رعایت رژیم غذایی مناسب و تغییر سبک زندگی امکان پذیر است. هنگامی که متوجه باردار شدن خود شدید، توجه به رژیم غذایی، ورزش و سبک زندگی خود برای رشد و نمو جنین مهم است. هر مادری آرزو دارد تا بچه ای سالم داشته باشد و یکی از پارامترهایی که به شما کمک می کند در مورد سلامتی کودک خود قدمی بردارید، وزن جنین است. اغلب مادران باردار نخستین سونوگرافی خود را در سه ماهه اول بارداری انجام می دهند. رادیولوژیست ها برای بررسی رشد و نمو جنین از روش های مختلف اندازه گیری استفاده می کند. بخش های مختلفی از بدن جنین که در هر بار مراجعه توسط رادیولوژیست اندازه گیری می شود، عبارتند از: HC AC HL FL OFD BPD در ادامه رادیولوژیست بر اساس این پارامترهای سونوگرافیک میزان وزن جنین و سن حاملگی را تعین می کند. علاوه بر آن تاریخ تقریبی زایمان نیز محاسبه خواهد شد. اگرچه برآورد تاریخ زایمان ممکن است از دقت چندانی برخوردار نباشد ولی به پزشک در از رشد جنین کمک بسیار موثری می کند. میزان رشد هر جنین با جنین دیگر متفاوت است بنابراین در نمودار زیر فقط یک تصویر کلی از تغییرات وزن جنین ارایه شده و بیانگر وزن قطعی جنین در طول هفته های بارداری نیست. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید شاید شما هم به عنوان یک مادری که می خواهید در آینده باردار شوید این سوال برایتان مطرح شود که چگونه می توان وزن جنین در بارداری را افزایش دهم؟ برخی راهکارها برای افزایش وزن جنین در بارداری عبارتند از: تغذیه مهمترین نقش را در بارداری ایفا می کند. از این رو برای کمک به افزایش وزن جنین باید انواع میوه های تازه، سبزیجات، غلات کامل، گوشت و مرغ را در رژیم غذایی خود بگنجانید. مصرف آجیل و میوه های خشک در یک رژیم غذایی سالم و متعادل کاملا ضروری است بنابراین می توانید بادام، برگه زردآلو، انجیر خشک، گردو و سایر انواع آجیل و میوه های خشک را به برنامه غذایی خود اضافه کنید. ولی با این حال بهتر است از مصرف بیش از حد آنها خودداری شود. مصرف مکمل های بارداری بهترین گزینه برای اطمینان از روند سالم رشد و تکامل جنین است. علاوه بر آن این مکمل ها در روند وزن گیری جنین نیز نقش موثری دارند. البته به یاد داشته باشید که مکمل ها زمانی تاثیرگذار خواهند بود که به طور مرتب مصرف شوند. به منظور پیشگیری از کم آبی بدن در دوران بارداری آب و مایعات کافی مصرف کنید. مواجهه با مشکل کم آبی در بارداری در این دوران با عوارض جانبی بر سلامت خود و جنین همراه است. به منظور هیدراته نگه داشتن بدن می توانید انواع آب میوه، آب سبزیجات، شیر، دوغ و یا آب را در رژیم غذایی خود مصرف کنید. برخورداری از خواب و استراحت کافی در مادران باردار بسیار ضروری است. فشار بیش از حد و غیر ضروری در این دوران با تاثیرات نامطلوبی بر روند رشد و تکامل جنین همراه است بنابراین به منظور حفظ سطوح مناسبی از انرژی خود سعی کنید حداقل ساعت خواب در طول شبانه روز داشته باشید. مراقبت از سلامت جسمی در دوران بارداری به تنهایی کافی نیست. بلکه توجه به سلامت روان نیز به همان میزان مهم است. هر گونه اضطراب و استرس در این دوران می تواند باعث به خطر افتادن سلامت مادر و جنین شود. از طرفی هم هیجانات عاطفی شدید می توانند منجر به بروز اختلالاتی مانند پرخوری عصبی، بی اشتهایی عصبی و یا هرزه خواری شوند. این مساله نیز به نوبه خود با عوارض جانبی بر سلامت مادر و جنین همراه است. چنانچه روند افزایش وزن جنین شما مطلوب نباشد، پزشک توصیه های لازم را در این زمینه به شما ارایه خواهد کرد. ممکن است مکمل خاصی را تجویز کرده و یا به منظور بهبود روند وزن گیری جنین تغییرات رژیم غذایی را به شما توصیه کند. نکات ذکر شده در بالا می توانند در روند افزایش وزن جنین در بارداری موثر باشند. ولی با این حال توصیه می شود پیش از انجام هر کار ابتدا با پزشک خود مشورت کنید. به منظور کمک به افزایش وزن جنین می توانید مواد مغذی زیر را به رژیم غذایی خود اضافه کنید. این ماده غذایی از عالی ترین منابع فیبر، پتاسیم، ویتامین C ، ویتامین B ، آهن، مس و بتاکاروتن به شمار می رود. بتاکاروتن آنتی اکسیدانی است که در بدن تجزیه و به ویتامین A تبدیل می شود. از طرفی مصرف ویتامین A در بارداری در رشد و سلامت پوست، استخوان و چشم های جنین بسیار ضروری است. همچنین سیب زمینی شیرین حاوی مقدار زیادی آهن است. این ماده غذایی را می توانید به صورت های مختلفی مانند پوره، کبابی، آب پز و یا سرخ شده به رژیم غذایی خود اضافه کنید. از میان انواع حبوبات، لوبیا و عدس یکی از بهترین منابع آهن و پروتیین است. با مصرف این دو ماده غذایی در رژیم غذایی خود می توانید به راحتی فیبر، فولات و کلسیم مورد نیاز خود را تامین کنید. اگر از رژیم گیاهخواری پیروی می کنید مصرف لوبیا به دلیل دارا بودن مواد معدنی بسیار می تواند بهترین جایگزین گوشت و مرغ در رژیم غذایی شما باشد. همچنین لوبیا حاوی مقادیر بالایی از زینک است که مصرف آن در پیشگیری از طولانی شدن روند زایمان، زایمان زودرس و همچنین کم وزنی نوزاد در هنگام تولد موثر است. مصرف یک لیوان آب پرتقال تازه در صبح راه مناسبی برای تامین ویتامین C ، پتاسیم و فولات بدن می باشد. فولات یا ویتامین B که فرم مصنوعی آن با عنوان اسید فولیک نیز شناخته می شود از مهمترین ویتامین های دوران بارداری است. تامین نیاز روزانه بدن به این ویتامین مهم می تواند احتمال ابتلا به برخی نواقص مادرزادی را در جنین کاهش دهد. همچنین مصرف آب پرتقال در حفظ سلامت کلی بدن، تنظیم متابولیسم و بهبود عملکرد عضلات بدن نیز بسیار موثر است. ماست به تنهایی حاوی همه مواد مغذی استخوان ساز مانند کلسیم، پروتیین، ویتامین B ، روی و دیگر مواد مغذی است. نیاز روزانه مادران باردار به کلسیم در این دوران به میلی گرم در روز افزایش می یابد که مصرف ماست می تواند به راحتی این نیاز را تامین کند. علاوه بر آن مصرف مقادیر کافی کلسیم در مادران باردار علاوه بر حفظ سلامت استخوان ها و دندان ها در کاهش عوارض مختلفی از جمله زایمان زودرس و وزن کم نوزاد در هنگام تولد نیز بسیار موثر است. سبزیجات برگ سبز مانند اسفناج، کلم پیچ، کلم بروکلی و مارچوبه سرشار از مواد مغذی ضروری و انواع آنتی اکسیدان ها است. مصرف این سبزیجات در دوران بارداری با فواید بسیاری در حفظ سلامت مادر و روند رشد و تکامل جینن همراه است. با مصرف روزانه این سبزیجات می توانید نیاز روزانه خود به کلسیم، پتاسیم، ویتامین A ، اسید فولیک و فیبر را تامین کنید. بهتر است آنها را به صورت های مختلفی مانند خام، پخته شده و یا بخارپز مصرف کنید. ماهی سالمون از عالی ترین منابع اسیدهای چرب ضروری و پروتیین است. مصرف مقادیر کافی امگا در دوران بارداری برای اطمینان از رشد مناسب مغز و چشم های جنین بسیار ضروری است، ضمن آنکه این غذای دریایی سرشار از پروتیین بوده و مصرف آن در این دوران می تواند بخشی از نیاز روزانه شما به این ماده ارزشمند را تامین کند. ماهی سالمون به دلیل دارا بودن سطوح کم جیوه از غذاهای مطمین دوران بارداری محسوب می شود. تخم مرغ دارای مقادیر فراوانی از پروتیین، ویتامین A و ویتامین D مصرف روزانه الی میلی لیتر شیر در دوران بارداری در روند افزایش وزن جنین تاثیر بسزایی دارد. شیر حاوی مقادیر فراوانی از پروتیین و کلسیم است که مصرف آن در مادران باردار برای اطمینان از روند سالم رشد و تکامل جنین بسیار ضروری است. برای این منظور می توانید شیر را به صورت ساده بنوشید و یا از آن در تهیه فرنی و یا انواع اسموتی ها استفاده کنید. مرغ ماده غذای مفیدی است که مصرف آن می تواند در روند افزایش وزن جنین موثر باشد. گوشت مرغ منبع بزرگ پروتیین بدون چربی است که در رشد و ترمیم سلول ها و بافت عضلانی نقش مهمی برعهده دارد. همچنین این ماده غذایی منبع خوبی از آهن است که مصرف آن احتمال ابتلا به کم خونی را در مادران باردار کاهش می دهد. سویا از منابع غنی پروتیین در گیاهخواران بوده و به اشکال مختلفی قابل مصرف است. این ماده غذایی مفید به دلیل دارا بودن مقادیر زیاد آهن می تواند از ابتلا مادران باردار به کم خونی پیشگیری کند. می توانید سویا را به صورت های مختلفی مانند شیر سویا، ناگت سویا و یا توفو در رژیم غذایی خود بگنجانید. مصرف برخی از مواد غذایی می تواند در روند افزایش وزن جنین کمک موثری به شما کند. ولی با این حال باید در مصرف آنها مراقب باشید و زیادروی نکنید. زیاده روی در مصرف هر ماده غذایی می تواند به سلامت شما آسیب برساند. همچنین سایر نکاتی که در طول بارداری خود باید آنها را رعایت کنید عبارتند از: مصرف سیگار و استعمال دخانیات و الکل، علاوه بر وارد کردن آسیب های جبران ناپذیر در سلامت جنین می تواند منجر به بروز مشکلات متعدی در روند بارداری و زایمان مادر شود. مصرف مقادیر زیاد قهوه، چای و نوشیدنی های گازدار به دلیل دارا بودن کافیین فراوان با عوارض جانی بر روی جنین همراه است. مصرف مواد غذایی چرب، شیرین و سرخ شده می تواند مادران باردار را مستعد اضافه وزن و چاقی کند که این عارضه نیز خود با بیماری های دیگری از جمله افزایش فشار خون و کلسترول همراه است. مصرف این مواد غذایی را در رژیم غذایی خود محدود کنید. منبع: |
سکس در دوران شیردهی و یا بعد از زایمان یکی از چالش هایی است که زوجین با آن مواجهند اما بعد از زایمان هیچ دوره انتظار برای سکس وجود ندارد. اگرچه بیشتر متخصصان به زنان توصیه می کنند برای برقراری رابطه جنسی پس از زایمان الی هفته صبر کنند. صبر کردن برای داشتن رابطه جنسی دوباره این به زنان فرصت می دهد تا پس از زایمان یا جراحی بهبودی حاصل کنند. بدن زنان در طی دوران بارداری و حتی شیردهی تغییرات زیادی را تجربه می کند. اکثر خانم ها متوجه می شوند که پستان های آنها در دوران شیردهی تغییرات زیادی پیدا کرده است. یگران احساس جذابیت بیشتری می کنند. همه این موارد کاملا طبیعی است. اما زنان باید بعد از آمادگی لازم را برای برقراری رابطه جنسی با روش های متنوع تری داشته باشند. بله شیردهی می تواند بر میل جنسی شما ت ثیر بگذارد. بررسی ها نشان می دهد زنانی که شیردهی می دهند به احتمال زیاد به دلیل تولد فرزند خود از سرگیری رابطه جنسی را به تاخیر می اندازند. بعد از زایمان، سطح استروژن در بدن زنان کاهش و سطح دو هورمون پرولاکتین و اکسی توسین افزایش می یابد. این دو هورمون ت ثیرات بسیار متفاوتی بر بدن آنها دارند و هرکدام می توانند در میل جنسی اختلال ایجاد کنند. ترکیبی از افزایش پرولاکتین و اکسی توسین ممکن است باعث شود زنان از شیردهی خود بسیار لذت ببرند و رفع نیازهای عاطفی و جسمی زنان ممکن است با شیردهی به کودک ت مین شود، بنابراین میل جنسی در آنها کاهش می یابد. حتی ممکن است آنها احساس کنند که نیاز به توجه همسر خودشان ندارند. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید برعکس این موضوع هم ممکن است اتفاق بیفتد. افزایش هورمون ها و لمس حسی می تواند میل جنسی زنان در دوران شیردهی را افزایش دهد. در این افراد ممکن است سینه ها به لمس حساس شوند. اگر فکر می کنید شیردهی بر میل جنسی شما ت ثیر گذاشته و از این بابت نگران هستید، بهتر است که بدانید این وضعیت کاملا طبیعی است. بین تغییرات هورمونی و کاهش میل جنسی پس از زایمان ارتباطی وجود دارد. ممکن است میل جنسی زنان برای یک دوره اوج بگیرد و بعد فروکش کند اما با گذشت زمان، میل جنسی زنان باید به وضعیت قبل از بارداری برگردد. شیردهی می تواند یک روش طبیعی برای باشد. این روش به عنوان آمنوره شیردهی ( LAM ) شناخته می شود. در صورت استفاده صحیح، شیردهی می تواند درصد در جلوگیری از بارداری در شش ماه اول پس از زایمان نوزاد موثر است. با این حال، آنطور که به نظر می رسد این روش به همین سادگی هم نیست. LAM به روشی دقیق نیاز دارد. اول، این روش در ماهگی کودک موثر است. دوم، شما باید منحصرا به نوزاد خود حداقل با تغذیه هر چهار تا شش ساعت شیر بدهید. اگر علاوه بر شیردهی از شیرخشک یا غذاهای جامد استفاده کنید، این روش موثر نیست. سرانجام، اگر از زمان زایمان پریود شده باشید باز هم ممکن است این روش زیاد مطمین نباشد. تحقیقات نشان می دهد که فقط درصد از زنان تمرین LAM را انجام می دهند. اگر می خواهید از شیردهی به عنوان نوعی پیشگیری از بارداری استفاده کنید، بهتر است از پزشک خود مشورت بگیرید. برقراری رابطه جنسی در دوران شیردهی ممکن است منجر به نشت و ترشح شیر از های مادر شود. چند روز پس از زایمان، سینه های شما پر از شیر می شود. لمس، مالش یا مکیدن نوک پستان ها در حین رابطه ممکن است باعث آزاد شدن شیر مادر شود. حتی در زمان ارگاسم هم احتمال ترشح شیر از پستان وجود دارد. برخی راهکارها برای پیشگیری و یا مدیریت ترشح شیر از پستان ها در دوران بارداری وجود دارد، از جمله: اگر فرصت آن را دارید سعی کنید قبل از رابطه جنسی میزان شیر پستان خود را کاهش دهید. این امر در کاهش نشت شیر هنگام برقراری رابطه جنسی موثر است. اگر شما و همسرتان با پوشاندن سینه های خود در حین رابطه جنسی مشکلی ندارید از سوتین با پدهای اضافی استفاده کنید. پدهای جمع شده در داخل سوتین می توانند نشتی را جذب کنند. با شریک زندگی خود در مورد احتمال وقوع این امر در هنگام آمیزش صحبت کنید. اگر این وضعیت شما را اذیت نمی کند، نگران نباشید این شرایط کاملا طبیعی است. در دوران شیردهی، بدن استروژن کمتری تولید می کند. استروژن یک هورمون اصلی برای تحریک و روان سازی طبیعی واژن است. ممکن است منجر به و شود. بهتر است بیشتر بر روی پیش نوازی قبل از رابطه جنسی تمرکز کرده و حتی می توان از روان کننده بر پایه آب استفاده شود. به همین ترتیب، ممکن است به دلیل شیردهی، را تجربه کنید. اگر از اینکه همسرتان در حین مقاربت سینه های شما را لمس می کند ناراحت هستید، حتما پیش از موعد در این مورد صحبت کنید. به آنها بگویید شما ترجیح می دهید قانون نگاه کنید اما لمس نکنید را داشته باشید. به این ترتیب، در حالی که احساس راحتی و آرامش بیشتری دارید، شریک زندگی شما می تواند از طریق بصری تحریک شود. در این دوران جدید و هیجان انگیز در زندگی خود، مهم است که با شریک زندگی خود صریح و صادق باشید. رابطه جنسی پس از زایمان می تواند سرگرم کننده و لذت بخش باشد. با این حال، مانند هر چیز دیگری که در حال حاضر در زندگی شما جدید است شما باید در این مورد با شریک زندگی خود کار کنید. در مورد رابطه جنسی و احساسی که نسبت به آن دارید با همسر خود صحبت کنید. برای راهنمایی خود از این نکات گفتاری استفاده کنید: ناامنی ها و نگرانی های خود را آشکار بیان کنید. اگر در مورد احساس خود خوب و بد صادق باشید به شریک زندگی خود اجازه می دهید که بهتر به شما خدمت کند. از خود بپرسید که در حال حاضر واقعا در لذت و صمیمیت به دنبال چه هستید. اگر برقراری رابطه جنسی در دوران شیردهی را دوست ندارید، آن را به همسر خود بگویید. به همین ترتیب، وقتی همسرتان نگرانی ها و خواسته های خودش را بیان می کند، گوش دهید. به زبان بدن خود احترام بگذارید. به محض اینکه متوجه شدید بدن شما برای برقراری رابطه جنسی آمادگی لازم را دارد، اقدام کنید. شما و شریک زندگی خود می توانید راه های دیگر صمیمی بودن را کشف کنید. اگر نگران درد یا ناراحتی در هنگام مقاربت هستید، با پزشک خود صحبت کنید. بدن شما در دوران بارداری و در ماه های پس از زایمان دچار تغییرات زیادی می شود. اگر از رابطه جنسی، لذتی نمی برید، با همسرتان در مورد امتحان موقعیت جدید صحبت کنید. تصور نکنید که سکوت بهتر است. لذت و صمیمیت یک خیابان دو طرفه است. صمیمیت بیش از رابطه جنسی است. رابطه جنسی فراتر از مقاربت نفوذی است. اگر شما و شریک زندگی خود به دنبال راه هایی برای برقراری ارتباط مجدد و تعامل یکدیگر با روش های صمیمی هستید، این تکنیک ها را در نظر بگیرید: گذراندن وقت با شریک زندگی خود را در اولویت قرار دهید. به این ترتیب، هر دوی شما می دانید که چقدر برای یکدیگر مهم هستید و اشتیاق جنسی شما به طور طبیعی می تواند دوباره زنده شود. در مورد نیازهای خود با شریک زندگی خود صادق باشید تا آنها بتوانند به شما کمک کنند. اقدامات کوچک مراقبت و عشق می تواند تا حد زیادی در افزایش احساسات و احساس دوست داشتن موثر باشد. مراقبت از خود می تواند کمک زیادی به شما کند تا احساس بهتر، مطلوب تر و همچنین پرشورتری داشته باشید. برای سلامت روان خود و سلامت جنسی خود ورزش کنید. استفاده از تکنیک های جدید به شما این امکان را می دهد تا در حین احساس ارتباط با یکدیگر، سطح و نوع صمیمیت مورد نیاز خود را بدست آورید. حرف آخر دوره بعد از و حتی شیردهی، یک زمان تغییر بزرگ، یادگیری و سازگاری است. شاید به عنوان یک مادر فکر کنید در دوران شیردهی هیچ وقت و تمایلی برای صمیمیت جنسی و برقراری رابطه جنسی ندارید. این وضعیت کاملا طبیعی است. به همین ترتیب، شیردهی نیز ممکن است میل شما به رابطه جنسی را افزایش دهد. افزایش هورمون ها می تواند تحریک و لمس حسی را لذت بخش تر کند. این هم طبیعی است. اما با این حال می توانید پس از زایمان کودک خود، راه هایی برای انجام فعالیت های جنسی پیدا کنید و همچنان از مزایای صمیمیت بهره مند شوید. شاید مجبور باشید راهکارهای جدیدتری را امتحان کنید. با کمی وقت، تلاش و فداکاری، شما و شریک زندگی خود می توانید راههای راحت و معنی دار برای برقراری ارتباط مجدد و لذت بردن از یکدیگر در این دوره پس از زایمان پیدا کنید. منبع: |
علت حس طعم فلز در دهان یا پاراژیوزیا موقت و گذرا و یا دایمی می تواند ناشی از برخی بیماری ها یا حتی عوارض جانبی تعدادی از دارو ها باشد. طعم فلزی به خودی خود ممکن است به دلیل ضعف در سلامت دهان و دندان باشد. هنگامی که فردی هم طعم فلزی دارد و هم خستگی، علل احتمالی آن می تواند از گرفته تا مشکلات پزشکی جدی تری مانند باشد. بسیاری از افراد طعم فلزی را همراه با و علایم دیگر تجربه می کنند. علت این علایم می تواند از یک مسیله جزیی مانند آلرژی های فصلی تا جدی مانند نارسایی کلیه باشد بیماری ناشی از ویروس کرونا است که در اواخر سال کشف شده است می تواند طیف وسیعی از علایم شبیه آنفولانزا را ایجاد کند. مانند سایر بیماری هایی که باعث اختلال در حس چشایی و بویایی شما می شوند، هم می تواند این تاثیر را داشته باشد و منجر به طعم فلزی در دهان شود طیف وسیعی از داروها می تواند منجر به بروز برخی عوارض جانبی مانند طعم فلز دردهان شوند. برخی از این داروها، عبارتند از: هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید ضد آرتروز آنتی بیوتیک ها داروهای ضد روان پریشی داروها می توانند عوارض جانبی بیشتری داشته باشند. برخی از رایج ترین ها عبارتند از اسهال بثورات خستگی تپش قلب سرگیجه حالت تهوع ناراحتی معده جوانه های چشایی از طریق اعصاب جمجمه سیگنال هایی را به مغز ارسال می کنند. آسیب در سیستم عصبی مرکزی، مانند سکته مغزی، ضربه به سر یا، می تواند باعث ایجاد اختلال چشایی همراه با خستگی شود علایم اضافی مانند گیجی، مشکلات بینایی و سردرد نیز ممکن است وجود داشته باشد. سندرم آجیل کاج واکنشی نادر به آجیل کاج است که تا ساعت پس از خوردن آن شروع می شود. این سندرم باعث ایجاد طعم فلزی تلخ در دهان شما می شود که می تواند تا یک ماه طول بکشد. می تواند باعث ایجاد یک سری علایم شود که بر سیستم عصبی و سطح انرژی ت ثیر می گذارد. بدن ممکن است تولید مقدار کافی سلول های خونی را متوقف کند و منجر به خستگی و کمبود انرژی شود. حتی در اثر کمبود این ویتامین احتمال دارد اعصاب شما به درستی کار نکند و دچار وزوز گوش یا طعم فلزی شوید کلیه های مواد زاید و آب اضافی خون را دفع می کنند. عملکرد نادرست کلیه ها باعث تجمع سموم در بدن و بروز علایم مختلفی از جمله طعم فلزی و خستگی می شود. معمولا ، بیماری کلیه تا زمانی که به مراحل آخر نرسد، علایمی ایجاد نمی کند. بیماری کلیه در مراحل آخر، همچنین نامیده می شود، می تواند باعث بروز علایم زیر شود سردرد تنگی نفس کاهش وزن اشتهای ضعیف گرفتگی عضلات مچ پا، پا یا دستان متورم اصرار مکرر به کندن پوست تب یونجه که به آن رینیت آلرژیک نیز گفته می شود، آلرژی به گرده، گرد و غبار یا سایر مواد حساسیت زا است. تب یونجه بسیار رایج است. طبق مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ( CDC ) ، . میلیون افراد در ایالات متحده بین سال های و به تب یونجه مبتلا شده اند. تب یونجه می تواند طعم فلزی در دهان شما ایجاد کند که به دلیل التهاب مجاری بینی باعث اختلال در چشایی می شود. هنگام ابتلا به آلرژی به دلیل تغییرات شیمیایی در بدن و اختلال در خواب، ممکن است، خستگی زیاد را تجربه کنید سایر علایم شایع تب یونجه، عبارتند از سرفه کردن آبریزش بینی گرفتگی بینی فشار سینوس آبریزش، خارش یا قرمزی چشم عفونت هایی که توانایی بویایی را مسدود می کنند، می توانند منجر به بروز اختلال در حس چشایی بیماران شود. این افراد ممکن است طعم فلز را در دهان خود تجربه کنند. عفونت ها معمولا باعث خستگی می شوند چون در این شرایط بدن مجبور است با ویروس ها مقابله کند. علایم عفونت ها می توانند بر اساس نوع عفونت متفاوت باشند. تب لرز سرفه سردرد بدن درد گوش درد درد در صورت آبریزش بینی گرفتگی بینی اختلال در تنفس عفونت های سینوس، گوش و مجاری هوایی فوقانی باعث التهاب می شود که می تواند حس بویایی و چشایی را مختل کند. بهداشت ضعیف دهان می تواند منجر به بروز طعم فلزی در دهان شود اما بهداشت ضعیف دهان و دندان منجر به خستگی نمی شود. افرادی که تحت قرار می گیرند معمولا طعم فلزی را در دهان خود تجربه می کنند. تخمین زده شده است که تا درصد افرادی که تحت شیمی درمانی قرار می گیرند طعم فلزی را گزارش داده اند. سایر عوارض جانبی شیمی درمانی، عبارتند از خستگی ریزش مو کم خونی کبودی آسان تغییرات وزن تغییر روحیه کاهش تمرکز و تمرکز زخم های دهان و گلو یا درد اکثر زنان در طول دوران بارداری خود، خستگی، حالت تهوع و طعم فلزی ناشی از نوسان سطح هورمون را تجربه می کنند. علایم به طور کلی در سه ماهه اول بدتر است برخی از افراد مبتلا به اضطراب گزارش داده اند که طعم بد یا فلزی دهان خود را تجربه می کنند. اضطراب باعث ترشح هورمون های استرس در بدن می شود که ممکن است بر حس چشایی ت ثیر بگذارد. همچنین می تواند منجر به شود که ممکن است علایم طعم فلز را بدتر کند. اگر در کنار خستگی طعم فلزی را تجربه کرده اید، بهتر است برای تشخیص صحیح به پزشک مراجعه کنید. علت آن اغلب جدی نیست و ممکن است به سادگی آلرژی یا عارضه جانبی دارو باشد با این حال، در برخی موارد، این علایم در کنارهم می تواند نشانه هشدار زودرس یک مشکل جدی تر مانند نارسایی کلیه یا باشد پزشک اغلب شما را به یک متخصص گوش و حلق و بینی که به عنوان پزشک گوش، حلق و بینی نیز شناخته می شود، ارجاع می دهد یک متخصص گوش و حلق و بینی ممکن است برای کمک به تعیین علت و میزان اختلال چشایی آزمایش چشایی را انجام دهد. آزمایش های چشایی پاسخ فرد به مواد شیمیایی مختلف را اندازه گیری می کند. پزشک همچنین ممکن است برای تصویربرداری از سینوس ها، مطالعات تصویربرداری را تجویز کند از بین رفتن طعم و مزه می تواند یک مسیله جدی باشد. طعم و مزه برای شناسایی غذاهای فاسد مهم است. همچنین به شما کمک می کند بعد از غذا احساس سیری کنید. طعم تحریف شده می تواند منجر به سوء تغذیه، کاهش وزن، افزایش وزن یا افسردگی شود برای کسانی که باید به بعضی از رژیم های غذایی مانند افراد دیابتی پایبند باشند، طعم و مزه تحریف شده می تواند خوردن غذاهای مورد نیاز را به چالش بکشد. همچنین می تواند نشانه هشدار دهنده برخی بیماری ها از جمله پارکینسون یا آلزایمر باشد برای تشخیص علت طعم فلز دردهان پزشک احتمالا سابقه پزشکی بیمار را بررسی می کند، معاینه فیزیکی انجام می دهد و در مورد سایر علایم احتمالی سوالاتی را می پرسد. اگر وی مشکوک به کمبود تغذیه ای یا بیماری زمینه ای دیگری باشد ممکن است آزمایش خون را تجویز کند. درمان خستگی و طعم فلزی دهان به علت اصلی بستگی دارد اگر آلرژی علت اصلی این وضعیت باشد معمولا با ایجاد تغییر در سبک زندگی برای کاهش تماس با گرد و غبار، کپک و سایر مواد حساسیت زا درمان می شوند. آنتی هیستامین های بدون نسخه در دسترس هستند تا به شما در مدیریت علایم کمک کنند اگر به یک عفونت ویروسی مانند عفونت سینوسی یا مبتلا هستید، حفظ آب بدن و استراحت کافی برای بهبودی بدن ضروری است. داروهای ضد احتقان بینی ممکن است به شما در بهبود تنفس کمک کند. مصرف ایبوپروفن و سایر داروهای ضد التهاب می تواند در تسکین دردهای بدن موثر باشند اگر دچار تنگی نفس، تب بیش از درجه یا فشار در سینه خود احساس می کنید، باید به دنبال مراقبت های پزشکی باشید سایر درمان ها برای طعم فلز دردهان با توجه به علت های مختلف آن، عبارتند از: علاوه بر آن برخی درمان های خانگی می توانند در از بین بردن طعم فلز دردهان موثر باشند، از جمله: خوردن ماست نوشیدن آب کافی نوشیدن چای های گیاهی اجتناب از مصرف ظروف فلزی مکیدن یک تکه آب نبات لیمو قبل از غذا مسواک زدن دندان ها و زبان قبل از هر وعده غذایی خوردن مرکبات یا نوشیدن آب مانند آب پرتقال یا لیمو شستشو با آب نمک، جوش شیرین، یا ضد باکتری قبل از خوردن غذا حس طعم فلزی همراه با احساس خستگی می تواند دلایل زیادی داشته باشد. در برخی موارد این وضعیت خفیف بوده و در برخی موارد، می تواند نشانه ای از یک بیماری جدی باشد. اگر در دهان خود حس طعم فلزی دارید، بهتر است برای تشخیص صحیح به پزشک مراجعه کنید. منابع: |
افتادگی پوست پس از زایمان و یا شل شدگی پوست یک تجربه کاملا طبیعی در دوران پس از زایمان است. فرایند بارداری فشار قابل توجهی را بر بدن وارد می کند. در این دوران به دنبال تغییرات گسترده هورمونی پوست بدن کشیده می شود تا بتواند جنین در حال رشد را در خود جا دهد. اندام های داخل شکم از محل همیشگی خود جا به جا می شوند. مفاصل تغییر وضعیت می دهند. عضلات شکم کشیده خواهند شد. بسیاری از زنان پس از متوجه می شوند که پوست اطراف شکم آنها شل شده است. سرعت بازگشت پوست به حالت عادی پس از زایمان به عوامل زیادی از جمله وزن، سن و ژنتیک بستگی دارد. اگرچه افتادگی پوست برای سلامت زنان بی خطر است، اما این عارضه برای بسیاری از خانم ها از نظر روانی تجربه ای آزاردهنده است. آنها از تغییراتی که در ظاهر بدنشان ایجاد شده به شدت بیزارند. روش های مختلفی برای درمان افتادگی پوست شکم در دوران پس از زایمان وجود دارد. استفاده از راهکارهای ساده زیر به شما کمک می کند که افتادگی پوست شکم را از بین برده و سرعت جمع شدن و بازگشت پوست به حالت قبل از زایمان را بهبود ببخشید. می تواند به تقویت عضلات شکم پس از کمک کند. در غیر این صورت، شروع تمرینات ورزشی به محض احساس آمادگی در دوران پس از زایمان برای خانم ها بی خطر است. شدت هر تمرین باید با سطح کلی تناسب اندام و میزان راحتی زن ارتباط داشته باشد. تمرینات را با روندی آهسته شروع کنید و اگر دردی را احساس کردید بلافاصله تمرینات خود را متوقف کنید. انجام منظم ورزش هوازی به سلامت پوست کمک می کند زیرا باعث انتقال اکسیژن و مواد مغذی به پوست شده و به سنتز کلاژن و الاستین کمک می کند. ورزش های قدرتی مانند و پیلاتس می توانند به سفت شدن عضلات شکم کمک کنند. ورزش هایی مانند پیاده روی سریع، دویدن، دوچرخه سواری یا ایروبیک نیز در تقویت عضلات بدن بسیار موثرند. انجام تمرینات ورزشی با هدف تقویت عضلات مرکزی بدن در دوران پس از زایمان یک امتیاز مثبت است. این کار باعث بهبود وضعیت بدن، افزایش تحرک و جمع شدن سریع تر پوست شکم می شود. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید رعایت یک رژیم غذایی متعادل و غنی از ویتامین ها، پروتیین ها و چربی ها به عضله سازی و تقویت کلاژن کمک می کند. بهترین راه برای به دست آوردن ویتامین ها و مواد معدنی لازم برای بدن، رعایت رژیم غذایی سالم است. مصرف مواد مغذی در حفظ سلامت پوست کمک بسیار موثری می کنند. مصرف روزانه ویتامین های A C ویتامین های C D ویتامین E از تجزیه کلاژن جلوگیری کرده و در مرطوب سازی و محافظت از پوست موثر است. منابع خوب این ویتامین ها، عبارتند از. هویج، کدو و کلم بروکلی. انواع آجیل و مغزهای خوراکی ویتامین A . جگر، روغن ماهی، شیر و تخم مرغ. گوجه فرنگی، مرکبات و سایر سبزیجات یک رژیم غذایی سالم معمولا شامل انواع متنوعی از سبزیجات و میوه های تازه، منابع پروتیین بدون چربی، غلات کامل و چربی های سالم است. مصرف چربی های سالم مانند و امگا سنتز کلاژن را تقویت کرده و باعث حفظ رطوبت پوست می شوند. چربی های سالم در ماهی قزل آلا، ماهی خال خالی، گردو، مرغ، غلات و سایر منابع غذایی به مقدار فراوان وجود دارد. استرس تولید هورمون کورتیزول را در بدن افزایش می دهد. ترشح زیاد این هورمون باعث نازک شدن لایه های پوست می شود. در نتیجه پوست پیر و افتاده به به نظر می رسد. روزمره می تواند به کاهش افتادگی پوست در دوران پس از زایمان کمک کند. در هنگام قرار گرفتن در موقعیت های استرس زا نفس های عمیق کشیده و آرامش خود را حفظ کنید. استفاده از روغن ها یا کرم های سفت کننده می تواند به کاهش شل شدن پوست پس از بارداری کمک کند. روغن های طبیعی و گیاهی یک انتخاب مناسب هستند زیرا به راحتی توسط پوست بدن جذب می شوند. روغن آووکادو، روغن هسته تمشک و روغن زیتون حاوی مقادیر زیادی اسیدهای چرب هستند که استفاده روزانه و مرتب از آنها به داشتن یک پوست نرم و لطیف کمک زیای می کند. همچنین پوست می تواند به افزایش جریان خون و تحریک فیبروبلاست ها کمک کند. این سلول ها در تولید کلاژن و الاستین نقش دارند که هر دو در سفت شدن و انعطاف پذیری پوست تاثیر دارند. بنابراین استفاده از انواع روغن یا کرم می تواند ت ثیر مثبتی در رفع افتادگی پوست داشته باشد. انجام این راهکار برای بسیاری از مادران به خصوص با تولد یک نوزاد جدید بسیار آسان است. رعایت خواب و استراحت کافی برای جوان سازی پوست، سنتز پروتیین و ترمیم بافت های بدن بسیار ضروری است. به علاوه خواب ناکافی و یا پایین بودن کیفیت خواب با مشکلات مختلفی مانند عدم تحمل گلوکز و چاقی در ارتباط است. هرچه میزان بی خوابی مادر بیشتر باشد، از دست دادن رسوبات چربی که باعث برآمدگی شکم می شوند دشوارتر است بنابراین سعی کنید هر وقت ممکن است یک چرت آرام داشته باشید. برای این کار می توانید از فرصت هایی که نوزاد خوابیده است برای رفع خستگی خود استفاده کنید. مصرف قهوه و چای را به دلیل داشتن کافیین کاهش دهید. مصرف کافیین باید به میزان میلی گرم یا به عبارتی یا فنجان در روز محدود شود. مصرف زیاد کافیین باعث کم آبی بدن و ایجاد اختلال در خواب می شود. این مساله به نوبه خود تاثیرات نامطلوبی بر روی پوست بدن دارد. می توانید انواع دمنوش های گیاهی یا آب را جایگزین مصرف چای و قهوه کنید. کلاژن یکی از مهمترین پروتیین های بدن است که باعث سفت شدن پوست و افزایش انعطاف پذیری آن می شود. بدن به طور طبیعی کلاژن تولید می کند اما این روند با افزایش سن کاهش می یابد. برای بهبود قابلیت ارتجاعی پوست بسیار مفید است. مصرف مکمل های کلاژن خاصیت ارتجاعی، آبرسانی و تراکم کلاژن پوستی را افزایش می دهد. این کار باعث به تاخیر افتادن فرایند پیری پوست شده و از شل شدن آن پیشگیری می کند. ولی با این حال باید به این نکته مهم دقت کنید که اگرچه مصرف مکمل می تواند به جبران کمبودهای غذایی کمک کند، اما هرگز نباید جایگزین یک رژیم غذایی سالم شود. استفاده مرتب از مرطوب کننده ها به بهبود بافت و لطیف نگه داشتن پوست بدن کمک می کند. آنها باعث آبرسانی به پوست شده و همچنین یک لایه محافظ بر روی پوست بدن ایجاد می کنند. این کار باعث پیشگیری از خشک شدن پوست بدن شده و از خارجی ترین لایه پوست که اپیدرم نام دارد محافظت خواهد کرد. مرطوب کننده ها شامل انواع محصولات موضعی مانند سرم، لوسیون، ژل، کرم، موم و روغن هستند. استفاده از مرطوب کننده ها می تواند به عنوان بخشی از یک برنامه مراقبت از پوست در برنامه روزانه شما قرار بگیرد. پوست سالم به مقدار زیادی آب نیاز دارد. نوشیدن آب فراوان می تواند خاصیت ارتجاعی و زیبایی پوست را بهبود ببخشد. مایعاتی که می نوشید بدن را آبرسانی می کنند. آب از طریق جریان خون به لایه های عمیق پوست منتقل می شود. مولکول های آب در بدن به ساختارهای دیگری به نام گلیکوزآمینو گلیکان که در پوست وجود دارند، متصل می شوند. یکی از مهمترین ها گلیکوزامینوگلیکان ها، اسید هیالورونیک نام دارد. این ترکیب طبیعی به صورت گسترده در بسیاری از محصولات زیبایی و مراقبت پوست یافت می شود. این ماده به ترمیم بافت ها، حفظ رطوبت و جوان سازی پوست کمک می کند. همچنین توجه به این نکته مهم است که خانم ها در دوران پس از زایمان زنان برای شیردهی به نوزاد خود به آب بیشتری نیاز دارند. سیگار را ترک کنید زیرا این یک عادت ناسالم است که نه تنها فرد سیگاری بلکه همه افراد خانواده از جمله کودک را تحت ت ثیر قرار می دهد. سیگار کشیدن برای سلامتی پوست نیز مضر است. باعث ایجاد چین و چروک می شود. رنگ پوست را تغییر می دهد. روند ترمیم زخم ها را کند می کند. طبق گفته انجمن جراحی زیبایی آمریکا، درمان های غیر جراحی، مانند لیزر درمانی با گرم کردن لایه های پوستی و تقویت تولید کلاژن، می توانند به سفت کردن پوست اضافه شکم کمک کنند. استفاده از این روش ها معمولا به چندین جلسه درمان نیاز دارد و نتایج به تدریج پس از چند ماه درمان نمایان می شود. روش های غیر جراحی راحت است زیرا به زمان بهبودی کمتری نیاز دارد. با این حال ممکن است برای موارد شدید افتادگی پوست مناسب نباشند. یکی از روش های کاهش افتادگی پوست، برداشتن پوست های اضافه از طریق جراحی است. این روش به عنوان جراحی ابدومینوپلاستی یا جراحی زیبایی شکم شناخته می شود. طبق گفته انجمن جراحی زیبایی آمریکا، نتایج این جراحی تا زمانی که فرد پس از جراحی وزن ثابت خود را حفظ کند، دایمی است. اقدامات زیبایی جراحی فقط زمانی مناسب است که زنان تصمیم به بارداری مجدد نداشته باشند. بعد از جراحی به دلیل محدودیت در بلند کردن اشیاء سنگین، ممکن است مادر با مشکلاتی در بارداری مواجه شود. رعایت یک سبک زندگی سالم و رژیم غذایی متعادل می تواند در پیشگیری از اضافه وزن در دوران بارداری به شما کمک می کند. از طرفی هم احتمال افتادگی پوست پس از زایمان را کاهش می دهد. زنانی که در دوران بارداری ورزش می کنند پس از زایمان خیلی سریع تر به وزن سابق خود باز می گردند. ورزش در دوران بارداری بی خطر است، خانم ها باید حداقل . ساعت ورزش هوازی با شدت متوسط در هر هفته را تمرین کنند. انجام برخی از ورزش ها مانند پیلاتس و یوگا که باعث تقویت عضلات شکم می شوند، در دوران بارداری بسیار مفید است. برای این کار باید در کلاس های ورزشی مخصوص خانم های باردار شرکت کنید. مصرف مناسب ویتامین ها و مواد معدنی در دوران بارداری به سلامت جنین در حال رشد کمک کرده و سطح انرژی مادر را بالا نگه می دارد. رعایت یک رژیم غذایی سالم می تواند ضمن پیشگیری از افزایش وزن بیش از حد، به افزایش تدریجی وزن در دوران بارداری کمک کند. با این حال، افتادگی پوست شکم بخشی طبیعی از عوارض بارداری است و در بسیاری از موارد نمی توان از بروز آن پیشگیری کرد. منابع: |
فرق بین آب مروارید و آب سیاه چیست؟ آیا علایم من مربوط به آب سیاه است؟ آیا من به آب مروارید مبتلا شده ام؟ اینها سوال برخی از بیماران چشمی هست. آب سیاه و آب مروارید هر دو هستند که می توانند باعث کاهش بینایی شوند و بر سلامت ت ثیر بگذارند. اگرچه آنها برخی علایم و عوامل خطر مشابهی دارند اما علل، درمان ها و پیش آگهی آنها با هم یکسان نیست. یا آب سیاه به دلیل فشار زیاد مایعات در داخل چشم ایجاد می شود. چشم پر از مایعی به نام زلالیه است. بدن هر روز مایعات خودش را جایگزین می کند. مایعات قدیمی چشم از طریق یک میدان تخلیه مشبک و یک دهانه کوچک از چشم خارج می کند. مایع جدید جای مایع قدیمی را می گیرد. طبق همین فرایند فشار ثابت در داخل کره چشم حفظ می کند. اگر عاملی که از مکانیسم های تخلیه مایعات جلوگیری کند، ممکن است منجر به تجمع فشار در داخل چشم شود. عدم درمان فشار جمع شده در چشم، فیبرهای موجود در عصب بینایی می توانند به طور دایمی آسیب ببینند و باعث از بین رفتن بینایی شوند. انواع آب سیاه به دو دسته زاویه باز و بسته تقسیم بندی می شوند. اکثریت موارد گلوکوم زاویه باز هستند. فشار به آرامی ایجاد می شود و به تدریج از بین می رود. حدود درصد موارد زاویه بسته است. در این شرایط انسداد به طور ناگهانی ایجاد می شود. علایم آن سریع و شدید است. گلوکوم زاویه بسته یک وضعیت خطرناک است که نیاز به درمان فوری دارد. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید گلوکوم ممکن است در ابتدا علایمی نداشته باشد، به خصوص اگر به تدریج بروز کند. اولین علامتی که ممکن است مشاهده کنید، از دست دادن دید محیطی است. یعنی شما ممکن است در خارج از حوزه دید خود چیزها را به خوبی مشاهده نکنید. گلوکوم با زاویه بسته به احتمال زیاد علایم ناگهانی از جمله را نشان می دهد. چشم ممکن است در اثر لمس سفت باشد و قرمز به نظر برسد. همچنین این وضعیت منجر به حالت تهوع شدید می شود. در گلوکوم زاویه بسته، فرد ممکن است تاری دید داشته باشد و هاله های نور را در اطراف همه چیز ببیند. درصورت مشاهده علایم گلوکوم زاویه بسته، بهتر است که هرچه سریعتر به چشم پزشک مراجعه کنید. به طور کلی، افراد بالای سال در معرض خطر بیشتری برای گلوکوم هستند. زنان و مردم بومی آسیای جنوب شرقی یا آلاسکا در معرض خطر افزایش گلوکوم زاویه بسته قرار دارند. افرادی که یکی از اعضای خانواده آنها مبتلا به گلوکوم هستند، بیشتر به این بیماری مبتلا می شوند. افرادی که تبعیت آمریکایی های آفریقایی تبار یا لاتین را دارند به احتمال زیاد به آب سیاه زاویه باز مبتلا می شوند. گلوکوم با معاینه معمولی چشم تشخیص داده می شود. برای تشخیص گلوکوم، پزشک احتمالا قطره های چشمی به بیمار می دهد که مردمک چشم را گشاد می کند. همچنین پزشک فشار چشم را آزمایش و ارزیابی خواهد کرد. تعیین فشار چشمی یک روش بدون درد است. در صورت لزوم، چشم پزشک ممکن است چشم را اسکن کند تا شاخص های گلوکوم را تشخیص دهد. اولین راه درمانی برای گلوکوم اغلب قطره های چشمی دارویی است که ممکن است به کاهش فشار چشم کمک کند. اگر قطره های چشمی به طور موثر عمل نکنند، ممکن است چشم پزشک، جراحی لیزر انجام دهد تا به تخلیه درست مایعات چشم کمک کند. در بعضی موارد، برای ایجاد روزنه های ریزی که امکان تخلیه را فراهم می کند، ممکن است جراحی یا روش های جراحی ضروری باشد. حتی در برخی موارد احتمال دارد لوله های کوچک یا استنت هایی برای خارج کردن مایعات، وارد چشم شود این فرایند با بی حسی موضعی صورت می گیرد. لنز یا عدسی چشم منجر به تشکیل تصاویر بر روی شبکیه چشم می شود. در برخی شرایط ممکن است با گذشت زمان، پروتیین های داخل چشم تجزیه شوند. آنها می توانند به هم بچسبند و توده های سفید، زرد یا قهوه ای ایجاد کنند که دید را کدر کرده، مسدود یا تحریف می کنند. این توده های ابرمانند را آب مروارید می نامند. آب مروارید شایعترین علت کاهش بینایی در جهان است. طبق گفته انستیتوی چشم ملی، بیش از نیمی از افراد بالای سال در ایالات متحده یا در حال حاضر آب مروارید دارند یا در گذشته با جراحی این وضعیت آنها درمان شده است. پیشرفت آب مروارید مدتی طول می کشد. ممکن است فرد در هنگام شکل گیری علایمی نداشته باشد، اما در برخی شرایط ممکن است فرد برخی علایم را تجربه کند، از جمله: دوبینی رنگ پریدگی دید ضعیف در شب حساسیت اضافی به نور تغییرات مکرر در نسخه عینک چشم نوع علایم در مبتلایان به آب مروارید می تواند به محل آن روی لنز بستگی داشته باشد. برخی از افراد به دلیل عفونت در رحم با آب مروارید متولد می شوند و برخی از افراد در کودکی این وضعیت را تجربه می کنند. البته این موراد به ندرت دیده می شود. آب مروارید همچنین می تواند پس از آسیب دیدگی چشم یا در نتیجه جراحی چشم ایجاد شود. اما شایع ترین علت آب مروارید تغییرات طبیعی چشم با افزایش سن است. در حدود سالگی، تعداد مبتلایان به آب مروارید حدود . درصد است، اما در سن سالگی، این رقم به حدود درصد می رسد. برخی از عوامل دیگر نیز می توانند خطر ابتلا به آب مروارید را افزایش دهند، از جمله: سیگار کشیدن فشار خون بالا مصرف بیش از حد الکل استفاده طولانی مدت از استرویید قرار گرفتن در معرض آفتاب بیش از حد آب مروارید را می توان با یک آزمایش ساده در طی معاینه چشم تشخیص داد. پزشک قطره های چشمی را در چشم قرار می دهد تا به طور موقت مردمک چشم را گشاد کند. این کار به پزشک کمک می کند هر گونه آب مروارید را روی لنز ببیند. در شرایطی که آب مروارید خفیف باشد، ممکن است بتوانید با مصرف دارو با شرایط و تغییرات بینایی خود مقابله کنید. اما در مراحل آب مروارید پیشرفته، ممکن است نیاز به جراحی داشته باشید. جراحی آب مروارید یک روش ساده است که معمولا نتایج خوبی به همراه دارد. مراحلی وجود دارد که می تواند برای کاهش خطر ابتلا به آب مروارید کمک کننده باشد. به عنوان مثال، می توانید: مصرف الکل را کاهش دهید. اگر در حال حاضر سیگاری هستید سیگار را ترک کنید. غذا هایی بخورید که حاوی آنتی اکسیدان مورد نیاز چشم باشد. با استفاده از عینک آفتابی از چشمان خود در برابر آفتاب محافظت کنید. با معاینات منظم چشم و همچنین در صورت داشتن بیماری مانند دیابت، از سلامت کلی خود مراقبت کنید. تفاوت اصلی بین این دو بیماری چشمی در علت های اصلی به وجود آورنده آنهاست. در اثر تجمع مایعات در داخل چشم شما ایجاد می شود. آب مروارید در اثر تجمع پروتیین های تجزیه شده در چشم رخ می دهد. پیش آگهی درمان این دو وضعیت هم با هم فرق دارد. در جراحی آب مروارید اغلب بعد از درمان، بیمار می تواند بینایی خود را به دست آورد اما در آب سیاه احتمال بروز دایمی وجود دارد. آب سیاه و آب مروارید ممکن است همزمان با همدیگر رخ دهند. در حقیقت، گاهی اوقات یکی از بیماری ها می تواند به دیگری منجر شود. گاهی اوقات آب مروارید به حدی پیشرفت می کند که سیستم تخلیه طبیعی چشم مسدود می شود. پزشکان ممکن است بتوانند آب مروارید را از طریق جراحی، برطرف کنند و باعث کاهش فشار بر روی عصب بینایی چشم شوند. همچنین ایجاد آب مروارید پس از جراحی گلوکوم بسیار معمول است. برخی از محققان توصیه می کنند در صورت ابتلا همزمان با هم به این دو اختلال چشمی، تا سال پس از جراحی های خاص آب سیاه صبر کرده و بعد برای درمان آب مروارید اقدام کنید. این ت خیر می تواند در بهبود و پیش آگهی بیماری موثر باشد. بروز هر دو اختلال آب مروارید و آب سیاه می تواند جدی باشد. تشخیص به موقع و درمان فوری در حفظ بینایی و سلامت چشم موثر است. جراحی آب مروارید یک روش کاملا رایجی است و معمولا نتیجه آن برای اکثر افراد موفقیت آمیز است. از آنجا که غالبا می توان بینایی را پس از جراحی ترمیم کرد، آب مروارید معمولا منجر به کاهش دایمی بینایی نمی شود. درمان های گلوکوم برای کاهش تجمع مایعات در چشم صورت می گیرد. تاکنون محققان راهی برای بازسازی رشته های عصبی بینایی که ممکن است در اثر گلوکوم آسیب دیده باشند، پیدا نکرده اند. اگر به دلیل گلوکوم تا حدودی بینایی خود را از دست دهید، احتمال دارد این وضعیت دایمی باشد. بهتر است هر ساله برای معاینات منظم و غربالگری گلوکوم و آب مروارید به چشم پزشک مراجعه کنید. در صورت مشاهده تغییر در بینایی، فورا با یک چشم پزشک تماس بگیرید. تا معاینه بعدی صبر نکنید. گلوکوم شروع ناگهانی یک بیماری جدی در سلامتی است. اگر هرکدام از این علایم را مشاهده کردید، بهتر است که بلافاصله به پزشک مراجعه کنید: تاری دید قرمزی چشم درد شدید چشم حالت تهوع یا استفراغ گلوکوم و آب مروارید اگر به موقع تشخیص ودرمان نشوند، هر دو می توانند منجر به کاهش بینایی گردند. هر دو حالت ممکن است باعث تاری دید و همچنین علایم دیگر شوند. گلوکوم نتیجه تجمع مایعات در داخل چشم است. وقتی مایع چشم نتواند به درستی تخلیه شود، عصب بینایی را تحت فشار قرار می دهد. حتی می تواند منجر به کاهش بینایی دایمی شود. درمان این اختلال بر کاهش فشار مایع در چشم متمرکز است. آب مروارید در اثر تجمع پروتیین در عدسی چشم ایجاد می شود. حتی می تواند باعث کدر شدن دید، دید دو نفره و دید ضعیف در شب شود. با افزایش سن احتمال بروز آب مروارید بیشتر می شود. خوشبختانه جراحی آب مروارید می تواند برای بسیاری از افراد بینایی را حفظ می کند. انجام معاینات منظم چشم برای تشخیص زودهنگام هر دو اختلال مهم است. منبع: |
PMS PMS سطح استروژن و پروژسترون در بعضی از ماه ها افزایش می یابد. افزایش این هورمون ها می تواند باعث ایجاد خلق و خو، اضطراب و تحریک پذیری شود. سطح سروتونین بر خلق و خوی ت ثیر می گذارد. سروتونین یک ماده شیمیایی در مغز است که بر روحیه، احساسات و افکار ت ثیر می گذارد. عوامل خطر سندروم قبل از قاعدگی، عبارتند از: آسیب روانی آسیب جسمی سوء مصرف مواد سابقه افسردگی خشونت خانوادگی سابقه خانوادگی PMS سابقه افسردگی یا اختلالات خلقی، مانند افسردگی پس از زایمان یا اختلال دو قطبی چرخه قاعدگی خانم ها به طور متوسط روز طول می کشد. تخمک گذاری، دوره آزاد شدن تخمک از تخمدان ها، در روز چرخه اتفاق میفتد. قاعدگی یا خونریزی در روز چرخه رخ می دهد. علایم PMS PMS هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید آکنه یبوست اسهال سردرد خستگی اضطراب غمگینی نفخ شکم افسردگی تحریک پذیری سینه های دردناک تغییرات های عاطفی تغییر در الگوی خواب حساسیت به نور و صدا هوس غذایی، مخصوصا برای شیرینی جات اگر درد جسمی، تغییرات خلقی و سایر علایم روی زندگی روزمره شما ت ثیر می گذارد یا علایم از بین نمی روند، به پزشک مراجعه کنید. هنگامی که بیش از یک علامت در چارچوب زمانی خاص بروز کند و علایم به اندازه کافی شدید باشد و باعث اختلال شود و در دوران قاعدگی و تخمک گذاری رخ ندهید پزشک می تواند سندروم را تشخیص دهد. علایم شدید PMS PMDD ) دارند. PMDD علایم PMDD ممکن است شامل موارد زیر باشد: بیخوابی پرخوری افسردگی نفخ شکم افکار خودکشی اضطراب شدید موارد وحشت زدگی مشکل در فکر یا تمرکز عصبانیت با تغییرات شدید خلقی عدم علاقه به فعالیتهای روزمره علایم PMDD PMDD هیچ یافته فیزیکی یا آزمایشگاهی برای تشخیص مثبت سندروم قبل از قاعدگی وجود ندارد. برای کمک به ایجاد الگوی قبل از قاعدگی، پزشک ممکن است از شما بخواهد که علایم و نشانه های خود را حداقل برای دو دوره قاعدگی در یک تقویم یا دفتر خاطرات ثبت کنید. به روزی که برای اولین بار علایم PMS پزشک همچنین باید بیمار را از نظر برخی بیماری ها مانند شرایط زیر بررسی کند: کم خونی آندومتریوز بیماری تیرویید سندروم خستگی مزمن سندروم روده تحریک پذیر ( IBS ) بافت همبند یا بیماری های روماتولوژیک پزشک شما ممکن است موارد زیر را انجام دهد تا سایر مشکلات پزشکی را رد و یا تایید کند: معاینه جسمی شمارش کامل خون تست عملکرد کبد آنها همچنین ممکن است ارزیابی روانپزشکی را توصیه کنند. سابقه شخصی یا خانوادگی افسردگی، سوء مصرف مواد، ضربه یا استرس می تواند علایم PMDD پزشک در مورد هرگونه سابقه افسردگی یا اختلالات خلقی در خانواده بیمار سوال می کند تا مشخص کند که آیا علایم نتیجه PMS IBS ، کم کاری تیرویید و بارداری علایمی مشابه PMS پزشک احتمال دارد آزمایش هورمون تیرویید را برای اطمینان از عملکرد صحیح غده تیرویید، آزمایش بارداری و احتمالا معاینه لگن را برای بررسی هرگونه مشکلات زنان و زایمان انجام دهد. یادداشت برداری از علایم خود یکی دیگر از راه های تشخیص ابتلا به سندروم پیش از قاعدگی است. برای ثبت علایم و قاعدگی هر ماه از تقویم استفاده کنید. اگر علایم شما هر ماه تقریبا در همان ساعت شروع شود، احتمالا سندروم پیش از قاعدگی دلیل اصلی آن است. برای بسیاری از زنان، تغییر سبک زندگی می تواند به بهترشدن علایم PMS می تواند گرفتگی و ناراحتی پستان را کاهش دهد. این داروهای تجویز شده تخمک گذاری را متوقف می کنند که ممکن است علایم PMS هنگامی که ورزش و محدود کردن مصرف نمک برای کاهش وزن، تورم و نفخ PMS مهارکننده های انتخابی جذب مجدد سروتونین ( SSRIs ) در کاهش علایم خلقی موفق بوده اند. SSRI PMS PMDD PMS ، استفاده از داروهای ضد افسردگی ممکن است به دو هفته قبل از شروع قاعدگی محدود شود. ورزش روزانه مشاوره فردی یا گروهی کلاس های مدیریت استرس یک رژیم غذایی بدون کافیین مکمل های ویتامین، مانند کلسیم، منیزیم، وویتامین B - اگر علایم PMDD SSRI ) به شما بدهد. این دارو سطح سروتونین را در مغز شما افزایش می دهد و نقش بسیاری در تنظیم شیمی مغز دارد که محدود به افسردگی نیست. پزشک همچنین می تواند رفتار درمانی شناختی را پیشنهاد کند که نوعی مشاوره است که به شما کمک می کند افکار و احساسات خود را درک کرده و بر اساس آن رفتار خود را تغییر دهید. شما نمی توانید از PMS PMDD PMS PMDD شما نمی توانید سندروم پیش از قاعدگی را درمان کنید اما می توانید برای تسکین علایم خود اقداماتی انجام دهید. اگر شما یک فرم خفیف یا متوسط از سندروم قبل از قاعدگی دارید، گزینه های درمانی عبارتند از: حداقل هشت ساعت خواب در شب مصرف ویتامین D نوشیدن مایعات فراوان برای تسکین نفخ شکم کاهش و مدیریت استرس، مانند ورزش و مطالعه ورزش برای کاهش نفخ شکم و بهبود سلامت روان مصرف مکمل هایی مانند اسید فولیک، ویتامین B - ، کلسیم و منیزیم برای کاهش گرفتگی عضلات و تغییرات خلقی رعایت یک رژیم غذایی متعادل برای بهبود سلامت و سطح کلی انرژی که به معنای خوردن مقدار زیادی میوه و سبزیجات و کاهش مصرف قند، نمک، کافیین و ترک الکل است. برای تسکین دردهای عضلانی، سردرد و گرفتگی معده می توانید از داروهای ضد درد مانند ایبوپروفن یا آسپرین استفاده کنید. برای جلوگیری از نفخ و افزایش وزن می توانید یک داروی ادرار آور نیز امتحان کنید. داروها و مکمل ها را فقط طبق دستور پزشک و بعد از صحبت با پزشک خود مصرف کنید. بعضی اوقات می توانید با ایجاد تغییر در نحوه غذا خوردن، ورزش و توجه به زندگی روزمره، علایم سندروم قبل از قاعدگی را کنترل یا کاهش دهید. از مصرف کافیین و الکل خودداری کنید. برای کاهش نفخ و احساس سیری، وعده های غذایی کم حجم و مکرر بخورید. مصرف نمک و غذاهای شور را کاهش دهید تا نفخ شکم و دفع مایعات کاهش یابد. غذاهای حاوی کربوهیدرات های پیچیده مانند میوه ها، سبزیجات و غلات کامل را انتخاب کنید. غذاهای غنی از کلسیم را انتخاب کنید. اگر نمی توانید لبنیات را تحمل کنید یا در رژیم غذایی خود کلسیم کافی دریافت نمی کنید، مصرف روزانه یک مکمل کلسیم می توان موثر باشد. حداقل دقیقه پیاده روی سریع، دوچرخه سواری، شنا یا سایر فعالیت های هوازی را در بیشتر روزهای هفته انجام دهید. ورزش منظم روزانه می تواند به بهبود سلامت کلی شما کمک کرده و علایم خاصی مانند خستگی و روحیه افسرده را برطرف کند. برای کمک به کاهش سردرد، اضطراب یا مشکل خواب (بی خوابی) تمرینات آرامش عضلانی پیش رونده یا تنفس عمیق را انجام دهید. برای آرامش و رفع استرس، یوگا یا ماساژ را امتحان کنید. شما احتمالا با مراجعه به پزشک خانواده یا ارایه دهنده مراقبت های اولیه درمان خودرا شروع خواهید کرد. با این حال، در برخی موارد که برای تنظیم وقت ملاقات می کنید، ممکن است به پزشکی مراجعه کنید که متخصص بیماری های دستگاه تناسلی زنان (متخصص زنان) است. قبل از هرگونه محدودیت از قرار ملاقات آگاه باشید. در زمان تعیین وقت، از او بپرسید آیا کاری برای انجام آماده سازی باید از قبل انجام دهید. علایمی را که تجربه می کنید بنویسید، از جمله علایمی که به نظر می رسد با دلیل تعیین وقت ملاقات ارتباط نداشته باشد. لیستی از اطلاعات پزشکی اصلی خود را تهیه کنید، شامل سایر شرایطی که تحت آن درمان می شوید و نام داروها، ویتامین ها یا مکمل هایی که مصرف می کنید. در مورد سندروم قبل از قاعدگی، برخی از سوالات اساسی که باید از پزشک بپرسید شامل موارد زیر است: آیا علایم PMS آیا جایگزینی عمومی برای دارویی که تجویز می کنید وجود دارد؟ آیا کاری می توانم انجام دهم که علایم PMS آیا علایمی که من تجربه می کنم می تواند نشان دهنده بیماری جدی تری بشد؟ آیا بروشور یا مواد چاپی دیگری دارید که بتوانم با خود ببرم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می کنید؟ پزشک شما احتمالا چندین سوال از شما می پرسد، مانند: علایم شما چقدر شدید است؟ آیا می توانید زمان بروز علایم را پیش بینی کنید؟ آیا در طول دوره قاعدگی روزهای بدون علامت دارید؟ علایم شما در چه روزهایی از چرخه قاعدگی بیشتراست؟ آیا اخیرا احساس ضعف، افسردگی یا ناامیدی کرده اید؟ به نظر می رسد چیزی علایم شما را بهتر یا بدتر می کند؟ آیا علایم شما در فعالیت های روزمره شما تداخل ایجاد می کند؟ آیا شما یا کسی در خانواده ی خود به بیماری روانی مبتلا شده است؟ تاکنون چه روش های درمانی را امتحان کرده اید؟ آنها چگونه اثر کرده اند؟ منابع: |
چربی سوزی فوری چربی های اضافی بدن، با هر اهداف و روشی می تواند چالش برانگیز باشد. رژیم مناسب، ورزش، و چند عوامل دیگر بر چربی سوزی موثرند. خوشبختانه، راهکارهای ساده زیادی برای چربی سوزی فوری بدن وجود دارد. شما می توانید برای کاهش فوری چربی خود، آنها را به سرعت و به راحتی انجام دهید. ما در این مقاله سعی کردیم روش فوری چربی سوزی را بررسی کنیم. بهتر است به عنوان اولین روش از روش فوری چربی سوزی، تمرینات قدرتی را شروع کنید. تمرین قدرتی، نوعی ورزش است که شما مجبور هستید برای انجام دادن آنها، عضلات خود را در برابر مقاومت منقبض کنید. این تمرینات باعث ایجاد توده عضلانی و افزایش قدرت می شود. معمولا ، تمرینات قدرتی شامل بلند کردن وزنه ها برای به دست آوردن عضلات در طول زمان است. تمرینات قدرتی دارای مزایای متعددی برای سلامتی خصوصا در مورد چربی سوزی هستند. در یک بررسی صورت گرفته، تمرینات قدرتی باعث کاهش چربی احشایی در نفر مبتلا به شد. چربی احشایی نوعی چربی خطرناک است که اندام های شکم را احاطه می کند. بررسی دیگری نشان داد که هفته تمرین قدرتی همراه با ورزش هوازی در کاهش چربی بدن و چربی شکم موثرتر از ورزش هوازی است. تمرین مقاومتی همچنین ممکن است به حفظ توده بدون چربی کمک کند. حتی می تواند باعث افزایش کالری سوزاندن بدن در حالت استراحت شود. طبق یک بررسی، هفته تمرین مقاومتی می تواند کالری سوزانده شده در حالت استراحت را متابولیسم شود. برای به حداکثر رساندن فواید قهوه برای سلامتی، از خامه و شکر همراه با قهوه صرف نظر کنید. در عوض، آن را با مقدار کمی شیر میل کنید تا از جمع شدن کالری اضافی جلوگیری شود. تمرین با شدت زیاد که به آن HIIT نیز گفته می شود، نوعی تمرین است که برای افزایش ضربان قلب، شروع سریع فعالیت بعد از بهبودی همراه هستند. بررسی ها نشان می دهد که HIIT می تواند به طرز باورنکردنی در افزایش چربی سوزی و کاهش وزن موثر باشد. یک بررسی نشان داد که مردان جوانی که به مدت دقیقه و در هفته سه بار HIIT انجام می دهند، به طور متوسط کیلوگرم چربی بدن در طی یک دوره هفته را حتی بدون تغییر دیگری در رژیم غذایی یا سبک زندگی آنها از دست دادند. آنها همچنین درصد کاهش چربی شکم و همچنین کاهش چشمگیر دور کمر را تجربه کردند. HIIT همچنین ممکن است به شما کمک کند تا در مدت زمان کمتری نسبت به سایر انواع کاردیو، کالری بسوزانید. منبع: |
آزمایش ضروری پس از سالگی زنان، می تواند از آنها در برابر بسیاری از بیماری ها جلوگیری کند و خطر ابتلا به بیماری ها را کاهش دهد. این جمله که سالگی دوران کاملا جدیدی است مطمینا واقعیت دارد. از آنجا که زنان اکنون در اوایل زندگی از خود مراقبت بهتری می کنند، سالگی لزوما به این معنی نیست که سلامتی شما یک فرایند ابتلا به بیماری های غیرقابل کنترل را آغاز می کند با این وجود، با افزایش سن، زنان مستعد ابتلا به بیماری های زیادی می شوند که می تواند ت ثیر زیادی بر زندگی آنها بگذارد. برای زندگی کامل و لذت بردن از زندگی، توجه به عوامل مختلف برای حفظ سلامتی خود بسیار مهم و ضروری است زنان اگر تلاش کنند و انتخاب های سالمی داشته باشند، بدون شک حفظ روند سلامتی و سالم ماندن برای آنها زیاد کار سختی نخواهد بود. یکی از این گزینه های سالم، انجام آزمایش های غربالگری مناسب پس از رسیدن به سالگی است بر همین اساس ما در این مقاله سعی کرده ایم آزمایش ضروری پس از سالگی زنان را مورد بررسی قرار دهیم. برای تشخیص بیشتر بیماری ها، از انواع آزمایشات غربالگری استفاده می شود. تشخیص به موقع هر مشکلی می تواند به برنامه درمانی کمک کند و شانس موفقیت آن را بهبود بخشد هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید در طی یک معاینه بدنی منظم، پزشک یک ارزیابی کامل از سر تا پا بیمار انجام می دهد و قد، وزن و شاخص توده بدن را بررسی می کند. بعد از سالگی، یک آزمایش کامل فیزیکی همچنین شامل برخی از تست های غربالگری کلیدی است همیشه به یاد داشته باشید که پیشگیری بهتر از درمان است و هرگز از اهمیت غربالگری های سلامت چشم پوشی نکنید طبق صندوق بین المللی تحقیقات سرطان جهانی، شایع ترین سرطان در زنان در سراسر جهان است که تقریبا . میلیون مورد جدید در سال تشخیص داده شده است خودآزمایی پستان یا معاینه منظم پستان خود به تنهایی، گام مهمی در تشخیص زودهنگام سرطان پستان است تشخیص به موقع به درمان موفقیت آمیز سرطان کمک می کند. با این حال، بسیاری از زنان این خودآزمایی ها را انجام نمی دهند. زنان بالای سال باید سینه های خود را به طور منظم در خانه بررسی کنند و معاینه سالانه مراجعه به پزشک را انجام دهند شما باید سینه های خود را از نظر تفاوت در اندازه یا شکل، بثورات، گودی و برجستگی بررسی کنید. شما همچنین می توانید بررسی کنید که نوک پستان شما در هنگام فشار دادن مایع تولید می کند یا خیر. شما باید از نحوه ظاهر و احساس پستان خود آگاه باشید و هر گونه تغییر را به پزشک خود گزارش دهید در حالی که خودآزمایی سینه مهم است، زن بالای سال نیز باید را انجام دهند. امروزه ماموگرافی موثرترین ابزار غربالگری برای هستند. با ابتلای زودهنگام به سرطان پستان، امیدواریم که بتوانید خطر متاستاز (گسترش) سرطان را کاهش دهید. انجمن سرطان آمریکا توصیه می کند زنان بین تا سال می توانند هر سال ماموگرافی را شروع کنند، در حالی که زنان تا ساله باید سالانه ماموگرافی انجام دهند. اگر سابقه خانوادگی سرطان پستان یا تخمدان دارید، ممکن است به ماموگرافی مکرر نیاز داشته باشید مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها گزارش داده اند که میلیون بزرگسال آمریکایی (تقریبا درصد) در سال دارای سطح کلسترول لیپوپروتیین با چگالی کم هستند که در محدوده ای است که متخصصان داروی کلسترول یا سایر گزینه های درمانی را توصیه می کنند. بیماری قلبی و سکته مغزی پنجمین علت اصلی مرگ است. به همین دلیل انجمن قلب آمریکا به زنان توصیه می کند که از سالگی هر چهار تا شش سال سطح کلسترول خود را کنترل کنند بعد از سالگی، غربالگری کلسترول یک بار در سال مهم می شود. زیرا با افزایش سن، خطر افزایش می یابد با یک آزمایش خون ساده می توانید از سطح کلسترول کل، کلسترول "خوب" لیپوپروتیین با چگالی بالا، کلسترول بد" و تری گلیسیرید، نوع دیگری از چربی در خون مطلع شوید تعداد مبتلایان به دیابت روز به روز در حال افزایش است. طبق گزارش ملی آمار دیابت ( ) ، تخمین زده شده است که . میلیون مورد جدید دیابت ( . در هر نفر) در میان بزرگسالان سال یا بالاتر در ایالات متحده در سال تشخیص داده شده است بیش از نیمی از این موارد جدید مربوط به سنین تا سال است. این تعداد در مردان و زنان تقریبا برابر بوده است. زندگی با دیابت می تواند خطر ابتلا به بیماری های دیگر را افزایش دهد. اگر در معرض خطر ابتلا به دیابت هستید، ممکن است لازم باشد هر سه سال پس از سالگی از نظر ابتلا احتمالی به و دیابت غربالگری شوید برخی از عوامل خطرساز دیابت شامل عدم تحرک جسمی، چاقی شدید، داشتن یک فامیل درجه یک مبتلا به دیابت است. خوشبختانه، فقط یک و یا خون ساده برای بررسی سطح قند شما کافی است ابتلا به می تواند به رگ های خونی آسیب برساند و خطر سکته مغزی و حمله قلبی را افزایش دهد طبق، حدود میلیون بزرگسال آمریکایی فشار خون بالا دارند. زنان در طول زندگی در حدود مردان به فشار خون بالا مبتلا می شوند. انجمن قلب آمریکا گزارش داده است که احتمال ابتلا به فشار خون در خانم ها پس از یایسگی به میزان قابل توجهی افزایش می یابد. از این رو، مهم است که فشار خون به طور منظم کنترل شود. می توانید فشار خون خود را در کلینیک پزشک و برخی از داروخانه ها بررسی کنید. حتی می توانید یک کیت کنترل فشار خون در منزل تهیه کرده و خودتان آن را چک کنید اگر فشار خون شما از / میلی متر جیوه بیشتر است، با پزشک خود مشورت کنید. شما می توانید از طریق رژیم غذایی، ورزش و دارو فشار خون خود را کاهش دهید زن بودن شما را در معرض خطر و شکستگی استخوان قرار می دهد. پوکی استخوان به دلیل کاهش سطح هورمون استروژن در بدن مربوط به سن که نقش محافظتی در استخوان ها در زنان دارد، رخ می دهد. از حدود میلیون آمریکایی مبتلا به پوکی استخوان، حدود میلیون یا درصد زنان هستند. علاوه بر این، تقریبا یک نفر از دو زن بالای سال به پوکی استخوان مبتلا می شود. مطالعه ای که در سال در مجله منتشر شد، نشان داد که بین سن، زمان یایسگی و تراکم مواد معدنی استخوان رابطه مثبت معنی داری وجود دارد. از این رو، غربالگری پوکی استخوان در زنان سال به بالا مهم است. آزمایش چگالی استخوان را اندازه گیری می کند که میزان استخوان فرد در مفصل ران، ستون فقرات یا استخوان های دیگر را نشان دهد طبق انجمن سرطان آمریکا، هر ساله حدود . میلیون آمریکایی مبتلا به می شوند. زنانی که به میزان قابل توجهی در معرض آفتاب قرار دارند، سابقه خانوادگی سرطان پوست، پوست روشن، وجود خال های متعدد غیر معمول و سابقه چندین تاول زده (به ویژه در اوایل زندگی) در معرض خطر بیشتری هستند تشخیص زود هنگام سرطان پوست دشوار نیست. هر ماه پوست خود را بررسی کنید و به دنبال خال هایی نامتقارن، بزرگ یا حاشیه یا رنگ نامنظم باشید در صورت مشاهده تغییر در خال، سریعا به پزشک مراجعه کنید. سالانه برای معاینه تمام بدن به یک متخصص پوست مراجعه کنید سومین سرطان شایع در مردان و زنان در ایالات متحده است. در سال ، بر اساس، آمریکایی مبتلا به سرطان روده بزرگ بودند. بعلاوه، انجمن سرطان آمریکا اظهار داشته که انتظار می رود سرطان روده بزرگ در طی سال حدود نفر منجر به مرگ شود. موسسه ملی سرطان می گوید: برای محافظت از خود در برابر این سرطان کشنده، افرادی که در معرض خطر بیشتری هستند به دلیل سابقه خانوادگی سرطان روده بزرگ یا پولیپ یا بیماری التهابی روده یا برخی شرایط ارثی، باید قبل از سالگی غربالگری کنند. حتی ممکن است توصیه شود که غربالگری های مکرر بیشتری صورت بگیرد. برخی از غربالگری های سرطان روده بزرگ، عبارتند از: آزمایش خون پنهان مدفوع با حساسیت بالا ( FOBT ) آزمایش مدفوع سیگموییدوسکوپی کولونوسکوپی استاندارد یا نوری کولونوسکوپی مجازی، آب مروارید، گلوکوم و دژنراسیون ماکولا چهار مشکل شایع چشم در زنان پس از چهل سالگی است برای تشخیص هر گونه مشکل سلامت چشم، از تغییرات بینایی گرفته تا آب مروارید و گلوکوم، معاینات به موقع چشم مهم هستند به یاد داشته باشید که بسیاری از بیماری های چشمی هیچ علایم و نشانه های هشدار دهنده اولیه ندارند. اما یک معاینه چشم پزشکی می تواند بیماری های چشمی را در مراحل اولیه قبل از وقوع کاهش بینایی تشخیص دهد. تشخیص و درمان به موقع می تواند به نجات بینایی شما کمک کند انستیتوی ملی چشم یک معاینه چشم را برای همه افراد سال به بالا توصیه می کند. حتی اگر مشکلی در بینایی ندارید، برای معاینه چشم به متخصص مراقبت از چشم خود مراجعه کنید. بسته به عوامل خطر خاص شما، او به شما می گوید که هر چند وقت یک بار باید برای معاینه بعدی اقدام کنید. اگر دیابت دارید، حداقل هر سال معاینه چشم انجام دهید مطابق انجمن دندانپزشکی آمریکا، مرتبط با پیری شامل خشکی دهان، پوسیدگی ریشه و تاج و پریودنتیت است. شما باید هر ساله برای معاینه به دندانپزشک مراجعه کنید. این موضوع نه تنها برای تشخیص به موقع مشکلات دهان، بلکه برای رد احتمال سرطان دهان نیز مهم است طبق آکادمی دندانپزشکی عمومی، ششمین سرطان شایع در میان بزرگسالان آمریکایی است. برای خانم های بالای سال یک معاینه سالانه دندانپزشکی توصیه می شود. اما زنانی که سیگار می کشند یا الکل مصرف می کنند در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به بیماری های لثه و سرطان های دهان قرار دارند. در این صورت معاینه های دندانپزشکی هر شش ماه توصیه می شود منبع |
افزایش سایز سینه برای بسیاری از افراد، نمادی از زیبایی و تقویت زنانگی در زن محسوب می شود. بیشتر خانم ها می خواهند بدنی کامل داشته باشند و به همین دلیل ممکن است آن ها به دنبال راهکارهای خانگی برای افزایش سایز سینه خود باشند. از نظر پزشکی، زنان برای بزرگ کردن سینه نیاز به جراحی های خاص با استفاده از را دارند. در این جراحی، یک جراح پروتز های تشکیل شده از جنس سالین و سیلیکون را در زیر بافت سینه قرار می دهد تا به اصطلاح پف کند. اما این روش های جراحی ممکن است با بروز برخی عوارض جانبی همراه باشد و از طرفی هم متوسط طول عمر یک پروتز ممکن است سال باشد اما برخی روش های طبیعی برای افزایش سایز سینه مانند ماساژ وجود دارند. سینه های زنان فقط بعد از و شیردهی بزرگتر می شوند. سینه ها به طور طبیعی تا سال پس از اولین دوره زن رشد می کنند. یا سینه سمت چپ بزرگتر از راست است. در حالی که به نظر می رسد هر دو یک اندازه باشند. اندازه سینه در کل زندگی یک زن تقریبا برابر تغییر می کند و تا حدودی اندازه سینه به نوع سوتین های که زن استفاده می کند بستگی دارد. مصریان باستان اولین کسانی بودند که را که در سال پیش در مورد پاپیروس ثبت شد، شناسایی کردند. همچنین مردان می توانند به مبتلا شوند. راهکارهای افزایش اندازه سینه در خانه استفاده از ماساژ دادن، تمرینات بزرگ کردن سینه و مصرف غذاهایی است که باعث بزرگتر شدن آن می شوند. می توان اندازه سینه های خود را به طور طبیعی افزایش داد. برخی از راهکارها برای افزایش سایر سینه ها عبارتند از: هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید غذاهایی مانند شیر، میوه و آجیل می توانند به بزرگ شدن طبیعی سینه کمک کنند. در اینجا چند دستور العمل سالم وجود دارد که نتایج را در یک ماه تضمین می کند. یک راه درمانی طبیعی بوده است. بدن را با ذهن متحد می کند و در مقابله با بیماری های روانی موثر است. برخی از روش های یوگا به عنوان یک راهکار خانگی برای افزایش سایر سینه در نظر گرفته می شوند. در این روش که به زانو زدن شتر معروف است روی زانوهایتان بایستید و پاهایتان را کنار هم قرار دهید. به آرامی به سمت عقب برگردید و دست‌هایتان را روی پاشنه پا بگذارید. سپس کمر خود را قوس داده و دنده‌هایتان را کش دهید. سرتان باید به سمت زمین کشیده شود. این روش همچنین به شما هضم خوبی می کند و باعث کاهش چربی بازوها و ران می شود. برای بزرگ کردن سینه ها به غیر از بهبود سلامت کلی، ماساژ باعث افزایش گردش خون و کشش بافت های درون پستان می شود تا باعث شود آنها بزرگ و محکم به نظر برسند. مقداری روغن را در کف دست خود قرار داده و سینه ها را مالش دهید. در حدود دقیقه با حرکات دایره ای آنها را مالش دهید. این کار را دو بار در روز برای چند ماه انجام دهید تا نتایج مثبتی کسب کنید. ماساژ یکی از بهترین راهها برای افزایش سایز سینه است و استفاده از روغن های طبیعی یا لوسیون همراه با ماساژ می تواند تاثیر بیشتری داشته باشد. برخی از روغن های گیاهی که می توان همراه با ماساژدرمانی سینه ها از آن ها استفاده کرد، عبارتند از: رازیانه روغن زیتون روغن بذر کتان کرم های بزرگ کننده سینه روغن زیتون به عنوان یکی از موثرترین داروهای خانگی برای بزرگ کردن پستان در نظر گرفته می شود. ماساژ منظم با روغن زیتون می تواند باعث شود سینه ها نرم و سفت به نظر برسند. علاوه بر این، استفاده از روغن زیتون می تواند به کاهش خطر ابتلا به سرطان پستان کمک کند. روغن های محبوب دیگری که در روز استفاده می شود روغن اسطوخودوس و روغن درخت چای است. آنها رشد بافت سینه را تحریک می کنند و باعث افزایش اندازه کلی آنها می شوند. روغن درخت چای و روغن اسطوخودوس را در مقادیر مساوی مخلوط کرده و حدود دقیقه روی پستان خود بمالید. آن را با آب ولرم بشویید و حداقل یک ماه این کار را روزانه تکرار کنید. بهترین راه طبیعی برای افزایش اندازه سینه ها، انجام یک ماساژ روغنی است که می تواند شامل مراحل زیر باشد: دستان خود را به صورت گردش در هر دو سینه حرکت دهید. هر دو سینه ها را به سمت یکدیگر بکشانید. هر روز بار با استفاده از برخی روغن های طبیعی ذکر شده این تمرینات را تکرار کنید. استفاده بیش از حد روغن ها می تواند منجر به التهاب و حساسیت شود. برای بزرگ کردن سینه مصرف برخی از مکمل ها ممکن است در بزرگ کردن سایز سینه تا اندازه ای تاثیر داشته باشند و بیشتر آن ها از مواد طبیعی ساخته شده و عوارض جانبی به همراه ندارند. تنها چیزی که می تواند ت ثیر بگذارد، کرم، لوسیون یا کپسول می باشد که ممکن است منجر به بروز حساسیت و شود. قبل از تصمیم به استفاده از مکمل های برای بزرگ کردن سینه، حتما با پزشک مشورت کنید. برای این کار، عسل، زردچوبه و آب پیاز را با هم ترکیب کرده و روی سینه خود بمالید. این ترکیب می تواند به تقویت سینه های سینه و افزایش اندازه سینه کمک کند. برای به دست آوردن نتیجه موثر، باید این روش درمانی را قبل از خواب اعمال کنید و اجازه دهید تا صبح بماند و صبح آن را با آب ولرم بشویید. پوشیدن سینه بند کوچک یا خیلی بزرگ می تواند سینه های شما را کوچکتر از آنچه هستند نشان دهد. یک سینه بند بپوشید که به سینه شما کمک کند تا بلند شود. سینه بند های ضعیف نیز می تواند بسیار ناراحت کننده باشد. علاوه بر آن افزایش اندازه پستان به روش طبیعی خوب است و می تواند اعتماد به نفس فرد را تقویت کند. بر همین اساس به عنوان برخی راهکارهای ساده می توانید موارد زیر را درنظر بگیرید: ماساژ منظم پستان تولید پرولاکتین را افزایش می دهد. پرولاکتین هورمونی است که مسیول بزرگ شدن پستان می باشد. مصرف چای ریشه قاصدک هم می تواند به رشد سلول ها و بافت های جدید پستان کمک می کند. برای نتایج بهتر باید دو بار در روز مصرف شود. غذاهای غنی از استروژن مانند سیب، دانه شنبلیله، روغن زیتون، پرتقال، هلو، لبنیات، گردو، زنجبیل، بادام زمینی و غیره. را به رژیم غذایی روزمره خود اضافه کنید. توصیه می شود از روغن های اساسی مانند روغن زیتون، روغن درخت چای و روغن اسطوخودوس برای ماساژ روزانه بار استفاده کنید. این روغن ها همچنین می توانند از بروز خطرات سرطان و سایر آلرژی ها جلوگیری کنند. سینه های زنان در دوران شیردهی به دلیل ذخیره شیر در آن بزرگتر می شوند و اندازه سینه بعد از متوقف شدن شیر دهی، تمایل به کوچک شدن دارند. با افزایش انگیزه های جنسی، هیجان پس از ازدواج ایجاد می شود. در این مرحله، به دلیل برانگیختگی جنسی، نوک سینه های زنان تمایل به نعوظ دارند. رگ های ریز در پستان نمایان می شوند که اغلب به عنوان نشانه افزایش اندازه سینه در نظر گرفته می شوند. مکیدن پستان باعث تحریک میل جنسی می شود اما سینه ها را بزرگ نمی کند. مصرف فرآورده های شیر باعث بزرگتر شدن آن می شود. رابطه جنسی منظم باعث افزایش اندازه پستان نمی شود. البته رابطه جنسی اثرات نوک پستان را تحریک کرده و سینه ها را سفت می کند. منابع: |
فرق بین جوش و تبخال تناسلی چیست؟ کسانی این سوال را پزشگ متخصص می پرسند که در ناحیه تناسلی خویش احساس یک ضایعه پوستی دارند. جوش های تناسلی هنگامی اتفاق میفتند که آلودگی یا چربی منافذ پوستی را مسدود کند. این منجر به برجستگی های قرمز پر از چرک سفید شده که در منافذ جمع و روی پوست ظاهر می شود. تبخال دستگاه تناسلی در نتیجه ابتلا به عفونت مقاربتی ( STI ) ناشی از ویروس هرپس سیمپلکس ( HSV ) ایجاد می شود. برخلاف جوش ها، برجستگی های تبخال تمیز یا زرد و حاوی مایع شفاف هستند. هر دو جوش و تبخال به عنوان دسته ای از برجستگی های قرمز ظاهر می شوند. ممکن است هر دو احساس خارش یا تحریک داشته باشند و هر دو می توانند بر روی لب ظاهر شوند. جوش و تبخال هر کدام علایم خاص خودشان را دارند. جوش ها می توانند به تنهایی و یا در دسته های کوچک ظاهر شوند. آنها معمولا گرد هستند. اگر از گن یا لباس زیر تنگ استفاده می کنید، ممکن است جاهایی که بند یا لباس زیر منافذ پوست شما را مسدود کرده است، جوش بزند. اگر جوش ها را فشار دهید یا دست بزنید، احساس سفتی می کنید. احتمال دارد پر از چرک سفید شوند که وقتی در معرض هوا قرار می گیرد، تغییر رنگ دهند. همچنین در صورت اسیب دیدن یا تحریک شدن، ممکن است مایع سفید غلیظ خونریزی کرده یا ترشح پیدا کند. از آنجا که جوش ها در منافذ پوست شما ایجاد می شوند، در پوست عمیق تر نیز به نظر می رسند. آنها فقط در صورت پر شدن از چرک، عفونی می شوند. جوش ها ممکن است دچار خارش یا تحریک شوند اما دردناک نیستند مگر اینکه آنها را فشار دهید. اگر مرتبا لباس زیر خود را عوص نکنید یا در شرایط عرق زیاد قرار بگیرید، احتمال دارد جوش بدتر شود بنابراین ممکن است در هوای گرم یا پس از مدتی ورزش و عرق کردن ناگهان جوش ها ظاهر شوند. جوش ها به سرعت از بین می روند و احتمال دارد فقط جای زخم های جزیی بر جای بگذارند. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید شما ممکن است سالها به تبخال تناسلی مبتلا باشید اما علایمی از آن را تجربه نکنید. در طی شیوع تبخال، تاول های ریز و دردناکی را مشاهده می کنید که با مایع شفاف پر شده اند. تاول ها ممکن است به صورت خوشه ای بروز پیدا کنند. همچنین می توانند روی رکتوم و دهان شما ظاهر شوند. تاول ها تمایل به پهن شدن دارند. سایر علایم شیوع تبخال می تواند شامل موارد زیر باشد: سردرد درد یا تب شدید درجه فارنهایت (حدود درجه سانتیگراد) یا بالاتر با پارگی تاول های تبخال، مایعات خارج می شوند و می توانند درد بیشتری ایجاد کنند. تاول ها ممکن است به مدت هفته بهبود پیدا نکنند. بهبودی آنها احتمال دارد طول بکشد. پس از ابتلا به ویروس، علایم ممکن است در هر زمانی می توانند بروز پیدا کنند. بعد از اولین علایم، آنها معمولا شدت کمتری دارند اما هنوز هم می توانند دردناک باشند. جوش در نتیجه انسداد منافذ ایجاد می شود، اما تماس جنسی در بروز آن تاثیری ندارد. در درجه اول از طریق رابطه جنسی دستگاه تناسلی منتشر می شود اما از طریق رابطه جنسی دهانی یا مقعدی هم انتقال پیدا می کند. جوش ها یا آکنه در اثر تجمع چربی و پوست مرده در منافذ پوست یا فولیکول مو ایجاد می شوند. سایر علت های برجستگی های جوش مانند، عبارتند از: موهای فرورفته سوزش در نتیجه موهای بریده شده ای ایجاد می شود که به صورت وارونه در پوست رشد می کنند. تحریک ناشی از قرار گرفتن در معرض ماده حساسیت زا یا تحریک کننده مانند عطر، گیاه یا مواد موجود در جواهرات است. یک عفونت باکتریایی یا قارچی در فولیکول مو است فولیکولیت. می تواند باعث پر شدن فولیکول از چرک و پوسته شود. همچنین ممکن است التهاب یا خارش ایجاد کند. تبخال از طریق تماس جنسی با شخصی که ویروس HSV دارد، منتقل می شود. ویروس تبخال تناسلی دو نوع است: HSV - . این ویروس از طریق تماس با بزاق حاوی ویروس تبخال انتشار پیدا می کند و می تواند باعث تبخال دستگاه تناسلی شود. HSV - . این ویروس از طریق تماس جنسی منتشر می شود و عامل اصلی تبخال دستگاه تناسلی است. رابطه جنسی، دهانی یا مقعدی می تواند ویروس را انتشار دهد، حتی اگر علایم شیوع آن وجود نداشته باشد. در هنگام رابطه جنسی، با وجود استفاده از کاندوم یا هر روش مانع دیگری برای پیشگیری از این بیماری باز هم متاسفانه امکان انتقال بیماری وجود دارد. جوش ها با رعایت بهداشت شخصی و یا استفاده از روش های درمانی بدون نسخه ( OTC ) به راحتی قابل درمان هستند. اگر بعد از رابطه جنسی تاول های دردناک و پر از مایعات مشاهده کردید بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید. پزشک فقط با مشاهده برجستگی ها قادر به تشخیص بیماری است. پزشک می تواند با یکی از چندین آزمایش تشخیص را ت یید کند. پزشک یک ضایعه یا تاول را برای آزمایش به آزمایشگاه می فرستد. نمونه می تواند نشان دهد که آیا ویروس باعث شیوع تبخال تناسلی شده است یا خیر. نتایج پس از حدود یک هفته آماده می شوند. این آزمایشات که به آزمایشات تقویت نوکلییک معروف هستند، اغلب با استفاده از واکنش زنجیره ای پلیمراز ( PCR ) انجام می شود تا ویروس به سرعت تکثیر یابد. این یک روش سریع و دقیق برای تشخیص HSV است. نتایج در حدود ساعت در دسترس هستند. پزشک یک نمونه خون گرفته و آن را برای تجزیه و تحلیل برخی از آنتی بادی های HSV به آزمایشگاه می فرستد. نتیجه این آزمایش نیز حدود یک هفته طول می کشد. اگر پزشک بیماری تبخال را تایید کند، ممکن است شما را به یک متخصص زنان و زایمان ارجاع دهد. اگر بدون داشتن کاندوم یا روش پیشگیری دیگر، تماس جنسی داشته باشید، ممکن است در معرض خطر سایر بیماری های امیزشی دیگر قراربگیرید. با این حال، غربالگری عمومی برای HSV در افراد بدون علایم یا ریسک خیلی کم توصیه نمی شود زیرا آزمایشات در هنگام بروز عفونت نتایج بهتری را نشان می دهند. علایم جوش و تبخال دستگاه تناسلی را می توانید در خانه درمان کنید. جوش ها معمولا بعد از یک هفته از بین می روند. بیماری HSV قابل درمان نیست، اما شما می توانید علایم خود را در منزل کنترل کنید. جوش های دستگاه تناسلی را دست نزنید. این می تواند بیماری را بدتر کرده و جای زخم ایجاد کند. شما می توانید جوش های دستگاه تناسلی را به روش های مختلفی در خانه درمان کنید: روزانه چهار بار یک پارچه گرم و مرطوب به جوش ها بمالید. برای تمیز کردن ناحیه آسیب دیده از صابون ضد باکتری ملایم استفاده کنید. از یک محصول ضد آکنه ملایم همراه با بنزوییل پراکسید یا سالیسیلیک اسید استفاده شود. دو قطره روغن درخت چای را که در روغن حامل رقیق شده است بگذارید تا التهاب را تسکین دهد. برای پیشگیری کرم ضد باکتری موضعی را امتحان کنید. نیوسپورین، باسیتراسین یا کرمهایی با بنزوییل پراکسید و کلیندامایسین به خوبی تاثیر می گذارند. پمادهای سه گانه آنتی بیوتیکی با پلی میکسین B سولفات، باسیتراسین روی و نیومایسین نیز موثر هستند. داشتن رابطه جنسی در حین ابتلا به جوش های دستگاه تناسلی مشکلی ندارد. داروهای خوراکی و ضد ویروسی موضعی می توانند را درمان کنند. درمان باعث پیشگیری از انتقال ویروس به دیگران می شود. تا زمانی که دوره کامل درمان را به پایان نرسانید، رابطه جنسی برقرار نکنید. در صورت انجام این کار، ممکن است این بیماری را به شریک جنسی خود منتقل کنید. تاول های تبخال تناسلی را دست نزنید چون ممکن است ویروس را آسان تر انتقال دهد و درد را بدتر کند. داروهای ضد درد مانند نیز می توانند تبخال تناسلی را تسکین دهند. عوارض جوش به طور کلی خفیف است. عوارض تبخال معمولا شدیدتر است. عوارض ناشی از جوش زدن معلوم نیست. در صورت بروز، ممکن است شامل موارد زیر باشد: پوست تیره یا بی رنگ بافت زخم دایمی یا جای جوش افسردگی یا اضطراب در نتیجه ظاهر پوست اولین تبخال تناسلی معمولا بدترین آنها است، اما علایم آن بدون درمان دردناک بوده و شیوع آن آسانتر است. در صورت عدم درمان تبخال تناسلی ممکن است منجر به موارد زیر شود: ناباروری التهاب گلو جای زخم دایمی آسیب به کبد ( عفونت چشم (کراتیت) پوست تیره یا بی رنگ التهاب مغزی ( التهاب غشای مغز یا ستون فقرات ( از دست دادن بینایی ناشی از تبخال در چشم به راحتی می توانید جوش های دستگاه تناسلی را در خانه درمان کنید اما اگر در عرض یک هفته یا بیشتر از بین نرفتند، در صورت بروز وضعیت دیگری در جوش های خود به پزشک مراجعه کنید. بیماری تبخال قابل درمان نیست اما با آنتی بیوتیک های تجویز شده و مسکن بدون نسخه با موفقیت قابل درمان است. محققان در حال تلاش برای یافتن یک درمان یا واکسن برای آنها هستند. جوش ها به دلایل زیادی می توانند به طور ناگهانی ظاهر شوند، بنابراین پیشگیری کامل از آنها دشوار است. تمیز نگه داشتن قسمت از بدن با یک پاک کننده ملایم معمولا برای پیشگیری از بروز جوش ها کافی است. برای جلوگیری از ابتلا به تبخال می توانید هر بار که رابطه جنسی محافظت شده داشته باشید. برای جلوگیری از جوش: لباس زیر نخی و گشاد بپوشید. به خصوص پس از تعریق زیاد به طور مرتب دوش یا حمام بگیرید. حداقل یک یا دو بار در روز ناحیه تناسلی خود را بشویید تا پوست مرده و چربی اضافی از بین برود. در صورت پرهیز از رابطه جنسی، می توان از انتقال تبخال به طور کامل جلوگیری کرد. برای جلوگیری از انقباض یا بروز HSV در هنگام رابطه جنسی: اگر شما یا شریک زندگی خود تبخال تناسلی دارید، رابطه جنسی برقرار نکنید. هر زمان که رابطه جنسی دارید از کاندوم یا روش مانع دیگری استفاده کنید. هنگام رابطه جنسی دهانی، از سد دندان، کاندوم یا روش مانع دیگری استفاده کنید. منبع: |
علت ورم کردن بدن یا ادم، التهاب ناشی از مایع اضافی جمع شده در بافت های مختلف بدن می باشد. ادم می تواند بر روی هر قسمت از بدن ت ثیر بگذارد. ادم بیشتر در دست ها، بازوها، پاها و مچ پا دیده شود. ادم می تواند عوارض ناشی از دارو، بارداری یا بیماری زمینه ای مانند، بیماری کلیوی یا باشد. مصرف دارو برای از بین بردن مایعات اضافی و کاهش میزان نمک در غذا اغلب ادم را تسکین می دهد. وقتی ادم نشانه یک بیماری زمینه ای است، خود بیماری نیاز به به درمان جداگانه دارد. ادم یا ورن بدن می تواند با برخی علایم دیگر همراه باشد، از جمله: افزایش اندازه شکم پوستی کشیده یا براق پوستی که پس از چند ثانیه فشار دادن، یک گودی (حفره) را حفظ می کند. التهاب یا پف بافت به طور مستقیم در زیر پوست، به ویژه در پاها یا بازوها اگر در قسمتی از بدن خود، پوستی کشیده یا براق یا پوستی دارید که پس از فشار دادن (حفره) ، گودی خودش را حفظ می کند، یا بروز شرایط زیر با پزشک تماس بگیرید: مشکل تنفس این علایم می تواند نشانه هایی از ادم ریوی باشد که نیاز به درمان فوری دارد. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید اگر بعد از مدت زمان طولانی نشستن دچار درد و التهاب پا شده اید که برطرف نمی شود، با پزشک خود تماس بگیرید. درد و التهاب مداوم پا می تواند نشان دهنده لخته شدن خون در اعماق رگ باشد که علایم ترومبوز ورید عمقی یا DVT است. ورم هنگامی اتفاق میفند که رگ های خونی کوچک در بدن (مویرگ ها) مایعاتی را ترشح می کنند. این مایع در بافت های اطراف جمع شده و منجر به التهاب می شود. موارد خفیف ادم ممکن است ناشی از موارد زیر باشد: بارداری داشتن علایم قبل از قاعدگی خوردن بیش از حد غذای شور نشستن یا ماندن بیش از حد در یک وضعیت ادم همچنین می تواند از عوارض جانبی برخی داروها باشد، از جمله: استروژن ها داروهای استروییدی برخی از داروهای دیابت داروهای ضد انعقادی غیراستروییدی در بعضی موارد، علت ورم کردن بدن ممکن است نشانه ای از یک بیماری پزشکی جدی باشد. چندین بیماری احتمال دارد باعث ادم شود علت ورم کردن بدن می تواند یکی از موارد زیر باشد. در نتیجه آسیب کبدی ( ممکن است مایعات در حفره شکم و در پاها تجمع یابد. هنگامی که به بیماری کلیوی مبتلا هستید، تجمع مایعات و سدیم اضافی در گردش خون می تواند باعث ورم شود. ادم مرتبط با بیماری کلیوی معمولا در پاها و اطراف چشم رخ می دهد. آسیب به رگ های خونی کوچک و فیلتر کننده در کلیه ها می تواند منجر به سندرم نفروتیک شود. در سندرم نفروتیک، کاهش سطح پروتیین (آلبومین) در خون می تواند منجر به تجمع مایعات و ورم شود. در صورت نارسایی مزمن وریدی، دریچه های یک طرفه در رگ های پا ضعیف شده یا آسیب می بیند. این شرایط باعث تجمع خون در رگ های پا و تورم می شود. ورم کردن ناگهانی یک پا همراه با درد در عضله ساق پا می تواند به دلیل لخته شدن خون (ترومبوز ورید عمقی یا DVT ) در یکی از رگ های پا باشد. کمبود شدید پروتیین در رژیم غذایی برای مدت زمان طولانی می تواند منجر به تجمع مایعات و ورم شود. سیستم لنفاوی بدن به دفع مایعات اضافی از بافت ها کمک می کند. آسیب دیدگی این سیستم می تواند منجر به تجمع آب در بدن شود. اگر نارسایی احتقانی قلب داشته باشید، یکی از حفره های پایین قلب توانایی پمپاژ خون به طور موثر را از دست می دهند. در نتیجه، خون می تواند در پاها، مچ پا و پاهای بالا برود و باعث ورم شود. نارسایی احتقانی قلب همچنین می تواند باعث تورم در شکم شود. گاهی اوقات، این وضعیت منجر به تجمع مایعات در ریه ها (ادم ریوی) و تنگی نفس می شود. در دوران بارداری بدن به دلیل مایعات مورد نیاز جنین و جفت بیشتر از حد معمول سدیم و آب را نگه می دارد. این وضعیت در بدن زنان می تواند خطر ابتلا به ادم را افزایش دهد. در صورت استفاده از داروهای خاص، ممکن است خطر ادم افزایش یابد، از جمله: استروژن ها داروهای استروییدی برخی از داروهای دیابت داروهای فشار خون بالا داروهای ضد انعقادی غیراستروییدی یک بیماری مزمن مانند نارسایی احتقانی قلب یا بیماری کبد یا کلیه می تواند خطر ادم را افزایش دهد. همچنین، جراحی ممکن است گاهی اوقات یک گره لنفاوی را مسدود کند و منجر به تورم در بازو یا پا، فقط در یک طرف شود. ورم بدن در صورت عدم درمان، می تواند باعث بروز برخی عوارض جانبی شود، از جمله: سفتی، سختی مشکل در راه رفتن التهاب های دردناک کاهش گردش خون ایجاد زخم بین لایه های بافتی افزایش خطر ابتلا به زخم های پوستی افزایش خطر عفونت در ناحیه ملتهب شده کاهش کشش عروق، رگها، مفاصل و عضلات پوست کشیده که می تواند دچار خارش و ناراحتی شود. برای فهمیدن اینکه چه چیزی ممکن است باعث ایجاد ادم شود، ابتدا پزشک معاینه فیزیکی انجام می دهد و در مورد سوابق پزشکی از شما سوالاتی می پرسد. این اطلاعات اغلب برای تعیین علت اصلی ورم کافی است. در بعضی موارد، تصویربرداری اشعه ایکس، معاینات، تصویربرداری با تشدید مغناطیسی، یا ممکن است لازم باشد. ادم خفیف معمولا به خصوص با بالا بردن اندام آسیب دیده بالاتر از قلب به خودی خود برطرف می شود. ادم شدیدتر ممکن است با داروهای دفع مایعات اضافی از بدن، درمان شود. با این حال، پزشک با توجه به سابقه پزشکی بیمار علت را تشخیص می دهد و روند درمانی مناسب را پیشنهاد می کند. درمان علت اصلی ورم کردن بدن به مدیریت طولانی مدت نیاز دارد. اگر ادم در نتیجه استفاده از دارو بروز کرده باشد، پزشک ممکن است نسخه را تغییر دهد یا داروی دیگری که باعث ایجاد ادم نمی شود را جایگزین کند. موارد زیر ممکن است به کاهش ادم کمک کرده و از بازگشت آن جلوگیری کند. قبل از اینکه این تکنیک های مراقبت از خود را امتحان کنید، از پزشک خود درمورد اینکه کدام یک مناسب هستند مشورت کنید. حرکت دادن و استفاده از عضلات در قسمتی از بدن که تحت ت ثیر ادم قرار دارند، به ویژه پاها، ممکن است به پمپاژ مایعات اضافی به سمت قلب کمک کند. از پزشک خود در مورد تمریناتی که می توانید تورم را کاهش دهید، سوال کنید. قسمت ملتهب بدن خود را چندین بار در روز بالای سطح قلب خود نگه دارید. در بعضی موارد، بالا بردن قسمت بدن آسیب دیده هنگام خواب ممکن است مفید باشد. بستن ناحیه آسیب دیده به سمت قلب با استفاده از باند محکم، اما نه دردناک، ممکن است به انتقال مایعات اضافی به خارج از آن منطقه کمک کند. اگر یکی از اندام های تحتانی شما تحت ت ثیر ادم قرار گرفته باشد، پزشک می تواند استفاده از جوراب های واریس را برای جلوگیری از التهاب بیشتر توصیه کند. این لباس ها به اندام فشار می آورند تا از جمع شدن مایعات در بافت جلوگیری کنند. ناحیه آسیب دیده را تمیز، مرطوب و بدون آسیب نگه دارید. پوست خشک و ترک خورده بیشتر در معرض خراش، بریدگی و عفونت قرار می گیرد. به توصیه های پزشک در مورد محدود کردن میزان نمک مصرفی خود عمل کنید. نمک می تواند احتباس مایعات را افزایش داده و ادم را بدتر کند. ادم می تواند به صورت حفره ای و یا غیر حفره ای باشد. ادم بدون حفره، عدم ایجاد تورفتگی در پوست هنگام اعمال فشار است. در ادم حفره ای فشار انگشت به محل ملتهب شده منجر به تورفتگی یا ایجاد یک گودال در پوست می شود. از عمق و زمان لازم برای رفع تورفتگی برای درجه بندی ورم حفره ای استفاده می شود. مقیاس درجه بندی از تا است، جایی که به معنای عدم وجود ادم و به معنای درجه شدید حفره در پوست مبتلا به ادم است که حتی پس از حذف فشار بیش از ثانیه ادامه دارد. ادم دو دسته عمده وجود دارد. ادم حاد و مزمن. ادم حاد معمولا کمتر از ساعت طول می کشد، در حالی که ادم مزمن طولانی تر است. ادم حاد توسط سلولیت، ضربه و مسدود کننده های کانال کلسیم ایجاد می شود. ادم مزمن ناشی از بیماری های مزمن پزشکی مانند نارسایی احتقانی قلب، بیماری کبدی و بیماری کلیوی است. بسته به علت اصلی، ادم در ریه ها و پاها می تواند به طور بالقوه خطرنام باشد. ادم در ریه ها ناشی از آمبولی ریوی، نارسایی احتقانی قلب یا بیماری کلیوی می تواند خطر مرگ را به همراه داشته باشد. با این حال، ادم در پاها ناشی از نارسایی وریدی به طور معمول جدی نیست اما می تواند منجر به درد، خونریزی، عفونت های پوستی و غیره گردد. داروهای خاصی مانند مسدود کننده های کانال کلسیم، داروهای هورمون درمانی و داروهای ضد التهاب غیر استروییدی همه می توانند منجر به ادم شوند. جوراب واریس می توانند به از بین بردن ادم وابسته مانند ادم ناشی از نارسایی وریدی یا ورم لنفاوی کمک کنند. سایر روش های درمانی توصیه شده شامل افزایش سطح پا است که می تواند بازگشت وریدی را بهبود بخشد و در نتیجه ادم وابسته را کاهش دهد. با این حال، اگر ادم به دلیل شرایطی مانند بیماری های کلیوی یا قلبی باشد، جوراب های فشاری ممکن است اثر محدودی داشته باشند. در چنین مواردی، شرایط فقط در صورت تخلیه مایعات اضافی از بدن بهبود می یابد اما ادم لزوما نتیجه رایج جراحی نیست. اگر به دنبال جراحی، ادم به وجود آمد، بیمار باید از پزشک درخواست کند تا علت ورم را دریابد. توصیه برای مصرف آب به علت ادم بستگی دارد. ادم ناشی از بیماری قلبی یا بیماری کلیوی به طور معمول به محدودیت مصرف مایعات نیاز دارد. به بیماران توصیه می شود مصرف آب روزانه خود را تقریبا به - . لیتر در روز محدود کنند بنابراین، نباید مصرف آب افزایش یابد. درصورتی که قبلا تحت مراقبت یک پزشک متخصص برای شرایط پزشکی فعلی نبوده اید، احتمالا با مراجعه به پزشک خانواده روند درمانی خود را شروع، می کنید. برای آمادگی بیشتر هنگام مراجعه به پزشک، بهتر است: علایمی را که تجربه می کنید بنویسید. از هرگونه محدودیت قبل از قرار ملاقات آگاه باشید. لیستی از اطلاعات پزشکی اصلی خود، شامل سایر سابقه بیماری نام داروها، ویتامین ها یا مکمل هایی که استفاده می کنید را بنویسید. آیا شرایط من موقتی است؟ آیا نیاز به درمان خواهم داشت؟ علل احتمالی علایم من چیست؟ چه روش های درمانی موجود است؟ من مشکلات پزشکی دیگری دارم. آیا این درمان با آنها تداخل می کند؟ به چه نوع آزمایشاتی نیاز دارم؟ آیا این آزمایشات به آمادگی خاصی نیاز دارد؟ آیا بروشور یا مواد چاپی دیگری دارید که بتوانم با خود به خانه ببرم؟ بازدید از چه وب سایت هایی را پیشنهاد می کنید؟ پزشک احتمالا تعدادی سوال از می پرسد، از جمله: آیا قبلا ادم داشته اید؟ آیا مشروب میخوری؟ چه علایمی را تجربه می کنید؟ چه نوع غذاهایی را به طور منظم می خورید؟ چه مدت است که این علایم را تجربه می کنید؟ آیا مصرف نمک و غذاهای شور را محدود می کنید؟ به نظر می رسد چیزی باعث بهبود علایم تان شود؟ آیا بعد از استراحت شبانه در رختخواب التهاب کمتری دارید؟ به نظر می رسد چیزی باعث بدتر شدن علایم تان می شود؟ آیا متوجه التهاب در سراسر بدن خود شده اید یا به نظر می رسد فقط در یک ناحیه مانند بازو یا پا وجود دارد؟ |
فلج بل و کرونا ویروس یکی از مواردی هست که مورد بررسی محققین عفونی و نرولوژیست ها قرار گرفت. در بیماری کرونا عمدتا علایم تنفسی را میبینیم. با این حال، تعداد کمی از بیماران ممکن است علایم عصبی را تجربه کنند. در تعداد معدودی از بیماران مبتلا به کرونا، این علایم عصبی گزارش داده شده است. در یک مورد گزارش ابتلا به بیماری کرونا که علایمی از فلج بل دیده شده است، مربوط به یک خانم ساله بوده که به دلیل آویزان شدن صورت از سمت چپ در بیمارستان بستری می شود. معاینه فیزیکی، فلج سمت چپ صورت را نشان داد. مغز هیچ اختلالی از مغز بیمار را ثبت نکرده اما قفسه سینه علایمی از درگیری ریه ها به عفونت تنفسی را نشان داده است. پزشکان می گویند بیمار هیچگونه تب، آبریزش بینی، سرفه و سایر علایم نداشت و سابقه سرماخوردگی قبل از شروع نداشت. نتایج آزمایش سواب گلو برای تشخیص بیماری کرونا در این بیمار مثبت بوده است. در حالی که آنتی ژن های رایج ویروس آنفلوانزا منفی آزمایش شدند. علایم فلج چپ صورت پس از درمان ضد ویروسی برطرف شد. این مورد ثبت شده از بیمار نشان می دهد که COVID - ممکن است با فلج بل ارتباط داشته باشد و منجر به بروز برخی از علایم شود. به نظر می رسد همه گیری بیماری کرونا با چندین سندرم عصبی مرتبط بوده است. در بررسی های صورت گرفته برای هشت بیمار مورد بررسی قرار گرفتند. در سه بیمار، فلج صورت اولین علامت ابتلا به بیماری کرونا بود. آسیب عصبی منجر به اختلال عملکرد خفیف در پنج بیمار و علایم متوسط در سه نفر شد. در آزمایش PCR این بیماران ویروس کرونا تشخیص داده نشد. از میان این هشت بیمار، هفت نفر زن بودند. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید نتایج کرونا همه این بیماران بر اساس سواب های بینی و حنجره مثبت بوده است. میانگین سنی بیماران سال (دامنه - سال) بود. در سه بیمار، فلج صورت اولین علامت COVID - بود، در حالی که در نفر باقیمانده، از تا روز پس از شروع سایر علایم بالینی، فلج بل ظاهر شد. همه بیماران علایم خفیف تنفسی و سیستمیک COVID - را تجربه کرده و هیچ یک از آنها به بستری شدن در بیمارستان نیاز نداشتند. طبق سیستم درجه بندی House - Brackmann ، آسیب عصبی منجر به اختلال عملکرد خفیف (درجه ) در پنج بیمار و متوسط (درجه ) در سه بیماران دیده می شد. شش نفر از هفت بیمار با استروییدهای خوراکی (پردنیزون - میلی گرم در روز به مدت - روز) تحت درمان قرار گرفتند و یک نفر متیل پردنیزولون وریدی دریافت کرد. یک بیمار با تظاهرات خفیف، فقط روز بعد با بهبود کامل مراقبت های حمایتی (روان کننده چشم) دریافت کرد. دو بیمار به دلیل احتمال آلودگی به ویروس هرپس سیمپلکس، آسیکلوویر خوراکی همزمان با استروییدها دریافت کردند. بهبودی کامل در پنج بیمار اتفاق افتاد، در حالی که سه نفر دیگر روز پس از شروع علایم عصبی در آخرین پیگیری هنوز دارای درجاتی از ضعف صورت بودند. به طور کلی هفت نفر از هشت بیمار تحت درمان با استرویید قرار گرفتند و همه بیماران به بهبودی کامل یا جزیی از علایم رسیدند. بر همین اساس محققان معتقدند که فلج محیطی صورت باید به طیف علایم عصبی مرتبط با COVID - اضافه شود. بررسی ها نشان می دهد که فلج محیطی صورت می تواند در طی دوره بالینی COVID - اتفاق بیفتد یا سایر مانند تب و علایم تنفسی را پیش بینی کند. به عنوان شایعترین علت فلج محیطی صورت نیز شناخته می شود. به طور کلی فلج بل می تواند باعث ضعف و فلج عضلات صورت گردد. یا دهان، تغییر مزه دهان در قسمت فلج شده یا ترشح بیش از حد بزاق یا اشک نیز از جمله علایمی است که در نتیجه بروز بیماری فلج بل اتفاق میفتد. با این حال بروز یکی از این علایم نشان دهنده مشکل عصب صورت نبوده و برای تشخیص دقیق تر بیمار باید توسط پزشک مورد معاینه قرار بگیرد. علایم مشکل عصب صورت ممکن است با توجه به شدت بیماری و میزان آسیب دیدگی به عصب ها متفاوت باشد. گاهی اوقات ممکن است فقط بخشی از عصب های صورت تحت ت ثیر قرار گرفته و در موارد حاد تمامی عضلات نیمی از صورت به صورت همزمان کاملا فلج شوند. فلج بل ( یا فلج عصب صورت ایدیوپاتیک باعث ضعف موقت و ناگهانی عضلات صورت خواهد شد. بعد از ابتلا به این بیماری نیمی از عضلات صورت فلج شده و افتادگی پیدا می کنند. به عنوان مثال فقط با نیمی از دهان تان می توانید بخندید و یکی از چشم هایتان در برابر بسته شدن مقاومت خواهد کرد. بیماری فلج بل ممکن است در هر سن و سالی اتفاق بیفتد. علت اصلی بروز بیماری فلج بل هنوز مشخص نیست ولی بسیاری از متخصصان بر این باورند که علت اصلی بروز فلج بل التهاباتی است که در عصب های کنترل کننده عضلات نیمی از صورت اتفاق میفتد. فلج بل شایعترین فلج عصب جمجمه است که از کل علل فلج صورت یک طرفه را تشکیل می دهد. زمینه های اصلی ابتلا به فلج بل شامل سرما، خستگی، کاهش مقاومت و نقص ایمنی بدن است. اگرچه هیچ مدرک مستقیمی در دست نیست، اما شواهد غیر مستقیم بیشتر نشان می دهد که فلج بل ارتباط تنگاتنگی با عفونت ویروس ناشی از بیماری کرونا دارد. از طرفی هم سندرم حاد تنفسی حاد کرونا ویروس یک ویروس RNA است که قدرت انتقال آن از یک فرد به فرد بسیار زیاد است و منجر به شیوع این بیماری در بین افراد می شود. در بررسی های اخیر، برخی از محققان اظهار داشتند که COVID - همچنین می تواند منجر به علایم سیستم عصبی مانند، و غیره شود با این حال، بیماران مبتلا به COVID - که در ابتدا با فلج بل مراجعه می کنند، هیچ یک از این علایم را نداشته اند. اکثر بررسی ها نشان می دهد که فلج بل به واکنش پس از عفونت ویروس مربوط می شود. فلج بل معمولا - هفته پس از عفونت ویروس رخ می دهد. بررسی ها نشان داده که آنزیم مبدل آنژیوتانسین ( ACE ) ممکن است به ویروس کرونا متصل شود. این اتصال باعث تغییرات عملکردی در گیرنده نوع ACE /آنژیوتانسین ( ATR ) و عدم تعادل در محور تنظیم کننده طوفات سیتوکین می شود. بیشتر سیستم عصبی و عضله اسکلتی را درگیر می کند. از این طریق ویروس کرونا ممکن است باعث ایجاد برخی علایم عصبی از طریق مکانیسم های مستقیم یا غیرمستقیم شود. آسیب عصب صورت ممکن است به نوعی پاسخ سیستم ایمنی بدن به ویروس کرونا باشد اما باید این تحقیقات در آینده ت یید شود. به طور خلاصه، بیماران مبتلا به COVID - ممکن است در ابتدا با فلج بل مواجه شوند. فلج بل ممکن است به یک واکنش ایمنی ناشی از SARS - CoV - نسبت داده شود. بیماری همه گیر میلیون ها نفر را در سراسر جهان تحت ت ثیر قرار داده و چندین سندرم عصبی مرتبط با این عفونت را نشان داده است. آنوزمیا/آگروزیا، انسفالیت، انسفالوپاتی، عوارض عروقی مغزی، میلیت و، از جمله سایر عوارض عصبی کرونا ویروس بوده است که در تعداد قابل توجهی از بیماران دیده شده است. فلج حاد عصب صورت معمولا در عمل بالینی رخ می دهد و به دلیل عواقب احتمالی عملکردی و زیبایی با پریشانی زیادی همراه است. علت های بسیاری زیادی از جمله عفونت های ویروسی در بروز آن نقش دارند. در بیشتر افراد، بروز فلج بل یک عارضه موقتی بوده و بعد از مدتی درمان می شود. علایم این بیماری معمولا بعد از گذشت چند هفته بهبود یافته و درمان کامل بعد از گذشت ماه اتفاق خواهد افتاد. البته در بعضی از موارد به خصوص ممکن است بعضی از علایم بیماری فلج بل تا انتهای عمر همراه بیمار باقی مانده و هیچ گاه بهبود نیابد. به ندرت پیش میاید که بیماری فلج بل بعد از درمان مجددا برگشته و فرد را درگیر کند. عضلات فلج شده ممکن است به مرور زمان کوتاه و کوچک تر شده و انقباض دایمی در بعضی از قسمت های صورت به وجود بیاورد. فیزیو تراپی به درمان چنین مشکلاتی کمک کرده و می توان با استفاده از ماساژ و ورزش عضلات صورت از بروز مجدد چنین عوارضی اجتناب کرد. منابع: |
علت درد سمت چپ شکم ممکن است در مردان و زنان با همدیگر متفاوت باشد. در برخی موارد درمان این علت ها به علت مخاطرات به جراحی نیاز دارد. برای اینکه بهتر بتوانید به علت درد سمت چپ شکم پی ببرید، باید ابتدا از اندام هایی که در این قسمت از بدن قرار دارند درک درستی داشته باشید. انتهای روده بزرگ، بخش های از روده کوچک، قسمت هایی از تخمدان و رحم، لوله فالوپ چپ و حالب چپ در این قسمت از بدن قرار دارند. درد خفیف در سمت چپ شکم معمولا نگران کننده نیست و ممکن است طی یک یا دو روز خود به خود برطرف شود اما در صورتی که این درد با علایمی مانند تب، کاهش وزن بدون دلیل، مشاهده خون در مدفوع و احساس استفراغ دایم همراه باشد باید سریعا با پزشک خود تماس بگرید. مهمترین عوامل ایجاد درد در سمت چپ پایین شکم، عبارتند از: در بسیاری از موارد، درد سمت چپ و پایین شکم ناشی از است. دیورتیکول به کیسه های کوچکی گفته می شود که به صورت برآمدگی هایی در نقاط ضعیف دیواره روده بزرگ ایجاد می شوند. این کیسه ها به تدریج ملتهب شده و باعث ایجاد عفونت می شوند. دیورتیکول عارضه بسیار شایعی است و حتی میزان ابتلا به آن بعد از سالگی افزایش می یابد. اما دیورتیکولیت شدید یا مزمن فقط با عمل جراحی قابل درمان است. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید یکی از علت های درد سمت چپ شکم تولید شکمی است. عبور گاز از روده و آروغ زدن امری طبیعی است. گاز روده در سراسر دستگاه گوارش، از معده تا رکتوم یافت می شود. تولید نفخ و گاز نتیجه طبیعی هضم غذا است. عواملی مثل جویدن آدامس، بلعیدن بیش از حد هوا و مصرف غذاهای نفاخ باعث تولید نفخ و گازهای شکمی می شوند. تولید نفخ و گازهای شکمی معمولا عارضه جدی نیست و با تغییر سبک زندگی می توان به راحتی از بروز آن پیشگیری کرد. سوء هاضمه یکی از است که معمولا بعد از غذا خوردن اتفاق می افتد. معده شما هنگام خوردن اسید ایجاد می کند. این اسید می تواند مری، معده یا روده شما را تحریک کند. درد معمولا در قسمت فوقانی شکم است اما در موارد نادر ممکن است در قسمت تحتانی شکم نیز احساس شود. سوءهاضمه معمولا خفیف بوده و با حالت تهوع، سیری زودرس، درد و سوزش سردل همراه است. یکی از علت های مهم درد سمت چپ شکم است. به خارج شدن غیر طبیعی هر یک از اعضای بدن از محل اصلی خود فتق گفته می شود. این بیرون زدگی در نتیجه فشار اندام های داخلی یا سایر اعضای بدن از طریق عضله یا بافت اطراف آن رخ می دهد. در برخی موارد با لمس برآمدگی می توان وجود فتق در بدن را تشخیص داد. علایم فتق در هنگام بلند کردن اجسام سنگین شدیدتر می شود. همچنین فتق ممکن است به صورت یک توده یا برآمدگی در شکم یا کشاله ران ایجاد شود. این عارضه در مردان شایع تر از زنان است. هر فتق با علایم مخصوص به خود را دارد. به عنوان مثال فتق های هیاتال برآمدگی ایجاد نمی کنند. تا هنگامی که حرکت نکند هیچ درد یا علامتی ندارد. درد هنگامی شروع می شود که سنگ در کلیه جا به جا شده و به سمت میزنای (لوله ای باریکی که کلیه را به مثانه وصل می کند) حرکت می کند. ادرار ابری یا بدبو و همچنین وجود خون در ادرار می تواند از علایم ابتلا به سنگ کلیه باشد. حرکت سنگ های کلیه با درد شدیدی همراه است. ممکن است در این زمان درد شدیدی در پهلو و پشت و زیر دنده های خود احساس کنید. این درد ممکن است به صورت موجی ایجاد شده و از لحظه ای به لحظه دیگر بهتر یا بدتر شود. هیچ دلیل مشخصی برای ابتلا به سنگ کلیه وجود ندارد. سنگ های کلیه ممکن است در قسمت های مختلف دستگاه ادراری مانند مثانه ایجاد شوند. اما عواملی مانند عفونت های مزمن دستگاه ادارای می توانند خطر ابتلا به سنگ کلیه را افزایش دهند. به وسیله ویروسی به نام وارسلا زوستر ایجاد می شود. این ویروس عامل ایجاد بیماری آبله مرغان است. در صورت ابتلا به آبله مرغان این ویروس برای مدت ها در دستگاه عصبی فرد باقی می ماند. در طول این مدت اگر سیستم ایمنی بدن ضعیف شود این ویروس به صورت بیماری دردناکی به نام زونا ظاهر می شود. ابتلا به این بیماری باعث بی حسی، سوزن سوزن شدن، خارش و حساسیت به لمس در اندام ها می شود. همچنین عفونت زونا باعث ایجاد تاول هایی به خصوص در قسمت های سینه و پشت می شود. در بعضی افراد ممکن است این تاول ها بر روی گردن یا صورت هم ایجاد شوند. این تاول ها به مرور زمان پاره شده و باعث ایجاد ضایعات پوستی می شوند. زونا در هر سنی می تواند رخ دهد ولی معمولا با افزایش سن و بعد از سالگی خطر ابتلا به زونا افزایش می یابد. واکسن زونا می تواند به کاهش احتمال ابتلا به زونا کمک کند. در صورت ابتلا به بیماری زونا شروع سریع درمان می تواند دوره عفونت را کوتاه ترکرده و احتمال ابتلا به سایر عوارض را کاهش دهد. یکی از علل درد سمت چپ شکم در زنان یا درد قایدگی است. گرفتگی عضلات معمولا قبل و در طول دوره قاعدگی اتفاق می افتد. شدت این درد در خانم ها متفاوت است. در برخی از زنان این درد کاملا جزیی است، در حالیکه در برخی دیگر از آنها بسیار شدید است. طوری که باعث ایجاد اختلال در فعالیت های روزمره آنها می شود. این درد که در زیر شکم احساس می شود معمولا با علایمی مانند نفخ و حالت تهوع همراه است اما به طور کلی دردهای قایدگی عارضه جدی نیستند و با گذشت زمان کاهش پیدا می کنند. در بیماری (دیواره داخلی رحم) که به طور معمول در داخل رحم قرار دارد در خارج از محل اصلی خود رشد می کند. این بیماری می تواند قسمت های محتلف بدن مخصوصا لگن و شکم را درگیر کند. آندومتریوز یکی از علل اصلی ناباروری در زنان است. ابتلا به این بیماری باعث درد لگن، درد در حین رابطه جنسی و قایدگی های سنگین می شود. این وضعیت معمولا با شروع یایسگی به طور کامل از میان می رود. علت ایجاد این بیماری هنوز ناشناخته است. کیسه ای پر از مایعات است که در داخل یا روی سطح تخمدان ایجاد می شود. بیشتر کیست ها کوچک هستند. آنها هیچ گونه علایمی ندارند و در طی چند ماه بدون نیاز به درمان از بین می روند. اما کیست های تخمدان بزرگ می توانند باعث درد و ناراحتی شوند. همچنین ممکن است روی مثانه شما فشار وارد کنند و باعث تکرر ادرار شوند. پاره شدن کیست می تواند مشکلات جدی مانند درد ناگهانی و شدید شکمی یا خونریزی داخلی ایجاد کند. یکی از علت های درد سمت چپ شکم در خانم ها پیچ خوردگی تخمدان است. کیست های بزرگ می توانند باعث چرخش ناگهانی تخمدان در بدن زنان شوند. در نتیجه تخمدان خود به خود به دور محور خودش پیچ می خورد. این تغییر وضعیت باعث می شود که جریان خون به سمت تخمدان متوقف شود. این بیماری ممکن است لوله های رحمی را هم درگیر کند. پیچ خوردگی تخمدان معمولا به دلیل استفاده از هورمون های تقویت تخمک گذاری اتفاق می افتد. همچنین احتمال پیچ خوردگی تخمدان در زنانی که کیست تخمدان دارند بیشتر است. پیچ خوردگی تخمدان در زنان شایع نیست. این اتفاق معمولا در طی سالهای باروری در زنان رخ می دهد. در، تخمک بارور در جایی خارج از رحم لانه گزینی کرده و در همانجا شروع به رشد می کند. بارداری خارج رحمی معمولا در داخل لوله های فالوپ (لوله هایی که تخمدان را به رحم وصل می کنند) رخ می دهد. این عارضه ممکن است هیچ علایمی نداشته باشد. گاهی هم ممکن است تخمک بارور در داخل لوله های فالوپ رشد کند و باعث پاره شدن لوله های رحمی و یا حتی از بین رفتن کامل آنها شود. در صورت آسیب دیدن لوله های فالوپ فقط با عمل جراحی می توان آنها را ترمیم کرد. در بارداری خارج رحمی امکان جا به جایی تخمک و یا ادامه بارداری وجود ندارد. تنها راه برای پیشگیری از عوارض بعدی این است که بارداری هر چه سریع تر خاتمه پیدا کند. عفونت سیستم تولید مثل در زنان است. این وضعیت معمولا به دلیل بیماریهای مقاربتی مانند کلامیدیا و سوزاک ایجاد می شود، اما انواع دیگر عفونت ها نیز می توانند منجر به PID شوند. زنانی که در سنین باروری هستند بیشتر به این عفونت مبتلا می شوند. علایم این بیماری حتی با وجود آسیب شدید به دستگاه تناسلی معمولا خفیف و جزیی هستند. این مساله باعث می شود بیماری دیر تشخیص داده شود. بیماری التهابی لگن در صورتی که به موقع درمان نشود می تواند باعث ناباروری در زنان شود. فتق اینگوینال که هرنیا نیز نامیده می شود یک نوع فتق شکمی است. در این بیماری روده یا بافت های چربی به دلیل ضعیف شدن عضلات دیواره شکم به کانال های اینگوینال فشار وارد کرده و دچار بیرون زدگی می شوند. کانال اینگوینال در سمت چپ پایین شکم قرار دارد. این نوع فتق در خانم ها بسیار کم دیده می شود و در مردان شیوع بیشتری دارد. این وضعیت معمولا با لمس برآمدگی تشخیص داده می شود و فقط با عمل جراحی قابل درمان است. ابتلا به فتق اینگوینال علت مشخصی ندارد، اما بعضی عوامل مانند چاقی، ایستادن های طولانی مدت و سابقه ژنتیکی احتمال ابتلا به این وضعیت را افزایش می دهند. برخی علایم عبارتند از: تورم و بزرگ شدن کیسه بیضه ضعف، سنگینی، سوزش یا درد در کشاله ران درد در کشاله ران که هنگام کشیدگی، بلند کردن اجسام سنگین، سرفه یا در طی فعالیت بدتر می شود. یک برآمدگی کوچک در کنار کشاله ران که با گذشت زمان بزرگتر شده و هنگام خوابیدن معمولا از بین می رود. باعث کاهش جریان خون در بیضه ها و ایجاد درد و تورم شدید در این ناحیه می شود. در اثر قطع شدن گردش خون ممکن است بافت بیضه کم کم از بین برود. علت این بیماری ناشناخته است. پیچ خوردگی بیضه ممکن است در هر سنی اتفاق بیفتد، اما بیشتر در پسران تا ساله رخ می دهد. درد شکم، حالت تهوع و درد ناگهانی بیضه مهمترین علایم پیچش بیضه هستند. این وضعیت با عمل جراحی درمان می شود. عمل جراحی از آسیب رسیدن به بیضه پیشگیری کرده و باعث می شود توانایی باروری شما حفظ شود. منبع: |
از شایعترین علت دل پیچش در مردان می توان به سوء هاضمه، نفخ و یا گاز اشاره کرد. دل پیچش یک مسیله بهداشتی رایج در مردان است که بسته به شدت و علایم همراه آن می تواند دلایل مختلفی داشته باشد. خود معده فقط یکی از اندام مهم دستگاه گوارش است که شامل موارد زیر نیز می شود: کبد روده ضمیمه لوزالمعده کیسه صفرا راست روده گاهی اوقات احتمال دارد دل پیچش های معده ناشی از قسمت های دیگری از اندام ها در باشد. بیشتر موارد دل پیچش در مردان خفیف است و در طی چند روز یا کمتر، به طور خود به خود برطرف می شود. دل پیچش های معده مکرر، مداوم یا شدیدتر می تواند نیاز به مراجعه به اورژانس و درمان داشته باشد. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید بیشتر موارد دل پیچش در مردان خفیف است. اینها بیشتر موقتی (حاد) هستند و درد و ناراحتی آنها زیاد هم شدید نیست. دلایل خفیف دل پیچش در مردان ممکن است شامل موارد زیر باشد: استرس و اضطراب موقت یا طولانی مدت می تواند باعث درد و ناراحتی شود. تکنیک های آرامش می توانند در کنترل استرس موثر باشند. خوردن بیش از حد غذا قبل از تمرین باعث دل پیچش و ناراحتی می شود. وعده های غذایی کمتر حداقل یک ساعت قبل از ورزش می توانند کمک کنند. گاهی اوقات، یک تمرین می تواند باعث احساس درد در هر دو عضله شکم و پشت چند شود. بدن خود را گرم نگه دارید و بعد از تمرین بدن خود را کشش دهید. در برخی شرایط احتمال دارد مردان پس از خوردن غذا دچار سوزش معده و نفخ شوند. برای کمک به این درد آنتی اسید مصرف کنید یا آهسته غذا بخورید. هنگامی که وعده های غذایی زیاد می خورید یا پرخوری می کنید، سیستم گوارش مجبور است برای تجزیه تمام غذاهای مصرفی خود بیشتر تلاش کند. در این وضعیت به خصوص اگر در شب هنگام خواب یک وعده غذایی سنگینی بخوریم احتمال دارد درد بدتر شود. اجابت مزاج می تواند شامل و اسهال باشد. نوشیدن آب، خوردن فیبر کافی و ورزش می تواند در پیشگیری از بروز این اختلالات موثر باشد. هر دو علایم می توانند نشانه های یبوست و اسهال باشند که باعث دل پیچش نیز می شوند. خوردن غذا در وعده های غذایی کمتر و کوچکتر می تواند در بروز گاز و نفخ موثر باشد. بیشتر دلایل خفیف دل پیچش بدون نیاز به مراجعه به پزشک به خودی خود در خانه برطرف می شوند. علل شدید احتمالا نیاز به توجه پزشکی دارند. دلایل شدیدتر دل پیچش ممکن است موارد زیر باشد. نوعی بیماری دردناک است که از التهاب آپاندیس ایجاد می شود. آپاندیس، اندامی که در سمت راست پایین شکم قرار دارد. علایم دیگر ناشی از التهاب آپاندیس، عبارتند از: استفراغ از دست دادن اشتها آپاندکتومی (عمل جراحی) قبل از پارگی آپاندیس و پیشگیری از بروز عوارض جدی این بیماری مورد نیاز است. انسداد روده زمانی رخ می دهد که بخش هایی از روده بسته شود. انسداد می تواند در هضم و جذب مواد مغذی تداخل ایجاد کند. فتق و تومورها همه از علل احتمالی هستند. بیماران ممکن است همراه با دل پیچش شدید معده، ممکن است دچار علایم زیر شوند: نفخ شکم بی اشتهایی کمبود آب بدن عدم توانایی دفع مدفوع انسداد روده یک بیماری جدی است. برای اصلاح روده های انسدادی احتمالا بیمار نیاز به جراحی دارد. با وجود سنگ صفرا، دل پیچش عضلات در سمت راست معده شکل می گیرد. این درد شدید است و احتمال دارد ساعت ها ادامه داشته باشد و حتی به شانه راست و کمر تابیده شود. جراحی برداشتن کیسه صفرا بهترین روش برای درمان این بیماری است. نیز با درد شدید مداوم مشخص می شود. این درد ممکن است به کشاله ران نیز کشیده شود. علایم دیگر سنگ کلیه شامل ادرار دردناک و حالت تهوع است. این وضعیت می تواند یک فوریت پزشکی باشد که ممکن است با داروهایی برای کمک به دفع سنگ های کوچک کلیه یا روشی برای موارد بزرگتر درمان شود. روتاویروس ها و مسمومیت های غذایی ناشی از غذای فاسد باعث دل پیچش همراه با اسهال و استفراغ شدید می شود. بیشتر موارد پس از یک یا دو روز بهبود می یابد. اگر وضعیت بدتر شد، به پزشک مراجعه کنید. ریفلاکس نوعی بازگشت اسید معده است که در صورت عدم درمان می تواند به مری آسیب برساند. همراه با سوزش سر دل، بیمار ممکن است علایم زیر را تجربه کند: مشکلات بلع بوی بد دهان درد در قسمت فوقانی شکم علایم که شامل درد و احساس سوزش است و می تواند ازپایین شکم تا استخوان سینه ایجاد شود. درد ممکن است به صورت گاه به گاه و موقت بروز کند اما هر بار به خصوص در شب تا چند ساعت ادامه یابد. بیشتر علل این زخم ها عفونت های باکتریایی و استفاده بیش از حد از ( است. برای درمان آنها ممکن است بیمار مجبور شود دارو مصرف کند. بیماری ) و اسهال ( است. سوء هاضمه عملکردی نوعی اختلال سوء هاضمه است که دلیل اصلی آن مشخص نیست. سوء هاضمه عملکردی همچنین می تواند باعث احساس سیری، نفخ و شود. علایم خود را ثبت کرده و آنها را با پزشک در میان بگذارید تا در مورد مراحل بعدی صحبت کنید. اگر دل پیچش شدید یا مزمن دارید، برای بررسی بیشتر به پزشک مراجعه کنید. به عنوان یک قاعده کلی، باید هر علامتی را که غیر معمول به نظر می رسد و برای مدت طولانی ادامه دارد، برطرف کرد. علایم دیگری مانند سوء هاضمه، نفخ و خستگی بیش از حد را یادداشت کنید. اگر دل پیچش را به همراه شرایط زیر داشتید، باید فورا به دنبال درمان آن باشید: تب تنگی نفس استفراغ خون ادرار خونین لاغری ناخواسته درد شکمی حساس به لمس دردی که ناگهان بدتر می شود. مدفوع تیره، خونی یا مانند تیره درد در بازو، گردن و فک (به خصوص در سمت چپ) دل پیچش های معده مکرر که بیش از چند روز طول می کشد باید توسط پزشک ارزیابی شود. علت های شدیدتر احتمالا با دارو یا جراحی درمان می شوند. داروها برای دلایل خاص دل پیچش ممکن است شامل موارد زیر باشد: آنتی بیوتیک برای عفونت باکتری انسداد گیرنده های هیستامین برای زخم معده و داروهای، مانند تعدیل کننده سیستم ایمنی، کورتیکواستروییدها یا مواد بیولوژیکی با دوز کم برای درد روده که ممکن است برای اضطراب و سوء هاضمه عملکردی استفاده شود. مهار کننده های پمپ پروتون ( برای کاهش ترشح اسید معده که احتمال دارد برای سوء هاضمه عملکردی، زخم معده و در حالی که غالبا جراحی آخرین روند درمانی برای درمان دل پیچش در مردان است، احتمال دارد برای جلوگیری از صدمه بیشتر به دستگاه گوارش، در شرایط خاصی مورد نیاز باشد. پزشک ممکن است جراحی را برای موارد زیر توصیه کند: انسداد روده ریفلاکس شدید سنگ کلیه بزرگ آپاندیسیت سنگ صفرا (برداشتن کیسه صفرا) موارد خفیف و موقت دل پیچش احتمال دارد در خانه با ترکیبی از داروهای بدون نسخه ( و تغییر سبک زندگی درمان شود. بسته به علت زمینه ای، استفاده از داروهای بدون نسخه و تغییر سبک زندگی برای دل پیچشمی تواند موثر باشد، از جمله: فیبر برای یبوست داروهای ضد اسهال داروهای تسکین دهنده گاز ضد اسید برای سوزش معده استامینوفن، برای کشش عضلات قبل از مصرف داروهای همچنین برخی از راه های تغییر سبک زندگی می توانند در کاهش علایم خفیف دل پیچشموثر باشند، از جمله: خوردن فیبر بیشتر می تواند به درمان یبوست کمک کند. ورزش و نوشیدن آب بیشتر احتمال دارد به تقویت حرکات روده کمک کند و در عین حال نفخ شکم را نیز کاهش دهد. خوردن وعده های غذایی کم حجم ممکن است نفخ وسوء هاضمه را کاهش دهد. اجتناب از مصرف غذاهای محرک احتمال دارد به کاهش دل درد، سوء هاضمه و علایم مدیریت سلامت روان نیز می تواند به کاهش استرس و اضطراب کمک کند. اگر این شرایط به طور منظم در دل پیچش نقش دارند، روش های مدیریت استرس همراه با درمان می توانند کمک کنند. دل پیچش یک اتفاق معمول در مردان است و می تواند ناشی از یک بیماری زمینه ای یا یک مسیله حاد پزشکی باشد. اگر دل پیچش های معده بیش از چند روز طول کشید، حتی اگر احساس می کنید علایم شما خفیف است باید با پزشک تماس بگیرید. منبع: |
آلرژی به لاتکس یا حساسیت به لاتکس، واکنش به پروتیین های خاصی است که در لاتکس و یا لاستیک طبیعی وجود دارد. لاتکس در دستکش طبی وجود دارد. اگر به آلرژی به لاتکس مبتلا هستید، بدن شما لاتکس را با ماده مضر اشتباه می گیرد و نسبت به آن واکنش نشان می دهد. آلرژی به لاتکس ممکن است باعث خارش پوست و کهیر یا حتی آنافیلاکسی شود. آنافیلاکسی یک وضعیت خطرناک است که می تواند باعث التهاب گلو و تنفس شدید شود. پزشک می تواند تشخیص دهد که آیا شما به آلرژی به لاتکس مبتلا هستید یا در معرض خطر ابتلا به آلرژی به لاتکس قرار دارید. درک حساسیت به لاتکس و دانستن منابع رایج لاتکس می تواند در جلوگیری از واکنش های آلرژیک به شما کمک کند. اصطلاح لاتکس به لاتکس لاستیکی طبیعی گفته می شود، محصولی که از مایع شیری مشتق از درخت لاستیک، Hevea brasiliensis تولید می شود. انواع مختلفی از لاستیک مصنوعی به عنوان لاتکس نیز شناخته شود. در این شرایط پروتیین های لاتکس به پودر روان کننده ای که در برخی از دستکش ها استفاده می شود، ارتباط برقرار می سازند. وقتی کارگران دستکش تعویض می کنند، ذرات پروتیین یا پودر از طریق هوا منتقل می شوند و می توانند استنشاق شوند. اگر به لاتکس حساسیت دارید، پس از لمس محصولات لاستیکی لاتکس، مانند دستکش یا بادکنک، علایم حساسیت در شما بروز خواهد کرد. در صورت تنفس در ذرات لاتکس که با برداشتن دستکش لاتکس در هوا آزاد می شوند، می توانید علایمی نیز داشته باشید. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید علایم آلرژی به لاتکس از خفیف تا شدید متغیر است. واکنش به میزان حساسیت شما به لاتکس و میزان لمس یا استنشاق لاتکس بستگی دارد. واکنش شما با قرار گرفتن در معرض لاتکس بیشتر می تواند بدتر شود. علایم خفیف آلرژی به لاتکس شامل موارد زیر است: خارش قرمزی پوست یا بثورات پوستی علایم شدیدتر می تواند شامل موارد زیر شود: خس خس عطسه کردن آبریزش بینی مشکل تنفس جدی ترین واکنش آلرژیک به لاتکس آنافیلاکسی است که می تواند کشنده باشد. واکنش آنافیلاکتیک بلافاصله پس از قرار گرفتن در معرض لاتکس در افراد بسیار حساس ایجاد می شود، اما به ندرت در اولین بار در معرض قرار گرفتن رخ می دهد. علایم و نشانه های آنافیلاکسی شامل موارد زیر است: گیجی خس خس مشکل تنفس کهیر یا تورم تهوع و استفراغ افت فشار خون نبض سریع یا ضعیف از دست دادن هوشیاری در آلرژی لاتکس، لاتکس را به عنوان یک ماده مضر شناسایی می کند و برخی از آنتی بادی ها را برای مقابله با آن آزاد می کند. دفعه بعد که در معرض لاتکس قرار گرفتید، این آنتی بادی ها به سیستم ایمنی بدن شما می گویند که هیستامین و سایر مواد شیمیایی را در جریان خون آزاد و طیف وسیعی از علایم و نشانه های آلرژی را ایجاد کند. هرچه بیشتر در معرض لاتکس قرار بگیرید، سیستم ایمنی بدن شما با شدت بیشتری پاسخ می دهد. به این حساس سازی می گویند. آلرژی به لاتکس می تواند از این طریق رخ دهد: شایعترین علت حساسیت به لاتکس، لمس محصولات حاوی لاتکس، از جمله دستکش لاتکس، کاندوم و بادکنک است. میزان لاتکس موجود در هوا از دستکش ها بسته به مارک استفاده شده از دستکش بسیار متفاوت است. هنگام استفاده از لاتکس، ممکن است واکنش های پوستی دیگری نیز داشته باشید. آنها عبارتند از: این واکنش از مواد افزودنی شیمیایی استفاده شده در طول تولید حاصل می شود. علامت اصلی، بثورات پوستی با تشکیل تاول تا ساعت پس از مواجهه، شبیه پیچک سمی است. این تحریک پوستی به دلیل پوشیدن دستکش لاستیکی یا قرار گرفتن در معرض پودر داخل آنها ایجاد می شود. علایم و نشانه ها شامل نواحی خشک، خارش دار و تحریک پذیر، معمولا روی دست است. همه محصولات لاتکس از منابع طبیعی ساخته نمی شوند. محصولات حاوی لاتکس ساخته شده توسط انسان (مصنوعی) مانند رنگ لاتکس بعید به نظر می رسد که واکنشی ایجاد کنند. برخی از افراد بیشتر در معرض خطر آلرژی به لاتکس هستند: تماس مکرر با لاتکس ممکن است باعث افزایش حساسیت شود. خطر به لاتکس در افراد مبتلا به بیشتر است. اسپینا بیفیدا نقص مادرزادی که بر رشد ستون فقرات ت ثیر می گذارد. افراد مبتلا به این اختلال اغلب از طریق مراقبت های بهداشتی زودرس و مکرر در معرض محصولات لاتکس قرار می گیرند. افراد مبتلا به اسپینا بیفیدا همیشه باید از مصرف محصولات لاتکس خودداری کنند. افرادی که چندین عمل جراحی یا اقدامات پزشکی انجام می دهند. تماس مکرر با دستکش لاتکس و محصولات پزشکی خطر ابتلا به آلرژی به لاتکس را افزایش می دهد. اگر در مراکز مراقبت های بهداشتی کار می کنید، در معرض خطر ابتلا به آلرژی به لاتکس قرار دارید. اگر آلرژی دیگری مانند تب یونجه یا داشته باشید یا اینکه در خانواده شما حساسیت و آلرژی شایع است، در معرض خطر آلرژی لاتکس قرار دارید. برخی از میوه ها حاوی همان مواد حساسیت زای موجود در لاتکس هستند. آنها عبارتند از: موز فندق کیوی آووکادو اگر به لاتکس حساسیت دارید، احتمال حساسیت به این غذاها نیز بیشتر است. بسیاری از محصولات رایج حاوی لاتکس هستند، اما شما معمولا می توانید گزینه مناسبی را برای جایگزینی آنها پیدا کنید. برای پیشگیری از ابتلا به این حساسیت از قرار گرفتن در معرض ابتلا به موارد زیر پیشگیری کنید: بادکنک سرنگ استتوسکوپ دسته های راکت ماسک های جراحی دستکش ظرفشویی بطری های آب گرم برخی از انواع فرش ها سدهای دندانپزشکی اسباب بازی های لاستیکی نوک شیشه های بطری کودک برخی از پوشک های یکبار مصرف دستگیره های موتورسیکلت و دوچرخه در بسیاری از مراکز بهداشتی درمانی از دستکش نولاتکس استفاده می شود. با این حال، از آنجا که سایر محصولات پزشکی ممکن است حاوی لاتکس یا لاستیک باشند، حتما قبل از تمام معاینات یا اقدامات مربوط به پزشک، پرستار، دندانپزشک و سایر کارکنان بهداشت و درمان در مورد آلرژی خود بگویید. استفاده از دستبند هشدار پزشکی می تواند دیگران را از حساسیت به لاتکس آگاه کند. برای محافظت از خود در برابر قرار گرفتن در معرض لاتکس و آلرژی در محل کار، اقدامات زیر را انجام دهید: پس از برداشتن دستکش لاتکس، دست ها را با صابون ملایم بشویید و کاملا خشک کنید. خانه خود را به خوبی تمیز کنید. مناطق و تجهیزات آلوده به گرد و غبار حاوی لاتکس را مرتبا تمیز کنید. برای فعالیت هایی که احتمالا در تماس با مواد عفونی نیستند (تهیه غذا، خانه داری معمول، نگهداری عمومی و غیره) از دستکش های غیرلایتکس استفاده کنید. در صورت انتخاب دستکش لاتکس، از دستکش های بدون پودر با کاهش پروتیین استفاده کنید. این دستکش ها باعث کاهش تماس با پروتیین لاتکس می شوند و بنابراین خطر آلرژی به لاتکس را کاهش می دهند. به اصطلاح دستکش های لاتکس ضد آلرژی، خطر آلرژی به لاتکس را کاهش نمی دهند. با این حال، آنها ممکن است واکنش به مواد افزودنی شیمیایی در لاتکس (درماتیت تماسی آلرژیک) را کاهش دهند. هنگام استفاده از دستکش لاتکس، از کرم دست یا لوسیون های پایه روغن استفاده نکنید. چون می تواند باعث خراب شدن دستکش شود. از کلیه آموزش ها و آموزش های مربوط به آلرژی به لاتکس که توسط کارفرمای شما ارایه شده است، استفاده کرده و با روش های پیشگیری از آلرژی به لاتکس آشنا شوید. تشخیص آلرژی به لاتکس بعضی اوقات یک چالش است. پزشک پوست بیمار را معاینه می کند و درباره علایم و سابقه پزشکی شما سوالاتی می پرسد. در مورد واکنش های خود به لاتکس و علایم و نشانه های آلرژی دیگری که دارید، به پزشک خود بگویید. پزشک همچنین سوالاتی را برای رد سایر دلایل علایم شما مطرح می کند. آزمایش پوست می تواند در تشخیص آلرژی ها موثر باشد. در این آزمایش پزشک از یک سوزن کوچک برای قرار دادن مقدار کمی لاتکس در زیر سطح پوست روی بازو یا پشت استفاده می کند. اگر به لاتکس حساسیت داشته باشید در هنگام قرار گرفتن در برابر لاتکس، برجستگی هایی بر روی پوست شما ایجاد می شود. فقط یک یا پزشک دیگری که در آزمایش پوست تجربه کافی دارد می تواند این آزمایش را انجام دهد. همچنین ممکن است برای بررسی حساسیت به لاتکس انجام شود. تشخیص زود هنگام علایم، کاهش قرار گرفتن در معرض لاتکس و کسب مشاوره پزشکی برای جلوگیری از اثرات سلامتی در طولانی مدت مهم است. هنگامی که یک کارگر به لاتکس حساسیت پیدا کرد، اقدامات احتیاطی ویژه ای برای جلوگیری از مواجهه با آن لازم است. برخی از داروها ممکن است علایم آلرژی را کاهش دهند اما اجتناب کامل از لاتکس، اگرچه کاملا دشوار است، موثرترین روش است. اگرچه داروهایی برای کاهش علایم آلرژی به لاتکس در دسترس هستند، اما درمان قطعی برای این وضعیت وجود ندارد. تنها راه جلوگیری از واکنش آلرژیک لاتکس پرهیز از قرار گرفتن در معرض محصولات حاوی لاتکس است. با وجود تمام تلاش خود برای جلوگیری از لاتکس، ممکن است با آن تماس پیدا کنید. اگر واکنش آلرژیک شدید به لاتکس داشته اید، ممکن است لازم باشد که اپی نفرین تزریقی را همیشه همراه خود داشته باشید. اگر واکنش آنافیلاکتیک دارید، باید برای تزریق فوری آدرنالین (اپی نفرین) به اورژانس مراجعه کنید. برای واکنش های خفیف، پزشک ممکن است یا کورتیکواستروییدها تجویز کند که می توانید پس از قرار گرفتن در معرض لاتکس برای کنترل واکنش خود و کمک به تسکین ناراحتی استفاده کنید. منابع: |
علت بوی بد بدن تجزیه اسیدهای آمینه موجود در عرق است. این اسید امینه ها توسط باکتری های خاصی که روی پوست قرار دارند، ساخته می شود. برومیدروز یا بوی بد بدن بیشتر به عرق شما مربوط است. عرق در واقع هیچ بویی ندارد. فقط در صورت برخورد با باکتری بر روی پوست می توان بو ایجاد کرد. بوی بد بدن (که معمولا به آن BO برومیدروز اغلب با تغییر در بهداشت شما قابل درمان یا پیشگیری است، اگرچه راهکار های پزشکی نیز برای این مشکل وجود دارد. در بدن دو نوع غده عرق به نام های آپوکرین و اکرین وجود دارند. برومیدروز معمولا مربوط به ترشحات غدد آپوکرین است اما هر دو نوع غدد عرق می توانند منجر به بوی غیرطبیعی بدن شوند. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید غدد آپوکرین، در درجه اول در ناحیه زیر بغل، کشاله ران و پستان قرار دارند. عرق آپوکرین همچنین حاوی مواد شیمیایی به نام فرومون است. فرومون، هورمون هایی هستند که می توانند بر سایر افراد ت ثیر بگذارند. به عنوان مثال، افراد و حیوانات فرمون ها را برای جذب جنس مخالف آزاد می کنند. عرق آپوکرین در هنگام آزاد شدن، بی رنگ و بدون بو است. زمانی که باکتری های بدن شروع به تجزیه عرق خشک می کنند، بوی نا خوشایند می تواند در افراد مبتلا به برومیدروز ایجاد شود. غدد آپوکرین تا زمان بلوغ فعال نمی شوند. به همین دلیل بوی بدن معمولا در کودکان خردسال مشکل خاصی را ایجاد نمی کند. عرق تولید شده توسط غدد آپوکرین چسبناک و سرشار از لیپید، پروتیین، آمونیاک و قند است. این پروتیین ها می توانند به راحتی توسط باکتری ها استفاده شوند، بنابراین باعث بوی بد بدن می شوند. غدد عرق اکرین، در سراسر بدن وجود دارد. عرق اکرین نیز در ابتدا بدون بو و بی رنگ است، اگرچه می تواند حاوی محلول نمکی باشد. عرق تولید شده توسط غدد اکرین به طور کلی بو ایجاد نمی کند زیرا در درجه اول از آب و کلرید سدیم تشکیل شده است. بوی عرق اکرین می تواند ناشی از بوی غذاهایی مانند سیر، الکل یا داروهایی باشد که مصرف کرده اید. بوی بدن در درجه اول ناشی از تجزیه اسیدهای آمینه موجود در عرق شما توسط عملکرد باکتری های خاصی است که به طور طبیعی روی پوست وجود دارند. با این حال، عوامل متعددی می توانند بو را بدتر کنند، از جمله: ورزش میزان عرق افراد را افزایش می دهد و بنابراین اسیدهای آمینه بیشتر متابولیزه می شوند، در نتیجه بو افزایش می یابد. علاوه بر این، تعریق محیط مناسبی را برای رشد باکتری ها بر روی پوست بدن مهیا می کند. بهداشت شخصی نادرست باعث تجمع عرق و باکتری های ایجاد کننده بو در پوست می شود. اضطراب یا عصبی بودن باعث ترشح عرق با مقدار بیشتری سم می شود. این شرایط می تواند منجر به ایجاد بو بیشتر از حد معمول گردد. بوی بد بدن در تابستان ها به دلیل تعریق زیاد ناشی از گرمای سوزان طبیعی است. روغن ها، غذاهای چرب یا غذاهای با بوی شدید مانند کاری، پیاز و سیر می توانند از طریق منافذ نفوذ کرده و در ایجاد بوی بد بدن نقش داشته باشند. سندرم بوی ماهی، تری متیل آمینوریا ( TMAU ) ، یک بیماری وراثتی است که باعث بوی بد ماهی می شود. پیشنهاد می شود بیماران TMAU هورمون های مرتبط با دوران بلوغ، غدد عرق را تحریک می کنند تا عرق بیشتری تولید شود. بوی بدن می تواند ناشی از برومیدروز یا هایپرهیدروز (تعریق بیش از حد) باشد که حدود . % از جمعیت ایالات متحده را تحت ت ثیر قرار می دهد. مکمل های روغن ماهی، داروهای ضد افسردگی و داروهای ضد تشنج، آنتی کلسترول و میگرن می توانند باعث بوی بد بدن شوند. چاقی، مشکلات کلیوی یا کبدی، دیابت، تومور، نقرس، یایسگی، پرکاری تیرویید، آسیب به سر، مشکلات غده هیپوفیز، سرمازدگی، عفونت و مصرف الکل همگی می توانند علت بوی بد بدن باشند. سندرم مرجع بویایی ( ORS ) یک بیماری نادر و شدید است که در آن بیمار یک باور غیر منطقی دارد یا می ترسد که بدن وی بوی زننده و بدی را منتشر کند. بوی بد بدن با بوی نامطبوع از بدن مشخص می شود که اغلب با تعریق زیاد همراه است. تعریق و بوی ناشی از آن معمولا طبیعی است، اما اگر بوی بدن ناشی از یک بیماری زمینه ای باشد، ممکن است علایم دیگری مانند: تب اضطراب تعریق در پا کاهش وزن عرق شبانه ضربان قلب سریع از دست دادن اشتها دست های سرد و محکم تعریق شدید و غیرقابل توضیح در موارد زیر برای بوی بد بدن خود باید با پزشک مشورت کنید: تعریق زیاد یا کاهش می یابد. تعریق شبانه را تجربه می کنید. در بوی بدن شما تغییری ایجاد شده است. بوی بدن یا تعریق باعث پریشانی می شود. تشخیص برومیدروز آسان است. پزشک باید بتواند شرایط را بر اساس بوی بدن شما تشخیص دهد. اگر عرق نکرده اید یا اخیرا دوش گرفته اید، ممکن است هیچ بوی مشخصی نداشته باشید اما پزشک احتمال دارد برای تشخیص بوی عرق از شما بخواهد روی تردمیل ورزش کنید. پزشک همچنین سابقه پزشکی تان را بررسی می کند تا به دنبال علل احتمالی زمینه ای ابتلا به BO روش های درمانی مناسب برای برومیدروز یا بوی بد بدن به شدت بیماری بستگی دارد. در برخی موارد رعایت برخی نکات برای پیشگیری از بروز عرق می تواند تنها راهکار درمانی باشد. در موارد جدی تر، ممکن است درمان غدد عرق مختلف باشد. گزینه های درمانی بوی بد بدن، شامل موارد زیر است: ضدعرق ها یا دیودورانت های تجویز شده درمان اولیه استاندارد بوی بد بدن هستند. در حالی که چندین محصول بدون نسخه موجود است، دیودورانت ها و ضد تعریق های تجویز شده قوی تر و موثرتر هستند. آنتی بیوتیک های خوراکی یا موضعی مانند اریترومایسین و کلیندامایسین می توانند به کاهش باکتری های ایجاد کننده بو در پوست کمک کنند. سم بوتولینوم A (بوتاکس) که با پیشگیری از تکانه های عصبی به عضلات اثر می کند، می تواند به زیر بغل تزریق شود تا تکانه های عصبی غدد عرق را مسدود کند. نکته منفی در درمان بوتاکس این است که بعد از مدتی اثر آن از بین می رود، بنابراین ممکن است سالی چند بار به آن نیاز داشته باشید. از بوتاکس برای پیشگیری و یا درمان تعریق دست و پا نیز استفاده می شود. یکی از راه های کاهش عرق غذه آپوکرین، حذف خود غدد عرق است. ممکن است در مورد لیپوساکشن در رابطه با از بین بردن چربی از قسمت میانی بدن یا سایر نقاط بدن چیزی شنیده باشید. در این روش لوله های مخصوص با دقت وارد بدن شده و چربی ها خارج می شوند. همین مفهوم را می توان در غدد عرق زیر بغل نیز به کار برد. یک لوله مکش بسیار کوچک، به نام کانول، درست در زیر پوست قرار می گیرد و غدد عرق را از بین می برد. این روند ممکن است برخی از غدد را در جای خود باقی بگذارد که می توانند باعث تعریق بیش از حد شود. در برخی موارد، نتایج مثبت زود نتیجه آسیب دیدگی اعصاب است. وقتی اعصاب در حین لیپوساکشن از بین بروند خودشان را ترمیم می کنند اما در این شرایط ممکن است مشکل بوی بد بدن بعد از مدتی دوباره عود کند و برگردد. در استفاده از لیپوساکشن اولتراسونیک که از انرژی ارتعاشی هدفمند برای از بین بردن بهتر غدد عرق استفاده می شود، روند کار پیشرفت بهتر و نتیجه موثرتری دارد. یک روش تهاجمی تر و آسیب زننده تر برای از بین بردن غدد عرق یا اعصابی که باعث تعریق می شوند، روش جراحی است. روشی به نام (سمپاتکتومی) آندوسکوپی با استفاده از برش های کوچک و ابزارهای خاص عصب های قفسه سینه که منجر به غدد عرق زیر بغل می شود را از بین می برد. این روش برای تا سال موثر است. روش درمانی کم تهاجمی دیگر جراحی الکتریکی نام دارد. این کار با سوزن های کوچک عایق بندی شده انجام می شود. در طی چندین دوره درمانی، پزشک می تواند با استفاده از سوزن غدد عرق را از بین ببرد. یک جراح همچنین می تواند غدد عرق را با یک عمل سنتی تر از بین ببرد. این کار با یک برش در زیر بغل شروع می شود. این روش به جراح این امکان را می دهد که محل غدد را به وضوح ببیند. به این نوع جراحی برداشتن پوست گفته می شود و باعث ایجاد جای زخم در سطح پوست می شود. قبل از اقدام به هر روش تهاجمی و آسیب زننده، باید برخی از راهکار های اساسی بهداشت را امتحان کنید. این موارد می توانند در کاهش تعداد باکتری های موثر باشد. از آنجا که برومیدروز با اثر باکتری ها بر روی پوست ایجاد می شود، شستشوی مکرر برای خنثی سازی باکتری ها کافی است. شستن حداقل روزانه با آب و صابون ممکن است موثر باشد. به عنوان مثال اگر بوی بد خود را از قسمت زیر بغل احساس می کنید، می توانید به تمیز کردن این ناحیه زیاد توجه داشته باشید. صابون ضد عفونی کننده و کرم های ضد باکتری حاوی اریترومایسین و کلیندامایسین نیز ممکن است در کاهش بوی بد بدن موثر باشند. یک خوشبو کننده یا ضد تعریق قوی می تواند نقش اساسی در به حداقل رساندن بو داشته باشد. اصلاح موهای زیر بغل نیز توصیه می شود. همچنین باید به طور مرتب لباس های خود را بشویید و لباس هایی که عرق می کنند، هرچه زودتر تعویض شوند. در حالی که برخی از لباس ها به عنوان یک قانون کلی می تواند بیش از یک بار قبل از شستشو پوشیده شود، اگر مبتلا به برومیدروز هستید، بهتر است بعد از هر بار پوشیدن لباس آن را بشویید. استفاده از یک زیر پیراهنی ممکن است باعث شود که بو به لایه های بیرونی لباس نرسد. در برای برخی از افراد، بوی بد بدن خیلی شدید است. این وضعیت می تواند نشانه ای از یک بیماری پزشکی دیگر باشد، از جمله: دیابت نوع intertrigo (بثورات پوستی) اریتراسما (یک عفونت سطحی پوست) trichomycosis axillaris (عفونت فولیکول های مو در زیر بازو) چاقی همچنین می تواند از عوامل موثر در برومیدروز باشد. مقداری بو از زیر بازوها یا سایر قسمت های عرق کرده بدن به خصوص در دوران بلوغ طبیعی است. استحمام منظم، استفاده از دیودورانت یا ضد تعریق و پوشیدن لباس تمیز ممکن است برای خنثی کردن BO با این حال، اگر مشکل با رعایت بهداشت قابل حل نیست، در مورد سایر گزینه های درمانی با پزشک خود مشورت کنید. با یک متخصص پوست مشورت کنید تا ببینید آیا یک بیماری پوستی ممکن است شرایط را بدتر کند یا خیر. برومیدروز ممکن است یک بیماری باشد، اما برای بسیاری از افراد قابل درمان است. منابع: |
از شایعترین علایم بیماری های مقاربتی مردان می توان به درد هنگام انزال اشاره کرد هر چند اکثر این بیماری ها هیچ علایم خاص و مشخصی ندارند. برهمین اساس بیشتر این بیماری ها با سایر بیماری ها اشتباه گرفته می شوند اما کسب اطلاع از علایم و نشانه های بیماری های مقاربتی مشترک در مردان برای هر فردی که از نظر جنسی فعال است بسیار مهم است. برخی از شایعترین علایم بیماری های مقاربتی در مردان، عبارتند از: کلامیدیا یک بیماری آمیزشی ( STI ) باکتریایی است که در طی رابطه جنسی مقعدی، دهانی یا واژینال با مبتلایان به این بیماری منتقل می شود. کلامیدیا یکی از شایعترین بیماری آمیزشی در ایالات متحده است. بر اساس کنترل و پیشگیری از بیماری، تشخیص کلامیدیا در ایالات متحده در سال گزارش شده است. علایم شایع کلامیدیا در مردان، عبارتند از: هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید التهاب بیضه ها ترشح آلت تناسلی علایم کمتر شایع می تواند هنگام انتقال کلامیدیا از طریق راست روده ایجاد شود. این علایم، عبارتند از: ترشحات خون ریزی سوزاک یک بیماری باکتریایی است که می تواند روی مقعد، گلو یا مجرای ادرار ت ثیر بگذارد. اما برخی از علایم این بیماری عبارتند از: درد هنگام ادرار کردن ترشحات سبز، سفید یا زرد از آلت تناسلی مرد علایم کمتر شایع می تواند شامل موارد زیر باشد: راش مفاصل دردناک بیضه های متورم یا دردناک نوعی هپاتیت است که توسط ویروس HAV ایجاد می شود. هپاتیت A معمولا نیازی به هیچ درمانی ندارد و خود به خود از بین می رود، اما بسیار مسری است. بر اساس سازمان بهداشت جهانی A مبتلا می شوند. از طریق غذا، آب آشامیدنی، صدف های خام و تماس جنسی بدون کاندوم از یک فرد به فرد دیگر منتقل می شود. علایم و نشانه های هپاتیت A A کاهش اشتها ادرار تیره یا کدر درجه حرارت پایین درد مفاصل و عضلات پوست تیره و خارش دار زردی پوست و چشم ( احساس بیماری یا بیمار بودن درد در قسمت بالای راست شکم احساس خستگی و به طور کلی ناخوشایندی این علایم ممکن است نسبتا خفیف بوده و طی چند هفته از بین برود. با این حال، گاهی اوقات، عفونت هپاتیت A درمان هپاتیت A معمولا بر کاهش علایم متمرکز است زیرا هیچ درمان خاصی برای این بیمار وجود ندارد. افراد می توانند از ابتلا به هپاتیت A با استفاده از کاندوم یا روش مانع دیگر برای هرگونه تماس جنسی، از جمله رابطه دهانی و مقعدی جلوگیری کنند. تمرین بهداشت خوب، از جمله شستشوی مکرر دست ها، یکی از بهترین راه های محافظت در برابر هپاتیت A هپاتیت B نوعی هپاتیت است که توسط ویروس هپاتیت HBV ایجاد می شود. STI ها که می توانند علایم واضح تری را در اطراف ایجاد کنند، هپاتیت B باعث التهاب خطرناک کبد می شود. در صورت داشتن رابطه جنسی محافظت نشده با شخصی که به این بیماری مبتلا است، ممکن است شما به هپاتیت B بسیاری از افرادی که هپاتیت B دارند به هیچ وجه علایمی از خود نشان نمی دهند. در برخی شرایط علایم هپاتیت، اغلب با سرماخوردگی یا آنفولانزا اشتباه گرفته می شود. عدم درمان به موقع این بیماری می تواند منجر به بروز شود. به همین دلیل مراجعه به یک پزشک به طور منظم (مانند ویزیت سالانه سلامتی) برای بررسی علایم و آزمایش بسیار مهم است. هنگامی که علایم هپاتیت B وجود دارد، معمولا شامل موارد زیر است: استفراغ حالت تهوع تب درجه پایین احساس بی حالی از دست دادن اشتها درد و درد عضلات و مفاصل زردی (رنگ زرد پوست و ادرار تیره) عفونت هپاتیت B B B B B تبخال یک بیماری ویروسی است که توسط ویروس هرپس سیمپلکس ( HSV ) ایجاد می شود. ممکن است تبخال بر دهان (تبخال دهانی یا HSV نوع ) یا دستگاه تناسلی (تبخال تناسلی یا HSV نوع ) ت ثیر بگذارد. هرکدام از اینها می توانند باعث تاول شوند. در حالی که انواع HSV مکان های خاصی را ترجیح می دهند، اما در این دو ناحیه ممکن است رشد پیدا کنند. تشخیص علایم تبخال دشوار است. بسیاری از افراد هیچ علایمی ندارند. در افرادی که علایمی از بیماری را نشان می دهند تاول هایی ایجاد می شود که اغلب با سایر شرایط پوستی مانند جوش ها یا تاول های کوچک آبکی اشتباه گرفته می شوند. علایم اغلب بین روز تا هفته پس از انتقال رخ می دهد. شیوع اولیه می تواند شدید باشد. علایم رایج تبخال در آلت تناسلی مردان، عبارتند از: تب احساس ناخوشی از دست دادن اشتها درد در عضلات کمر، باسن، رانها یا زانوها گره های لنفاوی متورم و گاهی حساس در کشاله ران تاول روی لب ها، زبان، لثه ها و سایر قسمت های بدن تاول در آلت تناسلی یا بیضه ها و یا در اطراف مقعد، باسن، یا ران سوزن سوزن شدن، خارش یا سوزش پوست در ناحیه ای که تاول ها ظاهر می شوند. HPV امروزه یکی از شایع ترین بیماری های مقاربتی است. بر اساس CDC HPV در ایالات متحده دیده می شود. در حال حاضر، حداقل میلیون آمریکایی با HPV زندگی می کنند. انواع کم خطر این ویروس ها ممکن است در برخی از افراد منجر به زگیل تناسلی شود، در حالی که انواع پرخطر آن می توانند منجر به سرطان های مقعد، گلو و آلت تناسلی مردان شوند. ویروس HPV می تواند از طریق تماس پوست به پوست با مبتلایان به ویروس منتقل شود و بیشتر از طریق رابطه جنسی مقعدی، دهانی یا واژینال انتقال پیدا می کند. به طور معمول مردان مبتلا به HPV ، هیچ علایمی ندارند اما در برخی موارد ممکن است منجر به علایم زیر شود: زگیل در دهان یا گلو (انتشار از طریق رابطه جنسی دهانی) زگیل تناسلی (صاف و گوشتی یا خوشه ای از برجستگی های ریز که با ظاهر گل کلم توصیف می شوند) برخلاف سایر بیماری های مقاربتی که فقط از طریق استفاده از، سایر روش های مانع و یا با پرهیز می توان از بروز این بیماری جلوگیری کرد، هم اکنون می توان با واکسن می توان از HPV جلوگیری کرد. سازمان غذا و دارو ( FDA ) دو واکسن HPV را ت یید کرده است: Gardasil و Cervarix . هر دو در پیشگیری از HPV نوع و موثر هستند. این ویروس ها عوارض زیادی دارند و مسیول ایجاد بیشتر سرطان دهانه رحم می باشند. سفلیس نوعی STI باکتریایی است که از طریق رابطه جنسی مقعدی، دهانی یا واژن منتقل می شود. شیوع این بیماری در حال افزایش است. سفلیس دارای چهار مرحله مختلف است: اولیه ثانوی نهفته درجه سوم هر مرحله دارای علایم خاص خودش است. علایم سیفلیس اولیه در مردان ممکن است شامل موارد زیر باشد: در ناحیه نزدیک زخم یک زخم بسیار کوچک، محکم و بدون درد در جایی که باکتری وارد بدن می شود، معمولا روی آلت تناسلی، مقعد، یا لب علایم سفلیس ثانویه در مردان، عبارتند از: سردرد گلو درد خستگی التهاب غدد لنفاوی بثورات پوستی که خارش ندارد و معمولا روی بدن دیده می شود که شامل کف دست یا کف پا است. سفلیس نهفته مرحله ای است که پس از توقف علایم سفلیس ثانویه و عدم درمان بیماری مقاربتی رخ می دهد. سیفلیس سوم مرحله چهارم بیماری است که به ندرت دیده می شود زیرا افراد معدودی حتی در صورت عدم درمان سفلیس وارد مرحله چهارم می شوند. این مرحله می تواند عوارض جدی ایجاد کند، از جمله: آسیب مفصلی آسیب به قلب آسیب به سایر قسمت های بدن آسیب به سیستم عصبی، از جمله مغز در صورت رسیدن به این مرحله، حتی چند سال پس از انتقال، سفلیس می تواند باعث مشکلات جدی پزشکی و مرگ شود. بسیاری از افراد می توانند به بیماری های آمیزشی مبتلا شوند بدون اینکه علایم قابل مشاهده ای داشته باشند. بر همین اساس برای پیشگیری از این بیماری ها، رعایت رابطه جنسی محافظت شده بسیار مهم است. تنها راه پیشگیری کامل از STI پرهیز از هر نوع تماس جنسی یا تماس با زخم های باز و مایعات بدن شخصی است که به آن مبتلا شده است اما روش های دیگری نیز برای جلوگیری از بیماری های مقاربتی وجود دارد. کاندوم در حین مقاربت و سدهای دندانی یا موانع حین رابطه دهانی در صورت استفاده صحیح می تواند در پیشگیری از بیماری های آمیزشی موثر باشد. خودداری از رابطه جنسی با چندین شریک و در عوض انتخاب یک رابطه جنسی تک همسر نیز می تواند به پیشگیری از بیماری های مقاربتی کمک کند. برای برخی از STI ها مانند HPV و هپاتیت A و B واکسن در دسترس دارند. HIV امکان مداخله زود هنگام ضد ویروس های موثر را فراهم می کند بنابراین بهتر است در صورت بروز هر گونه علایم سریعا با پزشک خود مشورت کنید. با استفاده از پروفیلاکسی قبل از مواجهه ( PrEP ) می توان خطر انتقال HIV را کاهش داد. PrEP ترکیبی از داروها است که با استفاده مداوم می تواند خطر ابتلا به HIV یا انتقال آن را قبل از مواجهه بالقوه کاهش دهد. پروفیلاکسی پس از مواجهه ( PEP ) دارویی است که می تواند پس از مواجهه احتمالی برای جلوگیری از انتقال مصرف شود. این دارو باید در اسرع وقت پس از مواجهه احتمالی و حداکثر تا ساعت پس از آن کاربرد دارد. منبع: |
مصرف قند و خطر بروز کرونا یکی از هشدار های محققان برای پیشگیری از شیوع کرونا است. مصرف قند بالا، شاید فرد را بیشتر در معرض کرونا قرار بدهد. محققان معتقدند که خوردن منظم و بیش از حد قند می تواند اثرات منفی زیادی بر سلامتی افراد داشته باشد. قند بر ناقل های عصبی یا هورمون ها در مغز ت ثیر می گذارد. مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها گزارش می دهند: افرادی که دارای بیماری زمینه ای از جمله هستند در معرض خطر بیشتری برای عوارض ناشی از COVID - قرار دارند. بدون شک سال پر از استرس است. بسیاری از افراد برای مقابله با خود سعی می کنند به رژیم های غذایی مختلفی روی بیاورند. طبق مطالعه دانشگاه ایالتی بال، درصد از پاسخ دهنده می گویند: همه گیری و شیوع بیماری کرونا باعث افزایش استرس در آنها شده است. حتی این استرس بر رفتارهای غذایی آنها ت ثیر گذاشته و کیفیت رژیم غذایی آنها را کاهش داده است. سطح استرس در افرادی که رژیم غذایی ناسالم دارند، به طور قابل توجهی بالاتر است. لورا اشمیت، PhD دانشمند قند و استاد سیاست بهداشت در دانشگاه کالیفرنیا در سان است. وی در این مورد می گوید: نگرانی در مورد استرس خوردن در بحران شیوع بیماری کرونا وجود دارد و برخی از مردم می خواهند با خوردن شکر و غذای ناخواسته با استرس خود مقابله کنند. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید هیچ شواهد کافی برای اثبات اعتیاد به غذا وجود ندارد. اما اشمیت معتقد است به نظر می رسد مردم به دلیل تاثیر قند بر مغز به شکر معتاد شده اند. موسسه ملی سوء مصرف مواد مخدر، مغز افراد را پس از مصرف زیاد قند مورد ارزیابی قرار داده اند. مغز به مصرف بیش از حد قند واکنش نشان می دهد که مهمترین آنها دوپامین است. در افرادی که اعتیاد را تجربه می کنند، انتقال دهنده های عصبی در مغز آنها به یک محرک عادت می کنند. این محرک می تواند یا کوکایین یا هر عامل دیگری باشد. با گذشت زمان، مغز برای ترشح انتقال دهنده های عصبی به منابع خارجی مانند الکل، دارو یا غذا وابسته می شود. به این پدیده کاهش تنظیم دوپامین گفته می شود و اشمیت می گوید که این مسیله در مغز افرادی که مقادیر زیادی قند مصرف می کنند نیز رخ می دهد. اشمیت معتقدند: هنگامی که مردم به ما می گویند که به قند اعتیاد دارند، ممکن است علتی در این زمینه وجود داشته باشد و این چیزی است که ما باید بیشتر مطالعه و درک کنیم. Teralyn Sell ، دکترای روان درمانی و متخصص بهداشت مغز، می گوید قند باعث استرس غذایی در مغز می شود زیرا این یک فشار غذایی است. هنگامی که ما در مورد کاهش استرس صحبت می کنیم، مردم اغلب به استرس کار و استرس زندگی در خانه فکر می کنند، اما آنها همچنین باید به فکر استرس در رژیم غذایی باشند. بخشی از استرس در رژیم غذایی به قند مربوط می شود. چون قند بر نحوه مرکز پاداش مغز تاثیر می گذارد. حتی باعث اختلال در تنظیم قند خون می شود. محققان معتقدند علت اینکه چرا افراد برای مقابله با استرس، قند می خورند مشیص نیست. علت آن باید بررسی شود. آنها می گویند: قند خون (گلوکز) قند اصلی موجود در خون است. گلوکز از غذاهایی که مصرف می کنید تامین می شود و منبع اصلی انرژی بدن است. به احتمال زیاد افراد برای تامین انرژی مورد نیاز خود قند می خورند اما خوردن قند زیاد، گلوکز را افزایش می دهد. از طرفی هم افت قند خون منجر به احساس خستگی و ضعف می شود. در این مرحله، بدن بیمار برای جبران کمبود انرژی، آدرنالین تولید می کند. آدرنالین منجر به ایجاد شرایط مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ( CDC ) گزارش می دهد که بزرگسالان در هر سنی ممکن است یک بیماری زمینه ای داشته باشند. این بیماری ها می تواند افراد را در معرض: لوله گذاری یا تهویه بستری شدن در ICU بستری شدن در بیمارستان مرگ ناشی از ویروسی که باعث COVID - می شود. شرایط مربوط به رژیم غذایی که افراد را در معرض خطر بیماری شدید قرار می دهد، عبارتند از: تقویت سیستم ایمنی بدن تا حد زیادی به عملکرد ما بستگی دارد. وجود تعادل دقیق باکتری های مفید و مضر در روده ضروری است. مصرف بیش از حد قند در بدن، منجر به افزایش باکتری مضر در روده می شود. بنابراین تعادل باکتری ها را بر هم می زنند، که ممکن است منجر به بیماری شود. قند بر نحوه مبارزه گلبول های سفید خون و سیستم ایمنی بدن بیماران ت ثیر می گذارد. محققان می گویند: معلوم نیست چرا افراد مبتلا به بیماری های متابولیکی و چاقی در معرض خطر بیشتری از عوارض COVID - قرار دارند. به نظر می رسد علت اصلی این موضوع مربوط به مقاومت در برابر انسولین یا یا وزن اصلی بیماران مربوط می شود. اما احتمال دارد مراقبت از افراد مبتلا به چاقی در بیمارستان دشوارتر باشد. حتی اختلالات تنفسی هنگام ابتلا به عفونت ریوی ناشی از COVID در افراد چاق شدیدتر می شود. از دست دادن وزن در هنگام شیوع بیماری ایده آل است. اما تا حدودی می تواند طاقت فرسا باشد. خبر خوب این است که وقتی قند را از رژیم غذایی خود حذف می کنید، بدن می تواند سریع پاسخ دهد. بررسی ها نشان می دهد شروع رژیم بدون قند بعد از دو هفته، حساسیت به انسولین و نشانگرهای زیستی بیماری مزمن متابولیک را بهبود می بخشد. شاید بسیاری از مردم بگویند در میان بحران و شیوع بیماری های عفونی مانند کرونا، نمی توانیم بر روی کاهش وزن خود تمرکز کنیم. این در حالی است که محققان معتقدند که حذف قند از رژیم غذایی می تواند خطر ابتلا به عوارض شدید کرونا را کاهش دهد. انجمن قلب آمریکا توصیه می کند: مردان نباید از بیشتر قاشق چایخوری ( گرم یا کالری) قند در روز بخورند. در حالی که زنان باید به قاشق چای خوری ( گرم یا کالری) در هر روز اکتفا کنند. برای کمک به رسیدن به این هدف، روش های زیر را برای حذف قند از رژیم غذایی خود در نظر بگیرید. مولی کارمل، درمانگر اختلالات خوردن و نویسنده کتاب Breaking Up with Sugar ، پیشنهاد می کند بعد از اینکه شام را درست خوردید درب آشپزخانه خود را ببندید. بهتر است عوامل محرک خود را شناسایی کنید و ببینید چه زمانی به سمت تنقلات می روید. برخی افراد هنگامی که پای تلویزیون یا کامپیوتر می نشینند، نیاز به تنقلات دارند. عوامل محرک، مکان هایی که فکر می کنید نیاز به مصرف تنقلات دارید، زمان و حتی افرادی که باعث می شوند به سمت تنقلات و مصرف آن بروید را شناسایی کنید. خوردن می تواند قند خون شما را ثابت نگه دارد و باعث می شود قند کمتری بخورید. هر تا ساعت مقادیر کمی پروتیین مانند پنیر، آجیل بخورید. مصرف شکر در شب، بدترین چیز برای قند خون شما است. خوردن میان وعده های پر از یا شکر قبل از خواب باعث می شود که قند خون به شدت تغییر پیدا کند و منجر به می شود. مصرف شکر می تواند التهاباتی را در بدن ایجاد کند که منجر به بیماری های مزمنی مانند دیابت و می شود. مصرف بیش از حد قند همچنین منجر به افزایش وزن می شود، که مستقیما با و خطر حملات قلبی ارتباط دارد. اگر شما به یک شیرینی احتیاج دارید، بهتر است شکر طبیعی مانند میوه بخورید. این در حالی است که، کربو هیدرات های موجود در میوه ها و سبزیجات، حبوبات، غلات کامل و غیره، در مقایسه با کربو هیدرات های موجود در غذاهای فرآوری شده، آرام تر وارد جریان خون می شوند و به حفظ وزن سالم بدن کمک می کنند. کربو هیدرات های موجود در مواد غذایی فرآوری شده و آشامیدنی های غیرطبیعی باعث می شوند سطح گلوکز و انسولین به سرعت افزایش یافته و فرد سریع تر احساس گرسنگی کند. غذاهای طبیعی حاوی کربو هیدرات، کمتر این کار را انجام می دهند. غذاهایی که از کربو هیدرات های طبیعی مانند میوه، سبزیجات، حبوبات، غلات کامل و برخی غلات تهیه می شوند نیز حاوی ویتامین های ضروری، مواد معدنی، فیبر و مواد مغذی اصلی مورد نیاز بدن هستند. پس سعی کنید به جای مصرف غذاهای فراوری شده و آماده و آبمیوه های صنعتی و غیر طبیعی از کربو هیدارت های طبیعی و میوه های طبیعی و سبزیجات تاره و غلات کامل استفاده کنید. منابع: |
زیاد می تواند، نشانه و علامت بروز برخی از باشد که در این صورت فرد حتما نیاز به مشورت با پزشک و درمان دارد. آروغ زدن یکی از راه هایی است که بدن شما گاز بیش از حد محبوس شده در مری یا معده را از طریق دهان دفع می کند. به طور طبیعی هنگام غذا خوردن و یا نوشیدن، هوا همراه آنها وارد دهان می شود. این هوا یا در مری محبوس می شود یا همراه غذا به معده منتقل می شود. علاوه بر آن، معده آنزیم هایی را برای هضم غذا آزاد می کند که خود این فرآیند می تواند منجر به بروز گازهای اضافی شود. تجمع بیش از حد گاز در معده می تواند منجر به آروغ زیاد شود. گاز باقیمانده تا حدی توسط روده کوچک جذب می شود و باقیمانده از بدن خارج شده و از روده بزرگ عبور می کند و از طریق راست روده از بدن خارج می شود. بنابراین، آروغ به طور موقت و هر چند وقت یک بار، مخصوصا بعد از یک وعده غذایی بزرگ، کاملا طبیعی است. با این حال، این وضعیت پر سر و صدا و بد بو از بدن می تواند تا حدی آزار دهنده باشد، خصوصا برای افرادی که غالبا دچار حملات ناگهانی آروغ می شوند. آروغ زیاد یا مداوم می تواند علامت برخی از ناراحتی های گوارشی جدی باشد. آروغ زدن اغلب با صدای معمول و گاهی بو همراه است اما آروغ زیاد که ممکن است علایم خاصی از بیماری باشد، معمولا با علایمی مانند درد و گرفتگی شکم که از نظر شدت و مدت متفاوت است و سوزش سردل همراه است. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید یکی از علل اصلی آروغ است و زمانی که خیلی تند غذا می خورید، رخ می دهد. برخی از علت دیگر آروغ زیاد شامل صحبت همراه با غذا، آدامس، مکیدن آب نبات های سفت، مصرف مایعات با استفاده از نی، مصرف سیگار، اضطراب و نفس کشیدن از طریق دهان است. جدا از بلع هوا، غذاها و نوشیدنی های خاصی وجود دارد که می تواند باعث آروغ شود. از جمله این غذاها می توان به نوشیدنی های گازدار، الکل و غذاهای محرک مانند غذاهای حاوی نشاسته، شکر یا فیبر اشاره کرد. همچنین داروهای خاصی مانند NSAID ها، ملین ها و داروهای دیابت وجود دارد که ممکن است باعث آروغ زدن شده یا به بیماری های منجر شوند که به آروغ کمک کنند. بررسی ها نشان می دهد حتی برخی از بیماری ها باعث آروغ می شوند. آروغ در بیماران مبتلا به ( IBS ) شایع است. سایر شرایطی که می تواند این مشکل تحریک کننده را ایجاد کند، بیماری ریفلاکس معده ( GERD ) ، التهاب معده، زخم معده و است. برای پیشگیری از آروغ زدن زیاد راهکارهایی وجود دارد که می توانید با رعایت آنها از این عادت را ترک کنید. هنگام غذا خوردن از صحبت کردن خودداری کنید. برای جلوگیری از بلع هوای اضافی، به آرامی نوشیدنی بنوشید. برای سوزش معده خفیف، داروهای ضد اسید بدون نسخه مفید و موثر است. هر از گاهی کمی فعالیت بدنی داشته باشید. پیاده روی بعد از غذا منجر به هضم بهتر غذا می شود. سیگار را ترک کنید، زیرا استنشاق دود سیگار از طریق دهان یک راه برای بلع هوای زیادی است. از نی برای نوشیدنی ها، به ویژه نوشیدنی های گازدار استفاده نکنید. در عوض مستقیم از لیوان بنوشید. سطح استرس خود را کاهش دهید، زیرا استرس بیش از حد می تواند بر تنفس شما ت ثیر بگذارد و باعث بلع هوای زیادی شود. از مصرف نوشابه های گازدار و آبجو خودداری کنید. زیرا این نوشیدنی ها، گاز دی اکسیدکربن آزاد می کند و باعث آروغ می شود. اگر از پروتزهای دندانی استفاده می کنید، از نصب صحیح آنها مطمین شوید. پروتزهای نامناسب باعث بلع هوای زیادی می شوند. در صورتی که آروغ زیاد با علایم زیر همراه باشد، حتما برای تشخیص علت اصلی به پزشک مراجعه کنید: اسهال لاغری بیش از حد درد مداوم یا شدید شکم تغییر در رنگ یا دفعات مدفوع ناراحتی در ناحیه قفسه سینه کاهش اشتها یا احساس سیری سریع بادکردن معده که علی رغم آروغ فروکش نمی کند. اگرچه آروغ زدن یک عملکرد بدنی طبیعی است، اما ممکن است گاهی خجالت آور و حتی ناراحت کننده باشد. برای جلوگیری و درمان آروغ بیش از حد، می توانید از چند روش درمانی خانگی ساده و اقدامات سبک زندگی استفاده کنید. عجله در وعده های غذایی یکی از دلایل آروغ است زیرا منجر به تجمع گاز در سیستم گوارشی می شود. بنیاد بین المللی اختلالات دستگاه گوارش گزارش می دهد که مصرف غذا به طور تدریجی می تواند باعث انتقال هوا از روده و جذب آن شود. از طرفی هم آروغ زیاد با صحبت هنگام غذا تشدید می شود. زیرا منجر به بلع نامطلوب هوا می شود. آهسته غذا بخورید و لقمه خود را به درستی بجوید تا هضم آن برای معده شما راحت تر شود. سبک زندگی بی تحرک می تواند باعث تشکیل گاز اضافی در معده شود. بنابراین، اگر می خواهید تجمع گازی موجود در دستگاه گوارش را کاهش دهید، باید به اندازه کافی فعالیت داشته باشید. فعال بودن یک پیش شرط مهم برای مقابله با مشکل آروغ زیاد، گاز یا نفخ است. ورزش به حرکت و هضم غذا در دستگاه گوارش بدن کمک می کند. بررسی ها نشان می دهد که فعالیت بدنی نتیجه علایم را کاهش می دهد. تنفس عمیق، همچنین به عنوان تنفس دیافراگم، تنفس شکمی و تنفس ضربان دار شناخته می شود. این یک روش ساده و در عین حال موثر دیگری برای پیشگیری از آروغ است. نفس های آرام و عمیق جریان خون را در دستگاه گوارش افزایش می دهد که به هضم مناسب کمک کرده و از تشکیل گاز جلوگیری می کند. تنفس دیافراگم به کاهش آروغ همراه با سایر علایم GERD کمک می کند. برای تنفس عمیق می توانید مراحل زیر را انجام دهید. به پشت دراز بکشید یا در مکانی راحت بنشینید. دستان خود را روی شکم بگذارید و سعی کنید آرام باشید. از طریق بینی خود را استنشاق کنید، شکم خود را گسترش دهید و سپس ریه های خود را با هوا پر کنید. هنگام استنشاق، آهسته تا بشمارید. نفس خود را نگه دارید و تا بشمارید. در حین بازدم به آرامی هوا را از طریق دهان بیرون دهید و تا می شمارید. به مدت تا دقیقه به این روش دم و بازدم عمیق خود را ادامه دهید. این کار را - بار در روز برای بهبود هضم تکرار کنید. زنجبیل یک درمان خانگی موثر برای جلوگیری از آروغ است. خواص دفع کننده آن به شل شدن عضلات دستگاه گوارش کمک می کند، از این رو از ایجاد گاز، آروغ و نفخ جلوگیری می کند. زنجبیل هضم را تقویت و به تسکین درد شکم کمک می کند. بررسی ها نشان می دهد عصاره های زنجبیل یک درمان کمکی بی خطر و کوتاه مدت برای سوء هاضمه است که علایم آن شامل درد شکم، نفخ شکم، احساس سیری زودرس، آروغ و حالت تهوع و سیری است. قاشق غذاخوری برش های نازک زنجبیل را در فنجان آب داغ بریزید. روی آن را بپوشانید و اجازه دهید حدود دقیقه دم بکشد. محلول را صاف کرده، کمی عسل و آب لیمو اضافه کنید و آن را یا بار در روز بنوشید. در روش دیگر، شما می توانید یک مکمل زنجبیل مصرف کنید. برای دوز صحیح با پزشک خود مشورت کنید. نعناع یکی دیگر از داروهای طبیعی برای درمان آروغ است. خاصیت ضد اسپاسم آن به عملکرد مناسب دستگاه گوارش کمک می کند و باعث کاهش تشکیل گاز در معده می شود. حتی جریان صفرا را بهبود می بخشد و هضم را تقویت می کند. IBS یکی از دلایل اصلی آروغ بیش از حد است. قاشق چایخوری برگ نعناع خشک را در فنجان آب داغ بریزید. اجازه دهید دقیقه دم بکشد و سپس صاف کنید. این چای را یا بار در روز بنوشید. افرادی که سابقه سنگ صفرا دارند، نباید از این گیاه استفاده کنند. گیاه دارویی دیگر برای درمان آروغ مزمن، بابونه است. مصرف چای بابونه، آروغ زیاد را مهار می کند و همچنین می تواند به رفع گرفتگی روده کمک کند. بررسی ها نشان می دهد بابونه به آرامش معده و تسکین گاز معده کمک می کند. حتی می تواند برای چندین بیماری گوارشی مانند نفخ شکم، اسپاسم، قولنج و ناراحتی معده استفاده شود. کیسه چای بابونه را درون یک فنجان بریزید و فنجان آب جوش روی آن بریزید. اجازه دهید تا دقیقه دم بکشد. کیسه چای را برداشته و چای بابونه خود را میل کنید. این چای را یا بار در روز بنوشید. دانه های انیسون دارای اجزای مختلفی هستند که به هضم غذا کمک و آروغ زدن را درمان می کنند. خواص دفع کننده آن در دفع گاز در دستگاه گوارش موثر است و در نتیجه نفخ شکم را کاهش می دهد. برای کمک به هضم غذا بعد از غذا یک قاشق چای خوری دانه بادیان بجوید. همچنین، قاشق چایخوری دانه انیسون را که کمی خرد کنید، به فنجان آب جوش اضافه کنید. روی آن را بپوشانید، اجازه دهید دقیقه دم بکشد و سپس آن را صاف کنید. این چای را روزانه دو بار بنوشید. درشرایطی که از خوردن غذاهای محرک که منجر به زیاد می شوند، خودداری نکنید، تمام درمان ها برای آروغ زدن زیاد بی اثر خواهد بود. غذاهای غنی از و غذاهای چرب اغلب باعث ایجاد گاز می شوند و باید به طور کلی از آنها اجتناب شود و یا در بهترین حالت آنها را کمتر مصرف کنید. برخی از مواد غذایی که ممکن است منجر به آروغ زیاد و ناراحتی دستگاه گوارش شوند، عبارتند از: تخم مرغ سبوس گندم لوبیا و سایر حبوبات شکر و جایگزین های آن نوشیدنی های گازدار، آبجو شیر و سایر محصولات لبنی حاوی لاکتوز غذاهای بسته بندی حاوی لاکتوز، مانند نان و غلات میوه هایی مانند موز، خربزه، زردآلو، هلو، گلابی، آلو خشک و سیب خام سبزیجاتی مانند سیب زمینی خام، مارچوبه، کلم بروکلی، خیار، فلفل سبز، پیاز، نخود فرنگی، تربچه، جوانه بروکسل، کلم و گل کلم. |
از عوارض قورت دادن دهان شویه در موارد شدید می توان به تشنج اشاره نمود. قورت دادن و خوردن دهان شویه، می تواند منجر به بروز برخی عوارض شود. دهان شویه برای از بین بردن و پیشگیری از بروز و کاربرد دارد و همچنین به تقویت سلامت دندان ها و لثه ها کمک کند. در واقع، خوردن زیاد آن، می تواند سمی باشد. برای همین بهتر است از عوارض قورت دادن دهان شویه اطلاعات کافی داشته باشید. حتی بدانید که در هنگام قورت دادن احتمالی آن چه کاری را باید انجام دهید از دهان شویه نباید به جای مسواک زدن یا استفاده از نخ دندان استفاده شود، اما می تواند برای برخی افراد مفید باشد و به مناطقی برسد که مسواک نمی تواند آن قسمت را تمیز کند. به طور کلی همه افراد در هنگام استفاده از دهان شویه کاملا مراقب هستند که آن را قورت ندهند. برای یک مدت زمان مشخصی آن را در دهان خود می چرخانند و بعد از آن، دهان شویه را از دهان خود خارج می کنند. قورت دادن اتفاقی دهان شویه می تواند منجر به بروز علایم خفیفی مانند ناراحتی خفیف معده شود. بسیاری از دهان شویه ها حاوی فلوراید هستند که به نظر می رسد باعث ایجاد برخی ناراحتی های معده می شود. ممکن است کمی احساس داشته باشید، اما باید این حالت نسبتا سریع برطرف شود فلوراید تنها ماده سازنده دهان شویه ها نیست. بسیاری از آن ها ممکن است حاوی الکل هم باشند. برخی از رایج ترین انواع الکل در دهان شویه، عبارتند از هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید اتانول تیمول منتول اوکالیپتول اسید بنزوییک سالیسیلات متیل به نظر می رسد مصرف مقدار کم این ترکیبات الکی تاثیر زیادی بر افراد نداشته باشد اما مقدار زیاد آن می تواند اثر مست کننده ای داشته باشد. مصرف بیش از حد دهان شویه های حاوی ترکیبات الکی می تواند می تواند علایمی مانند یا خواب آلودگی ایجاد کند. در موارد جدی، ممکن است منجر به و شود. بر همین اساس نسبت به کودک خود هوشیار باشید اگر کودک شما مقدار زیادی از دهان شویه را قورت داده است بهتر است سریعا با یک پزشک تماس بگیرید. آماده باشید تا مارک و مقدار دهان شویه ای که کودک شما بلعیده است را توصیف کنید. همچنین ممکن است پزشک از شما سن و وزن کودک و شرحی از علایم کودک را بپرسد اما اگر یک بزرگسال مقدار زیادی دهان شویه را بلعیده بهتر است منتظر بمانید و علایم او را کنترل کنید در این شرایط بهتر است خودتان را وادار به استفراغ نکنید. اگر علایم جدی مانند تشنج، ضربان قلب سریع یا مشکلات تنفسی ایجاد شد، با پزشک خود تماس بگیرید یا به بخش اورژانس مراجعه کنید اگر به طور تصادفی مقدار کمی از دهان شویه را قورت داده اید، وحشت نکنید. اگر مقدار آن کم باشد، احتمالا منجر به بروز عوارضی نمی شود فقط ممکن است برای مدت کوتاهی ناراحتی معده داشته باشید دهان شویه حاوی اتانول در صورت بلع مانند سایر نوشیدنی های الکلی باعث مسمومیت می شود یا در صورت مصرف زیاد در مدت زمان کوتاه حتی مسمومیت با الکل ایجاد می کند. بعلاوه، از آنجا که دهان شویه برای بلعیدن ساخته نشده است، مواد دیگری نیز وجود دارد که در صورت مصرف می تواند خطرناک باشد مصرف بیش از حد دهان شویه یا علایم مسمومیت مصرف بیش از حد دهان شویه ممکن است منجر به بروز علایم زیادی شود، از جمله: کما دل درد اسهال سردرد سرگیجه خواب آلودگی قند خون پایین تهوع و استفراغ دمای پایین بدن فشار خون پایین اختلال در هماهنگی تغییرات در ادرار کردن درد و یا قرمزی پوست از دست دادن هوشیاری تنفس کم و سریع یا تنفس آرام تغییر در ضربان قلب، به ویژه ضربان قلب سریع در مواردی که مقدار زیادی دهان شویه قورت داده اید بهتر است به اورژانس مراجعه کنید. در این شرایط ممکن است قبل از تعیین گزینه های درمانی مناسب، آزمایشاتی برای شما تجویز شود درمان های احتمالی مصرف بیش از حد دهان شویه ممکن است شامل موارد زیر باشد داروها ملین ها تنفس مصنوعی مایعات داخل وریدی ذغال فعال برای جذب مواد شیمیایی در برخی موارد بسیار جدی، افراد به کلیه نیاز پیدا می کنند باز هم اگر مقدار کمی دهان شویه را قورت دهید، احتمالا عوارض جدی پیش نخواهد آمد اما اگر فکر می کنید دچار عوارض خاصی از مصرف دهان شویه شده اید بهتر است با یک پزشک مشورت کنید. آنها ممکن است پیشنهاد کنند وضعیت خود را کنترل کرده و نسبت به بروز برخی عوارض و علایم احتمالی هوشیار باشد اگر دهان شویه را قورت داده اید، از هیچ دارویی یا محصولی مانند که باعث استفراغ می شود، استفاده نکنید. اگر کودکی دهان شویه را قورت داده است، به او چیزی ندهید که باعث استفراغ شود بهتر است که بدانید چگونه از دهان شویه با خیال راحت استفاده کنید. در اینجا چند راهکار پیشگیری برای قورت دادن دهان شویه وجود دارد حتی مقدار نسبتا کمی اتانول می تواند برای کودکان مضر باشد. اتانول ممکن است به افت قند خون منجر شود اگر دهان شویه شما حاوی فلوراید است، در صورت بلعیدن مقدار قابل توجهی، این ماده ممکن است معده را ناراحت کند دهان شویه را از دسترس کودک خود نگهداری کنید. آن را روی قفسه یا کابینتی بلند قرار دهید و نه اینکه آن را روی پیشخوان حمام بگذارید هنگام استفاده از دهان شویه، کودک خود را با دقت کنترا کنید. مطمین شیود آنها قادرند دهان شویه را به راحتی درون سینک ظرفشویی بیرون بریزند کودکان از دهان شویه استفاده نکنند. انجمن دندانپزشکی آمریکا توصیه می کند کودکان زیر سال از دهان شویه استفاده نکنند زیرا ممکن است به طور تصادفی آن را ببلعند قبل از خرید به بسته بندی روی دهان شویه نگاه کنید. کمیسیون ایمنی کالاهای مصرفی در سال قانونی وضع کرد که دهان شویه ها حاوی حداقل گرم ( . اونس) اتانول در هر بسته باید دارای بسته بندی های مقاوم و محکم باشند. یک بطری با این نوع بسته بندی بخرید تا کودک شما نتواند به راحتی محصول را باز کند یکی از بزرگترین نگرانی ها در مورد بلعیدن دهان شویه، مصرف الکل در محصول است. اگر فرزند دارید، در مورد هر محصولی حاوی الکل که در خانه شماست، احتیاط کنید، اعم از دهان شویه، ضدعفونی کننده دست یا سایر محصولات که به عنوان مثال سمی شناخته شده است ژل های حاوی فلوراید، در صورت بلع زیاد، همچنین می توانند علایمی مانند درد، حالت تهوع یا استفراغ ایجاد کنند. در شرایط نادر، مصرف زیاد فلوراید می تواند منجر به مشکلات جدی مانند کاهش سطح کلسیم در بدن شود. طبق انجمن دندانپزشکی آمریکا، برخی از متداول ترین مواد فعال در دهان شویه برای از بین بردن باکتری هایی که می توانند منجر به پوسیدگی دندان شوند، عبارتند از: فلوراید که در پیشگیری از پوسیدگی دندان موثر است کلرهگزیدین، عامل ضد میکروبی یا ضد باکتریایی دیگر که یک ماده ضد میکروبی است روغن های اساسی مانند منتول یا اکالیپتوس که ممکن است به کاهش پلاک و التهاب لثه کمک کند پراکسید که غالبا به دهان شویه هایی که برای کمک به سفید شدن دندان ها طراحی شده، اضافه می شود این مواد می توانند برای دندان ها، لثه ها و بوی دهان شما بسیار مناسب باشند، اما در صورت بلع برای سایر اعضای بدن چندان مفید نیستند. مواد تشکیل دهنده موجود در دهان شویه که هنگام بلعیدن بیشترین آسیب را می زند عبارتند از: کلرهگزیدین گلوکونات، اتانول (الکل اتیل) ، پراکسید هیدروژن و متیل سالیسیلات دهان شویه های مخصوص بچه ها حتی اگر حاوی اتانول یا انواع دیگر الکل نباشند هنگام قورت دادن می تواند منجر به بروز عوارض شوند. حتی ممکن است هنوز حاوی فلوراید و مواد دیگری باشند که می توانند معده کودکان را ناراحت کنند برخی از انواع دهان شویه حاوی الکل هستند که به مبارزه با برخی از میکروب ها کمک می کند و اغلب به عنوان طعم دهنده یا سایر مواد استفاده می شود. به خصوص در مقایسه با محتوای الکل آبجو و شراب، ممکن است مقدار الکل زیادی در دهان شویه ها وجود داشته باشد. طبق یک بررسی صورت گرفته، برخی از دهان شویه های حاوی بین تا . درصد الکل هستند، در حالی که آبجو به طور معمول تا درصد و شراب معمولا حدود درصد است. این به این معنی است که گاهی اوقات دهان شویه توسط افراد برای اهداف تفریحی سوءاستفاده می شود که می تواند بسیار خطرناک باشد دلایل اصلی گزارش شده برای نوشیدن دهان شویه، کم هزینه بودن و در دسترس بودن آن در شرایط خاصی است که نوشیدنی های الکلی در دسترس قرار ندارد. افراد زندانی، نظامیان و افرادی که در بیمارستان بستری شده اند ممکن است دهان شویه را بخورند زیرا در غیر این صورت نمی توانند به الکل دسترسی پیدا کنند. گاهی اوقات، افرادی که از بیماری الکل بهبود یافته بودند اما دوباره مصرف خود را شروع کردند. علاوه بر دهان شویه، سایر محصولات غیر نوشیدنی اتانول شامل اسپری مو، داروهای سرفه، سرماخوردگی، عطر، ضد عفونی کننده دست و اصلاح است. از آنجا که احتمال سرقت محصولات خانگی حاوی الکل زیاد است، برخی از فروشگاه ها این وسایل را در پشت پیشخوان یا در کابینت های قفل دار قرار داده اند عوارض قورت دادن دهان شویه به مقدار آن بستگی دارد. اگر مقدار کمی دهان شویه را قورت دهید، احتمالا مشکلی نخواهید داشت اما مصرف زیاد دهان شویه می تواند باعث برخی مشکلات شود برای حفظ سلامت دهان و جلوگیری از پوسیدگی فقط به دهان شویه اعتماد نکنید. مرتبا مسواک بزنید و نخ دندان بکشید و برای معاینات منظم به دندانپزشک مراجعه کنید بسته به سن کودک شما، اگر او زیر سال دارد یا هنوز نمی تواند تف کند، بهتر است از مصرف دهان شویه چشم پوشی کنید و فقط مسواک زدن و نخ دندان کشیدن را تشویق کنید منابع: |
انواع کاندوم ها مطمین و موثر هستند. کاندوم مردانه یک غلاف نازک است که بر روی آلت تناسلی مردان قرار گرفته و مانع ورود اسپرم به رحم زن می شود در حین مقاربت جنسی، رابطه دهانی یا رابطه مقعدی در جای خود باقی می مانند، کاندوم های مردانه راهی موثر برای محافظت از آنها و شریک زندگی در برابر عفونت های مقاربتی هستند. کاندوم های مردانه نیز یک روش موثر برای محسوب می شوند. کاندوم که به آن لاستیک هم گفته می شود، معمولا از جنس لاتکس است، اما برخی از انواع کاندوم ها از پلی یورتان یا پوست بره هم ساخته می شود. کاندوم های لاتکس و پلی یورتان بیشترین محافظت را در برابر دارند. استفاده از کاندوم ها، ساده، ارزان است و انواع کاندوم ها به طور گسترده در دسترس هستند. آنها با روان کننده یا بدون روان کننده و در طول ها، شکل ها، عرض ها، ضخامت ها و رنگ های مختلف وجود دارد. بعضی از کاندوم ها برای افزایش احساس و لذت ضمایم و یا بافت هایی دارند. استفاده درست و مناسب از کاندوم ها در هر رابطه جنسی مناسب می تواند در پیشگیری از بارداری و انتقال ویروس نقص ایمنی انسانی موثر باشد. کاندوم همچنین خطر ابتلا به سایر بیماری های مقاربتی مانند سوزاک و کلامیدیا را کاهش می دهد. کاندوم عوارض جانبی برخی از انواع جلوگیری از بارداری زنان، مانند یا عوارض احتمالی را ندارد. آنها بدون نسخه در دسترس هستند، بنابراین در صورت نیاز تهیه آنها آسان است. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید کاندوم های مردانه به طور کلی مطمین و موثر هستند. با این وجود، مواردی وجود دارد که باید آنها را در نظر بگیرید هنوز خطر ابتلا به یا باردار شدن هنگام استفاده از کاندوم وجود دارد، به خصوص اگر در حین رابطه جنسی پاره شود و یا از بین برود. حساسیت به لاتکس می تواند شامل بثورات پوستی، آبریزش بینی و در موارد شدید سفت شدن مجاری تنفسی و کاهش فشار خون باشد. اگر شما یا همسرتان به لاتکس حساسیت دارید، کاندوم پلی اورتان می تواند یک گزینه مناسب تر باشد. کاندوم های مردانه بدون نسخه پزشک در دسترس هستند. تشخیص کاندوم متناسب با وضعیت فرد، نیاز به آزمون و خطا دارد. مردان حتما باید کاندوم متناسب با وضعیت خودشان را انتخاب کنند. اگر کاندوم خیلی شل باشد ممکن است بلغزد. حتی برخی از مردان معتقدند استفاده از کاندوم ممکن است احساس جنسی و لذت آنها را کاهش دهد و استفاده از آن نارحت کننده است. بعضی از کاندوم ها با نانوکسینول - ، ماده ای که اسپرم (اسپرم کش) را می کشد، روان می شوند و هدف آن پیشگیری از بارداری است. با این حال، کاندوم های فاقد اسپرم کش به دلایل مختلف گزینه بهتری هستند قیمت کاندوم اسپرم کش بیشتر از انواع دیگر کاندوم است و ماندگاری آن کمتر می باشد. اسپرم کش مردان و شریک زندگی آنها را در برابر یا سایر ها محافظت نمی کند. کاندوم های اسپرم کش از سایر کاندوم های روان شده در جلوگیری از بارداری موثرتر نیستند. ممکن است سلول های پوستی واژن یا راست روده را تحریک کرده و به آنها آسیب برساند. حتی می تواند به طور بالقوه خطر ابتلا به بیماری های مقاربتی را افزایش دهد. کاندوم مورد استفاده در مردان دوام همیشگی ندارند و برای محافظت در برابر بارداری و باید از آنها به درستی استفاده کرد. برای استفاده مطمین و موثر از کاندوم ها بهتر است کاندوم را در سطل زباله دور بیندازید. پوست ختنه گاه خود را به عقب بکشید. قبل از بیرون آوردن رابطه جنسی، پایه کاندوم را بگیرید. تاریخ انقضا را بررسی کنید. از کاندومی که تاریخ انقضا گذشته است استفاده نکنید. نوک کاندوم را به آرامی فشار دهید تا هوا از آن خارج شود. اگر کاندوم دارای نوک مخزن باشد، این لازم نیست. کاندوم را به پایین بغلتانید. مطمین شوید کل آلت تناسلی مرد را پوشش داده و حباب های هوا را از بین ببرید. کاندوم ها را از نظر آسیب دیدگی بررسی کنید. قبل از استفاده کاندوم، آنها را از نظر پارگی و سوراخ بررسی کنید. حتما فقط از روان کننده های پایه آب استفاده کنید. اگر از کاندوم لاتکس استفاده می کنید، از مانند ژله نفت، روغن معدنی، روغن زیتون و سایر روغن ها، ضد آفتاب، مرطوب کننده ها یا لوسیون ها استفاده نکنید. آنها می توانند کاندوم لاتکس را ضعیف کرده و باعث پارگی آنها شوند. نوک کاندوم رول شده را روی آلت تناسلی خود قرار دهید. آلت تناسلی مرد باید قبل از قرار دادن کاندوم به حالت ایستاده باشد. لبه کاندوم باید در خارج باشد. اگر شروع به استفاده از کاندوم کردید و متوجه شدید که لبها آن به سمت داخل است، آن را دور انداخته و از کاندوم دیگر استفاده کنید. استفاده از کاندوم می تواند یک تجربه سرگرم کننده در حین برقراری رابطه جسنی باشد اما با وجود انواع مختلف کاندوم در بازار، انتخاب بهترین نوع کاندوم می تواند تا حدودی سخت باشد. مهم هدف استفاده از کاندوم است. آیا قصد دارید از کاندوم به عنوان پیشگیری از بارداری یا فقط برای لذت جنسی از آن استفاده کنید. اگر برای بارداری یا محافظت در برابر بیماری های مقاربتی به کاندوم نیاز دارید، حتما برچسب کاندوم را بخوانید تا ببینید آیا سازمان غذا و دارو کاندوم را برای اهداف شما ت یید کرده است یا خیر. همچنین تاریخ انقضا را بررسی کنید. اما انواع مختلفی از کاندوم ها وجود دارند، برخی از آنها عبارتند از کاندوم های براق بیشتر برای لذت و سرگرمی استفاده می شوند. اکثر مارک ها همچنین برای پیشگیری از بارداری و بیماری های مقاربتی مورد تایید سازمان غذا و دارو هستند. قبل از پوشاندن کاندوم حداقل ثانیه باید در معرض نور قرار بگیرد تا بتواند درخشان شود. آنها معمولا غیر سمی بوده و در سه لایه ساخته می شوند. لایه داخلی و خارجی از لاتکس منظم تشکیل شده در حالی که لایه سوم حاوی رنگدانه ای مطمین است که شروع به درخشیدن می کند و بین دو لایه لاتکس مهر و موم می شود. این نوع کاندوم یک سورپرایز سرگرم کننده در هنگام برقراری رابطه جنسی است. بسیاری از مارک های کاندوم ادعا می کنند که کاندوم های آنها طعم های عالی و رایحه های دلپذیری دارند. عطر و طعم ممکن است در روان کننده وجود داشته باشد یا روی کاندوم پوشانده شود. طعم های مورد استفاده در کاندوم ها انواع نعناع، انگور، پرتقال، موز، توت فرنگی، حباب، شکلات، وانیل، بیکن و کولا می باشند. گاهی اوقات طعم کاندوم متناسب با عطر و رنگ مواد تشکیل دهنده آنها می باشد. برای موز زرد و برای توت فرنگی قرمز است. این نوع کاندوم ها برای ایجاد لذت در رابطه جنسی دهانی مورد استفاده قرار می گیرند و بسیاری از مارک های کاندوم نیز برای استحکام و محافظت از ت یید شده اند. شما احتمالا عبارت تبلیغاتی را شنیده اید. این کاندوم ها به منظور افزایش لذت برای زن، مرد یا هر دو شریک زندگی شکل و بافت های خاصی دارند. برخی از این کاندوم ها دارای دو قسمت دنده در بالا و پایین هستند که تحریک را دقیقا در مکان مناسب برای خانم ها افزایش می دهد. برخی دیگر حاوی صدها برجستگی در بیرون برای رضایت زنان یا در داخل برای افزایش لذت مردان است. این نوع کاندوم ها گاهی برای لذت متقابل زوجین به بازار عرضه می شوند. این نوع کاندوم ها معمولا رایج تر و بی رنگ تر هستند. کاندوم های گرم کننده معمولا از لاتکس نازک تری ساخته می شوند تا به افزایش لذت جنسی کمک کنند. آنها معمولا حاوی یک روان کننده گرم کننده هستند که با رطوبت طبیعی بدن فعال و در هنگام رابطه جنسی گرم می شود. احساسات ملایم و گرم برای تقویت لذت برای هر دو شریک زندگی است. استفاده از کاندوم های رنگی در برخی مناسبت های خاص مانند مانند سیاه و نارنجی برای هالووین، قرمز و سبز برای کریسمس و صورتی و قرمز برای ولنتاین می تواند لذت جنسی در زوجین را افزایش دهد. بسیاری از انواع رنگی کاندوم برای پیشگیری از بارداری و بیماریهای مقاربتی مورد ت یید هستند، بنابراین حتما برچسب روی کاندوم را بخوانید. کاندوم (روان و ساخته شده از لاتکس) اولین فناوری کاندوم مورد تایید در بیش از سال گذشته است. این کاندوم ها دارای هستند که کاملا شبیه زبانه های کششی روی آلت تناسلی قرار می گیرند هنگامی که کاندوم از بسته فویل خود خارج می شود، انتهای برجسته نوارهای کششی در قسمت بالای کاندوم دیده می شود. با استفاده از می توانید کاندوم را پایین آورده و به سرعت و به درستی آن را بپوشید. کاندوم های نعناعی نشاط آور هستند. کاندوم های نعناعی بیشتر در برقراری استفاده می شوند همچنین برای محافظت از بارداری مورد تایید است. کاندوم های خوراکی معمولا در بسته های چهار تایی عرضه می شوند و در طعم های مختلف موجود هستند. کاندوم جمع شده و سپس قابل خوردن است. آنها هیچ نوع محافظتی در برابر بارداری یا بیماری های مقاربتی ایجاد نمی کنند. در هنگام انجام هرگونه فعالیت جنسی از کاندوم استفاده کنید. رابطه جنسی محافظت شده به شما کمک می کند از ابتلا به بیماری های مقاربتی محافظت کنید. قبل از هرگونه تماس جنسی، کاندوم بپوشید. به خاطر داشته باشید، بیماری های مقاربتی ممکن است منتقل شده و بارداری قبل از اوج جنسی مردان ( رخ دهد. برای جلوگیری از ابتلا به بیماری های مقاربتی فقط از کاندوم لاتکس یا پلی اورتان استفاده کنید. کاندوم های لاتکس یا پلی اورتان فرد در برابر محافظت نمی کنند. برچسب روی بسته را بخوانید تا ببینید که کاندوم از چه چیزی ساخته شده است. |
کمردرد در بارداری و علت و حتی درمان آن یکی از موضوعات مهمی است که زنان در دوران بارداری را درگیر می کند اما به راستی علت کمردرد در بارداری و درمان آن چیست؟ چرا برخی از زنان در بارداری، کمردرد دارند؟ کمردرد در بارداری در کدام ماه ها بیشتر اتفاق میفتد؟ بیشتر زنان هنگام بارداری نوعی ناراحتی در کمر را احساس می کنند. کمردرد در بارداری، در طول دوره نه ماهه ممکن است رخ دهد اما کمردرد معمولا در سه ماهه آخر بارداری با رشد کودک و فشار بیشتر بر روی بدن رخ می دهد. بررسی ها نشان می دهد کمردرد نتیجه طبیعی بسیاری از تغییرات مکانیکی، هورمونی و عروقی مرتبط با بارداری است کمردرد یکی از شایع ترین شکایات اسکلتی عضلانی زنان باردار است. کمردرد در دوران بارداری می تواند برای برخی از مزمن باشد و برای برخی دیگر، ممکن است درد در دوران بارداری و برای یک دوره متغیر پس از زایمان بیشتر شود. کمردرد در دوران بارداری را می توان به عوامل مختلفی از جمله محیطی، هورمونی و غیره نسبت داد. شایع ترین علت کمردرد در بارداری، عبارتند از استرس در بارداری منجر به تنش عضلانی در کمر و در نتیجه کمردرد می شود هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید افزایش وزن خانم باردار همراه با وزن کودک در حال رشد و رحم باعث فشار بر رگ های خونی و اعصاب لگن و پشت می شود تغییر در مرکز ثقل بدن به دلیل بارداری منجر به تغییر وضعیت بدن و میزان تحرک زنان باردار و در نتیجه کمردرد یا کشیدگی می شود در دوران بارداری هورمون رلاکسین ترشح می شود. این هورمون بدن را برای زایمان و حمل جنین آماده می کنند. همچنین باعث شل شدن رباط های ستون فقرات و در نتیجه درد و بی ثباتی می شود. رحم در حال انبساط منجر به جدا شدن دو صفحه موازی عضله (عضلات شکم راست روده) از قفس دنده به سمت استخوان شرمگاه می شود. این شرایط ممکن است درد کمر در بارداری را بدتر می کند زنانی که اضافه وزن یا سابقه کمردرد قبل از بارداری دارند بیشتر در معرض خطر کمردرد در دوران بارداری قرار می گیرند. برخی راهکارها و اقدامات احتیاطی برای پیشگیری از کمر درد در بارداری و یا تسکین درد آن وجود دارد. زنان می توانند با راهکارهای زیر از کمردرد در بارداری پیشگیری کنند. سعی کنید در سه ماهه سوم بارداری خود به پهلو بخوابید تا خطر سقط جنین را کاهش دهید صاف و مستقیم بایستید. بر وضعیت قرارگیری مناسب بدن و نحوه حرکت خود تمرکز کنید به دنبال کفش های نرم و راحت باشید که هیچ فشاری به پای شما وارد نکنند هنگام خواب از بالش مناسب استفاده کنید. همچنین برای جلوگیری و تسکین کمردرد از تشک سفت برای خواب استفاده کنید برای بلند شدن از روی تخت، به یک طرف بچرخید و خود را به حالت نشسته فشار دهید. پاها را به سمت کنار بچرخانید و به آرامی بایستید مدیتیشن سطح تحمل درد را افزایش می دهد. حتی می تواند هم هنگام کنترل کمردرد و هم در حین زایمان بسیار موثر باشد. اگر می خواهید اشیاء سنیگین و حتی سبک را بلند کنید به آرامی بنشینید و جسم را بلند کنید. زیاد به خودتشان فشار نیاورید و در صورت نیاز از او دیگران کمک بگیرید از ایستادن طولانی مدت در یک وضعیت خودداری کنید سوتین حاملگی با اندازه مناسب انتخاب کنید. همچنین برای کمک به بالا نگه داشتن شکم و از بین بردن فشار از کمر خود، کمربند بارداری بپوشید کمردرد شدید که بیش از هفته طول بکشد، نیاز به مراجعه به پزشک دارد. در صورت همراه بودن کمردرد با هر یک از موارد زیر، بهتر است از یک متخصص مشورت بگیرید: تب خونریزی واژن سوزش هنگام ادرار کردن با توجه به شدید بودن کمردرد های ناشی از بارداری که باعث احساس ناخوشایندی و ناراحتی در فرد می گردد لذا بیمار به جست و جوی راهکارهای فوری برای درمان کمردرد ناشی از بارداری می پردازد. برخی از درمان های فوری کمردرد بارداری عبارتند از: برای تسکین کمردرد در دوران بارداری، ورزش بهترین گزینه است. ورزش منظم باعث تقویت عضلات می شود و بدن را برای مقابله با درد و حاملگی آماده می کند ، یک تمرین عالی است. شما همچنین می توانید پس از مشورت با پزشک خود، شنا، ایروبیک و دوچرخه سواری با دوچرخه ثابت را در برنامه ورزشی خود قرار دهید ماساژ در دوران بارداری، می تواند کمردرد دوران بارداری را به راحتی بهبود ببخشد. ماساژ در شرایطی که کمردرد نتیجه ز فشار عضلانی باشد، تاثیر بیشتری دارد. بررسی ها نشان می دهد که زنانی که در دوران بارداری خود از ماساژ درمانی بهره مند شدند، کاهش اضطراب، بهبود خلق و خو، خواب بهتر و بهبود کمردرد را تجربه کرده اند. ماساژ منجر به بهبود درد پا، کمردرد، افسردگی و اضطراب و همچنین کاهش خشم و عصبانیت می شود. حتی ماساژی که توسط شریک زندگی شما صورت بگیرد تاثیر زیادی در بهبود روابط بین زوجین نیز دارد. یوگا، یک تمرین ذهنی و جسمی روش دیگری برای تسکین کمردرد در دوران بارداری است یوگا قبل از زایمان می تواند به بهبود وضعیت بدن کمک کند که به نوبه خود می تواند در کاهش درد، خواب بهتر و آرامش ذهن و عضلات موثر باشد. به علاوه، یوگا به آمادگی برای روند زایمان کمک می کند یوگا قبل از تولد ممکن است به کاهش درد لگن و کمردرد و همچنین بهبود شرایط بهداشت روان (استرس، افسردگی، اضطراب و غیره) و نتایج پری ناتال (عوارض زایمان، زمان زایمان) کمک کند. در دوران بارداری توصیه می شود که به کلاسهای یوگا در دوران بارداری بپیوندید تا اینکه بخواهید این کار را به تنهایی انجام دهید کمپرس سرد ساخته شده با یخ در کاهش درد پشت در دوران بارداری و زایمان موثر است. دمای سرد باعث کاهش التهاب می شود که به تسکین درد کمک می کند یک کیسه پلاستیکی را با یخ خرد شده پر کنید و آن را در یک حوله بپیچید کمپرس را به مدت تا دقیقه در قسمت پشت قرار دهید این کار را مرتبا انجام دهید و بین هر برنامه دقیقه منتظر بمانید اگر یخ در دسترس نیست، می توانید از کیسه سبزیجات منجمد نیز استفاده کنید کیسه یخ را مستقیما روی پوست قرار ندهید. آن را در یک حوله نازک بپیچید، سپس در محل درد قرار دهید مانند کیسه های یخ، استفاده از گرمای مرطوب بر روی کمر می تواند به تسکین کمردرد در بارداری کمک کند. گرما باعث افزایش گردش خون در ناحیه و گرم شدن عضلات می شود و درد و التهاب را تسکین می دهد یک حوله را در آب گرم خیس کنید و مقدار اضافی آن را بکشید. دقیقه حوله گرم و مرطوب را روی پشت خود قرار دهید. به مدت تا روز چند بار در روز تکرار کنید اما مراقب باشید در دوران بارداری به شکم خود گرما وارد نکنید برای مقابله با کمردرد در دوران بارداری، باید سعی کنید وضعیت خوبی داشته باشید. اول از همه، شما باید از نشستن روی صندلی در طول روز خودداری کنید، زیرا در واقع فشار بیشتری به ستون فقرات وارد و درد بیشتری را در پشت ایجاد می کند هنگام نشستن، از صندلی با کیفیت خوب که پشتیبانی خوبی را ارایه می دهد، ترجیحا از صندلی با پشت صاف، بازوها و بالشتک محکم استفاده کنید همچنین از زیرپایی استفاده کنید تا پاهای شما کمی از سطح زمین بلند شوند. همچنین می توانید یک حوله تاشده را پشت سر خود قرار دهید هنگام خواب، سعی کنید به پهلو بخوابید و یک بالش بین دو زانو قرار دهید. روی شکم نخوابید، زیرا فشار بیشتری به عروق وارد می کند. این وضعیت می تواند خطر سقط جنین را افزایش دهد. طب سوزنی نوعی گزینه درمانی چینی است که در آن سوزن های نازکی در نقاط خاصی به پوست وارد می شود. طب سوزنی می تواند برای تسکین کمردرد در دوران بارداری بسیار موثر باشد بررسی ها نشان می دهد طب سوزنی درد کمر و لگن را در دوران بارداری و نیاز به دارو را کاهش می دهد که این یک مزیت بزرگ در این دوره است. طب سوزنی برای تسکین درد در کمردرد، درد لگن یا هر دو در سه ماهه دوم و سوم بارداری ایمن و موثر است سخن آخر کمردرد برای اکثر خانم ها، بخشی طبیعی از بارداری است. در سه ماهه اول، کمردرد معمولا با افزایش هورمون ها و استرس در ارتباط است. سابقه کمردرد در قبل از بارداری یا اضافه وزن ممکن است خطر بروز کمردرد در بارداری را افزایش دهد با اجتناب از ایستادن بیش از حد، پوشیدن کفش های مناسب و تمرکز بر حالت خوب بدن می توانید کمردرد خود را در دوران بارداری به حداقل برسانید. اگرچه احتمالا نمی توانید کمردرد را به طور کامل برطرف کنید، اما تسکین آن می تواند از بروز عوارض جلوگیری کند. کمردرد می تواند برنامه روزمره و خواب خوب را مختل کند. بر همین اساس به خانم ها پیشنهاد می کنیم در صورت بروز هر گونه احساس ناراحتی و یا مشکلات شایع بارداری، به سلامت خود و جنین شان اهمیت بدهند و با یک متخصص زنان و زایمان مشورت کنند. شاید برای برخی از خانم ها مقدور نباشد که در دوران زایمان خود و بحران شیوع بیماری کرونا از خانه خارج شوند اما جای نگرانی نیست. خدمات مشاوره آنلاین پزشکت با متخصصین باتجربه در زمینه زنان و زایمان کار را برای شما راحت کرده است. شما به راحتی و فقط با نصب برنامه پزشکت و یک تماس می توانید با متخصصین با تجربه ما در ارتباط باشید. برای پیشگیری بروز هرگونه عوارض احتمالی همین الان اقدام کنید. منابع |
از شایعترین علایم ابتلا به انگل، می توان به درد شکم و خارش مقعد اشاره کرد. علایم شایع ابتلا به انگل به نوع انگل و محل آلودگی انگلی و شرایط جسمی بیمار بستگی دارد. تصور ابتلا به انگل در بدن می تواند باعث حس ترس در فرد شود اما بسیاری از افراد مبتلا به انگل هستند و حتی از آن خبر ندارند. انگل ها میکروارگانیسم هایی هستند که در بدن موجودات دیگر زندگی می کنند. هرکسی احتمال دارد به انگل مبتلا شود. ابتلا به عفونت انگلی خیلی شایع است. انواع مختلفی از انگل وجود دارد که در بدن شما زندگی و حتی از آن تغذیه می کنند. برخی از آنها بر روی غذایی که مصرف می کنید زنده می مانند، بعضی از آنها از گلبول های قرمز تغذیه می شوند و برخی حتی درون بدن شما تخم می گذارند. برخی از انگل های رایج که می توانند بدن شما را آلوده کنند عبارتند از: کرم های لنگه، لامبیا، کرم های قلاب، کرم های ماسه ای، تریکینلا و Dientamoeba fragilis . آنها به طور معمول از طریق پوست یا دهان وارد بدن می شوند. فرد می تواند به دلایل مختلف از جمله قرار گرفتن در مناطق آلوده به انگل، مسافرت به مکا نهای آلوده به انگل، مصرف آب یا غذای آلوده، بهداشت نادرست و، به انگل مبتلا شود. تماس نزدیک با حیوانات خانگی همچنین می تواند منجر به آلودگی انگل شود. از آنجا که انگل ها انواع، شکل ها و اندازه های مختلفی برخوردار هستند، باعث ایجاد علایم و نشانه های بسیار متنوعی در بدن می شوند. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید آلودگی به انگل روده می تواند باعث شود و روده را تحریک کرده و منجر به اسهال مزمن شود. حتی ضایعات سمی تولید شده توسط انگل ها می تواند باعث یبوست مزمن، گاز، نفخ، حالت تهوع و سوزش در معده شود. اگر به طور روزانه در حال خوردن غذاهای پر فیبر و بسیار قلیایی هستید و هنوز یا سایر را تجربه می کنید، شاید به عفونت انگلی مبتلا شده باشید. یکی دیگر از شایعترین علایم ابتلا به انگل، درد شکم است. انگل های مستقر در قسمت روده کوچک فوقانی باعث التهاب و سوزش در این منطقه می شوند. این وضعیت منجر به احساس نفخ و درد در شکم می شود. به علاوه، انگل ها حتی می توانند دفع مواد زاید خارج از بدن را مسدود کنند که ممکن است منجر به درد در ناحیه فوقانی شکم شود. عمدتا در نتیجه عفونت ناشی از کرم های گرد، گل و لای، کرم قلاب دار یا کرم های روده ای ایجاد می شود. بررسی های صورت گرفته نشان می دهد که آلودگی به کرم قلاب یکی از دلایل اصلی ناراحتی شکم، خصوصا در بزرگسالانی که اخیرا به خارج از کشور سفر کرده اند، است. اگر هر از گاهی به طور ناگهانی درد شدید شکم را تجربه کردید، بهتر است از یک پزشک مشورت بگیرید. یکی دیگر از شایعترین علایم ابتلا به انگل، خارش اطراف مقعد است. به خصوص کسانی که از کرم های مایع رنج می برند اغلب از یا ناراحتی شکایت دارند. خارش اطراف مقعد اغلب در شب رخ می دهد که کرم های ماده تخمگذاری می کنند. در این شرایط اگر فرد منطقه را خراش دهد، ممکن است پوست آسیب ببیند و خطر عفونت ثانویه باکتریایی را افزایش دهد. از آنجا که خارش معمولا در شب رخ می دهد، منجر به و بی قراری می شود. اگر بیش از دو هفته و بدون هیچگونه علایم بثورات در طول شب به خارش اطراف مقعد مبتلا شده اید، با پزشک خود مشورت کنید. خستگی همچنین ممکن است نشانه آلودگی به انگل باشد. در این شرایط خستگی و ضعف با کرم های روده همراه است که منجر به سوءتغذیه می شوند. سوء جذب ویتامین ها، مواد معدنی، چربی ها و کربوهیدرات ها باعث ضعف بدن شده و شما را خسته و افسرده می کند. حتی می تواند منجر به فرسودگی در سطح عصبی، جسمی و عاطفی شود. علاوه بر این، افزایش سموم بدن توسط انگل ها باعث اختلال در عملکرد اندام ها می شود. این موضوع منجر به خستگی، انرژی کم، بی حالی و ضعف بیش از حد خواهد شد. اگر حتی بعد از خوردن غذا و خواب مناسب خستگی بی امان دارید، برای تشخیص علت آن با پزشک مشورت کنید. اگر متوجه تغییر ناگهانی در اشتها، به ویژه افزایش اشتها شدید، ممکن است به دلیل وجود انگل در بدن شما باشد. در واقع، افزایش اشتها همراه با کاهش وزن، غالبا در موارد ابتلا به انگل مشاهده می شود. به نظر می رسد در این شرایط انگل مقدار زیادی از غذای خورده شده توسط فرد آلوده را مصرف می کند بنابراین فرد بیشتر از حد معمول احساس گرسنگی خواهد کرد. همچنین، فرد آلوده ممکن است متوجه گرسنگی شدید در اوایل صبح شود. حتی بعد از خوردن وعده غذایی احساس رضایت یا سیری نکند. اگر همراه با افزایش اشتها کاهش وزن دارید، حتما با پزشک خود مشورت کنید. آلودگی به انگل حتی می تواند باعث نوسانات خلقی، افسردگی، اضطراب و همچنین توهم بینایی شود. اغلب، این علایم با همراه هستند. روده حاوی نورون ها و انتقال دهنده های عصبی (بطور خاص سروتونین) است که برای یک سیستم روده سالم مهم هستند. سموم تولید شده توسط انگل های ساکن در روده می توانند به سلول ها و انتقال دهنده های عصبی حمله کنند و باعث علایم عصبی، بی قراری، نوسانات خلقی و حتی افسردگی شوند. همچنین دانشمندان بر این باورند که التهاب در روده می تواند منجر به التهاب در مغز و برعکس شود. اگر به طور ناگهانی دچار نوسانات خلقی شده اید یا احساس افسردگی می کنید، با پزشک خود مشورت کنید. دندان قروچه یا خرد کردن دندان در خواب، یکی از دلایل احتمالی آلودگی انگل است. سنگ زنی دندان ها که به نام نیز شناخته می شود ممکن است هنگام خواب به دلیل اضطراب و بیقراری و سموم آزاد شده توسط انگل ها در بدن اتفاق بیفتد. یک مطالعه که در ژورنال تحقیقات دندانپزشکی منتشر شد، ارتباط بین عفونت های انگلی و روده در کودکان را ت یید می کند. از آنجا که انگل های بیماری زا به عنوان عامل بروز برونش در کودکان نقش دارند، اگر در کودکان خود چنین علایمی مشاهده کردید، مدفوع آنها را بررسی کنید. آلودگی توسط کرم های روده یا کرم های پینو می تواند منجر به کمبود آهن در بدن و درنهایت باعث کم خونی شود. انگل ها ویتامین های خوبی از جمله آهن را از غذایی ها شما می خورید را جذب می کنند و منجر به کمبود آهن می شوند. یک بررسی نشان داده شیوع انگل روده تا تا درصد و کم خونی بین تا درصد در بین دختران مدرسه ( تا سال) در گلبرگا، کارناتاکا مشاهده شده است. به نظر می رسد این مشکل به دلیل بهداشت نامناسب، آگاهی ضعیف، بی سوادی و فقر و انواع عوامل محیطی شایع تر است. شدید در نهایت بر رشد و نمو کودک ت ثیر می گذارد. در حقیقت، رشد کم و کاهش وزن در کودکانی که آلوده به انگل هستند، رایج است. اگر فرزند شما رشد کمی دارد برای تشخیص احتمالی عفونت انگلی احتمالی با پزشک خود مشورت کنید. انگل هایی که به دستگاه روده حمله می کنند باعث التهاب در بدن می شوند که به نوبه خود باعث بروز چندین مشکل پوستی خواهند شد. چنین شامل بثورات، کهیر، اگزما و سایر انواع آلرژی پوستی است. همچنین سموم و زباله های آزادشده توسط انگل ها باعث افزایش سطح ایوزینوفیل ها در خون می شوند. حتی می تواند منجر به زخم، التهاب، ضایعات و زخم شود. نه تنها پوست، انگل ها حتی می توانند منجر به خشکی مو، شکنندگی مو و ریزش مو شوند. به جای درمان سوزش پوستی یا بثورات غیرقابل توضیح، کهیر، روزاسه یا اگزما به تنهایی، برای تشخیص صحیح مشکل با پزشک خود مشورت کنید. برخی انگل ها می توانند به بافت نرم در مفاصل و ماهیچه ها حمله کنند و به صورت کیست مانند محصور می شوند. این امر باعث تحریک و درد خواهد شد که غالبا با آرتریت اشتباه می شود. همچنین سموم آزاد شده توسط انگل ها می توانند باعث ایجاد التهاب در بدن شوند. علاوه بر این، پاسخ سیستم ایمنی بدن به انگل ها، می تواند منجر به درد شود. اگر قادر به کاهش علت ناگهانی درد عضلات، مفاصل یا هر قسمت دیگری از بدن نیستید و درد روز به روز بدتر می شود، با پزشک مشورت کنید. بهترین روش برای تشخیص عفونت انگلی، انجام آزمایش مدفوع است. در صورت مشکوک بودن به انگل، بیشتر پزشکان آزمایش مدفوع را تجویز می کنند. در صورت تایید و تشخیص عفونت پزشک ممکن است گزینه های درمانی زیر را تجویز کند: پزشک بسته به نوع انگل، دارو را تجویز می کنند. ممکن است فقط به یک دوز نیاز داشته باشید یا حتی مجبور شوید چندین هفته از دارو استفاده کنید. حتما دارو را همانطور که تجویز شده است مصرف کنید وگرنه موثر نیست. درمان های متداول پزشکی می توانند سریع تر و با عوارض جانبی کمتری عفونت های انگلی را درمان کنند. با این حال، درمان های جایگزین ممکن است در کنار داروهای معمولی مفید باشند. با این حال، پزشک باید قبل از شروع درمان، بفهمد که چه نوع ارگانیسم باعث ایجاد مشکلات شده است. سیر خام، دانه کدو تنبل، انار، چغندر و هویج بخورید. برای کمک به دفع سیستم، مقدار زیادی آب بنوشید. فیبر بخورید. فیبر ممکن است در رفع عفونت های انگلی موثر هستند. می تواند منجر به تقویت سیستم ایمنی بدن می شود. در صورت بروز اسهال، دوز دارو را کاهش دهید. روی از سیستم ایمنی بدن حمایت می کند اما ممکن است با برخی از داروها به ویژه برخی از آنتی بیوتیک ها تداخل داشته باشد. از مصرف کربوهیدرات های ساده، مانند آنهایی که در غذاهای تصفیه شده، میوه ها، آب میوه ها، لبنیات و همه قندها به جز عسل وجود دارد، خودداری کنید. پروبیوتیک ها. پروبیوتیک به سلامت شما کمک می کنند اما ممکن است مصرف آنها در برخی از بیماران با نقص سیستم ایمنی بدن مناسب نباشند. |
از شایعترین علت خارش چشم می توان به حساسیت های فصلی و خشکی چشم اشاره کرد. به طور کلی همه افراد ممکن است خارش و قرمزی چشم را تجربه کنند اما رفع و درمان خارش چشم به تشخیص علت اصلی آن بستگی دارد. تشخیص علت اصلی آن می توانند در درمان بهتر این وضعیت موثر باشد. از طرفی هم خارش چشم گاهی در هنگام چکاپ نادیده گرفته می شود، اما می تواند منبع ناراحتی و اضطراب دایمی برای فرد مبتلا باشد. کنترل بیماری بسیار حیاتی است، زیرا خارش بیش از حد و بدون درمان می تواند به چشم های حساس آسیب برساند و منجر به عوارض جدی شود و بینایی را به خطر بیندازد. از شایعترین علت های خارش چشمی می تواند به موارد زیر اشاره کرد اگر هر سال تقریبا در یک زمان یکسان دچار خارش چشم شوید، ممکن است نسبت به گل محمدی یا محرک های فصلی دیگر حساسیت فصلی داشته باشید. یک روش تشخیص آلرژی ناشی از عفونت چشمی، بررسی علایم دیگر است. ممکن است منجر به عطسه و گرفتگی بینی هم شود. علایم آلرژیک توسط هیستامین، ترکیبی که سلول ها برای دفاع در برابر مواد حساسیت زا آزاد می کنند، ایجاد می شوند. هیستامین پاسخ التهابی را در بدن ایجاد می کند. خارش چشم از علایم رایج هیستامین در بدن است. یکی از راه های کاهش خارش چشم ناشی از آلرژی های فصلی، جلوگیری از تماس با مواد حساسیت زا فصلی است. برای پیشگیری از بروز خارش چشم ناشی از آلرژی های فصلی می توانید هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید هنگام خروج از منزل از ماسک استفاده کنید. در فصل گرده افشانی گل ها، شیشه های خانه و ماشین را بسته نگه دارید. به گزارش های هواشناسی محلی توجه کنید و وقتی تعداد گرده زیاد است در خانه بمانید. دوش بگیرید و مرتبا لباس های خودتان را بشویید تا از ورود گرده به مجاری تنفسی خود پیشگیری کنید. داروهای آنتی هیستامین بدون نسخه می توانند در کنترل علایم مفید باشند. اگر علایم شما به ویژه هر ساله جدی تر می شود، بهتر است از داروهای تجویز شده آلرژی استفاده کنید. از آنجا که موثر بودن این داروها ممکن است مدتی طول بکشد، با مشورت از پزشک خود می توانید مصرف دارو ها را چند هفته قبل از شروع فصل آلرژی شروع کنید. برخلاف آلرژی های فصلی، آلرژی های چند ساله ممکن است در طول سال ادامه داشته باشند. مواردی مانند کپک، گرد و غبار و از جمله چند ساله هستند. علاوه بر آن، احتمال دارد به برخی محصولات در خانه خود حساسیت داشته باشید. محلول لنز تماسی، صابون یا شامپویی که استفاده می کنید ممکن است باعث تحریک چشم شود. برای تشخیص نوع آلرژی خود می توانید از متخصص آلرژی کمک بگیرید. متخصص آلرژی می تواند آزمایش پوستی را برای آلرژن های خاص انجام دهد. در این آزمایش مقادیر اندکی از مواد آلرژی زا، مانند گل محمدی یا شوره حیوانات خانگی، دقیقا در زیر پوست تجویز می شوند تا ببینند آیا پوست اطراف محل تزریق نوعی واکنش نشان می دهد یا خیر. این آزمایشات برای اکثر کودکان و بزرگسالان بی خطر است. علاوه بر تلاش برای کاهش قرار گرفتن در معرض ماده حساسیت زا، می توانید از داروهایی مانند یا برای کمک به کاهش التهاب استفاده کنید. بعضی از افراد به دود، اگزوز دیزل یا حتی برخی از عطرها حساسیت خاصی دارند. جلوگیری از قرار گرفتن در معرض این مواد تحریک کننده ساده ترین راه پیشگیری از بروز خارش چشم باشد. قطره چشمی تسکین دهنده یا پارچه مرطوب و خنک روی چشمان بسته ممکن است در رفع خارش چشم موثر باشد. اشک که ترکیبی از آب، روغن و موکوس است، چشم را مرطوب و با طراوت نگه می دارد اما برخی از شرایط ممکن است منجر به کاهش تولید اشک چشمی شوند. این وضعیت می تواند منجر به هم گردد. یکی از دلایل مهم خشکی چشم کهولت سن و پیری است. با افزایش سن، تولید اشک کاهش می یابد. به همین ترتیب، شرایطی مانند و نیز می تواند منجر به کاهش اشک شود. برخی از داروها خشکی چشم را به عنوان یک عارضه جانبی احتمالی بروز می دهند، از جمله مواد ضد احتقان قرص های پیشگیری از بارداری داروهایی کاهش دهنده فشار خون کاهش رطوبت هوا و یا قرار گرفتن درمعرض باد می تواند منجر به خشکی چشم شود. گاهی اوقات انسداد مجرای اشک یا غده اشکی منجر به خشکی و خارش چشم می شود. خشکی چشم ممکن است با استفاده از به راحتی برطرف شود اما در شرایطی که خشکی چشم مزمن دارید بهتر است از یک چشم پزشک مشورت بگیرید. در برخی شرایط ممکن است نیاز به قطره های تجویزی داشته باشید. واکنش نامطلوب به داروها مانند آنتی بیوتیک ها و آنالوگ های پروستاگلاندین و اجزای تشکیل دهنده آنها مانند مواد نگهدارنده نیز می تواند باعث خارش چشم شود. خیره شدن طولانی مدت به صفحه رایانه یا تلاش برای خواندن در منطقه ای که نور کمی دارد، می تواند چشمان شما را خسته کند و باعث احساس خارش و خستگی شود. رانندگی به مدت طولانی، به خصوص در شب یا در یک روز روشن و آفتابی، می تواند چشمان شما را نیز خسته کند. برای برخی از افراد، گرمای داخل منزل یا تهویه نامناسب هوا می تواند منجر به خستگی، خارش و تحریک چشم شود. بهترین درمان برای رفع این است که به چشم خود استراحت بدهید. چشمان شما در برابر عفونت های ویروسی، باکتریایی و قارچی آسیب پذیر است. از طرفی هم همه این عوامل باعث خارش چشم می شوند. یکی از شایع ترین عفونت های چشم، التهاب ملتحمه است که به آن چشم صورتی نیز گفته می شود زیرا قسمت سفید چشم آلوده صورتی می شود. این عفونت بسیار مسری است و اغلب با آبریزش چشم آسیب دیده همراه است. عفونت احتمالی چشم دیگر یووییت یا همان التهاب عنبیه است. یوویت ممکن است باعث و حساسیت شدید به نور شود. هر دو نوع عفونت باید توسط پزشک ارزیابی و درمان شود. از آنتی بیوتیک ها ممکن است برای درمان التهاب ملتحمه استفاده شود. احتمال دارد قطره ضد التهاب چشمی برای درمان یووییت کافی باشد. در موارد شدیدتر بیمار شاید به مصرف نیاز داشته باشد. اگر التهاب عفونت درمان نشود، می تواند منجر به کاهش شدید بینایی و عوارضی مانند و آب مروارید گردد. در صورت بروز هر گونه ناراحتی در چشم های خود بهتر است از یک چشم پزشک مشورت بگیرید. استفاده طولانی مدت از لنزهای چشمی و یا عدم تعویض منظم آنها باعث تحریک و خارش و قرمز شدن چشم ها می شود. اگر از لنز در چشم های خود استفاده می کنید، حتما آنها را شب بیرون آورده و سایر مراحل اساسی مراقبت از لنز را رعایت کنید. به توصیه های پزشک در مورد نحوه مراقبت از لنزها و تعداد دفعاتی که باید لنزها جایگزین شوند، دقت کنید. قرمزی و خارش چشم می تواند در اثر التهاب پلک ها یا باشد. بلفاریت زمانی رخ می دهد که غدد چربی در قاعده مژه ها مسدود شوند. گاهی اوقات فقط تمیز نگه داشتن پلک ها برای رفع علایم بلفاریت کافی است. بلفاریت معمولا باعث کاهش بینایی نمی شود، اما می تواند به یک مشکل مزمن و التهاب ملتحمه تبدیل شود. آنتی بیوتیک ها و داروهای ضد التهاب برای تسکین و پیشگیری از بروز مشکلات بعدی مفید هستند. اکثر شرایطی که باعث خارش گوشه چشم می شود، آنقدر جدی نیستند که بتواند بینایی یا سلامت چشم شما را تحت ت ثیر قرار دهد. اما برخی از دلایل خارش چشم، مانند التهاب چشم به نام بلفاریت، می تواند مشکل ساز باشد. در بعضی موارد، خارش در گوشه های داخلی چشم نزدیک مجاری اشک یا گوشه های خارجی چشم، دورتر از مجرای اشکی، احساس می شوند. علاوه بر خشکی چشم و آلرژی های فصلی که در بالا به آنها اشاره کردیم، برخی عوامل دیگر می توانند منجر به خارش در گوشه های چشم شوند، از جمله اختلال در عملکرد غده میبومیا منجر به اختلال در عملکرد غده تولید کننده لایه چربی اشک می شود. این غدد در پلک های بالا و پایین چشم قرار دارند. وقتی این غدد، چربی کافی تولید نکنند، چشم ها خشک می شوند. این وضعیت می تواند با خارش، التهاب و زخم شدن چشم ها همراه باشد. همچنین ممکن است منجر به آبریزش چشم و شود. آلودگی سیستم تخلیه اشک ها به عنوان بیماری شناخته می شود. در صورت ضربه به بینی یا ایجاد، سیستم تخلیه مسدود شده و می تواند منجر به خارش گوشه چشم ها شود. نوزادانی که مجاری اشکی بسیار باریکی دارند، گاهی ممکن است دچار انسداد و عفونت شوند. این وضعیت به ندرت رخ می دهد این شرایط منجر به خارش گوشه چشم، ترشح و گاهی اوقات تب می شود. پاره شدن رگ های خونی در چشم علاوه بر ایجاد لکه قرمز روشن در قسمت سفید چشم (اسکلرا) ، ممکن است منجر به احساس خارش در گوشه چشم شود. این علایم در هر کجا که خونریزی رخ دهد، چه در گوشه و چه در سایر نقاط چشم، احساس خواهند شد. بعضی اوقات خارش چشم ناشی از بیماری نیست بلکه لکه های گرد و غبار یا ماسه یا مژه ای که در زیر پلک یا گوشه چشم گرفته منجر به خارش می شود. این وضعیت به طور موقت می تواند مجرای اشک را مسدود کند. روش درمان خارش چشم به علت اصلی بستگی دارد بنابراین، برای راه حل مناسب، به خصوص اگر مشکلات شدید و مکرر دارید، با پزشک مشورت کنید. قطره های نمکی می توانند به تسکین خارش چشم کمک کنند. با این حال، بهتر است که قطره چشمی را به درستی انتخاب کنید، زیرا قطره چشمی ضد احتقان می تواند وضعیت را بدتر کند. در صورت ادامه یافتن بیماری، برای تجویز قطره های چشمی مناسب با شرایط خود با. شستشوی چشم با آب شیرین و پاک کردن مژه ها و پلک ها با دستمال مرطوب آلودگی و گرده را از چشمان شما برطرف می کند و بنابراین باعث تسکین می شود. استفاده از آب در دمای اتاق بسیار مهم است زیرا آب گرم می تواند شرایط را بدتر کند. استفاده دوره ای از اشک مصنوعی می تواند در از بین بردن مواد حساسیت زا محیطی و سایر عواملی که باعث خارش چشم می شوند، موثر باشد. آنها به دو صورت قطره چشمی نسخه ای و موجود هستند، اما شما باید به دنبال محصولاتی باشید که حاوی هیچ ماده حساسیت زا یا مواد شیمیایی بالقوه ای نیستند. ساده ترین گزینه استفاده از محصولات، غیر نگهدارنده است، زیرا مواد نگهدارنده باعث حساسیت یا آلرژی می شوند و بنابراین علایم را بدتر می کنند اما اگر وضعیت شما بهبود پیدا نکرد، از پزشک خود بخواهید که مورد قویتر را برای شما تجویز کند. از آنجا که خارش چشم می تواند نشانه بیماری های مختلف باشد، تشخیص مناسب و درمان به موقع می تواند تاثیر زیادی داشته باشد. برای این منظور، پزشک علایم شما را بررسی کرده و شرح حال کاملی از شروع، مدت زمان و دفعات علایم و عوامل تشدید کننده می پرسد. گرچه خارش چشم معمولا یک مشکل خفیف است و هیچ عارضه جدی ندارد، اما لازم است در موارد زیر به پزشک مراجعه کنید درد چشم خارش همراه با قرمزی خارشی که بینایی را تحت تاثیر قرار داده مشکلی که بیش از یک یا دو روز طول می کشد. خارش بدون حضور عوامل تحریک کننده شناخته شده رخ می دهد. اگر خارش در چشم شما با خارش تمام بدن همراه باشد، ممکن است علت آن سیستمیک باشد. در این شرایط شما به یک متخصص آلرژی معرفی می شوید. |
شایعترین اختلالات پوستی دهانه واژن ممکن است به دلایل مختلفی از جمله عفونت، ضربه، نیوپلازی یا پاسخ های ایمنی و یا حساسیت ها بروز پیدا کند. دهانه واژن بخش خارجی دستگاه تناسلی زنان است. این بخش از قسمت های مختلف مونس پوبیس، لب های بزرگ و کوچک، کلیتوریس، دهلیز، پیاز دهلیزی، غدد بارتولین، غدد پارورترال (شبه پروستاتی) و دهانه مجرای ادرار و دهانه واژن تشکیل می شود. استروژن یکی از هورمون های تولید مثل زنانه است که با افزایش سن تولید آن در بدن کاهش می یابد. پایین بودن سطح استروژن می تواند پوست دهانه واژن را خشک کرده و باعث خارش، تحریک و ایجاد ناراحتی در ناحیه شود. کمبود رطوبت در ناحیه دستگاه تناسلی زنان می تواند انواع مختلفی از بیماری های پوستی دهانه واژن را ایجاد کند. این مشکلات معمولا به راحتی برطرف می شوند اما در صورت عدم درمان به موقع می توانند عوارض جدی تری را ایجاد کنند. درمان هرگونه اختلال پوستی دهانه واژن به علت اصلی آن بستگی دارد. بیماری های مربوط به دهانه واژن ممکن است به دلایل مختلفی از جمله عفونت، ضربه، نیوپلازی یا پاسخ های ایمنی ایجاد شود. برخی از مهمترین این بیماری ها، عبارتند از: لیکن پلان، نوعی بیماری التهابی است که با خارش و خراش شدید دهانه واژن همراه است. این عارضه توسط عوامل محیطی (لباس، گرما، تعریق) ایجاد می شود. مواد شیمیایی موجود در صابون ها، لوسیون ها و گاهی حساسیت های غذایی منجر به ضخیم شدن پوست دهانه واژن می شوند. لیکن اسکلروزیس، نوعی بیماری التهابی است که پوست واژن را درگیر می کند. این عارضه مزمن به طور معمول در زنان یایسه دیده می شود. ابتلا به این بیماری در درصد موارد با بیماری های خودایمنی ارتباط دارد. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید درماتیت تماسی، یک التهاب پوستی است که در اثر عوامل آلرژی زا ایجاد می شود. خارش، قرمزی و تورم از مهمترین علایم این عارضه است. این عارضه همراه با ترشحات غلیظ و بوی نامطبوع است و معمولا باعث خارش، قرمزی و تورم در دهانه واژن می شود. این بیماری می تواند توسط عوامل بیماری زای مختلف در دختران قبل از دوران بلوغ ایجاد شود. HPV می توانند از عوامل ابتلا به این بیماری باشند. این عارضه یک نوع تغییرات پیش سرطانی است. ابتلا به آن معمولا با خارش و ضایعات پوستی همراه است. درد، خونریزی و زخم نیز ممکن است از شکایت اولیه بیماران باشد. ولوودینیا، درد مزمنی است که در اطراف ناحیه دهانه واژن رخ می دهد. علت ابتلا به این بیماری همچنان نامشخص است. عواملی مانند عفونت های قارچی و باکتریایی از علل احتمالی این عارضه به شمار می روند. علت سندرم های درد دهانه واژن اغلب پیچیده و چند عاملی است. هیدرادنیت یک بیماری مزمن است که توسط غده تولید کننده عرق ایجاد می شود. التهاب غدد چربی پوست معمولا با ایجاد ضایعات مکرر همراه است. این ضایعات پوستی می توانند باعث ایجاد آبسه، فیستول و زخم شوند. این عارضه می تواند ناحیه پرینه ایجاد شود. علاوه بر تمام موارد گفته شده، مشکلات پوستی دهانه واژن معمولا در اثر عفونت، ضربه، نیوپلازی یا پاسخ های ایمنی ایجاد می شود. از طرفی هم پسوریازیس و اگزما نیز می توانند بر روی بافت دهانه واژن ت ثیر بگذارند. خارش شایع ترین شکایت مربوط به مشکلات پوستی دهانه واژن است که ممکن است با علایم زیر در ناحیه تناسلی همراه باشد: درد تورم ترشحات قرمزی یا تغییر رنگ زخم و ضایعات پوستی عفونت های دهانه واژن اغلب در اثر رشد بیش از حد میکروارگانیسم های موجود در دهانه واژن ایجاد می شوند. این میکروارگانیسم ها شامل باکتری های بی هوازی هستند که باعث ابتلا به عفونت های قارچی می شوند. بیش از درصد از عفونت های واژینال توسط مخمری به نام کاندیدا آلبیکنس در بدن رخ می دهند. علاوه بر این، موارد زیر می توانند خطر ابتلا به عفونت های دهانه واژن را افزایش دهند: زایمان زودرس عفونت های پیش رونده و آندومتریت مزمن دیسپلازی پیش سرطانی دهانه رحم که بعدها می تواند منجر به سرطان دهانه رحم شود. ابتلا به عفونت های مقاربتی مانند HIV ، ویروس پاپیلومای انسانی ( HPV ) ، کلامیدیا، سوزاک و تریکومونیازیس علاوه بر این، خطر سرطان دهانه رحم با ابتلا به ویروس HPV افزایش می یابد زیرا این عارضه تغییرات سلولی خاصی را در دهانه رحم ایجاد می کند. در حقیقت، این ویروس پرخطر به عنوان یکی از اصلی ترین عوامل سرطان دهانه رحم شناخته شده است. واژینوز باکتریایی شایع ترین علت عفونت دهانه واژن است که زنان را در سال های باروری تحت ت ثیر قرار می دهد، ابتلا به این عارضه می تواند زمینه ساز مشکلات جدی تری مانند سرطان دهانه رحم باشد بنابراین حتی با وجود شایع بودن این بیماری نباید آن را ساده گرفت. شایعترین علایم عفونت های دهانه واژن، عبارتند از: درد خارش لکه بینی سوزش ادرار درد در حین مقاربت ترشحات غیر طبیعی دهانه واژن (از نظر حجم، بو و رنگ) سلامت دهانه واژن شما باید هر چند وقت یکبار توسط پزشک بررسی شود. در صورت مشاهده هر یک از علایم بالا با پزشک خود مشورت کنید. ابتلا به بسیاری از بیماری های عفونی تقریبا اجتناب ناپذیر است. رعایت دقیق بهداشت، مصرف محصولات پروبیوتیک و در مواردی استفاده از داروهای ضد قارچ می تواند از بروز عفونت های قارچی پیشگیری کند. تریکومونا عفونت مقاربتی است و به همین علت استفاده صحیح از کاندوم می تواند خطر ابتلا به این عفونت ها را تا حد بسیار زیادی کاهش دهد. رعایت بهداشت یکی از اولین اقداماتی است که یک زن می تواند برای کاهش درد و التهاب دهانه واژن انجام دهد. رعایت توصیه های زیر تا حد بسیار زیادی در پیشگیری از ابتلا به بیماری های پوستی دهانه واژن موثر است: لباس زیر نخی و سفید بپوشید. قبل از پر شدن مثانه ادرار کنید. شلوار و دامن های گشاد بپوشید. پس از دفع ادرار، دهانه واژن را با آب بشویید. از شستشوی دهانه واژن با شامپو خودداری کنید از شوینده های مورد تایید پزشک استفاده کنید. ناحیه دهانه واژن را فقط با آب خنک یا ولرم بشویید. از پد و تامپون قاعدگی % پنبه ای استفاده کنید. از دستمال توالت نرم، سفید و بدون بو استفاده کنید. برای شستن لباس های زیر از نرم کننده پارچه استفاده نکنید. با افزودن فیبر به رژیم غذایی از ابتلا به یبوست پیشگیری کنید. لباس های شنای مرطوب و لباس های ورزشی را به سرعت از تن خارج کنید. از پوشیدن جوراب شلواری پرهیز کنید. به جای آن از ارتفاع ران یا تا زانو امتحان کنید. برای رفع سوزش و تحریک از آب ولرم یا حمام خنک سیتز (استحمام نشیمن) استفاده کنید. از حمام حباب دار، محصولات بهداشتی زنانه یا هر نوع کرم یا صابون معطر استفاده نکنید. درمان مشکلات پوستی دهانه واژن متفاوت است و به علت ایجاد کننده آن بستگی دارد: بیماری های عفونی با استفاده از داروهایی مانند آنتی بیوتیک ها، ضد ویروس ها و ضد قارچ ها کنترل می شوند. علایم التهاب و بیماری های مزمن با انجام اقداماتی مانند عدم استفاده از مواد شوینده معطر، صابون ها، لوسیون ها و خودداری از پوشیدن لباس زیرهای تهیه شده از الیاف مصنوعی کنترل می شود. این عارضه در اثر رشد سلول های غیر طبیعی در دهانه واژن رخ می دهد. نیوپلازی های دهانه واژن غالبا با مداخلات جراحی درمان می شوند. ولوودینیا بیماری است که در آن ناحیه اطراف دهانه واژن دچار سوزش و دردهای مزمن می شود. برای درمان این عارضه باید علت اصلی بیماری درمان شود بنابراین رویکردهای درمان برای درد در دهانه واژن زیاد است. داروهای خوراکی و پمادهای موضعی نیز تجویز می شود. در اینجا چند نکته و روش درمانی برای تسکین پوست دهانه واژن وجود دارد: استفاده از بسته های ژل خنک و یخ در فواصل زمانی مشخص بر روی دهانه واژن در کاهش احساس سوزش بسیار موثر است. از پرداختن به ورزش هایی مانند دوچرخه سواری و سوارکاری که فشار مستقیمی به دهانه واژن وارد می کنند، خودداری کنید. اجتناب از پوشیدن لباس های تنگ و استفاده از انواع لباس زیرهای نخی و راحت، راهکار مفید دیگری است که می تواند درد و التهاب دهانه واژن را تا حد بسیار زیادی کاهش دهد. در بیماران مبتلا به درد مزمن دهانه واژن، انجام ورزش ها و تکنیک های کاهش استرس مانند یوگا، رعایت بهداشت دهانه واژن و حمام نمک و یا حمام بلغور جو دوسر می تواند به تسکین علایم التهاب کمک کند. مراجعه به روانکاو در افرادی که درد جنسی دارند بسیار موثر است زیرا باعث مرطوب شدن ناحیه دهانه واژن و کاهش اصطکاک در حین رابطه می شود. به این افراد معمولا استفاده از روان کننده های مبتنی بر آب توصیه می شود. همچنین از ویتامین E ، روغن نارگیل و روغن زیتون نیز می توان به عنوان روان کننده های موضعی استفاده کرد. فلور دهانه واژن از میلیاردها میکروارگانیسم تشکیل شده است. میکروارگانیسم اصلی که با تولید اسید لاکتیک، باعث اسیدی شدن محیط دهانه واژن می شود. این محیط اسیدی، به نوبه خود، فلور طبیعی دهانه واژن را حفظ می کند و از رشد باکتری های بیماری زا پیشگیری می کند. با این حال هنگامی که این تعادل به هم می خورد یا میکروارگانیسم بیماری زا به این محیط وارد می شود، مشکلاتی برای سلامت دهانه واژن ایجاد می شود. رعایت بهداشت دهانه واژن به چیز خاصی نیاز ندارد. تا زمانی که هیچ عفونت پاتولوژیک یا عدم تعادل در فلور طبیعی دهانه واژن ایجاد نشده باشد، دهانه واژن سالم است. تمیز کردن به موقع ناحیه دهانه واژن اهمیت زیادی دارد. این کار باید به صورت روزانه انجام شود. برای پیشگیری از عفونت، کلید اصلی تمیز بودن دهانه واژن است. همچنین، پوشیدن لباس زیرهای نخی می تواند به جذب رطوبت کمک کرده و احساس شادابی در شما ایجاد کند. در تابستان حتما میزان مراقبت خود را بیشتر کنید زیرا به دلیل گرما و عرق کردن، دهانه واژن به تمیز کردن مکرر نیاز دارد. منابع: |
درمان عفونت ناف می تواند شامل مصرف آنتی بیوتیک و حتی در مراحل شدیدتر، جراحی باشد. این عفونت ها گاهی منشا ویروسی دارد. در عفونت ناف، آلودگی، باکتری، قارچی و سایر میکروارگانیسم ها می توانند در داخل شکم شما مانده و شروع به تکثیر کنند. حتی برخی از آلودگی ها ممکن است باعث ایجاد هم شوند. در این شرایط شما احتمالا متوجه ترشحات سفید، زرد، قهوه ای یا خونی از قسمت شکم خود می شوید. این ترشحات ممکن است بوی نامطبوعی نیز داشته باشد. عفونت های دکمه شکم یا ناف یک مشکل بسیار رایج است که می تواند افراد در هر سنی از جمله نوزادان را درگیر کند. از آنجا که دکمه شکم عمیق، مرطوب و تاریک است، زمینه مناسبی برای تولید مخمر و باکتری ها است. آنچه در این مقاله خواهید خواند: عرق زیاد از حد، صابون و سایر مواد رسوب یافته در حفره ناف می توانند به رشد باکتری کمک کرده و باعث ایجاد عفونت شوند. از دیگر علل و عوامل موثر در ایجاد عفونت های دکمه شکم می توان به عادات بهداشتی ضعیف، جراحی شامل دکمه شکم، سوراخ شدن شکم، دیابت، کیست چربی، قرار گرفتن در معرض اشعه های مضر اشعه ماوراء بنفش ( UV ) و چاقی اشاره کرد. شایع ترین علل عفونت ناف جراحی و یا است. سایر علل عفونت ناف، عبارتند از: هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید به طور کلی، ناف ممکن است محل تجمع باکتری ها باشد. در مواردی که این ناحیه به درستی تمیز نشود، تجمع باکتری های می توانند منجر به بروز عفونت گردد. عفونت های باکتریایی باعث ترشحات زرد یا سبز با بوی بد می شوند. همچنین ممکن است این عفونت با تورم، درد اطراف شکم همراه باشد. کاندیدیازیس یک عفونت مخمری است که توسط کاندیدا ایجاد می شود. کاندیدا نوعی مخمر که به طور معمول در مناطق مرطوب و تاریک بدن رشد می کند. حتی می تواند بین چین های پوستی مانند ناحیه کشاله ران و زیر بازوها ایجاد شود. مخمر همچنین می تواند در دکمه شکم به خصوص اگر آن را تمیز و خشک نباشد، رشد کند. کاندیدیازیس در دکمه شکم شما باعث ایجاد بثورات قرمز و خارش دار روی ناف و همچنین ترشحات سفید و غلیظ شود. افراد دیابتی بیشتر به عفونت های مخمری مبتلا می شوند. زیرا مخمر از قند تغذیه می کند و بالا بودن قند خون مشخصه دیابت درمان نشده است. بررسی ها نشان داده که زنان دیابتی بیشتر از زنانی که دیابت ندارند مستعد ابتلا به هستند. اشکال دیگر عفونت های مخمری، از جمله عفونت های مخمری در دکمه شکم، ممکن است در میان افراد دیابتی شایع تر باشند. اگر اخیرا تحت عمل جراحی شکم مانند ترمیم فتق قرار گرفته اید، ممکن است متوجه تخلیه چرک از طریق شکم شوید. در این شرایط بهتر است با پزشک خود تماس بگیرید چون می تواند نشانه ای از عفونت باشد که نیاز به درمان فوری دارد. هنگام رشد جنین در رحم، مثانه توسط یک لوله کوچک به نام اوراس به بند ناف اتصال پیدا می کند. از این راه ادرار از بدن جنین تخلیه می شود. معمولا اوراسوس قبل از تولد بسته می شود، اما در شرایط بسته شدن ناقص و یا نادرست ممکن است منجر به بروز عوارض شود. در این شرایط تجمع مایعات می تواند باعث تشکیل کیست بر روی اوراسوس شود. حتی کیست ممکن است آلوده و عفونی گردد. یکی از علایم این عفونت نشت مایعات کدر یا خونی از ناف است. علایم دیگر کیست های اوراچال، عبارتند از: تب درد شکم یک توده در شکم درد هنگام ادرار کردن کیست سباسه از غدد آزاد کننده چربی پوست به نام غدد چربی تشکیل می شود. در این شرایط احتمال دارد. یک جوش سرسیاه در مرکز کیست وجود داشته باشد. کیست آلوده با ترشحات غلیظ، زرد و بدبو همراه است. در برخی موراد ممکن است قرمز و ملتهب شود. در صورت هر گونه ترشح از ناف خود بهتر است به پزشک مراجعه کنید. ترشح از ناف می تواند نشانه ای از عفونت باشد، خصوصا اگر اخیرا جراحی خاصی انجام داده باشید. علایم دیگر عفونت عبارتند از: تب قرمزی و التهاب حساسیت در شکم درد هنگام ادرار کردن برای درمان عفونت ناف و تشخیص آن، پزشک معاینه جسمی را انجام می دهد و ناف را بررسی می کند. ممکن است بررسی قسمت آسیب دیده برای تشخیص علت آن کافی باشد. همچنین پزشک احتمال دارد مقداری از ترشحات یا سلول ها را از روی شکم خارج کرده و نمونه را به آزمایشگاه بفرستد. یک تکنسین، سلول ها یا مایع را برای تشخیص نوع عفونت زیر میکروسکوپ بررسی می کند. برای سالم نگه داشتن ناف و جلوگیری از بروز عفونت در این منطقه بهتر است راهکارهای زیر را در نظر بگیرید: بعد از استحمام، داخل ناف خود را کاملا خشک کنید. از سوراخ کردن در ناحیه شکم خودداری کنید. در صورت سوراخ کردن، ناحیه را تمیز نگه دارید تا از عفونت جلوگیری شود. هیچ کرم یا مرطوب کننده ای داخل شکم خود قرار ندهید. کرم می تواند سوراخ را مسدود کرده و منجر به تجمع باکتری ها یا مخمر شود. از پوشیدن لباس های تنگ که باعث تحریک دکمه شکم می شود خودداری کنید. در عوض لباس های گشاد و راحت از الیاف طبیعی مانند پنبه و ابریشم بپوشید. روزانه با آب و صابون ضد باکتری ملایم ناف بشویید. دستمال شستشو یا اسفنج خود را داخل دکمه شکم خود قرار داده و هرگونه آلودگی داخل آن را برطرف کنید. همچنین می توانید از محلول آب شور برای تمیز کردن دکمه شکم خود استفاده کنید. صرف نظر از علت عفونت ناف، داروهای خانگی می توانند در رفع این مشکل موثر باشند. برخی از درمان های خانگی برای عفونت ناف عبارتند از: عفونت ناف را می توان با آب گرم نمک درمان کرد. گرمای حاصل از آب گرم در افزایش جریان خون در منطقه آلوده موثر است. از طرفی نمک به جذب رطوبت داخل دکمه شکم کمک می کند تا بهبود یابد. به علاوه، به عنوان یک ضد عفونی کننده عمل خواهد کرد. قاشق چایخوری نمک را به فنجان آب گرم اضافه کرده و آن را مخلوط کنید تا نمک حل شود. یک پنبه را به این محلول آغشته کرده و از آن برای تمیز کردن محل آلوده استفاده کرده، سپس با دقت خشک کنید. برای مقابله بیشتر با عفونت، یک کرم ضد باکتری بدون نسخه استفاده کنید. این کار را یک یا دو بار در روز تکرار کنید تا عفونت از بین برود. همچنین می توانید یک محلول نمکی آماده را از اکثر داروخانه ها خریداری کنید. برای بهبودی و جلوگیری از رشد بیشتر باکتری ها در دکمه شکم، تمیز و خشک نگه داشتن ناحیه آسیب دیده ضروری است. برای تمیز کردن محل، می توانید از یک صابون ضد باکتری هنگام دوش گرفتن یا حمام استفاده کنید. بعد از استحمام، ناحیه آسیب دیده را کاملا خشک کرده و مقداری کرم یا لوسیون ضد باکتری بر پایه آب، یا بار در روز بمالید تا عفونت رفع شود. توصیه می شود از یک پماد پایه آب استفاده کنید زیرا رطوبت موجود در انواع دیگر پماد می تواند منافذ پوست را مسدود کرده و مانع تنفس پوستی شود. برای درمان عفونت ناف می توانید از کمپرس گرم برای رفع عفونت استفاده کنید. گرمای کمپرس گرم در کاهش درد موثر است و به بهبود نیز کمک می کند. یک دستمال را در آب گرم فرو ببرید و آب اضافی آن را بگیرید. پارچه گرم را برای چند دقیقه بر روی شکم خود قرار دهید. برای کاهش درد چند بار در روز این کار را تکرار کنید. یکی دیگر از درمان های طبیعی موثر برای عفونت ناف است. این روغن اساسی دارای خواص ضد قارچی، ضد باکتری و ضد عفونی کننده است. یا قطره روغن درخت چای را در قاشق چای خوری روغن زیتون یا روغن نارگیل مخلوط کنید. با استفاده از یک پنبه آن را روی ناحیه آسیب دیده قرار دهید. بگذارید دقیقه بماند و سپس آن را با دستمال پاک کنید. این کار را روزانه یا بار انجام دهید. برای تمیز کردن ناحیه آسیب دیده، می توانید از الکل نیز استفاده کنید. خاصیت ضد عفونی کننده آن ناحیه آلوده را تمیز کرده و از شیوع عفونت جلوگیری می کند. همچنین باعث تسکین تحریک و درد می شود. مقدار کمی الکل را روی یک پنبه قرار دهید. آن را روی ناحیه آسیب دیده بمالید. چندین بار در روز این کار را انجام دهید. سرکه سفید برای پیشگیری از ترشحات ناف، بسیار موثر است. ماهیت اسیدی سرکه سفید با عفونت مبارزه می کند و حتی از انتشار آن جلوگیری می کند. قسمت سرکه سفید را با قسمت آب گرم مخلوط کنید. یک پنبه را در این محلول خیس کنید و آن را روی ناحیه آسیب دیده قرار دهید. بگذارید تا دقیقه روی آن بماند. آن را با آب گرم بشویید و محل را کاملا خشک کنید. این کار را روزانه یا بار تکرار کنید تا عفونت برطرف شود. از می توان برای بهبود عفونت دکمه شکم استفاده کرد. آلویه ورا خاصیت ضد التهابی و تسکین دهنده ای دارد که می تواند درد را تسکین داده و منجر به بهبودی سریع شود. یک برگ آلویه ورا را انتخاب کرده و ژل آن را خارج کنید. این ژل را روی دکمه شکم بمالید و اجازه دهید خودش خشک شود. محل را با دستمال مرطوب تمیز کرده و با حوله نرم خشک کنید. همچنین می توان از زردچوبه برای جلوگیری از عفونت های ناف استفاده کرد. زردچوبه یک ماده ضد عفونی کننده و آنتی بیوتیک طبیعی است که می تواند از عفونت جلوگیری کند. یک خمیر با کمی پودر زردچوبه و آب تهیه کنید. این خمیر را روی ناحیه آسیبی بمالید و بگذارید تا خشک شود. آن را با دستمال پاک کنید و محل را خشک نگه دارید. این روش را یا بار در روز برای کاهش درد و جلوگیری از شیوع عفونت انجام دهید. همچنین می توانید قاشق چای خوری پودر زردچوبه و کمی عسل را در یک لیوان شیر داغ مخلوط کنید. آن را روزانه قبل از خواب بنوشید تا بهبود داخلی بدن را تقویت کند. گیاه حاوی خاصیت آبرسانی، ضد التهابی و ضد عفونی کننده است که به تسکین خارش و تحریک ناف آلوده کمک می کند. تا گل یا برگ گل همیشه بهار را خرد کرده و آب آن را استخراج کنید. آب را به صورت موضعی روی محل آسیبی قرار دهید. این کار را چند روز یا بار در روز انجام دهید. اگر گل همیشه بهار تازه در دسترس نیست، می توانید از لوسیون یا پماد گل همیشه بهار استفاده کنید. طبق دستور آن را روی دکمه شکم آلوده قرار دهید. درمان بر اساس علت اصلی آن انجام می شود. برای درمان بهتر این عفونت باید پوست دکمه شکم خود همیشه تمیز و خشک نگه دارید. برای رفع عفونت مخمری از پودر یا کرم ضد قارچ استفاده کنید. همچنین بهتر است مصرف قند را در رژیم غذایی خود محدود کنید چون مخمر از شکر تغذیه می کند. برای عفونت باکتریایی، پزشک ممکن است استفاده از پماد آنتی بیوتیک را توصیه کند. اگر دیابت دارید، با پزشک خود مشورت کنید تا مطمین شوید که قند خون شما به خوبی کنترل می شود. پزشک ابتدا عفونت را با آنتی بیوتیک درمان می کند. در برخی موارد حتی شاید لازم باشد کیست تخلیه شود. پس از برطرف شدن عفونت، درمان شامل برداشتن کیست با جراحی لاپاراسکوپی است. پزشک این جراحی را از طریق شکاف کوچکی در شکم انجام می دهد. پزشک ممکن است برای کاهش التهاب ناشی از کیست چربی، دارویی را در کیست تزریق یا برش کوچکی در آن ایجاد کرده و مایعات را تخلیه کند. گزینه دیگر، برداشتن کل کیست با جراحی یا لیزر است. پیش آگهی عفونت ناف و میزان موفقیت درمان عفونت ناف، به علت ترشح دکمه شکم و میزان مراقبت از آن بستگی دارد. در صورت مشاهده علایم عفونت مانند قرمزی، تورم و تخلیه بوی بد به پزشک مراجعه کنید. برای رفع سریع عفونت باید با یک یا داروی ضد قارچ تحت درمان قرار بگیرید. به طور مداوم ناحیه عفونی را لمس نکنید. هنگام خواب به ناحیه عفونی فشار وارد نکنید. برای کنترل سطح بالای قند خون گام بردارید. یک ناف عفونی را خراش ندهید زیرا می تواند وضعیت را بدتر کند. سیر را در رژیم غذایی خود بگنجانید زیرا در جلوگیری از عفونت بسیار موثر است. از مواد غذایی غنی از، روی و آنتی اکسیدان برای بهبودی استفاده کنید. در هنگام بروز عفونت برای چند هفته از شنا خودداری کنید زیرا کلر موجود در استخر برای یک ناف عفونی مناسب نیست. هنگام تمیز کردن یا استفاده از روش های درمانی، از پنبه یا سواب به جای پارچه استفاده کنید زیرا پارچه باعث انتشار عفونت می شود. اگر بعد از یک هفته عفونت علایم بهبودی را نشان نداد، بلافاصله با پزشک مشورت کنید. |
رژیم غذایی برای بیماران کلیوی، بسیار اهمیت دارد. به نحوی که برخی از بیماران کلیوی دایما دنبال این مسیله هستند که بیماران کلیوی چه غذای هایی بخورند؟ بیماری کلیه یک مشکل شایع است که حدود از مقدار توصیه شده ویتامین است. آنها همچنین مملو از ویتامین، ماده مغذی مهم برای عملکرد سیستم ایمنی بدن هستند که اغلب در افراد مبتلا به بیماری کلیوی سیستم ایمنی ضعیفی دارند یک فلفل قرمز کوچک ( گرم) حاوی سدیم: میلی گرم پتاسیم: میلی گرم فسفر: میلی گرم پیاز برای تهیه عطر و طعم بدون نمک به غذاهای رژیم کلیوی بسیار عالی است. کاهش مصرف نمک می تواند چالش برانگیز باشد و یافتن گزینه های نمکی طعم دار در رژیم غذایی برای بیماران کلیوی ضروری است. تفت دادن پیاز با سیر و روغن زیتون بدون اینکه سلامت کلیه شما را به خطر بیندازد، به غذا طعم می دهد علاوه بر این، پیاز سرشار از ویتامین، منگنز و ویتامین های گروه است و حاوی فیبرهای پروبیوتیک است که با تغذیه باکتری های مفید روده به سلامت دستگاه گوارش شما کمک می کند یک پیاز کوچک ( گرم) حاوی فسفر: میلی گرم سدیم: میلی گرم پتاسیم: میلی گرم تربچه از سبزیجات ترد است که در رژیم غذایی برای بیماران کلیوی قرار می گیرد. چون پتاسیم و فسفر آنها بسیار کم است اما بسیاری از مواد مغذی مهم دیگر را برای بدن تامین می کنند. تربچه منبع خوبی از ویتامین است و ثابت شده خطر بیماری های قلبی و آب مروارید را کاهش می دهد. علاوه بر این، طعم فلفلی آنها باعث اضافه کردن طعم به غذاهای کم نمک می شود نصف فنجان ( گرم) تربچه خرد شده حاوی سدیم: میلی گرم پتاسیم: میلی گرم فسفر: میلی گرم شلغم جایگزین بسیار خوبی برای سبزیجاتی مانند سیب زمینی و کدو زمستانی با پتاسیم زیاد هستند این سبزیجات ریشه ای سرشار از فیبر و ویتامین بوده و همچنین منبع مناسبی از ویتامین و منگنز هستند آنها را می توان بو داده یا آب پز کرد و برای یک رژیم غذایی کلیوی مناسب، له کرد نصف فنجان ( گرم) شلغم پخته شده حاوی ترکیبات زیر است سدیم: . میلی گرم پتاسیم: میلی گرم فسفر: میلی گرم بسیاری از میوه های گرمسیری مانند پرتقال، موز و کیوی دارای مقدار زیادی پتاسیم هستند. خوشبختانه، آناناس برای کسانی که مشکلات کلیوی دارند، یک گزینه شیرین و کم پتاسیم است. به علاوه، آناناس سرشار از فیبر، منگنز، ویتامین و بروملین است. بروملین آنزیمی است که به کاهش التهاب کمک می کند یک فنجان ( گرم) تکه های آناناس حاوی سدیم: میلی گرم پتاسیم: میلی گرم فسفر: میلی گرم کرن بری هم برای دستگاه ادراری و هم برای کلیه ها مفید است این میوه های ریز و ترش حاوی مواد مغذی گیاهی به نام پروآنتوسیانیدین های نوع هستند که از چسبیدن باکتری ها به پوشش دستگاه ادراری و مثانه و عفونت های ادراری جلوگیری می کنند. این برای کسانی که مبتلا به بیماری کلیوی هستند مفید است، زیرا احتمال خطر ابتلا به عفونت ادراری در آنها بیشتر است. کرن بری را می توان به صورت خشک، پخته، تازه یا به صورت آب مصرف کرد. پتاسیم، فسفر و سدیم آنها بسیار کم است یک فنجان ( گرم) قره قاط تازه حاوی سدیم: میلی گرم پتاسیم: میلی گرم فسفر: میلی گرم قارچ شیاتاک ماده ای خوش طعم است که می تواند به عنوان جایگزین گوشت گیاهی برای افرادی که رژیم کلیوی دارند و باید پروتیین را محدود کنند، مورد استفاده قرار گیرد. آنها منبع عالی ویتامین های گروه، مس، منگنز و سلنیوم هستند علاوه بر این، آنها مقدار کافی پروتیین گیاهی و فیبر غذایی فراهم می کنند. پتاسیم قارچ شیاتاک نسبت به قارچ های دکمه ای سفید و پرتوبلو کمتر است و این باعث می شود که برای افرادی که رژیم کلیوی دارند، مناسب باشد یک فنجان ( گرم) قارچ پخته شده شیتاکی حاوی سدیم: میلی گرم پتاسیم: میلی گرم فسفر: میلی گرم غذاهای مناسب کلیه برای افراد زیر رژیم کلیوی گزینه های بسیار خوبی هستند به یاد داشته باشید که همیشه درباره انتخاب مواد غذایی خود با پزشک مشورت کنید تا مطمین شوید که بهترین رژیم غذایی را برای نیازهای فردی خود دنبال می کنید. محدودیت های رژیم غذایی بسته به نوع و سطح آسیب کلیه و همچنین مداخلات پزشکی مانند داروها یا درمان دیالیز متفاوت است. اگرچه پیروی از رژیم کلیوی در برخی مواقع می تواند محدودیت ایجادکند، اما غذاهای بسیار خوشمزه ای وجود دارد که در یک برنامه غذایی سالم، متعادل و مناسب برای کلیه ها قرار دارند منبع |
خطر بروز سرطان روده در جوانان، هشدار جدید محققان برای پیشگیری از بروز و شیوع این نوع سرطان بسیار خطرناک در سنین پایین تر نیز حکایت می کند به نظر می رسد که افراد بیشتری زیر سال به سرطان روده بزرگ مبتلا می شوند. این میزان از درصد در سال به . درصد در سال افزایش یافته است. انجمن سرطان آمریکا هم اکنون به افراد ساله غربالگری سرطان روده بزرگ توصیه می کند. یک مطالعه پیش بینی کرده است که میزان سرطان روده بزرگ در افراد بین تا سال تا سال می تواند درصد افزایش پیدا کند. محققان پیش بینی می کنند که میزان سرطان روده بزرگ در همان گروه سنی درصد افزایش می یابد. با این حال، بررسی ها منتشر شده اخیر نشان می دهد که در افراد کمتر از سال شیوع سرطان روده بزرگ افزایش می یابد. در حال حاضر مشخص نیست که چرا جمعیت جوانتر دچار سرطان روده بزرگ شده اند. به نظر می رسد سرطان های روده بزرگ به سندرم های ارثی و به طور قابل توجهی بیشتر در رابطه با سابقه خانوادگی بروز می کنند. اما در اکثر بیماران علت مشخصی ندارد. سرطان روده بزرگ سومین علت مرگ ناشی از سرطان در ایالات متحده است که زنان و مردان را تحت ت ثیر قرار می دهد. با وجود این شیوع، میزان کلی تشخیص های جدید سرطان و مرگ و میر ناشی از سرطان در تمام سنین از سال به طور مداوم کاهش یافته است. کارشناسان معتقدند که این به دلیل پیشرفت در غربالگری و مدیریت بیماری است. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید غربالگری سرطان روده از سالگی می تواند در تشخیص زودهنگام و درمان به موقع و پیشگیری از پیشرفت این بیماری تاثیر زیادی داشته باشد. بر همین اساس، کارشناسان معتقدند افراد باید از سالگی غربالگری منظم سرطان روده بزرگ را شروع کنند. طبق دستورالعمل های جدید، غربالگری زودرس کولورکتال می تواند باعث نجات جان انسان ها شود که درمان آن آسان تر است. این بررسی در پی افزایش سرطان روده بزرگ و راست روده از سال در بین آمریکایی ها، با افزایش شدید در گروه های سنی جوان صورت گرفته است. سرطان روده بزرگ سومین علت اصلی مرگ و میر ناشی از سرطان در زنان و مردان در ایالات متحده است. محققان می گویند غربالگری سرطان روده که قبلا در سن سالگی انجام می شده است، در سالگی صورت بگیرد. دستورالعمل های جدید می تواند میلیون ها آمریکایی را واجد شرایط غربالگری زودتر و حتی اجباری کند. طبق انجمن سرطان آمریکا ( ACS ) طی دهه گذشته، میزان تشخیص سرطان روده بزرگ در بین افراد سال و بالاتر کاهش یافته است. اما میزان تشخیص های این بیماری در گروه های سنی جوان بالاتر رفته است. به نظر می رسد درصد از موارد سرطان روده بزرگ در افراد زیر سال تشخیص داده شده است. دکتر دیویا مالام، متخصص گوارش در Torrance Memorial Medical در این باره می گوید: با توجه به افزایش نگران کننده میزان سرطان روده بزرگ در افراد زیر سال در سال های اخیر، شروع غربالگری در سنین پایین احتمالا زندگی بیماران را نجات خواهد داد. توصیه های پیشنهادی کارگروه خدمات پیشگیرانه ایالات متحده هنوز باید نهایی شود و تا نوامبر برای اظهار نظر عموم اعلام می شود. در آخرین بازبینی صورت گرفته در حدود سال پیش، شروع غربالگری برای سرطان روده بزرگ در سن سالگی تصویب شده بود اما بررسی های جدید نشان می دهد وقتی غربالگری در سالگی صورت بگیرد، زندگی افراد بیشتری را می توان نجات داد. در حالی که برخی از پزشکان از دستورالعمل های ACS پیروی می کردند، با به روزرسانی در توصیه های گروه ویژه اطمینان مشخص می شود که بیشتر برنامه های بیمه درمانی هزینه غربالگری را پوشش می دهند. در بررسی های صورت گرفته غربالگری روده بزرگ برای افراد تا سال رتبه " B " دریافت کرده است. این نشان می دهد احتمال ابتلا افراد در این سن زیاد است. غربالگری برای افراد تا ساله دارای نمره " A " است. برای افراد بالای سال، گروه ویژه توصیه می کند که بیماران با پزشک خود در مورد خطرات و مزایای غربالگری مشورت کنند. به نظر می رسد که در صورت نهایی شدن توصیه های جدید، میلیون آمریکایی دیگر واجد شرایط غربالگری سرطان روده بزرگ هستند. غربالگری افراد در سنین پایین به گروه هایی که بطور نادرستی تحت ت ثیر سرطان روده بزرگ قرار گرفته اند نیز کمک می کند. طبق گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها ( CDC ) ، سیاه پوستان آمریکایی بالاترین میزان سرطان روده بزرگ را دارند. همچنین افراد سیاه پوست به دلیل سرطان روده بزرگ و راست روده می میرند. با به روزرسانی دستورالعمل های غربالگری می توان موارد بیشتری از سرطان روده بزرگ را زودتر تشخیص داد. حتی تشخیص زود تر این بیماری می تواند تاثیر بسیار زیادی بر روی درمان بیماران داشته باشد اما با این حال متخصصان معتقدند که تغییر برنامه غربالگری هنوز هم با چالش هایی همراه است. به نظر می رسد غرباگری میلیون ها نفر تا حدودی سخت باشد. از طرفی غربالگری افراد در سنین پایین ممکن است منجر به بروز اختلافات بهداشتی در افراد با سنین مختلف شود. اما پیشرفت های فن آوری در سال های اخیر نیز ممکن است در تسریع روند غربالگری سرطان روده موثر باشند. برخی از بیمارن مبتلا به سرطان روده بزرگ خیلی بیماری آنها تشخیص داده می شود. حتی ممکن است هنگام تشخیص، بیماری آنها پیشرفت کرده باشد. اکثر بیماران از انجام کولونوسکوپی برای تشخیص این بیماری ترس دارند. در حالی که بیماران نمی دانند راه های دیگری برای غربالگری سرطان روده بزرگ هم ممکن است وجود داشته باشد. این گزینه ها شامل آزمایش مدفوع و کولونوسکوپی مجازی با استفاده از سی تی اسکن است. در حالی که این روش ها کمتر تهاجمی هستند، اما به مراتب باید بیشتر از کولونوسکوپی و هر سال یکبار انجام شود. مردم همچنین باید نسبت به علایم سرطان روده بزرگ مانند خون در مدفوع، درد رکتوم، یا تغییر در عادات روده یا قوام مدفوع هوشیار باشند. افراد حتی در سنین پایین حتی قبل از سالگی در صورت بروز هر گونه علایم مربوط به این سرطان باید تحت کولونوسکوپی قرار بگیرند زیرا این علایم ممکن است نشانه هایی از سرطان روده بزرگ باشد. علایم و نشانه های سرطان روده بزرگ می توانند ظریف یا حتی بسیار نگران کننده باشند. آگاهی و هوشیاری نسبت به تغییرات می تواند در تشخیص این بیماری در مراحل اولیه موثر باشد. برخی از علایم ابتلا به سرطان روده بزرگ، عبارتند از: خونریزی از رکتوم نفخ یا احساس سیری لاغر شدن بدون رژیم گرفتن فشار اضافی با حرکات دفع مدفوع خستگی یا کاهش قدرت ورزشی تغییر در الگوی اجابت مزاج، از جمله اندازه یا شکل ناراحتی یا اصرار به اجابت مزاج در صورت عدم نیاز در نظر گرفتن خطرات و اقدامات پیشگیرانه بر علیه سرطان روده بزرگ هیچ وقت دیر نیست. از نظر تاریخی، سرطان روده بزرگ بر افراد در اواسط تا اواخر دهه ت ثیر می گذارد. با این حال، درصد بیماران زیر سال هستند. " "انتظار می رود که در دهه آینده افزایش سرطان روده بزرگ و راست روده در بیماران جوان بیشتر هم شود. این یک سرطان قابل پیشگیری است. غربالگری و مراجعه به پزشک در صورت بروز علایم می تواند در پیشگیری از بیماری موثر باشد. آزمایش کولونوسکوپی برای غربالگری سرطان روده بزرگ در درصد از جمعیت که به طور متوسط در معرض خطر سرطان روده بزرگ هستند مناسب خواهد بود. این شامل افرادی است که سابقه قبلی سرطان روده بزرگ، بیماری التهابی روده، سابقه خانوادگی سرطان را داشته باشند. در افرادی که عوامل خطر برای بروز این سرطان را نداشته باشند، آزمایش مدفوع مکرر می تواند گزینه آسان تری نسبت به کولونوسکوپی باشد. به طور معمول، این آزمایشات شامل جمع آوری یک نمونه مدفوع در خانه و آوردن آن به آزمایشگاه برای تجزیه و تحلیل است. مطالعه جدید نشان داد که آزمایشات مدفوع به خوبی قادر به تشخیص پولیپ هستند که گاهی اوقات می تواند سرطانی شود. با این وجود بیشتر پولیپ ها هرگز سرطانی نمی شوند. اشکالات احتمالی دیگری نیز وجود دارد. کولونوسکوپی ها در حدود درصد از موارد، سرطان و پولیپ های بزرگ را به طور دقیق تشخیص می دهند. اما میزان تشخیص آن در یک آزمایش مدفوع در حدود تا درصد است. اما از آنجا که این آزمایشات سالانه تکرار می شوند، این درصد می تواند با گذشت زمان افزایش یابد. تا درصد تشخیص سرطان روده به دلیل هزینه ها یا نگرانی در مورد کولونوسکوپی بسیار بهتر از انجام ندادن غربالگری است. محققان معقتدند که آزمایش های مدفوع به اندازه کولونوسکوپی می توانند در تشخیص سرطان روده موثر باشند. کارشناسان می گویند انجام آزمایش های نمونه مدفوع هر ساله به همان اندازه دقیق کولونوسکوپی هر سال در تشخیص سرطان روده بزرگ است. آزمایشات نمونه مدفوع در مقایسه با کولونوسکوپی ارزان و آسان تر است. شما می توانید هر ساله یک آزمایش مدفوع واقعا دقیق و بسیار آسان بدهید. این ت یید گفته های بسیاری از متخصصان سرطان روده بزرگ است. به خصوص از آنجا که تعداد زیادی از بیماران غربالگری کولونوسکوپی را دنبال نمی کنند. کولونوسکوپی ها استاندارد طلا و قابل تاییدی برای تشخیص سرطان روده بزرگ است اما گزینه های دیگری نیز وجود دارد. متخصصان می گویند، آزمایش نمونه مدفوع که هر ساله انجام می شود به خوبی کولونوسکوپی است که هر سال صورت می گیرد. بسیاری از مردم به دلیل عدم دسترسی به مراکز درمانی و حتی فقر نمی خواهند کولونوسکوپی انجام دهند. زیرا آنها در مورد این آزمایش تشخیصی، اطلاعات درستی ندارند و فکر می کنند سخت و ناخوشایند است. |
ارتوپنه یا orthopnea و یا راست دمی، تنگی نفسی است که هنگام خوابیدن رخ می دهد. این تنگی نفس، فرد را در حالت خوابیده تحت ت ثیر قرار می دهد. ارتوپنه در موقعیت های دیگر مانند ایستادن یا نشستن فروکش می کند و برطرف می شود. ارتوپنه اغلب یک علامت نارسایی قلبی یا بیماری ریوی است، اما همچنین می تواند ناشی از سایر بیماری ها باشد. برای افراد مبتلا به ارتوپنه، مشکل تنفسی معمولا پس از بلند شدن از حالت افقی به سرعت از بین می رود. ارتوپنه از کلمات یونانی " ortho "، به معنی مستقیم یا عمودی و " pnea "، به معنای تنفس تشکیل شده است. سایر تغییرات مشابه با این علامت عبارتند از: اختلال پلاتیپنه هنگام ایستادن باعث تنگی نفس می شود. اختلال ترپوپنه هنگام خوابیدن به پهلو باعث تنگی نفس می شود. ارتوپنه خودش به تنهایی یک علایم از بیماری محسوب می شود. مردم اغلب ارتوپنه را به عنوان احساس گرفتگی در قفسه سینه توصیف می کنند که باعث اختلال در تنفس می شود. برخی از افراد ممکن است درد قفسه سینه را هم داشته باشند. شدت ارتوپنه می تواند از خفیف یا شدید متغیر باشد. در بعضی از افراد وقتی از یک یا دو بالش برای بالا بردن قسمت بالای بدن خود استفاده می کنند، این علایم از بین می رود اما در برخی افراد ممکن است این علایم با مشکلات تنفسی همراه شود که فقط با نشستن یا ایستادن علایم آنها فروکش می کند. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید این شرایط می تواند با علایم دیگری همراه باشد که به علت اصلی بیماری بستگی دارد. به عنوان مثال، یک علت شایع ارتوپنه، نارسایی قلبی است که می تواند علایم زیر را نیز ایجاد کند: گیجی خستگی حالت تهوع تغییر در اشتها افزایش ضربان قلب سرفه مداوم یا خس خس سینه هنگامی که فردی در حال تجربه ارتوپنه است، تنگی نفس معمولا در عرض یک دقیقه هنگام دراز کشیدن رخ می دهد. به همین ترتیب، اگر فرد بنشیند یا سر خود را بلند کند، تنگی نفس معمولا به سرعت برطرف می شود. علاوه بر تنگی نفس فرد مبتلا به ارتوپنه ممکن است سرفه یا خس خس سینه را که در حالت خوابیده ایجاد می شود، را نیز تجربه کند. افرادی که ارتوپنه دارند معمولا در نهایت خود را جمع می کنند تا کمی بخوابند. گاهی اوقات بیمار فقط یک یا دو بالش اضافی لازم دارد تا از این علایم خلاص شوید. سایر افراد ممکن است مجبور شوند به صورت نشسته بخوابند. در حقیقت، پزشکان معمولا شدت ارتوپنه را با پرسیدن اینکه بیمار برای خوابیدن به چه تعداد بالش نیاز دارد، مشخص می کنند. سپس پزشک به طور معمول پاسخ را در پرونده پزشکی بیمار به عنوان ارتوپنه دو بالش یا ارتوپنه سه بالش ثبت می کند. پزشکان به این اطلاعات نیاز دارند زیرا بدتر شدن ارتوپنه اغلب نشانه ای از بدتر شدن نارسایی قلبی است. ارتوپنه اغلب از بیماری هایی که بر عملکرد طبیعی ریه ها ت ثیر می گذارند، ناشی می شود. حتی بیماری های قلبی می توانند منجر به بروز این عارضه شوند. وقتی کسی صاف دراز می کشد، نیروی جاذبه زمیت باعث توزیع مجدد مایعات در بدن می شود. به طور معمول، دراز کشیدن باعث می شود که مقداری از مایعات در قسمت تحتانی بدن، به ویژه پاها و اندام های شکم، در ناحیه قفسه سینه توزیع شود. این توزیع مجدد مایعات در حالت عادی کاملا جزیی است و در بیشتر افراد هیچ ت ثیری در تنفس ندارد. با این وجود، افراد مبتلا به نارسایی احتقانی قلب مقدار قابل توجهی مایعات اضافی در بدن دارند و هنگامی که این مایعات اضافی توزیع مجدد می شود، قلب ضعیف شده قادر به انجام کارهای اضافی نیست. در نتیجه، احتقان ریوی و ادم زودرس ریوی ممکن است رخ دهد که منجر به تنگی نفس می شود. نارسایی قلبی تنها علت ارتوپنه نیست، اما تا حد زیادی شایع ترین علت آن است. ارتوپنه همچنین در افراد مبتلا به گواتر (بزرگ شدن غده تیرویید) دیده شده است که می تواند هنگام خوابیدن مانع جریان هوا در مجاری هوایی فوقانی شود. چاقی شدید می تواند باعث ارتوپنه شود، نه با توزیع مجدد مایعات، بلکه به دلیل جابجایی توده شکمی هنگام خوابیدن است که می تواند ظرفیت ریه را تحت ت ثیر قرار دهد. آپنه خواب همچنین می تواند علایمی شبیه به ارتوپنه، یا بیشتر اوقات به PND ایجاد کند. ارتوپنه همچنین به عنوان یک علامت در افرادی که فلج یک یا هر دو عضله دیافراگم (عضلات تنفسی) دارند گزارش شده است. گاهی اوقات افراد مبتلا به آسم یا برونشیت مزمن در حالت خوابیده بیشتر دچار مشکلات تنفسی می شوند. علایم خس خس سینه و تنگی نفس که با این شرایط اتفاق میفتد، معمولا پس از نشستن به سرعت از بین نمی رود، اما رفع آن به زمان بیشتری نیاز دارد. افراد مبتلا به بیماری های قلبی با شرایط زیر ممکن است در معرض خطر این عارضه قرار بگیرند: سیگاری ها افرادی که اضافه وزن دارند. سابقه خانوادگی بیماری قلبی و سکته مغزی سابقه فشار خون بالا، دیابت یا سطح کلسترول بالا از آنجا که ارتوپنه معمولا علامت یک بیماری دیگر مانند نارسایی قلبی است، پزشک سعی می کند علت اصلی بیماری را تشخیص دهد. برای تشخیص علت اصلی آن، پزشک ممکن است معاینه بدنی را انجام دهد و شدن و زمان مشکلات تنفسی را بررسی کند. پزشک همچنین در مورد علایم دیگر بیمار سوالاتی می پرسد و سابقه پزشکی فرد را مرور می کنند. بسته به علت، پزشک ممکن است یک یا چند آزمایش زیر را توصیه کند: گاز خون شریانی نوعی آزمایش خون است که میزان اکسیژن دریافتی خون فرد را بررسی می کند. این آزمایشات شامل اسپیرومتری بوده که شامل تنفس در دستگاه است. یک پزشک می تواند از نتایج این آزمایشات برای تعیین عملکرد خوب ریه ها استفاده کند. این آزمایشات از قسمت داخلی قفسه سینه تصویربرداری می کنند. تصاویر به پزشک اجازه می دهد تا مشکلات احتمالی در ریه ها یا قلب را تشخیص دهند. این آزمایش شامل قرار دادن گیرنده های بر روی پوست فرد برای اندازه گیری سیگنال های الکتریکی از قلب است. پزشکان از نوار قلب برای بررسی عملکرد قلب استفاده می کنند. ا همچنین به عنوان "اکو" شناخته می شود. اکو نوعی اسکن اولتراسوند است که با استفاده از امواج صوتی، از قلب تصویری ایجاد می کند. پزشکان از این تست برای بررسی هر گونه مشکل در قلب استفاده می کنند. قرار دادن بالش زیر سر در هنگام خواب می تواند در تسکین علایم ارتوپنه موثر باشد. هدف از درمان ارتوپنه کاهش علایم و رفع علت اصلی آن است. برخی از افراد ممکن است با خوابیدن در موقعیت بلندتر بتوانند علایم را به طور موقت از بین ببرند. یک روش ساده برای این کار بالا بردن قسمت بالاتنه با استفاده از بالش است. اگر فرد دارای اضافه وزن یا چاقی باشد، کاهش وزن نیز ممکن است به تسکین علایم ارتوپنه کمک کند. یک پزشک یا یک متخصص رژیم درمانی می تواند در مورد یک ورزش یا برنامه رژیم غذایی برای کاهش وزن توصیه های لازم را به بیمار ارایه دهد. پزشکان نارسایی قلبی را با دارو، جراحی و دستگاه ها درمان می کنند. داروهایی که باعث بهبود ارتوپنه در افراد مبتلا به نارسایی قلبی می شوند عبارتند از: داروهای ادرار آور. این داروها از تجمع مایعات در بدن جلوگیری می کنند. مهارکننده های آنزیم مبدل آنژیوتانسین ( ACE ) این داروها برای افرادی که نارسایی قلبی چپ دارند توصیه می شود. آنها جریان خون را بهبود می بخشند و از عملکرد زیاد قلب جلوگیری می کنند. مسدود کننده های بتا. این دارو ها برای افرادی که نارسایی قلبی دارند نیز توصیه می شود. بسته به شدت نارسایی قلبی، داروهای دیگری نیز وجود دارد که پزشک ممکان است آنها را تجویز کند. در موارد ابتلا به بیماری انسداد مزمن ریوی ( COPD ) ، پزشک داروهایی را برای شل کردن مجاری تنفسی و کاهش التهاب ریه ها تجویز می کند. ارتوپنه اغلب علامت یک بیماری زمینه ای قلب است. درمان این بیماری ممکن است شامل مراقبت مداوم و تغییر سبک زندگی باشد. بسته به شدت بیماری قلب، گاهی اوقات فرد احتمال دارد به جراحی نیاز داشته باشد. به افراد با ریسک بالای بیماری های قلبی و عروقی توصیه می شود برای تسکین علایم خود موارد زیر را رعایت کنند. به طور منظم تمرین کنید. رژیم غذایی سالم مصرف کنید. فشار خون خود را مدیریت کنید. قند خون خود را در حد طبیعی نگه دارید. وزن سالم بدن باید در این افراد حفظ شود. ارتوپنه تنگی نفس است که هنگام خوابیدن اتفاق میفتد اما معمولا در حالت نشسته یا ایستاده برطرف می شود. ارتوپنه اغلب یک علامت نارسایی قلبی است، اما به دلیل شرایط دیگری که بر عملکرد طبیعی ریه ها ت ثیر می گذارد، مانند COPD ، می تواند ایجاد شود. مبتلایان به این عارضه باید برای ارزیابی وضعیت سلامتی خود به پزشک مراجعه کنند. درمان ارتوپنه به علت اصلی آن بستگی دارد. با این حال علایم می تواند بلند کردن سر و سینه با چند بالش، به طور موقت تسکین پیدا کند. پیش آگهی و میزان موفقیت درمان این بیماری به علت اصلی و شدت علایم و نوع درمان آن بستگی دارد. داروها و سایر روش های درمانی می توانند در تسکین ارتوپنه و شرایط ایجاد کننده آن مانند نارسایی قلبی و COPD موثر باشند. منابع: |
چگونه وزن خود را کاهش دهم؟ این سوالی است که بیشتر افراد برای کاهش وزن و هم چنین برای حفظ سلامتی خود، در اینترنت به دنبال جواب آن هستند. این در حالی است که اطلاعات زیادی درباره کاهش وزن در اینترنت وجود دارد. هنگامی که صحبت از می شود، پروتیین پادشاه مواد مغذی است. بدن شما هنگام هضم و متابولیزه کردن پروتیینی که می خورید، کالری می سوزاند بنابراین یک رژیم غذایی با پروتیین بالا می تواند سوخت و ساز بدن را تا تا کالری در روز تقویت کند. یک رژیم غذایی با پروتیین بالا همچنین می تواند احساس سیر شدن بیشتری ایجاد کند و اشتهای شما را کاهش دهد. حتی چیزی به سادگی خوردن صبحانه با پروتیین بالا مانند تخم مرغ می تواند اثر قدرتمندی داشته باشد. یکی از بهترین کارهایی که می توانید برای سالم نگه داشتن وزن خود انجام دهید این است که رژیم غذایی خود را بر اساس غذاهای کامل تهیه کنید. با این کار مصرف بیش از حد قند، چربی اضافه شده و مواد غذایی فرآوری شده را از بین می برید. علاوه بر این، خوردن غذاهای کامل، بسیاری از مواد مغذی اساسی لازم برای عملکرد صحیح بدن را نیز در اختیار شما قرار می دهد. کاهش وزن اغلب به عنوان یک اثر طبیعی در پی خوردن غذاهای کامل به دست می آید. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید غذاهای آماده و فرآوری شده معمولا حاوی قندهای اضافه شده، چربی ها و کالری اضافی هستند. علاوه بر این، غذاهای فرآوری شده به گونه ای طراحی شده اند که شما را مجبور می کنند تا جای که می توانید غذا بخورد. آنها بسیار بیشتر از غذاهای غیر فرآوری شده باعث ایجاد ولع بیشتر می شوند. بررسی ها نشان داده اند غذایی که در خانه نگه دارید، بر وزن و رفتار شما ت ثیر می گذارد. با نگهداری غذای سالم، شانس شما یا سایر اعضای خانواده برای خوردن غذاهای ناسالم کاهش می یابد. همچنین بسیاری از میان وعده های سالم و طبیعی وجود دارد که تهیه آن به راحتی امکان پذیر است. اینها شامل ماست، میوه کامل، آجیل، هویج و تخم مرغ های پخته شده می باشد. پس سعی کنید غذاهای سالم و میان وعده های سالمی را در خانه نگهداری کنید تا در هنگام گرسنگی مجبور نشوید غذاهای ناسالم بخورید. خوردن مقدار زیادی قند اضافه شده با برخی از بیماری های شایع در جهان از جمله بیماری های قلبی، دیابت نوع و سرطان مرتبط است. به طور متوسط ، افراد هر روز حدود قاشق غذاخوری شکر اضافه شده می خورند. این مقدار معمولا در غذاهای مختلف فرآوری شده وجود دارد بنابراین شما ممکن است حتی بدون آنکه متوجه شوید مقدار زیادی قند مصرف کنید. به حداقل رساندن مقدار مصرف قند اضافه شده، راهی عالی برای بهبود رژیم غذایی و کاهش وزن است. در حقیقت این ادعا وجود دارد که نوشیدن آب می تواند به کاهش وزن کمک کند. نوشیدن . لیتر آب ممکن است کالری هایی را که می سوزانید تا درصد افزایش دهد. نوشیدن آب قبل از غذا نیز ممکن است منجر به کاهش کالری، به ویژه برای افراد میانسال و سالمندان شود. خوشبختانه مردم متوجه شده اند که قهوه نوشیدنی سالم است که حاوی آنتی اکسیدان ها و سایر ترکیبات مفید می باشد. نوشیدن قهوه با افزایش سطح انرژی و میزان کالری که می سوزانید، می تواند منجر به کاهش وزن شود. قهوه کافیین دار ممکن است سوخت ساز بدن شما را تا از مردم معیارهای اعتیاد به مواد غذایی را رعایت می کنند. بعضی از غذاها مانند نوشیدنی ها بسیار فرآوری شده باعث ایجاد علایم اعتیاد می شوند. بهترین راه برای مقابله با اعتیاد به مواد غذایی، مشاوره با یک متخصص تغذیه می باشد. انجام کاردیو مانند دویدن، دوچرخه سواری، پیاده روی تند راهی عالی برای سوزاندن کالری و بهبود سلامت روانی و جسمی است. بررسی ها نشان داده که کاردیو بسیاری از عوامل خطرساز بیماری های قلبی را بهبود می بخشد. حتی می تواند به کاهش وزن بدن کمک کند. به نظر می رسد کاردیو در کاهش چربی شکمی خطرناک که در اطراف اندام شما ایجاد و باعث بیماری متابولیک می شود، موثر است. منبع: |
نوع سردرد از انواع ضربان دار، ناراحت کننده و منحرف کننده ممکن است در پی انواع بیماری ها و شرایط های مختلف جسمی و روانی بروز پیدا کنند. سازمان بهداشت جهانی نشان می دهد تقریبا هر کس هر چند وقت یکبار دچار سردرد می شود. اگرچه سردرد را می توان به عنوان درد در هر ناحیه ای از سر تعریف کرد، اما علت، طول مدت و شدت آن می تواند بسته به نوع سردرد متفاوت باشد در بعضی موارد، سردرد ممکن است به درمان فوری نیاز داشته باشد. اگر در کنار سردرد خود یکی از علایم زیر را تجربه می کنید، بهتر است برای تشخیص و درمان زودهنگام از پزشک خود مشورت بگیرید گیجی استفراغ لکنت زبان گرفتگی گردن ضایعات پوستی تب ( درجه سانتیگراد) یا بالاتر بدترین سردردی که تاکنون داشته اید فلج در هر قسمت از بدن یا از دست دادن بینایی سردردهای اولیه از درد در ناحیه سر ناشی می شوند. به عبارتی آنها، عارضه یا علایم بیماری های خاصی نیستند. این سردرد ها می توانند اپیزودیک یا مزمن باشند سردردهای اپیزودیک ممکن است هر چند وقت یک بار اتفاق بیفتد. آنها می توانند از نیم تا چند ساعت دوام بیاورند سردردهای مزمن سازگارتر هستند. آنها در اکثرروزها اتفاق میفتند و می توانند چند روز ادامه داشته باشند. این سردرد ها نیاز به درمان و کنترل دارند سردرد تنشی منجر به احساس سرگیجه و درد در کل سر می شود. این سردرد ها ضربان دار نیستند اما ممکن است منجر به حساسیت در اطراف گردن، پیشانی، پوست سر یا عضلات شانه نیز شود. هرکسی ممکن است سردرد تنشی را تجربه کند و غالبا در اثر استرس ایجاد می شود هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید مسکن درد بدون نسخه مانند آسپرین، ایبوپروفن، ناپروکسن و یا استامینوفن و کافیین می توانند در تسکین سردردهای تنشی موثر باشند در صورت عدم تسکین داروهای، پزشک ممکن است داروهای دیگری را توصیه کند سردردهای خوشه ای با درد شدید مانند سوزش و یا احساس سوراخ کردن در ناحیه سر مشخص می شوند. همزمان درد در اطراف یا پشت یک چشم یا یک طرف صورت احساس می شود. گاهی اوقات التهاب، قرمزی، گرگرفتگی و تعریق می تواند در همان طرفی که درد احساس می شود، رخ دهد. گرفتگی بینی و درد چشم نیز اغلب در همان طرف سردرد اتفاق میفتد. این سردرد ها می تواند از دقیقه تا سه ساعت طول بکشد. بیشتر افراد روزانه یک تا چهار سردرد خوشه ای، معمولا هر روز در همان زمان، در یک سمت سر را تجربه می کنند. پس از برطرف شدن یک سردرد، سردرد دیگری دوباره رخ می دهد سردردهای خوشه ای بیشتر در بهار و پاییز دیده می شوند. همچنین این موارد در مردان سه برابر بیشتر از زنان دیده می شوند علل اصلی بروز این سردرد ها تشخیص داده نشده است اما روش های موثری برای درمان و تسکین علایم آنها وجود دارد. پزشک ممکن است برای تسکین درد، اکسیژن درمانی، دارو یا بی حسی موضعی (لیدوکایین) را تجویز کند درد میگرن یک ضربان شدید از عمق سر است. این درد می تواند روزها ادامه داشته باشد. سردرد توانایی شما را در انجام کارهای روزمره به طور قابل توجهی محدود می کند. میگرن ضربان دار و معمولا یک طرفه است. افرادی که سردرد میگرنی دارند اغلب به نور و صدا حساس هستند. حالت تهوع و استفراغ نیز معمولا رخ می دهد. برخی از میگرن ها با اختلالات بینایی همراه هستند. تقریبا از هر پنج نفر یک نفر اختلالات بینایی را قبل از شروع سردرد تجربه می کند. بروز این علایم به عنوان هاله شناخته می شود و عبارتند از ستاره ها نقاط کور خطوط زیگزاگ چراغ چشمک زن چراغ های درخشان هاله ها همچنین می توانند شامل احساس گزگز شدن در یک طرف صورت یا در یک بازو و مشکل در تکلم بروز پیدا کنند. با این حال، علایم سکته مغزی می تواند شبیه به علایم میگرن باشد حملات میگرن ممکن است تا حدودی جنبه ژنتیکی داشته و یا با سایر شرایط سیستم عصبی همراه باشد. احتمال ابتلا به میگرن در زنان سه برابر بیشتر از مردان است. افراد مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه همچنین خطر میگرن را افزایش می دهند برخی از عوامل محیطی مانند اختلال در خواب، کمبود آب بدن، حذف وعده های غذایی، برخی از غذاها، عدم تعادل هورمون ها و قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی از عوامل شایع میگرن هستند اگر مسکن های درد میگرن را هنگام حمله کاهش ندهند، ممکن است پزشک دارو های دیگری تجویز کند. آنها به صورت اسپری بینی، قرص و تزریقی مصرف می شوند در صورتی که سردرد های میگرنی را با شرایط های زیر تجربه می کنید، بهتر است برای درمان بهتر از پزشک خود مشورت بگیرید سردرد شدید بیش از سه روز در ماه سردرد بیش از حد شدید در چهار روز از ماه سردرد حداقل شش روز در هر ماه که زندگی شما را مختل کرده تحقیقات نشان می دهد که داروهای پیشگیرانه به میزان قابل توجهی کمتر مصرف می شوند. فقط تا درصد مبتلایان به میگرن داروی پیشگیرانه مصرف می کنند، در حالی که درصد از بیماران واقعا به داروهای پیشگیری کننده از میگرن نیاز دارند. جلوگیری از میگرن کیفیت زندگی و توانایی شما را بسیار بهبود می بخشند. در مورد مصرف دارو های پیشگیری کننده می توانید با پزشک خود مشورت کنید headache ثانویه، علایم و یا عارضه برخی از بیماری ها و یا شرایط های جسمی و روانی هستند. در این شرایط درمان علت headache به طور کلی باعث تسکین آن می شود headache گاهی اوقات در اثر واکنش آلرژیک اتفاق میفتد. درد ناشی از این واکنش ها اغلب در ناحیه سینوس و جلوی سر بروز پیدا می کنند headache میگرنی معمولا به عنوان headache سینوسی تشخیص داده نمی شوند. در حقیقت، درصد " headache سینوسی" در واقع میگرن هستند. مبتلایان به آلرژی فصلی مزمن یا سینوزیت مستعد ابتلا به این نوع headache هستند اسپری های استروییدی بینی، ضد احتقان های مانند فنیل افرین یا آنتی هیستامین ها مانند ستیریزین ممکن است در درمان این headache موثر باشند. سردرد سینوسی همچنین می تواند از علایم عفونت سینوسی باشد. در این موارد، پزشک ممکن است برای از بین بردن عفونت و تسکین headache و سایر علایم آنتی بیوتیک تجویز کند زنان معمولا سردردهایی را تجربه می کنند که با نوسانات هورمونی آنها مرتبط است. قاعدگی، قرص های جلوگیری از بارداری و بارداری همگی بر میزان استروژن زنان ت ثیر می گذارند. حتی این شرایط می تواند باعث سردرد شود. سردردهایی که به طور خاص با چرخه قاعدگی مرتبط هستند به عنوان میگرن قاعدگی نیز شناخته می شوند. این موارد می توانند درست قبل، حین یا بلافاصله بعد از قاعدگی و همچنین در حین تخمک گذاری رخ دهند. مسکن های بدون نسخه مانند ناپروکسن یا داروهای تجویزی می توانند برای کنترل این درد موثر باشند تخمین زده شده است که حدود درصد از زنان مبتلا به میگرن، میگرن قاعدگی را نیز تجربه می کنند بنابراین داروهای جایگزین ممکن است در کاهش سردردهای کلی نقش داشته باشند. تکنیک های آرامش، یوگا، طب سوزنی و خوردن یک رژیم غذایی مناسب می تواند به جلوگیری از سردردهای میگرنی کمک کند کافیین بر جریان خون در مغز شما ت ثیر می گذارد. مصرف بیش از حد کافیین و حتی ترک ناگهانی آن باعث می شود. افرادی که میگرن مکرر دارند به دلیل استفاده از کافیین در معرض خطر بروز سردرد کافیین قرار دارند وقتی عادت دارید هر روز مغز خود را در معرض مقدار مشخصی از کافیین قرار دهید، در صورت ترک ناگهانی آن ممکن است در معرض سردرد قرار بگیرید. به نظر می رسد کافیین شیمی مغز را تغییر می دهد و ترک آن می تواند باعث سردرد شود. البته این شرایط در همه افراد بروز پیدا نمی کند مصرف مناسب کافیین یا ترک کامل آن می تواند در پیشگیری از این سردرد ها موثر باشد فشار خون بالا می تواند منجر به بروز سردرد شود که نیاز به درمان فوری دارد. سردردهای فشار خون بالا زمانی که فشار خون به طور خطرناکی بالا می رود، رخ می دهند سردرد فشار خون بالا معمولا در دو طرف سر احساس و به طور معمول با هر فعالیتی بدتر می شود. اغلب کیفیت ضربانی دارد. همچنین ممکن است با تغییراتی در بینایی، بی حسی یا سوزن سوزن شدن، خون دماغ، درد قفسه سینه یا تنگی نفس بروز پیدا کنند. اگر فکر می کنید سردرد فشار خون بالا را تجربه می کنید، باید فورا به دنبال درمان علایم خود باشید. در بیمارانی که تحت درمان فشار خون بالا هستند احتمال ابتلا به این نوع سردرد بیشتر است این نوع سردرد ها معمولا پس از کنترل بهتر فشار خون، خیلی زود رفع می شوند اما در زمان کنترل فشار خون بالا، آنها نباید مجددا بروز کنند سردرد های برگشتی، سردردهای ناشی از مصرف بیش از حد دارویی نیز شناخته می شوند. این سردرد ها ممکن است علایمی مانند headache تنشی و کسل کننده یا میگرن شدید داشته باشند اگر مرتبا از مسکن های استفاده کنید، ممکن است در معرض ابتلا به این نوع headache قرار بگیرید. استفاده بیش از حد از این داروها باعث سردرد بیشتر می شود. مصرف برخی از داروهای بدون نسخه مانند استامینوفن، ایبوپروفن، آسپیرین و ناپروکسن بیش از روز در ماه منجر به بروز headache برگشتی می شوند. همچنین احتمال بروز آنها همراه با مصرف داروهای حاوی کافیین بیشتر است تنها راه درمان headache برگشتی، ترک دارو محرک است. اگرچه ممکن است درد در مراحل اولیه ترک دارو بدتر شود، اما درد باید در عرض چند روز کاملا فروکش کند headache پس از سانحه می توانند پس از هر نوع آسیب به سر ایجاد شوند. این سردرد ها مانند headache میگرنی یا تنشی احساس می شوند و معمولا تا تا ماه پس از بروز آسیب ادامه دارند. آنها می توانند مزمن شوند headache تحت فشار یا حرکتی پس از دوره هایی از فعالیت بدنی شدید به سرعت اتفاق میفتند. بالا بردن وزن، دویدن و مقاربت جنسی از عوامل اصلی ایجاد headache حرکتی هستند. به نظر می رسد که این فعالیت ها باعث افزایش جریان خون در جمجمه و منجر به سردرد ضربان دار در دو طرف سر می شوند headache تحت فشار نباید خیلی طولانی شود. این نوع headache معمولا طی چند دقیقه یا چند ساعت برطرف می شود. مسکن ها مانند آسپرین و ایبوپروفن باید علایم شما را کاهش دهند. اگر سردردهای حرکتی را تجربه می کنید بهتر است از یک پزشک مشورت بگیرد. چون در برخی شرایط این سردرد ها ممکن است علایم بیماری زمینه ای باشند که نیاز به درمان و دارو دارند در بیشتر موارد، سردردهای اپیزودیک طی ساعت برطرف می شوند. اگر سردرد بیش از دو روز طول کشید یا شدت آن افزایش پیدا کرده، باید برای تشخیص علت و درمان احتمالی به پزشک مراجعه کنید سردرد بیش از روز در طول سه ماه می تواند نشان دهنده و علایمی از بیماری سردرد مزمن باشد. باشید. حتی اگر این سردرد ها با مصرف داروهای بدون نسخه هم کنترل می شوند، بهتر است برای تشخیص علت اصلی آنها با پزشک مشورت کنید سردرد می تواند نشانه ای از بیماری های جدی تر باشد و برخی از آنها به درمان فراتر از داروهای و داروهای خانگی نیاز دارند |
چرا ادرار کف می کند؟ کف کردن ادرار می تواند نشانه پر شدن بیش از حد مثانه و یا علایمی از برخی بیماری ها که نیاز به درمان فوری دارند، باشند. ادرار به طور معمول به رنگ زرد کمرنگ تا کهربای تیره و صاف است. عوامل مختلفی از رژیم غذایی گرفته تا دارو و بیماری می تواند باعث تغییر رنگ و کف کردن ادرار شود. ادرار هر چند وقت یکبار می تواند به اندازه کم کف کند. این نوع از کف کردن ادرار معمولا به دلیل سرعت جریان ادرار است. در شرایطی که کف کردن ادرار در طولانی مدت ادامه پیدا کند و یا با گذشت زمان بدتر شود، به احتمال زیاد نشانه بیماری است. اگر ادرار شما کف کرده، به دنبال علایم دیگر نیز باشید. این علایم می تواند سرنخ هایی برای تشخیص سایر بیماری ها باشد. برخی از علایم همراه با کف کردن ادرار، عبارتند از: خستگی استفراغ حالت تهوع مشکل خواب ادرار با رنگ تیره ناباروری در مردان از دست دادن اشتها تغییر در حجم ادرار مشکلات ارگاسم در مردان تورم در دست ها، پاها، صورت و شکم که می تواند نشانه تجمع مایعات در بدن به علت آسیب کلیه ها باشد. بارزترین علت کف کردن ادرار، سرعت ادرار است. همانطور که آب هنگام خروج سریع از شیر، کف می کند، خارج شدن جریان ادرار با سرعت زیاد می تواند باعث کف کردن آن شود. این نوع کف کردن به طور معمول به سرعت برطرف می شود. گاهی اوقات، ادرار هنگام غلیظ شدن نیز ممکن است کف کند. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید کف کردن ادرار همچنین می تواند نشان دهنده مقدار زیادی پروتیین مانند آلبومین در ادرار باشد. پروتیین موجود در ادرار با هوا واکنش داده و منجر به کف کردن ادرار می شود. به طور معمول، کلیه های شما آب اضافی و مواد زاید خارج شده از خون را در ادرار دفع می کنند. پروتیین و سایر مواد مهم مورد نیاز بدن، بزرگ هستند و نمی توانند از طریق فیلترهای کلیه دفع شوند، بنابراین در جریان خون باقی می مانند اما آسیب دیدگی کلیه باعث نشت بیش از حد پروتیین در ادرار می شود. به این حالت پروتیینوریا می گویند. پروتیینوریا به معنی وجود "پروتیین در ادرار" است. پروتیین های اضافی باعث کاهش کشش سطحی ادرار و تولید کف می شوند. علایم دیگر این بیماری ممکن است شامل موارد زیر باشد: تکرر ادرار استفراغ حالت تهوع تنگی نفس تورم اندام ها خارش پوست خستگی غیر قابل توجیه اگر فردی دارای این علایم است و سابقه خانوادگی بیماری کلیه، فشار خون بالا یا دیابت دارد، باید برای آزمایش به پزشک مراجعه کند. در برخی مواقع علت کف کردن ادرار، انزال رتروگراد می باشد. انزال رتروگراد وضعیتی است که در آقایان اتفاق میفتد. در این حالت مایع منی به جای خروج از آلت تناسلی وارد مثانه می شود. انزال رتروگراد خطرناک و دردناک نیست، اما انزال رتروگراد علت . - درصد موارد ناباروری است. درمان انزال رتروگراد معمولا فقط برای معالجه باروری انجام می شود. با این حال، مردان مبتلا به این بیماری مقادیر کمی از مایع منی را ترشح می کنند و حتی ممکن است از شرایط خودشان اطلاعی نداشته باشند. مصرف تعدادی از داروها مانند فنازوپیریدین از دلایل شایع کف کردن ادراراست. افراد برای درمان درد ناشی از عفونت های ادراری از این دارو استفاده می کنند. ادرار بسیار تیره و غلیظ ممکن است کف آلود باشد. این به این دلیل است که فرد به اندازه کافی مایعات مانند آب برای رقیق کردن سایر مواد موجود در ادرار نمی نوشد. دیابت و سایر دلایل افزایش قند خون نیز معمولا منجر به کف کردن ادرارمی شود. فرد مبتلا به دیابت کنترل نشده مولکول های گلوکز خون بیشتری در بدن خود دارد. گلوکز مانند پروتیین یک مولکول بزرگ است. علاوه برکف کردن ادرار، افرادی که دیابت کنترل نشده دارند می توانند علایم زیر را نیز داشته باشند: تاری دید دهان خشک خارش پوست نیاز مکرر به ادرار کردن گرسنگی غیرقابل توجیه خستگی غیر قابل توجیه احساس دایمی تشنگی پر بودن مثانه می تواند منجر به بروز کف در ادرار شود. این شرایط باعث می شود دفع ادرار بیشتر و سریعتر انجام صورت بگیرد. ادرار همچنین در صورت غلظت بیشتر ممکن است کف کند، که می تواند به دلیل کمبود آب بدن یا بارداری رخ دهد. پروتیین موجود در ادرار همچنین می تواند باعث ایجاد کف شود و معمولا به دلیل بیماری کلیوی است. علاوه بر آن، برخی از بیماری ها باعث کف کردن ادرار می شوند، از جمله: دیابت فشار خون بالا سابقه خانوادگی بیماری کلیه ادرار، یک محلول مایع و نیمه جامد تشکیل شده از سموم بدن است. ادرار با فرایندی به نام ادرار کردن توسط کلیه ترشح و از راه مجرای ادراری دفع می شود. ادرار، اغلب به عنوان یک راه تشخیص بیماری مورد استفاده قرار می گیرد. آزمایشات ادرار براساس مشخصه های فیزیکی یا شیمیایی آن می باشد که بیانگر فرآیندهای بدن هستند. ویژگی های فیزیکی که در ادرار قابل آزمایش و اندازه گیری هستند شامل رنگ، شفافیت، بو، pH (اسیدیته قلیایی) و تراکم ادرار می باشد. بسیاری از مشخصه های فیزیکی تنها با مشاهده عینی قابل شناسایی هستند. اما برخی از آنها به آزمایشات آزمایشگاهی نیاز دارند. یک پزشک می تواند با آزمایش نمونه ادرار، علت وجود کف در ادرار را تشخیص دهد. از آزمایشات ادرار برای بررسی و تشخیص گلبول های قرمز، میزان بالای پروتیین و مواد معدنی دفع شده در ادرار استفاده می شود که ممکن است نشان دهنده مشکلات کلیه یا مجاری ادراری باشد. همچنین نمونه ای از ادرار برای باکتری های عفونت زا بررسی می شود. اگر آزمایش اولیه ادرار دارای مقادیر زیادی پروتیین باشد آزمایش ادرار ساعته انجام می شود. برای این آزمایش فرد باید ادرار خود طی یک شبانه روز جمع کند. یک آزمایش ادرار که با جمع آوری ادرار ساعته انجام می شود، سطح آلبومین را با سطح کراتینین مقایسه می کند. به نسبت آلبومین به کراتینین ادرار ( UACR ) گفته می شود. این معیار، نشان دهنده عملکرد مناسب و طبیعی کلیه است. اگر UACR . همچنین ممکن است برای اطمینان از عدم وجود مشکل در ساختار کلیه، از تصویربرداری مانند سی تی اسکن یا MRI استفاده شود. اگر انزال رتروگراد دلیلی برای کف کردن ادرارباشد، پزشک از نظر وجود اسپرم در ادرار وضعیت بیمار را بررسی می کند. درمان ادرار کف دار به علت آن بستگی دارد. اگر ادرار شما غلیظ باشد، نوشیدن آب و مایعات بیشتر کمبود آب بدن را برطرف کرده و کف را متوقف می کند. با مدیریت خوب این شرایط می توانید پیشرفت آسیب کلیه را کاهش دهید. پزشک به شما توصیه می کند که یک رژیم غذایی متعادل داشته باشید و برای کمک به درمان دیابت ورزش کنید. شما باید مرتبا قند خون خود را کنترل کنید تا مطمین شوید در حد نرمال است. برای فشار خون بالا، رژیم غذایی کم چرب و کم نمک و فعالیت بدنی توصیه می شود. محدود کردن مصرف نمک و پروتیین در رژیم غذایی می تواند فشار خون را کاهش دهد و از آسیب بیشتر به کلیه ها جلوگیری کند. پزشک می تواند مسدودکننده های کانال کلسیم، داروهای ادرار آور یا داروهای دیگری که فشار خون را کاهش می دهند، تجویز کند. مهارکننده های آنزیم تبدیل کننده آنژیوتانسین و مسدود کننده های گیرنده آنژیوتانسین دو دارویی هستند که فشار خون را کاهش می دهند و کلیه ها را از آسیب های اضافی محافظت می کنند. پزشک ممکن است داروهایی را برای افراد مبتلا به بیماری کلیوی تجویز کند و تغییرات مثبت در زندگی مانند موارد زیر را توصیه کند: ورزش منظم سیگار نکشیدن کنترل فشار خون بالا مدیریت سطح قند خون داشتن یک رژیم غذایی سالم و کم سدیم افرادی که بیماری کلیوی شدید دارند یا کلیه هایی که عملکرد ضعیفی دارند ممکن است به دیالیز نیاز داشته باشند، این روشی است که خون را از ضایعات اضافی پاک می کند. کف کردن موقت که هر چند وقت یکبار اتفاق بیفتد، مشکلی را برای شما ایجاد نمی کند اما بروز آن در طولانی مدت می تواند علایم بیماری کلیه باشد. معمولا این علامت در اواخر بیماری کلیه ظاهر می شود، بنابراین تشخیص و درمان فوری آن ضروری است. بیشتر اوقات، کف کردن ادرارجای نگرانی ندارد. غالبا ، می توانید به راحتی و با نوشیدن آب بیشتر آن را برطرف کنید. اما در شرایط زیر بهتر است به پزشک مراجعه کنید: ادرار تیره یا خونی مشکلات ارگاسم یا ناباروری در مردان ادرار کف آلود که طی چند روز برطرف نمی شود. وجود علایمی مانند تورم، حالت تهوع، استفراغ، از دست دادن اشتها و خستگی منابع: |
می ترسم سرطانم عود کند. شایع ترین و بزرگترین ترس بیمارانن سرطان نگرانی عود سرطان است. اکثر بیماران سرطان این ترس را تا حدی تجربه کرده اند. بیماران ممکن است سالها این نگرانی را همراه خود داشته باشد. این ترس احتمال دارد بر سلامت جسمی و همچنین توانایی بیمار برای لذت بردن از زندگی و برنامه ریزی برای آینده آنها ت ثیر بگذارد. برخی از بازماندگان، این ترس را ابری تاریک یا سایه ای بر زندگی خود توصیف می کنند. بسیاری از بیماران معتقدند ترس از بازگشت سرطان در آنها در برخی شرایط حتی بدتر هم می شود، از جمله: قبل از قرار ملاقات با پزشک مرگ یک دوست یا یکی از اعضای خانواده مناسبت های خاص (به عنوان مثال تولد یا تعطیلات) سالگردها (به عنوان مثال تاریخ تشخیص، جراحی یا پایان درمان) مشاهده کمپین ها یا تبلیغات مربوط به جمع آوری کمک مالی هنگامی که سرطان در سایر اطرافیان آنها تشخیص داده می شود. عبور از جلو بیمارستانی که تحت معالجه بوده اند یا بازدید از شخصی در همان بیمارستان هنگامی که علایمی شبیه به علایمی که برای اولین بار تشخیص داده شده را تجربه می کنند. شنیدن گزارش های رسانه ای در مورد سرطان، روش های درمانی جدید و افراد مشهور با سرطان ممکن است از خود بپرسید که چقدر احتمال دارد که سرطان دوباره برگردد؟ سرطان به احتمال زیاد در پنج سال اول پس از پایان درمان عود می کند و ممکن است دوباره برگردد. به طور کلی، هرچه زمان بیشتری از ابتلا شما به بیماری بگذرد، احتمال بازگشت سرطان کمتر خواهد بود. خطر بازگشت سرطان برای هر فردی متفاوت است و به عوامل زیادی از جمله نوع و مرحله سرطان، عوامل ژنتیکی، نوع درمان و درمان به موقع آن بستگی دارد. در مورد خطر عود با پزشک خود مشورت کنید. بسیاری از پزشکان در درمان برخی سرطان ها برای استفاده از کلمه "درمان" احتیاط می کنند زیرا سلول های سرطانی شناسایی نشده پس از درمان می توانند در بدن باقی بمانند و باعث بازگشت سرطان شوند. در عوض آنها ممکن است از اصطلاح "نرخ بقا پنج ساله یا بیماری سرطان" استفاده کنند. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید میزان بقای پنج ساله با توجه به درصد بازماندگان سرطان بعد از پنج سال پس از تشخیص تعیین می شود. به عنوان مثال، از هر نفر ( % مبتلا به سرطان پستان، حدود نفر تا پنج سال پس از تشخیص زنده می مانند. بسیاری از این افراد بیشتر از پنج سال پس از تشخیص زندگی می کنند. میزان بقای پنج ساله سرطان فقط یک راهنما است. آنها به طور کلی شامل همه افراد مبتلا به نوع خاصی از سرطان، در تمام مراحل و درجات بیماری هستند. در بیشتر سرطان ها، افرادی که مبتلا به بیماری در مراحل اولیه هستند احتمالا پیش آگهی بهتری نسبت به افرادی که با سرطان پیشرفته تشخیص داده می شوند، دارند. البته محاسبه آمار ها و بررسی نتایج آنها کمی طول می کشد و همیشه به سال های خیلی قبل تر بر می گردد مثلا اگر شما در سال به نوعی سرطان مبتلا شده باشید، ممکن است پزشک اما مربوط به سال را برای شما در نظر بگیرد. با این حال با بهبود روندهای درمانی و پیشرفت علم به طور حتم وضعیت پیش آگهی بیماری شما بهتر از سال خواهد بود. برای برخی از افراد، سرطان پس از درمان دوباره برمی گردد. بازگشت دوباره سرطان می تواند تاثیر بسیار زیادی بر جسم و حتی روان بیمار داشته باشد. از طرفی هم سرطان در مراحل پیشرفته ممکن است درمان پذیر نباشد و حتی ماهها یا سالها طول بکشد اما بیماران باید برای مقابله با هر گونه ترس و بروز بیماری های دیگر با یک مشاور در ارتباط باشند. از طرفی علایم بیماری های روانی را جدی بگیرند. می تواند نقش بسیار موثری در روند بهبودی این بیماران داشته باشد. برخی از بیماران نگران ابتلا به نوع دیگری از سرطان هستند. در حالی که این امر طبیعی نیست. عوامل زیر ممکن است خطر ابتلا به نوع دیگری از سرطان را افزایش دهد: سن و کهولت سن داشتن برخی از اشکال درمان سرطان، به ویژه در کودکی قرار گرفتن در معرض دود سیگار یا سایر عوامل ایجاد کننده سرطان داشتن ژن ارثی که احتمال ابتلا به برخی سرطان ها را افزایش می دهد. عوامل سبک زندگی مانند سیگار کشیدن، رژیم غذایی ناسالم، نوشیدن بیش از حد الکل، اضافه وزن و عدم ورزش کافی آسیب پوستی ناشی از قرار گرفتن بیش از حد در برابر اشعه ماورا بنفش ( UV ) از خورشید یا منابع مصنوعی مانند آفتابگردان بهتر است علایم بروز دوباره سرطان و حتی سرطان های جدید را بشناسید و در صورت مشاهده هر گونه تغییرات غیرطبیعی در بدن خود و حتی نگرانی از وضعیت خود با پزشک مشورت کنید. برخی از علایم و نشانه های اصلی که نیاز به مراقبت و توجه زیادی دارند، عبارتند از: مشکلات یا تغییرات ادراری خونریزی یا کبودی غیرطبیعی یک توده، یا زخم که بهبود نمی یابد. تغییرات غیرطبیعی در پستان ها یا بیضه ها درد شکم یا نفخ شکم که برطرف نمی شود. سرفه یا گرفتگی صدا که برطرف نمی شود یا سرفه های خونی خال که خونریزی می کند یا شکل، اندازه یا رنگ آن تغییر کرده است. تغییر در اجابت مزاج، به عنوان مثال اسهال یا یبوست که بیش از چند هفته طول بکشد. تغییرات غیر قابل توضیح در سلامت عمومی، مانند کاهش وزن، کاهش اشتها و از دست دادن انرژی (خستگی) برای کمک به تشخیص زودهنگام سرطان بهتر است برنامه های غربال گری را برای سرطان های مختلف طبق شرایط زیر انجام دهید: سرطان پستان در - سالگی در زنان سرطان دهانه رحم در - سالگی زنان سرطان روده در مردان و زنان - ساله برای پیشگیری از بروز ترس از سرطان می توانید تکنیک ها و راهکارهای زیر را در نظر بگیرید. بسیاری از افراد سعی می کنند احساسات منفی مانند ترس و اضطراب را پنهان یا آنها نادیده بگیرند. نادیده گرفتن آنها فقط باعث بدتر شدن اوضاع می شود. بهتر است در مورد ترس خود با یک نفر قابل اعتماد صبحت کنید. صحبت کردن در مورد نگرانی های شما ممکن است به شما کمک کند دلایل ترس خود را بشناسید. علاوه بر آن، می توانید افکار خود را یادداشت کنید. اینکه به خود بگویید نگران نباشید یا ترس خود را نادیده بگیرید و از ابراز احساسات خود جلوگیری کنید، اوضاع را بدتر می کند. چون در این شرایط احساسات شما از بین نمی رود. روش های کنترل اضطراب و استرس را یاد بگیرید و آنها را عملی کنید. توجه داشته باشید که ممکن است اضطراب شما به طور موقت در زمان های خاص افزایش یابد. یافتن راه هایی برای کنترل استرس به کاهش سطح کلی اضطراب کمک می کند. روش های مختلف کاهش استرس را امتحان کنید تا دریابید کدام یک از این روش ها برای شما بهتر است. برخی راهکارها برای کنترل استرس، عبارتند از: ورزش منظم گذراندن وقت با خانواده و دوستان پیاده روی، مدیتیشن یا لذت بردن از استحمام خواندن یک کتاب خنده دار یا تماشای یک فیلم خنده دار تمرکز بر روی سرگرمی ها و فعالیت های دیگری که از آنها لذت می برید. بیشتر سرطان ها علایم بازگشت دارند که این علایم قابل پیش بینی هستند. اما هیچ کس نمی تواند دقیقا به شما بگوید که در آینده چه اتفاقی قرار است رخ بدهد. پزشک معالج شما می تواند در شناسایی و تشخیص علایم احتمالی بازگشت سرطان به شما کمک کند. او همچنین می تواند به شما بگوید که به دنبال چه علایمی باشید. کسب اطلاع از بازگشت احتمالی سرطان می تواند نگرانی های بیخود شما را از بین ببرد. لاقل دیگر نگران این موضوع نیستید که هر دردی به معنای بازگشت سرطان است. اگر علامتی را تجربه کردید که از بین نرفت یا بدتر شد، با پزشک خود صحبت کنید. عادت های سالم مانند خوردن وعده های غذایی مغذی، ورزش منظم و خواب کافی به افراد کمک می کند تا هم از نظر جسمی و هم از نظر روانی احساس بهتری داشته باشند. پرهیز از عادت های ناسالم، مانند سیگار کشیدن و ترک الکل، به افراد کمک می کند احساس کنترل بیشتری بر سلامتی خود داشته باشند. پس سعی کنید انتخاب های سالمی داشته باشید و رفتارهای ناسالم را ترک کنید. حتی ممکن است با رعایت تمام این راهکارها باز هم دچار اضطراب و ترس از بازگشت سرطان شوید. برخی علایم می تواند نشان دهنده اضطراب یا افسردگی جدی تر در شما باشد، از جمله: فراموشی بیش از حد اختلال در خواب و خوردن عدم تمرکز و تصمیم گیری صحیح احساس ناامیدی نسبت به آینده شرکت نکردن در فعالیت هایی که قبلا از آنها لذت می بردید. نگرانی یا اضطرابی که مانع از روابط و فعالیت های روزمره شما می شود یا شما را از رفتن به مطب پزشک باز می دارد. نقش مشاوره در بیماران سرطانی یک مشاور حرفه ای می تواند به بیماران سرطانی در موارد زیر کمک کند: تقویت روابط کاهش استرس کاهش اضطراب کنار آمدن با درد کاهش افسردگی بهبود مراقبت از خود کنار آمدن با عدم کنترل تقویت ارتباط ذهن و بدن پذیرش کمک و پشتیبانی کنار آمدن با ترس از مرگ کنار آمدن با آینده ای نامشخص ایجاد استراتژی های مقابله سالم بهبود رژیم غذایی و سبک زندگی میانجیگری در رفع درگیری های خانوادگی برای مقابله با ترس از بازگشت سرطان بهتر است راهکارهای زیر را در نظر بگیرید: علایم استرس و اضطراب مانند تپش قلب یا بی خوابی را تشخیص داده و آنها را مدیریت کنید. در مورد خطر عود مجدد با متخصص خود صحبت کنید. بهتر است درباره نوع سرطان خود بیشتر بدانید. به طور کاملا فعالانه در جلسات درمانی خود شرکت کرده و تغییرات مثبتی در سبک زندگی خود ایجاد کنید. روی آنچه که تحت کنترل شما قرار دارد، تمرکز کنید. در مورد چیز هایی که از کنترل شما خارج هستند، فکر نکنید. یک فعالیت هنری یاد بگیرید. برخی از افراد شرکت در فعالیت های هنری را برای مقابله با احساسات و اضطراب خودشان مفید می دانند. بررسی ها داده شده است که گزینه های درمانی برای مشکلات روانی می تواند تاثیر زیادی برای مقابله با ترس از بازگشت سرطان داشته باشند. بر همین اساس بهتر است با یک مشاور و یا روان شناس مشورت کنید و در این مورد از وی راهنمایی بگیرید. با پزشک خود در مورد چگونگی تشخیص دردهای طبیعی، درد یا علایم سرطان صحبت کنید. برخی از علایم ممکن است نشان دهنده بیماری های زمینه ای مانند دیابت و بیماری های قلبی باشند. در صورت بروز هر گونه علایم جدید سریعا با پزشک خود تماس بگیرید و منتظر وقت معاینه خود نباشید. منابع: |
خطر مصرف مکمل ها در سرطان پستان، هشدار جدید متخصصان به مبتلایان به این بیماری است. متخصصان می گویند: ویتامین ها و سایر مکمل ها می توانند اثر شیمی درمانی و پرتودرمانی را کاهش دهند. آنها معتقدند: ویتامین ها و سایر مکمل هایی که در طول درمان سرطان پستان مصرف می شوند T می توانند خطر عود و بازگشت سرطان را افزایش دهند کارشناسان خاطرنشان می کنند که شیمی درمانی و پرتودرمانی به منظور آسیب رساندن به سلول های سرطانی طراحی شده است. در حالی که وظیفه اصلی مکمل ها ترمیم آسیب سلولی است از این رو مصرف مکمل های می تواند در تاثیرگذاری روند های درمانی سرطان اختلال ایجاد کند. آنها توصیه می کنند: افرادی که تحت درمان سرطان پستان هستند، مواد مغذی خود را از طریق یک رژیم غذایی سالم و متعادل دریافت کنند سرطان پستان، شایع ترین سرطان تهاجمی و دومین عامل اصلی مرگ و میر سرطان در زنان است. علت دقیق آن مشخص نیست. پستان زنان از چربی، بافت پیوندی و هزاران لوبول و غدد ریز تشکیل شده که وظیفه تولید شیر را به عهده دارند. لوله های ریز یا مجاری، شیر را به سمت نوک پستان منتقل می کنند. در سرطان پستان سلول های بدن به طور غیرطبیعی رشد می کنند. سرطان معمولا در پوشش داخلی مجاری شیر یا لوبول هایی که شیر را ت مین می کنند، شروع می شود. در صورت عدم درمان به موقع به سایر قسمت های بدن انتشار پیدا می کند. علایم این بیماری شامل توده یا ضخیم شدن پستان و تغییر در پوست یا نوک پستان است. درمان سرطان پستان به عوامل مختلفی بستگی دارد. تشخیص زودهنگام و درمان مناسب می تواند میزان پیش آگهی بیماری را بهبود ببخشد. حفظ رژیم غذایی مناسب برای بیماران مبتلا به سرطان پستان یک، چالش بسیار بزرگی است. برخی از بیماران برای رسیدن به یک رژیم غذایی مناسب سعی در مصرف مکمل ها و ویتامین ها دارند. اما برخی از مکمل ها، به ویژه آنتی اکسیدان ها، ممکن است در درمان سرطان تداخل ایجاد کنند هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید یک بررسی اخیر نشان می دهد که افراد مبتلا به سرطان پستان از مکمل های خاصی قبل و در طی شیمی درمانی استفاده می کنند. در حالی که مصرف آنها ممکن است بیمار را در معرض خطر افزایش بازگشت بیماری و مرگ زودرس قرار دهد نتایج این بررسی در مجله منتشر شده است موسسه تحقیقات سرطان آمریکا به افراد مبتلا به سرطان پستان توصیه می کند برای رعایت یک رژیم غذایی مناسب حتما از یک مشاوره تغذیه ای مشورت بگیرند. حتی در مصرف مکمل های غذایی احتیاط کنند. نایجل بروکتون، معاون پژوهشی، در اینباره می گوید: ما مکمل هایی را برای پیشگیری از سرطان یا در زمینه درمان توصیه نمی کنیم. مصرف مکمل ها نه تنها هیچ فایده ای ندارد، بلکه ممکن است مضر باشد. بهترین توصیه های ما همچنان برای به دست آوردن نیازهای غذایی پیروی از یک رژیم غذایی کامل گیاهی است انجمن سرطان آمریکا وموسسه ملی سرطان توصیه های مشابه به همین مورد را ارایه کرده است. دریک بررسی بیش از بیمار مبتلا به سرطان پستان در مرحله اولیه با خطر بالا را به مدت سال مورد بررسی قرار داد. نتایج به دست آمده از این بررسی ها نشان می دهد: بیمارانی که از آنتی اکسیدان ها از جمله ویتامین های، و و همچنین کاروتنوییدها و کوآنزیم استفاده می کردند، چه قبل و چه در حین شیمی درمانی، احتمال بازگشت مجدد سرطان در آنها بیشتر است کسانی که از مکمل های ویتامین، آهن و اسید چرب امگا استفاده کردند، به طور قابل توجهی بیشتر در معرض خطر بازگشت سرطان و مرگ بودند. اما به نظر می رسد مولتی ویتامین ها پس از شیمی درمانی بر نتایج ت ثیر نمی گذارد اگرچه نتایج قطعی نیستند. نویسندگان این تحقیق نتیجه گرفتند که مبتلایان به سرطان پستان باید در مصرف انواع مکمل ها با پزشک مشورت کنند بر اساس همین نتایج محققان می گویند ما اطلاعات کافی برای تحقیقات خودمات را داریم. طبق همین اطلاعات به بیماران توصیه می کنیم در مصرف مکمل ها احتیاط کنند. البته نه تنها بیماران سرطانی بلکه به تمام بیماران در حین درمان سرطان، به ویژه شیمی درمانی و پرتودرمانی این توصیه را می کنیم. محققان می گویند علت اصلی این مشکل، تجمع سلول های ایجاد کننده تومور است. شیمی درمانی و پرتودرمانی برای ایجاد آسیب سلولی و مرگ سلولی در نظر گرفته شده است. اما شاید مصرف مکمل ها در این روندهای درمانی تداخل ایجاد کنند. محققان می گویند: یکی از مواردی که ما با آن سر و کار داریم کلینیک های جایگزینی است که مکمل های با دوز بالا برای مبارزه با سرطان درمانی را پیشنهاد می کنند. این در حالی است که چنین موضوعی از نظر علمی تایید نشده است. به بیماران توصیه می کنیم در مرحله اول روند درمانی بیماری خود را کامل کنند. بعد به دنبال تقویت سیستم ایمنی بدن و مصرف مکمل ها باشند. از دیدگاه بیماران، مکمل ها ممکن است به جبران مواد تغذیه ای کمک کنند. این در حالی است که راه های دیگری هم برای جبران کمبود مواد تغذیه ای در بدن وجود دارد. بیماران باید در مورد رژیم غذایی خود و مکمل ها، ویتامین ها و گیاهان دارویی که می خورند حتما با پزشک خود مشورت کنند. برخی از مواد های غذایی و مکمل ها ممکن است نتایج درمان را تحت تاثیر قرار دهد. محققان به بیماران سرطانی توصیه می کنند حتی الامکان تا هفته پس از درمان منتظر بماند. بعد از این مدت با مشورت پزشک خود مصرف مکمل های خود را دوباره شروع کنند اما باز هم به بیماران توصیه می شود مواد مغذی ضروری را از طریق رژیم غذایی دریافت کنند برخی از متخصصان می گویند: در بیشتر موارد، ما مصرف مکمل ها را توصیه نمی کنیم مگر اینکه بیمار شرایط خاصی داشته باشد. بیشتر نگرانی ها در بیماران سرطانی کمبود مولتی ویتامین است. بررسی ها نشان می دهد مصرف مولتی ویتامین مشکلی مشکلی برای بیمار ایجاد نمی کند زیرا بیمار نیاز به دوز بالایی ندارند. سایر مطالعات روی مولتی ویتامین ها هیچ عوارضی در مصرف آنها را نشان نمی دهد. از آنجایی که بیماران سرطانی ممکن است به طور همزمان تحت نظر چندین پزشک باشند. پس بهتر است این بیماران دقیقا به پزشکان خود بگویند که چه دارو و مکمل هایی را مصرف می کنند. رعایت یک رژیم غذایی متعادل و سالم به همه بیماران مبتلا به سرطان توصیه می شود. این رژیم می تواند شامل مقدار زیادی میوه تازه، سبزیجات و غلات کامل باشد علاوه بر آن، محققان همچنین بر اهمیت فعالیت بدنی ت کید می کند محققان می گویند: ما می دانیم که حفظ وزن سالم، داشتن یک رژیم غذایی متعادل و فعالیت خوب از اهمیت بیشتری نسبت به مصرف مکمل های غذایی برخوردار است درمان هرگونه بیماری در افراد مختلف، متفاوت است. حتی امکان دارد برخی از افراد به مکمل نیاز داشته باشند بنابراین بیماران باید تحت نظر پزشک خود مکمل ها را مصرف کنند اما بهتر است به امید بهبودی سریع تر علایم خود مکمل مصرف نکنید بسیاری از مردم نمی دانند کمبود مواد غذایی خود را چگونه جبران کنند. بر همین اساس اکثر مراکز درمانی بیماری سرطان پستان به دنبال راهکارهای برای ارایه رژیم غذایی مناسب برای این بیماران هستند. مبتلایان به سرطان پستان و یا هر سرطان دیگر بهتر است برای اینکه دقیقا بدانند چه رژیمی را باید رعایت کنند و یا چه مکمل و ویتامین هایی برای آنها مضر است، با یک مشاور تغذیه ای و متخصص در زمینه تغدیه در ارتباط باشند. مشورت گرفتن از یک متخصص حرفه ای می تواند به شما راهکارهایی را برای تسکین علایم و حتی جلوگیری از بروز عوارض احتمالی شیمی درمانی ارایه دهد. قبل از تماس با مشاور خود بهتر است لیستی از داروها و مکمل های مصرفی خود تهیه کنید. اگر دوست دارید در مورد وضعیت سلامتی خود و پیشگیری ها و راهکارهای مقابله با سایر مشکلات تغذیه ای قدمی بردارید ما به شما پزشکت را پیشنهاد می کنیم. با ارایه (تصویری، صوتی و نوشتاری) در هر مکان و در هر لحظه از شبانه روز این امکان را به شما می دهد تا با پزشکان و مشاورین معتبر و برتر ارتباط مستقیم برقرار نموده و در هر زمینه ای از حوزه های پزشکی و سلامت به صورت تلفنی و آنلاین مشاوره دریافت کنید. شما در می توانید برای بررسی وضعیت سلامتی تان و به خصوص در ارتباط با وضعیت تغذیه ای خود با پزشکان و متخصص به نام ایران یک مشاوره کاملا محرمانه و مفید وموثری داشته باشید. در شما می توانید با بیش از "ده ها" متخصص و کارشناسان امور تغذیه در ارتباط باشید و با ارایه جزییات و سوابق پزشکی خود برای یکبار هم شده وضعیت سلامتی خود را بررسی کنید. به یاد داشته باشید یک ریال هزینه کردن برای پیشگیری از بیماری های مزمن، ارزشی برابر خرج کردن هنگفت برای درمان را دارد. در مورد مصرف اطلاعات بیشتری کسب کنید. منبع: |
قبل از بیان عوارض قرص های ضد بارداری لازم است بدانید که این قرص ها، یکی از مطمین ترین روش های جلوگیری از بارداری ناخواسته هستند. آنها یک داروی ضد بارداری بسیار موثر هستند که روزانه مصرف می شوند. براساس گزارش های ملی آمار بهداشت سال ، درصد از زنان در سنین باروری از سال تا از بارداری استفاده می کردند. دو نوع قرص ضد بارداری وجود دارد که هردو از آنها شامل فرم های مصنوعی هورمون ها است که به طور طبیعی در بدن تولید می شوند. قرص ها یا پروژستین به تنهایی یا استروژن و پروژستین در کنار هم استفاده می شوند. این هورمون ها چرخه قاعدگی یک زن را تنظیم می کنند و سطح نوسان آنها نقش مهمی در باروری دارد. جدا از پیشگیری از بارداری، استفاده از قرص های ضد بارداری منجر به کاهش گرفتگی قاعدگی، منظم بودن چرخه قاعدگی، پوست بدون آکنه و کاهش خطر کیست تخمدان و همچنین سرطان تخمدان و آندومتر می شود. با این حال، قرص های ضد بارداری می توانند عوارض جانبی زیادی داشته باشند. قبل از شروع مصرف قرص های ضد بارداری، بهتر است که هم جوانب مثبت و هم منفی را درک کنید. عدم تعادل هورمونی به دلیل مصرف قرص های ضد بارداری می تواند منجر به بروز سردرد یا میگرن شود. یکی از عوارض قرص های ضدبارداری این است که برخی از این قرص ها می توانند منجر به کاهش سطح استروژن در بدن شوند. کاهش سطح پایین استروژن ممکن است منجر به سردرد یا تشدید میگرن شود. یک مطالعه در سال که در ژورنال آمریکایی زنان و زایمان انجام شده است، نشان داد که بیشتر زنان طی یک ماه بعد از شروع داروهای ضد بارداری خوراکی استروژن - پروژستین علایمی را تجربه می کنند. با این حال، سردردها با ادامه استفاده، بهبود می یابند. بررسی ها نشان می دهد خطر بالای میگرن با افت قابل توجهی در میزان استروژن همراه است. اگر از سردرد رنج می برید، تغییر قرص می تواند موثر باشد. برای تعیین قرص مناسب به پزشک مراجعه کنید. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید برخی از افراد هنگام شروع قرص های ضد بارداری حالت تهوع را تجربه می کنند. این اثر جانبی خفیف اغلب طی چند روز برطرف می شود. حالت تهوع نتیجه افزایش سطح استروژن است که می تواند معده را تحریک کند. قرص هایی که حاوی دوز بالایی از استروژن هستند بیشتر منجر به احتمال تهوع می شوند. مصرف قرص با غذا یا مصرف آن قبل از خواب ممکن است در کاهش بروز این حالت موثر باشد. حتی استفاده از آنتی اسید حدود دقیقه قبل از مصرف قرص ممکن است به آرام شدن معده کمک کند. نکته مهم دیگر این است که هر روز به طور مرتب و تقریبا در یک زمان مشخص، قرص خود را مصرف کنید. اگر حالت تهوع همچنان ادامه داشته و بر اشتها و وزن شما ت ثیر می گذارد، برای مراجعه به پزشک خود مراجعه کنید. افزایش وزن در هفته ها و ماه ها پس از شروع مصرف قرص یک شکایت شایع است. البته این افزایش وزن معمولا موقتی است و بیشتر به دلیل تجمع آب است. بیشتر اوقات، داروهای ضد بارداری خوراکی که مقدار زیادی استروژن دارند، باعث این عارضه جانبی می شوند. یکی از عوارض قرص های ضدبارداری این است که با بالا بردن استروژن می تواند بر اشتها ت ثیر بگذارد و باعث احتباس آب شود. حتی می تواند منجر به رسوب چربی در ران، باسن و سینه شود. اگر نگران افزایش وزن هستید، قرصی را انتخاب کنید که استروژن کمتری داشته باشد. همچنین، مراقب رژیم غذایی خود باشید و فراموش نکنید که بخشی از کارهای روزمره خود را به ورزش اختصاص دهید. یک عفونت مخمر واژینال که باعث ایجاد خارش، سوزش، درد یا سوزش در مناطق حساس مانند مهبل و ولو می شود، یکی دیگر از عوارض ناراحت کننده قرص های ضد بارداری است. این قرص تعادل هورمون ها در بدن، به ویژه استروژن و پروژسترون را تغییر می دهد. سطح بالاتر استروژن می تواند باعث عفونت های مخمر شود. طبق تحقیقات دانشگاه بهداشت عمومی دانشگاه میشیگان که در سال منتشر شد، خطر ابتلا به عفونت مخمر با استفاده از داروهای ضد بارداری خوراکی دو برابر و توسط اسپرم کش ها سه برابر افزایش پیدا می کند. در حقیقت، این خطر در بین زنانی که دیابت کنترل نشده ای دارند، رژیم غذایی پر قند یا الکل یا سیستم ایمنی ضعیف شده حتی بیشتر است. برخی از خانم ها ممکن است هنگام مصرف قرص دچار تغییراتی در ترشحات واژن شوند. تغییرات هورمونی در بدن می تواند منجر به افزایش یا کاهش روانکاری واژن هم می شود. تغییر حالت نوسانات روانی و همچنین علایم افسردگی یکی دیگر از عوارض جانبی است که برخی از خانم ها ممکن است در هنگام مصرف قرص تجربه کنند. این امر به این دلیل رخ می دهد که هورمون های مصنوعی می توانند بر تعادل برخی از انتقال دهنده های عصبی ت ثیر بگذارند و منجر به نوسانات خلقی و تغییر در وضعیت عاطفی شوند. این عارضه جانبی در خانم هایی که سابقه یک اختلال مرتبط با خلقی را دارند شایع است. یک مطالعه در سال که در ژورنال آمریکایی متخصص زنان و زایمان منتشر شد، گزارش داد که استفاده از قرص ضدبارداری خوراکی به احتمال زیاد سندرم قبل از قاعدگی را در زنان با سابقه افسردگی وخیم تر می کند. مطالعه دیگری که در سال در پیشگیری از بارداری منتشر شد، نشان می دهد که زنان جوان دارای علایم روانشناختی نامطلوب در معرض خطر عوارض جانبی پیشگیری از بارداری خوراکی و قطع آن هستند. اگر سابقه افسردگی دارید، قبل از شروع قرص در مورد آن با پزشک خود صحبت کنید. جایگیزین کردن یک روش کنترل تولد غیر هورمونی می تواند برای شما گزینه بهتری باشد. اگرچه مشکلات چشم یک عارضه رایج قرص های ضد بارداری نیست، اما زنانی که از لنزهای تماسی استفاده می کنند و قرص می خورند ممکن است دچار تغییراتی در بینایی شوند. احتباس مایعات ناشی از تغییرات هورمونی در بدن می تواند باعث التهاب قرنیه شود. حتی ممکن است روی شکل قرنیه ت ثیر بگذارد و منجر به بروز عوارض شود. اگر پس از شروع قرص های ضد بارداری از طریق دهان، این مشکل را تجربه کردید، با چشم پزشک خود تماس بگیرید. یک مطالعه سال که در آکادمی چشم پزشکی آمریکا منتشر شده است، نشان می دهد که استفاده از داروهای ضد بارداری خوراکی به مدت سه سال یا بیشتر ممکن است با افزایش خطر ابتلا به گلوکوم یا فشار خون بالا چشمی همراه باشد. لخته های خون، یک عارضه جانبی کمتر رایج اما جدی از داروهای ضد بارداری خوراکی است. طبق کنگره زنان و زایمان کنگره آمریکا، خطر لخته شدن خون در بین زنانی که باردار نیستند و از داروهای ضد بارداری ترکیبی استفاده نمی کنند، / در هر زن در سال است. این خطر تقریبا تا در هر ، در بین زنانی است که از داروهای ضد بارداری خوراکی استفاده می کنند. زنانی که سیگار می کشند، اضافه وزن و یا بیش از سال سن دارند و یا به تازگی زایمان کرده اند در معرض خطر بیشتری برای این عارضه قرار دارند. استفاده از داروهای ضدبارداری ترکیبی می تواند خطر لخته شدن خون را حتی بیشتر کند. یک مطالعه منتشر شده در BMJ در سال ، گزارش داد که قرار گرفتن در معرض هر نوع ضد بارداری خوراکی ترکیبی با افزایش خطر ابتلا به ترومبوآمبولی وریدی، به استثنای نورگستیم همراه است. قبل از آزمایش نسخه های جدیدتر از قرص های ضد بارداری، در مورد عوارض جانبی احتمالی با متخصص زنان مشورت کنید. همچنین در صورت بروز مشکلات تنفسی، درد قفسه سینه یا التهاب در پاها که می تواند نشان دهنده لخته ای در قلب یا ریه ها باشد، با پزشک خود مشورت کنید. قرص های ضد بارداری همچنین ممکن است باعث حساسیت و بزرگ شدن پستان شوند. این یک عارضه جانبی خفیف است که تمایل به بهبود چند هفته پس از شروع قرص دارد. علاوه بر آن، حساسیت به پستان می تواند به دلیل تغییرات ناگهانی هورمونی ناشی از قرص رخ دهد. این مشکل بیشتر در خانم هایی که از قرص های پروژستین استفاده می کنند، دیده می شود. سعی کنید مصرف قهوه و نمک را کم کنید تا علایم شما بهبود پیدا کند. همچنین برای کاهش ناراحتی، از یک بند سینه بند مناسب استفاده کنید. در صورت مشاهده توده پستان یا احساس درد مداوم یا حساسیت به پستان، حتما با پزشک خود مشورت کنید. زنانی که از این قرص استفاده می کنند ممکن است بین دوره های قاعدگی خود خونریزی واژن یا لکه بینی مشاهده کنند. این وضعیت اغلب در طی سه ماه اول شروع به مصرف قرص رخ می دهد. این عارضه جانبی بیشتر با قرص های ضد بارداری با دوز کم همراه است. تغییر در سطح هورمون باعث می شود که لایه آندومتر نازک تر و شکننده تر شود و مستعد پارگی و خونریزی آن شود. طبق گزارشی در سال که در ژورنال تمرین خانواده منتشر شده است، این عوامل در میزان خونریزی موثر هستند: آسیب شناسی خوش خیم یا بدخیم رفتار بیمار (مطابقت، استفاده از داروهای همزمان و سیگار کشیدن) اثرات فیزیولوژیکی داروهای ضد بارداری خوراکی بر روی آندومتر پارامترهای مرتبط با ضد بارداری خوراکی (دوز، فرمولاسیون و رژیم) اگر در هنگام مصرف قرص پنج یا چند روز خونریزی را تجربه کردید، برای مشاوره با پزشک خود تماس بگیرید. در برخی افراد، قرص های ضد بارداری حتی می توانند ت ثیر منفی بر رابطه جنسی بیماران بگذارند. هورمون های موجود در قرص های ضد بارداری می توانند عاملی برای کاهش میل جنسی بیماران باشند. قرص های ضدبارداری تولید تستوسترون را متوقف می کنند که به نوبه خود می تواند تاثیری در میل جنسی خانم ها داشته باشد. حتی می تواند منجر به کاهش علاقه به مقاربت، کاهش توانایی داشتن ارگاسم و افزایش درد هنگام مقاربت شود. مطالعه ای در سال که در ژورنال طب جنسی منتشر شده است، حاکی از آن است که قرص های ضد بارداری با افزایش درد در حین مقاربت، کاهش میل جنسی و برانگیختگی خود به خود و کاهش دفعات کاهش مقاربت و ارگاسم همراه هستند. اگر این تغییرات در شما بیش از سه یا چهار ماه ادامه داشته باشد، با پزشک خود مشورت کنید. بهتر است که قرص ها را هر روز به طور همزمان مصرف کنید. این قرص ها از بیماری های مقاربتی ( STD ) محافظت نمی کنند. این قرص ها برای کسانی که سیگار می کشند یا اختلال لخته شدن خون دارند مناسب نیست. داروهای ضد بارداری خوراکی ممکن است با سایر داروهایی که مصرف می کنید تداخل داشته باشد. اگر گمان می کنید باردار هستید بهتر است سریعا مصرف قرص های ضد بارداری را متوقف کرده و با پزشک خود مشورت کنید. قرص های ضد بارداری خوراکی زیادی در بازار وجود دارد. برای انتخاب صحیح، با پزشک خود مشورت کنید. |
چگونه تنفستان را بهبود ببخشید؟ با استفاده از راهکارهای افزایش ظرفیت ریه می توان در بحران شیوع کرونا از سیستم تنفسی خوتان مراقبت کنید. ریه ها بخشی از سیستم تنفسی هستند که به تنفس کمک می کنند. در هنگام تنفس، دی اکسید کربن بازدم و اکسیژن در جریان خون استشمام می شود. از این رو، سلامت ریه به دلیل نقش اساسی که در ت مین اکسیژن بدن دارد، برای سلامت کلی و کیفیت زندگی بسیار مهم است. وقتی ریه ها تحت ت ثیر هر گونه بیماری قرار بگیرند، کیفیت زندگی روزمره به طور قابل توجهی به خطر میفتد که می تواند ناتوان کننده و حتی خطرناک باشد. بیماری های ریه از رایج ترین مشکلات پزشکی در جهان هستند. علل زیادی می تواند سلامت ریه ها را به خطر بیندازد، از جمله: ژنتیک آلودگی عفونت ها گرد و خاک سیگار کشیدن مشاغلی مانند استخراج معادن، صنایع نساجی و کشتی سازی ذرات ریز ممکن است از مجاری هوایی وارد ریه ها و در آنجا جمع شوند. ورود این ذرات ممکن است سلول های ایمنی مانند نوتروفیل ها و ماکروفاژها در آلویول ها را فعال کند و باعث واکنش های التهابی در ریه ها شود. قرار گرفتن مداوم مزمن در معرض چنین ذراتی می تواند صدمات جبران ناپذیری به ریه ها ایجاد کرده و منجر به کاهش عملکرد ریه شود. از این رو، باید اقدامات مناسبی برای محافظت از ریه ها در برابر هرگونه مواجهه انجام شود. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید شایع ترین علایم بیماری های ریه، عبارتند از: خستگی مشکل تنفس کاهش وزن درد قفسه سینه سرفه خشک با خون یا بدون خون احساس دریافت هوای ناکافی، به ویژه هنگام ورزش و تحرک با افزایش سن، مجاری هوایی و رگ های خونی سفت شده و باعث کاهش عمکرد مناسب ریه ها می شود. علاوه بر این، همراه با کهولت سن، پوکی استخوان تغییراتی در وضعیت بدنی ایجاد می کند که می تواند دیواره قفسه سینه را سفت کند. این شرایط مانع از باز شدن کامل قفسه سینه در هنگام تنفس خواهد شد بنابراین منجر به کاهش حجم هوای ریه ها می شود. علاوه بر این، دیافراگم نیز با افزایش سن ضعیف می شود و عملکرد ریه ها را تحت تاثیر قرار می دهد. دیافراگم، عضله ای که از نفس کشیدن را راحت تر می کند. عملکرد ریه ها را می توان با استفاده از آزمایش های مختلف مانند اسپیرومتری، ظرفیت انتشار، حجم ریه ها و یک تست پیاده روی دقیقه ای ارزیابی کرد. سایر روش ها شامل عکس برداری ریه ها از طریق تصویربرداری مانند اشعه ایکس و سی تی اسکن است. داروهای متعددی برای درمان بیماری های ریوی مانند آسم، اختلال انسداد مزمن ریوی ( COPD ) ، سرطان ریه، فیبروز ریوی و ذات الریه وجود دارند. قبل از مصرف هر گونه دارو باید با پزشک مشورت کنید. ورزش منظم منجر به تغییرات فیزیولوژیکی متعدد و متنوعی می شود که برای سلامتی بدن شما مفید و موثر هستند. ورزش بر پارامترهای عملکردی مانند ساختار و عملکرد خود ریه ت ثیر مثبت می گذارد. یکی از بزرگترین تفاوت های بین افراد ورزشکار و غیر ورزشکار، توانایی قلب در پمپاژ خون و در نتیجه رساندن اکسیژن به عضلات در حین فعالیت است است. بعلاوه، یک ورزشکار به طور معمول حجم خون بیشتری دارد و بهتر از یک فرد کم تحرک قادر به انجام تبادل گازی با هوا است. مبتلایان به بیماری های مزمن ریوی، می توانند با ورزش منظم به بهبود علایم خود کمک کنند. ورزش بدنی برای بیماران مبتلا به آسم توصیه می شود. چون باعث افزایش واکنش پذیری برونش، انقباض برونش ناشی از ورزش، عملکرد ریه و ظرفیت ورزش می شود بنابراین کیفیت کلی زندگی را بهبود می بخشد. آسیب دیدگی ریه ها می تواند منجر به از دست دادن عمکرد غیر قابل بازگشت ریه ها شود اما شما می توانید با برخی ورزش ها و تمرینات ظرفیت ریه های خود را به راحتی افزایش دهید. ظرفیت ریه حداکثر میزان اکسیژنی است که بدن می تواند استفاده کند. ورزش می تواند ضربان قلب را افزایش دهد و باعث می شود نفس بیشتری بکشید بنابراین، مقدار اکسیژن با هر تنفس افزایش می یابد، بنابراین ظرفیت ریه افزایش می یابد. ورزش همچنین عملکرد عضلات قلبی تنفسی و اسکلتی را بهبود می بخشد. بدین ترتیب تنگی نفس و خستگی را کاهش می دهد، بنابراین کیفیت زندگی را بهبود می بخشد. ظرفیت ریه از طریق تمرینات هوازی با کنترل قابل کنترل است. تمرینات ورزشی می تواند استقامت را بهبود بخشد و تنگی نفس را کاهش دهد. فعالیت های هوازی مانند راه رفتن، دویدن، یا طناب پریدن برای بهبود عملکرد قلب و ریه های شما موثر است. افراد مبتلا به COPD انرژی بیشتری برای نفس کشیدن، مصرف می کنند و بنابراین ورزش می تواند کیفیت زندگی آنها را بهبود بخشد. تمرینات تنفسی یا یوگا و پرانایاما در درجه اول الگوی تنفس را اصلاح می کنند. این تمرینات با ورود هوای بیشتر به ریه ها باعث کاهش سطح دی اکسید کربن در خون می شود. در واقع، یوگا یک برنامه توانبخشی کمکی قابل قبول برای افراد مبتلا به COPD است زیرا باعث هماهنگی خاص بین حرکات تنفسی و اندام های بدنی کم تحرک می شود. برنامه های یوگا ظرفیت ورزش و کیفیت زندگی را بهبود می بخشد. همچنین گرفتگی برونش را کاهش می دهد که باعث تنگی نفس می شود. علاوه بر این، تمریناتی مانند یوگا به تغییر رفتار، کاهش اضطراب، بهبود سیستم ایمنی بدن و استقامت عضلات تنفسی کمک می کنند. تمرینات تنفسی یا یوگا و یا پرانایاما ممکن است برای کودکان مبتلا به آسم مزمن (خفیف و متوسط) و کنترل نشده مفید باشد. جلسات کاردیو یا همان پیاده روی های تند همراه با تمرینات ورزشی می تواند تاثیر زیادی در بهبود ظرفیت ریه ها داشته باشند. در مناطقی با ارتفاعات زیاد، ریه ها مجبور هستند برای به دست آوردن اکسیژن مورد نیاز خود بیشتر تلاش کنند. پس رفتن به مناطق با ارتفاعات زیاد می تواند راهکاری برای افزایش ظرفیت ریه ها باشد. ورزش هایی مانند وزنه برداری و پیلاتس باعث ایجاد بهبود وضعیت بدن و تقویت عضلات تنفسی می شوند. فعالیت های هوازی و فعالیت های تقویت عضله همزمان با همدیگر می توانند بر روی ظرفیت ریه ها تاثیر زیادی داشته باشند. تمرینات مقاومتی قدرتی پتا نسیل بیشتری در بهبود توده و قدرت عضلانی نسبت به تمرینات استقامتی دارند. در طول تمرین مقاومت و قدرت، عضلات بدن مجبور هستند برای بلند کردن وزنه ها فعالیت کنند. علاوه بر آن، ورزش های مقاومتی در این تمرینات شما مجبور به استفاده از عضلات دستان خود هستید. برخی از این گروه های عضلانی عملکردی دوگانه دارند. استفاده از عضلات دست برای ورزش بازو، ظرفیت ریه ها را افزایش می دهد. ورزش هایی مانند دوچرخه سواری ثابت، راه رفتن روی تردمیل یا پیاده روی ممکن است در افزایش ظرفیت ریه ها موثر باشد. انجام تمرینات استقامتی و بالاتنه، مانند تمرینات منظم با وزنه، می تواند قدرت استخوان ها را افزایش دهد. علاوه بر این، تمریناتی مانند فشار دادن قفسه سینه و شانه و حرکت های دلیفت باعث تقویت عضلات سینه، شانه ها و پشت می شود. این امر به حفظ وضعیت مناسب تنفس کمک کرده و ظرفیت ریه را افزایش می دهد. تمرینات عضلانی تنفسی، باعث بهبود نیروی عضلانی تنفسی و استقامت می شود. همچنین به افزایش ظرفیت ریه و تنگی نفس در افراد مبتلا به بیماری تنفسی مزمن مانند COPD کمک می کند. افراد مبتلا به بیماری ریوی ممکن است نفس های کم عمقی داشته باشند. انجام برخی از تمرینات تنفسی با تقویت عضلات تنفسی، ظرفیت حیاتی ریه را بهبود می بخشد. در اینجا دو تمرین تنفس وجود دارد که می توانید آنها را امتحان کنید: این روش با هدف تمرکز بر دیافراگم، افزایش حجم جزر و مدی آن انجام می شود. یک دست را روی شکم و دست دیگر را روی سینه خود قرار دهید. با انقباض دیافراگم و باز شدن شکم، نفس بکشید. به آرامی از طریق بینی استنشاق کنید. در هنگام استنشاق، فقط دست روی شکم باید بالا برود و دست روی سینه باید کمترین حرکت را داشته باشد. بازدم را به آرامی از طریق دهان انجام دهید. هر استنشاق یا بازدم باید آهسته و با هدف شش تا هشت تنفس در دقیقه انجام شود. به حالت ایستاده قرار بگیرید و تمام هوای ریه های خود را خارج کنید. به آرامی نفس بکشید و اجازه دهید ریه های شما تا حداکثر ظرفیت پر شوند. در صورت امکان هوا را به مدت ثانیه نگه دارید. در حالی که مشغول شمارش هستید، دستان خود را بر روی باسن، انگشتان شست رو به جلو و سایر انگشت ها را به سمت پشت قرار دهید. آرام باشید و بازدم را به تدریج انجام دهید. این کار را سه بار تکرار کنید. این فعالیت ها همچنین ممکن است باعث بهبود ظرفیت ریه ها شود. کشش می تواند فعالیت عضلات تنفسی را کاهش داده و ظرفیت انقباضی آنها را بهبود بخشد. کشش عضلات تنفسی، همراه با تمرین هوازی، فعالیت عضلات تنفسی را در حین ورزش کاهش می دهد و ظرفیت ریه را بهبود می بخشد. کشش عضلات تنفسی باعث بهبود عملکرد ورزشی می شود. همچنین خطر ابتلا به بیماری هایی مانند سکته مغزی، بیماری های قلبی، دیابت و فشار خون بالا را کاهش می دهد. سلامت ریه یکی از مولفه های اساسی برای پیشگیری از بیماری ها است. در حالی که اندام های تنفسی دارای سیستم دفاعی طبیعی برای کمک به محافظت از ریه ها هستند، بهتر است که گام هایی را برای حفظ سلامت ریه خود بردارید. این امر خطر ابتلا به بیماری های ریوی را کاهش می دهد. |
اسیدهای چرب امگا خیلی مهم هستند. آنها فواید سلامتی زیادی برای بدن و مغز داشته و برای سلامتی حیاتی اند. دریافت آنها از غذاهای کامل مانند ماهی های چرب دو بار در هفته بهترین راه برای اطمینان از مصرف زیاد امگا است. با این حال، اگر مقدار زیادی ماهی چرب نمی خورید، می توانید با مشورت پزشک خود از مکمل های آنها استفاده کنید. به طور کلی می توان از فواید اسیدهای چرب امگا به موارد زیر اشاره کرد: افسردگی یکی از شایع ترین اختلالات روانی در جهان است. علایم آن شامل غم، بی حالی و از بین رفتن عمومی علاقه به زندگی است. اضطراب، همچنین یک اختلال شایع، با نگرانی و عصبی مداوم مشخص می شود. بررسی ها نشان می دهد افرادی که به طور منظم امگا مصرف می کنند کمتر دچار افسردگی می شوند. از طرفی هم هنگامی که افراد مبتلا به افسردگی یا اضطراب شروع به مصرف مکمل های امگا می کنند، علایم آنها بهبود می یابد. سه نوع اسیدهای چرب امگا ، و هستند. از بین سه مورد، بهترین نوع اسید چرب امگا در مبارزه با افسردگی است حتی به عنوان یک داروی ضد افسردگی رایج در برابر افسردگی شناخته می شود. مکمل های امگا ممکن است به پیشگیری و درمان افسردگی و اضطراب کمک کنند. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید، نوعی امگا ، یک جزء اصلی ساختاری در شبکیه چشم است کمبود آن در بدن می تواند منجر به مشکلات بینایی شود. جالب است که دریافت مقدار کافی امگا با کاهش خطر دژنراسیون ماکولا، یکی از دلایل اصلی آسیب دایمی چشم و نابینایی در ارتباط است امگا برای رشد و نمو مغز در نوزادان بسیار مهم است نوعی از اسید چرب از اسیدهای چرب اشباع نشده چندگانه در مغز و کمتر در معرض خطر سرطان روده بزرگ قرار می گیرند. مصرف امگا با کاهش خطر ابتلا به سرطان پروستات در مردان و سرطان پستان در زنان ارتباط دارد. با این حال، همه مطالعات نتایج یکسانی ندارند. آسم یک بیماری مزمن ریوی است که علایمی مانند سرفه، تنگی نفس و خس خس را به همراه دارد حملات شدید آسم می تواند بسیار خطرناک باشد. علت آنها التهاب و تورم در مجاری تنفسی ریه ها است علاوه بر این، نرخ آسم در ایالات متحده در طی چند دهه گذشته در حال افزایش است. اما بررسی های صورت گرفته نشان می دهد مصرف امگا با کاهش خطر آسم در کودکان همراه است. امگا می تواند چربی موجود در کبد شما را کاهش دهد. بیماری کبد چرب غیر الکلی می شود. فواید اسیدهای چرب امگا چیست؟ پوکی استخوان و آرتروز دو اختلال شایع هستند که بر سیستم اسکلتی ت ثیر می گذارند امگا می تواند با افزایش مقدار کلسیم در استخوان ها، باعث تقویت قدرت استخوان ها شود. این شرایط بالتبع منجر به کاهش خطر پوکی استخوان هم خواهد شد. امگا آرتروز را درمان می کند. بیمارانی که از مکمل های امگا استفاده می کنند کاهش درد مفصل و افزایش قدرت گرفتن را گزارش داده اند. به طور کلی مصرف امگا ممکن است قدرت استخوان و سلامت مفاصل را بهبود بخشد، به طور بالقوه خطر ابتلا به پوکی استخوان و آرتروز را کاهش می دهد درد قاعدگی در ناحیه تحتانی شکم و لگن اتفاق میفتد و اغلب به قسمت تحتانی کمر و ران کشیده می شود. این درد حتی می تواند به طور قابل توجهی بر کیفیت زندگی زنان ت ثیر بگذارد با این حال، بررسی ها نشان می دهد زنانی که بیشترین مقدار امگا را مصرف می کنند، درد قاعدگی کمتری دارند. یک مکمل امگا در درمان درد شدید در دوران قاعدگی موثرتر از ایبوپروفن است. خواب خوب یکی از پایه های اصلی سلامتی محسوب می شود. بررسی ها نشان می دهد کمبود خواب می تواند منجر به بروز بسیاری از بیماری ها مانند چاقی، دیابت و افسردگی شود. کمبود اسیدهای چرب امگا با مشکلات خواب در کودکان و آپنه انسدادی خواب در بزرگسالان مرتبط است کمبود همچنین با سطح پایین تر هورمون ملاتونین در ارتباط است. کمبود این هورمون منجر به بی خوابی در کودکان می شود. بررسی ها روی کودکان و بزرگسالان نشان می دهد که مکمل امگا باعث افزایش طول و کیفیت خواب می شود. از این رو به نظر می رسد که مصرف اسیدهای چرب امگا به ویژه ممکن است طول و کیفیت خواب شما را بهبود بخشد یکی از اجزاء تشکیل دهنده ساختاری پوست شماست. این ماده مسیول سلامت غشای سلولی است که قسمت زیادی از پوست شما را تشکیل می دهد غشای سلولی سالم منجر به ایجاد پوستی نرم، مرطوب، لطیف و عاری از چین و چروک می شود همچنین از چندین طریق برای پوست شما مفید است، از جمله: مدیریت تولید روغن و آبرسانی به پوست این وضعیت بیشتر به صورت برجستگی های کوچک و قرمز رنگی اغلب در بازوها دیده می شود امگا از پوست در برابر آسیب های خورشید محافظت کند. به شما در جلوگیری از ترشح مواد کلاژن موجود در پوست پس از قرار گرفتن در معرض آفتاب کمک خواهد کرد و از پیری زودرس جلوگیری می کند اختلال بیش فعالی با کمبود توجه نوعی اختلال رفتاری است که با بی توجهی، بیش فعالی و تکانشگری مشخص می شود. علاوه بر این، مطالعات متعددی مشاهده می کنند که مکمل های امگا می توانند علایم را تسکین دهند امگا به بهبود بی توجهی در کودکان کمک می کند. آنها همچنین باعث کاهش بیش فعالی، تکانشگری، بی قراری و پرخاشگری می شوند. اخیرا ، محققان به این نتیجه رسیدند که مکمل های روغن ماهی یکی از امیدوار کننده ترین روش های درمانی برای هستند. به طور کلی مکمل های امگا می توانند علایم را در کودکان کاهش دهند. آنها باعث بهبود توجه و کاهش بیش فعالی، تکانشگری و پرخاشگری می شوند سندرم متابولیک مجموعه ای از شرایطی مانند فشار خون بالا، مقاومت به انسولین، تری گلیسیرید زیاد و کاهش سطح کلسترول خوب" است. اسیدهای چرب امگا می تواند مقاومت به انسولین، التهاب و عوامل خطر بیماری های قلبی را در افراد مبتلا به سندرم متابولیک بهبود بخشد. امگا می تواند مزایای بی شماری برای افراد مبتلا به سندرم متابولیک داشته باشد. آنها می توانند مقاومت به انسولین را کاهش دهند، با التهاب مبارزه کنند. چندین فاکتور خطر بیماری قلبی را بهبود بخشند منبع: |
فرق بین تیرویید کم کار و پرکار چیست؟ تیرویید من کم کار است یا پر کار؟ از روی کدام نشانه ها متوجه شوم، تیرویید من کم کار یا پرکار دارم؟ این ها برخی از سوالاتی است که افراد در هنگام شنیدن اسم تیرویید از خودشان می پرسند. طبق انجمن تیرویید آمریکا حدود میلیون آمریکایی از نوعی بیماری یا اختلال تیرویید رنج می برند. همچنین، زنان پنج تا هشت برابر بیشتر از مردان در معرض نوعی مشکل تیرویید هستند. این آمار نشان می دهد که مشکلات تیرویید بسیار شایع است. انواع مختلفی از بیماری تیرویید وجود دارد. شرایطی که اکثر افراد را تحت ت ثیر قرار می دهد کم کاری تیرویید (تیرویید کم کار) و پرکاری تیرویید (تیرویید پرکار) است. با این حال تا درصد از مبتلایان به بیماری تیرویید از وضعیت خود بی اطلاع هستند. به همین دلیل که درک نقش غده تیرویید و چگونگی ت ثیر هرگونه اختلال در عملکرد بدن از اهمیت ویژه ای برخوردار است. تیرویید غده ای کوچک و پروانه ای شکل است که در وسط گردن تحتانی، درست زیر حنجره قرار دارد. این غده هورمون های تیرویید تولید می کند که بر عملکرد هر سلول، بافت و اندام در بدن ت ثیر می گذارد. این هورمون ها به تنظیم ضربان قلب، فشار خون، دمای بدن و سرعت تبدیل غذا به انرژی کمک می کنند. غده تیرویید برای ساختن چندین هورمون به ید احتیاج دارد. دو مورد برجسته تیروکسین ( T ) و تری یدوتیرونین ( T ) هستند. هورمون محرک تیرویید ( TSH ) که توسط غده هیپوفیز تولید می شود، تولید هورمون توسط غده تیرویید را تحریک می کند. عملکرد نادرست غده تیرویید و یا تولید بیش از حد یا کمتر از حد طبیعی آن می تواند منجر به کم کاری یا پر کاری تیرویید شود. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید تیرویید کم کار و یا کم کاری تیرویید با کاهش فعالیت غده تیرویید مشخص می شود. این وضعیت منجر به کمبود هورمون های تیروییدی و کاهش سرعت متابولیسم در بدن می شود. تیرویید بیش فعال به عنوان پرکاری تیرویید نیز شناخته می شود، این وضعیت منجر به افزایش غیرطبیعی فعالیت غده تیرویید خواهد شد. پرکاری تیرویید هنگامی رخ می دهد که غده تیرویید T یا T یا هر دو را بیش از حد ترشح کند. تشخیص تیرویید پر کار و درمان علت اصلی آن می تواند علایم را تسکین داده و از عوارض آن پیشگیری کند. اگرچه پرکاری تیرویید در صورت عدم توجه به آن ممکن است جدی باشد، اما اکثر افراد پس از تشخیص و پرکاری تیرویید به درمان اولیه پاسخ می دهند. به عبارت ساده، پرکاری تیرویید با افزایش بیش از حد هورمون های تیرویید در خون همراه است. سرعت فعالیت متابولیک را به طور غیرمعمول در بدن افزایش می دهد. پیش آگهی بلند مدت پرکاری تیرویید به علت آن بستگی دارد. برخی از دلایل می توانند بدون درمان و خود بخود از بین بروند. سایر علل مانند بیماری گریوز، با گذشت زمان و بدون درمان بدتر می شوند. عوارض بیماری گریوز می تواند بطور جدی خطرناک باشد و بر کیفیت طولانی مدت زندگی شما ت ثیر بگذارد. کم کاری تیرویید نسبت به پرکاری تیرویید بیشتر دیده می شود. هر دو مشکل معمولا با آزمایش خون اندازه گیری سطح T ، T و TSH (هورمون تحریک کننده تیرویید) در بدن تشخیص داده می شوند. افزایش وزن بدون هیچ دلیل مشخصی. سطح پایین هورمون تیرویید منجر به کاهش متابولیسم می شود که به نوبه خود باعث افزایش وزن اضافی با وجود کاهش اشتها می شود. ضعف و خستگی مفرط یکی دیگر از علایم کم کاری تیرویید است. خستگی زمانی اتفاق میفتد که سلول ها به دلیل کم بودن سطح هورمون تیرویید، عملکرد درستی ندارند. این وضعیت به نوبه خود باعث انرژی کمتری، ضعف و خستگی مداوم می شود. مشکلات قاعدگی و همچنین مشکلات باروری نیز در زنانی که از کم کاری تیرویید رنج می برند، زیاد دیده می شود. کمبود هورمون های تیرویید باعث ضعیف شدن عضلات پوشش دهنده دستگاه گوارش و به نوبه خود باعث سوءهاضمه یا یبوست می شود. از آنجا که عملکرد مناسب غده تیرویید برای تنظیم درجه حرارت بدن مهم است، عملکرد ضعیف آن می تواند منجر به افزایش عدم تحمل سرما شود. مقادیر کم هورمون های تیرویید، متابولیسم بدن را کند کرده و حتی تعریق را کاهش می دهد که باعث خشکی و پوسته شدن پوست می شود. تیرویید کم کار باعث افزایش التهاب در بدن می شود و درد عضلات و مفاصل می شود. عملکرد مناسب هورمون های تیرویید برای رشد و نگهداری فولیکول های مو، مهم و ضروری هستند. مقدار ناکافی از این هورمون ها می تواند باعث رشد آهسته و ریزش مو شود. هورمون های تیرویید ناکافی می توانند انتقال دهنده های عصبی بدن را تحت ت ثیر قرار دهند. کم کاری تیرویید ممکن است منجر به فراموشی، ضعف حافظه و مسایل مربوط به تمرکز شود. کمبود هورمون های تیرویید بر توانایی بدن در تجزیه و پاکسازی کلسترول از جریان خون ت ثیر می گذارند. این وضعیت حتی منجر به افزایش کلسترول در بدن می شود. کاهش ناگهانی وزن با وجود افزایش اشتها یکی از علایم رایج پرکاری تیرویید است. مقادیر بالای T ، T یا هر دو می توانند باعث متابولیسم بیش از حد بالا شوند که منجر به سوزاندن سوخت در بدن می شود. افزایش هورمون های تیرویید در بدن، منجر به فعالیت بیشتر غدد عرق و تعریق زیاد می شود. علی رغم افزایش تعریق، بدن فقط نمی تواند گرما را تحمل کند. همچنین، این وضعت باعث گرم و مرطوب شدن پوست خواهد شد. در هنگام بروز پرکاری تیرویید، در ابتدا به دلیل افزایش متابولیسم، سطح انرژی بالا می ماند اما تداوم پرکاری تیرویید منجر به ضعف و خستگی می شود. مقادیر بالای هورمون های تیرویید نیز ممکن است باعث اختلال در خواب شود و شما را در طول روز خسته کند. به طور طبیعی همه افراد لرزش دست و بازو ها را در برخی موقعیت های خاص، تجربه می کنند اما پرکاری تیرویید باعث لرزش های فیزیولوژیکی اغراق آمیز و لرزش دست می شود. افزایش سطح هورمون های تیرویید می تواند منجر به تجزیه فیبرهای عضلانی شود. در این شرایط فیبر های عضلانی دیرتر جایگزین و بازسازی می شوند. این وضعیت می تواند باعث ضعف در عضلات سراسر بدن، به ویژه در بازوها و ران ها شود. ترشح هورمون های اضافی تیرویید ضربان قلب را به طرز چشمگیری بالا می برد، فشار خون شما را افزایش می دهد و پاسخ آدرنالین را در زمان جنگ یا پرواز بدن تحریک می کند. این به نوبه خود منجر به اضطراب، تحریک پذیری و علایم عصبی می شود. افزایش بیش از حد هورمون های تیرویید در بدن می تواند شروع بلوغ و قاعدگی در زنان را به ت خیر بیندازد. حتی می تواند باعث تغییراتی در الگوهای قاعدگی شود. از آنجا که رشد مو به عملکرد مناسب غده تیرویید بستگی دارد، سطح غیرطبیعی بالای هورمون های تیرویید می تواند منجر به سست شدن و شکنندگی موها شود. در ان شرایط ممکن است موهای سر به خوبی رشد کنند، اما آنها کم پشت هستند. همچنین، پوست سر بیش از حد خشک می شود. شایع ترین علت کم کاری تیرویید یک بیماری خود ایمنی به نام بیماری هاشیموتو است. در این بیماری، سیستم ایمنی بدن آنتی بادی می سازد که سلول های تیرویید را از بین می برد و آنها را از ساخت هورمون های تیرویید متوقف می کند. از دیگر دلایل کم کاری تیرویید می توان به ژنتیک، رژیم کم ید، کم کاری تیرویید مادرزادی، تیروییدیت و آسیب به غده هیپوفیز اشاره کرد. قرار گرفتن در معرض تابش ناشی از درمان سرطان، داروهای خاص و برداشتن تیرویید توسط جراحی نیز می تواند منجر به این مشکل شود. زنان بالای سال، افراد مبتلا به بیماری های خود ایمنی، افرادی که با داروهای ضد تیرویید تحت درمان قرار می گیرند و افرادی که سابقه پرتوی گردن و بالای قفسه سینه را دارند در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این بیماری هستند. کم کاری تیرویید درمان نشده می تواند منجر به بسیاری از عوارض سلامتی از جمله گواتر (بزرگ شدن غده تیرویید) ، مشکلات قلبی، افسردگی، نوروپاتی محیطی، ادم، ناباروری و نقایص مادرزادی شود. بیماری گریوز، یک بیماری خود ایمنی است که تولید هورمون های T و T را تحریک می کند. این بیماری شایع ترین علت تیرویید پرکار است. سایر علت های پرکاری تیرویید شامل مصرف بیش از حد ید، التهاب تیرویید (تیروییدیت) ، تومورهای تخمدان یا بیضه، تومورهای خوش خیم تیرویید یا غده هیپوفیز و مصرف بیش از حد تترایودوتیرونین از طریق مکمل های غذایی یا دارو است. پرکاری در خانم ها بیشتر از آقایان دیده می شود. عدم درمان به موقع آن می تواند منجر به تعدادی از عوارض سلامتی، از جمله مشکلات قلبی، ضعف استخوان ها، ضعف بینایی، تورم پوست و بحران تیروتوکسیک شود. برای درمان کم کاری تیرویید، پزشکان اغلب هورمون های مصنوعی تیرویید (لووتیروکسین) را تجویز می کنند. این داروی خوراکی، در صورت دوز مناسب، سطح هورمون کافی را کنترل می کند. در عین حال، درمان های جایگزین مانند روغن نارگیل، سرکه سیب، روغن ماهی، جلبک دریایی، زنجبیل و غذاهای غنی از ویتامین D می توانند در بازیابی هورمون های طبیعی تیرویید موثر باشند. داروهای ضد تیرویید از تولید بیش از حد هورمون های تیرویید جلوگیری می کند. حتی ید رادیواکتیو (خوراکی) در درمان این مشکل موثر است. اگر هیچ یک از این گزینه ها جواب نداد، ممکن است یک قسمت یا تمام غده تیرویید شما با جراحی برداشته شود. تغییرات رژیم غذایی همچنین می تواند در کنترل پرکاری تیرویید موثر باشند. غذاهایی که کلسیم و ویتامین D کافی را برای بدن ت مین می کنند ار همراه با غذاهای حاوی پروتیین و سبزیجات دریایی مصرف کنید. منابع: |
ویار شدید بارداری و خطر افسردگی برای بسیاری از زنانی که بچه دار شده اند، بیماری های آشنایی هستند. متخصصان می گویند زنان مبتلا به ویار شدید بارداری شدید، بعد از تولد کودک خود دچار فسردگی می شوند. تحقیقات جدید نشان می دهد که زنان مبتلا به hyperemesis gravidarum ) HG ) بیماری شدید صبحگاهی بیشتر دچار افسردگی در دوران بارداری و پس از آن می شوند. بر همین اساسا خانم ها در دوران بارداری خود باید در صورت بروز هر گونه علایم بیماری صبحگاهی یا همان ویار بارداری و افسردگی به دنبال درمان فوری باشند. علاوه بر آن، مردانی که همسران آنها بیماری شدید صبحگاهی دارند، می توانند با کسب آگاهی در مورد علایم افسردگی در تسکین علایم و پیشگیری از بروز عوارض جانبی افسردگی در همسر خود گام بردارند. چون بررسی های جدید نشان می دهد بین شدت بیماری شدید صبحگاهی زنان و میزان بروز افسردگی ارتباط مستقیمی وجود دارد. بسیاری از خانم ها در دوران بارداری احساس تهوع صبحگاهی. این وضعیت به طور کلی بی ضرر است. اگرچه تهوع صبحگاهی می تواند بسیار ناخوشایند باشد، اما معمولا طی هفته برطرف می شود. Hyperemesis gravidarum ) HG ) یک شکل شدید بیماری صبحگاهی است که باعث حالت تهوع و استفراغ شدید در دوران بارداری می شود. تشخیص هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید بیماری صبحگاهی و HG شرایط بسیار متفاوتی هستند. آنها برای هر خانم بارداری عوارض مختلفی دارند. تشخیص صحیح این دو مورد برای درمان صحیح علایم بسیار مهم است. تهوع صبحگاهی به طور معمول شامل حالت تهوع است که گاهی اوقات با استفراغ همراه است. این دو علامت معمولا پس از تا هفته از بین می روند. در این شرایط استفراغ باعث کم آبی شدید نمی شود. بیماری صبحگاهی به طور معمول در ماه اول بارداری آغاز و معمولا در ماه سوم یا چهارم برطرف می شود. زنان باردار مبتلا به تهوع صبحگاهی می توانند خستگی و کمی از دست دادن اشتها را تجربه کنند. آنها ممکن است در انجام فعالیت های معمول روزمره خود مشکل داشته باشند. HG به طور معمول شامل حالت تهوع است که از بین نمی رود. در این شرایط استفراغ زیاد منجر به کم آبی شدید می شود. HG در شش هفته اول بارداری شروع می شود. حالت تهوع اغلب از بین نمی رود. HG می تواند بسیار ناتوان کننده باشد و باعث خستگی شود که هفته ها یا ماه ها ادامه دارد. طبق بنیاد HER ، زنان مبتلا به HG ممکن است کاملا بی اشتها شوند. آنها حتی نمی توانند فعالیت های عادی روزمره خود را انجام دهند. HG می تواند منجر به کم آبی بدن و کاهش وزن در دوران بارداری شود. هیچ راهی شناخته شده برای جلوگیری از بیماری صبحگاهی یا HG وجود ندارد، اما روش هایی برای مدیریت علایم وجود دارد. HG معمولا در سه ماهه اول بارداری شروع می شود. کمتر از نیمی از زنان مبتلا به HG علایم کل بارداری خود را تجربه می کنند. برخی از رایج ترین علایم HG عبارتند از: کمبود آب بدن از دست دادن اشتها احساس سبکی یا سرگیجه احساس حالت تهوع تقریبا مداوم استفراغ بیش از سه یا چهار بار در روز از دست دادن بیش از درصد از وزن بدن به دلیل حالت تهوع یا استفراغ تقریبا همه خانم ها در دوران بارداری خود درجاتی از بیماری صبحگاهی را تجربه می کنند. تهوع صبحگاهی حالت تهوع و استفراغ در دوران بارداری است. علی رغم نام، بیماری صبح فقط به صبح محدود نمی شود. در هر زمان ممکن است رخ دهد. برخی از عواملی که می توانند خطر ابتلا به HG را افزایش دهند، عبارتند از: چند قلوزایی اولین بارداری اضافه وزن داشتن داشتن سابقه HG در خانواده خود محققان کالج امپریال لندن در این مورد گزارش دادند: که زنان مبتلا به هایپرمیسیس گراویداروم ( HG ) به احتمال زیاد افسردگی را در حین و بعد از بارداری تجربه می کنند. نوع شدید حالت تهوع در مراحل اولیه بارداری است. بین . تا درصد زنان باردار HG را تجربه می کنند. در یک کارآزمایی بالینی بر روی بیش از زن، محققان دریافتند کسانی که علایم HG را نشان می دهند بیشتر دچار افسردگی می شوند. حدود نیمی از این افراد در طول دوران بارداری افسردگی را تجربه کرده اند، در حالی که درصد پس از بارداری هم علایم افسردگی را داشته اند. در میان کسانی که در طول دوران بارداری خود هیچ علایمی از بیماری شدید صبحگاهی را نشان ندادند، فقط درصد در دوران بارداری افسرده بودند، در حالی که درصد پس از بارداری افسردگی را تجربه کردند. بررسی ها نشان می دهد که زنان مبتلا به بیماری شدید صبحگاهی تقریبا هشت برابر بیشتر دچار افسردگی قبل از زایمان و چهار برابر بیشتر دچار افسردگی پس از زایمان می شوند. نتایج این بررسی ها نشان می دهد که زنان باید در طول دوران بارداری خود از یک سیستم حمایتی قوی برای سلامت روان برخوردار باشند. دکتر جنیفر وو، OB - GYN در بیمارستان لنوکس هیل، در شهر نیویورک در این باره می گوید: تجربه یک زن در دوران بارداری اغلب می تواند دوره پس از زایمان او را هم تحت تاثیر قرار دهد. به نظر می رسد بارداری سخت می تواند منجر به یک زایمان سخت هم شود اما با این حال بسیاری از زنان از این بحران عبور می کنند. آنها در طول دوران بارداری استراحت خوبی دارند، رژیم غذایی مناسبی را رعایت می کنند و خوب می خوابند. حتی پس از زایمان به خوبی با وضعیت خودشان کنار می آیند اما افزایش فشار خون در دوران بارداری و بارداری دشوار می تواند منجر به بروز عوارض جدی تر در بعد از زایمان شود. محققان معتقدند که افسردگی، امری کاملا طبیعی و شایع است. افسردگی تا درصد زنان را در طول بارداری یا دوره پس از زایمان تحت ت ثیر قرار می دهد. البته تشخیص همه بیماران مبتلا به افسردگی سخت است زیرا بسیاری از زنان سعی می کنند این احساسات خودشان را پنهان کنند و از قضاوت اطرافیان خودشان می ترسند. افسردگی اغلب انگ و پنهان است که می تواند مشکلات پیچیده ای را ایجاد کند اما با تشخیص زودهنگام و درمان به موقع می توان از بروز عوارض آن جلوگیری کرد. علایم و نشانه‌های افسردگی پس از زایمان متفاوت است و می‌تواند از خفیف تا شدید باشد. علایم افسردگی پس از زایمان مشابه مواردی است که بطور معمول در هنگام افسردگی اتفاق می افتد. این موارد شامل مشکل در خواب، تغییر اشتها، خستگی بیش از حد، کاهش میل جنسی و تغییرات مکرر در خلق و خو است. با این حال، این علایم با علایم دیگر افسردگی عمده همراه است. نوسانات خلقی، اضطراب، غمگینی، تحریک‌پذیری، احساس غرق شدن، گریه کردن، مشکلات اشتها، مشکل خواب ناامیدی‌گریه بیش از حد‌مشکل در مراقبت از کودک نگرانی از انجام وظایف مادری‌افکار مکرر مرگ یا خودکشی تحریک پذیری شدید و عصبانیت بی خوابی یا خوابیدن بیش از حد‌خستگی زیاد یا از بین رفتن انرژی‌افکار آسیب رساندن به خود یا کودک بیقراری، اضطراب شدید و حملات هراس‌کاهش ارتباط عاطفی با خانواده و دوستان‌خلق و خوی افسرده یا نوسانات شدید خلقی‌کاهش توانایی در تفکر، تمرکز یا تصمیم گیری‌احساس بی ارزشی، شرم، گناه یا عدم کفایت‌از دست دادن اشتها یا خوردن خیلی بیشتر از حد معمول‌کاهش علاقه و لذت در فعالیت هایی که قبلا از آن ها لذت می بردید. کارشناسان معتقدند: اگر ما بتوانیم مشکلات زنان در دوران بارداری و نوزادان آنها را پیش بینی کرده و زودتر آنها را برطرف کنیم، به طور حتم وضعیت سلامتی زنان بعد از بارداری بهتر خواهد بود. خانم ها در دوران بعد از بارداری اگر علایمی از دارند، در معرض خطر بیشتری از عوارض احتمالی قرار می گیرند. در حالی که افسردگی پس از زایمان درمان را می توان با مشاوره و احتمالا دارو درمان کرد. درمان این بیماری در مراحل اولیه، روند افسردگی را خفیف تر می کند. افسردگی پس از زایمان یکی از مواردی است که در صورت عدم درمان، می تواند عوارض بسیار بدی داشته باشد. زنان باردار و همسران آنها، دوستان یا سایر اطرافیان بیمار باید علایم افسردگی را تشخیص دهند. حتی در صورت بروز و مشاهده علایم حتما بیمار را برای درمان افسردگی به مشاور و یا پزشک معرفی کنند. افسردگی بعد از زایمان نیاز به درمان دارد اما درصد کمی از بیماران به داروی واقعی برای افسردگی احتیاج دارند. مردها در این شرایط باید به حرف ها و صحبت های همسران خود گوش کنند. بسیار اهمیت دارد و آنها باید از همسر خود کاملا مراقبت و حمایت کنند. |
مشکلات پوستی در دیابتی ها نشان دهنده بالا بودن سطح قند خون فرد می باشد. دیابت بسیاری از قسمت های بدن از جمله پوست را تحت ت ثیر قرار می دهد. بروز مشکلات پوستی در دیابتی ها، می تواند به این معنی باشد که: شما دیابت تشخیص داده نشده یا پیش دیابت دارید. درمان شما برای دیابت باید تنظیم شود رفع مشکلات پوستی همچنین نیاز به مدیریت خوب سطح قند خون (گلوکز) فرد دارد. مشکلات پوستی به دلیل بالا بودن قند خون، کاهش حساسیت اعصاب و گردش خون ضعیف ایجاد می شود. همچنین از بین رفتن بیشتر مایعات از بدن به دلیل سطح بالای گلوکز خون می تواند باعث خشک شدن پوست و منجر به خارش شود. افرادی که دیابت دارند ممکن است به عفونت پوستی (باکتریایی و قارچی) مبتلا شوند. این عفونت می تواند در هر ناحیه از بدن از جمله بین انگشتان پا، اطراف یک یا چند ناخن و روی پوست سر ایجاد شود. اگر دیابت به موقع درمان نشود، حتی مشکلات جزیی پوستی می تواند منجر به عوارض جدی شود زیرا دیابت روند بهبودی زخم را کندتر می کند. به همین دلیل یادگیری در مورد مشکلات رایج پوستی مرتبط با دیابت بسیار مهم است. با تشخیص به موقع می توان از بروز عوارض جانبی جلوگیری کرد. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید اگر هرکدام از علایم هشدار دهنده زیر را روی پوست خود مشاهده کردید، وقت آن است که با پزشک خود یک خود داشته باشید: یک لکه تیره (نوار) از پوست مخملی در، زیر بغل، کشاله ران یا جاهای دیگر می تواند به معنی بالا انسولین در خون باشد. این اغلب نشانه پیش دیابت است. نام پزشکی این بیماری پوستی آکانتوز نیگریکانس است. در حقیقت، این نخستین علایم نشان دهنده ابتلا به دیابت است زیرا به دلیل مقاومت به انسولین رخ می دهد. آگانتوز نیگریکان جدا از پشت گردن، می تواند بر روی پوست زیر بغل و کشاله ران ت ثیر بگذارد. به ندرت در مناطقی مانند صورت، ران داخلی، آرنج، زانو و دکمه ناف یا شکم ت ثیر می گذارد. افراد چاق مبتلا به دیابت در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این بیماری هستند. کاهش وزن بهترین راه برای کاهش این خطر است. همچنین، افراد مبتلا به ناهنجاری های غدد درون ریز (غده) ، بدخیمی داخلی (خصوصا سرطان معده) و بیماران پیوند کلیه ممکن است از بیماری آگانتوز نیگریکان رنج ببرند. این یکی دیگر از بیماری های شایع پوستی در افرادی است که به دیابت مبتلا هستند. این بیماری در اثر تغییر در رگ های خونی ایجاد می شود. عموما روی قسمت ها تحتانی پا ت ثیر می گذارد. این بیماری با گذشت زمان، ضایعات بنفشی ایجاد می کنند و حتی می توانند باعث ایجاد زخم شوند. در موارد شدید، ضایعات می توانند زخم شده و دچار خارش و درد شوند. بسته به وضعیت کنترل قند، این شرایط ممکن است دوره های فعال و خفته داشته باشد. افرادی که به دیابت نوع یک مبتلا هستند، ممکن است به اسکلروز پنجه های انگشت هم دچار شوند. اسکلروز پنجه ها، به معنای پوستی ضخیم، محکم و مومی است که در قسمت پشت دست ها ایجاد می شود. در این شرایط، مفاصل انگشتان سفت شده و باعث مشکلات تحرک می شود. در کنار پوست پشت دست ها، پوست روی انگشتان پا و پیشانی نیز ممکن است تحت تاثیر این شرایط قرار بگیرد. گاهی اوقات، پوست ضخیم به صورت، شانه ها و قفسه سینه انتشار می یابد. مرطوب نگه داشتن پوست می تواند به نرم شدن آن کمک کند، اما کنترل سطح قند خون تنها درمان برای این مشکل است. در مورد ضخیم شدن پوست به پزشک خود بگویید. کنترل بهتر دیابت می تواند موجب تسکین شود. همچنین ممکن است به فیزیوتراپی نیاز داشته باشید. وقتی پوست ضخیم روی انگشت، انگشت پا یا ناحیه دیگری با مفاصل ایجاد می شود، فیزیوتراپی می تواند به شما در حفظ توانایی خم و راست شدن مفصل کمک کند. Bullosis Diabeticorum افرادی که به دیابت شدید و نوروپاتی دیابتی مبتلا هستند در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این مشکل قرار دارند مانند هر نوع تاول، تاول های دیابتی نیز در صورت عدم رفع مشکل می توانند باعث عفونت شوند. نگه داشتن سطح قند خون در حد متعادل، تنها درمان برای این تاول ها است. دیابت کنترل نشده می تواند باعث زانوماتوز فوران شود. زانوماتوز فوران با رشد پوستی محکم، زرد و مانند نخود مشخص می شود. این برجستگی های کوچک حفره قرمز دارند و باعث خارش زیادی می شوند. معمولا در قسمت پشت دست ها، کج آرنج، پا، بازوها و باسن رخ می دهد. به غیر از دیابت، افراد مبتلا به کلسترول بالا و تری گلیسیرید بسیار بالا (چربی موجود در خون) در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این مشکل هستند. اگر دیابتی هستید، تمام تلاش خود را انجام دهید تا سطح قند خون شما پایین بیاید زیرا کاهش سطح قند خون، درمان اصلی برای این مشکل است. پس از کنترل سطح قند، این مشکلات پوستی ظرف چند هفته از بین می روند. در این نوع حالت پوستی که به عنوان لکه های ساق پا نیز شناخته می شود در نتیجه تغییر در رگ های خونی اتفاق میفتد. لکه ها معمولا روی شانه ها ایجاد می شوند، اما می توانند در بازوها، ران ها، تنه و یا مناطق دیگر بدن نیز دیده شوندد. لکه های ساق پا زخم نمی شوند، اما به ندرت می توانند خارش داشته باشند یا باعث سوزش سوزن شوند. از آنجا که لکه ها به طور معمول هیچ علامتی ایجاد نمی کنند، افراد اغلب آنها را با لکه های سنی اشتباه می گیرند اما بر خلاف لکه های سنی، لکه های ساق پا معمولا بعد از تا ماه از بین می روند اما اگر قند خون شما کنترل نشود لکه ها می توانند در طولانی مدت باقی بمانند. Disseminated Granuloma Annulare لکه ها اغلب در انگشتان و گوش ها ایجاد شده و ممکن است با خارش خفیف همراه شوند. در بعضی موارد، لکه ها می توانند در سینه و شکم ایجاد شوند. با کنترل قند خون، لکه ها به خودی خود از بین می روند. ممکن است یک داروی موضعی استروییدی مانند هیدروکورتیزون برای درمان این لکه ها موثر باشد. Sclerederma diabeticorum یک اختلال بافت همبند است که به ندرت رخ می دهد. این بیماری به دلیل کنترل متابولیک ضعیف در بیماران دیابتی بروز می کند. با ضخیم شدن پوست در ناحیه فوقانی کمر و پشت گردن مشخص می شود. همچنین می تواند در صورت، گردن و تنه رخ دهد. قسمت سخت شده پوست در این بیماری، به ضایعات قرمز یا قهوه ای محکم تبدیل شوند. این بیماری معمولا طی چند سال به تدریج پیشرفت می کند. با گذشت زمان، منجر به اختلال تحرک در ناحیه گردن و شانه ها می شود. برای تشخیص بهتر این بیماری، پزشک ممکن است بیوپسی پوست را تجویز کند. دیابت می تواند بسیاری از مشکلات پوستی دیگر را ایجاد کند. بیشتر مشکلات پوستی بی خطر هستند، اما حتی یک مشکل جزیی می تواند در افرادی که دیابت دارند جدی شود. یک متخصص پوست می تواند مشکلات پوستی ناشی از دیابت را تشخیص داده و به شما در مدیریت آنها کمک کند. مرتبا قند خون خود را کنترل کنید. همیشه لباس زیر شلوار و شلوار از جنس پنبه بپوشید. برای خشک نگه داشتن چین های پوستی از پودر تالک استفاده کنید. بهتر است برای مراقبت از پوست پاهای خود جوراب و کفش راحت بپوشید. از حمام گرم یا دوش خودداری کنید. چون باعث خشک شدن پوست می شود. در طول روز مقدار کافی آب بنوشید تا پوست شما را مرطوب و سالم نگه دارد. یک رژیم غذایی سالم بخورید که شامل بیشتر میوه، سبزیجات و غلات کامل باشد. به طور منظم تمرین کنید. به مدت دقیقه ورزش قلب، روز در هفته انجام دهید. از خراشیدن پوست خشک که می تواند ضایعات و عفونت ایجاد کند، خودداری شود. مرتبا پوست خود را به طور کامل بررسی کنید. در صورت مشاهده علایم غیرمعمول، فورا به پزشک مراجعه کنید. بهترین گزینه درمانی برای اکثر شرایط پوستی وابسته به دیابت، مدیریت میزان قند خون از طریق یک رژیم غذایی مناسب و هرگونه تغییر در شیوه زندگی ضروری است. بعد از شستن دستان، حمام و دستشویی حتما انگشتان خود را کاملا خشک کنید. برای خشک کردن نواحی بین انگشتان پا، زیر بغل و هر جای دیگر که رطوبت آن جمع می شود، دقت ویژه ای داشته باشید. از لوسیون مرطوب کننده با کیفیت خوب استفاده کنید تا پوست خود را نرم و آبرسان نگه دارید. بهتر است بلافاصله بعد از دوش گرفتن از مرطوب کننده استفاده کنید تا لوسیون بتواند به عمق پوست نفوذ کند. |
زبان سفید نشانه چه بیماریهایی است؟ شایع ترین علل سفید شدن زبان، بهداشت و مراقبت نادرست دهان و دندان است. البته دلایل دیگری نیز وجود دارند. ظاهر زبان، می تواند نشان دهنده وضعیت سلامتی بدن و حتی روان شما باشد. به طور طبیعی، زبان شما رنگ صورتی مایل به صورتی دارد. در شرایطی که زبان شما با پوشش سفید مایل به خاکستری پوشیده شده، یا لکه ای روی زبان خود می بینید شاید نشان دهنده برخی از بیماری های زمینه ای باشد. این تغییر رنگ که معمولا به آن زبان سفید گفته می شود، ممکن است شما را نگران کند اما در بیشتر موارد بی ضرر و موقتی است. با این حال، در موارد نادر، این وضعیت می تواند نشانه یک بیماری جدی تر، مانند عفونت یا سرطان باشد. بهداشت و مراقبت نادرست دهان و دندان یکی از دلایل عمده سفید شدن زبان است. زبان سفید نشانه چه بیماریهایی است؟ سایر دلایل عبارتند از: تب کمبود آب بدن داروهای خاص تحریک به زبان از لبه های تیز دندان یا استفاده از ابزارهای دندانی خشکی دهان در اثر خوابیدن با دهان باز یا تنفس از طریق دهان ایجاد می شود. زبان جغرافیایی، وضعیتی است که باعث می شود یک الگوی نقشه مانند در زبان ظاهر شود. لیکن پلان دهانی، یک بیماری التهابی مزمن است که می تواند باعث ایجاد لکه های سفید، پاپول یا پلاک در داخل دهان شود. بیماری های شدید مانند برفک دهان (عفونت مخمر) یا سفلیس که می تواند به صورت زبان سفید ظاهر شود و به درمان پزشکی نیاز دارد. عدم مسواک زدن یا نخ دندان به طور منظم که می تواند منجر به تجمع باکتری ها، مواد غذایی و سایر مواد باقی مانده در حفره دهان شود. مصرف بیش از حد الکل، استعمال دخانیات که می تواند مخاط دهان را تحریک کند. حتی منجر به ایجاد ضایعات ضخیم کف در داخل گونه ها و حتی زبان شود. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید زبان سفید معمولا با بوی بد دهان یا طعم تلخ دهان مشخص می شود. با توجه به علایمی که همراه سفید شدن زبان رخ می دهد، می توانید علت اصلی سفید زبان خود را تشخیص دهید. برخی از علایم و نشانه های رایج زبان سفید با توجه به علت آن عبارتند از: لکوپلاکیا باعث ایجاد رشته های سفید یا خاکستری در دهان می شود. معمولا بدون درد است. در اکثر موارد بروز لکوپلاکی جدی و خطرناک نیست. حتی به محض اینکه ترک الکل و سیگار و رعایت بهداشت دهان و دندان برطرف می شود. یک مورد خفیف از لیکن پلان دهانی باعث تغییر رنگ سفید در لثه ها، زبان یا داخل گونه ها می شود. در ابتدا ممکن است فرد متوجه علایم خود نشود. اما این وضعیت در صورت التهاب شدید، می تواند منجر به احساس ناراحتی در دهان، به خصوص هنگام خوردن یا نوشیدن شود. حتی ممکن است احساس سوزش در دهان داشته باشید و لثه های شما به طور غیرمعمول قرمز به نظر برسند و حتی هنگام لمس حساس باشند. سفیدی زبان مرتبط با زبان جغرافیایی به طور مشخص در سطح بالایی زبان یا در امتداد کناره های آن به صورت ضایعات ملتهب قرمز و احاطه شده توسط یک حاشیه سفید رنگ ناهموار ظاهر می شوند. در برفک دهان، حفره دهان شما با تکه های سفید رنگی پوشانده می شود که معمولا می توان این تکه ها را از بین ببرید. این نوع عفونت مخمری باعث سوزش دهان و بی حس شدن گیرنده چشایی یا مزه نامطبوع دهان می شود. رابطه جنسی دهانی منجر به سفلیس می شود. حتی ممکن است روز تا ماه پس از مواجهه اولیه با باکتری های عامل عفونت، یک زخم بدون درد در زبان ایجاد شود. عدم درمان این بیمار می تواند به لکوپلاکی سیفلیتیک منجر شود. این شرایط با تشکیل پلاک های سفید در زبان مشخص می شود. علایم و نشانه های زبان سفید، بدون در نظر گرفتن علت آن می تواند در طولانی مدت ادامه پیدا کند. درمان زبان سفید با توجه به علت آن تعیین می شود. برای یک زبان سفید به دلیل عفونت مخمری مانند برفک دهان، پزشک داروهای ضد قارچی، عمدتا قطره های خوراکی برای جلوگیری از رشد قارچ در دهان تجویز می کند. این داروهای ضد قارچ باید حداقل - هفته مصرف شوند تا زمانی که عفونت روند خود را طی کند. برای یک زبان سفید به دلیل لیکن پلان دهانی که یک بیماری التهابی مزمن است، پزشک معمولا آن را با کورتون درمان می کند. در مورد لکه های سفید ناشی از لکوپلاکی، پزشک دقیقا حفره دهان را کنترل می کند تا علایم بدتر نشوند. برای زبان سفید ناشی از سفلیس، درمان استاندارد پنی سیلین است. پنی سیلین، آنتی بیوتیکی که باکتری های ایجاد کننده عفونت را از بین می برد. بدون در نظر گرفتن علت، تقریبا همیشه به شما توصیه می شود که از هر نوع ماده تحریک کننده ای که می تواند مانع بهبودی شما شود، مانند الکل و دخانیات خودداری کنید. اگر هر یک از علایم زیر را دارید به پزشک مراجعه کنید. زیرا این موارد ممکن است دلیل اصلی جدی تر زبان سفید را نشان دهند: تب بثورات پوستی ایجاد زخم های باز کاهش ناگهانی وزن درد یا احساس سوزش در زبان مشکل در جویدن، بلعیدن، یا صحبت کردن ماندگاری پوشش پلاک سفید برای بیش از هفته در اینجا چند روش درمانی خانگی آورده شده است که به شما کمک می کند از شر زبان سفید خلاص شوید. می توانید دهان شویه خود را با مخلوط کردن نمک در آب تهیه کنید. استفاده از غرغره نمکی برای دفع ناخالصی های حفره دهان نیز ممکن است به طور کلی به بهبود وضعیت دهان و دندان کمک کند. طبق یک آزمایش بالینی در سال ، آب نمک ممکن است به عنوان یک محلول ضد عفونی کننده عمل کند. حتی می تواند به از بین بردن باکتری های دهانی مسیول بوی بد دهان کمک کند. بررسی ها نشان می دهد می توان از آب نمک به عنوان یک روش درمانی جانبی همراه با تکنیک های دیگر برای جلوگیری از بیماری های دهان استفاده کرد. شستشوی آب نمک برای افراد مبتلا به فشار خون بالا توصیه نمی شود مگر اینکه ابتدا با پزشک عمومی خود مشورت کنند. آب نمک می تواند به عنوان یک دهانشویه مطمین، غیر سمی و ضد عفونی کننده طبیعی باشد. حتی ممکن است به حفظ و بهبود سلامت دهان و دندان شما کمک کند. متخصصان گوش و حلق و بینی به طور معمول آن را به عنوان یک اقدام خودمراقبتی برای از بین بردن ناراحتی های مرتبط با زبان سفید توصیه می کنند. پروبیوتیک ها به دلیل کمک به هضم غذا، به طور کلی عامل مهمی برای بهبود سلامت دستگاه گوارش محسوب می شوند. علاوه بر آن، داروی خوبی برای زبان سفید است. پروبیوتیک ها با جلوگیری از رشد عوامل بیماری زا در دهان، می توانند به بهبود سلامت دهان کمک کنند. تعدادی از منابع غذایی می توانند نیازهای پروبیوتیک شما را ت مین کنند که عمدتا شامل غذاهای تخمیر شده مانند ماست، کفیر و کلم ترش است. رعایت بهداشت مناسب دهان و دندان برای یک زبان سالم حیاتی است. علاوه بر مسواک زدن و نخ دندان کشیدن دندان، یک مرحله مکمل که باید در رژیم بهداشت دهان خود بگنجانید، خراشیدن زبان است. این روش به ویژه در کاهش و از بین بردن هرگونه باکتری که در حفره دهان قرار می گیرند بسیار موثر است. یک مطالعه نشان داد که تمیز کردن زبان باعث کاهش میزان تجمع باکتریها در پوشش زبان می شود. با استفاده از پاک کننده زبان یا مسواک نرم، زبان خود را به آرامی اما کاملا از پشت به جلو خراش دهید. وارد کردن فشار زیاد، می تواند منجر به بروز زخم های باز شود و شما را مستعد ابتلا به عفونت کند. در حالی که ابزار خاصی برای این عملکرد تولید شده است، بعضی از مسواک ها در پشت سر مسواک خود یک خراشنده زبان دارند. برخی راهکارها برای پیشگیری از سفید شدن زبان وجود دارند، از جمله: جویدن این غذاهای سخت به تمیز شدن حفره دهان کمک می کند. سیب، توت فرنگی، کرفس و هویج همه گزینه های خوبی برای تمیز کردن طبیعی یک زبان با پوشش سفید هستند. برای اطمینان از سلامت مطلوب دهان و دندان و هر ماه یک بار برای معاینه به دندانپزشک خود مراجعه کنید. تا در صورت لزوم اقدامات اصلاحی انجام شود. از مصرف لبنیات و غذاهای شیرین که باعث تولید مخاط و پوشاندن زبان می شود خودداری کنید. این موارد شامل دهانشویه و خمیر دندان حاوی الکل و سدیم لوریل سولفات است. پراکسید هیدروژن تهیه کنید. از این محلول برای شستشوی دهان هر بار بیش از دقیقه و هر بار چهار بار در روز استفاده کنید. یک زبان سفید ممکن است همیشه نیاز به درمان نداشته باشد. در بیشتر موارد، به خودی خود برطرف می شود. برای خلاص شدن از مشکل، می توانید زبان خود را به آرامی با استفاده از مسواک نرم یا خلال زبان تمیز کنید. مقدار زیادی آب مصرف کنید تا باکتری ها و بقایای دهان شما خارج شود. با این حال، اگر وضعیت شما به دلیل یک مسیله اساسی و موارد ذکر شده در بالا ایجاد شود، ممکن است هنوز نیاز به درمان بیشتری داشته باشید. عدم درمان مناسب زبان سفید می تواند به راحتی به یک عفونت جدی تبدیل شود. حتی به سایر مناطق بدن انتشار یابد. اما استفاده طولانی مدت از آنتی بیوتیک ها می تواند منجر به ایجاد زبانی با روکش سفید شود. منبع: |
عوارض دود دست دوم چیست؟ اثرات دود دست دوم نیز مضر است. سیگار می تواند شما را بکشد! اغلب مردم نمی دانند که دود دست دوم نیز خیلی خطرناک است. عوارض دود دست دوم به قدری زیاد است که طبق مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها، قرار گرفتن در معرض آن تقریبا منجر به مرگ در میان افراد غیر سیگاری و نوزاد می شود. دود دست دوم به دودهایی گفته می شود که هنگام استفاده از انواع سیگاری از آن پخش می شود، از جمله: سیگار سیگار برگ سیگارهای الکترونیکی سایر محصولات تنباکو استعمال دخانیات و سیگار هم به صورت مستقیم و هم غیر مستقیم بر سلامتی شما تاثیر منفی دارند. افراد غیر سیگاری که دود سیگار را استنشاق می کنند تحت ت ثیر مواد شیمیایی موجود در دود افراد سیگاری قرار می گیرند. بر اساس سازمان بهداشت جهانی ( WHO ) ، بیش از ماده شیمیایی در دود تنباکو یافت می شود. در مجموع، حداقل مورد از این مواد شیمیایی سرطانی هستند. از طرفی هم بیش از مورد این مواد برای سلامتی بدن مضر تشخیص داده می شوند. مایعاتی مانند خون و ادرار در افراد غیر سیگاری ممکن است از نظر نیکوتین، مونوکسیدکربن و فرمالدیید مثبت باشند. هرچه بیشتر در معرض دود سیگار باشید، خطر استنشاق این مواد شیمیایی سمی بیشتر است. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید قرار گرفتن در معرض دود افراد سیگاری می تواند منجر به بروز عوارض زیادی شود، از جمله: افرادی، به ویژه کودکانی که در معرض دود دست دوم هستند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به عفونت های ریه مانند برونشیت مزمن و ذات الریه قرار می گیرند. مواد شیمیایی سمی می توانند مجاری تنفسی را باریک کرده و تنفس را دشوارتر کنند. همچنین باعث التهاب مزمن یا تورم در ریه ها می شود. برای سالم نگه داشتن و سالم ماندن ریه ها، باید از دود دست دوم خودداری کنید. بررسی ها نشان می دهد که علاوه بر استعمال سیگار، قرار گرفتن در معرض دود دست دوم یک عامل اصلی خطر برای برونشیت مزمن در زنان است. بسیاری از مواد شیمیایی موجود در سیگار می توانند باعث آسیب به DNA شما شوند، DNA از جمله ژن های اصلی محافظت در برابر سرطان است. استعمال سیگار عامل اصلی خطر سرطان ریه محسوب می شود. اما قرار گرفتن در معرض دود دست دوم نیز می تواند خطر شما را افزایش دهد. مطالعه ای در سال که در سرطان ریه منتشر شد، نشان داد: افرادی که در معرض دود دست دوم قرار می گیرند، خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان ریه دارند. علاوه بر این، این مطالعه نشان می دهد، خطر ابتلا به سرطان ریه در افرادی که اولین مواجهه آنها پس از سالگی رخ داده، بیشتر است. یک مطالعه جدیدتر گزارش می دهد که قرار گرفتن در معرض دود ثانویه در خانه در بزرگسالی منجر به افزایش آماری قابل توجهی در خطر ابتلا به سرطان ریه می شود. جدا از سرطان ریه، سرطان دهانه رحم و مثانه دو سرطانی هستند که در افرادی که در معرض دود دست دوم قرار دارند، می توانند بروز کنند. هر نوع دودی می تواند ریه های شما را تحریک کند، به خصوص اگر آسم داشته باشید وضعیت شما بدتر می شود. در حقیقت، دود یک محرک آسم شناخته شده است که برای جلوگیری از حملات باید از آن جلوگیری کنید. افراد سیگاری در معرض خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی هستند. در افراد غیر سیگاری که در معرض دود سیگار هستند خطر ابتلا به بیماری قلبی و سکته مغزی - درصد بیشتر است. همچنین قرار گرفتن در معرض دود می تواند فشار خون رادر افراد با سابقه فشار خون بدتر کند. نوزادان متولد شده از مادرانی که با افراد سیگاری زندگی می کنند، معمولا هنگام تولد وزن کمتری دارند. استعمال دخانیات غیرمستقیم توسط زنان باردار باعث می شود میزان اکسیژن و مواد مغذی کمتری از طریق جفت به نوزاد برسد. این مانع از رشد کودک در داخل رحم و وزن کم هنگام تولد می شود. قرار گرفتن مادر در معرض دود دست دوم در دوران بارداری با افزایش احتمال کم وزن هنگام تولد و زایمان زودرس همراه است. ( SIDS ) فوت کنند بنابراین برای جلوگیری از بارداری سالم از قرار گرفتن در معرض دود دست دوم خودداری کنید. قرار گرفتن در معرض دود دست دوم نیز برای سیستم ایمنی بدن مضر است. مواد شیمیایی سمی با سرکوب سلول های ایمنی می توانند سیستم ایمنی بدن را تحریک کنند. هنگامی که مواد شیمیایی سمی را استنشاق می کنید، آنها تعداد سلولهای مختلف ایمنی بدن را تغییر می دهند که به نوبه خود عملکرد آن را مختل می کند. قرار گرفتن در معرض سیگار شخص دیگری یا دود سیگار برای پوست شما بسیار بد است. دود دخانیات باعث التهاب هم برای افراد سیگاری و هم غیر سیگاری می شود. همچنین باعث ایجاد رادیکال آزاد شده و بر غشای سلول های پوستی ت ثیر می گذارد. این شرایط به نوبه خود می تواند باعث چین و چروک پوست شما شود. علاوه بر این، قرار گرفتن در معرض دود دست دوم باعث کاهش تولید کلاژن می شود. کلاژن به پوست شما استحکام و ظاهری جوان می بخشد و کاهش آن می تواند منجر به پیری زودرس پوست شود. در حالی که قرار گرفتن در معرض دود سیگار سیگاری به طور منظم می تواند منجر به بیماری های مختلفی بزرگسالان شود، کودکان حتی در مقابل اثرات اطراف دود دخانیات آسیب پذیر ترند. به این دلیل که بدن و اعضای بدن آنها هنوز در مراحل رشد است. کودکان در مورد قرار گرفتن در اطراف دود سیگار حرفی برای گفتن ندارند. پیامدهای سلامت دود سیگار در کودکان، عبارتند از: عفونت گوش اغلب در گوش میانی رخ می دهند که می تواند به مراتب تکرار شود. اثرات دود دست دوم بر روی ریه کودکان می تواند شامل ت خیر در رشد ریه و بروز آسم باشد. کودکان مبتلا به آسم ممکن است در معرض حملات آسم در اثر تماس مکرر با دود سیگار نیز باشند. این موارد شامل سرفه، خس خس سینه و تنگی نفس و همچنین عطسه و آبریزش بینی است. کودکانی که در معرض دود سیگار قرار دارند بیشتر دچار عفونت می شوند. ذات الریه و برونشیت شایع ترین موارد است. نوزادان حتی در برابر اثرات سیگار سیگار نیز آسیب پذیرتر هستند زیرا می تواند باعث سندرم مرگ ناگهانی نوزاد ( SIDS ) شود. سازمان بهداشت جهانی تخمین می زند که مورد فوتی در کودکان مربوط به دود سیگار گزارش شده است. به عنوان یک والدین، یکی از بهترین راه هایی که می توانید از قرار گرفتن در معرض دود سیگار برای کودک خود جلوگیری کنید این است که خودتان سیگار را ترک کنید. به فرزندان خود بیاموزید که از دود دست دوم دوری کنند. کودک خود را به جایی که سیگار کشیدن ممنوع نیست، نبرید. خانواده، دوستان و همسایگان را به ایجاد محیطی بدون دود تشویق کنید. هنگام مسافرت، به دنبال هتل هایی باشید که سیگار کشیدن در آن ممنوع باشد. اجازه ندهید که کسی در نزدیکی شما و به خصوص در اطراف کودک خود سیگار بکشد. از رفتن به رستوران ها و مکان های دیگری که مصرف سیگار ممنوه نیست، خودداری کنید. با رعایت یک قانون دقیق تا به کسی اجازه ندهید داخل خانه یا ماشین شما سیگاری بکشد. یک الگوی خوبی برای کودکان خود باشید. سیگار نکشید و از انواع دیگری دخانیات استفاده نکنید. به طور کلی، سازمان بهداشت جهانی تخمین می زند که . میلیون مرگ زودرس در سال مربوط به دود سیگار است. قرار گرفتن در معرض دود سیگار در بزرگسالان معمول است. همچنین ممکن است با یکی از اعضای خانواده که سیگار می کشد، زندگی کنید. این یک نگرانی جدی برای سلامتی است که می تواند بزرگسالان و کودکانی که در معرض دود سیگار هستند را تحت ت ثیر قرار دهد. تنها راه برای پیشگیری از بروز عوارض جانبی دود دست دوم، دور شدن از منابع این دود ها است. اگر در یک خانه چند واحدی زندگی می کنید، دود سیگار می تواند بین اتاق ها و آپارتمان ها حرکت کند. ترک سیگار بهترین راه برای محافظت از افراد غیر سیگاری در برابر دود سیگار است. |
درد دندان را چگونه در خانه درمان کنیم؟ شاید شما هم از آن دسته افرادی باشید که هنگام درد دندان، به دنبال جواب این سوال هستید. اکثر افراد برای جلوگیری از شدیدتر شدن درد دندان خود که اغلب تا استخوان فک انتشار می یابد به دنبال درمان های خانگی برای درد دندان خود هستند. اما ساده ترین راه برای پیشگیری و یا تسکین علایم درد دندان، همان رعایت بهداشت دهان و دندان و پرهیز از مصرف عوامل تحریک کننده درد دندان است. برخی از درمان های خانگی برای تسکین درد دندان در خانه عبارتند از: به نظر می رسد استفاده از داروی خانگی، نمک و فلفل ممکن است در کاهش شدت درد دندان موثر باشد. برای همین منظور می توانید مقداری نمک را با مقداری فلفل مخلوط کنید و چند قطره آب به آن اضافه کرده تا به صورت خمیر در بیاید. شست و شوی دندان با آب نمک گرم در صورت استفاده مداوم و مرتب می تواند در کاهش درد دندان موثر باشد. گرمای ملایم به کاهش التهاب، درد و ناراحتی کلی کمک می کند. نمک در از بین بردن باکتریهای دهانی که اغلب مسیول پوسیدگی دندان هستند، موثر است. یک بررسی نشان داده که غرغره کردن با محلول نمک دو بار در روز ممکن است یک درمان کمکی مناسب برای جلوگیری از خشک شدن دهان پس از کشیدن دندان باشد. برای این منظور می توانید نصف قاشق نمک معمولی را در یک لیوان آب گرم حل کرده و از این محلول نمکی به عنوان دهانشویه استفاده کنید. بررسی ها نشان می دهد استفاده ازاین دهانشویه برای تسکین درد دندان و بهبود سلامت کلی دهان موثر بوده است. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید روغن کشیدن در اصل به معنای استفاده از روغن به عنوان دهان شویه برای حفظ و بهبود سلامت دندان است. این روغن، دهان را از تمام مواد سمی پاک می کند زیرا چربی های موجود در آن پس از شستشو صابونی می شوند. برگ های تازه گواوا به دلیل خواص ضد التهابی، ضد میکروبی و ضد درد ممکن است به تسکین دندان درد کمک کنند. برای این منظور می توانید برگ های تازه گواوا را بجوید. حتی می توانید برگ های خرد شده را با آب بجوشانید و از محلول آن به عنوان دهانشویه استفاده کنید. برای تسکین درد دندان می توانید کمی سرما درمانی را داشته باشید. در این روش سرما از طریق پوسته سخت دندان عبور می کند. حتی از حساسیت انتهای عصب در پالپ و بافت اطراف لثه آن جلوگیری می کند. چند قطعه یخ را درون کیسه پلاستیکی قرار داده و آن را در یک حوله نازک بپیچید. این کمپرس را به مدت دقیقه در خارج گونه در محلی که دندان درد بیشتر احساس می شود، قرار دهید. استفاده از این روش درمانی در صورت داشتن عصب دندان توصیه نمی شود زیرا ممکن است به جای تسکین درد، درد را بدتر کند. کورکومین، ترکیب فعال زردچوبه، دارای خواص ضد التهابی، ضد عفونی کننده و آنتی بیوتیک است که می تواند به تسکین دندان درد و حساسیت کمک کند. زردچوبه همچنین می تواند در جلوگیری از تجمع پلاک موثر باشد. پودر زردچوبه را با روغن میخک، روغن خردل یا آب مخلوط کرده و به شکل خمیر درآورید. آن را به ناحیه آسیب دیده بمالید. روغن میخک یکی از رایج ترین درمان های خانگی برای دندان درد است. این روغن حاوی خواص تسکین دهنده درد، ضد التهاب و ضد ویروس است روغن را مستقیما به ناحیه آسیب دیده بمالید. در روش دیگر، یک تکه پنبه کوچک را به روغن آغشته کنید و آن را روی دندان آسیب دیده خود بکشید. سرکه سیب ( ACV ) دارای خواص ضد درد است. حتی می تواند به تسکین دندان درد کمک کند. قبل از استفاده حتما سرکه را رقیق کنید اما بهتر است از استفاده مکرر سرکه سیب خودداری شود زیرا اسیدیته آن می تواند به مینای دندان آسیب برساند. استفاده از کیسه های چای ها می تواند به کاهش تورم و تسکین درد دندان کمک کند. چای سیاه یک انتخاب مناسب برای تسکین درد دندان است، اما می توان از چای سبز نیز استفاده کرد که خواص ضد میکروبی دارد. یک فنجان چای دم کرده و کیسه چای گرم را روی دندان آسیب دیده قرار دهید. چای گرم را بنوشید زیرا اثر تسکین دهنده بر روی دندان دارد. متانول، ماده فعال روغن نعناع با مهار سیگنال های درد به تسکین درد کمک می کند. چند قطره روغن نعناع را در یک لیوان آب رقیق کرده و از این مخلوط به عنوان دهانشویه استفاده کنید. سیر دارای فعالیت های ضد میکروبی و ضد التهابی قوی است که می تواند برای رفع مشکلات مختلف دهان مورد استفاده قرار گیرد. برای استفاده از سیر به عنوان یک درمان خانگی درد دندان می تواند چند حبه سیر را خرد و با نمک مخلوط کرده و خمیر را روی ناحیه آسیب دیده بمالید. سیگار کشیدن می تواند درد دندان شما را تشدید کند. بهتر است حداقل تا زمانی که دندان درد شما ادامه دارد، این عادت را ترک کنید. برای تسکین کوتاه مدت دندان درد، یک لایه نازک از کرم ضد عفونی کننده حاوی بنزوکایین را مستقیما به محل آسیب دیده بمالید. برای یک درد دندان خفیف، می توانید از خمیر دندان و ژل حساسیت زا برای بی حس کردن محل آسیب دیده برای تسکین موقتی درد استفاده کنید. گرفتگی سینوس می تواند باعث درد در دندان شما شود. برای باز کردن سینوس ها و تسکین درد بهتر است استنشاق بخار انجام دهید یا از دستگاه رطوبت گیر استفاده کنید. گاهی اوقات، درد دندان ممکن است از تجمع ذرات غذا و سایر بقایای بین دندان های شما ناشی شود. برای جلوگیری از این مسیله، حداقل دو بار در روز نخ دندان بکشید. دندان درد می تواند گاز گرفتن یا جویدن مواد غذایی را برای شما بسیار دشوار کند زیرا هرگونه فشار اضافی بر روی دندان آسیب دیده می تواند درد را تشدید کند بنابراین به هرکسی که دندان درد دارد توصیه می شود تا زمانی که این بیماری را دارد، رژیم غذایی نرم مصرف کند. علاوه بر این، شما باید از طرفی که دندان شما درد می کند غذا نخورید. از وارد آوردن فشار بی مورد بر روی دندان دردناک جلوگیری کرده و از وخیم شدن وضعیت خود جلوگیری کنید. مصرف غذاهای نرم و استفاده رژیم غذایی نرم ممکن است در تسکین درد دندان شما بسیار موثر باشد، بهتر است در رژیم غذایی روزانه خود موارد زیر را اضافه کنید: سوپ های خالص شهد سیب و زردآلو تخم مرغ مخلوط شده فرآورده های لبنی مانند پنیر دلمه و ماست میوه های نرم واسان برای جویدن مانند هلو هندوانه و موز به افرادی که دندان درد دارند معمولا توصیه می شود: از مصرف غذاهای پرادویه یا اسیدی دوری کنید. مصرف قند و نشاسته را به طور کلی محدود کنید. از مصرف هر چیزی که خیلی گرم یا سرد باشد خودداری شود. از میان وعده های غیر ضروری بین وعده های غذایی خودداری کنید. مصرف نوشیدنی های گازدار مانند نوشابه های گازدار و نوشیدنی های ورزشی را محدود کنید. برخی راهکارها برای پیشگیری از درد دندان عبارتند از: مصرف قند خود را محدود کنید. حداقل سالی دو بار برای معاینه به دندانپزشکی بروید. یک شام سبک بدون غذاهای اسیدی، سفت یا شیرین بخورید. مصرف سیگار را تا حد ممکن کاهش دهید تا از بروز عوارض جلوگیری کنید. حفره دهان خود را با دهان شویه بشویید تا به ضدعفونی بیشتر آن کمک کند. برای از بین بردن بقایای باقی مانده بین دندان های خود، دو بار در روز نخ دندان بکشید. مصرف الکل را محدود کنید تا آسیب دندان و در نتیجه درد دندان به حداقل برسد. از خمیر دندان حاوی فلوراید استفاده کنید و دو بار در روز دندان های خود را مسواک بزنید. با مسواک خود و یا با ابزاری مخصوص طراحی شده به نام خراشنده زبان، زبان خود را تمیز کنید. رژیم غذایی خود را با سالاد میوه و سبزیجات کامل کنید زیرا این مواد در حفظ سلامت دندان موثر هستند. مسواک های برقی معمولا به مسوا ک های معمولی ترجیح داده می شوند، زیرا در برداشتن پلاک موثرتر هستند. مسواک استفاده شده خود را هر - ماه یا به محض اینکه موهای آن آسیب دیده یا فرسوده است، با مسواک جدید جایگزین کنید. از مصرف زیاد نوشیدنی های گازدار مانند سودا و نوشیدنی های ورزشی خودداری کنید زیرا باعث فرسایش مینای دندان می شوند. از حرکات آرام و دورانی برای تمیز کردن سطح جلوی دندان ها و لثه ها استفاده کنید. سطوح داخلی و گزنده دندان ها را با استفاده از ضربات آرام عمودی تمیز کنید. تشدید درد دندان در شب به ویژه در افرادی که شرایط زیر را دارند بیشتر دیده می شود: آبسه دندان عفونت دندان سابقه سینوزیت یا دندان قروچه شبانه عادت به خوردن میان وعده در اواخر شب یک ترفند ساده برای کاهش شدت دندان درد شب، بلند کردن سر هنگام خواب است. یک یا دو بالش اضافی زیر سر خود بگذارید. درمان زودرس درد دندان می تواند در کاهش درد و آسیب های ناشی از پوسیدگی دندان نقش موثری داشته باشد بنابراین، اگر حتی کوچکترین نشانه ای از فرسایش، تغییر رنگ یا عفونت مینای دندان مشاهده کردید، بهتر است به یک دندانپزشک مراجعه کنید. در عین حال، بهترین راه برای حفظ سلامت دهان و دندان و جلوگیری از مشکلات دندانی رعایت یک رژیم روزانه بهداشت دهان و دندان است. |
درمان خانگی رفع ضعف پا چیست؟ این گونه درمان های خانگی رفع ضعف پا، می تواند به افرادی که مستعد ضعف پاها هستند، کمک قابل توجهی را بنماید. این افراد باید یک روش چند جانبه را برای تقویت قدرت عضلانی پاهای خود در پیش بگیرند. ضعف پا ممکن است با علایم زیر همراه باشد: بدن درد لرزش در پاها درد در ناحیه کمر اسپاسم عضلات خارش یا احساس سوزش خستگی با فعالیت شدید یا طولانی مدت بی حسی یا درد در عضلات پایین پا و پا از دست دادن هماهنگی و تعادل عضلانی که منجر به سقوط یا سقوط مکرر می شود. ضعف پا می تواند به دلایل مختلفی رخ دهد. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید عضلات شما به طور مداوم در تمام ساعات بیداری فعالیت می کنند و در هنگام خواب نیاز به استراحت و بازسازی دارند. ضعف پاها همچنین می تواند نشان دهنده خستگی یا خستگی مزمن باشد. سبک زندگی شلوغ و پر کار و بدون وقفه می تواند انرژی شما را تخلیه کند، در حالی که سبک زندگی کم تحرک ممکن است فعالیت بدنی را کاهش دهد و شما را به راحتی خسته می کند. خستگی همچنین می تواند در نتیجه اضطراب، استرس یا بی حوصلگی زمینه ای ایجاد شود. بدنبال آسیب جدی جسمی مانند پیچ خوردگی یا شکستگی، عضلات پا ممکن است ضغیف شوند. آرتروز گروهی از اختلالات اسکلتی عضلانی را در بر می گیرد که منجر به تحلیل رفتن تدریجی عضلات، رباط ها، تاندون ها، استخوان ها و یا مفاصل می شود. ضعف و درد در پاها شایعترین شکایات گزارش شده توسط بیماران مبتلا به آرتروز است. همه افراد از تجزیه تدریجی توده عضلانی و از دست دادن قدرت عضلانی ناشی از افزایش سن رنج می برند اما برخی از افراد مسن به دلیل عدم تحرک مناسب دچار ضعف عمومی پا می شوند. استراحت کافی و مراقبت های بعد از جراحی پا می تواند منجر به ضعف عضلانی در پای آسیب دیده شود. کاهش یا ناکافی بودن خونرسانی به اندام تحتانی می تواند منجر به احساس ضعف در پاها شود. رگ های واریسی رگهای متورم و گره داری هستند که می توانند کاملا دردناک باشند و بیشتر روی پاها ت ثیر می گذارند. این وضعیت به ویژه در زنان شیوع بیشتری دارد. بدن زنان باردار به دلیل احتباس مایعات و کاهش گردش خون، تمایل به تورم دست، مچ پا، پا و صورت دارد زیرا بدن مجبور است خون را به جنین نیز برساند. ضعف پا می تواند نشانه یک بیماری جدی باشد. بسته به نوع ضعف، مشکل می تواند به اختلال سیستم عصبی مرکزی یا سیستم عصبی محیطی، عروقی، تروما یا سایر فرایندهای بیماری مربوط باشد بنابراین، اگر کسی از ضعف پا رنج می برد، باید این موضوع را با پزشک خود در میان بگذارد. افراد مسن به دلیل مسایل متعدد مانند روند طبیعی پیری، عوارض جانبی داروها، ضعف عمومی در سلامت، افسردگی، مسایل عصبی و مشکلات ناشی از ستون فقرات می توانند پاهای ضعیفی داشته باشند. مشکلات ستون فقرات به صورت کمردرد و ضعف در پاها با فاصله راه رفتن محدود آشکار می شود. چند روش درمانی مکمل برای تقویت عضلانی پاها وجود دارد که می توانید در خانه آنها را انجام دهید، از جمله: ماساژ دادن پاها، اگر به درستی انجام شود، می تواند به تحریک گردش خون در محل آسیب دیده کمک کند. افزایش جریان خون می تواند مواد مغذی بیشتری را به عضلات پا وارد کرده و ممکن است به ترمیم آسیب کمک کند. بنابراین، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید و سپس به دنبال متخصص حرفه ای ماساژ دهنده یا فیزیوتراپی باشید تا از بروز هرگونه عارضه جلوگیری کنید بهتر است که عضلات پای خود را انعطاف پذیر و فعال نگه دارید تا از ضعیف شدن بیشتر آنها جلوگیری شود. شما می توانید تعدادی تمرینات قدرتی و مقاومتی را، امتحان کنید. روش های مختلفی وجود دارد که می توانید بدون وارد کردن بار اضافی، عضلات پای خود را به تدریج به چالش بکشید. یوگا یکی دیگر از موارد تمرینی برای افرادی است که اندام تحتانی ضعیفی دارند. تای چی یکی دیگر از تمرینات قدیمی است که در صورت تمرین منظم می تواند به تقویت قدرت عضلانی، حالت و انعطاف پذیری کل بدن کمک کند. ضعف و گرفتگی عضلات پا می تواند نشانه کم آبی بدن باشد. به عنوان یک قاعده سرانگشتی، به هر فرد سالم توصیه می شود که حداقل - لیوان آب در روز بنوشد که می تواند با سایر نوشیدنی های غیر کافیین دار مانند سوپ ها و آب میوه ها و همچنین میوه های غنی از آب تکمیل شود. مصرف مایعات خود را در طول روز با نوشیدن یک نوشیدنی تازه جایگزین کنید. نوشیدنی های حاوی کافیین جایگزین های مناسبی برای آب نیستند، زیرا خاصیت ادرار آوری دارد که می تواند به جای اصلاح کمبود آب بدن، آن را تقویت کند. افرادی که دچار آسیب شدید پا یا نخاع شده اند اغلب برای بازیابی عملکرد کامل اندام آسیب دیده خود به فیزیوتراپیست ارجاع داده می شوند. این نوع فیزیوتراپی تخصصی همچنین برای افرادی که پایشان را جراحی کرده اند و به عنوان ابزاری برای حمایت از افرادی که دارای شرایط زیر هستند، توصیه می شود: آرتروز سکته فلج مغزی درد کمر یا شانه پوکی استخوان (ضعف استخوان) اگرچه تمرینات فیزیوتراپی معمولا برای ت مین نیازهای بیماران اصلاح می شوند، اما این تمرینات عمدتا اهداف زیر را برآورده می کنند: فعالیت عضلات کم تحرک تقویت قدرت و انعطاف پذیری عضلات انعطاف پذیری مفاصل سفت برای بهبود دامنه حرکتی آنها پیاده روی به عنوان یک ورزش کم شدت حتی می تواند در صورت احساس ضعف در پاها انجام شود. فعال نگه داشتن عضلات پا برای ایجاد قدرت و توده کلی آنها ضروری است. پیاده روی ممکن است به انعطاف پذیری و تقویت عضلات پا کمک کرده و باعث افزایش جریان خون در بافت آسیب دیده شود. اهمیت یک رژیم غذایی سالم و متعادل را نمی توان برای ایجاد عضلات مقاوم و قوی نادیده گرفت. چند ماده مغذی که باید به اندازه کافی آنها را مصرف کنید، عبارتند از: بهتر است کربوهیدرات خود را از طریق منابع دانه ای تهیه کنید. دقیقا مانند کلسیم، بهتر است نیاز روزانه منیزیم خود را از طریق رژیم غذایی ت مین کنید. کلسیم حاصل از منابع غذایی در مقایسه با مکمل آن راحت تر و موثرتر توسط بدن جذب می شود اما فرم غلیظ کلسیم حاصل از مکمل ها می تواند شما را مستعد ابتلا به سنگ کلیه و بیماری های قلبی کند. پروتیین برای ساخت و حفظ توده و قدرت عضلانی شما بسیار مهم است. برخی از بهترین منابع پروتیین شامل گوشت حیوانات، ماهی، غذاهای سویا، تخم مرغ، نخود، عدس، ماست و آجیل است. برخی از غذاهای غنی از منیزیم شامل سبزیجات برگ سبز مانند اسفناج، غلات سبوس دار، دانه کدو تنبل، لوبیای سیاه، شیر سویا و مغزهایی مانند بادام هندی و بادام است. برخی راهکارهای دیگر برای جلوگیری از ضعیف شدن عضلات پا، عبارتند از: مصرف غذاهای چرب که سرشار از چربی اشباع هستند را محدود کنید. به طور جدی ترک سیگار را به نفع سلامت کلی بدن و به طور خاص برای حفظ قدرت عضلات خود در نظر بگیرید. پاها را بالا ببرید تا خون بیشتری به محل آسیب دیده منتقل شود. این کار می تواند به تقویت مجدد عضلات فرسوده کمک کند. اگر پاها را برای مدت طولانی در یک وضعیت نگه دارید، عضلات آنها به دلیل فشار طولانی مدت متشنج می شوند بنابراین، سعی کنید برای مدت طولانی در حالت ثابت نایستید و ننشینید. هر از گاهی پاهایتان را حرکتی یا کشش دهید. غذاهایی که سرشار از سدیم هستند، می توانند شما را در معرض التهاب یا احتباس آب در داخل بدن قرار دهند. حتی ممکن است باعث فشرده شدن اعصاب شما و بدتر شدن عملکرد عضلات شود. برای جلوگیری از بروز چنین عوارضی، مصرف نمک خود را در حد توصیه شده نگه دارید. در برخی شرایط فرسودگی عضلانی که به دلیل کار شدید جسمی ایجاد شده با کمی استراحت خوب می شود اما اگر این وضعیت به طور مکرر اتفاق بیفتد، نیاز به درمان های پزشکی دارد. پزشک برای تشخیص علت اصلی ضعف پا، یک معاینه دقیق انجام می دهد و سپس درمان مناسب را توصیه می کند که ممکن است شامل مداخلات خانگی و دارویی باشد. منبع: |
شامل کاهش ضربان قلب، خشکی چشم و است. پروپرانولول به چهار شکل قرص خوراکی، کپسول خوراکی، محلول مایع خوراکی و تزریقی وجود دارد. قرص خوراکی پروپرانولول فشار اضافی روی قلب را کاهش می دهد و به ضربان منظم آن کمک می کند. برای درمان فشار خون بالا، و فیبریلاسیون دهلیزی کاربرد دارد. این دارو همچنین برای پیشگیری از میگرن و کنترل تومورهای غده تیرویید و غده فوق کلیه استفاده می شود. بدون مشورت با پزشک تحت هیچ شرایطی مصرف این دارو را قطع نکنید. قطع پروپرانولول به طور ناگهانی می تواند باعث تغییر در ریتم قلب و فشار خون، بدتر شدن درد قفسه سینه یا شود. پزشک برای کمک به جلوگیری از این اثرات، دوز شما را به تدریج و آرامی طی چندین هفته کاهش می دهد. علاوه بر آن، این دارو می تواند باعث خواب آلودگی شود. تا زمانی که تاثیر این دارو را به طور کامل تشخیص نداده اید بهتر است رانندگی نکنید و فعالیت هایی که نیاز به هوشیاری دارند را انجام ندهید. پروپرانولول می تواند باعث کاهش قند خون شود. همچنین ممکن است علایم کاهش قند خون مانند ضربان قلب بالاتر از حد طبیعی، تعریق و لرزش را سرکوب کند. در صورت ابتلا به دیابت، این دارو باید با احتیاط مصرف شود، خصوصا اگر انسولین یا داروهای دیابت دیگری مصرف می کنید که می تواند باعث کاهش قند خون شود. این دارو همچنین ممکن است باعث کاهش قند خون در نوزادان، کودکان و بزرگسالانی شود که دیابت ندارند. احتمال بروز این عوارض در حین ورزش های طولانی مدت یا یا مبتلایان به مشکلات کلیوی بیشتر است. اگر به آسم یا مشکلات تنفسی مشابه مبتلا هستید، پروپرانولول مصرف نکنید چون می تواند آسم شما را بدتر کند. پروپرانولول میزان فشار اضافی قلب شما را کاهش می دهد و ضربان قلب را کنترل می کند. علاوه بر آن مصرف این دارو بر روی بدن تاثیر زیادی دارد، از جمله: هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید کاهش لرزش بدن پیشگیری از کنترل فشار خون بالا تسکین آنژین یا درد قفسه سینه بهبود عملکرد قلب پس از حمله قلبی کنترل ریتم قلب در پروپرانولول به یک دسته از داروها به نام بتا بلاکرها تعلق دارد. بتا بلاکرها یک گروهی از داروها هستند که به روشی مشابه عمل می کنند. این داروها اغلب برای درمان بیماری های مشابه استفاده می شوند. پروپرانولول یک عامل مسدود کننده گیرنده بتا غیر انتخابی است یعنی روی قلب، ریه ها و سایر نواحی بدن به طور مشابه کار می کند. روش کار این دارو برای کاهش فشار خون به روشنی تشخیص داده نشده است اما باعث کاهش کار قلب می شود و جلوی ترشح ماده ای به نام رنین از کلیه ها را می گیرد. خواص مسدود کننده بتا به کنترل ریتم قلب، به ت خیر انداختن شروع درد قفسه سینه، جلوگیری از میگرن و کاهش لرزش کمک می کند. کاملا مشخص نیست که این دارو برای درمان این مشکلات چگونه کار می کند. قرص خوراکی پروپرانولول ممکن است باعث خواب آلودگی شود. پروپرانولول همچنین می تواند عوارض جانبی دیگری ایجاد کند، از جمله: اسهال ریزش مو حالت تهوع ضعف یا خستگی کاهش ضربان قلب اگر این اثرات خفیف باشد، ممکن است طی چند روز یا چند هفته از بین بروند. اگر شدت آنها بیشتر است یا از بین نمی روند، با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید. قرص خوراکی پروپرانولول می تواند با سایر داروها، یا گیاهانی که می خواهید تداخل کند. تداخل زمانی است که ماده ای نحوه کار دارو را تغییر می دهد. این می تواند مضر باشد و یا از عملکرد خوب دارو جلوگیری کند. برای جلوگیری از تداخل، پزشک باید تمام داروهای شما را با دقت بررسی کند. حتما در مورد تمام داروها، ویتامین ها یا گیاهانی که مصرف می کنید به پزشک خود بگویید. برای اطلاع از چگونگی تداخل این دارو با چیز دیگری که مصرف می کنید، با پزشک یا خود مشورت کنید. نمونه هایی از داروهایی که می توانند باعث تداخل با پروپرانولول شوند، عبارتند از: مصرف پروپرانولول با سایر داروهایی که مشکلات ریتم قلب را درمان می کنند ممکن است عوارض جانبی بیشتری داشته باشد. این موارد شامل ضربان قلب پایین، فشار خون پایین یا انسداد قلب است. اگر دارو شما از کلونیدین به پروپرانولول تغییر کرده، پزشک باید دوز کلونیدین را به تدریج کاهش داده و دوز پروپرانولول را به آرامی در طی چند روز افزایش دهد. این کار برای جلوگیری از عوارض جانبی مانند کاهش فشار خون انجام می شود. از پروپرانولول همراه با مسدود کننده بتا دیگر استفاده نکنید. چون می تواند ضربان قلب را بیش از حد کاهش دهد. در صورت تجویز مهارکننده های آنزیم مبدل آنژیوتانسین ( ACE ) با پروپرانولول، پزشک باید احتیاط کند. مصرف این داروها با همدیگر باعث فشار خون پایین تر از حد طبیعی می شود. نمونه هایی از مهار کننده های ACE عبارتند از: آنالاپریل لیزینوپریل استفاده از مسدودکننده کانال کلسیم مانند دیلتیازم و پروپرانولول با هم می تواند باعث کاهش ضربان قلب، و انسداد قلبی شود ایجاد کند. استفاده از مسدود کننده آلفا با پروپرانولول با هم می تواند باعث فشار خون پایین تر از حد طبیعی، غش یا فشار خون پس از ایستادن شود. نمونه هایی از این داروها، عبارتند از: پرازوسین ترازوسین دوکسازوسین پروپرانولول ممکن است بر نحوه دفع داروهای بی حس کننده و بیهوشی از بدن ت ثیر بگذارد که می تواند مضر باشد. نمونه هایی از این داروها، عبارتند از: لیدوکایین بوپیواکایین مپیواکایین مصرف داروهای آسم و پروپرانولول ممکن است میزان این داروها را در خون افزایش دهد. این تداخل دارویی می تواند خطر ابتلا به عوارض جانبی را بیشتر کند. این داروها ممکن است اثرات کاهش دهنده فشار خون پروپرانولول را کاهش دهند. اگر این داروها را با هم مصرف کنید، پزشک باید فشار خون شما را کنترل کند. ممکن است لازم باشد مقدار پروپرانولول شما را تغییر دهد. پروپرانولول در صورت مصرف با وارفارین می تواند میزان را در بدن افزایش دهد. حتی ممکن است باعث افزایش خونریزی از هر زخم شود. اگر این داروها را با هم مصرف کنید، ممکن است نیاز به تغییر دوز وارفارین داشته باشید. مصرف سایمتیدین با پروپرانولول می تواند سطح پروپرانولول را در خون شما افزایش دهد. حتی این تداخل دارویی می تواند عوارض جانبی بیشتری ایجاد کند. مصرف این داروها با پروپرانولول ممکن است باعث کاهش اثر پروپرانولول شود. پزشک باید شما را تحت نظر داشته باشد. حتی ممکن است لازم باشد دوز پروپرانولول شما را تغییر دهد. الکل می تواند سطح پروپرانولول را در بدن افزایش دهد و می تواند عوارض جانبی بیشتری ایجاد کند. هنگام مصرف این دارو نباید الکل بنوشید. افرادی که شوک قلبی دارند نباید از پروپرانولول استفاده نکنید. پروپرانولول نیروی ضربان قلب شما را کاهش می دهد که می تواند این وضعیت را بسیار بدتر کند. افرادی که ضربان قلب آنها کمتر از حد طبیعی است نباید از پروپرانولول استفاده کنند. این دارو می تواند ضربان قلب شما را حتی بیشتر کند که می تواند خطرناک باشد. بهتر است افراد مبتلا به آسم، دارو پروپرانولول استفاده نکنند. این دارو می تواند آسم شما را بدتر کند. برای افرادی که درد شدید قفسه سینه دارند، قطع ناگهانی پروپرانولول می تواند درد قفسه سینه شما را بدتر کند. برای افراد مبتلا به نارسایی قلبی نباید این دارو استفاده شود. پروپرانولول نیروی ضربان قلب شما را کاهش می دهد که می تواند نارسایی قلبی را بدتر کند. پروپرانولول در صورت داشتن سابقه نارسایی قلبی، استفاده از داروهای نارسایی قلبی و نظارت دقیق توسط پزشک، ممکن است مفید باشد. افراد مبتلا به سندرم ولف - پارکینسون - وایت باید هنگام استفاده از این دارو احتیاط کنند. این شرایط پزشکی می تواند باعث کاهش ضربان قلب کندتر از حد طبیعی شود. درمان این بیماری با پروپرانولول ممکن است ضربان قلب شما را بیش از حد کاهش دهد. در این شرایط درمان با ضربان ساز ضروری است. پروپرانولول می تواند باعث افت قند خون کاهش قند خون شود. همچنین ممکن است علایم کاهش قند خون مانند ضربان قلب زیاد، تعریق و لرزش را سرکوب کند. در صورت ابتلا به دیابت، این دارو باید با احتیاط مصرف شود، خصوصا اگر انسولین یا داروهای دیابت دیگری مصرف می کنید که می تواند باعث کاهش قند خون شود. پروپرانولول می تواند علایم (تیرویید بیش فعال) مانند ضربان قلب سریعتر از حد طبیعی را پنهان کند. اگر ناگهان مصرف پروپرانولول را متوقف کنید و دچار پرکاری تیرویید شوید، علایم شما بدتر می شود، یا ممکن است به یک بیماری جدی به نام طوفان تیرویید مبتلا شوید. به طور کلی، اگر در تنفس مشکل دارید، نباید پروپرانولول مصرف کنید چون می تواند وضعیت ریه شما را بدتر کند. اگر قصد انجام عمل جراحی خاصی دارید از قبل از جراحی به پزشک خود بگویید که از پروپرانولول استفاده می کنید. مصرف این دارو می تواند نحوه واکنش قلب شما به بیهوشی عمومی و جراحی را تغییر دهد. پروپرانولول ممکن است فشار چشم شما را کاهش دهد. حتی ممکن است تشخیص اینکه آیا داروهای شما برای موثر است یا نه دشوار باشد. با قطع مصرف پروپرانولول، احتمال دارد فشار چشم شما افزایش یابد. اگر واکنش های آلرژیک شدیدی داشته اید که باعث آنافیلاکسی می شود، ممکن است با مصرف پروپرانولول، حساسیت شما بدتر شود. پروپرانولول ممکن است برخی از اثرات اپی نفرین را مسدود کند. اگر خونریزی یا شوک دارید، همزمان با دوره درمانی خود اگر شما از پروپرانولول استفاده کنید، ممکن است دارو شما به خوبی عمل نکنند. این امر به ویژه اگر از پروپرانولول برای درمان فیوکروموسیتوما، تومور در غده فوق کلیه استفاده می کنید، بسیار صدق می کند. پروپرانولول از طریق شیر مادر منتقل می شود. این دارو ممکن است در دوران شیردهی استفاده شود، اما باید کودک تحت نظر پزشک باشند. پروپرانولول ممکن است باعث کاهش ضربان قلب و کاهش قند خون کودک شود. همچنین می تواند باعث کاهش اکسیژن در خون و سیانوز شود. این شرایط منجر به کبودی پوست، لب ها یا ناخن های کودک می شود. علاوه بر آن، مصرف این دارو سالمندان ممکن است عملکرد کبد، کلیه و قلب و سایر موارد پزشکی را کاهش دهند. دوز، فرم و تعداد دفعات مصرف این دارو توسط پزشک مشخص شده و به موارد زیر بستگی دارد: سن شرایط تحت درمان وضعیت و سایر شرایط پزشکی پاسخ بدن به اولین دوز دارویی قرص خوراکی پروپرانولول برای درمان طولانی مدت استفاده می شود. اگر طبق دستورالعمل استفاده نکنید، خطرات جدی به همراه دارد. اگر به هیچ وجه آن را مصرف نکنید وضعیت شما بدتر می شود و ممکن است در معرض خطر مشکلات جدی قلبی، مانند حمله قلبی یا قرار بگیرید. علاوه بر آن، اگر دوزه دارویی خود را حذف یا فراموش کنید ممکن است وضعیتی که تحت درمان هستید بدتر شود. |
درمانهای خانگی سفید کردن دندان کدامند؟ چندین درمان خانگی برای سفید کردن دندان وجود دارد که با استفاده از آنها می توان مشکلل را برطرف کرد. چون زرد شدن دندان ها، مشکلی است که به طور حتم بر اعتماد به نفس شما تاثیر زیادی می گذارد و حتی ممکن است شما از لبخند زدن در بین جمعیت، خجالت بکشید. از طرفی هم دندان ها با افزایش سن، رنگ و درخشش خودشان را از دست داده و خطر زرد شدن دندان را افزایش می دهد. زرد شدن دندان ها ممکن است علت زیادی داشته باشد، از جمله: عفونت عوامل ارثی خشکی دهان دخانیات و سیگار بیماری های خاص شرایط آب و هوایی متابولیسم نامناسب بهداشت نامناسب دندان برخی از مواد غذایی خاص مصرف بیش از حد فلوراید دوزهای بالای آنتی بیوتیک نازک شدن مینای دندان به دلیل افزایش سن ضربه یا حوادثی که روی دندان ها ت ثیر می گذارد. نفس کشیدن از طریق دهان (به دلیل انسداد مجاری بینی) مصرف بیش از حد نوشیدنی هایی مانند الکل، چای، نوشابه و قهوه درمان های خانگی و گزینه های طبیعی برای درمان زرد شدن دندان ها وجود دارد که افراد می توانند به راحتی از آنها استفاده کنند، از جمله: جوش شیرین که به آن بی کربنات سدیم نیز گفته می شود، دارای خاصیت سفید کنندگی طبیعی است و یکی از عناصر محبوب در خمیردندان های تجاری محسوب می شود. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید بررسی ها نشان می دهد که خمیردندان حاوی جوش شیرین، پلاک های دندان را راحت تر از یک خمیردندان معمولی از بین می برد. / قاشق چای خوری جوش شیرین را با کمی خمیر دندان مخلوط کنید. دندان های خود را با این مخلوط مسواک بزنید و سپس با آب گرم بشویید. هفته ای یک یا دو بار از این درمان استفاده کنید. در روش دیگر، قاشق چای خوری جوش شیرین را با قاشق چای خوری آب مخلوط کنید و دندان های خود را با این مخلوط مسواک بزنید. این کار را چند بار در هفته انجام دهید. استفاده بیش از حد از جوش شیرین می تواند مینای دندان را از بین ببرد. بیش از چند هفته از آن استفاده نکنید. وقتی نوبت به سفید کردن دندان ها به روش طبیعی می رسد، نمی توان ت ثیر پراکسید هیدروژن را نادیده گرفت. % سفیدتر شدن دندان ها در طی هفته می شود. قاشق چای خوری پراکسید هیدروژن درصد و قاشق چای خوری آب را مخلوط کنید. از این محلول به عنوان دهانشویه دو بار در روز استفاده کنید. به طور متناوب، قاشق چای خوری پراکسید هیدروژن و قاشق چای خوری جوش شیرین را با هم ترکیب کنید. به مدت یا هفته چند بار در هفته دندان های خود را با آن به آرامی مسواک بزنید. استفاده بیش از حد از پراکسید هیدروژن ممکن است مینای دندان شما را فرسایش دهد. از این روش های درمانی بیشتر از حد توصیه شده استفاده نکنید. روغن نارگیل یک ماده عالی برای حفظ سلامت دهان و دندان است. استفاده از آن به سفید و روشن شدن دندان کمک می کند. روغن نارگیل سرشار از اسید لوریک است که توانایی کاهش التهاب و از بین بردن باکتری های موجود در دهان را دارد. اکتری ها می توانند منجر به تشکیل پلاک شوند که می تواند دندان های شما را زرد کند. بررسی ها نشان می دهد که روغن نارگیل می تواند یک روش کمکی موثر در کاهش تشکیل پلاک و التهاب لثه ناشی از پلاک باشد. درمان با روغن خوراکی طبیعی و بی خطر است و هیچ گونه عوارض جانبی ندارد و می تواند به عنوان یک روش پیشگیری در منزل برای حفظ بهداشت دهان و دندان در نظر گرفته شود. قاشق غذاخوری روغن نارگیل خالص را در دهان خود قرار دهید. آن را به مدت تا دقیقه در دهان خود بچرخانید. غرغره نکنید محلول شیری را بیرون بریزید. دهان خود را کاملا با آب بشویید. سپس مسواک بزنید. این کار را یک بار در روز صبح قبل از صبحانه خوردن انجام دهید. برگ های ریحان خاصیت سفید کنندگی دارند و همچنین می توانند در محافظت از دندان های شما در برابر مشکلاتی مانند پریودنتیت (بیماری های التهابی لثه و دندان) ، موثر باشد. دهانشویه ریحان اثر ضد پلاک دارد و در برابر انواع باکتری ها موثر بوده و می تواند به عنوان دهانشویه ضد پلاک با خاصیت پیشگیری کننده استفاده شود. چند برگ ریحان را برای چند ساعت در آفتاب قرار دهید. برگ های خشک شده را به صورت پودر خرد کنید. پودر را با خمیردندان معمولی خود مخلوط کرده و از این مخلوط برای مسواک زدن استفاده کنید. گزینه دیگر تهیه خمیر برگ ریحان و روغن خردل و استفاده از آن برای تمیز کردن دندان هایتان است. پوست پرتقال، یکی از محبوب ترین درمان های طبیعی برای سفید کردن دندان های زرد است. خاصیت اسیدی پوست پرتقال آن را به یک ماده سفید کننده قوی تبدیل می کند. علاوه بر این، پوست پرتقال حاوی لیمونن است که آن را در از بین بردن لکه های دندان، به ویژه لکه های ناشی از سیگار بسیار موثر می کند. بررسی ها نشان می دهد که خمیر دندان حاوی لیمونن به طور قابل توجهی در کاهش لکه های سیگار بر روی دندان ها موثر بوده و از ایجاد لکه های بیشتر جلوگیری می کند. یک نوار بلند پوست پرتقال را به مدت تا دقیقه روی دندان های خود بمالید. دهان خود را کاملا با آب ولرم بشویید. این روش درمانی را دو بار در روز تکرار کنید تا زمانی که از نتایج دلخواه خود را بگیرید. خوردن یک سیب می تواند با سایش دندان ها مانند یک مسواک، به سفید شدن دندان ها کمک کند. آب سیب توانایی سفید کردن سطح مینای دندان را دارد. سعی کنید روزانه حداقل یک یا دو سیب بخورید تا از لکه های زرد دندان خلاص شوید. از یاس بنفش هندی که به آن چریش نیز گفته می شود، می توان برای سفیدتر و روشن تر شدن دندان ها استفاده کرد. استفاده منظم از چریش به دلیل خاصیت قابض و ضد عفونی کنندگی، بوی بد دهان را برطرف کرده و از ایجاد، پلاک، التهاب لثه و سایر مشکلات بهداشت دهان و دندان جلوگیری می کند. بررسی ها نشان داده که چریش حاوی ایزوپرانوییدهایی مانند نیمبین، نیمبینین و نیمبیدین است. این ترکیبات دارای اثرات ضد باکتریایی در برابر استرپتوکوک های دهانی هستند و از چسبیدن آنها به سطح دندان جلوگیری می کند. چند روش مختلف وجود دارد که می توانید از چریش برای سفید شدن دندان خود استفاده کنید: برای مسواک زدن روزانه از شاخه های چریش به عنوان مسواک استفاده کنید. کافی است انتهای شکسته شاخه را بجوید تا جایی که نرم شود و دندان های خود را با آن مسواک بزنید. آب موجود در برگ چریش را خارج کنید و روزانه یک بار آن را بر روی دندان های خود بمالید. بگذارید چند دقیقه روی آن بماند و سپس از مسواک نرم برای مسواک زدن استفاده کنید و دهان خود را با آب گرم بشویید. چند قطره روغن چریش را در خمیر دندان های معمولی خود مخلوط کنید و سپس مسواک بزنید. توت فرنگی میوه ای سرشار از ویتامین C است و می تواند به سفیدی دندان ها کمک کند. بررسی ها نشان داده که آب توت فرنگی ت ثیر مثبتی بر روند سفید شدن دندان ها دارد. چند توت فرنگی را چرخ کنید تا خمیر شود. خمیر را به آرامی روی دندان های خود بمالید. به مدت چند هفته روزانه دو بار از این درمان استفاده کنید تا از زردی دندان برطرف شود. علاوه بر آن، شما می توانید تفاله یک توت فرنگی را با نصف قاشق چای خوری جوش شیرین مخلوط کرده و آن را روی دندان های خود پخش کنید. بگذارید چند دقیقه بماند. دهان خود را بشویید و دندان های خود را با خمیر دندان مسواک بزنید. در پاسخ به درمانهای خانگی برای سفید کردن دندان کدامند؟ باید بگوییم برخی از درمان های دیگر برای رفع زرد شدن دندان ها وجود دارند که هیچ شواهدی علمی برای اثبات آنها وجود ندارد اما برخی افراد از این روش ها استفاده کرده و نتیجه مثبتی را گزارش داده اند: به نظرر می رسد، خمیر زردچوبه می تواند در سفید شدن دندان ها نیز موثر باشد. پودر زردچوبه به عنوان یک ساینده ملایم عمل می کند و در از بین بردن لکه های سطحی موثر است. زردچوبه دارای خواص ضد التهابی، ضد عفونی کننده و آنتی بیوتیک است که دلیل اصلی آن وجود ماده کورکومین است. این ادویه همچنین می تواند در درمان سایر مشکلات دندانی مانند دندان درد و التهاب لثه مفید باشد. بررسی ها نشان می دهد اجزای زردچوبه اثرات مهاری بر با کتری استرپتوکوک موتانس دارد. این باکتری مسیول پوسیدگی دندان و تشکیل پلاک است. قاشق چایخوری پودر زردچوبه را با قاشق چای خوری آب مخلوط کنید. از این خمیر برای مسواک زدن به مدت تا دقیقه استفاده کنید. مرتبا با آب بشویید و آن را تف کنید تا مایع شفاف شود. این کار را یک بار در روز انجام دهید. در روش دیگر، قاشق غذاخوری پودر ریشه زردچوبه خشک و طبیعی را در یک کاسه بریزید. قاشق چایخوری جوش شیرین و قاشق غذاخوری روغن نارگیل طبیعی را اضافه کنید. مواد را با قاشق یا چنگال کاملا مخلوط کنید. از این خمیر برای مسواک زدن روزانه یک یا دو بار استفاده کنید. سرکه سیب به عنوان ضد عفونی و تمیز کننده طبیعی عمل می کند. همچنین می تواند برای سفید کردن دندان ها مورد استفاده قرار گیرد. سرکه سیب خام و طبیعی را با مقدار مساوی آب رقیق کنید. محلول را به مدت دقیقه در دهان خود بچرخانید. دهان خود را با آب ساده بشویید. این کار را فقط چند بار در هفته انجام دهید. توجه: از مصرف زیاد سرکه سیب خودداری کنید، زیرا باعث فرسایش مینای دندان می شود. از دهان شویه ضد باکتری استفاده کنید. هر ماه یک بار برای تمیز کردن دندان به دندانپزشک خود مراجعه کنید. دندان های خود را روزی دو بار مسواک بزنید. این مهمترین مرحله در روند مراقبت از دندان است. دندان های خود را حداقل یک بار در روز نخ دندان بکشید تا پلاک از مناطق دور از دسترس مسواک حذف شود. مصرف قهوه، چای و سایر مواد غذایی و نوشیدنی هایی را که ممکن است دندان های شما را لکه دار کنند کاهش دهید. دهان خود را بعد از غذا یا نوشیدنی های کافیین دار با آب بشویید تا مواد باقی مانده از دندان های شما پاک شود. این کار به جلوگیری از لکه و پوسیدگی کمک می کند. از استعمال دخانیات و جویدن تنباکو خودداری کنید، زیرا این عادت ها برای سلامت دهان و دندان مضر است و باعث ایجاد لکه دندان، بیماری لثه و حتی سرطان دهان می شود. اگر دندان های شما به شدت تغییر رنگ داده یا لک دار شده است، در مورد گزینه های مختلف درمانی با دندانپزشک خود مشورت کنید. خمیردندان های تجاری ممکن است حاوی چندین ماده مضر مانند تریکلوزان، سدیم لوریل سولفات، پروپیلن گلیکول، میکرو دانه ها و دی اتانول آمین باشند. علاوه بر این، بسیاری از محصولات خمیر دندان با شیرین کننده های مصنوعی مانند آسپارتام طعم دار می شوند. طبق انجمن دندانپزشکی آمریکا، قبل از استفاده از یک محصول سفید کننده برای سفید کردن دندان ها، باید با دندانپزشک خود مشورت کنید. این امر به ویژه برای افرادی که چندین دندان پر شده و لکه های بسیار تیره دارند بسیار مهم است. مسواک خود را با کسی به اشتراک نگذارید. هر سه یا چهار ماه یک مسواک جدید بخرید. برای بهبود بوی بد دهان از دهان شویه استفاده کنید. خمیر دندان خود را با توجه به نیازهای بهداشت دهان و دندان خود انتخاب کنید. زبان خود را نیز همراه با دندان های خود مسواک بزنید تا باکتری ها و بوی بد دهان از بین برود. مسواک خود را قبل و بعد از هر بار استفاده بشویید تا از جمع شدن باکتری بر روی برس آن جلوگیری کند. از مسواک زدن بلافاصله بعد از خوردن غذاهای بسیار اسیدی که باعث ضعف مینای دندان می شود، خودداری کنید و در عوض دهان خود را با آب بشویید. در کنار انتخاب خمیر دندان مناسب، انتخاب مسواک مناسب نیز مهم است. از مسواک های دستی و برقی می توان برای تمیزی موثر دندان ها استفاده کرد. موردی را انتخاب کنید که با آن راحت تر باشید. به خاطر داشته باشیم برای پاسخ به اینکه درمان های خانگی سفید کردن دندان کدامند؟ یک رژیم غذایی سالم در حفظ سلامت دهان و دندان بسیار موثر است. |
اکثر زنان و حدودا درصد از زنان یایسه در حین رابطه جنسی به علت خشکی واژن و یا سایر علل خونریزی بعد از سکس و یا لکه بینی را تجربه می کنند. علاوه بر این، درصد از زنان در دوران قاعدگی خود خونریزی بعد از مقاربت را دارند. این در حالی است که خونریزی گاه به گاه و موقت، نگران کننده و خطرناک نیست اما خانم هایی که بیماری زمینه ای خاصی دارند و دوران یایسگی خود را پشت سرگذاشته اند در صورت بروز خونریزی بعد از سکس بهتر است به پزشک مراجعه کنند. خونریزی بعد از سکس یا همان رابطه جنسی از نظر پزشکی به عنوان خونریزی بعد از مقاربت شناخته می شود. این وضعیت در زنان در هر سنی رخ می دهد. در زنان جوان که به یایسگی نرسیده اند، علت خونریزی معمولا دهانه رحم است. در زنانی که یایسه شده اند، ممکن است خونریزی بعد از سکس علت های زیادی داشته باشد و به محل های مختلفی از بدن مربوط می شود، از جمله: رحم لابیا دهانه رحم مجرای ادرار از نظر علل اصلی این خونریزی، سرطان دهانه رحم بیشتر از سایر علت ها نگران کننده است. این امر خصوصا در زنان یایسه بیشتر صدق می کند. با این حال، خونریزی بعد از مقاربت احتمالا ناشی از یک بیماری زمینه ای، شایع است. برخی از عفونت ها می توانند باعث التهاب بافت های واژن و در نتیجه خونریزی شود، از جمله: هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید واژینیت دهانه رحم بیماری التهابی لگن بیماری مقاربتی ( STD ) GSM قبلا به عنوان آتروفی واژن شناخته می شد. این بیماری در زنان در دوران یایسگی و در خانم هایی که تخمدان هایشان را برداشته اند، شیوع بیشتری دارد. با افزایش سن، به ویژه هنگامی که دوره قاعدگی خانم ها متوقف می شود، بدن استروژن کمتری تولید می کند. استروژن هورمون زنانه و مسیول تنظیم سیستم تولید مثلی است. کاهش استروژن می تواند منجر به خشکی واژن شود. سطح استروژن پایین نیز کشش واژن را کاهش می دهد. در این نتیجه بافت های واژن نازک شده و جمع می شوند. حتی منجر به ناراحتی، درد و خونریزی در هنگام رابطه جنسی می شود. خشکی واژن می تواند منجر به خونریزی بعد از مقاربت شود. علاوه بر GSM ، خشکی واژن می تواند توسط بسیاری از عوامل دیگر ایجاد شود، از جمله: زایمان شیردهی جراحی برداشتن تخمدان شیمی درمانی و پرتودرمانی رابطه جنسی قبل از تحریک کامل مواد شیمیایی موجود در محصولات بهداشتی زنانه، مواد شوینده لباس و استخرها داروهای خاص، از جمله داروهای سرماخوردگی، داروهای آسم، برخی از داروهای ضد افسردگی و داروهای ضد استروژن سندرم شوگرن، یک بیماری التهابی در سیستم ایمنی بدن که باعث کاهش رطوبت تولید شده توسط غدد در بدن می شود. پولیپ ها، رشد غیرسرطانی هستند. آنها گاهی اوقات در دهانه رحم یا در آندومتر رحم مشاهده می شوند. حرکت پولیپ می تواند بافت اطراف را تحریک کرده و باعث خونریزی از رگ های خونی کوچک شود. رابطه جنسی، به ویژه رابطه جنسی شدید، می تواند باعث ایجاد بریدگی یا خراش کوچک در واژن شود. این احتمال وجود دارد یایسگی، شیردهی یا عوامل دیگر باعث پارگی واژن شود. خونریزی نامنظم واژن، از جمله خونریزی بعد از رابطه جنسی، از علایم رایج سرطان دهانه رحم یا واژن است. در حقیقت، درصد از زنان مبتلا به سرطان دهانه رحم این علایم را تجربه کرده اند. خونریزی بعد از یایسگی نیز می تواند از علایم سرطان رحم باشد. در برخی شرایط ممکن است خونریزی بعد از رابطه جنسی در زنان بیشتر شود، مانند. خونریزی در دوران یایسگی خونریزی در دوران شیردهی مقاربت جنسی بدون تحریک ابتلا به سرطان دهانه رحم و یا خود رحم علایم خونریزی بعد از سکس به علت اصلی آن بستگی دارد. در خانم هایی که یایسه نیستند و علایم خطر دیگری برای خونریزی ندارند و فقط لک بینی یا خونریزی جزیی بعد از سکس را تجربه می کنند که به سرعت بهتر می شود، نیازی به مراجعه به پزشک نیست اما خونریزی بعد از مقاربت در دوران یایسگی نیاز به درمان دارد. علاون بر آن، خونریزی که با علایم زیر همراه باشد، بهتر است به پزشک مراجعه شود: درد پایین کمر مقاربت دردناک خونریزی شدید درد شدید شکم خارش یا سوزش واژن حالت تهوع یا استفراغ ترشحات غیرطبیعی واژن احساس سوزش یا درد هنگام ادرار کردن تشخیص علت اصلی خونریزی بعد از مقاربت توسط متخصص زنان صورت می گیرد. پزشک علایم بیمار از جمله مدت زمان خونریزی و شدت آن را بررسی کرده و معاینه جسمی را انجام می دهد. از آنجا که علایم بیمار مربوط به فعالیت جنسی است، ممکن است پزشک در مورد سابقه جنسی او نیز سوالاتی بپرسد کند. بسته به علایم و سابقه جنسی، پزشک می تواند معاینه جسمی را توصیه کند. معاینه ممکن است به پزشک کمک کند تا منبع خون را پیدا کند. خونریزی پساسکوییتی یا بعد از مقاربت ممکن است از دیواره های واژن، دهانه رحم و مجرای ادرار ایجاد شود. برای کمک به تعیین علت خونریزی، پزشک ممکن است آزمایشاتی مانند آزمایش پاپ اسمیر، آزمایش بارداری و کشت واژن را برای تشخیص بیماری های مقاربتی انجام دهد تشخیص خونریزی بعد از سکس معمولا به معاینه لگن نیاز ندارد. هر گونه خونریزی واژن، از جمله خونریزی بعد از رابطه جنسی، می تواند یکی از علایم سرطان های دهانه رحم و رحم باشد. این سرطان ها بیشتر در زنان بالای سال یا زنانی که یایسگی را تجربه کرده اند، دیده می شود. علاوه بر سن، سایر عوامل خطر برای بروز سرطان رحم، عبارتند از: اضافه وزن سابقه خانوادگی یکی از این سرطان ها مصرف قرص های ضد بارداری برای پنج سال یا بیشتر آلوده شدن به ویروس پاپیلومای انسانی ( HPV ) عامل خطر دیگری برای سرطان دهانه رحم است. خونریزی بعد از رابطه جنسی معمولا به دلیل خشکی واژن ایجاد می شود، اما علل جدی دیگری نیز وجود دارد. خونریزی پس از سکس می تواند نشانه بسیاری از بیماری ها باشد. پزشک ابتدا با بررسی واژن و دهانه رحم، آزمایش پاپ اسمیر و احتمالا بیوپسی، سرطان را رد و یا تایید می کند. در صورت یافتن سرطان، بیمار به یک متخصص ارجاع داده می شود. اگر سرطان علت اصلی خونریزی بعد از سکس باشد، پزشک برای شناسایی علت اصلی مراحل زیر را تجویز می کند: آزمایش ادرار یا آزمایش خون آزمایش ترشحات واژن سونوگرافی از طریق واژن معاینه واژن و دهانه رحم دستی یا از طریق دستگاه بزرگنمایی به نام کولپوسکوپ عوارض جدی ناشی از خونریزی بعد از مقاربت طبیعی نیست، مگر اینکه علت آن سرطان یا عفونت درمان نشده باشد. برخی از عوارض احتمالی این شرایط عبارتند از: یکی از عوارض احتمالی خونریزی بعد از سکس بروز عفونت های ادراری است. خونریزی شدید یا طولانی مدت می تواند باعث کم خونی فقر آهن شود زیرا گلبول های قرمز بدن در اثر از دست دادن خون کاهش پیدا می کنند. علایم کم خونی، عبارتند از: ضعف سردرد خستگی سرگیجه رنگ پریدگی اگر کم خونی ناشی از از دست دادن خون باشد، پزشک ممکن است یک مکمل آهن برای بیمار تجویز کند اما مهمترین منبع آهن، تامین آن از راه رژیم غذایی است. اگر نگران میزان آهن خود هستید، مقدار بیشتری از این غذاهای غنی از آهن را به رژیم خود اضافه کنید. خونریزی بعد از رابطه جنسی معمولا نشان دهنده بیماری زمینه ای دیگری است. بسیاری از این موارد مانند عفونت و پولیپ قابل درمان هستند. لکه بینی گاه به گاه بعد از رابطه جنسی به طور کلی خود به خود و بدون مراقبت های پزشکی از بین می رود. اما هرگونه خونریزی پس از سکس در دوران یایسگی باید به سرعت درمان شود. گزینه درمانی برای علت اصلی خونریزی بعد از سکس به علت اصلی آن بستگی دارد، برخی از گزینه های درمانی احتمالی، عبارتند از: اگر خونریزی ناشی از خشکی واژن است، روان کننده های واژن می توانند در درمان این وضعیت موثر باشند. این محصولات به طور مرتب استفاده می شوند، آنها جذب دیواره های واژن شده و رطوبت را افزایش می دهند و به ترمیم اسیدیته طبیعی واژن کمک می کنند. روان کننده های واژن همچنین اصطکاک ناراحت کننده را در حین مقاربت کاهش می دهند. خانم ها باید به این نکته توجه داشته باشند که روان کننده های پایه نفتی مانند وازلین می توانند به کاندوم لاتکس و دیافراگم ها آسیب برسانند. در صورت نگرانی، از روان کننده حاوی آب یا سیلیکون استفاده کنید. اگر خشکی واژن ناشی از یایسگی یا جراحی برداشتن تخمدان باشد، پزشک ممکن است استروژن درمانی را تجویز کند. محصولات استروژن موضعی شامل کرم و شیاف استروژن واژینال است. گزینه دیگر حلقه استروژن می باشد که یک حلقه انعطاف پذیر است و در درون واژن قرار می گیرد. این حلقه دوز کم استروژن را به مدت روز آزاد می کند. هورمون درمانی خوراکی که جایگزین هورمون های استروژن و پروژسترون می شود، گزینه دیگری برای برخی از زنان است. خانم ها بهتر است با پزشک خود در مورد خطرات و مزایای این روش درمانی مشورت کنند. واژینیت می تواند در اثر عفونت یا خشکی واژن ایجاد شده و منجر به خونریزی بعد از سکس شود. بسته به علت، پزشک می تواند آنتی بیوتیک تجویز کند. آنتی بیوتیک ها همچنین ممکن است برای درمان بیماری التهاب لگن و بیماری های مقاربتی تجویز شوند. اگر دهانه رحم شما در اثر عفونت آسیب دیده باشد، پزشک ممکن است سلول های آسیب دیده را با استفاده از نیترات نقره یا جراحی از بین ببرد برطرف کند. در این فرآیند سلول های آسیب دیده یخ زده و منجمد می شوند و از بین می روند. پیشگیری از خونریزی پس از سکس بستگی به علت اصلی آن دارد. برای بیشتر خانم ها، استفاده از روان کننده های پایه آب یا سیلیکون به جلوگیری از خونریزی ناشی از خشکی واژن و اصطکاک در حین رابطه جنسی کمک می کند. اگر از کاندوم استفاده می کنید، یک روان کننده بر پایه روغن می تواند به آن آسیب برساند. روان کننده های پایه آب توصیه می شود. همچنین بهتر است رابطه جنسی به آهستگی انجام بگیرد و در صورت احساس درد متوقف شود. استفاده مرتب از مرطوب کننده های واژن می تواند به مرطوب نگه داشتن ناحیه کمک کند. اگر علایم خونریزی بعد از پوست سکس مربوط به یک بیماری پزشکی است، باید با یک متخصص زنان مشورت شود. |
بیماری لایم یا LYME DIS توسط چهار باکتری اصلی با نام های Borrelia burgdorferi و Borrelia mayonii Borrelia afzelii و Borrelia garinii به وجود می آید که دو باکتری borrelia garinii و borrelia afzelii دلایل اصلی شیوع بیماری لایم در اروپا و آسیا هستند. شایع ترین علت انتقال این بیماری گزش کنه سیاه آلوده است. اگر در چمنزارها و جنگل زارها زندگی می کنید احتمال ابتلا به این بیماری تا حد قابل توجهی افزایش خواهد یافت. زیرا بهترین مکان برای رشد و شیوع این بیماری چنین مناطقی است. در نتیجه باید در چنین مناطقی مراقبت ابتلا به این بیماری بوده و از بروز ان جلوگیری کنید. در ایالات متحده آمریکا، بیماری لایم توسط باکتری های Borrelia burgdorferi Borrelia mayonii برای بروز بیماری لایم، کنه آلوده حتما باید فرد سالم را بگزد تا این بیماری منتقل شود. این باکتری ها از طریق نیش وارد پوست فرد سالم شده و در نهایت وارد جریان خون خواهند شد. برای انتقال بیماری لایم، کنه باید به مدت تا ساعت روی پوست بدن باقی بماند. در نتیجه از بین بردن سریع کنه از روی سطح پوست اهمیت زیادی دارد. حتی می تواند از ابتلا به این بیماری جلوگیری کند. علایم و نشانه های بیماری لایم متفاوت است. این علایم معمولا در مراحل مختلفی ظاهر شده. ممکن است بعضی از مراحل پیشرفت بیماری با دیگر مراحل همپوشانی داشته باشد. یک برآمدگی کوچک و قرمز رنگ شبیه به برجستگی ناشی از نیش پشه که اغلب در محل نیش کنه یا بعد از برداشتن کنه ظاهر می شود. خوشبختانه این برآمدگی طی چند روز برطرف شده و ممکن است علایم بیماری بلافاصله ظاهر نشوند. علایم ممکن است خودشان را به فاصله یک ماه بعد از انتقال بیماری نشان دهند: هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید از سه تا روز پس از نیش کنه آلوده، ممکن است قسمتی از پوست دچار قرمزی با الگوی خاصی (شبیه چشم گاو) شود. این ضایعات پوستی ( erythema migrans ) طی روزها به آرامی گسترش یافته و می تواند تا اینچ ( سانتی متر) از پوست فرد را درگیر کند. این ضایعه پوستی معمولا خارشی نداشته و دردناک نیست. اما فرد ممکن است در حین لمس ضایعه پوستی گرمای خاصی احساس کند. اریتم مهاجر یکی از ویژگی های بارز بیماری لایم است. اگرچه که در همه مبتلایان به بیماری لایم ضایعات پوستی گسترش نخواهند یافت و فقط درصدی از افراد دچار این علامت می شوند. در بعضی افراد مبتلا نیز ممکن است ضایعات پوستی در چندین قسمت از پوست شان ظاهر شود. در صورت عدم درمان، علایم ممکن است بعد از گذشت چند هفته تا چند ماه به وجود بیایند: ضایعات پوستی در مناطق دیگر بدن فرد مبتلا ظاهر شده و گسترش پیدا کند. زانوها تحت ت ثیر قرار گرفته و دچار درد شدید و تورم شود، اما این درد منحصر به یک مفصل نبوده و می تواند از مفصلی به مفصل دیگر منتقل شود. هفته ها، ماه ها یا حتی سال ها بعد از عفونت، ممکن است فرد مبتلا دچار التهاب غشای اطراف مغز (مننژیت) شود، در بعضی از موارد نیز فرد مبتلا دچار فلج موقتی یک سمت صورت (فلج بل) ، بی حسی یا ضعف در اندام ها و اختلال در حرکت عضلات خواهد شد. بعضی از افراد مبتلا چند هفته پس از بروز عفونت، دچار علایم زیر می شوند: التهاب چشم التهاب کبد (هپاتیت) خستگی شدید و کوفتگی مشکلات قلبی مانند ضربان قلب نامنظم (آریتمی قلبی) تنها بعضی از نیش های ناشی از کنه منجر به بروز بیماری لایم خواهد شد. همچنین هرچقدر زمان چسبیدن کنه به پوست تان بیشتر باشد، خطر ابتلا به این بیماری بیشتر خواهد شد. در صورتی که کنه کمتر از تا ساعت روی پوست باشد، احتمال انتقال بیماری لایم تقریبا غیر ممکن خواهد بود. اگر فکر می کنید توسط کنه گزیده شده اید و شاهد بروز علایم و نشانه های بیماری لایم هستید با پزشک خود تماس بگیرید. به خاطر داشته باشید که در صورت تشخیص به موقع و درمان سریع تر، درمان این بیماری موثرتر خواهد بود. حتی اگر علایم و نشانه های بیماری به کلی ناپدید شد، باز هم با پزشک خود مشورت کنید، زیرا عدم وجود علایم به معنای از بین رفتن کامل بیماری نیست. در صورت عدم درمان، بیماری لایم می تواند پس از گذشت چند ماه یا چند سال به سایر قسمتهای بدن شما سرایت کرده و باعث ایجاد آرتروز و مشکلات سیستم عصبی شود. همچنین کنه می تواند علاوه بر بیماری لایم ناقل بیماریهای دیگری مثل بیماری babesiosis محل زندگی یا جایی که برای تعطیلات به آنجا سفر کرده اید می تواند احتمال ابتلا به بیماری لایم را تا حد قابل توجهی افزایش دهد. در نتیجه تفریحات یا حرفه شما می تواند منجر به بروز بیماری لایم شود. به طور کلی عوامل خطرناک و بسیار شایع ابتلا به بیماری لایم عبارتند از: در ایالات متحده آمریکا، کنه های گوزنی بیشتر در مناطقی جنگلی شمال شرقی و میانه غربی این کشور یافت می شوند. کودکانی که زمان زیادی را در خارج از خانه و در این مناطق می گذرانند، بیشتر از دیگران در معرض ابتلا به این بیماری قرار خواهند داشت. البته این فقط مختص کودکان نبوده و بزرگسالانی که مشاغل و محیط کارشان در فضای باز و جنگلی قرار دارد نیز در معرض بیماری لایم قرار خواهند داشت. کنه ها موجوداتی هستند که به راحتی به پوست می چسبند. اگر در منطقه ای هستید که کنه های زیادی در آن جا زندگی می کنند، با پوشیدن لباس آستین بلند و شلوار پوشیده، از خود و فرزندان خود در برابر این کنه هامحافظت کنید. اجازه ندهید حیوانات خانگی تان در داخل مناطق و نواحی جنگلی گشت و گذار کنند. در صورتی که کنه به مدت تا ساعت یا بیشتر به پوست فرد بچسبد، باکتری های ناقل بیماری لایم وارد جریان خون او خواهند شد. در نتیجه اگر بلافاصله بعد از چسبیدن کنه به پوست، آن را از سطح پوست جدا کنید احتمال انتقال این بیماری به حداقل خواهد رسید. بیماری لایم درمان نشده می تواند باعث موارد زیر شود: بی نظمی ضربان قلب (آریتمی) التهاب مزمن مفاصل (آرتروز لایم) ، به ویژه زانو علایم و مشکلات عصبی مانند فلج صورت و نوروپاتی بهترین راه برای جلوگیری از ابتلا به بیماری لایم، جلوگیری از قرار گرفتن در مناطق جنگلی و چمنزارهای است که کنه های گوزنی در آن شایع هستند. با اقدامات احتیاطی بسیار ساده می توانید خطر ابتلا به بیماری لایم را تا کاهش دهید: هنگامی که در مناطق جنگلی یا چمن زارها قدم میزنید حتما کفش ساق بلند لباس آستین بلند و شلوار پوشیده و کلاه و دستکش همراه خود داشته باشید. تا حد امکان سعی کنید از مسیرهای پیاده روی حرکت کرده و از پیاده روی در میان بوته های کم ارتفاع و چمنزارهای بلند بپرهیزید. حتما سگ و حیوانات خانگی خود را با افسار داخل جنگل ببرید. برای جلوگیری از چسبیدن کنه روی پوست خود کافی است از دافع حشرات بر روی پوست خود استفاده کنید. والدین می توانند از دافع حشرات بر روی تمامی قسمت های پوست کودک خود به غیر از دست ها، دهان و چشم ها استفاده کنند. به خاطر داشته باشید که مواد دافع حشرات شیمیایی ممکن است سمی باشند، در نتیجه بهتر است طبق دستورالعمل های درج شده بر روی محصول از آن استفاده کنید. محصولات با پرمترین را بر روی لباس بمالید و یا لباس های آماده شده خریداری نکنید. می توانید برای پاشیدن دافع حشرات روی پوست خود از آب پاش استفاده کنید. بهتر است از رشد و تکثیر کنه ها در محل زندگی خود جلوگیری کنید. به عنوان مثال: لباس، بدن خود یا فرزند و حیوانات خانگی خود را برای وجود کنه بررسی کنید. اگر حیاط منزلتان چمن یا درخت دارید، به طور منظم با دستگاه چمنی چمن ها را کوتاه کرده یا برگ های ریخته از درختان را جمع کنید. اگر قصد انبار کردن الوار در منزل یا محل کارتان دارید، حتما آن ها را زیر نور خورشید قرار دهید تا از رشد کنه ها تا حد امکان جلوگیری شود. پس از بازگشت از سفر نواحی جنگلی یا چمنزارها بهتر است لباس های خود را به خوبی شسته و بدن حیوانات، کودک و خودتان را برای وجود احتمالی هر گونه کنه بر روی سطح پوست مورد بررسی قرار دهید. دقت کنید که اندازه کنه ها بسیار کوچک است و باید این کار را با دقت انجام دهید. کنه ها معمولا قبل از چسبیدن به سطح پوست چند ساعتی روی آن باقی خواهند ماند. در نتیجه دوش گرفتن در ساعات اولیه انتقال کنه، می تواند باعث از بین رفتن و شسته شدن کنه از سطح پوست شود. به خاطر این که یکبار دچار این بیماری شده و سپس درمان شده اید، دلیل نمی شود که دیگر تا آخر عمرتان ایمن بوده و مبتلا به لایم نخواهید شد. سعی کنید با استفاده از موچین کنه را از قسمت سر یا دهان اش گرفته و با دقت به سمت بیرون بکشید. بعد از برداشتن کنه نیز سعی کنید از الکل برای ضد عفونی محل گزش استفاده کنید. بسیاری از علایم و نشانه های بیماری لایم در بین بیماری های دیگر مشترک بوده و همین موضوع می تواند تشخیص این بیماری را با مشکلاتی همراه کند. علاوه بر این، کنه های ناقل بیماری لایم می توانند انتقال دهنده بیماری های عفونی دیگری نیز باشند. اگر هیچ ضایعه پوستی بر روی پوست تان به وجود نیامده باشد و چنین علامتی نداشته باشید، پزشک ممکن است درباره سابقه بیماری و پزشکی و سفر به مناطق گرم و جنگلی سوالاتی پرسیده و بدنتان را معاینه کند. آزمایشات نیز می توانند به شناسایی آنتی بادی های باکتریای کمک کرده و در نتیجه تشخیص این بیماری را تا حد زیادی آسان تر کنند. البته بلافاصله بعد از ابتلا به این بیماری نمی توان به نتیجه این آزمایش استناد کرد و حتما باید آزمایشات چند هفته پس از ابتلا به عفونت صورت گرفته باشد. زیرا بدن برای تولید آنتی بادی ها نیاز به زمان چند هفته ای خواهد داشت. این آزمایشات برای تشخیص و ت یید بیماری لایم شامل موارد زیر می شود: این آزمایش اغلب برای تشخیص بیماری لایم انجام شده و ELISA B . burgdorferi موجود در خون را تشخیص خواهد داد. اما از آنجا که گاهی اوقات نتیجه این آزمایش به اشتباه مثبت می شود، از آن به تنهایی برای تشخیص بیماری لایم استفاده نمی شود. در بعضی موارد آزمایش سنجش سیستم ایمنی مرتبط با آنزیم ممکن است در مراحل اولیه بیماری لایم منفی خواهد بود، اما ضایعات پوستی به وجود آمده و محل زندگی فرد خود بیانگر ابتلای فرد به بیماری لایم بوده و می توان بدون نیاز به آزمایشات بیشتر، بیماری را در مراحل اولیه آن تشخیص داد. اگر آزمایش ELISA B . burgdorferi معمولا از آنتی بیوتیک ها برای درمان بیماری لایم استفاده می شود. اما به طور کلی، هرچه تشخیص این بیماری سریع تر صورت گرفته و روند درمانی آغاز شود، درمان موثرتر و در نتیجه بهبودی سریع تر اتفاق خواهد افتاد. آنتی بیوتیک ها جزء درمان های استاندارد برای بیماری لایم در مراحل اولیه به حساب می آیند. این موارد درمانی معمولا شامل مصرف داکسی سایکلین برای بزرگسالان و کودکان بزرگتر از سال، آموکسی سیلین یا سفوروکسیم برای بزرگسالان، کودکان کوچکتر و زنان باردار یا شیرده می شود. معمولا برای درمان بیماری لایم مصرف یک دوره تا روزه آنتی بیوتیکی توصیه می شود، اما برخی از مطالعات نشان می دهند که دوره های تا روزه نیز می تواند به همان اندازه موثر باشد. اگر این بیماری سیستم مرکزی عصبی فرد را درگیر کرده باشد، پزشک ممکن است دوره درمان تا روزه با آنتی بیوتیک داخل وریدی را تجویز کند. این شیوه برای از بین بردن عفونت بسیار موثر بوده و بعد از مدت کوتاهی علایم از بین رفته و فرد بهبود خواهد یافت. البته مصرف آنتی بیوتیک های تزریقی می تواند عوارض جانبی مختلفی به دنبال داشته باشد: به عنوان مثال پایین آمدن شمارش گلبولهای سفید خون، اسهال خفیف تا شدید از جمله عوارض جانبی است که در نتیجه تزریق آنتی بیوتیک ممکن است برای فرد مبتلا پیش بیاید. تعداد کمی از افراد مبتلا حتی بعد از درمان هم شاهد بروز برخی از علایم و نشانه ها مانند درد عضلانی و خستگی خواهند بود. علت این علایم مداوم، معروف به سندرم بیماری پس از لایم ناشناخته است. حتی ادامه درمان آنتی بیوتیکی هم نتیجه ای نخواهد داشت. برخی از متخصصان معتقدند که افراد خاصی که به بیماری لایم مبتلا می شوند، مستعد ابتلا به پاسخ خود ایمنی بوده و همین منجر به بروز علایم این بیماری می شود. اما این موضوع ت یید نشده و نیاز به تحقیقات بیشتری دارد. آنتی بیوتیک ها تنها درمان اثبات شده برای بیماری لایم هستند. برخی از افرادی که علایم و نشانه های غیر قابل توضیح یا بیماری مزمن دارند ممکن است بر این باور باشند که مبتلا به بیماری لایم بوده و نیاز به هیچ تشخیصی در این مورد نخواهد بود. روش های درمانی جایگزین زیادی وجود دارد که افراد مبتلا به بیماری لایم یا افرادی که فکر می کنند مبتلا به بیماری لایم هستند، برای تسکین علایم خود به آن ها روی می آورند. مت سفانه، اثر این روش های درمانی با شواهد علمی اثبات یا آزمایش نشده اند. در بسیاری از موارد، همین شیوه های به ظاهر درمانی ممکن است مضر یا حتی کشنده باشند. در نتیجه اگر در حال انجام هرگونه روش درمانی جایگزین برای بیماری لایم هستید، ابتدا در این مورد با پزشک خود مشورت کنید. احتمالا بعد از بروز علایم این بیماری برای تشخیص به پزشک خانواده یا پزشک عمومی مراجعه خواهید کرد. پزشک عمومی بعد از تشخیص شما را به یک روماتولوژیست، متخصص بیماری های عفونی یا متخصصین دیگر ارجاع خواهد داد. از آن جایی که مدت زمان ملاقات با پزشک کوتاه است در نتیجه بهتر است نهایت استفاده را از این زمان کوتاه برده و جواب سوالات خود را بگیرید. با استفاده از اطلاعات زیر می توانید با آمادگی بیشتری در مطب پزشک حاضر شوید: بهتر است لیستی از تمام عوارض و زمان شروع آن ها تهیه کنید. از داروها، مکمل ها، ویتامین ها و میزان مصرف آن ها لیستی تهیه کرده و همراه خود داشته باشید. بهتر است لیستی از سوالات مد نظرتان آماده کرده و آن ها را از پزشک خود بپرسید. برای بیماری لایم می توانید از سوالات زیر استفاده کنید: بهترین درمان موجود چیست؟ آیا باید به متخصص مراجعه کنم؟ به چه آزمایشاتی برای تشخیص نیاز دارم؟ چه علتی باعث ایجاد علایم این بیماری می شود؟ غیر از این علت، علل احتمالی دیگر بروز این علایم چیست؟ آیا بروشور یا برگه پرینت شده در مورد بیماری لایم دارید؟ آیا به خاطر این بیماری باید موارد و محدودیت های خاصی را رعایت کنم؟ بیماری دیگری دارم. چگونه می توانم این بیماری ها را در کنار هم مدیریت کنم؟ برای کسب اطلاعات بیشتر مطالعه چه وب سایت هایی را پیشنهاد می کنید؟ روش اصلی که پیشنهاد می دهید کدام است و چه گزینه های درمانی دیگری وجود دارد؟ علایم تان تا چه حد شدید است؟ آیا به نظر می رسد که چیزی باعث بهبود علایم تان شود؟ آیا علایم تان دایمی است یا گهگاه به وجود آمده و از بین می رود؟ آیا به نظر می رسد که چیزی باعث بدتر شدن و شدت گرفتن علایم تان شود؟ منبع: |
شایعترین عارضه چشمی دیابت چیست؟ شایعترین عارضه چشمی دیابت رتینوپاتی دیابتی نام دارد. این اختلال بسیار شایع و برای بیمار ناراحت کننده هست. در این عارضه شایع بخاطر تاثیر دیابت بر اعصاب، گاهی چشم فرد نابینا می شود. رتینوپاتی دیابتی یا به قدری شایع است که حدود میلیون نفر بزرگسال در سراسر جهان به آن مبتلا هستند. احتمال ابتلای افراد مبتلا به دیابت نوع و به بیماری رتنوپاتی دیابتی بسیار بیشتر از دیگر افراد است. از آن جایی که دیابت، محرکی برای بروز رتینوپاتی دیابتی است. قند خون و فشار خون بالا از دلایل ابتلا به این بیماری خواهد بود. عوامل خطرناک دیگر شامل سطح غیر طبیعی لیپیدهای سرم و مصرف دخانیات است. درصد زیادی از افراد مبتلا به دیابت دارای فشار خون بالا و کلسترول کنترل نشده هستند که همین موارد احتمال ابتلا فرد به رتیوپلاتی دیابتی را افزایش می دهد. تقریبا همه افراد مبتلا به بیماری های کلیه ای پیشرفته دچار رتینوپاتی دیابتی هستند یا در آینده به آن مبتلا خواهند شد. با گذشت زمان، وجود قند خون بالا در داخل عروق می تواند باعث بسته شدن رگ های کوچک مسیول تغذیه شبکیه شده و در نتیجه خون کمتری به شبکیه برسد. در نهایت، چشم مجبور می شود تا برای ت مین خون مورد نیاز خود عروق جدیدی را به وجود آورد. اما این رگ های خونی تازه به وجود آمده به درستی عمل نکرده و ممکن است به سادگی مایعات داخل آن به بیرون نشت پیدا کند. به طور کلی دو نوع رتینوپاتی دیابتی وجود دارد: هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید این نوع از بیماری رتینوپاتی دیابتی شایع تر از انواع دیگر بوده و به آن رتینوپاتی دیابتی غیر پرولیفراتیو ( NPDR ) گفته می شود که در آن رگ های جدید خون به وجود نمی آید. زمانی که فردی به NPDR مبتلا شود، دیواره رگ های خونی شبکیه ضعیف شده و گاهی اوقات مایعات و خون از داخل رگ های کوچک به بیرون نشت پیدا کرده و وارد شبکیه چشم می شوند. همچنین، رگ های خونی شبکیه بزرگتر نیز شروع به گشاد شدن کرده و دارای قطر غیر طبیعی می شوند. رتینوپاتی دیابتی غیر پرولیفراتیو ممکن است دارای درجات مختلفی بوده و هر چقدر رگ های خونی بیشتر مسدود شوند، درجه بیماری شدیدتر شود. حتی ممکن است فیبرهای عصبی شبکیه شروع به متورم کردن شده و قسمت اصلی شبکیه (ماکولا) تبدیل به بیماری ورم ماکولار شود. بیماری ورم ماکولار نیاز به درمان خواهد داشت. این نوع از رتینوپاتی دیابتی بسیار شدید از نوع قبلی بوده و آن را به عنوان رتینوپاتی دیابتی پرولیفراتیو می شناسند. این نوع از رتینوپاتی دیابتی معمولا به رگ های خونی آسیب رسانده و باعث بسته شدن کامل آن ها خواهد شد. در نتیجه در شبکیه رگ های خونی غیر طبیعی و جدید به وجود می آید که احتمال نشت مایع و مواد ژله مانند از داخل آن ها زیاد بوده و ممکن است مرکز چشم (زجاجیه) را پر کنند. نهایتا ، بافت اسکار تحریک شده توسط رشد رگ های خونی جدید ممکن است باعث جدا شدن شبکیه از بخش پشتی چشم فرد شوند. اگر رگ های خونی جدید با جریان طبیعی مایعات داخل چشم تداخل داشته باشند، فشار داخل حدقه چشم افزایش پیدا خواهد کرد. در نتیجه افزایش فشار چشمی نیز عصب های چشمی ممکن است آسیب دیده و تصاویری که از چشم به مغز ارسال می شوند با مشکل روبرو شوند. در بسیاری از موارد رتینوپاتی دیابتی پرولیفراتیو ممکن است باعث ابتلای فرد به بیماری آب سیاه شود. معمولا بیماری رتینوپاتی دیابتی در مراحل اولیه باعث بروز هیچ گونه علایمی نخواهد شد. اما در مراحل پیشرفته تر فرد شاهد بروز علایم و نشانه های قابل توجهی خواهد بود. در بعضی از موارد تنها علامت قابل تشخیص بروز این بیماری از دست دادن ناگهانی و کامل بینایی فرد است. به طور کلی علایم و نشانه های بروز این بیماری شامل موارد زیر می شود: تاری دید نوسان قدرت بینایی نقض در تشخیص رنگ ها ضعف و اختلال در دید شب از دست دادن قسمت هایی از بینایی از دست دادن ناگهانی و کامل قدرت بینایی دیدن نقاط تاریک یا خالی در محدوده بینایی دیدن نقطه، دانه و خطوط شفاف شناور در محدوده دید رتینوپاتی دیابتی ( DR ) معمولا هر دو چشم فرد را درگیر خواهد کرد. مهم ترین نکته بعد از تشخیص این بیماری، اطمینان حاصل کردن از سلامت چشمی و کم بودن احتمال از دست دادن کامل بینایی است. تنها راهی که افراد دیابتی می توانند از بروز رتینوپاتی دیابتی جلوگیری کنند، انجام منظم معاینات چشمی توسط چشم پزشک متخصص است. هر شخصی که دچار دیابت باشد ممکن است به بیماری رتینوپاتی دیابتی مبتلا شود. البته احتمال ابتلا به این بیماری ممکن است در نتیجه موارد زیر افزایش پیدا کند: بارداری کلسترول بالا فشار خون بالا استعمال دخانیات و تنباکو کنترل و مدیریت ضعیف سطح قند خون آفریقایی آمریکایی، اسپانیایی یا بومی آمریکا بودن مدت زمان ابتلا به دیابت هر چقدر مدت زمان ابتلای فرد به دیابت بیشتر باشد، احتمال ابتلای او به بیماری رتینوپاتی دیابتی نیز بیشتر خواهد بود. ابتلا به رتینوپاتی دیابتی باعث به وجود آمدن رگ های خونی جدید و غیر طبیعی در قسمت شبکیه چشم می شوند. این رگ های خونی جدید ممکن است باعث بروز عوارض جانبی زیر شود: نابینایی خونریزی زجاجیه جدا شدن شبکیه گلوکوما (آب سیاه) همیشه نمی توان جلوی ابتلا به بیماری رتینوپاتی دیابتی را گرفت. با این حال می توان با معاینه منظم چشم ها، کنترل مناسب قند و فشار خون و تشخیص سریع مشکلات چشمی تا حد زیادی جلوی از دست دادن شدید قدرت بینایی را گرفت: سعی کنید رژیم غذایی سالمی داشته باشید و فعالیت های بدنی و ورزش را جزیی از کارهای روزانه خود بدانید. توصیه می شود که در هفته حداقل دقیقه فعالیت هوازی متوسط مثل پیاده روی داشته باشید. همچنین طبق تجویز پزشک از داروهای دیابت یا انسولین خود استفاده کنید. برای پیشگیری از رتینوپاتی دیابتی باید در طول روز چندین بار سطح قند خون را بررسی کرده و آن را یادداشت کنید. آزمایش هموگلوبین گلیکوزه شده یا آزمایش هموگلوبین AC میانگین سطح قند خون شما برای تا ماه قبل از انجام آزمایش را نشان خواهد داد. برای بیشتر افراد نتیجه آزمایش AC باید زیر درصد باشد. سعی کنید غذاهای سالم خورده و با ورزش کردن وزن اضافه خود را کاهش دهید. سیگار کشیدن احتمال بروز انواع عوارض جانبی دیابت مثل رتینوپاتی دیابت را افزایش می دهد در نتیجه بهتر است هر چه سریع تر مصرف آن ها را کنار بگذارید. به محض اینکه تغییر خاصی در قدرت بینایی تان اتفاق افتاده یا شاهد بروز لکه یا نقطه روی محدوده بینایی خود بودید، سریعا با پزشک تماس گرفته و برای ویزیت مراجعه کنید. بهترین راه برای تشخیص رتینوپاتی دیابتی معاینه کامل چشم و انجام آزمایش گشاد شدن مردمک چشم است. برای انجام این آزمایش، چند قطره برای گشاد شدن مردمک داخل چشم ریخته می شود تا پزشک بتواند راحت تر داخل چشم را معاینه کند. ریختن این خطره ها ممکن است باعث تاری دید بیماری شده و چندین ساعت اثر آن باقی بماند. اما بعد از مدتی دید فرد به حالت عادی خود باز خواهد گشت. در حین انجام آزمایش و معاینه، پزشک به دنبال موارد زیر خواهد بود: جدا شدن شبکیه چشم رگ های خونی غیر طبیعی رشد رگ های جدید یا به وجود آمدن بافت اسکار ناهنجاری های به وجود آمده در عصب های چشمی تورم، جمع شدن خون یا چربی در داخل شبکیه چشم خون ریزی در داخل بخش ژله ای و شفاف چشم (زجاجیه) که قسمت مرکزی چشم را پر کرده باشد علاوه بر این موارد، پزشک ممکن است برای تشخیص دقیق تر آزمایشات زیر را نیز انجام دهد: آزمایش بینایی سنجی وجود شواهدی بر بروز آب مروارید اندازه گیری میزان فشار چشمی برای بررسی احتمال ابتلا به بیماری گلوکوما یا آب سیاه بعد از گشاد شدن مردمک چشم، پزشک از داخل چشمان تان تصاویری تهیه خواهد کرد. سپس ماده رنگی به داخل رگ دست شما تزریق نموده و پس از به جریان افتادن رنگ در داخل رگ های خونی چشم، مجددا عکس های بیشتری از چشم خواهد گرفت. پزشک می تواند با استفاده از این تصاویر بسته شدن رگ های خونی داخل چشم، آسیب دیدگی یا هر گونه نشت مایعات و خون را در داخل چشم تشخیص دهد. ممکن است پزشک برای تشخیص دقیق تر، آزمایش مقطع نگاری همدوسی اپتیکی انجام دهد. این تصویر برداری کمک می کند تا تصاویر مقطعی از چشم گرفته شود. این تصاویر ضخامت شبکیه را نشان داده و می تواند به تشخیص نشت مایعات به داخل بافت شبکیه چشم کمک زیادی کند. بعد از درمان نیز می توان مجددا از آزمایش مقطع نگاری همدوسی اپتیکی برای نظارت بر اثر بخشی شیوه درمانی استفاده نمود. شیوه درمان این بیماری تا حد زیادی بستگی به نوع رتینوپاتی دیابتی و میزان شدت آن خواهد داشت. شیوه های درمان می تواند باعث کند شدن روند بیماری شده یا روند پیشرفت آن را به کلی متوقف سازد. اگر فرد به رتینوپاتی دیابتی غیر پرولیفراتیو که دارای سطح خفیف تا متوسطی است دچار شده باشد، ممکن است نیاز به درمان فوری و اورژانسی نداشته باشد. با این حال پزشک باید به طور منظم چشم های فرد را تحت نظر داشته باشد تا در صورت نیاز، سریعا تحت درمان قرار بگیرد. بهتر است برای شناخت راه های بهتر مدیریت بیماری دیابت با پزشک دیابت ( endocrinologist ) صحبت کنید. زمانی که رتینوپاتی دیابتی خفیف یا متوسط است، کنترل قند خون و فشار می تواند به کند شدن روند پیشرفت بیماری کمک زیادی کند. اگر مبتلا به رتینوپاتی دیابتی پرولیفراتیو یا ورم ماکولا شده اید، باید سریعا تحت درمان و جراحی قرار بگیرید. با توجه به مشکلات به خصوصی که برای چشم تان به وجود آمده می توان از شیوه های درمانی زیر برای برطرف کردن رتینوپاتی دیابتی استفاده کرد: این درمان با لیزر که به آن درمان لیزر فوکال نیز گفته می شود می تواند نشت خون و دیگر مایعات در داخل چشم را به کلی متوقف کرده یا سرعت آن را کند کند. در حین انجام این فرآیند، نشت مایعات از رگ های خونی غیر طبیعی به وسیله سوختگی با لیزر درمان خواهد شد. درمان لیزر فوکال معمولا در یک جلسه آن هم در مطب دکتر یا چشم پزشکی انجام خواهد گرفت. اگر به علت ورم ماکولا قبل از انجام عمل جراحی دچار تاری دید بوده اید، این درمان بینایی شما را به وضعیت قبلی خود باز نخواهد گرداند. این شیوه درمانی با لیزر نیز که به آن درمان scatter laser نیز گفته می شود، می تواند به جمع شدن رگ های خونی غیر طبیعی کمک کند. در حین این فرآیند، نواحی از شبکیه با استفاده از لیزر scattered تحت درمان قرار می گیرند. سوختگی های ناشی از این لیزر باعث کوچک و جمع شدن رگ های خونی جدید خواهد شد. این شیوه درمانی معمولا در مطب دکتر یا چشم پزشکی در طی یک یا دو جلسه انجام خواهد گرفت. البته ممکن است بعد از درمان با لیزر، دیدتان تا یک روز پس از انجام تار باشد. البته در بعضی از موارد ممکن است بخشی از دید جانبی یا دید شب فرد بعد از انجام عمل با مشکل روبرو شود. این فرایند با استفاده از برش های کوچکی که در داخل چشم ایجاد می شود، انجام خواهد گرفت. این برش ها به خارج کردن خون از بخش مرکزی چشم (زجاجیه) کمک خواهد کرد. این شیوه درمانی باید در مرکز جراحی یا بیمارستان انجام شود. برای انجام آن از بی حسی موضعی یا عمومی استفاده خواهد شد. پزشک ممکن است تجویز دارو به داخل زجاجیه چشم را پیشنهاد کند. این داروها که به آن مهار کننده رشد vascular endothelial ) VEGF ) گفته می شود می تواند رشد رگ های خونی جدید را متوقف کرده و به کلی جلوی ارسال پیام های دستوری برای ساخت رگ های خونی جدید را بگیرد. اغلب انجام عمل جراحی رشد و گسترش رتینوپاتی دیابتی را کند یا متوقف خواهد کرد اما این به معنی درمان این عارضه نیست. زیرا دیابت بیماری است که در تمام طول عمر همراه فرد بوده و ممکن است باعث آسیب دیدگی های شبکیه در آینده و از دست رفتن کامل بینایی فرد شود. حتی بعد از درمان رتینوپاتی دیابتی، باید برای معاینات منظم چشم به پزشک مراجعه کنید. زیرا در بعضی مراحل ممکن است نیاز به درمان داشته باشید. انجمن دیابت آمریکا ( ADA ) به هر فرد دیابتی بالای سال مبتلا به دیابت نوع توصیه می کند تا اولین معاینه چشم خود را تا نهایتا سال بعد از تشخیص دیابت انجام دهد. اگر مبتلا به دیابت نوع هستید، انجمن دیابت آمریکا ( ADA ) توصیه کرده است که بهتر است اولین معاینه چشمی بلافاصله بعد از تشخیص این بیماری صورت گیرد زیرا ممکن است تا مدت ها مبتلا به این بیماری بوده ولی اطلاعی از آن نداشته باشید. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد بیماری رتینوپاتی دیابتی، بهتر است سوالات زیر را از پزشک معالج بپرسید: این عارضه موقتی است یا دایمی؟ آیا نیاز به انجام آزمایش خاصی دارم؟ دیابت چه ت ثیری بر بینایی ام خواهد داشت؟ چه راه های درمانی وجود داشته و شما کدام را پیشنهاد می کنید؟ اگر قند خون خود را کنترل کنم، علایم به وجود آمده در چشم هایم برطرف خواهد شد؟ برای حفاظت از چشم هایم چه کارهایی باید انجام دهم و قند خون ام روی چه عددی باشد؟ به بیماری های دیگری مبتلا هستم. چگونه می توانم این بیماری ها را در کنار هم مدیریت کنم؟ احتمالا پزشک در حین ویزیت و معاینه سوالات زیر را از شما خواهد پرسید. در نتیجه بهتر است آمادگی پاسخ دادن به آن ها را داشته باشید: آیا در گذشته عمل جراحی چشم داشته اید؟ چه مدت زمان است که دچار این علایم شده اید؟ به طور کلی، چه میزان در کنترل دیابت خود موفق بوده اید؟ آیا دچار بیماری های دیگری مثل فشار خون یا کلسترول بالا هستید؟ آخرین دفعه ای که آزمایش هموگلوبین AC انجام داده اید چه زمانی بوده است؟ آیا دچار علایمی مثل تاری دید شده یا در محدوده دید خود نقطه و خطوط شفاف می بینید؟ منابع: |
سردردهای خوشه ای چندین بار در روز رخ می دهند. آنها به طور ناگهانی شروع می شوند، برای مدت زمان محدودی ادامه می یابند و می توانند بسیار دردناک باشند. حملات به صورت دوره ای رخ می دهند. یک دوره حملات منظم که به عنوان یک دوره خوشه ای شناخته می شود می تواند به مدت چند روز، چند هفته و یا حتی چند ماه ادامه داشته باشد. به دنبال آن دوره های بهبودی وجود دارد که در این مدت هیچ سردردی رخ نمی دهد. سردردهای خوشه ای بیماری شایعی به شمار نمی رود. از هر نفر تنها نفر به این عارضه مبتلا می شود. از هر مورد ابتلا مورد مربوط به مردان است و بیشتر این افراد سیگاری هستند. این عارضه معمولا پس از سالگی شروع می شود. یک سردرد خوشه ای اغلب به طور ناگهانی ظاهر می شود، حدود یک ساعت طول می کشد و سپس به طور ناگهانی ناپدید می شود. در طول حمله یا دوره خوشه ای سردردها به طور مرتب تکرار می شوند. در طول دوره بهبودی هیچ گونه دردی رخ نمی هد. سردردهای خوشه ای به طور معمول در یک طرف سر و ناحیه اطراف چشم احساس می شود. سردردهای خوشه ای معمولا فقط یک طرف سر را درگیر می کنند. علایم آن شامل درد شدیدی است که به سرعت و معمولا بدون هیچ پیش زمینه ای آغاز می شود. درد ممکن است گاهی ضربان دار یا مداوم باشد. همچنین درد اغلب مانند یک سوزش در سر احساس می شود. سردرد خوشه ای معمولا در پشت و اطراف حدقه چشم رخ می دهد. ولی ممکن است به پیشانی، شقیقه، بینی، گونه و فک همان سمت نیز انتشار یابد. پوست سر ممکن است حساس شود و گاهی ممکن است در شقیقه ها فرد ضربه هایی را احساس کند. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید علایم دیگر سردردهای خوشه ای، عبارتند از: بی قراری رنگ پریدگی گرمی و تعریق صورت افتادگی پلک در همان چشم گرفتگی یا آبریزش بینی در طرف درد قرمزی، تورم و آبریزش چشم درطرف درد کوچک شدن مردمک چشم در طرف درد این درد می تواند فرد را در طول شب از خواب بیدار کند و ممکن است هر شب در یک زمان مشخص رخ دهد. فرد در طول دوره های درد نمی تواند برای مدت طولانی بی حرکت بماند. اغلب این افراد در هنگام بروز حمله خود را به عقب و جلو تکان می دهند. هر سردرد خوشه ای می تواند از دقیقه تا چند ساعت ادامه داشته باشد اما معمولا بیش از یک ساعت به طول نمی کشد. در یک فرد مبتلا ممکن است هر روز یک تا سه حمله خوشه ای را تجربه کند. پس از حمله درد از بین می رود، اما شاید فرد احساس خستگی زیادی کند. علت ابتلا به سردردهای خوشه ای همچنان نامشخص است. تحقیقات نشان داده است که در هنگام حمله فعالیت هیپوتالاموس افزایش می یابد. هیپوتالاموس، بخشی از مغز است که دمای بدن، گرسنگی و تشنگی را کنترل می کند. احتمالا این ناحیه از مغز مواد شیمیایی آزاد کرده که باعث انبساط رگ های خونی شده و در نتیجه جریان خون بیشتری به مغز می رسد. این مساله در نهایت باعث ابتلا به سردردهای شدید می شود. اینکه چرا این اتفاق رخ می دهد همچنان نامعلوم است اما محرکاتی مانند مصرف الکل، افزایش ناگهانی دما و یا ورزش در هوای گرم می تواند باعث بروز این حملات شود. ماهیت دوره ای سردردهای خوشه ای نشان می دهد که اختلال در ساعت بیولوژیک بدن می تواند در وقوع حملات نقش داشته باشد. محققان دریافته اند افرادی که سردردهای خوشه ای دارند غالبا در هنگام حمله دارای عدم تعادل هورمون های ملاتونین و کورتیزول هستند. سردردهای خوشه ای ربطی به عوامل تحریک کننده مانند غذاها، استرس و تغییرات هورمونی ندارد. فقط مصرف الکل می تواند محرک باشد. مصرف الکل فقط در صورتی که فرد در فواصل دوره خوشه ای قرار داشته باشد به عنوان عامل تحریک کننده عمل می کند. ممکن است بین سردردهای خوشه ای و مصرف برخی داروها مانند داروهای بیماری های قلبی ارتباط وجود داشته باشد. تغییرات شدید دما، می تواند باعث ایجاد شروع حملات سردرد شود. تغییر دما اغلب با افزایش سریع دمای بدن همراه است. یک دوره سردرد خوشه ای معمولا از تا هفته طول می کشد. آنها اغلب در لحظات تقویمی مشابهی شروع می شوند و به خصوص می توانند به صورت فصلی مثلا در هر بهار یا پاییز اتفاق بیفتند. یک سری از سردردهای طاقت فرسا به طور معمول از هفته تا ماه طول می کشند اگرچه در موارد نادر ممکن است به مدت یک سال هم ادامه پیدا کنند. در این شرایط، معمولا پس از تحمل دوره درد تا ماه فرد بهبود می یابد. سپس سردردها به صورت دوره ای دوباره تکرار می شوند. دوره خوشه می تواند برای چندین ماه، یک سال یا حتی بیشتر ادامه داشته باشد. دوره های بهبودی کوتاه بوده و ممکن است کمتر از یک ماه طول بکشد. در طول یک دوره سردرد خوشه ای بیمار احتمال دارد علایم زیر را تجربه کنید: سردردها روزی چند بار رخ می دهد. احتمال وقوع حملات در شب بیشتر است. حملات هر روز تقریبا در یک زمان یکسان اتفاق میفتند. یک دوره حمله از دقیقه تا ساعت طول می کشد. از میان مهمترین عوامل خطر برای سردردهای خوشه ای می توان به موارد زیر اشاره کرد: به نظر می رسد الکل در طول یک دوره سردرد خوشه ای عامل اصلی تحریک کننده باشد اما در طول بهبودی تاثیری در شروع درد ندارد. بیشتر سردردهای خوشه ای پس از سالگی شروع می شود. حدود درصد افراد مبتلا به سردردهای خوشه ای مردان هستند. بیشتر مردانی که سردرد خوشه ای دارند، سیگاری هستند. میزان ابتلا به سردردهای خوشه ای در میان نژاد آفریقایی دو برابر بیشتر است. اگر یکی از اعضای نزدیک خانواده سردردهای خوشه ای داشته باشد احتمال ابتلا به آن در میان دیگر اعضای خانواده بیشتر است. کسی که مرتبا سردرد دارد باید به پزشک مراجعه کند. درمان اغلب می تواند علایم را تسکین دهد و لازم است که علل زمینه ای احتمالی توسط پزشک رد و یا تایید شود. سردرد های خوشه ای و میگرن هر دو از انواع شدید سردرد به شمار می روند اما ماهیت و روند درمان آنها با هم فرق دارد. فرد مبتلا به میگرن فرد اغلب دچار هاله بینی یا دیگر اختلالات بینایی از جمله رویت لکه های نورانی یا خطوط زیگزاگ می شود. میگرن می تواند تا ساعت طول بکشد. معمولا همراه با حالت تهوع، استفراغ و حساسیت به نور است. سردرد خوشه ای بر خلاف میگرن به طور ناگهانی شروع می شود و پایان می یابد و مدت زمان کوتاه تری طول می کشد. این حملات درد غالبا با ریزش اشک چشم و گرفتگی و آبریزش بینی همراه است. به طور معمول فقط یک طرف سر را درگیر می کند و چشمی که در طرف درد قرار دارد دچار آبریزش می شود. فرد مبتلا به میگرن در هنگام حمله ترجیح می دهد دراز بکشد اما در افراد مبتلا به سردردهای خوشه ای دراز کشیدن درد را بدتر می کند. هیچ درمانی برای سردردهای خوشه ای وجود ندارد اما روش های درمانی از جمله اکسیژن درمانی می تواند به کاهش و شدت حملات کمک کند. هدف از درمان این است که برخی از علایم را تسکین دهد. دوره های سردرد را کوتاه کرده و دفعات آنها را کاهش دهد. مسکن های بدون نسخه مانند آسپیرین یا ایبوپروفن معمولا در تسکین سردردهای خوشه ای موثر واقع نمی شوند زیرا درد به سرعت شروع شده و خیلی زود پایان می یابد. به طوری که با شروع تاثیر دارو در بدن سردرد احتمالا از بین رفته است. درمان هایی که می توانند تسکین فوری بر روی این سردرد داشته باشند، عبارتند از: لیدوکایین (زیلوکایین) یک درمان موثر برای سردردهای خوشه ای است. تنفس اکسیژن از طریق ماسک با سرعت تا لیتر در دقیقه ممکن است در عرض دقیقه باعث تسکین قابل توجه درد شود. اکسیژن درمانی فقط ممکن است علایم را به تعویق بیندازد، نه اینکه باعث درمان و برطرف شدن کلی عارضه شود. این داروها می تواند میگرن را درمان کرده و سردردهای خوشه ای را به سرعت تسکین دهد. برخی از اسپری بینی فقط برای بعضی از بیماران موثر است. دوز بزرگسالان یک تزریق میلی گرمی است. در یک بازه زمانی ساعته و حداقل با فاصله یک ساعت می توان دو تزریق انجام داد. افراد مبتلا به فشار خون بالا کنترل نشده یا بیماری ایسکمیک قلب نباید این دارو را مصرف کنند. چنانچه درمان های دارویی موثر واقع نشده و یا فرد تحمل داروها را نداشته باشد از روش جراحی به عنوان آخرین گزینه درمان استفاده خواهد شد. با این حال روش جراحی به ندرت مورد استفاده قرار می گیرد. عمل جراحی فقط یکبار انجام می شود و برای کسانی مناسب است که فقط در یک طرف سر احساس درد دارند. در این شرایط جراح بخشی از عصب سه قلو که به قسمت پشت و اطراف چشم متصل است را برش می دهد. در این روش احتمال خطر صدمه به چشم وجود دارد. گلیسرول به اعصاب صورت تزریق می شود. این روش درمانی نسبت به سایر روش های جراحی مطمین تر است. بیشتر افراد مبتلا به سردردهای خوشه ای از داروهای کوتاه و یا طولانی مدت استفاده می کنند. با پایان هر دوره از دردهای خوشه ای درمان های کوتاه مدت متوقف می شود اما ممکن است درمان های طولانی مدت زیر نظر پزشک ادامه یابد. این داروها قبل از استفاده از داروهای طولانی مدت مصرف می شوند. استروییدها التهاب را سرکوب می کنند. آنها یک داروی پیشگیرانه و سریع هستند و می توانند به کسانی که به تازگی به این عارضه مبتلا شده اند یا کسانی که دوره های طولانی بهبودی و دوره های خوشه ای کوتاه تری دارند، کمک کنند. با تزریق ماده بی حس کننده می توان این عصب را که در پشت سر قرار دارد، بی حس کرد. در نتیجه، گیرنده های درد که در امتداد مسیر عصبی حرکت می کنند، مسدود می شوند. این درمان پیشگیرانه و موقتی بوده و به محض شروع درمان طولانی مدت مصرف آن متوقف می شود. داروهای طولانی مدت در طول دوره دردهای خوشه مصرف می شوند. برخی از افراد ممکن است به بیش از یک داروی طولانی مدت نیاز داشته باشند. این داروها در دوره خوشه ای مصرف می شوند و سپس دوز مصرفی به تدریج کاهش می یابد، اگرچه ممکن است برخی از افراد به مدت طولانی از آنها استفاده کنند. عوارض جانبی شامل یبوست، حالت تهوع، خستگی، تورم مچ پا، افت فشار خون و سرگیجه است. این دارو که برای درمان اختلال دوقطبی استفاده می شود. همچنین در جلوگیری از سردردهای خوشه ای مزمن نیز موثر است. عوارض جانبی مصرف آن، شامل افزایش ادرار، اسهال و تب و لرز است. شدت عوارض جانبی معمولا با دوز مصرفی مرتبط است که پزشک می تواند آن را تغییر دهد. این دارو ها برای درمان های طولانی مدت سردردهای خوشه ای کاربرد دارند. منبع: |
رژیم غذایی کاهش خطر آلزایمر چیست؟ چه غذاهایی می توانند نوید امید بخشی برای افرادی باشند که سابقه خانوادگی خود ابتلای به آلزایمر را دارند. بیماری آلزایمر، یکی از شایع ترین دلایل زوال عقل است. متاسفانه این بیماری، معمولا به آرامی شروع می شود و با گذشت زمان اوج می گیرد. این بیماری نوعی اختلال پیشرونده است که باعث مرگ سلول های مغزی می شود. بیماری آلزایمر، شایع ترین علت زوال عقل است که با کاهش مداوم در تفکر، مهارت های رفتاری و اجتماعی توانایی فرد را مختل می کند. با پیشرفت این بیماری، فرد دچار اختلال شدید حافظه می شود و توانایی انجام کارهای روزمره خودش را از دست می دهد. داروهای فعلی بیماری ممکن است به طور موقت علایم را بهبود ببخشند یا سرعت پیشرفت بیماری را کندتر کنند. این روش های درمانی گاهی اوقات به مبتلایان آلزایمر کمک می کند تا عملکرد خود را به حداکثر برسانند و استقلال خود را برای مدتی حفظ کنند. هیچ درمان قطعی برای بیماری آلزایمر وجود ندارد. در مراحل پیشرفته بیماری، عوارض ناشی از از دست دادن عملکرد شدید مغز مانند کم آبی، سوء تغذیه یا عفونت منجر به مرگ بیمار می شود. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید محققان نقش دو پروتیین را در بررسی علت آلزایمر شناسایی کرده اند: بتا - آمیلویید قطعه باقیمانده از یک پروتیین بزرگتر است. پروتیین های تاو در نقل و انتقالات مواد مغذی و سایر مواد ضروری دستگاه عصبی نقش مهمی دارند. در بیماری آلزایمر، پروتیین های تاو تغییر شکل داده و ساختارهایی به نام تنگل های عصبی فیبریدی تشکیل می دهند و باعث مختل شدن سیستم عصبی می شوند. آنها برای سلول های عصبی سمی هستند. زغال اخته، سرشار از آنتی اکسیدان است. آنتی اکسیدان می تواند مغز را از آسیب رادیکال های آزاد محافظت کند. آنتی اکسیدان ها همچنین بدن را در برابر ترکیبات مضر که ممکن است باعث بیماری هایی مانند آلزایمر، مولتیپل اسکلروزیس و پارکینسون شوند، محافظت می کنند. همچنین، فیتوشیمیایی ها، آنتوسیانین ها و پروانتوسیانیدین موجود در زغال اخته نقش محافظت کننده بر روی سیستم عصبی بدن دارند. شما می توانید در هر ساعت از شب از زغال اخته و انواع توت ها به عنوان یک میان وعده کامل لذت ببرید. حتی از آنها در سالاد میوه، غلات یا آبمیوه ها استفاده کنید. سبزیجات با برگ سبز مانند کلم پیچ، به حفظ قدرت ذهنی کمک می کند. حتی خطر ابتلا به آلزایمر را کاهش می دهند. کلم پیچ، منبع غنی ویتامین B است که برای سلامتی شناختی از اهمیت بسیاری برخوردار است. بررسی ها نشان می دهد ویتامین K موجود در کلم و سایر سبزیجات با برگ سبز می تواند سلامت روان در افراد را بهبود ببخشد. طبق بررسی های صورت گرفته، اضافه کردن این سبزیجات به رژیم غذایی می تواند به بهبود حافظه کمک کند. خوردن به اندازه تا وعده کلم یا سایر سبزیجات برگ سبز در روز می تواند در جلوگیری از آلزایمر مفید باشد. وقتی صحبت از غذاهای سرشار از آنتی اکسیدان برای بهبود قدرت مغز می شود، قطعا باید چای سبز را در این لیست قرار داد. ماهیت آنتی اکسیدانی چای سبز می تواند از سلامت و عملکرد مناسب رگ های خونی در مغز حمایت کند. همچنین، نوشیدن چای سبز ممکن است احتمال بروز آلزایمر و پارکینسون، دو اختلال رایج عصبی را کاهش دهد. روزانه تا فنجان چای سبز بنوشید تا از سلامت طولانی مدت مغز شما محافظت شود. یکی از ادویه های محبوب که می تواند از بروز لخته های خونی در مغز جلوگیری کند و باعث کاهش التهاب مغزی شود، دارچین است. دارچین در پیشگیری و همچنین ت خیر در بروز علایم آلزایمر موثر است. حتی می تواند جریان خون در مغز را بهبود ببخشد. استنشاق رایحه آن می تواند وضعیت حافظه فرد را بهبود بخشد و عملکرد مغز مربوط به توجه، حافظه و سرعت بینایی حرکتی را بهتر کند بنابراین روزانه یک فنجان چای دارچین بنوشید و همچنین پودر دارچین را روی نان تست، غلات، جو دوسر، محصولات پخته شده، سالاد میوه و اسموتی بپاشید و میل کنید. ماهی های آب سرد مانند سالمون می توانند به سلامت و بهبود عملکرد مغز شما کمک کنند. همچنین خطر بروز مشکلات مغزی مرتبط با سن را کاهش می دهند. اسیدهای چرب امگا موجود در ماهی قزل آلا، نقش عمده ای در محافظت از مغز در برابر آلزایمر و سایر اشکال زوال عقل دارند. اسید دکوزهگزانوییک ( DHA ) ، نوعی اسید چرب امگا که ممکن است به پیشگیری از پیشرفت آلزایمر موثر باشد. همچنین این اسید می تواند از رشد دو ضایعه مغزی که از ویژگی های بارز آلزایمر است جلوگیری کند. DHA می تواند میزان تجمع تاو را کاهش دهد. تاو پروتیینی است که منجر به ایجاد لکه های عصبی فیبریدی می شود. برای کاهش خطر ابتلا به آلزایمر، مصرف وعده ماهی قزل آلا در هفته می تواند تاثیر زیادی داشته باشد. زردچوبه حاوی ترکیبی به نام کورکومین است. کورکومین دارای خواص آنتی اکسیدانی و ضد التهابی است که برای سلامت مغز مفید می باشد. خاصیت ضد التهابی زردچوبه می تواند از التهاب مغز جلوگیری کند که بنظر می رسد یکی از دلایل اصلی بروز اختلالات شناختی مانند بیماری آلزایمر است. روزانه یک لیوان شیر زردچوبه بنوشید و همچنین در پخت و پز خود از زردچوبه نیز استفاده کنید تا مغز شما سالها سالم باقی بماند. روغن زیتون بکر حاوی یک عنصر فنولیک به نام اولیوکان تال است. اولیوکان تال به تقویت پروتیین ها و آنزیم های کلیدی کمک می کند تا پلاک های آمیلوییدی تجزیه شوند و از تجمع آنها جلوگیری شود. روغن زیتون فوق العاده بکر می تواند یادگیری، تمرکز و عوارض آسیب های احتمالی در مغز را بهبود بخشد. از روغن زیتون فوق العاده بکر در پخت و پز و به عنوان ماده ای در سس ها استفاده کنید تا مغز و حافظه شما تقویت شود. درست مانند روغن زیتون، روغن نارگیل نیز در کاهش خطر زوال عقل و همچنین آلزایمر مفید است. تری گلیسیریدهای موجود در روغن نارگیل باعث افزایش سطح خون بدن و بهبود عملکرد شناختی می شود. روغن نارگیل اثرات بتا آمیلویید را بر سلول های عصبی قشر مغز کاهش می دهد. پپتیدهای آمیلویید بتا با بیماری های عصبی مرتبط هستند. مصرف روزانه قاشق غذاخوری روغن نارگیل بکر باعث بهبود عملکرد و حافظه شناختی در افراد در هر سنی از جمله سالمندان می شود. کلم بروکلی، منبع غنی از فولات و ویتامین C C B موجود در آن، نقش اساسی در بهبود سلامت ذهنی و حافظه دارند. کلم بروکلی می تواند اثرات خستگی ذهنی و افسردگی را تسکین بخشد. خوردن فنجان کلم بروکلی دو یا سه بار در هفته می تواند احتمال ابتلا به زوال عقل و آلزایمر را کاهش دهد. به دلیل خاصیت ضد التهابی و آنتی اکسیدانی موجود در گردو، این آجیل ممکن است به کاهش خطر، ت خیر در شروع، کاهش سرعت پیشرفت یا حتی جلوگیری از بیماری آلزایمر کمک کند. مصرف گردو از مغز در برابر پروتیین بتا آمیلویید محافظت می کند. بتا آمیلویید پروتیینی است که اغلب در مغز افراد مبتلا به آلزایمر دیده می شود. بعلاوه، گردو منبع خوبی از روی می باشد. روی، ماده معدنی است که می تواند سلول های مغزی را از آسیب رادیکال های آزاد محافظت کند. شواهد نشان می دهد که یک رژیم غذایی غنی از میوه، سبزیجات و غلات و گوشت قرمز و قند کم می تواند به کاهش خطرات زوال عقل کمک کند. بهترین راه برای کاهش خطر ابتلا به زوال عقل تطبیق جنبه های مختلف سبک زندگی شما، از جمله خوردن برخی غذاها، ورزش منظم، عدم استعمال سیگار و حفظ فشار خون و سطح کلسترول طبیعی است. خوردن رژیم غذایی به سبک مدیترانه ای می تواند خطر بروز مشکلات حافظه و تفکر و ابتلا به برخی از انواع زوال عقل را کاهش دهد. رژیم های غذایی مدیترانه ای به طور سنتی دارای میوه ها، سبزیجات، حبوبات و غلات زیاد، با مصرف متوسط ماهی روغنی و لبنیات و گوشت، قند و چربی اشباع کم است. بیشترین چربی در این نوع رژیم ها روغن زیتون است. این نوع رژیم غذایی با کاهش سطح سکته مغزی، دیابت نوع ، بیماری های قلبی عروقی و مرگ ناشی از هر علتی همراه است. آنها همچنین نشان داده اند که رعایت دقیق رژیم غذایی ممکن است با کاهش اختلال حافظه همراه باشد. |
علایم هشدار دهنده فیبروم کدامند؟ شایع ترین علایم هشدار دهنده فیبروم رحمی می توان به درد لگن و خونریزی طولانی مدت اشاره کرد اما علاوه بر آن، داشتن فیبروم با برخی علایم دیگر همراه است که ما در این مقاله سعی کردیم این موارد را بررسی کنیم. فیبروم، رشد خوش خیم و غیر سرطانی است که در رحم یا اطراف آن رخ می دهد. همچنین در اصطلاحات پزشکی به عنوان لیومیوم یا میوم شناخته می شود. یک زن ممکن است یک یا چند فیبروم داشته باشد. فیبروم ها می توانند کم حجم یا بزرگ باشند. با این حال، در بیشتر موارد، تمایل به رشد دارند. علل فیبروم نسبتا ناشناخته باقی مانده، گرچه بیشتر ژنتیکی است. زنان چاق بیشتر از زنان سالم دچار فیبروم می شوند. از آنجایی که فیبروم ها با هورمون های تولید مثل یعنی استروژن و پروژسترون رشد می کنند، به احتمال زیاد در طول سال های باروری ایجاد می شوند. خطر ابتلا به فیبروم با افزایش سن در طی سال های باروری افزایش می یابد. از آنجا که فیبروم ها تمایل به عود و بازگشت دوباه دارند، پزشکان معمولا برای مقابله با رشد فیبروم برای یک زندگی بدون دردسر و پس از یایسگی، عمل برداشتن رحم را پیشنهاد می کنند. فیبروم ها اگرچه خطرناک و جدی نبوده، اما بسیار ناخوشایند هستند و بر کیفیت کلی زندگی زنان ت ثیر منفی می گذارند. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید برخی از شایع ترین علایم هشدار دهنده ابتلا به فیبروم رحمی در زنان، عبارتند از: اگر دچار خونریزی غیر عادی قاعدگی شدید، یا اگر پریودهای شما بیش از یا روز طول بکشد، ممکن است فیبروم داشته باشید. بسیاری از زنان جریان خون شدید و گاه به گاه را نادیده می گیرند یا به راحتی متوجه آن نمی شوند. اگر متوجه شدید که در طول روز مجبور هستید که بیش از حد از نوار بهداشتی استفاده کنید به احتمال زیاد فیبروم دارید. همچنین ممکن است متوجه لخته شدن خون در دوران قاعدگی خود شوید. در صورت مشاهده هرگونه ناهنجاری در چرخه قاعدگی با پزشک خود مشورت کنید. اگر مرتبا در ناحیه لگن خارج از چرخه قاعدگی خود احساس درد می کنید، این می تواند نشان دهنده رشد فیبروم باشد. فیبروم های بزرگ به مناطق اطراف فشار وارد می کنند. گاهی اوقات فیبروم بسیار نزدیک به لگن رشد می کند، در این صورت به محل قرارگیری خود، فشار وارد می کند و باعث درد می شود. بنابراین، اگر اغلب بدون دلیل، بخصوص خارج از چرخه قاعدگی، متوجه درد ناحیه لگن می شوید، با یک متخصص زنان مشورت کنید. مثانه در مجاورت رحم قرار دارد. وقتی فیبروم های متعدد و بزرگ خارج از رحم رشد می کنند، فشار زیادی به اندام های مجاور از جمله مثانه وارد می کنند و باعث ادرار مکرر و اغلب دردناک می شود. این فشار بر روی مثانه هنگام خوابیدن بیشتر است. بنابراین، نیاز به ادرار به خصوص در شب با رشد فیبروم افزایش می یابد. از دست دادن کنترل مثانه نیز از علایم رشد فیبروم است. بنابراین، اگر از این علایم دستگاه ادراری تحتانی رنج می برید، هرچه زودتر با یک متخصص زنان مشورت کنید. وجود فیبروم های بزرگ در رحم و اطراف آن می تواند رابطه زناشویی را برای یک زن بسیار دردناک کند. هنگامی که فیبروم ها در اطراف دستگاه واژن یا دهانه رحم ایجاد شوند ممکن است خانم ها درد حادی را هنگام رابطه جنسی تجربه کنند. فیبرویید ممکن است فشار بر روی دهانه رحم اعمال کند و در طول مقاربت باعث تحریک و درد و خونریزی خفیف شود. طبق بررسی های صورت گرفته فیبروم هایی که در قسمت بالای رحم ایجاد می شوند، بیشتر از سایر انواع فیبروم ها با درد هنگام مقاربت همراه هستند. فیبروم های متعدد و بزرگ که خارج از رحم رشد می کنند، می توانند شکم را متورم یا بزرگتر نشان دهند. از آنجا که افراد به احتمال زیاد شکم بزرگ را با افزایش وزن مرتبط می دانند اغلب فیبروم را نادیده می گیرند. اگر متوجه شده اید که شکم شما بزرگ شده بهتر است قبل از اینکه رژیم غذایی خود را مقصر بدانید با متخصص زنان مشورت کنید. شاید از خود بپرسید که چگونه رشد فیبروم باعث ایجاد درد در کمر می شود؟ اندازه و موقعیت فیبروییدها در هر قسمت از بدن با سایر قسمت ها فرق دارد. اندازه فیبروم متفاوت است و برخی از آنها بیش از حد بزرگ و سنگین هستند. بعلاوه، چنین فیبروم های بزرگ و حجیم اغلب در سطح پایین و پشت رحم قرار می گیرند. در این شرایط، کمرتان دچار فشار شده و درد اتفاق میفتد. اگرچه تعدادی از دلایل می تواند در بروز کمردرد نقش داشته باشد، اما اگر به طور مکرر و بخصوص با سایر علایم این وضعیت را تجربه می کنید، ممکن است علایم رشد فیبروم باشد. فیبروم زیر مخاط یا آندومتر، نادرترین نوع فیبروم است. آنها در زیر عضلات پوششی رحم و به سمت آندومتر رشد می کنند. فیبروم های بزرگ زیر مخاط، لوله های رحمی را مسدود کرده و عبور تخمک ها از تخمدان ها به رحم را با مشکل مواجه می کنند. در حالی که مطالعات ارتباط بین سایر فیبروم ها و ناباروری را نشان نداده است. اما ثابت شده که فیبروییدهای زیر مخاطی باعث ناباروری و کاهش شیوع بارداری می شوند. اگر با مشکل ناباروری روبرو شده اید، برای بررسی احتمال وجود فیبروم، با متخصص زنان خود مشورت کنید. فیبروم زیر مخاط (بیرون آمده از پوشش رحم) و فیبروم داخل رحمی (واقع در داخل حفره رحم) اغلب می تواند منجر به سقط شود. هنگامی که تخمک بارور از طریق لوله های رحمی عبور می کند و در حفره رحم قرار می گیرد، یک فیبروم زیر مخاط ممکن است مانع رسیدن خون به جنین شود. فیبروم می تواند باعث ایجاد التهاب در پوشش داخلی مخاط رحم شده و رشد مناسب جنین را مختل کند. هر دوی این عوامل می توانند منجر به سقط جنین شوند. اگر سقط جنین مکرر داشته اید، برای رشد احتمالی فیبروم به پزشک مراجعه نمایید. فیبروییدهای ساب سروز به مواردی گفته می شود که در سطح خارجی دیواره رحم رشد می کنند. فیبروم های بزرگ ساب سروز باعث فشار بر روده شده و عملکرد طبیعی آن را مختل می کنند و باعث یبوست می شوند. همچنین ممکن است درد رکتوم را ایجاد کنند. به دلایل مختلف یبوست ایجاد می شود. با این حال، اگر به طور مرتب از یبوست رنج می برید و علایم دیگری از فیبروم را در کنار آن مشاهده می کنید، با یک متخصص زنان تماس بگیرید. فیبروم های ساب سروز ممکن است به اعصاب نخاعی فشار وارد کنند. از آنجا که اعصاب نخاعی ارتباط مستقیمی با پاها دارد، این فشار می تواند باعث درد پا و ران شود. درد پا نیز می تواند به دلایل زیادی ایجاد شود. با این حال، اگر به طور مرتب درد پا همراه با سایر علایم فیبروم دارید، برای بررسی احتمال فیبروم، با پزشک مشورت نمایید. فیبروم ممکن است با گذشت زمان رشد کند که اغلب با شدید تر شدن علایم مشخص می شود. فیبروم هایی که علایم ایجاد نمی کنند نیازی به درمان ندارند. فیبروم ها رشد عضله رحم و بافت همبند هستند و همزمان با رشد پاره نمی شوند اما می توانند خونریزی قاعدگی را بدتر کنند، به ویژه اگر در نزدیکی یا در داخل پوشش داخلی رحم قرار داشته باشند. فیبروم رشد خوش خیم بافت رحم است و نشانه ای از سرطان رحم نیست. اما ممکن است با سارکوم و تومورهای سرطانی اشتباه گرفته شوند. سارکوم های رحمی از سرطان های غیرمعمول هستند. افراد بالای سال یا کسانی که در حال استفاده از تاموکسیفن هستند یا تحت اشعه و پرتودرمانی لگن قرار گرفته اند، به طور فزاینده ای مستعد ابتلا به سارکوم هستند. تشخیص سارکوم سخت است، اما آزمایش سونوگرافی و ام آر آی می تواند به تمایز آنها از فیبروم کمک کند. هیچ روش اثبات شده ای برای جلوگیری از رشد فیبروم وجود ندارد. درمان های هورمونی وجود دارد که باعث یایسگی و کوچک شدن فیبروم می شود، اما فقط به طور موقت و فقط هنگام استفاده از دارو تاثیر گذار هستند. اندازه فیبروم ها بعد از شروع روند طبیعی یایسگی نیز کاهش می یابد. برخی از فیبروم ها ممکن است با گذشت زمان و بدون درمان برطرف شوند. دلایل این وضعیت هنوز مشخص نیست. فیبروم بسیار شایع است. برخی مطالعات تخمین می زنند که - % زنان حداقل یک بار تجربه فیبروم را در طول زندگی خود خواهند داشت. فیبروم هایی که علایمی ایجاد نمی کنند نیازی به درمان ندارند. چندین روش درمانی کم تهاجمی برای فیبروم جهت تسکین درد علامتی یا مشکلات خونریزی بدون انجام جراحی های اساسی مانند برداشتن رحم وجود دارد. این روش های درمانی شامل آمبولیزاسیون (کاهش میزان خون فیبروم) ، سونوگرافی متمرکز (گرم شدن فیبروم با پرتو اولتراسوند) و فرسایش فرکانس رادیویی (گرم کردن فیبروم با یک کاوشگر کوچک) است. فیبروم های رحمی معمولا خطرناک نیستند. اما می توانند باعث ناراحتی و عوارضی مانند افت گلبول های قرمز (کم خونی) شوند. به ندرت، به دلیل کم خونی، تزریق خون لازم است. بر همین اساس، به شما توصیه می کنیم برای بررسی وضعیت سلامت دستگاه تناسلی خود در صورت بروز هر گونه علایم هشدار دهنده فیبروم با متخصص زنان مشورت کنید. |
چگونه کراتینین خونم را کاهش دهم؟ برخی راهکارها برای کاهش کراتینین هستند که با آنها به راحتی می توان کراتینین خون خود را متعادل نگه دارید. کراتین یک ترکیب کبدی است که توسط ماهیچه ها برای انرژی زایی مورد استفاده قرار می گیرد. کراتین استفاده نشده به کراتینین تبدیل می شود. کراتینین ماده زاید شیمیایی موجود در خون، محصول جانبی متابولیسم عضلات یا انقباضات عضلانی است. کراتینین از طریق کلیه ها از بدن همراه با ادرار دفع می شود. سطح کراتینین یک فرد نشان دهنده دو عامل اصلی برای وضعیت سلامتی افراد است: عملکرد کلیه توده عضلانی سطح بالای کراتینین در طولانی مدت نشان می دهد که کلیه ها به دلیل آسیب کلیه یا بیماری درست کار نمی کنند. مردان به علت توده عضلانی بیشتر نسبت به زنان کراتینین بالاتری دارند. دامنه طبیعی کراتینین در خون در افراد با جنسیت و سنین مختلف، متفاوت است: هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید تا . میلی گرم در دسی لیتر ( تا میکرومول در لیتر) برای مردان تا . میلی گرم در دسی لیتر ( تا میکرومول در لیتر) برای زنان این مقادیر ممکن است بسته به آزمایشگاه های مختلف و تکنیک های آنها کمی متفاوت باشد. برخی از عوامل ممکن است منجر به افزایش سطح کراتینین در بدن شوند، از جمله: عضله سازی افت فشار خون خونریزی شدید اختلالات تیرویید تمرین های سخت ورزشی استفاده از مکمل غذایی کراتین کمبود آب بدن یا مصرف ناکافی آب NSAIDs مانند آسپرین و ایبوپروفن داروهای شیمی درمانی و سایر موارد خوردن مقدار زیادی پروتیین مانند گوشت اختلال عملکرد کلیه، حاد، مزمن یا مادرزادی بیماری های مزمن مانند دیابت و فشار خون بالا مصرف داروهایی مانند مهار کننده های ACE ) ) سایر بیماری های مزمن پزشکی مانند لوپوس، نقرس، دیستروفی عضلانی و رابدومیولیز افزایش سطح این ماده در بدن می تواند منجر به بروز برخی علایم در بدن شود، از جمله: ادم خستگی تنگی نفس خارش پوست مشکلات گوارشی مانند حالت تهوع، استفراغ و تغذیه نامناسب تغییرات ادراری مانند تکرر ادرار شبانه، کاهش میزان ادرار و ادرار تیره رنگ برخی راهکارها برای جلوگیری از افزایش سطح کراتینین در بدن وجود دارند، از جمله: از مصرف مکمل های حاوی کراتین و وانادیوم خودداری کنید. مصرف فیبر را با خوردن بیشتر سبزیجات، میوه ها، حبوبات و غلات کامل افزایش دهید. خواب کافی برای عملکرد مناسب کلیه های شما ضروری است که به نوبه خود به بدن کمک می کند تا کراتینین اضافی را دفع کند. با پرهیز از مصرف غذاهای شور، بسته بندی و فرآوری شده، مصرف نمک را محدود کنید، همه این موارد منجر به فشار خون بالا و احتباس مایعات در بدن می شود. مصرف پروتیین خود را کاهش دهید زیرا مصرف بیش از حد پروتیین می تواند سطح کراتینین را افزایش دهد. استفاده از گوشت قرمز و محصولات لبنی را کاهش دهید. از ورزش سنگین خودداری کنید. ورزش سنگین متابولیسم عضلات را افزایش می دهد. متابولیسم عضلات منجر به تبدیل کراتین به کراتینین و افزایش سطح آن می شود. کمبود آب بدن و مصرف ناکافی مایعات اغلب علت اصلی افزایش کراتینین است. به طور منظم مقدارکافی مایعات بنوشید. حتی می توانید با مصرف چای گیاهی و چای سبز یا افزودن یک تکه لیمو یا خیار به آب، مصرف مایعات خود را بیشتر و متنوع تر کنید. مصرف کافیین خود را محدود کنید زیرا این امر می تواند باعث کم آبی بدن شود. مقادیر بالای کراتینین در مدت طولانی می تواند به اورمی تبدیل شود که یک وضعیت جدی و خطرناک است. در این شرایط بهتر است برای تعیین علت اصلی آن به پزشک مراجعه کنید. آزمایش خون کراتینین معمولا اولین مرحله ای است که پزشک برای ارزیابی آن در صورت احتمال شما به بیماری های کلیوی، تجویز می کند. خستگی کم اشتهایی فشار خون بالا تهوع و استفراغ اختلال در خواب درد در ناحیه کمر و پهلو تورم صورت، مچ، مچ پا، یا شکم اگر داروهای آمینوگلیکوزید مانند جنتامایسین مصرف می کنید، ممکن است در معرض خطر ابتلا به آسیب های کلیوی قرار بگیرید. در این صورت، شما باید مرتبا توسط پزشک خود ویزیت شوید تا از طریق آزمایش خون منظم، سطح کراتینین شما را ارزیابی کند. علاوه بر این، می توانید برخی از درمان های خانگی و نکات رژیم غذایی را برای کمک به مدیریت مشکل امتحان کنید. نوشیدن آب زیاد، برای مقابله با این مشکل می تواند یک راهکار اساسی باشد. همچنین، برخی از گیاهان وجود دارد که به عنوان ادرار آورهای طبیعی عمل می کنند. می توانید روزانه به مدت چند هفته یا تا زمانی که سطح کراتینین شما کاهش یابد، یک یا چند مورد از این داروهای گیاهی را استفاده کنید. اما باید قبل از مصرف این گیاهان یا ترکیبات آنها با یک متخصص مشورت کنید زیرا ممکن است مصرف گیاهان دارویی با برخی داروهای تجویز شده تداخل ایجاد کند و منجر به بروز عوارض جانبی شدید شود. بعضی از این درمان ها همچنین ممکن است برای کسانی که سابقه سنگ کلیه یا سایر مشکلات زمینه ای را دارند مناسب نباشد. چندین راهکار برای کاهش سطح کراتینین در بدن وجود دارند، از جمله: بررسی ها نشان می دهد که چای بابونه علاوه بر اینکه یک آرامبخش ملایم است و باعث ایجاد آرامش می شود، سطح کراتینین را کاهش می دهد. بابونه با داشتن سیس پلاتین اثر محافظتی بر عملکرد کلیه داشته و با کاهش سطح اوره اثرات سمی سیس پلاتین را در کلیه ها کاهش می دهد. یا قاشق چای خوری گل خشک بابونه را در فنجان آب داغ بریزید. اجازه دهید تا دقیقه بماند. چای را صاف کرده و بنوشید. روزانه چند فنجان از این چای بابونه بنوشید. گزنه به دلیل خاصیت ادرار آور می تواند به حذف مواد زاید متابولیکی کمک کرده و باعث دفع آنها از کلیه شود. به علاوه، خون را تصفیه می کند و سیستم ایمنی بدن را بهبود می بخشد. عصاره گزنه هنگامی که پس از مسمومیت کلیوی جنتامایسین مصرف می شود، کلیه را از تغییر سطح نیتروژن اوره خون و کراتینین سرم محافظت می کند. تا قاشق چایخوری برگ خشک گزنه را به فنجان آب داغ اضافه کنید. بگذارید دقیقه بماند. سپس آن را صاف کرده و بنوشید. این چای گزنه را یک یا دو بار در روز بنوشید. این دارو باید به میزان متوسط استفاده شود، زیرا دوزهای بالاتر آن ممکن است سمی باشد و با داروهای رقیق کننده خون، فشار خون بالا، ادرار آور و دیابت تداخل ایجاد کند. قبل از استفاده از این دارو با پزشک خود مشورت کنید. همچنین، در صورت بارداری یا شیردهی باید از مصرف چای گزنه خودداری کنید. چای ریشه قاصدک همچنین به عنوان یک ادرار آور طبیعی برای دفع سموم و کاهش سطح کراتینین عمل می کند. همچنین در بهبود عملکرد کلیه و از بین بردن ورم یا تورم ناشی از احتباس آب موثر است. قاشق غذاخوری پودر خشک ریشه قاصدک را در فنجان آب داغ بریزید. اجازه دهید حدود دقیقه بماند. آن را صاف کرده و بنوشید. این چای را دو یا سه بار در روز و چند روز یا چند هفته بنوشید. قاصدک ممکن است با دیابت و داروهای فشار خون بالا تداخل داشته باشد، بنابراین مشاوره پزشک قبل از استفاده آن در رژیم غذایی لازم است. دارچین به دلیل خاصیت ادرار آور، برای کسانی که از سطح بالای کراتینین و مشکلات کلیوی رنج می برند مفید است. حتی به افزایش عملکرد مناسب کلیه کمک می کند و توانایی سم زدایی کلیه را افزایش می دهد. همچنین با تنظیم سطح قند خون از آسیب بیشتر کلیه جلوگیری می کند. دارچین را در رژیم غذایی خود بگنجانید و آن را به نوشیدنی های گرم، اسموتی ها، محصولات پخته شده، غلات و سایر غذاها اضافه کنید. بهتر است این گیاه را زیاد هم مصرف نکنید چون ممکن است منجر به آسیب کبد و کلیه شود. اگرچه هنوز دوز مصرفی مشخصی برای آن وجود ندارد، اما مقدار مصرفی که به طور کلی توصیه می شود نیم تا قاشق چای خوری دارچین در روز است. جینسینگ سیبری، حاوی ترکیبات الوتروزید، بیشتر به عنوان یک مکمل سلامتی برای خاصیت تقویت انرژی مورد استفاده قرار می گیرد. همچنین برای رهایی از کراتینین اضافی یک درمان موثر است زیرا کلیه ها را احیا کرده و گردش خون کلیه را تقویت می کند. به علاوه، خواص ضد خستگی و ضد استرس نیز دارد. جینسینگ سیبری به طور قابل توجهی سطح نیتروژن اوره و کراتینین را در خون کاهش داده و به طور قابل توجهی دفع آن ها را افزایش می دهد. دوز توصیه شده برای این گیاه تا میلی گرم در روز است. برای دوز مناسب و متناسب با شرایط شما، با پزشک خود مشورت کنید. می توانید جینسینگ را با دارچین نیز مصرف کنید. جینسینگ سیبری را با انواع دیگر جینسینگ، خصوصا جینسینگ آسیایی که دارای اثر ضد ادرار است اشتباه نگیرید. گون یک داروی گیاهی سنتی چینی است که به کند شدن پیشرفت بیماری مزمن کلیه کمک می کند. این ماده به عنوان یک ادرار آور ملایم در بهبود سطح کراتینین موثر است. این ماده حاوی یک ترکیب ادرار آور به نام آسپاراژین بوده که به دفع مایعات از طریق کلیه ها کمک می کند. همچنین باعث تقویت متابولیسم و هضم غذا نیزمی شود. گون با ماده آستراگالوس ممبراناسوس باعث بهبودی کراتینین می شود و می تواند شروع دیالیز را حداقل در یک سال در بیماران مبتلا به بیماری مزمن پیشرونده کلیه به ت خیر بیندازد. یک مشت برش خشک ریشه گون را در چهارم آب به مدت دقیقه بجوشانید. آن را صاف کرده و چای را بنوشید. این چای را روزانه بین وعده های غذایی بنوشید. کسانی که بیماری های خود ایمنی دارند قبل از مصرف این گیاه باید با پزشک مشورت کنند زیرا این گیاه باعث تحریک سیستم ایمنی بدن می شود. همچنین، زنان باردار باید از این روش درمانی خودداری کنند زیرا گون می تواند برای مادر و جنین سمی باشد. ابریشم ذرت به عنوان یک مدر و ضد التهاب طبیعی عمل می کند. حتی به افزایش میزان ادرار و دفع مواد زاید از جمله کراتینین کمک می کند، همچنین ادم و فشار خون بالا را کاهش می دهد. مصرف عصاره متانول ابریشم ذرت در ترکیب با جنتامایسین میزان کراتینین سرم را بسیار داده و سمیت کلیوی ناشی از آن را کاهش می دهد. قاشق چای خوری ابریشم ذرت خشک را در یک فنجان بریزید. روی آن آب جوش بریزید. روی آن را بپوشانید و اجازه دهید تا دقیقه دم بکشد. این چای را سه بار در روز صاف کرده و بنوشید. اگر حساسیت به ذرت یا سابقه بیماری کبد یا کلیه دارید از این دارو استفاده نکنید. همچنین ممکن است سطح قند خون و پتاسیم را کاهش دهد. زنان باردار باید از استفاده بیش از حد این چای خودداری کنند زیرا ابریشم ذرت می تواند رحم را تحریک کرده و منجر به سقط جنین شود. بررسی ها نشان می دهد که گیاه سالویا آفیسینالیس، معروف به مریم گلی، در افزایش دفع کراتینین در بیماران مبتلا به نارسایی کلیه مفید است. این ماده به فیلتر کردن و از بین بردن کراتینین از بدن و همچنین به بهبود گردش خون کلیه کمک می کند. جدا از آن، مریم گلی دارای مواد مغذی نیزاست. مصرف مریم گلی آسیب کلیوی ناشی از وانادیوم را کاهش می دهد و علت آن به دلیل وجود ترکیبات مفیدی مانند - کاریوفیللین، لیمونن، کارواکرول، کاریوفیللین، بورنیول، - پینن و - thujene در عصاره این گیاه است. قاشق چایخوری مریم گلی خشک یا برگ تازه را به فنجان آب داغ اضافه کنید. اجازه دهید تا دقیقه دم بکشد. این چای را صاف کرده و یک تا سه بار در روز بنوشید. در صورت بارداری یا دیابت و سابقه بیماری کبد یا کلیه از این درمان خودداری کنید. ریواس چینی باعث سم زدایی روده شده و میزان ادرار را افزایش می دهد. با افزایش دفع مواد زاید متابولیکی از جمله کراتینین، سطح آن را کاهش می دهد بنابراین، این گیاه به دلیل خواصی که به بهبود عملکرد کلیه کمک می کند، به طور گسترده ای شناخته شده است. ریواس ت ثیر مثبتی در تسکین علایم اورمی، کاهش کراتینین سرم، بهبود سطح هموگلوبین و تنظیم اختلال در متابولیسم لیپیدها در بیمار مبتلا به بیماری مزمن کلیوی دارد. ساقه ریواس چینی را خرد کنید. آن را در فنجان آب بجوشانید. صاف کنید و آن را دو بار در روز و تا یک هفته بنوشید. اگر سابقه سنگ کلیه دارید این گیاه را مصرف نکنید. مصرف مواد معدنی مانند سدیم، پتاسیم و فسفر را در رژیم غذایی خود کاهش دهید. هویج، خیار، سیر، پیاز و غذاهای غنی از اسیدهای چرب امگا را در رژیم غذایی خود بگنجانید. چای، قهوه یا نوشابه های معمولی خود را با چای گیاهی جایگزین کنید که دارای کافیین کم یا فاقد کافیین است. غذاهای حاوی آرژنین زیاد مانند غذاهای دریایی، شکلات، ژلاتین، آبجو، لوبیای سویا، بادام زمینی، دانه کدو تنبل، دانه کنجد و سایر مغزها و دانه ها را در رژیم خود کم کنید زیرا تمایل به تولید کراتین در کبد دارند. |
عرق کف دست نشانه چیست؟ این مشکل در برخی افراد کیفیت زندگی فرد را تحت تاثیر قرار دهد و باعث شود فرد از معاشرت با دیگران خودداری نماید. عرق کردن کف دست می تواند در نتیجه شرایطی از جمله چاقی، یایسگی یا هایپرهیدروز کف دست رخ دهد اما اگر علت خاصی برای آن تشخیص داده نشود و فرد هیچ بیماری زمینه ای نداشته باشد پزشک ممکن است هایپرهیدروز کف دست را تشخیص دهد، اصطلاح پزشکی برای کف عرق کرده است. هایپرهیدروز یا تعریق، عرق کردن بیش از حد و غیر طبیعی است که ربطی به گرما یا ورزش شدید ندارد. در تعریق ممکن است شما آنقدر عرق کنید که لباس تان خیس شود. تعریق در فعالیت های روزمره شما اختلال ایجاد کرده و در مواردی می تواند باعث اضطراب و خجالت شما شود. اگر داروهای ضد عرق موثر نباشند، ممکن است لازم باشد روش های درمانی مختلفی امتحان شود. در موارد شدید، پزشک می تواند برای از بین بردن غدد عرق یا تحریک اعصاب کنترل کننده عرق، جراحی را پیشنهاد کند. بعضی اوقات این مشکل ممکن است ناشی از یک بیماری زمینه ای باشد که در این صورت قابل درمان می باشد. تعریق بیشتر مربوط به غدد عرق، در دست، پا، زیر بغل و کشاله ران می باشد. عوامل مختلفی از جمله چاقی و یایسگی می توانند میزان تعریق یا دفعات عرق کردن بدن را تغییر دهند. برخی از افراد به سادگی دچار هایپرهیدروز کف دست می شوند. این مسیله اغلب در کودکی بیشتر دیده می شود و پس از سالگی فرد بهبود می یابد و معمولا پس از سالگی برطرف می شود. هایپرهیدروز کف دست می تواند کیفیت زندگی فرد را به شدت تحت ت ثیر قرار دهد. تعریق گاهی می تواند باعث پریشانی عاطفی و روانی شود و در کارهای روزمره اختلال ایجاد کند. عرق کف دست نشانه چیست؟ برخی از افراد به دلیل نگرانی جزیی تعریق خفیف دست را تجربه می کنند. اگرچه این وضعیت یک مشکل جدی را نشان نمی دهد و ممکن است تا حدودی ارثی باشد، اما تعریق زیاد گاهی نشانه ای از یک بیماری زمینه ای است، مانند: هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید دیابت سرطان حمله قلبی قند خون پایین تیرویید بیش فعال یایسگی یا گرگرفتگی مشکلات سیستم عصبی عفونت، مانند سل یا سپسیس اختلال در مصرف الکل یا اعتیاد به مواد مخدر شرایط غدد درون ریز، از جمله دیابت و اختلالات تیرویید شرایط عصبی، از جمله بیماری پارکینسون و سکته مغزی استفاده از داروهای تجویزی، همراه با تعریق به عنوان یک عارضه جانبی هنگامی که تعریق به دلیل یک مشکل اساسی ایجاد می شود، ممکن است با علایم دیگری همراه باشد. اگر تعریق همراه با لرز، درد قفسه سینه، حالت تهوع، سبکی سر یا تب همراه است به پزشک مراجعه کنید. اگر داروهای خانگی برای رفع مشکل شما موثر نبودند و این وضعیت زندگی روزمره شما را تحت تاثیر قرار داده بهتر است به پزشک مراجعه کنید. برای اینکه پزشک یک هایپرهیدروزیس کف دست را تشخیص دهد، باید حداقل به مدت ماه و بهمراه دو مورد زیر، عرق کف دست و یا پا را داشته باشید: تعریق در هنگام خواب تعریق در هر دو کف دست سابقه خانوادگی این بیماری عرق کردن که حداقل یک بار در هفته تعریق که پس از سالگی فرد شروع شد. تعریق که در فعالیت های روزمره شما اختلال ایجاد می کند. پزشک همچنین ممکن است آزمایش مینور ( Minor ) را تجویز کند. این آزمایش شامل قرار دادن محلول الکل و ید روی دست و پاشیدن نشاسته ذرت روی محلول است. هایپرهیدروز کف دست باعث واکنشی می شود که قسمت هایی از دست را به رنگ آبی تیره لکه دار می کند. یونتوفورز شامل قرار دادن دست ها در محلولی است که جریان الکتریکی کمی دارد. دانشمندان بر این باورند که این امر با ضخیم شدن میکروسکوپی لایه خارجی پوست، تعریق را به طور موقت متوقف یا کاهش می دهد. این کار تا هفته عرق را مسدود می کند. افراد حداقل چهار بار در هفته این درمان را انجام می دهند و هر جلسه - دقیقه طول می کشد. پزشک برای درمان کف عرق می تواند داروهای آنتی کولینرژیک را تجویز کند. مصرف این دارو ها برای افرادی که مبتلا به گلوکوم هستند توصیه نمی شود. عوارض جانبی احتمالی این دارو ها، عبارتند از: یبوست شکی دهان تهوع و استفراغ مشکلات ادرار کردن سم بوتولینوم، معروف به بوتاکس، همچنین می تواند با مسدود کردن گیرنده های مسیول عرق کردن، به درمان این وضعیت کمک کند. درمان تقریبا ماه طول می کشد. اگرچه سازمان غذا و دارو ( FDA ) استفاده از بوتاکس را برای درمان تعریق بیش از حد زیر بغل ت یید کرده است، اما محققان هنوز ایمنی و اثربخشی درمان هایپرهیدروز کف دست را بررسی نکرده اند. FDA هشدار می دهد که فرد ممکن است پس از درمان بوتاکس، دچار ضعف عضلات دست شود. اگر تعریق ت ثیر شدیدی داشته باشد و سایر روش های درمانی موثر واقع نشده باشد، پزشک ممکن است جراحی را توصیه کند. یکی از تکنیک های بالقوه موفق برای این وضعیت، سمپاتکتومی آندوسکوپی توراسیک نامیده می شود. در صورتی که با این وضعیت روبرو هستید می توانید برخی راهکارها و درمان های خانگی را امتحان کنید اما اگر در شرایط استفاده از این راهکارها، حساسیت و عوارضی را تجربه کردید، راهکار ها را متوقف کنید. ضد تعریق ها درمان های موضعی هستند که دارای نقاط قوت بسیاری هستند. استفاده مناسب و درست از ضد تعریق ها بسیار مهم است. عدم استفاده درست از آنها ممکن است شما را وادار کنند ضد تعریق های قویتری را بخرید. ضد تعریق ها هنگام استفاده از شب بهترین عملکرد را دارند زیرا دست های شما در طول شب زمان بیشتری برای جذب آنها دارد. برای استفاده صحیح ضد تعریق بر روی دست ها: درست قبل از خواب از آن استفاده کنید. ضد تعریق را روی پوست کاملا خشک بمالید. برای جلوگیری از تحریک، پس از استفاده از درمان هرگز دست ها را نپوشانید. مردم برای درمان تعریق زیاد از داروهای مختلف گیاهی استفاده کرده اند. برخی از این درمان های طبیعی عبارتند از: بابونه مخمر سنت جان ریشه سنبل الطیب علاوه بر آن، به نظر می رسد روش مانند طب سوزنی، هیپنوتیزم و تکنیک های تمدد اعصاب می توانند برای درمان این وضعیت مناسب باشند. با این حال، شواهد علمی بسیار کمی نشان می دهد که این روش های درمانی، تعریق بیش از حد را متوقف می کنند. جوش شیرین روشی سریع و ارزان برای کاهش عرق کردن دست ها است. بیشتر افراد یک جعبه جوش شیرین در آشپزخانه یا سرویس بهداشتی خود دارند. ت ثیر جوش شیرین در تمیز کردن و سفید کردن دندان ها کاملا مشهور است، اما جوش شیرین به عنوان ضد تعریق و خوشبو کننده هم تاثیری زیادی در رفع این مشکل دارد از آنجا که جوش شیرین قلیایی است، می تواند تعریق را کاهش داده و عرق را به سرعت تبخیر کند. چند قاشق چای خوری جوش شیرین را با آب مخلوط کنید تا خمیر ایجاد شود. خمیر را حدود پنج دقیقه روی دستان خود بمالید و سپس دستان خود را بشویید. اگر دچار هایپرهیدروز هستید، سرکه سیب طبیعی می تواند کف دست های عرق کرده شما را با متعادل سازی سطح PH در بدن خشک نگه دارد. سرکه سیر را به کف دستان خود بمالید و بگذارید یک شب بماند تا بهترین اثر را داشته باشد. همچنین می توانید قاشق غذاخوری در رژیم غذایی روزانه خود بگنجانید افزودن برگ مریم گلی به رژیم غذایی یا نوشیدن چای مریم گلی ممکن است باعث تسکین تعریق دست شود. همچنین می توانید مریم گلی خشک را در کیسه ریخته و در جیب خود حمل کنید و دست خود را دور آن قرار دهید خاصیت قابض مریم گلی چربی های اضافی پوست را از بین می برد و از تعریق جلوگیری می کند. این خاصیت همچنین می تواند بوی بد ناشی از تعریق را کاهش دهد. برای نتیجه گیری بهتر یک مشت برگ مریم گلی را در آب قرار دهید و سپس دستان خود را حدود دقیقه در مخلوط خیس کنید. گزینه دیگر نوشیدن چای مریم گلی است اما بهتر است قبل از مصرف آن در مورد تداخل دارویی احتمالی با پزشک خود مشورت کنید. گرما، اضطراب و برخی از غذاها و نوشیدنی ها می توانند باعث تعریق شوند. پس بهتر است در درجه اول محرک احتمالی خود را شناسایی کنید. برخی از موادی که باعث تعریق می شوند، عبارتند از: الکل ادویه ها کافیین که در شکلات، قهوه و چای وجود دارد. مونو سدیم گلوتامات، یک افزودنی رایج که به عنوان MSG شناخته می شود. در صورتی که مشکل عرق کردن دست، زندگی روزانه شما را مختل کرده و یا از دست دادن با دیگران خجالت می کشید و این موضوع شما را ناراحت کرده بهتر است برای تشخیص علت اصلی وضعیت پیش آمده و اطلاع از راه های پیشگیری با یک پزشک مشورت کنید. در مرحله اول ممکن است به یک متخصص پوست ارجاع داده شوید. اگر شرایط شما به درمان های اولیه پاسخ ندهد، احتمال دارد به متخصص مغز و اعصاب یا جراح مراجعه کنید. قبل از قرار ملاقات، بهتر است پاسخ سوالات زیر را یادداشت کنید: به طور مرتب چه داروها و مکمل هایی مصرف می کنید؟ آیا عرق کردن کف دستان شما هنگام خواب بدتر می شود؟ آیا تاکنون کسی در خانواده نزدیک شما علایم مشابهی داشته است؟ علاوه بر مراجعه به پزشک می توانید به راحتی در منزل خود از خدمات مشاوره آنلاین پزشکت برای ارتباط بهتر و سریعتر با متخصصین و مشاورین با تجربه بهره بگیرید. در این روش شما به صورت مشاوره های نوشتاری، صوتی و تصویری به راحتی می توانید مشکل خود را عنوان کرده و راهکارهای درمانی را از متخصصین دریافت کنید. در تمام زمینه های پزشکی، روانشناسی و روانپزشکی است که مشکلات شما در تمام زمینه ها مورد بررسی قرار خواهد گرفت. |
شایع ترین علل نابینایی چیست؟ شایع ترین علل نابینایی شامل، آسیب دیدگی چشم و نقایص چشم ها هنگام تولد و بیماری هایی همچون کاتاراکت می باشند. نابینایی، ناتوانی در دیدن هر چیزی از جمله نور است. نابینایی کامل یعنی شما اصلا نمی توانید چیزی را ببینید. اگر به طور ناگهانی توانایی بینایی شما محدود شده و یا به طور کامل آن را از دست داده اید، فورا به مراکز درمانی مراجعه کنید و یا از کسی بخواهید شما را برای معالجه به مراکز درمانی ببرد. منتظر بازگشت بینایی خود نباشید. درمان نابینایی، به علت اصلی آن بستگی دارد. درمان فوری می تواند شانس افراد را برای بازیابی بینایی افزایش دهد. درمان ممکن است شامل جراحی یا دارو باشد در نابینایی کامل، فرد دیگر هیچ چیزی را نمی بیند اما در کم بینایی فرد ممکن است علایم زیر را تجربه کند دید ابری دید تونلی دید ضعیف در شب ناتوانی در دیدن اشکال دیدن سایه های از اشیاء سیستم بینایی کودک در رحم شروع به رشد می کند و تا حدود سالگی کاملا شکل نمی گیرد در سن تا هفتگی کودک باید این توانایی را داشته باشد که سر خودش را به دنبال صدا به اطراف بچرخاند. در سن ماهگی، چشمان کودک باید به درستی مرتب شده باشند علایم اختلال بینایی در کودکان خردسال می تواند شامل موارد زیر باشد تمرکز ضعیف مالش مداوم چشم قرمزی مزمن چشم حساسیت شدید به نور حرکت غیر طبیعی چشم بعد از ماهگی ردیابی بینایی ضعیف، یا مشکل در دنبال کردن شی با چشم آنها هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید برخی از بیماری ها و مشکلات چشمی می توانند منجر به کوری و نابینایی افراد شوند، از جمله گلوکوما چشم (آب سیاه) بیماری چشمی است که در آن عصب های بینایی فرد دچار آسیب می شود. این عارضه معمولا زمانی اتفاق می افتد که مایعات در بخش جلویی چشم جمع شوند. این آب اضافه جمع شده در جلوی چشم فشار چشمی را افزایش داده و در نتیجه عصب بینایی فرد دچار آسیب خواهد شد. یکی از علت های اصلی نابینا شدن افراد بالاتر از سال بروز بیماری گلوکوما یا آ ب سیاه است. البته می توان با تشخیص و درمان به موقع تا حد زیادی از نابینایی فرد پیشگیری کرد دژنراسیون ماکولا وابسته به سن و یا تخریب لکه زرد یک بیماری چشمی است که معمولا شروع آن از سن سالگی بوده و به مرور زمان ماکولا یا همان قسمت مرکزی شبکیه چشم دچار آسیب شده و در نتیجه فرد دچار اختلالات بینایی خواهد شد. بیماری دژنراسیون ماکولا وابسته به سن یا به ندرت باعث از دست دادن بینایی می شود زیرا در نتیجه این بیماری تنها قسمت مرکزی بینایی تحت ت ثیر قرار خواهد گرفت. با این حال آسیب دیدن ماکولا در قسمت مرکزی شبکیه باعث می شود تا فرد نتواند مستقیم را به خوبی ببیند و این یعنی مشکل در مطالعه، رانندگی و انجام تمامی کارهایی که نیاز به دید مستقیم دارد آب مروارید نواحی متراکم و ابری است که در عدسی چشم ایجاد شده و از زمانی شروع می شود که پروتیین های موجود در چشم به صورت انبوه درآمده و از ارسال تصاویر واضح به لنز توسط لنز جلوگیری می کنند. آب مروارید به آرامی پیشرفت کرده و در نهایت بینایی را مختل می کند. ممکن است هر دو چشم افراد به آب مروارید مبتلا شوند، اما معمولا به طور هم زمان تشکیل نمی شوند. آب مروارید در سالمندان شایع است. طبق گفته انستیتوی چشم ملی، بیش از نیمی از افراد در ایالات متحده آب مروارید دارند یا تا سالگی تحت عمل جراحی آب مروارید قرار گرفته اند علایم رایج آب مروارید شامل موارد زیر است تاری دید مشکل دیدن در شب چراغ های اطراف هاله افزایش حساسیت به خیرگی رنگ ها را کمرنگ می بینند. دید دوتایی در چشم آسیب دیده نیاز به تغییرات مکرر در عینک طبی تنبلی چشم که در اصطلاح پزشکی به آن "آمبلوپیا" نیز گفته می شود زمانی اتفاق می افتد که مغز چشم سالم را برای دیدن انتخاب می کند و در نهایت یکی از چشم ها کارایی خود را از دست خواهد داد. در نهایت نیز مغز به کلی سیگنال های دریافتی از چشم ضعیف یا همان چشم "تنبل" را نادیده گرفته و به آن ها هیچ توجهی نمی کند. چنین وضعیتی باعث اختلال بینایی فرد خواهد شد. معمولا چشمی که دچار تنبلی می شود هیچ تفاوتی با چشم سالم نخواهد داشت. البته گاهی اوقات ممکن است چشم در جهت متفاوتی نسبت به چشم دیگر در حرکت باشد. به همین خاطر از اصطلاح "تنبل" برای چشمی که دچار اختلال شده، استفاده می شود. چنین بیماری ای معمولا فقط یکی از چشم ها را درگیر کرده ولی به طور کلی دید هر دو چشم تحت ت ثیر آن قرار خواهد گرفت عارضه تنبلی چشم بیشتر در کودکان اتفاق افتاده و موجب کاهش قدرت بینایی کودک خواهد شد. باید به این نکته دقت داشته باشید که تنبلی چشم کاملا با چپ شدن چشم یا لوچی متفاوت بوده و به این موارد استرابیسموس گفته می شود. هرچند که استرابیسموس نیز می توانند در طولانی مدت منجر به بروز تنبلی چشم شود ولی این اتفاق تنها در صورتی می افتد که چشم سالم بسیار بیشتر از چشم دارای عیوب انکساری مورد استفاده قرار بگیرد در صورتی که آمبلیوپیا درمان نشود، ممکن است فرد بینایی اش را به صورت موقت یا دایمی از دست بدهد التهاب عصب بینایی یا هنگامی رخ می دهد که تورم (التهاب) به پوشش میلین عصب بینایی آسیب می رساند. عصب بینایی دسته ای از الیاف عصبی است که اطلاعات تصویری را از چشم شما به مغز شما منتقل می کند. علایم و نشانه های شایع ابتلا به التهاب عصب بینایی شامل احساس درد در هنگام حرکت چشم و افت موقت بینایی یکی از چشم ها است رتینیت پیگمانتوزا یا التهاب رنگدانه ای شبکیه اشاره به گروهی از مشکلات چشمی دارد که شبکیه چشم را درگیر می کند. این عارضه شیوه پاسخ دهی و عکس العمل شبکیه نسبت به نور را تغییر داده و مشکلاتی برای بینایی فرد به دنبال خواهد داشت. افراد مبتلا به رتینیت پیگمانتوزا با گذشت زمان به آرامی بینایی خود را از دست خواهند داد. البته معمولا این عارضه منجر به نابینایی کامل این افراد نخواهد شد. رتینیت پیگمانتوزا اصطلاحی است که به یک گروه از بیماری های چشمی اشاره کرده و منجر به از دست دادن قدرت بینایی و کاهش آن می شود. زمانی که فردی به رتینیت پیگمانتوزا مبتلا باشد، سلول ها در شبکیه که به آن ها گیرنده های نوری نیز گفته می شود، به درستی عمل نکرده و با گذشت زمان بینایی فرد کاهش خواهد یافت نابینایی می تواند عارضه بیماری های مانند دیابت و سکته مغزی در بیماران باشد. سایر علل شایع نابینایی، عبارتند از آسیب دیدگی چشم نقایص هنگام تولد عوارض ناشی از جراحی چشم تومورهایی که روی شبکیه یا عصب بینایی ت ثیر می گذارند نیز می توانند باعث کوری شوند شرایط زیر می تواند بینایی نوزادان را مختل کند یا باعث کوری آنها شود آب مروارید گلوکوم مادرزادی پتوز یا افتادگی پلک انسداد مجرای اشکی آمبلیوپی یا تنبلی چشم استرابیسم یا چشمان ضربدری تاخیر در رشد سیستم بینایی کودک عفونت چشمی، مانند چشم صورتی رتینوپاتی نارس برخی افراد بسته به شرایط و بیماری هایی که دارند ممکن است درمعرض خطر نابینایی قرار داشته باشند، از جمله دیابتی ها نوزادان نارس بیماران با انواع سکته های مغزی و قلبی افرادی که تحت عمل جراحی چشم قرار می گیرند مبتلایان به بیماری های چشم، مانند تخریب ماکولا و گلوکوم افرادی که با اجسام تیز یا مواد شیمیایی سمی کار می کنند یا در نزدیکی آنها قرار دارند معاینه دقیق چشم توسط متخصص بینایی سنجی یا چشم پزشک به تعیین علت نابینایی یا از بین رفتن جزیی دید کمک می کند. چشم پزشک برای تشخیص و تایید نابینایی یکسری آزمایشات را برای ارزیابی شرایط زیر انجام می دهد وضوح دید بیمار عملکرد عضلات چشم واکنش مردمک چشم به نور برای تشخیص نابینایی در نوزادان، متخصص اطفال بعد از تولد، نوزادان را برای مشکلات چشمی احتمالی بررسی می کنند. برای تشخیص این بیماری ها بهتر است نوزاد خود را در سن ماهگی به پیش متخصص اطفال ببرید نوزاد شما باید بتواند از تا هفتگی به محرک های بینایی عکس العمل نشان بدهد. اگر کودک شما تا تا ماهگی در برابر تابش نور در چشم خود واکنشی نشان نمدهد یا روی اشیاء رنگارنگ تمرکز نمی کند، سریعا برای بررسی وضعیت بینایی فرزند خود، او را به پیش چشم پزشک ببرید برای تشخیص بیماری های چشم و پیشگیری از کم بینایی، معاینات منظم چشم را انجام دهید. در صورت تشخیص برخی از بیماری های چشم مانند گلوکوم، درمان با دارو می تواند از بروز کوری جلوگیری کد انجمن بینایی سنجی آمریکا برای جلوگیری از کاهش بینایی، توصیه می کند که چشمان فرزندتان را ددر سنین زیر معاینه کنید در ماهگی در سالگی هر ساله بین تا سال علاوه بر آن، می توانید در صورت بروز هر گونه علایم مربوط به اختلالات چشمی، به چشم پزشکان با تجربه مشورت کنید. مشاوره آنلاین با متخصصین و چشم پزشکان با تجربه در اپلیکیشن پزشکت امکان پذیر است. با می توانید هر علایمی از بیماری های مختلفی که دارید را با متخصصین و درمانگران در میان بگذارید درمان نابینایی در شرایطی که فرد دچار کم بینایی شده باشد، برخی از راهکارها ممکن است در درمان کم بینایی موثر باشند، از جمله دارو عینک عمل جراحی لنزهای تماسی اما در نابینایی کامل، فرد مجبور است برای مقابله با مشکلات احتمالی خود روش ها و مهارت های جدیدی را یاد بگیرد. برخی از راهکارها برای کمک به افراد نابینا، عبارتند از یادگیری خط بریل استفاده از یک سگ راهنما بالا بردن امنیت محل کار و زندگی مجهز کردن خانه و محل کار برای دسترسی بهتر به وسایل امید به بازگشت دوباره بینایی و پیش آگهی نابینای فرد به درمان فوری بیماری و علت اصلی آن بستگی دارد. جراحی می تواند به طور موثر آب مروارید را درمان کند و لزوما منجر به نابینایی نمی شود. تشخیص و درمان به موقع نیز در موارد گلوکوم و از بین رفتن ماکولا برای کمک به کاهش یا پیشگیری از نابینایی مهم است |
چگونه نخ دندان بکشیم؟ نخ دندان کشیدن عادت مهم بهداشت دهان و دندان است. استفاده از نخ دندان، باعث کاهش مقدار باکتری و پلاک در دهان می شود. پلاک یک ماده چسبنده است که روی دندان ها جمع می شود و منجر به پوسیدگی و بیماری لثه می شود اگرچه بسیاری از افراد روزانه مسواک می زنند، اما متاسفانه این کار را به طور مرتب انجام نمی دهند. طبق یک نظرسنجی ملی، از هر آمریکایی نفر حداقل یک بار در روز دندان های خود را نخ می کشند و درصد آمریکایی ها هرگز از نخ دندان استفاده نکرده اند. البته استفاده از نخ دندان به تنهایی کافی نیست. استفاده درست از آن مهم است. استفاده نادرست از نخ دندان می تواند به دندان ها و لثه های شما آسیب برساند برای اینکه یاد بگیرید به درستی از نخ دندان استفاده کنید بهتر است مراحل زیر را دنبال کنید حدود تا سانتی متر دندان را پاره کنید. برای نگه داشتن صحیح نخ دندان، بیشتر نخ را در اطراف هر دو انگشت میانی خود بپیچید. فقط حدود تا سانتی متر نخ دندان را برای دندان های خود بگذارید در مرحله بعد، نخ دندان را با انگشت شست و انگشت اشاره محکم نگه دارید نخ دندان را بین دو دندان قرار دهید. نخ را به آرامی به بالا و پایین بلغزانید و آن را به دو طرف هر دندان بمالید. نخ را روی لثه ها نکشید. ممکن است لثه های شما را زخم یا کبود کند هنگامی که نخ دندان به لثه می رسد، نخ دندان را در قسمت پایه دندان کج کرده و به شکل درآورید مراحل حرکت نخ را از یک دندان به دندان دیگر تکرار کنید. بعد از استفاده هر دندان، از یک قسمت تمیز و جدید نخ دندان استفاده کنید نخ دندان کشیدن با بریس ممکن است کمی مشکل باشد و به زمان بیشتری نیاز دارد. اگر از نخ دندان معمولی استفاده می کنید، تا دقیقه وقت بگذارید تا دندان های خود را کامل و دقیق نخ دندان بکشید هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید حدود تا سانتی متر نخ دندان را پاره کنید جلوی آینه بایستید تا مطمین شوید که نخ دندان به جایی که لازم است می رود نخ را با نخ کشیدن بین دندان ها و سیم اصلی شروع کنید. انتهای شل نخ را دور انگشتان اشاره خود بچرخانید تا بتوانید نخ دندان را به راحتی به اطراف حرکت دهید نخ دندان را بین دو دندان تا جایی که می توانید با ملایمت فشار دهید. سپس نخ دندان را از کنار هر دو دندان به بالا و پایین حرکت دهید هنگام کار بر روی دندان های بالا، سعی کنید با نخ دندان یک حرکت دست وارونه درست کنید. برای این کار، از کنار یک دندان بالا بروید تا به لثه برسید. سپس، نخ را به پایین دندان دیگر بکشید نخ را به آرامی برداشته و از پشت سیم آن را با دقت باز کنید. از بیرون آوردن نخ دندان در بین دندان هاخودداری کنید، زیرا می توانید سیم را از جای خود جابجا کند اکنون، به سمت دو دندان بعدی بروید و از همان روش استفاده کنید تا زمانی که بین تمام دندان های خود نخ دندان بکشید انجمن ارتودنتیست های آمریکا به افرادی که بریس های دندانی دارند موارد زیر را برای رعایت بهداشت دهان و دندان توصیه می کند بعد از هر وعده غذایی مسواک بزنید تا ذرات غذا از بریس پاک شود برای حفظ سلامت دهان و دندان به طور منظم و کاملا از نخ دندان استفاده کنید. بعد از مشورت با دندانپزشک در صورت تایید از یک شستشوی فلوراید استفاده شود مصرف غذاهای نشاسته ای و شیرین و نوشیدنی هایی که به تشکیل پلاک کمک می کنند را کاهش دهند دستگاه های مورد استفاده برای اصلاح دندان های متراکم یا کج، و یا تراز نشده، که این دندان ها به عنوان دندان های مال اکلوژن شناخته می شود. بریس (مکانیزم هدایت صحیح دندان) اغلب در دوران نوجوانی استفاده می شود، اما بیشتر بزرگسالان در حال استفاده از بریس برای اصلاح دندان خود هستند. بریس از فلز یا سرامیک، سیم، که اجزای آن را به دندان متصل می شود، تشکیل شده است. ارتودنتیست با معاینه کردن میزان نامرتب بودن دندان ها و مشکلات آن، یکی از انواع بریس ها را برای درمان تجویز می کند. میزان موفقیت استفاده ازبریس به سن و زمان و هدف آن بستگی دارد. زمان مناسب برای استفاده نخ دندان به سلامت دهان و دندان کمک می کند. بعضی از افراد معمولا ابتدا مسواک می زنند و سپس نخ دندان می کشند. با این حال، به طور کلی توصیه می شود اول نخ دندان بکشید و سپس مسواک بزنید. نخ دندان مواد غذایی و پلاک های بین دندان های شما را پاک خواهد کرد، در حالی که مسواک زدن این ذرات را از دهان شما خارج می کند. اگر ابتدا مسواک بزنید و بعد از آن نخ دندان استفاده کنید، غذا و پلاک تا دفعه بعدی که مسواک می زنید در دهان شما باقی می ماند. انجمن دندانپزشکی آمریکا استفاده از نخ دندان حداقل یک بار در روز و مسواک زدن دو بار در روز را توصیه می کند نخ دندان انواع مختلفی دارد. اینکه کدام نوع نخ دندان برای شما بهتر است به وضعیت دندان، میزان فاصله بین دندان ها و بریس یا پل بستگی دارد استفاده از برخی از نخ دندان ها در فضاهای باز بین دندان ها آسان تر است، در حالی که استفاده از انواع دیگر نخ دندان در فضاهای کم بهتر خواهد بود انواع مختلف نخ دندان، عبارتند از این نوع نخ دندان مانند روبان پهن تر و مسطح است و در صورت داشتن بریس، شکاف یا فضای زیاد بین دندان ها، کنترل آن راحت تر است نخ استاندارد یک رشته نایلون نازک است که می تواند در بین دندان ها قرار بگیرد. به صورت مزه دار یا بدون طعم و همچنین موم یا بدون موم وجود دارد. اگر دندان های شما زیاد نزدیک به هم باشند، نخ دندان با روکش موم راحتتر بین آنها قرار می گیرد این نخ دندان برای مواردی با بریس، پل و شکاف بین دندان ها استفاده می شود کند این نوع نخ دندان ها از سه قسمت اصلی تشکیل شده اند انتهای سفت شده برای نخ دندان نخ دندان اسفنجی برای تمیز کردن اطراف نخ دندان منظم برای از بین بردن پلاک های زیر خط لثه برخی ابزار های برای سهولت در استفاده از نخ دندان وجود دارند، از جمله یکی از گزینه ها استفاده از فلاسیر برقی یا آب برفک است که از آب و فشار برای از بین بردن پلاک و غذا از بین دندان ها استفاده می کند. اگر در استفاده از نخ دندان معمولی مشکلی دارید و یا در صورت داشتن بریس، این گزینه عالی است گزینه دیگر استفاده از نخ دندان یکبار مصرف است که کار با آن راحت بوده و به شما کمک می کند دندان های خود را در پشت دهان نخ بکشید رعایت بهداشت دهان و دندان مواردی فراتر از مسواک زدن است. رعایت بهداشت شامل استفاده از نخ دندان و دانستن نحوه صحیح نخ دندان کشیدن است. استفاده صحیح از نخ دندان، باکتری ها، پلاک ها و مواد غذایی از بین دندان ها را خارج می کند و احتمال پوسیدگی دندان و بیماری لثه را کاهش می دهد. همراه با مسواک زدن و نخ دندان کشیدن منظم، حتما سالانه حداقل دو به دندان پزشک مراجعه کنید مسواک شما برای از بین بردن پلاک نمی تواند بین دندان های شما را تمیز کند. پلاک ماده چسبنده حاوی باکتری است که بین دندان ها قرار می گیرد. نخ دندان به راحتی بین دندان های شما قرار می گیرد و پلاک را از بین آنها پاک می کند. این باکتری ها اگر در دهان باقی بمانند از ذرات غذایی باقی مانده در دهان تغذیه می کنند ر این شرایط اسیدی بین دندان ها ایجاد می شود که ممکن است مینای دندان را از بین ببرد و باعث ایجاد پوسیدگی دندان، التهاب لثه و بیماری لثه شود هیج زمان مشخص و معینی برای استفاده از نخ دندان تعریف نشده است. هر زمانی، فرصتی برای نخ دندان کشیدن مناسب پیدا کردید، می توانید این کار را انجام دهید. مشابه مسواک، نباید نخ دندان خود را با دیگران به اشتراک بگذارید زیرا ممکن است باکتری های دهانی از یک فرد به فرد دیگر منتقل شوند. برخی افراد معتقدند که نخ دندان را می توانند بشویند و خشک کنند و بار دیگر مورد استفاده قرار دهند. این افراد معتقدند که باکتری های دهان در شرایط خشک زنده نمی ماند. با این حال، نخ دندان بعد از شستشو ممکن است کارآیی تمیز کردن خود از دست بدهد. با توجه به این موارد، توصیه می شود فقط یک بار از یک تکه نخ دندان استفاده کنید. اگرچه قانون سخت و سریعی برای انتخاب نوع نخ دندان وجود ندارد اما دو ویژگی که باید هنگام انتخاب نوع نخ دندان آنها را در نظر بگیرید اندازه نخ و سهولت استفاده از نخ دندان است. |
جراحی عقیم سازی مردان و یا وازکتومی، یک عمل جراحی کوچکی هست که برای جلوگیری از رسیدن اسپرم به منی خارج شده از آلت تناسلی طراحی شده است در این شرایط منی هنوز وجود دارد، اما هیچ اسپرمی در آن وجود ندارد. هر ساله، بیش از مرد در ایالات متحده وازکتومی را برای کنترل بارداری انتخاب می کنند. از هر مورد فقط تا مورد ممکن است همسران این افراد باردار شوند. وازکتومی اغلب در مطب متخصص ارولوژی انجام می شود. اما ممکن است در یک مرکز جراحی یا بیمارستان هم صورت بگیرد در برخی شرایط پزشک احتمال دارد که تصمیم بگیرد این روند را در بیمارستان و تحت بیهوشی انجام دهد. این شرایط به شکل ظاهری دستگاه تناسلی مردان بستگی دارد. به طور کلی، وازکتومی نوعی کنترل بارداری در مردان است که باعث کاهش اسپرم در منی می شود. این کار با برش و انسداد لوله های حامل اسپرم انجام می شود. برهمین اساس، مردان باید قبل از انجام وازکتومی در این وضعیت فرزند آوری خود در آینده با همسر خود صحبت کنند و بعد تصمیم بگیرند. چون این جراحی در باروری مردان تاثیر می گذارد. اگرچه برگشت وازکتومی امکان پذیر است، اما باید وازکتومی را یک فرم دایمی کنترل بارداری در مردان در نظر بگیرید. وازکتومی از مردان در برابر عفونت های مقاربتی محافظت نمی کند و روش مناسبی برای پیشگیری از این بیماری ها نیست. هزینه وازکتومی بسیار کمتر از هزینه عقیم سازی زنان (بستن لوله) یا هزینه طولانی مدت مصرف داروهای ضد بارداری برای زنان است. وازکتومی به این معنی است که مردان نیازی به انجام مراحل کنترل بارداری قبل از رابطه جنسی، مانند قرار دادن کاندوم ندارند. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید یکی از نگرانی احتمالی در مورد جراحی عقیم سازی مردان این است که شاید در آینده مردان از جراحی خود پشیمان شوند. اگرچه ممکن است وازکتومی معکوس شود، اما هیچ تضمینی برای آن وجود ندارد جراحی معکوس پیچیده تر از خود وازکتومی بوده و حتی ممکن است گران تر باشد و در برخی موارد بی اثر است. مردانی که درد مزمن بیضه و یا بیماری بیضه دارند کاندید مناسبی برای این جراحی نیستند. برای اکثر مردان، وازکتومی هیچ عارضه جانبی قابل توجهی ایجاد نمی کند و عوارض جدی آن نادر است. عوارض جانبی بلافاصله پس از جراحی می تواند شامل موارد زیر باشد: التهاب خون در مایع منی کبودی کیسه بیضه عفونت محل جراحی درد یا ناراحتی خفیف خونریزی یا لخته شدن خون (هماتوم) در داخل کیسه بیضه عوارض ت خیری می تواند شامل موارد زیر باشد: کیست غیرطبیعی (اسپرماتوسل) التهاب ناشی از نشت اسپرم (گرانولوم) تجمع مایعات در بیضه، که می تواند باعث درد مبهم و انزال بدتر شود. حاملگی، در صورت عدم موفقیت وازکتومی، که به ندرت رخ می دهد. درد مزمن، که ممکن است برای تا درصد از کسانی که جراحی می کنند، اتفاق بیفتد. تشکیل کیسه ای پر از مایع (هیدروسل) در اطراف بیضه که باعث تورم در بیضه می شود. بسیاری از مردان نگران هستند که وازکتومی می تواند مشکلات جدی ایجاد کند. اما این ترس ها بی اساس است. هیچ ارتباطی بین وازکتومی و مشکلات قلبی وجود ندارد. وازکتومی به غیر از جلوگیری از پدر شدن در کودک، بر میل جنسی یا مردانگی افراد ت ثیر نخواهد گذاشت. مردان حتی رضایت جنسی بالاتر را بعد از وازکتومی را گزارش کرده اند. به ندرت در حین جراحی بیضه ها، آلت تناسلی یا سایر قسمت های سیستم تولید مثل مردان آسیب ببینند. در موارد بسیار نادر، آسیب می تواند منجر به از بین رفتن بیضه شود، اما در صورت مهارت جراح بعید است این اتفاق بیفتد. اگرچه برخی نگرانی ها در مورد ارتباط احتمالی وازکتومی و سرطان بیضه یا پروستات در گذشته وجود داشته، اما هیچ ارتباط اثبات شده ای برای آن وجود ندارد. شاید احساس درد جزیی یا احساس کشیدن داشته باشد، اما درد شدید به ندرت رخ می دهد است. اما برای اکثر مردان درد جزیی است و پس از چند روز برطرف می شود. احتمالا پزشک از فرد می خواهد چندین روز قبل از جراحی مصرف آسپرین، داروهای ضد التهاب غیراستروییدی یا سایر داروهای رقیق کننده خون را متوقف کند. این داروها می توانند شامل وارفارین، هپارین و داروهای مسکن بدون نسخه مانند ایبوپروفن باشند. بیمار بهتر است برای حمایت از کیسه بیضه و به حداقل رساندن التهاب، یک جفت لباس زیر تنگ و یا یک حامی ورزشی برای پوشیدن به همراه داشته باشد. وی باید در روز جراحی دوش بگیرد یا حمام کند. حتما ناحیه تناسلی خود را کاملا بشوید. در صورت لزوم موهای خود را کوتاه کند. قبل از انجام وازکتومی، پزشک از بیمار می خواهد فرمی را برای رضایت خود از این جراحی امضاء کند. بعضی از پزشکان خانواده یا پزشکان عمومی وازکتومی انجام می دهند، اما اکثر این جراحی ها توسط پزشکان متخصص در سیستم تولید مثل مردان (متخصصان اورولوژی) انجام می شود. وازکتومی معمولا در مطب پزشک یا مرکز جراحی تحت بی حسی موضعی صورت می گیرد. جراحی وازکتومی معمولا حدود تا دقیقه طول می کشد. برای انجام وازکتومی، پزشک احتمالا این مراحل را دنبال می کند: با تزریق ماده بی حسی موضعی به پوست بیضه ناحیه جراحی را بی حس می کند. پس از بی حس شدن محل جراحی، یک برش کوچک در قسمت فوقانی کیسه بیضه ایجاد می شود. بی حسی موضعی باید جلوی هرگونه درد شدید را بگیرد. مردانی که در حین عمل احساس درد می کنند، بهتر است به متخصص اورولوژی خود اطلاع دهند تا بیهوشی بیشتری اعمال شود. این مراحل سپس بر روی سایر vas deferens تکرار می شوند، یا از طریق همان برش یا از طریق یک مرحله جدید صورت بگیرد. برای وازکتومی بدون جراحی، متخصص اورولوژی vas deferens را با گیره کوچک در جای خود نگه می دارد. یک سوراخ کوچک در پوست ایجاد و سپس باز می شود و جراحی صورت می گیرد. افرادی که تحت این جراحی قرار می گیرند ممکن است بعد از وازکتومی، کبودی، التهاب و درد داشته باشند. اما این علایم معمولا ظرف چند روز بهتر می شود. پزشک توصیه های زیر را به بیمار ارایه می دهد: دو روز اول کیسه های یخ را روی کیسه بیضه قرار دهید. پس از عمل وازکتومی از کیسه بیضه خود با یک باند و لباس زیر تنگ محافظت کنید. در صورت مشاهده علایم عفونت، از قبیل خون خارج شده از محل جراحی، بلافاصله با پزشک تماس بگیرید. فعالیت خود را پس از جراحی محدود کنید. بعد از جراحی باید ساعت استراحت کنید. بعد از دو یا سه روز احتمالا می توانید فعالیت های سبک انجام دهید، اما به مدت یک هفته یا بیشتر باید از انجام ورزش، کار سنگین خودداری کنید. به مدت یک هفته یا بیشتر از انجام هرگونه فعالیت جنسی خودداری شود. انزال ممکن است منجر به درد شود. اگر مقاربت جنسی دارید، از روش دیگری برای جلوگیری از بارداری استفاده کنید تا زمانی که پزشک ت یید کند اسپرم در منی شما وجود ندارد. وازکتومی از رسیدن اسپرم توسط بیضه ها جلوگیری می کند. در عوض، بدن اسپرم را جذب می کند، که این وضعیت بی ضرر است. بروز سندرم درد پس از وازکتومی به ندرت رخ می هد. سندرم درد پس از وازکتومی دردی ثابت است که می تواند به دنبال وازکتومی رخ دهد. علت اصلی این سندرم مشخص نیست، اما بیشتر اوقات با داروهای ضد التهاب درمان می شود. گاهی اوقات مردان سعی می کنند وازکتومی را انجام ندهند تا جلوی درد را بگیرند. وازکتومی محافظت فوری در برابر بارداری ایجاد نمی کند. قبل از داشتن رابطه جنسی بدون محافظت، باید چندین ماه یا بیشتر صبر کنید و تا بار یا بیشتر انزال کنید تا اسپرم از مایع منی شما پاک شود. اکثر پزشکان شش تا هفته پس از جراحی، تجزیه و تحلیل مایع منی را انجام می دهند تا مطمین شوند که هیچ اسپرمی وجود ندارد. برای بررسی باید از نمونه های اسپرم بیمار نمونه گیری شود. وازکتومی نوعی روش موثر در کنترل بارداری است اما از بیماران در برابر عفونت های مقاربتی مانند کلامیدیا یا اچ آی وی/ایدز محافظت نمی کند. به همین دلیل، بیمارانی که در معرض ابتلا به عفونت مقاربتی هستند باید از انواع دیگر روش های محافظتی مانند کاندوم استفاده کنند. |
قبل از پرداختن به زنان در خطر سرطان پستان لازم است شناختی از این نوع تومور داشته باشیم. سرطان پستان شایع ترین سرطان تهاجمی در زنان است. این سرطان دومین عامل اصلی مرگ و میر سرطان در زنان، پس از سرطان ریه است. پیشرفت در زمینه غربالگری و درمان از سال به طور چشمگیری میزان بقا را بهبود بخشیده است. در ایالات متحده آمریکا حدود . میلیون بازمانده از این سرطان وجود دارد. در آمریکا سال ، حدود دویست و پنجاه هزار تشخیص جدید سرطان پستان گزارش شد و احتمالا حدود . زن در اثر این بیماری درگذشتند. سرطان پستان نیز می تواند در مردان ت ثیر بگذارد، اما این مقاله به سرطان پستان در زنان می پردازد. در اینجا نکات کلیدی در مورد این بیماری ذکر شده است. این سرطان شایع ترین سرطان در میان زنان است. علایم آن شامل توده یا ضخیم شدن و تغییراتی در پوست یا نوک پستان است. طیف وسیعی از درمان ها شامل جراحی، پرتونگاری و شیمی درمانی برای سرطان پستان مفید است. بسیاری از توده های پستان سرطانی نیستن، اما هر زنی که نگران یک توده یا تغییر است باید به پزشک مراجعه کند. عوامل خطر می تواند ژنتیکی باشد، اما برخی از عوامل سبک زندگی مانند مصرف الکل باعث می شود که این اتفاق بیشتر رخ دهد. اولین علایم این سرطان معمولا برجستگی و وجود بافت ضخیم در پستان، یا توده در پستان یا زیر بغل است. نوک سینه تو رفته یا وارونه تغییر در اندازه یا شکل پستان بثورات اطراف یا روی یکی از نوک سینه ها ترشح نوک پستان، احتمالا حاوی خون است. درد زیر بغل یا پستان که با تغییر نمی کند. گودال یا قرمزی پوست پستان مانند پوست یک پرتقال می شود. لایه لایه شدن یا پوسته پوسته شدن پوست روی پستان یا نوک آن بیشتر توده ها سرطانی نیستند، اما زنان با هر توده در پستان باید توسط یک متخصص زنان و زایمان و یا جراح بررسی شوند. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید این سرطان با توجه به اندازه تومور و اینکه آیا در غدد لنفاوی یا سایر قسمتهای بدن گسترش یافته است یا خیر، مرحله بندی می شود. روش های مختلفی برای تقسیم بندی این نوع بیماری وجود دارد. یک راه از مرحله تا است، اما اینها ممکن است به مراحل کوچکتر تقسیم شوند. سلولهای سرطانی محدود به درون مجرا های پستان هستند و به بافتهای اطراف حمله نمی کنند. در ابتدای این مرحله، طول تومور تا سانتیمتر است و هیچ گره لنفاوی را تحت ت ثیر قرار نمی دهد. تومور سانتیمتر است و شروع به گسترش آن به گره های لنفاوی مجاور می کند. تومور تا سانتیمتر طول دارد و ممکن است در بعضی از غدد لنفاوی انتشار یابد. سرطان در اندام های دور دست، به ویژه استخوان ها، کبد، مغز و یا ریه ها گسترش یافته است. بعد از بلوغ، سینه یک زن از چربی، بافت پیوندی و هزاران لوبول، غدد ریز تشکیل شده است که برای شیردهی شیر تولید می کنند. لوله های ریز یا مجاری، شیر را به سمت نوک پستان منتقل می کنند. در سرطان پستان سلول های بدن به طور غیر قابل کنترل زیاد می شوند. این رشد بیش از حد سلول است که باعث سرطان می شود. این بیماری معمولا در پوشش داخلی مجاری شیر یا لوبول هایی که شیر را ت مین می کنند، شروع می شود. و از آنجا می تواند به سایر قسمتهای بدن نیز سرایت کند. علت دقیق آن هنوز ناشناخته است، اما برخی از عوامل خطر احتمال آن را بیشتر می کنند. برخی از این موارد قابل پیشگیری است. سن خطر با افزایش سن افزایش می یابد. در سالگی، احتمال ابتلا به این سرطان در دهه آینده . درصد است. این رقم تا سن سالگی به . درصد می رسد. ژنتیک اگر خویشاوند نزدیکی این بیماری داشته باشد، خطر بیشتر است. زنانی که ژنهای BRCA و BRCA را حمل می کنند، خطر بیشتری برای ابتلا به این سرطان، سرطان تخمدان یا هر دو دارند. این ژن ها را می توان به ارث می رسد. TP ژن دیگری است که با خطر بیشتر این نوع بیماری مرتبط است. سابقه سرطان سینه یا توده های پستان زنانی که قبلا به این بیماری مبتلا شده اند، در مقایسه با کسانی که سابقه این بیماری را ندارند، احتمال ابتلا مجدد به آن وجود دارد. داشتن برخی از انواع توده های خوش خیم یا حتی غیر سرطانی پستان احتمال ابتلا به سرطان بعدی را افزایش می دهد. مثال ها شامل هایپرپلازی مجرای آتیپیک یا سرطان لوبولار در محل هستند. این سرطان در بافت پستان با تراکم بالاتر بروز می کند. به نظر می رسد قرار گرفتن در معرض استروژن برای مدت طولانی خطر ابتلا به این سرطان را افزایش می دهد. این می تواند ناشی از شروع زود تر دوره های قاعدگی یا وارد شدن یایسگی دیرتر از حد معمول باشد. بین این زمان ها، سطح استروژن بالاتر است. به نظر می رسد تغذیه با شیر مادر، به ویژه بیش از سال احتمال ابتلا به این سرطان را کاهش می دهد، احتمالا به این دلیل که بارداری به دنبال شیردهی، قرار گرفتن در معرض استروژن را کاهش می دهد. زنانی که اضافه وزن دارند یا بعد از یایسگی چاق می شوند احتمالا به دلیل داشتن سطح بالاتر استروژن خطر ابتلا به سرطان پستان را دارد. مصرف قند زیاد نیز ممکن است در بروز سرطان پستان موثر باشد. به نظر می رسد مصرف مرتب الکل در ایجاد سرطان پستان نقش داشته باشد. مطالعات نشان داده است زنانی که بیش از بار الکل در روز مصرف می کنند، . برابر خطر بیشتری به ابتلا به سرطان پستان را دارند. پرتو درمانی برای درمان سرطان ها بجز سرطان پستان، احتمال ابتلا به این نوع بیماری در آخر عمر را افزایش می یابد. استفاده از روش های هورمون درمانی ( HRT ) و قرص های ضد بارداری خوراکی به دلیل افزایش سطح استروژن با سرطان پستان در ارتباط بوده است. در سال ، محققان به این نتیجه رسیدند که قرار گرفتن در معرض برخی مواد سرطان زا و اخلال کننده ها در غدد درون ریز، به عنوان مثال در محیط کار، می تواند با این نوع بیماری مرتبط باشد. در سال دانشمندان اظهار داشتند که شیفت کاری شبانه می تواند خطر ابتلا به به این بیماری را افزایش دهد. اما تحقیقات جدید نشان می دهد که این بعید است. چرا اما ایمپلنت های زیبایی و بقای این سرطان زنان دارای کاشت زیبایی سینه که به این بیماری مبتلا می شوند، خطر بیشتری از مرگ در اثر این بیماری دارند و درصد بیشتر از آنها در مرحله بعدی تشخیص داده می شود، در مقایسه با زنان بدون کاشت. این ممکن است ناشی از لانه گزینی ایمپلنت ها در حین غربالگری از سرطان باشد یا به دلیل اینکه ایمپلنت ها باعث تغییر در بافت پستان می شوند. تحقیقات بیشتری لازم است. این در لوبول ها شروع می شود. این در مجاری شیر شروع می شود و رایج ترین نوع آن است. سرطان پستان زمانی است که سلول های سرطانی از داخل لوبول ها یا مجاری خارج شده و به بافت اطراف حمله می کنند و احتمال گسترش به سایر قسمت های بدن را افزایش می دهند. سرطان پستان زمانی است که سرطان هنوز در محل تولد خود است و هنوز شکسته نشده است. با این حال، این سلول ها در نهایت می توانند به سرطان مهاجم پستان تبدیل شوند. این بیماری همچنین می تواند در مردان ت ثیر بگذارد، اما در مردان از زنان کمتر دیده می شود. تشخیص اغلب به عنوان نتیجه غربالگری معمول اتفاق می افتد یا هنگامی که زن پس از تشخیص علایم به پزشک خود مراجعه می کند. برخی از آزمایشات و روشهای تشخیصی به ت یید تشخیص کمک می کند. |
از درمان خانگی برای کاهش چربی شکم می توان به مدیریت رژیم غذایی، کاهش استرس و کاردیو اشاره کرد. چربی شکمی، همچنین به عنوان چربی احشایی معروف است که در اطراف کمر جمع می شود، این چربی در بسیاری از افراد منجر به نگرانی می شود. چربی شکم نه تنها بر روی ظاهر افراد تاثیر می گذارد بلکه خطر ابتلا به فشار خون بالا، دیابت و بیماری کبد چرب را نیز افزایش می دهد. بسیاری از افراد برای کاهش چربی شکمی، سعی می کنند رژیم غذایی سختی داشته باشند اما این روش، راهکار مناسبی نیست. بهترین راه برای کاهش چربی شکمی، انتخاب رژیم غذایی مناسب و ورزش بدنی مناسب است. رعایت رژیم غذایی مناسب نیمی از راه است، نیمی دیگر، انجام ورزش های متناسب با نوع بدن شما است. برخی از غذاها در واقع به کاهش چربی شکم سفت و سخت کمک می کنند. راهکارهای زیر را برای کاهش چربی شکم به شما پیشنهاد می کنیم: بررسی ها نشان می دهد که فیبر محلول با کمک به احساس سیر بودن باعث کاهش وزن می شود، بنابراین در این شرایط به طور طبیعی شما کمتر غذا می خورید. از طرفی هم تعداد کالری که بدن شما از مواد غذایی جذب می کند را کاهش می دهد. فیبر محلول ممکن است در کاهش چربی شکم موثر باشد. یک مطالعه مشاهده ای در بیش از بزرگسال نشان داد که به ازای هر گرم افزایش فیبر محلول، افزایش چربی شکم در مدت ساله . درصد کاهش یافته است. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید سعی کنید هر روز غذاهای پر فیبر مصرف کنید. منابع عالی فیبر محلول، عبارتند از: حبوبات تمشک ها آووکادوها دانه های کتان جوانه بروکسلی مصرف چربی های ترانس ممکن است منجر به بروز التهاب، بیماری های قلبی، مقاومت به انسولین و افزایش چربی شکمی شود. یک مطالعه ساله نشان داد که میمون هایی که رژیم غذایی زیادی با چربی ترانس خوردند، درصد چربی شکمی بیشتری داشتند. برای کمک به کاهش چربی شکم و محافظت از سلامتی، برچسب های مواد غذایی را با دقت بخوانید و از مصرف محصولاتی که حاوی چربی های ترانس هستند، خودداری کنید. اینها اغلب به عنوان چربی های هیدروژنه جزیی شناخته شده اند. پروتیین یک ماده مغذی بسیار مهم برای مدیریت وزن است. مصرف پروتیین بالا باعث کاهش اشتها و احساس سیری می شود. پروتیین همچنین میزان متابولیک شما را بالا می برد و به شما کمک می کند توده عضلانی خود را در حین کاهش وزن حفظ کنید. بسیاری از مطالعات مشاهده ای نشان می دهند افرادی که پروتیین بیشتری می خورند، نسبت به افرادی که رژیم پروتیین پایینی می خورند، چربی شکمی کمتری دارند. در هر وعده غذایی حتما یک منبع پروتیین خوبی داشته باشید، مانند: لوبیا ماهی گوشت لبنیات تخم مرغ پروتیین آب پنیر استرس با ایجاد محرک غدد فوق کلیوی باعث تولید چربی شکمی در شما می شود که به عنوان هورمون استرس نیز شناخته می شود. تحقیقات نشان می دهد که سطح بالای کورتیزول، اشتها را افزایش داده و باعث ذخیره چربی های شکمی می شود. علاوه بر این، زنانی که قبلا دور کمر دارند، در پاسخ به استرس، تمایل به تولید کورتیزول بیشتری خواهند داشت. افزایش کورتیزول بیشتر باعث افزایش چربی در کمر می شود. برای کمک به کاهش چربی شکم، فعالیت های را که دوست دارید انجام دهید تا بتوانید استرس خود را تسکین دهید. تمرین یوگا یا مدیتیشن می تواند روش های موثری برای مدیریت استرس باشد. ورزش هوازی (کاردیو) روشی موثر برای بهبود سلامتی و سوزاندن کالری است. همچنین بررسی ها نشان می دهد که کاردیو یکی از موثرترین اشکال ورزش برای کاهش چربی شکم است. دفعات و مدت زمان برنامه ورزش شما از شدت آن مهمتر است. یک مطالعه نشان داد که زنان یایسه در هنگام انجام ورزش هوازی به مدت دقیقه در هفته، در مقایسه با افرادی که دقیقه در هفته ورزش می کنند، چربی بیشتری را از همه قسمت های بدن کم کرده اند. بادام حاوی مقدار مناسبی از چربی های سالم، چربی های غیر اشباع و اشباع نشده است. هر دو چربی از پرخوری شما جلوگیری می کند. یک بررسی در مجله آمریکایی تغذیه بالینی ثابت کرده است که خوردن بادام باعث رفع گرسنگی می شود. مصرف بادام همچنین به مبارزه با بیماری های قلبی کمک می کنند. بادام سرشار از منیزیم است. منیزیم، عنصر اساسی برای عضله سازی است. منیزیم به سوزاندن بیشتر چربی شکم کمک می کند. علاوه بر این، مقدار بالای فیبر موجود در بادام باعث می شود تا مدت طولانی تری احساس سیری کنید. از آنجا که بادام حاوی کالری کمی است، چربی شکم را افزایش نمی دهد بنابراین، همیشه بادام بو داده را به عنوان میان وعده یا در سالاد خود استفاده کنید. انجمن رژیم غذایی آمریکا، هندوانه را به عنوان غذایی مناسب برای کاهش چربی شکم اعلام کرد. هندوانه حاوی درصد آب است و وقتی قبل از غذا آن را می خورید، بدون افزودن مقدار قابل توجهی کالری باعث احساس سیری در شما می شود. به علاوه، هندوانه احساس سیری کامل را در شما حفظ می کند و همچنین از تجمع آب جلوگیری می کند. این میوه آبدار همچنین سرشار از ویتامین های B ، B و C و پتاسیم و منیزیم است. هنوانه یک افزودنی عالی برای رژیم کم کالری و کم چربی است. یک بررسی نشان داده که نوشیدن دو لیوان آب هندوانه هر روز به مدت هشت هفته، وزن بدن (بخصوص چربی اطراف شکم) را بدون ایجاد توده عضلانی کاهش می دهد. مصرف منظم هندوانه همچنین خطرات مرتبط با تجمع پلاک عروق کرونر و بیماری قلبی را کاهش می دهد. خیار یک غذای بسیار طراوت و کم کالری است. گرم خیار حاوی تقریبا درصد آب و فقط حدود کالری است. خیار مملو از مواد معدنی، فیبرهای غذایی و ویتامین ها هستند. خوردن روزانه یک بشقاب سالاد خیار یک روش موثر و سالم برای پاکسازی سموم مضر بدن است و به کاهش وزن کمک می کند. به عنوان یک مزیت اضافی، خوردن خیار روزانه می تواند منجر به درخشندگی پوست شود زیرا خیار ها سرشار از ویتامین های B و C هستند. یک گوجه فرنگی بزرگ فقط کالری دارد. این ماده حاوی یک ترکیب معروف به - oxo - ODA است که به کاهش چربی خون و کنترل چربی شکم کمک می کند. این ترکیب همچنین در مقابله با بیماری های مزمن مرتبط با چاقی موثر است. بعلاوه، لیکوپن آنتی اکسیدان قدرتمند موجود در گوجه فرنگی مزایای سلامتی دیگری مانند کاهش چین و چروک، مبارزه با سرطان و کاهش سطح کلسترول را به همراه دارد. گوجه فرنگی منبع عالی مواد مغذی مانند آهن و پتاسیم و سرشار از ویتامین های A و C است بنابراین برای داشتن یک بدن سالم، گوجه فرنگی (به دو صورت خام و پخته شده) را در رژیم غذایی روزانه خود مصرف کنید. لسیتین یک اسید آمینه مهم در آووکادو است، لسیتین در مدیریت وزن بدن نقش موثری دارد. همچنین آووکادو منبع چربی های خوب است که به سوزاندن چربی شکم کمک می کند. بعلاوه، آووکادو دارای خواص ضد پیری، ضد قارچ و ضد باکتریایی است که مزایای زیبایی و سلامتی بسیاری را به همراه دارد. سیب ها دارای فیبر غذایی، فلاونوییدها، فیتواسترول و بتاکاروتن هستند که باعث احساس سیری می شود و در جلوگیری از پرخوری به شما کمک می کند. طبق یک مطالعه برزیلی، زنانی که روزانه سه یا بیشتر سیب می خورند در مقایسه با افرادی که سیب نمی خورند، وزن بیشتری از دست دادند. ترکیب طبیعی موجود در سیب به عنوان پکتین به کاهش وزن کمک می کند. میوه های سرشار از پکتین معمولا نیاز به جویدن بیشتری دارند و هنگامی که پکتین در معده حل می شود، ماده ای مانند ژل تشکیل می دهد که کلسترول و چربی رژیم غذایی را از بین می برد. علاوه بر این، پکتین همچنین خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ را کاهش می دهد. آنتی اکسیدان ها و ویتامین C موجود در سیب ها به حفظ چین و چروک پوست شما کمک می کند. یک مطالعه انجام شده در دانشگاه میشیگان نشان داد که رژیم غذایی حاوی گیلاس ترش به کاهش علایم بیماری قلبی و سندرم متابولیک کمک می کند. سندرم متابولیک خطر ابتلا به چربی شکم و همچنین بیماری های قلبی و دیابت را افزایش می دهد. این گیلاس ها میزان کلسترول بدن را کاهش داده و می توانند چربی بدن را تا حد زیادی کاهش دهند. گیلاس ترش همچنین دارای خواص آنتی اکسیدانی است که دارای خاصیت ضد پیری است. حتی باعث می شود جوان تر به نظر برسید و احساس بهتری داشته باشید. این میوه گرمسیری حاوی آنزیم بروملین است. بروملین خاصیت ضد التهابی دارد. این آنزیم پروتیین را تجزیه می کند. یک مطالعه انجام شده در دانشگاه مریلند نشان داد که خاصیت ضد باکتریایی برملین همچنین به مبارزه با باکتری های ایجاد کننده اسهال کمک می کند. همچنین در بهبود اختلالات روده بسیار موثر است. تسکین علایم ناراحتی های معده می تواند باعث نفخ شکم و خط کمر باریک تر شود. به علاوه، آناناس حاوی ویتامین های B - و C ، منگنز، تیامین، مس و فیبر است که تعدادی از فواید سلامتی را به همراه دارد. با استفاده از این غذاها می توانید با چربی شکم مبارزه کرده و از خط کمر باریک تر لذت ببرید. با این حال، این غذاها فقط همراه با ورزش منظم، نقش مهمی در دستیابی به شکل ظاهری و چهره شما دارند. مصرف منظم انواع مختلف لوبیا به کاهش چربی بدن، رشد عضلات و بهبود روند هضم کمک می کند. لوبیا همچنین منجر می شود تا مدت زمان طولانی تری احساس سیری کنید، بنابراین شما را از پرخوری باز می دارد زیرا لوبیا منبع عالی فیبر محلول است. این فیبر بخصوص چربی های شکمی را هدف قرار می دهد و به تجزیه آن کمک می کند تا چربی از بدن دفع شود. علاوه بر آن، پروتیین موجود در لوبیا انرژی لازم را به بدن می بخشد. شما می توانید با اضافه کردن آنها به سالاد، سوپ یا غذاهای جانبی، لوبیا را در وعده های غذایی روزانه خود قرار دهید. برای رسیدن به شکم صاف، بشقاب خود را با سبزیجات برگ سبز مانند کرفس پر کنید. کرفس بسیار کم کالری، پر فیبر و حاوی کلسیم و ویتامین C است که به کاهش وزن کمک می کند. می توانید قبل از صرف ناهار یا شام نیمی از لیوان آب کرفس بنوشید تا به پاکسازی سیستم شما کمک کند. همچنین می توانید کرفس را به سالاد یا سوپ اضافه کنید. فواید بیشتر کرفس این است که حاوی آپیژنین، یک ترکیب طبیعی است. کرفس خطر ابتلا به سرطان تخمدان را در زنان کاهش می دهد. |
درمان سردرد های میگرنی به علت اصلی آنها بستگی دارد. سردرد های میگرنی در نتیجه تغییرات ناقل های عصبی به خصوص در درون مغز اتفاق میفتند. میگرن باعث ایجاد سردردهایی می شود که با حساسیت به نور، صدا و بوها همراه است. بیش از % از مردم در زمان های خاصی سردرد میگرنی را تجربه می کنند. جالب اینجاست که بیشتر مبتلایان به میگرن خانم ها می باشند. نسبت زنان مبتلا به میگرن در برابر مردان به است. به نظر می رسد که ژنتیک ت ثیر بسیار زیادی در بروز میگرن دارد. افرادی که مبتلا به سردرد میگرنی هستند معمولا سابقه خانوادگی داشته و یکی از بستگان یا اعضای خانواده شان مبتلا به این اختلال هستند. علت اصلی بروز میگرن ناشناخته بوده و دلیل مشخصی ندارد. با این حال می توان گفت تغییرات به وجود آمده در وضعیت انتقال دهنده های عصبی در داخل مغز نقش بسیار موثری در بروز میگرن ها دارد. حمله های میگرنی ممکن است توسط عوامل بسیاری تحریک شود، از جمله: استرس بعضی از غذاها تغییرات هورمونی محرک قوی مثل صداهای بسیار بلند هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید عوامل بسیاری می تواند به عنوان محرک های میگرن شناخته شوند، از جمله: مشروب پنیر فاسد شکلات ها محصولات لبنی خوابیدن بیش از حد نوشیدنی های الکلی شیرین کننده های مصنوعی مواد نگه دارنده استفاده شده در گوشت های دودی (نیترات ها) تغییرات هورمونی، مثل شروع قاعدگی یا مصرف قرص های ضد بارداری قرار گرفتن در معرض محرک های قوی مثل نور زیاد، صدا های بلند یا بوی بیش از حد تغییرات فشار هوا نیز گاهی اوقات ممکن است به بروز سردردهای میگرنی کمک کند. البته همه افراد در قرار گرفتن با این محرک ها دچار سردرد میگرنی نشده و برای هر فردی محرک ها متفاوت است. اگر مطمین نیستید که چه چیزهایی باعث بروز میگرن شما می شود، بهتر است دفترچه ای برداشته و عواملی که هر بار باعث بروز میگرن شما می شوند را در داخل آن یادداشت کنید. معمولا در یک قسمت سر بوده و حالت ضربان دار ندارد. بلکه فرد احساس فشار و گرفتگی در سر خود می کند. این نوع از سردردها می تواند متوسط تا شدید باشد ولی در هیچ کدام از حالت ها فرد را ناتوان نکرده و با انجام فعالیت های بدنی بدتر نمی شود. همچنین فرد هیچ علایمی مثل حالت تهوع، استفراغ، حساسیت به نور یا صدا نخواهد داشت. انواع سردرد نیز می تواند باعث ایجاد درد شود و همه این سردردها نشانه میگرن نیست. به عنوان مثال بعضی از افراد درد سردردهای خوشه ای را به عنوان بدترین دردی که در عمرشان تجربه کرده اند توصیف می کنند. سردردهای سینوسی نیز نوعی از سردرد است که باعث ایجاد درد و التهاب در فرد می شود. سردرد میگرنی معمولا تا چند ساعت به قوت خود باقی می ماند. گاهی اوقات ممکن است بهبود آن تا چند روز به طول بی انجامد. در صورتی که فرد دچار سردرد میگرنی شده باشد هیچگونه علایم فیزیکی خاصی ندارد. در نتیجه تنها در صورتی که در حین معاینه متوجه مورد غیر طبیعی شدید، بهتر است به دنبال عوامل دیگر بروز سردرد خود بگردید. برطبق اعلام دسته بندی بین المللی اختلالات سردرد ( ICHD ) میگرنی که هیچ پیش هشداری نداشته باشد را با توجه به داشتن نشانه های زیر می توان تشخیص داد: سردردی که حداقل دو ویژگی از ویژگی های زیر را داشته باشد: حالت ضربان دار داشتن درگیر کردن یک سمت سر سردرد با درد متوسط تا شدید حمله سردرد تا ساعت به قوت خود باقی باشد. شدت گرفتن سردرد و علایم آن با انجام فعالیت های فیزیکی (مثل بالا رفتن از پله ها یا قدم زدن) در حین مدت زمان سردرد فرد باید حداقل یکی از ویژگی های زیر را داشته باشد: حالت تهوع و استفراغ نتوان سردرد را به هیچ اختلال دیگری مربوط دانست. فوتوبیا یا فونوفوبیا (حساسیت به نور زیاد یا حساسیت به سر و صدای زیاد) تصویر برداری ام آر آی و سی تی اسکن مغزی یا آزمایش امواج مغزی الکتروانکفالوگرام ( EEG ) برای بیمارانی که شرایط بدنی طبیعی ای دارند، الزامی نیست. میگرن و سردرد های میگرنی فقط مختص بزرگسالان نبوده و ممکن است در کودکان نیز به وجود بیاید. البته درمان میگرن در کودکان همانند درمان میگرن در بزرگسالان است. فقط میزان مصرف داروها با توجه به سن و سال کودک کاهش یافته و مقدار کمتری دارو برای او تجویز خواهد شد. ورزش کردن باعث آرامش عضلات شده و در نتیجه به کنترل و مدیریت درد میگرن کمک زیادی می کند. به عنوان مثال ورزش های ذهن - بدن زیر می تواند باعث افزایش آرامش و بهبود میگرن شود: مدیتیشن تصویر سازی تمرینات یوگا تکنیک های آرامش بسیاری از زنان در حین دوره بارداری میگرن شان از بین رفته یا کاهش پیدا می کند. این کاهش سردرد ها به علت ثبات بیشتر سطح هورمون ها در حین دوران بارداری است. بهتر است برای جلوگیری از خطرات نقایص هنگام تولد در همان ابتدای بارداری دارو های پیشگیری یا درمان کننده میگرن را کنار بگذارید. مت سفانه مطالعات بسیار کمی در زمینه استفاده از دارو ها برای درمان میگرن در حین دوران بارداری وجود دارد. اما می توانید با مشورت پزشک از استامینوفن برای کاهش سردردهای میگرنی خود در حین دوران بارداری استفاده کنید. اگر در دوران بارداری سردرد هایتان بهتر نشد یا به دفعات زیاد دچار سردرد می شدید، بهتر است قبل از مصرف هرگونه دارویی با پزشک متخصص مشورت کرده و از جایگزین های دارویی ای که پزشک برایتان تجویز می کند استفاده کنید. درمان سردرد های میگرنی می تواند با توجه به علت به وجود آمدن متفاوت باشد اما به طور کلی شیوه درمان میگرن به تعداد دفعات حمله میگرنی در طول روز، نوع دارو یا درمانی که برای پیشگیری از بروز سردرد پاسخگو بوده و درد را کاهش داده و مدت زمان لازم برای بهبود سردرد بستگی خواهد داشت. معمولا درمان میگرن با استفاده از داروهای بدون نسخه انجام می شود. حتی می توان از داروهایی که توسط پزشک متخصص تجویز شده برای درمان سردرد استفاده کرد. تغییرات سبک زندگی مثل داشتن رژیم غذایی سالم و ورزش کردن نیز می تواند ت ثیر بسیار زیادی در کاهش حملات میگرنی داشته باشد. بهتر است از خوردن غذاهایی که بروز میگرن را تحریک می کنند بپرهیزید. با اینکار تعداد حملات میگرنی تا حد زیادی کاهش خواهد یافت. بعضی از افراد مبتلا به میگرن، انجام ورزش هایی مثل یوگا را موثر می دانند. زیرا انجام چنین ورزش هایی باعث آرامش بیشتر عضلات شده و به مدیریت درد در زمان میگرن کمک می کند. بسیاری از افراد مبتلا به میگرن معمولا با مدیریت شرایط و ترکیبی از داروها و تغییرات سبک زندگی با میگرن ها کنار می آیند. گاهی اوقات بعضی از افراد مبتلا به میگرن نیاز دارند تا برای کاهش تعداد دفعات حملات میگرنی از داروهای خاصی استفاده کنند. درمان برای سردردهای میگرنی شدید متفاوت بوده و می توان از داروهای بدون نیاز به نسخه مثل استامینوفن و ایبوپروفن استفاده کرد. الزاما داروهای مسکن حاوی مواد مخدر برای درمان سردردهای میگرنی مناسب نیسا. حتی می تواند باعث بازگشت مجدد حتی شدیدتر - سردرد در فرد شود. پس از این مصرف اینگونه داروها کافی است تا اثر دارو از بین برود تا درد مجددا به حالت قبلی خود بازگردد. در تمامی موارد مبتلا به میگرن فرد باید برای مصرف داروها تحت نظر و مراقبت پزشک باشد تا از مصرف و استفاده بیش از حد دارو به عنوان مسکن جلوگیری شود. استفاده بیش از حد از داروها برای درمان سردردهای میگرنی می تواند باعث افزایش تعداد حملات میگرنی باشد و سردرد حتی روزانه به سراغ فرد بیاید. این اتفاق فقط در صورتی می افتد که فرد برای درمان سردرد میگرنی اش بیش از حد از داروها و مسکن ها استفاده کند. افرادی که پزشک میگرن آنها را ت یید کرده است، باید به دنبال آگاهی از ت ثیر سبک زندگی شان بر روی تعداد و شدت سردرد های میگرنی خود باشند. کنترل کردن محرک های بروز سردرد های میگرنی بهترین راهکار برای درمان میگرن است. همچنین تجربه نشان داده است که با بالاتر رفتن سن فرد تعداد دفعات حمله میگرنی کاهش یافته و ممکن است پس از چند سال به کلی ناپدید شود. بیماران مبتلا به میگرن نقش بسیار مهمی در مدیریت شدت و تعداد دفعات بروز حملات میگرنی دارند. بهتر است دفترچه ای را به سردرد های میگرنی خود اختصاص داده و در آن علایم، میزان و شدت درد، محرکی که باعث بروز آن شده و زمان بهبودی تان را یادداشت کنید. این کار باعث می شود تا الگوی بروز میگرن را متوجه شده و نشانه های هشدار پیش از میگرن را بشناسید. همچنین این کار باعث می شود تا بدانید که چه کارهایی به تشدید یا بهبود یافتن سردرد تان کمک می کند. بعد از اینکه با عوامل به وجود آورنده یا تشدید کننده سردرد های میگرنی خود آشنا شدید زمان تغییر در سبک زندگی رسیده و باید این عوامل را در زندگی تان به حداقل برسانید. این اصلاحات سبک زندگی ممکن است شامل موارد زیر شود: به صورت منظم ورزش کنید. داشتن الگوی منظم برای خوردن و خوابیدن. بهتر است از خوردن غذاهایی که محرک بوده و ممکن است باعث بروز سردرد شود بپرهیزید. در طول روز آب کافی مصرف کنید زیرا مطالعات نشان داده است که کم آبی می تواند یکی از محرک های بروز سردرد های میگرنی باشد. استراتژی ها و درمان هایی که باعث آرامش فرد می شود نیز موثر بوده و می تواند شدت دردها و مدت زمان بهبود آن را کمتر کند. اگر مبتلا به میگرن هستید یا احتمال ابتلا به آن را می دهید، یک سری عوامل می تواند باعث بروز سردردهای میگرنی شود که با پیشگیری از آن ها می توانید به بهبود خود کمک کنید. همچنین پزشک ممکن است برای جلوگیری از بروز سردرد های میگرنی برایتان استفاده از داروهای پیشگیری کننده را تجویز کند که با مصرف روزانه این داروها می توانید تا حد زیادی آن را کنترل کرده و کاهش دهید. اگر شخصی به دفعات زیاد دچار سردرد شده یا سردرد تا چندین روز به قوت خود باقی بوده و بهبود نیابد. بهتر است فرد از داروهای پیشگیری کننده میگرن استفاده کند. ممکن است پزشک مصرف روزانه چنین داروهایی را برای فرد تجویز کند تا تعداد دفعات، شدت و مدت زمان میگرن کاهش پیدا کند. بعضی از داروها نشان داده اند که نقش موثری در پیشگیری از بروز میگرن دارند. این داروها شامل موارد زیر می شوند: داروهای فشار خون داروهای ضد تشنج مکمل های خوراکی داروهای ضد افسردگی داروهای تجویز شده برای پیشگیری از بروز سردرد های میگرنی بستگی به عوامل بسیاری مثل سن، جنسیت، فشار خون و دیگر شرایط پزشکی فرد دارد. بعضی از افرادی که در طول روز بیش از بار حمله میگرنی را تجربه می کنند بهتر است تزریق اونابوتولینوم توکسین آ (بوتاکس) را امتحان کنند. درمان دارویی برای پیشگیری و بهبود میگرن ممکن است چندین ماه زمان برده و اگر فرد از تزریق بوتاکس استفاده کرده باید هر ماه تزریق تکرار شود. منبع: |
خونریزی مقعد بعد از زایمان، اکثرا بدون درمان خاصی خود به خود خوب می شود. بواسیر، رگ های متورم داخل راست روده یا پوست اطراف مقعد است. بواسیر معمولا در اثر فشار زیاد بر روی رکتوم ایجاد می شوند. در دوران بارداری، جنین فشار زیادی را به این ناحیه وارد می کند. در نتیجه، خونریزی از مقعد می تواند هم در دوران بارداری و هم بعد از آن ایجاد شود. این عارضه به خصوص پس از زایمان واژینال شیوع بیشتری دارد. خونریزی مقعدی به خونریزی از راست روده، روده بزرگ یا مقعد اشاره دارد. معمولا به صورت خون قرمز روشن در مدفوع، توالت فرنگی یا دستمال توالت نشان داده می شود. برخی از زنان ممکن است خونریزی مقعدی پس از زایمان، همراه با درد و ناراحتی، پس از سزارین یا زایمان واژینال را تجربه کنند. خونریزی از مقعد می تواند منجربه بروز علایم زیادی شود، از جمله: التهاب مقعد خارش مقعد خونریزی حین اجابت مزاج خونریزی از مقعد معمولا خود به خود از بین می رود. بسته به اندازه، موقعیت و شدت آنها، ممکن است تسکین علایم از چند روز تا چند هفته طول بکشد. گاهی خونریزی از مقعد با یک لخته خونی دردناک همراه است که به عنوان بواسیر ترومبوز شناخته می شود. گرچه این لخته ها خطرناک نیستند، اما می توانند بسیار دردناک باشند. یک پزشک می تواند این نوع بواسیر را با روش داخلی کم تهاجمی درمان کند. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید راه های درمانی زیادی برای خونریزی از مقعد وجود دارد. خانم های باردار می توانند برای کسب آگاهی از نوع روند درمانی مناسب با خود با یک پزشک مشورت کنند. علاوه بر این، برخی از بواسیرها که مزمن می شوند، چندین ماه یا بیشتر طول می کشند. این موارد معمولا توسط پزشک قابل درمان هستند. دلایل احتمالی خونریزی مقعدی پس از زایمان، عبارتند از: خونریزی از مقعد در دوران بارداری به خصوص در سه ماهه سوم بارداری و چند هفته اول پس از زایمان شایع است. مدفوع سخت همچنین می تواند باعث ایجاد ترک در پوست اطراف مقعد شود که به شکاف های مقعدی معروف است. این موارد می توانند دردناک باشند و باعث خونریزی شوند. اگر می دانید که بواسیر دارید، دیگر نیازی به مراجعه به پزشک نیست مگر اینکه خیلی دردناک شود یا بعد از چند هفته از بین نمی رود و همچنان علایم شما ادامه داشته باشد. همچنین در صورت احساس توده سختی در مقعد خود باید به پزشک مراجعه کنید، زیرا ممکن است بواسیر ترومبوز باشد. در صورت مشاهده علایم زیر با پزشک خود مشورت کنید: تغییر در رنگ مدفوع سرگیجه یا تنگی نفس خون تازه در مدفوع شما عدم کنترل محل عبور مدفوع عدم کنترل محل عبور مدفوع رشد غیر عادی در منطقه مقعد درد هنگام دفع مدفوع یا ادرار کردن خونریزی قابل توجه رکتوم که مداوم یا شدید است. ممکن است پزشک برای تعیین علت وجود خون در مدفوع آزمایشات آزمایشگاهی یا آزمایشات تصویربرداری را تجویز کند. برای پیشگیری از خونریزی از مقعد در طول دوران بارداری بهتر است از یبوست جلوگیری شود. یبوست می تواند احتمال بواسیر و شقاق مقعدی را کاهش دهد. این موارد دلایل اصلی خونریزی مقعدی پس از زایمان هستند. علاوه بر آن اقدامات زیر می تواند در جلوگیری از بواسیر پس از زایمان موثر باشند: وزن بدن را سالم حفظ کنید. تمرینات منظمی مانند پیاده روی و شنا را انجام دهید و یوگا نیز تمرین کنید. هیدراته ماندن و مصرف آب کافی به جلوگیری از یبوست نیز کمک می کند. پس از مشورت با پزشک خود از مکمل پروبیوتیک یا مکمل فیبر، کرم های خونریزی از مقعد، شیاف، پماد یا اسپری بدون نسخه استفاده کنید. آنها می توانند خارش و ناراحتی را در ناحیه رکتوم تسکین دهند. خونریزی از مقعد به طور کلی به دلیل فشار وارد شده بر ناحیه مقعد رخ می دهد. عوامل خطری که بروز آن را افزایش می دهد، احتمالا چاقی، برداشتن وسایل سنگین، یبوست، فشار برای داشتن مدفوع یا نشستن روی صندلی توالت برای مدت طولانی است. فیبرها به نرم شدن مدفوع کمک می کنند و از طرفی باعث افزایش حجم آن می شوند. یک رژیم غذایی با فیبر بالا می تواند به درمان و جلوگیری از یبوست کمک کند. چون یبوست باعث بدتر شدن خونریزی از مقعد می شود. غذاهای حاوی فیبر بالا شامل میوه ها، سبزیجات و غلات کامل است. رژیم غذایی فیبر غذایی بخورید که شامل نان غلات کامل، لوبیا، غلات، میوه های تازه و سبزیجات در روزمره شما باشد. یافتن قطره یا رگه های خون در مدفوع پس از زایمان، کاسه توالت یا بافت در طی چند روز اول پس از زایمان امری عادی است. خونریزی مقعدی پس از بارداری معمولا یک مشکل جدی نیست زیرا عوامل ایجاد کننده آن (خونریزی از مقعد یا شکاف مقعدی) به خودی خود برطرف می شوند. در برخی موارد، هنگامی که آنها برطرف نمی شوند، پزشک ممکن است با بررسی علایم و نشانه های شما، شدت بیماری را تشخیص دهد. در موارد شدید، ممکن است یک جراحی جزیی توصیه شود. بیشتر موارد خونریزی از مقعد به خودی خود برطرف می شود، اما برای تسریع در زمان بهبودی و کاهش ناراحتی، راهکارهای مختلفی وجود دارند که می توانید آنها را در نظر بگیرید. در اینجا چند روش درمانی طبیعی وجود دارد که استفاده از آنها در دوران بارداری و شیردهی بی خطر است: فشار در هنگام اجابت مزاج، فشار بیشتری را به ناحیه رکتوم وارد می کند. برای تسریع در روند بهبودی مراقب باشید هنگام نشستن روی توالت زیاد فشار نیاورید. با خیساندن مقعد خود در آب گرم حمام به مدت تا دقیقه، دو تا سه بار در روز، درد و تحریک آن را تسکین دهید. می توانید در وان حمام خود بنشینید. بهتر است از وان سیتز که یک وان آب کوچک است و روی صندلی توالت قرار دارد استفاده کنید. نشستن در حمام sitz حدود تا دقیقه پس از هر بار اجابت مزاج یا دو تا سه بار در روز می تواند علایم شمار را تسکین دهد. نمک Epsom را به آب اضافه کنید تا به کاهش تورم و درد کمک کند. تمیز نگه داشتن ناحیه مقعدی به جلوگیری از هرگونه تحریک اضافی که مانع روند بهبودی می شود، کمک می کند. این کار می تواند درد و ناراحتی ناشی از خونریزی از مقعد را تشدید کرده و منجر به خشک شدن مدفوع شود. زمان صرف شده در توالت را محدود کنید. زیرا نشستن طولانی مدت به وریدهای مقعدی فشار وارد می کند که می تواند باعث افزایش خونریزی شود. روی یک کوسن نرم یا بالش بنشینید تا از فشار مقعد جلوگیری شود. نشستن روی تختخواب یا صندلی گهواره ای راحت تر از نشستن روی صندلی پشت صاف است. تمرینات کگل می تواند به بهبود گردش خون در منطقه بافت رکتوم و پرینه کمک کند. آنها همچنین در تقویت عضلات واژن و کف لگن موثر هستند. ناحیه مقعدی را با استفاده از یک دستمال نرم و بدون بو تمیز کنید. دستمال مرطوب بدون عطر نسبت به دستمال توالت خشک است می تواند تاثیر بیشتری در تسکین علایم خونریزی از مقعد داشته باشد. مقداری یخ را با پارچه تمیز بپیچید. آن را روی خونریزی از مقعد قرار داده و حدود ده دقیقه آن را نگه دارید. کمپرس یخ به کاهش تورم و ناراحتی کمک می کند. روش های سرد و گرم را به طور متناوب استفاده کنید. با کمپرس یخ شروع کرده و آن را با یک وان گرم سیتز دنبال کنید. داروهای موضعی و مکمل ها همچنین می توانند به درمان علایم خونریزی از مقعد کمک کنند. خانم ها بهتر است در دوران بارداری یا شیردهی، قبل از استفاده از هرگونه روش درمانی جدید بدون نسخه با پزشک خود مشورت کنند. برخی از روش های درمانی که یک پزشک ممکن است برای در بارداری توصیه کند، عبارتند از: مکمل های فیبر نرم کننده های مدفوع دستمال مرطوب دارویی پماد و شیاف های خونریزی از مقعد خونریزی از مقعد در حین یا بعد از بارداری، به ویژه پس از زایمان واژینال، طبیعی است. بیشتر خونریزی از مقعدها طی چند هفته به خودی خود برطرف می شوند، هرچند ممکن است برخی از آنها ماه ها طول بکشند. اگر درمان های خانگی، مانند خوردن فیبر بیشتر و خیساندن محل، کمکی نکرد یا به فکر می کنید مشکل شما بدتر شده است، با یک پزشک مشورت کرده و از بروز عوارض جانبی جلوگیری کنید. به یاد داشته باشید همیشه پیشگیری بهتر از درمان است و مشورت با یک متخصص حرفه ای ارزش این را دارد که از عواقب احتمالی بیماری درمان نشده خود جلوگیری کنید. اگر از گفتن مشکل خود به صورت حضوری با یک پزشک خجالت می کشید و همین امر باعث می شود که مشکل خود را نادیده بگیرید، نگران نباشید. خدمات مشاوره ای غیرحضوری و آنلاین، ارتباط شما با متخصصین زیادی را راحت تر کرده است. با یک تماس می توانید به صورت صوتی، تصویری و حتی نوشتاری با متخصصین حرفه ای ما در ارتباط باشید. در هنگام مشاوره با مشاورین امکان ارسال عکس و آزمایشات تشخیصی هم وجود دارد و می توانید هر مشکلی در زمینه سلامتی خود و کودک دلبندتان را با متخصصین زنان و زایمان مطرح کنید. |
حفظ سلامتی در کارکنان شیفت شب، یکی از اساسی و اصلی ترین راهکارها برای داشتن بازدهی و توانایی در طول ساعت شبانه روز است. این در حالی است که در حال حاضر اکثر شیفت های کاری به شیفت شب تغییر پیدا کرده اند. در حقیقت، بسیاری از افراد در کارخانه ها مشغول انجام کار خود در شب هستند. شیفت کاری شبانه می تواند از جنبه مالی برای افراد خوب باشد. اما چنین شغل هایی از لحاظ سلامتی برای افراد مناسب نیستند. اصطلاح کار در شیفت شب به هر برنامه کاری گفته می شود که خارج از ساعات صبح و بعد از ظهر باشد. شیفت کاری می تواند شامل شیفت عصر، شب و اوایل صبح و همچنین برنامه های ثابت یا چرخشی باشد. تقریبا شیفت شب است. در حالی که برخی از کارمندان از کار در شب لذت می برند و یک برنامه غیر رسمی را ترجیح می دهند، اما کار در شیفت شب با معایب خودش همراه است. افرادی که در شب، اوایل صبح یا شیفت چرخشی کار می کنند، بیشتر در معرض ابتلا به اختلال کار شیفتی و سایر مشکلات خواب هستند. بررسی ها نشان می دهد کار در شیفت شب، یک عامل خطر برای سلامتی افراد است. مشکلات ناشی از شیفت شب از دو سطح اجتماعی و روانی، از اختلال در ریتم های بیولوژیکی شبانه روزی و چرخه خواب/بیداری شروع می شود. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید مشکلات و اختلالات روانی - جسمانی ناشی از کار کردن در شیفت شب که احتمالا سرطان هم شامل آنها می شود، می تواند باعث اختلال در کارایی عملکرد و همچنین زندگی خانوادگی و اجتماعی افراد می شود. تغییر کار و ساعت کار طولانی برای پرستاران، با خطر کاهش عملکرد در شغل، چاقی، آسیب های جسمی و طیف وسیعی از بیماری های مزمن همراه است. اما برای مقابله با مشکلات ناشی از شیفت شب راهکارهای وجود دارند که افراد می توانند آنها را رعایت کنند. داشتن کار در شیفت شب به این معنی نیست که شما باید ورزش را کنار بگذارید. ورزش منظم در مقابله با شرایط استرس زا از جمله اختلالات خواب ناشی از شیفت شب مقابله می کند. ورزش حتی سیستم ایمنی بدن را تقویت می کند. تمرکز و حافظه شما را بهبود می بخشد. به طور کلی افرادی که در شیفت شب کار می کنند با اختلالات خواب دست و پنجه نرم می کنند و از مشکلات مربوط به خواب رنج می برند. زیرا ساعت خواب و بیداری در این افراد ممکن است مختل شود. اما در هر شرایطی افراد به ساعت خواب کافی نیاز دارند. در غیر این صورت ممکن است این افراد در معرض خطر بیشتری از ابتلا به چاقی، بیماری قلبی، استرس و سایر موارد بهداشتی قرار بگیرند. برای بهبود روند خواب خود بهتر است بهداشت خواب را رعایت کنید. در طول روز، آشفتگی های زیادی وجود دارد که خواب شما را مختل می کند. در اتاق آرام و با حداقل نور خورشید بخوابید تا خواب مناسب و کافی داشته باشید. اکثر افراد دوست دارند در طول شبانه روز با نوشیدن قهوه، چای و سایر نوشیدنی های کافیین دار هوشیاری خودشان را حفظ کنند اما نوشیدن کافیین زیادی می تواند برای سلامتی شما بد باشد. کافیین می تواند تا هشت ساعت در سیستم بدن باقی بماند و بر خواب شما ت ثیر بگذارد. کار در شیفت شب می تواند به معنای کاهش قرار گرفتن در معرض نور روز خورشید باشد. حتی این شرایط ممکن است به کمبود ویتامین D منجر شود که به طیف وسیعی از بیماری های زمینه ای از جمله تعدادی از سرطان ها مرتبط است. D همچنین نقش مهمی در جذب کلسیم در بدن دارد. برهمین اساس کارگران شیفت شب ممکن است بیشتر در معرض خطر پوکی استخوان ها ناشی از کمبود ویتامین D قرار بگیرند. D خود را بررسی کرده و در صورت کمبود، در مورد مصرف مکمل با پزشک خود مشورت کنید. در حالی که مصرف یک مکمل خوب است، هیچ چیز مفیدتر از قرار گرفتن در معرض نور آفتاب برای کمک به بدن در تولید ویتامین D . نیست، بنابراین، هر زمان از شبانه روز که فرصت دارید، بدن خود را به مدت تا دقیقه در معرض نور خورشید قرار دهید. D مانند ماهی های چرب و غذاهای غنی شده با ویتامین D مانند برخی از غلات، لبنیات و آب میوه را نیز مصرف کنید. رژیم غذایی مناسب تاثیر بسیار زیادی بر سلامتی افراد دارد. از طرفی هم افرادی که در شیفت شب کار می کنند در معرض خطر چندین بیماری قرار دارند. اگر شما از این دسته از افراد هستید با خوردن غذاهای ناسالم وضعیت خود را بدتر نکنید. در عین حال، از مصرف غذاهای قندی مانند نوشابه، شیرینی و غذاهای بدون فیبر (شاخص گلیسمی بالا) مانند نان سفید خودداری کنید. همچنین، از خوردن غذاهای چرب و سرخ شده به ویژه در شب پرهیز کنید. زیرا آنها همچنین می توانند خطر ابتلا به بیماری های قلبی و دیابت نوع را افزایش دهند. شیفت کاری شبانه می تواند رژیم غذایی افراد را مختل کند. محققان دریافتند که ت خیر در زمان وعده های غذایی یا داشتن وعده های غذایی در زمان نامنظم می تواند بر ریتم داخلی بدن ت ثیر بگذارد. بررسی ها نشان می دهد که ساعت تاخیر در وعده های غذایی باعث تاخیر پنج ساعته در ریتم های گلوکز خون می شود. به افراد شاغل در شیفت شبانه توصیه می شود وعده های غذایی منظمی در طول هفت روز هفته داشته باشند. وعده های غذایی منظم می تواند در حفظ ساعت بیولوژیکی بدن موثر باشد. در طول تغییر وعده های غذایی، بهتر است تنقلات سالمی بخورید. از خوردن وعده های غذایی بزرگ در طول شب خودداری کنید. وعده های غذایی بزرگ می تواند باعث سوزش سر دل، نفخ یا یبوست شود. شاید برای افرادی که در شیف شب کار می کنند، لذت بردن از تفریحات و سرگرمی های روزمره سخت و دشوار باشد. اما همه افراد باید برای تفریحات و برقراری روابط اجتماعی خود وقت بگذارند. حفظ زندگی اجتماعی خوب برای سلامت روان و روابط شما مفید است. زمان سپری شده با خانواده و دوستان به شما کمک می کند تا احساس آرامش داشند باشید. منبع: |
لکه های سفید روی دندان ناشی از فلوروز دندان، هیپوپلازی مینا، بهداشت نامناسب دندان و خوردن بیش از حد غذاهای اسیدی با طعم شیرین می باشد. اگر چه وجود لکه های سفید روی دندان می تواند منجر به زشتی وضعیت ظاهری آنها شود اما به ندرت نیاز به درمان دارند اما برخی از افراد به دلیل وجود لکه های سفید روی دندان از لبخند زدن اجتناب می کنند. این بیماری که از نظر پزشکی به عنوان هیپوکالیسم یا ترشح بیش از حد کلسیم شناخته می شود. بسیار شایع است و در افراد در هر سنی رخ می دهد. لکه های سفید روی دندان می تواند منجر به پوسیدگی یا خراب شدن دندان شود. در حقیقت، لکه های سفید روی دندان ها اولین علامتی است که نشان می دهد دندان های شما شروع به پوسیدگی کرده اند. چندین دلیل احتمالی ایجاد لکه های سفید روی دندان، عبارتند از: در برخی شرایط مصرف بیش از حد فلوراید، دردوران کودکی منجر به بروز این مشکل می شود. معمولا بروز این شرایط یک بیماری بی ضرر است. این شرایط زمانی اتفاق میفتد که مینای دندان فرد به درستی تشکیل نشود. مانند فلویوروز، هیپوپلازی فقط در دوران کودکی زمانی زخ می دهد که دندان های فرد هنوز در حال رشد هستند. با این حال، می تواند خطر پوسیدگی دندان را افزایش دهد. از دیگر دلایل ایجاد لکه های سفید روی دندان می توان به عدم رعایت بهداشت دندان، به خصوص هنگامی که شخصی از بریس استفاده می کند، یا غذاهای اسیدی یا شیرین بیش از حد می خورد، اشاره کرد. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید چندین روش درمانی برای لکه های سفید روی دندان وجود دارد. مناسب بودن این روش های درمانی ممکن است به علت اصلی ایجاد لکه ها و وضعیت دندان های فرد بستگی داشته باشد. برخی از درمان های پزشکی برای لکه های سفید روی دندان عبارتند از: برخی از افراد ممکن است بتوانند برای درمان لکه های سفید خود از میکرو ابریژن استفاده کنند. در طی این روش، دندانپزشک مقدار کمی مینای دندان را از بین می برد تا ظاهر لکه های سفید کاهش یابد. این درمان حرفه ای به طور معمول باعث سفید شدن دندان می شود که می تواند دندان ها را از نظر رنگ یکنواخت تر نشان دهد. سفید کردن دندان ها می تواند به کاهش لکه های سفید و سایر لکه ها کمک کند. انواع محصولات سفید کننده دندان مانند نوار و خمیر بدون نسخه ( OTC ) در دسترس است. افرادی که دارای لکه های سفید هستند نیز می توانند برای درمان های سفید کننده حرفه ای به دندانپزشک مراجعه کنند. روکش های دندان، پوششی نازک و محافظ است که به سطح جلوی دندان های فرد متصل می شود. آنها می توانند لکه های سفید و سایر لکه ها را پنهان کنند. روکش های دندانی باید از نظر حرفه ای توسط دندانپزشک نصب شود. یک دندانپزشک ممکن است، فلوراید موضعی رابر روی دندان های افرادی که هیپوپلازی مینا دارند، تجویز کند. برای افراد مبتلا به هیپوپلازی مینا، دندانپزشک ممکن است از رزین کامپوزیت برای پر کردن حفره ها و پیوند مینای خارجی دندان استفاده کند. اگر افراد تعداد زیادی لکه سفید روی دندان های خود داشته باشند، این روش ممکن است زیاد مناسب نباشد. برخی راهکار ها و درمان های خانگی برای از بین بردن لکه های سفید بر روی دندان موثر هستند که عبارتند از: یکی از دلایل اصلی ایجاد لکه های سفید به دلیل عدم رعایت بهداشت دهان و دندان است. از این رو، اولین گامی که باید برای از بین بردن لکه های زشت بردارید، رعایت بهداشت دهان و دندان است. در حقیقت، لکه های سفید با مسواک زدن و نخ دندان کشیدن به طور کامل و منظم به راحتی قابل پیشگیری است. روزانه دو بار مسواک بزنید و مطمین شوید که تمام سطوح مختلف دندان های خود را مسواک زده اید. همچنین برای تمیز نگه داشتن دندان های خود از یک شستشوی فلوراید استفاده کنید. از آنجا که مسواک زدن طبیعی در هنگام استفاده از بریس ممکن است دشوار باشد، می توانید از مسواک های مخصوص و همچنین نخ دندان استفاده کنید که به شما کمک می کند تا راحت تر مسواک بزنید و نخ دندان بکشید. پوسته تخم مرغ حاوی مقدار کافی کلسیم است و خمیر دندان ساخته شده از پوسته تخم مرغ می تواند به تقویت و حتی بازسازی دندان ها کمک کند. برای درمان لکه های سفید دندان، خمیر دندان پوسته تخم مرغ درست کنید. بررسی ها نشان می دهد که یک محلول ساخته شده از پودر پوسته تخم مرغ به بازسازی مینای دندان افرادی که دچار ضایعات دندان شده اند کمک می کند. پوسته تخم مرغ را بجوشانید، خشک کنید و خرد کنید. در یک کاسه کوچک، پودر پوسته تخم مرغ، قاشق غذاخوری جوش شیرین و تا قاشق غذاخوری روغن نارگیل را با هم مخلوط کنید. در صورت تمایل، چند قطره روغن نعناع فلفلی اضافه کنید. آن را در یک شیشه کوچک ذخیره کرده و روزانه از آن به عنوان خمیر دندان معمولی برای مسواک زدن استفاده کنید. استفاده از این خمیر دندان برای از بین بردن لکه های سفید دندان باید تا چند ماه ادامه یابد. چای سبز می تواند به عنوان یک عامل فعال برای ترمیم مجدد دندان ها باشد. این ماده از اسید گالیک، اسید کلروژنیک و فلاونوییدها، برخی مواد مغذی مفید و مواد معدنی مورد نیاز برای ترمیم دندان ها تشکیل شده است. به علاوه، کاتچین های موجود در آن در جلوگیری از تجمع پلاک ها نقشی اساسی دارند. کاتچین ها به نوبه خود از ایجاد لکه های سفید روی دندان شما جلوگیری می کند. کاتچین منبع طبیعی فلوراید است، بنابراین دندان های شما را کمتر در معرض اسید قرار می دهد. کیسه چای سبز را در یک فنجان آب گرم قرار دهید. بعد از دقیقه، کیسه چای سبز را خارج کنید. اجازه دهید چای کمی خنک شود. از چای خنک به عنوان دهانشویه استفاده کنید. بعد از آن دهان خود را با آب گرم بشویید. از این دهانشویه یا بار در روز استفاده کنید. سرکه سفید حاوی اسید استیک است که می تواند از تخریب مینای دندان جلوگیری کند. حتی ممکن است از تجمع پلاک جلوگیری و آن را کاهش دهد. تجمع پلاک دندان، یکی از دلایل ایجاد لکه های سفید روی دندان است. سرکه سفید همچنین باکتری های موجود در دهان را از بین می برد و بوی بد دهان را درمان می کند. قاشق چایخوری سرکه سفید و قاشق چایخوری نمک را کاملا در نصف فنجان آب گرم مخلوط کرده و از آن برای شستشوی دهان دو بار در روز استفاده کنید. برای حفظ سلامت دهان و دندان و از بین بردن لکه های سفید روی دندان، باید سعی کنید رژیم غذای سالم داشته باشید. ویتامین ها و مواد معدنی زیادی وجود دارد که برای دندان های شما مهم هستند. رژیم غذایی مناسب خطر کمبود مواد معدنی را کاهش می دهد که می تواند منجر به ایجاد لکه های سفید بر روی دندان های شما شود. وقتی صحبت از غذا برای دندان ها می شود، غذاهای غنی از کلسیم بسیار مهم هستند. کلسیم به محافظت از دندان های شما در برابر پوسیدگی دندان و همچنین لکه های سفید کمک می کند. شیر، محصولات شیر و همچنین سبزیجات سبز سرشار از کلسیم هستند. همراه با کلسیم، ویتامین A ، ویتامین های گروه B و ویتامین D نیز برای دندان های شما مهم هستند. تا حد ممکن خشکی دهان را به حداقل برسانید تا این لکه ها کاهش یافته و از آن جلوگیری شود. در حقیقت، خشکی دهان یکی از دلایل اصلی ایجاد این مشکل است. خشکی دهان منجر به تجمع باکتری ها در دهان می شود. اسید حاصل از باکتری ها به دندان حمله می کند و در نتیجه لکه های سفید ایجاد می شود. از آنجا که بزاق برای جلوگیری از خشکی دهان مهم است، برای تقویت تولید بزاق باید مایعات مصرفی خود را افزایش دهید. آبرسانی مناسب باعث می شود بدن شما بزاق بیشتری تولید کند. در طول روز مقدار کافی آب بنوشید. همچنین از میوه ها و سبزیجات پایه آب مانند آناناس، هندوانه و خیار استفاده کنید. از نوشیدنی های کافیین دار، نوشابه های گازدار و نوشیدنی های الکلی خودداری کنید، زیرا می توانند منجربه کم آبی بدن شوند. خوردن بیش از حد غذاهای اسیدی یکی دیگر از دلایل عمده ایجاد لکه های سفید روی دندان است. غذاها و نوشیدنی های اسیدی می توانند مینای دندان های شما را از بین ببرند. مینا، دندان های شنا را در برابر آسیب محافظت می کند و اگر لایه خارجی آن ساییده یا برداشته شود، باعث ایجاد لکه های سفید و سایر مشکلات دهانی می شود. از این رو، پرهیز از مصرف بیش از حد غذاهای اسیدی یکی دیگر از اقدامات پیشگیرانه برای جلوگیری از ایجاد لکه های سفید روی دندان است. برخی از غذاهای اسیدی که باید از آنها اجتناب کنید آب نبات ترش، لیمو، پرتقال، گریپ فروت، نوشابه گازدار و لیموناد است. از طرفی هم باید مصرف غذاهای سرشار از اسید فیتیک را محدود کنید، زیرا باعث کاهش جذب کلسیم، روی و آهن می شود. غذاهایی که حاوی مقادیر زیادی اسید فیتیک هستند، برنج قهوه ای، لوبیا، نخود فرنگی، غلات، دانه ها و مغزها هستند. کشیدن روغن بر روی دندان ها روشی قدیمی است که در حفظ بهداشت دهان و دندان موثر است. کشیدن روغن به از تجمع پلاک ها و ایجاد حفره جلوگیری می کند. این به نوبه خود خطر این لکه ها را کاهش می دهد. بررسی ها نشان می دهد استفاده از روغن از تجمع باکتری ها در دهان جلوگیری می کند. برای استفاده از روغن بر روی دندان ها، یکی از بهترین روغن هایی که می توانید استفاده کنید روغن نارگیل فوق بکر است. یا قاشق غذاخوری روغن نارگیل بسیار بکر را در دهان خود قرار دهید. روغن را تا دقیقه در دهان خود بچرخانید، سپس آن را تف کنید. در آخر دهان خود را بشویید و سپس مطابق معمول مسواک بزنید. این کار را هر روز صبح و با معده خالی انجام دهید. برای معاینه منظم دندانپزشکی هر شش ماه یکبار به دندانپزشک خود مراجعه کنید. برای محافظت از دندان هایتان در برابر مواد شیمیایی ناخواسته از نوشیدن الکل خودداری کنید. مسواک زدن خشک یا مسواک زدن با آب ساده نیز می تواند برای تمیز کردن دندان های شما موثر باشد. کسانی که سیگار می کشند باید سیگار را ترک کنند، زیرا سیگار برای سلامت دهان و دندان شما مضر است. بعد از هر وعده غذایی، دهان و همچنین دندان های خود را کاملا تمیز کنید تا ذرات غذایی که بین دندان ها گیر کرده اند از بین بروند. کودکان زیر سال فقط باید از مقدار خمیر دندان های حاوی فلوراید به اندازه نخود استفاده کنند. همچنین مطمین شوید که آن را قورت نمی دهند. |
نکات مهم در مصرف پلاویکس چیست؟ تداخلات دارویی پلاویکس می تواند منجر به بروز برخی فعل وانفعالات مختلف شود. به عنوان مثال، برخی از تداخلات دارویی می توانند در عملکرد دارو اختلال ایجاد کنند. سایر فعل و انفعالات می توانند عوارض جانبی ناشی از دارو را افزایش دهند یا آنها را شدیدتر کنند. همچنین این دارو می تواند با مکمل های خاص و همچنین برخی از مواد غذایی تعامل داشته باشد. سازمان غذا و دارو ( FDA ) داروهای تجویزی مانند پلاویکس را برای درمان برخی شرایط ت یید می کند. پلاویکس برای کاهش خطر حمله قلبی و سکته مغزی در افراد با برخی بیماری های قلبی عروقی مورد تایید سازمان غذا و دارو قرار گرفته است. مصرف این داروها با پلاویکس می تواند اثر پلاویکس را کاهش دهند. این وضعیت ممکن است برای سلامتی شما خطرناک باشد. نمونه هایی از مهار کننده های پمپ پروتون که می توانند اثربخشی پلاویکس را کاهش دهند، عبارتند از: امپرازول ( Prilosec ) لانزوپرازول ( Prevacid ) ایزومپرازول یا نکسیوم پانتوپرازول یا پروتونیکس دکسلان سوپرازول دگزیلانت اگر یکی از داروهای ذکر شده در بالا را مصرف می کنید، با پزشک خود در مورد اینکه آیا استفاده از پلاویکس برای شما بی خطر است یا نه مشورت کنید. آنها ممکن است درمان متفاوتی را پیشنهاد دهند تا از تداخل دارویی جلوگیری شود. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید تداخل پلاویکس و ایبوپروفن یا سایر NSAID ها مصرف پلاویکس با ایبوپروفن NSAID ها (داروهای ضدالتهاب غیراستروییدی) می تواند خطر خونریزی جدی را افزایش دهد. NSAID هر کدام به تنهایی می توانند خطر خونریزی را افزایش دهند. مصرف این داروها با هم، بیشتر خطر خونریزی، به ویژه خطر خونریزی در معده را افزایش می دهد. نمونه هایی از NSAIDs که می توانند خطر خونریزی معده را افزایش دهند، عبارتند از: آسپرین اتودولاک ناپروکسن ایندومتاسین کتورولاک ( Acuvail ) سلکوکسیب (سلبرکس) اگر هنگام استفاده از پلاویکس نیاز به مصرف دارویی برای تسکین درد دارید، ممکن است پزشک به شما توصیه کند که به جای ایبوپروفن یا سایر NSAID ها، استامینوفن ( Tylenol ) مصرف کنید. به این دلیل که استامینوفن هنگام مصرف با پلاویکس خطر کمتری برای خونریزی دارد. در حالی که از پلاویکس استفاده می کنید، قبل از شروع مصرف هر داروی جدید، از جمله مسکن ها، با پزشک خود مشورت کنید. مصرف پلاویکس با وارفارین (کومادین) یا سایر داروهای رقیق کننده خون خطر عوارض جانبی مانند خونریزی جدی را افزایش می دهد. تداخل پلاویکس و مواد افیونی مصرف پلاویکس با مواد افیونی (تسکین دهنده درد قوی) توصیه نمی شود. مصرف پلاویکس با داروهای ضد افسردگی خاص توصیه نمی شود. داروهای ضد افسردگی و پلاویکس خاص می توانند خطر خونریزی را افزایش دهند. مصرف این داروها با همبیشتر خطر خونریزی را افزایش می دهد. شما باید از مصرف پلاویکس با داروی خاص دیابت به نام رپاگلینید خودداری کنید. تا به حال ثابت نشده که پلاویکس با گیاهان دارویی و یا مکمل ها، تداخل دارویی ایجاد کرده باشد. با این وجود، قبل از استفاده از هر یک از این محصولات هنگام مصرف پلاویکس، هنوز باید با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید. هیچ فعل و انفعال شناخته شده ای بین Plavix و ویتامین K وجود ندارد. اگر هنگام استفاده از پلاویکس نگران مصرف این ویتامین هستید، با پزشک خود مشورت کنید. اصولا به بیمارانی که پلاویکس مصرف می کنند توصیه می شود از آب گریپ فروت و یا میوه آن استفاده نکنند. کبد شما ارتباط برقرار می کند، و بر نحوه متابولیسم (پردازش) پلاویکس در بدن ت ثیر می گذارد. با این تداخل، سطح پلاویکس در بدن کاهش می یابد و ممکن است برای سلامتی شما خطرناک باشد. مصرف قهوه همزمان با پلاویکس منجر به بروز تداخل دارویی نمی شود. با این حال، هنگام مصرف پلاویکس، نباید زیاد قهوه بنوشید. هیچ تداخل شناخته شده ای بین پلاویکس و الکل وجود ندارد. با این حال، مصرف زیاد الکل همراه با پلاویکس می تواند معده را تحریک کند. برای برخی از افراد، این وضعیت ممکن است خطر خونریزی، به ویژه در معده افراد را افزایش دهد. موارد منع مصرف پلاویکس پلاویکس برای درمان افزایش کلسترول تایید نشده است و نباید برای این منظور استفاده شود. پلاویکس برای درمان یا جلوگیری از ترومبوز ورید عمقی ( DVT ) مورد تایید نیست و نباید برای این منظور استفاده شود. دوز پلاویکس که پزشک برای بیمار تجویز می کند به نوع و شدت بیماری که برای درمان آن از پلاویکس استفاده می کند، بستگی دارد. بر همین اساس بیماران حتما باید دوز دارو را طبق تجویز پزشک خود مصرف کنند. پزشک بهترین دوز را متناسب با نیاز بیمار تعیین می کند. پلاویکس به صورت قرص خوراکی مصرف می شود. در دو قدرت میلی گرم و میلی گرم در دسترس است. پلاویکس به صورت قرص هایی است که هر روز یک بار از طریق دهان مصرف می شود در دسترس عموم قرار دارند. این دارو همچنین در قرص هایی با مقاومت بالاتر وجود دارد که در شروع درمان به عنوان "دوز بارگیری" استفاده می شود. دوز بارگیری برای افزایش فوری سطح دارو در بدن کاربرد دارد. Brilinta به صورت قرص هایی است که دو بار در روز از طریق دهان مصرف می شود. برای Brilinta دوز بارگیری نیز وجود دارد اما این در حالی است که بیمار در ابتدای درمان بیماری خود مجبور است بیش از یک قرص Brilinta بخورد. Plavix و Brilinta را می توان با غذا یا بدون غذا مصرف کرد. Plavix و Brilinta کاربردهای ت یید شده متفاوتی دارند، اما هر دو برای جلوگیری از بیماری های قلبی عروقی مانند حمله قلبی یا سکته مغزی در افراد مبتلا به سندرم حاد کرونر ( ACS ) استفاده می شود. بررسی های صورت گرفته نشان می دهد که با افرادی که از پلاویکس و آسپرین استفاده می کنند، نسبت به افرادی که بریلینتا و آسپرین مصرف کرده بودند، عوارض کمتری داشته اند. پلاویکس و بریلینتا هر دو داروهایی با نام تجاری هستند. یک فرم عمومی از پلاویکس، به نام کلوپیدوگرل، برای استفاده در دسترس است. با این حال، فرم عمومی از Brilinta هنوز در دسترس نیست. معمولا به بیماران توصیه می شود در زمان هرگونه جراحی از پلاویکس استفاده نکنند زیرا پلاویکس خطر خونریزی را افزایش می دهد. در واقع، پزشک احتمالا توصیه می کند که مصرف Plavix را روز قبل از انجام جراحی های خاص قطع کنید. این توصیه بسته به نوع جراحی و وضعیت سلامتی شما ممکن است متفاوت باشد. هنگام استفاده از پلاویکس، نیازی به رعایت رژیم غذایی خاصی. یک استثنا فقط در این مورد وجود دارد. پزشک ممکن است به شما توصیه کند هنگام مصرف پلاویکس از مصرف آب گریپ فروت و گریپ فروت خودداری کنید. این محصولات می توانند با پلاویکس تداخل دارویی ایجاد کنند اما به طور کلی خوردن یک رژیم غذایی سالم و متعادل به کاهش خطر کلی بیماری های قلبی و حوادث قلبی عروقی کمک می کند. اگر از داروهای رقیق کننده خون خاصی استفاده می کنید، باید آزمایشات مکرر انجام دهید تا سرعت لخته شدن خون را بررسی کنید اما پلاویکس رقیق کننده خون نیست. در عوض، یک مهار کننده پلاکت است. اگر به اختلال لخته شدن خون یا سایر خطرات خونریزی مبتلا هستید، پزشک شاید در حین استفاده از پلاویکس، با انجام آزمایش خون، وضعیت شما را کنترل کند. در غیر این صورت، برای بررسی توانایی لخته شدن خود نیازی به انجام آزمایشات معمول خون نخواهید داشت. پلاویکس تنها در صورتی در بدن عمل می کند که بدن قادر به متابولیسم (تجزیه) دارو باشد. به منظور متابولیسم پلاویکس، بدن از آنزیمی (نوع پروتیین) به نام CYPC استفاده می کند که در کبد یافت می شود. هر فرد مقدار متفاوتی از این آنزیم را در بدن خود دارد. بعضی از افراد مقدار کمی از آن را دارند، در حالی که افراد دیگر مقدار بیشتری دارند. این مقدار می تواند به دلیل آرایش ژنتیکی فرد یا سابقه بیماری کبدی متفاوت باشد. افرادی که مقدار کمی CYPC دارند، "متابولیسم ضعیف" Plavix محسوب می شوند، زیرا بدن آنها نمی تواند دارو را به خوبی تجزیه کند. در افراد با این وضعیت پزشک ممکن است دارو دیگری را تجویز کند. قرار است از پلاویکس به عنوان یک درمان طولانی مدت استفاده شود. اگر شما و پزشکتان تشخیص دهید که پلاویکس برای شما بی خطر و موثر است، احتمالا به شما توصیه می شود در طولانی مدت آن را مصرف کنید. پلاویکس حدود تا دقیقه بعد از مصرف در بدن شروع به کار می کند. به مدت تا روز پس از مصرف دوز، به جلوگیری از تشکیل لخته خون کمک می کند. سخن آخر نکات مهم در مصرف پلاویکس چیست؟ تداخلات دارویی پلاویکس می تواند منجر به بروز برخی فعل وانفعالات مختلف شود. به عنوان مثال، برخی از تداخلات دارویی می توانند در عملکرد دارو اختلال ایجاد کنند. سایر فعل و انفعالات می توانند عوارض جانبی ناشی از دارو را افزایش دهند یا آنها را شدیدتر کنند. همچنین این دارو می تواند با مکمل های خاص و همچنین برخی از مواد غذایی تعامل داشته باشد. |
خطر کرونا در بیماران سرطانی نسبت به سایر افراد بیشتر است. چون بیماران سرطانی مجبورند از خانه خارج شده و سیستم ایمنی اینها ضعیف تر است. از طرفی دیگر هم درمان سرطان ممکن است سیستم ایمنی بدن آن ها را ضعیف تر کند. بر همین اساس، کارشناسان می گویند: افراد مبتلا به سرطان با معضل افزایش خطر ابتلا به COVID - هنگام مراجعه به مراکز درمانی برای درمان روبرو هستند. تحقیقات اخیر نشان می دهد: افراد مبتلا به سرطان نسبت به سایرین بیشتر در معرض خطر هستند. همچنین متخصصان خاطرنشان می کنند: درمان سرطان می تواند سیستم ایمنی بدن را ضعیف کرده و فرد را مستعد ابتلا به COVID - کند. افرادی که برای بیماری خود تحت درمان سرطان هستند هنگام تصمیم گیری در مورد زمان، مکان و نحوه درمان بیماری خود در سن COVID - با یک معضل دشوار روبرو هستند. این در حالی است که بررسی ها نشان می دهد که خطر مرگ برای مبتلایان به سرطان . برابر بیشتر از افرادی است که هیچ بیماری زمینه ای ندارند. بررسی ها نشان می دهد که افراد مبتلا به سرطان ریه که در طی ماه از تشخیص COVID - تحت شیمی درمانی قرار گرفتند، در مقایسه با سایر روش های درمانی، خطر مرگ را افزایش می دهند. COVID - و مرگ سرطانی همچنان در حال تکامل است. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید دکتر متیو کوک، بنیانگذار BioReset Medical ، یک کلینیک یکپارچه که متخصص پزشکی بازسازی و عملکردی است. وی در مورد ضعف سیستم ایمنی بدن در مبتلایان به انواع سرطان می گوید: تعامل بین COVID - و سرطان به طور حتم سیستم ایمنی بدن را درگیر می کند. اما او معتقد است: با همکاری دیگر متخصصان انکولوژی به دنبال بهترین روند درمانی برای بیماران سرطانی خودمان هستیم. ما یک رویکرد نسبتا سنتی داریم. ما در حال بررسی همه سیستم های بدن هستیم تا ببینیم آیا راهکاری برای رفع این مشکل وجود دارد. به عنوان مثال، وی خاطرنشان کرد: دستگاه گوارش و سیستم ایمنی بدن ارتباط تنگاتنگی دارند. ما سعی می کنیم برنامه درمانی برای حمایت و تقویت سیستم ایمنی بدن در مبتلایان به سرطان پیدا کنیم. وی با اشاره به اینکه مبتلایان به سرطان در مورد ادامه روند درمانی و خطر ابتلا به کرونا ویروس نگران هستند، معتقد است: بیماران سرطانی و پزشکان در مورد خطرات و عوارض روندهای درمانی در سرطان ها اطلاعات لازم را دارند. این بیماران می دانند که شیمی درمانی منجر به ضعف سیستم ایمنی بدن آنها می شود. بر همین اساس این بیماران باید پروتکل های بهداشتی را رعایت کنند. Binzee Gonzalvo ، با سال سن، مدرس دانشگاه در توکیو که در حال حاضر تحت درمان لنفوم قرار دارد و تصمیم گرفته با وجود خطر ابتلا به کرونا ویروس به درمان خودش ادامه دهد. او آمار جدید مرگ و میر ناشی از سرطان و COVID - را خوانده است. اما همچنان تصمیم گرفته است که روند درمانی خودش را جلو برود. او در مورد وضعیت مراقبت خود می گویرد من به استثنای روزهای درمان، تمام مدت در خانه در خانه مانده ام. با ادامه روند شیوع بیماری کرونا ویروس، روند مراقبت از افراد مبتلا به سرطان همزمان با ادامه روند های درمانی سرطانف کمی دشوار است. برخی از این بیماران استرس، مشکلات مالی و مسایل روانی شده اند. یک نظرسنجی توسط انجمن اقدام به سرطان انجمن سرطان آمریکا ( ACS CAN ) از بیماران سرطانی و بازماندگان نشان داد که: روند های درمانی درصد از بیماران تحت تاثیر شیوع بیماری کرونا قرار گرفته است. از افرادی که در حال حاضر تحت درمان قرار گرفته اند درصد ت خیر در درمان را گزارش کردند. درصد بیماران ت خیر در درمان های سرطانی مانند شیمی درمانی، پرتودرمانی یا هورمون درمانی را گزارش داده اند. بیشترین ت ثیرات گزارش شده به صورت زیر بوده است: درصد تاخیر در اقدامات جراحی درصد تاخیر دسترسی به خدمات تصویربرداری درصد تاخیر در ملاقات های حضوری با پزشکان خود حدود درصد ت خیری به خدمات حمایتی، از جمله فیزیوتراپی یا مراجعه به روانشناس یا روانپزشک تقریبا از هر بیمار مورد بررسی قرار گرفته نفر می گوید که شیوع بیماری کرونا، ادامه روند درمانی را برای او دشوارتر کرده است. و از هر نفر نفر به شدت نگران است که شاید سرطان آنها به دلیل ت خیرها و وقفه های ناشی از شیوع COVID - در حال رشد یا بازگشت باشد. بر همین اساس برخی از محققان معتقدند وضعیت بیماران سرطانی در حال بدتر شدن است. در میان ترس و اضطراب ناشی از COVID - ، خبرهای خوبی برای افرادی که تحت درمان سرطان هستند نیز وجود دارد. در کنفرانس سالانه ASCO ، انواع جدیدی از اطلاعات در مورد درمان انواع مختلف سرطان مورد بررسی قرار گرفت. به عنوان مثال، سازمان غذا و دارو سریعا ، یک درمان خوراکی از برای افراد مبتلا به لنفوم غیر هوچکین فولیکولی NHL عود کرده یا مقاوم به درمان، معرفی کرد. NHL فولیکولار رایج ترین زیرگروه لنفوم درجه پایین است. NHL درصد از کل لنفوم های غیر هوچکین را تشکیل می دهد. محققان معتقدند که غربالگری سرطان پستان در طی دوره شیوع بیماری کرونا ویروس مهم است. انجمن تحقیقات سرطان آمریکا اختلالات در آزمایش های منظم غربالگری سرطان پستان، از جمله ماموگرافی، سونوگرافی و MRI در طول دوران کرونا را تاییده کرده است. این در حالی است که برخی از مراکز درمانی منابع کافی برای غربالگری سرطان در طول شیوع کرونا را ندارند. علاوه بر آن برخی از افراد از حضور در بیمارستان ها می ترسند. این در حالی است که به گفته کارشناسان، انجام آزمایش های سالانه برای جلوگیری از ت سرطان بسیار مهم است. اکنون برخی از متخصصان نگران هستند که حتی پس از پایان همه گیری، موج جدیدی از تشخیص سرطان در میان جمعیت بروز پیدا کند. یک نظرسنجی از محققان بیمارستان عمومی ماساچوست نشان داد که از بین کسانی که تشخیص سرطان پستان را تشخیص داده اند، حدود درصد غربالگری خود را به دلیل کرونا به تاخیر انداخته اند. به نظر می رسد بدون تشخیص زودهنگام احتمال دارد تعداد بیماران مبتلا به سرطان بعد از دوران بیماری کرونا ویروس افزایش پیدا کند. محققان به زنان توصیه می کنند برای پیشگیری از بروز سرطان پستان، غربالگری های خود را در زمان تعیین شده انجام دهند. با این حال چند علایم هشدار دهنده وجود دارد که در صورت بروز آنها، هر چه سریع تر باید با یک متخصص حرفه ای مشورت شود. برخی از علایم هشدار دهنده احتمالی سرطان پستان عبارتند از: تغییر در اندازه یا شکل پستان تورفتگی یا قرمزی پوست پستان بثورات اطراف یا روی یکی از نوک پستان ترشح غیرطبیعی و یا خونین نوک پستان درد زیر بغل یا پستان که با عادت ماهیانه تغییر نمی کند. لایه لایه یا پوسته پوسته شدن پوست روی پستان یا نوک آن بیشتر توده های پستان، سرطانی نیستند. اما زنان بهتر است با مشاهده هر توده در پستان به متخصص زنان و زایمان و یا جراح مراجعه کنند. کالج رادیولوژیست های آمریکا چندین دستورالعمل مختلف را برای غربالگری سرطان پستان به زنان توصیه می کند: غربالگری سالانه برای زنان در معرض خطر متوسط بالای در زنان - ساله غربالگری هر سال یکبار در زنان با خطر متوسط در زنان تا سال غربالگری برای زنان سالمند بالاتر از سال با امید به زندگی سال یا بیشتر هیچ راهی برای جلوگیری از سرطان پستان وجود ندارد. با این حال، رعایت برخی از نکات در مورد شیوه زندگی افراد می تواند خطر ابتلا به سرطان پستان را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. برخی از این راهکارها، عبارتند از: اجتناب از مصرف الکل حفظ شاخص توده بدنی سالم رژیم غذایی سالم و حاوی مقدار زیادی میوه و سبزیجات تازه در زنانی که رژیم غذایی مدیترانه ای به همراه روغن زیتون فوق العاده باکره و آجیل مخلوط می خورند ممکن است خطر ابتلا به سرطان پستان کاهش یابد. رژیم مدیترانه ای بیشتر روی غذاهای گیاهی مانند میوه و سبزیجات، غلات کامل، حبوبات و آجیل تمرکز دارد. |
روشهای تسکین درد زانو کدامند؟ این سوال بارها از سوی کسانی که از درد زانو رنج می برند از پزشکان بویژه متخصصین ارتوپدی مطرخ می گردد. برخی از راه های تسکین درد زانو، در خانه قابل اجراء هستند و شما می توانید این راهکارها را برای تسکین علایم خود انجام دهید. زانو درد یک مسیله رایج است. سالانه میلیون نفر به دلیل درد زانو به پزشک مراجعه می کنند. این درد می تواند به دلایل مختلفی ایجاد شود، از جمله: آرتروز بورسیت التهاب تاندون پارگی مینیسک پیچ خوردگی رباط های زانو زانوها با افزایش سن ضعیف می شوند، بر همین افراد ممکن است در هر سنی دچار مشکلات زانو شوند. ضعف زانوها می تواند بر میزان تحرک شما ت ثیر بگذارد و انجام فعالیت های روزمره مانند بلند کردن جعبه یا پیاده روی در سراشیبی را برای شما دشوار کند. ضعف زانوها می تواند در اثر آسیب دیدگی یا فشار روی زانوها، کمبود تغذیه، کم تحرکی و مصرف بیش از حد سدیم، سیگار کشیدن یا مصرف الکل رخ دهد. همچنین می تواند به دلیل آرتروز در زانو باشد که در اثر ساییدگی قطعات آن ایجاد می شود. اگر از ضعف زانو یا درد رنج می برید، راه کارهای را برای تغییر سبک زندگی و رژیم غذایی را در نظر بگیرید، از جمله: تمرینات زیادی وجود دارد که ضعف زانوها را هدف قرار می دهد. چنین تمریناتی به تقویت عضلات اطراف مفاصل، حفظ صحیح تراز و قرارگیری مفاصل و همچنین تقویت استخوان های زانو کمک می کند. برای بهترین نتیجه، حداقل یا بار در هفته دقیقه تمرین تقویت زانو را در نظر بگیرید. سعی کنید این تمرینات را از یک متخصص بیاموزید. اگر ورزش ها درد یا سفتی زانو را تشدید می کنند، انجام آنها را متوقف کرد و با پزشک خود مشورت کنید. در شرایطی که زانو درد به دلیل آسیب دیدگی، جراحی و یا آرتروز باشد، ورزش های کششی و تقویت کننده ملایم ممکن است در تسکین درد موثر باشند. حتی انعطاف پذیری و دامنه حرکتی شما را نیز بهبود می بخشد. ورزش برای زانو درد بهتر است بی تحرکی است. بی تحرکی زانو باعث سفت و بدتر شدن آن می شود. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید تمرینات کششی و تقویت ملایم می تواند عضلات تقویت کننده مفصل زانوی را تقویت کند. عضلات قوی می تواند از ضربه و فشار وارده بر روی زانو جلوگیری کند. قبل از شروع یک برنامه ورزشی برای درد زانو، حتما با پزشک یا متخصص فیزیوتراپی مشورت کنید تا مطمین شوید این تمرینات برای شما بی خطر است. بسته به وضعیت شما، یک پزشک ممکن است برخی اصلاحات را توصیه کنند. طبق آکادمی جراحان ارتوپدی آمریکا، انجام تمرینات کششی پایین بدن می تواند به بهبود دامنه حرکت و انعطاف پذیری مفصل زانوی شما کمک کند. قبل از شروع تمرینات کششی، بهتر است که حداقل تا دقیقه بدن خود را با تمرینات اولیه گرم کنید. فعالیت های کم فشار مانند دوچرخه سواری با دوچرخه ثابت و پیاده روی تمرینات گرم کننده خوبی هستند. پس از گرم شدن، سه حرکت کششی زیر را انجام دهید و پس از اتمام تمرینات تقویت زانو، آنها را تکرار کنید. سعی کنید این کشش ها و تمرینات را حداقل چهار تا پنج بار در هفته انجام دهید. این کشش عضلات پایین پا، به ویژه عضلات ساق پا را هدف قرار می دهد. برای انجام این کشش: رو به دیوار بایستید. دستان خود را بر روی دیوار قرار داده و تا جایی که می توانید با راحتی یک پا را به عقب حرکت دهید. انگشتان پا روی هر دو پا باید رو به جلو باشند، پاشنه صاف باشد، در حالی که زانوها کمی خم است. خم شوید و ثانیه خود را در این وضعیت نگه دارید. شما باید کشش را در پای پشت خود احساس کنید. پای خود را عوض کرده و این کار را تکرار کنید. این کشش را دو بار برای هر دو پا انجام دهید. این کشش به طور مشخص عضلات چهار سر ران، عضلات جلوی ران را هدف قرار می دهد. انجام این حرکت می تواند به بهبود انعطاف پذیری در عضلات خم کننده ران و عضلات چهار سر کمک کند. برای انجام این کشش: کنار دیوار بایستید یا از صندلی برای تکیه گاه استفاده کنید. پاها باید به اندازه عرض شانه از هم فاصله داشته باشند. یک زانو را خم کنید تا پایتان به سمت صورت بالا برود. مچ پا را بگیرید و تا جایی که می توانید با آرامش به سمت بالا تنه بکشید. ثانیه در این حالت بمانید. به حالت اولیه برگردید و پاها را عوض کنید. برای هر کدام از پاها این تمرین را بار تکرار کنید. این کشیدگی عضلات همستر، عضلات پشت ران را هدف قرار می دهد. شما باید این کشش را در پشت ساق پا احساس کنید. اگر پای خود را خم کنید، ممکن است کشیدگی ساق پا را نیز احساس کنید. برای انجام این کشش: روی زمین یا تشک دراز بکشید و هر دو پا را صاف کنید. یک پا را از زمین بلند کنید. دستان خود را پشت ران، اما زیر زانو قرار دهید و به آرامی زانوی خود را به سمت سینه بکشید تا جایی که احساس کشیدگی جزیی کنید. این نباید دردناک باشد. ثانیه در این حالت بمانید. پاها را پایین آورده و عوض کنید. طبق آکادمی جراحان ارتوپدی آمریکا، با تمرینات منظم عضلات اطراف زانوی خود می توانید از فشار زیاد بر روی زانو ها جلوگیری کنید. نیم اسکوات یک روش عالی برای تقویت عضلات چهار سر ران همستر بدون فشار آوردن به زانو است. برای انجام این تمرین: به اندازه عرض شانه از هم باز کنید. برای تعادل دستان خود را روی باسن یا جلوی خود قرار دهید. مستقیم به جلو نگاه کنید، به آرامی حدود اینچ پایین بیایید. چند ثانیه مکث کنید، سپس با فشار دادن پاشنه پا بلند شوید. این تمرین را تا بار تکرار کنید. این ورزش پشت ساق پا را تقویت می کند که شامل عضلات ساق پا است. برای انجام این تمرین: بایستید و پاها را به اندازه عرض شانه باز کنید. برای تکیه بهتر خود یک صندلی نگه دارید. هر دو پاشنه خود را از زمین بلند کنید. به آرامی پاشنه های پا را به حالت اولیه پایین بیاورید. کنترل با این تمرین برای تقویت عضلات ساق پا مهم است. علاوه بر این تمرین، استفاده از وزن بدن خود به جای استفاده از دستگاه وزنه برداری، برای تقویت عضلات چهار سر ران به شما کمک می کند از فشار اضافی روی زانوها جلوگیری کنید. برای انجام این تمرین: بلند روی صندلی بنشینید. پاها را روی زمین و به اندازه عرض مفصل ران قرار دهید. مستقیم به جلو نگاه کنید، عضلات ران خود را منقبض کنید. بدون اینکه باسن خود را از روی صندلی بلند کنید یک پا را تا جایی که ممکن است بالا ببرید مکث کنید، سپس به حالت اولیه برگردید. برای هر پا تا دوره و هر دوره بار این کار انجام دهید. ماساژ درمانی یکی دیگر از راهکارهای مفید برای تقویت و تسکین درد زانو است. ماساژ منظم به بهبود گردش خون کمک می کند تا مواد مغذی بیشتری به عضلات و مفاصل ضعیف برسد تا آنها را قوی تر کند. مقداری روغن زیتون، نارگیل یا خردل گرم روی زانوها بمالید. با استفاده از ضربات ملایم و در عین حال محکم، به مدت تا دقیقه زانوها را در جهت عقربه های ساعت و خلاف جهت عقربه های ساعت ماساژ دهید. این کار را هر روز دو بار در صورت نیاز انجام دهید. اگر درد مزمن زانو دارید، از یک ماساژدرمان مجرب کمک بگیرید. افرادی که زانوی ضعیفی دارند یا به دلیل شرایطی مانند پوکی استخوان و آرتریت روماتویید از زانو درد رنج می برند، غالبا سطح منیزیم غیرطبیعی دارند. در چنین شرایطی نمک اپسوم می تواند به کاهش ناراحتی کمک کند. نمک Epsom که سرشار از منیزیم است می تواند تسکین سریع و التهاب اطراف مفاصل زانوی شما را کاهش دهد. علاوه بر این، منیزیم برای عملکرد مناسب عضلات مورد نیاز است و حتی به جذب کلسیم کمک می کند. قاشق غذاخوری نمک اپسوم را در فنجان آب گرم حل کنید. با استفاده از پارچه، آن را روی زانوهای خود بمالید و قبل از شستشو با آب ولرم، تا دقیقه صبر کنید. گزینه دیگر این است که حداقل دقیقه بدن خود را در یک وان آب گرم مخلوط شده با فنجان نمک اپسوم خیس کنید. هر یک از روش ها را فقط هفته ای یک یا دو بار استفاده کنید. شنا یک ورزش هوازی با ت ثیر کم برای فشار روی زانوها است. شنا گزینه مناسبی برای افرادی است که از درد زانو یا آرتروز رنج می برند. حتی می تواند سفتی زانو را کاهش دهد، عضلات اطراف مفاصل زانوی شما را تقویت کرده کند. به علاوه، باعث بهبود آمادگی جسمانی شما می شود. روز در هفته دقیقه شنا کنید. تمریناتی مانند خزیدن جلو، پشت و پروانه برای مفاصل زانو مفید است. کلسیم برای سلامت استخوان ضروری است و کمبود آن می تواند منجر به ضعیف شدن استخوان ها و پوکی استخوان شود. از آنجا که بدن نمی تواند به طور طبیعی کلسیم تولید کند، منابع غذایی و مکمل ها بهترین گزینه برای جلوگیری از کمبود آن هستند. منابع طبیعی کلسیم، سبزیجات برگ تیره، شیر، شیر بادام، پنیر، ادامام، ساردین، غلات غنی شده با کلسیم و آب پرتقال غنی شده است. اگر تصمیم دارید مکمل مصرف کنید، یکی از ویتامین های D را انتخاب کنید تا به بدن در جذب کلسیم کمک کند. برای دوز صحیح با پزشک خود مشورت کنید. برای سلامت مطلوب استخوان و مفاصل، ویتامین D ماده مغذی محسوب می شود. کمبود ویتامین D می تواند باعث ضعف استخوان و افزایش خطر شکستگی های شود. بعلاوه، بدن نمی تواند کلسیم کافی را بدون مقدار کافی ویتامین D جذب کند. بدن هنگام قرار گرفتن در معرض نور خورشید ویتامین D تولید می کند، بنابراین در طول روز و به خصوص صبح ها به مدت دقیقه زانوها را در معرض نور آفتاب قرار دهید. همچنین ویتامین D را از منابع غذایی مانند ماهی، روغن جگر ماهی، زرده تخم مرغ و غلات غنی شده و محصولات لبنی دریافت کنید. روغن ماهی حاوی اسیدهای چرب امگا به نام اسید ایکوزاپنتانوییک ( EPA ) و اسید دوکوزاهگزانوییک ( DHA ) است که می تواند به تقویت مفاصل زانو و بهبود تراکم استخوان کمک کند. حتی به دلیل خاصیت ضدالتهابی می تواند درد و سفتی مفصل را کاهش دهد. مصرف ماهی های آب سرد مانند ماهی تن، ماهی خال مخالی و ماهی آزاد را دو بار در هفته در رژیم خود بگنجانید. همچنین می توانید روزانه / گرم روغن ماهی مصرف کنید. ویتامین C در تشکیل کلاژن، یک جز a اصلی غضروف زانو ضروری است. علاوه بر این، این ویتامین تراکم توده استخوان را بهبود می بخشد و خطر شکستگی را کاهش می دهد. برخی از منابع خوب ویتامین C شامل کلم بروکلی، فلفل دلمه ای، پاپایا، پرتقال، لیمو، توت فرنگی و سایر توت ها، کیوی، توت ها، گل کلم، اسفناج و جوانه بروکسل است. مکمل های ویتامین C به صورت قرص و کپسول جویدنی در دسترس هستند که می توانید پس از مشورت با پزشک مصرف کنید. هرچه وزن بدن شما بیشتر باشد، مفاصل نیز باید بیشتر کار کنند. اگر اضافه وزن دارید، به دلیل فشار ناشی از تحمل وزن زیاد، زانوهای شما ممکن است ضعیف شوند. به علاوه، چاقی خطر تعویض مفصل زانو یا ران را افزایش می دهد. برای رسیدن به وزن طبیعی خود با یک متخصص تغذیه مشورت کنید. زانوها به دلیل التهاب ممکن است ضعیف و دردناک شوند. برای کاهش التهاب و تورم، غذاهایی با خاصیت ضد التهابی را به رژیم غذایی خود اضافه کنید. برخی از غذاها با خاصیت ضد التهابی شامل ماهی آزاد، دانه های کتان، زنجبیل، زردچوبه، روغن زیتون، آووکادو، آلبالو ترش، گردو، بلوبری، سیب زمینی شیرین و اسفناج هستند. همچنین، غذاهای التهابی مانند محصولات آرد سفید، برنج سفید، غذاهای شیرین، نوشابه و غذاهای سرشار از چربی های اشباع شده را از رژیم غذایی خود حذف کنید. منابع: |
عاقبت سرطان چیست؟ این شایع ترین سوال بسیاری از بیماران و اطرافیان آن ها می باشد. بعد از تشخیص سرطان آنها برای اولین بار در مورد عاقبت سرطان سوال دارند. بیماران می خواهند بدانند که سرطان آنها تا چه اندازه سخت و یا قابل درمان است. این در حالی است که پزشک نمی تواند آینده را برای بیمار پیش بینی کند اما بر اساس برخی تجربیات می تواند پیش آگهی سرطان را تخمین بزند. میزان بقای سرطان یا آمار بقا، درصد بیمارانی را نشان می دهند که بعد از یک مدت زمان بعد از تشخیص سرطان زنده می مانند. آمار سرطان اغلب از میزان بقای کلی پنج ساله استفاده می کند یعنی تعداد بیمارانی که بعد از پنج سال تشخیص زنده می مانند را مشخص می کند. میزان بقا معمولا به صورت درصد مشخص می شود مثلا، میزان بقای کلی پنج ساله سرطان مثانه درصد است یعنی از همه افرادی که به سرطان مثانه مبتلا هستند، نفر از هر نفر پنج سال پس از تشخیص زنده می مانند. برعکس، از هر نفر نفر در طی پنج سال پس از تشخیص سرطان مثانه می میرند. پیش آگهی سرطان براساس نتایج تحقیقات صورت گرفته بر روی صدها یا هزاران بیمار سرطانی مشخص می شود. این پیش آگهی شامل همه بیماران در هر سن می شود. چه بیمارانی که سرطان آنها زود تشخیص داده شده و چه بیمارانی که سرطان آنها دیر تشخیص داده شده است. پزشک شاید بتواند بر اساس مرحله و وضعیت انتشار سرطان در بدن، امار دقیق تری را به بیمار بدهد مثلا نیمی از افراد مبتلا به سرطان ریه در مراحل اولیه تشخیص داده می شوند. این افراد حداقل پنج سال پس از تشخیص زنده می مانند. میزان بقای پنج ساله در افراد مبتلا به سرطان ریه در مراحل آخر سرطان که تومور کل بدن را فراگرفته کمتر از درصد است. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید پیش آگهی سرطان این را مشخص نمی کند که آیا بیمار در طی سال بعد از تشخیص هنوز باید تحت درمان باشد یا نیازی به درمان ندارد. تعداد بیمارانی را نشان می دهد که بعد از درمان هیج علایمی از بیماری ندارند. تعداد بیمارانی را نشان می دهد که بعد از درمان، رشد سرطان ثابت باقی مانده و یا هیچ علامتی از عود یا بازگشت سرطان ندارند. پیش آگهی سرطان اغلب بر اساس میزان بقای پنج ساله تعریف می شوند. برخی از سرطان ها پس از اولین بار یافتن و درمان می توانند بعد از چند سال دوباره برگردند و عود کنند. برای برخی از سرطان ها، اگر پنج سال پس از تشخیص اولیه عود نکنند و دوباره برنگردند، احتمال بازگشت آنها بعد از سال کمتر است. در مورد خطر عود سرطان با پزشک خود مشورت کنید. شما و پزشک ممکن است آمار پیش آگهی سرطان خود برای استفاده کنید تا: تجربه سایر بیمارانی که وضعیت شبیه به شما را دارند، به شما و پزشک کمک می کند تا چشم اندازی برای بیماری خود داشته باشید و میزان زنده ماندن خودتان را بتوانید تخمین بزنید. در برخی شرایط حتی تعیین پیش آگهی می تواند در بهبودی سرطان شما موثر باشند. برخی عوامل مانند سن و وضعیت عمومی و سلامتی شما در میزان این پیش آگهی موثر است. پزشک به شما کمک می کند که یک درک جدی از وضعیت خودتان داشته باشید. آمار و نتایج سایر بیمارانی که وضعیتی مشابه به وضعیت شما دارند می تواند به پزشک کمک کند تا جوانب مثبت و منفی گزینه های درمانی را بسنجد. از این اطلاعات برای تعیین گزینه درمانی مناسب با بیماری شما مشخص کند. به عنوان مثال، اگر دو روش درمانی فرصت های مشابهی برای بهبودی به شما بدهد، اما یک مورد عوارض جانبی بیشتری داشته باشد، ممکن است پزشک گزینه ای را که عوارض کمتری دارد را انتخاب کند. پزشک به شما کمک می کنند که فواید و عوارض هر روش درمانی را درک کنید. آمار بقای سرطان می تواند ناامید کننده باشد. میزان بقای افراد مبتلا به سرطان خاص ممکن است براساس نتایج هزاران بیمار تهیه شده باشد. پیش آگهی سرطان می تواند یک دید کلی در مورد وضعیت بیمار را مشخص کند اما پیش آگهی نمی توانند شانس درمانی یا بهبودی فرد را مشخص کند. به همین دلیل، برخی از افراد آمار بقای سرطان را نادیده می گیرند. پیش آگهی در هر سرطان، سایر بیماری های زمینه ای بیماران را در نظر نمی گیرد. این درحالی است برخی بیمارانی که وضعیت سلامتی بهتری دارند و هیج بیماری زمینه ای ندارند، احتمال زنده ماندن آنها بیشتر است. میزان بقا محدودیت های دیگری نیز دارد. به عنوان مثال، پیش آگهی نمی تواند موارد زیر را مشخص کنید. پیش آگهی سرطان در مورد آخرین گزینه های درمانی اطلاعاتی را به بیمار نمی دهد. پیش آگهی برای بیمار انتخاب روش درمانی را به طور کامل معین نمی کند و به بیمار نمی گوید کدام روش را انتخاب کند. انتخاب گزینه درمانی به بیمار و تشخیص پزشک بستگی دارد. شاید یک درمان در بیمار موثر باشد و همین گزینه درمانی در بیمار دیگر با عوارض زیادی همراه شود. پیش آگهی نمی تواند وضعیت سرطان را مشخص کند برای همین بیماران فکر می کنند این آمارها غیرواقعی بوده و برای آنها مفید نیست اما برخی از افراد می خواهند درمورد سرطان خود و وضعیت زنده ماندنشان بعد از بیماری همه چیز را بدانند. به همین دلیل، ممکن است تصمیم بگیرند پیش آگهی بیماری خود را ارزیابی کنند. اطلاع از پیش آگهی بیماری، همراه با درمان سرطان می تواند اضطراب بیمار را کاهش دهد اما در برخی مواقع آمار ممکن است گیج کننده و ترسناک است. اگر دوست ندارید که آمار و ارقام پیش آگهی بیماری خود را بدانید، به پزشک بگویید. برخی افراد ترجیح می دهند آینده وضعیت خودشان را بدانند. در هر صورت برای تعیین پیش آگهی بیماری خود و حتی راهکارهای برای افزایش امید به زندگی تان می توانید با پزشک مشورت بگیرید. برخی راهکارها برای افزایش میزان زنده ماندن بعد از تشخیص بیماری سرطان و بهبود پیش اگهی آن وجود دارد. با مشاوره آنلاین با پزشکان و متخصصان حرفه ای در زمینه بیماری خود می توانید این راهکارها را یادبگیرید و از آنها استفاده کنید. یش آگهی تومور کبد ضعیف است چون سرطان اغلب در مراحل آخر شناسایی می شوند. میزان بقای ساله در موارد تشخیص سرطان قبل از انتشار در کبد کاهش می یابد. بررسی های منظم و غربالگری می تواند به تشخیص زودهنگام بیماری موثر باشد. کالج رادیولوژیست های آمریکا چندین دستورالعمل مختلف را برای غربالگری سرطان پستان به زنان توصیه می کند: غربالگری سالانه برای زنان در معرض خطر متوسط بالای در زنان - ساله غربالگری هر سال یکبار در زنان با خطر متوسط در زنان تا سال غربالگری برای زنان سالمند بالاتر از سال با امید به زندگی سال یا بیشتر |
آیا چشم صورتی علایم COVID - است؟ این تنها سوال در مورد بیماری کشنده کرونا نیست. در واقع بیماری کرونا جامعه پزشکی را به چالش کشیده است. در حالی که تلاش های تشخیصی و درمانی بر عوارض تنفسی بیماری متمرکز شده است، به نظر می رسد این بیماری منجر به بروز برخی هم می شود. در اشک بیماران مبتلا به کرونا پیدا شده است و گزارش ها حاکی از آن است که سطح می تواند به عنوان درگاه ورود و مخزن انتقال ویروس باشد. از نظر بالینی، با خفیف همراه است که می تواند اولین و تنها علامت در بیمار باشد. علاوه بر این، با افزایش شیوع بیماری های سیستمیک مانند دیابت و همراه است که به ویژه به دلیل علایم شدیدی چشم برای چشم پزشکان بسیار مهم می باشد. چندین راهکارهای درمانی در حال حاضر برای در دست بررسی است، اما تاکنون هیچ یک از آنها مطمین و موثر نبوده اند. بیماران در بخش مراقبت های ویژه، به دلیل عوامل خطر مانند تهویه مکانیکی تهاجمی، موقعیت مستعد و قرار گرفتن در معرض باکتری ها، ممکن است دچار عوارض چشمی مانند اختلالات سطح چشم، عفونت های ثانویه و نوروپاتی بینایی ایسکمیک حاد و افزایش فشار داخل چشم شوند. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید به نظر می رسد حداکثر درصد از افراد مبتلا به COVID - دچار علایم چشم پزشکی (علایم ت ثیرگذار بر روی چشم) می شوند. این در حالی است که در مقایسه با سایر علایم بیماری کرونا، مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ( CDC ) تخمین می زند که تا درصد مردم و تا درصد افراد می کنند. مطالعه ای که در مجله چشم پزشکی انگلیس منتشر شد و در آن یک فرد مبتلا به COVID - مورد بررسی قرار گرفت، نشان داد که چشم صورتی همچنین به عنوان التهاب ملتحمه شناخته می شود، ملتحمه بافت شفاف روی سفیدی چشم و داخل پلک است. معمولا منجر به قرمزی و التهاب چشم می شود. عفونت ویروسی یا باکتریایی می تواند باعث بروز چشم صورتی شود. بررسی از سه مطالعه در اواخر آوریل منتشر شده به بررسی چگونگی مشترک چشم صورتی در میان مبتلایان پرداخته است. محققان در مجموع فرد مبتلا به COVID - خفیف یا شدید را مورد بررسی قرار دادند. آنها دریافتند که / درصد افراد دچار چشم صورتی می شوند و این شیوع بیشتر در افرادی که علایم شدید COVID - دارند، دیده می شود. فقط . درصد از افراد با علایم خفیف کرونا دچار چشم صورتی شده اند، در حالی که این اتفاق در درصد از افراد با علایم شدید رخ داده است. بررسی منتشر شده در اواخر فوریه سال علایم کرونا فرد مبتلا به بیماری را در بیمارستان در چین بررسی کرد. محققان دریافتند که . درصد از افراد مبتلا به COVID - دارای علایم چشمی هستند. یکی بررسی منتشر شده در JAMA Ophthalmology علایم نفری را که برای COVID - در بیمارستان بستری شده بودند را بررسی کرد. نفر از شرکت کنندگان علایم مربوط به چشم را داشتند. هشت نفر از این افراد ورم ملتحمه را تجربه کرده اند که تورم غشای شفافی است که سفیدی چشم و پلک داخلی را می پوشاند. ورم ملتحمه می تواند علامت صورتی چشم یا علامت تحریک خود چشم باشد. در همان مطالعه، محققان دریافتند که هفت نفر از بیماران، مبتلا به اپی فورا (پارگی بیش از حد) هستند. یکی از شرکت کنندگان epiphora را به عنوان اولین علامت COVID - خود تجربه کرده است. هفت نفر از شرکت کنندگان در مطالعه چشم پزشکی JAMA زیاد را تجربه کرده اند. این در حالی بوده که هیچ یک از شرکت کنندگان در ابتدای بیماری افزایش ترشحات چشمی نداشته اند. ویروس کرونا ویروس جدیدی که در درجه اول از راه هوا و هنگام عطسه، صحبت یا سرفه کردن منتقل می شود. وقتی در بین این قطرات نفس می کشید، ویروس وارد بدن شده و می تواند منجر به بروز عوارض شود. در صورت لمس سطوحی که ممکن است قطرات روی آن فرود آمده باشند و سپس چشم ها ممکن است به این بیماری مبتلا شوید. این احتمال وجود دارد که ویروس از طریق چشم نیز منتقل شود. ویروس مسیول شیوع SARS در سال از نظر ژنتیکی شبیه ویروس کرونا است که باعث COVID - می شود. بررسی ها نشان داده، نداشتن محافظ برای چشم کارگران بهداشتی در تورنتو آنها را در معرض خطر ابتلا به ویروس قرار داده است. همان تحقیقات نشان می دهد که با این حال، بهتر است اقدامات احتیاطی برای محافظت از چشمان خود را رعایت کنید. دانش علمی COVID - به سرعت در حال پیشرفت است. این احتمال وجود دارد که مطالعات آینده متوجه شوند خطر ابتلا به کرونا از راه چشم بالاتر از حد تصور اولیه باشد. ویروسی که منجر به شیوع SARS شد از طریق آنزیمی به نام آنزیم تبدیل کننده آنژیوتانسین ( ACE ) وارد بدن شد. بررسی ها نشان داده ویروس عامل COVID - نیز احتمالا همین مراحل را طی می کند. ACE . ACE همچنین در شبکیه چشم انسان و بافت نازکی که چشم شما را محافظت می کند، شناسایی شده است. ویروس می تواند به سلول در یک نقطه خاص، به نام گیرنده، متصل شود. ویروس به اندازه کافی شکل آنزیم ACE را تقلید می کند و از این راه وارد سلول می شود. هنگامی که ویروس وارد چشم می شود، ممکن است منجر به علایمی مانند چشم صورتی یا سایر علایم بیماری های چشمی شود. در میان مجموعه داروهایی که نتایج مثبتی نشان داده اند، استفاده از هیدروکسی کلروکین و کلروکین به دلیل اثرات سمی مشهور در شبکیه چشم موجب نگرانی شده است. با این حال، خطر سمیت شبکیه با استفاده از داروهای ضد مالاریا در کوتاه مدت هنوز ناشناخته است. عوارض جانبی چشمی با سایر داروهای تحقیقاتی مانند لوپیناویر - ریتوناویر، اینترفرون ها و مهارکننده های اینترلوکین - و اینترلوکین - گزارش شده است. ویروس ها در خانواده ویروس کرونا باعث انواع مختلفی از عفونت های تنفسی، از جمله سرماخوردگی، سندرم تنفسی خاورمیانه ( MERS ) و سندرم حاد تنفسی حاد ( SARS ) می شود. COVID - بسیار مسری است و می تواند منجر به بروز علایم خفیف یا شدید شود. بر اساس سازمان بهداشت جهانی ( WHO ) ، علایم این بیماری، عبارتند از: تب اسهال درد ها گرفتگی بینی اگرچه شیوع بروز علایم چشمی در بین بیماران مبتلا به کرونا کم است، اما COVID - ممکن است در حدود تا درصد از افراد منجر به ایجاد چشم صورتی شود. محافظت از چشم در برابر قطرات تنفسی موجود در هوا ممکن است به شما در کاهش احتمال ویروس کرونا کمک کند. برای محافظت چشم های خود از ویروس کرونا بهتر است از تماس دست به چشمان خود به خصوص در مکان های شلوغ خودداری کنید. بروز علایمی مانند چشم صورتی یا چشم های تحریک شده به معنای ابتلا به COVID - نیست. دلایل بسیاری دیگر ممکن است منجر به قرمزی یا التهاب چشمی شود، از جمله: قرار گرفتن شی ء خارجی در چشم بروز علایم مربوط چشمی در ابتدای ابتلا به COVID - برای بیماران به ندرت دیده می شود. تاکنون گزارشی از علایم خطرناک بین بیماران COVID - . برای کاهش انتقال COVID - ، به جای مراجعه به کلینیک بهتر است با یک چشم پزشک داشته باشید و یا با مشاوره تصویری با پزشک خود در تماس باشید. اگر COVID - دارید، ممکن است ویروس را در یک کلینیک یا بیمارستان به دیگران منتقل کنید. برای کاهش خطر انتقال ویروس به افراد دیگر، از جمله کارکنان مراقبت های بهداشتی، در صورت خفیف بودن علایم، از مراجعه به بیمارستان خودداری کنید. اگر شما یا یکی از عزیزان خود یکی علایم اضطراری زیر را دارید، بلافاصله با یک متخصص پزشکی تماس بگیرید: گیجی ناتوانی در بیدار شدن لب ها یا صورت بعضی از افراد مبتلا به COVID - دچار چشم صورتی می شوند. اما این وضعیت به اندازه سایر علایم مانند تب، سرفه خشک و خستگی شایع نیست. تحقیقات همچنین نشان داده است که به نظر می رسد این یک علامت شایع در افراد مبتلا به موارد شدید COVID - است. به حداقل رساندن تماس با چشم و اقدامات احتیاطی دیگر مانند استفاده از ماسک صورت، شستن مداوم دست ها و رعایت فاصله فیزیکی، می تواند به شما در کاهش خطر ابتلا به ویروس کرونا و همچنین بروز چشم صورتی کمک کند. منابع: |
کسب آگاهی از انواع درمان خانگی برای ترش کردن معده به شما کمک می کند تا بدون استفاده از هر داروهای شیمیایی بتوانید مشکل خود را رفع نمایید. اما قبل از آن باید علایم را بشناسید تا آن را با سایر ناراحتی های گوارشی اشتباه نگیرید. اگر به طور مداوم نفخ، آروغ و ناراحتی شکمی دارید یا درد شدید در ناحیه شکم تا سینه را تجربه می کنید ممکن است به مشکل ترش کردن معده مبتلا شده باشید. ترش کردن معده، معروف به سوءهاضمه، یک بیماری شایع است که علایم فوق را دارا می باشد. این وضعیت به دلیل تجمع بیش از حد اسید کلریدریک در دستگاه گوارش و معده ایجاد می شود که نتیجه آن افزایش PH معده و سوزش معده است. ترش کردن معده یک بیماری حاد است که گاهی اوقات به طور مداوم ادامه دارد و در بعضی مواقع، کمتر می شود و پس از چند هفته مجددا عود می کند. این وضعیت در صورت عدم درمان، به شرایط مزمن مانند زخم و آسیب دستگاه گوارش منجر می شود. پس بهتر است برای پیشگیری از بروز هر گونه عوارض احتمالی آن، مشکل خود را در اولین فرصت درمان کنید اما بهترین درمان های خانگی برای ترش کردن معده، عبارتند از: می تواند به خنثی سازی اسید اضافی تولید شده در معده کمک کند و PH معده را به میزان طبیعی خودش بازگرداند. قاشق غذاخوری سرکه سیب و قاشق غذاخوری عسل را با یک لیوان آب مخلوط کرده و این مخلوط را بنوشید. در صورت لزوم بعد از چند ساعت این کار را تکرار کنید. به نظر می رسد مصرف موز برای درمان ناراحتی های معده از جمله سوء هاضمه موثر است. در طول روز - عدد موز قبل یا بعد از غذا بخورید. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید Ginger ale نوشیدنی گازدار است که از عصاره های زنجبیل تشکیل می شود. زنجبیل به دلیل مواد شیمیایی شیمیایی موجود در آن می تواند به رفع سوء هاضمه و ناراحتی معده کمک کند. همچنین زنجبیل باعث آروغ زدن و رفع می شود. هر زمان دچار معده ترش یا سوء هاضمه شدید، یک لیوان Ginger ale یا چای زنجبیل بنوشید. ترکیبات فنلی و ترپنوییدهای موجود در بابونه منجر به تسکین علایم سیستم گوارشی می شود. این چای به رفع گرفتگی معده، نفخ، حالت تهوع و سوء هاضمه کمک می کند. این ترکیب نفخ شکم را تسکین می دهد. نصف قاشق چایخوری بابونه خشک شده یا یک کیسه چای را با یک فنجان آب گرم مخلوط کنید. این جوشانده را در حالی که گرم است صاف کرده و بنوشید. در روز - فنجان چای بابونه بنوشید. در سنین مختلف از دارچین برای درمان سوء هاضمه، گرفتگی شکم، حالت تهوع و استفاده می شود. دارچین از سیستم گوارشی بدن در برابر بیماری ها محافظت می کند. یک قاشق چایخوری پودر دارچین را با یک فنجان آب گرم مخلوط کرده و این ترکیب را میل کنید. در صورت نیاز این کار را مجددا بعد از یک ساعت تکرار کنید. یکی از موارد درمان خانگی برای ترش کردن معده چای سبز است این چای سرشار از آنتی اکسیدان است. مصرف هر روز چای سبز می تواند از بروز اختلالات دستگاه گوارش جلوگیری کند. اگر مشکل ترش کردن معده دارید از مصرف شیر و فرآورده های شیر خودداری کنید. نصف قاشق چایخوری برگ چای سبز یا یک کیسه چای را به مدت - دقیقه در یک فنجان آب گرم خیس کرده و صاف کنید. این چای را در حالی که گرم است بنوشید. همچنین می توانید کمی عسل یا لیمو به این ترکیب اضافه کنید. در روز - فنجان چای سبز بنوشید. سیب حاوی پکتین است. پکتین فیبری است که می تواند به هضم و بهبود سلامت روده کمک کند و منجر به سلامت دستگاه گوارش می شود. یک فنجان آب سیب بنوشید. اگر احساس می کنید خیلی غلیظ است می توانید آن را به نسبت مساوی با آب رقیق کنید. برای مدتی این کار را بار در روز انجام دهید. آب لیمو اثر ضد اسیدی دارد و می تواند به رفع نفخ، گاز و سوزش معده کمک کند. هضم را بهبود می بخشد و جریان صفرا به معده را افزایش می دهد. آب لیمو همچنین دارای خواص ضد میکروبی و آنتی اکسیدانی است. این خواص از معده شما در برابر عفونت محافظت می کند. دو قاشق غذاخوری آب لیمو را با یک فنجان آب گرم مخلوط کرده و میل کنید. در صورت نیاز بعد از چند ساعت یک فنجان دیگر بنوشید. جوش شیرین یک درمان خانگی است که معمولا برای سوء هاضمه استفاده می شود. بررسی ها نشان می دهد که جوش شیرین اسید اضافی معده را خنثی کرده و حالت تهوع و نفخ معده را تسکین می دهد. مطالعات علمی نشان می دهد که مصرف جوش شیرین بیش از حد می تواند منجر به مشکلات قلبی و متابولیکی شود. از این رو، قبل از استفاده از جوش شیرین، با یک پزشک مشورت کنید. نصف قاشق چای خوری جوش شیرین و نصف لیوان آب را با یکدیگر مخلوط کرده و بلافاصله بنوشید. در صورت لزوم بعد از چهار ساعت این کار را تکرار کنید. در تسکین مشکلات معده موثر است. این ماده دارای خواص بالقوه پریبیوتیک است که به سلامت روده کمک می کند. از شیر استفاده نکنید زیرا باعث تحریک بیشتر معده می شود. یک فنجان بلغور جو دوسر را با آب گرم مخلوط کنید سپس نصف قاشق چای خوری عسل یا میوه هایی مانند توت و موز را به دلخواه خود به آن اضافه کرده و به عنوان وعده غذایی میل کنید. یک یا دو کاسه بلغور جو دوسر در روز بخورید. بررسی ها نشان داده که که آب آلویه ورا می تواند به کاهش علایم GERD مانند آروغ زدن، نفخ شکم، حالت تهوع، استفراغ، سوزش معده و ترشح اسید و غذا کمک کند. یک برگ آلویه ورا را خود برش داده و اجازه دهید شیره آن خارج شود. سپس برگ را روی یک بشقاب قرار داده و از وسط آن را ببرید تا ژل خارج شود. دو قاشق غذاخوری از این ژل را در با لیوان آب مخلوط کرده و بنوشید. همچنین می توانید بقیه ژل را به مدت یک هفته تا روز در یخچال نگهداری کنید. هر روز لیوان آب آلویه ورا تازه بنوشید. بررسی ها نشان داده که روغن زیتون برای رفع یبوست در بیماران موثر است. این خواص همچنین ناراحتی معده را تسکین داده و در هضم غذا نیز تاثیر دارد. از این رو، می تواند ترش کردن معده را برطرف کند. یک قاشق چای خوری روغن زیتون بکر را نیم ساعت قبل از وعده های غذایی خود مصرف کنید. این کار را قبل از هر وعده غذایی انجام دهید. پاپایا یک درمان طولانی مدت برای ترش کردن معده است. مصرف پاپایا می تواند علایم هضم غیرطبیعی مانند نفخ شکم، گاز و احساس سوزش را تسکین دهد. روزانه - فنجان پاپایای تازه را نیم ساعت قبل از وعده های غذایی بخورید. ماست حاوی پروبیوتیک هایی است که رشد بیش از حد باکتری های ناسالم معده را کنترل می کند. این باکتری ها باعث تولید اسید اضافی، نفخ شکم و گاز می شوند در طول روز - فنجان ماست ساده بخورید. همچنین می توانید آن را قبل از غذا یا در وعده های غذایی به عنوان میان وعده میل کنید. ماست را در رژیم روزانه خود بگنجانید. جدا از داروهای که در بالا برای رفع ترش کردن معده ذکر شده، نوشیدن مقدار کافی آب می تواند تاثیر زیادی در درمان ترش کردن معده باشد. میزان آب مورد نیاز بدن خود را تامین کرده و غذای خیلی تند مصرف نکنید. علل مختلفی وجود دارد که می تواند منجر به ترش شدن معده شود. رایج ترین آنها عبارتند از. گاهی اوقات، ترش کردن مداوم معده ممکن است به دلیل التهاب معده و پیلوری ایجاد شود. نوشیدنی های گازدار حاوی گاز و الکل هستند که منجر به تولید اسید اضافی در معده می شود. مصرف بیش از حد مواد غذایی منجر به تولید بیش از حد اسید کلریدریک، اسیدیته و ترش کردن معده می شود. غذاهای پرادویه اغلب منجر به سوزش در دستگاه های گوارشی می شود که نشانگر شروع ترش کردن معده است. قهوه، چای، شکلات، نعناع، مرکبات و لبنیات ممکن است با تحریک عضلات مری منجر به ترش کردن معده شوند. سوء هاضمه می تواند منجر به بروز علایم زیر شود: تجمع اسید در معده باعث احساس استفراغ می شود. که معمولا به آن حالت تهوع گفته می شود. به مری منجر به احساس سوزش سردل و طعم ترش در مری و دستگاه های گوارشی می شود. نفخ معده به سیر شدن زودهنگام بعد از خوردن یک وعده غذایی کوچک اشاره دارد که همراه با خارج شدن گاز معده است. این امر باعث گرفتگی شدید و آروغ زدن می شود. نفخ معده رایج ترین علت ترش کردن معده است. اگر پس از استفاده از داروهای خانگی طبیعی، سوء هاضمه برطرف نشد بلافاصله با پزشک خود مشورت کنید. |
بدون شک رایج ترین روشهای تشخیصی سرطان ها، تست های تصویربرداری، بیوپسی از محل سرطان و تجویز آزمایش خون می باشد. اما با این حال، انواع سرطان ها ممکن است روش تشخیصی خاص خودشان را داشته باشند. بر همین اساس ما در ای مقاله سعی کردیم رایج ترین راه های تشخیص انواع سرطان ها را مورد بررسی قرار دهیم. آگاهی از این روش ها به بیماران کمک می کند تا آمادکی لازم را برای انجام آزمایشات و ارزیابی پزشکی کسب کنند. در صورتی که پزشک معالج به سرطان پانکراس مشکوک شود می تواند برای ارزیابی و تشخیص بهتر آزمایشات زیر را پیشنهاد دهد: لوزالمعده از طریق آندوسکوپ، در بیوپسی لوزالمعده به ندرت از آسپیراسیون سوزن ریز استفاده می شود. مانند اسکن سونوگرافی، توموگرافی کامپیوتری ( CT ) ، تصویربرداری با رزونانس مغناطیسی ( MRI ) و گاهی اوقات، توموگرافی انتشار پوزیترون ( و سونوگرافی آندوسکوپی ( EUS ) برای تهیه تصاویر از اندام های داخلی از جمله لوزالمعده یک آزمایش نشانگر تومور که در سرطان لوزالمعده مورد استفاده قرار می گیرد، CA - نام دارد که در درک چگونگی واکنش سرطان به درمان مفید است اما این آزمایش همیشه قابل اعتماد نیست زیرا برخی از افراد مبتلا به سرطان لوزالمعده سطح CA - بالایی ندارند. این احتمال وجود دارد پزشکان قبل از شروع علایم، لوسمی مزمن را در یک آزمایش خون معمولی تشخیص دهد. اگر این اتفاق بیفتد یا علایمی وجود داشته باشد که او به لوسمی مشکوک شود، ممکن است بیمار تحت معاینات تشخیصی زیر قرار بگیرد: هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید پزشک علایم جسمی سرطان خون مانند پوست کمرنگ ناشی کم خونی، تورم غدد لنفاوی و بزرگ شدن کبد و طحال را در بیمار بررسی خواهد کرد. با بررسی آزمایش خون، پزشک می تواند تشخیص دهد که آیا بیمار سطح غیر طبیعی گلبول های قرمز یا پلاکت ها را دارد یا ندارد. سطح غیر طبیعی گلبول های قرمز و پلاکت می تواند نشان دهنده لوسمی باشد. یکی از رایج ترین روشهای تشخیص سرطان های خون نمونه برداری از مغز استخوان بیمار می باشد. مغز استخوان با استفاده از یک سوزن بلند و نازک نمونه برداری می شود. نمونه برای یافتن سلول های لوسمی به آزمایشگاه فرستاده خواهد شد. آزمایش های تخصصی سلول های لوسمی می تواند برای تعیین گزینه های درمانی به پزشک کمک کنند. آزمایشات و روش های مورد استفاده برای تشخیص سرطان کلیه، عبارتند از: و ممکن است اطلاعاتی را در مورد آنچه که باعث ایجاد علایم و علت می شود به پزشک ارایه دهد. آزمایشات تصویربرداری به پزشک امکان می دهد تومور کلیه یا ناهنجاری را مشخص کند. آزمایشات تصویربرداری ممکن است شامل سونوگرافی، اشعه ایکس، CT یا MRI باشد. در برخی شرایط، پزشک ممکن است روشی را برای برداشتن یک نمونه کوچک از سلول ها ( از ناحیه مشکوک کلیه توصیه کند. نمونه در آزمایشگاه آزمایش می شود تا به دنبال علایم سرطان باشد. این روش همیشه مورد نیاز نیست. آزمایشات و روش های مورد استفاده برای تشخیص تومور کبد، عبارتند از: آزمایش خون برای تشخیص ناهنجاری های عملکرد کبد تست های تصویربرداری مانند سونوگرافی، CT و MRI برداشتن نمونه ای از بافت کبد برای آزمایش یا همان بیوپسی آزمایشات و روش های مورد استفاده برای تشخیص تومور مثانه شامل موارد زیر است: سیستوسکوپ دارای لنزهایی است که به پزشک اجازه می دهد داخل مجرای ادراری و مثانه را ببیند و این ساختارها را برای علایم بیماری بررسی کند. بیوپسی در طول سیستوسکوپی، پزشک می تواند یک وسیله خاص را از طریق دامنه و داخل مثانه منتقل کند تا یک نمونه سلولی (بیوپسی) را برای بررسی بیشتر جمع آوری کند. این روش گاهی اوقات برداشتن transurethral تومور مثانه ( TURBT ) نامیده می شود. TURBT همچنین برای درمان تومور مثانه کابرد دارد. نمونه ای از ادرار تحت میکروسکوپ برای بررسی سلول های سرطانی در روشی به نام سیتولوژی ادرار تجزیه و تحلیل می شود. آزمایشات تصویربرداری، از جمله توموگرافی کامپیوتری ( CT ) و یا پیلوگرام رتروگراد، به پزشک اجازه می دهد ساختار دستگاه ادراری بیمار را معاینه کند. پیلوگرام رتروگراد یک معاینه با اشعه ایکس است که برای بررسی دقیق دستگاه ادراری فوقانی استفاده می شود. در صورت تشخیص زود هنگام سرطان ملانوما، می توان با حداقل جراحی این عارضه را درمان کرد: در طی معاینه پوست، پزشک اقدام به بررسی پوست تمام قسمت های بدن بیمار کرده و هرگونه تغییری را مورد آزمایش قرار خواهد داد. فرد می تواند بررسی وضعیت پوست را در منزل انجام داده و مراقب تغییر حالت خال ها، کک و مک ها و لکه های پوستی خود باشد. بهترین شیوه برای انجام معاینات پوستی توسط خود فرد، ایستادن در مقابل یک آینه تمام قد و بررسی تمامی قسمت های پوست بدن است. به خاطر داشته باشید که حتما تمامی قسمت های جلو، کمر، پشت دست ها و پاها را مورد بررسی قرار دهید. علاوه بر این ها بهتر است توجهی به پوست کف سر، ناحیه تناسلی، ناخن ها، کف پا و دست ها نیز داشته و وضعیت پوست بین انگشتان دست و پای خود را نیز بررسی کنید. دقیق ترین راه برای تشخیص ملانوما، تکنیک نمونه برداری از پوست است. در این فرآیند، تمام یا قسمتی از خال یا پوست رشد یافته برداشته شده و برای آزمایشات بیشتر به آزمایشگاه فرستاده می شود. نمونه برداری پوستی از ملانوما به یکی از شیوه های زیر انجام می شود: در حین انجام بیوپسی پانچ، پزشک از تیغه دایره ای شکلی استفاده خواهد کرد. این تیغه بر روی پوست خال مشکوک فشار داده شده و قسمتی دایره ای شکل از پوست فرد جدا خواهد شد. در این فرآیند، تمامی خال یا بخشی از قسمت رشد یافته همراه با بخشی از پوست سالم فرد برداشته خواهد شد. از این روش برای خال های بزرگ استفاده می شود. در این نوع نمونه برداری فقط غیر طبیعی ترین قسمت خال یا پوست رشد کرده برای بررسی های آزمایشگاهی نمونه برداری خواهد شد. بیشتر پزشکان شیوه بیوپسی پانچ یا اکسینال را برای نمونه برداری ترجیح می دهند. اگر بیمار دارای علایم باشد، یا اگر یک آزمایش معمول خون سطح PSA غیر طبیعی را نشان می دهد، ممکن است معاینات بیشتری انجام شود. اسکن های تصویربرداری می توانند وجود سرطان پروستات را نشان داده و ردیابی کنند. آزمایشات ممکن است شامل موارد زیر باشد: که در آن پزشک به طور دستی هرگونه ناهنجاری پروستات را با انگشت خود بررسی می کند. ادرار یا بافت های بدن فرد مبتلا به سرطان برای مواد شیمیایی منحصر به فرد اگر این تست ها نتایج غیر طبیعی نشان دهند، آزمایش های بعدی شامل موارد زیر است: آزمایش PCA که ادرار را برای ژن PCA که فقط در سلول های سرطانی پروستات یافت می شود، بررسی می کند. یک اسکن اولتراسوند صحیح که با استفاده از یک پروب که صداها را منتشر می کند، از منطقه آسیب دیده تصویربرداری می کند. بیوپسی یا از جداکردن تا قطعه کوچک از چندین ناحیه پروستات برای معاینه تحت میکروسکوپ اینها به ت یید مرحله سرطان، شیوع بیماری و معالجه مناسب کمک می کند. برای ردیابی هرگونه شیوع یا متاستاز، پزشکان ممکن است از اسکن استخوانی، سی تی اسکن یا MRI استفاده کنند. پزشکان معمولا برای ت یید تشخیص و یافتن سرطان روده بزرگ، کولونوسکوپی را توصیه می کنند. در کولونوسکوپی یک لوله طولانی و انعطاف پذیر به داخل روده وارد می شود. معمولا کولونوسکوپی نسبت به پرتوهای ایکس باریم، به ویژه در تشخیص پولیپ های کوچک، دقیق تر است. اگر پولیپ روده بزرگ یافت شود، معمولا از طریق کولونوسکوپ برداشته و به آزمایشگاه ارسال می شود. کولونوسکوپی بهترین روش برای تشخیص سرطان روده بزرگ است. در حالی که اکثر پولیپ های برداشته شده از طریق کولونوسکوپ خوش خیم هستند، بسیاری از آنها ممکن است سرطانی و بدخیم باشند. برداشتن پولیپ های پیش سرطانی از پیشرفت سرطان جلوگیری می کند. سیگموییدوسکوپی روشی است که با استفاده از دامنه انعطاف پذیرتر برای بررسی فقط روده بزرگ و راست روده انجام می شود. این روش ساده تر از یک کولونوسکوپی انجام می شود اما محدودیت های دارد. برداشتن پولیپ و بیوپسی سرطان از طریق سیگموییدوسکوپ قابل انجام است. اگر سرطان روده بزرگ توسط بیوپسی ت یید شود، آزمایشاتی برای تشخیص مراحل بیماری انجام می گیرد تا مشخص شود آیا سرطان در سایر اندام های بدن شیوع یافته است یا خیر. از آنجا که سرطان کولورکتال تمایل دارد به ریه ها و کبد انتشار یابد، آزمایش های مرحله بندی شامل اسکن CT ریه ها، کبد و شکم است. پزشک در مواردی که مشکوک به سرطان باشد، ممکن است آزمایش خون نشانگر تومور به نام آنتی ژن کارسینو embryonic ) CEA ) را توصیه کند. CEA ماده ای است که توسط برخی از سلولهای سرطانی روده بزرگ و راست روده و همچنین برخی دیگر از سرطانها تولید می شود و گاهی اوقات در بیماران مبتلا به سرطان روده بزرگ به ویژه در مواردی که بیماری شیوع دارد، در مقادیر زیاد یافت می شود. میزان بالای CEA می تواند به عنوان یک آزمایش مفید برای پیگیری و تشخیص سرطان مورد استفاده قرار گیرد. با این وجود، همه بیماران مبتلا به سرطان روده بزرگ حتی اگر سرطان آنها شیوع نداشته باشد، CEA بالایی دارند. علاوه بر این، برخی از بیماران بدون سرطان می توانند آزمایش خون بالا CEA را انجام دهند. به عنوان مثال، حدود احتمال ابتلا به سرطان روده بزرگ را دارند. سرطان های روده بزرگ که در این شرایط یافت می شوند، کوچک هستند و انتشار نیافته و پیش آگهی طولانی مدت بهتری دارند. البته وجود خون در مدفوع همیشه به معنی سرطان نیست. بسیاری از شرایط دیگر می تواند باعث ایجاد خون در مدفوع شود. اما بیمارانی که آزمایش خون مثبت مدفوع دارند، باید برای ارزیابی سرطان روده بزرگ و تشخیص منبع خون تحت ارزیابی های بیشتری قرار بگیرند. از طرفی هم بسیاری از بیماران مبتلا به پولیپ روده بزرگ، در مدفوع آن ها خونی وجود ندارند. در بیمارانی که مشکوک به پولیپ کولورکتال هستند و در افرادی که در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به پولیپ های روده بزرگ و سرطان قرار دارند، غربالگری سیگموییدوسکوپی های انعطاف پذیر یا کولونوسکوپی حتی اگر FOBT منفی باشد انجام می شود. در صورت مشکوک شدن پزشک به سرطان ریه، او می تواند تعدادی آزمایش را برای تشخیص و ارزیابی سلول های سرطانی و رد یا تایید کردن سرطان تجویز کند. آزمایشات ممکن است شامل موارد زیر باشد: تصویر اشعه ایکس از ریه ممکن است توده یا گره های غیر طبیعی را نشان دهد. در صورتی که بیمار خلط داشته باشد، پزشک با بررسی خلط زیر میکروسکوپ می تواند سلول های سرطانی ریه را شناسایی کند. پزشک می تواند بیوپسی را به روش های مختلفی انجام دهد. پزشک نواحی غیر طبیعی ریه ها را با استفاده از برونکوسکوپ، معاینه می کند. پزشک یک برش در پایه گردن بیمار ایجاد و با ابزار جراحی در پشت استخوان سینه از غدد لنفاوی، نمونه های بافتی تهیه می شود. پزشک با استفاده از تصاویر اشعه ایکس یا CT یک سوزن را به درون بافت ریه هدایت سلول های مشکوک را جمع آوری می کند. همچنین ممکن است از غدد لنفاوی یا مناطقی که سرطان در آن انتشار یافته نمونه برداری شود. تجزیه و تحلیل دقیق سلول های سرطانی در آزمایشگاه نوع سرطان را مشخص می کند. تشخیص نوع سرطان و ویژگی های سلول های سرطانی می تواند به تشخیص پیش آگهی و روند بیماری کمک کنند. برای معاینه، پزشک پستان های زن را برای تشخیص هر نوع برآمدگی و توده احتمالی بررسی می کند. در حین معاینه، ممکن است از بیمار خواسته شود در موقعیت های مختلف قرار بگیرد. چندین آزمایش تصویر برداری در تشخیص سرطان پستان کاربرد دارند، از جمله: با استفاده از امواج صوتی توده های جامد پستانی را از کیست های پر از مایعات تشخیص می دهد. در این روش از نوعی اشعه ایکس برای تهیه تصاویر از بافت پستان استفاده می شود و به پزشک کمک می کند هرگونه توده یا ناهنجاری را در مراحل اولیه سرطان تشخیص دهد. ماموگرافی گاهی اوقات یک منطقه مشکوک به سرطان را شناسایی می کند. با تهیه تصاویر مختلفی از پستان به پزشک در شناسایی سرطان یا ناهنجاری های دیگر کمک می کند. پزشک می تواند MRI را بعد از انجام ماموگرافی یا سونوگرافی توصیه کند. بعضی اوقات پزشکان از MRI به عنوان یک ابزار غربالگری برای افرادی که در معرض خطر ابتلا به سرطان پستان قرار دارند، استفاده می کنند. در این روش پزشک از بافت پستان بیمار نمونه برداری کرده و آن را برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه می فرستد. بیوپسی در تایید سرطانی بودن سلول ها و تشخیص نوع آن کاربرد دارد. تشخیص کاملتر سرطان شامل اندازه تومور، میزان انتشار آن و مرحله بندی سرطان است که شانس بهبودی فرد و نوع روند درمانی را مشخص می کند. |
وضعیت ناخن ها و علایم بیماری ها به یکدیگر ارتباط دارند. شکل ظاهری ناخن می تواند، علایم هشدار دهنده ای از وضعیت سلامت بدن شما را نشان دهند. ناخن های قوی و سالم علاوه بر زیبایی دستان شما، نشانه ای برای سالم بودن کلی بدن شما هستند. اما در مقابل وضعیت غیرطبیعی شکل ناخن ها می تواند نشان دهنده بیماری هایی مانند سوء تغذیه، عفونت و مسایل جدی تر باشد. ناخن ها به طور مداوم در حال رشد هستند. اما به دلیل گردش خون ضعیف و کهولت سن سرعت رشد آن ها کند می شود. ناخن های دست با سرعت میلی متر در ماه نسبت به ناخن های پا بیشتر رشد می کنند. شش ماه طول می کشد تا یک ناخن انگشت دست از ریشه به طور کامل تا لبه آن رشد کند. ناخن های پا رشد خیلی کمتری دارند و در طول هر ماه فقط یک میلی متر رشد می کنند. رشد ناخن در پا از ریشه تا نوک آن حدود تا ماه طول می کشد. زرد و یا کدر شدن ناخن ها می تواند علایمی از بیماری ها در بدن باشد. شایع ترین مشکلی که می تواند منجر به زردی ناخن ها شود، قارچ ناخن است. افراد دیابتی بیشتر مستعد ابتلا به عفونت قارچ ناخن پا هستند. همین امر باعث زردی ناخن ها و شکنندگی آنها می شود. اگر عفونت به موقع درمان نشود، ممکن است در بستر ناخن جمع شده و ناخن ها در این شرایط ضخیم شوند. در بعضی مواقع، رنگ زرد روی ناخن ها به طور طبیعی با افزایش سن یا در اثر استفاده مکرر از لاک ناخن، ناخن های اکریلیک یا رنگ ناخن ایجاد می شود. برای جلوگیری از بروز زردی ناخن ها، سعی کنید از محصولات ناخن کمتر استفاده کنید. حتی سیگار کشیدن بیش از حد می تواند ناخن ها را لکه دار کرده و رنگ زردی آنها شود. هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید استفاده از آب لیمو باعث از بین رفتن لکه روی ناخن می شود اما اگر زردی ادامه داشته یا بدتر شود، ناخن های خود را توسط پزشک معاینه کنید. در موارد نادر، زرد شدن ناخن ها ممکن است علایم برخی از بیماری ها مانند برونشکتاز، عفونت های ریه مانند سل، بیماری کبدی مانند زردی، مشکل تیرویید یا پسوریازیس باشد. ناخن های بسیار کم رنگ نیز می تواند علایم برخی از بیماری ها باشد. یکی از اصلی ترین دلایل کمرنگ بودن ناخن ها، کم خونی فقر آهن است. به دلیل کاهش تعداد گلبول های قرمز خون، اکسیژنرسانی در خون محدود و باعث رنگ پریدگی و کم رنگ شدن پوست و سایر بافت های بدن خصوصا بافت زیر ناخن می شود. چند بار در روز، چند بار ناخن را با کمی روغن زیتون یا روغن نارگیل گرم کنید. سایر علل احتمالی کم رنگ شدن ناخن ها شامل سوء تغذیه، هپاتیت، نارسایی احتقانی قلب و بیماری کبد یا کلیه است. علت هر چه باشد، اگر بیش از چند ماه ناخن های خیلی کم رنگ داشته باشید، برای تشخیص علت اصلی و درمان به پزشک مراجعه کنید. شکسته شدن ناخن ها امری طبیعی است و افراد زیادی از آن رنج می برند. اما در برخی شرایط ترک خوردن ناخن ها و می توانند نشان دهنده کمبودهای غذایی، سیب و همچنین بسیاری از بیماری ها باشند. کمبودهای تغذیه ای اسید فولیک، ویتامین C یا پروتیین می تواند باعث این مشکل شود. ناخن های ترک خوده نیز ممکن است ناشی از سوء تغذیه مزمن باشند همچنین این شرایط می تواند به دلیل عفونت قارچی ناخن ها باشد، به خصوص هنگامی که با ناخن های زرد همراه باشد. برای درمان ناخن های ترک خورده، سعی کنید ناخن ها را خشک نگه دارید، از تماس زیاد با آب خودداری کنید، بهداشت ناخن را خوب تمرین کنید. با استفاده از لوسیون بر روی آنها، ناخن ها را آبرسانی کرده و از ناخن خود مراقبت کنید. اگر بهبودی در ناخن های شکسته یا ترک خورده خود مشاهده نکردید، برای درمان بهتر با پزشک یا متخصص پوست خود مشورت کنید. ناخن های تری مشکلی است که در آن ناخن ها با یک باند باریک صورتی در نوک مات می شوند. بررسی ها نشان می دهد . درصد از بیمار بستری در بیمارستان دارای ناخن تری بودند. این مطالعه گزارش می دهد که این مشکل در بیماران مبتلا به سیروز کبدی، نارسایی مزمن احتقانی قلب و دیابت قندی دیده شده است. سالمندان در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به ناخن های تری قرار دارند. حتی این شرایط می تواند به دلیل عدم تغذیه مناسب، شیمی درمانی و پرکاری تیرویید باشد. ناخن های تری در بیماران HIV نیز مشاهده شده است. اگر بیشتر ناخن های شما با یک باند دیستال باریک به رنگ سفید به نظر می رسد، برای رد احتمال مشکل جدی در وضعیت سلامتی خود، با پزشک مشورت کنید. در بررسی وضعیت ناخن ها و علایم بیماری ها ضخیم شدن بیش از حد ناخن ها طبیعی نیست. در حالی که آسیب دیدگی شدید ناخن ها یکی از علت اصلی ناخن های بافت ضخیم و خشن است، اما این شرایط می تواند علامت عفونت قارچی باشد. ناخن های ضخیم، یکی از مهمترین علایم عفونت قارچی به ویژه در سالمندان است که حتی می تواند ناخن ها را لکه دار کند. ناخن های ضخیم و جدا از هم می تواند نشان دهنده بیماری تیرویید باشد. علل احتمالی دیگر افزایش سن، پسوریازیس، پوشیدن کفش های تنگ برای مدت طولانی و آرتریت واکنشی است. بسته به علت، ناخن های ضخیم ممکن است موقت یا دایمی باشند. از آنجا که ناخن های بیش از حد ضخیم می توانند دردناک باشند و کوتاه کردن آنها سخت است، می توانند حساسیت فرد را به عفونت افزایش دهند. برای کوتاه کردن ناخن های ضخیم، لازم است که ابتدا حدود دقیقه آنها را در آب گرم خیس کنید. ضخیم شدن ناخن ها یکی از علایمی است که برای تشخیص علت اصلی باید به پزشک مراجعه کنید. اصطلاح چماق شدن ناخن به معنی التهاب انتهای انگشتان و شکل ناخن ها منحنی و گرد شده است. همچنین می تواند تخت های ناخن را نرم کند. در این شرایط ناخن به راحتی شکسته می شود. حتی ممکن است این شرایط در ناخن های پا هم رخ دهد. اغلب اوقات، چماق شدن ناخن ها به دلیل کاهش اکسیژن در خون رخ می دهد که می تواند نشان دهنده بیماری ریه، قلب، کبد یا کلیه باشد. بررسی نشان داده است که از هر نفری که مبتلا به سرطان ریه غیر سلول کوچک هستند، سه نفر احتمالا این علامت را دارند. چماق ناخن همچنین با بیماری التهابی روده، بیماری قلبی عروقی، بیماری های ریوی و ایدز همراه است. علل احتمالی دیگر چماق شدن ناخن ها، عبارتند از: دیسترس بیماری گریوز بیماری سلیاک غده تیرویید بیش فعال ناخن های قاشقی که به کولیونشیا نیز مشهور است، ناهنجاری ناخن ها است که آنها به طور غیر طبیعی نازک و صاف یا حتی فرو رفته می شوند. این شرایط در ناخن های دست شایع تر است، اما در ناخن های پا نیز دیده می شود. یک بررسی سال که در ژورنال Permanente منتشر شد، گزارش داد که ناخن قاشقی نشانه کمبود آهن مزمن است که ممکن است به دلیل سوء تغذیه، خونریزی دستگاه گوارش، بدخیمی دستگاه گوارش یا بیماری سلیاک باشد. این نوع از مشکلات ناخن پس از شروع درمان با جایگزینی آهن برطرف می شود. با این حال، چندین ماه طول می کشد تا شکل ناخن به حالت عادی برگردد. سایر دلایل احتمالی ناخن های قاشق، عبارتند از: تروما ژنتیک بیماری قلبی کم کاری تیرویید هموکروماتوز (جذب بیش از حد آهن) قرار گرفتن در معرض فرآورده های نفتی از آنجا که ناخن های قاشق می تواند به دلایل مختلفی بروز پیدا کند، تشخیص سریع برای فقر احتمالی آهن یا علت اصلی دیگری هر چه سریع تر باید صورت بگیرد. ناخن های سوراخ دار به معنای وجود ترک های کوچک در ناخن ها هستند. معمولا سوراخ ها را می توان در بالاترین لایه صفحه ناخن مشاهده کرد. این سوراه ها بسته به علت متفاوت از نظر مورفولوژی و توزیع متفاوتند. مطالعه ای در سال که در ژورنال پوست و مو، منتشر شده است، علل شایع ناخن های سوراخ دار را پسوریازیس، بیماری رایتیر، لیکن پلان، ویتیلیگو، آلوپسی آریاتا، همودیالیز، درماتیت اگزما و نارسایی مزمن کلیه معرفی کرده است. این نوع از مشکلات ناخن بیشتر بر روی ناخن های پا اثر می گذارد. خطوط های افقی شیارهای های عمیق روی تخت های میخ به خطوط Beau معروف است. کاهش و یا قطع رشد ناخن باعث شکل گیری شیارها در پایه ناخن ها می شود. قطع رشد ناخن ممکن است به دلیل آسیب ناخن یا تروما، شیمی درمانی، عوارض دارویی، دیابت کنترل نشده، بیماری گردش خون یا بیماری همراه با تب بالا مانند ذات الریه یا اوریون باشد. همچنین این شرایط می تواند نشانه کمبود روی باشد. قرار گرفتن در معرض دمای بسیار سرد همچنین می تواند منجر به خطوط Beau شود. یک محیط هیپوباریک در ارتفاع زیاد باعث ایجاد اختلال در تشکیل ماتریس ناخن و منجر به ظهور خطوط Beau می شود. اگر بدون هیچ گونه آسیب دیدگی، خطوط Beau را روی ناخن های خود مشاهده می کنید، سریعا از یک متخصص مشاوره بگیرید. برای مشکلات ناشی از شکل ظاهری و تشخیص زودهنگام علت احتمالی و درمان به موقع، به شما پشنهاد می کنیم در صورتی که هر یک از علایم زیر را مشاهده می کنید با یک متخصص مشورت بگیرید. این امکان را برای شما فراهم کرده که به راحتی با متخصصین حرفه ای و با تجربه در زمینه های مختلف بهداشتی و انواع بیماری ها در ارتباط باشید. |
وقتی صحبت از کشنده ترین بیماری های جهان می شود، احتمالا ذهن به سمت بیماری های سریع و غیرقابل درمان می رود، اما در واقع همیشه این گونه نیست. بسیاری از بیماری غیرقابل درمان در لیست کشنده ترین بیماری های جهان قرار نمی گیرند. به طور تخمینی . میلیون نفر در سال در سراسر جهان جان خودشان را از دست داده اند و درصد آنها به دلیل بیماری هایی بود که به تدریج در گذر زمان پیشرفت کرده بود. شاید حتی تعجب آورتر اینکه چندین بیماری کشنده تا حدی قابل پیشگیری هستند اما بیماری کشنده جهان، عبارتند از کشنده ترین بیماری در جهان بیماری عروق کرونر است. که بیماری ایسکمیک قلب نیز نامیده می شود، هنگامی رخ می دهد که رگ های خونی که خون را به قلب می رسانند، مسدود می شوند. درمان نشده می تواند منجر به درد قفسه سینه، نارسایی قلبی و آریتمی شود. اگرچه این بیماری هنوز عامل اصلی مرگ و میر است، اما میزان مرگ و میر در بسیاری از کشورهای اروپایی و ایالات متحده کاهش یافته است. شاید یکی از علت های کاهش این بیماری در سطح برخی از کشورها به دلیل آموزش بهتر بهداشت عمومی، دسترسی به مراقبت های بهداشتی و راه های پیشگیری از بیماری باشد. با این حال، در بسیاری از کشورهای در حال توسعه، میزان مرگ و میر در حال افزایش است. عوامل خطر برای، عبارتند از دیابت اضافه وزن کلسترول بالا سیگار کشیدن سابقه خانوادگی اگر یک یا چند مورد از این عوامل خطر را دارید با پزشک خود مشورت کنید. با استفاده از داروها و با حفظ سلامت قلب می توانید از بروز جلوگیری کنید. برخی از اقداماتی که می توانید برای کاهش خطر خود انجام دهید، عبارتند از هم اکنون با مشاوران پزشکت مشاوره آنلاین بگیرید ورزش منظم حفظ وزن سالم اجتناب از سیگار کشیدن ترک الکل و مصرف مواد مخدر داشتن یک رژیم غذایی متعادل که دارای سدیم کم و میوه و سبزیجات زیادی باشد. سکته مغزی زمانی اتفاق میفتد که شریان مغز مسدود شده یا نشت کند. این باعث می شود سلول های مغزی به علت اکسیژنرسانی ضعیف در عرض چند دقیقه شروع به مردن کنند. در هنگام سکته مغزی، بی حسی و گیجی ناگهانی را احساس می کنید. در صورت عدم درمان، سکته مغزی می تواند باعث ناتوانی طولانی مدت شود. مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری گزارش می دهد که درصد از افراد هنگام ابتلا به سکته مغزی می دانسته اند که بی حسی ناگهانی یک طرف بدن آنها علایم سکته مغزی است. اما فقط درصد به پزشک مراجعه کرده اند. عوامل خطر سکته مغزی، عبارتند از فشار خون بالا سابقه خانوادگی سکته مغزی جنسیت، این بیماری در زنان بیشتر دیده می شود. سیگار کشیدن، به ویژه هنگامی که با داروهای ضد بارداری خوراکی ترکیب شود. برخی از عوامل خطر سکته مغزی را می توان با مراقبت های پیشگیرانه، داروها و تغییر سبک زندگی کاهش داد. به طور کلی، عادات خوب سلامتی می توانند خطر بیماری را کاهش دهد. روش های پیشگیری از سکته مغزی ممکن است شامل کنترل فشار خون بالا با داروها یا جراحی باشد. شما همچنین باید یک سبک زندگی سالم، همراه با ورزش منظم و رژیم غذایی سالم و کم سدیم داشته باشید. از استعمال سیگار و الکل خودداری کنید، زیرا این فعالیت ها خطر سکته را افزایش می دهد. عفونت تنفسی تحتانی عفونت در مجاری تنفسی و ریه ها بروز پیدا می کند و می تواند ناشی از موارد زیر باشد آنفلوانزا ذات الریه برونشیت بیماری سل ویروس ها معمولا باعث عفونت های دستگاه تنفسی تحتانی می شوند. همچنین این بیماری ها می توانند توسط باکتری ها ایجاد شوند. سرفه علایم اصلی عفونت دستگاه تنفسی تحتانی است. همچنین ممکن است در سینه خود احساس تنگی نفس، خس خس سینه و احساس سفتی داشته باشید. عفونت های تنفسی تحتانی درمان نشده می توانند منجر به نارسایی تنفسی و مرگ شوند. عوامل خطر برای عفونت دستگاه تنفسی تحتانی عبارتند از سم آنفولانزا سیگار کشیدن سیستم ایمنی ضعیف تنظیمات شلوغ مراقبت از کودکان که عمدتا نوزادان را تحت ت ثیر قرار می دهد. یکی از بهترین اقدامات پیشگیرانه ای که می توانید در برابر عفونت های دستگاه تنفسی تحتانی انجام دهید، تزریق واکسن آنفولانزا در هر سال است. افراد در معرض خطر ذات الریه نیز می توانند واکسن بزنند. دستان خود را به طور منظم با آب و صابون بشویید تا از باکتری های منتقل شده به خصوص قبل از لمس صورت و قبل از غذا جلوگیری کنید. در خانه بمانید و در صورت عفونت تنفسی تا زمانی که احساس بهبودی نکنید استراحت کنید، زیرا استراحت باعث بهبودی می شود. بیماری انسداد مزمن ریوی یک بیماری ریوی طولانی مدت و پیشرونده است که تنفس را دشوار می کند. برونشیت مزمن و آمفیزم از انواع بیماری هستند. در سال ، حدود میلیون نفر در سراسر جهان با زندگی می کردند. عوامل خطر ابتلا به، عبارتند از سیگار کشیدن یا دود سیگار محرک های ریه مانند گازهای شیمیایی سابقه خانوادگی، با ژن مرتبط با هیچ درمانی برای وجود ندارد، اما پیشرفت آن با مصرف دارو کاهش می یابد. بهترین راه های پیشگیری از ابتلا به، ترک سیگار و جلوگیری از دود سیگار و سایر عوامل تحریک کننده ریه است. اگر علایم را تجربه کردید، درمان در اسرع وقت پیش آگهی شما را افزایش می دهد. دیابت گروهی از بیماری ها است که بر تولید و استفاده از انسولین ت ثیر می گذارد. در دیابت نوع ، پانکراس نمی تواند انسولین تولید کند. در دیابت نوع ، لوزالمعده انسولین کافی تولید نمی کند یا نمی توان از انسولین به طور مثر استفاده کرد. دیابت نوع می تواند در اثر عوامل مختلفی از جمله رژیم غذایی نامناسب، کمبود ورزش و اضافه وزن ایجاد شود. افراد در کشورهای با درآمد کم تا متوسط بیشتر در اثر عوارض ناشی از دیابت می میرند. عوامل خطر دیابت، عبارتند از سن بالاتر ضافه وزن بدن فشار خون بالا ورزش منظم نکردن یک رژیم غذایی ناسالم در حالی که دیابت همیشه قابل پیشگیری نیست، شما می توانید با ورزش منظم و حفظ تغذیه خوب شدت علایم را کنترل کنید. افزودن فیبر بیشتر به رژیم غذایی می تواند به کنترل قند خون کمک کند. سرطان های تنفسی شامل سرطان های نای، حنجره، برونش و ریه ها هستند. دلایل اصلی آن سیگار کشیدن و سموم محیطی است. اما آلودگی های خانگی مانند سوخت و گرد و غبار نیز در این امر نقش دارند. سرطان تنفس سالانه حدود میلیون مرگ و میر را منجر می شود. در کشورهای در حال توسعه، محققان افزایش تا درصدی سرطان های تنفسی را به دلیل آلودگی و استعمال دخانیات پیش بینی کرده اند. بسیاری از کشورهای آسیایی، به ویژه هند، هنوز از زغال سنگ برای پخت و پز استفاده می کنند. انتشار سوخت جامد درصد مرگ و میر ناشی از سرطان ریه در مردان و درصد در زنان را تشکیل می دهد. سرطان ریه، برونش و ریه می تواند هر کسی را درگیر کند، اما به احتمال زیاد در کسانی که سابقه مصرف سیگار یا استعمال دخانیات دارند نیز ت ثیر می گذارد. از دیگر عوامل خطر این سرطان ها می توان به سابقه خانوادگی و قرار گرفتن در معرض عوامل محیطی مانند بخارات گازوییل اشاره کرد. تشخیص به موقع می تواند پیش آگهی بیماران را بهبود بخشد و علایم سرطان تنفس را کاهش دهد. وقتی به بیماری آلزایمر یا زوال عقل فکر می کنید، ممکن است به فکر از دست دادن حافظه باشید، اما شاید به فکر از دست دادن زندگی نباشید. بیماری آلزایمر یک بیماری پیشرونده است که حافظه را از بین می برد و عملکردهای طبیعی ذهنی را قطع می کند. بیماری آلزایمر رایج ترین نوع زوال عقل است. تا درصد موارد زوال عقل در واقع آلزایمر است. با گذشت زمان، بیماری پیشرفت می کند و ممکن است مدت با مشکلات طولانی مدت همراه باشد. مطالعه ای در سال نشان داد که تعداد مرگ و میر در ایالات متحده به دلیل آلزایمر ممکن است بیش از آمار گزارش شده باشد. عوامل خطر برای بیماری آلزایمر، عبارتند از زن بودن ضربه قبلی سر یزرگتر از سال سابقه خانوادگی بیماری به ارث بردن ژن های بیماری از والدین خود دور شدن از یک اجتماع یا تعامل نامناسب با افراد دیگر برای مدت زمان طولانی در حال حاضر راهی برای جلوگیری از بیماری آلزایمر وجود ندارد. نکته ای که ممکن است در کاهش خطر ابتلا به این بیماری مفید باشد، رژیم غذایی مناسب برای قلب است. یک رژیم غذایی حاوی میوه ها و سبزیجات، چربی های اشباع کم از گوشت و لبنیات و سرشار از منابع چربی مانند آجیل، روغن زیتون و ماهی بدون چربی ممکن است به شما کمک کند خطر ابتلا به بیماری قلبی را کاهش دهید. اسهال زمانی رخ می دهد که در روز سه یا چند مدفوع شل دفع کنید. اگر اسهال شما بیش از چند روز طول بکشد، بدن مقدار زیادی آب و نمک از دست می دهد و باعث کم آبی بدن می شود. حتی می تواند منجر به مرگ شود. اسهال معمولا به دلیل ویروس روده یا باکتری منتقل شده از طریق آب یا غذای آلوده ایجاد می شود. این به ویژه در کشورهای در حال توسعه با شرایط بهداشتی ضعیف شیوع زیادی دارد. بیماری اسهال دلیل اصلی مرگ در کودکان زیر سال است. سالانه حدود ، کودک در اثر بیماری های اسهالی می میرند. عوامل خطر برای بیماری های اسهالی، عبارتند از سوءتغذیه سیستم ایمنی ضعیف زندگی در منطقه ای با شرایط بهداشتی نامناسب سن، با بیشترین احتمال بروز علایم بیماریهای اسهالی در کودکان بهترین روش پیشگیری این بیماری رعایت بهداشت است. تکنیک های خوب شستن دست می تواند بروز بیماری های اسهالی را درصد کاهش دهد. ضد عفونی کننده و کیفیت آب بهبود یافته و همچنین دسترسی به مداخله پزشکی زود هنگام می تواند از بیماری های اسهالی جلوگیری کند. سل یک بیماری ریوی است که توسط باکتری هایی موسوم به مایکوباکتریوم توبرکلوزیس ایجاد می شود. سل یکی از مهمترین دلایل مرگ و میر در افراد مبتلا به است. از سال هر ساله . درصد موارد سل کاهش یافته است. هدف این است که سل تا سال پایان یابد. عوامل خطر ابتلا به سل، عبارتند از دیابت عفونت وزن بدن پایین نزدیک شدن به بیماران مبتلا به سل به استفاده منظم از داروهای خاص مانند کورتیکواستروییدها یا داروهایی که سیستم ایمنی را سرکوب می کنند. بهترین پیشگیری در برابر سل، تزریق واکسن باسیل کالمت - گویین است. این واکسن معمولا به کودکان داده می شود. سیروز نتیجه بیماری های مزمن یا طولانی مدت و آسیب به کبد است. این آسیب ممکن است در نتیجه یک بیماری کلیوی یا در اثر شرایطی مانند هپاتیت و اعتیاد به الکل مزمن ایجاد شود. یک کبد سالم، مواد مضر را از خون شما جدا می کند و خون سالم را به بدن می فرستد. از آنجا که مواد به کبد آسیب می رسانند، بافت زخم ایجاد می شود. با تشکیل بافت زخم، کبد برای مجبور می شود بیشتر کار کند و عملکرد آن مختل شود. عوامل خطر سیروز، عبارتند از مصرف مزمن الکل هپاتیت ویروسی مزمن تجمع چربی در اطراف کبد (بیماری کبد چرب غیر الکلی) از رفتارهایی که منجر به آسیب کبدی می شود، جلوگیری کنید مصرف و سو ء مصرف طولانی مدت الکل یکی از دلایل اصلی سیروز است، بنابراین اجتناب از الکل می تواند به شما در جلوگیری از آسیب کمک کند. به همین ترتیب، با خوردن یک رژیم غذایی سالم، سرشار از میوه و سبزیجات و کم قند و چربی می توانید از بیماری کبد چرب غیر الکلی جلوگیری کنید. در آخر، شما می توانید با رابطه جنسی محافظت شده و جلوگیری از به اشتراک گذاری هر چیزی که ممکن است اثری از خون داشته باشد، احتمال ابتلا به هپاتیت ویروسی را کاهش دهید. این شامل سوزن، تیغ، مسواک و موارد دیگر است. در حالی که مرگ و میر ناشی از برخی بیماری ها افزایش یافته، کسانی که از بیماری های مزمن جان خود را از دست می دهند نیز کاهش یافته اند. برخی از عوامل مانند افزایش طول عمر، به طور طبیعی بروز بیماری هایی مانند، سکته مغزی و بیماری های قلبی را افزایش می دهد. اما بسیاری از بیماری های ذکر شده قابل پیشگیری و درمان هستند. با ادامه پیشرفت پزشکی و رشد آموزش پیشگیری، ممکن است شاهد کاهش میزان مرگ و میر ناشی از این بیماری ها باشیم. یک روش خوب برای کاهش خطر ابتلا به هر یک از این شرایط، داشتن یک سبک زندگی سالم همراه با تغذیه و ورزش مناسب است. پرهیز از مصرف سیگار نیز می تواند موثر باشد. در مورد عفونت های باکتریایی یا ویروسی، شستن دست مناسب می تواند به پیشگیری یا کاهش خطر شما کمک کند. |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.