text
stringlengths 111
202
| source
stringclasses 12
values | nb_tokens
int64 46
100
|
|---|---|---|
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จนใกล้ถึงปรางค์มาศราชฐาน <bot>:พนักงานผู้คนนั่งล้นหลาม คอยรับเสด็จจักรพงศ์ผู้ทรงนาม กษัตริย์สามมาประทับรับอยู่เกย
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อย่าเพ่อยกไพร่พหลพลทหาร <bot>:จะตอบสารที่มันว่านักหนาหนอ เป็นผู้ใหญ่เหมือนหนึ่งก้างมาขวางคอ ต้องรีรอไว้ให้สิ้นการนินทา
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วพระองค์ทรงสั่งให้จัดสรร <bot>:พวกกำนัลกับเหล่านางสาวศรี ทั้งเครื่องใช้ต่างต่างที่อย่างดี ทั้งมนตรีเหล่าทหารชาญณรงค์
|
พระอภัยมณี
| 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ที่เหลือนั้นมันเอาไปให้กับผี <bot>:กินพาชีชักรถเสียหมดสิ้น ยังเที่ยวค้นจนรอบขอบคิริน ด้วยได้กลิ่นเหมือนมนุษย์สุดเสียดาย
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงจีนจามพราหมณ์แขกที่แปลกชาติ <bot>:พี่สวาทแล้วมาเปรียบประเทียบฉัน แกล้งลวงเล่นเห็นรู้ไม่เท่าทัน แต่เช่นนั้นแล้วอย่านึกคะนึงปอง
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สั่งกำชับสรรพเสร็จเสด็จกลับ <bot>:ลงจากพลับพลาเดินเชิงเทินขวาง ทหารแห่แลหลามมาตามทาง ขึ้นสู่ปรางค์ปราสาททองที่ห้องใน ฯ
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอคู่สร้างนางมาถึงประเทศ <bot>:ให้อาเพศครวญคิดพิสมัย จนลืมเล่นตุ๊กตาไม่อาลัย รัญจวนใจจนจิตพระธิดา
|
สิงหไกรภพ
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เข้าตึกท้าวทศวงศ์เห็นทรงยศ <bot>:ต่างประณตน้อมประนมก้มเกศา ส่วนสององค์ทรงศักดิ์เพ่งพักตรา เห็นแม่นมั่นวัณฬาสุมาลี
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:คิดอ่านเปิดประตูไปเที่ยวไล่จับ <bot>:มันนอนหลับทุกคนเที่ยวค้นหา อย่าฆ่าตีชีวิตให้มรณา พันธนาไว้จนเช้าให้ท้าวไท
|
พระอภัยมณี
| 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เสนารับอภิวาทกรุงกษัตริย์ <bot>:มาเร่งรัดเรียกกันเสียงหวั่นไหว ครั้นพร้อมเสร็จยกทัพขับกันไป คอยชิงชัยชาวชวามลายู
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พิรุณโรยโปรยปรายเป็นสายสาด <bot>:สุนีฟาดเปรี้ยงลั่นสนั่นหู คำรนร้องก้องกระทั่งฝั่งสินธู ทั้งราหูจับจันทร์ดังสัญญา
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:ผูกชฎาธารถือเหมือนฤๅษี กุมพระขรรค์อันเป็นเพชรเหน็บเตร็จตรี ใครฆ่าตีชีวันไม่บรรลัย
|
สิงหไกรภพ
| 62 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:กังขาลินีราศร้าง <bot>:รถเสน วานหวั่นในดินเดน ด่านน้ำ นางยักษ์ผูกพันเวร มวนโมฐ วันนา อันพี่พัดน้องซ้ำ เร่งร้อนระเหหน
|
โคลงนิราศหริภุญชัย
| 75 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:วรุณพัฒนัดดาพลห้าร้อย <bot>:ล้วนหนุ่มน้อยนำทางกลางวิถี ครั้นสั่งเสร็จเสด็จจากแท่นมณี ขึ้นสู่ที่ปรางค์มาศปราสาทไชย
|
สิงหไกรภพ
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งชงโคคัดเค้าดอกสาวหยุด <bot>:ครั้นสายสุดหมดกลิ่นหอมสิ้นหาย โยทะกากาหลงประยงคุ์ราย ขจรจายราวกับปรุงฟุ้งขจร
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระมิ่งมังคลานราราช <bot>:ไปกราบบาทสองพระองค์ทรงกันแสง ลูกได้ผิดคิดหมายทำร้ายแรง เพราะเขาแกล้งจะให้ขาดญาติวงศ์
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ต่างทูลลาเจ้าบุรินทร์ปิ่นสิงหล <bot>:ภูวดลบพิตรอดิศร พระอวยชัยให้สุขาสถาพร ครองนครไปให้ยืนสักหมื่นปี
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เช่าตึกที่ยิหว่านอยู่บ้านแขก <bot>:ด้วยแต่แรกรุ่นมาอยู่รู้ภาษา เคยเที่ยวมากพากเพียรเรียนวิชา บังนิทราปรากฏได้ทดลอง
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สวดมนต์ครบสามวันฉันสำเร็จ <bot>:เลี้ยงดูเสร็จตามประสงค์พวกวงศา เหมือนเหมือนกันแต่หลังทุกครั้งครา การวิวาห์เสร็จสมอารมณ์ปอง
|
พระอภัยมณี
| 56 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระจุมพิตชิดชวนสำรวลเย้ย <bot>:นิจจาเอ๋ยมีท้องก็ร้องไห้ พลางยั่วเย้าเฝ้าล้ออรไท ตามวิสัยเซ้าซี้ด้วยปรีดา
|
พระอภัยมณี
| 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอได้ยินเสียงปืนดังครื้นครึก <bot>:อึกทึกท้องชลาสุธาไหว ในเที่ยงคืนตื่นเรียกกันเพรียกไป ตานายใหญ่ลงมายังฝั่งคงคา
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วเผ่าพงศ์วงศ์วานเพื่อนบ้านช่อง <bot>:เอาสิ่งของทองคำไปทำขวัญ โรงพิธีนี้ก็สร้างทำอย่างนั้น ตั้งแท่นกั้นชั้นฉัตรจำรัสเรือง
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นชายใดใจประสงค์มาหลงรัก <bot>:ให้รู้จักเชิงชายที่หมายมั่น อันความรักของชายนี้หลายชั้น เขาว่ารักรักนั้นประการใด
|
สุภาษิตสอนหญิง
| 56 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จนถึงนี่ที่อยู่กูทั้งนั้น <bot>:เวสสุวัณให้พิทักษ์อยู่รักษา เองประมาทอาจองแล้วตรงมา ไม่บูชาบวงสรวงทำล่วงเกิน
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เชิญเครื่องอานพานพระศรีพระแสงเพชร <bot>:ตามเสด็จยุรยาตรดังราชหงส์ ให้ผูกสิงห์มิ่งม้ามังกรทรง ไปรับองค์เชษฐาสุดสาคร
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้นรุ่งรางนางผการำภาสะหรี <bot>:เอาสารศรีสองพระองค์ที่ทรงเขียน มาถวายนางวัณฬาหน้ามนเทียร ไม่ติเตียนคำตอบชอบพระทัย
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกสิงหลคนดูก็รู้เห็น <bot>:กูไม่เป็นเจ้าของครอบครองหรือ มึงลูกเด็กเล็กจิ๋วเท่านิ้วมือ ทำดึงดื้อซื้อรู้ถือครูโกง
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระเชษฐาว่าให้ยกไปช่วย <bot>:จะไปด้วยเขาหรือจิตคิดไฉน เจนธนูรู้หัวร่อตอบหน่อไท ถึงพระอภัยไม่อยู่ในบูรี
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ด้วยเชยรูปจูบสุคนธ์ปนยาแฝด <bot>:เปรียบเหมือนแรดได้กลิ่นถวิลหา พอพร้อมไพร่ไม่รอดูฤกษ์พา ยกเภตราพันเศษจากเขตแคว้น
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายขุนนางข้างไทยนายทหาร <bot>:จึ่งแจ้งการจริงจังที่กังขา ทั้งหกองค์พงศ์กษัตริย์ขัตติยา เสด็จมาช่วยณรงค์ทำสงคราม
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระสวมสอดกอดประทับแล้วรับขวัญ <bot>:แม่โฉมยงทรงครรภ์เหมือนมั่นหมาย พระตรัสหยอกดอกฟ้าน่าเสียดาย จะเคลื่อนคลายเสียแล้วนะแก้วตา
|
สิงหไกรภพ
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:การสำเร็จเสร็จพิธีแล้วลีลาศ <bot>:จากอาวาสแล้วให้มาบูชาหงส์ ครั้นแล้วเสร็จพาดำเนินเที่ยวเดินวง ชมสิ่งของเครื่องบรรจงครั้งบุราณ
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พฤหัสเล็งลัคนาว่าวิเศษ <bot>:จะเรืองเดชยวดยิ่งทุกสิ่งสรรพ์ ท่านว่าไปทิศอิสานสำราญครัน บังคมคัลทูลความตามตำรา
|
พระอภัยมณี
| 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกตระเวนได้สดับก็กลับหลัง <bot>:แล่นมายังปากอ่าวแล้วเล่าขาน ให้นายใหญ่รู้แจ้งแสดงการ ท่านขุนด่านเรียกม้าใช้ให้ไปพลัน
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระเทพินยินคำพี่เลี้ยงสนอง <bot>:สมที่ปองจิตนึกยิ่งฮึกเหิม พระพักตร์ผ่องเปล่งฉวีกว่าสีเดิม ยิ่งพูนเพิ่มดั่งได้ผ่านพิมานอินทร์ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระนบนอบตอบว่าพวกฝรั่ง <bot>:แต่ลูกยังเยาว์อยู่ยังสู้ได้ ถึงมันมากหมากเยื่อลูกเชื้อไฟ จะผลาญให้สิ้นทั้งเกาะลังกา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พลางเขม้นเห็นสร้อยสุดาสมร <bot>:ละอออ่อนเอวองค์ทรงสัณฐาน พึ่งแรกรุ่นรูปโฉมประโลมลาญ เยาวมาลย์นั่งเลือกมาลากรอง
|
สิงหไกรภพ
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้นรุ่งรางต่างลากราบดาบส <bot>:น้อมประณตนับถือพระฤๅษี สามิภักดิ์ทักษิณด้วยยินดี ออกจากที่วงวัดเขาสัตภัณฑ์
|
สิงหไกรภพ
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้พวกพี่นี้พามาถวาย <bot>:แต่ดีร้ายยังไม่เห็นเป็นไฉน ถ้าไล่เลียงเที่ยงแท้แน่แก่ใจ จึงจะได้ทูลความแม่ทรามเชย
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขอเฝ้าว่ามาไปเถิดพ่อเอ๋ย <bot>:ถ้าละเลยแล้วเห็นจะเล่นหลัง ฝ่ายเจ้าพราหมณ์ตามใจมิให้ชัง พลางร่ำสั่งนายด่านด้วยมารยา
|
พระอภัยมณี
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระทรงนั่งอลังกตบนรถแก้ว <bot>:ดูพรายแพรวก้องกังวานประสานเสียง ยิงปืนใหญ่กึกก้องซ้องสำเนียง ทั้งจำเรียงดนตรีปี่ชวา
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:คนหนึ่งนามพราหมณ์มะหุดบุตรวิเชียร <bot>:พ่อให้เรียนรบสู้ธนูศร บุตรเจ้าโมราพราหมณ์นามมังกร เหมือนบิดรชำนาญในการกล
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กองตระเวนเห็นเชื่ออ้ายเสือโคร่ง <bot>:กูจะโกงอ้ายเฒ่าเอาสักหน แล้วว่าท่านอย่าได้แคลงระแวงวน ข้าเป็นคนซื่อตรงไม่วงเวียน
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะกล่าวฝ่ายในเมืองให้เตรียมทัพ <bot>:ไว้คั่งคับจุนเจือให้เหลือเหลิง ไม่ไว้ใจไพรีคงมีเชิง มันละเลิงอาจหาญคอยต้านตี
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอเดือนเด่นเห็นกำปั่นมาจอดดาษ <bot>:ผิดประหลาดหลากจิตคิดกังขา ล้วนเรือรบเสาสล้างกลางคงคา เข้าปิดท่าเมืองด่านชานบุรี
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กษัตริย์สุริโยไทยปราศรัยสนอง <bot>:ขอบคุณสองทรงเดชพระเชษฐา สู้ล้าเลื่อยเหนื่อยเหน็ดเสด็จมา ในมรรคาข้ามสุดสมุทรไท
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระชื่นชอบปลอบถามถึงทรามสวาท <bot>:พระหน่อนาถแจ้งจริงทุกสิ่งสรรพ์ แล้วห้ามว่าถ้าแม้นพระไปปะกัน อย่าว่าฉันทูลนะฉันจะลา
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระยิ้มพลางทางเพลินเห็นเมินพักตร์ <bot>:ชำเลืองลักแลชม้ายดูสายสมร ทั้งคมขำสำอางอย่างกินนร เสงี่ยมงอนงามพร้อมไม่ผอมพี
|
พระอภัยมณี
| 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงคลองบางขวางบางศรีทองมองเขม้น <bot>:ไม่แลเห็นศรีทองที่ผ่องใส แม้นทองคำธรรมดาจะพาไป นี่มิใช่ศรีทองเปนคลองบาง
|
นิราศเจ้าฟ้า
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงเดือนห้าฝรั่งสิ้นทั้งหลาย <bot>:ไปถวายวันทาบูชาศาล บ้างบนบานศาลกล่าวเจ้าพระกาฬ ช่วยบันดาลดับร้อนให้ผ่อนเย็น ฯ
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มเหสีฟังคดีฉลองตอบ <bot>:พระคิดชอบผูกรักสมัครสมาน ฉันตรองตรึกนึกไปเห็นได้การ ยังมีหลานลูกของน้องละอองตา
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สินสมุทรนุชนางอยู่ข้างท้าย <bot>:เห็นแพ้พ่ายพลน้อยจะถอยหนี ข้างเรืออุศเรนรุกมาทุกที พระบุตรีตรัสสั่งกุมารา
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เมื่อได้รูปซูบบ้างพอยังชั่ว <bot>:นี่ได้ตัวสมนึกยิ่งฮึกเหิม ประเดี๋ยวนี้พี่ยาทั้งอาเติม ไปพูนเพิ่มพิสมัยอยู่ในวัง
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายลูกสาวเจ้าเมืองมีเครื่องครบ <bot>:รื้อตลบสั่งให้กันกั้นตาไข่ คิดขวางทางข้างบนเป็นกลไก ใครเข้าไปติดตึงเหมือนตรึงตรา
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพวกพ้องกองร้อยรายคอยข่าว <bot>:รู้เรื่องราวรีบเดินตามเนินผา ถึงด่านเข้าเฝ้าพระมังคลา ทูลว่าพระมารดามาในไพร ฯ
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกฝรั่งอังกฤษมุรหงิดแขก <bot>:บ้างตื่นแตกต่างวิ่งทิ้งโล่เขน โยธาไทยไล่ทันฟันระเนน ที่ลุยเลนลงน้ำเที่ยวซ้ำแทง
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เจ้าหัสไชยไปด้วยได้ช่วยเขา <bot>:หลานของเราจะสุโขสโมสร พระจึ่งสั่งเสนาพลากร เป็นการร้อนจัดกำปั่นให้ทันที
|
พระอภัยมณี
| 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่ตัวนายที่ประสงค์ทำกรงใส่ <bot>:จะเอาไปรีบรัดจัดพหล ท้าวโกสัยเร่งให้เดินดำเนินพล รีบไปจนรุ่งสางสว่างตา
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายบาทหลวงล่วงเขตประเทศถิ่น <bot>:ไม่รู้สิ้นพยาบาทปรารถนา แกตรองตรึกนึกมุ่งกรุงลังกา พิฆาตฆ่าสุริย์วงศ์องค์อภัย
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ประเวณีมิได้มีใครสั่งสอน <bot>:นางศศิธรอ่อนตามไม่ห้ามหวง เหมือนมาลีคลี่คลายขยายดวง ไม่มีด้วงแลงแล่นต่อแตนตอม
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายสุวรรณมาลีศรีสวัสดิ์ <bot>:ถึงปรางค์รัตน์เร้ารวดปวดอังสา ให้หมอแก้แผลกำซาบซึ่งอาบยา เอามีดผ่าขูดกระดูกที่ถูกพิษ
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:บุปผาเผยกลิ่นฟุ้ง <bot>:ตามลม เฉกรสสุคนธฉม ฉาบหน้า ระลุงระลึกลาญตรม ตรอมเสน่ห์ นางเอย กลกับกลิ่นสไบผ้า ร่ำน้องหอมระเหย
|
นิราศวัดรวก
| 83 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึ่งตรัสว่าถ้าพ่อช่วยดับเข็ญ <bot>:ให้ราษฎร์เย็นปรีดิ์เปรมเกษมศานต์ จะแก้ไขอย่างไรพระอาจารย์ แม้นเสียการท่วงทีหนีไม่พ้น
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึ่งรับสั่งพนักงานรับสารศรี <bot>:ให้มนตรีแต่งรถตามยศถา ลงไปรับสารเรื่องเมืองลังกา เร็วอย่าช้ารับทูตมาพูดกัน
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางเห็นตราราหูคู่ทวีป <bot>:ดังประทีปเทียนสว่างกระจ่างฉาย คุกเคารพนบนอบนั่งยอบกาย ยอมถวายกายาเป็นข้าไท
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วอวยพรให้สวัสดิ์พิพัฒน์ผล <bot>:เป็นมงคลเหมือนกว่าหนาอ้ายหนู ชัยชนะสารพัดแก่ศัตรู ให้มีผู้กรุณาในสามัญ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระสุดสาครบวรนาถ <bot>:ครั้นส่งญาติเสร็จสมอารมณ์ประสงค์ แล้วเสด็จเข้าวังดั่งจำนง ขึ้นเฝ้าองค์พระมุนินทร์ปิ่นประชา
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายข้าเฝ้าเข้าชื่อหารือพร้อม <bot>:แล้วทูลจอมกษัตริยาอัชฌาสัย มิอ่อนน้อมยอมยิงจะชิงชัย ก็เห็นไม่พ้นอาญาปัจจามิตร
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จงคุมคนด้นทางไปกลางป่า <bot>:จับมันมาให้ได้จะไต่ถาม ทหารรับอภิวันท์ไม่ครั่นคร้าม จัดคนสามสิบคนดั้นด้นไป
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงหาดกว้างทางแลกระแสสมุทร <bot>:เห็นมนุษย์ไรไรไหลนักหนา ผีเสื้อน้ำทำฤทธิ์ติดตามมา เวทนาแลดูอยู่ทุกคน ฯ
|
พระอภัยมณี
| 56 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระอภัยไปตั้งหลังบรรพต <bot>:รักษาพรตพรหมจรรย์ด้วยพรรษา รำภาสะหรีลีวันยุพาผกา คุมโยธาฝรั่งอยู่ทั้งพัน
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางรู้แจ้งแกล้งสั่งให้ยั้งหยุด <bot>:บาทหลวงสุดสงสัยจึงให้หา ต้องตามคำนำทูตเข้าวันทา แล้วเปิดตรากล่องลานออกอ่านความ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระโปรดด้วยช่วยบอกหนทางให้ <bot>:จะได้ไปสู่สวรรค์เหมือนมั่นหมาย แล้วทำชักพักตร์ผงับไม่อับอาย แกล้งเงยหงายงอแขนด้วยแสนเพลง
|
สิงหไกรภพ
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ท้าวทศวงศ์ทรงฟังจึงสั่งว่า <bot>:ตามวิชาครูสอนเร่งผ่อนผัน ช่วยแก้ไขให้ตลอดรอดชีวัน แต่พวกบรรดาไปถูกไฟฟอน
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ประเดี๋ยวนี้วิตกอกจะแตก <bot>:เหมือนจะแทรกดินไปเสียให้หาย เขาว่ามีเมียผิดคิดจนตาย ต้องอับอายขายหน้าระอาใจ
|
พระอภัยมณี
| 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะคอยฟังครั้งนี้อีฝรั่ง <bot>:มันจะตั้งปึ่งชาว่าไฉน นางนึกแค้นแสนขัดหัดสาวใช้ ให้เข้าใจหึงผัวทุกตัวคน ฯ
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระหน่อบดินทร์สินสมุทร <bot>:ดำมาผุดกลางมหาชลาไหล แลเห็นลำกำปั่นเป็นหลั่นไป ไม่มีใครดูแลแต่สักคน
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:รู้สืบข่าวราวเรื่องบ้านเมืองอื่น <bot>:หนึ่งคนตื่นเซ็งแซ่รู้แก้ไข หนึ่งรู้ดำน้ำทนห้ามฝนไฟ ทำกลไกอาวุธยุทธนา
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระนุชบุตรีเห็นทีรบ <bot>:กลับตลบเข้ามาใกล้ไล่พหล ให้รักษาหน้าที่ต้อนรี้พล คอยประจญจ้องอาวุธยุทธนา
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขอตรองตรึกดูตำราวิชาก่อน <bot>:คิดผันผ่อนที่ในเรื่องเมืองสิงหล ดูชะตาในประเทศเขตมณฑล ถ้าแม้นพ้นเคราะห์ดีคงมีชัย
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ที่เพลิงแดงแสงสว่างในปรางค์มาศ <bot>:ร้อนฉกาจกล้าแข็งสีแดงฉาน ได้แก่พวกที่มาหวังอหังการ ต้องรอนราญร้อนใจทั้งไพร่พล
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงออกท้องพระโรงรัตน์ชัชวาล <bot>:ดำรัสการกับมหาเสนาใน อุศเรนเห็นจะกลับมาทำศึก เหมือนเรานึกมั่นคงอย่าสงสัย
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกนายสำเภาเลากาเจ้าภาษี <bot>:พลอยเข้าด้วยช่วยเศรษฐีตีประจบ ทั้งกองซุ่มรุมระดมออกสมทบ ชาวเมืองหลบหลีกแยกตื่นแตกพัง
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะคิดอ่านอย่างไรน้ำใจเจ้า <bot>:มีลูกเต้าเกิดอางขนางแหนง เขาย่อมว่าปลูกผักคือฟักแฟง ก็เสียแรงรดน้ำทุกค่ำคืน
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่ตัวข้ามาพบแล้วไม่กลับ <bot>:จะอยู่กับเจ้านายมิได้แหนง จงทราบใต้บาทาอย่าระแวง ดั่งข้าแจ้งเรื่องความตามที่ทูล ฯ
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอเสียงเขามาเรียกสำเหนียกแน่ <bot>:รู้กระแสว่ารับสั่งนรังสรรค์ ออกจากห้องย่องหยกเดินงกงัน คนทั้งนั้นไหว้ว่ากับอาจารย์
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไม่รู้ว่าคนดีมันมีอยู่ <bot>:คิดรบสู้การศึกจึ่งฮึกเหิม จำจะคิดแก้ทำทั้งซ้ำเติม อย่าให้เหิมฮึกหาญการณรงค์ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เพราะคิดอ่านการชั่วให้มัวหมอง <bot>:ทั้งพวกพ้องทุจริตผิดวิสัย ให้เขาพลัดศาสนาว่าไปไย มึงเป็นไทยจะมาตั้งไม่บังควร
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระศรีสุวรรณวงศ์ดำรงราชย์ <bot>:ก็ยุรยาตรจากกำปั่นด้วยหรรษา มาทรงเรือพระที่นั่งอลังการ์ กระบวนท่าเร่งพายตามชายชล
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระสุดสาครบวรนาถ <bot>:เสด็จขึ้นหาดทรายพลันด้วยหรรษา ไปยังกุฏิ์พระมุนีค่อยลีลา พร้อมเสนากับพหลพลนิกร
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระจันทร์อับลับดวงล่วงลีลาศ <bot>:ภาณุมาศส่องฟ้าเวหาเหิน ไขแสงทองส่องสว่างกระจ่างเนิน วิหคเหินบินออกมานอกรัง
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วโยคีแจ้งเหตุเทศนา <bot>:ให้มัจฉาฟังธรรมตามนิสัย เหมือนแต่หลังนางสดับให้จับใจ กำหนดไว้ในขันธสันดาน
|
พระอภัยมณี
| 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระหยุดยั้งนั่งที่ศิลาลาน <bot>:นางชวนหลานลูกยาอุ้มผ้าไตร เข้าในกุฏิ์จุดธูปเทียนประณต พรดาบสบรเมศตามเพศไสย
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ศรีสุวรรณนั้นยังกำลังหลง <bot>:คิดว่าองค์มิ่งมิตรขนิษฐา ประโลมรูปรับขวัญจำนรรจา วาสนาเราทั้งสองเคยครองกัน
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เองคิดเห็นเปนไฉนอย่างไรมั่ง <bot>:จะขอฟังลิ้นลมไม่ข่มขืน ดูปัญญาว่าให้ฟังใครยั่งยืน เอาเป็นพื้นแบบฉบับตำหรับครู
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มาปากอ่าวก้าวสกัดตัดกำลัง <bot>:ให้พร้อมพรั่งทั้งทัพรบสมทบกัน ข้าจะรับจับท้าวเจ้าสิงหล ด้วยเล่ห์กลโอนอ่อนคิดผ่อนผัน
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:จะร่ำเล่าแล้วก็น่านํ้าตาไหล ข้าเป็นสาวชาวกุเวรมาเล่นไพร ยักษ์มันไล่เลยหลงในพงพี
|
สิงหไกรภพ
| 56 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บาทหลวงเห็นทัพหลังมาคั่งคับ <bot>:บ้างแตกยับมาในป่าพนาสัณฑ์ ให้ตั้งทัพรับรองกองทมิฬ เอาลูกดินยัดพลุประจุปืน
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แกตรองตรึกนึกไปใจละห้อย <bot>:จนบ่ายคล้อยลับไม้ไพรระหง แล้วเรียกคนมีชื่อที่ซื่อตรง เองเอาธงโบกแม่ทัพให้กลับมา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เราชาตินี้มีกรรมนั้นแสนสุด <bot>:ไม่มีบุตรสืบสร้างพระศาสนา จงอุปถัมภ์บำรุงกุมารา ลูกกำพร้าพ่อแม่มันวอดวาย
|
สิงหไกรภพ
| 58 |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.