text
stringlengths 111
202
| source
stringclasses 12
values | nb_tokens
int64 46
100
|
|---|---|---|
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระบุตรีมีบุญดังจุลจักร <bot>:จะสูงศักดิ์สืบสายไม่หายสูญ สองปีกึ่งจึงจะมาอย่าอาดูร แกล้งเทียบทูลผ่อนผันด้วยปัญญา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มันขวิดขวับตับปอดย่องตอดแตก <bot>:กระดูกแหลกย่อยยับแล้วกลับหาย ชักพร้าโต้โย้ตัวไม่กลัวตาย เข้าฟันควายคึกคักจะหักคอ
|
พระอภัยมณี
| 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงเจ็บจิตคิดแค้นแม้นจะอยู่ <bot>:ก็อดสูเสียสัตย์ต้องตัดษัย กันแสงพลางทางสะอื้นขืนอาลัย พระชลนัยน์ไหลซาบอาบพักตรา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พายุหวนป่วนปั่นเป็นคลื่นคลั่ง <bot>:กระทบฝั่งสิขรินแผ่นดินไหว ทั้งท้องธารละหานเหวเป็นเปลวไฟ เมรุไกรอ่อนเอนระเนนเอียง
|
พระอภัยมณี
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สองสนิทชิดชมสมสวาท <bot>:ไม่เคลื่อนคลาดคลายจิตพิสมัย จนเที่ยงคืนรื่นรสสุมาลัย หลับอยู่ในแท่นทองทั้งสองรา
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:น้ำตาตกซึมโซมชโลมไหล เหมือนเสี้ยนยอกชอกช้ำในน้ำใจ สะอื้นไห้ฮักฮักซบพักตรา
|
สิงหไกรภพ
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกเสนาข้าเฝ้าเหล่าทหาร <bot>:ปรึกษาการแล้วประมูลทูลฉลอง ครั้นจะตั้งมั่นไว้ดั่งใจปอง ดูทำนองเห็นจะบุกเข้าคลุกคลี
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กลศึกลึกลับไม่รับรบ <bot>:กลับตลบเอาด้วยรักหักประหาร สินสมุทรสุดแค้นแสนรำคาญ จะคิดอ่านแก้ไขอย่างไรดี
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ควรจะยกดวงประภาธิดาเจ้า <bot>:ให้แก่เขาขาดเหลือช่วยเกื้อหนุน อย่าหนักหน่วงหวงแหนคิดแทนคุณ เหมือนการุญให้เขาพึ่งจึ่งจะควร ฯ
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางสอนพลางทางฝากกับเขยขวัญ <bot>:จงครองกันให้เป็นสุขสโมสร พระรับรสพจนาแล้วว่าวอน พระมารดรอย่าเป็นห่วงถึงดวงใจ
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กับโล่เขนเกณฑ์แห่แต่เท่านั้น <bot>:ไปมากมันมาสิบเอ็ดเหมือนเข็ดขาม เสนาน้อมพร้อมพรั่งรับสั่งความ มาแต่งตามบัญชาพญามาร ฯ
|
สิงหไกรภพ
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จนรุ่งเช้าท้าวแอบไว้แนบเนื้อ <bot>:แล้วทรงเสื้อสวมปิดสนิทถนอม คลุมประทมห่มคลุมดูออมครอม ต้องอดออมอารมณ์ให้ตรมเตรียม
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระว่าพลางกางกรประคองกอด <bot>:เยาวยอดข่วนหยิกผลักพลิกผัน นางว่าพระจะมารุกทำบุกบัน เถิดเช่นนั้นแล้วก็ลึกอย่านึกเลย
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แกสั่งเสร็จเข้าห้องมองดูแผน <bot>:ตั้งแต่แล่นออกมาหน้าไหหลำ ถูกพายุพัดส่งไม่ตรงลำ เหลือจะกำหนดกะระยะทาง
|
พระอภัยมณี
| 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จงรอรั้งอย่างทูลมูลเหตุ <bot>:ขออ่านเวทวิทยาเหมือนว่าขาน ให้ฝนตกท่วมนองดั่งท้องธาร จะบันดาลให้เป็นลมระดมมา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:วันนั้นออกจากถ้ำว่ายน้ำเล่น <bot>:เห็นปลาเผ่นขึ้นหลังได้ทั้งสาม จะขับซ้ายย้ายขวาปลาไปตาม ด้วยมีความรู้ฤทธิ์วิทยา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 55 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ภิเษกหลานฉันให้เป็นอุปราช <bot>:ให้สิทธิ์ขาดฝ่ายหน้าอัชฌาสัย ทั้งข้าวของกับมหาเสนาใน พี่จัดให้ไปทุกอย่างอย่าหมางเมิน
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เสาวคนธ์อ้นอั้นให้ตันจิต <bot>:สุดจะคิดออกช่องทำนองไหน จึงว่าเพราะเคราะห์กรรมได้ทำไว้ จะกลับไปเฝ้าแหนก็แสนอาย
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายองค์พระมังคลานราราช <bot>:ออกอำมาตย์พร้อมสิ้นเมื่อดินไหว เป็นควันคลุ้มกลุ้มชลานภาลัย ลูกคลื่นใหญ่อย่างจะเททะเลวน
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันชาติชายเหมือนกระต่ายที่ต่ำชาติ <bot>:สุดจะมาดที่จะมุ่งหมายสมาน พี่พูดเล่นเป็นแต่คำให้สำราญ ขอประทานโทษเถิดพระเทพี
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วโอมอ่านคาถาทั้งห้าบท <bot>:เสกน้ำรดโปรยปรอยดั่งฝอยฝน บริกรรมทำเลขเสกด้วยมนต์ ร้อยแปดหนตามตำราพระอาจารย์
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะกล่าวเรื่องเมืองลังกาพวกฝรั่ง <bot>:นิเวศน์วังนางวัณฬามารศรี ทั้งรำภานางยุพาสุลาลี ตั้งแต่ปีผัวกลับกองทัพไป
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฉุดลากเหล่าชาวผลึกรมจักร <bot>:เสียงคึกคักร้องกรีดหวาดหวีดหวาย นางไล่ฟันโยธาข้างหน้าตาย มันเข้าท้ายรถไล่ฆ่าไพร่พล
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:โปรยข้าวตอกดอกไม้ที่ในโบสถ์ <bot>:ด้วยมาโนชน้อมประณตบทศรี เห็นนางงามยามรุ่นบุญจารี ลูกเศรษฐีแลมาปะตากัน
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางเห็นชอบทูลตอบพระสามิศ <bot>:ช่างทรงคิดถูกอารมณ์สมเหมือนหวัง พระคิดดีชี้ช่องให้น้องฟัง ลุกไปนั่งส่องกระจกโพกแพรดำ
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:โอ้ยามหนาวดาวเคลื่อนเดือนก็คล้อย <bot>:น้ำค้างพร้อยพร่างพรมเมื่อลมหวน คิดถึงเนื้อเจือจันทร์ยิ่งรัญจวน เหมือนจะชวนชื่นจิตคิดคำนึง
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ศิษย์ฤๅษีพี่เลี้ยงเคียงธรรมาสน์ <bot>:ต่างตวาดว่าห้ามปรามไม่ไหว จึงบอกความตามภาษาว่าผู้ใด จะใคร่ได้ศีลมั่งก็นั่งลง
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ยามบรรทมตรมฤทัยมิใคร่หลับ <bot>:ให้กระสับกระส่ายพลิกซ้ายขวา คิดพะวงทรงละห้อยสร้อยสุดา เป็นเวราสิ่งไรจึงไกลกัน
|
สิงหไกรภพ
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอพลิกฟื้นตื่นประทมให้ตรมจิต <bot>:คะนึงคิดเศร้าในฤทัยหวน ถึงบิตุรงค์ทรงชัยให้รัญจวน พลางกำสรวลโศกศัลย์พันทวี
|
พระอภัยมณี
| 74 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระบิตุราชมาตุรงค์ทรงพระสรวล <bot>:ต่างสำรวลพระธิดามารศรี จอมกษัตริย์ตรัสเรียกพระบุตรี อย่าพาทีหยามหยาบมากราบกราน
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ท่านสั่งว่าใครมาให้ไปบอก <bot>:แกจะออกมาแจ้งแถลงไข พลางลงเรือบดพลันด้วยทันใด แล้วรีบไปเล่าแจ้งแห่งคดี ฯ
|
พระอภัยมณี
| 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งข้าวเกลือเสื้อผ้าเงินตราแจก <bot>:ให้พวกแขกเมืองมาพร้อมหน้าฉาน ทั้งนายไพร่ได้ลาภต่างกราบกราน แล้วรับสารสองฉบับรีบกลับไป
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:รถสุรางค์ข้างใสล้วนใส่ม่าน <bot>:กระจกบานพับประกอบตรึงกรอบฝา ทุกหมู่หมายนายหมวดวิ่งตรวจตรา พอแสงทองส่องฟ้าพร้อมหน้ากัน ฯ
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทำสายสร้อยห้อยหกให้นกจับ <bot>:อยู่ริมกับแท่นสุวรรณบรรจถรณ์ พอพลบคํ่ารํ่าพลอดฉอดชะอ้อน วันนี้นอนหนาวใจกระไรเลย
|
สิงหไกรภพ
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ประเพณีที่อุดมบรมจักร <bot>:บำรุงรักษ์ราชัยมไหศวรรย์ เสวยสุขทุกเวลาทิวาวัน เพราะทรงธรรม์ทศพิธวิสดาร
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วจึงว่าข้าแต่ท่านแม่ทัพ <bot>:ดูย่อยยับผู้คนจนนักหนา แต่ก่อนเก่าข้าพเจ้าเคยไปมา เมื่อครั้งฝาหรั่งอยู่ในบูรินทร์
|
พระอภัยมณี
| 56 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระสุดสาครจอมกษัตริย์ <bot>:ครั้นแจ้งอรรถปรีดิ์เปรมเกษมสันต์ เข้าอยู่ในเพิงผาคูหาพลัน กับม้านั้นค่อยเป็นสุขคุ้มทุกข์ภัย
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สู้รบรับทัพท้าวเก้าประเทศ <bot>:ไม่เสียเขตขอบแขกกลับแตกหนี ถูกธนูสู้ทนเป็นคนดี ก็ไม่มีของประทานพานอาภัพ
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายเสนาการะเวกเอกอำมาตย์ <bot>:เชิงฉลาดคาดการประมาณหมาย สังเกตดูภูวไนยพระทัยสบาย จึงถวายบังคมทูลมูลความ
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แมลงภู่เชยเหมือนพี่เคยประคองชิด <bot>:นิ่งพินิจนึกน่าน้ำตาไหล เห็นรักร่วงผลิผลัดสลัดใบ เหมือนรักใจขวัญเมืองที่เคืองเรา
|
นิราศพระบาท
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:คาดผ้าทิพย์ขลิบทองกรองศอทับ <bot>:เพชรประดับดังดาวเขียวขาวเหลือง ทรงมหามาลาค่าควรเมือง มณีเนื่องเนาวรัตน์ชัชวาล
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กองตระเวนนึกไปว่าอ้ายนี่ <bot>:มันจู้จี้พูดมากถลากไถล จำจะหลอกไต่ถามเป็นความใน เอาให้ได้จริงจังฟังมันดู
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงที่เกยเคยประทับก็ยับยั้ง <bot>:พระลงยังชานชลาที่หน้าฉาน เป็นการด่วนชวนพระน้องสองกุมาร เลี้ยวพระลานลัดทางไปปรางค์ทอง
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นทรงฤทธิ์บิตุเรศอยู่พร้อมพรั่ง <bot>:ค่อยหมอบนั่งนอมประณตบทศรี กราบทูลท้าวกล่าวโทษโกรธบุตรี คุมแค้นพี่นี่กระไรว่าไม่ฟัง
|
พระอภัยมณี
| 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จงแต่งองค์ทรงเครื่องให้ลูกน้อย <bot>:พอบ่ายคล้อยพานางไปข้างหน้า แล้วชวนองค์พงศ์กษัตริย์ขัตติยา เสด็จมาพระโรงรัตน์ชัชวาล
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นกรกุมอุ้มแอบแนบเขนย <bot>:เอะกรรมเอ๋ยอีกองค์แล้วหลงใหล ต่างอึ้งอั้นตันอกตกฤทัย คลานเข้าไปอัญชลีที่ไสยา
|
พระอภัยมณี
| 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝูงฉลามตามกันว่ายฟันคลื่น <bot>:ดูดาษดื่นล้วนฉลามตามกระสินธุ์ ฝูงพิมพาพาพวกเที่ยวหากิน บ้างโดดดิ้นว่ายวงในคงคา
|
พระอภัยมณี
| 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เกณฑ์โยธาห้าพันล้วนสันทัด <bot>:ถือหอกซัดปืนดาบกำซาบไสว แล้วแต่งองค์ทรงม้าเคลื่อนคลาไคล ขับพลไพร่พร้อมเดินขึ้นเนินทราย ฯ
|
พระอภัยมณี
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระจอมมังคลานราราช <bot>:พร้อมอำมาตย์เฝ้าพระปิ่นบดินทร์สูร ขุนเสนีกราบก้มบังคมทูล แล้วประมูลคลี่หนังสือที่ถือมา
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันเรื่องราวกล่าวความสามกษัตริย์ <bot>:จึงจังหวัดเวียงวังดังประสงค์ ได้พร้อมพรักศักดิ์ตระกูลประยูรวงศ์ กุมารหลงเล่นเพลินอยู่เนินนาน ฯ
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เหมือนโคมใหญ่ไฟเดินบนเนินเขา <bot>:คิดว่าเข้าเขตตำบลชนบท เขม้นดูอยู่ประเดี๋ยวเดินเลี้ยวลด ลับบรรพตแล้วสว่างรางรางมา
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกโยธามาตามอร่ามคบ <bot>:นกแก้วซบแฝงฟังอยู่ทั้งสอง ต่างเดินไปไพร่นายเป็นก่ายกอง พระแนบน้องมองดูอสุรา
|
สิงหไกรภพ
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระธิดาว่านั่นเป็นไรเล่า <bot>:น้อยหรือเจ้าไม่บอกเฝ้าหลอกหลอน แกล้งขอผ้าสไบให้บิดร คงจะค่อนกล่าวขวัญเป็นมั่นคง
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:อา สาสุดสิ้นเรี่ยว <bot>:แรงกาย ภัพ และผลพังหาย โหดเศร้า เหมือน เพลิงตกสินธุ์สาย ศูนย์ดับ ไปนา ปูน ต่อขาดขอดเต้า จึ่งรู้คุณปูน ฯ
|
โคลงโลกนิติ
| 75 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้นสายัณห์เรียกสุพรรณภาชน์เสวย <bot>:เหมือนอย่างเคยปรนนิบัติไม่ขัดขวาง ครั้นผ่านเกล้าเข้าที่ศรีสำอาง พระนุชนางนวดฟั้นให้บรรทม
|
สิงหไกรภพ
| 74 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ศรีสุวรรณกันทัพให้รับรบ <bot>:เรือตลบแล่นรายทั้งซ้ายขวา พอมืดค่ำคล้ำลงในคงคา ด้วยลมกล้ากลางคืนเป็นคลื่นตี
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เขาเสียดส่อว่าคุณพ่อมีลูกสาว <bot>:ฝ่ายท่านท้าวไทธิราชปรารถนา แม้นซ่อนเร้นเป็นผิดกับบิดา เขาจะฆ่าพ่อแม่เอาแต่ตัว
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กองตระเวนเจนสมุทรออกไปถาม <bot>:เขาแจ้งความว่าภูมินทร์ปิ่นมหา ว่าพระจอมนรินทร์รัตน์องค์นัดดา มีสารามาประนมบังคมคัล ฯ
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:รู้ตั้งค่ายหลายชั้นป้องกันศึก <bot>:รู้ตื้นลึกแลคะเนทะเลหลวง รู้แปลความตามภาษาทั้งปวง รู้ล่อลวงราวีให้มีชัย
|
พระอภัยมณี
| 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งสองนางต่างแคลงว่าแกล้งตรัส <bot>:ไม่ทานทัดทูลสนองทั้งสองศรี ขอตามติดคิดคุณพระมุนี เป็นหลวงชีปรนนิบัติด้วยศรัทธา
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางวาลีที่อยู่ห้องท้องพระโรง <bot>:เห็นเพลิงโพลงพลอยให้ปืนใหญ่ยิง แล้วยกออกนอกกำแพงไล่แทงทัพ มิทันรับรบสู้เสียรู้หญิง
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:หวังไว้ให้ลูกเต้า <bot>:เหล่าหลาน รู้เรื่องเปลืองป่วยการ เกิดร้อน อายุวันชนะขนาน นี้พ่อขอเอย แร่ปรอดยอดยากข้อน คิดไว้ให้จำ
|
นิราศสุพรรณ
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สินสมุทรนั้นแหละเขาเป็นเจ้าของ <bot>:ตามทำนองแต่ถนัดไม่ขัดขวาง แล้วแสแสร้งแกล้งพูดกับพี่พลาง เมื่อความอย่างนี้จะโกรธโทษเอาใคร
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระทราบสิ้นยินดีเป็นที่ยิ่ง <bot>:เข้าใกล้หญิงยืนตรงหน้ามารศรี แล้วว่าเราเจ้าจังหวัดปถพี พระชนนีให้ชื่อพระมังคลา
|
พระอภัยมณี
| 55 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นสมหวังอย่างคิดชีวิตรอด <bot>:ไม่วายวอดแล้วจะไหว้ถวายหมู จะตั้งศาลเครื่องพล่าทั้งปลาปู สิ่งละคู่จะถวายให้สังเวย
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จนครรภ์แก่แลเห็นมันเป็นโป่ง <bot>:เหมือนควันโขมงแล้วจะปิดมันมิดหรือ ไม่ช้ำชอกดอกที่คำเขาร่ำลือ อย่าไปถือดีชั่วช่างหัวมัน
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางวัณฬาปรารมภ์จนลมจับ <bot>:ระทวยทับธิดารำภาสะหรี นวดอังสายาดมค่อยสมประดี นางโศกีตีอุราร่ำจาบัลย์
|
พระอภัยมณี
| 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ชาวบ้านนอกคอกนาประชาราษฎร์ <bot>:เร่งต้อนกวาดเข้ามาไว้อย่าให้หนี เกณฑ์ทัพใหญ่ให้ทันสามวันนี้ จะไปตีพวกฝรั่งเมืองลังกา
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอใช้ใบเกิดพายุระบุระบัด <bot>:กำปั่นซัดไปข้างใต้หรือฝ่ายเหนือ ไม่ปะกันทั้งหมดอดข้าวเกลือ เที่ยวหาเนื้อเป็นเสบียงพอเลี้ยงกัน
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ลดพระองค์ลงนั่งน้อมคำนับ <bot>:นางน้อมรับหัตถาอัชฌาสัย ศรีสุวรรณทูลความนางทรามวัย วันนี้ได้ฤกษ์ดีจะลีลา
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระแต่งองค์ทรงเครื่องเรืองจำรัส <bot>:เพชรรัตน์พลอยพร่างกระจ่างฉาย ฉลององค์ทรงกระสันพรรณราย แล้วสอดสายรัดองค์อลงกรณ์
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันกำเนิดเกิดมาในหล้าโลก <bot>:สุขกับโศกมิได้สิ้นอย่าสงสัย ซึ่งเกิดเหตุเชษฐาเธอหายไป ก็ยังไม่รู้เห็นว่าเป็นตาย
|
พระอภัยมณี
| 56 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ส่วนเจ็ดนางต่างองค์ประจงจีบ <bot>:ชฎากลีบเสริมเกล้าทั้งเศร้าหมอง สไบทองรองเรืองเป็นเครื่องทอง แล้วพี่น้องตั้งประณตบทมาลย์
|
สิงหไกรภพ
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วให้ยกพลไพร่เข้าในเขา <bot>:ตามลำเนาแถวทางมากลางหน ถึงตึกตั้งหลังใหญ่มีไกกล มีถนนแถวทางกลางอรัญ
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกโรงเครื่องข้างในสับไก่หมู <bot>:เป็นคู่คู่พริ้งเพริศดูเปิดเผย มีต้มแกงหลายอย่างต่างต่างเคย ทั้งนมเนยสารพางค์อย่างดีดี ฯ
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้นรำพึงถึงฝันกระสันสวาท <bot>:จะเหมือนคาดหรือจะผิดคิดสงสัย ด้วยเฒ่าแก่แม่ม่ายแล้วภายใน มักเหมือนไกกลฝรั่งกำบังตา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วกลับมาหานางที่กลางไพร <bot>:ต่างกราบไหว้พระองค์ทรงพิภพ เสด็จไปให้สำราญผ่านสมบัติ คิดกำจัดเจ้าผลึกให้ศึกสงบ
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แกจึงว่าท้าวไทเจ้าไตรภพ <bot>:อย่าปรารภถือให้แม่นเป็นแก่นสาร แล้วจึ่งเรียกทูตสวรรค์มิทันนาน พยนต์ขานลงมาไม่ช้าที
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วแย้มสรวลชวนเดินดำเนินนาด <bot>:ยุรยาตรจากแท่นที่แผ่นผา ทั้งสององค์ลงนั่งยังนาวา จะเคลื่อนคลาเรือติดเห็นผิดใจ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สองกษัตริย์สุริย์วงศ์ทรงสดับ <bot>:น้อมคำนับทูลความตามนุสนธิ์ ลูกยกมาครั้งนี้ทั้งรี้พล ช่วยภูวดลพอให้คลายวายอาวรณ์
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มเหสีบุตรีก็ยุรยาตร <bot>:ดำเนินนาดจรจรัลรีบผันผาย ไปบวงสรวงเทพเจ้าที่เขาลาย พลางถวายเครื่องบุปผาสุมาลี
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นี่ผ่านเกล้าเล่าก็อยู่ฉานผู้หญิง <bot>:จะต้องนิ่งตามสำเนาเหมือนเท้าหลัง อันใจเสือเหลือจะเลี้ยงไว้เวียงวัง ชาติฝรั่งก็ไม่เห็นเป็นเช่นนี้ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ข้างขวามือชื่อดาวประกายพรึก <bot>:อ่าวผลึกมั่นคงอย่าสงสัย แกชี้บอกอ่าวเมืองเนื่องกันไป ตามที่ในแผ่นที่คลี่ให้ดู ฯ
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ชื่อนางเซียมวิไลจะไปหา <bot>:ได้พึ่งพาสารพัดไม่ขัดขวาง เอ็งคอยกูอยู่ที่โขดโบสถ์วัดร้าง แล้วลงทางอ้อมมาตามหน้าเนิน ฯ
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ป่างพระปิ่นมุนีฤๅษีสิทธ์ <bot>:ออกจากกิจทรงธรรมกรรมฐาน เสด็จออกนอกกุฎีที่สำราญ โปรดประทานเล่าถึงวงศ์พงศ์ประยูร
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งโคมคั่นชั้นเฉลียงตะเกียงราย <bot>:นางแวดชายชมเพลินเจริญใจ ไม่เห็นพระจะเข้าหาเวลาค่ำ ก็ผิดธรรมดาหญิงสิ่งสงสัย
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พรุ่งนี้เช้าเราจะรีบลงไปด่าน <bot>:จัดทหารพันคู่ธนูศร กับทั้งพวกเสโล่แลโตมร พลนิกรแหลนหลาวทั้งง้าวปืน
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วเอาตรามาประทับคำรับสั่ง <bot>:อย่ากักขังเข่นฆ่าให้อาสัญ แล้วปลดเปลื้องเครื่องพิฆาตราชทัณฑ์ ธงสำคัญส่งไปให้รีบไคลคลา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไปรับมาในวังฟังมันพูด <bot>:ใครเป็นทูตจำถือหนังสือสาร แต่มันแตกจากลังกาไปช้านาน อยู่ถิ่นฐานเมืองใดพึ่งได้ยิน
|
พระอภัยมณี
| 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอสุริยงลงลับพยับฝน <bot>:ก็มืดมนมัวมิดทิศทั้งสาม เกิดพายุฟ้าคะนองร้องคำราม ต้นหนข้ามเรือที่นั่งบัลลังก์ทรง ฯ
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ระดมดังตังตึงกึงกึงก้อง <bot>:ทั้งปิดป้องปืนรับทัพผลึก โห่กระหึ่มครึมครั่นลั่นพิลึก อึกทึกถูกล่มถล่มทลาย
|
พระอภัยมณี
| 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:โหรรับสั่งบังคมบรมนาถ <bot>:ลงเลขคาดคิดดูตามครูสอน ตั้งคืนวันชันษาพยากรณ์ แล้วตัดทอนทูลความตามคัมภีร์
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ธำมรงค์วงนั้นฉันถวาย <bot>:นางโฉมฉายซักไซ้จนไก่ขัน จึงประทานกรองทองของสำคัญ เป็นรางวัลที่ที่พ่อมาสาพิภักดิ์
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางน้อมรับพับจีบหนีบพระหัตถ์ <bot>:ทูลลาภัสดามาตึกขวาขวาง ขึ้นนั่งเพียงเตียงทองที่ห้องกลาง ร้องเรียกนางรำภามาพาที
|
พระอภัยมณี
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:โอรสฟังบังคมก้มสิโรตม์ <bot>:ประทานโทษที่คิดผิดหนักหนา เหมือนกระต่ายหมายมั่นพระจันทรา ด้วยลูกยาหวังสวาทราชบุตรี
|
สิงหไกรภพ
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เธอครวญคร่ำร่ำไรไห้สะอื้น <bot>:จนดึกดื่นร้อนฤทัยดั่งไฟเผา แสนวิโยคโศกศัลย์ไม่บรรเทา แล้วลุกเข้าไปนั่งชิดพระกฤษณา
|
พระอภัยมณี
| 77 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เผ่นขึ้นนั่งหลังม้าพาทหาร <bot>:มันแกว่งขวานขว้างเหวี่ยงเสียงออกหวือ ทะลวงไล่ไพร่แตกวิ่งแหกฮือ เสียงอึงอื้อออกไปพ้นแต่คนเดียว
|
พระอภัยมณี
| 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ต้องอดอยากยากไร้จะไผ่ผอม <bot>:เจ้าประคุณทูลกระหม่อมของน้อยเอ๋ย เคยสำราญการไพร่พระไม่เคย ผู้ใดเลยเขาจะมาพยาบาล
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้นเสร็จสรรพจับพระขรรค์แล้วลีลาศ <bot>:นำสุรางค์นางนาฏจากราชฐาน ขึ้นทรงนั่งหลังอินทรีที่วิมาน ตั้งเครื่องอานพานสุวรรณเป็นหลั่นลด
|
สิงหไกรภพ
| 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้จับคอนนอนเล่นเจรจา <bot>:ถึงเวลาแสบท้องเคยร้องวอน โอ้จากนกตกมาอยู่ป่าสูง ฟังแต่ฝูงนกเถื่อนไม่เหมือนสอน
|
พระอภัยมณี
| 63 |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.