text
stringlengths 111
202
| source
stringclasses 12
values | nb_tokens
int64 46
100
|
|---|---|---|
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จัตุรงค์โยธาเสนาพร้อม <bot>:ประนตน้อมเดินกระบวนถ้วนทั้งหลาย พระเสร็จทรงวอสุวรรณพรรณราย ยกขยายเสด็จออกนอกทวาร
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งหนูกลั่นจันมากบุนนาคน้อย <bot>:ช่วยกันสอยเก็บหักไว้อักโข พอเคี้ยวฝาดชาติชั่วตัวตะโก แต่ยามโซแสบท้องก็ต้องกลืน
|
นิราศเจ้าฟ้า
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เครื่องบูชาสารพัดให้จัดตั้ง <bot>:ขนมปังเป็ดคู่กับหมูหัน ทั้งเทียนธูปบุปผาสารพัน กระแจะจันทน์เจิมเสร็จสำเร็จการ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พาดบันไดไล่คนขึ้นบนป้อม <bot>:ทหารพร้อมยิงแย้งด้วยแข็งขัน พวกชาวด่านสู้รบหลบไม่ทัน พัลวันวุ่นวิ่งเป็นสิงคลี ฯ
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ป่างพระสุดสาครบวรราช <bot>:กับนางนาฏเสาวคนธ์วิมลสมร มากราบกรานทรงฤทธิ์พระบิดร พระอวยพรจงภิญโญเดโชชัย
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เก็บส้มสูกลูกไม้เผือกมันมั่ง <bot>:ถวายทั้งสามองค์ให้ทรงฉัน เป็นป่ากว้างทางเดินเนินอรัญ ไปสามวันจึงถึงวังเมืองลังกา
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ด้วยโฉมยงทรงเพียรเรียนตำรับ <bot>:ได้ฉบับโลกเชษฐ์แจ้งเหตุผล ดูแผนที่มีสังเกตเขตตำบล กับพวกพลพันร้อยแล่นลอยไป ฯ
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถ้ารุ่งเช้าเจ้านายมิได้กลับ <bot>:จึงเลิกทัพโยธาออกล่าหนี ทั้งนายไพร่ใหญ่น้อยพลอยยินดี รายรักษาหน้าที่ทุกช่องปืน ฯ
|
พระอภัยมณี
| 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขุนนางเก่าเหล่าที่ไปเป็นใจนั้น <bot>:คิดหวาดหวั่นพรั่นตัวยกครัวหนี ขุนนางใหม่ได้ความยกตามตี เกิดกุลีที่ในกรุงรบพุ่งกัน ฯ
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขึ้นกราบเรียนกับเจ้าคุณที่บนหอ <bot>:เป็นเรื่องข้อราชการเขาขานไข อีตาเฒ่าเจ้าพระยาว่าไวไว บอกขึ้นไปนคเรศนิเวศน์วัง
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางเล็งเห็นเป็นแท้แน่ในจิต <bot>:ตั้งอุทิศศีลทานการกุศล ทุกเย็นเช้าเล่าพร่ำคำสวดมนต์ อยู่ที่บนปรางค์มาศปราสาทชัย ฯ
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นจะเป็นความฉลาดเจ้าบาทหลวง <bot>:คิดล่อลวงให้เขารบแล้วหลบหนี คงจะเป็นแยบยลคนอัปรีย์ แล้วไพล่หนีซอกซอนสัญจรมา
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ลงสัดจอง[๒]ล่องเลยเข้าเกยหาด <bot>:ขึ้นลีลาศเลียบเดินเนินไศล หอมตรลบกลบกลิ่นดอกไม้ไพร ระรื่นในหว่างเวิ้งเชิงคีรี
|
สิงหไกรภพ
| 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอพลิกฟื้นตื่นจากที่ไสยาสน์ <bot>:ผิดประหลาดหลากจิตดังพิษศร เราขอเชิญโหราพยากรณ์ จะทุกข์ร้อนเคืองเข็ญเป็นอย่างไร
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายอำมาตย์เสนาพฤฒามาตย์ <bot>:เฝ้าพระบาทดาษดาอยู่หน้าฉาน ทูลสนองต้องตามความโบราณ พระอวตารพูนบำเหน็จเมื่อเสร็จทัพ
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะกล่าวฝ่ายในลังกาอาณาจักร <bot>:ทหารพรักพร้อมพรั่งนั่งไสว คอยจอมนครินทร์ปิ่นเวียงชัย มาพร้อมในหน้าพระลานชานชลา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เป็นคราวเคราะห์มาจำเพาะประจวบแท้ <bot>:เองเร่งแก้เสียให้หายสวายสวิง จะได้ยึดเขาเป็นหลักพอพักพิง อย่านอนนิ่งรีบรักษาพยาบาล ฯ
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เหล่าละเมาะเกาะขวางหนทางยักษ์ <bot>:ภูเขาหักหินหลุดทรุดสลาย เสียงครึกครื้นคลื่นคลุ้มขึ้นกลุ้มกาย ผีเสื้อร้ายรีบรุดไม่หยุดยืน ฯ
|
พระอภัยมณี
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ก่อกำแพงเชิงเทินเนินหอรบ <bot>:ทวารครบแปดที่ทาสีเหลือง ก่อปราสาทราชฐานเป็นบ้านเมือง สำเร็จเรื่องพาราถึงห้าปี ฯ
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บ้างบานตูมชุ่มชื่นพระยื่นหยิบ <bot>:แกล้งกระซิบสูบกลิ่นนางผินผัน ชมปลาว่ายรายเรียงมาเคียงกัน นางนวลจันทร์แจ่มงามสมนามนวล
|
สิงหไกรภพ
| 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นารีใดไร้รักอย่าหนักหน่วง <bot>:จะโรยร่วงรกเรี้ยวแห้งเหี่ยวหาย ที่เมตตาอยู่ก็อยากจะฝากกาย อย่าหมิ่นชายเชิญตรึกให้ฦกซึ้ง
|
นิราศเจ้าฟ้า
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายโฉมยงทรงเสวยเหมือนเคยแล้ว <bot>:ชมลูกแก้วสั่งสอนด้วยอ่อนหวาน ถึงเวลาเคยว่าราชการ ออกวิมานบุษบกกระจกบัง
|
พระอภัยมณี
| 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ซึ่งจะให้ไปเยือนกันเหมือนญาติ <bot>:พร้อมพระบาทมาตุรงค์เผ่าพงศา จะตามไปให้ถึงที่พระพี่ยา เสด็จมาแล้วจะตามอย่าห้ามไว้ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอเห็นไฟไหม้กำปั่นควันตลบ <bot>:ไม่พานพบพวกคนเที่ยวค้นหา ด้วยกลางคืนตื่นแตกแปลกโยธา ไม่รู้ว่าอยู่หนตำบลใด
|
พระอภัยมณี
| 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นสีเศร้าเราคงได้ชัยชนะ <bot>:ก็จำจะหาอุบายคิดไต่สวน กลับไปเมืองโรมวิสัยคิดใคร่ครวญ หาแต่ล้วนคนดีมีวิชา
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ท้าวทศวงศ์ยินดีเป็นที่สุด <bot>:พระทรงภุชปรีดิ์เปรมเกษมสันต์ ชวนนัดดาสามพราหมณ์ตามจรัล มาตั้งมั่นอยู่ในค่ายทั้งไพร่พล
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แกว่งกระบี่แม่ทัพสำหรับยุทธ์ <bot>:แกเร่งรุดเหล่าทหารชาญสมร ใครถอยหลังเหหันจะฟันฟอน แล้วคอยต้อนพลรบสมทบกัน ฯ
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วสั่งให้เรือรบสมทบทัพ <bot>:ไปตั้งรับอยู่ด้วยกันสักพันสอง ที่ปากอ่าวคอยตรวจทุกหมวดกอง เอาจุกช่องไว้ให้มั่นกันศัตรู
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่พวกพราหมณ์ตามฆ่าพลกาลวาศ <bot>:จับอำมาตย์ไพร่นายมัดไพล่หลัง จนแลเห็นเย็นรอนอ่อนกำลัง กลับมายังเวียงไชยทั้งไพร่นาย
|
สิงหไกรภพ
| 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กุมารานอบนบอภิวาท <bot>:ขอเชิญบาทบงกชบทศรี จะนำไปในทางข้างคิรี ข้าวสาลีเหลือล้นคณนา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จนข้าเฝ้าเขาเย้ยไม่เงยพักตร์ <bot>:ว่าลานรักพระอภัยจนใหลหลง แต่ตัวของน้องนี้ถือว่าซื่อตรง ต่อตีวงต้านแตกจึงแปลกใจ
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วว่ากูผู้เป็นอาได้มาขอ <bot>:มึงขัดคอแค้นน่าเลือดตาไหล หลานหัวร่อล้ออาจะลาไป เรียกยักษ์ใหญ่หน้าหมีขึ้นขี่คอ
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วแต่งองค์ทรงเครื่องเรืองจำรัส <bot>:ทั้งกษัตริย์สุริย์วงศ์พลอยสงสาร ครั้นเสร็จสรรพกลับมาหน้าพระลาน พระวงศ์วานพรั่งพร้อมมาล้อมรวม
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะกล่าวผู้รู้ซึ่งพาวลานั้น <bot>:กับวายุพัฒน์หัสกันลอบผันผาย ได้พึ่งพามาเมื่อคราวเป็นเจ้านาย ต่างเลี้ยวลัดพลัดพรายแยกย้ายไป
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วสั่งให้เรือจอดทอดสมอ <bot>:เอาแตรห้อเป่าประดังระฆังขาน เหมือนเชิญให้ลงมาปรึกษาการ พอสำราญกินอยู่ทุกผู้คน ฯ
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ออกกำปั่นพันห้าโยธาทัพ <bot>:ตามบังคับขึ้นไปรายอยู่ฝ่ายเหนือ เข้ารวมรอมพร้อมจิตด้วยชิดเชื้อ เพราะปลงเชื่อคำครูให้อุบาย
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงอื้ออึงถึงหูรู้ถนัด <bot>:อย่าควรปัดบอกตามเนื้อความขำ แม้นยอกย้อนซ่อนเงื่อนทำเอื้อนอำ ก็จะจำจืดจางทางอาลัย
|
สิงหไกรภพ
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หัสไชยไปด้วยได้ช่วยพี่ <bot>:อันเมืองนี้ใกล้ลังกามหาสถาน อาจจะอยู่รักษาหน้าปราการ ที่ชายด่านคงคาชลาลัย
|
พระอภัยมณี
| 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ด้วยเดชะพระอภัยจะไม่ม้วย <bot>:พระพายช่วยพัดพามาบนคลื่น พอแสงทองส่องสว่างนภางค์พื้น ถึงหาดตื้นตีนเขาลำเนาเนิน
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พราหมณ์จินดาว่ายักษ์อักนิษฐ์ <bot>:จะชิงฤทธิ์ไม่ถนัดเห็นขัดขวาง พระตรัสว่าช้านักจักวายวาง สงสารนางต้องถูกผูกข้อมือ
|
สิงหไกรภพ
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งสี่นางต่างกลับเห็นสรรพเสร็จ <bot>:เข้าไปเพ็ดทูลอนงค์ทรงพระสรวล เขาแต่งตัวอย่างไรในกระบวน ดูสมควรหรือว่านุ่งพะรุงพะรัง
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ค่อยถนอมกล่อมเกลาเสาวรส <bot>:บุปผาสดมิได้มีราคีหมอง เรณูนวลหวนตลบอบละออง พลางตระกองกอดขวัญให้บรรทม
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระกอดเข่าเศร้าสร้อยละห้อยหวน <bot>:จนหลงครวญขับลำเป็นคำหวาน โอ้เจ้าแก้วเกษรายุพาพาล ไม่สงสารพี่บ้างหรืออย่างไร
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:นำพวกศิษย์สาวน้อยน้อยลอยเวหา เห็นเมืองใหญ่ไพร่พลคณนา ตามมรคาคึกคักล้วนยักษ์มาร
|
สิงหไกรภพ
| 54 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มันกอดเกี้ยวเกลียวกลมจมสมุทร <bot>:ทะลึ่งผุดเพียงชีวาจะอาสัญ แต่พอแม่มัจฉาว่ายมาทัน ได้ดื่มถันกล้ำกลืนค่อยชื่นใจ
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:น่าสนุกรุกขชาติสะอาดสะอ้าน <bot>:มีถํ้าธารลำเนาภูเขาเขิน บ้างเวิ้งวุ้งสูงเทิ่งดังเชิงเทิน เป็นโตรกเตริ่นเนินผาโอฬารึก
|
สิงหไกรภพ
| 75 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ยามเสวยเลยอิ่มให้หงิมง่วง <bot>:ไม่หายห่วงเหมวรรณเฝ้าฝันหา ทุกเช้าคํ่ารำพึงถึงเวลา ออกนั่งว่าราชการงานทั้งปวง
|
สิงหไกรภพ
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เสียงแว่วแว่วเอะแก้วพี่ร้องเรียก <bot>:ผิดสำเนียกพระระทวยระหวยโหย จนแสงทองส่องสว่างนํ้าค้างโปรย พระอิดโรยอารมณ์ตรมอุรา ฯ
|
สิงหไกรภพ
| 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงถามว่ามาแต่หนตำบลไหน <bot>:ธุระอะไรออเจ้าจงเล่าขาน หรือมาเที่ยวหาของที่ต้องการ หรือพลัดบ้านเมืองมาเที่ยวหากิน ฯ
|
พระอภัยมณี
| 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:โตเท่าผลมะปรางทองละอองศรี <bot>:น้ำมณีเรืองจำรัสประภัสสร สามกษัตริย์ยินดีชุลีกร จึงวิงวอนผีท้าวเจ้าละมาน
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่งสตรีมีชื่อมาสื่อสาร <bot>:จะว่าขานข้อความตามประสงค์ แม้รับเฝ้าก็จะเข้ามาเฝ้าองค์ มิรับคงจะเข้ามาไม่ช้าที ฯ
|
พระอภัยมณี
| 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายเจ้าพราหมณ์สามคนมนต์ชะงัด <bot>:จึงรีบจัดแจงสั่งให้ตั้งศาล กันยาแฝดแปดทิศพิสดาร มาแต่งการข้างที่บัตรพลีราย
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:คนพาลผู้บาปแท้ <bot>:ทุรจิต ไปสู่หาบัณทิต ค่ำเช้า ฟังธรรมอยู่เนืองนิตย์ บ่ทราบ ใจนา คือจวักตักเข้า ห่อนรู้รสแกง ฯ
|
โคลงโลกนิติ
| 75 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระทรงฟังสรรเสริญเจริญสวัสดิ์ <bot>:โองการตรัสถามสิ้นทุกถิ่นฐาน พวกผู้รั้งต่างประณตบทมาลย์ ทูลถึงบ้านเมืองเป็นสุขทุกตำบล
|
สิงหไกรภพ
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระอ้นอั้นตันทรวงต้องหน่วงหนัก <bot>:เพราะความรักวรนุชสุดถนอม จึงว่าพี่นี้ระทมด้วยตรมตรอม เพราะอดออมอกดังจะพังโทรม
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นทรงธรรม์บรรทมชมแต่รูป <bot>:จนซีดซูบเศร้าหมองไม่ผ่องใส เข้าหมอบเมียงเคียงบัลลังก์กระทั่งไอ พระอภัยเหลียวมาเห็นหน้าน้อง
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เอาซ่อนห่มชมชื่นระรื่นกลิ่น <bot>:สมถวิลหวังจิตคิดประสงค์ ถนอมคลุมนุ่มแนบเหมือนแอบองค์ ค่อยดำรงโรคหายสบายบาน
|
สิงหไกรภพ
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สมเด็จท้าวเจ้าบุรีรมจักร <bot>:เพ่งพระพักตร์ดูพราหมณ์งามหนักหนา เจ้าหนุ่มน้อยนวลละอองเหมือนทองทา ดูดวงหน้าเนตรขนงดังวงเดือน
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ศรีสุวรรณอัญชลีพระพี่เจ้า <bot>:ซึ่งโปรดเกล้านี้ก็งามตามวิสัย จะจัดแจงแต่งงานประการใด ตามพระทัยไม่ขัดพระอัชฌา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:มงกุฎเกศกระษัตริย์ชาติดังราชสีห์ ให้แหวกทัพขับวิหคนกอินทรี ออกยืนที่ตรงหน้าพญามาร
|
สิงหไกรภพ
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อ้ายนายรองสองคนกับพลไพร่ <bot>:ให้พายไปโห่ลั่นสนั่นเสียง ถึงชายหาดเรือทอดจอดกันเรียง แบกพะเนียงตุ่มไหเที่ยวไปดู
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ว่าฮ้าเฮ้ยพวกฝรั่งอย่านั่งนิ่ง <bot>:ลุกขึ้นชิงชัยรับเป็นทัพขัน เองก็มีไฟกรดหมดด้วยกัน แต่กูนั้นมีแต่หินก้อนศิลา
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เสร็จขึ้นทรงรถาฝากระจก <bot>:แล้วให้ยกพลไกรเข้าไพรศรี พระดาบสทรงรถแก้วมณี สารถีขับม้าให้คลาไคล
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขึ้นรถทองป้องปิดให้มิดเม้น <bot>:เหมือนไปเล่นตามกระบวนที่สวนศรี แล้วเข้าที่ไสยาในราตรี พระภูมีกลัวภัยหลายประการ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สามพระองค์ทรงฟังให้สังเวช <bot>:กองกิเลสนี้มันกล้าเหลือฝ่าฝืน คิดยุ่งยิ่งชิงรังไม่ยั้งยืน เป็นแต่พื้นโลภหลงต้องวงเวียน
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จับจิงจ้อจอแจจอกจิบจาบ <bot>:คุ่มตะขาบคับแคเขาขันขาน ทึดทือเที่ยวท่องเถื่อนในท้องธาร แสนสงสารแซ่ซ้องโซเซซอน
|
สิงหไกรภพ
| 75 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันเสนีรี้พลพหลทหาร <bot>:กับกุมารสองราอยู่หาไหน พระน้องน้อยค่อยค่อยเล่าให้เข้าใจ แล้วถามไถ่ถึงบิดาสารพัน ฯ
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระจอมขัตติย์วงศ์พงศ์กษัตริย์ <bot>:ถามวายุพัฒน์ว่ากระไรไปไหมหลาน วายุพัฒน์กราบประณตบทมาลย์ พระภูบาลอัยกาจงปรานี
|
พระอภัยมณี
| 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บาทหลวงว่ามาพาโลอีโกหก <bot>:สัตว์นรกเนรคุณทำหุนหัน ไม่ไต่ถามความหลังสิ้นทั้งนั้น กูบอกมันตามจริงผิดสิ่งใด
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วจึงตรัสว่าท่านอาจารย์เฒ่า <bot>:จงโปรดเราช่วยชุบอุปถัมภ์ ปราบศัตรูหมู่ร้ายรายประจำ ท่านจงทำตามกิจวิทยา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ใครจะมาฆ่าตีกูมิได้ <bot>:ให้อ่อนใจขนพองสยองหัว ดีกว่านี้สักเท่าไรกูไม่กลัว มันเมามัวอยู่ไม่ได้ก็ไปเอง
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นิจจาเอ๋ยแม่ก็เคยเป็นคู่ชื่น <bot>:สำราญรื่นชวนชิดพิสมัย จนมีลูกปลูกฝังไม่หวังใจ หรือจะไม่ปรองดองจึ่งหมองมัว ฯ
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เขาบอกกล่าวข่าวไข้มิไปเยี่ยม <bot>:ผิดธรรมเนียมเยี่ยงอย่างแต่ปางหลัง พรุ่งนี้เช้าจะเข้าไปที่ในวัง เจ้าอยู่หลังค่ายคูจงดูแล
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กำเริบฤทธิ์คิดอ่านการโกหก <bot>:แปลงเป็นนกให้อนงค์รักหลงใหล ทำเสน่ห์เล่ห์กลให้ดลใจ นางจึงได้ตามมาจากธานี
|
สิงหไกรภพ
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงค่ายใหญ่กองไม้เอาไฟจุด <bot>:อุดลุตแซ่เซ็งเร่งพหล อ้ายนายโจรแกว่งไฟเที่ยวไล่คน ให้เข้าปล้นยิงปืนเสียงครื้นเครง
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วลดเลื่อนเคลื่อนองค์นางนงลักษณ์ <bot>:มาสรงพักตร์แล้วก็ออกมานอกฝา เห็นบุตรีพี่น้องทั้งสองรา ร้องเรียกมานั่งใกล้แกล้งใส่ความ
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เชิญเสด็จสามกษัตริย์ขึ้นรถา <bot>:เสวกาแห่แหนเข้าแดนสวน เจ็ดกษัตริย์พร้อมพรักแล้วชักชวน ตามกระบวนพระมุนินทร์ปิ่นประชา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พินิจดูรู้ว่าพวกการะเวก <bot>:ทหารเอกองอาจดังราชสีห์ จึงปรึกษาฝรั่งว่าครั้งนี้ พวกไพรีรบสันทัดล้วนจัดเจน
|
พระอภัยมณี
| 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายฝรั่งสังฆราชฉลาดมาก <bot>:แต่ฝีปากอ่อนแอแพ้ผู้หญิง นึกว่าถูกลูกคนนี้มันดีจริง ตะลึงนิ่งหน้าม้านรำคาญใจ
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ประจุปืนยืนรายทุกค่ายตั้ง <bot>:ออกคับคั่งคอยรบจุดคบไสว ทุกหมู่หมวดตรวจพลสกลไกร ทั้งนายไพร่พรั่งพร้อมป้อมเสมา
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ด้วยพลัดพรากจากกันคิดมั่นหมาย <bot>:จะเป็นตายหรือไฉนเที่ยวไต่ถาม ตั้งแต่พรากจากกันวันสงคราม พอได้ความจึ่งรีบมาเห็นหน้ากัน
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เหน็บกระบี่ฝักทองกล้องสลัด <bot>:ใส่หมวกปัสวะหล่ำงามนักหนา สำหรับที่ไทท้าวเจ้าลังกา ถือเช็ดหน้าโหมดเทศข้างเพศตัว
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ศรีสุวรรณนั้นคว้าคทาวุธ <bot>:สินสมุทรพลิกผวามือคว้าขวาน ต่างหนุนไพร่ไล่ต้อนเข้ารอนราญ พวกชาวด่านแตกพลัดกระจัดกัน
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่ดูพระกฤษณาเห็นหน้าจ๋อย <bot>:หรือจะพลอยป่วยไข้ให้สงสาร เฝ้าพิทักษ์รักษาพยาบาล เห็นอาการกับจริตผิดทำนอง
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นนางต้องผูกมือรื้อพิโรธ <bot>:กำลังโกรธเหาะทะยานขึ้นผ่านขวาง แกว่งพระขรรค์ฟันรบบนนพภางค์[๕] เข้าชิงนางกลางทัพรบรับรอง
|
สิงหไกรภพ
| 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ช่างน่าชมสมเป็นเขยกรุงกษัตริย์ <bot>:ในจังหวัดเหมราจะหาไหน ทั้งสาวแก่แลขึงตะลึงตะไล จนแห่ไปลับตายังมาตาม
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บาทหลวงให้พวกล่ามออกถามไต่ <bot>:มิใช่ใครเป็นฝรั่งนั่งสลอน จึงปราศรัยไต่ถามนามกร ว่าจะจรไปข้างไหนจงให้การ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เอารูปแปลงแต่งเป็นเช่นกษัตริย์ <bot>:มาผูกมัดห้อยแขวนขึงแขนขา พระอภัยศรีสุวรรณเรียงกันมา ทั้งลูกยาสินสมุทรสุดสาคร
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:นอนค้างข้างคุ้งถัด <bot>:วัดกระไกร ครั้นรุ่งมุ่งเดินไพร พรั่งพร้อม ไหว้พระป่าเรไร ร่มรรื่นชื่นเอย ริมรอบขอบเขื่อนล้อม สะล่างไม้ไพรพนม
|
นิราศสุพรรณ
| 77 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไปรบพุ่งกรุงลังกาฆ่าฝรั่ง <bot>:ให้สิ้นทั้งชายหญิงชาวสิงหล ถ้าต่อตีมิได้ทั้งไพร่พล สับให้ป่นไปทั้งโคตรอย่าโปรดปราน ฯ
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:คือทิศาปาโมกข์โลกเชษฐ์ <bot>:ผู้วิเศษการะเวกเสกมาให้ ทั้งปริศนาว่าเหน็บให้เจ็บใจ นึกจะใคร่ลองฤทธิ์ไม่คิดกลัว
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระออกนั่งยังหน้ามหาปราสาท <bot>:พวกอำมาตย์เฝ้าฝ่ายทั้งซ้ายขวา จึงตรัสสั่งทั้งสี่ขุนเสนา จงร้องป่าวเหล่าประชาทั้งธานี
|
สิงหไกรภพ
| 65 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:อาไสในเงื้อมฉโงก <bot>:โกรกผา ที่แท่นแผ่นศีลา เลื่อมแก้ว เทียรธูปบุพบูชา เชิญช่วยด้วยเอย กราบพระอธิถานแล้ว ลูกน้อยพลอยนอน
|
นิราศสุพรรณ
| 77 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางฟังคำร่ำเพราะเสนาะโสต <bot>:ชะอ้อนโอษฐ์อาลัยมิใคร่หาย ขืนขู่เข็ญเห็นไม่รอดคงวอดวาย จึงภิปรายเปรียบความตามธรรมเนียม
|
พระอภัยมณี
| 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงเจ็ดวันครั้นเสร็จสำเร็จการ <bot>:โปรดประทานเพลิงศพเป็นจบความ ฯ ของดเรื่องเมืองผลึกด้วยศึกว่าง แต่กีดขวางยังไม่เตียนที่เสี้ยนหนาม
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บาทหลวงว่าฤกษ์ดีให้ตีฆ้อง <bot>:ทหารร้องเร่งกันลงส่งภาษา ถอนสมรช่อใบใช้เภตรา ล่องออกมาปากน้ำแต่ค่ำคืน
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หมดคำรบจบศีลสิ้นทั้งห้า <bot>:เฮ้ยสีกาจำใส่ใจอย่าไขหู ถือให้มั่นแม่นยำเหมือนคำกู แม้นเองรู้รักษาศีลจะภิญโญ
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วเกณฑ์กองป้องกันที่ชั้นนอก <bot>:ทั้งปืนหอกให้ระวังออกนั่งสุม มีกองกลางหว่างป้อมพร้อมชุมนุม ระวังทุ่มยามเรียกเพรียกกันไป ฯ
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ซึ่งจะให้ไปบอกออกมาหา <bot>:บิดาข้าขี้ขลาดไม่อาจหาญ พระแม่อย่าทารกรรมให้รำคาญ ไม่ช้านานบิตุรงค์คงจะมา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระองค์ทรงโฉมประโลมโลก <bot>:ครั้นสร่างโศกเศร้าหมองค่อยผ่องใส คิดถึงเงือกน้ำน้อยกลอยฤทัย จะเปลี่ยวใจกัลยาในวารี
|
พระอภัยมณี
| 70 |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.